|
ขออนุญาตลงใหม่นะครับ
สามสิงห์สยบไพรี
บนเวทีรางวัลโนเบลอันทรงเกียรติผู้คนหลายพันคนต่างลุกขึ้นยืนอย่างพร้อมเพรียงเมื่อกษัตริย์วาดิม โทมัสเมอร์ราล ปรากฏพระวรกายเพื่อรับรางวัลโนเบลสาขาเคมี ซึ่งการค้นพบของพระองค์ในฐานะนักวิทยาศาสตร์ได้สร้างความหวังให้กับมวลมนุษยชาติในการเอาชนะโรคมะเร็งในอนาคต หลังได้รับรางวัลอันสูงค่าสูตรเคมีระทึกโลกได้ถูกเก็บเป็นความลับสุดยอดต่างกับทุกปีที่จะมีการเผยแพร่สู่สาธารณะสาเหตุก็เพราะสูตรลับดังกล่าวไม่เพียงมีคุณอนันต์หากแต่โทษของมันก็ร้ายแรงไม่แพ้กันถ้าตกไปอยู่ในมือของเหล่าอาชญากร พระองค์รู้ดีว่าหากมีการผสมสารเคมีบางตัวด้วยสัดส่วนที่พอเหมาะสูตรรักษามะเร็งก็จะกลายเป็นเป็นยาเสพติดซึ่งมีฤทธิ์รุนแรงที่สุดเท่าที่เคยอุบัติขึ้นบนโลกและด้วยความที่พระองค์รู้สูตรแต่เพียงผู้เดียว การอารักขาให้ความปลอดภัยจึงอยู่ในระดับสูงสุด.....หลังจากการกล่าวสุนทรพจน์สิ้นสุดลง พิธีการก็หยุดลงชั่วคราวผู้คนเริ่มทยอยออกจากห้องประชุมอันโอ่อ่า หญิงสาวในชุดสีดำเรียบหรูติดเข็มกลัดเพชรแมงมุมแม่หม้ายดำดูโดดเด่นท่ามกลางกลุ่มคนเธอเป็นผู้หญิงเอเชียที่สูงกว่ามาตรฐาน เรือนร่างระหงในชุดรัดรูปอวบอิ่มใบหน้ารูปไข่สวยสง่า ดวงตาสีน้ำผึ้งแฝงแววเย็นชา มุมปากที่รั้นขึ้นเล็กน้อยทำให้ริมฝีปากแดงระยับยิ่งน่ามอง ชายฉกรรจ์เอเชียหน้าตาดีในชุดสูทดำสามคนคอยติดตามอารักขาด้วยความระแวดระวังดูแล้วไม่ต่างกับนางพญาผึ้งที่เต็มไปด้วยพิษร้าย........................... “ศาสตราจารย์คิดว่าสูตรยาเป็นของจริงหรือเปล่าคะ คุณพี่เสียเงินโขอยู่นะกว่าจะได้มา” น้ำเสียงชายที่แฝงจริตเกินหญิงทุ้มกังวาน “เท่าที่ดูผมคิดว่าไม่ใช่ของปลอมแต่ก็ไม่ใช่ของแท้” ฝรั่งวัยกลางคนในชุดเสื้อกาวน์ตอบหมุนตัวไปมาสาละวนกับเครื่องมือในห้องแล็บ “พูดอะไรกำกวมด๊อกเตอร์...สรุปยังไงกันคะ” กระเทยหน้าสวยท่าทางเจ้าอารมณ์กระแทกเสียงแข็ง “คือยังงี้ครับคุณเด่น...สูตรที่นายหญิงได้มาไม่แปลกปลอมก็จริงแต่ก็ขาดใจความสำคัญทำให้ส่วนผสมไม่ถูกต้อง...ฮึ ๆๆๆ..ฉลาดมาก..ฉลาดจริง ๆแต่ก็ไม่ฉลาดกว่าผมไปได้” ด๊อกเตอร์ฝรั่งพูดยิ้มชูหลอดยาในมือ โดยเฉพาะประโยคสุดท้ายเหมือนพูดกับตัวเอง “สรุปสำเร็จมั้ยละ...เด่นละเบื๊อเบื่อด๊อก นี่ถ้าไม่ใช่คำสั่งคุณพี่นะจะไม่ยุ่งเลย” กระเทยเด่นจันทร์ใจร้อนดั่งไฟเผากระชากเสียงแต่ก็ไม่กล้าอาละวาดมากกว่านั้นเพราะรู้ว่าพี่หล่อนเกรงใจไอ้ฝรั่งงี่เง่านี่แค่ไหน “ฮึๆๆๆ...สำเร็จสิครับ ขึ้นอยู่กับ.....” หล่อนค้อนควักมองชายต่างวัยกลอกตาเอือมระอา รู้ทันว่าปัญหาของไอ้แก่เจ้าเล่ห์จะเป็นอย่างอื่นไปไม่ได้นอกจากเงิน............. ในห้องทำงานหรูหราหญิงสาวในชุดสีดำพิจารณาน้ำสีม่วงจางๆ ในหลอดแก้ว กำหมัดเค้นเสียงออกจากไรฟัน “แกแน่มาก....” หล่อนขบริมฝีปากแน่นแสดงถึงความแค้นที่กษัตริย์วาดิมตระบัดสัตย์ไม่ส่งมอบสูตรเคมีที่แท้จริงทั้งที่ความลับที่หล่อนซื้อมาแพงลิบลิ่วเพื่อแบ็ลคเมล์ก็ถูกแลกไปแล้ว ถึงศาสตราจารย์ฟิลลิปจะสามารถปรุงยาได้ก็จริง แต่คุณภาพในเชิงเสพติดกลับไม่เต็มร้อยอย่างที่หวัง การเสียรู้กษัตริย์วาดิมทำให้กลัดกลุ้มไม่น้อยแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ เพราะฐานอำนาจของเธอยังไม่ยิ่งใหญ่พอจะต่อกรกับราชวงศ์ลิคเคนสไตน์หล่อนทุกข์ใจหลายวันจนเช้านี้ด๊อกเตอร์พอลรีบโทรมาแต่เช้า “นายหญิงครับ..นายหญิง” ศาสตราจารย์สูงวัยพูดรัวตื่นเต้น “มีอะไรคะด๊อกเตอร์...น้ำเสียงตื่นเต้นเชียว” มุกประดับถามอ่อนโยนให้ความเกรงใจเต็มที่ “amazing ครับ..amazing มาก ๆ” เขาพูดอังกฤษไทยปนกัน “ยา..จากสูตรที่ผมคิดมันไม่ใช่ยาเสพติดธรรมดา” หยุดนิดนึงเพื่อหายใจ “ยังไงเหรอคะ” หล่อนถามสนใจรู้ดีว่าศาสตราจารย์ฝรั่งคนนี้ถ้าไม่สำคัญจริง ๆ คงไม่โทรมา “ก็นอกจากจะมีประสิทธิภาพดีกว่าเฮโรอีนแล้วมันยัง..มันยังเป็นยาปลุกเซ็กส์ชั้นเลิศด้วยครับ”.................ในห้องแล็บ มุกประดับตั้งใจฟังทุกถ้อยคำ มองดูหนูขาวนอนชักกระตุกตายหลังจากถูกฉีดน้ำยาสีม่วงเข้าไปเพียงสิบนาที “มันมีอะไรพิเศษคะ...ไหนว่าเป็นยาปลุกเซ็กส์ด้วย ถ้ายาตัวนี้กินแล้วตายจะมีประโยชน์อะไร” หล่อนชักหงุดหงิด “คือยังงี้ครับ....หลังจากที่ผมผ่าศพมันดูก็เห็นว่าอวัยวะเพศมันบวมอัดลำไส้จนพองแล้วขาดใจตายครับ” “แล้วไง” “แล้วผมก็ลองฉีดยาให้หนูอีกสองตัวซึ่งเป็นตัวผู้ทั้งคู่ ผลมันก็เป็นอย่างนี้ครับ” ฝรั่งแก่ตอบอมยิ้มภูมิใจในการค้นพบโดยบังเอิญของตนเชื้อเชิญหล่อนมายังจุดทดลอง ในกล่องพลาสติกใสหนูขาวตัวผู้สองตัวหลังจากถูกฉีดยาก็นอนนิ่ง เพียงไม่ถึงนาทีตัวที่ใหญ่กว่าก็ลุกขึ้นทำท่าเหมือนติดสัดจับตัวผู้อีกตัวผสมพันธุ์ทันทีมุกประดับเบิกตากว้างมองหนูสองตัวที่โรมรันกันอย่างดุเดือดตื่นเต้นไม่แพ้กันผ่านไปห้านาที หนูตัวใหญ่ผสมพันธุ์ถึงสามครั้งก่อนจะถูกหนูตัวเล็กเปลี่ยนบทบาทผสมพันธุ์สามครั้งซ้อนเช่นกัน หล่อนยืนดูปรากฏการณ์ตรงหน้านิ่งไม่มีความรู้สึกใดๆ ให้คาดเดา “ครึ่งชั่วโมงผ่านไปแล้วครับนายหญิง” เสียงด๊อกเตอร์ฉุดเธอจากภวังค์ “อืมมมม” เธอรับคำเบา ๆ ไม่มีปฏิกริยาอื่น “หนูสองตัวไม่ตายครับ” มุกประดับมองหนูสองตัวที่วิ่งไล่กันอยู่ในกล่อง พลันนึกได้ “อุ๊ยจริงด้วย...ทำไมคะด๊อกเตอร์” เธออุทานในยามเผลอตัวดูไปคล้ายเด็กสาวร่าเริงไม่ใช่นายหญิงที่คุมชายฉกรรจ์เป็นร้อยด้วยความเฉียบขาด “ก็หมายความว่าคนที่เสพยานี้เข้าไปจะเร่าร้อนมีอารมณ์ทางเพศสูงสุดแต่ข้อเสียก็คือถ้าไม่ได้ร่วมรักก็จะขาดใจตาย ซึ่งนายหญิงก็เห็นแล้วว่าหนูตัวแรกซึ่งเป็นตัวผู้ตายภายในสิบนาที” แกเปิดทางให้หล่อนเดินมาอีกจุดหนึ่ง “ตัวนี้เป็นตัวเมียครับผมให้ยาเมื่อสองชั่วโมงก่อน” มุกประดับมองหนูขาวตัวเมียที่วิ่งไปมาด้วยความสนใจ “เอ....หรือว่า....” หล่อนกำลังจะพูดในสิ่งที่คิดก็ถูกศาสตราจารย์สติเฟื่องชิงตอบ “ใช่อย่างที่นายหญิงสันนิษฐานจริงๆ ครับ” ด้วยคำพูดประโยคเดียวก็บ่งบอกตัวตนไอ้ฝรั่งแก่ได้อย่างชัดเจนว่าเลียเก่งแค่ไหน “ยาตัวนี้ให้ผลเสพติดทั้งสองเพศแต่ฤทธิ์ปลุกเซ็กส์จะมีผลเฉพาะเพศผู้เท่านั้น จะด้วยสาเหตุอะไรยังไม่ทราบแน่ชัด อาจจะเกิดจากโครโมโซมบางตัวในเพศผู้ที่ทำปฏิกริยากับสัดส่วนของเคมี และจากการคำนวณของผมถ้าเป็นคนก็คงจะตายภายในสามชั่วโมง แต่สิ่งที่วิเศษสุด ๆ มันอยู่ตรงนี้ครับ” ด๊อกเตอร์ฟิลลิปสรุป ชี้มือไปยังหนูสองตัวที่วิ่งพล่านไม่มีสัญญาณอันตรายใด ๆ “มันมีเซรุ่มแก้ครับ...” ชายแก่ไม่พูดต่อมองมุกประดับด้วยความยำเกรง “ด๊อกเตอร์หมายถึง...น้ำอสุจิ” หล่อนขบคิดอย่างรวดเร็ว “ใช่ครับ...ผู้เสพต้องได้รับน้ำอสุจิถึงสามครั้งด้วยกันถึงจะสลายฤทธิ์ยาได้” ด๊อกเตอร์ยิ้มนึกชมความเฉลียวฉลาดของนายสาว “เยี่ยม...เยี่ยมจริงๆ...” หล่อนพูดครุ่นคิด “ยานี่เหมาะสำหรับผู้ชาย....ถ้ายาตัวนี้เผยแพร่ไปทั่วโลกจะเกิดอะไรขึ้นเงินและอำนาจต้องเป็นของเธออย่างไม่ต้องสงสัย” แล้วรอยยิ้มน้อย ๆก็ปรากฎที่มุมปาก......