|
ภูริเชษฐ์ขับรถกลับบ้านโดยไม่แวะที่ไหนอื่นเลย เมื่อไม่มีลูกเมียอยู่บ้านด้วยบรรยากาศภายในบ้านมันดูเงียบ ๆ เหงา ๆ อย่างไรชอบกลประกอบกับการอนุญาตให้บรรดาคนใช้ คนสวน คนรถหยุดงานได้สองวันพวกนั้นก็พากันกลับบ้านที่ต่างจังหวัดบ้าง ไปเยี่ยมญาติ ๆ ที่มาทำมาหากินในกรุงเทพฯ บ้าง / c: ]8 J a* S: c/ W; F9 C
ในค่ำคืนอันเปล่าเปลี่ยวเขาจึงพำนักอยู่คฤหาสน์หลังใหญ่เพียงลำพังคนเดียว หาเครื่องดื่มบริการตนเองพยายามทำจิตให้ว่าง ไม่นึกถึงปัญหานานาชนิดที่เผชิญมาตลอดสัปดาห์เปิดดูรายการกีฬาเพื่อผ่อนคลายแล้วก็เผลอหลับไป
' z! k2 S2 H1 p$ U3 h3 Q9 j9 |8 }
ตื่นเช้ามาด้วยความอ่อนเพลียอาบน้ำชำระร่างกาย ตั้งใจว่าจะออกไปหาอะไรทานที่ร้านอาหารใกล้ ๆ บ้านค่อยกลับมาทำงานที่บ้านต่อ แต่ยังไม่ทันได้ก้าวออกจากบ้านก็มีตำรวจมาเชิญตัวไปสอบปากคำ สร้างความงุนงงให้เขาเป็นอย่างมาก . z9 ]1 h' _9 a
ตำรวจที่มาสองนายรู้สึกคุ้นๆ หน้าเป็นอย่างยิ่ง พยายามคิดทบทวนว่าเคยเจอที่ไหน แต่ก็คิดไม่ออกเมื่อสอบถามสาเหตุ ตำรวจสองนายก็บอกเพียงว่า : x. _/ [3 {% |& c
“กฤษฎาสามีของเสาวลักษณ์ประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ สลบไม่ได้สติคาดว่าจะเป็นเจ้าชายนิทราไปตลอดชีวิต โดยคนใกล้ชิดบอกว่าพบเขาไปที่บ้านนั้นเมื่อคืนนี้”
4 ~: D4 a5 {# n. G
ได้ยินคำพูดของตำรวจยิ่งสร้างความงุนงงให้เขามากยิ่งขึ้น เพราะเมื่อคืนเขาอยู่บ้านทั้งคืนจะไปที่บ้านนั้นได้อย่างไร แต่ไม่ว่าจะยืนยันว่าตนอยู่บ้านทั้งคืนไม่ได้ออกไปไหนตำรวจก็ยืนยันขอให้ไปให้การที่สถานีก่อน ( c( j2 f& L& \3 B! U- W
จึงขอขับรถไปเองก่อนที่จะขับรถออกไป เขาได้โทร.หาอากรเป็นคนแรก 8 t+ I: L- D9 v+ t' {+ b! }
“เกิดเรื่องห่าเหวอะไรอีกไม่รู้แล้วอา...ไปพบผมที่โรงพักด้วย”
+ e& z0 F; L! m$ V) {6 t
ระหว่างขับรถตามรถตำรวจไปเขาก็พยายามคิดทบทวนว่า เคยพบตำรวจสองนายที่ไหน? มันรู้สึกคุ้นๆ หน้ามาก กระทั่งมาถึงโรงพักเห็นป้ายชื่อและตำแหน่ง ทำให้เขาคิดได้ว่าตำรวจสองนายเคยเป็นบริการ์ดส่วนตัวของลูกชายภาณุพลนั่นเอง
) w' T" l% z& {/ B% ?! T
รำพึงกับตนเอง
" U) ~( A9 L L0 \
“ซวยแล้วกู....จะมีอะไรมาเซอร์ไพรซ์กูอีกล่ะนี่”
6 H0 S! d5 k, I/ l" z
เมื่อภูริเชษฐ์มาถึงโรงพักเขาก็พบนรากรมารออยู่ก่อนแล้ว
5 a: W+ a" ?& W! E
นรากรเองพอเห็นหน้าชายหนุ่มก็รีบถลันเข้ามาจับมือชายหนุ่มไว้ หันหน้าไปทางตำรวจ
% l7 O% Q, @3 v9 E l" m# k
“เดี๋ยว!ผมขอคุยอะไรสักนิดกับภูเขาหน่อยสักครู่เราจะตามเข้าไปให้การ” 8 @/ B, X( w3 _
เขามองหน้าแกยิ้มๆ ส่วนนรากรเหลียวไปรอบกาย ไม่ยอมปล่อยมือชายหนุ่ม ดึงเข้าไปยังมุมที่ลับตาคนอื่นกระซิบเบา ๆ
