ประสบการณ์นักเรียนแลกเปลี่ยน 1 ปีในครอบครัวชาวฝรั่งเศส (EP.1)

SFdrink2731

ผมใฝ่ฝันอิสรภาพ ความฝันนึงที่ผมนึกถึงเสมอในสมัยมัธยมคือการได้เป็นนักเรียนแลกเปลี่ยน นอกจากเหตุผลสวยหรูที่เคยได้ยินกันมาว่าการเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนคือการได้เปิดประสบการณ์ เรียนรู้แลกเปลี่ยนภาษาและวัฒนธรรมแล้ว ตัวผมก็เพียงอยากจะหลุดพ้นจากชีวิตเดิมๆ กรอบความคิดเดิมๆที่ถูกกำหนดโดยผู้คนในสังคมเดิมๆ ผมต้องการจะรู้ว่าการใช้ชีวิตอย่างไร้ขีดจำกัดในต่างประเทศด้วยตัวคนเดียวนั้นจะเป็นยังไง มันจะอันตรายอย่างที่ใครๆเขาว่ากันมั้ย หรือจริงๆแล้วมันคือโอกาส... โอกาสที่จะผมจะได้ปลดปล่อยความคิดจากการถูกสังคมคาดหวัง และตีกรอบร้อมรอบอิสรภาพการใช้ชีวิตของผม
ผมชื่อท็อปครับ อายุ16ปี เรียนอยู่ชั้น ม.5 ชีวิตผมก็ค่อนข้างจะเป็นเด็กมัธยมเกเรครับ เรื่องเข้าเรียนไม่ต้องว่ากัน เอาแค่ว่าไปเข้าเรียนให้ทันทุกเช้ายังยากเลยครับ หลังเลิกเรียนผมก็ชอบการใช้ชีวิตเที่ยวเล่นกับเพื่อนถึงดึก อาจจะเป็นเพราะว่าพ่อแม่ผมค่อนข้างตีกรอบชีวิตผมไว้อย่างดีเยี่ยม เลยทำให้ผมพยายามหาอิสรภาพจากกลุ่มเพื่อนหลายๆกลุ่ม แต่ถึงผมจะไม่ค่อยเข้าเรียนก็ไม่ใช่ว่าผมจะเรียนไม่เอาไหนนะครับ ผลการเรียนผมก็ไม่ได้แย่ แต่...ก็ไม่ได้ถึงกับดีพอให้ครอบครัวเอาไปคุยอวดใครเอาได้ แต่ถึงครอบครัวจะพยายามกดดันผมมากเท่าไหร่ ผมกลับไม่รู้สึกถึงความเครียดที่ถูกกดดันเลยแม้แต่นิดเดียว จริงๆตอนเด็กผมเคยเครียดมากๆครับ กับครอบครัวที่กดดัน แต่พอโตขึ้นๆผมก็รู้ว่าผมสามารถเลือกทางเลือกที่ผมจะใช้ชีวิตได้หลากหลายมากๆและทางเลือกหนึ่งที่ผมมั่นใจจะเลือกแน่ๆคือการหนีออกจากแรงกดดันจากครอบครัว ผมเองก็ไม่ใช่คนมีเพื่อนมากนักหรอกครับเพราะคนส่วนใหญ๋ในโรงเรียนมองว่าผมเป็นคนเกเรก้าวร้าว เพื่อนที่ผมคบก็เป็นเพื่อนที่ไม่ค่อยจะเรียนเหมือนกันกับผม แต่พอจบปลายปีการศึกษาก็ช่วยกันเอาตัวรอดผ่านขึ้นชั้นกันมาได้ทั้งกลุ่ม

ตัวผมนั้นไม่ได้มีบทบาทอะไรโดนเด่นมากในสังคมโรงเรียนมัธยม นอกจากจะได้ขึ้นชื่อว่าเป็นหนึ่งในสมาชิกแก้งเด็กโดดเรียนประจำรุ่นแล้ว ทุกคนก็ยังจดจำผมในฐานะสมาชิกที่หน้าตาดีที่สุดในกลุ่มด้วย ออ นี่แหละครับ ผมเองก็ไม่ได้อยากจะหลงตัวเองมากแต่ผมก็คิดว่าผมหน้าตาดีที่สุดในกลุ่มจริงๆ เวลาเดินไปไหนมาไหนก็มักจะมีแต่คนมองโดยเฉพาะพวกสาวๆรุ่นน้องขาวๆเนี่ย แหม ทำเอาซะผมอยากซ้ำชั้นอยู่ห้องเดียวกับน้องๆเขาเลยทีเดียวครับ

