เปิดซิงน้ำแรกเด็ก 13 ม.1 (7)

John001

               

        สาย ๆ ของวันเสาร์ (เมื่อวานนี้ 30 พ.ย.) ผมตื่นขึ้นมาก็คว้าโทรศัพท์เช็คไลน์และอินบ๊อคขึ้นมาดู เผื่อว่า น้องเฟรมจะ ทักมา แต่ก็ไม่มี วันทั้งวันได้แต่ทำอะไรไปเรื่อยเปื่อยจนถึง บ่าย 3 โมงกว่าๆ มานั่งเล่นคอมฯ ทำการเปิดดู ไลน์ และอินบ๊อคอีกครั้งแต่ในอินบ๊อคมีข้อความแจ้งว่า ผมกับน้องเฟรมไม่ได้เชื่อมต่อกันบนเฟสบุ๊ค ผมก็สงสัยว่ามันหมายความว่ายังไง จึงเข้าไปส่องหน้าวอล เฟสของน้อง ข้างบนมันขึ้นว่าเพิ่มเป็นเพื่อน นึกเอะใจ ก็เราเป็นเพื่อนกันแล้วทั้ง 2 เฟส นี่นา ขึ้นมาแบบนี้แสดงว่า น้องเฟรมยกเลิกการเป็นเพื่อนกับผมไปแล้ว จึงกลับเข้าไปดูในอินบ๊อคอีกทีเมื่อวันอังคาร ผมส่งรูปขำ ๆ ไปให้น้อง  ยังขึ้นว่าอ่านแล้ว วันพฤหัสกับวันศุกร์ก็ส่งข้อความไปแต่ไม่ได้อ่านผมนึกถามตัวเองในใจ นี่น้องไม่อยากติดต่อกับผมจนลบเพื่อนเลยเหรอย้อนกลับไปเปิดไลน์ ค่อยยังชั่วไลน์ยังอยู่ แต่ผมยังไม่ละความพยายามที่ติดต่อกับน้องนึกขึ้นได้ว่า ผมเองยังมีหลายเฟสได้ น้องก็น่าจะมีหลายเฟสมั่งนะจีงค้นหาชื่อและนามสกุลของน้อง ก็มีขึ้นมาอีก 2 เฟส เข้าไปดู น่าจะเป็นเฟสเก่าที่สมัครไว้ตอนหัดเล่นเฟสไม่มีการเคลื่อนไหวอะไรมา 2 ปีแล้ว ทำไงดีล่ะ นึกไปถึง พี่มิ่ง แม่น้องเฟรมน้องฟาง น่าจะมีเฟสบ้างล่ะน่า จึงค้นหาด้วยนามสกุลของน้องเฟรม ปรากฏว่า ขี้นมาอีกเยอะเลย คงเป็นของญาติ ๆน้องด้วย สุ่มจิ้มไปชื่อนึง ขึ้นมาแล้ว..... เย้ๆๆ โป๊ะเช๊ะ เป็นของน้องฟางเอาว่ะ เข้าหาทางน้องฟางก็ได้ จึงแอดไปขอเป็นเพื่อน