รอยยิ้มอันแสนหวาน...รอยยิ้มอันเหี้ยมเกรียม ............................. “พี่มุก” เด่นจันทร์ชะโงกหน้าเรียก “มีอะไรยายเด่น” มุกประดับถามน้องชายใจหญิงน้ำเสียงอ่อนโยน “ข่าวดีนะซิพี่มุกขา.....แหล่งข่าวรายงานว่ามงกุฏราชกุมารมาร์ตินจูเนียร์บินมาเมืองไทยแบบลับๆ ค่า” เด่นจันทร์สะบัดสะบิ้ง “เฮอะ...ลูกชายไอ้คนปลิ้นปล้อน” เธอแค่นเสียง แล้วจู่ ๆ ตาคู่งามก็วาวโรจน์น่ากลัวคล้ายเพิ่งคิดอะไรออก ความแค้นต่อกษัตริย์วาดิมคุกรุ่นขึ้นมาทันที “แกไปดูซิว่ามันมายังไง...ระบบรักษาความปลอดภัยเข้มงวดแค่ไหนแล้วมารายงานด่วน” มุกประดับสั่งเร็วไม่อ่อนโยนนุ่มนวลเช่นตอนแรก ซึ่งเด่นจันทร์รู้จักพี่สาวคนนี้ดี จึงไม่ต่อความยาวสาวความยืด “คะ” หล่อนรับคำเบา ๆแล้วถอยออกไป มุกประดับมองตามแล้วกำหมัดอีกครั้ง “ไอ้คนทรยศ....แกจะต้องได้รับบทเรียนอย่างสาสม” หล่อนพูดเน้นเสียงความแค้นที่กัดกร่อนจิตใจทำให้เธอกลับกลายเป็นคนละคน............................. ด้วยวัยเพียงสิบสี่ชันษาเจ้าชายน้อยมาร์ตินแห่งอาณาจักรลิคเคนสไตน์ทอดพระเนตรดูธรรมชาติรอบๆ ตัวที่เขียวชอุ่มด้วยความเบิกบาน เสียงสัตว์ร้องระงมดังทั่วป่า พระองค์ถอดแบบพระบิดามาทุกกระเบียดนิ้ว ความหล่อเหลาฉายแววในทุกอณูของร่างกายที่สำคัญยังทรงชอบศึกษาเรื่องราวของธรรมชาติ พันธุ์พืชสัตว์ป่าเหมือนพระบิดาที่เป็นนักวิทยาศาสตร์เจ้าของรางวัลโนเบลหมาดๆ เมื่อสี่ปีที่แล้วตอนติดตามท่านพ่อมาเมืองไทย เจ้าชายน้อยมาร์ตินก็หลงรักในธรรมชาติป่าเขตร้อนอย่างจัง และด้วยนิสัยที่เอาแต่พระทัยตนเองทำให้ขัดคำสั่งพระบิดาที่ทรงห้ามเด็ดขาดไม่ให้มาเมืองไทย แอบหนีพร้อมการ์ดเพียงแค่สองคนมาโผล่ที่ป่าดิบแถวภาคใต้โดยไม่รู้เลยว่าความดื้อรั้นจะทำให้เกิดอันตรายอย่างใหญ่หลวง ต่อเมื่อได้ยินเสียงปืนก็สายไปเสียแล้ว................. เสียงไซเรนดังก้องป่าขัดแย้งกับสภาพแวดล้อมที่เงียบสงบ ฝ่ายอาชญากรรมบ้างถ่ายรูปบ้างตรวจค้นสืบหาเบาะแสของรูปคดี ศพสองศพซึ่งยืนยันแล้วว่าเป็นองครักษ์ของเจ้าชายมาร์ตินจูเนียร์ถูกเคลื่อนย้ายออกไปจากที่เกิดเหตุ แล้วเจ้าชายละ? สีหน้าทุกคนที่รับผิดชอบบอกถึงความลำบากใจอย่างที่สุด.................... แฟ้มคดีเจ้าชายมาร์ตินถูกเลื่อนมาข้างหน้าชายหนุ่มที่นั่งตัวตรงเป๊ะเขาหยิบแฟ้มพลิกไปมาไม่มีทีท่าสนใจ “ทำไมคุณพ่อไม่ให้คนอื่นครับ.....ก็รู้อยู่ว่าผมกำลังติดคดีใหญ่ที่ปากช่อง” ชายหนุ่มใบหน้าคมสันเคราเขียวครึ้มบ่นใส่บิดา “แกจะไปรู้อะไร....ถ้าปิดคดีนี้ได้รับรองแกได้ข้ามขั้นเป็นผู้กำกับแหง ๆ” แต่ชายหนุ่มที่เป็นทั้งลูกและผู้ใต้บังคับบัญชายักไหล่ “คุณพ่อก็รู้....ว่าผมร้อยตำรวจเอกเชิงชาญลูกชายผู้กำกับวิเชียรไม่ชอบวิธีการแบบนี้” เขาประชด “ไม่รู้ละ...ยังไงแกก็ต้องทำคดีนี้ชั้นทำเรื่องส่งไปแล้ว แกกับหมวดริสาบินไปสุราษฏร์พรุ่งนี้” ผู้กำกับวิเชียรสรุปรวดเร็วก่อนจะออกจากห้องไป ทิ้งให้ชายหนุ่มนั่งซึมเป็นอีกครั้งที่เขาไม่มีโอกาสตัดสินใจ.....แม้กระทั่งความรัก......................... ร้อยตำรวจเอกเชิงชาญนายตำรวจหนุ่มหน้าตาหล่อเหลา ด้วยวัยฉกรรจ์เพียงยี่สิบแปดก็ข้ามเพื่อนร่วมรุ่นมาอยู่แถวหน้า แต่ก็ไม่วายถูกค่อนแคะว่าได้ดีเพราะพ่อดันซึ่งทำให้เขาไม่คุ้นเคยกับเพื่อนร่วมงานเท่าไหร่จะมีก็แต่เพื่อนที่อยู่รุ่นเดียวกัน คืออติรุจกับปราการเท่านั้นที่สนิทกัน หลังเลิกงานผลัดเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อยแล้วรถคันงามก็บึ่งออกไปในทิศตรงกันข้ามกับบ้านอย่างรวดเร็ว “บ้าน...ไม่มีอะไรที่น่าจดจำเลยนอกจากลูก ถ้าไม่ติดลูกคงได้หย่าไปแล้วก็พ่ออีกนั่นแหละที่ทำให้เขาต้องตกนรกทั้งเป็น” เขาคิด หักรถเลี้ยวเข้าไปในบาร์มีระดับแถวสีลม “ขอเบียร์ครับ” เชิงชาญสั่งเสียงทุ้ม กวาดตามองไปรอบ ๆ ก็สะดุดกับสายตาหวานละมุนที่กำลังมองมา ด้วยวัยหนุ่มและความเปล่าเปลี่ยวบวกกับความมั่นใจในรูปร่างหน้าตาตัวเองเขารับเบียร์แล้วเดินตรงไปยังสาวสวยที่นั่งดื่มอยู่คนเดียวด้วยท่าทีมาดมั่น......................... เสียงหอบหายใจกระชั้นถี่เร็วสลับกับเสียงกระแทกกระทั้นดังระรัวไปทั่วห้องชุดหรูหรา “อ๊า..ซี้ดดดสส์...เสียวจังเลย...ซี้ดสสส์...อือออ..อึ๊บๆๆๆๆๆ...คุณสวยเหลือเกินทูนหัวของผม” คำพูดตอบโต้ของชายหญิงแปลกหน้าที่กำลังดื่มด่ำกับรสอมฤตแสดงถึงความพึงพอใจในเกมกามสูงสุด นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขานอกใจภรรยา.......เมียที่ไม่สามารถตอบสนองความต้องการจะมีประโยชน์อะไรที่เขาจะมอบความรักให้ เขารู้ว่าความคิดนี้อาจจะเห็นแก่ตัวเกินไป แต่ทำไงได้เธอไม่ใช่คนที่เขารักลูกที่เกิดมาเป็นแค่ผลพวงของความใคร่ ไม่ได้เป็นโซ่ทองคล้องใจเหมือนผัวเมียคู่อื่นแต่แน่นอนลูกคือที่สุดในชีวิต รอให้โอกาสสุกงอมอีกหน่อยเขาจะฟ้องหย่าขอรับอุปการะลูกเพื่อจะได้หลุดพ้นบ่วงที่จองจำเขามานานเต็มที.............. เที่ยงสิบนาทีเครื่องบินก็ถึงจังหวัดสุราษฏร์ธานีเมืองร้อยเกาะที่เต็มไปด้วยธรรมชาติอันสวยงามเชิงชาญและหมวดริสาเดินออกจากสนามบินทางช่องพิเศษ ขึ้นรถสีดำสนิทตรงไปยังเซฟเฮ้าส์ทันที “นี่คะผู้กอง...ข้อมูลทั้งหมดที่สายรวบรวมได้” หมวดสาวยื่นแฟ้มสีฟ้าให้ชายหนุ่มที่ทิ้งตัวบนโซฟาด้วยท่าทางเหนื่อยหน่าย “เอาตามที่คุณว่าก็แล้วกัน...ผมขอตัวอาบน้ำก่อนเหนียวตัวเหลือเกิน” เชิงชาญบอกตัดบทรู้สึกเซ็งไม่มีกะใจทำงาน “ค่ะ” หญิงสาวรับแฟ้มคืนอย่างงง ๆก่อนจะออกไปปิดประตูตามเดิม...................วันรุ่งขึ้นเชิงชาญดูกระปรี้กระเป่าผิดจากเมื่อวานทั้งเขาและหมวดริสาอยู่ในชุดลำลองสะพายเป้แบกกล้องดูเหมือนคู่รักนักท่องเที่ยวไม่ผิดเพี้ยน นี่คือคุณสมบัติของนายตำรวจมือปราบอย่างแท้จริงที่ไม่ยอมให้อะไรมาขัดขวางการปฎิบัติหน้าที่โดยเด็ดขาด “ถึงแล้วครับ...” เสียงคนขับรถหนวดเฟิ้มเอ่ยเมื่อรถหยุดสนิทเชิงชาญสำรวจดูตึกสี่คูหาที่ดัดแปลงเป็นรีสอร์ทด้วยความรอบคอบเขาเดินสำรวจตัวตึกเคียงคู่ไปกับหมวดริสาทีท่ากระหนุงกระหนิงแต่กลับลอบสนทนากันอย่างแนบเนียน “บอกตรง ๆผมไม่ไว้ใจสายคุณเลยหมวด หมอนั่นไว้ใจได้แค่ไหน” “นายทวนเป็นสายให้ตำรวจที่นี่หลายปีแล้วคะเมื่อปีกลายตอนสามาอบรมที่นี่ก็ยังเจอ” ริสาตอบ แทนตัวเองด้วยความสนิทสนมอย่างน้อยก็เคยเที่ยวเป็นกลุ่มด้วยกันบ่อย ๆ ตอนที่เธอเป็นแฟนกับเพื่อนรักของเขา “รุจ” เสี้ยวนึงของความคิดโหยหาอดีตอันแสนหวาน รุจที่เธอเรียกจนติดปากหรือ “ร้อยตำรวจเอกอติรุจ ไชยยะ” ที่สำหรับเธอแล้วไม่ต่างอะไรกับเทพบุตรเดินดิน ด้วยรูปร่างสูงโปร่งสมส่วนบึกบึนสมชายชาตรีเธอยังจำได้ดีถึงแผงอกกำยำประดับด้วยไรขนอ่อนละมุนที่เธอชอบลูบไล้ ยิ้มน้อย ๆเมื่อนึกถึงใบหน้าที่พร้อมสรรพราวเทพเนรมิต ดวงตาคมเข้มฉายแววจริงจังแต่อ่อนโยนใต้คิ้วดกดำปลายขมวดขึ้นเล็กน้อยราวกับจิตใจที่ทรนงยึดมั่นในอาชีพผู้พิทักษ์สันติราษฏร์อย่างเต็มเปี่ยม จมูกโด่งเป็นสันรับกับโหนกแก้มและริมฝีปากชมพูเข้มได้รูป ทุกอย่างกอรปกันอย่างลงตัวไม่มากเกินไม่น้อยไป “หมวด...