ภูริเชษฐ์ขับรถกลับบ้านโดยไม่แวะที่ไหนอื่นเลย เมื่อไม่มีลูกเมียอยู่บ้านด้วยบรรยากาศภายในบ้านมันดูเงียบ ๆ เหงา ๆ อย่างไรชอบกลประกอบกับการอนุญาตให้บรรดาคนใช้ คนสวน คนรถหยุดงานได้สองวันพวกนั้นก็พากันกลับบ้านที่ต่างจังหวัดบ้าง ไปเยี่ยมญาติ ๆ ที่มาทำมาหากินในกรุงเทพฯ บ้าง & }. _8 ^% \6 ]5 |
ในค่ำคืนอันเปล่าเปลี่ยวเขาจึงพำนักอยู่คฤหาสน์หลังใหญ่เพียงลำพังคนเดียว หาเครื่องดื่มบริการตนเองพยายามทำจิตให้ว่าง ไม่นึกถึงปัญหานานาชนิดที่เผชิญมาตลอดสัปดาห์เปิดดูรายการกีฬาเพื่อผ่อนคลายแล้วก็เผลอหลับไป % s) A3 S4 p r
ตื่นเช้ามาด้วยความอ่อนเพลียอาบน้ำชำระร่างกาย ตั้งใจว่าจะออกไปหาอะไรทานที่ร้านอาหารใกล้ ๆ บ้านค่อยกลับมาทำงานที่บ้านต่อ แต่ยังไม่ทันได้ก้าวออกจากบ้านก็มีตำรวจมาเชิญตัวไปสอบปากคำ สร้างความงุนงงให้เขาเป็นอย่างมาก . r8 Q) q K4 Z# j1 a# P, o6 y
ตำรวจที่มาสองนายรู้สึกคุ้นๆ หน้าเป็นอย่างยิ่ง พยายามคิดทบทวนว่าเคยเจอที่ไหน แต่ก็คิดไม่ออกเมื่อสอบถามสาเหตุ ตำรวจสองนายก็บอกเพียงว่า 7 N* B; [$ G0 j E5 _
“กฤษฎาสามีของเสาวลักษณ์ประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ สลบไม่ได้สติคาดว่าจะเป็นเจ้าชายนิทราไปตลอดชีวิต โดยคนใกล้ชิดบอกว่าพบเขาไปที่บ้านนั้นเมื่อคืนนี้” ; r, W# e% @! R
ได้ยินคำพูดของตำรวจยิ่งสร้างความงุนงงให้เขามากยิ่งขึ้น เพราะเมื่อคืนเขาอยู่บ้านทั้งคืนจะไปที่บ้านนั้นได้อย่างไร แต่ไม่ว่าจะยืนยันว่าตนอยู่บ้านทั้งคืนไม่ได้ออกไปไหนตำรวจก็ยืนยันขอให้ไปให้การที่สถานีก่อน
8 r) V" Z% x$ \% M3 p3 m# J8 O7 X. ~ T0 C
จึงขอขับรถไปเองก่อนที่จะขับรถออกไป เขาได้โทร.หาอากรเป็นคนแรก
7 ^" @" p- Z* E
“เกิดเรื่องห่าเหวอะไรอีกไม่รู้แล้วอา...ไปพบผมที่โรงพักด้วย”
) t1 C" l$ h# N+ R6 \( l+ q
ระหว่างขับรถตามรถตำรวจไปเขาก็พยายามคิดทบทวนว่า เคยพบตำรวจสองนายที่ไหน? มันรู้สึกคุ้นๆ หน้ามาก กระทั่งมาถึงโรงพักเห็นป้ายชื่อและตำแหน่ง ทำให้เขาคิดได้ว่าตำรวจสองนายเคยเป็นบริการ์ดส่วนตัวของลูกชายภาณุพลนั่นเอง
- Y/ B* {$ J( R+ y' B/ p
รำพึงกับตนเอง
+ Z/ k" j, z6 q3 B
“ซวยแล้วกู....จะมีอะไรมาเซอร์ไพรซ์กูอีกล่ะนี่”
/ \6 `# |# v/ v4 d+ @& \5 I0 M
เมื่อภูริเชษฐ์มาถึงโรงพักเขาก็พบนรากรมารออยู่ก่อนแล้ว $ F; B8 @8 Q. ^8 E" A0 B
นรากรเองพอเห็นหน้าชายหนุ่มก็รีบถลันเข้ามาจับมือชายหนุ่มไว้ หันหน้าไปทางตำรวจ
+ D0 \$ [% L- F0 K! \7 _8 b: @
“เดี๋ยว!ผมขอคุยอะไรสักนิดกับภูเขาหน่อยสักครู่เราจะตามเข้าไปให้การ”
* l8 A" Y/ [* @0 A7 m/ |
เขามองหน้าแกยิ้มๆ ส่วนนรากรเหลียวไปรอบกาย ไม่ยอมปล่อยมือชายหนุ่ม ดึงเข้าไปยังมุมที่ลับตาคนอื่นกระซิบเบา ๆ # \0 X' y# r+ r7 k5 Q
“เกิดอะไรขึ้น?”
