แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย โดโด้ เมื่อ 2021-8-24 01:52
ตาลรู้สึกเป็นห่วงตั๋งที่ตั๋งลาออกจากตำแหน่งตำรวจตาลพยามโทรไปหาแต่ไท่ยอมรับตาลจึงถามเอ็มว่าพอจะรู้ไหมว่าตั๋งอาศัยอยู่ที่ไหน ซึ่งเอ็มก็ได้บอกว่าแถวๆแฟลตของสนกะบ้านของตั๋งซึ่งเอ็มได้ให้ที่อยู่มาล่ะเมื่อตาลลองไปสอบถามเจ้าหน้าที่อยู่แถวแฟลตเขาบอกผู้กองตั๋งวันนี้ไม่ได้มาทำงานล่ะพอไปสืบที่บ้านผลปรากฎว่าก็ไม่มีใครอยู่ตาลจึงเริ่มเป็นห่วงแต่ก็ไม่สามารถติดต่อได้ตาลจึงเลิกล้มล่ะไปที่สนามยิงปืนตาลได้จองไว้ และเมื่อตาลไปถึงก็เริ่มซ้อมยิงปืนซึ่งเข้าเป้าทุกเม็ดเมื่อตาลหันไปดูคนที่มาตาลเห็นตั๋งนั้นมายิงปืนที่สนามตาลจึงเข้าไปทัก
"โธ่ ผู้กองตามหาอยู่ตั้งนานทำไมไม่รับโทรศัพท์เลยล่ะ" "ขอโทษน่ะ ผมไม่ใช่ผู้กองอีกต่อไปล่ะผมเป็นคนธรรมดาล่ะ" "ไม่เอาน่าผู้กอง ลืมแล้วหรอว่าทั้งสนตามจับผมอยู่อ่ะ"
และในระหว่างนั้นก็มีโทรศัพท์เข้ามาหาตาลจึงไปหามุมลับๆไปคุยโทรศัพท์ซึ่งตั๋งเห็นว่ามันแปลกๆเลยแอบตามไปล่ะก็ได้ยินประโยคที่สนทนาในโทรศัพท์ว่า
"ครับๆพี่เดี่ยวคืนนี้ผมจะเอาไปส่งให้ผมไม่เบี้ยวแน่ๆ "ให้แน่น่ะไม่งั้นฉันเอาเรื่องแกน่ะ "ครับๆพี่เดี่ยวคืนนี้พี่มาแถวๆบ้านร้างตรงกลางซอยน่ะพี่" "เออ ถ้าแกเบี้ยวน่ะแกไส้แตกแน่ะ"
แต่ทันไดนั้นเสียงโทรศัพท์ของตั๋งก็ดังขึ้นตั๋งจึงรีบหนีในระหว่างที่ตาลหันมาตลจึงรีบวิ่งตามเพื่อจะไปปิดปากแต่ก็ต้องพบกับความว่างเปล่าเมื่อไม่มีใครมีท่าทางน่าสังสัยตาลจึงเดินไปหาตั๋งล่ะพูดคุยต่อซึ่งตั๋งพยามทำเนียนเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้นล่ะเมื่อตาลกลับไปตั๋งจนแวะไปที่สน
"อ้าว ผู้กองมาทำไรนิครับ" "อ่อ มาหาสารวัตรน่ะท่านอยู่ไหม" "ผมอยู่นิคุณมีธุระอะไรกับผม" "สารวัตรผมได้รับข่าวว่าคืนนี้จะมีการส่งมอบยาเสพติดแถวหมู่บ้านร้างในซอย10"ตั๋งเลยเปิดVdoที่อัดตอนตาลคุยโทรศัพท์ให้ผู้กองโด้ดู "โอเคงั้น ผมจะขอเรียกประขุมกับหน่วยปราบปรามยาเสพติดส่วนคุณต้องอยู่เพราะผมรู้ว่าคุณสามารถทำงานนี้ได้ผมคาดหวังในตัวคุณน่ะถ้างานนี้เราสามารถจับหัวหน้าของแก๊งค์ยาเสพติดได้ผมจะให้คุณกลับมาทำหน้าที่ล่ะเลื่อนขั้นให้มาเป็นสารวัตรเหมือนเดิม" "ครับผมจะทำงานนี้ให้ดีที่สุด"
