แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย John001 เมื่อ 2020-6-18 22:48
วันจันทร์ที่ 6 ม.ค. ผมทำงานอยู่ที่ทำงานได้รับโทรศัพท์จากญาติที่กรุงเทพ ว่า ญาติผู้ใหญ่ที่เลี้ยง...ดูแลผมตอนเด็ก ๆ ป่วยและบ่นอยากเจอหน้าผม ผมจึงได้ลางานเข้ากรุงเทพ 4 วัน ระหว่างที่นอนเฝ้าญาติอยู่ที่ร.พ.ก็ได้คุยกับน้องเฟรมบ้างนิดหน่อย แต่ส่วนใหญ่จะคุยกับน้องปอนด์มากกว่าเพราะน้องปอนด์คุยเก่ง...วันที่ 9 ม.ค.น้องเฟรมทักมาขอให้ผมเติมเงินให้ 100 และบอกว่าตอนเย็นพรุ่งนี้ (วันที่ 10 )จะเข้าไปค้างกับผมที่บ้านพัก ส่วนน้องปอนด์ก็คุยกันตามปกติ เรื่องสัพเพเหระทั่วไป ถามเรื่องเรียนบ้าง เรื่องที่ร้านบ้าง
เช้ามืดวันศุกร์ที่ 10 ม.ค. ผมนั่งรถทัวร์เดินทางกลับจากกรุงเทพมา ที่ถึงบ้านพักตอนเที่ยง ซักผ้าซักผ่อนเสร็จ ก็นอนพักเอาแรง...ไว้เจอน้องเฟรม ที่จะมาหาผมในตอนเย็น.........ตื่นขึ้นมา4 โมงกว่า อาบน้ำชำระร่างกาย เตรียมความพร้อมเสร็จ ก็ไปนั่งเล่นเกมรอน้องเฟรมที่ห้องโถง รอ..จนกะว่าน้องเฟรมกลับจากโรงเรียนถึงบ้านแล้ว ก็ทักแชทไปถามน้องว่า “จะมากี่โมง” น้องเฟรม...เงียบ ไม่ตอบกลับมา ผ่านไป 20 นาทีน้องเฟรมตอบกลับมาว่า “วันนี้ไม่ไปครับ..เพราะงานที่ครูสั่งมีเยอะต้องรีบทำให้เสร็จ” ผมก็ถามกลับไปว่า “พรุ่งนี้มาเที่ยวงานวันเด็กที่อบต.มั้ย”น้องก็บอกว่า มา ผมเลยบอกให้น้องมาแวะหาผมด้วย ผมซื้อขนมมาฝาก (อบต.ที่จัดงานอยู่ใกล้กับหน่วยงานของผม) น้องก็รับปาก (ผมคิดไว้ว่า ถ้าน้องเฟรมมา ผมจะรั้งตัวน้อง ไว้ให้อยู่กับผมจนถึงเย็น แล้วค่อยไปส่ง) ผมส่งข้อความกลับไปว่า “อุตส่าห์กรีบกลับจากกรุงเทพ มารอ...เฟรมไม่มา...รอเก้อ...เศร้าเลย”แต่น้องไม่ได้อ่าน ผมจึงมานั่งพิมพ์เรื่องราวไปเรื่อย ๆ จนง่วง...จึงเข้านอน
เช้าวันเด็ก ผมตื่นขึ้นในตอนสาย ทำธุระอะไรเสร็จแล้ว ก็มานั่งเล่นเกมรอน้องเฟรมที่ห้องโถง...จนเบื่อ จึงเข้าห้องนอน แล้วนั่งพิมพ์เรื่องราวที่จะโพส ต่อจากทีพิมพ์ไว้เมื่อวาน พิมพ์จนตาลาย ชักง่วง...เลยเอนหลังหลับไปที่เก้าอี้คอม สะดุ้งตื่นขึ้นมา รีบคว้าโทรศัพท์ขึ้นมาดูตายละ...เกือบบ่าย 2 โมงแล้ว งานวันเด็กคงจะเลิกไปแล้ว (เพราะเสียงมันเงียบไป.) นัดให้น้องเฟรมมาเอาขนมน้องมาหรือป่าวเนี่ย ใจผมก็กังวลคิดไปว่า น้องเฟรมมาเรียกผม แล้วผมไม่ตื่นหรือปล่าวกลัวน้องจะโกรธ จึงทักไปหาน้องฟาง ถามว่า พี่เฟรมได้เข้ามาหาพี่หรือป่าว น้องฟางตอบกลับมาว่า ไม่ได้ไปมั้งคะ ผมก็เกิดอาการนอยด์น้องเฟรมขึ้นมาทันที นัดกันอย่างดิบอย่างดีทำไมเบี้ยวผมได้ ผมอุตส่าห์รีบกลับจากกรุงเทพแต่เช้ามืด รู้งี้กลับวันอาทิตย์ดีกว่า ใจคิดอยากจะทักไปถามน้องเฟรม แต่ด้วยความโกรธน้องนิด ๆจึงไม่ได้ทักไปและก็เพราะรู้ว่า..