9 p; n1 M& _7 h/ b; M
“เกิดอะไรขึ้น?” + j3 T. j+ E3 P
น้ำเสียงแผ่วเบากระหืดกระหอบถามขึ้น จ้องหน้าชายหนุ่มที่ยังอยู่ในอาการยิ้ม ๆ เช่นเดิม . z4 i2 V9 T0 a" U
“ไม่รู้เหมือนกัน....ตื่นมายังไม่ได้ทานอะไรด้วยซ้ำนอกจากกาแฟก็ถูกตำรวจเชิญตัวมาให้ปากคำที่นี่” ' n- k5 O( }6 _1 Q7 I. E
“แล้วเรื่องมันเป็นมาอย่างไรกันแน่อารู้สึกมึนงงไปหมดแล้ว” $ y1 [# B& y, [9 |4 T0 Z
“ผมเองก็ไม่รู้เหมือนกันครับอา...จู่ๆ ตำรวจก็เชิญตัวผมมาโรงพัก” / H( Q. P$ h3 E6 T- a
“ร้ายแรงเปล่า”
. f* m) ~# |5 C/ H6 s; V
“อาจจะหรือก็ใกล้เคียงประมาณนั้นแหละ”
( V& B4 h; W* [
น้ำเสียงขรึมๆ ของเขายังคงดังมาเช่นเดิม , F" M; F9 t9 [7 V/ V
“อาต้องช่วยผมทำอะไรสักอย่างตราบใดที่เรายังเย็นเป็นบื้อให้มันไล่ต้อนอยู่อย่างนี้ อันตรายแวดล้อมผมทุกขณะจิตตอนนี้มันไม่จำเพาะเรื่องเมียผมแล้ว มันลุกลามไปถึงตำแหน่งหน้าที่การงานเครดิตทางสังคมของผม ดังเช่นที่ผมเผชิญอยู่นี้ไงล่ะ ถูกตั้งข้อหาทั้งที่ไม่รู้อะไร? ลูกเมียต้องไปอยู่บ้านพ่อตาลูกค้าขาดความเชื่อมั่น อาจะวางแผนอะไรช่วยผม ต้องรีบกระทำโดยด่วน” ' S z8 K b" O: {* u
ขณะที่กล่าวนัยน์ตาคมเข้มมีประกายแววจ้า เคร่งขรึมกว่าทุกครั้งนรากรเองก็เข้าใจดวงตาคู่นั้นเป็นอย่างดี ตัวเขาเองก็ได้วางแผนบางอย่างสำหรับช่วยเหลือชายหนุ่มไว้แล้วเหมือนกันแต่ไม่รู้ว่าจะสามารถช่วยเหลือคลี่คลายเรื่องราวต่าง ๆ ในขณะนี้ได้ดีแค่ไหน
1 v6 D. T K+ m% y9 Z# m9 r9 x0 l
ยังไม่ทันที่สองคนจะพูดคุยอะไรกันมากกว่านี้ตำรวจก็มาเชิญตัวไปให้ปากคำ
! a D. m. |2 m! @
เพียงแค่เปิดประตูเข้าไปในห้องสอบสวนภูริเชษฐ์ก็ยิงคำถามก่อน
' F6 ?! ^) x5 A( M
“พวกคุณจะสอบสวนอะไรผมก็ว่ามาเถอะ”
. b% i$ i% d0 O* l
“ไม่ได้สอบสวนหรอกครับทางเราแค่อยากทราบข้อมูลบางอย่าง”
; s# K4 u: W- o$ `" W. V/ U2 H
“ผมไม่รู้ว่าตัวเองเกี่ยวพันกับเรื่องนี้ได้อย่างไร? ทั้งที่คุณกฤษฎากับผมก็ไม่เคยสนิทสนมด้วยเลยแม้เราจะเป็นนักธุรกิจด้วยกันก็ตาม” 6 G- m0 G# P, N" D! d. k
“เดี๋ยวคุณก็รู้ว่าเกี่ยวพันหรือไม่เพราะถ้ามันเกี่ยวพันก็เท่ากับว่าคุณเป็นผู้ต้องสงสัยคนสำคัญของคดีนี้เลยทีเดียวอย่างน้อยที่สุดหลักฐานหลาย ๆอย่างที่เรามีอยู่ก็มีส่วนโน้มเอียงว่าคุณเกี่ยวข้องมากทีเดียว เอาไว้เราจะบอกว่ามีอะไรบ้าง”
- K6 f' Z3 T) h. _& L
“ขึ้นอยู่กับผู้กองแล้วกัน”
3 n- ]- s- u: s+ k Y" C( E0 {
เขากล่าวอย่างปลงๆ สีหน้าเคร่งเครียดอยู่ตลอดเวลาจ้องมองใบหน้าตำรวจซึ่งเป็นการ์ดของลูกชายภาณุวัฒน์อย่างระแวงภัย
7 \- \; r* \7 E3 e. ?