ล่ะเมื่อถึงเวลาที่ตาลนัดส่งยาเสพติดซึ่งตั๋งได้ปลอมตัวเป็นคนล่อซื้อล่ะเดินไปล่อซื้อยาจากตาลซึ่งตาลก็ได้รออยู่แล้ว
"เอานี้ เงินที่ผมจะเอามา" "ใจเย็นๆผมขอรับดูก่อนว่าครบไหมเผื่อคุณเล่นไม่ซื่อ"
ล่ะเมื่อตาลนับได้ครบจึงบอกเอ็มล่พลูกน้องไปเอายาเสพติดมาให้แต่เหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นเมื่อผู้ซื้อตัวจริงมาล่ะเห็นว่าตาลกำลังซื้อจึงตะโกนไปว่า"ชิปหายแล้วไอเหี้ย มึงกำลังล่อซื้อกะตำรวจ"ซึ่งเมื่อผู้ร้ายรู้ตัวจริงรีบวิ่งหนีไปคนละทางตั๋งวิ่งไปจับผู้ร้ายคนอื่นๆล่ะเมื่อตั๋งเจอตาลตั๋งไม่รอข้ารีบเข้าไปกระโจนใส่จนเอ็มนั้นล้มลงตั๋งได้ใส่กุญแจมือแต่ในระหว่างนั้นตาลได้ยิงปืนใส่ตั๋งที่กำลังจับเอ็มอยู่ตั๋งบาดเจ็บสาหัสจึงล้มตัวลงแต่ตั๋งได้สังเกตุเห็นว่าตาลนั้นร้องไห้ออกมาล่ะพูดว่า "ถ้าผู้กองไม่มายุ่งกูคงไม่ต้องทำแบบนี้" ล่ะเมื่อตาลจะวิ่งหนีแต่ด้านหลังมีตำรวจล้อมเอาไว้ทุกด้านจึงยอมมอบตัวล่ะเมื่อจับตัวแก๊งค์ค้ายาได้สารวัตรโด้นั้นได้ประสานกับทางรถพยายาบาลนำตั๋งที่กำลังบาดเจ็บส่งโรงพยาบาลเมื่อถึงโรงพยาบาลตั๋งได้เข้าห้องICUซึ่งโดยมีตาลที่ถูกสารวัตรโด้ควบคุมตัวเอาไว้โดยสารวัตรได้ให้โอกาสตาลทีจะลดโทษให้จึงยื่นข้อเสนอให้เพราะเห็นว่าตาลนั้นมีความสัมพันธ์กะตั๋งจึงให้ตาลนั้นดูแลตั๋งซึ่งตาลไม่อยากทำให้ตั๋งต้องเจ็บใจแต่สารวัตรก็ยื่นข้อเสนอพิเศษให้ว่า ถ้าตาลดูแลจนตั๋งหายดีเขาจะให้ตาลเป็นตำรวจ ซึ่งสารวัตรโด้ได้เคยรู้ว่าตาลอยากเป็นตำรวจแต่พ่อแม่เขาติดการพนันจึงไม่อยากเป็น ตาลจึงรับข้อเสนอเมื่อหมอเดินออกมาตาลได้ถามว่า
"คุณหมอครับเพื่อนผมเป็นไงบ้าง" "ปลอดภัยแล้วครับดีที่กระสุนไม่โดนเส้นเอ็นไม่คงยากครับ หมอขอตัวก่อนนะครับ"
