|
ภูริเชษฐ์ขับรถกลับบ้านโดยไม่แวะที่ไหนอื่นเลย เมื่อไม่มีลูกเมียอยู่บ้านด้วยบรรยากาศภายในบ้านมันดูเงียบ ๆ เหงา ๆ อย่างไรชอบกลประกอบกับการอนุญาตให้บรรดาคนใช้ คนสวน คนรถหยุดงานได้สองวันพวกนั้นก็พากันกลับบ้านที่ต่างจังหวัดบ้าง ไปเยี่ยมญาติ ๆ ที่มาทำมาหากินในกรุงเทพฯ บ้าง
/ A9 x2 s5 N2 M1 @( O
ในค่ำคืนอันเปล่าเปลี่ยวเขาจึงพำนักอยู่คฤหาสน์หลังใหญ่เพียงลำพังคนเดียว หาเครื่องดื่มบริการตนเองพยายามทำจิตให้ว่าง ไม่นึกถึงปัญหานานาชนิดที่เผชิญมาตลอดสัปดาห์เปิดดูรายการกีฬาเพื่อผ่อนคลายแล้วก็เผลอหลับไป
" b* g/ t3 G: a+ s
ตื่นเช้ามาด้วยความอ่อนเพลียอาบน้ำชำระร่างกาย ตั้งใจว่าจะออกไปหาอะไรทานที่ร้านอาหารใกล้ ๆ บ้านค่อยกลับมาทำงานที่บ้านต่อ แต่ยังไม่ทันได้ก้าวออกจากบ้านก็มีตำรวจมาเชิญตัวไปสอบปากคำ สร้างความงุนงงให้เขาเป็นอย่างมาก
) Z. X/ s2 S& R6 L
ตำรวจที่มาสองนายรู้สึกคุ้นๆ หน้าเป็นอย่างยิ่ง พยายามคิดทบทวนว่าเคยเจอที่ไหน แต่ก็คิดไม่ออกเมื่อสอบถามสาเหตุ ตำรวจสองนายก็บอกเพียงว่า
$ z. \3 v! Q' E+ o% i
“กฤษฎาสามีของเสาวลักษณ์ประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ สลบไม่ได้สติคาดว่าจะเป็นเจ้าชายนิทราไปตลอดชีวิต โดยคนใกล้ชิดบอกว่าพบเขาไปที่บ้านนั้นเมื่อคืนนี้” & U: W3 s; t% O! e9 [
ได้ยินคำพูดของตำรวจยิ่งสร้างความงุนงงให้เขามากยิ่งขึ้น เพราะเมื่อคืนเขาอยู่บ้านทั้งคืนจะไปที่บ้านนั้นได้อย่างไร แต่ไม่ว่าจะยืนยันว่าตนอยู่บ้านทั้งคืนไม่ได้ออกไปไหนตำรวจก็ยืนยันขอให้ไปให้การที่สถานีก่อน
" ^+ F. O' j4 e
จึงขอขับรถไปเองก่อนที่จะขับรถออกไป เขาได้โทร.หาอากรเป็นคนแรก
5 ~+ c: F( a) d
“เกิดเรื่องห่าเหวอะไรอีกไม่รู้แล้วอา...ไปพบผมที่โรงพักด้วย” , S1 P+ X6 S/ s9 R8 b$ L
ระหว่างขับรถตามรถตำรวจไปเขาก็พยายามคิดทบทวนว่า เคยพบตำรวจสองนายที่ไหน? มันรู้สึกคุ้นๆ หน้ามาก กระทั่งมาถึงโรงพักเห็นป้ายชื่อและตำแหน่ง ทำให้เขาคิดได้ว่าตำรวจสองนายเคยเป็นบริการ์ดส่วนตัวของลูกชายภาณุพลนั่นเอง - I; A/ h' m3 d% ~# q; H
รำพึงกับตนเอง 0 u E" R% O6 ~
“ซวยแล้วกู....จะมีอะไรมาเซอร์ไพรซ์กูอีกล่ะนี่”
/ J& z& N2 w7 L7 P) H" E: E0 b- _
เมื่อภูริเชษฐ์มาถึงโรงพักเขาก็พบนรากรมารออยู่ก่อนแล้ว # W( y, E/ g% D5 z9 I$ m) A
นรากรเองพอเห็นหน้าชายหนุ่มก็รีบถลันเข้ามาจับมือชายหนุ่มไว้ หันหน้าไปทางตำรวจ : \$ C. k! g. y0 o% H3 U
“เดี๋ยว!ผมขอคุยอะไรสักนิดกับภูเขาหน่อยสักครู่เราจะตามเข้าไปให้การ” + \! s9 l9 G s% y
เขามองหน้าแกยิ้มๆ ส่วนนรากรเหลียวไปรอบกาย ไม่ยอมปล่อยมือชายหนุ่ม ดึงเข้าไปยังมุมที่ลับตาคนอื่นกระซิบเบา ๆ 0 `8 @1 Q3 C; z, U& p8 H
“เกิดอะไรขึ้น?”