"ท็อป อยากไปเรียนต่อเมืองนอกบ้างไหมลูก" นี่คือtopicหลักบนโต๊ะอาหารของผมกับครอบครัวครับ พ่อแม่ผมค่อนข้างเป็นคนหัวโบราณ เห็นเรื่องการเรียนเป็นสำคัญ เวลาอยู่กันพร้อมหน้าก็จะชอบพูดถึงเรื่องของการเรียนเป็นหลัก แม่ผมเองก็เป็นคนชอบวางแผนอนาคตให้ผม เรื่องการไปประชุมการไปสัมมนาการเรียนต่อที่นู่นที่นี่ แม่ผมไม่พลาด
"โหแม่ เลิกพูดเรื่องนี้ซักวันเป็นไรไปว้ะ" ผมเถียงทันที
"ท็อป พูดดีๆ ระวังคำพูดตัวเองหน่อย" พ่อผมสวนขึ้นฉับพลัน พ่อเป็นนักธุรกิจเจ้าของบริษัทขนส่งน้ำมันครับ เรียกได้เลยว่าครอบครัวผมค่อนข้างได้รับการยอมรับจากสังคมในเรื่องฐานะทางการเงินก็เพราะตำแหน่งและหน้าที่การงานของพ่อ และแน่นอนว่ารายได้ส่วนใหญ่ในครอบครัวของเรา พ่อก็เป็นคนหามาได้ ออ รวมทั้งรายจ่ายที่ค้ำหัวผมอยู่ทุกวันนี้ ก็เป็นรายได้ของพ่อเป็นหลักครับ นั่นหมายความได้ว่าพ่อเป็นคนที่มีอำนาจเด็ดขาดต่อชีวิตผม พ่อควบคุมชะตาของผมไว้ผ่านทางการเงิน "พ่อว่าไปเรียนต่อเมืองนอกบ้างก็ดีนะท็อป จะได้เปิดหูเปิดตากับโลกบ้าง"
"โห ไม่เอาอ่ะ พ่อแม่ก็รู้ว่าท็อปพูดอังกฤษไม่เก่ง"
"ไม่จริงอ่ะ" น้องทิมเอ่ย น้องทิมเป็นน้องชายแท้ของผมครับ อายุห่างกับผมเพียงแค่ 2 ปี แต่สไตล์การใช้ชีวิตของเรา 2 คนแตกต่างกันมากครับ ผมที่ไม่ค่อยตั้งใจเรียนต้องยอมแพ้ให้กับน้องทิมที่ไม่ว่าจะสอบทีไรวิชาอะไรก็จะได้คะแนนท็อปห้องทุกที ถึงกับเป็นตัวแทนโรงเรียนไปแข่งวิชาต่างๆ ความฝันของน้องทิมคือการได้ไปเป็นตัวแทนโอลิมปิกวิชาการของประเทศไทยไปแข่งขันที่ต่างประเทศครับ น้องมันน่าจะชื่อท็อปแทนผมนะครับ น่าจะเหมาะกับนิสัยความชอบของมันมากกว่า
"พี่ท็อป ไม่ได้เป็นคนเรียนแย่ซะหน่อย ทำมาเป็นพูด" ถึงแม้นิสัยของเราจะไม่ค่อยตรงกันมากนักแต่ว่าเราจะช่วยเหลือสนับสนุนกันทุกเรื่องครับ หลายๆครั้งน้องทิมนี่แหละก็เป็นคนช่วบกลบเกลื่อนเหล่าอาจารย์ที่ไว้ใจในคำพูดของมันให้ผมได้โดดเรียนได้อย่างไม่มีความผิด "พี่ท็อปทำได้อยู่แล้ว"
"โถ ไอทึ่ม เป็นมึงมึงก็พูดได้ดิ"
"ท็อป...พ่อขอร้อง อยู่บนโต๊ะอาหารอย่าพูดคำหยาบให้พ่อแม่กับน้องได้ยินได้มั้ย" ผมชักสีหน้า
และเมื้ออาหารนี้ เราก็ไม่ได้พูดคุยเรื่องอื่นอีกเลยนอกจากการพยายามโน้มน้าวใจให้ผมไปสอบชิงทุนเรียนต่อเมืองนอก...

