แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย โดโด้ เมื่อ 2020-1-10 16:31
*****EPนี้อาจจะไม่มีเรื่อง18+เข้ามาน่ะครับ หลังจากผ่านพ้นไป1เทอมของวินล่ะเบสนั้นวินนั้นใกล้จะจบปวส2อย่างเต็มตัวซึ่งเบสนั้นก็ยังไม่รู่ล่ะยังใช้เวลากับวินไปเรื่อยๆจนเปิดเทอม
ล่ะเมื่อวินมาจ่ายค่าเทอมล่ะรับหนังสือเสร็จอาจาร์ยก็ได้บอกกะวินว่า เทอมนี้ปวส2จะเรียนน้อยลงล่ะกิจกรรมจะเยอะให้พวกปวส2นั้นพยามเรียนล่ะอย่าโดดล่ะไม่ส่งงานไม่งั้นโอกาสจะจบจะมีสูงโดยเฉพาะเธอน่ะมาวินเทอมนี้ปรับปรุงตัวใหม่ซ่ะไม่งั้นเธอจะไม่จบน่ะ เมื่อวินได้ยินก็สัญญาว่าจะปรับปรุงตัวเป็นคนใหม่ตั้งใจเรียนล่ะเมื่อถึงวันเปิดเทอมเพื่อนวินนั้นก็โทรมาหาวิน
"ฮัลโหลมึงว่าไงมีไร"
"ฮัลโหลมึงเห็นตารางสอนในไลน์ที่กูส่งไปยังว่ะ"
"แปปน่ะกูพึ่งตื่น ชิปหายอะไรว่ะเนี่ยเช้าแม่ง3วันพฤหัสเรียนเที่ยงล่ะทำไมวันศุกร์มันว่างว่ะ"
"วันศุกร์คือ ฝึกงานมึงซึ่งอาจาร์ยบอกให้พวกเรารีบไปหาที่ฝึกงาน"
"เออๆเดียวกูรีบไป"
"เร็วเลยมึง"
ล่ะเมื่อในขณะวินไปอาบน้ำนั้นเบสที่จะโทรเข้ามาเพื่ออรุณสวัสดิ์ก็โทรเข้ามาแบบรั่วๆซึ่งเบสนั้นโทรหลายสายวินก็ไม่รับจนอารมณ์เสียล่ะเมื่อวินอาบเสร็จก็มาเห็นว่าเบสนั้นโทรเข้ามา5สายซึ่งวินส่งข้อความไปว่า "มีเรียนเช้าจะไปเรียนแล้วเจอกันที่โรงเรียน" เบสเห็นข้อความเลยไม่ค่อยเชื่อล่ะเมื่อเบสไปถึงโรงเรียนล่ะรับตารางสอนซึ่งตารางของเบสนั้นเรียนสบายๆแต่จะหนักล่ะเมื่อเบสกะฟรองและกัวร์นั่งรอคาบเรียนตอน11โมงนั้นทั้ง3ก็นั่งเมาส์มอยจนวินนั้นเรียนเสร็จล่ะลงมาพักกินข้าว
"พี่วินทางนี้ๆ" "ซื้อข้าวแปปเดียวไป" "พี่วินซื้อเผื่อผม2คนด้วยสิ" "ตังค์มาพวกมึงอ่ะ จะกินไร"กัวร์ฟรองและเบสก็ควักตังค์จ่ายให้วินไปซื้อข้าว "เบสเอา ข้าวไก่ทอดราดซอสมะเขือกะมายองเนสมาดวยน่ะ" "ของฟรองเอาเป็น ข้าวไข่เจียวราดซอสมาด้วยน่ะพี่วิน" "ส่วนผมเอา ข้าวยำไก่แซ่บบอกพี่เขาด้วยน่ะว่าผมสั่งเขารู้ว่าผมชอบกินแบบแซ่บๆ" "เออ น้ำแข็งเปล่าคนล่ะแก้วน่ะกูมีน้ำอยู่ในกระเป๋า"ล่ะเมื่อวินซื้อเสร็จล่ะมานั่งกินกะทั้ง3
