ร้อยเอ็น เล่นรัก ... เรื่องที่ 3 เหยื่ออันโอชะ ... ตอนที่ 1. วิธีมองหาเหยื่อของชายแท้ร้อนเงิน + เพิ่มตอนที่ 2 หน้า 2

Jajaqueen001

ขอบคุนคับ

freezz

ชอบมาก ครับบผม

ninenut

ขอบคุณครับ

Chineigiro

สุดยอด

utain1234

แต่งขะปะ

basictharan

ร้อยเอ็น เล่นรัก - ร้อยเรียงเรื่องเล่า....

เรื่องที่ 3 เหยื่ออันโอชะ

8 ?% v* X5 w: g

ตอนที่ 2. การหลบหนีหัวซุกหัวซุนของคนลวงโลก (No N/C)

****ไม่อนุญาตให้คัดลอกทุกกรณี****

             ผมโดนลากไปรุมซ้อมจนยับเยินในอีกสองวันถัดมา คืนวันศุกร์ที่ฝนตกกระหน่ำ ในจังหวะที่ลงจากรถหน้าบ้านของเจเล่ อยู่ๆก็มีรถตู้สีดำเคลื่อนมาประกบตอนที่กำลังกดกริ่งหน้าบ้าน ชายฉกรรจ์ไม่ทรายบจำนวนทึ้งร่างผมขึ้นรถ ทุกคนใส่หมวกคลุมหน้ามิดชิด คนที่ร่างใหญ่สุดใช้มือปิดปากผมไว้แน่นก่อนจะยัดผ้ากลิ่นเหม็นสาปเข้าปากและสวมถุงอะไรสักอย่างคลุมหัวผมจนมองไม่เห็นทาง ตัวผมสั่นเป็นเจ้าเข้า กลัวตายสุดขีด พยายามขอร้องแต่ก็ไม่มีเสียงเล็ดลอด รถแล่นไปเรื่อยๆ ผมก็ยิ่งหวาดหวั่น กลัวจนแทบอั้นฉี่ไม่ได้ ไม่มีใครพูดอะไรสักคำ จนเวลาล่วงเลยไปเกือบครึ่งชั่วโมง ร่างผมก็ถูกโยนลงรถพร้อมกับโดนเท้าและไม้กระหน่ำฟาดจนสลบไป
$ l; j& t: B8 I2 ^
! B# r5 x; ]4 ~( K# k3 `1 }             ผมตื่นขึ้นมาด้วยสภาพยับเยินที่โรงพยาบาล มีตำรวจสองนายสอบสวนเรื่องที่เกิดขึ้น แต่สมองผมเบลอมึนด้วยฤทธิ์ยาหรือไม่ก็เพราะแรงปะทะจึงไม่สามารถตอบอะไรได้ ตอนที่หมอเย็บรอยแตกก็ได้แต่ชา ในหัวมึนจนไม่รู้เจ็บปวด ตาบวมจนลืมไม่ขึ้นทำให้มองอะไรไม่ชัด แล้วผมก็วูบไปอีกรอบ ตื่นมาก็พบว่าตัวเองนอนบนเตียงคนไข้ในห้องผู้ป่วยรวม พออ่านชื่อโรงพยาบาลแล้วก็ใจหายวูบ เพราะผมมาอยู่คนละมุมเมืองกับบ้านตัวเอง

, S7 ?( Y+ j! y; m+ D) B             ตอนกลางคืนนั้นเงียบสงบ เพราะทางโรงพยาบาลห้ามญาติผู้ป่วยนอนเฝ้า ตอนที่กึ่งหลับกึ่งตื่นผมก็กระตุกตัววูบเพราะโดนอะไรไม่รู้กดทับจนหายใจไม่ออก ผมหลับตาและสวดมนต์ในใจอย่างสิ้นหวัง ไม่รู้ว่าใครกันที่พยายามจะปิดปากผมในยามนี้

# v6 k# O7 c' U  {แกร๊ง... เสียงรถลากของพยาบาลที่ออกตรวจยามดึกช่วยชีวิตผมไว้ได้หวุดหวิด ผู้มาเยือนหายวับไปกับความมืดอย่างกับนินจา ผมนอนหอบหายใจโรยรินจนต้องปัดแก้วน้ำที่หัวเตียงให้ตกแตก