ๆ” เชิงชาญต้องเรียกถึงสองครั้งริสาถึงรู้ตัว แม้ว่าจะร้างลากันไปแล้วแต่ความรักที่เธอมีให้เขายังมั่นคงไม่เสื่อมคลาย “ค๊ะ” หล่อนรับคำ มองตามมือเชิงชาญที่ชี้ไปยังอาคารด้านข้าง “ตรงนั้น...ลักษณะเหมือนที่บรรยายในรูป” เขากระซิบมือซุกกระเป๋ากำปืนคู่ใจอย่างแยบยลในขณะที่หล่อนก็กระชับปืนเช่นกัน “อา...ใช่จริง ๆ” เชิงชาญหันไปพยักเพยิดให้คู่หูแต่รู้สึกสังหรณ์ใจชอบกลที่ทุกอย่างมันดูราบรื่นไปหมดแต่ยังคงก้าวเท้าอย่างมั่นคงลงบันไดที่ทอดยาวสู่ทางเดินรกครึ้มด้วยซุ้มต้นไม้ที่กำลังออกดอกบานสะพรั่งทั้งที่สภาพแวดล้อมสวยงามน่ารื่นรมย์แต่สำหรับเขาแล้วกำลังเขม็งตึงเครียดถึงที่สุดปลายกระบอกปืนจ่อตรงไปข้างหน้าด้วยมือที่ถูกฝึกมาอย่างช่ำชองเขาต้องระวังตัวเต็มที่เพราะปลายทางอีกด้านมีอีกหนึ่งชีวิตกำลังรอความช่วยเหลื.......ความคิดเขาหายไปราวกับเปลวเทียนที่ถูกดับอย่างกระทันหันไม่ทันได้ยินเสียงพลั่กที่กระแทกต้นคออย่างแรงด้วยซ้ำ............................... ผู้กำกับวิเชียรก้าวขึ้นรถเบ๊นซ์แวนสี่ดำปรอดหน้าต่างทั้งหมดมืดทึบด้วยฟิล์มกรองแสง “คุณท่านจะไปไหนต่อครับ” คนขับรถถามด้วยความนอบน้อม “กลับบ้านเลย..บุญมา” “ครับ....อ้อคุณท่านครับ..มีคนเอาของมาให้ครับ” ชายหนุ่มวัยสี่สิบตอบ “อะไร..อยู่ไหนละ...” “อยู่เบาะหลังครับ” บุญมาตอบน้ำเสียงซื่อ “เอ้า..อยู่เบาะหลังก็ไปเอามาซี่...เอ๊อ...อะไรวะ” ผู้กำกับเจ้าอารมณ์บ่นหงุดหงิด มองตามหลังคนรถที่อ้อมไปเบาะหลังตัวเองพริ้มตาลงกะพักให้สบาย แต่ยังไม่ทันได้เอนหลังพิงเบาะสองมือเขาก็ตะกายอากาศกุมลำคอพยายามแกะเส้นลวดที่โอบรัดมาจากด้านหลัง “อออออฟฟฟซซสส...กร๊อกกกกฟฟออ..บบบ” สองขาถีบดิ้นรนราวคลุ้มคลั่งเพื่อไขว่คว้าลมหายใจเฮือกสุดท้าย “ไปสบายในนรกเถอะมึง....ไอ้แก่..ถุย” คนรถหนุ่มกระชับเส้นลวดในมือจนตึง เพียงไม่ถึงนาทีทุกอย่างก็เงียบสงบมีเพียงเสียงแอร์ผสมกลิ่นเยี่ยวลอยคละคลุ้งกับร่างไร้วิญญาณตาเบิกโพลงลิ้นจุกปากของผู้กำกับชื่อดังราวกับไม่เชื่อว่าคนรถที่อยู่รับใช้มานานกว่ายี่สิบปีจะทรยศหักหลังได้............................ “อืมมมม..หอมเหลือเกินคนดี” เสียงคุยจุ๊งจิ๊ง ๆดังออกมาจากห้องนอนด้านในทำให้ชายหนุ่มที่กำลังดูบอลอยู่ในห้องรับแขกทนไม่ไหวร้องออกมาดัง ๆ “โอ๊ยยย...อะไรจะหวานกันขนาดนี้เกรงใจคนไม่ได้พาแฟนมามั่งดิ” เขาบ่นหน้ายุ่งแต่ก็ไม่อาจบดบังความคมคายไปได้ “เอ๊อ..มึงจะบ่นหาอะไรวะไอ้ว่าน...บงบอลดูไม่รู้เรื่องเลย” ชายหนุ่มหน้าคมเข้มด้วยเรียวหนวดซึ่งรับกับใบหน้าคมสันพอดิบพอดีเอ่ยยิ้มๆ อ้าปากรับข้าวโพดอบเนยจากมือหญิงสาวที่ป้อนให้ยิ้มอย่างหวานชื่น “ข้าวโพดจากมือจุ๊บหวานที่สุดเลยครับ” เขาพูดตาเป็นประกายกุมมือฝ่ายตรงข้ามไว้จูบเบา ๆ “นี่ก็อีกคู่นึง....ไหนว่าจะมาดูบอล..อุตส่าห์ขับรถมาตั้งไกล” ไอ้ว่านหรือร้อยตำรวจโทก้องภพ แสนจรัส บ่นอุบ เขาเป็นชายหนุ่มหน้าตาดีผิวขาวสะอาดวัยยี่สิบหกใบหน้าออกจีนผสมไทยซึ่งผสมกันออกมาได้ไร้ที่ติ ถ้าเป็นค๊อกเทลก็คงเป็นค๊อกเทลที่รสนุ่มละมุนลิ้นที่สุด แววตาขี้เล่นซุกซนบ่งบอกถึงความเจ้าชู้ที่ไม่อาจซ่อนเร้น ดูเหมือนเด็กหนุ่มที่เอาแต่ใจตัวเองเพราะเชื่อมั่นในคุณสมบัติที่ไม่เป็นรองใครของตน ไม่เพียงรูปลักษณ์ที่โดดเด่นเท่านั้นความสามารถในการต่อสู้ก็หาตัวจับยากโดยเฉพาะการต่อสู้ด้วยมือเปล่าระยะประชิด “แล้วมึงทำไมไม่พายูริมาด้วยวะ....ก็บอกแล้วว่ากูกับรุ้งไม่ได้เจอกันเลยเกือบสองอาทิตย์แล้วมั้ง..ขอเวลาส่วนตัวหน่อยก็ไม่ได้” เสียงดังมาจากห้องนอนก่อนที่เจ้าของเสียงจะปรากฎตัวด้วยผ้าขนหนูสีขาวผืนเดียวพันท่อนล่างไว้ “เฮ้ยไอ้ห่ารุจ...กลับเข้าไป....ไป” ชายหนุ่มที่กำลังเอกเขนกกินข้าวโพดตะโกนลั่นยกมือปิดตาหญิงสาวที่ชื่อจุ๊บเป็นพัลวัน “โธ่...ไอ้ชัชมึงนี่ท่าจะบ้า...กูมีของดีก็ต้องนำเหนอหน่อยสิวะ..ใช่ไหมจ๊ะจุ๊บจ๋า” รุจหรือผู้กองอติรุจแหย่เพื่อนไม่ยอมเลิก “นั่นสิคะพี่รุจ...พี่ชัชนี่อะไรก็ไม่รู้.....ทีของตัวจะให้เห็นเช้าเห็นเย็น” จุ๊บพูดกลั้วหัวเราะแต่เหลือบมองเรือนร่างกำยำมัดกล้ามซิกแพ็คเซ็กซี่ด้วยไรขนสวยงามคล้ายไม่ตั้งใจ จนเมื่อร่างระหงเดินมาสมทบจากด้านในสายตาจึงได้ละจากไป “อ้าวหมดสนุกกัน” สมาชิกใหม่เอ่ยน้ำเสียงใสกิ๊กตีไหล่อติรุจเบาๆ “รุจนี่ก็....ยั่วพี่ชัชอยู่ได้” ปลายรุ้งว่ากระชับเสื้อคลุมยิ้มให้ชัชหรือร้อยตำรวจเอกปราการ พุ่มพฤกษ์ นายตำรวจหนุ่มอนาคตไกล ด้วยความหล่อเหลาขั้นเทพทำให้เขาเป็นคาสโนว่าตัวยงสาวคนไหนที่หมายตารับรองไม่พ้นมือ แถมฝีไม้ลายมือก็จัดว่าเยี่ยมถนัดอาวุธทุกชนิดตั้งแต่มีดยันอาวุธสงคราม.......ปลายรุ้งยังคงยิ้มให้สายตาจับจ้องรอยยิ้มเปี่ยมเสนห์ของเพศผู้ที่มี sex appeal อย่างร้ายกาจ จนก้องภพต้องกระแอมเบา ๆ....... “แล้วหลังจากนี้จะไปไหนคะรุจ” เธอพูดแก้เก้อเมื่อถูกจับได้ว่ามองเพื่อนรักของแฟนจนเกินงามหันไปถามแฟนหนุ่มเงอะ ๆ เงิ่น ๆ แล้วทุกคนที่พยายามเต็มที่ก็กลั้นไม่ไหว ปล่อยก๊ากออกมา ขำในท่าทีเปิ่น ๆของปลายรุ้ง....จริง ๆ เรื่องที่หลายคนคิดว่าเป็นเรื่องน่าอายน่าโกรธแต่กับสามหนุ่มกลับเห็นเป็นเรื่องขำซะมากกว่าก็เพราะว่าสนิทสนมกันมากนั่นเองโดยเฉพาะก้องภพที่วัยวุฒิน้อยกว่านั้นรักเคารพอติรุจกับปราการไม่ต่างกับพี่ชายแท้ๆรวมไปถึงแฟนสาวของทั้งสามด้วยที่ไม่ถือสาเรื่องทะเล้นทะลึ่งของพวกเขาบ่อยครั้งที่ร่วมเฮฮาด้วยอย่างสนุกสนานโดยเฉพาะเรื่องชื่อเล่นที่ฮากันกระจาย เพราะพวกเพื่อนตำรวจตั้งสมญานามให้พวกเขาโดยอ่านเพี้ยนจากชื่อเล่น “รุจ ชัช ว่าน” เป็น “รูดชัก ว่าว” ซึ่งเป็นโจ๊กขึ้นหิ้ง พูดถึงทีไรก็ขำทุกที.......หลังจากขำกันจนหอบ อติรุจที่ยืนพิงเสาไม่ทันระวังก็สะดุ้งโหยงเมื่อถูกก้องภพน้องเล็กจอมทะเล้นกระตุกผ้าขนหนูที่พันกายหลุดออกอย่างรวดเร็ว “เฮ้ย.....ไอ้เหี้ย” พยายามจับผ้าไว้แต่ไม่ทัน ต้องกลายร่างเป็นชีเปลือยโดยไม่ได้ตั้งใจ อติรุจหน้าแดงหันรีหันขวางกระโดดจะเตะจนกระโปกพวงใหญ่เด้งไปแกว่งมาตะโกนด่าเสียงขรมหลบแว่บเข้าไปในห้อง “ไอ้เหี้ยว่าน...ไอ้บ้า...มึงนี่เล่นบ้าๆ....” ในขณะที่เสียงหัวเราะดังขึ้นอีกครั้ง ซึ่งเหตุการณ์เล็ก ๆ น้อย ๆเหล่านี้เป็นการยืนยันถึงความสัมพันธ์ของเพื่อนรักทั้งสามได้เป็นอย่างดี “อายเป็นด้วยเหรอ...พี่ม้า...ฮ่าๆๆๆ” ก้องภพหัวเราะยั่ว ขำกลิ้งเห็นตูดกลมเต้นไหว ๆ หายไปพร้อมกับเสียงรับโทรศัพท์ “ครับ..ครับท่าน...อยู่ครับ...ทราบครับ..พวกผมจะไปเดี๋ยวนี้ครับ” คำสนทนาทำให้รู้ว่าโปรแกรมที่วางไว้ต้องเลื่อนออกไปอย่างไม่มีกำหนด “งานเข้าแล้วคร๊าบ” ก้องภพหันไปทางเพื่อนร่วมห้องทำเสียงตลก และถามทันทีที่อติรุจออกจากห้องผลัดเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อย “เรื่องอะไรเหรอครับพี่รุจ” “ไป...