/ S) Y+ o0 A% _' ?
น้ำเสียงแผ่วเบากระหืดกระหอบถามขึ้น จ้องหน้าชายหนุ่มที่ยังอยู่ในอาการยิ้ม ๆ เช่นเดิม : s" S! D2 ^3 h( O* c
“ไม่รู้เหมือนกัน....ตื่นมายังไม่ได้ทานอะไรด้วยซ้ำนอกจากกาแฟก็ถูกตำรวจเชิญตัวมาให้ปากคำที่นี่” 7 Y5 _9 y Y# }# W% @
“แล้วเรื่องมันเป็นมาอย่างไรกันแน่อารู้สึกมึนงงไปหมดแล้ว” . F2 J! n- e h" T5 Q
“ผมเองก็ไม่รู้เหมือนกันครับอา...จู่ๆ ตำรวจก็เชิญตัวผมมาโรงพัก”
$ w- `8 E3 u0 Z' X
“ร้ายแรงเปล่า”
) x( }9 ]5 x8 E3 N* b: W
“อาจจะหรือก็ใกล้เคียงประมาณนั้นแหละ” & B( J2 h. z. r# X
น้ำเสียงขรึมๆ ของเขายังคงดังมาเช่นเดิม 5 B# @- v8 G, F9 i. W
“อาต้องช่วยผมทำอะไรสักอย่างตราบใดที่เรายังเย็นเป็นบื้อให้มันไล่ต้อนอยู่อย่างนี้ อันตรายแวดล้อมผมทุกขณะจิตตอนนี้มันไม่จำเพาะเรื่องเมียผมแล้ว มันลุกลามไปถึงตำแหน่งหน้าที่การงานเครดิตทางสังคมของผม ดังเช่นที่ผมเผชิญอยู่นี้ไงล่ะ ถูกตั้งข้อหาทั้งที่ไม่รู้อะไร? ลูกเมียต้องไปอยู่บ้านพ่อตาลูกค้าขาดความเชื่อมั่น อาจะวางแผนอะไรช่วยผม ต้องรีบกระทำโดยด่วน” % p0 A8 F4 t ]: |7 z
ขณะที่กล่าวนัยน์ตาคมเข้มมีประกายแววจ้า เคร่งขรึมกว่าทุกครั้งนรากรเองก็เข้าใจดวงตาคู่นั้นเป็นอย่างดี ตัวเขาเองก็ได้วางแผนบางอย่างสำหรับช่วยเหลือชายหนุ่มไว้แล้วเหมือนกันแต่ไม่รู้ว่าจะสามารถช่วยเหลือคลี่คลายเรื่องราวต่าง ๆ ในขณะนี้ได้ดีแค่ไหน 0 D1 ^3 C& t: t: O3 q- j
ยังไม่ทันที่สองคนจะพูดคุยอะไรกันมากกว่านี้ตำรวจก็มาเชิญตัวไปให้ปากคำ . a5 Y( K; t$ a
เพียงแค่เปิดประตูเข้าไปในห้องสอบสวนภูริเชษฐ์ก็ยิงคำถามก่อน t# g) s" V' r" c- U9 x% F9 S0 m2 x
“พวกคุณจะสอบสวนอะไรผมก็ว่ามาเถอะ” 7 e* R" W W# g @8 h
“ไม่ได้สอบสวนหรอกครับทางเราแค่อยากทราบข้อมูลบางอย่าง” " g D; e) Q5 a" @: X
“ผมไม่รู้ว่าตัวเองเกี่ยวพันกับเรื่องนี้ได้อย่างไร? ทั้งที่คุณกฤษฎากับผมก็ไม่เคยสนิทสนมด้วยเลยแม้เราจะเป็นนักธุรกิจด้วยกันก็ตาม” * s. [: P" S: S
“เดี๋ยวคุณก็รู้ว่าเกี่ยวพันหรือไม่เพราะถ้ามันเกี่ยวพันก็เท่ากับว่าคุณเป็นผู้ต้องสงสัยคนสำคัญของคดีนี้เลยทีเดียวอย่างน้อยที่สุดหลักฐานหลาย ๆอย่างที่เรามีอยู่ก็มีส่วนโน้มเอียงว่าคุณเกี่ยวข้องมากทีเดียว เอาไว้เราจะบอกว่ามีอะไรบ้าง”
' K2 \6 C, F% w4 V' e( _
“ขึ้นอยู่กับผู้กองแล้วกัน”
% `$ Z: |: h8 P: c
เขากล่าวอย่างปลงๆ สีหน้าเคร่งเครียดอยู่ตลอดเวลาจ้องมองใบหน้าตำรวจซึ่งเป็นการ์ดของลูกชายภาณุวัฒน์อย่างระแวงภัย
2 z0 L) j6 D2 \/ a, `
“คุณเกี่ยวข้องแน่ ๆคุณภู ส่วนจะเกี่ยวข้องแบบไหนร้ายแรงหรือไม่ ขึ้นอยู่กับว่าคุณกฤษฎาจะรอดหรือไม่” - j! i: l" Y/ s% {: [* V4 z
ขณะกล่าวร้อยตำรวจเอกจักรภพสารวัตรสืบสวนจ้องมองภูริเชษฐ์นิ่ง ๆ ก่อนจะซักแผ่วเบาโดยไม่มีพิธีรีตอง ( i( R. ~! ?/ | l; L2 `
“เมื่อคืนนี้คุณอยู่ไหน?”