3 }/ v& I, L7 X. `4 J& @
น้ำเสียงแผ่วเบากระหืดกระหอบถามขึ้น จ้องหน้าชายหนุ่มที่ยังอยู่ในอาการยิ้ม ๆ เช่นเดิม 3 {( e$ t! o) E2 r) p: { `% D
“ไม่รู้เหมือนกัน....ตื่นมายังไม่ได้ทานอะไรด้วยซ้ำนอกจากกาแฟก็ถูกตำรวจเชิญตัวมาให้ปากคำที่นี่” # ?' l' J% l5 c# l3 U/ ^
“แล้วเรื่องมันเป็นมาอย่างไรกันแน่อารู้สึกมึนงงไปหมดแล้ว”
* }: X8 ] T" F2 i4 D% t1 u7 ?0 O
“ผมเองก็ไม่รู้เหมือนกันครับอา...จู่ๆ ตำรวจก็เชิญตัวผมมาโรงพัก” , X1 A& J9 {; \7 X+ ?- _5 P
“ร้ายแรงเปล่า”
0 K; f& V8 Q! O2 f
“อาจจะหรือก็ใกล้เคียงประมาณนั้นแหละ” 6 o: F/ `2 {2 v% ^0 L
น้ำเสียงขรึมๆ ของเขายังคงดังมาเช่นเดิม * Y4 L% X/ M! a& p# P- G: U
“อาต้องช่วยผมทำอะไรสักอย่างตราบใดที่เรายังเย็นเป็นบื้อให้มันไล่ต้อนอยู่อย่างนี้ อันตรายแวดล้อมผมทุกขณะจิตตอนนี้มันไม่จำเพาะเรื่องเมียผมแล้ว มันลุกลามไปถึงตำแหน่งหน้าที่การงานเครดิตทางสังคมของผม ดังเช่นที่ผมเผชิญอยู่นี้ไงล่ะ ถูกตั้งข้อหาทั้งที่ไม่รู้อะไร? ลูกเมียต้องไปอยู่บ้านพ่อตาลูกค้าขาดความเชื่อมั่น อาจะวางแผนอะไรช่วยผม ต้องรีบกระทำโดยด่วน”
6 Q4 P7 A! }: b4 ^( T
ขณะที่กล่าวนัยน์ตาคมเข้มมีประกายแววจ้า เคร่งขรึมกว่าทุกครั้งนรากรเองก็เข้าใจดวงตาคู่นั้นเป็นอย่างดี ตัวเขาเองก็ได้วางแผนบางอย่างสำหรับช่วยเหลือชายหนุ่มไว้แล้วเหมือนกันแต่ไม่รู้ว่าจะสามารถช่วยเหลือคลี่คลายเรื่องราวต่าง ๆ ในขณะนี้ได้ดีแค่ไหน
, W0 D3 ~. R# l4 R- j: |
ยังไม่ทันที่สองคนจะพูดคุยอะไรกันมากกว่านี้ตำรวจก็มาเชิญตัวไปให้ปากคำ
9 c9 N2 p+ I4 k. a. W/ {; ?+ f
เพียงแค่เปิดประตูเข้าไปในห้องสอบสวนภูริเชษฐ์ก็ยิงคำถามก่อน
: M" H4 [( N% M4 k
“พวกคุณจะสอบสวนอะไรผมก็ว่ามาเถอะ”
# B" e* r& F% F, V3 o
“ไม่ได้สอบสวนหรอกครับทางเราแค่อยากทราบข้อมูลบางอย่าง”
, J- y8 G* N% F9 R
“ผมไม่รู้ว่าตัวเองเกี่ยวพันกับเรื่องนี้ได้อย่างไร? ทั้งที่คุณกฤษฎากับผมก็ไม่เคยสนิทสนมด้วยเลยแม้เราจะเป็นนักธุรกิจด้วยกันก็ตาม”
- f7 H1 ]5 s# B# M
“เดี๋ยวคุณก็รู้ว่าเกี่ยวพันหรือไม่เพราะถ้ามันเกี่ยวพันก็เท่ากับว่าคุณเป็นผู้ต้องสงสัยคนสำคัญของคดีนี้เลยทีเดียวอย่างน้อยที่สุดหลักฐานหลาย ๆอย่างที่เรามีอยู่ก็มีส่วนโน้มเอียงว่าคุณเกี่ยวข้องมากทีเดียว เอาไว้เราจะบอกว่ามีอะไรบ้าง” 0 F2 }7 V% B P
“ขึ้นอยู่กับผู้กองแล้วกัน”
+ _+ W1 C! L. z U) J( _
เขากล่าวอย่างปลงๆ สีหน้าเคร่งเครียดอยู่ตลอดเวลาจ้องมองใบหน้าตำรวจซึ่งเป็นการ์ดของลูกชายภาณุวัฒน์อย่างระแวงภัย
0 p4 b3 L( R Q( }$ `8 I* G1 b
“คุณเกี่ยวข้องแน่ ๆคุณภู ส่วนจะเกี่ยวข้องแบบไหนร้ายแรงหรือไม่ ขึ้นอยู่กับว่าคุณกฤษฎาจะรอดหรือไม่”
5 A( P+ t7 r( @ e
ขณะกล่าวร้อยตำรวจเอกจักรภพสารวัตรสืบสวนจ้องมองภูริเชษฐ์นิ่ง ๆ ก่อนจะซักแผ่วเบาโดยไม่มีพิธีรีตอง
7 o. W# ^ o1 p3 X
“เมื่อคืนนี้คุณอยู่ไหน?”