"เออพวกมึงทั้ง3กูมีเรื่องสำคัญจะบอก" "อะไรอ่ะพี่" "ช่วงนี้มึงอาจจะไม่ค่อยเห็นพวกปวส2น่ะเพราะเทอมนี้เรียนหนักโคตรๆไม่เชื่อดูตารางสอน" "โห่พี่ เรียนโคตรหนักเลยเช้า3วัน เที่ยง1วัน ล่ะวันศุกร์อ่ะ" "อิสระโว๊ย ไม่มีเรียนแต่พวกมึงมีเรียนว๊ายอดๆ555" "เบสกูขออนุญาติต่อยแฟนมึงที1ได้ไหมว่ะหมั่นไส้ว่ะ" "หึอย่าว่าแต่มึงกูก็ด้วย โคตรดีเลยแม่ง" "เบสล่ะพี่ขอโทษก่อนล่วงหน้าล่ะถ้าเกิดพี่อารมณ์เสียหรือไม่ค่อยตอบไลน์ล่ะเฟสอ่ะ" "ทำไมอ่ะหรือว่าพี่มีคนใหม่พี่จะทำแบบนี้ไม่ได้น่ะพี่เป็นแฟนผมไปแล้วอ่ะ "ไม่ใช่ๆแบบนั้นกูไม่มีคนใหม่โว๊ยขืนมีมึงฆ่ากูตายน่ะสิ" "ล่ะไม่ใช่ล่ะมันคืออะไรอ่ะบอกมา" "Sakura No Hanabiratachi" "มันแปลว่าไรไม่ได้เก่งภาษาเหมือนพี่" "ถึงเวลาก็รู้เองล่ะเอาเป็นว่าช่วงนี้นั้นจะไม่ต้องห่างแต่อาจจะคุยน้อยลงน่ะ" "อือๆเข้าใจแต่อย่าให้จับได้น่ะว่ามีคนใหม่อ่ะ"
ล่ะเมื่อหมดเวลาพักทั้ง4ก็ขึ้นไปเรียนจนถึงเวลาเลิกเรียนของปวส1เบสนั้นก็มานั่งรอวินชั่วโมงจนเบสนั้นเผลอหลับไปจนเมื่อถึง4โมงวินก็ลงมาล่ะเห็นเบสนั้นหลับอยู่เลยแอบถ่ายรูปเอาไว้แกล้งวินก็นึกสนุกแกล้งหลอกเบสว่าโรงเรียนปิดแล้ว
"ตื่น เห้ย ตื่นได้แล้ว" "งือๆจะนอนรอพี่ปวส2ยังไม่ลงมาเลยอาจาร์ย" "ภัทรพลแต่นี้มัน5โมงครึ่งแล้วน่ะพวกอาจาร์ยจะกลับแล้ว" "เบสนั้นรีบสะดุงตื่นทันที"เห้ย5โมงครึ่งแล้วหรอนิ" "5555หลอกพึ่ง4โมง15เองนอนตลอด" "โธ่อะไรเนี่ยหลอกกันได้" "555ไปกลับบ้านหรือจะนอนโรงเรียน" เบสนั้นก็ขึ้นมอไซค์ล่ะซ้อนไปที่ร้านแม็คที่กินประจำนั้นเบสขออาสาเป็นคนเลี้ยงเองวินนั้นก็ไม่ได้ปฎิเสธหรืออะไรเมื่ออาหารมาถึงทั้งคู่ก็นั่งกินล่ะเบสก็ถามวินขึ้นว่ามา "วันศุกร์ไปหาที่บ้านได้ป่ะ" "ไม่สะดวกเบสจะมาก็มาตอน4-5โมงเลย" "ไมอ่ะไม่อยู่หรอไปไหนอ่ะ" "อ่อไปธุระนิหน่อยน่ะ เอาเป็นว่าตามนี้น่ะ" "เออๆว่าแต่เป็นไรอ่ะเห็นซึ้มตั้งแต่เช้าล่ะเครียดหรอ" "นิดหน่อย" "พี่วินผมมีเรื่องจะถามพี่ล่ะพี่ต้องตอบให้ตรงกับคำถาม" "ได้ว่ามา" "วันศุกร์ที่บอกว่าอิสระอ่ะที่แท้คือ ฝึกงานใช่ไหม "หึ้ย!