“เป็นอะไรคะ” เสียงพยาบาลวิ่งเอะอะเข้ามา สภาพใบหน้าผมที่ถูกหมอนปิดทับทำให้ถูกย้ายไปห้องพิเศษโดยมีตำรวจมาเฝ้าอยู่ด้านหน้า ผมตัวสั่นด้วยความกลัว มองหาข้าวของส่วนตัวก็หาไม่เจอ จึงได้นอนหลับไปเพราะยานอนหลับ
% x; O% m9 y0 y  W( K0 U
+ C. o3 W3 z# T6 F& @4 T             รู้สึกตัวอีกทีก็ผ่านไปอีกสามวันเห็นจะได้ อาการบาดเจ็บดีขึ้น แต่สภาพยังบวมบูดเหมือนคนเสียโฉม ผมจำอะไรไม่ได้เลย ทำให้ตำรวจไม่มีความคืบหน้าอะไรมาให้ ตอนนี้ก็เลยเหลือแค่ตำรวจมาเฝ้าตอนกลางคืนเท่านั้น ผมมีญาติ แต่ก็พึ่งพาใครไม่ได้ คงเป็นเพราะสันดานที่ไม่ดีตั้งแต่วัยรุ่น ทำให้ทุกคนต่างเอือมระอา เรื่องนี้จึงไม่มีใครรู้ ผมเก็บตัวกริบในห้องพิเศษ พอรู้สึกมีแรงก็เดินไปข้างนอกได้บ้าง ทำแบบนี้ซ้ำๆสองสามวันก็มีบิลค่ารักษาเข้ามา แต่ในนั้นไม่ใช่ชื่อผม ผมจงใจใส่ชื่อเพื่อนสมัยม.ปลายที่ตายไปด้วยอุบัติเหตุรถชนแทน ดีที่บัตรประชาชนและเอกสารอื่นๆรวมถึงโทรศัพท์มือถือผมหายไปตอนที่โดนรุม เลยทำให้ไม่มีใครสืบสาวอะไรได้ต่อ
! p, r. u9 Y0 v& k( ~
, m/ ]6 V' E7 w4 S4 i             ผมผูกมิตรกับญาติคนไข้ห้องอื่นๆด้วยเรื่องราวการถูกรุมซ้อมน่าสังเวชนี้ จนเข้าออกหลายห้องได้สบาย ในใจผมนึกถึงค่ารักษาหกหลักอย่างร้อนรน หากยังอยู่ตรงนี้ ผมคงหมดตัวเป็นแน่ ยังดีที่ผมยักยอกเงินที่หาได้มาไปซ่อนไว้หลายแห่ง เลยพอจะอุ่นใจได้ว่าช่วงนี้คงไม่อดตาย แต่แค่อยากรู้ว่าใครทำร้ายผมกันแน่

...แล้วผมก็แอบออกมาจากโรงพยาบาลในเช้าตรู่ของอีกวันหนึ่ง โดยมีโทรศัพท์มือถือและกุญแจรถยนต์ของญาติคนไข้ห้องข้างเคียงติดมาด้วย
. B2 J1 ?& U0 p1 e$ o6 D! |
- ?# ~, a, v6 @) r9 [             ผมแวะซื้อซิมการ์ดใหม่ที่ร้านขายของใกล้ๆ ยังดีที่แอบฉกบัตรประชาชนและเงินมาบ้าง ด้วยใบหน้าบวมไม่เป็นรูปแบบนี้เลยทำให้คนขายไม่เทียบหน้าเท่าไหร่ หลังจากที่รีเซ็ตมือถือใหม่หมดผมก็กดเบอร์ที่คุ้นเคย

  w9 P* C3 i: h# P  P6 C2 T/ ^: x“ฮัลโหล”
1 F, Q0 D9 ?# H; h3 U2 V% R
- [2 S: {- E* Q2 j, [1 J“ฮัลโหล” ผมกรอกเสียงไป
' B- i7 y* V5 ?" m6 p, z" ?
“ครูนุ”

6 |- w/ r- L& `- ^) q& }' u: s“ชู่ววววว” ผมบอกให้อีกฝั่งเงียบเสียง “เป็นไงบ้าง”
. T8 I5 f/ b$ C; V; E9 Y9 E$ v; d
“ผมสบายดี ไม่เจ็บแล้ว แล้วครูล่ะ หายไปไหนมาเป็นอาทิตย์” เสียงนั้นร้อนรนสอบถาม ผมเลยเล่าเรื่องที่เจอมาให้ฟังแบบน่าสงสารสุดๆจนอีกฝั่งร้องไห้

$ Y: V* t: w) M) A' H4 F: l" J* X“ฮือ น่าจะคนของพี่ชายผม ตอนนั้นผมไข้สูงมากจนโดนพาไปโรงพยาบาล ที่บ้านเลยรู้เรื่องของเรา” ผมว่าละ...