& z. g4 k# G, d+ n: a
“ทานอาหารเย็นบ้านพ่อตาแล้วกลับมาทำงานที่บ้านไม่ได้ออกไปไหน?” 4 h. N& g) w) {
“อยู่บ้านคนเดียวเหรอ?” 7 { ?- F' G* F: r( `! @0 ~; Q
“ครับ...ภรรยาผมเธอพาลูก ๆ ไปเที่ยวบ้านพ่อตา ผมเลยอนุญาตให้คนใช้ในบ้านหยุดสองวัน”
p1 _) u p) ~/ r- P3 p) k
“แสดงว่าไม่มีใครเป็นพยานว่าคุณอยู่บ้านตลอดเมื่อคืนนี้”
0 y/ w+ [' H% ?' V
“ไม่มีใครครับ”
- o0 n8 @. A3 f* \! I4 V, _
“กับคุณกฤษฎาคุณสนิทกับเขาหรือเปล่า” , X! n$ j e# p5 R4 R
“ไม่สนิทครับรู้จักกันแค่ชื่อเพราะเราสองคนทำธุรกิจคนละอย่างกัน”
m7 [! k2 n2 n$ [" s+ `, B$ }6 Z" X
“คุณไม่ได้ไปบ้านคุณกฤษฎาจริงๆหรือเมื่อคืนนี้”
9 e. D/ y9 |3 \7 N1 X
“ไม่ได้ไปครับผมอยู่บ้านทั้งคืน”
% U* p1 g7 Q: f/ \
“เมื่อวาน....เราได้ทราบมาว่าคุณกฤษฎาได้ติดต่อเพื่อขอพบคุณ พร้อมกับเชิญคุณไปพบที่บ้านเขาด้วย” ) t2 f& f) Z! N2 {& a
“ครับ” 2 K% J3 A0 r+ p$ z
“เขามีธุระอะไรสำคัญจะพูดกับคุณหรือ...ถึงได้นัดให้พบที่บ้านตามลำพัง”
' w( Z- r8 Q {; @6 c' m8 w- `
“ไม่ทราบครับเพราะอย่างที่บอกผมไม่สนิทกับเขา”
& }: G9 N& i5 ~( D$ l
“แต่ภรรยาของเขาเป็นแฟนเก่าของคุณ คุณจะปฏิเสธว่าไม่รู้จักได้หรือ”
, t8 b5 ] d/ {4 @. I
“รู้จักครับแต่ไม่สนิท เป็นธรรมดานี่ครับ นักธุรกิจชื่อดังอย่างนั้น ใคร ๆก็ต้องรู้จักกันเป็นธรรมดา”
- F4 J5 J& I. Q$ J1 t; p
“คุณรู้ข่าวเรื่องสองสามีภรรยานี้กำลังจะหย่าร้างกันหรือเปล่า”
3 |3 @1 d% d+ h T3 ~# Q& @
“ก็พอทราบจากข่าวซุบซิบของนิตยสาร” & }2 ]7 [! ^% p+ U4 g4 H
เขาตอบคำถามต่างๆ ของตำรวจด้วยความอึดอัด ไม่รู้ว่านายตำรวจคนนี้มีเอี่ยวด้วยกับภาณุวัฒน์หรือเปล่าพลันสายตาคมกริบของเขาเหลือบเห็นขวดไวน์ซึ่งวางอยู่ข้าง ๆ ตำรวจและอย่างที่เขาไม่คาดฝัน ก็เจอคำถามที่ทำให้อึ้งเลยทีเดียว
- G# P1 l5 g0 `; I
“คุณจำขวดไวน์นี้ได้ไหม?” / u1 m: E* G0 i5 i& Z. p
“ขวดไวน์แบบนี้มีอยู่ทั่วเมือง ผมจะจำได้ยังไง” * o+ h T! } c2 y