ก๊อกๆ...
"พี่ท็อป นอนยัง?" ผมที่เพิ่งอาบน้ำเสร็จ ก็รีบหยิบบ็อกเซอร์มาใส่แล้วไปเปิดประตูให้น้องทิม
"ยัง" ผมเห็นน้องทิมยื่นหน้าโง่อยู่ที่หน้าประตู "มีไรว้ะ"
"มีเรื่องจะคุยด้วย" น้องทิมตอบ
"มึงไม่ไปอ่านฟิสิกซ์ไรของมึงออ" ผมเอ่ยเพราะนั่นคือสิ่งที่มันทำเป็นประจำก่อนนอนทุกคืนครับ...การทบทวนบทเรียน
"ขอเข้าไปหน่อย" มันขอแต่ก็เดินเข้ามาในห้องผมทั้งๆที่ผมยังไม่ได้อนุญาตมันเลย โมเม้นแบบนี้ไม่ได้เกิดขึ้นนานมากแล้วครับตั้งแต่พวกผมเริ่มโตพ้นวัยประถมมาเป็นเด็กมัธยม ตอนเด็กๆพวกผมชอบนอนกอดกันตลอด แต่พอโตมาต่างคนก็ต่างมีโลกส่วนตัวของแต่ละคน ผมเองก็ไม่เคยเข้าไปในห้องนอนของน้องทิมนานมากแล้วครับ
"โห พี่ท็อป ห้องรกชิบหาย เก็บห้องบ้างไม่เป็นออว้ะ"
"เสือกว่ะ ก็กูขี้เกียจอ่ะ มึงก็ทำให้กูดิ"
"เรื่องไร" มันตอบพร้อมกับนั่งลงบนเตียงผม ผมเอาเบาะยางออกมากางเตรียม push-up ครับ ผมมักจะทำทุกวันก่อนนอนเพื่อให้กล้ามล่ำๆของตัวเองไม่หายไปเพราะไขมันที่กินเข้าไป แต่หลังๆผมก็เริ่มอู้บ้างแล้ว แหะๆ

