พอตั้งสติได้ก็ลืมตาขึ้นดูอีกครั้ง....ตั้งใจจะลุกขึ้นเอาเรื่องผู้บังอาจมาขัดขวางความสุขของอย่างเต็มที่แต่เมื่อเห็นใบหน้าเจ้าของฝ่าเท้าได้ชัดเจน คราวนี้นอกจากไม่กล้าหือแล้วยังรู้สึกขวัญหนีดีฝ่อ จนแทบเยี่ยวราดเลยทีเดียว # K3 t A$ c6 f7 ~
“ท่าน...” + \0 O& p {. N/ [4 d; t) ^
เสียงกระซิบเบาๆ ไม่พ้นริมฝีปาก + @2 D8 L' L7 I( ?
“เออ...! กูเอ็งบอกกี่ครั้งแล้วว่าอย่าเที่ยวดึกและดื่มเหล้าเมามายอย่างนี้ ยิ่งอยู่ในหน้าเสี่ยวหน้าขวานอยู่ด้วย”
1 R' r' D9 D2 p0 k
“ท่าน...ท่านมาได้ยังไง” ! h0 g; {/ }- z8 o; h
อย่างจับต้นซนปลายไม่ถูกสายตาคมเข้มได้เบิกจ้องมายังตนอยู่ก่อนแล้ว ความเหี้ยมเกรียมภายในเบ้าตานั้นไม่มีอะไรจะน่ากลัวเท่าอีกแล้ว
0 z; n, j U2 g: p. I" C
หมวดธีร์กะพริบตาถี่ๆ แล้วจ้องอีก ขณะนั้นแสงไฟนีออนสว่างจ้าจนแสบตา ทำให้เขามองเห็นอะไรต่อมิอะไรได้ชัดเจนขยับกายลุกขึ้นนั่งอย่างลำบาก รู้สึกเคล็ดขัดยอกไปทั้งลำตัวเลยทีเดียวมองไปทั่วห้อง ก็รู้สึกว่าเป็นห้องพักของตนเองกับตำรวจรุ่นพี่ มองมายังเตียงนอน ก็ไม่เห็นร่างของหนุ่มนักธุรกิจซึ่งเมื่อครู่ จำได้ว่าได้จับมัดมือมัดเท้า กระเด้าจนน้ำเกือบแตกอยู่แล้วหากท่านไม่เข้ามาแทรกเสียก่อน - n2 O; @: E4 W
บิดกายไปมาทำหน้าด๊อกแด๊ก ๆ ขยี้ตาครั้งแล้ว ครั้งเล่าขยายม่านเปิดกว้างขึ้นมองอีกครั้งอย่างงง ๆ พยายามยันกายจะลุกขึ้น แต่ฝ่าเท้าเจ้าของดวงตาคมเข้มก็แตะมาที่อกเบาๆ ทำให้ต้องหงายลงไปจนศีรษะเกือบพาดกับพื้นเลยทีเดียวเรี่ยวแรงมันดูอ่อนเปลี้ยไปหมด / N& @: ^* t7 u
“ท่าน...” ( k3 Y( E5 j) l8 D8 D
มันเป็นประโยคเดียวที่เขาพูดได้ในตอนนั้น
) t/ E- L7 ~- [7 c9 u! p
“เออ..กูเอ็งว่าแต่มึงจะนอนแอ้งแม้งอย่างนี้นานหรือเปล่า กูจะได้เรียกลูกน้องข้างล่างมาลากคอมึงลุกขึ้น”
" w! r% L v% l! H& o9 u7 t
“โอ๊ย! อะไรว่ะนี่ผมงงเหลือเกิน” - V) d6 N' C5 E' Q7 [
หมวดหนุ่มอุทานออกมาพยายามจะลุกขึ้น แต่ก็ต้องชะงักอยู่เช่นเดิมเพราะเจอฝ่าเท้าที่สวมรองเท้าหนังราคาแพงกดหน้าอกไว้ เขามองไปรอบห้องอีกครั้งสายตาไปจับจ้องตรงเข็มนาฬิกา ทำให้เขาเริ่มปรับสภาพจิตใจได้เป็นปกติมากยิ่งขึ้น 9 K4 L, y$ }7 }7 f
“นี่เพิ่งเช้าเองหรือวะ” & G% Y! ~1 K5 m- G
“มึงไปทำไรมาเมื่อคืน...ทำไมถึงตื่นสายไม่รู้จักหน้าที่ของตนแบบนี้ ขืนมึงเป็นแบบนี้บ่อย ๆทั้งกูและมึงได้จบเห่พร้อมกันแน่” + \% S7 O7 V: _+ I, B* W7 {
ธีร์รู้สึกอึ้งพูดอะไรไม่ออก พยายามปรับประสาทให้คืนโดยเร็วที่สุด แต่รู้สึกว่าศีรษะของตนตอนนี้มันหนักเหลือประมาณสะบัดหน้าเร่า ๆ เพื่อขับไล่ความมึนงง แล้วฝืนยิ้มให้เจ้านาย 0 h* |" S# r" |$ x6 S$ `# m% \
“ขอโทษครับ!เมื่อคืนผมดื่มหนักไปหน่อยก็เลยฝันอะไรเลอะเทอะเปรอะเปรื้อนไปใหญ่และไม่คิดว่าตนเองจะนอนตื่นสายขนาดว่าท่านต้องปลุกด้วยการเตะตกเตียงอย่างนี้” 1 V* U7 T4 `7 @2 E
“เรื่องนั้น กูรู้แล้วผู้กองก้องบอกว่าเมื่อคืนเอ็ง แอบออกไปเที่ยว แถมยังดื่มกลับมาจนไม่ได้สติสตังค์จนเขาต้องลากเอ็งขึ้นมานอนข้างบนนี้ พร้อมกับรีบไล่ให้เพื่อนเอ็งกลับไปก่อนถ้าสมมติว่า คนที่มาส่งเอ็งเป็นพวกคุณภูล่ะ กูจะซวยขนาดไหน?” " G$ z8 y9 r. w) ?
