ลงทะเบียน2017-9-24
ล่าสุด2025-3-2
นิสิตสัมพันธ์
- กระทู้
- 26
- พลังน้ำใจ
- 12337
- Zenny
- 99516
- ออนไลน์
- 898 ชั่วโมง
|
|
ร้อยเอ็น เล่นรัก - ร้อยเรียงเรื่องเล่า.... 2 \. u( A% I( J7 {
เรื่องที่ 3 เหยื่ออันโอชะ
2 p& R/ F, f5 p/ yตอนที่ 2. การหลบหนีหัวซุกหัวซุนของคนลวงโลก (No N/C) 0 s5 i: a. r& C+ H- l' }
****ไม่อนุญาตให้คัดลอกทุกกรณี**** & q- H' R- y8 _3 A
: J; ^7 a* N% f1 c" n G+ |
ผมโดนลากไปรุมซ้อมจนยับเยินในอีกสองวันถัดมา คืนวันศุกร์ที่ฝนตกกระหน่ำ ในจังหวะที่ลงจากรถหน้าบ้านของเจเล่ อยู่ๆก็มีรถตู้สีดำเคลื่อนมาประกบตอนที่กำลังกดกริ่งหน้าบ้าน ชายฉกรรจ์ไม่ทรายบจำนวนทึ้งร่างผมขึ้นรถ ทุกคนใส่หมวกคลุมหน้ามิดชิด คนที่ร่างใหญ่สุดใช้มือปิดปากผมไว้แน่นก่อนจะยัดผ้ากลิ่นเหม็นสาปเข้าปากและสวมถุงอะไรสักอย่างคลุมหัวผมจนมองไม่เห็นทาง ตัวผมสั่นเป็นเจ้าเข้า กลัวตายสุดขีด พยายามขอร้องแต่ก็ไม่มีเสียงเล็ดลอด รถแล่นไปเรื่อยๆ ผมก็ยิ่งหวาดหวั่น กลัวจนแทบอั้นฉี่ไม่ได้ ไม่มีใครพูดอะไรสักคำ จนเวลาล่วงเลยไปเกือบครึ่งชั่วโมง ร่างผมก็ถูกโยนลงรถพร้อมกับโดนเท้าและไม้กระหน่ำฟาดจนสลบไป" K9 d: A; r6 Y Z, y
, L3 X8 |0 v9 p0 R1 ?2 i
ผมตื่นขึ้นมาด้วยสภาพยับเยินที่โรงพยาบาล มีตำรวจสองนายสอบสวนเรื่องที่เกิดขึ้น แต่สมองผมเบลอมึนด้วยฤทธิ์ยาหรือไม่ก็เพราะแรงปะทะจึงไม่สามารถตอบอะไรได้ ตอนที่หมอเย็บรอยแตกก็ได้แต่ชา ในหัวมึนจนไม่รู้เจ็บปวด ตาบวมจนลืมไม่ขึ้นทำให้มองอะไรไม่ชัด แล้วผมก็วูบไปอีกรอบ ตื่นมาก็พบว่าตัวเองนอนบนเตียงคนไข้ในห้องผู้ป่วยรวม พออ่านชื่อโรงพยาบาลแล้วก็ใจหายวูบ เพราะผมมาอยู่คนละมุมเมืองกับบ้านตัวเอง
" N9 Z/ j, r' `% o) e
- a; k, h7 ]$ D% P5 R: w7 e ตอนกลางคืนนั้นเงียบสงบ เพราะทางโรงพยาบาลห้ามญาติผู้ป่วยนอนเฝ้า ตอนที่กึ่งหลับกึ่งตื่นผมก็กระตุกตัววูบเพราะโดนอะไรไม่รู้กดทับจนหายใจไม่ออก ผมหลับตาและสวดมนต์ในใจอย่างสิ้นหวัง ไม่รู้ว่าใครกันที่พยายามจะปิดปากผมในยามนี้