พยาบาลก็เข็นเตียงตั๋งไปยังห้องพักโด้จึงให้ตาลตามไปดูแลอาการล่ะเมื่อถึงห้องพักพยาบาลได้อธิบายวิธีการดูแลให้ตาลเข้าใจล่ะเมื่อพยาบาลออกไปสารวัตรโด้จึงให้ตาลเป็นคนดูแลส่วนเขาจะไปทำคดีต่อซึ่งตาลก็รับปากว่าจะดูแลและไม่คิดจะหนีอีกเมื่อสารวัตรโด้ออกไป ตาลเดินไปที่เตียงล่ะพูดกับตั๋งว่า "เฮ่อ!!เป็นมันคงจริงอยากเธอนายบอกจริงๆน่ะตั๋งนายวิ่งตามฉันมาตลอดน่ะฉันขอโทษน่ะที่ให้นายวิ่งไล่ฉันมาตลอด" ละตาลก็เดินไปนอนที่โซพาจนเวลาผ่านไปถึง6โมงพยาบาลได้เอายามาให้ล่ะบอกให้ตาลเอาให้ตั๋งกินตอนฟื้นล่ะเมื่อพยาบาลออกไปตาลก็เดินไปคุยกับตั๋งว่า
"ตั๋งมึงรีบๆฟื้นสิว่ะอย่าปล่อยให้กูเหงาดิ" "น้ำ น้ำขอน้ำกินหน่อยใครก็ได้ขอน้ำหน่อย" "ใจเย็นๆตั๋งๆอ่ะๆน้ำๆมาละ" "ขอบใจมาก หึ้ยตาลคุณมาอยู่ที่นี้ได้ไง" "เรื่องมันยาวน่ะผู้กองเอาเป็นว่าผู้กองฟื้นมาผมก็ดีใจแล้วล่ะ" "ทำไมตอนนั้นนายถึงไม่ยิงฉันให้ตายไปเลยล่ะ" "ผู้กองลองคิดดูน่ะถ้าผมยิงผู้กองให้ตายแล้วผมจะให้ใครมาวิ่งไล่จับล่ะแล้วอีกอย่างน่ะผู้กองน่ะเป็นแฟนผมแล้วน่ะ" "ห่ะๆอะๆอะไรน่ะผะ..ผมเนี่ยน่ะแฟนคุณ" "อืมผู้กองลืมไปแล้วหรอว่าตอนนั้นผมให้ผู้กองเรียกผมว่าอะไรอ่ะหรือว่าต้องให้ผมทบทวนความจำให้อ่ะะะะ" "หยุดๆนี้ฉันโดนนายยิงล่ะพึ่งฟื้นขึ้นมาแผลยังไม่หายดีนายก็จะ" "ผมล้อเล่นผู้กองผมไม่เอาผู้กองตอนป่วยหรอ อ่ะๆตื่นมาก็ดีล่ะกินข้าวมาผู้กองมาดูสิเนี่ยเย็นหมดล่ะเดี่ยวผมเอาไปอุ่นให้ล่ะกันจะได้ร้อนๆ" "อือ ขอบใจ" ในขณะที่ตาลกำลังเวฟอาหารอยู่นั้นครอบครัวตั๋งนั้นก็มาเยี่ยมตั๋งหลังจากรู้ข่าวล่ะแม่ตั๋งได้ถามว่า
"คนนี้ใครอ่ะลูก" "อ่อ สวัสดีครับผมชื่อตาลครับเป็นเพื่อนของตั๋งเขาครับพอทราบข่าวผมก็มาดูแลเขาอ่ะครับ "โธ่ๆไม่ต้องลำบากก็ได้น่ะลูกเดี๋ยวป้าดูแลเจ้าปืนน้อยของป้าเอง "แม่พอแล้วไปซักถามอะไรเขามากมาย" "ห่ะ อะไรคือปืนน้อยอ่ะครับ" "อ่อ มันเป็นฉายาของเฮียเขาอ่ะครับตอนเฮียสมัยเรียนมัธยมอ่ะครับตอนเฮียเขาแสดงงานโรงเรียนอ่ะครับเฮียเขารีบจนลืมใส่เข็มขัด" "ไอตันมึงหยุดเลยถ้ากูลุกขึ้นไปได้กูจะไปถีบมึง" "เฮียทำไมล่ะทีเฮียเอาเรื่องของผมไปเมาท์ไปที่ทำงานของเฮียผมยังไม่ว่าอะไรเลย" "ต่อๆครับน้องตันกำลังสนุกเลย" "ไอเชี่ยนี้มึงกลับบ้านไปเลยไป" "ตั๋งทำไมไล่เพื่อนแบบนี้ล่ะมันเสียมารยาทน่ะ" "ใช่ผู้กองผมอุซ่ามาเฝ้าน่ะเนี่ย" ล่ะพอเวลาผ่านไปจนถึง3ทุ่มครอบครัวก็ได้ฝากตาลดูแลตั๋งและกลับบ้านไปซักพัก