น้ำเสียงตำหนิตรงๆ คิ้วขมวดเข้าหากัน
2 G. n/ d& h) f S# `) R
“ถ้ามึงเป็นอย่างนี้อีกกูจะส่งมึงไปกวาดขยะริมถนนแทน” % l; a/ O$ Z3 M' {/ x7 Z" E) Z
ตำรวจหนุ่มสูดลมหายใจเข้าปอดแรงๆ รู้สึกว่าลำคอแห้งแหบแสบพร่า ก้มลงมองกระบอกปืนของตนก็เห็นว่ามันยังแข็งปั๋งอยู่เลย ! o) _0 v4 f. q w, B/ [- G6 S
“กูให้เวลามึงอาบน้ำจัดการตนเองให้หายเมาภายในเวลา๑๕ นาที แล้วรีบไปช่วยผู้กองเขาจัดเตรียมอาหารให้แขกของกู” 3 [# R6 p! N& M5 n
“ครับ.... ครับท่าน” 2 s. j8 V9 U0 Y* T
อย่างอาการของคนที่เพิ่งสร่างจากอาการโอเวอร์แฮงค์ไม่สามารถจับต้นชนปลายได้ถูก แต่ก็สำนึกบอกตนเองได้ว่าไม่บังควรอย่างยิ่งที่จะขัดขืนคำสั่งนายเหนือหัวคนนี้ รีบลุกขึ้นเดินเข้าห้องน้ำทั้งชุดนอน จัดการชำระร่างกายตนเอง
; K3 j, h5 e8 a; v& l b% z
ความเย็นของสายน้ำทำให้เขารู้สึกสดชื่นกระปี้กระเป่าขึ้นมาบ้าง แม้จะยังรู้สึกอ่อนเพลียอยู่บ้างรูดกระบอกปืนของตนอย่างรัวเร็วจนน้ำทะลัก พร้อมทั้งถอนหายใจเฮือกหงายต้นคอพิงกับผนังห้องน้ำ หลับตาลงทบทวนความฝันอันเลอะเลือนของตนตั้งแต่ช่วยผู้กองก้องจัดอาหารสำหรับเชลยท่านภาณุพลเช่นทุกวันกระทั่งโดนถีบตกเตียง 7 K; t3 {. T& N) M
“เฮ้อ...! ไม่น่าเป็นฝันเลยกูแถมฝันแล้ว ยังไม่เสร็จสมอารมณ์หมายอีก ซวยจริง ๆแต่ว่าแค่ฝันยังมันส์และเสียวขนาดนี้ หากได้เอาจริง ๆ จะมันส์ขนาดไหนว่ะนี่”
$ R7 r; _/ ?* P( A) v5 R4 m$ ]: x
เพียงแค่คิดถึงเรือนร่างของภูริเชษฐ์ที่ตนเคยเห็นตอนเดินออกจากห้องน้ำกระบอกปืนที่ปล่อยกระสุนออกไปจนหมดแม๊กแล้ว กลับตั้งลำแข็งขึ้นมาอีกได้แต่สลัดความคิดนั้นทิ้งไป รีบลงไปช่วยผู้กองจัดอาหาร
5 w% i) X8 q9 s# z( M1 r. G
“พี่ก้อง ! พี่ก้องท่านมาถึงบ้านก็ไม่ปลุกน้องบ้างเลย” - T0 D2 X2 d" O8 s0 a' u5 V
ก้องไม่ตอบคำถามแต่กลับย้อนถามกลับมา 0 W1 a1 v5 w2 {- z
“แล้วเอ็งล่ะ ไม่สบายหรือเปล่าถึงได้นอนตื่นสายผิดปกติแบบนี้”
" c3 f) _( }7 J3 Z# V9 G, V
เขาได้ยินดังนั้นได้แต่โบกมือปัดผ่านไปมา ขมวดคิ้วเข้าหากันอย่างใคร่ครวญว่าควรบอกรุ่นพี่ดีหรือเปล่า เกี่ยวกับความฝันเลอะเลือนของตน “เมาหนักพี่แถมยังฝันเลอะเลือนเกือบทั้งคืนอีก ตื่นขึ้นมาเหมือนกับว่าตนเองไม่ได้นอนตลอดคืนเลย”
8 z( J# v! @/ w3 D# ?1 `, w3 }
“ฝันถึงใครว่ะไอ้นายแบบที่มาส่งเมื่อคืนงั้นเหรอ” 6 o# k) I3 C5 T4 N5 ~ t
“ไม่ใช่หรอก” 9 M a: U, r3 ]) r3 a0 D
“รู้สึกว่าเอ็งจะหงุดหงิดฉุนเฉียวอย่างไรชอบกลท่านกล่าวอะไรกับเอ็งเหรอ”
- [) q4 F% Q. C4 T+ ~, x
“ไม่เกี่ยวกับท่านหรอก” : R5 W) K& |4 C, Q2 T1 x0 L6 D
“แล้วเกี่ยวกับอะไรวะหากเป็นผู้หญิง กูต้องคิดว่าประจำเดือนมึงมาไม่ปกติแน่ ๆ”
' E7 {2 ~" w% L3 q4 e
“ทำนองนั้นแหละ” , {/ a) j9 j# ?