          น้องฟางเพิ่งรับแอดเป็นเมื่อเช้านี้เอง(วันอาทิตย์) แต่ไม่ได้ทักมาแต่อย่างใด ถึงตอนเย็น 4 โมง ผมนั่งเล่นคอมฯ อยู่อินบ๊อคเด้งขึ้นมา เป็นน้องฟางที่ส่งสติ๊กเกอร์มาทักทาย และต่อด้วยข้อความว่า  “น้องของพี่เฟรมนะคะ”   “พี่รู้แล้วล่ะค่ะ ถึงได้แอดไปขอเป็นเพื่อน”   “อ่อค่ะ” “ทำไมเมื่อวานไม่มาช่วยพี่ล่ะคะ พี่ขื้อ นม ขนม เตรียมไว้ให้เยอะเลย”  “อ่อค่ะ” (เออเนาะ พี่น้องคู่นี้ นอกจากจะไม่ค่อยพูดแล้วยังไม่ค่อยพิมพ์ตอบมายาว ๆ เหมือนกันอีก) “พี่อุตส่าห์นั่งรอแล้วพี่เฟรมอยู่ไหนค่ะ” “พี่เฟรมนั่งเล่นเกมอยู่ค่ะ”แล้วน้องฟางก็แอบถ่ายรูปน้องเฟรมส่งมาให้ดู แค่ผมได้เห็นรูปน้องเฟรมผมรู้สึกดีใจเป็นอย่างมาก จึงถามต่อไปว่า “ เสาร์หน้าจะมากันมั้ยคะ”   “ต้องดูพี่เฟรมก่อนว่าจะไปป่าว”แล้วเราก็จบการสนทนากัน ผมมานั่งคิด ๆ ดูแล้ว น้องเฟรมคงไม่อยากมาหาผมแล้ว อาจจะเป็นเพราะน้องเฟรมยังเด็กฮอร์โมนของวัยรุ่นอาจจะยังมีไม่มาก ความต้องการทางเพศก็ไม่ค่อยจะมีและเป็นเด็กติดเกม จึงไม่ค่อยสนใจในเรื่องทางเพศ..... หรือ ฝีปากผมตกไปเลยไม่ทำให้น้องติดใจ.... หรือว่า ครั้งหลัง ที่ผมให้น้องเฟรมยืนเย...ปากผม น้องเฟรมซึ่งได้รับการอบรมสั่งสอนจากพิ่มิ่งและภรรยาให้เป็นเด็กที่มีสัมมาคารวะกับผู้ใหญ่ เมื่อต้องทำไปแบบนั้น ตอนที่ทำก็คงไม่รู้สึกอะไร เพราะอารมณ์มันพาไป แต่เมื่อกลับไปบ้านอาจจะนั่งคิดทบทวนจนเกิดความรู้สึกที่ไม่ดีก็เป็นได้  มีหลายคนที่ติติงแนะนำผมว่า  เสาร์ที่แล้วผมน่าจะยังไม่ทำอะไรน้องปล่อยให้น้องมาหาบ่อย ๆ จนน้องเกิดความวางใจและสนิทกับผมมาก ๆ ก่อน แล้วจึงค่อยทำอะไรกับน้อง   ครับ....ผมก็เห็นด้วยนะ และคิดไว้ตั้งแต่ทีแรกเหมือนกันแต่ที่หักห้ามใจไม่ไหว ก็เพราะเหตุผลที่ว่า ในช่าง 4 – 5 ปีที่ผ่านมานี่ ผมห่างเหินจากการมีอะไรกับเด็กคนไหน ๆ หรือกับใคร  ด้วยอายุที่มากขึ้น เข้าสู่วัยกลางคนและผมเองก็ไม่ได้ทำงานที่เกี่ยวข้องกับเด็ก ๆ แล้ว การที่จะไปแอ๊วเด็กมันก็ดูจะไม่ค่อยเหมาะอีกอย่าง ก็คงไม่ทัน ตุ๊ด กระเทยหัวโปกในโรงเรียน นั้น ๆ ซึ่งสมัยนี้ก็แรงมากเหลือเกิน จึงใช้ชีวิตโสดอยู่คนเดียว หากมีความต้องการมาก ๆ ก็ช่วยตัวเองเท่านั้นจบ  แต่พอได้พบกับน้องเฟรมและได้มีอะไรกัน ทำให้ชีวิตในวัยฉะกรรจ์ของผมมีขีวิตชีวากระชุ่มกระชวยขึ้นมาอีก เมื่อได้ทำอะไรกันครั้งแรกแล้ว จึงเกิดความรู้สึกโหยหาเปรียบเหมือน ต้นไม้ในหน้าแล้งที่แห้งเหี่ยว พอได้ฝนได้น้ำเพียงครั้ง  ก็เริ่มจะผลิดอกออกใบและหากได้ฝนได้น้ำอีกครั้งสองครั้งก็จะเขียวชอุ่มอุดมสมบูรณ์ขึ้นมา ฉันใดก็ฉันนั้น  

               แต่...หากว่า น้องเฟรมจะเลิกมาหาผมจริง ๆ ผมก็คงทำใจได้เพราะชั่วชีวิตที่ผ่านมา อย่างที่ผมเคยบอกเอาไว้ ว่า ตอนนั้นผมทำงานเกี่ยวข้องกับเด็กๆ ผม ได้กินเด็ก เป็นซิงเด็ก มาก็ไม่ใช่น้อย มีทั้งครั้งเดียวจบแบบน้องตั๊ก หรือบางคนติดต่อกันอีก เป็น หลาย ๆ เดือน หรือเป็นปี  2 – 3 ปี ก็มี หากครั้งนี้ จะเป็นแบบนั้นอีก ผมก็น่าจะรับมือได้อยู่ ซึ่งคงจะเฮิร์ทไปบ้าง แต่ในใจของผมก็ยังมีลุ้นอยู่นะครับว่า เมื่อผ่านไปสัก 2 – 3 อาทิตย์แล้ว น้องเฟรมอาจจะทำใจยอมรับกับสิ่งที่เกิดขึ้นและกลับมาหาผมอีก แต่ยังไง สิ้นเดือนนี้ที่หน่วยงานของผมจัดงานขึ้นปีใหม่เป็นประจำอยู่แล้วเจ้าหน้าที่และพนักงานทุกคนก็จะมาร่วมงานและพาบุตรหลานมาฉลองปีใหม่ด้วยทุกปีพี่มิ่งและภรรยา ก็ต้องพาน้องเฟรมกับน้องฟางมาด้วย ผมก็จะได้เจอน้องเฟรมอีกแน่นอน

                งั้นในระหว่างที่เรารอ ลุ้นวัดใจน้องเฟรมอยู่ ผมก็อยากจะเล่าถึง เด็ก ๆ น้องม.1 –ม.2 ที่ผมเคยได้เปิดซิงให้เพื่อน ๆ น้อง ๆ อ่านไปพลาง ๆเป็นการขัดตาทัพไปก่อนละกันนะครับ

                น้องชิน  (โปรดติดตามตอนต่อไปรักทุก ๆ คนนะครับ)

Tong218

ขอบคุณ

terabesia

ขอบคุณครับ

ชอบอมเค

tan2

ขอบคุณมากครับ

Tortcj

ขอบคุณครับ

Moshiy

ขอบคุณครับ

momo2307

ขอบคุณครับ

0810380803

ขอบคุณครับ

New1991

เศร้าแทนครับ

eakkapop

ขอบคุณครับ

minakatols

ขอบคุนคับ

aoffyza

ขอบคุณครับ

chakkychakky

เด้กมันกลัวป่าว

aoffyza

ขอบคุณครับ

kite

ขอบคุณครับ

tjkung

ข อ บ คุ ณ ค รั บ

being2be

ขอบคุณครับ

ponch

ขอบคุณครับ

Pnp407

ขอบคุณครับ

Nickkie7878

ขอบคุณครับ