5 c9 ]. ~ ~4 W+ J$ `( r' A5 e+ b* i8 E' r8 Y6 @7 z2 U- s) X
แกร๊ง... เสียงรถลากของพยาบาลที่ออกตรวจยามดึกช่วยชีวิตผมไว้ได้หวุดหวิด ผู้มาเยือนหายวับไปกับความมืดอย่างกับนินจา ผมนอนหอบหายใจโรยรินจนต้องปัดแก้วน้ำที่หัวเตียงให้ตกแตก4 T% @+ m- a& {& `. F
* M( ^9 y7 K/ l. t$ x“เป็นอะไรคะ” เสียงพยาบาลวิ่งเอะอะเข้ามา สภาพใบหน้าผมที่ถูกหมอนปิดทับทำให้ถูกย้ายไปห้องพิเศษโดยมีตำรวจมาเฝ้าอยู่ด้านหน้า ผมตัวสั่นด้วยความกลัว มองหาข้าวของส่วนตัวก็หาไม่เจอ จึงได้นอนหลับไปเพราะยานอนหลับ% \+ _! [/ [1 k3 p% ], B o8 Z
6 Q0 r3 q5 ? Q9 L รู้สึกตัวอีกทีก็ผ่านไปอีกสามวันเห็นจะได้ อาการบาดเจ็บดีขึ้น แต่สภาพยังบวมบูดเหมือนคนเสียโฉม ผมจำอะไรไม่ได้เลย ทำให้ตำรวจไม่มีความคืบหน้าอะไรมาให้ ตอนนี้ก็เลยเหลือแค่ตำรวจมาเฝ้าตอนกลางคืนเท่านั้น ผมมีญาติ แต่ก็พึ่งพาใครไม่ได้ คงเป็นเพราะสันดานที่ไม่ดีตั้งแต่วัยรุ่น ทำให้ทุกคนต่างเอือมระอา เรื่องนี้จึงไม่มีใครรู้ ผมเก็บตัวกริบในห้องพิเศษ พอรู้สึกมีแรงก็เดินไปข้างนอกได้บ้าง ทำแบบนี้ซ้ำๆสองสามวันก็มีบิลค่ารักษาเข้ามา แต่ในนั้นไม่ใช่ชื่อผม ผมจงใจใส่ชื่อเพื่อนสมัยม.ปลายที่ตายไปด้วยอุบัติเหตุรถชนแทน ดีที่บัตรประชาชนและเอกสารอื่นๆรวมถึงโทรศัพท์มือถือผมหายไปตอนที่โดนรุม เลยทำให้ไม่มีใครสืบสาวอะไรได้ต่อ# b( V$ S+ L$ X9 }5 _- g2 Q, I
) q+ C# ~: |) V# n2 n# y6 G ผมผูกมิตรกับญาติคนไข้ห้องอื่นๆด้วยเรื่องราวการถูกรุมซ้อมน่าสังเวชนี้ จนเข้าออกหลายห้องได้สบาย ในใจผมนึกถึงค่ารักษาหกหลักอย่างร้อนรน หากยังอยู่ตรงนี้ ผมคงหมดตัวเป็นแน่ ยังดีที่ผมยักยอกเงินที่หาได้มาไปซ่อนไว้หลายแห่ง เลยพอจะอุ่นใจได้ว่าช่วงนี้คงไม่อดตาย แต่แค่อยากรู้ว่าใครทำร้ายผมกันแน่$ G* L8 _* o: e) B! t
6 {; k4 W% x( b7 C6 J...แล้วผมก็แอบออกมาจากโรงพยาบาลในเช้าตรู่ของอีกวันหนึ่ง โดยมีโทรศัพท์มือถือและกุญแจรถยนต์ของญาติคนไข้ห้องข้างเคียงติดมาด้วย
. ], e) q9 E& J: L8 M s9 b8 r3 H w1 W