คิ้วเขาขมวดนิดๆ ขณะย้อนถาม 8 c% S- F+ b% [% }. f
“ความจริงมันก็เป็นขวดไวน์ยี่ห้อดังราคาแพงขวดหนึ่ง แต่บังเอิญว่าไวน์ขวดนี้ เป็นขวดที่คุณกฤษฎาดื่มก่อนจะขับรถออกจากบ้านและประสบอุบัติเหตุ” & c5 c% }5 v; L0 c6 W2 v
“แล้วมันเกี่ยวอะไรกับผม” * Q1 W& o3 P# ^7 u* U, ~$ f6 \
“เราสืบทราบมาว่าไวน์ขวดนี้เป็นของคุณ โดยได้รับการยืนยันจากร้านขายเรียบร้อย เจ้าของร้านเขาบอกว่าคุณได้สั่งซื้อเมื่อเดือนก่อน” ( f* D- [: {1 T: T- |1 |
“มันสำคัญอย่างไรนักหนาก็แค่ไวน์ขวดเดียว” 7 V% b6 q, @1 z" q- I/ H6 J
“ก็ไม่สำคัญหรอกหากไม่ตรวจพบว่ามันมียาบางชนิดผสมอยู่ ทำให้คนดื่มจะเกิดอาการมึนงงง่วงนอนอย่างหนัก และคุณกฤษฎาก็ดื่มไวน์ขวดนี้ก่อนขับรถออกจากบ้านไปประสบอุบัติเหตุลำพังดื่มไวน์ไม่กี่แก้ว ไม่ทำให้คนเมาถึงกับขาดสติมิใช่หรือ”
- k2 F$ n0 a- ~, ]' H, k
“คุณพูดแบบนี้หมายความว่ายังไง” 7 X& _% E% _/ K! [7 C! f
“เราตรวจสอบพบว่าสารบางชนิดในเลือดของคุณกฤษฎาตรงกับที่เจืออยู่ในขวดไวน์” 5 @( z _7 i% C( j' G+ O
“เขาอาจเชิญเพื่อนไปดื่มที่บ้านก็ได้”
: s3 n" P- v7 d" L# H
“ไม่หรอกครับเขาอยู่บ้านคนเดียวเมื่อคืนเหมือนกับคุณ โดยบอกคนใกล้ชิดว่าได้นัดคุยธุระสำคัญเป็นการส่วนตัวกับคุณ” . x7 ]4 q! d: a
ภูริเชษฐ์ถึงกับอึ้งลอบสบตากับนรากรเป็นระยะๆ แต่ก็ยังนิ่งพอที่จะฟังตำรวจกล่าวต่อไป ' n! l2 ~& o* l ]. r9 O
“ไวน์ขวดนี้มีลายนิ้วมือของคุณเต็มไปหมดเลย พร้อมกับนี่”
8 E# A: s2 L: e A& L! K L2 u, y
กล่าวจบผู้กองจักรภพก็หยิบแก้วสองใบขึ้นมาวางบนโต๊ะ % ?3 |- a$ ]/ e. ^
“แก้วสองใบนี้ก็เหมือนกันเราตรวจสอบแล้ว พบรอยนิ้วมือของคุณเต็มไปหมด คุณจะอธิบายอย่างไรคุณภู” ; X( P: a4 K% [) a6 i
“ผมไม่ทราบอะไรทั้งนั้นเพราะผมอยู่บ้านทั้งคืน”
0 z) r5 X: D+ R% U7 c+ U
“คุณอาจคิดว่าตำรวจสร้างหลักฐานเท็จขึ้นเพื่อใส่ร้ายคุณ แต่เพื่อความสบายใจ เรื่องนี้คุณสามารถพิสูจน์ได้” ' f u- w5 p2 C' ?& q. ?
