|
ระหว่างรับประทานอาหารทุกคนต่างก้มหน้า ก้มตากินกันอย่างเอร็ดอร่อยเพราะสูญเสียพลังงานไปอย่างมากเมื่อครู่นี้ ไม่มีใครกล่าวถึงเซ็กส์แบบหนักหน่วงและรุนแรงที่ผ่านมาเมื่อครู่หรือเรื่องที่กำลังเป็นปัญหาค้างคาที่ยังขบคิดกันไม่ออกอยู่ขณะนี้นอกจากกินจนอิ่ม
7 B& y( W& n! ?1 v q
ชะเอมเป็นคนจัดการเก็บไปล้างส่วนเขาเดินไปหยิบเครื่องดื่มเบียร์เย็น ๆ พร้อมกับน้ำแข็งจากตู้เย็นเดินนำมาวางที่ห้องรับแขกอันเป็นสังเวียนแห่งกามยุทธ์เมื่อครู่นี้ - O4 t& U9 U( M/ R1 |( S
“เอาล่ะ....เมื่อภูตอบสนองความต้องการอาและเอ็มจนสมอารมณ์หมายแล้วเข้ามาสู่เรื่องที่ค้างกันอยู่ดีกว่า เอ็มว่าไงนะตอนนั้น” & p+ |; K" j) I! w2 L
“ผมถามพี่ภูว่า ทุกครั้งที่ไปบ้านนั้นได้สังเกตอาการผิดปกติพ่อลูกสองคนนั้นหรือเปล่า”
4 n6 V+ M# ^' D$ g
“พี่ก็เห็นว่าเขาปกติดีนะไม่มีอาการพิรุธอะไร ไม่ว่ายามกินหรือยามดื่ม”
" d1 ]9 R4 N8 H2 P) w7 d
“เปล่าครับ...ผมหมายถึงการแต่งตัว” ' p u5 E% g" F: j, m8 v& F5 Z1 B
“เออจริงด้วยภู...แก้วเครื่องดื่มนั่นมันต้องมาจากบ้านนั้นแน่ๆ” 6 a* O! }! L- B+ R; v% N
นรากรสมทบมาอีกครั้ง ! ]! L# n: u2 A3 d/ g6 M
ภูริเชษฐ์นั่งหลับตานึกอยู่สักพักก็คิดออก ร้องออกมาอย่างดีใจ
9 J/ p8 M: u: I7 T7 s( X) T
“เออ.....! อากรผมคิดออกแล้ว....ทุกครั้งที่ผมไปบ้านนั้นไอ้ก้อนการ์ดคนสนิทคุณภาณุพลจะสวมถุงมือสีขาวตลอด :ซึ่งผมเคยถามครั้งหนึ่งว่าทำไมไอ้ก้อนต้องแต่งตัวเหมือนบริกรตามโรงแรมด้วย” ) o! p! U+ u. z c
“เค้าตอบว่าไง”
4 v& v& H/ j/ n$ A- m% I
“ก็บอกว่าเป็นปกติของบ้าน ที่พนักงานทุกคนไม่ว่าตำแหน่งไหน เวลาบริการแขกต้องแต่งตัวเรียบร้อยสะอาดสดใส” * y* z1 \, {' {7 M( a) t
“ถ้างั้นใช่เลย....” % ?4 s0 d+ F( U$ U' r: Q
“ใช่อะไรอา....”