“คุณเกี่ยวข้องแน่ ๆคุณภู ส่วนจะเกี่ยวข้องแบบไหนร้ายแรงหรือไม่ ขึ้นอยู่กับว่าคุณกฤษฎาจะรอดหรือไม่”
! f5 y: f1 S7 C( o
ขณะกล่าวร้อยตำรวจเอกจักรภพสารวัตรสืบสวนจ้องมองภูริเชษฐ์นิ่ง ๆ ก่อนจะซักแผ่วเบาโดยไม่มีพิธีรีตอง
) E9 }+ d) v5 q1 i
“เมื่อคืนนี้คุณอยู่ไหน?” 1 K" [+ }) w6 r9 I& j/ k# O
“ทานอาหารเย็นบ้านพ่อตาแล้วกลับมาทำงานที่บ้านไม่ได้ออกไปไหน?”
* e; A1 |# E& O$ `; D& ^/ r( M0 z
“อยู่บ้านคนเดียวเหรอ?”
9 a9 M2 X: Z' }$ f% C
“ครับ...ภรรยาผมเธอพาลูก ๆ ไปเที่ยวบ้านพ่อตา ผมเลยอนุญาตให้คนใช้ในบ้านหยุดสองวัน”
2 r9 x. B# g- T8 y
“แสดงว่าไม่มีใครเป็นพยานว่าคุณอยู่บ้านตลอดเมื่อคืนนี้”
" H2 c7 L6 q+ ^4 J% e
“ไม่มีใครครับ” ) g0 d1 c& q1 l" |
“กับคุณกฤษฎาคุณสนิทกับเขาหรือเปล่า” * c: n, i* Y* l# A. e
“ไม่สนิทครับรู้จักกันแค่ชื่อเพราะเราสองคนทำธุรกิจคนละอย่างกัน” " u3 N5 d' A3 o" ~: r' ?2 D
“คุณไม่ได้ไปบ้านคุณกฤษฎาจริงๆหรือเมื่อคืนนี้” : {# s B3 g0 W+ b( T; {# Z
“ไม่ได้ไปครับผมอยู่บ้านทั้งคืน” J N* _2 i9 j4 \1 w, l5 j
“เมื่อวาน....เราได้ทราบมาว่าคุณกฤษฎาได้ติดต่อเพื่อขอพบคุณ พร้อมกับเชิญคุณไปพบที่บ้านเขาด้วย”
" F# A; D5 H' M2 e) H
“ครับ”
3 i ^! ?- c6 d* T/ J" H2 C
“เขามีธุระอะไรสำคัญจะพูดกับคุณหรือ...ถึงได้นัดให้พบที่บ้านตามลำพัง” 8 c3 b7 F% D. z8 ]* L5 b
“ไม่ทราบครับเพราะอย่างที่บอกผมไม่สนิทกับเขา” 0 i% j" l- J' ~" s
“แต่ภรรยาของเขาเป็นแฟนเก่าของคุณ คุณจะปฏิเสธว่าไม่รู้จักได้หรือ” . P( o" U. h' H" m! U- l6 \1 b `
“รู้จักครับแต่ไม่สนิท เป็นธรรมดานี่ครับ นักธุรกิจชื่อดังอย่างนั้น ใคร ๆก็ต้องรู้จักกันเป็นธรรมดา”
/ m, y& t: h$ D% ]
“คุณรู้ข่าวเรื่องสองสามีภรรยานี้กำลังจะหย่าร้างกันหรือเปล่า”
# p! m8 t1 p# L* K/ x
“ก็พอทราบจากข่าวซุบซิบของนิตยสาร”
' Z8 V% F4 P! ~/ u$ A( E
เขาตอบคำถามต่างๆ ของตำรวจด้วยความอึดอัด ไม่รู้ว่านายตำรวจคนนี้มีเอี่ยวด้วยกับภาณุวัฒน์หรือเปล่าพลันสายตาคมกริบของเขาเหลือบเห็นขวดไวน์ซึ่งวางอยู่ข้าง ๆ ตำรวจและอย่างที่เขาไม่คาดฝัน ก็เจอคำถามที่ทำให้อึ้งเลยทีเดียว
& O. t' Q" W# h$ J$ S
“คุณจำขวดไวน์นี้ได้ไหม?”