เตรียมตัว” อติรุจตัดบท.................... ทั้งสามบึ่งรถไปยังจุดหมายอย่างรวดเร็วระหว่างทางอติรุธโทรหาสายข่าวแต่ก็ไม่มีใครรับสายจนในที่สุดหลังจากพยายามเป็นสิบครั้งปลายสายก็ตอบเสียงอู้อี้ “มึงเป็นเหี้ยไรวะไอ้จ้อย....กูโทรจนมือจะหงิกอยู่แล้ว..ไอ้เด๋ออีกตัวเรื่องงานละตามตัวยากฉิบหาย ทีเรื่องเงินละก็เสนอหน้า” เขาด่ากราด “ข่าวที่กูสั่งให้พวกมึงคอยดูไปถึงไหนแล้ว......ดูอยู่...ดูเหี้ยอะไร...ไม่ต้อง...ไม่ต้องแล้ว...พรุ่งนี้มึงมาเจอกู..เออไอ้เด๋อด้วย...เวรจริงๆ” อติรุจตะคอกรัวไม่เปิดโอกาสให้ปลายสายตอบโต้แม้แต่น้อยเวลาทำงานเขาจริงจังเสมอ บ่อยครั้งที่สบถออกมาด้วยคำหยาบคายสวนทางกับใบหน้าหล่อเหลาอย่างสิ้นเชิงจนพวกสายเข็ดขยาด ไอ้จ้อยกับไอ้เด๋อเด็กวัยสิบห้าก็เหมือนกันหลังจากวางสาย พวกมันก็ระเบิดอารมณ์ใส่นายตำรวจสุดหล่อที่เกลียดทันที “แม่งนึกว่าตัวเองเป็นใครวะ..ด่าเอาๆ ไอ้แม่เย็ดเอ๊ย....นั่นดิ...วันไหนโอกาสดี ๆ กูจะล่อแม่งให้หายซ่าเลย..ไอ้เย็ดแม่” สองเด็กหนุ่มที่ครั้งนึงเคยติดยาแต่ผันตัวเองมาเป็นสายข่าวให้อติรุจก่นด่าแต่ก็รู้ว่าเป็นไปไม่ได้นอกจากความสะใจเท่านั้น........................ ชายกลางคนเดินไปเดินมาเหมือนกำลังครุ่นคิดเรื่องที่คิดไม่ตก “พวกคุณคงยังไม่รู้ว่าผู้กองเชิงชาญกับหมวดริสาที่ไปตามคดีเจ้าชายมาร์ตินที่สุราษฏร์หายตัวไปตอนนี้ก็สามชั่วโมงแล้ว ผู้กำกับวิเชียรก็เหมือนกันติดต่อก็ติดต่อไม่ได้..ผมรู้สึกไม่ดีเลยว่าสองเหตุการณ์นี้อาจจะเกี่ยวข้องกัน พวกคุณมีความเห็นว่ายังไง” “แต่ผู้กำกับวิเชียรเพิ่งติดต่อไม่ได้ชั่วโมงเศษเองนะครับท่าน...อาจจะไม่มีอะไรก็ได้” ก้องภพเสนอ “อืมมมม....ก็จริง...เอางี้...ผมมอบหมายงานนี้ให้พวกคุณก็แล้วกัน..งานอื่นที่ค้างไว้เดี๋ยวผมจัดการเอง” พูดพลางหยิบเอาซองสีน้ำตาลยื่นให้อติรุจ “หน่วยพิเศษที่ผมตั้งขึ้นนี้ขอใช้ชื่อว่า “สามสิงห์สยบไพรี” ชายกลางคนตบบ่าอติรุจเบา ๆ “ขอให้นำตัวองค์รัชทายาทพร้อมทั้งผู้กองเชิงชาญและหมวดริสาหรือแม้กระทั่งผู้กำกับวิเชียรกลับมาอย่างปลอดภัยนะ” “ครับผม” สามหนุ่มยืนตะเบ๊ะผู้บังคับบัญชาอย่างแข็งขัน...................................... เชิงชาญสะดุ้งตื่นปวดร้าวไปทั้งตัวพบว่าเสื้อเชิ้ตลำลองที่ใส่เมื่อเช้าหายไป เผยแผ่นอกกำยำสะท้อนแสงมันวาว สองมือถูกโยงด้วยเชือกกับขื่อหลังคาโชว์วงแขนดกดำ ริสาเองก็เปลือยเปล่าตลอดทั้งร่างนั่งหลับบนเก้าอี้สองแขนถูกมัดไพล่หลัง เขาอดจ้องผิวขาวนวลละเอียดที่เปล่งประกายเรืองรองไม่ได้นึกด่าตัวเองที่ในสถานการณ์อันตรายยังไม่วายถูกอำนาจราคะครอบงำ แต่ยิ่งเพ่งพิจารณาเลือดหนุ่มร้อนแรงก็พลุ่งพล่านกระตุ้นให้ความเป็นชายตื่นตัวอย่างสุดระงับ ทันใดประตูเหล็กก็เปิดออก มองจากข้างหลังเขาก็รู้ว่ามันคือไอ้ทวนหนวดเฟิ้มคนขับรถ นั่นไง...ลางสังหรณ์เขาไม่ผิดจริง ๆ คิดไม่ทันเสร็จก็ต้องสะดุ้งเมื่อมันหันมาพร้อมกับท่อนควยดำทะมึนแข็งโด่โผล่ออกจากร่องซิปความรู้สึกแรกคือห่วงริสา ยังสาวยังสวยแท้ ๆ ไม่น่าต้องมาเจออะไรแบบนี้แต่ความรู้สึกเขาเริ่มเปลี่ยนไปเป็นเย็นวาบลึก ๆ เมื่อมันเดินตรงมาที่เขา “ว่าไงมึง...หวังว่าหมัดกูคงไม่หนักเกินไปนะเว้ย........” “มึงจับพวกกูมาทำไม” เขาถามแววตาเคียดขึ้ง “กูก็แค่อยากรู้ว่าไอ้พวกฝรั่งมันจะมาไม้ไหนมีแผนการอะไรที่กูควรจะรู้..” ไอ้ทวนพูดคว้าหมับเข้าที่เป้าตุง “ออออฟฟฟ...ถุยยย” เชิงชาญหน้าเหยแต่ยังรวบรวมน้ำลายก้อนใหญ่พ่นใส่หน้ามันจนได้ “เยี่ยม..สมกับเป็นผู้กองมือปราบ” มันพูดไม่สนใจน้ำลายที่ไหลนองบนหน้า “มึงไม่พูด...แต่กูว่าอีนี่ต้องพูดแน่” ไอ้ทวนเอ่ย ย่างสามขุมเข้าหาริสาที่เริ่มฟื้นพอเห็นเท่านั้นหล่อนก็ร้องกรี๊ด “ว๊ายยย...นายทวน...แกจะทำอะไรชั้น..ปล่อย..ผู้กอง..ช่วยสาด้วย..ผู..”ริสาดิ้นรนขัดขืนหลบหนีดุ้นควยยาวใหญ่ที่พยายามดันใส่ปากเป็นพัลวัน
“มันยังช่วยตัวเองไม่ได้เลยคนสวย...มา ๆ เรามาเล่นผัวเมียกันดีกว่า”คนขับรถหนวดเฟิ้มบอกเสียงกระเส่าหื่นกระหาย
“หยุด..ไอ้สัตว์..กูบอกให้หยุด...มึงเป็นผู้ชายรึเปล่าวะเก่งแต่กับผู้หญิง..ไอ้หน้าตัวเมีย”เชิงชาญตะโกนขัดจังหวะน้ำเสียงโกรธจัด
“โอ้โฮ...แมนซะด้วย” ไอ้ทวนเย้ยหยันแต่ไม่หยุดลวนลามเขาร้อนใจอยากจะช่วยแต่ก็จนใจ ในฐานะผู้บังคับบัญชาเขาต้องปกป้องเธอ ยิ่งในฐานะลูกผู้ชายเขายิ่งต้องปกป้องเธอจึงตะโกนออกไปสุดเสียง
“ถ้ามึงอยากเล่นก็มาเล่นกับกู...ไอ้แม่เย็ด” พอพูดออกไปหน้าคมสันก็สั่นระริกแม้จะหวั่นใจแต่ใบหน้าหล่อเหลายังเชิดรอรับชะตากรรมด้วยความองอาจ แต่แปลกที่ควยในกางเกงขาสั้นกลับแข็งเด่อารมณ์ทางเพศพุ่งสูงอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน
“ไม่.....ไม่...กูมีของดีตรงนี้.....เรื่องอะไรกูจะเล่นกับมึง”มันบอกหื่นกระหายจับหัวหญิงสาวดันควยเสยเต็มแรง
“อ๊อออกก...” ริสาหน้าหงายโดนควยใหญ่อุดเต็มปากพลันสองมือก็สะบัดหลุดจากหลังเก้าอี้ ยิ้มยั่วยวนโอบรัดตูดไอ้ทวนไว้แล้วโยกหัวหาควยมันเหลือบมองผู้กองเชิงชาญที่อ้าปากหวอตกตะลึง
“นี่มันเกิดอะไรขึ้น...หรือว่าหมวดริสาเป็นนกต่อ” สันหลังเสียววาบเมื่อสมองอันชาญฉลาดคิดได้ มองตามหล่อนที่ลุกจากเก้าอี้ราวนางพญาไร้อาภรณ์สองมือคลึงเคล้นเต้านมอวบใหญ่เดินเข้ามา เชิงชาญกลืนน้ำลายมองเรือนร่างขาวสล้างไร้ไฝฝ้าเอวคอดกิ่วสะโพกผาย ต้นขากลมกลึงยิ่งทำให้ควยเขาผงาดจนเจ็บโดยเฉพาะรอยผ่าตรงกลางวับ ๆ แวม ๆ จะเปิดไม่เปิดซอกหลืบลึกเร้นก็ยิ่งทำให้ใจหนุ่มเต้นระส่ำ
“เอาเถอะ..เห็นแก่ผู้กองที่เสนอตัวเพื่อปกป้องสา...สาจะให้รางวัล”ริสายิ้ม เอื้อมมือมาปลดกางเกงหายใจรดหน้าเขา ในขณะที่เชิงชาญหายใจไม่ทั่วท้องไม่รู้เสียวหรือกลัวในความไม่แน่นอนกันแน่พอเป็นอิสระควยดุ้นกำลังดีก็ดีดผึงออกมา หล่อนทำตาโตทั้ง ๆ ที่เมื่อเทียบกับไอ้ทวนแล้วยังห่างชั้นใจเขาสั่นวูบเมื่อหัวควยโดนลูบด้วยมืออิสตรีที่ไม่ใช่สตรีธรรมดาแต่เป็นสตรีที่กุมชะตาชีวิตเขา!!!!!คิดแล้วเหงื่อก็แตกซิกเสียวกระโปกตงิด ๆ ขึ้นมาทันใด พอก้มลงมองก็เห็นมือเรียวงามกำลังบีบไข่เขาเล่นก่อนจะทรุดตัวลงทำทีพินิจพิเคราะห์
“ซี้ดดดดสส์” เขาอดไม่ได้ต้องครางออกมา “อุ๊ยทำไมกระโปกผู้กองไม่มีขนเลยคะ..แปลกจัง...ไม่เห็นเหมือนของทวนเลย”หล่อนพูดขำหัวเราะเบา ๆ กวักมือเรียกไอ้ทวนที่ยืนควยโด่มาใกล้ ๆ พร้อมกับช่วยปลดกระดุมกางเกงยีนส์ทำให้ควยใหญ่กระดกงึกงักจนหัวควยต่างไซส์แทบจะจูบกันเธอยิ้มจับกระโปกร้อนระอุของมันพลิกให้เขาดู