ผมแวะซื้อซิมการ์ดใหม่ที่ร้านขายของใกล้ๆ ยังดีที่แอบฉกบัตรประชาชนและเงินมาบ้าง ด้วยใบหน้าบวมไม่เป็นรูปแบบนี้เลยทำให้คนขายไม่เทียบหน้าเท่าไหร่ หลังจากที่รีเซ็ตมือถือใหม่หมดผมก็กดเบอร์ที่คุ้นเคย
( M$ f T6 E$ \/ i' o# c& i! c1 Q; M) @9 H" }
“ฮัลโหล” 8 o# m. ^" ^0 Y, B
( z9 ^5 K! m) H: C“ฮัลโหล” ผมกรอกเสียงไป
4 D5 Z7 r& T" c. N0 o! G$ L2 o9 p, q6 }, v5 F
“ครูนุ”! Q; m0 _1 u1 \& d" ]$ X
: v2 R) [0 v7 Q“ชู่ววววว” ผมบอกให้อีกฝั่งเงียบเสียง “เป็นไงบ้าง”$ d5 I" V* E T* B' m; U
, B$ ]. C5 n) W
“ผมสบายดี ไม่เจ็บแล้ว แล้วครูล่ะ หายไปไหนมาเป็นอาทิตย์” เสียงนั้นร้อนรนสอบถาม ผมเลยเล่าเรื่องที่เจอมาให้ฟังแบบน่าสงสารสุดๆจนอีกฝั่งร้องไห้
6 n2 a- { `: K6 ^1 r, k: s; w. h |% r# \
“ฮือ น่าจะคนของพี่ชายผม ตอนนั้นผมไข้สูงมากจนโดนพาไปโรงพยาบาล ที่บ้านเลยรู้เรื่องของเรา” ผมว่าละ...# J A+ m& P& {$ z2 x0 X
8 q' _2 L( _$ F: j
“ตอนนี้ครูอยู่ไหนอะครับ”
* S0 W- d3 ~1 O4 E4 ~6 n2 c" j3 z0 i# H( ?; k+ |
“ครูยังบอกไม่ได้ เอางี้นะเจเล่ ครูต้องหลบไปซักพักก่อน คงไปหาเจเล่ไม่ได้แล้ว”
* d1 N* ?7 l& g: Q
0 `8 p9 V, C2 t+ j8 O: q“ฮะ ฮือ ครูจะไปไหน”
) J5 i" \5 [% t% r! V$ a( O) y
“ครูไม่รู้ แต่ครูต้องหลบไปก่อน ไม่งั้นที่บ้านเจเล่มาทำร้ายครูอีก เจเล่ยอมเหรอ”
! ^3 h2 G2 {6 H5 z/ Y5 [ u
9 b% X t4 t: v3 E2 G' |3 |9 | w' R“ไม่แล้ว เจเล่ไม่อยากให้ครูเจ็บ”+ s+ Z* E. y' i, m( c
; A1 v) g. o0 @( L( ]" r$ l
“งั้นดีเลย ครูจะโทรมาถามเจเล่ว่าพอจะช่วยครูได้มั้ย ตอนนี้ครูไม่มีเงิน ไปไหนไม่ได้เลย”8 k3 E/ p+ Y$ T/ A; ]) k" Y
- H# `; H( d& q- x+ I
“ดะ ได้ครับ เดี๋ยวผมโอนไปให้”; D6 ?- r+ F4 T6 N3 S& ~
3 I! ~6 V+ W# P& v: U7 D9 i* M
“อย่า... เจเล่ไปเดินห้าง xxx นะ เอาบัตรเอทีเอ็มไปหลายๆใบแล้วกดเงินออกมา อย่าลืมเอาเป้ใบใหญ่ไปด้วย กดทีละธนาคารแล้วใส่เงินไว้ในนั้น ....” ผมนัดแนะแผน และสถานที่รับของ “จำไว้นะ อย่าให้ใครจับพิรุธได้ และอย่าออกมาเจอครู ไม่อย่างนั้นครูคงไม่รอด” / M& Z. {" Q6 |7 ^$ o2 @