ผู้กองโด้ก็เดินเอาเสื้อผ้าล่ะสัมภาระของตาลมาให้ล่ะบอกกะตาลว่า "เอ้านี้เสื้อผ้านายฉันไปเอามาให้จากบ้านนาย" "สารวัตรเข้าไปบ้านผมได้ไงอ่ะ" "ถ้าไม่เข้าไปผมคงไม่รู้น่ะว่าคุณซ่อนยาเอาไว้อ่ะล่ะอีกอย่างผมไปเจอไดอารี่ของคุณที่คุณเขียนสรุปคุณโดนผู้กองตั๋งข่มขืนล่ะแก้แค้นเขาเลยเอาเรื่องที่เขาเอากะคุณไปแฉบนเฟสใช่ไหม" "จะให้ผมฟ้องสารวัตรไหมล่ะผู้กองว่าคืนนั้นคุณทำอะไรผมบ้าง" "สารวัตรเขารู้นานแล้วล่ะ มึงไม่ต้องฟ้องหรอกเพราะมึงคนเดียวซวยจริงๆ" "เห่อะผู้กองพอฟื้นก็กลับมาซ่าเหมือนเดิมเลยน่ะ" "ผมพึ่งจะฟื้นได้ไม่นานนี้เองครับสารวัตร" "เอาเถอะๆนอนพักจะได้หายไว้ๆผมเตรียมเซอร์ไพรส์ไว้ให้ผู้กองด้วยน่ะ" "อะไรหรอครับ" "หายดีเมื่อไหร่ไปหาผมที่สนด้วยล่ะกัน อ่อล่ะผู้กองคงไม่เหงาน่ะเพราะผมให้แฟนผู้กองดูแลให้ทุกวันเลยจนกว่าจะหาย" "ไม่ต้องหรอกครับปล่อยมันไปเถอะล่ะอีกอย่างผมโสด" "ผู้กองอยากนอนโรงบาลยาวๆไหมดูด้วยๆใครนั่งหัวโด่อยู่นี้" "555เอาแล้วๆผัวเมียทะเลาะกันผมว่าผมกลับไปตรวจเวรต่อดีกว่าเคลียกันต่อน่ะ อ่อล่ะทำอะไรทำกันเบาๆน่ะเดี่ยวพยาบาลเขาว่าเอา555"
หลังจากสารวัตรโด้เดินออกไปตาลก็เดินไปที่ตั๋งล่ะประคองตัวตั๋งขึ้นมานั่งคุยเล่นต่างๆนานๆล่ะให้ตั๋งนั้นอ่านไดอารี่ที่ตาลเขียนความในใจทั้งหมดล่ะก็พึ่งรู้ว่าตาลนั้นเคยเจอตั๋งตอนตั๋งมาแนะแนวเรื่อวินัยการจราจรที่มหาลัยซึ่งวินาทีนั้นตาลเห็นตั๋งก็คิดจะเขาไปคุยแต่ตาลไม่กล้า ทำได้แต่ขอเซลฟี่เพราะเห็นว่าเป็นตำรวจที่หล่อล่ะพอการแนะแนวจบตั๋งล่ะตำรวจคืนอื่นๆก็ได้กลับไปทำงานซึ่งตาลจะเข้าไปขอเฟสแต่ไม่กล้าทำได้แต่เพียงมานั่งเขียนไดอารี่ล่ะก็วาดรูปเอาไว้ล่ะเมื่อตอนตาลโดนตั๋งจับเรื่องเมาแล้วขับซึ่งตาลได้ดีใจที่ได้เจอตั๋งทุกๆเหตุการณ์ที่ตาลได้เจอตั๋งตาลจะมาเขียนลงไดอารี่ทุกอย่างแม้กระทั่งตอนยิงล่ะโดนให้มาดูแลก็ยังไม่วายมานั่งเขียน