“ดูซิคะ....ไข่ผู้ชายมันต้องอย่างนี้คะ...ของรุจก็เหมือนกันขนเต็มไข่เลยคะ...สาว่าของผู้กองไม่ผ่านนะคะ”ริสาจีบปากจีบคอแฝงแววเยาะเย้ยพอให้จับได้ในน้ำเสียง ไม่รู้ทำไมแค่คำพูดไม่กี่คำก็ทำให้นายตำรวจมือปราบที่ผ่านสมรภูมิมาอย่างโชกโชนเสียววาบเห็นไข่ไอ้ทวนมีขนขึ้นยุ่บยั่บจริง ๆ ไม่เหมือนของเขาที่แทบจะไร้ขน นี่เป็นครั้งแรกที่โดนปรามาสเรื่องความเป็นชายแล้วจู่ ๆ เขาก็ตั้งคำถามกับตัวเองว่าศึกรบในสมรภูมิกามที่ประสบความสำเร็จมาตลอดจริง ๆ แล้วมันเป็นความจริงหรือเขามโนขึ้นเองกันแน่ ลูกกระโปกไอ้ทวนที่ดูน่าเกรงขามใหญ่กว่า ขนเยอะกว่ามันเป็นรูปธรรม และนั่นทำให้รู้สึกหัวเราะไม่ออกร้องไห้ไม่ได้ความคิดยังไม่ทันสิ้นสุด เสียงหล่อนก็แหวขึ้น
“ขนจักแร้ก็เหมือนกัน สาว่าของผู้กองมันดูหน่อมแน้มอะคะ...ต้องอย่างของทวนผัวคนเก่งของสาคะแมนร้อยเปอร์เซ็นต์”พูดพลางกระตุกขนดำออกมากระจุกนึง
“อุ๊บบบส์” เชิงชาญสะดุ้งหน้าแดงรู้สึกเสียเชิงสุดๆ
“ดีหน่อยนะคะที่หมอยเรียกคะแนนคืนมาได้...แต่ก็อีกอะคะ...ผัวของสาก็ยังแซงโค้งอยู่ดี”หล่อนพูดปาดมือลูบไล้พงหมอยดกดำสากมือจนไอ้ทวนตัวเกร็ง
“ผู้กองอยากให้ทวนสอนไหมคะว่าผู้ชายเขาเป็นกันยังไง......ผัวขาทำให้ผู้กองดูหน่อยสิคะว่าแมนๆ เค้าทำกันยังไง...นะคะ” ริสาครางระริกระรี้อ้อนวอน ส่วนเชิงชาญกำหมัดแน่นหน้าชาเหมือนถูกตบอย่างแรงแต่แปลกที่เขากลับเงี่ยนหนักอยากจับอีนังนกต่อเย็ดซะให้มิดควย เอาให้แม่งร้องไม่ออกคิดพลางมองดูไอ้ทวนที่จับริสาโก่งตูดแล้วเสยดันควยดุ้นยักษ์เข้าไปในร่องหีเต็มรัก
“อู๊ยยยยย....ผัวขา..ควยผัวเย็ดอร่อยรูเหลือเกิน...ซี้ดดดดสส์..อื้ยสส์”หล่อนกรีดร้องครางร้อนร่านยั่วควยเชิงชาญจนลุกโชน เขาซึมซับภาพเย็ดกันระหว่างควยใหญ่ของไอ้ทวนกับหีของอีนกต่อร่านสวาทเต็มสองตาในหัวตอนนี้อยากจะกระหน่ำเย็ดอีเหี้ยนี่ให้หีแหกจริง ๆ สอนมันให้รู้ว่าคนอย่างเขาไม่ใช่จะลูบคมกันได้ง่ายๆ แล้วเขาก็ต้องตื่นจากภวังค์เมื่อเสียงแหลมเล็กของริสาดังเสียดอากาศ “ว๊ายยยยยย...ซี้ดดดดสส์....ผัวจ๋า....อูยยยยย..หัวควยทำไมใหญ่อย่างนี้คะ...ผู้กองดูสิคะแตดริสาสั่นใหญ่เลย...ซี้ดดสส์เสียวแตดคะ...ผัวขาาาาาา”หล่อนร้องยั่ว พลางหันมองเชิงชาญที่ตัวเกร็ง ควยตั้งผงาดง้ำ
“อุ๊ยยยย.....เงี่ยนเหรอคะ..สากำลังมันส์ลืมไปเลยว่ามีผู้กองอยู่ด้วย..ขอโทษด้วยนะคะ..แหมว่าแต่ว่าผู้กองนี่ก็หล่อน่ากินเหมือนกันนะ...อยากลองเป็นผัวสาไหมคะ...เห็นแก่ผู้กองที่อยากช่วยสา...สาให้รางวัลคะ”พูดจบไอ้ทวนก็ใช้มีดฟันเชือกดังควับ เชิงชาญทรุดลงกับพื้นด้วยความเหนื่อยล้าก่อนจะถูกไอ้ทวนจับนอนหงายควยลุกตั้งชัน เขาไม่ขัดขืนเพราะสิ่งที่เฝ้ารอกำลังจะมาถึง
“ทีนี้ละอีสัตว์...กูจะเย็ดมึงให้แตดหลุดเลย....อีเหี้ยร่านควยนัก”เขาคิดถูกปั่นหัวไปกับเกมกามที่หลอกล่อ พลางแอ่นเอวอัดควยใส่รูหีที่ครอบหัวควยเต็มแรง
“อื๊ออสสส..บบบ” เขาขบกรามนูนเป็นสัน รวบรวมประสบการณ์และกำลังทั้งหมดดันเอวส่งควยให้ลึกที่สุดเท่าที่จะทำได้แต่ริสากลับจ้องหน้าเขาเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
“ฮ๊ะ..ฮะ....อย่างนี้ยังเป็นผัวสาไม่ได้นะคะ....คิวซีไม่ผ่านคะ”ริสาสะบัดนิ้วไปมา เบ้ปากทำท่าผิดหวังแต่แล้วก็ทำตาโตเหมือนคิดอะไรได้
“อุ๊ยสส์....คิดออกแล้ว” หล่อนดีดนิ้วเปาะ
“ผัวขา....สาว่าการที่ผู้กองยังทำหน้าที่ผัวไม่ได้นี่มีสาเหตุนะคะ”
“สาเหตุมาจากอะไรเหรอจ๊ะเมียจ๋า” ไอ้ทวนเอ่ยเป็นครั้งแรก
“ก็ผู้กองไม่รู้ว่าเมียต้องการอะไรก็เลยสนองไม่ได้ไงคะ” ริสาพูดราวกับกำลังแสดงละคร
“อ้าว...แล้วอย่างงี้มีอะไรให้ผัวช่วยไหมจ๊ะ” มันช่วยแสดงเสริมบทบาท
“มีซิคะ..ผัวนั่นแหละเป็นตัวแสดงนำเลย”
เชิงชาญนิ่งฟังคำสนทนาก็รู้ว่าจะต้องเจอกับอะไรก็ยิ่งแค้น ร้องด่า
“มึงอีสารเลว...อีชาติชั่ว” ซึ่งขัดกับวิสัยที่สุขุมรอบคอบของเขาแต่คำพูดเยาะเย้ยของพวกมันทำให้เขาควบคุมอารมณ์ไม่อยู่จริง ๆ “อีเหี้ย..อีสั”คำด่าเขาขาดห้วงเพราะโดนไอ้ทวนอุดด้วยหัวควยใหญ่บานทะโร่
“ต้องอย่างนี้ใช่ไหมเมียจ๋า”
“ใช่คะ...ก่อนจะเป็นผัว ผู้กองต้องฝึกเป็นเมียก่อนนะคะ....ผัวสอนผู้กองหน่อยนะว่าเป็นเมียนะเป็นยังไง..ถือว่าเอาบุญนะคะ”หล่อนว่าดีดดิ้น
“ฝึกดูดควยไว้...ไอ้แม่เย็ด...มึงต้องเจออีกหลายดุ้น...อึ๊บ ๆๆๆ...อ๊ออออค...บบบสสฟ..สสฟ”ไอ้ทวนกระเด้าอัดควยใส่ปากเขาเต็มแรงสูดปากซี้ดซ้าด ในขณะที่เชิงชาญดิ้นพราดสู้ยิบตาเพื่อให้หลุดพ้นจากการกระทำอันน่าอดสูไอ้ทวนกระหน่ำแทงยึก ๆ อยู่สิบกว่าทีก็กระชากควยออกแล้วนอนหงายอวดควยใหญ่หัวเห็ดวาววับ
“เป็นเมียกู” มันสั่งเสียงไม่หวานเหมือนตอนพูดยั่ว
“.....ไอ้สัตว์มึงอย่าอยู่เลย” เขาทะลึ่งตัวอย่างคลุ้มคลั่งทั้ง ๆ ที่มือถูกมัดอยู่แท้ ๆ แต่ด้วยความแค้นทำให้เขาเด้งตัวขึ้นมาก่อนจะใช้เท้าเหยียบไปยังพวงไข่ใหญ่บึ้มของไอ้ทวนแต่ก็ยังช้ากว่าอีนังริสาที่รอจังหวะอยู่คว้ากระโปกเขากลางอากาศอย่างแม่นยำแล้วบีบ
“อ๊ากกกกกกกกกกก” เชิงชาญตัวงอเป็นกุ้งหน้าสั่นสะท้านเจ็บจุกจนหน้าเขียว
“อย่าให้กูต้องใช้ไม้แข็งนะไอ้สัตว์....” ริสาตาวาวโรจน์ราวกับนังเสือสาวทับร่างเหยื่อหนุ่มที่ทรุดฮวบลงกับพื้นใบหน้าหล่อเหลาเหยเก ริมฝีปากสั่นระริกด้วยความเจ็บปวด หล่อนใช้สายตาแทนคำสั่งไปยังควยใหญ่ที่พร้อมรบของผัวหนุ่มพร้อมกับดึงกระโปกในมือขึ้น ทำให้เขาต้องผวาลุกตาม สีหน้าแสดงถึงความรวดร้าวหวาดกลัวในตอนนี้เชิงชาญไม่ต่างกับหุ่นกระบอกที่ถูกจับเชิด ไม่ว่าริสาจูงลูกกระโปกเขาไปทางไหนก็ต้องยอมจนมาหยุดยืนคร่อมควยดำของไอ้ทวน ยังไม่ทันได้หยุดหายใจให้เต็มปอด ริสาก็เตะพับในจนเขาเข่าทรุดองศาที่ทำมุมอย่างพอเหมาะทำให้หัวควยไอ้ทวนปะทะกับรูตูดบริสุทธิ์ของผู้กองมือปราบทันที
“ปปปปสสฟ” เสียงเนื้อกระแทกเนื้อทำให้เชิงชาญใจหายวาบพยายามดิ้นรนแต่ด้วยน้ำหนักตัวทำให้ทุลักทุเลเต็มทน ยังดีที่หัวควยมันยังไม่ล่วงล้ำแต่เขารู้ดีว่าวันนี้ยังไงก็ไม่รอดแน่ ๆ และราวกับพวกมันได้ยินความคิดเขา อีนังนกต่อร่านสวาทก็จับควยผัวมันตั้งลำใหม่ส่วนไอ้ทวนก็ทำหน้าที่โดยการประคองตูดแน่นของเขาไว้แล้วกดลงใส่หัวควยใหญ่เต็มแรง
“อูยยยยยย..ซี้ดดสส์..อ๊ากกกกกกกกกกก” ไอ้ทวนครางเสียวหัวควยในขณะที่เชิงชาญร้องลั่นเจ็บปวดอย่างที่สุด เส้นเลือดปูนโปนบนลำควยใหญ่เบียดผ่านรูแคบเล็กอย่างยากเย็นแต่ด้วยความพยายามอย่างยิ่งยวดควยใหญ่ทั้งดุ้นก็หายวับ ริสามองควยกับรูตูดแมน ๆ ซึ่งไม่ได้เป็นของคู่กันแต่กลับสามารถกระตุ้นอารมณ์เงี่ยนของหล่อนได้อย่างน่าพิศวงยิ่งเพ่งดูความเงี่ยนในหัวใจก็ระเบิดออกมาเป็นน้ำใส ๆ เต็มร่องหี หล่อนมองผู้กองหนุ่มที่หน้าเบ้ตาลุกโพลงด้วยความสะใจ ลุกขึ้นยืนส่ายสะโพกร้อนร่านแอ่นหีฉ่ำชุ่มใส่หน้าหล่อคมสัน เชิงชาญนอกจากจะเจ็บแสบรูตูดจากการโดนเย็ดครั้งแรกแล้วความรู้สึกเคียดแค้นและเสื่อมเสียเกียรติอย่างรุนแรงนั้นทำให้เขายิ่งทรนง บอกกับตัวเองว่าจะไม่ยอมตกเป็นเครื่องเล่นของไอ้อีเดนนรกคู่นี้เป็นอันขาด “อ้าปากเลียหีให้สาหน่อยซิคะ..ชาญขา...สาเสียววว...ชาญเสียวไหมคะ..ควยพี่ทวนขยี้รูตูดชาญจนจะฉีกอยู่แล้วนะคะ...ซี้ดดดดสส์”หล่อนเรียกหาเขาอย่างอ่อนโยนอีกครั้ง มือนึงคลึงเคล้นนมใหญ่เร้าอารมณ์ตัวเองอีกมือก็จับหน้าเขาไว้แล้วแอ่นหีให้เลีย แต่เสือหนุ่มอย่างเขาถึงแม้จะโดนพวกมันหยามเหยียดจนสิ้นลายแต่เสือก็ยังคงเป็นเสือเชิดหน้าไม่ยอมจำนน