ใครบอกมาอ่ะ" "ผมไปถามอาจาร์ยมาล่ะ ทำไมไม่บอกอ่ะเรื่องแค่นี้ผมก็รับได้น่ะ" "เอ่อ ในเมื่อรู้ความจริงแล้วก็ตามนั้นล่ะเราจะเจอกันน้อยลง" "อืม แล้วแบบนนี้พี่จะเลิกกะผมไหมอ่ะ" "ไม่พี่จะไม่เลิก แค่ฝึกงานแถมวันจันทร์-พฤหัสก็ได้เจอกันแล้ว" "อืมๆรีบกินเถอะพี่" เบสนั้นก็ทำใจไม่ได้ที่ตัวเองนั้นจะตนเองนั้นจะได้อยู่กับวินน้อยลงซึ่งเบสนั้นก็ยพยายามอยู่กับวินทั้งคืนเพื่อไม่ให้ ทั้งคู่นั้นรู้สึกเหงาล่ะเมื่อถึงวันศุกร์ที่ปวส2นั้นจะต้องไปหาที่ฝึกงานซึ่งคนอื่นนั้นก็ได้ที่ฝึกงานเหลือวินนั้นเห็นประกาศในเว็บของวิทยาลัยว่า บริษัท สิริวัฒน์คอปเปอร์เรชั่นนั้นเปิดรับนักศึกษาซึ่งวินนั้นเลยตัดสินใจเลยไปหาฟรองซึ่งในขณะนั้นเบสล่ะกัวร์นั้นไปทำจิตอาสายังไม่กลับ "ฟรองๆพี่รบกวนอะไรหน่อยดิ" "อะไรหรอพี่ทำหน้าตาเครียดเชียว" "บริษัทตระกลูฟรองเปิดรับนักศึกษาฝึกงานใช่ไหม" "อ่อ ใช่ๆพี่สนใจหรอ" "ใช่ๆ" "อืม งั้นเดียวไปคุยกับแม่ผมเลยเดียวผมโทรบอกไอกัวร์ก่อนว่ามีธุระที่บ้านขอกลับก่อน" ฟรองนั้นก็โทรไปบอกกัวร์ว่าขอกลับก่อนซึ่งกัวร์นั้นก็ไม่ว่าอะไรเพราะอีกนานกว่าจะเสร็จเลยให้ฟรองกลับไปก่อนล่ะฟรองนั้นก็พาวินนั้น ไปที่ออฟฟิศสำนักงานบริษัท สิริวัฒน์คอปเปอร์เรชั่นเมื่อฟรองเดินไปถามพนักงานว่าแม่ของตนนั้นอยู่ไหมซึ่งเขาก็บอกอยู่ฟรองเลยพาวินเข้าไปหาแม่ของฟรองเพื่อจะขอฝึกงาน "ก๊อกๆ" "เชิญค่ะ" "แม่หวัดดี" "แม่น้องฟรองสวัสดีครับ" "อ้าวฟรองพาใครมานิ" "อ่อ นี้พี่วินเป็นรุ่นพี่ฟรองเองที่เคยบอกว่าคบกะไอเบสอ่ะ" "อ่อๆนึกออกล่ะมาหาแม่ถึงออฟฟิศมีไรหรอ" "อ่ะ พี่พูดไป" "เอ่อ..