5 Z) R4 E+ F3 Y3 r2 C4 U' z) b
“ทานอาหารเย็นบ้านพ่อตาแล้วกลับมาทำงานที่บ้านไม่ได้ออกไปไหน?”
+ k i) J% P' Y* r7 Z0 Q0 v$ j" c
“อยู่บ้านคนเดียวเหรอ?” + J9 }$ C% e! c/ z) R
“ครับ...ภรรยาผมเธอพาลูก ๆ ไปเที่ยวบ้านพ่อตา ผมเลยอนุญาตให้คนใช้ในบ้านหยุดสองวัน”
, N2 o/ d+ j, }; F/ K _! z
“แสดงว่าไม่มีใครเป็นพยานว่าคุณอยู่บ้านตลอดเมื่อคืนนี้”
# d3 |2 j- e. R6 z
“ไม่มีใครครับ”
x9 s& m2 I9 Q, k
“กับคุณกฤษฎาคุณสนิทกับเขาหรือเปล่า”
! |5 n- H& g7 p1 Z M
“ไม่สนิทครับรู้จักกันแค่ชื่อเพราะเราสองคนทำธุรกิจคนละอย่างกัน”
" Y B2 v8 ~$ F8 l. } a
“คุณไม่ได้ไปบ้านคุณกฤษฎาจริงๆหรือเมื่อคืนนี้”
) \$ Z$ b T+ K4 y
“ไม่ได้ไปครับผมอยู่บ้านทั้งคืน” - y) d ?0 I; x* |
“เมื่อวาน....เราได้ทราบมาว่าคุณกฤษฎาได้ติดต่อเพื่อขอพบคุณ พร้อมกับเชิญคุณไปพบที่บ้านเขาด้วย” 1 Q- p, E% z2 T. r/ e9 v& Q" f
“ครับ” + v8 J# t0 j Z* S
“เขามีธุระอะไรสำคัญจะพูดกับคุณหรือ...ถึงได้นัดให้พบที่บ้านตามลำพัง”
6 H$ Y6 L) E N# A+ \
“ไม่ทราบครับเพราะอย่างที่บอกผมไม่สนิทกับเขา”
; r( I4 m, A2 C1 K) t
“แต่ภรรยาของเขาเป็นแฟนเก่าของคุณ คุณจะปฏิเสธว่าไม่รู้จักได้หรือ” }# O( ~* j! o3 _% x
“รู้จักครับแต่ไม่สนิท เป็นธรรมดานี่ครับ นักธุรกิจชื่อดังอย่างนั้น ใคร ๆก็ต้องรู้จักกันเป็นธรรมดา”
% c7 D0 y; e' \
“คุณรู้ข่าวเรื่องสองสามีภรรยานี้กำลังจะหย่าร้างกันหรือเปล่า”
% g$ M! m9 Q& K) Q* k7 T3 K8 }! ^
“ก็พอทราบจากข่าวซุบซิบของนิตยสาร” 6 B% e& `) j3 m' i! E: E- f3 o% v
เขาตอบคำถามต่างๆ ของตำรวจด้วยความอึดอัด ไม่รู้ว่านายตำรวจคนนี้มีเอี่ยวด้วยกับภาณุวัฒน์หรือเปล่าพลันสายตาคมกริบของเขาเหลือบเห็นขวดไวน์ซึ่งวางอยู่ข้าง ๆ ตำรวจและอย่างที่เขาไม่คาดฝัน ก็เจอคำถามที่ทำให้อึ้งเลยทีเดียว
5 u% y, e6 b# c3 A
“คุณจำขวดไวน์นี้ได้ไหม?”