& ~! o; H* C0 b r! l, Q
“ก็แก้วใบนั้นมันมาจากบ้านไอ้ภาณุวัฒน์นะสิ”
2 c7 k! K+ Z; `) @, f+ D9 m
นรากรกล่าวอย่างขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน
% m" Q. l7 Z2 w! B( p$ `" D
“ภู...บอกเองไม่ใช่หรือว่าตำรวจที่เชิญตัวเราไปให้ปากคำ เคยเป็นการ์ดส่วนตัวภาณุวัฒน์ลูกชายภาณุพลมาก่อนแล้วพอเกิดเรื่อง มันยังเจาะจงมาที่ภูเป็นคนแรกพร้อมกับแสดงหลักฐานตั้งข้อสงสัยเราอย่างง่าย ๆก็เพราะมันเป็นพวกเดียวกันอย่างไรล่ะ” 1 U& L6 k- \7 d5 u. x; e
“จริงด้วยอา...แก้วนั้นต้องเป็นไอ้ก้อนแน่ๆ ที่เป็นคนดำเนินการจัดฉากตามคำสั่งเจ้านาย เพราะมันใส่ถุงมือทุกครั้งที่รินเหล้าให้ผมแล้วไวน์ล่ะ” ' M4 ?: p9 `& c6 s5 Z/ k
“ไวน์เหรอ...ภูจำวันที่คุยกับอาที่บริษัทไม่ได้เหรอ”
2 v2 z3 ]! |1 I, W3 J7 ~+ \% w# R9 y s
“ใครจะจำได้ล่ะอา...พักนี้เรื่องวุ่นวายผ่านเข้ามาในชีวิตผมเหลือเกินจนไม่อยากจำอะไรแล้ว” : C; m: Z* M4 X. }# b1 o
“ก็ภูนำไวน์ที่สั่งซื้อไปเป็นของขวัญเขายังไงล่ะ”
! U6 z8 ?6 B2 C4 v3 s0 T
เมื่อได้ยินคำพูดของชายสูงวัยภูถึงกับถอนหายใจยาว เอนกายลงพนักพิงอย่างเหนื่อยใจสุดท้ายเขาก็พลาดท่าให้สองพ่อลูกนั้นจนได้ ด้วยวิธีการตื้น ๆ ที่เขาคาดไม่ถึงก่อนจะกล่าวขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบขรึม & F2 g) A4 s2 c: e' x7 r% ^
“หากเป็นจริงอย่างอาว่าจริงๆ พวกมันไม่อาศัยจังหวะนี้เล่นงานผมถึงขั้นขึ้นโรงขึ้นศาลเลยเหรอ หลักฐานชัดเจนขนาดนั้น” 5 ^; k& \8 r! y2 a) k7 [" e
“ไม่หรอก....มันแค่ต้องการสร้างข่าวฉาวให้ภูเท่านั้นเองหลักฐานแค่นี้ เอาผิดเราไม่ได้หรอก และไอ้แก่โง่นั่นก็ไม่ได้ตายเสียหน่อยซึ่งเป็นโชคของเรา”
5 f# J- B$ ~; ?& r1 k
“แล้วผมควรทำยังไงดีล่ะ” - P+ X+ N/ B9 P, s* e* U9 F
“อยู่นิ่ง ๆเหมือนเดิม รอดูแผนขั้นแรกของอาเสียก่อนว่าจะได้ผลไหม” . X, u! f, |4 D g
“ผมก็ได้แต่หวังว่ามันจะสำเร็จนอกจากอยู่นิ่ง ๆ อาจะให้ผมทำไงอีก”
* Z1 _# Q/ o! E3 i
“ขอความร่วมมือกับเลขาฯ สาวของภู”
4 @2 L& l! v9 g
“มลนะเหรอ?”
. z! {. I# ?- {, D, N% E
“นั่นแหละ....คนนี้ถือว่าเป็นหมากเด็ด” 8 u$ G* O; l0 t$ D0 G
“จะให้ทำยังไง....อย่าให้เธอต้องเสี่ยงนะเพราะผมรักเธอเหมือนน้องสาวคนหนึ่ง”
7 a0 C9 P& ]! C% g: {: {
“ไม่เสี่ยงหรอก ‘และด้วยความสามารถของเธออาคิดว่าเธอเอาตัวรอดได้” , v1 F0 m3 ^4 p6 V
“ลองว่าแผนของอามา...ผมจะรับไว้พิจารณาไปพูดคุยกับเธอแต่ผมจะไม่บังคับหรือขอร้องเธอเป็นอันขาด ขืนเมียผมรู้โกรธตายเลยเพราะรจรักมลเหมือนน้องสาวเช่นกัน”
% t- ]! Y# R- d4 o; m4 b
“เถอะน่า...แค่แกล้งทำเป็นทะเลาะกับเธอแล้วไล่เธอออกจากงาน จากนั้นให้เธอไปสมัครทำงานกับสองพ่อลูกนั่น”
/ V+ s! l; m9 g: t2 g
“แล้วสองคนนั้นจะรับเหรอ....เพราะมลถือว่าเป็นคนสนิทที่ผมไว้ใจมากที่สุดในบริษัทคนหนึ่งเลยนะ”
/ ?, `& x2 P* w8 w( ?; [( P: T
“นั่นแหละยิ่งดี...มันเล่นข่าวชู้สาวกับเราเราก็เอาเรื่องชู้สาวไปเล่นกับมัน”
( p' u4 _. F0 S) V. r
“ยังไง...”
U, r( _+ j; E เขากล่าวอย่างงงๆ
! u" B! [5 S1 U; i1 _) _: i! N
“เรื่องนั้นไม่ต้องห่วง...ว่าแต่ช่วยโทร.หาเธอตอนนี้เลยนะจะได้เข้ากับสถานการณ์หน่อย”
. G5 u! u# b5 i# E
“สถานการณ์อะไร?”