“อีวิปริต..อีสารเลว...กูจะฆ่าพวกมึง” เขาด่าใช้สองมือที่ถูกมัดผลักร่างงามจนกระเด็นเป็นจังหวะเดียวกับที่ไอ้ทวนซึ่งเมามันกับรูตูดสุดฟิตมาสักพักก็ดันตัวลุกขึ้นโดยผลักเชิงชาญไปข้างหน้าให้อยู่ในท่าหมาผู้กองหนุ่มไม่มีทางเลือกต้องยอมก้มหน้ารับชะตากรรมอย่างลูกผู้ชายเปลี่ยนท่าตามมือมันพอเงยหน้าก็เห็นริสานั่งอยู่ข้าง ๆ ไม่นั่งเปล่าหล่อนยังสอดมือเรียวลูบคลำกระโปกผัวรักส่งยิ้มสายตาหยาดเยิ้มคล้ายกับบอกให้เร่งสปีด...ไอ้ทวนที่รู้ทางดีไม่รอช้าเร่งสปีดสาวควยเร็วแรงอัดกระแทกแต่ละทีเรียกว่าสุดใจขาดดิ้น
“ซี้ดดดดสส์...เสียวจริง ๆ..ไอ้แม่เย็ด...เย็ดตูดแมน ๆ แน่น ๆแม่งเสียวอย่างนี้นี่เอง..อึ๊บๆๆๆ” มันกระเด้าไม่หยุด เสียงครางสุขสมดังระงมกลบเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดไปสิ้นแต่แล้วเสียงร้องด้วยความทุกข์ทรมานแสนสาหัสก็ดังแซงเสียงครางของมัน
“อ๊ากกกกกกกกกกกกกก” เชิงชาญส่งเสียงร้องโหยหวนเหมือนวัวถูกเชือดเมื่อลูกกระโปกถูกมือขาวผ่องบีบอย่างแรง
“มึงจะเลียหรือไม่เลีย” ริสาแสยะยิ้มชะโงกหน้าถาม
“ถุยยยย” น้ำลายพุ่งกระฉูดใส่หน้าสวยสะคราญ หล่อนยิ้มปาดน้ำลายใส่ปากพร้อมกับเพิ่มแรงบีบ
“ฟฟฟสสสสสบบบ” เสือหนุ่มเชิงชาญดิ้นพราดฟุบหน้ากับพื้นเจ็บจุกจนแม้แต่เสียงยังไม่มี
“ถ้ามึงยังดื้อ อยากไข่แตกตายก็ลองดู” นังริสายิ้มเหี้ยมบีบลูกกระโปกต่อไปจนได้ยินเสียงกรอบแกรบเชิงชาญเบิ่งตาแทบฉีกขาด ความเจ็บปวดมันมากซะจนสติแตกน้ำเยี่ยวเล็ดไหล ดวงตาเหม่อลอยแต่แล้วแววตาที่ดูเหมือนจะหลุดลอยไปแล้วก็กลับมาเมื่อนางสิงห์ร้ายคลายมือ ถามอีกครั้ง
“กูหวังว่าจะได้รับข่าวดี”
“ย...ยออมกูยอมแล้ว” น้ำเสียงเขาอ่อนล้า ความหยิ่งทรนงที่ไม่ถูกที่ถูกเวลาไม่สามารถต่อสู้กับความเจ็บปวดจากลูกโปกซึ่งมากกว่าความเจ็บปวดจากการถูกควยทะลวงตูดได้
หล่อนไม่พูดอะไร ลุกยืนจิกผมของผู้กองสุดหล่อขึ้นแล้วขยับสะโพกแอ่นหีให้เขาเลียกลิ่นหีสาวที่เคยเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตลอยเตะจมูก ความรู้สึกที่ได้แม้จะไม่เงี่ยนเหมือนในสถานการณ์ปกติแต่ด้วยสัญชาติญาณของการเอาชีวิตรอดทำให้เชิงชาญค่อยๆ สอดลิ้นแหวกแคมอวบอูมเข้าไปลิ้มรสหอมหวาน
“ซี้ดดดสส์....ชาญขา...สาเสียวหีคะ...อูยยยย” ริสาร้องครวญครางอารมณ์แปรปรวนไม่แน่นอน หล่อนเสียวสะใจกับลิ้นของศัตรูสักพักก็คุกเข่าลง มองลึกเข้าไปในแววตาเหยื่อหนุ่มที่ฉายแววหวาดกลัวแล้วแอ่นนมให้
“เลียหีเลียแตดแล้วดูดนมให้สาด้วยนะคะ...คนเก่ง” เชิงชาญอ้าปากรับหัวนมสีชมพูระเรื่อไม่กล้าอิดออด ความรู้สึกเสียวซ่านที่สามารถจัดการศัตรูตัวร้ายลงได้อย่างราบคาบทำให้หล่อนย่ามใจอยากจะทำลายเขาให้ย่อยยับลงไปอีก
“ชาญขา...อูยดีจังเลยคะ...ซี้ดดดสส์เสียววว...ชาญอย่าทิ้งสาเพียงเพราะคุณพ่อของชาญไม่ชอบนะคะ..สาคงตายแน่ๆ” หล่อนทิ้งเสียงยั่วยวนทำให้ไอ้ทวนยิ่งคลั่งเร่งกระแทกเย็ดอย่างหนัก
“ฟุบฟับๆๆๆๆๆ...อ๊ะ...อ๊ะ ๆๆๆ” เสียงควยบุกทะลวงรูตูดน้อยดังสะท้านจนเชิงชาญหน้าเสียไม่อาจเก็บงำเสียงหอบหายใจที่ถูกปลดปล่อยออกมาตามแรงกระแทกเย็ดหนักหน่วงของไอ้ทวนได้สมองเขามึนงงไปหมดไม่รู้ว่าโดนมันเย็ดนานแค่ไหน จวบจนรู้สึกเสียววาบในท้องน้อยเมื่อได้ยินไอ้เดนนรกร้องดังลั่นตัวเกร็งสะท้านน้ำเงี่ยนพุ่งกระฉูดเข้าไปตุงในรูตูดจนขาสั่นดิก
“อ๊า...ๆๆๆๆ...ซี้ดดดสส์..อู๊วววววว์” มันยังกระเด้าต่อไปอีกจนควยอ่อนหลุดไปเองปล่อยให้ริสากับเชิงชาญขับเคี่ยวกันตามลำพัง
“อู๊ยยยย..ซี้ดดดดสส์” ริสาเปลี่ยนท่ายืนขึ้นอีกครั้งแอ่นแตดให้เขาเลียพอสมใจก็คุกเข่าแอ่นนมให้ดูดสลับไปสลับมา “นะคะ...ถ้าเกิดคุณพ่อชาญไม่ชอบสา...ชาญจะทิ้งสาไหมคะ”เขาหยุดกึกเหมือนถูกตีแสกหน้า อดีตคุ้น ๆ วาบเข้ามาในหัว มองสีหน้านังนกต่อที่เร้นลับคาดเดาไม่ถูก
“แต่สาว่าคุณพ่อชาญคงไม่เป็นปัญหาแล้วละคะ...เพราะว่า...เพราะว่ามันตายไปแล้ว...ฮ่าๆๆๆๆ” หล่อนกรีดร้องราวเสียสติ ยิ่งบดขยี้หัวนมให้เชิงชาญดูดเลียอย่างหนัก
“คุณพ่อ...เป็นไปไม่ได้..คุณพ่อ...” เชิงชาญกำหมัดแน่นน้ำตาลูกผู้ชายไหลออกมาอย่างไม่รู้ตัว
“หยุดทำไมละคะ...ดูดต่อสิคะชาญขา...ไม่มีอะไรขวางเราได้แล้วคะ...แหม..แต่พูดก็พูดเถอะคะไม่ได้ลุ้นเท่าไหร่เลย ไม่ถึงนาที ไอ้เวรนั่นก็ลงนรกซะแล้ว...ถุยใจแม่งเสาะฉิบหาย”ริสาพล่ามเหมือนคนบ้าเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย ในขณะที่เชิงชาญหัวใจแหลกสลาย
“เป็นไปได้ยังไง...ไม่จริงเขาไม่เชื่อ แต่ลึก ๆ ในจิตใจเขารู้ว่ามันพูดจริง”เขาคิดใจเจ็บราวโดนมีดกรีด เหลือกตามองเห็นริสากำลังเสียวจากปลายลิ้นเขาแล้วความคลั่งแค้นที่สุมอกจนแทบระเบิดก็กระตุ้นขากรรไกรแข็งแรงให้ขบจนเต็มเขี้ยว
“โอ๊ยยยยยยยยยยยยยย” ริสาแหกปากร้องยังกับนางสิงห์ถูกควักหัวใจหล่อนพยายามดึงหัวนมออกจากฟันขาวแวววาวที่เต็มไปเลือดของเธอ แต่แรงขบกัดนั้นสาหัสนักในยามกระทันหันไม่รู้จะทำยังไงได้แต่ร้องด้วยความเจ็บปวด เชิงชาญที่เปลี่ยนความแค้นเป็นพลังไม่สนใจต่อสวัสดิภาพตัวเองอีกแล้วขบฟันงับหัวนมสุดสวยจนเลือดสาด ไอ้ทวนวิ่งเข้ามาตามเสียงร้องของริสา พอเห็นเท่านั้นก็ตกตะลึงรีบวิ่งเข้ามากระชากตัวเมียรักออกจากความทุกข์ทรมานโดยไม่ดูให้ดี และด้วยแรงกระชากกับแรงงับที่ทรงพลังก็ทำให้หัวนมสีชมพูขาดติดซอกฟันเชิงชาญทันที
“อืออออ...ๆๆๆ” นังวายร้ายริสาหอบหายใจหนักหน่วงเจ็บจนหน้ามืดใช้ตีนถีบหน้าเชิงชาญเต็มแรงในจังหวะที่ถูกไอ้ทวนดึงตัวออก
“อูยยยย..มึง...ไอ้สัตว์...อูย” หล่อนร้องครางเหมือนสัตว์บาดเจ็บแค้นแสนแค้นถีบหน้าเชิงชาญอีกสองครั้งจนเหนื่อยจึงได้ถูกไอ้ทวนพาตัวออกไปก่อนมันจะหันไปกระทืบเชิงชาญจนสลบคาตีน....................... ผ่านไปหนึ่งวันแล้วหลังจากผู้กำกับวิเชียรและร้อยตำรวจเอกเชิงชาญพร้อมด้วยหมวดริสาหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอยสามสิงห์นำโดยอติรุจนั่งประชุมปรึกษาแผนการอย่างขะมักเขม้น
“เราจะเริ่มจากตรงไหนดีละพี่รุจ ทุกอย่างมืดมนไม่มีเบาะแสให้สาวเลย”ก้องภพขมวดคิ้วดูท่าจะคิดไม่ออกจริง ๆ อติรุจฟังรุ่นน้องก็เห็นด้วยคดีนี้ลึกลับจริง ๆ คนร้ายต้องมีขวัญกำลังอย่างมากที่กล้าจับตัวรัชทายาทราชวงศ์ลิคเคนสไตน์ซึ่งแม้จะเป็นประเทศเล็กๆ แต่เครือข่ายของกษัตริย์วาดิมนั้นไม่ธรรมดา ทั้งสายลับ นักฆ่าล้วนอยู่ในระดับพระกาฬทั้งนั้นเขาครุ่นคิดพลางหันไปถามเพื่อนรัก
“แล้วมึงคิดยังไงวะไอ้ชัช”
“กูว่าเราน่าจะเริ่มต้นที่สุราษ....” ปราการพูดยังไม่ทันจบกริ่งโทรศัพท์ก็ดังขัดจังหวะ อติรุจกดรับอย่างคล่องแคล่วสักครู่สีหน้าที่เคร่งเครียดก็ยิ้มออก
“เมื่อไหร่ครับ.....พวกผมจะไปเดี๋ยวนี้”
“มีข่าวดีแล้วเพื่อน” เขายิ้มหันไปบอกเพื่อนรักทั้งสอง
.........................................
