แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย โดโด้ เมื่อ 2020-10-10 02:20
หลังจากที่รุ่นพี่ปวส2ได้จบการศึกษาไป4แก๊งค์จัตุรเทพ วินที่จบปวส2ไปแล้ว,เบส,ฟอรงและกัวร์นั้นได้ดูแลกลุ่มแทนวินซึ่งได้นัดรวมตัว กันก่อนที่ทั้ง3นั้นจะเปิดเทอมซึ่งทั้งแก๊งค์ไปเที่ยวกันล้ะเมื่อถึงเปิดเทอมกัวร์นั้นไม่ค่อยได้เจอฟรองเพราะกัวร์นั้นไปเที่ยวญี่ปุ่นกะครอบครัว กันบ่อยเลยไม่มีเวลามาเจอฟรองซึ่งเช้าวันเปิดเทอมนั้นกัวร์ได้มารอฟรองที่หน้าตึกล่ะเมื่อฟรองมานั้นกัวร์นั้นต้องขอถ่ายรูปไว้เพราะ วันนี้ฟรองใส่เสื้อแขนยาวล่ะตัดผมทรงใหม่มาซึ่งหล่อกว่าเดิม
"โฮ้!วันนี้กวางน้อยของพี่เสือช่างดูหล่อล่ะน่ารักอะไรเบอร์นี้" "เวอร์ๆก็ปกติไม่ได้แต่งอะไรเป็นพิเศษเลยน่ะ" "โธ่ก็ไม่ได้เจอกันนานมากเลยอ่ะ บินบ่อยมากเลย" "ไหนล่ะของฝากไม่เคยมี" "โธ่ๆอย่าน้อยใจเลยน่ากวางน้อย" เมื่อถึงเวลาเรียนทั้ง2ก็ขึ้นไปเรียนล่ะเมื่อขึ้นไปเรียนอาจาร์ยก็ได้ถามทั้ง2ว่า
"อ้าว!ภัทรพลไม่มาหรอ" "มาจาร์ยแต่ปานนี้ไม่รู้จะมาถึงกี่โมง" "ทำไมล่ะภัทรพลมันไปไหน" "ไปหาพี่มาวินที่มหาลัย" "ห่ะ โน้นๆจาร์ยมาล่ะ" "ขออนุญาติพาลูกมาส่งครับอาจาร์ย555" "พี่วิน" "อ่ะๆภัทรพลเข้าเรียนๆ" "พี่ไปเรียนล่ะน่ะทั้ง3เทพ อาจาร์ยถ้ามันดื้อจัดการเลย"
เมื่อวินไปเรียนนั้นเบสก็เข้ามาเรียนแล้วอาจาร์ยก็แจกตารางสอนให้กับทั้งห้องซึ่งในตารางนั้นวันพุธนั้นเจอโครงการทั้งคาบซึ่งอาจาร์ยบอกให้เริ่มจับกลุ่มกันได้ล่ะเมื่อหมดคาบแรกทั้ง3ก็ลงไปกินข้าวล่ะอยู่ๆก็มีสายเข้าจากแม่กัวร์
"ฮัลโหลแม่ว่าไงกินข้าวอยู่" "กัวร์วันพุธแม่ว่างไปเที่ยวเกาหลีกันไหม" "ห่ะวันพุธหรอเอ่อเดียวผมดูก่อนน่ะว่าว่างไหมเพราะมันโครงการล่ะพึ่งเปิดเรียนวันแรกเลยไม่อยากเสียการเรียน" "ก็แล้วแต่ลูกล่ะกันถ้าไม่ไปก็ไม่เป็นไรแม่ก็บินไปกะป๋าและพี่ภูมิก็ได้" ล่ะในขณะที่กัวร์คุยโทรศัพท์นั้นฟรองก็เอามือนั้นแตะที่ไหล่กัวร์ล่ะพยักหน้าซึ่งแปลว่าให้กัวร์ไปเถอะฟรองอยู่คนเดียวได้ "เอ่อ งั้นผมไปด้วยล่ะกัน" "โอเคจะได้จองตั๋วเอาไว้" "อืม