. U7 s8 A. @2 s5 p3 |
“โอ๊ย....แกล้งโง่เปล่านี่โทร.หาเถอะ แล้วนัดเธอมาหาที่บ้านด้วย อาจะคุยด้วยเอง”
1 b" m& x9 ]7 {# h0 ]. m2 x กล่าวกลับภูจบนรากรก็หันมาทางชะเอม
* |: \) X% ~) L& r4 v$ t
“เอ็ม....นายกลับบ้านก่อนเพราะคุณมลไม่สนิทกับนาย พักผ่อนให้เพียงพอ พรุ่งนี้ดำเนินตามแผนได้เลยนายต้องใช้เสน่ห์ของนายแยกสองสาวออกจากสองพ่อลูกนั้นให้ได้”
" n6 l8 g8 C' e
“เสร็จนาฆ่าโคถึกเสร็จศึกฆ่าขุนพลเลยนะพี่กร” % M2 t% E; q3 E$ C" e
ชะเอมมองหน้าสองหนุ่มต่างวัยกล่าวยิ้ม ๆ อย่างไม่มีความหมายอะไร ; U2 T# Z8 u' |0 T+ g& h4 q, T
“เสร็จบ้าบอที่ไหน...เพิ่งเริ่มลงมือไถเองทำงานให้สำเร็จแล้วกัน รับรองขุนพลอย่างนาย จะได้รับผลตอบแทนอย่างงามแน่นอนถ้าไม่สำเร็จ พี่นี่แหละ จะเป็นคนแฉว่าแกเป็นเกย์ ดูสิว่าแกจะไปทำอะไรกิน” 3 |- H1 U0 n B, K. p) v% `
เจอผู้ประสบกามมากกว่าขู่แบบทีเล่นทีจริงอย่างนี้ชะเอมไม่กล้าหงอ ; a! [* a! O; E8 W9 j1 \ o
"เชอะ...อย่าแอบกินพี่ภูคนเดียวแล้วกัน" 5 J/ f& z& Z5 X3 D8 e- o
ลุกขึ้นเดินเปิดประตูออกไปทันที * ^: e8 Q6 M. O
"อย่าไปสนใจมันรับรองมันทำตามแผนได้ดีแน่นอน" ! X6 W: d7 y0 h& S# W+ {
นรากรหันมากล่าวกลับชายอีกครั้ง
6 n9 f# p% P: [
"แล้วอาจะทำยังไง"
+ [9 ~5 D' G+ t" e
"ก่อนอื่นภูต้องยอมเปลืองตัวอีกครั้ง" $ M. b, X- o) ?, o" |) M
"ไม่มีไรต้องเสียแล้วนี่อา...."
/ ]1 |- f1 f& \* g D
"ดี...เย็นนี้อาจะโทร.ไปหาซ้อ ให้เขียนข่าวซุบซิบภูกับเลขาฯ แต่อาจะเล่นหนัก ๆ เลยนะจะได้ดูสมจริงมาก ๆ"
1 T4 \3 o# y- [, {: H
"แล้วแต่อาครับสำคัญว่า อย่าให้พ่อตาเอาปืนมายิงผมก่อนแล้วกัน" $ B& v; z, z7 J" B
"เชื่อมือเถอะ...รับรองงานนี้นอกจากจะได้เอาคืนสองพ่อลูกนั้นแล้ว อาสามารถหลอกพวกมันมาอัดตูดได้ด้วยนะหากเป็นความต้องการของภู รวมทั้งไอ้ตำรวจหนุ่มสองตัวนั้นด้วยเห็นแล้วน้ำลายไหล"
9 y/ a. g# z! W" _ M
น้ำเสียงแสดงความมุ่งมั่นเต็มที่ 9 w5 F; N! D9 q7 H! c. o- G5 p6 D
“ส่วนเรื่องลายนิ้วมือนั่นอย่าไปสนใจมันเลย เพราะมันเอาผิดเราไม่ได้หรอก และพวกมันยังหละหลวมอยู่มาก จำไม่ได้เหรอผู้กองจักรภพกล่าวกับเราไว้อย่างไร?”