ที่โรงพยาบาลตำรวจ หมวดริสานอนรักษาตัวโดยมีการคุ้มกันอย่างหนาแน่นเมื่อล้างแผลเสร็จ หมอก็อนุญาตให้อติรุจ ปราการ และก้องภพเข้าเยี่ยม
“รุจ..” เธอเรียกอติรุจอย่างที่เคยเรียกจนติดปากก่อนจะหันหน้าไปยังปราการและก้องภพที่มองมาด้วยความห่วงใย
“พี่ชัช พี่ว่าน...ขอบคุณนะคะที่มาเยี่ยม” หล่อนทำท่าขยับตัว
“อย่าครับหมวด..เดี๋ยวแผลเปิดจะยิ่งไปกันใหญ่” อติรุจปรามหล่อน ใช้สรรพนามที่หล่อนไม่อยากได้ยิน ตั้งแต่ปลายรุ้งเข้ามารุจก็ไม่ได้เป็นรุจของเธออีกต่อไป
“นังรุ้งนะนังรุ้ง....ซักวันชั้นจะแย่งรุจจากแกให้ได้” หล่อนคิดสีหน้าเคียดขึ้ง พอได้คิดก็สลายท่าทีทำเป็นออเซาะ
“ยังเจ็บแผลมากไหมริสา” ก้องภพถามเพื่อให้บรรยากาศผ่อนคลายมากขึ้น
“ดีขึ้นแล้วคะ...แต่สาคิดว่าพวกพี่มาเพราะอยากทราบเรื่องอื่นนะคะ”ริสาตอบ
“ถ้าหมวดไม่เจ็บแผลก็ต้องรบกวนละครับ” ปราการที่เงียบอยู่พูดขึ้นเขาเป็นเพื่อนรักอติรุจเมื่อความสัมพันธ์ของทั้งสองจบลงแบบไม่สวย เขาในฐานะเพื่อนสนิทก็ไม่ควรที่จะทำตัวสนิทสนมกับเธอมากเกินไปไม่เหมือนก้องภพที่ทะเล้นทะลึ่งจนไม่รู้สึกว่ามีอะไรไม่สมควร ถ้าจะยังคงความสัมพันธ์กับเธอตามเดิม
“คือเมื่อวานตอนสา..เอ่ออ...ขณะที่ดิฉันกับผู้กองเชิงชาญกำลังสืบหาเบาะแสตามที่ไดรับรายงานจู่ ๆ ก็โดนพวกมันตลบหลังโดยไม่ทันตั้งตัว รู้อีกทีก็โดนมันควบคุมตัวแล้ว” หล่อนเล่าช้า ๆ กุมหน้าอกเป็นระยะคล้ายจะบอกว่าเจ็บแผล
“ถ้าหมวดไม่ไหว ไว้คุยวันหลังก็ได้” อติรุจพูดขึ้นบ้างหลังเงียบไป
“ไม่เป็นไร...ไหวคะ...ทุกอย่างเกิดขึ้นรวดเร็วมาก...หลังจากนั้นพวกมันก็แยกเราจากกัน..แล้วพวกมันก็..ก็...”หล่อนพูดเสียงสั่นคล้ายจะร้องไห้กับสิ่งที่เกิดขึ้น
“แล้วหมวดหนีมาได้ยังไง” อติรุจตัดบทไม่อยากให้เธอสะเทือนใจ
“ดิฉันไม่ทราบคะ...พอตื่นขึ้นมาก็พบว่าตัวเองนอนอยู่ริมถนนไม่ไกลจากจุดเกิดเหตุเจ็บระบมไปทั้งตัว จากนั้นก็ถูกส่งตัวมาที่กรุงเทพ..ส่วนผู้กองเชิงชาญก็ไม่ได้พบกันอีกเลย...อ้อตอนที่ตื่นมีอะไรบางอย่างในตัวด้วยคะ..เอ๊ะ..อยู่ไหนนะ”ริสาโกหกได้แนบเนียน ร่องรอยการมีเพศสัมพันธ์กับแผลหัวนมขาดสอดคล้องกับคำให้การและรูปคดีจนสามหนุ่มไม่สงสัยแม้แต่น้อย
“นี่ใช่ไหมครับ” อติรุจยื่นให้เธอ หล่อนรับกระดาษยับย่นมาดูพยักหน้ารับ
“ใช่คะ...มันคืออะไรคะ..ดิฉันไม่เข้าใจ...”
“เอาละ..ขอบคุณมากครับ...แล้วพวกผมจะมาเยี่ยมใหม่” อติรุจเอ่ยปากลา พับกระดาษใส่กระเป๋าเสื้อ แม้รู้ว่าการกระทำของเขาจะดูไร้น้ำใจแต่ตั้งแต่คบกับปลายรุ้ง ความรู้สึกที่เขามีให้หล่อนก็เหลือเพียงความสัมพันธ์ในฐานะเพื่อนร่วมงานเท่านั้น............................. เมื่อมีริสาเป็นหนอนบ่อนไส้เรื่องราวต่าง ๆ ของสามสิงห์สยบไพรีก็ถูกถ่ายทอดให้มุกประดับและลูกน้องฟังอย่างละเอียด
“อุ๊ยนายแม่...ดูสิคะหล่อจังเลย..อุ๊ยคนนี้ก็หล่อ..คนนี้ก็ล้อหล่อ”เสียงเด็กในความควบคุมของเด่นจันทร์ดังวี้ดว้ายกระตู้วู้แย่งกันดูรูปของสามนายตำรวจที่ถูกวางตัวเพื่อล่าพวกหล่อน
“นี่ ๆๆๆ..นังพวกนี้...คนนี้ชั้นจองยะ” เด่นจันทร์ชี้ไปยังรูปปราการที่หล่อคมเข้มในชุดตำรวจเต็มยศ
“แหมนายแม่นี่ตาถึงจังเลยค่า....หล่อก็หล่อ...ของคงแน่นน่าดู”กระเทยสาวลากเสียงน่าหมั่นไส้พลางชี้มือไปยังอีกรูปที่สวมเครื่องแบบสง่างามไม่แพ้กัน
“โน้..โนคะ..คนนี้ไม่ได้นะคะ...คนนี้คือผู้กองอติรุจกัปตันทีม หล่อไม่เสร็จใช่ไหมล่ะ..แต่พวกหล่อนห้ามยุ่งนะเพราะสุดหล่อเนี่ยยายเดือนเค้าจอง”เด่นจันทร์กรีดมือวางท่าล้อเล่นกับลูกสมุนกระเทยอย่างสนุกสนาน
“งั้นหนูจองคนนี้ละกัน...หล่อใสน่ารัก..เหมาะกับหนูที่สุด” กระเทยอีกคนฉกรูปก้องภพไปดู
“อุ๊ย...หล่อมากค่า....ขอจองเหมือนกันนะคะ..ใครแย่งเดี๊ยนงานนี้มีตบค่า..งานนี้มีตบ”แล้วเสียงหัวเราะร่านระริกก็ดังขึ้นราวกับว่าพวกหล่อนได้กุมชะตาสามหนุ่มของเราไว้เรียบร้อยแล้ว.......
เด่นจันทร์นั่งเป็นสง่าในชุดกิโมโนรายล้อมด้วยสาว ๆ สี่คน โลลิต้า มารีน่าญาญ่า และนาเดีย ซึ่งแต่ละคนก็สวยไปคนละแบบมองยังไงก็ไม่รู้ว่าเป็นบุรุษในคราบสตรีแต่มีเพียงนาเดียเท่านั้นที่สวยหวานที่สุด น้องปอยว่าสวยแล้วยังสู้ไม่ได้ นาเดียดูมีเสนห์น่าหลงใหลมากกว่าสุ้มเสียงกิริยาก็นุ่มนวลอ่อนหวาน แต่ในความเป็นจริงเธอคือนังอสรพิษเชี่ยวชาญเรื่องเทคโนโลยีล้ำสมัยที่หาตัวจับยากและเธอก็ถูกเลือกให้ปฎิบัติภารกิจที่เสี่ยงอันตรายสุดยอดแต่ก็คุ้มค่าถ้าสำเร็จ
“แต่โลห่วงว่า ถ้าคุณเดือนรู้ว่าพวกเรากำลังจะเล่นงานสุดหล่อของเธอจะยุ่งนะคะนายแม่” โลลิต้าเปรยสีหน้ากังวล
“พวกหล่อนไม่ต้องห่วง....ให้งานสำเร็จก่อนเถอะ ชั้นจะดูซิว่าคุณพี่จะเข้าข้างใคร..เอาละ...พวกหล่อนแยกย้ายไปทำงานตามแผนได้แล้ว....................