0 [* u: B6 u( H/ x
“ขวดไวน์แบบนี้มีอยู่ทั่วเมือง ผมจะจำได้ยังไง” + ~9 ~7 Z( F6 u- C
คิ้วเขาขมวดนิดๆ ขณะย้อนถาม - e7 o- A/ W3 p
“ความจริงมันก็เป็นขวดไวน์ยี่ห้อดังราคาแพงขวดหนึ่ง แต่บังเอิญว่าไวน์ขวดนี้ เป็นขวดที่คุณกฤษฎาดื่มก่อนจะขับรถออกจากบ้านและประสบอุบัติเหตุ”
: {# t! a# w1 E1 S2 c
“แล้วมันเกี่ยวอะไรกับผม”
* G0 A a4 G k& {! x
“เราสืบทราบมาว่าไวน์ขวดนี้เป็นของคุณ โดยได้รับการยืนยันจากร้านขายเรียบร้อย เจ้าของร้านเขาบอกว่าคุณได้สั่งซื้อเมื่อเดือนก่อน”
) U9 \; L1 U) K0 _! G) N
“มันสำคัญอย่างไรนักหนาก็แค่ไวน์ขวดเดียว”
" `: w7 k) M2 M- {2 ^2 W- P a+ w
“ก็ไม่สำคัญหรอกหากไม่ตรวจพบว่ามันมียาบางชนิดผสมอยู่ ทำให้คนดื่มจะเกิดอาการมึนงงง่วงนอนอย่างหนัก และคุณกฤษฎาก็ดื่มไวน์ขวดนี้ก่อนขับรถออกจากบ้านไปประสบอุบัติเหตุลำพังดื่มไวน์ไม่กี่แก้ว ไม่ทำให้คนเมาถึงกับขาดสติมิใช่หรือ”
7 e$ \9 G+ D8 t! r& A$ d9 U
“คุณพูดแบบนี้หมายความว่ายังไง”
0 D$ c) s$ m' y; ], q! S3 j
“เราตรวจสอบพบว่าสารบางชนิดในเลือดของคุณกฤษฎาตรงกับที่เจืออยู่ในขวดไวน์” 3 w2 C. e0 u9 s7 R
“เขาอาจเชิญเพื่อนไปดื่มที่บ้านก็ได้” 4 [1 [6 T5 }2 I6 u
“ไม่หรอกครับเขาอยู่บ้านคนเดียวเมื่อคืนเหมือนกับคุณ โดยบอกคนใกล้ชิดว่าได้นัดคุยธุระสำคัญเป็นการส่วนตัวกับคุณ” $ c( F6 [+ a3 {" S# `0 H
ภูริเชษฐ์ถึงกับอึ้งลอบสบตากับนรากรเป็นระยะๆ แต่ก็ยังนิ่งพอที่จะฟังตำรวจกล่าวต่อไป
$ N" J- [; N' [: q4 j# X
“ไวน์ขวดนี้มีลายนิ้วมือของคุณเต็มไปหมดเลย พร้อมกับนี่”
; D1 X; H8 a% F5 r0 o% E3 S1 ~
กล่าวจบผู้กองจักรภพก็หยิบแก้วสองใบขึ้นมาวางบนโต๊ะ : f5 H2 m2 X) X, Z. b+ ?# P
“แก้วสองใบนี้ก็เหมือนกันเราตรวจสอบแล้ว พบรอยนิ้วมือของคุณเต็มไปหมด คุณจะอธิบายอย่างไรคุณภู” 3 @/ u2 H! u7 |2 I4 j
“ผมไม่ทราบอะไรทั้งนั้นเพราะผมอยู่บ้านทั้งคืน”
0 Y; i1 g5 i+ x
“คุณอาจคิดว่าตำรวจสร้างหลักฐานเท็จขึ้นเพื่อใส่ร้ายคุณ แต่เพื่อความสบายใจ เรื่องนี้คุณสามารถพิสูจน์ได้”
. \' l( E+ x2 P, {8 v- O) h
พลันตำรวจอีกนายก็นำเครื่องมือมาตรวจสอบลายนิ้วมือของเขากับที่ปรากฏบนแก้วไวน์ปรากฏว่ามันตรงกันตามที่ร้อยตำรวจเอกจักรภพกล่าวทุกอย่างทำเอาภูริเชษฐ์ถึงกับหน้าถอดสี คาดไม่ถึงว่าเขาจะโดนใส่ร้ายได้ถึงขนาดนี้รวบรวมสติ ปรับความรู้สึกของตน กล่าวตอบโต้ด้วยน้ำเสียงเรียบ ๆ
' e! e3 H" U) I, k# @! |
“แม้จะมีลายนิ้วมือผมปรากฏจริงแต่ผมก็ขอยืนยันว่า เมื่อคืนนี้ผมไม่ได้ไปบ้านนั้น” * S, O. i1 D. K0 `