พลันตำรวจอีกนายก็นำเครื่องมือมาตรวจสอบลายนิ้วมือของเขากับที่ปรากฏบนแก้วไวน์ปรากฏว่ามันตรงกันตามที่ร้อยตำรวจเอกจักรภพกล่าวทุกอย่างทำเอาภูริเชษฐ์ถึงกับหน้าถอดสี คาดไม่ถึงว่าเขาจะโดนใส่ร้ายได้ถึงขนาดนี้รวบรวมสติ ปรับความรู้สึกของตน กล่าวตอบโต้ด้วยน้ำเสียงเรียบ ๆ 2 O+ O* v& R' K7 k( s
“แม้จะมีลายนิ้วมือผมปรากฏจริงแต่ผมก็ขอยืนยันว่า เมื่อคืนนี้ผมไม่ได้ไปบ้านนั้น” ) D6 B5 s8 @* g7 E' Y& O! F" g4 [( ]
“เราไม่ได้ตั้งข้อหาอะไรคุณเพียงแค่หลักฐานเบื้องต้นมันชี้ไปที่คุณ เราก็เลยเชิญคุณมาให้ปากคำเมื่อคุณยืนยันความบริสุทธิ์ของตนเอง เราก็ทำอะไรไม่ได้มากนอกจากแจ้งให้คุณทราบว่า คุณกำลังตกเป็นผู้ต้องสงสัยคนสำคัญของเรา” . i' H' U) {6 D$ z
“มีธุระอะไรอื่นอีกไหมครับผู้กอง” 9 h. s" j4 K) v
นรากรเป็นฝ่ายกล่าวขึ้นแทนเมื่อสังเกตเห็นว่าภูริเชษฐ์เริ่มเก็บความไม่พอใจไว้ไม่อยู่
: c2 S9 k' M& h4 o; e
“ไม่มีอะไรครับเราแค่ต้องการสอบปากคำเท่านั้น”
; O! w, p ^6 |! _
“ถ้าเช่นนั้น หากมีอะไรให้เราช่วยเหลือก็แจ้งได้ทุกขณะ ผมคิดว่าเรื่องนี้มันคลุมเครืออย่างไรชอบกล ผมขอยืนยันได้เลยว่าภูริเชษฐ์ไม่ได้เกี่ยวกับเรื่องนี้แน่นอน ส่วนเรื่องที่คุณกฤษฎาโทร.ติดต่อมาขอพบ ผมเองก็รับทราบเหมือนกันและเป็นคนเตือนไม่ให้ภูไปพบตามนัดด้วย ไม่คิดว่าจะเกิดเรื่องร้าย ๆ กับเขาแบบนี้”
3 {# x) _& z+ R; [7 {
“ทางเราต้องรอให้คุณกฤษฎาฟื้นจะได้สอบสวนเพิ่มเติม”
5 J: Z6 |/ K9 e; w: F
“ครับ...ถ้าไม่มีอะไรแล้วเราสองคนขอตัวกลับไปพักผ่อนก่อน”
7 l7 I7 t/ O" k( T
ทุกอย่างนรากรเป็นคนพูดแทนชายหนุ่มหมดกล่าวลาตำรวจแล้ว ก็เดินไปยังลานจอดรถ . D1 T8 z5 \1 R! d7 F& l- @% `. E- U
“ผมว่ามันทะแม่ง ๆเสียแล้วล่ะอา”
- n% |! I/ C2 _# R* K* G! O
หลังจากเงียบไปนานภูริเชษฐ์จึงกล่าวขึ้น
' E. Z3 s( A* B9 k, t0 ?
“อย่าเพิ่งพูดอะไรเดี๋ยวเรากลับไปคุยกันที่บ้าน”
7 u$ m) X& L7 Y: g P0 H% @8 x2 _
ดันชายหนุ่มเข้าไปในรถของเขาแล้วก็หันไปสั่งคนขับรถของตน
7 K8 z! t+ v6 _( S9 \& ]
“เอ็งขับรถกลับบ้านก่อนเย็น ๆ ไปรับฉันที่บ้านคุณภู”
+ ?0 w) r4 z4 ?) }& G
กล่าวจบก็เปิดประตูด้านหน้าเข้ามานั่งข้างๆ ชายหนุ่ม
" v' M2 U5 }7 u/ Z# s6 i5 S, b
“แวะหาอะไรทานก่อนยังไม่ได้ทานอะไรไม่ใช่หรือ”
1 n' l8 }: a$ v7 y4 D) a5 p# g
“ครับ” + h1 v* y. u$ \4 T" F1 s
ระหว่างทานอาหารสองคนไม่พูดเรื่องที่ผ่านมาเลยนอกจากกินกันอย่างเงียบ ๆ กระทั่งกินเสร็จจึงขับรถกลับบ้าน เมื่อก้าวเข้ามาในตัวบ้านเขาจัดแจงหาเครื่องดื่มบริการอาคันตุกะ
5 {% Y j, p& O. j2 u u+ s/ c
“ดื่มไรเย็น ๆ ก่อนอา” 7 h. M0 \. _% P- C, ~
“วางไว้ก่อนเถอะที่ร้านก็ดื่มมาแก้วสองแก้วแล้ว”
# v6 J: J; }9 k8 z
นรากรกล่าวยิ้มๆ
6 I, n; V/ ]; h. u1 a Q
ภูริเชษฐ์เทสก๊อตส์ลงแก้วน้ำแข็งเขย่าเบา ๆ หยิบขึ้นดื่ม 7 V c2 p7 a+ S+ m( y. j
“ว่ามาเถอะอาผมร้อนใจจะแย่อยู่แล้ว”
& u) S7 _- N' ^
“ก่อนอื่นภูสังเกตไหมว่า ทำไมแก้วไวน์และขวดไวน์ถึงมีลายนิ้วมือของภูปรากฏอยู่”
' v% w+ T6 w8 r8 W( q* h1 l
“ผมจะไปรู้ได้อย่างไรแต่ผมสัญญาว่าเมื่อคืนผมอยู่บ้านทั้งคืน” 7 z+ D5 b( I) T' \
“ก็นั่นนะสิ”
# ?/ _5 B: Y [
ภายในห้องเงียบสงัดเหมือนไม่มีคนอยู่นอกจากเสียงเขย่าแก้วน้ำแข็งเบา ๆ ของภูดังเป็นระยะขณะครุ่นคิด
, N+ e# a7 f5 G" Q2 W' U8 y. X; n. }
“มันต้องมีที่มาที่ไปภูลองคิดดี ๆ สิว่า เคยไปบ้านนายกฤษฎาคนนี้หรือเปล่า” 3 C: p& L$ ~, ?9 p
โดยไม่ต้องไตร่ตรองเขาตอบสวนกลับทันที
' @% M( {; Y2 a" X7 Y
“ไม่เคยสักครั้งอา”
( F) @; i, g, m, _, Y
“แล้วมันมาได้อย่างไร?”