- r; S$ h! n! V0 r
“ขวดไวน์แบบนี้มีอยู่ทั่วเมือง ผมจะจำได้ยังไง”
, A4 f! n' }4 D! Z% i
คิ้วเขาขมวดนิดๆ ขณะย้อนถาม
8 _/ P" w; _; k, f) b( c
“ความจริงมันก็เป็นขวดไวน์ยี่ห้อดังราคาแพงขวดหนึ่ง แต่บังเอิญว่าไวน์ขวดนี้ เป็นขวดที่คุณกฤษฎาดื่มก่อนจะขับรถออกจากบ้านและประสบอุบัติเหตุ” ( ]& A7 @0 g7 T8 I/ t) Q( x2 @# Q2 B
“แล้วมันเกี่ยวอะไรกับผม” % o; f# D# J1 D9 F- F* z: Q* M
“เราสืบทราบมาว่าไวน์ขวดนี้เป็นของคุณ โดยได้รับการยืนยันจากร้านขายเรียบร้อย เจ้าของร้านเขาบอกว่าคุณได้สั่งซื้อเมื่อเดือนก่อน” ; o) T7 o+ B0 Q, w9 @9 Z% h( s8 `" e
“มันสำคัญอย่างไรนักหนาก็แค่ไวน์ขวดเดียว” ; {# }! I# Y' c5 R5 J; g2 m
“ก็ไม่สำคัญหรอกหากไม่ตรวจพบว่ามันมียาบางชนิดผสมอยู่ ทำให้คนดื่มจะเกิดอาการมึนงงง่วงนอนอย่างหนัก และคุณกฤษฎาก็ดื่มไวน์ขวดนี้ก่อนขับรถออกจากบ้านไปประสบอุบัติเหตุลำพังดื่มไวน์ไม่กี่แก้ว ไม่ทำให้คนเมาถึงกับขาดสติมิใช่หรือ”
6 g0 i% Z8 i8 m7 e6 u
“คุณพูดแบบนี้หมายความว่ายังไง” # w C3 Q% b9 O% l' ]
“เราตรวจสอบพบว่าสารบางชนิดในเลือดของคุณกฤษฎาตรงกับที่เจืออยู่ในขวดไวน์” 7 D; y8 C% G& N; ]( W$ ^7 y
“เขาอาจเชิญเพื่อนไปดื่มที่บ้านก็ได้” ! S6 ^# S& h3 N: q
“ไม่หรอกครับเขาอยู่บ้านคนเดียวเมื่อคืนเหมือนกับคุณ โดยบอกคนใกล้ชิดว่าได้นัดคุยธุระสำคัญเป็นการส่วนตัวกับคุณ”
4 t5 E! b2 F6 k5 M; R) d
ภูริเชษฐ์ถึงกับอึ้งลอบสบตากับนรากรเป็นระยะๆ แต่ก็ยังนิ่งพอที่จะฟังตำรวจกล่าวต่อไป
* Q$ i2 Q m' a- c q
“ไวน์ขวดนี้มีลายนิ้วมือของคุณเต็มไปหมดเลย พร้อมกับนี่”
5 J1 {. J) p5 c8 T- k) A8 b
กล่าวจบผู้กองจักรภพก็หยิบแก้วสองใบขึ้นมาวางบนโต๊ะ % q/ _& K0 N% H3 y$ j2 f8 Z1 E
“แก้วสองใบนี้ก็เหมือนกันเราตรวจสอบแล้ว พบรอยนิ้วมือของคุณเต็มไปหมด คุณจะอธิบายอย่างไรคุณภู”
: a5 \. T- ? P) S7 |
“ผมไม่ทราบอะไรทั้งนั้นเพราะผมอยู่บ้านทั้งคืน” 4 o* S0 f6 B C2 c2 B \
“คุณอาจคิดว่าตำรวจสร้างหลักฐานเท็จขึ้นเพื่อใส่ร้ายคุณ แต่เพื่อความสบายใจ เรื่องนี้คุณสามารถพิสูจน์ได้”
) e, g3 E [8 A. l5 u/ I* N- g
พลันตำรวจอีกนายก็นำเครื่องมือมาตรวจสอบลายนิ้วมือของเขากับที่ปรากฏบนแก้วไวน์ปรากฏว่ามันตรงกันตามที่ร้อยตำรวจเอกจักรภพกล่าวทุกอย่างทำเอาภูริเชษฐ์ถึงกับหน้าถอดสี คาดไม่ถึงว่าเขาจะโดนใส่ร้ายได้ถึงขนาดนี้รวบรวมสติ ปรับความรู้สึกของตน กล่าวตอบโต้ด้วยน้ำเสียงเรียบ ๆ
: l3 t; d. i% ^, c9 \. {
“แม้จะมีลายนิ้วมือผมปรากฏจริงแต่ผมก็ขอยืนยันว่า เมื่อคืนนี้ผมไม่ได้ไปบ้านนั้น”
2 @/ t& ?. F" X; h; r2 K
“เราไม่ได้ตั้งข้อหาอะไรคุณเพียงแค่หลักฐานเบื้องต้นมันชี้ไปที่คุณ เราก็เลยเชิญคุณมาให้ปากคำเมื่อคุณยืนยันความบริสุทธิ์ของตนเอง เราก็ทำอะไรไม่ได้มากนอกจากแจ้งให้คุณทราบว่า คุณกำลังตกเป็นผู้ต้องสงสัยคนสำคัญของเรา” ) g! [. A1 F% Y& K% w! e
“มีธุระอะไรอื่นอีกไหมครับผู้กอง”