“เราไม่ได้ตั้งข้อหาอะไรคุณเพียงแค่หลักฐานเบื้องต้นมันชี้ไปที่คุณ เราก็เลยเชิญคุณมาให้ปากคำเมื่อคุณยืนยันความบริสุทธิ์ของตนเอง เราก็ทำอะไรไม่ได้มากนอกจากแจ้งให้คุณทราบว่า คุณกำลังตกเป็นผู้ต้องสงสัยคนสำคัญของเรา” 7 w: n, X+ J2 x9 R; C8 f) m
“มีธุระอะไรอื่นอีกไหมครับผู้กอง”
8 F; x# a7 Z, r- u8 Q
นรากรเป็นฝ่ายกล่าวขึ้นแทนเมื่อสังเกตเห็นว่าภูริเชษฐ์เริ่มเก็บความไม่พอใจไว้ไม่อยู่ 2 X: e/ A: o+ C
“ไม่มีอะไรครับเราแค่ต้องการสอบปากคำเท่านั้น” . w, K0 _- q" k U$ x5 I9 f
“ถ้าเช่นนั้น หากมีอะไรให้เราช่วยเหลือก็แจ้งได้ทุกขณะ ผมคิดว่าเรื่องนี้มันคลุมเครืออย่างไรชอบกล ผมขอยืนยันได้เลยว่าภูริเชษฐ์ไม่ได้เกี่ยวกับเรื่องนี้แน่นอน ส่วนเรื่องที่คุณกฤษฎาโทร.ติดต่อมาขอพบ ผมเองก็รับทราบเหมือนกันและเป็นคนเตือนไม่ให้ภูไปพบตามนัดด้วย ไม่คิดว่าจะเกิดเรื่องร้าย ๆ กับเขาแบบนี้”
8 t" @2 ] J: i8 ~
“ทางเราต้องรอให้คุณกฤษฎาฟื้นจะได้สอบสวนเพิ่มเติม” {6 L/ _! M. K; h
“ครับ...ถ้าไม่มีอะไรแล้วเราสองคนขอตัวกลับไปพักผ่อนก่อน” / x1 Z9 c9 V" d" Y- g7 l
ทุกอย่างนรากรเป็นคนพูดแทนชายหนุ่มหมดกล่าวลาตำรวจแล้ว ก็เดินไปยังลานจอดรถ
6 I4 x' A3 _& O# T" m# U/ S
“ผมว่ามันทะแม่ง ๆเสียแล้วล่ะอา” 5 W) {! r1 v8 j" [ t
หลังจากเงียบไปนานภูริเชษฐ์จึงกล่าวขึ้น " s# [9 d' x; U8 ~' l1 _6 T/ @" i# s
“อย่าเพิ่งพูดอะไรเดี๋ยวเรากลับไปคุยกันที่บ้าน” 2 r% X) h5 O+ V4 ]$ M& ^
ดันชายหนุ่มเข้าไปในรถของเขาแล้วก็หันไปสั่งคนขับรถของตน 7 U4 Y# v: K6 }% _; s
“เอ็งขับรถกลับบ้านก่อนเย็น ๆ ไปรับฉันที่บ้านคุณภู”
# Y e! c9 U, ^, X" t3 b
กล่าวจบก็เปิดประตูด้านหน้าเข้ามานั่งข้างๆ ชายหนุ่ม ( }, b9 ?' @: V5 g1 c$ r5 P
“แวะหาอะไรทานก่อนยังไม่ได้ทานอะไรไม่ใช่หรือ”
4 m* J5 `4 U: P2 r
“ครับ” 5 b( l0 Z* a/ ?( }( c+ k9 q7 v
ระหว่างทานอาหารสองคนไม่พูดเรื่องที่ผ่านมาเลยนอกจากกินกันอย่างเงียบ ๆ กระทั่งกินเสร็จจึงขับรถกลับบ้าน เมื่อก้าวเข้ามาในตัวบ้านเขาจัดแจงหาเครื่องดื่มบริการอาคันตุกะ 2 q" x8 C( r! G/ d( L- @2 j7 R7 t
“ดื่มไรเย็น ๆ ก่อนอา” 4 _# }7 `$ U- q2 I. l* n
“วางไว้ก่อนเถอะที่ร้านก็ดื่มมาแก้วสองแก้วแล้ว” 7 \8 o" v1 j+ j% s; n+ s
นรากรกล่าวยิ้มๆ
/ L7 h* [. ?2 u# I5 r/ `% V% O
ภูริเชษฐ์เทสก๊อตส์ลงแก้วน้ำแข็งเขย่าเบา ๆ หยิบขึ้นดื่ม
" q8 r4 y3 ?* `; O. F. f) P
“ว่ามาเถอะอาผมร้อนใจจะแย่อยู่แล้ว”
3 C8 F! y$ n {, U% p
“ก่อนอื่นภูสังเกตไหมว่า ทำไมแก้วไวน์และขวดไวน์ถึงมีลายนิ้วมือของภูปรากฏอยู่” 5 v. g4 }. ]$ \/ f6 t5 Y3 t