โอเคแม่แค่นี้ก่อนกินข้าวต่อล่ะ" "เห้ยไอกัวร์มึงจะทิ้งไอฟรองล่ะไปเที่ยวเกาหลีเนี่ยน่ะล่ะโครงการมึงล่ะมึงส่งชื่อไปแล้วน่ะ" "ช่างมันเถอะไอเบสกูอยู่คนเดียวได้เว้ย" "ฟรองมึงโกรธกูหรอเดียวกูโทรไปยกเลิกก็ได้น่ะ" "ไม่ต้องๆนายไปบินเถอะส่วนโครงการไม่ต้องเป็นห่วงเดียวเราให้พี่วินช่วยสอนได้" "ฟรองมึงโอเคน่ะ เอางี้เดียวกูโทรไปบอกแม่ว่าให้จองสำหรับมึงด้วยอีกที่" "ไม่ต้องๆเราเกรงใจเดียวเราเอาจานไปเก็บก่อนน่ะเดี๋ยวมา" "เป็นไงล่ะมึงไอเสือนักธุรกิจเคลียกันเองน่ะกูไม่เกี่ยว" "เออกูเคลียเองได้ฝากมึงดูแลมันด้วยล่ะกันวัน2วันก็บินกลับมาล่ะ" "เออๆกูจะช่วยมึงก็ได้เพราะมึงเคยช่วยให้กูกะพี่วินคืนดีกันกูจะช่วย" "ขอบใจเว้ยเพื่อน"
ล่ะเมื่อถึงวันที่กัวร์จะบินไปที่เกาหลีนั้นกัวร์ได้พาฟรองไปกินข้าวหลังจากเลิกเรียนซึ่งฟรองนั้นมีสีหน้าที่เศร้าล่ะไม่ค่อยพูดซึ่งกัวร์ก็อธิบายฟรองก็เข้าใจกัวร์นั้นพยายามปลอบใจฟรองเพื่อไม่ให้ฟรองนั้นต้องร้องไห้เพราะกัวร์เคยสัญญาว่าจะไม่ทำให้ฟรองต้องเสียใจล่ะเมื่ออาหารมากัวร์นั้น
ก็ปอนฟรองล่ะถ่ายรูปกันเอาไว้ก่อนบินล่ะเมื่อกัวร์ไปส่งฟรองถึงบ้าน
"ฟรองนายโอเคใช่ไหม" "อืมเราโอเค โชคดีน่ะเที่ยวให้สนุกว่างๆก็โทรมาบ้างล่ะ" "กวางน้อยนายโอเคแน่น่ะพี่เสือเป็นห่วงน่ะเนี่ย" "นายรีบกลับไปเถอะเดียวบินไม่ทัน" "โอเค โชคดีน่ะกวางน้อยเดียวพี่เสือจะเที่ยวเผื่อ"
ล่ะกัวร์ก็ขี่มอไซค์กลับไปที่บ้านเมื่อถึงกัวร์นั้นจัดเตรียมกระเป๋าและของใช้เอาไว้แล้วเที่ยวบินที่ต้องบินคือเที่ยงคืนครึ่งกัวร์นั้นจัดเตรียมกระเป๋าเสร็จก็VDOคลอหาฟรองซึ่งตอนนั้นฟรองกำลังอาบน้ำอยู่ซึ่งกัวร์นั้นถึงจะชมว่า
"แหม่ขนาดอาบน้ำยังน่ารักขนาดนี้กลับมาพี่เสือจะขย้ำให้เข็ดเลย" "ไม่ต้องมาพูดเลยไปเที่ยวให้สนุกล่ะกันเราทำงานคนเดียวได้" "อย่างอลดิน่าๆเดียวซื้อของจากศิลปินที่ชอบมาฝาก" "รู้หรอว่าเราชอบวงไหนบ้าง" "กวางน้อยเอ่ยทำไมพี่เสือจะไม่รู้หลักก็BlackPink Got7 BtsและWanna Oneแต่พี่เสือรู้ว่ากวางน้อยชอบBlackpinkเดียวจะซื้อมาฝากน่ะ" "เออ ขอบคุณถ้าไม่ได้น่ะแกตายแกได้โดนกวางมูสอย่างกูกระทืบแน่ไอเสือ" "จร้าๆกวางน้อยแค่นี้ก่อนจะขึ้นเครื่องล่ะฝันดีน่ะฝันถึงเราด้วยน่ะ" "อืมๆบาย"
