แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย โดโด้ เมื่อ 2019-12-28 22:18
"มึงห่วงผิดคนแล้วล่ะ มึงควรจะไปห่วงคนของมึงน่ะมึงไม่ต้องมาห่วงกูหรอก" ฟรองเดินจากกัวร์ไปล่ะขี่มอไซค์ออกไปกัวร์ได้สังเกตว่าฟรองนั้นทำกระเป๋าตังค์ตกเอาไว้ กัวร์เห็นจึงตะโกนเรียกฟรองแต่ไม่ทันกัวร์จึงเก็บขึ้นมาล่ะเก็บเอาไว้ล่ะไปถามเพื่อนฟรองว่าบ้านฟรองอยู่ที่ไหน ล่ะเพื่อนฟรองก็ให้ที่อยู่มากับกัวร์ขี่มอไซค์ไปตามที่อยู่ของฟรองล่ะเมื่อถึงบ้านที่เพื่อนฟรองบอกกัวร์เห็นฟรองกำลังจอดมอไซค์จึงตะโกนเรียก "ฟรอง ไอฟรอง"ฟรองเห็นล่ะเดินมาถามกัวร์ "มึงมาที่นี้ได้ไงกูไม่เคยบอกมึง" "ช่างเถอะกูมาได้ไงก็ช่างเถอะ มึงลองสำรวจตัวเองดิว่าอะไรหายไป" "เฮ้ย!!เป๋าตังค์กูหายไปไหนว่ะ" "เอานี้ กูเก็บได้ตรงลาดจอดมอไซค์ตะโกนเรียกมึงก็ไม่สน" "เออๆขอบคุณล่ะกัน ไม่มีไรแล้วใช่ไหมกลับไปได้ล่ะ "เดี่ยวดิ เอ้ากูซื้อข้าวเหนียวไก่ย่างมาฝากเพื่อเป็นการขอโทษ" "เออๆขอบใจไปได้ล่ะเกะกะหน้าบ้านคนอื่น" "ไปแน่แต่กูมีข้อแม้ มึงต้องให้เบอร์โทร,เฟสและไลน์มาให้กูก่อน" "จะเอาไปทำไรกูไม่ให้" "เอ้าไอเชี่ยนี้ กูก็จะเอาไว้ติดต่อมึงไงเวลามีเรื่องสำคัญๆ ว่าแต่นั้นมอไซค์มึงหรอเชี่ยรุ่นท็อปๆเลยน่ะล่ะรองเท้ามึงวันนี้ราคาเกือบ50,000฿เลยน่ะมึงเอาตังค์ที่ไหนมาว่ะหรือว่ามึง...กูว่าแล้วเกย์หล่อๆแบบมึงต้องขายตัวขายคลิปมึงไปขายในทวิตแน่ๆ" "ตลกล่ะมึงนี้น่ามีความคิดที่ต่ำจริงกูก็เก็บตังค์ดิว่ะ" "จริงอ่ะป่าวๆ ช่างเถอะๆเอาเบอร์มึงล่ะเฟสไลน์มาดิเร็วๆกูมีนัดต่อ" "เอ้าๆเอาไปนี้เฟสกู ไลน์กู เบอร์กู" "เออขอบใจๆกูไปล่ะเออล่ะเย็นนี้กูจะมาบ้านมึงอย่าลืมว่ามึงทำงานกลุ่มกับกู" เมื่อฟรองได้ยินดังทำหน้าไม่ถูกล่ะนึกขึ้นได้ว่าตัวเองนั้นต้องปกปิดความลับที่ว่าตัวเองนั้นเป็นลูกชายของเศรษฐีในย่านนี้ฟรองจึงรีบไปขอร้องจากบ้านที่ตัวเองนั้นมาเก็บค่าเช่าล่ะเหมือนโชคชะตาจะเข้าข้างฟรองเมื่อเจ้าของบ้านจะไม่อยู่บ้าน2วันจึงได้ฟรองใช้บ้านเพื่อหลอกกัวร์ว่าตัวเองนั้นมีฐานะปาานกลางไม่ได้รวยเหมือนชีวิตจริงล่ะเมื่อตกลงกันได้ฟรองจึงเริ่มจัดฉากโดยเอามอไซค์ธรรมดาขี่ออกมาจากบ้านจริงล่ะนำมาจอดไว้เมื่อถึงเวลา6โมงครึ่งตามที่กัวร์ได้นัดฟรองกัวร์ขี่บิ๊กไบค์ราคาแพงมาจอดหน้าบ้านฟรองล่ะโทรหาฟรองให้มาเปิดประตูเมื่อฟรองลงมาเปิดประตูฟรองเห็นกัวร์ซื้ออาหารและเอากระเป๋าเสื้อผ้ามาด้วยฟรองจึงถามไปว่า "มึงเอากระเป๋าเสื้อผ้ามาทำไรกูให้มึงค้าง1วันน่ะเว้ยไม่ได้อยู่เป็นเดือน" "เออ ไม่มีไรหรอกก็ชุดอยู่บ้าน ชุดนอน กางเกงขาสั้น-ยาว บ๊อกเซอร์ ฯลฯ เอานี้ซื้อกับข้าวแถวบ้านมาฝากเจ้านี้อร่อยน่ะเว้ย" "เออๆรีบๆเข้าบ้านซ่ะยุงกัดกูหมดล่ะนิ"เมื่อกัวร์เข้าไปในบ้านกัวร์ได้มองไปทั่วบ้านและเดินสำรวจทั่วบ้าน "บ้านมึงนี้เรียบง่ายเน๊อะไม่เหมือนบ้านกูโคตร *()/-+*$฿@! ก็อย่างที่เล่านั้นล่ะ "เออ ขอโทษน่ะที่บ้านกูมันเล็กอ่ะไม่ได้หรูเหมือนบ้านมึง" "ก็เหมาะดีน่ะ บ้านธรรมดาๆ เล็กๆ การแต่งตัวธรรมดาๆไม่ได้เฟอร์เฟคเหมือนกู" "สรุปนี้ที่มึงมาที่นี้มึงจะมาเหยียดยามกูหรือมาทำการบ้านห่ะ ไอเหี้ยพูดอยู่นั้นล่ะกูจะบอกอะไรให้ในอดีตกูเคยรวยแต่กูใช้เงินเป็นว่าเล่นจนครอบครัวกูมีปัญหาล่ะแยกย้ายบ้านหลังนี้เป็นบ้านของแม่กูที่เขาซื้อก่อนจะทิ้งกูไป" "โธ่ๆน่าสงสารครอบครัวมีปัญหาจนแตกแยก น่าสงส๊าน สงสาร สู้ๆน้ะมึงถ้ามีปัญหาไรโทรหากูนิกูช่วยได้น่าาา" ฟรองได้ยินดังนั้นจึงรีบเดินออกไปในครัวเพื่อไปจัดเตรียมอาหารซึ่งกับข้าวที่กัวร์ซื้อนั้นไม่พอสำหรับ2ทีฟรองจึงบอกให้กัวร์ขึ้นไปอาบน้ำรอระหว่างฟรองทำอาหารกัวร์ก็เดินขึ้นไปที่ห้องนอนล่ะถามฟรองว่า "มีเครื่องทำน้ำอุ่นไหมพอดีอากาศมันหนาวหรือมีฮีตเตอร์ไหม" "เครื่องทำน้ำอุ่นน่ะมีแต่ฮีตตงฮีตเตอร์ไรนิไม่มีโว๊ย" "อ่อ ลืมไปมึงจนนิน่า555 ไปทำอาหารได้ล่ะกูหิว" เมื่อสิ้นคำพูดฟรองก็เดินลงไปในครัวเพื่อเตรียมทำเมนูของโปรดคือ รวมมิตรผัดผงกระหรี่ ในขณะที่ฟรองกำลังทำอาหารกัวร์ได้ตะโกนร้องออกมาจาห้องน้ำฟรองจึงปิดแก๊สล่ะรีบขึ้นไปดูเกินอะไรขึ้นเมื่อฟรองเปิดประตูเข้าไปเจอกัวร์กำลังกระโดดดิ้นในห้องน้ำ "เป็นเชี่ยไรมึงห่ะดิ้นเป็นปลาโดนน้ำร้อนลวกเลย" "เชี่ย มึงอาบน้ำร้อนขนาดนี้เลยหรอว่ะเชี่ยเปิดมากูนิโคตรร้อน" "ปรับเอาเองสิไอโง่เอ่ย เป็นลูกคนรวยแต่ปรับเครื่องทำน้ำอุ่นไม่เป็น ควายชัดๆ" "มึงด่ากูใช่ไหม ได้ทำการบ้านเสร็จเมื่อไรกูคิดบัญชีกะมึงแน่" "พอเห่อะมึงเอากูมา2วันล่ะน่ะเลิกบ้างเห่อะ" "ไม่กูไม่เลิกมึงด่าอย่างอื่นกูไม่ว่าแต่ด่ากูควายมึงต้องโดน" ฟรองไม่สนใจจึงเดินไปปรับน้ำร้อนเป็นน้ำอุ่นฟรองไม่ทันระวังกัวร์เข้ามารัดตัวฟรองล่พไซสคอฟรองจนฟรองเคลิ้มล่ะเมื่อกัวร์จะถอดเสื้อฟรองได้ห้ามล่ะบอกว่ายังทำกับข้าวไม่เสร็จกัวร์จึงยอมปล่อยฟรองในสภาพที่ตัวเปียกชุ่มฟรองคิดว่าไปสภาพแบบนี้แย่จึงแวะเปลี่ยนเสื้อผ้าในขณะที่ฟรองถอดเหลือแต่กางเกงในกัวร์ที่อยู่ข้างหลังได้เข้ามารัดแล้วเอามือเขี่ยหัวนมฟรอง "ซี๊ดดดด กัวร์หยุดก่อนเถอะมึงยังไม่ได้กินข้าวน่ะ โอ๊ยยย" "อาหารอยู่ตรงหน้าแล้วนี้ไง เสือจากัวร์อย่างกูจะไม่ยอมปล่อยลูกกวางอย่างมึงหลุดไปเด็ดขาด" "กัวร์กูขอเอามึงบ้างได้ไหมมึงเอากูมา2รอบแล้วน่ะขอกูบ้างน่ะรับรองมึงจะติดใจ" "ได้ จะทำได้เหมือนปากมึงไหมผญที่กูเคยคบก็พูดนี้" ไม่รอช้าฟรองลดตัวลงไปอมควยกัวร์ที่ยังไม่แข็งฟรองทั้งอมทั้งชักจนควยของกัวร์เริ่มนั้นเริ่มพองล่ะแข็งฟรองนั้นอมไปเรื่อยๆกัวร์กดหัวฟรองล่ะโยกตัวให้ฟรองอมเต็มๆปากจนกัวร์เริ่มที่จะแตกจึงอมควยของฟรองต่อซึ่งกัวร์เอาไม้หนีบเสื้อมาหนีบที่หัวนมของฟรองร้องออกมาด้วยความเสียวกัวร์อมควยของฟรองจนเริ่มมีน้ำควยออกมาปริมๆปลายฟรองหั่นตูดให้กัวร์เลี่ยจนกัวร์อดใจไม่ไหวเลยเอาควยสอดเข้าไปล่ะเย็ดฟรองแทนที่จะเป็นฟรอง "โอ๊ยๆๆกัวร์มึงหลอกกูนิไหนบอกจะให้กูเอามึงแต่ทำไมมึงทำนี้ โอ๊ยๆๆ" "กูบอกแล้วไงว่า เสืออย่างกูไม่ปล่อยเหยื่ออย่างมึง โอ๊ยๆๆแม่เย็ดมึงกี่ที่ทำไมสนุกแบบนี้ว่ะ" กัวร์เย็ดฟรองไปเรื่อยๆจนกัวร์เริ่มจะแตก "ฟะ...ฟรองกูไม่ไหวแล้วขอแตกในอีกครั้งน่ะ" "ซี๊ดๆๆเอาเลยๆจะแตกไหนก็แตก" กัวร์เย็ดฟรองแรงขึ้นๆฟรองชักควยตัวเองจนน้ำแตกออกมาเต็มตัว "ฟะ....ฟรอง เฮ่อ...กะ...กูขอเป็นแฟนมึงน่ะ" "อ่า....อะ...เอาเลยๆ" "โอ๊ะ...ซี๊ดดดฟรองงงงงงง"กัวร์เย็ดฟรองจนแตกในน้ำเต็มรูฟรองล่ะเอาควยจ่อในรูของฟรอง เมื่อทั้ง2เย็ดกันจนเสร็จก็ไปอาบน้ำฟรองไซสคอล่ะดูดคอกัวร์จนกัวร์แตกอีกรอบล่ะเมื่อทั้งคู่อาบน้ำแต่งตัวเสร็จเรื่องไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นเมื่อเจ้าของบ้านตัวจริงกลับมาเอาของซึ่งกัวร์ได้งงกะเรื่องที่เกิดฟรองนั้นก็ได้พยามบ่ายเบี่ยงว่าเขาคือแม่แต่เหมือนโชคชะตาจะไม่เข้าข้างเมื่อสามีของเจ้าของบ้านได้เข้ามาล่ะต่อว่าฟรองล่ะสามีเจ้าของบ้านได้อธิบายความจริงซึ่งกัวร์นั้นโกรธมากล่ะได้ซัดฟรองไปอีกครั้ง "ไอเหี้ยมึงหลอกกูหรอนี้ไม่ใช่บ้านมึงนิ" "ใช่นี้ล่ะบ้านกู มึงเชื่อคนพวกนี้ด้วยหรอ" "ไอเหี้ยฟรองกูรู้ความจริงหมดล่ะ มึงไม่ใช่คนมีฐานะปานกลางมึงคือ ลูกเศรษฐีของตระกูลสิริวัฒน" "มึงเอาเรื่องนี้มาได้ไง กูไม่เคยเปิดเผยให้มึงรู้เลย" "ฟรองนายทำตัวเลวมากรู้ไหม ในเมื่อเป็นแบบนี้ที่กูเคยพูดว่าเป็นแฟนอ่ะกูขอคืนล่ะกูว่ามึงกะกูควรห่างกันสักพักเถอะ" "ไม่เอาน่ะแบบนี้ กูขอโทษกัวร์"ฟรองกอดขากัวร์ด้วยน้ำตาแต่กัวร์ไม่สนใจดึงขาออกล่ะจากไป .....เหตุการณ์จะเป็นอย่างไรต่อไปต้องติดตามชมน่ะครับ.....
|