"ทิม มึงเข้ามามีไรว้ะ" ผมถามขณะเริ่มวิดพื้นอย่างแข็งแรง
"ก็จะมาคุยเรื่องไปสอบต่อเมืองนอกเนี่ยแหละ" คำตอบของมันทำให้ผมต้องหยุดกิจกรรมที่ทำอยู่แล้วหันไปมองหน้ามัน
"เห้ย กูขอร้องเลยนะทิม" ผมลุกขึ้นไปนั่งข้างๆมัน เสยผมนุ่มๆของมันขึ้นและจ้องเข้าไปในตามัน "ไม่เสือกสักเรื่องเป็นไรป้ะ"
"เห้ย" มันปัดมือผมทิ้ง "เรื่องนี้กูจริงจังนะเว้ย"
"สัส" ผมถอนหายใจ และพยายามควบคุมอารมณ์ฟังมัน
"ฟังกูนะพี่ท็อป กูช้วยเหลือมึงทุกเรื่องและทุกเรื่องที่กูพูดกูบอกมึง มึงก้มักจะได้ผลสำเร็จดีๆจากมันจริงม้ะ"
"เออๆ...แต่เรื่องนี้มึงพลาดว่ะ"
"พี่ท็อป ฟังทิมนะ" มันกลืนน้ำลายและเขยิบมานอนบนตักผมเหมือนกันเด็กๆ "พ่อกับแม่เค้าคาดหวังกับพี่ท็อปไว้มากนะ พี่เป็นลูกคนแรกของครอบครัวนะ"
"กูรู้" ไอ้เด็กนี่...กวนส้นตีน
"นั่นแหละ... ทิมอ่ะ ก็อยากไปสอบชิงทุนเรียนเมืองนอกเหมือนกับพี่ท็อปบ้างนะ แต่ทิมยังอายุไม่ถึง ในเมื่อพี่ท็อปได้โอกาสก่อนทิม พี่ท็อปน่าจะไปสอบคว้ามันเอาไว้นะ"
ตอนนั้นผมไม่ได้ก้มไปมองหน้ามันที่นอนอยู่บนตักผมเลยด้วยซ้ำ ทำเหมือนกับไม่ได้สนใจฟังมัน แต่ที่จริงแล้วผมคิดตามที่มันพูดทุกคำ
"แล้วถ้าเกิดกูดันสอบติดขึ้นมา พ่อแม่ก็ต้องส่งกูไปเรียนเมืองนอก เท่ากับมึงอาจจะไม่ได้ไปเลยนะเว้ย ไอ้ทิม"
"โห พี่ท็อป บ้าออ...ยังไงพ่อกับแม่ก็ต้องให้ทิมไปอยู่แล้วป้ะ ทิมแค่ อยากให้พี่ท็อปไปก่อนทิมไง เวลาพี่ท็อปโง่ ทำไรพลาด ทิมจะได้ไม่ทำ"
"ไอ้สัส" ผมตบหัวมันเล่นๆครั้งนึงในความกวนตีนของมัน
"555555กูล้อเล่นโว้ย พี่ท็อป..." มันลุกขึ้นมานั่งข้างๆผมพร้อมกับเอาคางวางไว้บนไหล่ของผม "พี่ท็อปต้องไปสอบชิงทุนนะ"
"แต่..." ผมเอ่ย "กูไม่อยากไปเรียนเมืองนอกนานๆนี่หว่า กูยังอยากใช้ชีวิต ม.ปลายของกูกับเพื่อนกูว่ะ"
"โห โง่หรือโง่ว้ะพี่" ทิมเอ่ย มันทำให้ผมถึงกับต้องค้อนสายตาไปมองมัน "แลกเปลี่ยน 1 ปี ไม่ได้ไปเรียนทั้งชีวิตซะหน่อย... แค่พี่สอบข้อสอบภาษาอังกฤษไม่กี่ข้อ สัมภาษณ์ไม่กี่คำถาม พี่ก็จะมีโอกาสได้ไปเรียนแลกเปลี่ยนที่ต่างประเทศแล้วนะพี่ แล้วแลกเปลี่ยนก็ไม่ได้เรียนจริงๆจังๆเหมือนกับเวลาได้ทุนได้เรียนต่อต่างประเทศซะหน่อย พี่ไม่ต้องตั้งใจเรียนมากยังได้ คิดซะว่าไปใช้ชีวิต" มันทำให้ผมได้รู้ในสิ่งที่ผมคิดไม่ถีงมาก่อน ทันใดนั้นความใฝ่ฝันครั่งใคร้ในอิสรภาพของผมก็เดือดพล่านอีกครั้ง เหมือนกับโอกาสอันยิ่งใหญ่กำลังมา ประตูบานใหญ่ที่จะมอบอิสรภาพให้ผมนั้นกำลังจะเปิดต้อนรับผม เหลือเพียงแค่ผมต้องหากุญแจไปปลดล็อคบานประตูนั้นให้ได้
"เออ กูรู้แล้วน่า" ผมทำเสียงเข้มพร้อมกับปัดทิมออก "มึงกลับไปห้องได้แล้วน่า กูจะนอนเล่น ทำไรของกู"
"ชักว่าวออ" น้องทิมรู้ทัน
"ไอ้สัส เสือกอีกแล้วว่ะ"
"เบาๆบ้างนะพี่ เมื่อคืนดูหนังโป้เหี้ยไรตอนตี2ว้ะ หนังญี่ปุ่นอ่ะ พี่ก็รู้ว่าเสียงครางแม่งแหลม ผมนอนอยู่ห้องข้างๆพี่ก็รู้ว่าผมได้ยิน ผมก็ตื่นหมด"
"แล้วไง มันก็เงี่ยนตามเลยอ่ะดิ"
"อ้าวเสือกเหมือนกันนิหว่า" ไอ้ทิมมันสวน
"ไอ้เหี้ยนี่..." ผมง้างมือ ทำเป็นจะต่อยมัน
"โอ้ย กลัวแล้วๆๆ" ไอ้ทิมวิ่งลงจากเตียงผมไปเปิดประตูห้อง "เออ พี่ทิม..." มันเหมือนนึกอะไรขึ้นได้เลยหันกลับมาหาผม มันปิดประตูห้องแล้วเดินกลับเข้ามาหาผมเหมือนเดิม
"เอาเหี้ยไรอีก" ผมถาม พร้อมกับเดินไปขึ้นเตียงและซุกตัวลงไปใต้ผ้าห่ม
"คืนนี้ ยืมจิ๋มกระป๋องอีกได้ป่าว" ออ แค่นี้เองหรอว้ะสิ่งที่มันต้องการจริงๆของผม
"เอาไปดิ อยู๋ในตู้ที่เดิม" ผมชี้นิ้วไปที่ลิ้นชักตู้เสื้อผ้าชั้นล่าง "ออ แต่กูยังไม่ได้ล้างเลยนะ ใช้ล่าสุด น้ำยังแตกอยู๋ข้างในอยู่เลย... มึงเอาไปล้างด้วยก็ดี"
"เหี้ย" ไอ้ทิมอุทาน "อุบากว่ะ งั้นไม่เอาแล้วก็ได้" มันทำหน้ารังเกียจแล้วรีบวิ่งออกจากห้องไป
"หึ ไอ้เด็กเอ้ย" ผมนึกในใจ