"ผู้กองจะเชื่อหรือไม่เชื่อก็แล้วแต่ผู้กองน่ะ" "โห้!!นายนิไม่เหมือนผู้ร้ายที่ฉันเคยจับมาเลย" "ก็ใช่ไงจะมีผู้ร้ายคนไหนที่ทำผิดแล้วมานั่งดูแลตำรวจอย่างผมล่ะ ว่าแต่ผู้กองจะว่าอะไรไหมถ้าผมจะเรียกผู้กองว่า...ตั๋งอ่ะ" "หึ จะเรียกตั๋งก็ได้หรือจะเรียกอะไรก็ได้ทั้งนั้นล่ะ" "อืม งั้นผมขอเรียกว่า....ผู้กองที่รักได้ไหมอ่ะ" "เอางั้นเลยหรอไม่เยอะไปหน่อยหรอ" "เอ้าผู้กองเป็นแฟนผมแล้วอ่ะผมจะขอเรียกแบบนี้จะเป็นไร" "เออช่างเถอะๆพาฉันไปอาบน้ำดิตั้งแต่ตื่นมายังไม่ได้อาบน้ำเลย" "ได้ผู้กองลุกค่อยๆลุกน่ะเดียวแผลอักเสบค่อยๆเดินน่ะผู้กองเดียวมันระบมคุณจะเจ็บอ่ะๆค่อยๆ" "ขอบใจน่ะนายเป็นคนแรกเลยรู้ไหมที่ฉันไว้ใจอ่ะ"
ตาลค่อยๆพยุงตั๋งไปอาบน้ำในระหว่างนั้นพยาบาลที่เป็นเวรก็เข้ามาล่ะดูปริมาณน้ำเกลือล่ะให้น้ำเกลือสำรองตอนหมดล่ะย้ำตาลว่าอย่าให้แผลคนไข้นั้นโดนน้ำเพราะมันจะทำให้แสบและแผลอาจจะอักเสบได้พยายได้แนะนำวิธีการอาบที่ถูกต้องให้ตาลจนเข้าใจล่ะเดินออกจากห้องไปตาลก็ล็อกประตูห้องน้ำตั๋งก็ค่อยๆถอดเสื้อล่ะแขวนไว้ที่ราวแขวนเสื้อตาลก็ช่วยถอดกางเกงให้กับตั๋งซึ่งตอนนั้นแขนของตาลได้ไปสัมผัสกับเป้ากางเกงในของตั๋งที่กำลังตุงตาลนั้นจึงเอ่ยถามตั๋งไปว่า
"แหม่ผู้กองป่วยขนาดนี้ยังคิดจะเอาผมอีกหรอห่ะ" "นายพูดเรื่องอะไรของนายอ่ะ" "ไม่ต้องทำไขสือน่าผมรู้น่ะว่าผู้กองอยากอ่ะเอางี้ถือซ่ะว่าเป็นค่าตอบแทนที่มานอนเฝ้าไข้"
ตาลนั้นดึงกางเกงในของตั๋งลงล่ะเลียพวงไข่ของตั๋งจนตั๋งนั้นร้องซีดอย่างเบาๆออกมาล่ะตาลก็เลียรูของตั๋งต่อตาลทั้งเลียล่ะค่อยๆเอานิ้วสอดเข้าไปที่ละนิ้วจากนั้นตั๋งก็บอกกะตาลว่า"มึงทำแบบนี้มึงเย็ดกูเถอะมึงเลียซ่ะกูเงี่ยนไม่ไหวล่ะ" ตาลก็ถอดกางเกงล่ะหยิบเจลหล่อลื่นมาทาที่ควยล่ะรูของตั๋งตาลค่อยๆสอดควยอย่างเบาๆเพื่อไม่ให้ตั๋งที่บาดเจ็บอยู่นั้นไม่เกิดแผลอักเสบตาลค่อยๆโยกตัวล่ะกระแทกควยอย่างเบาๆตาลถามตั๋งว่า "เจ็บก็บอกน่ะผู้กองผมไม่ใจร้ายกะผู้กองน่ะ" ตั๋งก็พยักหน้าตอบตาลก็ค่อยๆเพิ่มความเร็วเป็นระดับปานกลางซึ่งถ้าเริ่งความเร็วจะทำให้แผลตั๋งนั้นอักเสบขึ้นมาตาลเย็ดไปจนตาลนั้นเริ่มที่จะไมไหวแล้ว
