พอตั้งสติได้ก็ลืมตาขึ้นดูอีกครั้ง....ตั้งใจจะลุกขึ้นเอาเรื่องผู้บังอาจมาขัดขวางความสุขของอย่างเต็มที่แต่เมื่อเห็นใบหน้าเจ้าของฝ่าเท้าได้ชัดเจน คราวนี้นอกจากไม่กล้าหือแล้วยังรู้สึกขวัญหนีดีฝ่อ จนแทบเยี่ยวราดเลยทีเดียว
, V7 w" R+ V2 ]0 I4 [
“ท่าน...” , r3 d% C: ~9 D
เสียงกระซิบเบาๆ ไม่พ้นริมฝีปาก
* S8 [7 L4 \) O
“เออ...! กูเอ็งบอกกี่ครั้งแล้วว่าอย่าเที่ยวดึกและดื่มเหล้าเมามายอย่างนี้ ยิ่งอยู่ในหน้าเสี่ยวหน้าขวานอยู่ด้วย” : }( `1 X2 y6 g ]1 x
“ท่าน...ท่านมาได้ยังไง”
8 p+ I. K9 d: u
อย่างจับต้นซนปลายไม่ถูกสายตาคมเข้มได้เบิกจ้องมายังตนอยู่ก่อนแล้ว ความเหี้ยมเกรียมภายในเบ้าตานั้นไม่มีอะไรจะน่ากลัวเท่าอีกแล้ว
8 W" N5 i0 A Y4 k2 I, _" G
หมวดธีร์กะพริบตาถี่ๆ แล้วจ้องอีก ขณะนั้นแสงไฟนีออนสว่างจ้าจนแสบตา ทำให้เขามองเห็นอะไรต่อมิอะไรได้ชัดเจนขยับกายลุกขึ้นนั่งอย่างลำบาก รู้สึกเคล็ดขัดยอกไปทั้งลำตัวเลยทีเดียวมองไปทั่วห้อง ก็รู้สึกว่าเป็นห้องพักของตนเองกับตำรวจรุ่นพี่ มองมายังเตียงนอน ก็ไม่เห็นร่างของหนุ่มนักธุรกิจซึ่งเมื่อครู่ จำได้ว่าได้จับมัดมือมัดเท้า กระเด้าจนน้ำเกือบแตกอยู่แล้วหากท่านไม่เข้ามาแทรกเสียก่อน 0 U; V, f9 s4 M2 @, }* G9 J
บิดกายไปมาทำหน้าด๊อกแด๊ก ๆ ขยี้ตาครั้งแล้ว ครั้งเล่าขยายม่านเปิดกว้างขึ้นมองอีกครั้งอย่างงง ๆ พยายามยันกายจะลุกขึ้น แต่ฝ่าเท้าเจ้าของดวงตาคมเข้มก็แตะมาที่อกเบาๆ ทำให้ต้องหงายลงไปจนศีรษะเกือบพาดกับพื้นเลยทีเดียวเรี่ยวแรงมันดูอ่อนเปลี้ยไปหมด 0 ?6 K# k/ o5 R4 T$ h0 f3 ?
“ท่าน...”
: z$ C# U/ c% }
มันเป็นประโยคเดียวที่เขาพูดได้ในตอนนั้น + \: ^2 x5 e+ G, n
“เออ..กูเอ็งว่าแต่มึงจะนอนแอ้งแม้งอย่างนี้นานหรือเปล่า กูจะได้เรียกลูกน้องข้างล่างมาลากคอมึงลุกขึ้น” ) G* [; U8 b3 H ^
“โอ๊ย! อะไรว่ะนี่ผมงงเหลือเกิน” . Z, u* p) [2 Y7 K. }. K
หมวดหนุ่มอุทานออกมาพยายามจะลุกขึ้น แต่ก็ต้องชะงักอยู่เช่นเดิมเพราะเจอฝ่าเท้าที่สวมรองเท้าหนังราคาแพงกดหน้าอกไว้ เขามองไปรอบห้องอีกครั้งสายตาไปจับจ้องตรงเข็มนาฬิกา ทำให้เขาเริ่มปรับสภาพจิตใจได้เป็นปกติมากยิ่งขึ้น 9 P& z5 Y7 a1 T( N' I
“นี่เพิ่งเช้าเองหรือวะ”
" w1 \, _' z5 h$ F6 j) l
“มึงไปทำไรมาเมื่อคืน...ทำไมถึงตื่นสายไม่รู้จักหน้าที่ของตนแบบนี้ ขืนมึงเป็นแบบนี้บ่อย ๆทั้งกูและมึงได้จบเห่พร้อมกันแน่” / [$ T' N! ~, M$ c: |
ธีร์รู้สึกอึ้งพูดอะไรไม่ออก พยายามปรับประสาทให้คืนโดยเร็วที่สุด แต่รู้สึกว่าศีรษะของตนตอนนี้มันหนักเหลือประมาณสะบัดหน้าเร่า ๆ เพื่อขับไล่ความมึนงง แล้วฝืนยิ้มให้เจ้านาย # d4 o% ]) l. N
“ขอโทษครับ!เมื่อคืนผมดื่มหนักไปหน่อยก็เลยฝันอะไรเลอะเทอะเปรอะเปรื้อนไปใหญ่และไม่คิดว่าตนเองจะนอนตื่นสายขนาดว่าท่านต้องปลุกด้วยการเตะตกเตียงอย่างนี้”
* F. S" ]: `" b5 M$ d; X' p
“เรื่องนั้น กูรู้แล้วผู้กองก้องบอกว่าเมื่อคืนเอ็ง แอบออกไปเที่ยว แถมยังดื่มกลับมาจนไม่ได้สติสตังค์จนเขาต้องลากเอ็งขึ้นมานอนข้างบนนี้ พร้อมกับรีบไล่ให้เพื่อนเอ็งกลับไปก่อนถ้าสมมติว่า คนที่มาส่งเอ็งเป็นพวกคุณภูล่ะ กูจะซวยขนาดไหน?”