เมื่อฟอรงวางสายจากกัวร์นั้นฟรองลุกขึ้นแต่งตัวล่ะไปนั่งทำโครงการฟรองนั้นเครียดเพราะไม่รู้จะทำหัวข้อเกี่ยวกับอะไรฟรองนั้นนั่งคิดหัวข้อทั้งคืนจนได้หัวข้อโครงการว่า การวิจัยการใช้บรรจุภัณฑ์ในการขายคุ้กกี้ ซึ่งฟรองนั้นใช้เวลาจนถึงตี3กว่าจะนอนและเมื่อถึงตอนเช้านั้นแม่ของฟรองนั้นได้เข้ามาปลุกฟรองและเห็นว่าฟรองนั้นทำงานจนดึกเลยโทรไปบอกเบสว่าฟรองนั้นจะไปสายซักหน่อยซึ่งเบสก็ได้บอกกับอาจาร์ยเรียบร้อยว่าฟรองนั้นมาเรียนแต่จะเข้าสายเพราะเนื่องจากฟรองนั่งทำโครงการทั้งคืนล่ะเมื่อถึง10โมงนั้นฟรองก็ตื่นมาอาบน้ำแปรงฟันล่ะลงมากินข้าว
"คุณหนูค่ะป้าอุ่นโจ๊กไว้ให้คุณหนูแล้วน่ะค่ะคุณหนูจะทานเลยไหมค่ะ" "ก็ดีครับป้าแมวสายแล้วร้านขายหมูปิ้งกับโจ๊กคงหมด เออป้าแมวผมขอกาแฟ1ถ้วยด้วยน่ะครับ" "ได้ค่ะ รอซักครู่น่ะค่ะเดียวป้าไปชงมาให้"
ล่ะเมื่อฟรองนั้งลงบนโต๊ะกินข้าวนั้นฟรองก็เปิดโทรศัพท์ดูเฟสก็เห็นกัวร์นั้นกำลังไลพ์สดในบ่อออนเซ็นที่เกาหลีนั้นล่ะเมื่อกัวร์เห็นว่าฟรองนั้นกำลังรับชมเลยเปิดVDOคอลไลฟ์เพื่อคุยกับฟรอง
"หวัดดีกวางน้อยของพี่เสือนี้ยังไม่ไปเรียนอีกหรอ" "อืม พึ่งตื่นเลยยังไม่ได้ไปแต่บอกไอเบสไปแล้วว่าจะเข้าสาย" "พักพ่อนบ้างน่ะเดียวร่างกายจะไม่ไหวเอา กลับไปด้วยช่วยทำโครงการ" "อืมขอบใจ ล่ะนิมึงกินไรยัง" "พึ่งกินบินบิบิมมับไปเมื่อตอนเช้านี้เองมึงล่ะกินไรยังกินซ่ะน่ะเดียวจะไม่มีแรงไปเรียนล่ะวันนี้กูให้มึงนั่งรถเมล์ไปเรียนน่ะเห็นสภาพมึงล่ะคนขี่รถไม่ไหวเชื่อกันบ้างน่ะถึงอยู่ไกลแต่หัวใจอยู่ใกล้เธอน่ะกวางน้อยของพี่" "เวอร์ๆที่โน้นเป็นไงหนาวไหม" "อืมหนาวมากเลย เนี่ยพ่อกับแม่เรายังบอกเลยน่าจะชวนฟรองมาด้วย" {คุยกับใครวะกัวร์ขึ้นได้แล้ว} "อ่อ ไอฟรองไงเนี่ยผมคุยกับมันอยู่" "เห้ยไหนๆ ไฮหวัดดีฟรองเป็นไงบ้างไม่เจอกันนานเลย" "สบายดีฮ่ะพี่ภูมิ พี่ล่ะไปกะเขาด้วยหรอ" "อืมใช่ไปกันทั้งครอบครัวมี ป๊าพี่ แม่พี่ ไอกัวร์ ตัวพี่ล่ะก็พี่มาร์ชแฟนพี่" "อืม เสียดายผมติดเรียนถ้าไม่ติดน่ะบินไปแล้ว" "เออๆฟรองตั้งใจเรียนน่ะวัน2วันก็บินกลับล่ะคิดถึงน่ะไปล่ะบ๊ายล่ะถ้ามึงโดดเรียนถ้าจับได้น่ะมึงโดน" "เห่อะไม่โดดหรอไปล่ะจะไปเรียนล่ะ" "นั่งรถเมล์ไปน่ะมึงขับรถคงไม่ไหว" {ใช่น้องฟรองนั่งรถไปเถอะขี่รถทั้งๆที่ง่วงมันไม่ดีน่ะ" "ครับคุณพี่กับคุณน้องไปล่ะบ๊าย" {บ๊ายฟรอง}