“ผมจะไปรู้ได้อย่างไรแต่ผมสัญญาว่าเมื่อคืนผมอยู่บ้านทั้งคืน”
3 r, F: `# e3 c8 `
“ก็นั่นนะสิ” Q/ Z9 ]4 M" X6 {1 Y# K+ x
ภายในห้องเงียบสงัดเหมือนไม่มีคนอยู่นอกจากเสียงเขย่าแก้วน้ำแข็งเบา ๆ ของภูดังเป็นระยะขณะครุ่นคิด ! [, q& m5 V+ ?5 o, H: _
“มันต้องมีที่มาที่ไปภูลองคิดดี ๆ สิว่า เคยไปบ้านนายกฤษฎาคนนี้หรือเปล่า”
/ S. D- R( X: [0 `
โดยไม่ต้องไตร่ตรองเขาตอบสวนกลับทันที
r8 j6 _" j) O- e! g# B
“ไม่เคยสักครั้งอา”
. Y$ K* c( t( f1 Q; A( o- Y
“แล้วมันมาได้อย่างไร?” + d8 e: o2 D$ y7 j: N" s% `
นรากรพึมพำกับตนเองเบาๆ ก่อนจะตักน้ำแข็งใส่แก้วแล้วเทเครื่องดื่มสีอำพันลงไปจนเกือบล้น หยิบขึ้นจิบช้าๆ อย่างครุ่นคิด 9 w2 O6 T, U0 h0 h5 z. p$ \4 e
แต่ไม่ว่าสองคนจะครุ่นคิดอย่างไรก็คิดไม่ออกว่า มองหน้ากันทำตาหลอกแหลก ผายมือให้กันและกันแสดงว่าจนด้วยความคิดภูริเชษฐ์จึงเป็นฝ่ายเปลี่ยนหัวข้อสนทนา
9 I/ Q& s- [8 u. f! f
“คิดไม่ออกก็อย่าเพิ่งคิดมัน ว่าแต่อาเล่าแผนการมาก่อนเถอะ เราต้องเอาคืนบ้างนะรับอย่างเดียวแบบนี้ ไม่ไหว ผมเกรงว่าตนเองจะกลายเป็นโรคประสาทเพราะความหวาดระแวงโดยไม่รู้ว่าพวกมันจะมาไม้ไหนอีก”
' P/ b; q& x" d5 X
“ใจเย็น ๆอาคิดแผนไว้สองอย่างแล้ว” $ R% M: p- @! O
“อย่างไร?” ; {. ^4 o5 K* h& x( F0 k3 c
“ลืมคู่สวาทของพวกเราแล้วเหรอพวกนั้นแหละจะทำงานให้กับเราสองคน” ; D6 Q' _2 B- k5 k2 k5 y R
“อาหมายถึงใคร?”
: f; G! T7 y F& e% L( P
“แนนนี่ น้ำฝนแล้วก็นายชะเอมนั่นไง”
7 d% H- n: D' [8 I g6 [, ~
“พวกเขาจะช่วยเราเหรอ”
$ y$ w0 ^4 |- W: k+ P
“ช่วยแต่ต้องมีข้อแลกเปลี่ยน” 0 a4 [( l' o! `. U& w9 n5 T
“ผมพร้อมตอบสนองพวกเขาเต็มที่หากสามารถจัดการนักการเมืองอิทธิพลคนนี้พ้นเส้นทางชีวิตได้”
7 P. I! Y& S S$ p/ ^* R1 l
“แน่ใจนะว่าพร้อมตอบสนองทุกอย่าง” 4 u' v% k, P x1 W' _" C% \
“ครับ”
7 r" ?. u5 w" T; }2 u) Y+ o# M
“ถ้างั้นก็เป็นอันตกลงอาวางแผนให้แนนนี่เข้าไปตีสนิทกับภาณุวัฒน์ น้ำฝนไปตีสนิทกับภาณุพลส่วนนายชะเอมไปตีสนิทกับเสาวลักษณ์ เสียดายนายเอ็กซ์เดินทางไปถ่ายแบบต่างประเทศช่วงนี้มิฉะนั้นจะให้มันไปตีสนิทกับอักษราภัค จะได้ลงตัวพอดี แต่ไม่เป็นไรเท่านี้ก็ถือว่าโอเคแล้ว”
) O2 w( s4 A+ x3 s) i0 f* u
“แล้วมันจะได้ผลหรืออา” 0 V. m% x) m( O4 d
“ได้สิแซ่หลีอย่างภาณุพลเพียงแค่เห็นหนูน้ำฝน เลือดกำเลามันก็แทบทะลักแล้วลูกชายมันเองก็ไม่ต่างจากพ่อมันหรอก ส่วนหนูเสาวลักษณ์อาเชื่อว่าไอ้ชะเอมมันเอาอยู่”
6 r6 ?, Y j$ X: r" l
“อาวางแผนไว้อย่างไรบ้าง?” % z+ z& K1 f. X3 B$ K