& N8 v0 i$ g& o& I' H" B
นรากรพึมพำกับตนเองเบาๆ ก่อนจะตักน้ำแข็งใส่แก้วแล้วเทเครื่องดื่มสีอำพันลงไปจนเกือบล้น หยิบขึ้นจิบช้าๆ อย่างครุ่นคิด
- [% U4 N4 s% G. i7 M+ ^
แต่ไม่ว่าสองคนจะครุ่นคิดอย่างไรก็คิดไม่ออกว่า มองหน้ากันทำตาหลอกแหลก ผายมือให้กันและกันแสดงว่าจนด้วยความคิดภูริเชษฐ์จึงเป็นฝ่ายเปลี่ยนหัวข้อสนทนา + h" r' j- Q. Y7 ^) h8 _( c, v
“คิดไม่ออกก็อย่าเพิ่งคิดมัน ว่าแต่อาเล่าแผนการมาก่อนเถอะ เราต้องเอาคืนบ้างนะรับอย่างเดียวแบบนี้ ไม่ไหว ผมเกรงว่าตนเองจะกลายเป็นโรคประสาทเพราะความหวาดระแวงโดยไม่รู้ว่าพวกมันจะมาไม้ไหนอีก”
6 k6 h' l3 d4 ?" |( J2 y4 d5 X
“ใจเย็น ๆอาคิดแผนไว้สองอย่างแล้ว” 2 B' c g- A4 F
“อย่างไร?”
' ~; o" [& n) `" q, d; Y
“ลืมคู่สวาทของพวกเราแล้วเหรอพวกนั้นแหละจะทำงานให้กับเราสองคน”
3 w" D8 X* i3 k2 r4 d# }" \
“อาหมายถึงใคร?”
- }; h2 `3 @8 R3 K, I# n3 L- p
“แนนนี่ น้ำฝนแล้วก็นายชะเอมนั่นไง”
4 ~( G" g1 n9 ^6 q( a3 s
“พวกเขาจะช่วยเราเหรอ”
. ]9 Y& f& Q( {$ h6 Y6 x, ]. g
“ช่วยแต่ต้องมีข้อแลกเปลี่ยน” 9 K! g7 r6 u5 i2 r
“ผมพร้อมตอบสนองพวกเขาเต็มที่หากสามารถจัดการนักการเมืองอิทธิพลคนนี้พ้นเส้นทางชีวิตได้” 6 ~2 M4 @ [5 m8 v5 {# Z
“แน่ใจนะว่าพร้อมตอบสนองทุกอย่าง”
) z5 J( ^5 v9 k
“ครับ”
2 j" S6 ]+ ?9 I) g
“ถ้างั้นก็เป็นอันตกลงอาวางแผนให้แนนนี่เข้าไปตีสนิทกับภาณุวัฒน์ น้ำฝนไปตีสนิทกับภาณุพลส่วนนายชะเอมไปตีสนิทกับเสาวลักษณ์ เสียดายนายเอ็กซ์เดินทางไปถ่ายแบบต่างประเทศช่วงนี้มิฉะนั้นจะให้มันไปตีสนิทกับอักษราภัค จะได้ลงตัวพอดี แต่ไม่เป็นไรเท่านี้ก็ถือว่าโอเคแล้ว”
0 K: L) K% O' I2 M0 J; r
“แล้วมันจะได้ผลหรืออา”
4 B6 R; I- D0 V2 g/ L$ e) r% n8 W* |
“ได้สิแซ่หลีอย่างภาณุพลเพียงแค่เห็นหนูน้ำฝน เลือดกำเลามันก็แทบทะลักแล้วลูกชายมันเองก็ไม่ต่างจากพ่อมันหรอก ส่วนหนูเสาวลักษณ์อาเชื่อว่าไอ้ชะเอมมันเอาอยู่” ) _' q9 G4 T4 H8 H1 v
“อาวางแผนไว้อย่างไรบ้าง?”