ผมเห็นว่าบริษัทรับนักศึกษาฝึกงานเลยจะมาขอฝึกงานได้ไหมครับ" "อ่อ ประกาศในเว็บโรงเรียนหรอลูก" "ใช่ครับ" "ได้จ๊ะป้ารับหนูเข้าฝึกงานว่าแต่ฝึกวันไหนหรอ" "ทุกวันศุกร์ฮ่ะ3เดือน" "ได้เลยเดียวป้าหาแผนกให้หนูฝึกก่อน หนูเรียนการตลาดใช่ไหมจ๊ะ" "อ่อ ครับตอนปวชก็จบคอมมาเลยได้ทั้ง2" "อืม นั้นป้าให้หนูฝึกอยู่แผนกจัดซื้อน่ะพอเพราะเห็นว่าหนูนั้นได้ทั้งคอมล่ะการตลาด" "ครับ ขอบคุณมากครับคุณแม่น้องฟรอง" "อู๊ย!!ไม่ต้องเรียกแม่ก็ได้ลูกเรียกคุณน้าหรือคุณป้าก็ได้ลูกยังไงซ่ะหนูก็เป็นรุ่นพี่เจ้าฟรองนิ ว่าแต่ฟรองอยู่โรงเรียนเป็นไงบ้างลูก" "ก็......" "พี่วินเอาเอกสารยื่นให้แม่ผมเซ็นสิจะได้เรียบร้อย" "แหม่แสดงว่าเราดื้อสิถ้าถึงร้อนตัวขนาดเนี่ย" "มั่วเลยแม่" "นี้ครับคุณน้าเอกสาร" "โอเคจ๊ะเดียวป้าจะให้เจ้าฟรองเอาไปให้น่ะ" "ขอบคุณมากครับ" "ถ้าฝึกงานได้ดีป้าให้ค่าตอบแทนที่หนูดูแลเจ้าฟรองมาตลอด1เทอม" "อุ๊ยไม่เป็นไรครับมันเป็นหน้าที่ของรุ่นพี่" "ไม่เป็นไรป้าให้เป็นค่าตอบแทนก็ถือว่าเป็นค่าแรงของหนูไปด้วยน่ะลูก" "เอ่อ งั้นก็ได้ครับ ขอบคุณมากน่ะครับ" หลังจากนั้นแม่ฟรองก็พาวินนั้นไปที่แผนกที่วินจะต้องฝึกงานโดยมีการลองงานก่อนที่จะฝึกจริงเพื่อจะดูว่าวินนั้นเก่งทางด้านไหนซึ่งแม่ของฟรองนั้นอนุญาติให้วินนั้นหยุดเสาร์-อาทิตย์ล่ะวันศุกร์ที่ตรงกับวันหยุดนักขัตฤกษ์ซึ่งวินนั้นเรียนรู้ได้เร็วล่ะในขณะนั้นมีคอมเครื่องหนึ่งเสียวินก็ขออาสาดูอาการให้ซึ่งผลคือพาวเวอร์นั้นเกิดซ็อตล่ะเมื่อให้ช่างแผนกคอมดูก็ตรงอย่างที่วินบอกแม่ของฟรองนั้นจึงให้วินอยู่แผนกสาระสนเทศ2เดือนล่ะฝ่ายจัดซื้อ1เดือนล่ะเมื่อวินลองงานเสร็จฟรองก็ขออาสาพาไปส่งที่บ้านล่ะเมื่อวินเข้าบ้านไปก็เห็นกับข้าววางเต็มโต๊ะล่ะเบสก็เข้ามากอดวินล่ะพูดว่า "ไปไหนมาเนี่ยข้าวจะเย็นหมดล่ะนิ" "พึ่งกลับมาจากการลองงาน" "ฝึกที่ไหนอ่ะ" "บริษัทแถวนี้ล่ะ" "อืม สู้น้ะๆยังไงก็มีเวลาว่างมาเจอกันบ้างล่ะไม่ใช่หายไปอีก" "จร้า