“หมายความว่าไง” , ?( y0 p9 t/ J: T( Y; n
“ก็ผมกำลังฝันว่าผมและพี่ร่วมกันเย็ดคุณอย่างสนุกสนานเมามันส์ที่สุดในชีวิต” / `; q. U! B' G8 I
“ฮ้า...!” # ~/ A* @ M1 |
“จริงครับ”
" E4 Z y4 _( c, J* g
แล้วเขาก็เล่าความฝันทั้งหมดให้ตำรวจหนุ่มรุ่นพี่ฟังกระทั่งโดนปลุกให้ตื่นด้วยรองเท้าหนังราคาแพงของท่านภาณุพล + v1 p4 T$ c: i6 X
“ฮ่า...ฮ่า...ฮ่าไอ้บ้า ออกไปเที่ยวกับแฟน แทนที่จะฝันถึงแฟนกับฝันถึงคนอื่นเสียนี่ สมน้ำหน้า”
, e' t* D. r8 h3 Z' u3 C; b7 [
“ผมพูดจริง ๆ นะพี่ในฝันผมเห็นพี่สนุกมาก ๆ เลย แตกทั้ง ๆ ที่โดนกระเด้าอย่างเดียว แต่ผมกลับไม่เสร็จเฮ้อ...เซ็ง”
& s( ]1 W! I% i9 v2 G# O
“เออ...มึงจะเซ็งกว่านี้หากมัวแต่ยืนเอ้อระเหอ ท่านยังไม่ทานไรมา และสั่งให้จัดอาหารไปให้คุณภูและท่านด้วยบอกว่ามีเรื่องจะพูดคุยธุระส่วนตัวกับคุณภู” ด้านภูหลังจากอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อยแล้ว เขาก็นั่งคิดโน่นคิดนี่อยู่คนเดียวเพื่อรออาหารเช้ามาส่งให้เหมือนทุกวัน แต่รู้สึกว่าวันนี้มันจะล่าช้ากว่าทุกวันไปเกือบชั่วโมง
& k$ \/ `1 H7 {: R) N' P
ขณะที่ท้องเขาร้องประท้วงอยู่นั้นประตูห้องขังเปิดออก ผู้กองจักรภพและการ์ดอีกสองนายได้ช่วยกันเข้ามาจัดโต๊ะอาหารภายในห้องพักนั้น
+ ~' f: @( b) B; r% j5 @
เมื่ออาหารถูกจัดตั้งบนโต๊ะเรียบร้อยบุรุษที่เขาต้องการพบตัวมากที่สุดตอนนี้ ก็ปรากฏกายขึ้น พร้อมกับรอยยิ้มอันเยาะหยันเหมืนเดิม
% g9 ?4 U* }: j, V! t1 u& P
เขาจ้องมองชามข้ามต้มประณีตส่งไอควันร้อนๆ ขึ้นมาเตะจมูกอย่างแรง แต่ก็รู้สึกหายหิวไปทันที เมื่อเห็นหน้าภาณุพล
, d1 b( {1 V. k6 S* h$ c. T* [
“เป็นไงบ้างครับคุณภู....ลูกน้องผมให้การต้อนรับเป็นที่พอใจหรือเปล่า”
9 c/ q: e! `8 P w
“ก็โอเค...หากไม่คิดว่าถูกจับตัวมา”
O% ^2 v* H6 k6 T
ภาณุพลยักไหล่อันผึ่งผายของตนมองดูหน้าเขายิ้ม ๆ พร้อมกับเดินมานั่งบนโต๊ะที่ลูกน้องจัดเตรียมไว้ให้
6 s' x3 W( v, F* H. U5 ?
“อีกไม่นานหรอกคุณจะได้หลุดพ้นไปจากที่นี่ พร้อมกับไม่เหลืออะไรที่เป็นของตนสักอย่างแม้กระทั่งเมียของคุณเอง ก่อนอื่นต้องขออภัยผมมัวแต่วุ่นจัดการเดินเรื่องซื้อหุ้นภายในบริษัทของคุณ ตอนนี้คนอื่น ๆผมก็ซื้อได้เกือบหมดแล้วด้วย แต่ปริมาณรวมกันทั้งหมดก็ยังน้อยกว่าของคุณและพ่อคุณอยู่ดีแต่ไม่เป็นไร เอาไว้กินข้าวเสร็จ เราค่อยคุยกันเรื่องนี้”
8 F" z0 t/ v% J! \$ f
“มีอะไรจะพูดกับฉันก็พูดมาเสียเดี๋ยวนี้”
& u, D# F; G% t, g+ T
“ไม่เอาน่า...คุณภู โตๆ กันแล้ว อย่าทำตัวเป็นเด็กหน่อยเลย ถ้าคุณไม่ยอมทานอะไร ผมจะไม่ยอมบอกว่าเหตุการณ์ประชุมแต่งตั้งบอร์ดบริหารชุดใหม่เป็นยังไง ใครได้ตำแหน่งอะไรบ้าง” , M; R5 I' E) N8 Y0 u
ภูได้แต่ใจหายวาบรู้สึกชาไปทั้งตัว สังหรณ์ชนิดหนึ่งวิ่งขึ้นมาจับขั้วหัวใจดวงตาของเขาลุกโซนราวกับมีกองไฟเป็นพัน ๆ เข้าไปสุมอยู่ข้างในขณะจ้องมองภาณุพลราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ
0 Q2 y2 ~: v! A! _1 J
“ผมต้องขอบคุณไอ้ฝรั่งขี้นกเพื่อนคุณจริง ๆ การที่คุณไม่ได้เข้าประชุมสร้างความชุลมุนวุ่นวายภายในบริษัทของคุณไม่น้อยแถมเลขาฯสาวคนสวยยังลาออกจากตำแหน่งอีกโดยอ้างว่าทนความกดขี่ข่มเหงทางเพศจากคุณไม่ได้ พนักงานคนอื่น ๆก็ทำงานกันได้อย่างดีทีเดียว แต่ดีขนาดไหน คุณต้องทานข้าวต้มให้หมดถ้วยนี้พร้อมผมก่อนผมจะเล่าให้ฟัง ฮ่า....ฮ่า...ฮ่า” 2 I" @8 n2 r6 g o
ภูริเชษฐ์ได้ยินดังนั้นได้แต่นั่งนิ่งเงียบ ขณะที่ภาณุพลยังคงยิ้มอยู่ในอาการเดิมโบกมือกับองครักษ์ประจำกายของตนให้นำหนังสือพิมพ์ฉบับต่าง ๆ เข้ามาวางตรงหน้าเชลย
+ T, s' E8 [0 j, D9 Y& M' G! b( P
เขาได้แต่นั่งตัวแข็งทื่อปากสั่น หน้าแดงก่ำ ) C* T% o. @( y( N" d