) S# f: W9 a% U- U* b( M
“จำไม่ได้ครับ” $ n; n6 S% x a% A& A
“ก็มันบอกว่าพบลายนิ้วมือเราติดอยู่ตามแก้วและขวดไวน์เต็มไปหมดอย่างไรล่ะซึ่งความเป็นจริงแล้ว มันจะไม่มีทางทราบเป็นอันขาดว่าเป็นลายนิ้วมือของภูหากว่ามันไม่ได้เตรียมกันไว้ก่อนแล้ว ส่วนเรื่องมันแกล้งตรวจสอบลายนิ้วมือภูอีกครั้งก็แค่แก้เก้อมันเท่านั้นเอง ไอ้ตำรวจสองนายนั่น มันยังไก่อ่อนอยู่ที่มันเลื่อนตำแหน่งมาได้ก็เพราะมันเลียเก่ง” + K- K' E" f/ V1 z6 e% ?- m( X/ E
“ครับอา...ว่าแต่ผมควรทำอย่างไรต่อไป”
7 r @" S( l! t) o, }& Z- K' }+ [
“ก็เหมือนเดิมอยู่นิ่ง ๆ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ไม่ต้องเต้นไปตามจังหวะเพลงของพวกมัน รอดูเฉยๆ ว่าแผนขั้นแรกของเราจะสำเร็จหรือเปล่า ว่าแต่ตอนนี้ช่วยโทร.หานฤมลให้อาหน่อย...จะได้คุยกันให้เสร็จๆ”
& A5 {+ t, k$ K3 e7 p6 X1 G T& U
นฤมลพอได้รับโทรศัพท์จากเจ้านายก็รีบขับรถออกจากห้องพักตรงมาที่บ้านเจ้านายทันที
7 U3 E. D7 O# S, z4 i9 U* Z
หล่อนจอดรถไว้ด้านนอกเพราะไม่มีใครมาเปิดประตูให้ ใช้กุญแจสำรองที่รจนาเคยให้ไขเข้ามาภายในบ้านด้วยความรู้สึกแปลก ๆ เพราะบรรยากาศภายในบ้านดูเงียบเชียบไม่มีเสียงเด็กน้อยวิ่งเล่น ไม่มีคนใช้เดินขวักไขว่ ไม่มีคนสวน ค่อย ๆเดินลัดเลาะกระทั่งมาหยุดที่หน้าห้องรับรองแขกที่มีภูริเชษฐ์และนรากรคุยกันหน้าดำคร่ำเครียดอยู่
8 S D) |7 N! l4 j4 k* L' W% e2 l) B
ภูซึ่งนั่งมองประตูทางเข้าอยู่ตลอดเวลาส่งเสียงทักทาย 1 s) m6 `: e! z" }; C. f$ t
“หวัดดีมล...มาเร็วดีเหมือนกันนี่เข้ามาข้างในก่อนเถอะ”
/ {( Z" B( c5 \
หล่อนสำรวจดูเจ้านายแวบเดียวก่อนจะเดินไปนั่งข้าง ๆ นรากร
3 U( T1 c! W' ?% R9 J9 i! M s" ?: ~
“ดื่มอะไรก่อนไหมมล...ผมมีเรื่องอยากขอร้องคุณเดี๋ยวอากรจะเป็นคนเล่าให้ฟัง ส่วนคุณหากไม่เต็มใจก็ปฏิเสธได้โดยไม่ต้องเกรงใจผมนะ” 8 G/ ^3 n0 |$ M8 ~( c
“ภู...มีเรื่องอะไรเหรอฉันเข้ามาในบ้านคุณ มันดูเงียบวังเวงยิ่งกว่าป่าช้าวัดดอนเสียอีกลูกเมียคุณไปไหนกันหมด”
6 c6 S7 g5 p1 E" I
“อย่าเพิ่งถามอะไรผมตอนนี้เลย...ผมเองก็มืดแปดด้านไปหมดแล้วเหมือนกันจึงต้องขอให้อากรมาอยู่เป็นเพื่อนยังไงล่ะ”
1 `. J* \ g# ^8 c p7 G
“ถ้าเช่นนั้นเชิญคุณพูดเรื่องของคุณมาก่อนดีกว่า เผื่อฉันจะช่วยได้บ้าง” / R; H3 d$ E5 C2 O. E/ O. C- w8 a
หล่อนกล่าวง่ายๆ หยิบแก้วเครื่องดื่มที่นรากรผสมอ่อน ๆ ให้ยกขึ้นดื่มด้วยอาการสงบปกติ
9 K3 ]( B4 S, q4 E$ x5 w" H, w- f