ทานข้าวดีกว่าน่ากินทั้งนั้นเลย" เมื่อทั้งคู่กินข้าวเสร็จเบสนั้นก็ให้วินนั้นสอนการบ้านทั้งทีในใจก็อยากทำเรื่องนั้นแต่เบสนั้นก็เข้าใจว่าวินนั้นทั้งฝึกงานไปด้วยเรียนก็หนักคงเหนื่อยล่ะเมื่อเวลาผ่านไป1เดือนล่ะเมื่อถึงวันพุธที่คาบเช้าปวส2กะปวส1ต้องมาเรียนโฮมรูมซึ่งวันนี้ปวส2ต้องไปดูงานที่มหาลัยราชพฤกษล่ะเมื่อเบสฟรองและกวร์มาก็มาถามวินว่าทำไมไม่ใส่ชุดแผนก "พี่วิน ทำไมห้องพี่ไม่ใส่ชุดแผนกอ่ะ" "ป่าวๆพอดีจะไปดูงานที่ม.ราชพฤกษ" "ไปด้วยดิๆเบื่อโฮมรูม" "ใช่พี่วินขอไปด้วยอยากโดด" "ไม่ ขืนไปอาจาร์ยมาด่าพวกแกตาย" "ไปม.ราชพฤกษแน่น่ะถ้าเกิดไม่เห็นน่ะตาย" "ครับเดียวจะรายงานทุกฝีก้าวเอาไหม" "ไม่ต้องๆอย่านั้นมันประชด" "เออรถมาล่ะไปล่ะ" ล่ะเมื่อวินไปถึงที่ม.ราชพฤกษวินก็ถ่ายภาพรายงานเบสทุกภาพซึ่งเบสพอพักเบสก็VDOคอลหาวินซึ่งวินนั้นก็ดูงานไปVDOคอลกับเบสไปจนวินนั้นจนวินนั้นเลิกคอลล่ะเดินดูงานจนเสร็จล่ะกลับวิทยาลัยเบสนั้นก็นั่งรถวินเพื่อที่กลับบ้านด้วยเมื่อเบสไปถึงบ้านนั้นเบสก็ให้วินช่วยซ่อมคอมล่ะลงโปรแกรมให้จนเสร็จล่ะเมื่อเวลาผ่านไปจนถึงปลายเดือนกุมภาปวส1นั้นก็ได้รับมอบหมายทำซุ้มจบล่ะเตรียมกิจกกรรมให้กับปวส2ล่ะเมื่อถึงวันที่ปวส2นั้นต้องรับใบจบเมื่อปวสเข้าห้องประชุมนั่นปวส1ก็ทำซุ้มล่ะกิจกรรมไว้รอล่ะเมื่อปวส2ออกมาล่ะแยกย้ายไปทำกิจกกรมต่างสาขาวินนั้นก็มายืนทำกิจกรรมเมื่อปวส1ทำกิจกรรมกลางแจ้งโดยให้ปวส2นั้นบู๊มสาขาล่ะก็พาไปไหว้ศาลพระภูมิประจำวิทลัย,ป้ายชื่อวิทยาลัยหน้าวิทยาลัยล่ะน้องๆปวส1ก็จูงมือพี่ๆปวส2แต่ละคนขึ้นไปบนห้องซึ่งเบสนั้นรู้ว่าวินนั้นแอบมองจึงให้ฟรองมัดผ้าปิดตาล่ะจูงขึ้นห้องเรียนเมื่อถึงห้องเรียน น้องปวส1ให้รุ่นพี่เปิดตาเมื่อรุ่นพี่เปิดตาเซอร์ไพรส์กับเบื้องหน้าคือ ลูกโป่งที่มีรูปของแต่ละคนอยู่และมีขนมและข้อความเขียนเอาไว้วินนั้นเดินหาลูกโป่งของตัวเองจนวินนั้นเห็นฟรองล่ะกัวร์ยืนบังอะไรอยู่ "เซอร์ไพรส์อะไรอีกล่ะพวกมึงอ่ะ" "ใจเย็นๆพี่วินผม2คนเก็บลูกโป่งพี่เอาไว้อยู่ในกล่องใบนี้" "ไหนว่ะพวกมึงหลีกดิ" "เดียวก่อนสิพี่อุซ่าให้ที่ฝึกงานพร้อมค่าตอบแทนฟรีถึงคราวที่น้องจะขอบ้างล่ะ" "จะเอาอะไรว่ามา" "อ่ะพี่วินผมซื้อมาให้เป็นของขวัญวันจบปวสของพี่ผมลงทุนบินไปญี่ปุ่นเพื่อซื้อมาให้เลยน่ะของแท้ด้วย" "เห้ยให้กูจริงดิราคาเท่าไหร่เดียวกูจ่ายให้" "ไม่ต้องพี่ผม3คนหารกันคนละครึ่ง" "เออ ว่าแต่ไอเบสไปไหนพอเปิดตามาก็ไม่อยู่หรือกลับไปแล้วว่ะ" "ยังหรอกมันคงอยู่แถวเนี่ยล่ะ เดียวมันก็มา" "ถ้ารู้ว่ามันแอบกลับไปนั้น มึงเจอกูแน่ไอเบส" ฟรองกับกวัร์นั้นก็หัวเราะเบาๆจนวินสงสัย "ขำไรพวกมึง แล้วเมื่อไหร่จะให้ลูกโป่งกู" "ป่าวๆ ฟรองพร้อมไหม" "อืม พร้อมแล้ว" "พี่วินเดินมาที่กล่องนี้สิลูกโป่งอยู่ในนี้" ล่ะเมื่อวินเดินไปที่กล่องเบสนั้นก็เด้งขึ้นมาพร้อมกับชุดตัวตลกเพ็นนี่ไวท์ในมือเบสนั้นถือช่อกุหลาบและอีกมือถือลูกโป่งที่มีรูปวินติดพร้อมกับข้อความของฟรอง,เบสและกัวร์เขียนอวยพรเอาไว้ซึ่งพอวินจะหยิบเบสก็ทำเสียงตัวตลกแบบหลอนๆออกมา " ฮิๆ เจ้ามนุษย์เจ้ากล้าดีอย่างไรมาปลุกข้าเนี่ยห่ะ" "เล่นไรเนี่ยเอาลูกโป่งมานิ" "เดียวเจ้ามนุษย์คิดว่าลูกโป่งนี้ข้าจะให้ง่ายๆเจ้าหรอไม่มีทาง" "แล้วต้องทำไงถึงจะยอมให้ลูกโป่ง" "เจ้าจงตอบคำถามให้ถูกถ้าตอบถูกข้าจะให้ลูกโป่งเจ้าแต่ถ้าตอบผิดข้าจะพาเข้าไปอยู่ด้วย" "ว่ามาเลยตอบได้หมด" "ด้ายยย งั้นเจ้าคิดว่าแฟนเจ้านั้นเป็นคนอย่างไรตอบให้ถูกถ้าผิด สมุนของข้าเตรียมตัวจัดการ" ซึ่งทั้งห้องรู้อยู่แล้วล่ะได้วางแผนเซอร์ไพรส์วินเอาไว้ "แฟนข้าน่ะหรอ ก็เป็นคนน่ารักใจดีขี้อ้อนนิดแต่บางครั้งจะร้ายก็ร้ายแบบเจ้าอ่ะ แต่เจ้ารู้ไหมว่าถึงเขาจะร้ายล่ะรังเกลียดข้ามากขนาดไหน ในอดีตอ่ะข้ารู้ว่าข้าเคยทำไม่ดีกะเขาไว้ แต่ข้าก็พยายามปรับปรุงตัวเพื่อให้เขามองใหม่" "โอเค เจ้าคิดว่าเจ้าตอบถูกไหมคิดดีๆถ้าแกตอบผิดแกตาย" "ข้าหมั่นใจว่าถูกเพราะที่ข้าหายไปล่ะไม่ติดต่อเขาข้านั้นทั้งฝึกงานล่ะทำงานพิเศษเพื่อซื้อของที่เอาอยากได้มาเพราะข้าเห็นเขาใช้จนมันเริ่มจะพังแล้วข้าเลยเก็บตังค์มาตลอดเพื่อสิ่งนี้" "อะไรของเจ้าซื้ออะไรให้เขา" "ฟรอง