ดำรงและสุวัฒน์ สองลุงหลานกำลังจัดการเตรียมอาหารมื้อใหม่สำหรับเย็นนี้ แม้สุวัฒน์จะมีอายุน้อยกว่าพ่อของดำรง แต่ด้วยความที่เป็นพี่ชายของแม่ จึงได้ศักดิ์เป็นลุงของเด็กเขา สองลุงหลานเองก็สนิทสนมกันไม่ต่างจากครอบครัว ดำรงเองก็รู้สึกว่าสุวัฒน์ไม่ต่างจากพ่ออีกคน อาจจะรักมากพอๆ กันด้วย
สี่หนุ่มสองครอบครัวนั่งล้อมวงกินข้าวเย็นด้วยกัน ดำรงเทเหล้าให้พ่อกับลุงสลับกันไป สองพี่น้องรุ่นใหญ่คุยกันอย่างออกรสจนใกล้ดึก เกือบลืมลูกๆ
“มาชนแก้วลุงหน่อย วันนี้ดีใจกูได้เจอหลาน” เสือยกแก้วเหล้าชนกับแก้วน้ำหวานของหลานชายคนเล็ก นัททำท่าจะหยิบขึ้นจิบ แต่สุวัฒน์ยื่นแก้วตนเองให้ “ลองหน่อยมั้ย” นัทเองในใจก็อยากลองอยู่เหมือนกัน ยิ่งพ่อเป็นคนยื่นให้แบบนี้ด้วย
“ไอ้ห่า เป็นพ่อประสาอะไร เอาเหล้าให้ลูกกิน” เสือรีบปราม
“เอาน่าพี่… สักวันก็ต้องโตพอจะกิน ฝึกไว้นี่แล่ะ ดีกว่าให้ไปลองเอง” ผู้เป็นลุงเห็นว่าเหตุผลนั้นพอยอมรับได้จึงเปลี่ยนมาชนแก้วกับหลานชาย จิบแรกที่เข้าปากนั้น รสชาติของมันนัทคิดว่าไม่ได้เรื่องเลย มันเหม็น มันขมนิดๆ ดำรงเห็นท่าทางของผู้เป็นน้องชายก็อดขำปนสงสารไม่ได้ จึงผสมเหล้ากับน้ำหวานให้กับนัท
“พวกพ่อนี่ยังไงกัน น้องมันไม่เคยกิน ก็เอาเหล้าเข้มๆให้ เดี๋ยวก็ได้เห็นเด็กมันใจแตกหรอก” แก้วที่ดำรงยื่นให้ แม้จะไม่ได้ใส่เหล้าหนาเท่ากับผู้ใหญ่ แต่การใช้น้ำรสหวานๆ ผสมก็ทำให้นัทดื่มบ่อยครั้ง ร่างกายเริ่มควบคมไม่ได้ดังใจนึก เขาเข้าใจแล้วว่าทำไมผู้ใหญ่ทั้งหลายถึงได้ชอบกินเหล้ากันนัก เพราะมันทำให้รู้สึกเป็นอิสระ กล้าที่จะทำอะไรที่ไม่เคยทำ นัทกล้าที่จะเข้าหาดำรงมากขึ้น
“นัทนี่ได้แม่มาเยอะเลยนะ”เสือมองตาเยิ้มในหัวคิดถึงเรื่องเมื่อกลางวันจนท่อนลำนั้นชูชันเป็นลำคับแน่นกางเกง นัทเองที่ตอนนี้นั่งบนตักพ่อมองไปยังดำรงที่นั่งชันเข่ากางเกงบอลที่ร่นลงมาที่โคนขาเผยให้เห็นปลายขนหยิกหยอยสีดำที่แพลมลอดกางเกงในหลวมๆ ออกมากระตุ้นความร่านภายในจิตใจ เขาได้มาแล้วสองควย นี่เป็นควยที่สามที่เขาตั้งใจจะเอาให้ได้ในคืนนี้
“น้องมึงเลื้อยแล้ว ไอ้ดำ เอ็งพาน้องไปนอนไป” เสือเห็นท่าทางไม่ไหวของหลานชายก็อดเป็นห่วงไม่ได้
“ไม่เอาอ่ะครับลุงเสือ นัทอยากฟังพ่อกับลุงคุยกันต่อ สนุกดี” นัทอุทธรณ์คำสั่งลุง แต่ทั้งสามคนดูจะเห็นด้วย สุวัฒน์จึงบอกให้ดำรงพาลูกชายของตนเข้านอน และกำชับให้ดูแลจนหลับ แต่ก็คนเมานี่ จะให้หลับง่ายแบบนั้นได้ยังไง ดำรงพยุงนัทขึ้น แต่ท่าทางเลื้อยเป็นงูของนัทไม่ได้ทำให้การกระทำนั้นง่ายขึ้นเลย