คืนนั้นผมนอนไม่หลับ ได้แต่คิดเรื่องการไปสอบทุนเรียนต่อเมืองนอกหรือสอบทุนนักเรียนแลกเปลี่ยนนี่อยู่นาน เพราะว่ามันก็เป็นการตัดสินใจที่ยิ่งใหญ่เหมือนกัน ใจหนึ่งผมก็อยากออกไปใช้อิสรภาพภายนอกนั้นมากๆ แต่อีกใจหนึ่งผมก็ยังติดเพื่อนที่โรงเรียนของผมอยู่ ไม่อยากทิ้งพวกมันไปไหน และถ้าเกิดผมไปแลกเปลี่ยนและกลับมา พวกมันก็คงจบมัธยมไปแล้วในขนาดที่ผมยังต้องกลับมาซ้ำชั้น เรียนกับรุ่นน้องที่จดจำผมในภาพลักษณ์ที่ไม่ดีไปแล้ว แล้วใครมันจะกล้าเข้าหาผม

เช้าวันต่อมา ผมโดดเรียนคาบแรกไปสูบบุหรี่กับเพื่อนหลังห้องน้ำอาคารเรียนครับ ในหัวผมก็ยังคงคิดเรื่องการสอบแลกเปลี่ยน ผมไม่เคยรู้สึกเครียดกับเรื่องการเรียนแบบนี้มาตั้งนานแล้วจนกระทั่งครั้งนี้มันทำให้ผมกลับไปเป็นคนที่ภวงทุกอย่างเหมือนเดิม
"เห้ย ท้อป..." กร เพื่อนในกลุ่มผมที่มาดูดบุหรี่ด้วยทัก "มึงเป็นเชี่ยไรว้ะ หน้าตาดูไม่จอยเลย บุหรี่มึงก็ยังไม่ดูดซักมวลนึง"
"กูเครียดว่ะ" ผมตอบ
"เหี้ยยยยย" กรลากเสียงสูงพร้อมกับเดินมานั่งข้างๆผม "เห้ยท็อป... พวกกูโอเคนะเว้ย ถ้ามึงจะชอบผู้ชาย"
"ไอ้สัส" ผมผลักกรออกไป มันหัวเราะลั่น "กูไม่ใช่เกย์เว้ย ผิดเรื่องล่ะ"
"อ้าว ไหนบอกกูดิไอ้ท็อป มีเรื่องเหี้ยไรให้มึงเครียดได้ขนาดนี้ ผู้หญิงคนไหนหักอกมึงอีก บอกกูมา เดวกูจะเอาบุหรี่ไปจี้หัวนมแม่งให้ดำกับควยมึงเลย" กรยังคงพูดต่อแบบไม่เว้นช่องไฟให้ผม
"สัส หุบปากไปดิถ้ามึงจะไม่ได้ช่วย" ผมพูด
"อ้าวไอ้สัส" กรเริ่มขึ้นเสียง "ไอ้ท็อป เดี๋ยวมึงนี่แหละจะโดนบุหรี่กูจี้ก่อนเลย โถ่ว"
"เรื่องครอบครัวอีกแล้วหรอว้ะ" ศิวัฒน์ สมาชิกอีกคนในกลุ่มพูด มันเป็นเพื่อนสนิทผมมาตั้งแต่ประถมครับเรียกได้ว่าเป็นอีกคนที่รู้เรื่องราวของผมหมดที่อย่าง... ก็เกือบหมด
"ก็ประมาณนั้นแหละว่ะ" ผมตอบ
"อะไรว้ะ ไอ้ทิมขอมึงเย็ดออ?" กรยังคงพูดปั่นผมต่อ
ผมถอนหายใจใส่มัน "พ่อแม่จะให้กูไปสอบนักเรียนแลกเปลี่ยนว่ะ"