“สามคนพร้อมทำทุกอย่างตามที่เราต้องการแต่เมื่องานเสร็จภูต้องตอบแทนพวกเขาตามที่ตกลงไว้นะ” , N8 a. T, u, T% J0 o& g& P
“แน่นอนครับ ว่าแต่เกิดสองพ่อลูกมันหน้ามืดขึ้นมาจริงๆ ลวนลามสองสาวถึงขั้นข่มขืน พวกเธอจะไม่ทำให้แผนแตกเหรอ”
3 H7 u9 }6 ?9 K9 S
“ไม่หรอกอาก็บอกแล้วว่า พวกนี้พร้อมทำทุกอย่าง”
& U+ F6 C+ `- y! K
“แม้แต่เสียตัวงั้นเหรอ”
/ E8 g, x( [3 A4 U1 a
“แน่นอนอาได้พูดคุยตกลงกับพวกเขาไว้แล้ว และนับว่าโชคดี เพราะเพื่อนของเธอคนหนึ่ง เคยถูกไอ้ก้อนการ์ดภาณุวัฒน์หลอกไปให้เจ้านายมันแดกพอเจ้านายมันเบื่อ ก็โยนให้ลูกน้อง และไอ้ก้อนก็ฉลาดมาก ๆ มันถ่ายคลิปร่วมรักกับหญิงสาวไว้ให้เป็นทาสบำเรอกามมันอยู่หลายปีเลยทีเดียว”
" X- J) Y, o" \! g2 \
“ร้ายจริง ๆ”
! E! w+ F; |4 q# Q' a) ~8 q5 m5 ~7 W3 d
เขากัดกรามแน่นจนเป็นนูนสันก่อนจะกล่าวต่อ
6 c5 l- U- y$ \
“แล้วไอ้ชะเอม กิ๊กอามันต้องการอะไร?” * ^- Y3 Y) k1 C
“เดี๋ยวมันก็มาอานัดมันไว้ให้มายื่นข้อเสนอกับภูเอง”
) J7 N& ~' H5 b
เพียงแค่กล่าวจบก็มีเสียงกรดกริ่งหน้าบ้านดังขึ้น
, R% `: X" X( }4 C( H! F/ O0 c
“นั่นไง...ตายยากจริงๆ ไอ้นี่ มาพอดีเลย” + T$ B# c7 R2 R2 Z' o; [
ภูริเชษฐ์เห็นนรากรทำท่าจะเดินไปเปิดประตูบ้านเขาจึงยื่นมือไปจับแขนแกไว้ / f }2 j L4 W- H" `
“นั่งรออยู่นี่แหละกิ๊กมา ทำท่าระริกระรี้จริง ๆ สักวันคงโดนข้าวหลามแทงทะลุลำไส้ตายหรอก”
4 f* u8 E8 [- J' B, O2 w
กล่าวจบก็เดินออกไปเปิดประตู * f+ T9 D% H8 n% t* L. \7 A
ระหว่างที่ชายหนุ่มเดินออกไปเปิดประตูนรากรก็เดินไปชงกาแฟดำ เดินกลับมานั่งรอที่โซฟา กระทั่งทั้งคู่เดินเข้ามาพร้อมกัน # D8 S8 G' R, ^; h' x! T7 e
“นั่งก่อนสิเอ็มเอ้า...นี่”
- D, k& o% b' j# H( P: I! G
ยื่นแก้วเครื่องดื่มผสมอ่อนเย็นๆ ให้ชายหนุ่มผู้มาใหม่ l/ f# p0 d2 o# K [
“ดูแลกันดีจริงนะอา”
7 Z) T' t; D7 O; m; e- t' F& c
ภูริเชษฐ์อดแซวไม่ได้ยิ้มมุมปากอย่างขัน ๆ กับอาการค้อนของแก แต่นรากรไม่สนใจอาการของชายหนุ่มกลับรู้สึกสุขใจที่เห็นเขายิ้มออกมาได้ ก่อนหันไปกล่าวกับชะเอม 9 B0 E9 s) \6 i, h5 X$ \
“เอ็ม...มีอะไรจะยื่นข้อเสนอกับคุณภูก็บอกพี่เขาไป พี่เค้ารับปากว่าจะตอบสนองตามข้อเสนอของเอ็มทุกอย่าง”
( m+ i) k: a- V, p' ]( v5 P" \
ชะเอมมองดูหน้าเจ้าของบ้านและนรากรสลับกันไปมาอย่างไม่รู้จะพูดอะไรดีรู้สึกเขินอายจนหน้าแดงกล่ำ พูดอะไรไม่ออก หยิบเครื่องดื่มเทลงคอจนหมดแก้วแล้วเติมใหม่อีกครั้ง หันไปหานรากรอย่างขอให้อีกฝ่ายพูดแทน
1 e, Q, P0 r6 _2 X& B
“พี่กรยังไม่ได้บอกคุณภูเหรอ...”