ล่ะเมื่อฟรองไปถึงวิทยาลัยนั้นฟรองก็เอาตัวอย่างโครงการให้อาจาร์ยดูซึ่งอาจาร์ยนั้นก็ดูให้และให้คำแนะนำฟรองว่าตรงจุดไหนผิดจุดไหนต้องเติมอะไรบ้างซึ่งหัวข้อนั้นใช่ได้แต่อาจาร์ยถามฟรองว่าฟรองนั้นจะไปเอาคุ้กกี้จากไหนจะไปรับมาขายหรือซึ่งฟรองนั้นก็บอกว่าฟรองนั้นจะทำเองล่ะจะออกแบบผลิตภัณฑ์และบรรจุภัณฑ์เองซึ่งอาจาร์ยก็รู้สึกเป็นห่วงเพราะฟรองนั้นทำกับกัวร์ก็จริงแต่กัวร์นั้นไปต่างประเทศล่ะไปงานอีเวทเยอะจึงเหลือแค่ฟรองซึ่งฟรองนั้นยืนยันว่าจะทำคนเดียวได้ล่ะเมื่อถึงคาบพักนั้นฟรองนั้นก็ขอนอนงีบอยู่หลังห้องอยู่เงียบซึ่งในขณะที่ฟรองนั้นนอนนั้นเบสซึ่งได้พาวินที่วันนี้ไม่มีเรียนมาช่วยงานโครงการโดยวินนั้นไม่หวังผลอะไรและไม่คิดจะมาแทนที่กัวร์
"เห้ยไอเทพธันเดอร์ตื่นได้แล้วมากินข้าวกันมา" "อ่อ พี่วินกินกันไปก่อนเลยผมขอนอนก่อนเหนื่อยมาทั้งคืนล่ะ" "เอ้าฟรองกูซื้อกาแฟมาให้กินซ่ะจะได้ดีขึ้น" "มึงแอบผสมไรมาป่ะเนี่ย" "มึงไม่เชื่อใจกูกะพี่วินหรอห่ะ" "เออขอบใจๆ" "อ่ะฟรองข้าวกล่องพี่ซื้อจากหน้ามอมาเจ้าเนี่ยอร่อยน่ะ" "ขอบคุณครับ" "ไหนให้พี่ช่วยอะไรบ้าง" "ที่พื้นเลยครับ" "โอเคเดียวพี่ช่วย"
ฟรองนั้นก็ลุกขึ้นมากินข้าวล่ะกินกาแฟไปจนหมดล่ะเมื่อฟรองรู้สึกหายง่วงนั้นฟรองก็มานั่งทำโครงการต่อโดยที่มีวินนั้นคอยช่วยเหลือล่ะเมื่อถึงคาบบ่ายนั้นฟรองนั้นรู้สึกว่าตัวเองนั้นเพลียหนักจึงเขียนใบลากลับบ้านซึ่งอาจาร์ยก็เห็นควรที่จะให้ฟรองนั้นกลับบ้านซึ่งฟรองนั้นก็กลับไปนอนที่บ้านซึ่งกัวร์นั้นก็VDOคอลมาหาฟรอง
"โย่วหวัดดีกวางน้อยของพี่เสือเป็นไงบ้างเรียนหนักไหม" "อืม นิดหน่อย" "ไหวไหมดูเหนื่อยๆน้ะทนหน่อยน่ะวันเสาร์ก็กลับแล้ว" "ฟรองหนูไหวไหมลูกถ้าไม่ไหวป้าจะได้ให้เจ้ากัวร์มันบินกลับไปก่อน" "ไหวฮ่ะไหวคุณน้าก็พากัวร์เที่ยวให้สนุกน่ะครับ" "จ๊ะๆไม่ไหวอย่าฟืนน่ะลูกแม่พรบอกป้าอยู่ว่านั้นฟรองนั่งทำงานจนดึกเดียววันเสาร์ป้าก็กลับแล้ว" "ครับงั้นผมขอนอนก่อนน่ะครับเริ่มไม่ไหวล่ะ" "พักพ่อนเยอะๆน่ะมึงกูสัญญาว่ากูจะกลับไปช่วยมึง" "อืมๆนอนล่ะ"