หน้าแรกหนังสือพิมพ์เป็นการตีข่าวเกี่ยวกับการระทมทุนซื้อหุ้นบริษัทของเขาอย่างเอิกเริกโดยมีนักธุรกิจหลายคนมากหน้าหลายตาออกมาให้ความคิดเห็นถึงผลดีผลเสียตลอดถึงกำไรที่พึงได้รับอย่างมหาศาลหากกลุ่มทุนของภาณุพลสามารถซื้อได้ตามที่เป็นข่าว ไล่สายตาชำเลืองดูคณะกรรมการบริหารชุดใหม่ที่ภาณุพลเลือกเข้ามาบริหารแต่ละคนทำให้หัวใจเขาแทบหยุดเต้นเลยทีเดียว # p- K& _$ J9 \- f
เขาหยิบหนังสือพิมพ์ฉบับวันนี้เปิดอ่านคอลัมน์ด้านใน ข่าวเกี่ยวกับผู้ถือหุ้นรายใหม่ของบริษัทเขาเป็นที่ได้รับความสนใจจริง ๆ หนังสือพิมพ์ฉบับอื่นๆ ก็ลงข่าวไม่แตกต่างกันราวกับนัดกันไว้ : ^( ~8 J" |' N! w7 c* v# y
“เจ้าของบริษัทหนุ่มภูริเชษฐ์ได้หายตัวไปอย่างลึกลับโดยทิ้งภาระหน้าที่การบริหารให้กับสุรเชษฐ์ผู้เป็นพ่อเสือแก่ที่สิ้นเขี้ยวเล็บบริหารงานแทน....สร้างความไม่พอใจแก่กลุ่มผู้บริหารเป็นอย่างยิ่ง”
% |# Q9 x2 M( o5 _7 b5 u$ A$ K
ขณะนั้นประสาททุกส่วนของเขาอื้ออึงตรึงเครียดไปหมดหัวใจสั่นระทึกรัวเร็วราวกับว่าจะหลุดกระเด็นออกจากหน้าอกพ่อและอากรทำได้ดีที่สุดแล้ว ทว่าการที่ผู้ถือหุ้นถูกภาณุพลปั่นหัวทำให้พวกนั้นที่นึกถึงแต่ผลประโยชน์ของตนเองคล้อยตามได้โดยง่าย
5 j, o$ T9 r v- p0 c8 w
จากหนังสือพิมพ์ภายในประเทศเขาได้หยิบหนังสือพิมพ์ต่างประเทศขึ้นมาอ่านหน้าธุรกิจเกือบทุกสำนักได้มีการวิพากย์วิจารณ์สถานการณ์การเข้าครอบครองหุ้นของนักการเมืองผู้ทรงอิทธิพลกันอย่างกว้างขวาง / s# e7 y: f: @- }; O
เขาขยุ้มหนังสือพิมพ์ขยำเป็นก้อนแล้วปาใส่หน้าภาณุพลอย่างรวดเร็วแต่ก็ทำอะไรไม่ได้มากกว่านั้น เมื่อบรรดาองครักษ์ที่อยู่ใกล้นักการเมืองผู้ทรงอิทธิพลเข้ามาล็อคแขนเขาไว้อย่างทันควันพร้อมกับถูกกระชากให้ก้มลงแทบเท้าของภาณุพลมีเสียงหัวเราะอย่างเย้ยหยันดังมาจากเจ้าของฝ่าเท้าที่เหยียบบดขยี้บนหลังมือเขา " v8 V4 Q" t0 h. e E3 D9 o; u* h o
“นอนรออ่านข่าวสำคัญอยู่นี่ก่อนนะคุณภู...ผมเชื่อว่าไม่เกินสามวันผมสามารถบีบซื้อหุ้นมาครอบครองได้หมดแน่ ๆคราวนี้หุ้นอันน้อยนิดของคุณก็จะไม่มีความหมายอีกต่อไปแล้ว ฮ่า...ฮ่า...ฮ่า”
6 C/ B) f+ w1 v. d8 z, x
พ่อกับอากรทำงานกันอย่างไรนี่ถึงปล่อยให้ภาณุพลดำเนินการได้สะดวกง่ายดายขนาดนี้ .... " W0 o6 i7 j& w6 _* x
ด้านแนนนี่หลังจากได้รับทราบเรื่องราวจากนรากรหล่อนก็ยินดีช่วยเหลืออย่างเต็มที่ ตลอดหลายสัปดาห์ที่ผ่านมาหล่อนพยายามเข้าไปโฉบเฉี่ยววับ ๆ แวม ๆ ตามงานสังคมให้ผ่านสายตาของภาณุวัฒน์กระทั่งสามารถเข้าไปตีสนิทได้ในที่สุด โดยไม่แสดงอาการพิรุธเพื่อให้อีกฝ่ายจับได้
9 P0 v; F a- G6 Z+ J; I( [7 Y, G
หล่อนออกไปเที่ยวกับชายหนุ่มเจ้าสำราญเกือบทุกคืนตามสถานที่ต่าง ๆ เป็นการสร้างความคุ้นเคยและหาลู่ทางในการหลอกล่อสอบถามแต่การเข้าไปตีสนิทกับชายหนุ่มก็ไม่ได้ช่วยให้เรื่องราวคลี่คลายได้เนื่องจากภาณุวัฒน์ทั้งฉลาดและเต็มไปด้วยเล่ห์เหลี่ยมไม่ต่างจากพ่อ % Y' X- b p( |& b* X& b
และก่อนที่แผนทุกอย่างจะแตกเสียก่อนในวันหนึ่ง แนนนี่นัดให้ชายหนุ่มออกมาพบตนเองเพียงลำพังที่คลับหรูแห่งหนึ่งโดยไม่ต้องให้มีบริการ์ดติดตามมาด้วยระหว่างทั้งคู่กำลังนั่งดื่มกันอย่างออกรสชาติหล่อนจึงเอ่ยปากชวนภาณุวัฒน์ไปกินและดื่มต่อห้องส่วนตัวของตน ซึ่งความจริงแล้วเป็นคอนโดของนรากร
# V: N K0 T: n! W. r
“ทำไมล่ะ” 8 F5 v: i3 O4 I; L, {7 r
“แนนนี่เป็นดารานะคะเกิดปาปารัซซี่มาเจอและถ่ายรูปแนนนี่นั่งดื่มกับคุณแบบนี้อนาคตเส้นทางแนนนี่ก็ดับวูบกันพอดี” 1 q5 T4 G2 C7 _8 p! ~, ]! r
ทั้งคู่จึงเดินออกมาขึ้นรถหญิงสาวที่จอดอยู่ด้านหลังของร้าน # p& z, q( [5 t0 L- P" q3 _