“คุณคิดเช่นไรบ้างเมื่อเห็นข่าวภูกับสาว ๆ เป็นที่โจทก์ขานกันทั่วเมือง” # v! B/ G& ?4 a: _' ~+ i1 r3 t
นรากรเป็นคนเปิดประเด็นสนทนาด้วยน้ำเสียงอันเยียบเย็นก่อให้เกิดปริศนาเร้นลับแก่หญิงสาว
, T" P2 B0 E: x& C+ C* j1 m. I
“ฉันคิดอะไรไม่ออกบอกอะไรไม่ได้จริง ๆ คะคุณนรากร” ; ` n% j4 S" z, C, i
“คุณเชื่อว่ามันเป็นข่าวจริงหรือเปล่า”
2 `- B$ I4 `0 |9 V: E8 k
หล่อนแสดงอาการชะงักเล็กน้อยแล้วหยิบน้ำเย็นขึ้นมาจิบแทน
# t- v& }5 C) l& V; D2 [
“อะไรทำให้คุณถามฉันเช่นนั้น”
0 D8 e! }8 {: x4 {2 Y
นรากรไม่สนใจอาการของหญิงสาวยังคงพูดเรื่อย ๆ ต่อไป * E s9 p. q% n7 l5 J$ S! I6 z
“คุณได้ข่าวภูเมื่อเช้าหรือยัง?” 6 e6 }2 S1 H8 ]7 j/ ?% o
“ข่าวไรหรือคะ”
/ S# c# k- p- k+ o3 A; ~0 d
หล่อนขมวดคิ้วเงยหน้าขึ้นอีกครั้งทำหน้าฉงนอย่างงง ๆ ) R1 @0 [- C9 I$ l1 [# ^4 ?8 A
“เมื่อเช้านี้ภูเพิ่งโดนตำรวจเชิญตัวไปให้ปากคำที่โรงพัก”
' P4 y6 C! K4 [! A
“เรื่องไรคะมลไม่เห็นได้ข่าวเลย”
1 R# E" C7 T% T7 x' @8 ?
“ผมขอร้องไม่ให้เป็นข่าวก็เลยยังไม่เป็น แต่คงปิดไว้ได้ไม่นานหรอก คุณคงทราบข่าวคุณกฤษฎานักธุรกิจชื่อดังประสบอุบัติเหตุปางตาย นอนพักรักษาตัวที่รพ. ทางตำรวจสงสัยว่าไม่ใช่อุบัติเหตุโดยมุ่งเป้ามาที่ภู”
. n# N" }* L! [
“แล้วมันเกิดจากอะไรล่ะคะ”
9 f4 e6 s% m, Q" [( Z4 c- Q
“มีคนจำพวกหนึ่งต้องการทำลายเครดิตทางสังคมของภูเป็นคนอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้ และหากเรายังปล่อยให้พวกนี้รังแกภูอยู่ฝ่ายเดียวมันจะยิ่งได้ใจทำอะไรที่ก่อให้เกิดผลร้ายแก่ภูมากขึ้นกว่านี้ผมจึงอยากจะขอร้องคุณแทนภู เพราะภูเขาคัดค้านไม่อยากให้คุณเข้ามาเกี่ยวข้องด้วย” ; z" }! h: ?$ m$ b: m: Z) U
“ว่าเรื่องของคุณมาก่อนเถอะคะดิฉันจะรับไว้พิจารณา แต่ก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน” ' ^( _, Q D& m/ u6 k' w) p
“ผมจะลงข่าวชู้สาวระหว่างคุณกับภูให้กลายเป็นข่าวพาดหัวหนังสือพิมพ์ทุกฉบับวันพรุ่งนี้มันเป็นวิธีการเดียวที่จะทำให้ภูฟันผ่าอุปสรรคตอนนี้ไปได้ชีวิตและชื่อเสียงของภูถูกคุกคามมาโดยตลอดดังที่คุณทราบตามข่าวนั้นแหละเมียต้องไปพักที่บ้านพ่อตา ลูกไม่กล้าไปโรงเรียน เพราะอายที่เพื่อนล้อเลียนเรื่องพ่อ” # F; _; {) Q: Z- f1 q
เพียงได้ยินคำเกริ่นนำของนรากรโดยไม่จำเป็นต้องขยายความหรือพูดอะไรออกมาโดยตรงก็สามารถทำให้ผู้หญิงฉลาดอย่างเธอเข้าใจได้แจ่มแจ้ง จึงตกปากรับคำอย่างง่ายดาย
0 I8 _0 ]3 k4 t
“แล้วแต่คุณนรากรค่ะสำหรับฉันเพื่อภูแล้ว ทำได้ทุกอย่าง” / _! y! h+ q3 k