1 Y" f, M( c; C+ z+ K“ครับ” เจเล่รับคำ ผมกระหยิ่ม อย่างน้อยก็พอจะได้ค่าเสียหายมาแหละ 3 R4 B2 o8 }7 x; L! G
% H! ~) |" ~$ [1 Z) D9 e: s หลังจากนั้นไม่นาน ผมก็จอดรถไว้ที่ห้างที่นัดกันไว้ ก่อนลงจากรถผมเช็ดพวงมาลัยและเบาะจนสะอาดก่อนใส่หน้ากากปิดหน้าเดินหลบมุมไปในข้างใน ทำตัวให้กลมกลืนและไม่กระโตกกระตากจนกระทั่งได้รับข้อความว่าเงินพร้อมแล้ว ผมจึงแว้บเข้าไปเอา...1 G V; n/ O) e, L r# b
7 B+ A) B6 {9 x+ n1 q“เห้ย” เสียงนั้นตะคอกดังลั่น ผมตกใจลนลาน ก่อนวิ่งหลบเข้ามุม เด็กที่ผมจ้างให้ไปเอากระเป๋าโดนจับตัวไว้ด้วยคนของครอบครัวเจเล่ ผมมองภาพนั้นอย่างยิ้มเยาะ เพราะว่าที่นัดเอาเงินคือในรถของเจเล่เอง
7 j2 q0 \+ }% d7 s
) O, K& v$ w ]# T9 r“ครูนุ” น้ำเสียงดีใจนั้นดังลั่น ผมต้องบอกให้ลดเสียง
; d, W* x! u* u# e3 Z+ ~5 f! o5 Y! l+ l
“ได้เงินมั้ย”
& F& I& t$ @+ V1 k1 k7 {1 Q5 g! Y8 q5 K4 V1 n
“ได้ครับ ประมาณสามแสน ผมไปกดมาสิบบัญชีที่หาได้เลย”: O Z! F! c& u# I' L
# M2 O0 @& D6 G1 @, e: S. W“ดีมาก ขอบใจมากนะ..” ผมรับกระเป๋าก่อนจะเดินออกมา; I3 x4 Y3 N% ^0 h ]( \
8 ^; L( B. P2 h1 s
“ครูครับ” มือนั้นรั้ง ผมเริ่มหงุดหงิด
! |% V0 h* G' F
+ W; r* W7 @+ B u“ครูต้องไปละนะ จำไว้ว่าอย่าติดต่อครูอีก”9 Y& k( U- w8 J
* D: R9 v9 X3 c% M, Y+ q" ]8 p“ครับ ฮือ” เจ้าตัวร้องไห้ไปแล้ว แต่ไม่ลืมที่ผมสั่ง นั่นคือโทรศัพท์เครื่องใหม่พร้อมใช้ เรียกแท็กซี่ให้ไปส่งที่สนามบินดอนเมือง เสียงรถตำรวจแล่นมาแต่ไกล คงมาสืบหารถที่ผมขโมยมาและจอดไว้ที่ห้าง เมื่อหลุดจากตรงนี้ผมก็ไปถึงที่หมายและฝากเงินเข้าบัญชีเงินฝากของตัวเองด้วยเครื่องรับฝากอัตโนมัติ คงไม่ดีแน่ถ้าหิ้วเงินสามแสนขึ้นเครื่องด้วยใบหน้าแบบนี้ คนที่ทำร้ายผมคงตามกลิ่นได้ไม่ยาก เมื่อได้ตั๋วเครื่องบินไปลงที่อุดรธานีในไฟลท์ที่ใกล้ที่สุดและก็แอบเข้าไปหลบด้านใน ยังดีที่ใบหน้าผมมันบวมบูด เลยผ่านเข้ามาได้แบบงงๆ เมื่อถึงปลายทางผมเรียกแกรปจากสนามบินให้ไปส่งที่สถานีขนส่งเพื่อหารถไปที่อื่น ป้องกันการตามกลิ่น เมื่อขึ้นรถได้ในคืนนั้นผมก็โล่งใจ เพราะการตามหาคงสิ้นสุดที่อุดรธานีนั่นเอง" @# P. q6 u8 y) F