ไปหยิบโทรศัพท์ของเบสมาให้พี่หน่อยสิ" "ห่ะกล้าใช้ลูกสมุนอย่างข้าหรอ" "ไอฟรอง!" "ก็ได้ นายท่านข้าขออนุญาติ เอานี้" วินนั้นก็หยิบโทรศัพท์เบสล่ะโยนไปที่กองลูกโป่ง "เห้ย ทำไรอ่ะโทรศัพท์ผมน่ะโว๊ยถ้าเกิดมันพังขึ้นมาจะทำไง" "พังก็พังสิ" "ไอพี่วิน ไม่ต้องเอาล่ะกุหลาบกะลูกโป่ง" เบสนั้นโกรธล่ะเดินกระแทกศอกวินเดินไปที่โรงศัพท์ที่ปาซึ่งโทรศัพท์เบสนั้นไม่พังแค่ฟิลม์กระจกแตกซึ่งเบสนั้นร้องไห้ล่ะบอกว่านี้คือโทรศัพท์เครื่องแรกที่เบสเก็บเงินซื้อมา เบสนั้นก้มหน้าร้องไห้ล่ะวินก็เข้ามาล่ะยื่นกล่องSamSung Note10+ให้กับเบส "หยุดร้องไห้ได้แล้ว ไม่เอาใช่ไหมไม่อยากได้แล้วหรอ" "หึๆ อะไรเนี่ยแต่เดียวนี้มันไม่ใช่โทรศัพท์เรานิ เห้ยล่ะโทรศัพท์เราอยู่ไหน" "อยู่ที่กูนิ กูแอบสลับตอนดูความเรียบร้อยของชุดให้มึงอ่ะ" "แผนมึงหรอไอฟรอง" "หึๆนี้ๆคนนี้" "ไอกัวร์มึงหรอ" "เห้ยๆโน้นๆพี่มึงนิ" "พี่หรอ พี่วิน" "อยากได้ไม่ใช่หรอ รับไปสิ" "โห่Note10+ รู้ได้ไงว่าอยากได้" "เห็นบ่นอยากได้เลยอยากทำเซอร์ไพรส์" เบสนั้นลุกขึ้นล่ะปาดน้ำตาล่ะเข้ามากอดวินล่ะคุกเข่ามอบช่อดอกกุหลาบให้กับวิน "พี่วิน เป็นแฟนผมกับจริงๆได้ไหมครับ" {รับเลยๆๆๆๆ} "รับครับ" "จริงๆหรอครับพี่อย่าโกหกผมน่ะ" "อืม รับสิ" เบสนั้นเข้ากระโดดกอดวินโดยที่มีเพื่อนๆล่ะอาจาร์ยปรมมือล่ะยินดีล่ะเมื่อเซอร์ไพรส์ของวินเสร็จอาจาร์ยในสาขาให้โอวาทแก่นักนักศึกษาปวส2และปวช3สาขาการตลาดของวินล่ะอาจาร์ยได้ขอเลือกตัวแทนปวส1มาบอกความในใจกับรุ่นพี่ซึ่งกัวร์ก็ขออาสาเป็นคนพูด "ก็ ผมในฐานะตัวแทนของปวส1 ก็ขอให้พี่ทุกคนน่ะจบไปก็ขอให้ไปต่อมหาลัยดีๆหรือทำงานดีมีชีวิตที่ดีขึ้นพวกผมต้องขอบคุณ พวกรุ่นพี่มากๆน่ะครับถึงแม้พวกผมจะเอาแต่ใจ นินทาหลับหลังหรือบ้างครั้งมีด่าล่ะใช้กำลังก็ขอให้พวกพี่อโหสิให้พวกผมด้วยน่ะครับ ล่ะผมก็ต้องขอขอบคุณพี่วินอีกคนหนึ่งน่ะที่ทำให้ผมกับฟรองนั้นรู้จักคำว่าแก๊งค์4จัตุรเทพอ่ะ ผมสัญญาน่ะถึงพี่จบแก๊งค์เราจะเป็น4-3เหมือนเดิม" ล่ะวินนั้นก็ขอเป็นตัวแทนของรุ่นพี่บอกความในใจล่ะให้โอวาทกับน้องปวส1และปวช2 "อ่ะครับ ตัวพี่ก็ขอเป็นตัวแทนของรุ่นพี่ปวส2น่ะ พี่ก็ขอให้น้องๆปวช2,ปวช3และปวสส่วนปี3น่ะพี่ก็ขอให้พวกน้องๆนั้นมีความสุขมากๆกับรัวมหาลัยหรือที่ทำงานดีส่วนใครที่ต่อปวสที่นี้ก็ขอให้ตั้งใจเรียนล่ะสืบสานประเพณีต่างๆของการตลาดที่รุ่นพี่เคยทำไว้รวมถึงปวส1ด้วยน่ะพี่ก็ขอให้น้องๆนั้นมีความสุขกับชีวิตปวสปี2ล่ะอย่าดื้อกับอาจาร์ยเหมือนพวกพี่โดยเฉพาะ3เกลอ ฟรอง,กัวร์และเบส ถ้าเกิดพี่กลับมาเยี่ยมวิทยาลัยแล้วอาจาร์ยบอกพวกแกดื้อพวกแกโดนฉันทำโทษแน่ๆรวมถึงเบสด้วยถึงจะเป็นแฟนกันแต่ก็ไม่มีข้อยกเว้นสุดท้ายนี้ก็ขอให้น้องๆโชคดีครับ พี่ๆปวส2และน้องๆปวชปี3ครับช่วยออกมาร้องเพลงSakura No Hanabiratachi(ความทรงจำและคำอำลา)ด้วยครับ" ล่ะเมื่อปวส2และปวช3ร้องเพลงกันเสร็จก็แยกย้ายกันไปทำธุระส่วนตัวกันต่อยกเว้นเบส,ฟรองและกัวร์เบสนั้นได้เข้ามาถามวินว่า "พี่วินผมเข้าใจล่ะคำว่า Sakura No Hanabiratachiที่พี่บอก" "อธิบายมาสิ" "ฟรองกัวร์พร้อมไหมพร้อม" "พร้อม 3 4" "พวกเราเหล่า3จัตุรเทพนั้นขอขอบคุณพี่วินที่คอยเป็นกำลังใจล่ะช่วยเหลือพวกเรามาตลอกขอบคุณครับ M A W I N Mawinๆ Hey! พวกเราจะสืบสารประเพณีต่อจากรุ่นพี่ล่ะจะเป็นรุ่นพี่ที่ดีพี่ครับ" "โห่ ดีมากชอบเนี่ยล่ะความหมายที่ซ่อนอยู่ภายในSakura No Hanabiratachi Sayonaraลาก่อนน่ะทุกคน" "ลาก่อนครับพี่วิน โชคดีกับชีวิตใหม่มหาลัยใหม่น่ะว่างๆกลับมาเยี่ยมน้องๆบ้างล่ะ" "ใช่ กลับมาด้วยไม่งั้นงอลน่ะ" "จร้าๆสัญญาว่าจะกลับมาเยี่ยมแน่นอน" ....Sayonara จบแล้วครับ..... | 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2020-1-7 15:53:57
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2020-1-7 16:22:10
โพสต์ 2020-1-7 16:43:03
โพสต์ 2020-1-9 17:28:17
โพสต์ 2020-1-10 03:38:16