เวลานี้ น้องคงไม่อ่านและไม่ตอบ....นั่งหงุดหงิดๆ.... ไม่รู้จะทำอะไร เลยเปิดทีวีดูหนังออนไลน์ เปิดเสียงดังลั่นบ้าน นั่งดูอยู่จนดึก ก็ปิดทีวีเข้านอน สาย ๆ ของวันรุ่งขึ้น (12 ม.ค.) ตื่นขึ้นมารีบคว้าโทรศัพท์ขึ้นมาดู แป๊ววว ไม่มีอะไรในกอไผ่ น้องเฟรมก็ยังไม่อ่านข้อความสุดท้ายที่ผมส่งไป รู้สึกนอยด์ขึ้นมาอีกแล้ว....งอนน้องแระ ไม่สนใจดีกว่า แต่อีกใจมันก็อดไม่ได้....จึงทักไปถามน้องว่า“ทำไมมะวานไม่แวะมาเอาขนมล่ะ...พี่อุตส่าห์ตั้งใจว่า ถ้าเฟรมมาหาพี่..จะเติมเงินให้เป็นของขวัญวันเด็กสัก 500” ผ่านไป 5 นาที น้องก็ตอบกลับมา “ผมลืมอ่ะครับ...พอกลับถึงบ้านก็นั่งทำงานต่อ...ลืมไปเลย”(พอพูดเรื่องเติมเงิน...รีบตอบกลับเลย...ไอ้ขี้งก) “งั้นก็อดของขวัญวันเด็ก” “ให้ย้อนหลังก็ได้ครับ” “เอ้า...ถ้าให้วันนี้ก็ไม่ใช่ของขวัญวันเด็กดิ่...งกเหมือนกันนะเรานี่” “555+” “แล้วศุกร์หน้าจะมาหาพี่รึป่าว” “ไปครับ” “สัญญา” “ครับ สัญญา...พี่ครับผมไม่อยากเด้าแล้วอ่ะครับ....มันเจ็บอ่ะครับ” “มันเจ็บมากเลยเหรอ” “ครับ” “เพราะเรื่องนี้ด้วยรึป่าวศุกร์นี้ถึงไม่มา” “ป่าวครับ ผมมีงานจริงๆครับ” “โอเค..งั้นศุกร์หน้าพี่ดูดให้อย่างเดียวนะ” “ครับ” “เฟรมรักพี่หรือป่าว” “รักครับ” “ถ้าศุกร์หน้าไม่มานะ พี่จะหาน้องคนใหม่แล้ว” “ครับ” “ครับนี่คือไรให้ไปหาคนใหม่ใข่ใหม” “ป่าวครับ ผมไปแน่นอน” เราคุยกันอีกสักพักก็เลิกคุยกัน แล้วผมก็จัดการเติมเงินให้น้องเฟรม....พอรู้ว่าน้องไม่ได้มาหาผมแน่ ๆ แล้ว ผมรู้สึกผิดหวังและเหงา ๆ จะเล่นเกม ดูหนังอะไร มันก็ไม่สนุก แต่...นึกขึ้นได้ ว่าผมยังมีกิ๊กอยู่นี่หว่า ทักไปคุยกับกิ๊กดีกว่า “ปอนด์ครับ” “ครับ”“พี่คิดถึงกิ๊กจังเลย” “เหรออออออ” “อยากเห็นหน้ากิ๊กอ่ะ” “ผมคงไปไม่ได้อ่ะครับ ไปเที่ยววันเด็กมะวานมาแล้ว....แม่คงไม่ให้ออกไปไหนอีก”“แล้วมะวานไปเที่ยวกับใครอ่ะ..กับแฟนเหรอ” “แหะๆๆ” “เที่ยวกับแฟนเพลิน..ลืมกิ๊กคนนี้เลยนะ” “ป่าวครับ ไม่ลืม” “เกือบ 2 อาทิตย์แล้วนะ..ที่ไม่ได้เจอกัน” “ก็พี่บอกว่าแฟนพี่จะมา..ม่ช่ายเหรอครับ” “เค้าไม่ได้มาหรอกเค้าติดธุระ” “นั่นแน่ แฟนไม่มา เลยคิดถึงผมอ่ะดิ่”(ว่ะ..ไอ้เด็กคนนี้มันฉลาด..รู้ทัน) “ไม่ใช่เลย...พี่คิดถึงปอนด์ตลอดเลย คิดถึงตอนที่เรา????