" s! b- L1 h" b. a2 _“ตอนนี้ครูอยู่ไหนอะครับ”
; p5 ^) ?( q5 Q
“ครูยังบอกไม่ได้ เอางี้นะเจเล่ ครูต้องหลบไปซักพักก่อน คงไปหาเจเล่ไม่ได้แล้ว”

“ฮะ ฮือ ครูจะไปไหน”
# n; ~" H' b4 k+ c: u
! N. v  F+ `3 e5 _“ครูไม่รู้ แต่ครูต้องหลบไปก่อน ไม่งั้นที่บ้านเจเล่มาทำร้ายครูอีก เจเล่ยอมเหรอ”
+ |" t- Z0 x: n: Q: x+ H: n3 c
“ไม่แล้ว เจเล่ไม่อยากให้ครูเจ็บ”
8 U. q$ }' J8 P4 k+ k5 t
7 A! b4 p, ^4 `- a2 S1 V' w% a“งั้นดีเลย ครูจะโทรมาถามเจเล่ว่าพอจะช่วยครูได้มั้ย ตอนนี้ครูไม่มีเงิน ไปไหนไม่ได้เลย”
* W( O6 {+ U; o+ E
“ดะ ได้ครับ เดี๋ยวผมโอนไปให้”

“อย่า... เจเล่ไปเดินห้าง xxx นะ เอาบัตรเอทีเอ็มไปหลายๆใบแล้วกดเงินออกมา อย่าลืมเอาเป้ใบใหญ่ไปด้วย กดทีละธนาคารแล้วใส่เงินไว้ในนั้น ....” ผมนัดแนะแผน และสถานที่รับของ “จำไว้นะ อย่าให้ใครจับพิรุธได้ และอย่าออกมาเจอครู ไม่อย่างนั้นครูคงไม่รอด”
# t8 T7 Y5 B0 E& D0 Z
0 ]3 Y6 Y4 F$ N7 B“ครับ” เจเล่รับคำ ผมกระหยิ่ม อย่างน้อยก็พอจะได้ค่าเสียหายมาแหละ

7 J; [" h8 S1 p' M: h- o! R             หลังจากนั้นไม่นาน ผมก็จอดรถไว้ที่ห้างที่นัดกันไว้ ก่อนลงจากรถผมเช็ดพวงมาลัยและเบาะจนสะอาดก่อนใส่หน้ากากปิดหน้าเดินหลบมุมไปในข้างใน ทำตัวให้กลมกลืนและไม่กระโตกกระตากจนกระทั่งได้รับข้อความว่าเงินพร้อมแล้ว ผมจึงแว้บเข้าไปเอา...

  m5 p2 S/ s/ c" H& |# K7 g0 j“เห้ย” เสียงนั้นตะคอกดังลั่น ผมตกใจลนลาน ก่อนวิ่งหลบเข้ามุม เด็กที่ผมจ้างให้ไปเอากระเป๋าโดนจับตัวไว้ด้วยคนของครอบครัวเจเล่ ผมมองภาพนั้นอย่างยิ้มเยาะ เพราะว่าที่นัดเอาเงินคือในรถของเจเล่เอง

“ครูนุ” น้ำเสียงดีใจนั้นดังลั่น ผมต้องบอกให้ลดเสียง
- @2 g( O4 ?: H6 h
, K( v) m* Z; K! m3 W/ N% e+ ^“ได้เงินมั้ย”
, I" N( _! x! p5 W6 V" ~
“ได้ครับ ประมาณสามแสน ผมไปกดมาสิบบัญชีที่หาได้เลย”