2 r* ]! g" ~ \) E7 D5 n) Q
น้ำเสียงตำหนิตรงๆ คิ้วขมวดเข้าหากัน ( Y- M/ p! p2 B) Z
“ถ้ามึงเป็นอย่างนี้อีกกูจะส่งมึงไปกวาดขยะริมถนนแทน”
& V0 q, L6 G, B5 ~* a
ตำรวจหนุ่มสูดลมหายใจเข้าปอดแรงๆ รู้สึกว่าลำคอแห้งแหบแสบพร่า ก้มลงมองกระบอกปืนของตนก็เห็นว่ามันยังแข็งปั๋งอยู่เลย 0 T N1 C! v, v! q. d
“กูให้เวลามึงอาบน้ำจัดการตนเองให้หายเมาภายในเวลา๑๕ นาที แล้วรีบไปช่วยผู้กองเขาจัดเตรียมอาหารให้แขกของกู” ' T7 o6 P& M/ V8 k% [1 P# r# W
“ครับ.... ครับท่าน” ! L) R$ P' a( K# M
อย่างอาการของคนที่เพิ่งสร่างจากอาการโอเวอร์แฮงค์ไม่สามารถจับต้นชนปลายได้ถูก แต่ก็สำนึกบอกตนเองได้ว่าไม่บังควรอย่างยิ่งที่จะขัดขืนคำสั่งนายเหนือหัวคนนี้ รีบลุกขึ้นเดินเข้าห้องน้ำทั้งชุดนอน จัดการชำระร่างกายตนเอง 2 G% K2 C$ F( Z& |8 @' _1 l
ความเย็นของสายน้ำทำให้เขารู้สึกสดชื่นกระปี้กระเป่าขึ้นมาบ้าง แม้จะยังรู้สึกอ่อนเพลียอยู่บ้างรูดกระบอกปืนของตนอย่างรัวเร็วจนน้ำทะลัก พร้อมทั้งถอนหายใจเฮือกหงายต้นคอพิงกับผนังห้องน้ำ หลับตาลงทบทวนความฝันอันเลอะเลือนของตนตั้งแต่ช่วยผู้กองก้องจัดอาหารสำหรับเชลยท่านภาณุพลเช่นทุกวันกระทั่งโดนถีบตกเตียง
) s0 r: a, ?! r9 X) y& t
“เฮ้อ...! ไม่น่าเป็นฝันเลยกูแถมฝันแล้ว ยังไม่เสร็จสมอารมณ์หมายอีก ซวยจริง ๆแต่ว่าแค่ฝันยังมันส์และเสียวขนาดนี้ หากได้เอาจริง ๆ จะมันส์ขนาดไหนว่ะนี่” ( q: Y- G9 x- b. ]; T$ |, f
เพียงแค่คิดถึงเรือนร่างของภูริเชษฐ์ที่ตนเคยเห็นตอนเดินออกจากห้องน้ำกระบอกปืนที่ปล่อยกระสุนออกไปจนหมดแม๊กแล้ว กลับตั้งลำแข็งขึ้นมาอีกได้แต่สลัดความคิดนั้นทิ้งไป รีบลงไปช่วยผู้กองจัดอาหาร - f1 F0 s0 d& j# D. ?
“พี่ก้อง ! พี่ก้องท่านมาถึงบ้านก็ไม่ปลุกน้องบ้างเลย” 4 c2 \' S( G( t4 w
ก้องไม่ตอบคำถามแต่กลับย้อนถามกลับมา
! R: N* K. r0 k% O4 i7 |
“แล้วเอ็งล่ะ ไม่สบายหรือเปล่าถึงได้นอนตื่นสายผิดปกติแบบนี้” / x: q; g4 I7 l! l' B( H0 u& o( r
เขาได้ยินดังนั้นได้แต่โบกมือปัดผ่านไปมา ขมวดคิ้วเข้าหากันอย่างใคร่ครวญว่าควรบอกรุ่นพี่ดีหรือเปล่า เกี่ยวกับความฝันเลอะเลือนของตน “เมาหนักพี่แถมยังฝันเลอะเลือนเกือบทั้งคืนอีก ตื่นขึ้นมาเหมือนกับว่าตนเองไม่ได้นอนตลอดคืนเลย”
0 G$ ?" s. `9 e/ N1 K- X. w8 X, F
“ฝันถึงใครว่ะไอ้นายแบบที่มาส่งเมื่อคืนงั้นเหรอ” 4 @- K7 P- J' _
“ไม่ใช่หรอก” $ I, t$ Q6 g( g
“รู้สึกว่าเอ็งจะหงุดหงิดฉุนเฉียวอย่างไรชอบกลท่านกล่าวอะไรกับเอ็งเหรอ”
: |# n& y+ \3 I4 D6 ?
“ไม่เกี่ยวกับท่านหรอก”
) V2 {* r3 X; J- @( M: H4 I( v2 L7 a
“แล้วเกี่ยวกับอะไรวะหากเป็นผู้หญิง กูต้องคิดว่าประจำเดือนมึงมาไม่ปกติแน่ ๆ” ! m) c- u" u9 X" K b
“ทำนองนั้นแหละ”
) P! H, c& i% j1 y0 T4 _+ ^
“หมายความว่าไง” ( j9 E3 h5 A X' m
“ก็ผมกำลังฝันว่าผมและพี่ร่วมกันเย็ดคุณอย่างสนุกสนานเมามันส์ที่สุดในชีวิต” g3 L3 h) Y' e+ E% J; y
“ฮ้า...!” 3 `' p+ }4 D; ?6 P
“จริงครับ” 8 P0 s" J, B' M( ]* J/ D
แล้วเขาก็เล่าความฝันทั้งหมดให้ตำรวจหนุ่มรุ่นพี่ฟังกระทั่งโดนปลุกให้ตื่นด้วยรองเท้าหนังราคาแพงของท่านภาณุพล % h W1 L3 `" x! B# Y9 ]# d
“ฮ่า...ฮ่า...ฮ่าไอ้บ้า ออกไปเที่ยวกับแฟน แทนที่จะฝันถึงแฟนกับฝันถึงคนอื่นเสียนี่ สมน้ำหน้า”
3 A9 Z4 P. i+ H H. P0 V
“ผมพูดจริง ๆ นะพี่ในฝันผมเห็นพี่สนุกมาก ๆ เลย แตกทั้ง ๆ ที่โดนกระเด้าอย่างเดียว แต่ผมกลับไม่เสร็จเฮ้อ...เซ็ง” ( h5 x0 }+ x# `1 ~7 p4 g. Z3 w
“เออ...มึงจะเซ็งกว่านี้หากมัวแต่ยืนเอ้อระเหอ ท่านยังไม่ทานไรมา และสั่งให้จัดอาหารไปให้คุณภูและท่านด้วยบอกว่ามีเรื่องจะพูดคุยธุระส่วนตัวกับคุณภู” ด้านภูหลังจากอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อยแล้ว เขาก็นั่งคิดโน่นคิดนี่อยู่คนเดียวเพื่อรออาหารเช้ามาส่งให้เหมือนทุกวัน แต่รู้สึกว่าวันนี้มันจะล่าช้ากว่าทุกวันไปเกือบชั่วโมง
2 S7 n! n9 w$ s/ K, d. Q2 n7 V
ขณะที่ท้องเขาร้องประท้วงอยู่นั้นประตูห้องขังเปิดออก ผู้กองจักรภพและการ์ดอีกสองนายได้ช่วยกันเข้ามาจัดโต๊ะอาหารภายในห้องพักนั้น
) H' e" h5 M% C `4 @
เมื่ออาหารถูกจัดตั้งบนโต๊ะเรียบร้อยบุรุษที่เขาต้องการพบตัวมากที่สุดตอนนี้ ก็ปรากฏกายขึ้น พร้อมกับรอยยิ้มอันเยาะหยันเหมืนเดิม , k1 J* o2 U# p8 K. \7 ?3 o( V- k
เขาจ้องมองชามข้ามต้มประณีตส่งไอควันร้อนๆ ขึ้นมาเตะจมูกอย่างแรง แต่ก็รู้สึกหายหิวไปทันที เมื่อเห็นหน้าภาณุพล 5 x% D; O& C4 q B
“เป็นไงบ้างครับคุณภู....ลูกน้องผมให้การต้อนรับเป็นที่พอใจหรือเปล่า” 3 ~; Y4 X, X0 v5 _
“ก็โอเค...หากไม่คิดว่าถูกจับตัวมา”
t/ N0 {& K: J
ภาณุพลยักไหล่อันผึ่งผายของตนมองดูหน้าเขายิ้ม ๆ พร้อมกับเดินมานั่งบนโต๊ะที่ลูกน้องจัดเตรียมไว้ให้ 1 J* u* j9 h/ j- n) f P. i
“อีกไม่นานหรอกคุณจะได้หลุดพ้นไปจากที่นี่ พร้อมกับไม่เหลืออะไรที่เป็นของตนสักอย่างแม้กระทั่งเมียของคุณเอง ก่อนอื่นต้องขออภัยผมมัวแต่วุ่นจัดการเดินเรื่องซื้อหุ้นภายในบริษัทของคุณ ตอนนี้คนอื่น ๆผมก็ซื้อได้เกือบหมดแล้วด้วย แต่ปริมาณรวมกันทั้งหมดก็ยังน้อยกว่าของคุณและพ่อคุณอยู่ดีแต่ไม่เป็นไร เอาไว้กินข้าวเสร็จ เราค่อยคุยกันเรื่องนี้” ( w1 z# i7 _7 `4 m
“มีอะไรจะพูดกับฉันก็พูดมาเสียเดี๋ยวนี้”
! H# n" f. g( T& g. R
“ไม่เอาน่า...คุณภู โตๆ กันแล้ว อย่าทำตัวเป็นเด็กหน่อยเลย ถ้าคุณไม่ยอมทานอะไร ผมจะไม่ยอมบอกว่าเหตุการณ์ประชุมแต่งตั้งบอร์ดบริหารชุดใหม่เป็นยังไง ใครได้ตำแหน่งอะไรบ้าง” + a+ [2 _& Y- E4 }
ภูได้แต่ใจหายวาบรู้สึกชาไปทั้งตัว สังหรณ์ชนิดหนึ่งวิ่งขึ้นมาจับขั้วหัวใจดวงตาของเขาลุกโซนราวกับมีกองไฟเป็นพัน ๆ เข้าไปสุมอยู่ข้างในขณะจ้องมองภาณุพลราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ 9 M/ Z5 i1 U: c; d3 ^
“ผมต้องขอบคุณไอ้ฝรั่งขี้นกเพื่อนคุณจริง ๆ การที่คุณไม่ได้เข้าประชุมสร้างความชุลมุนวุ่นวายภายในบริษัทของคุณไม่น้อยแถมเลขาฯสาวคนสวยยังลาออกจากตำแหน่งอีกโดยอ้างว่าทนความกดขี่ข่มเหงทางเพศจากคุณไม่ได้ พนักงานคนอื่น ๆก็ทำงานกันได้อย่างดีทีเดียว แต่ดีขนาดไหน คุณต้องทานข้าวต้มให้หมดถ้วยนี้พร้อมผมก่อนผมจะเล่าให้ฟัง ฮ่า....ฮ่า...ฮ่า”
3 D& i) K& Y& {1 r" x
ภูริเชษฐ์ได้ยินดังนั้นได้แต่นั่งนิ่งเงียบ ขณะที่ภาณุพลยังคงยิ้มอยู่ในอาการเดิมโบกมือกับองครักษ์ประจำกายของตนให้นำหนังสือพิมพ์ฉบับต่าง ๆ เข้ามาวางตรงหน้าเชลย 5 r+ N' X2 F; i6 S2 F6 G/ \5 X% [" S
เขาได้แต่นั่งตัวแข็งทื่อปากสั่น หน้าแดงก่ำ & q1 U1 |/ ^4 }: l: i: Z