กันอ่ะ แล้วปอนด์ไม่คิดบ้างเหรอ” “ครับ...ก็คิดอยู่ครับ” “คิดแล้วปอนด์ทำไงอ่ะ..ว่าวเอาเหรอ” “แหะๆๆ” “แล้วตอนว่าวอยู่อ่ะ คิดว่ากำลังทำอะไรกับพี่หรือป่าว” “ครับ..คิดครับ” ผมนึกกระหยิ่มยิ่มย่องดีใจที่น้องปอนด์ติดใจผมแล้ว “ทำไง..พี่ถึงจะเจอปอนด์ได้เนี่ย” น้องปอนด์นิ่งเงียบไปพักหนึ่ง “พี่ก็โทรมาสั่งข้าวดิ่ครับ เด๋วผมขอแม่ไปส่งให้” “แม่จะให้มาเหรอ” “ผมจะบอกแม่ว่า จะเอาการบ้านภาษา อ.ไปให้พี่สอนด้วย แม่น่าจะให้ไป” “เอางั้นเหรอ” “ครับ”ผมจึงรีบโทรไปสั่งอาหารที่เจ๊ไล ตามแผนการของน้องปอนด์ ซักพักน้องทักมาว่า “สำเร็จ...แม่ให้ไป” พออ่านจบ ผมดีใจมาก ที่ไม่ต้องนั่งเหงาอยู่คนเดียว จึงบอกน้องปอนด์ว่า จะไปอาบน้ำ แล้วเราก็เลิกคุยกัน ผมอาบน้ำ ดูแลตัวเองทั้งหนวดเครา บ้วนปากแปรงฟัน เตรียมความพร้อมของช่องทางนั้น เสร็จแล้วก็มานั่งรอน้องปอนด์ที่ห้องโถง ยังไม่ทันทีก้นจะนั่งติดเบาะโซฟา น้องปอนด์ก็ขี่รถเข้ามาพร้อมกับถุงอาหารที่ผมสั่ง พอน้องเข้ามาแล้ว ผมรีบปิดประตูหน้าบ้านทันที น้องวางถุงอาหารที่โต๊ะแล้ว เราก็โผเข้ากอดกัน และบดปากจูบกันอย่างโหยหา.. ผมรู้สึกได้ว่า เรา 2 คนเหมือนกับอัดอั้นอะไรกันอยู่ เราจึงยืนจูบกันนานมาก แล้วผมก็จูงมือน้องปอนด์เข้าห้องนอน ไปนั่งที่เตียง ผมหอมน้องที่แก้มทั้ง 2 ข้างดัง...ฟอด น้องปอนด์ก็หอมผมกลับบ้าง เรานั่งกอดกันและส่งสายตาให้กัน ผมเหมือนจะมีความรู้สึกว่าเริ่มรักน้องปอนด์ขึ้นมาจริง ๆ ซะแล้ว และน้องปอนด์ก็ดูเหมือนจะมีความรู้สึกไม่ต่างจากผม แววตาของน้องที่จ้องมองตาผม มันบ่งบอกความรู้สึก อิ่มเอม สมหวัง เหมือนแววตาของเด็กที่ได้ความรัก ความอบอุ่นจากผู้ใหญ่ แล้วผมกับน้องปอนด์ก็บดปากขยี้จูบกันอีกครั้ง ดูดลิ้นพัวพันกันจนเสียวซ่าน จากนั้นเราก็ต่างคนต่างถอดเสื้อผ้าออกอย่างรวดเร็ว จนเนื้อตัวเปลือยเปล่ากันทั้งคู่ ผมดันตัวน้องปอนด์ให้เอนตัวนอนลงกับเตียง แล้วตามขึ้นไปทาบทับ ซุกไซร้ไปทั่วหน้า ใบหู ซอกคอ ดูดดุนใช้ลิ้นเลียอย่างหนักหน่วง น้องเริ่มส่งเสียงครางออกมา “ซี๊ดส์ส์...พี่ครับ...เสียวครับ” ผมเงยหน้าขึ้นมองหน้าน้องและพูดว่า“ปอนด์ครับ...ครางดัง ๆ...พี่ชอบ” แล้วผมก็ลากลิ้นเลียไล้มาที่ร่องอก ลากเลื้อยมายังหัวนมของน้องใช้ปากดูดหัวนม เอาลิ้นฉกรัวเร็ว ๆ น้องปอนด์แอ่นอกขึ้นรับปากและลิ้นผม “อูยย...พี่ครับ....ผมเสียวจังเลยครับ”“งึมๆ...