“ดีมาก ขอบใจมากนะ..” ผมรับกระเป๋าก่อนจะเดินออกมา

4 H; x4 C$ g: A) {“ครูครับ” มือนั้นรั้ง ผมเริ่มหงุดหงิด

. g" f) }; G6 ?) ]7 S- t5 |“ครูต้องไปละนะ จำไว้ว่าอย่าติดต่อครูอีก”
- a' N  g: |: O" V( ?
“ครับ ฮือ” เจ้าตัวร้องไห้ไปแล้ว แต่ไม่ลืมที่ผมสั่ง นั่นคือโทรศัพท์เครื่องใหม่พร้อมใช้ เรียกแท็กซี่ให้ไปส่งที่สนามบินดอนเมือง เสียงรถตำรวจแล่นมาแต่ไกล คงมาสืบหารถที่ผมขโมยมาและจอดไว้ที่ห้าง เมื่อหลุดจากตรงนี้ผมก็ไปถึงที่หมายและฝากเงินเข้าบัญชีเงินฝากของตัวเองด้วยเครื่องรับฝากอัตโนมัติ คงไม่ดีแน่ถ้าหิ้วเงินสามแสนขึ้นเครื่องด้วยใบหน้าแบบนี้ คนที่ทำร้ายผมคงตามกลิ่นได้ไม่ยาก เมื่อได้ตั๋วเครื่องบินไปลงที่อุดรธานีในไฟลท์ที่ใกล้ที่สุดและก็แอบเข้าไปหลบด้านใน ยังดีที่ใบหน้าผมมันบวมบูด เลยผ่านเข้ามาได้แบบงงๆ เมื่อถึงปลายทางผมเรียกแกรปจากสนามบินให้ไปส่งที่สถานีขนส่งเพื่อหารถไปที่อื่น ป้องกันการตามกลิ่น เมื่อขึ้นรถได้ในคืนนั้นผมก็โล่งใจ เพราะการตามหาคงสิ้นสุดที่อุดรธานีนั่นเอง
6 c/ b1 a. [* w9 J( B
. ~/ X5 y% w. D5 z             อีกหลายสิบชั่วโมงต่อมาผมก็มาถึงที่หมาย สถานีขนส่งอาเขต จ.เชียงใหม่ยังเต็มไปด้วยผู้คน เมื่อคืนผมถอนเงินมาได้ร่วมห้าหมื่น เลยสามารถหารถเช่าด้วยบัตรประชาชนปลอมและขับไปจอดที่เซ็นทรัลแอร์พอร์ตใกล้กับสนามบิน และหาชุดเปลี่ยนแล้วขึ้นรถเหลืองมุ่งไปในที่ๆคุ้นเคยโดยไม่ลืมโทรให้บริษัทรถเช่ามารับรถที่จอดทิ้งไว้
8 c" q9 U6 Y, `6 z
             อากาศสดชื่นของชนบทยังดีอยู่ ผมไม่ใช่คนเชียงใหม่ แต่เคยมาเรียนที่นี่เพิ่งจบเมื่อสี่ปีแล้วนี้เอง ตอนที่ปอกลอกเงินจากน้องเจเล่ได้ ผมก็เกิดปิ๊งไอเดียนี้ขึ้นมา ... ใช่ครับ ผมไม่ได้เข็ดหลาบอะไร การที่ผมถ่อสังขารมาถึงที่นี่ ก็เพราะผมมีเป้าหมายอื่นแล้วนั่นเอง

6 e( m7 l/ a6 h9 J% p             บ้านหลังใหญ่โตโอ่อ่าของเพื่อนสมัยเรียนปิดสนิท ผมเจอกับมันตอนที่เข้าชมรมฟุตบอลเลยสนิทกัน มันเรียนหมอ ผมเรียนศึกษาศาสตร์ ถึงจะต่างกันมาก แต่เราก็สนิทกัน จนเรียนจบไปก็ไม่ได้ติดต่อกันอีก ที่สำคัญ ผมจากมันไปไม่ค่อยดีนัก เนื่องจากวันเลี้ยงส่งปีสี่ เราไปกินเหล้ากันจนเช้า แล้วตื่นมาผมก็พบว่ามันกำลังดูดเอ็นผมอยู่... แล้วนั่นก็เป็นครั้งสุดท้ายที่ผมได้เจอมัน