หน้าแรกหนังสือพิมพ์เป็นการตีข่าวเกี่ยวกับการระทมทุนซื้อหุ้นบริษัทของเขาอย่างเอิกเริกโดยมีนักธุรกิจหลายคนมากหน้าหลายตาออกมาให้ความคิดเห็นถึงผลดีผลเสียตลอดถึงกำไรที่พึงได้รับอย่างมหาศาลหากกลุ่มทุนของภาณุพลสามารถซื้อได้ตามที่เป็นข่าว ไล่สายตาชำเลืองดูคณะกรรมการบริหารชุดใหม่ที่ภาณุพลเลือกเข้ามาบริหารแต่ละคนทำให้หัวใจเขาแทบหยุดเต้นเลยทีเดียว
5 V7 U4 X$ o" G( h0 i9 O2 j
เขาหยิบหนังสือพิมพ์ฉบับวันนี้เปิดอ่านคอลัมน์ด้านใน ข่าวเกี่ยวกับผู้ถือหุ้นรายใหม่ของบริษัทเขาเป็นที่ได้รับความสนใจจริง ๆ หนังสือพิมพ์ฉบับอื่นๆ ก็ลงข่าวไม่แตกต่างกันราวกับนัดกันไว้
0 n, \- Z* Y }& ]1 x- H# f# \+ Q: i
“เจ้าของบริษัทหนุ่มภูริเชษฐ์ได้หายตัวไปอย่างลึกลับโดยทิ้งภาระหน้าที่การบริหารให้กับสุรเชษฐ์ผู้เป็นพ่อเสือแก่ที่สิ้นเขี้ยวเล็บบริหารงานแทน....สร้างความไม่พอใจแก่กลุ่มผู้บริหารเป็นอย่างยิ่ง”
4 H# Q! e4 I& F% B2 a1 t( i
ขณะนั้นประสาททุกส่วนของเขาอื้ออึงตรึงเครียดไปหมดหัวใจสั่นระทึกรัวเร็วราวกับว่าจะหลุดกระเด็นออกจากหน้าอกพ่อและอากรทำได้ดีที่สุดแล้ว ทว่าการที่ผู้ถือหุ้นถูกภาณุพลปั่นหัวทำให้พวกนั้นที่นึกถึงแต่ผลประโยชน์ของตนเองคล้อยตามได้โดยง่าย ! M0 L, J7 F# e' P0 m/ W
จากหนังสือพิมพ์ภายในประเทศเขาได้หยิบหนังสือพิมพ์ต่างประเทศขึ้นมาอ่านหน้าธุรกิจเกือบทุกสำนักได้มีการวิพากย์วิจารณ์สถานการณ์การเข้าครอบครองหุ้นของนักการเมืองผู้ทรงอิทธิพลกันอย่างกว้างขวาง ; _* L: \ r# ^! N+ s" _" g
เขาขยุ้มหนังสือพิมพ์ขยำเป็นก้อนแล้วปาใส่หน้าภาณุพลอย่างรวดเร็วแต่ก็ทำอะไรไม่ได้มากกว่านั้น เมื่อบรรดาองครักษ์ที่อยู่ใกล้นักการเมืองผู้ทรงอิทธิพลเข้ามาล็อคแขนเขาไว้อย่างทันควันพร้อมกับถูกกระชากให้ก้มลงแทบเท้าของภาณุพลมีเสียงหัวเราะอย่างเย้ยหยันดังมาจากเจ้าของฝ่าเท้าที่เหยียบบดขยี้บนหลังมือเขา ; n' i/ t5 f w6 L
“นอนรออ่านข่าวสำคัญอยู่นี่ก่อนนะคุณภู...ผมเชื่อว่าไม่เกินสามวันผมสามารถบีบซื้อหุ้นมาครอบครองได้หมดแน่ ๆคราวนี้หุ้นอันน้อยนิดของคุณก็จะไม่มีความหมายอีกต่อไปแล้ว ฮ่า...ฮ่า...ฮ่า”
" x8 P( V/ B( C
พ่อกับอากรทำงานกันอย่างไรนี่ถึงปล่อยให้ภาณุพลดำเนินการได้สะดวกง่ายดายขนาดนี้ ....
" K# ^7 [' ?) h" |5 m
ด้านแนนนี่หลังจากได้รับทราบเรื่องราวจากนรากรหล่อนก็ยินดีช่วยเหลืออย่างเต็มที่ ตลอดหลายสัปดาห์ที่ผ่านมาหล่อนพยายามเข้าไปโฉบเฉี่ยววับ ๆ แวม ๆ ตามงานสังคมให้ผ่านสายตาของภาณุวัฒน์กระทั่งสามารถเข้าไปตีสนิทได้ในที่สุด โดยไม่แสดงอาการพิรุธเพื่อให้อีกฝ่ายจับได้
8 |9 ?5 d2 U Q8 G# _' ~! B
หล่อนออกไปเที่ยวกับชายหนุ่มเจ้าสำราญเกือบทุกคืนตามสถานที่ต่าง ๆ เป็นการสร้างความคุ้นเคยและหาลู่ทางในการหลอกล่อสอบถามแต่การเข้าไปตีสนิทกับชายหนุ่มก็ไม่ได้ช่วยให้เรื่องราวคลี่คลายได้เนื่องจากภาณุวัฒน์ทั้งฉลาดและเต็มไปด้วยเล่ห์เหลี่ยมไม่ต่างจากพ่อ 1 I4 m' G/ ~6 Y4 a" J, Q3 n. \3 Z
และก่อนที่แผนทุกอย่างจะแตกเสียก่อนในวันหนึ่ง แนนนี่นัดให้ชายหนุ่มออกมาพบตนเองเพียงลำพังที่คลับหรูแห่งหนึ่งโดยไม่ต้องให้มีบริการ์ดติดตามมาด้วยระหว่างทั้งคู่กำลังนั่งดื่มกันอย่างออกรสชาติหล่อนจึงเอ่ยปากชวนภาณุวัฒน์ไปกินและดื่มต่อห้องส่วนตัวของตน ซึ่งความจริงแล้วเป็นคอนโดของนรากร 3 E1 s6 F' ~5 f, ^% w4 Z$ y
“ทำไมล่ะ”
g. L. e4 V; N" `1 x' E
“แนนนี่เป็นดารานะคะเกิดปาปารัซซี่มาเจอและถ่ายรูปแนนนี่นั่งดื่มกับคุณแบบนี้อนาคตเส้นทางแนนนี่ก็ดับวูบกันพอดี” 7 w4 m8 ]2 J) W$ u3 ?