ทุกสิ่งทุกอย่างได้ดำเนินไปด้วยแผนการอันเกิดขึ้นจากฝีมือและสมองของนรากรเขาบอกให้หล่อนทราบถึงบุคคลที่หล่อนต้องเข้าไปตีสนิทและขอทำงานด้วยขณะเดียวกันก็ให้ข้อมูลข่าวสำหรับการตีพิมพ์พรุ่งนี้ โดยเพ่งจุดสงสัยเต็มที่ไปยังการกระทำเชิงชู้สาวของภูริเชษฐ์กรณีแวดล้อมต่าง ๆ ตอนนี้ ทำให้มองเห็นได้เด่นชัด ( i3 }) Q$ S" Z8 U
บอสหนุ่มรูปงามที่อยู่บ้านคนเดียวอย่างเปล่าเปลี่ยวนัดเลขาฯ สาวสวยมาพบที่บ้าน พร้อมกับเล่นบทเริงรัก เริงสวาทกันบนห้องนอนตนเองกระทั่งเมียกลับมาพบและยื่นคำขาดให้เลือกระหว่างตัวเธอซึ่งเป็นภรรยาถูกต้องตามกฎหมายกับเลขาฯสาวที่เป็นนางบำเรอสุดท้ายภูริเชษฐ์ตัดสินใจเลือกภรรยา และจัดการไล่เลขาฯผู้ซึ่งไม่มีความผิดอะไรออกจากงานซึ่งสร้างความเจ็บซ้ำน้ำใจให้กับนฤมลสาวสวยเป็นอย่างยิ่งที่เธออุตส่าห์มอบกายถวายใจให้กับบอสหนุ่มด้วยดีเสมอมาแต่พอภรรยาจับได้ เขากลับเขี่ยเธอพ้นเส้นทางอย่างไม่ใยดี ; y$ }) }3 X) u" z# b" n
เมื่ออธิบายแผนการทุกอย่างให้นฤมลทราบแล้วนรากรจึงจัดให้สองคนอยู่ในท่าสวมกอดกันแบบรักใคร่ มีการประกบปากจูบกันด้วยพร้อมกับกดโทรศัพท์มือถือถ่ายรูปจากนั้นก็สั่งให้นฤมลจัดเสื้อผ้าให้ยับยู่ยี่เหมือนเพิ่งโดนปู้ยี่ปู้ยำมาจริง ๆพร้อมขอให้หล่อนแสร้งทำสีหน้าเศร้า ๆ มีน้ำตาไหลออกมาด้วยจะได้ดูสมจริงมากยิ่งขึ้น กดถ่ายภาพอีกครั้ง ก่อนกล่าวสรุปด้วยน้ำเสียงเรียบ ๆ 4 c5 c7 m* ? Z3 A9 _) t
“เอาล่ะ...ตกลงว่าเป็นไปตามนี้ก่อนส่วนภูไม่ต้องออกไปไหนอีกล่ะ เก็บตัวอยู่แต่ในบ้านนี้แหละ” 5 L# g9 t3 t# }, ]- d' O q' C. s
“ถ้างานนี้ไม่เป็นไปตามแผนผมมีหวังได้โดนฟ้องหย่าแน่ ๆ”
( [1 O. v* m) t: `
จากนั้นทุกคนก็แยกย้ายกันกลับเหลือเพียงเจ้าของบ้านคนเดียว
5 _% u. Y4 r& M( e% j5 k
ภูเดินออกไปส่งแขกที่ประตูหน้าบ้านแล้วย้อนกลับมาทำงานที่คั่งค้างอยู่ด้วยสภาพจิตใจที่ว้าวุ่นกระทั่งไม่สามารถฝืนทำต่อไปได้ จึงเดินไปยังห้องรับแขก เปิดทีวีดูรายการบันเทิงพลันได้ยินเสียงโทรศัพท์บ้านดังติด ๆ กันสี่ห้าครั้ง จึงเดินไปรับด้วยเข้าใจว่าเป็นภรรยาโทร.มา ; c. d; ]' R% f& h" K
“ใช่คุณภูหรือเปล่าครับนี่โรแบร์นะ!”
7 a) s& W8 @- ]. ?$ N
เสียงนั้นเร็วปรื๋อกระหืดกระหอบมาตามสาย ' h( }4 M* y" t' o
“ผมพูดเองมีไรหรือโรแบร์ น้ำเสียงดูตื่นเต้นจัง”
/ h& `3 o( X4 U7 \
“ผมโทร.เข้ามือถือคุณตั้งหลายครั้งแต่ก็ติดต่อไม่ได้ มีเรื่องสำคัญมาก ๆ จะเล่าให้ฟัง” ( T4 X3 t* q1 }6 J2 \* X# S/ z$ t
“เรื่องอะไร?”