ฟรองนั้นเผลอหลับไปด้วยความเพลียถึงตอน3ทุ่มนั้นแม่ฟรองนั้นก็เข้ามาปลุกฟรองให้ไปกินข้าวซึ่งฟรองนั้นก็ลุกไปอาบน้ำซึ่งในตอนนั้นกัวร์ก็ได้VDOคอลมาหากัวร์นั้นกำลังแช่ออนเซ็นอยู่ในบ่อส่วนตัวที่จองเอาไว้
"ตื่นแล้วหรอหายเหนื่อยยังล่ะ" "อืมเริ่มดีขึ้นล่ะแต่ยังมีมึนๆอยู่บ้าง" "อืม กวางน้อยพี่เสือหิวจังเลยอยากกินกวางน้อยอ่ะแต่อยู่ตั้งเกาหลีกวางนั้นช่วยทำเสียงให้พี่เสือหายคิดถึงไหม" "เดี๋ยวค่อยทำได้ไหมอ่ะพึ่งฟื้น" "เอาน่าสงสารพี่เสือหน่อยสิน่ะๆ "อ่ะๆก็ได้ๆ อ่าสๆๆกัวร์ไม่ไหวโอ๊ยกัวร์ๆๆ" "โอ๊ยๆแบบนี้ถูกใจฟรองมึงทำควยกูแข็งเลยเนี่ยมาคลอว่าวกันไหม" "มึงนี้อ่ะๆเอาก็เอาเพราะกูทำเสียงนี้ให้มึงควยกูแข็ง" ฟรองกับกัวร์นั้นก็คลอว่าวจนฟรองนั้นเริ่มที่จะแตก
"โอ๊ยซี๊ดดดกัวร์ไม่ไหวแล้ว โอ๊ยๆๆๆซี๊ดดด"น้ำว่าวฟรองนั้นพุ่งเข้าหน้าจอมือถือของฟรอง "ซี๊ดดฟรองไม่ไหวล่ะ ฟรองงงกูแตกแล้วววววว"กัวร์นั้นก็หันควยเข้าจอมือถือล่ะแตกเข้าหน้าจอ "น้ำไหลเยอะจังเลยอยากกินจังเลย" "ก็รีบกลับมาสิกูเหนื่อยล่ะ ไปล่ะจะไปกินข้าวล่ะ" "โอเคๆเดียวซื้อของฝากไปให้"
ล่ะเมื่อฟรองลงไปกินข้าวแม่ฟรองก็เอาของที่แม่กัวร์ซึ่งเป็นบัตรคอนเสิร์ตBlackPink In Your Bangkokมาให้2ใบซึ่งแม่ฟรองบอกว่าแม่กัวร์เขาฝากเอาไว้ก่อนไปเกาหลีล่ะเมื่อถึงวันเสาร์นั้นกัวร์ก็ได้ตีตั๋วกลับไทยซึ่งก่อนจะกลับกัวร์นั้นได้โทรมาบอกว่าจะถึงดอนเมืองตอน4ทุ่มซึ่งฟรองบอกก็จะไปรับที่สนามบินซึ่งตอนเช้านั้นฟรองก็ไปมานั่งทำโครงการตามปกติล่ะเมื่อถึงตอนบ่ายกัวร์นั้นก็VDOมาหาฟรองที่กินข้าวอยู่
"โย่วหวัดดีเจ้ากวางน้อยของพี่เสือ" "เออว่าไง จะกลับยังล่ะมึงอ่ะ" "อ้าวไอเบสล่ะฟรองอ่ะไปไหนว่ะ" "นี้ไงมันมาล่ะนี้ไง ไอฟรองผัวมึงโทรมา" "ว่าไงไอเสือมีไร" "คิดถึงอ่ะ อยากเจอแล้วอ่ะมารับที่สนามบินได้ไหมน่ะๆ" "อืมๆบินถึงไทยกี่โมงล่ะ" "ก็ประมาณ4ทุ่มอ่ะเพราะก็ยังเที่ยวไม่สะใจ" "ไอกัวร์ไหนล่ะของฝากพวกกูอ่ะ" "มีสิพี่วินผมซื้อของไว้แล้วรับรองพี่ถูกใจแน่ๆ" "ของกูล่ะนี้ๆกูอุซ่าช่วยดูแลไอฟรองตลอด3วันเลยน่ะ" "มีอยู่แล้วแหม่เพื่อนกันต้องมีอยู่แล้ว" "ดีมากไม่งั้นมึงโดนกูต่อยแน่ๆไอเสือติดเมีย" "ห่ะมึงเรียกใครเสือติดเมียห่ะพูดไอเบสฟาดเรียบแหม่เอาปากบอกเกลียดๆแต่ทำไมมึงฟาดพี่วินเขาเรียบเลยน่ะ" "เรียกมึงไงมึงไม่อยู่ไม่มีใครให้แซวเลยเหงาปาก" "เออเดียววันนี้กูก็กลับล่ะ" "ของฝากเราล่ะไม่ลืมใช่ไหม" "ไม่ลืมๆ" "ดีมาก" "ฟรองกูมีคำหนึ่งอยากบอกมึงว่ะ" "ว่ามา" "All My Love Is For You" "แปลว่าไรว่ะ "ก็แปลว่า ความรักของเราทั้งหมดนั้นคือนายยังไงล่ะฟรองถึงเราจะอยู่ไกลแต่นายรู้ไหมเวลาเรานอนหลับตากันหัวใจนายกับเราเหมือนอยู่ใกล้กัน เพราะฉะนั้นรอน่ะวันนี้กลับล่ะ" "เออเดียวไปจะให้ไปรับไหมล่ะ" "กวางน้อยนอนพักเถอะเพราะไม่รู้จะดีเลย์ไหมกลัวจะรอนาน" "อืม โอเคๆตามนี้" "แค่นี้ก่อนน่ะกวางน้อยของพี่เสือคิดถึงน่ะ" {ฟรองไอกัวร์มันแอบม่อหญิงเกาหลี555} "ไอพี่ภูมิหยุดปั่นเลยๆว่าคนอื่นตัวเองน่ะโดนพี่มาร์ชตบหัวไปกี่รอบล่ะ" "555เอาล่ะไปล่ะขอทำงานต่อ" ฟรองนั้นนั่งทำงานจนถึงตอน1ทุ่มซึ่งเบสนั้นขออาสาเป็นคนขี่มอไซค์ไปส่งเพราะฟรองนั้นดูเพลียๆล่ะเมื่อฟรองขี่ไปถึงบ้านนั้นก็ให้เบสนั้นยืมรถล่ะค่อยเอามาคืนซึ่งเบสนั้นก็ขอบคุณฟรองล่ะขี่รถกลับไปเมื่อฟรองเข้าไปในบ้านก็งงว่าทำไมบ้านนั้นปิดไฟกันหมดฟรองนั้นก็เปิดไฟนอกบ้านโดยใช้ระบบอันโตมัติล่ะเมื่อฟรองเดินเข้าไปก็จะเปิดไฟแต่ระบบนั้นไม่ทำงานซึ่งในขณะที่ฟรองกำลังงงอยู่นั้นอยู่ๆก็มีซาวด์เพลงชมรมขนหัวลุกเปิดขึ้นมาฟรองกลัวมากล่ะตะโกนออกไป "เห้ยใครว่ะ ป้าแมว แม่ ป๋า พี่กล้อง ไอแม็คกูไม่ตลกน่ะเว้ยออกมาดิ"
ซึ่งก็ไร้การตอบรับเสียงซาวด์นั้นก็เปิดไปเรื่อยจนฟรองนั้นเริ่มกลัวจนจะร้องไห้ล่ะอยู่ก็มีใครอยู่ข้างหลังฟรองล่ะเมื่อฟรองหันไปต้องตกใจกัวร์นั้นแต่งตัวเป็นผีได้อย่างสมจริง "ไอกัวร์มึงเล่นอะไรนิเปิดไฟ" "ฟรองงงงง เราคงไม่ได้กลับมาหานายแล้วล่ะ" "มึงเล่นไรนิพอเลยๆ" "หนูฟรองงง