0 m& g: \4 B+ l, A2 z
อีกหลายสิบชั่วโมงต่อมาผมก็มาถึงที่หมาย สถานีขนส่งอาเขต จ.เชียงใหม่ยังเต็มไปด้วยผู้คน เมื่อคืนผมถอนเงินมาได้ร่วมห้าหมื่น เลยสามารถหารถเช่าด้วยบัตรประชาชนปลอมและขับไปจอดที่เซ็นทรัลแอร์พอร์ตใกล้กับสนามบิน และหาชุดเปลี่ยนแล้วขึ้นรถเหลืองมุ่งไปในที่ๆคุ้นเคยโดยไม่ลืมโทรให้บริษัทรถเช่ามารับรถที่จอดทิ้งไว้; i, ~; l+ {* H0 ?* L7 m& A( T
( h* U5 R, L! W4 ^: F' w อากาศสดชื่นของชนบทยังดีอยู่ ผมไม่ใช่คนเชียงใหม่ แต่เคยมาเรียนที่นี่เพิ่งจบเมื่อสี่ปีแล้วนี้เอง ตอนที่ปอกลอกเงินจากน้องเจเล่ได้ ผมก็เกิดปิ๊งไอเดียนี้ขึ้นมา ... ใช่ครับ ผมไม่ได้เข็ดหลาบอะไร การที่ผมถ่อสังขารมาถึงที่นี่ ก็เพราะผมมีเป้าหมายอื่นแล้วนั่นเอง
. B9 ^% x+ a; Z0 u& s, S) }4 Q; Z
! q& A6 W6 @, `3 m5 ^* }; h$ ~! m$ O& Z บ้านหลังใหญ่โตโอ่อ่าของเพื่อนสมัยเรียนปิดสนิท ผมเจอกับมันตอนที่เข้าชมรมฟุตบอลเลยสนิทกัน มันเรียนหมอ ผมเรียนศึกษาศาสตร์ ถึงจะต่างกันมาก แต่เราก็สนิทกัน จนเรียนจบไปก็ไม่ได้ติดต่อกันอีก ที่สำคัญ ผมจากมันไปไม่ค่อยดีนัก เนื่องจากวันเลี้ยงส่งปีสี่ เราไปกินเหล้ากันจนเช้า แล้วตื่นมาผมก็พบว่ามันกำลังดูดเอ็นผมอยู่... แล้วนั่นก็เป็นครั้งสุดท้ายที่ผมได้เจอมัน: F. x$ w/ U- ~1 [& \
Z) G) m8 j# A% l$ l( U/ Z2 x สันดานคนเลวอย่างผมสอนให้ใจเย็น หลังจากที่เร่ร่อนตั้งแต่กรุงเทพไปถึงอุดรแล้วต่อมาถึงนี่ก็ทำให้เมื่อยล้าจนเผลอหลับไปที่โต๊ะหินอ่อนหน้าบ้าน จนกระทั่งมีมือใครสักคนมาสะกิด ผมถึงได้สะดุ้งตื่น
* X' r$ \# e! ^6 c2 _7 z) i6 l5 m4 C' d/ F! t+ w: h, s
“ไอ้นุ” เจ้าของบ้านมีสีหน้าประหลาดใจอย่างปิดไม่มิด ผมงัวเงียขยี้ตาและตอบกลับไป
- H8 d3 n* @. F2 T, ^' e; N9 C7 d- ~. Q! M9 h
“เออ กูเอง” 0 N" i$ V( W6 W/ U