"เชี่ย" กรอุทาน "เรื่องใหญ่มากๆเลยครับคุณชายท็อป โห ไอ้เหี้ย กูอยู่กับมึงมาทั้งสอบผ่าน สอบตก เกือบติดทัณฑ์บน ติด ร. ติด 0 ยังไม่เห็นมึงเครียดเท่านี้เลย กับอีแค่สอบที่แม่งไม่ได้มีผลอะไรต่อชีวิตมึงเลยด้วยซ้ำ เสือกเครียด ไอ้ควยถอกเอ้ย"
"ก็ไปดิว่ะ" ศิวัฒน์เอ่ย ผมเงยหน้าไปบอกมันที่เดินเข้ามาใกล้ "กูว่าก็อย่างที่ไอ้กรบอก มึงไม่จำเป็นต้องตั้งใจก็ได้เว้ย ก็แค่ไปสอบให้มันจบๆพ่อแม่มึงจะได้เลิกตื้อมึงเรื่องเรียนซะที"
"จิงเว้ย" กรพูด "เผลอๆมึงอาจจะติดแล้วมึงก็จะได้ไปเมืองนอก เห้ยไอ้ท็อป...สาวๆเมืองนอกแม่งนมเป้งกว่าของไทยตั้งเยอะ"
"สัส" ผมยกบุหรี่ในมือขึ้นมาดูด "แล้วถ้ากูไม่ได้เจอพวกมึงแล้วอ่ะ"
"โห คุณท็อปครับ" ศิวัฒน์พูด "ไม่ต้องเป็นห่วงเลยครับ ยังไงมึงก็สอบไม่ติดครับ"
"ใช่เว้ย5555" กรขำ "แค่ไปสอบเล่นๆ เสียเงินพ่อแม่มึงเล่นๆ ไม่เห็นเป็นไรเลยนี่หว่า สอบติดก็สละสิทธิ์ก็ได้ ไม่เห็นยากเลยว้ะ เป็นเหี้ยไรเนี่ย"
"เหี้ย!" ศิวัฒน์อุทาน
"เอ้าไอ้วัฒน์" กรสะดุ้ง "มึงอ่ะเป็นเหี้ยไร ตะโกนทำไม"
"ไม่ใช่มึง" ศิวัฒน์ชี้ไปทางข้างหลังผม "ครูนัทวัฒน์มา"
"ไอ้สัส! หนีซิครับ" กรตะโกน พวกผมวิ่งกันอย่างแตกตื่น หันหลังไปก็เห็นครูนัทวัฒน์ ครูหัวหน้าปกครองประจำโรงเรียน เรียกได้ว่าเป็นยามตาดีจ้องมาพวกผมได้ตลอดเวลา
"หยุดนะเว้ย ไปเข้าเรียนได้แล้ว" ครูนัทวัฒน์ตะโกนเรียกพวกผม แต่ใครจะหยุดให้ครูล่ะครับ

netnet132526

ขอบคุนครับ

เพ้อ

ติดตามครับ

myles

ขอบคุณครับ รายละเอียดดีมากครับ สนุกมากครับ

minone

ขอบคุณ​มาก​นะ​ครับ​ รอ​ลุ้น​ตอน​ต่อไป​นะ​ครับ​

tonyair

ขอบคุณครับ

testuser886

รออ่านต่อนะคับ

Joechin

ขอบคุณครับ

shanetc

ขอบคุณครับ

nuangnut1996

ขอบคุณครับ

Mite

ขอบคุณครับ

sengjit

ขอบคุณครับ

jatuAAA

ขอบคุณครับ

Gay_5678

ขอบคุณครับ

SuperZabZa55

สนุกดีครับ

ขอบคุณครับ

thai_boys

ขอบคุณมากๆนะครับ

OakyDogie

น่าสนุก  ขอบคุณครับ

aumking

ขอบคุนน่ะ

lumos

ขอบคุนมากค่ับ

nj007

อยากอ่านอีกครับผม