เมื่อเห็นว่าปลอดสายตาคนแล้วหล่อนขับรถออกมายังเส้นทางหลักก่อนจะเลี้ยวขวาและจอดเยื้องกับโรงแรมหรูระดับห้าดาวใจกลางเมืองแห่งหนึ่งชั้นล่างมีบริการเครื่องดื่มและอาหาร หันมาทางชายหนุ่ม 0 q# u" P, f7 u* K
“คุณเดินไปรอแนนนี่ตรงลิฟต์ก่อนนะคะแนนนี่ขอไปทำธุระนิดหนึ่ง”
9 z$ {3 y- Z9 Z! O
เดินตรงไปยังเคาท์เตอร์ของเสมียนเวรโดยเร็วกระซิบเบา ๆ พร้อบกับยื่นโน้ตให้ # c( [2 |4 }3 @
“ช่วยติดต่อคุณนรากรเจ้าของห้อง360 ตามนี้ด้วย บอกว่าตอนนี้แขกคนสำคัญมาถึงแล้ว” $ _( q' i. _1 D* R4 @
เสร็จแล้วก็รับกุญแจสำรองก้าวยาว ๆ ทำท่าหลบ ๆ ซ่อน ๆ ตรงไปยังชายหนุ่มที่ยืนคอยอยู่แล้ว
. ~; K* X+ Q- i( g4 M( I5 w
“ไปกันเถอะค่ะหากมีใครมาเห็นจะกลายเป็นข่าวเอาได้” & U9 v/ F& X4 `& @6 e" W; ], L
“ดีเหมือนกันครับ ผมเองก็ไม่อยากตกเป็นข่าวเท่าไหร่” 0 G- b. Z& Y2 y
ภาณุวัฒน์ยิ้มหวานจนเห็นฟันสีขาววาววับเรียบสนิทและดวงตาลุกเป็นประกายหญิงสาวเห็นอาการนั้นเหมือนกัน แต่แกล้งทำเป็นมองข้ามเสีย # G' j% \6 Y" C' U/ S) j" H f: G
“เดี๋ยวก็รู้คุณภาณุวัฒน์” 9 H8 H+ Q1 \! {
ระหว่างอยูในลิฟต์ทั้งคู่ส่งสายตายิ้มหวานให้กันตลอดเวลาสายตาที่ส่งให้แก่กันเต็มไปด้วยเลศนัยและความมุ่งหมายแตกต่างกันออกไปโดยต่างฝ่ายต่างคิดว่าตนเองเป็นฝ่ายเหนือกว่า
! z1 K j0 u0 l9 S" a0 g' W
เมื่อหญิงสาวเปิดประตูห้องภาณุวัฒน์ก็แทรกกายเข้ามาอย่างรวดเร็ว & y1 E8 S7 L# C0 V, C- I1 r4 S
“คุณพ่อของแนนนี่ใจดีจังเลยซื้อห้องส่วนตัวให้ลูกสาวพักตามลำพังด้วย” ' y8 F5 M7 ~/ i: @8 F, l( u' |7 k+ E
สำนวนและประโยคแสดงให้เห็นว่าเต็มไปด้วยคารม หญิงสาวเผยอริมฝีปากยิ้มแต่พองามแต่สีหน้ายังแสดงความหื่นกระหายยั่วยวนชายหนุ่มเต็มที่
1 |$ f1 U0 T1 q5 v5 g$ J
“ไม่ทราบว่าแนนนี่พาหนุ่ม ๆ มาเที่ยวที่ห้องนี้บ่อยหรือเปล่า” + @5 e N$ g3 m: A, K
“คุณภาณุวัฒน์เป็นคนแรกเลยค่ะเพราะปกติแนนนี่จะพักอยู่กับเพื่อน ๆ หรือบางครั้งพี่เอเจนซี่ส่วนตัวก็จะมาขอค้างด้วยหากวันไหนถ่ายละครดึก”
4 c) k; z6 [, {3 Q: g' Y
“เป็นดารานี้ทำตัวลำบากเหมือนกันนะ”
' j8 L" W2 |2 _2 i5 C
ทั้งสองยิ้มสบตากันอย่างมีความหมายอีกครั้ง
$ ]& u7 t& W1 }
“เชิญคุณภาณุวัฒน์ดื่มอะไรเย็นๆ ก่อนค่ะ”
3 s- B3 G) ]6 I& n. {, V- ^
ภาณุวัฒน์แทนที่จะเดินไปนั่งตรงโซฟาชุดรับแขกแต่กลับทิ้งตัวลงนั่งบนเตียงนุ่ม ๆ ยกขาขึ้นไขว่ห้างอย่างสบายอารมณ์ยิ้มแย้มให้หญิงสาว ขณะยื่นมือไปรับแก้วเครื่องดื่มจากเธอ / d$ }0 C: _# Y
แนนนี่ถือแก้วน้ำผลไม้ติดมือมานั่งทรุดกายลงข้างๆ สายตาจับจ้องอยู่ที่ใบหน้าและดวงตาของชายหนุ่ม
- `5 I2 I% h# _% z( ~ @3 ]/ I# V) }
“ไม่อยากเชื่อเลยว่าผู้หญิงสาวและสวยอย่างแนนนี่จะยังไม่มีแฟน”
5 x1 E/ M& g9 P9 P) _
“อยากมีเหมือนกันแหละค่ะแต่อาชีพดารา ยิ่งเป็นน้องใหม่ของวงการด้วย เรื่องแบบนี้ต้องระมัดระวังตัวเป็นพิเศษขืนตกเป็นข่าวฉาวหน้าหนึ่งขึ้นมาเมื่อไหร่ อาชีพจบเห่ทันที”
7 X: s$ U% X# a8 d) F+ |
ขณะกล่าวสมองของหล่อนเริ่มทำงานหนักเมื่อพิจารณาดูชายหนุ่มที่กระเหี้ยนกระหือเหลือเกิน หล่อนหลอกล่อลูกเสือเข้ามาติดกับได้แล้วแต่การจัดการถลกหนังเสือนี่สิ เป็นสิ่งที่หนักหนาเอาการสำหรับหญิงสาวอย่างหล่อนระหว่างคิดอะไรไม่ออกอยู่นั้น จึงเดินไปหยิบเครื่องดื่มมาให้ชายหนุ่มทั้งขวดกล่าวขึ้นเบา ๆ 6 x, A/ w9 J- g/ J$ X" o, q
“ขอตัวไปโทร.หาพี่เอเจนซี่ก่อนนะค่ะจะได้แจ้งให้แกทราบว่าคืนนี้แนนนี่มีแขก” ; s7 j3 i- B- e' u
ลับหลังหญิงสาวเปิดประตูออกไปด้านนอก โทร.หานรากรทันที
6 X' v! P8 {3 q) M8 u
“ไฮ! หนูแนนนี่ทุกอย่างเรียบร้อยดีหรือเปล่า”
' D! i" w& Z5 ~/ x$ L
“หวัดดีค่ะพี่กรก็โอเคค่ะ แต่แนนนี่ไม่ได้เตรียมอะไรสักอย่าง”