! y" h2 M/ {/ w5 ] J
นรากรเป็นฝ่ายกล่าวขึ้นแทนเมื่อสังเกตเห็นว่าภูริเชษฐ์เริ่มเก็บความไม่พอใจไว้ไม่อยู่ ) q& T, g! U5 s- {
“ไม่มีอะไรครับเราแค่ต้องการสอบปากคำเท่านั้น”
; J1 U: U$ R5 W# w( v6 I( y
“ถ้าเช่นนั้น หากมีอะไรให้เราช่วยเหลือก็แจ้งได้ทุกขณะ ผมคิดว่าเรื่องนี้มันคลุมเครืออย่างไรชอบกล ผมขอยืนยันได้เลยว่าภูริเชษฐ์ไม่ได้เกี่ยวกับเรื่องนี้แน่นอน ส่วนเรื่องที่คุณกฤษฎาโทร.ติดต่อมาขอพบ ผมเองก็รับทราบเหมือนกันและเป็นคนเตือนไม่ให้ภูไปพบตามนัดด้วย ไม่คิดว่าจะเกิดเรื่องร้าย ๆ กับเขาแบบนี้” * D& s2 v" {2 h. }
“ทางเราต้องรอให้คุณกฤษฎาฟื้นจะได้สอบสวนเพิ่มเติม”
i0 A( w, d7 f; q& l" \* x5 Y% G
“ครับ...ถ้าไม่มีอะไรแล้วเราสองคนขอตัวกลับไปพักผ่อนก่อน” - O3 L+ s3 s& z" z
ทุกอย่างนรากรเป็นคนพูดแทนชายหนุ่มหมดกล่าวลาตำรวจแล้ว ก็เดินไปยังลานจอดรถ + v" j$ T/ L+ H& _% B4 l
“ผมว่ามันทะแม่ง ๆเสียแล้วล่ะอา” 9 d4 p. J" J+ W' q; J* r' L
หลังจากเงียบไปนานภูริเชษฐ์จึงกล่าวขึ้น
4 r) c/ r( X& O$ y
“อย่าเพิ่งพูดอะไรเดี๋ยวเรากลับไปคุยกันที่บ้าน” 2 J, r l- t7 T2 C5 f
ดันชายหนุ่มเข้าไปในรถของเขาแล้วก็หันไปสั่งคนขับรถของตน q3 o3 ]% Q1 q0 \2 T4 _8 H8 V
“เอ็งขับรถกลับบ้านก่อนเย็น ๆ ไปรับฉันที่บ้านคุณภู” ) G: B7 v* Y6 U8 Q1 G3 S0 B7 V+ ?
กล่าวจบก็เปิดประตูด้านหน้าเข้ามานั่งข้างๆ ชายหนุ่ม
0 \* [# ]0 R) M
“แวะหาอะไรทานก่อนยังไม่ได้ทานอะไรไม่ใช่หรือ” 0 _9 ?! I+ Z- [" s8 I) U9 G
“ครับ”
) f& {' C/ t i
ระหว่างทานอาหารสองคนไม่พูดเรื่องที่ผ่านมาเลยนอกจากกินกันอย่างเงียบ ๆ กระทั่งกินเสร็จจึงขับรถกลับบ้าน เมื่อก้าวเข้ามาในตัวบ้านเขาจัดแจงหาเครื่องดื่มบริการอาคันตุกะ
3 a3 V5 g( d2 z- l- T7 j
“ดื่มไรเย็น ๆ ก่อนอา”
p, ^9 R& M8 z4 d# I
“วางไว้ก่อนเถอะที่ร้านก็ดื่มมาแก้วสองแก้วแล้ว”
' ^* P* [( Q0 h0 f+ f, H% K: t
นรากรกล่าวยิ้มๆ # I" i4 V6 ~- n. e* i9 p8 E6 p
ภูริเชษฐ์เทสก๊อตส์ลงแก้วน้ำแข็งเขย่าเบา ๆ หยิบขึ้นดื่ม
& L1 V9 ~; H: ?1 \. g
“ว่ามาเถอะอาผมร้อนใจจะแย่อยู่แล้ว” : `* N3 e% s5 U; n8 u9 R L
“ก่อนอื่นภูสังเกตไหมว่า ทำไมแก้วไวน์และขวดไวน์ถึงมีลายนิ้วมือของภูปรากฏอยู่” , w( P) j0 r: L9 d6 j5 ]* {
“ผมจะไปรู้ได้อย่างไรแต่ผมสัญญาว่าเมื่อคืนผมอยู่บ้านทั้งคืน”
5 Z( g- s. v- {" v1 ~! w: y8 D
“ก็นั่นนะสิ”
6 e8 t5 Q- Z+ t5 J2 a
ภายในห้องเงียบสงัดเหมือนไม่มีคนอยู่นอกจากเสียงเขย่าแก้วน้ำแข็งเบา ๆ ของภูดังเป็นระยะขณะครุ่นคิด 9 B( p) M( Z- i! K
“มันต้องมีที่มาที่ไปภูลองคิดดี ๆ สิว่า เคยไปบ้านนายกฤษฎาคนนี้หรือเปล่า”
/ N' ]7 [3 Y: B. @) |. t
โดยไม่ต้องไตร่ตรองเขาตอบสวนกลับทันที 9 E, M" U6 S: X$ ^ ^: K, [
“ไม่เคยสักครั้งอา”
( d) j; y! B5 E% P5 g( S9 c6 a
“แล้วมันมาได้อย่างไร?” & }! E1 N7 | {