/ Z3 U' [2 \3 B( G) F( B( u2 I+ ?
“เรื่องคุณกฤษฎาประสบอุบัติเหตุ!”
, D7 d" C& R. u+ V% V
ภูริเชษฐ์เบิกตาโพลงใจเต้นเร่า ๆ หลายคำถามของเขาได้พรั่งพรูออกจากปากและเขาก็ได้รับคำตอบจากสหายชาวฝรั่งเศสด้วยน้ำเสียงละล่ำละลักพอ ๆ กัน
2 m, T9 K0 W6 x7 j+ k: r
“ผมได้ข่าวเกี่ยวกับการประสบอุบัติเหตุของคุณกฤษฎาโดยมีชื่อคุณเข้าไปเกี่ยวด้วยสาบานว่าหูผมไม่ได้ฝาดแน่นอน เมื่อบ่ายนี้ผมไปทานอาหารที่ร้านอาหารฝรั่งเศสกับลูกค้าระหว่างนั่งรับประทานอาหารอยู่ด้วยกัน ได้มีนักการเมืองไทยมากับแขกอีกสองคนแต่ผมไม่รู้จัก ทั้งคู่พูดกันด้วยธุระรีบร้อนเป็นภาษาไทยผมกล้าเอาหัวเป็นประกันได้ว่า ! ], [, A8 j' i: _/ G
พวกเขาพูดถึงคุณอยู่ตลอดเวลายิ่งกว่านั้นผมยังได้ยินพวกเขาพูดถึงแผนการที่จะเล่นงานคุณอีกด้วยคนเหล่านั้นคงไม่รู้ว่าผมฟังภาษาไทยรู้เรื่องและเป็นเพื่อนกับคุณจึงพูดคุยปรึกษาหารือกันอย่างเปิดเผยและชะล่าใจ ผมได้ยินทีแรกใจหายหมดเมื่อออกจากร้านอาหารนั้นผมก็โทร.เข้ามือถือคุณตลอดเวลาเลย แต่ก็โทร.ไม่ติดกระทั่งกลับถึงบ้าน ไปค้นหาเบอร์บ้านคุณจากสมุดโน้ตถึงได้โทร.ติดนี้แหละ” 4 L* z. \( D( L5 i7 \6 S9 f
ภูริเชษฐ์ตะลึงพรึงเพริดทำอะไรไม่ถูกไปชั่วขณะ น้ำเสียงและสำเนียงเล่าของสหายต่างชาติก็จับใจความยากเขาอยากซักถามอีกฝ่ายไปหลายคำ แต่ก็ถูกคัดค้าน O! {- c6 |* D7 I5 B* O7 f
“คุณว่างหรือเปล่ามาพบผมที่ร้านอาหารที่เราเคยเจอกันครั้งแรกมีหลายเรื่องที่ผมอยากเล่ารายละเอียดให้คุณฟัง”
( ^. K! s0 ? `2 j2 Q* I: _
กล่าวจบโรแบร์ก็วางหูโทรศัพท์อย่างร้อนรน ภูริเชษฐ์เองใจแทบไม่อยู่กับเนื้อกับตัวจนลืมที่จะต่อโทรศัพท์คุยกับนรากรหรือเมียรัก 8 l4 O1 H0 D" v) b9 y$ Y' I3 y
เขาตัดสินใจเด็ดขาดที่จะไปพบโรแบร์ตามนัดเพื่อสืบหาความจริงทุกสิ่งทุกอย่างด้วยตนเอง
/ i z0 u1 {+ F; S ภูริเชษฐ์ปลิวตัวออกจากบ้านในชุดลำรอง พอรถของเขาวิ่งลับประตูบ้านออกไปเพียงนิดเดียวโทรศัพท์ก็ดังขึ้นอีก ครั้งแรกเป็นเสียงเรียกจากรจนาหล่อนตั้งใจจะโทร.มาถามสารทุกข์สุขดิบสามี เป็นยังไงบ้างอยู่บ้านคนเดียวแต่หล่อนก็ต้องผิดหวัง เพราะมือถือเขาก็ยังคงปิดเครื่องเหมือนเดิม
9 A$ z3 x u8 U# |" u+ S8 b
เสียงที่สองเป็นเสียงเรียกจากนรากรที่กลับถึงบ้านแล้ว ต้องการติดต่อแจ้งให้ชายหนุ่มได้รับทราบ จะได้ไม่เป็นห่วงและต้องการย้ำให้ชายหนุ่มอยู่กับบ้านอย่างเดียว ไม่ต้องออกไปข้างนอก ไม่ว่าจะไปพบใครที่ไหนก็ตาม , _. u, {8 y# d7 h0 o9 p; Y