* Z6 Y; s( ] T) Q
“ไม่ต้องห่วงพี่ได้จัดเตรียมรอไว้หลายวันแล้ว”
& K, ^+ F4 o) w2 k* I* v
“หมายความว่าไง” 0 [' T' a. v4 v ?( S! o4 r
“เครื่องดื่มทุกประเภทยกเว้นน้ำผลไม้ นอกนั้นพี่จัดการใส่ยานอนหลับลงไปทุกขวดแล้ว ไม่ว่าหนูจะนำอะไรออกบริการรับรองไอ้ภาณุวัฒน์ได้สลบเหมือดแน่ ว่าแต่หนูเผลอดื่มไรเข้าไปบ้างยัง” ) l$ v# ]! M5 R
“ยังคะโห...เล่นกันยังงี้เลยเหรอ”
& B% u. `3 ?" s8 S* a
“เผื่อไว้กันผิดพลาดโทษทีพี่ก็ลืมแจ้งหนูไว้ก่อน”
$ Y% c( Z7 @5 A v3 Y' u
“จะให้หนูทำไรต่อไปจากนี้”
7 G# D3 g% c" m' _
“หนูต้องใช้ไหวพริบและปฏิภาณของตนวินิจฉัยสถานการณ์เฉพาะหน้าเอาเองทุกย่างก้าวต้องเต็มไปด้วยความระมัดระวังทุกลมหายใจเข้าออก”
. O0 c; i8 D, V! ^6 a
น้ำเสียงของนรากรไม่แสดงอาการตื่นเต้นอะไรยังคงพูดคุยเรียบ ๆ เหมือนพูดคุยกันธรรมดา 7 t- E: W0 ~* ~) h4 q" D5 ]2 V
“เดี๋ยวก่อน! พี่กร จะไม่แนะนำอะไรที่มันเข้าท่ากว่านี้บ้างเหรอ” ' [+ F" D; R j1 ]8 T# F- b! N
“หนูเป็นนางเอกละครแต่วันนี้ต้องพยายามเล่นบทนางมารร้ายเข้าไว้ ยั่วยวนภาณุวัฒน์ให้เต็มที่พี่คะเนว่าหากภาณุวัฒน์ดื่มเหล้าหมดสองแก้วน่าจะหลับเพราะยาที่ให้ไว้ค่อนข้างแรงพอสมควร”
4 f" u3 s5 y, V& a: q2 d9 G/ X3 R
วางสายโทรศัพท์จากนรากรแนนนี่รีบเข้ามาในห้องทันที เกรงว่าหากออกไปนานภาณุวัฒน์จะสงสัยเอาได้มันจำเป็นอย่างยิ่งที่ตัวหล่อนต้องจำใจเล่นบทนางมารร้ายชั่วคราวตามหลักยุทธวิธีของผู้กำกับอย่างนรากรโดยรักษามติประจำใจไว้ว่า”เปลืองตัวให้น้อยที่สุด” เพราะเชื่อมั่นได้ว่าภาณุวัฒน์ดื่มสักแก้วสองแก้วก็จะหลับฟุบไปเอง * i4 [/ X% L6 Z- M/ q5 _) N
เมื่อตัดสินใจแน่วแน่แล้วหล่อนก็ไปทรุดกายลงนั่งข้าง ๆ ภาณุวัฒน์ รินเหล้าให้เขาดื่มอย่างเอาใจพร้อมกับพร่ำพรรณาถึงความลำบากในชีวิตการเป็นดาราให้เขาฟังและเล่าถึงเพื่อนสาวดาราของเธอหลายคน ใช้อาชีพดาราบังหน้าแต่เบื้องหลังคือการยอมเป็นเมียเก็บของบรรดาอาเสี่ยหรือนักการเมืองรุ่นพ่อ รุ่นปู่ซึ่งสร้างรายได้ให้อย่างมากมาย มีของแบรนด์เนมใช้ มีรถหรู ๆ ขับ มีบ้านหลังโต ๆพักอาศัย ขณะที่เธอต้องอยู่คอนโดส่วนตัวแบบหลบ ๆ ซ่อน ๆ น้ำเสียงออดอ้อนออเซาะ 6 _( l4 f- C2 \0 ~3 D8 o
ภาณุวัฒน์ได้ยินดังนั้นก็เข้าใจว่าหญิงสาวต้องการอะไรจากตน เพราะเคยเห็นพ่อเลี้ยงบรรดาดาราสาว ๆแบบที่เธอกล่าวไว้เยอะพอสมควร จึงโน้มตัวเข้าไปหอมแก้มนวลปรางอย่างฉวยโอกาส 9 q# X- f/ ?4 i4 G; y
“แนนนี่อยากมีแบบเพื่อนๆ บ้างหรือเปล่าล่ะ” ' `- v* h+ K4 D3 s
“อยากมีเหมือนกันค่ะแต่แนนนี่ไม่ชอบคนแก่ หนังก็เหี่ยว หน้าท้องก็มีแต่พุง”
1 c9 ^2 Q' M% M, D$ l; O3 p
“แล้วคนหนุ่มละครับ”
$ S) w! U4 T4 [* v R: U# x/ J
“คนหนุ่มที่ไหนจะมาสนใจสาวอาชีพแบบนี้”
6 g8 W0 M5 h" a# A$ t1 C4 v" I+ b
หล่อนพูดจบก็แกล้งหันหลังให้ชายหนุ่มปล่อยให้ชายเสื้อบริเวณหัวไหล่ตกลงเล็กน้อย เผยให้เห็นผิวเนื้อขาว ๆ นวลเนียน ) Q% H# q z" L& B( @$ `
ในความเงียบสงัดในความรู้สึกบางอย่าง และในสายตาที่จับจ้องประสานกันอยู่ขณะนี้อำนาจแรงขับทางธรรมชาติของมนุษย์ปุถุชนได้ฉาบฉายให้เห็นชัดในสายตาของภาณุวัฒน์เหนือกว่าความรู้สึกอื่นใดทั้งมวลนั่นคือการหวังครอบครองหญิงสาวที่ให้ท่าตนให้ได้ในคืนนี้ + v& K3 D: l4 f( o/ B) e# H6 G
เขาได้ดึงหล่อนเข้ามาซบที่หัวไหล่พรรณนาความสวยความงามของตัวเธอ รู้สึกประทับใจในตัวเธอตั้งแต่แรกเห็นประทับรอยจูบฝังลึกไปตามผิวเนื้อนวลนั้น แนนนี่ไม่ทันระวังตัวรู้สึกอึ้งตกตะลึงงึงงันไปชั่วขณะด้วยภาวะที่ยากจะบรรยายจะอย่างไรก็ตามเพื่อให้เป็นไปตามแผน หล่อนค่อย ๆ ปลดกระดุมเม็ดเสื้อให้เขาทีละเม็ดๆ ด้วยอาการสุภาพอ่อนโยน เอาใจแฝงไว้ด้วยความยั่วเย้า เหมือนจะยินยอมเป็นของชายหนุ่มจริงๆ แต่ก็ไม่ลืมเตือนให้เขาดื่มอีกสักแก้ว จะได้สดชื่นกระปรี้กระเป่าขึ้นกว่านี้
1 j& E$ W7 U( _ q
ภาณุวัฒน์เหมือนต้องมนต์สะกดยกเครื่องดื่มขึ้นดื่มอีกแก้วตามคำขอของเธอทันที โดยไม่มีอาการระแวงสงสัย * h; P8 U9 x5 y: @- I4 b9 m2 m2 \
“พี่อยากอยู่อย่างนี้กับแนนนี่ทั้งวันทั้งคืนจังเลย” / Z5 @- [! {# @' c9 f: o
หญิงสาวไม่ตอบคำถามแต่กลับประคองศีรษะเขาให้เอนทับลงกับหมอนซึ่งวางอยู่บนตักตนเอง รินแก้วเหล้าให้เขาดื่มอีกแก้วสีหน้าและแววตาบอกให้ทราบชัดว่ามีความสุขใจล้นปรี่ที่ได้บริการเขา + r! z! ?& i/ O- w/ v
“ดื่มอีกแก้วสิคะแนนนี่จะให้คำตอบ” 6 R: l) z( R3 _" m5 P) \0 J$ h7 O
เขาปัดแก้วเหล้าออกไปพร้อมกับโน้มคอเธอลงมาจูบปากอย่างดูดดื่มด้วยความหิวกระหาย
+ c- w0 }0 G+ W/ k+ J
“ไม่ดื่มแล้วเหล้าอยากดื่มอยากอื่นมากกว่า”
& k, `& r) A$ M L. E7 }# {+ c1 }
น้ำเสียงกังวานทุ้มนุ่มนวลดังออกมาจากปากที่รกครื้มไปด้วยหนวดนั้น
3 P& D( N, J' c; r% Q/ T7 v
“เป็นของพี่นะคนดีอย่าคิดมอมพี่ด้วยเหล้าแบบนี้อีกเลย มาถึงขนาดนอนหนุนตักแบบนี้พี่ไม่ปล่อยแนนนี่ให้หลุดไปหรอก” % U) b# t9 B. @6 k; \ |
หญิงสาวเบนหน้าไปทางหนึ่งรำพึงกับตนเอง
' f& B3 }9 [9 @- N- x# w
“พี่กรวางยาครบทุกขวดหรือเปล่านี่ทำไมกินไปสามสี่แก้วแล้วยังไม่ยอมหลับอีก”
" j- } p5 J o) N- J
ภาณุวัฒน์อาศัยจังหวะหญิงสาวเผลอตัวเหนี่ยวร่างของเธอให้นอนตะแคงลงเคียงข้างอย่างรวดเร็ว โดยไม่มีคำพูดไร ๆผ่านออกมาจากริมฝีปากของเขาอีก นอกจากใบหน้าที่ฝังจมลงไปบนทรวงอกขาวผ่องที่เบียดล้นอยู่แทบจะปริทะลักออกมาภายใต้ชุดที่เธอสวมใส่
# Z1 G8 |/ k% Q
“ยอมเป็นของพี่เถิดนะคนดีพี่สัญญาว่าจะเลี้ยงดูแนนนี่อย่างดีที่สุดเลย อยากได้อะไรจะหามาให้แนนนี่จ๋า...อย่าปล่อยเวลาให้ล่วงเลยไปโดยเปล่าประโยชน์เลยนะจ๊ะเพียงแค่พบและสบตาแนนนี่วันแรก หัวใจของพี่ก็แทบระเบิดออกมาอยู่ข้างนอกอยู่แล้ว” / K5 Y' l/ ~: ^+ X9 G
น้ำเสียงเริ่มอ้อแอ้เพ้อรำพึงรพัน ขาดสติสัมปชัญญะลงเรื่อย ๆ เมื่อฤทธิ์ยาเริ่มทำงานตามหน้าที่ของมัน
4 L# a, F- ~. p4 q) z; h6 o
สิ่งที่หล่อนไม่อยากทำที่สุดแต่ก็ไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้เสียแล้ว 1 N* a5 d' _, |2 {7 O
เปลือกตาของหล่อนเต้นระริกสั่นสะเทือนด้วยอำนาจความหวาดหวั่นและแกล้งพึมพำอย่างเป็นสุข พร้อมกับเบียดกายอบอุ่นอยู่ในอ้อมกอดของเขาก่อนที่หล่อนจะเปลืองตัวไปมากกว่านี้ ก็พอดีกับฤทธิ์ยานอนหลับทำงานทำให้ภาณุวัฒน์หลับไปอย่างง่ายดายคาร่องอกของเธอ
p1 p. `* s K" N0 X
แนนนี่พลิกกายออกจากเรือนร่างของภาณุวัฒน์หยิบโทรศัพท์มากดหานรากรทันที
A# m! `) J& {6 T! k
“เรียบร้อยแล้วค่ะ” , C+ r9 ?. Q) O3 T, s! I
“ดีมากหนูแนนนี่ช่วยภูออกมาได้เราค่อยว่ากันอีกที” 4 _$ _* @3 L2 [8 O+ X6 I
“เสร็จงานรีบขับไล่เลยนะพี่กร”
; a9 p: m' M; q& [
น้ำเสียงกึ่งตัดพ้อเล็กน้อย
3 A* d6 ~5 n8 S' Z+ X& q, c6 m
“อย่าน้อยใจสิจ๊ะรีบออกมาจากห้องนั้นก่อนเถอะ”
; k4 {' L0 p4 A, F* U
“แล้วคุณภาณุวัฒน์ล่ะ”
1 k) y7 l: a0 H0 K5 X" W# w7 j
“ปล่อยให้มันนอนอยู่อย่างนั้นแหละพี่กำลังจะไปถึงแล้ว เดี๋ยวเป็นหน้าที่ของพี่เอง”
( O7 i7 x+ @7 [2 n" D! V/ @
“ค่ะ”
1 i& R! u2 j) v! z) o9 T1 d
“ขอบใจมาก แล้วเจอกัน”
Q: Q# \$ x2 {( }3 |3 H3 Y! J4 j
หญิงสาวกดปิดสัญญาณการติดต่อแล้วก็จัดการเสื้อผ้าของตนเองให้เรียบร้อย พร้อมกับเดินออกไปอย่างเงียบ ๆปล่อยทุกอย่างไว้ด้านหลัง ส่วนการคาดคั้นหรือแผนการขั้นต่อไปจะเป็นอย่างไรหล่อนได้ปลีกตนเองพ้นจากนี้ไป ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของนรากรคนวางแผนจัดการเอาเอง....