นรากรพึมพำกับตนเองเบาๆ ก่อนจะตักน้ำแข็งใส่แก้วแล้วเทเครื่องดื่มสีอำพันลงไปจนเกือบล้น หยิบขึ้นจิบช้าๆ อย่างครุ่นคิด 8 y. S& ?1 n1 v0 P0 t
แต่ไม่ว่าสองคนจะครุ่นคิดอย่างไรก็คิดไม่ออกว่า มองหน้ากันทำตาหลอกแหลก ผายมือให้กันและกันแสดงว่าจนด้วยความคิดภูริเชษฐ์จึงเป็นฝ่ายเปลี่ยนหัวข้อสนทนา 1 r# w+ G1 j9 {3 b. m0 }
“คิดไม่ออกก็อย่าเพิ่งคิดมัน ว่าแต่อาเล่าแผนการมาก่อนเถอะ เราต้องเอาคืนบ้างนะรับอย่างเดียวแบบนี้ ไม่ไหว ผมเกรงว่าตนเองจะกลายเป็นโรคประสาทเพราะความหวาดระแวงโดยไม่รู้ว่าพวกมันจะมาไม้ไหนอีก” 2 J0 E: ?4 Q- [1 B9 Q% j9 s
“ใจเย็น ๆอาคิดแผนไว้สองอย่างแล้ว”
& W8 I7 R2 i9 n9 x/ s! _
“อย่างไร?”
: b- i4 w: @+ x, v5 I) e
“ลืมคู่สวาทของพวกเราแล้วเหรอพวกนั้นแหละจะทำงานให้กับเราสองคน”
7 p# d5 ?& j# I4 e
“อาหมายถึงใคร?” : g% C! T# i! w7 m/ f: a
“แนนนี่ น้ำฝนแล้วก็นายชะเอมนั่นไง” 7 v4 W* {# ]+ Y1 X
“พวกเขาจะช่วยเราเหรอ”
2 e# t$ e7 @% p. E6 }
“ช่วยแต่ต้องมีข้อแลกเปลี่ยน” . U9 _0 F* q- Q D: q3 I& `
“ผมพร้อมตอบสนองพวกเขาเต็มที่หากสามารถจัดการนักการเมืองอิทธิพลคนนี้พ้นเส้นทางชีวิตได้” ! e6 Y. l3 C8 @+ ~: g8 Q1 O# K8 i
“แน่ใจนะว่าพร้อมตอบสนองทุกอย่าง” / `8 J) C) d8 i7 M
“ครับ” + P" a+ [7 p h$ h3 a
“ถ้างั้นก็เป็นอันตกลงอาวางแผนให้แนนนี่เข้าไปตีสนิทกับภาณุวัฒน์ น้ำฝนไปตีสนิทกับภาณุพลส่วนนายชะเอมไปตีสนิทกับเสาวลักษณ์ เสียดายนายเอ็กซ์เดินทางไปถ่ายแบบต่างประเทศช่วงนี้มิฉะนั้นจะให้มันไปตีสนิทกับอักษราภัค จะได้ลงตัวพอดี แต่ไม่เป็นไรเท่านี้ก็ถือว่าโอเคแล้ว”
, x1 [* T3 v5 M& D
“แล้วมันจะได้ผลหรืออา”
3 A$ m/ [% L: u- W4 E* G0 {
“ได้สิแซ่หลีอย่างภาณุพลเพียงแค่เห็นหนูน้ำฝน เลือดกำเลามันก็แทบทะลักแล้วลูกชายมันเองก็ไม่ต่างจากพ่อมันหรอก ส่วนหนูเสาวลักษณ์อาเชื่อว่าไอ้ชะเอมมันเอาอยู่”
# K2 {! |7 K3 r7 }8 ~0 {( T
“อาวางแผนไว้อย่างไรบ้าง?” % L" k6 \5 K: ~, _" M3 X0 ]
“สามคนพร้อมทำทุกอย่างตามที่เราต้องการแต่เมื่องานเสร็จภูต้องตอบแทนพวกเขาตามที่ตกลงไว้นะ”
' x: N v1 S7 C" [( M/ L$ c, Z
“แน่นอนครับ ว่าแต่เกิดสองพ่อลูกมันหน้ามืดขึ้นมาจริงๆ ลวนลามสองสาวถึงขั้นข่มขืน พวกเธอจะไม่ทำให้แผนแตกเหรอ” % l# o4 E2 w6 s) d+ S; v( b
“ไม่หรอกอาก็บอกแล้วว่า พวกนี้พร้อมทำทุกอย่าง” * T; }) t& U6 K. ]1 o+ ]5 f
“แม้แต่เสียตัวงั้นเหรอ” . N' r t# n: r8 O
“แน่นอนอาได้พูดคุยตกลงกับพวกเขาไว้แล้ว และนับว่าโชคดี เพราะเพื่อนของเธอคนหนึ่ง เคยถูกไอ้ก้อนการ์ดภาณุวัฒน์หลอกไปให้เจ้านายมันแดกพอเจ้านายมันเบื่อ ก็โยนให้ลูกน้อง และไอ้ก้อนก็ฉลาดมาก ๆ มันถ่ายคลิปร่วมรักกับหญิงสาวไว้ให้เป็นทาสบำเรอกามมันอยู่หลายปีเลยทีเดียว” 1 i9 c" i4 V% P E# h8 d2 E4 p
“ร้ายจริง ๆ” + J6 k7 M" d$ C; \
เขากัดกรามแน่นจนเป็นนูนสันก่อนจะกล่าวต่อ 4 e' `0 T+ R4 D
“แล้วไอ้ชะเอม กิ๊กอามันต้องการอะไร?”