ทั้งคู่จึงเดินออกมาขึ้นรถหญิงสาวที่จอดอยู่ด้านหลังของร้าน 9 a Z0 F. d3 O" I1 o# O. n
เมื่อเห็นว่าปลอดสายตาคนแล้วหล่อนขับรถออกมายังเส้นทางหลักก่อนจะเลี้ยวขวาและจอดเยื้องกับโรงแรมหรูระดับห้าดาวใจกลางเมืองแห่งหนึ่งชั้นล่างมีบริการเครื่องดื่มและอาหาร หันมาทางชายหนุ่ม
D. q- R. A* j4 T& ^; Y
“คุณเดินไปรอแนนนี่ตรงลิฟต์ก่อนนะคะแนนนี่ขอไปทำธุระนิดหนึ่ง” + T% \* k& z! H. d7 L# e! p8 W: f [
เดินตรงไปยังเคาท์เตอร์ของเสมียนเวรโดยเร็วกระซิบเบา ๆ พร้อบกับยื่นโน้ตให้ 1 n/ r% M8 ~) F* E
“ช่วยติดต่อคุณนรากรเจ้าของห้อง360 ตามนี้ด้วย บอกว่าตอนนี้แขกคนสำคัญมาถึงแล้ว” 7 u9 k- b1 i" O0 D* F8 Z
เสร็จแล้วก็รับกุญแจสำรองก้าวยาว ๆ ทำท่าหลบ ๆ ซ่อน ๆ ตรงไปยังชายหนุ่มที่ยืนคอยอยู่แล้ว
7 l/ P/ w; C) Q3 U T
“ไปกันเถอะค่ะหากมีใครมาเห็นจะกลายเป็นข่าวเอาได้”
5 M" r) s5 d B, s
“ดีเหมือนกันครับ ผมเองก็ไม่อยากตกเป็นข่าวเท่าไหร่” 0 f* `* s5 {! k% L1 f) R
ภาณุวัฒน์ยิ้มหวานจนเห็นฟันสีขาววาววับเรียบสนิทและดวงตาลุกเป็นประกายหญิงสาวเห็นอาการนั้นเหมือนกัน แต่แกล้งทำเป็นมองข้ามเสีย
/ G; w" Y1 `8 J+ K
“เดี๋ยวก็รู้คุณภาณุวัฒน์” 3 |3 U! h9 t# w5 L! \
ระหว่างอยูในลิฟต์ทั้งคู่ส่งสายตายิ้มหวานให้กันตลอดเวลาสายตาที่ส่งให้แก่กันเต็มไปด้วยเลศนัยและความมุ่งหมายแตกต่างกันออกไปโดยต่างฝ่ายต่างคิดว่าตนเองเป็นฝ่ายเหนือกว่า : t3 b8 x+ f# W. P
เมื่อหญิงสาวเปิดประตูห้องภาณุวัฒน์ก็แทรกกายเข้ามาอย่างรวดเร็ว 3 {4 @% t) m y8 ^/ y6 J3 V
“คุณพ่อของแนนนี่ใจดีจังเลยซื้อห้องส่วนตัวให้ลูกสาวพักตามลำพังด้วย” % a- U' M8 Q) X* Y$ W! {
สำนวนและประโยคแสดงให้เห็นว่าเต็มไปด้วยคารม หญิงสาวเผยอริมฝีปากยิ้มแต่พองามแต่สีหน้ายังแสดงความหื่นกระหายยั่วยวนชายหนุ่มเต็มที่ + k1 Y5 W) [* l' d8 N& W! q7 [
“ไม่ทราบว่าแนนนี่พาหนุ่ม ๆ มาเที่ยวที่ห้องนี้บ่อยหรือเปล่า” 4 z* U$ Z$ f! A! g3 l9 @
“คุณภาณุวัฒน์เป็นคนแรกเลยค่ะเพราะปกติแนนนี่จะพักอยู่กับเพื่อน ๆ หรือบางครั้งพี่เอเจนซี่ส่วนตัวก็จะมาขอค้างด้วยหากวันไหนถ่ายละครดึก” 7 f S# {; S& [. I
“เป็นดารานี้ทำตัวลำบากเหมือนกันนะ” ! e4 d! ^5 R4 k2 `1 }. |0 z4 s
ทั้งสองยิ้มสบตากันอย่างมีความหมายอีกครั้ง 8 V+ Q2 T E7 I# h" O) O5 S* p- Y4 _
“เชิญคุณภาณุวัฒน์ดื่มอะไรเย็นๆ ก่อนค่ะ” 1 `1 q* G% s% k' R' W
ภาณุวัฒน์แทนที่จะเดินไปนั่งตรงโซฟาชุดรับแขกแต่กลับทิ้งตัวลงนั่งบนเตียงนุ่ม ๆ ยกขาขึ้นไขว่ห้างอย่างสบายอารมณ์ยิ้มแย้มให้หญิงสาว ขณะยื่นมือไปรับแก้วเครื่องดื่มจากเธอ . n2 H1 q: n4 k' N. w
แนนนี่ถือแก้วน้ำผลไม้ติดมือมานั่งทรุดกายลงข้างๆ สายตาจับจ้องอยู่ที่ใบหน้าและดวงตาของชายหนุ่ม & E" G/ s% ^) {( Z7 W
“ไม่อยากเชื่อเลยว่าผู้หญิงสาวและสวยอย่างแนนนี่จะยังไม่มีแฟน”
" F, t* `: G% i _
“อยากมีเหมือนกันแหละค่ะแต่อาชีพดารา ยิ่งเป็นน้องใหม่ของวงการด้วย เรื่องแบบนี้ต้องระมัดระวังตัวเป็นพิเศษขืนตกเป็นข่าวฉาวหน้าหนึ่งขึ้นมาเมื่อไหร่ อาชีพจบเห่ทันที”
1 o8 Q6 l* Z: v5 N6 s, y; f' w
ขณะกล่าวสมองของหล่อนเริ่มทำงานหนักเมื่อพิจารณาดูชายหนุ่มที่กระเหี้ยนกระหือเหลือเกิน หล่อนหลอกล่อลูกเสือเข้ามาติดกับได้แล้วแต่การจัดการถลกหนังเสือนี่สิ เป็นสิ่งที่หนักหนาเอาการสำหรับหญิงสาวอย่างหล่อนระหว่างคิดอะไรไม่ออกอยู่นั้น จึงเดินไปหยิบเครื่องดื่มมาให้ชายหนุ่มทั้งขวดกล่าวขึ้นเบา ๆ S5 l, S, P/ |9 r5 s: i
“ขอตัวไปโทร.หาพี่เอเจนซี่ก่อนนะค่ะจะได้แจ้งให้แกทราบว่าคืนนี้แนนนี่มีแขก”
- s R# M+ J1 G: m: a# h& Q1 h
ลับหลังหญิงสาวเปิดประตูออกไปด้านนอก โทร.หานรากรทันที 9 l! Y) }( \: |1 `1 l) N
“ไฮ! หนูแนนนี่ทุกอย่างเรียบร้อยดีหรือเปล่า” 8 f9 b6 V1 w5 y2 B) T% b2 H! l- h7 V7 J
“หวัดดีค่ะพี่กรก็โอเคค่ะ แต่แนนนี่ไม่ได้เตรียมอะไรสักอย่าง” 8 U* T. I4 ^" [* Q( R
“ไม่ต้องห่วงพี่ได้จัดเตรียมรอไว้หลายวันแล้ว”
% X# e* l( i/ Y. Q4 V
“หมายความว่าไง”