"ผะ..ผู้กองผมไม่ไหวแล้วจะแตกแล้ว" "ซี๊ดดด ฉะ...ฉันก็ด้วยไม่ไหวล้ะอ๊าสสสสส"น้ำว่าวของตั๋งนั้นพุ่งออกมาเต็มพื้นตาลเห็นจึงพูดไปว่า "ท่าทางจะเสี้ยนจัดน่ะน้ำนี้ออกมาเต็มพื้นเลย" "เฮ่อๆขอโทษน่ะที่ไม่ได้แตกใส่นายน่ะ" "ไม่เป็นไรผู้กองผมรู้ว่าผู้กองขยับตัวไม่ค่อยได้ว่าแต่ผู้กองขมิบตูดตอดควยผมหรอแสดงว่าอยากได้สิน่ะ" "แล้วแต่นายจะจัด" ตาลก็เย็ดตั๋งต่อแต่ไม่ได้กระแทกแรงๆเมื่อตาลใกล้จะแตกตาลนั้นซอยควยอย่างเร็ว "ซี๊ดดด โอ๊ยๆๆผู้กองไม่ไหวแล้ว อ่า"ตาลรีบควักควยล้ะแตกใส่หนังของตั๋งตาลนั้นก็กอดตัวตั๋งเอาไว้พร้อมกะบอกว่า "ผู้กองต่อไปนี้ผมจะไม่ไหนีให้ผู้กองต้องตามล่าอีกต่อไปล่ะผมจะอยู่เขียงข้างผู้กองตลอดไปผู้กองเป็นแฟนกะผมได้ไหม" "ได้สิ ก็ในเมื่อนายทำให้ฉันรู้จักคำว่าสนุกเพราะคนร้ายที่ฉันจับมานั้นไม่เคยมีใครเหมือนนาย" "ผู้กองผมยอมให้ผู้กองจับล่ะปรับผมเต็มทีเลย" "นายไม่ต้องจ่ายแล้วล่ะ"
หลังจากที่ตาลเอากับตั๋งเสร็จตาลก็ค่อยๆเอาฟักบัวอาบน้ำชะโฉมไปที่ตัวตั๋งอย่างระมัดระวังล่ะเมื่ออาบเสร็จตาลก็พยุงตั๋งไปที่เตียงล่ะค่อยๆถกแขนเสื้อข้างที่โดนยิงล่ะแกะผ้าพันแผลออกตาลหยิบแอลกอฮอล์ล้างแผลกะก้านสำลีมาชุบแอลกอฮอล์ล่ะค่อยๆแต๊ะไปที่แผล
"โอ๊ยซี๊ดดด เบาๆหน่อยสิฉันเจ็บแผลน่ะ" "เบามือสุดๆล่ะผู้กองทดเอาหน่อยดิเออที่ตอนโดนผมยิงอ่ะกว่าจะล้มลงแต่พอมาทำแผลกลับร้องออกมาโว๊ะรู้งี้น่าฆ่าให้ตายซ่ะก็ดี" "นายไม่กล้าหรอก" "ผู้กองอย่าท้าน่ะเห็นไหมมะไรอยู่ในมือถ้าผมราดทีเดียวรับรองผู้กองนอนโรงบาลยาวแน่ๆ" "ถ้านายราดฉันเอาแกเข้าคุกของจริง" "หึ ยากผู้กองเพราะผมกำลังจะพ้นโทษที่ผมมาดูแลนี้ผมแค่อยากจะพ้นโทษล่ะไม่อยากเสียประวัติล่ะอีกอย่างผมกะสารวัตรโด้ได้เตรียมเซอร์ไพรส์ไว้ให้ผู้กองหลังจากออกโรงพยาบาล" "เซอร์ไพรส์อะไร" "บอกก็ไม่เซอร์ไพรส์เอาเป็นว่ารอดูล่ะกัน"
เมื่อตาลทำแผลให้ตั๋งเสร็จล่ะให้กินยาแล้วให้ตั๋งนั้นพักพ่อนตาลก็เอาไดอารี่ขึ้นมาเขียนบันทึกของวันนี้ล่ะเมื่อผ่านไป1เดือนตั๋งนั้นอาการเริ่มดีขึ้นล่ะหมอตรวจก็ไม่พบโรคแทรกซ้อนจึงให้ออกจากโรงพยาบาลได้เมื่อตั๋งออกจากโรงพยาบาลเมื่อเมื่อตั๋งกลับไปพักที่บ้านนั้นจู่ๆโทรศัพท์จากสารวัตรโด้โทรเข้ามาล่ะบอกว่าให้ใส่ชุดเครื่องแบบมาที่โรงพักล่ะเมื่อตั๋งไปถึงโรงพักเสียงพลุป๊อบก็ดังขึ้นพร้อมกับเสียงเฮดังลั่นทั้งโรงพักซึ่งตั๋งงงว่าเกิดอะไรขึ้นล่ะสารวัตรโด้ก็ออกมาเฉลยว่า