+ t! \) Z8 |. K2 {3 z“มึงไปทำอะไรมาวะ หน้ามึง” นั่นเป็นสิ่งแรกที่มันทัก ผมเลยกุเรื่องมาเล่าให้มันสงสารว่าโดนเจ้าหนี้ตามเพราะไปกู้เงินให้เมียเก่าไปทำธุระกิจแต่ก็เจ๊งไม่มีเงินไปคืน แถมยังเลิกกันอีก เลยต้องหนีมา8 R5 r6 I. @- N' b" I
; U0 p' S: l% h+ n6 e
“...กูไม่รู้จะไปพึ่งใครที่ไหน นึกถึงแต่มึงนี่แหละ” หวังว่ามันคงเชื่อนะครับ ผมอ่านชื่อที่เสื้อกาวน์ของมันอย่างคุ้นเคย นายแพทย์อมร ปัญญาเด่น โรงพยาบาล xxx 9 _3 [3 T* J' @. v* r3 k
/ Z/ v- n' ~* p" ^4 r7 u+ Z
“เป็นหมอแล้วเท่ห์ชิบหายเลยนะมึง”
9 s) V6 L( z. s/ U) | g: Q2 T) u D
$ |1 O( v2 `% v( w0 i! x* l& f“อื้อ” มันตอบแบบเขินๆ “เข้าบ้านก่อนสิ” ผมเดินตามมันต้อยๆเข้าไปข้างใน แม่เจ้า....นี่บ้านหมอบ้านนอกจริงเหรอวะ อุปกรณ์ทุกอย่างครบครัน แถมยังน่าอยู่ชิบหาย 6 y0 v- A+ q' {, X8 F a, g# B
0 H. P5 @0 w: F7 V1 E! t“ขอบใจมากนะมึงที่ช่วย”
+ z( {! \$ K6 d' l ]7 z- \, f0 U, I. o% O. [9 ^( b6 g
“กูช่วยมึงได้ แต่คงให้มึงอยู่ด้วยไม่ได้หรอกนะ”
: l7 I8 n8 e$ A B( ?4 z; F! ^! N8 v% ], R8 a
“อ้าว ทำไมวะ” ผมใจแป้ว
7 b& m7 T1 j4 j# L+ B+ w1 U. b( v. E/ [# a
“มึงไม่กลัวเหรอว่าเจ้าหนี้มึงจะตามมาเจอ สภาพมึงก็ใช่ว่าจะไม่เด่น” ผมลูบหน้าอย่างครุ่นคิด หน้าเป็นแผลและเดินทางร่อนไปมาแบบนี้ ไม่ช้าไม่นานก็ต้องสืบเจอ
1 O/ u, S! u! I. A& A. v2 H2 I/ U& B4 w" I6 E' k8 [. u. s
“เออว่ะ กูลืมคิดไป นี่กูหาเรื่องเดือดร้อนให้มึงชัดๆ” 1 X6 ?2 ?- t3 h0 O6 A# M; f
& N" G: O% b* X \' Z7 j, g9 K+ ]% N
“อย่าคิดมาก คืนนี้นอนนี่ก่อน พรุ่งนี้ค่อยไป” อ้าว ชิบหาย...กูกะจะมาพึ่งพามึง ดันไล่กูซะละ ผมกำหมัดแน่นเลยครับ นึกอยากให้หน้าหล่อๆตัวเองกลับมาจัง... |
คะแนน
-
ดูบันทึกคะแนน
|
Every cloud has a silver l
หวาดดีคราบบ หวัดดีปี 2017
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2020-1-28 02:11:36
โพสต์ 2020-1-28 08:45:47
โพสต์ 2020-2-3 08:35:33
โพสต์ 2020-2-3 08:51:22