9 W1 Q, t3 P/ E% y9 A% ?
“เครื่องดื่มทุกประเภทยกเว้นน้ำผลไม้ นอกนั้นพี่จัดการใส่ยานอนหลับลงไปทุกขวดแล้ว ไม่ว่าหนูจะนำอะไรออกบริการรับรองไอ้ภาณุวัฒน์ได้สลบเหมือดแน่ ว่าแต่หนูเผลอดื่มไรเข้าไปบ้างยัง” - l9 p8 q: g6 M; w# l
“ยังคะโห...เล่นกันยังงี้เลยเหรอ”
" A* e) Y( B z, Z- {3 }3 ]: Q$ H7 x
“เผื่อไว้กันผิดพลาดโทษทีพี่ก็ลืมแจ้งหนูไว้ก่อน” 5 ?3 z ]$ Y" }/ J
“จะให้หนูทำไรต่อไปจากนี้”
, ]' V' u7 F, [, w, j$ C Q
“หนูต้องใช้ไหวพริบและปฏิภาณของตนวินิจฉัยสถานการณ์เฉพาะหน้าเอาเองทุกย่างก้าวต้องเต็มไปด้วยความระมัดระวังทุกลมหายใจเข้าออก”
0 _' F. T, D0 A" }
น้ำเสียงของนรากรไม่แสดงอาการตื่นเต้นอะไรยังคงพูดคุยเรียบ ๆ เหมือนพูดคุยกันธรรมดา
: u2 ]/ z# \5 U- C! X* e! W
“เดี๋ยวก่อน! พี่กร จะไม่แนะนำอะไรที่มันเข้าท่ากว่านี้บ้างเหรอ”
. ~4 a( h7 w2 l0 Y8 K3 v% N
“หนูเป็นนางเอกละครแต่วันนี้ต้องพยายามเล่นบทนางมารร้ายเข้าไว้ ยั่วยวนภาณุวัฒน์ให้เต็มที่พี่คะเนว่าหากภาณุวัฒน์ดื่มเหล้าหมดสองแก้วน่าจะหลับเพราะยาที่ให้ไว้ค่อนข้างแรงพอสมควร”
8 a8 g4 n) O7 Q
วางสายโทรศัพท์จากนรากรแนนนี่รีบเข้ามาในห้องทันที เกรงว่าหากออกไปนานภาณุวัฒน์จะสงสัยเอาได้มันจำเป็นอย่างยิ่งที่ตัวหล่อนต้องจำใจเล่นบทนางมารร้ายชั่วคราวตามหลักยุทธวิธีของผู้กำกับอย่างนรากรโดยรักษามติประจำใจไว้ว่า”เปลืองตัวให้น้อยที่สุด” เพราะเชื่อมั่นได้ว่าภาณุวัฒน์ดื่มสักแก้วสองแก้วก็จะหลับฟุบไปเอง
( E# H. E8 _, V3 d8 O
เมื่อตัดสินใจแน่วแน่แล้วหล่อนก็ไปทรุดกายลงนั่งข้าง ๆ ภาณุวัฒน์ รินเหล้าให้เขาดื่มอย่างเอาใจพร้อมกับพร่ำพรรณาถึงความลำบากในชีวิตการเป็นดาราให้เขาฟังและเล่าถึงเพื่อนสาวดาราของเธอหลายคน ใช้อาชีพดาราบังหน้าแต่เบื้องหลังคือการยอมเป็นเมียเก็บของบรรดาอาเสี่ยหรือนักการเมืองรุ่นพ่อ รุ่นปู่ซึ่งสร้างรายได้ให้อย่างมากมาย มีของแบรนด์เนมใช้ มีรถหรู ๆ ขับ มีบ้านหลังโต ๆพักอาศัย ขณะที่เธอต้องอยู่คอนโดส่วนตัวแบบหลบ ๆ ซ่อน ๆ น้ำเสียงออดอ้อนออเซาะ
/ L/ _/ n M8 f6 M4 W6 F
ภาณุวัฒน์ได้ยินดังนั้นก็เข้าใจว่าหญิงสาวต้องการอะไรจากตน เพราะเคยเห็นพ่อเลี้ยงบรรดาดาราสาว ๆแบบที่เธอกล่าวไว้เยอะพอสมควร จึงโน้มตัวเข้าไปหอมแก้มนวลปรางอย่างฉวยโอกาส , c- I5 \0 v# D7 ~5 i+ H) i
“แนนนี่อยากมีแบบเพื่อนๆ บ้างหรือเปล่าล่ะ” % T6 C2 ~8 N- n- Z4 O5 k) L6 V1 x6 e7 y
“อยากมีเหมือนกันค่ะแต่แนนนี่ไม่ชอบคนแก่ หนังก็เหี่ยว หน้าท้องก็มีแต่พุง”
. G6 Y. J1 C. S1 k. m2 A
“แล้วคนหนุ่มละครับ”
6 P0 H4 J5 ~& W% p
“คนหนุ่มที่ไหนจะมาสนใจสาวอาชีพแบบนี้” . B. A! _% v- X3 N a9 R: @6 ?