! P# C8 x( N p* j, B
“สามคนพร้อมทำทุกอย่างตามที่เราต้องการแต่เมื่องานเสร็จภูต้องตอบแทนพวกเขาตามที่ตกลงไว้นะ” / J( l% D% k( w0 R
“แน่นอนครับ ว่าแต่เกิดสองพ่อลูกมันหน้ามืดขึ้นมาจริงๆ ลวนลามสองสาวถึงขั้นข่มขืน พวกเธอจะไม่ทำให้แผนแตกเหรอ” . Y$ T- K1 e1 {/ G" T* ^
“ไม่หรอกอาก็บอกแล้วว่า พวกนี้พร้อมทำทุกอย่าง” z3 m7 m0 C# \
“แม้แต่เสียตัวงั้นเหรอ” # ?- \: B& A2 y4 M
“แน่นอนอาได้พูดคุยตกลงกับพวกเขาไว้แล้ว และนับว่าโชคดี เพราะเพื่อนของเธอคนหนึ่ง เคยถูกไอ้ก้อนการ์ดภาณุวัฒน์หลอกไปให้เจ้านายมันแดกพอเจ้านายมันเบื่อ ก็โยนให้ลูกน้อง และไอ้ก้อนก็ฉลาดมาก ๆ มันถ่ายคลิปร่วมรักกับหญิงสาวไว้ให้เป็นทาสบำเรอกามมันอยู่หลายปีเลยทีเดียว”
0 C+ c3 ~4 x9 B4 _
“ร้ายจริง ๆ”
M2 q! z4 G$ _! ~8 n# q% S
เขากัดกรามแน่นจนเป็นนูนสันก่อนจะกล่าวต่อ
+ `* c6 d$ V% ]5 L: d& s
“แล้วไอ้ชะเอม กิ๊กอามันต้องการอะไร?”
+ N. n( x4 ]5 L& e1 ]! b
“เดี๋ยวมันก็มาอานัดมันไว้ให้มายื่นข้อเสนอกับภูเอง” g8 R; b0 ^& X/ U' A
เพียงแค่กล่าวจบก็มีเสียงกรดกริ่งหน้าบ้านดังขึ้น 2 p3 I; j# [0 M# I) {' f& x
“นั่นไง...ตายยากจริงๆ ไอ้นี่ มาพอดีเลย” 0 U/ A8 s0 ]* k( i
ภูริเชษฐ์เห็นนรากรทำท่าจะเดินไปเปิดประตูบ้านเขาจึงยื่นมือไปจับแขนแกไว้
% }% N3 ~8 r `, _) W
“นั่งรออยู่นี่แหละกิ๊กมา ทำท่าระริกระรี้จริง ๆ สักวันคงโดนข้าวหลามแทงทะลุลำไส้ตายหรอก”
2 Z+ f X$ q$ r6 P1 I' q
กล่าวจบก็เดินออกไปเปิดประตู ( ~: n! D+ H5 R
ระหว่างที่ชายหนุ่มเดินออกไปเปิดประตูนรากรก็เดินไปชงกาแฟดำ เดินกลับมานั่งรอที่โซฟา กระทั่งทั้งคู่เดินเข้ามาพร้อมกัน
( y5 I% t8 ?# i, S8 E1 ^
“นั่งก่อนสิเอ็มเอ้า...นี่”
1 _' a$ b. @" R m6 L& Z
ยื่นแก้วเครื่องดื่มผสมอ่อนเย็นๆ ให้ชายหนุ่มผู้มาใหม่
* g! R5 L! p, `, ]1 r- @
“ดูแลกันดีจริงนะอา”
' d0 P. O# v/ X( {" T
ภูริเชษฐ์อดแซวไม่ได้ยิ้มมุมปากอย่างขัน ๆ กับอาการค้อนของแก แต่นรากรไม่สนใจอาการของชายหนุ่มกลับรู้สึกสุขใจที่เห็นเขายิ้มออกมาได้ ก่อนหันไปกล่าวกับชะเอม ! p) L8 ?; u2 s9 m! K
“เอ็ม...มีอะไรจะยื่นข้อเสนอกับคุณภูก็บอกพี่เขาไป พี่เค้ารับปากว่าจะตอบสนองตามข้อเสนอของเอ็มทุกอย่าง” ; H1 g1 H2 i, {+ J. u6 x5 ^: d
ชะเอมมองดูหน้าเจ้าของบ้านและนรากรสลับกันไปมาอย่างไม่รู้จะพูดอะไรดีรู้สึกเขินอายจนหน้าแดงกล่ำ พูดอะไรไม่ออก หยิบเครื่องดื่มเทลงคอจนหมดแก้วแล้วเติมใหม่อีกครั้ง หันไปหานรากรอย่างขอให้อีกฝ่ายพูดแทน 3 |8 I4 B6 a& H) i# `- d4 B
“พี่กรยังไม่ได้บอกคุณภูเหรอ...” & _5 [" {: @/ w7 [8 y
“ยัง ตั้งใจจะให้เอ็มบอกพี่เค้าเอง” 3 P8 t) m3 ^# P& T: b