6 P1 K' u6 e6 h
“เดี๋ยวมันก็มาอานัดมันไว้ให้มายื่นข้อเสนอกับภูเอง”
, m- v, ?. Y/ ?. Y p7 |
เพียงแค่กล่าวจบก็มีเสียงกรดกริ่งหน้าบ้านดังขึ้น
5 w" U0 y' G2 |2 [( s( M
“นั่นไง...ตายยากจริงๆ ไอ้นี่ มาพอดีเลย”
6 o' r$ o! A) h- r( s$ }; s: l3 k
ภูริเชษฐ์เห็นนรากรทำท่าจะเดินไปเปิดประตูบ้านเขาจึงยื่นมือไปจับแขนแกไว้
/ s8 n0 P( @5 }2 Y( d
“นั่งรออยู่นี่แหละกิ๊กมา ทำท่าระริกระรี้จริง ๆ สักวันคงโดนข้าวหลามแทงทะลุลำไส้ตายหรอก”
3 g ~$ Q6 O+ n2 q
กล่าวจบก็เดินออกไปเปิดประตู 1 @7 u6 J; C6 L/ B4 Y. } Q
ระหว่างที่ชายหนุ่มเดินออกไปเปิดประตูนรากรก็เดินไปชงกาแฟดำ เดินกลับมานั่งรอที่โซฟา กระทั่งทั้งคู่เดินเข้ามาพร้อมกัน
Y* W7 B' D4 U; _) O; C: h
“นั่งก่อนสิเอ็มเอ้า...นี่”
( J5 A7 @9 N0 i
ยื่นแก้วเครื่องดื่มผสมอ่อนเย็นๆ ให้ชายหนุ่มผู้มาใหม่
: V3 p& Q# c4 P9 ]' g
“ดูแลกันดีจริงนะอา” - _( M% I6 Q0 a
ภูริเชษฐ์อดแซวไม่ได้ยิ้มมุมปากอย่างขัน ๆ กับอาการค้อนของแก แต่นรากรไม่สนใจอาการของชายหนุ่มกลับรู้สึกสุขใจที่เห็นเขายิ้มออกมาได้ ก่อนหันไปกล่าวกับชะเอม
' U0 ]) D0 T9 n
“เอ็ม...มีอะไรจะยื่นข้อเสนอกับคุณภูก็บอกพี่เขาไป พี่เค้ารับปากว่าจะตอบสนองตามข้อเสนอของเอ็มทุกอย่าง”
9 @; T. e6 r. v! ?; f% D
ชะเอมมองดูหน้าเจ้าของบ้านและนรากรสลับกันไปมาอย่างไม่รู้จะพูดอะไรดีรู้สึกเขินอายจนหน้าแดงกล่ำ พูดอะไรไม่ออก หยิบเครื่องดื่มเทลงคอจนหมดแก้วแล้วเติมใหม่อีกครั้ง หันไปหานรากรอย่างขอให้อีกฝ่ายพูดแทน
w" u0 f4 X: V D8 Q) C* ]! |
“พี่กรยังไม่ได้บอกคุณภูเหรอ...”