หล่อนพูดจบก็แกล้งหันหลังให้ชายหนุ่มปล่อยให้ชายเสื้อบริเวณหัวไหล่ตกลงเล็กน้อย เผยให้เห็นผิวเนื้อขาว ๆ นวลเนียน 2 Y, Q( v2 ?4 A& S
ในความเงียบสงัดในความรู้สึกบางอย่าง และในสายตาที่จับจ้องประสานกันอยู่ขณะนี้อำนาจแรงขับทางธรรมชาติของมนุษย์ปุถุชนได้ฉาบฉายให้เห็นชัดในสายตาของภาณุวัฒน์เหนือกว่าความรู้สึกอื่นใดทั้งมวลนั่นคือการหวังครอบครองหญิงสาวที่ให้ท่าตนให้ได้ในคืนนี้ 7 d! H5 g$ H9 a( F( C
เขาได้ดึงหล่อนเข้ามาซบที่หัวไหล่พรรณนาความสวยความงามของตัวเธอ รู้สึกประทับใจในตัวเธอตั้งแต่แรกเห็นประทับรอยจูบฝังลึกไปตามผิวเนื้อนวลนั้น แนนนี่ไม่ทันระวังตัวรู้สึกอึ้งตกตะลึงงึงงันไปชั่วขณะด้วยภาวะที่ยากจะบรรยายจะอย่างไรก็ตามเพื่อให้เป็นไปตามแผน หล่อนค่อย ๆ ปลดกระดุมเม็ดเสื้อให้เขาทีละเม็ดๆ ด้วยอาการสุภาพอ่อนโยน เอาใจแฝงไว้ด้วยความยั่วเย้า เหมือนจะยินยอมเป็นของชายหนุ่มจริงๆ แต่ก็ไม่ลืมเตือนให้เขาดื่มอีกสักแก้ว จะได้สดชื่นกระปรี้กระเป่าขึ้นกว่านี้
* M$ A2 x5 F7 r8 r+ N
ภาณุวัฒน์เหมือนต้องมนต์สะกดยกเครื่องดื่มขึ้นดื่มอีกแก้วตามคำขอของเธอทันที โดยไม่มีอาการระแวงสงสัย $ q. _: o G5 w8 e6 l1 L
“พี่อยากอยู่อย่างนี้กับแนนนี่ทั้งวันทั้งคืนจังเลย”
, }/ a' Y& u0 |+ b( v
หญิงสาวไม่ตอบคำถามแต่กลับประคองศีรษะเขาให้เอนทับลงกับหมอนซึ่งวางอยู่บนตักตนเอง รินแก้วเหล้าให้เขาดื่มอีกแก้วสีหน้าและแววตาบอกให้ทราบชัดว่ามีความสุขใจล้นปรี่ที่ได้บริการเขา
& {7 r: R/ c( o- @5 a0 t
“ดื่มอีกแก้วสิคะแนนนี่จะให้คำตอบ” ! l5 o/ Q4 k$ v: t& w8 n- I
เขาปัดแก้วเหล้าออกไปพร้อมกับโน้มคอเธอลงมาจูบปากอย่างดูดดื่มด้วยความหิวกระหาย . m/ e1 w. `( _ H: Q
“ไม่ดื่มแล้วเหล้าอยากดื่มอยากอื่นมากกว่า” 0 p% M( P* s3 b6 e; ]& \
น้ำเสียงกังวานทุ้มนุ่มนวลดังออกมาจากปากที่รกครื้มไปด้วยหนวดนั้น
- e" X8 o; E" y" J( \3 R' W; ^8 q
“เป็นของพี่นะคนดีอย่าคิดมอมพี่ด้วยเหล้าแบบนี้อีกเลย มาถึงขนาดนอนหนุนตักแบบนี้พี่ไม่ปล่อยแนนนี่ให้หลุดไปหรอก” 2 L6 i1 v8 q6 x" N, y" q
หญิงสาวเบนหน้าไปทางหนึ่งรำพึงกับตนเอง 5 C: K/ N. |) c) d" T1 W" @) W& A
“พี่กรวางยาครบทุกขวดหรือเปล่านี่ทำไมกินไปสามสี่แก้วแล้วยังไม่ยอมหลับอีก” ' G; a6 E* i1 c' c5 P V2 a
ภาณุวัฒน์อาศัยจังหวะหญิงสาวเผลอตัวเหนี่ยวร่างของเธอให้นอนตะแคงลงเคียงข้างอย่างรวดเร็ว โดยไม่มีคำพูดไร ๆผ่านออกมาจากริมฝีปากของเขาอีก นอกจากใบหน้าที่ฝังจมลงไปบนทรวงอกขาวผ่องที่เบียดล้นอยู่แทบจะปริทะลักออกมาภายใต้ชุดที่เธอสวมใส่ 8 x2 X, d( N% O; j6 l+ G+ |& O
“ยอมเป็นของพี่เถิดนะคนดีพี่สัญญาว่าจะเลี้ยงดูแนนนี่อย่างดีที่สุดเลย อยากได้อะไรจะหามาให้แนนนี่จ๋า...อย่าปล่อยเวลาให้ล่วงเลยไปโดยเปล่าประโยชน์เลยนะจ๊ะเพียงแค่พบและสบตาแนนนี่วันแรก หัวใจของพี่ก็แทบระเบิดออกมาอยู่ข้างนอกอยู่แล้ว” $ A/ ~ Y% d+ X+ S& |$ C: I
น้ำเสียงเริ่มอ้อแอ้เพ้อรำพึงรพัน ขาดสติสัมปชัญญะลงเรื่อย ๆ เมื่อฤทธิ์ยาเริ่มทำงานตามหน้าที่ของมัน
0 |) X+ G) p- a2 S' O* d0 V
สิ่งที่หล่อนไม่อยากทำที่สุดแต่ก็ไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้เสียแล้ว ; w$ n" X, p- N c! V0 ]: @3 p. ~
เปลือกตาของหล่อนเต้นระริกสั่นสะเทือนด้วยอำนาจความหวาดหวั่นและแกล้งพึมพำอย่างเป็นสุข พร้อมกับเบียดกายอบอุ่นอยู่ในอ้อมกอดของเขาก่อนที่หล่อนจะเปลืองตัวไปมากกว่านี้ ก็พอดีกับฤทธิ์ยานอนหลับทำงานทำให้ภาณุวัฒน์หลับไปอย่างง่ายดายคาร่องอกของเธอ % |% A" @% S" ]4 H' x: B: {* k
แนนนี่พลิกกายออกจากเรือนร่างของภาณุวัฒน์หยิบโทรศัพท์มากดหานรากรทันที # p8 v2 U9 k( v
“เรียบร้อยแล้วค่ะ”
! E* v j" D& b( ?1 T
“ดีมากหนูแนนนี่ช่วยภูออกมาได้เราค่อยว่ากันอีกที”
2 W3 E, l* H6 I ]0 ]2 l! c9 y8 s0 s
“เสร็จงานรีบขับไล่เลยนะพี่กร” . i; m6 n- ?2 e. X: f
น้ำเสียงกึ่งตัดพ้อเล็กน้อย ' H( s& ~, @ L c0 ]* Z. o1 p2 A
“อย่าน้อยใจสิจ๊ะรีบออกมาจากห้องนั้นก่อนเถอะ”
, l! A4 ]+ w" f/ ?% v
“แล้วคุณภาณุวัฒน์ล่ะ”
( z& Q+ `, U' P7 m2 |: H/ m5 d# {
“ปล่อยให้มันนอนอยู่อย่างนั้นแหละพี่กำลังจะไปถึงแล้ว เดี๋ยวเป็นหน้าที่ของพี่เอง”
3 V) ~8 D6 \0 ]5 N" s
“ค่ะ” 6 D8 u: a& [8 S0 D( ]# W1 v
“ขอบใจมาก แล้วเจอกัน”
' J7 Y& I* Z L. x) G+ C! A7 y+ C
หญิงสาวกดปิดสัญญาณการติดต่อแล้วก็จัดการเสื้อผ้าของตนเองให้เรียบร้อย พร้อมกับเดินออกไปอย่างเงียบ ๆปล่อยทุกอย่างไว้ด้านหลัง ส่วนการคาดคั้นหรือแผนการขั้นต่อไปจะเป็นอย่างไรหล่อนได้ปลีกตนเองพ้นจากนี้ไป ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของนรากรคนวางแผนจัดการเอาเอง....