ผู้พูดกล่าวด้วยรอยยิ้มมีเลศนัย # \' t# N9 i! }" o! ?4 C$ L7 ?' I
“ผมไม่กล้าพี่พี่บอกคุณภูเค้าเถอะ ผมอาย” 6 E/ r" v& F2 g/ e& D
ภูริเชษฐ์มองหน้าสองหนุ่มต่างวัยด้วยความรู้สึกหวั่นๆ เริ่มจะมองเห็นเลา ๆ ว่าสองคนนี้กำลังคิดจะทำอะไรกับตน แต่ก็นิ่งเฉยก่อนที่นรากรจะเป็นฝ่ายยื่นข้อเสนอ ! `, D# K! K, J, {$ h+ l
“ภู...สัญญากับอาแล้วนะก่อนหน้านี้อายื่นข้อเสนอแล้วกัน คือ...เอ่อ...อา” / |! D1 J6 m% ^* v& f! O
“ติดอ่างเสียแล้ว”
: H6 ~; x8 [8 I! \( ^
“อากับชะเอมอยากมีอะไรกับภูอีกสักครั้ง ตั้งแต่คราวนั้น เราแทบไม่ได้มีอะไรกันอีกเลย” - I3 u. T C4 ^9 M/ T0 G4 y
“เอาแล้วไหมล่ะเดาไม่ผิดเลยกู”
2 j- |, v+ _* `" W& p. ~/ K
ภูรำพึงกับตนเองมองหน้าผู้พูดอย่างไม่พอใจนิด ๆ กล่าวตำหนิแกเบา ๆ & R4 }0 f \* X4 n
“จะบ้าเหรออา...หน้าสิ่วหน้าขวัญอย่างนี้ ยังจะมีอารมณ์สัปดนอีก ผมไม่เล่นด้วยหรอก”
( j) R0 I5 _& n$ j
“จะผิดคำพูดเหรอภู..ขอแค่นี้เองเราสองคนพร้อมทำงานชนิดตายแทนภูได้นะ”
, i& b% V* @7 y; c
“แต่ผมไม่มีอารมณ์เรื่องนี้จริงๆ นะอา ไม่ได้หมายความว่าผมรังเกียจอาและชะเอม ขนาดกับเมียตั้งแต่เกิดเรื่องผมยังแทบไม่ได้ยุ่งกับเธอเลย” $ b% o. C$ A( t$ O' P( |
“ไม่ต้องอ้างโน้นอ้างนี้เลย...รับปากว่าจะทำให้หรือไม่ทำ ถ้าไม่ทำจะปล่อยให้โดนแย่งเมีย แย่งงานขาดกันวันนี้แหละ” ( S' h7 J! y5 [' T/ ~& H' H
“ผมไม่มีอารมณ์จริง ๆอา” ! i/ U# j c. Q0 r. D+ C
“เรื่องนั้นไม่ต้องห่วงเดี๋ยวอากับชะเอมปลุกให้เอง”
* `3 }6 @+ B. t6 W, ]2 _
กล่าวจบโดยไม่เปิดโอกาสให้ชายหนุ่มปฏิเสธพยักหน้าให้กับชะเอมอย่างรู้กันขยับเข้าไปดึงชายหนุ่มเข้ามาจูบริมฝีปากล่างสลับบนอย่างดูดดื่ม แล้วผละหน้าออกหันไปสั่งชะเอม ) m8 Z3 c% |# F4 T
“เอ็ม...อยากลองวิธีใหม่ๆ ไหม?”
# u. ]7 i- f* y# R# p
“อะไรอีกล่ะพี่กร”
$ e" ?7 f& |0 ?& g) P: [
ชะเอมหันมาค้อนเพราะตนเองได้ถอดกางเกงนอกภูริเชษฐ์ออกเรียบร้อย เหลือเพียงกางเกงในตัวเดียว
, B$ B) i5 K, B, k* m
“ไม่ต้องทำตาละห้อยเลย...ภูไม่มีไปไหนหรอก”
3 g, q2 U$ x% d8 i) ~! ]4 o
“จะให้ทำอะไรก็บอกมา” - D M `4 _6 _' I
“เดินเข้าไปในห้องครัวเมื่อครู่นี้พี่เห็นไอศกรีมในตู้เย็น เอามาพอประมาณ ไม่ต้องเอามาจนหมดนะ” 2 Y1 S8 B2 Y+ @, x
เมื่อเห็นชะเอมทำตามคำสั่งอย่างว่าง่ายจึงหันมาทางภูริเชษฐ์ " ?# p( B" s$ a) q: [3 c
“วันนี้ภูไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้นอากับชะเอมบริการให้เอง” 3 X$ {" |2 f- n l# s4 ~0 J
ด้วยความชำนาญในกามารมณ์นรากรรู้ดีว่าจะกระตุ้นอารมณ์ของภูริเชษฐ์ให้ตื่นตัวเต็มที่ยังไง 1 T( w ^! ?# W: O" {
|