; N" T& g! K! j! f- v6 s/ H# G! v$ p$ o
“ยัง ตั้งใจจะให้เอ็มบอกพี่เค้าเอง” U3 P! S$ e8 D# n) x3 Y+ U! s
ผู้พูดกล่าวด้วยรอยยิ้มมีเลศนัย
1 s9 m( T" K' z" ?- A$ [, y
“ผมไม่กล้าพี่พี่บอกคุณภูเค้าเถอะ ผมอาย” B1 Q+ ~+ h6 n% \2 \5 V& Y( R1 B
ภูริเชษฐ์มองหน้าสองหนุ่มต่างวัยด้วยความรู้สึกหวั่นๆ เริ่มจะมองเห็นเลา ๆ ว่าสองคนนี้กำลังคิดจะทำอะไรกับตน แต่ก็นิ่งเฉยก่อนที่นรากรจะเป็นฝ่ายยื่นข้อเสนอ 3 F3 O8 m% n" X7 @
“ภู...สัญญากับอาแล้วนะก่อนหน้านี้อายื่นข้อเสนอแล้วกัน คือ...เอ่อ...อา”
8 d% u& Z& I: F
“ติดอ่างเสียแล้ว”
8 ]2 M! ^2 N: K8 |
“อากับชะเอมอยากมีอะไรกับภูอีกสักครั้ง ตั้งแต่คราวนั้น เราแทบไม่ได้มีอะไรกันอีกเลย”
4 S0 G2 p5 S% o+ [1 n
“เอาแล้วไหมล่ะเดาไม่ผิดเลยกู” r- G. \7 A8 Y1 F6 ?
ภูรำพึงกับตนเองมองหน้าผู้พูดอย่างไม่พอใจนิด ๆ กล่าวตำหนิแกเบา ๆ
/ D* x. t) {6 z7 Z- g5 l; s
“จะบ้าเหรออา...หน้าสิ่วหน้าขวัญอย่างนี้ ยังจะมีอารมณ์สัปดนอีก ผมไม่เล่นด้วยหรอก” * s' T' @* Y7 e4 S& m$ r$ R" o* P
“จะผิดคำพูดเหรอภู..ขอแค่นี้เองเราสองคนพร้อมทำงานชนิดตายแทนภูได้นะ” * b+ ]" N7 t# a' h, A4 C
“แต่ผมไม่มีอารมณ์เรื่องนี้จริงๆ นะอา ไม่ได้หมายความว่าผมรังเกียจอาและชะเอม ขนาดกับเมียตั้งแต่เกิดเรื่องผมยังแทบไม่ได้ยุ่งกับเธอเลย”
9 c2 @6 N5 Z9 v6 Q! Q$ F
“ไม่ต้องอ้างโน้นอ้างนี้เลย...รับปากว่าจะทำให้หรือไม่ทำ ถ้าไม่ทำจะปล่อยให้โดนแย่งเมีย แย่งงานขาดกันวันนี้แหละ” 9 `3 P" Y) q4 ]2 M& ^
“ผมไม่มีอารมณ์จริง ๆอา” " Z8 f# S* e& R/ G: S4 u3 w) V
“เรื่องนั้นไม่ต้องห่วงเดี๋ยวอากับชะเอมปลุกให้เอง” 0 d( G( [5 \" l+ H4 p; G
กล่าวจบโดยไม่เปิดโอกาสให้ชายหนุ่มปฏิเสธพยักหน้าให้กับชะเอมอย่างรู้กันขยับเข้าไปดึงชายหนุ่มเข้ามาจูบริมฝีปากล่างสลับบนอย่างดูดดื่ม แล้วผละหน้าออกหันไปสั่งชะเอม
8 E& S/ Y, n$ s- F e3 C
“เอ็ม...อยากลองวิธีใหม่ๆ ไหม?” * H8 [) P/ h1 Y4 {4 O2 i8 l3 T2 H5 I
“อะไรอีกล่ะพี่กร”
1 ?, f# X# y/ S& a
ชะเอมหันมาค้อนเพราะตนเองได้ถอดกางเกงนอกภูริเชษฐ์ออกเรียบร้อย เหลือเพียงกางเกงในตัวเดียว
6 Z4 p- }2 `2 O7 K% D
“ไม่ต้องทำตาละห้อยเลย...ภูไม่มีไปไหนหรอก” . [" n0 G6 D/ U4 e. V* _. k
“จะให้ทำอะไรก็บอกมา” 4 y2 r0 }6 X% T8 b
“เดินเข้าไปในห้องครัวเมื่อครู่นี้พี่เห็นไอศกรีมในตู้เย็น เอามาพอประมาณ ไม่ต้องเอามาจนหมดนะ” % s7 g# G$ N3 e( g+ F
เมื่อเห็นชะเอมทำตามคำสั่งอย่างว่าง่ายจึงหันมาทางภูริเชษฐ์
4 d m3 N1 \- }' }, O% C: R* I
“วันนี้ภูไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้นอากับชะเอมบริการให้เอง”
" s& t5 L' {$ U) B# L G! b
ด้วยความชำนาญในกามารมณ์นรากรรู้ดีว่าจะกระตุ้นอารมณ์ของภูริเชษฐ์ให้ตื่นตัวเต็มที่ยังไง * C3 D/ t# W, p8 [/ h* q
| 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2019-11-3 05:55:01
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2019-11-3 08:20:27