: M6 B/ }: i3 V1 G$ e8 }
ฝ่ายนรากรขับรถออกมาจากบ้านมาตั้งแต่แนนนี่โทร.ไปหาครั้งแรกนั่งรถมากลับชะเอม เมื่อหญิงสาวโทร.มาอีกครั้ง ก็พอดีกับที่ตนขับรถมาถึงบริเวณใกล้ๆ แล้ว 5 X* U+ j2 A! z ^6 k; H7 I
ระหว่างเดินมาด้วยกันชะเอมเห็นนรากรมีสีหน้าเคร่งเครียดจึงกล่าวขึ้นเบา ๆ
j: P, u+ d( E+ J( ^
“พี่กร...ชะนีพี่ไว้ใจได้เปล่าไม่ใช่ปลอกกินกล้วยหอมผมก่อนนะ”
; o V1 V- i7 v6 k. G
“เออ...แทนที่จะห่วงเรื่องอื่นดันห่วงกล้วยหอมเสียนี่คนเรา งานนี้ไม่มีใครได้กินทั้งนั้นโว้ย!” # G/ M) n7 H! |
“โห....อุตส่าห์ยอมเป็นข้าช่วงใช้สารพัดไม่ขอกล้วยหอมก็ได้ อยากลองชดถั่วดำมันดูบ้าง กินแต่ถั่วค้างคืนอย่างพี่เริ่มเอือมระอาแล้ว”
- s# W* g1 k8 X- v! B! ]
“มาช่วยกันภาวนาอย่าเพิ่งให้มันรู้สึกตัวขึ้นมาก่อนเราไปถึงยังน่าจะเป็นประโยชน์ต่อการติดตามหาภูมากง่ายขึ้นมัวแต่พูดเรื่องไม่เป็นเรื่องอยู่ได้” : V1 L. G8 e# i- y
“ล้อเล่นหน่อยเดียวเองเห็นพักหลังพี่เอาแต่หน้าดำคร่ำเครียด”
8 i( v V6 ^4 P! ]. P0 \6 H7 ~9 o5 X
“ภูหายไปทั้งคนใครจะไปทำหน้ายิ้มระรื่นได้ พูดมากเดี๋ยวจับมะเขือเผายัดปากเสียเลย” # U% _$ P" `$ v" o
“ยิ่งชอบถึงมันจะเหี่ยวไปหน่อยก็ตาม ฮ่า..ฮ่า”
/ N3 E. F6 p7 W( ~1 E. Q
สองคนเดินคุยกันมาเรื่อยๆ กระทั่งมาหยุดที่หน้าประตูห้อง ! p( \( s1 x1 k8 I
“เตรียมอุปกรณ์ที่สั่งไว้พร้อมหรือเปล่า” 7 h. r% I2 S1 k
นรากรถามชะเอมเพื่อความมั่นใจอีกครั้ง : N+ c" S2 b9 O# B
“เรียบร้อยครับ”
. M6 F% c' A/ |# t( [' S1 t5 X( Y
ไม่มีใครเอ่ยคำใดกันอีกนรากรเป็นฝ่ายเปิดประตูห้องเข้าไปก็พบภาณุวัฒน์นอนแผ่หลาอย่างหมดสภาพอยู่บนเตียงก่อนแล้วการเห็นคู่ต่อสู้อยู่ในสภาพแบบนี้ ยิ่งทำให้สะดวกขึ้นในการรับมือหากมีเรื่องอะไรเกิดขึ้น
) W7 p( u: M+ N9 T
ชะเอมสะกิดแขนนรากรเมื่อเดินเข้ามาชิดเตียงนอนแล้วก็รู้สึกในฝ่ามืออบอุ่นของอีกฝ่ายที่กุมมือตนบีบไว้เบา ๆก้มลงจ้องมองร่างที่สลบไสลไม่ได้สติอย่างพิจารณา เชื่อมั่นในอำนาจยานอนหลับจึงยังไม่แสดงอาการสนใจหรือระวังตัวกับเหยื่อมากนัก เดินสำรวจรอบ ๆ บริเวณห้องนอนขณะเดียวกันได้กลั้นลมหายใจ ยังไม่สามารถปฏิบัติการอย่างไรลงไปได้นอกจากรอคำสั่งจากนรากรเจ้าของแผนการ
+ v5 t) B- _+ J( v# w
“ไม่ต้องจ้องราวจะดูดกินเลือดกินเนื้อเขาเลยมาช่วยถอดเสื้อผ้ามันออกก่อนหน่อยสิ พี่จะถ่ายวีดีโอบันทึกภาพมันนอนแก้ผ้าเอาไว้” - [; l* y( Q) c/ B
“ขนาดนั้นเลยเหรอ” / c( g- |( | I
“เออสิวะ...ถอดออกหมดไม่ให้เหลือแม้แต่ชิ้นเดียว” 0 c1 h* }8 S. l6 d* C: ^: G
ระหว่างชะเอมค่อยๆ ถอดเสื้อผ้าภาณุวัฒน์ออก นรากรก็เก็บบันทึกภาพทุกอย่างไว้หมด ' e. i3 s$ t: t/ g& a" P2 O
“เอาล่ะเอากุญแจมือที่สั่งให้ซื้อมาล็อคมือ ล็อคขามันไว้ก่อนกันผิดพลาด สก๊อตเทปปิดปากไว้เผื่อมันตื่นขึ้นมาตอนนี้” * Q" I& Q* r8 ?* ]% z" C0 \
“ทำไงต่อ” $ R5 Z9 \' v9 d' P! _
|