7 d) f Y; i# _/ I) t) k% P2 J1 c+ X
“ยัง ตั้งใจจะให้เอ็มบอกพี่เค้าเอง” 5 T! ^' D# K5 s: L& v, Z
ผู้พูดกล่าวด้วยรอยยิ้มมีเลศนัย
" }) V( Z# T8 @% {" `8 H+ d
“ผมไม่กล้าพี่พี่บอกคุณภูเค้าเถอะ ผมอาย” ; S; R7 l4 f6 ~) J. O
ภูริเชษฐ์มองหน้าสองหนุ่มต่างวัยด้วยความรู้สึกหวั่นๆ เริ่มจะมองเห็นเลา ๆ ว่าสองคนนี้กำลังคิดจะทำอะไรกับตน แต่ก็นิ่งเฉยก่อนที่นรากรจะเป็นฝ่ายยื่นข้อเสนอ + j1 O" V" v( ^- w6 I/ \; ]7 Z
“ภู...สัญญากับอาแล้วนะก่อนหน้านี้อายื่นข้อเสนอแล้วกัน คือ...เอ่อ...อา” $ T2 t) a2 e$ ?8 O0 ~
“ติดอ่างเสียแล้ว”
. e7 Y& a9 i9 Y+ D+ q
“อากับชะเอมอยากมีอะไรกับภูอีกสักครั้ง ตั้งแต่คราวนั้น เราแทบไม่ได้มีอะไรกันอีกเลย” $ B: ?. j1 Q! ?/ E, s- Q; p
“เอาแล้วไหมล่ะเดาไม่ผิดเลยกู”
* x+ ~* ^; q5 ]+ \6 t: S+ z5 G: E, E
ภูรำพึงกับตนเองมองหน้าผู้พูดอย่างไม่พอใจนิด ๆ กล่าวตำหนิแกเบา ๆ + w3 U5 z& W1 U0 b
“จะบ้าเหรออา...หน้าสิ่วหน้าขวัญอย่างนี้ ยังจะมีอารมณ์สัปดนอีก ผมไม่เล่นด้วยหรอก” 6 `5 n7 N" Q" o {
“จะผิดคำพูดเหรอภู..ขอแค่นี้เองเราสองคนพร้อมทำงานชนิดตายแทนภูได้นะ”
% I2 _2 }9 k J( Z( S
“แต่ผมไม่มีอารมณ์เรื่องนี้จริงๆ นะอา ไม่ได้หมายความว่าผมรังเกียจอาและชะเอม ขนาดกับเมียตั้งแต่เกิดเรื่องผมยังแทบไม่ได้ยุ่งกับเธอเลย” $ [+ j3 v6 }0 V( N' V7 n) r! e0 X
“ไม่ต้องอ้างโน้นอ้างนี้เลย...รับปากว่าจะทำให้หรือไม่ทำ ถ้าไม่ทำจะปล่อยให้โดนแย่งเมีย แย่งงานขาดกันวันนี้แหละ”
$ y, E" {5 B. j4 B
“ผมไม่มีอารมณ์จริง ๆอา”
: W+ `; c: b7 e$ L4 |+ a0 W
“เรื่องนั้นไม่ต้องห่วงเดี๋ยวอากับชะเอมปลุกให้เอง” # |$ Z. Y; e, K; [: B! m: Q
กล่าวจบโดยไม่เปิดโอกาสให้ชายหนุ่มปฏิเสธพยักหน้าให้กับชะเอมอย่างรู้กันขยับเข้าไปดึงชายหนุ่มเข้ามาจูบริมฝีปากล่างสลับบนอย่างดูดดื่ม แล้วผละหน้าออกหันไปสั่งชะเอม
0 v( R$ t- Y7 D1 g* b6 @5 Z
“เอ็ม...อยากลองวิธีใหม่ๆ ไหม?”
4 s6 }% N* d# E j9 x) b
“อะไรอีกล่ะพี่กร”
8 Y" x% S( ~; \4 {5 u% j
ชะเอมหันมาค้อนเพราะตนเองได้ถอดกางเกงนอกภูริเชษฐ์ออกเรียบร้อย เหลือเพียงกางเกงในตัวเดียว
# I3 m* K3 }5 C% F7 K4 x' c
“ไม่ต้องทำตาละห้อยเลย...ภูไม่มีไปไหนหรอก”
9 K3 {- `; R0 q( i* x7 u! N
“จะให้ทำอะไรก็บอกมา” 3 E! I. S1 T$ W: C0 i2 ?
“เดินเข้าไปในห้องครัวเมื่อครู่นี้พี่เห็นไอศกรีมในตู้เย็น เอามาพอประมาณ ไม่ต้องเอามาจนหมดนะ” " z4 r. U/ H, C- Q: T3 F9 b& i
เมื่อเห็นชะเอมทำตามคำสั่งอย่างว่าง่ายจึงหันมาทางภูริเชษฐ์
$ o1 |; d. M- m) H
“วันนี้ภูไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้นอากับชะเอมบริการให้เอง” 2 L* d& B9 W5 v: U, Q7 e% w: u
ด้วยความชำนาญในกามารมณ์นรากรรู้ดีว่าจะกระตุ้นอารมณ์ของภูริเชษฐ์ให้ตื่นตัวเต็มที่ยังไง
" x; _& @" c( }0 y; |# i6 _ | 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2019-11-3 05:55:01
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2019-11-3 08:20:27