นี้ป้ากุ้งเองงหนูได้เห็นข่าวเครื่องบินตกไหม" "ห่ะ"ล่ะแม่ฟรองก็โทรมาแกล้งฟรองล่ะแกล้งร้องไห้บแกว่ากัวร์นั้นเครื่องบินตกเสียชีวิต ฟรองนั้นถึงกะโทรศัพท์ร่วงล่ะหันไปหากัวร์กับแม่กัวร์ที่ยืนด้านหลัง "ของจริงหรอว่ะเนี่ยกูไม่อยู่แล้ว"กัวร์นั้นจับแขนฟรองเอาไว้เพื่อไม่ให้หนี "ฟรองงงง เราเหงาไปอยู่ด้วยกันน่ะสัญญาแล้วไม่ใช่หรอว่าจะอยู่ด้วยกันตลอดไป" "ปล่อยกูเถอะเดียวกูทำบุญไปให้" "อ้าวหนูฟรองทำไมพูดแบบนี้ล่ะหนูบอกเองน่ะว่าจะรักกัวร์แค่คนเดียว" "ผมไหว้ล่ะปล่อยผมไปเถอะเดียวทำบุญไปให้" "กูไม่เอากูจะเอามึงไปอยู่ด้วย ฟรองแกเตรียมตัวตายได้ล่ะ" "ไม่เอาๆ" กัวร์นั้นแกล้งทำเป็นจะไปบีบคอฟรองแต่กัวร์นั้นก้มลงไปจูบหน้าผากของฟรองล่ะมอบพวงกุญแจของศิลปินเกาหลีให้กับฟรองล่ะทันใดนั้นแม่ฟรองล่ะคนในครอบครัวก็ร้องเพลง HappyBirthday To You ออกมาพร้อมกับเค้กวันเกิดเพื่อมาเซอร์ไพรส์ฟรองนั้นถึงกะพูดไม่ออก
"นี้มันอะไรกันแม่ ป๋า ทุกคนเลย" "ฟรองนายลองนึกสิว่าวันนี้วันอะไร" "วันเสาร์ไง" "ฟรองวันนี้วันเกิดลูกไงจำไม่ได้หรอ" "เออใช่ นี้ทุกคนแกล้งหลอกผมหรอ" "ก็ใช่น่ะสิ ที่จริงกะกูกลับมาตั้งแต่ตอน4โมงแล้วแต่กูอยากเซอร์ไพรส์มึงไงเจ้ากวางน้อย" "ทุกคนแม่งฮือๆ" "เป่าเค้กสิฟรองอธิฐานเลย"ฟรองนั้นก็อธิฐานขอพรล่ะเป่าเค้กวันเกิด "สุขสันต์วันเกิดน่ะลูกป้าก็ขอให้หนูนั้นมีสุขภาพที่แข็งแรงเรียนเก่งๆล่ะดูแลเจ้าเสือของป้าด้วย" "ครับผมจะดูแลล่ะรักกัวร์ตลอด" "จริงป่าวเจ้ากวางน้อยของพี่เสือดุน่ะคืนนี้เตรียมเหนื่อยได้เลยโต้รุ่ง" "โธ่มึงอ่ะจะขย้ำกูตลอดเลยอ่ะ" "ก็นายเป็นAll My Love Is For Youของกูนิ" "อืมๆก็ดั๊ยแต่ขอกอดหน่อยดิคิดถึงอ่ะ" "ฟรองกูสัญญาน่ะว่าถ้ากูบินไปต่างประเทศอีกกูจะชวนมึงไปฮันนีมูลที่เกาหลีด้วยกัน" "สัญญาแล้วน่ะถ้าผิดสัญญากลายเป็นหมาน่ะ" "พี่เสือคนนี้ขอสัญญาเลย" ....จบแล้วครับ.... อาจจะมี18+น้อยไปนิดน่ะครับ
| 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2020-1-12 22:17:38
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2020-1-13 03:26:57
ขอบคุณครับ
โพสต์ 2020-1-13 06:36:15
โพสต์ 2020-1-13 13:50:18