“พี่ภู...ทนอยู่บ้านคนเดียวไม่ไหวออกไปเที่ยวนอกบ้านอีกแล้วละสิ”
$ {& c- p( @# W8 i
รจนาพึมพำอย่างเข้าใจพฤติกรรมสามีเป็นอย่างดี " ?' G; e+ Q6 d/ G' Z0 x
ขณะเดียวกันนรากรกลับรำพึงด้วยความเป็นห่วงกังวลแทน
& O! |, k/ U( c0 b! h
“ภูเอ๋ย...อาบอกให้อยู่แต่ในบ้านแล้วนี่ออกไปพบกับใครอีกละนี่ ประเดี๋ยวก็เดือดร้อนหนักกว่าเดิมหรอก”
; z5 q) \2 F* W/ C: `. j j
ตกค่ำนรากรได้ลองติดต่อไปยังบ้านภูอีกครั้ง แต่ก็ปรากฏว่าไม่มีใครรับสายยิ่งสร้างความกระวนกระวาย วิตกกังวลแก่เขาเป็นอย่างยิ่ง จึงเสี่ยงโทร.ไปบ้านพ่อตาของชายหนุ่มสอบถามรจนาว่าภูแวะมาที่นี่บ้างหรือเปล่า ก็ได้รับคำตอบว่าชายหนุ่มไม่ได้แวะไปและเธอเองก็โทร.ติดต่อเขาเหมือนกัน แต่ติดต่อไม่ได้
% D* t! h5 e6 B+ h" X9 u0 Q
“เอาแบบนี้นะรจ...เดี๋ยวอาจะไปคอยฟังข่าวภูที่บ้านส่วนรจก็พักอยู่บ้านคุณพ่อต่อไปตามสบาย มีอะไรอาจะโทร.แจ้งข่าวให้ทราบอย่าให้ท่านรู้เป็นอันขาดว่าภูไม่อยู่บ้าน” $ O1 i! {& @8 P: e& r( Z
“ค่ะ..ขอบคุณมากอากร” ' N2 _/ t" D0 W$ ^$ z
“ไม่เป็นไรคนกันเองทั้งนั้น”
5 ^7 a1 o3 E: i6 |- I$ r
วางหูจากรจนานรากรลองโทร.ติดต่อสอบถามกับบรรดาเพื่อนนักธุรกิจลูกค้าคนสำคัญว่ามีใครได้นัดเจรจาอะไรกับภูหรือเปล่าแต่ก็ได้รับการปฏิเสธว่าไม่มีใครพบเห็นภูริเชษฐ์เลย จึงโทร.ไปหานฤมลสอบถามตารางการนัดพบลูกค้า , h8 O5 \$ G! Q( R/ x
“คุณภู...ไม่ได้นัดเจรจากับใครค่ะ”
6 M/ t3 V. f' o. p: i
เป็นคำตอบที่หญิงสาวให้แก่เขาซึ่งมันไม่ได้ช่วยอะไรเลย กระทั่งขับรถเข้ามาจอดภายในบ้านภูริเชษฐ์โดยใช้กุญแจที่ชายหนุ่มให้ไว้ไขเข้ามา
+ f% n2 w, ?' P- E$ K
“ภูเอ๋ย....ไปไหนมาไหนถึงไม่บอกกันบ้างเลย” + g9 o, c# F9 C. B" ^/ `9 m
นั่งรอชายหนุ่มภายในห้องรับแขกกระทั่งเที่ยงคืนเจ้าตัวก็ยังไม่กลับมาขี้เกียจนั่งรอประกอบกับบรรเลงเพลงกามมาอย่างหนักหน่วงตลอดบ่ายวันนี้ทำให้รู้สึกอ่อนเพลียจึงทิ้งตัวลงนอนบนโซฟาหลับไปด้วยความว้าวุ่นใจ หลับ ๆ ตื่น ๆตลอดคืนกระทั่งรุ่งเช้า ภูริเชษฐ์ก็ยังไม่กลับมา......
& R# r5 |( P# L0 f8 x
: F5 R Y, n. `# k | 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2019-11-20 16:26:25
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2019-11-20 18:57:20
โพสต์ 2019-11-20 19:26:42