             สันดานคนเลวอย่างผมสอนให้ใจเย็น หลังจากที่เร่ร่อนตั้งแต่กรุงเทพไปถึงอุดรแล้วต่อมาถึงนี่ก็ทำให้เมื่อยล้าจนเผลอหลับไปที่โต๊ะหินอ่อนหน้าบ้าน จนกระทั่งมีมือใครสักคนมาสะกิด ผมถึงได้สะดุ้งตื่น

6 }& m- D  @1 ~“ไอ้นุ” เจ้าของบ้านมีสีหน้าประหลาดใจอย่างปิดไม่มิด ผมงัวเงียขยี้ตาและตอบกลับไป

) P/ x! X4 N% D5 r3 ]9 H“เออ กูเอง”
  H$ Q3 p% {" o! |3 f
“มึงไปทำอะไรมาวะ หน้ามึง” นั่นเป็นสิ่งแรกที่มันทัก ผมเลยกุเรื่องมาเล่าให้มันสงสารว่าโดนเจ้าหนี้ตามเพราะไปกู้เงินให้เมียเก่าไปทำธุระกิจแต่ก็เจ๊งไม่มีเงินไปคืน แถมยังเลิกกันอีก เลยต้องหนีมา
% I$ Q5 b9 q: V* z0 W* V5 e+ b
“...กูไม่รู้จะไปพึ่งใครที่ไหน นึกถึงแต่มึงนี่แหละ” หวังว่ามันคงเชื่อนะครับ ผมอ่านชื่อที่เสื้อกาวน์ของมันอย่างคุ้นเคย นายแพทย์อมร ปัญญาเด่น โรงพยาบาล xxx

% y$ f" |. `8 C, L! h5 Q+ r( q“เป็นหมอแล้วเท่ห์ชิบหายเลยนะมึง”
2 {% i: M6 S8 {! \
, W$ C/ `. [7 O3 E* |“อื้อ” มันตอบแบบเขินๆ “เข้าบ้านก่อนสิ” ผมเดินตามมันต้อยๆเข้าไปข้างใน แม่เจ้า....นี่บ้านหมอบ้านนอกจริงเหรอวะ อุปกรณ์ทุกอย่างครบครัน แถมยังน่าอยู่ชิบหาย

' }, P* Q" f2 Y" _1 _7 }7 ~“ขอบใจมากนะมึงที่ช่วย”

“กูช่วยมึงได้ แต่คงให้มึงอยู่ด้วยไม่ได้หรอกนะ”
& N1 B4 I8 d4 v) |5 M0 s' I
“อ้าว ทำไมวะ” ผมใจแป้ว
, ~5 R5 r- U2 h4 k% ]
6 i+ p1 Q* F! Q, j# |6 ?0 s. I( X“มึงไม่กลัวเหรอว่าเจ้าหนี้มึงจะตามมาเจอ สภาพมึงก็ใช่ว่าจะไม่เด่น” ผมลูบหน้าอย่างครุ่นคิด หน้าเป็นแผลและเดินทางร่อนไปมาแบบนี้ ไม่ช้าไม่นานก็ต้องสืบเจอ

; W) N6 ]" h" H6 D2 W  K( R“เออว่ะ กูลืมคิดไป นี่กูหาเรื่องเดือดร้อนให้มึงชัดๆ”

6 t8 d2 i  _4 O“อย่าคิดมาก คืนนี้นอนนี่ก่อน พรุ่งนี้ค่อยไป” อ้าว ชิบหาย...กูกะจะมาพึ่งพามึง ดันไล่กูซะละ ผมกำหมัดแน่นเลยครับ นึกอยากให้หน้าหล่อๆตัวเองกลับมาจัง...

redboy

จะไปต่อยังไง

peradan

* _! h: x7 f; V: T- l1 Iขอบคุณครับ

ball3225

ขอบคุณมากครับ

spype

มารวย

ขอบคุณครับ

วิภาวดี

ขอบคุณครับ

watkrub

ขอบคุณมากครับผม

AlphaPaKa

ขอบคุณครับ

newalway

ขอบคุณครับ

Psang

Dee     เสียวมากกก

Kimihirokung

ขอบคุณคับ

pai_2552

ขอบคุณครับ

atatar45

ขอบคุณครับ

tata333

ขอบคุณครับ