; H6 g( P E4 T" x1 f; s9 D+ C) ^- O
ฝ่ายนรากรขับรถออกมาจากบ้านมาตั้งแต่แนนนี่โทร.ไปหาครั้งแรกนั่งรถมากลับชะเอม เมื่อหญิงสาวโทร.มาอีกครั้ง ก็พอดีกับที่ตนขับรถมาถึงบริเวณใกล้ๆ แล้ว & C! }0 W o( n& A
ระหว่างเดินมาด้วยกันชะเอมเห็นนรากรมีสีหน้าเคร่งเครียดจึงกล่าวขึ้นเบา ๆ
, `: ^' e; Y0 e A0 x
“พี่กร...ชะนีพี่ไว้ใจได้เปล่าไม่ใช่ปลอกกินกล้วยหอมผมก่อนนะ”
. W5 m0 p# K9 t
“เออ...แทนที่จะห่วงเรื่องอื่นดันห่วงกล้วยหอมเสียนี่คนเรา งานนี้ไม่มีใครได้กินทั้งนั้นโว้ย!” 5 d, U0 w1 K+ Y/ u
“โห....อุตส่าห์ยอมเป็นข้าช่วงใช้สารพัดไม่ขอกล้วยหอมก็ได้ อยากลองชดถั่วดำมันดูบ้าง กินแต่ถั่วค้างคืนอย่างพี่เริ่มเอือมระอาแล้ว” : v6 E$ I$ l! n7 C1 e' |8 r
“มาช่วยกันภาวนาอย่าเพิ่งให้มันรู้สึกตัวขึ้นมาก่อนเราไปถึงยังน่าจะเป็นประโยชน์ต่อการติดตามหาภูมากง่ายขึ้นมัวแต่พูดเรื่องไม่เป็นเรื่องอยู่ได้”
0 y$ A# p: A) i k. s L
“ล้อเล่นหน่อยเดียวเองเห็นพักหลังพี่เอาแต่หน้าดำคร่ำเครียด” , \, Y/ b1 s. i2 J% m; V& D6 N
“ภูหายไปทั้งคนใครจะไปทำหน้ายิ้มระรื่นได้ พูดมากเดี๋ยวจับมะเขือเผายัดปากเสียเลย”
2 y1 {/ a4 z, `# F! |
“ยิ่งชอบถึงมันจะเหี่ยวไปหน่อยก็ตาม ฮ่า..ฮ่า” % F# |$ e1 E# D, }* I0 q4 W
สองคนเดินคุยกันมาเรื่อยๆ กระทั่งมาหยุดที่หน้าประตูห้อง
& Y8 J1 b, f* n( Z% t
“เตรียมอุปกรณ์ที่สั่งไว้พร้อมหรือเปล่า”
; {* D$ Y# l: D
นรากรถามชะเอมเพื่อความมั่นใจอีกครั้ง
* L& ?. y' f8 X6 z; l0 D
“เรียบร้อยครับ” " U; U Y, }( V3 z8 n
ไม่มีใครเอ่ยคำใดกันอีกนรากรเป็นฝ่ายเปิดประตูห้องเข้าไปก็พบภาณุวัฒน์นอนแผ่หลาอย่างหมดสภาพอยู่บนเตียงก่อนแล้วการเห็นคู่ต่อสู้อยู่ในสภาพแบบนี้ ยิ่งทำให้สะดวกขึ้นในการรับมือหากมีเรื่องอะไรเกิดขึ้น
: t8 z4 H/ |6 K c. H* N0 A
ชะเอมสะกิดแขนนรากรเมื่อเดินเข้ามาชิดเตียงนอนแล้วก็รู้สึกในฝ่ามืออบอุ่นของอีกฝ่ายที่กุมมือตนบีบไว้เบา ๆก้มลงจ้องมองร่างที่สลบไสลไม่ได้สติอย่างพิจารณา เชื่อมั่นในอำนาจยานอนหลับจึงยังไม่แสดงอาการสนใจหรือระวังตัวกับเหยื่อมากนัก เดินสำรวจรอบ ๆ บริเวณห้องนอนขณะเดียวกันได้กลั้นลมหายใจ ยังไม่สามารถปฏิบัติการอย่างไรลงไปได้นอกจากรอคำสั่งจากนรากรเจ้าของแผนการ
: X1 ^' c4 [% r; O
“ไม่ต้องจ้องราวจะดูดกินเลือดกินเนื้อเขาเลยมาช่วยถอดเสื้อผ้ามันออกก่อนหน่อยสิ พี่จะถ่ายวีดีโอบันทึกภาพมันนอนแก้ผ้าเอาไว้”
' E( G$ q- _% Y: y
“ขนาดนั้นเลยเหรอ” , N: A* j- \/ @0 R4 P9 N$ t( E# E8 W
“เออสิวะ...ถอดออกหมดไม่ให้เหลือแม้แต่ชิ้นเดียว” * `3 G8 R6 {" _
ระหว่างชะเอมค่อยๆ ถอดเสื้อผ้าภาณุวัฒน์ออก นรากรก็เก็บบันทึกภาพทุกอย่างไว้หมด
0 ~' W; y+ D, {$ y* ]; M, N
“เอาล่ะเอากุญแจมือที่สั่งให้ซื้อมาล็อคมือ ล็อคขามันไว้ก่อนกันผิดพลาด สก๊อตเทปปิดปากไว้เผื่อมันตื่นขึ้นมาตอนนี้”
6 m( [% M; ^; H; \" t
“ทำไงต่อ” * b" Q' l$ e! }# D0 N- g( d- _+ c6 [
|