เป็นรางวัลที่ยอมเสี่ยงตายเพื่อจับผู้ร้ายไงผมจับเอเย่นได้อ่ะคุณรู้ไหมคือใคร ตั๋งทำหน้างงล่ะส่ายหน้าจนสารวัตรโด้บอกอออกว่า เอเย่นรายใหญ่คือ ท่านผบของโรงพักเรา หลังจากตั๋งได้ยินดังนั้นถึงกะอึ้งและรับหนังสือพิมพ์จากสารวัตรมาอ่านข่าวพาดหัวว่า "จับกุมเอเย่นค้ายาบ้าล็อตใหญ่ซึ่งเป็นตำรวจในเครื่องแบบยศชั้นผู้ใหญ่"ซึ่งในข่าวก็ขึ้นรูปผบคนที่เคยสั่งลดตำแหน่งหลักจากตั๋งทราบข่าวล่ะได้ถามสารวัตรโด้ไปว่าแล้วตอนนี้ใครเป็นผบปัจจุบันซึ่งสารวัตรโด้ให้ตั๋งไปมองที่แผนผังของโรงพักปรากฎว่าท่านผบคนปัจจุบันคือสารวัตรโด้ซึ่งตั๋งพอทราบถึงจะทำตัวไม่ถูกแต่ท่านผบโด้บอกว่าให้ทำตัวเหมือนตอนเป็นสารวัตรล่ะขอมอบตำแหน่งสารวัตรคืนให้กับตั๋งล่ะชืมชมตั๋งท่านผบโด้ได้ให้ตั๋งนั้นไปเจอกับรองสารวัตรคนใหม่ที่พึ่งมาประจำการซึ่งรออยู่ในห้อง เมื่อตั๋งเข้าไปในห้องทำงานจึงเอ่ยถามกะนายตำรวจคนนี้ว่า
"เอ้า แนะนำตัวให้ผมรู้จักคุณหน่อยสิรองสารวัตรคนใหม่"เมื่อนายตำรวจคนนั้นหันมาตั๋งต้องตกใจเพราะคืนตาลอดีตผู้ร้ายที่ออกหมายจับ "สวัสดีครับผม ร้อยตำรวจเอก เฉลิมชัย เจริญผลรายงานตัวครับ" "เดี่ยวๆนี้นายเล่นตลกอะไรอีก" "ผมไม่ได้เล่นตลกอะไรกับคุณ จำที่ผมเคยบอกได้ไหมว่าสารวัตรไม่ต้องเดินตามผมจะอยู่เขียงข้างสารวัตรเอง" "นายจึงมาสมัครเป็นตำรวจล่ะนิทำไมยศนายถึง..." "ผมสมัครไว้นานก่อนที่จะรู้จักกับสารวัตรแต่ผมประจำอยู่สนอื่นจนมาเจอสารวัตรเนี่ย" "แล้วทั้งหมดคืออะไรที่ฉันวิ่งไล่จับนาย" "สมัยก่อนผมลาออกจากตำแหน่งเพื่อมาเป็นคนธรรมดาล่ะเมื่อผมเจอสารวัตรเลยคิดได้" "อืม โอเคๆทำงานดีๆล่ะกันทำไม่ดีระวังจะโดนดีน่ะรองสารวัตร" "หึ สารวัตรอยากได้ซักอีกแผลไหมล่ะ555" "ไปๆรายงานตัวเสร็จไปทำหน้าที่ของตัวเองได้ล่ะ" "ครับผม สารวัตร"
....ปิดฉากการไล่ล่าอย่างสมบรูณ์....
| 
Every cloud has a silver l
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2019-12-27 22:48:06
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2019-12-28 00:08:01
โพสต์ 2019-12-28 00:53:57
ขอบคุณครับ
โพสต์ 2019-12-28 01:48:46
โพสต์ 2019-12-28 05:17:26