เสียวมากป่ะ” “มากครับ”ผมเลื่อนปาก ทั้งเม้ม ทั้งเลีย ลากต่ำลงไปที่หัวเหน่า จนไปถึงง่ามขา ละเลงลิ้นดุนดันหนักๆ แล้วผมก็เอามือดันขาน้องทั้ง 2 ให้ยกขึ้นเล็กน้อย ยื่นหน้าหน้าต่ำลงไป ใช้ลิ้นเลียฝีตะเข็บเร็วๆ น้องปอนด์ก็ร้องครางขึ้นอย่างดัง “ซี๊ดสส์....โอยย..พี่ครับผมเสียวจะแย่แล้วครับ” น้องปอนด์เสียวจนยกก้นขึ้นสูงกว่าเดิมผมยังคงลากลิ้นต่ำลงไปถึงหูรูดขอบทวาร แหย่ลิ้นเลียที่รูก้นของน้องปอนด์รัว ๆ “โอ๊ยๆ...พี่ครับ...ผมเสียวจนใจจะขาดแล้วครับ..จะไม่ไหวแล้วครับ” ผมได้ยินแล้วก็เลื่อนหน้าขึ้นมาดูดอมลูกบอลของน้อง แล้วลากปากลิ้นดูดเลียท่อนลำ ไล่ขึ้นมาที่ปลายหัว ครอบปากผงกหัวดูดแรง ๆ จนเสียงดัง “จ๊วบ ๆ “ “ซี๊ดส์ส์...อ่าห์...เสียว ๆ”น้องปอนด์ครางพร้อมกับกระเด้าก้นขึ้นลง “พี่ครับ..ดูดแรง ๆ ..ลึก ๆครับ..ผมใกล้จะแตกแล้วครับ”ผมได้ยินว่า น้ำน้องจะแตก ก็ถอนปากออกจากท่อนลำ เคลื่อนตัวขึ้นไปทาบทับตัวน้องปอนด์ บดเบียดท่อนลำด้วยกันกับน้อง น้องมองหน้าผมอย่างเสียดายแล้วถามว่า “หยุดทำไมอ่ะครับ น้ำผมเกือบจะแตกแล้ว” “ก็พี่ยังไม่อยากให้ปอนด์เสร็จเร็วอ่ะ..พี่อยากทำกับปอนด์นานๆ” พูดจบผมก็ก้มหน้าลงจูบปากน้อง บิดหน้าจูบกันไปมาอย่างเมามัน สักพัก..ผมก็ล้มตัวลงไปนอนหงายข้าง ๆ น้องปอนด์ จับตัวน้องจะให้ขึ้นนอนมาบนตัวผม น้องปอนด์มองหน้าผมอย่างสงสัย “ปอนด์ทำให้พี่มั่งดิ่...อีกหน่อย...เวลาทำอะไรกับแฟน..จะได้ทำเป็นไง”น้องก็เคลื่อนตัวขึ้นมาทาบทับตัวผม จูบผมอย่างหนักหน่วง ผมจับหน้าน้องออก ให้ไซร้ไปที่ใบหูของผม บอกให้น้องแหย่ลิ้นเข้าไปเลียในรูหู “ซี๊ดสส์...ดี...ปอนด์..ดีครับ” จากนั้นก็ดันหน้าน้องเบา ๆ ให้ซุกไซร้ดูดเลียที่ซอกคอผม น้องก็ใช้ปากดูดเลียรัวลิ้นเหมือนที่ผมทำให้น้อง ผมเสียวจนต้องครางออกมา“ซี๊ดสส์....ปอนด์จ๋า...พี่เสียว ผมก็ดันหัวน้องไปที่หัวนม น้องดูดเลียนมผมแรงมาก จนรู้สึก ทั้งเจ็บทั้งเสียว “โอ๊ย...อูย...ปอนด์...เบา ๆ หน่อย” ผมยังคงดันหัวน้อง ให้ดูดไซร้ลงไปที่ท้องจนใกล้ถึงหัวเหน่า น้องปอนด์เงยหน้ามองผม เหมือนจะถามว่า จะให้น้องทำจริง ๆ เหรอ ผมเอามือประคองหน้าของน้องปอนด์และพูดว่า “ปอนด์รักพี่มั้ย” “รักครับ” “ทำแบบที่พี่ทำให้ปอนด์ได้มั้ย” “ผมไม่กล้าอ่ะครับ” “ปอนด์รังเกียจพี่เหรอ” “ป่าวครับ..ไม่ได้รังเกียจ” “แล้วทำไมถึงไม่กล้าทำล่ะ” “เอ่อ..เอ่อ...” ผมก็แกล้งทำหน้านิ่ง งอน ๆ แล้วพูดว่า “ถ้าปอนด์รังเกียจ....ไม่ต้องทำก็ได้” แล้วผมก็หันหน้าหนีไปทางอื่น ไม่มองหน้าน้อง น้องปอนด์มีสีหน้าสลดลง .............
วันนี้แค่นี้ก่อนนะครับ พิมพ์ไม่ไหวแระขอพักสายตาก่อน....แก่แล้ว ..
|