“นัทเดินไม่ไหวอะ อุ้มนะ” เด็กน้อยทำทีออดอ้อน นัทรู้ตัวว่าเมา แต่ก็ไม่ได้เมาถึงขนาดจะดูแลตัวเองไม่ไหว การกระทำนั้นไม่ได้มาจากการจงใจ แต่เกิดขึ้นมาจากภายในที่ขาดความอบอุ่นและคอยอ้อนกับคนรอบข้างจนเคยชิน และมันส่งผลเหลือเกินกับเด็กหนุ่มกลัดมันที่พร้อมจะปลดปล่อยความกำหนัดที่อัดอั้นเอาไว้ ดำรงจึงนั่งลง “ขี่หลังพี่ไปละกัน”
ดำรงหายใจฟืดฟาดอย่างรุนแรง ฤทธิ์เหล้าปนกับความเงี่ยนทำให้เขาคุมลมหายใจแทบไม่ได้ ท่อนลำแข็งตุงในกางเกงบอลดันออกมาอย่างเด่นชัด กางเกงในตัวเก่าและหลวมไม่สามารถรั้งให้ท่อนควยแนบชิดกับตัวได้ มันจึงดันให้กางเกงตุงออกมาจนนัทที่ลอบมองยังต้องกลืนน้ำลายด้วยความตื่นเต้น
“พี่ดำหายใจแรงจัง”
“เอ็งก็ใจเต้นแรงมากเลยนะ”
“ก็นัทเมานี่”
“รู้ตัวด้วยเหรอ
“รู้ดิ มีใครกินเหล้าแล้วไม่เมาบ้างล่ะ”
ตัวนัทเบาอย่างที่เขาคิด น้ำหนักจากร่างเล็กๆ นั้นไม่ได้ทำให้เขาเดินลำบากเท่านั้นหนักจากท่อนเอ็นของเขาที่แข็งมากกว่าที่เขาจำได้ มันกระตุกตุบๆ ราวกับระเบิดเวลาที่นับถอยหลัง ตอนนี้เขาเหมือนกับตัวผู้ที่พร้อมจะผสมพันธุ์ และลมหายใจร้อนๆ ของนัทที่บางครั้งก็ระผ่านซอกคอเขานั้นก็เหมือนเขาได้รับการกระตุ้นจากตัวเมีย ดำรงวางนัทลงบนฟูกจัดท่าทางให้เด็กน้อยนอนราบ ร่างเล็กๆ หลับตาพริ้มหายใจแรง
“ที่นี่หนาวจังครับพี่ดำ”
“ก็บ้านนอก กลางป่ากลางเขา คนเมืองอย่างเราไม่ชินอะดิ”
“อื้อ… นอนกับนัทมั้ย มีคนนอนกอดจะได้อุ่นๆ” ดำรงเกร็งท่อนลำอั้นไว้ก่อนน้ำเชื้อจะไหลทะลักออกมา น้ำเสียงแหบพร่ากระเส่านั้นยั่วยวนเขาอย่างไม่เคยพบมาก่อน แค่เสียงออดอ้อนนั้นก็ชวนสยิวแทบคลั่ง แล้วท่อนควยของเขาเข้าไปข้างใน ร่างกายนี้จะส่งเสียยังไงออกมากันนะ
“ได้สิ วันนี้พี่เองก็หนาว” ดำรงแทรกกายเข้าไปในผ้าห่ม สอดแขนเข้าใต้ซอกคอน้องชาย และโอบเอวรั้งกายอีกฝ่ายให้เข้ามาแนบชิด “กอดแน่นๆ ได้มั้ย เราจะได้หายหนาวกัน” ดำรงกระซิบข้างหู นัทขนลุกซู่ดันสะโพกนุ่มๆเข้าชิดกับเชิงกราน ร่องอุ่นๆ แนบท่อนลำที่กระตุกดำรงลืมตัวหายใจใส่ต้นคอร่างที่กำลังสั่นสะท้าน สัมผัสครั้งแรกผ่านไป ดำรงเองก็กดท่อนลำแนบร่องเอาไว้
ขอโทษที่หายไปนาน พอดีติดขัดเรื่องไอเดียที่มาๆ หายๆ ไม่เข้ารูปเข้ารอยสักที พอลงมือเขียนก็คุมโทนเรื่องยาก
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2019-11-4 20:14:27
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2019-11-4 22:47:45
โพสต์ 2019-11-4 20:46:52
โพสต์ 2019-11-4 22:22:19