บนถนนในกรุงเทพยามราตรีคืนนี้รถราไม่แน่นเหมือนทุกวัน ท่ามกลางเสียงเพลงเบาๆ อติรุจกับก้องภพนั่งจิบเบียร์เย็น ๆ ผ่อนคลายหลังจากเครียดเรื่องคดีที่พอจะมีเค้าลางให้สืบแล้วคืนนี้ทั้งคู่จึงเลือกที่จะมาฟังเพลงที่นี่ซึ่งก็คือสถานที่ประจำของก้องภพนั่นเอง เพราะตั้งแต่คบกับปลายรุ้งอติรุจก็ถอดเขี้ยวเล็บออกจากวงการไม่เหมือนก้องภพกับปราการที่ยังออกเที่ยวกันเป็นประจำ
“ไม่รู้พี่ชัชจะได้เรื่องรึเปล่า” ก้องภพเอ่ยถึงปราการที่ติดภารกิจสำคัญ
“คิดว่าไม่น่าจะมีปัญหาอะไร เพราะจุ๊บนะเชี่ยวชาญทางด้านภาษา..คงจะตีความกระดาษแผ่นนั้นได้”พูดจบก็เห็นก้องภพไม่ได้ฟังในสิ่งที่เขาพูด แต่กลับหันหน้าไปอีกทาง อติรุจเอียงหน้ามองตามสายตาแล้วเขกหัวเพื่อนที่เขารักเหมือนน้องชาย
“โอ๊ย”..... “ไอ้ว่าน...มึงนี่ไม่ทิ้งลายจริงๆ ขนาดมียูริแท้ ๆ ยังแรดชิบหาย”
“ใครเค้าเหมือนพี่ละ...จะเป็นมหาเข้าไปทุกทีแล้ว...ขอปล่อยผีวันนึงน้าพี่ชายสุดหล่อ..”ก้องภพคลำหัวป้อย ยกมือจับปลายคางอติรุจเย้าเล่น
“ไอ้บ้า..” อติรุจปัดมือน้องเล็กสุดในกลุ่มออกส่ายหน้ายิ้มน้อย ๆ ระอากับความทะเล้นของก้องภพก่อนจะลุกไปเข้าห้องน้ำ เมื่ออติรุจไม่อยู่ก้องภพก็คว้าแก้วเบียร์ตัวเองเดินตรงไปยังสาวน้อยในชุดสั้นเซ็กซี่ ผมยาวสลวยรับกับใบหน้ารูปไข่ขาวผ่องอะร้าอร่ามไปทั้งตัวพอเห็นสาวสวยเท่านั้นก้องภพก็ลืมสิ้นทุกอย่าง ลืมแม้กระทั่งสิ่งที่อติรุจตอกย้ำอยู่เสมอถึงความสุขุมละเอียดรอบคอบและความสะเพร่าครั้งนี้ก็เปิดโอกาสให้มือน้อยน่ารักหย่อนยาเม็ดสีขาวลงไปในแก้วเบียร์ของอติรุจอย่างแยบยลโดยไม่มีใครสังเกตเห็น
“สวัสดีครับคุณผู้หญิงดื่มอะไรดีครับ...ผมว่านครับ” ก้องภพจู่โจมทันที วางแก้วเบียร์ที่ถือมาด้วยลงข้างหน้า ยังไม่ทันที่หญิงสาวจะตอบด้านหลังก็เหมือนมีอะไรมาชนเบา ๆ ทำให้ก้องภพหันไปมอง เสี้ยววินาทีนั้นเองสาวน้อยเซ็กซี่ที่อยู่ฝั่งตรงข้ามก็ยื่นมือหย่อนยาสีขาวลงไปในแก้วเบียร์ของก้องภพอย่างรวดเร็วเช่นกัน
“กลับกันเหอะเดีย....” หญิงสาวอีกคนบอกฉุดมือหญิงสาวที่ก้องภพหมายตาไว้ลุกจากไป
“โธ่...เป็นดี้ก็ไม่บอก” ก้องภพเกาหัวแกรก ๆเดินกลับไปนั่งที่เดิม สักพักอติรุจก็กลับมาจากห้องน้ำ
“ว่าไงไอ้เสือ...หมาคาบไปแดกรึไง..นั่งหน้าเป็นตูดเชียว” อติรุจเย้าบ้างยกเบียร์กระดกหมดแก้ว ด้วยรสขมของเบียร์ทำให้เขาไม่เอะใจแม้แต่น้อยว่ามีสิ่งแปลกปลอมปะปนอยู่
“อย่าไปพูดถึงมันเลยพี่...กลับเหอะหมดอารมณ์” ก้องภพพูดกระดกเบียร์หมดแก้วเช่นกัน
.................................
“คืนนี้เอ็งนอนกับพี่นะ....รุ้งไม่อยู่” อติรุจบอกก้องภพหลังขึ้นประจำพวงมาลัย
“พูดบ้า ๆ พี่รุจนี่...ใครจะนอนกับพี่เดี๋ยวฟ้าผ่าตายห่ะ” พูดเสร็จก้องภพก็หัวเราะร่วน
“เออ..เออ..ครั้งนี้ยอมมึงไอ้ว่าน” อติรุจส่ายหน้ายิ้มๆ รู้ดีว่าก้องภพรู้ว่าเขาหมายถึงให้ไปนอนเป็นเพื่อนที่บ้าน............................... ปราการก้าวลงจากรถกระชับเสื้อหนังสีดำมองตึกโบราณที่เปิดไฟสว่างเฉพาะชั้นสาม พอเข้ามาภายในอาคารก็ถูกเชิญขึ้นไปพบรองศาสตราจารย์รัชนี ผู้เชี่ยวชาญภาษาตะออกโบราณหรือจุ๊บหวานใจคนสำคัญของเขานั่นเอง
“มาเร็วดีนะคะพี่ชัช..” จุ๊บเอ่ยทักยิ้มหวานตามมาด้วยเสียงชายหนุ่มที่มีจริตจก้าน
“โอ้ว...ว้าว...What have we here?”
“สะ..ส..วัสดีครับอา..อาจารย์ตี๋” ปราการตะกุกตะกักทักหนุ่มอ้วนตุ้ยนุ้ยที่มองปราดเดียวก็รู้ว่าเป็นตุ๊ดเขาประหม่าเสมอเมื่อต้องอยู่ต่อหน้าคนพิเศษกลุ่มนี้ ไม่ใช่รังเกียจแต่รู้สึกไม่ค่อยเป็นตัวของตัวเอง
“ว้าย...ผู้กองขาพูดจาหยาบคาย...ติ๊ดตี่ค่า..ติ๊ดตี่..ไม่ใช่ตี๋ บอกกี่ครั้งแล้วเนี่ย...น่าตีจังเลย”ไม่พูดเปล่าเอื้อมมือตีแขนผู้กองสุดล่ำด้วย
“ครับ...อาจารย์ต..ติ๊ดตี่” ปราการยิ้มแหย
“แล้วลมอะไรคะ...ถึงได้พัดผู้กองสุดหล่อมาถึงที่นี่ได้......อย่าบอกนะคะว่าลมติ๊ดตี่”หนุ่มอ้วนบิดตัวทำท่าอายม้วน เมื่อเห็นปราการยืนกระสับกระส่ายไม่เป็นสุขก็หยุดยั่วแล้วพูดจริงจัง
“ล้อเล่นฮ่า...ล้อเล่น..ไหนคะขอตี่ดูหน่อย” พลางแบมือรับแผ่นกระดาษดูไปขมวดคิ้วไปเดี๋ยวอมยิ้มเหมือนว่าคิดออก แต่แล้วก็กลับเป็นเคร่งเครียดตามเดิมก่อนจะส่งต่อให้จุ๊บ
ภายใต้แสงฟลูออเรสเซ้นท์หญิงสาวที่เชี่ยวชาญด้านอักษรศาสตร์เลิกคิ้วสูงมองข้อความบนกระดาษซึ่งอ่านไม่ได้ใจความ
““ขถีใอฑ่วะเบืหตคสัฑวั่ตขรหตเกื่หตฒ่หตจหงจ้หตอตังอตาทาะแวอาง่หตพ่หตฉีสาเย้าฉาจต้หจร้ำข่าผางรัทขืตคึ้ตหจู่งัทพู้ผิบังว์วัตนิลาวฐล์เง่กชงายปาถเค้ปอลืหเน็ปธืต
อางอปถบ่าอัตปาบ้าอจัถจืตสากปีถมืตรหกมัฑฑาบ่ายะถีสเย้าฉาจมรหถฬัจใยเน้ตหจู่เผีจกแน่ลู้อสาถงรัสปัสอปหกวลีลหตาตฉ้าไป่ลู้ส่าหจู่ถีเล่กเล็สลี่แง้ไคใอ้บัตงาลเมราะ”
“ว่าไงจุ๊บเคยเห็นมั้ย...” อาจารย์ติ๊ดตี่ถามตื่นเต้น
“จุ๊บว่าน่าจะเป็นกลบทโบราณ (ในเรื่องสมมุติว่ายากมากคนรุ้น้อยมาก) นะคะพี่ตี่ แต่ก็ยังไม่แน่ใจ.....ต้องขอเวลาศึกษาหน่อยนะคะพี่ชัช”ประโยคหลังเธอบอกกับแฟนหนุ่ม
“กลบทโบราณ...หมายถึงอะไรเหรอครับ” ปราการถามสนใจ
“มันคือบทกลอนที่คนสมัยก่อนใช้พรางข้อมูลเวลาทำศึกสงครามคะ..เพื่อไม่ให้ข้าศึกล่วงรู้ยุทธวิธีการรบหากม้าเร็วถูกจับได้”หล่อนอธิบายง่าย ๆ
“เข้าใจแล้วครับ..ยังไงพี่ฝากจุ๊บด้วยนะ...เพราะมันมีความสำคัญมากถึงขั้นคอขาดบาดตาย”เขาพูดเร็ว
“อุ๊ยตาย...อกอีแป้นจะแตก..ตี่จะมีส่วนไขปริศนาอาชญากรรมเหรอคะนี่...โอ้ว..”อาจารย์ติ๊ดตี่ยกมือทาบอกถอนหายใจระคนตื่นเต้น ในขณะที่จุ๊บควงแขนปราการเดินไปอีกทางปล่อยให้ติ๊ดตี่พร่ำเพ้ออยู่คนเดียว
“อย่าไปถือพี่ตี่เลยนะคะ แกน่ารักออก” จุ๊บบอก
“ไม่หรอกครับ..เพียงแต่เป็นอะไรไม่รู้บอกไม่ถูก ประหม่าชอบกลเมื่ออยู่ต่อหน้า..เอ่อ..เอ่อ.”
“กระเทย” จุ๊บแย่งตอบหัวเราะแล้วเปลี่ยนหัวเรื่อง
“ขอโทษนะคะที่รบกวนให้มาซะดึก...คืนนี้หนังสือใหม่มาเยอะเลยคะ ต้องสะสางให้ได้ซักหนึ่งในสี่ก็ยังดี...คืนนี้พี่ชัชไม่ต้องรอนะคะ...หรือจะไปนอนที่บ้านพี่รุจก็ได้”
“จ๊ะ..” ปราการรับคำ....เขาเลือกทางเลือกที่สองโดยไม่ต้องคิด....................................
เด่นจันทร์และสมุนกระเทยสวยทั้งสี่ จับจ้องจอทีวีขนาดใหญ่ที่กำลังถ่ายทอดสดรายละเอียดห้องนอนของผู้กองอติรุจได้อย่างชัดแจ๋วซึ่งต้องขอบคุณฝีมือของนาเดียหญิงสาวที่ก้องภพหมายตาในผับ เพราะก่อนหน้าที่หล่อนจะไปตกปลาตัวใหญ่ที่ผับหล่อนได้มาที่บ้านของผู้กองสุดหล่อก่อน ไม่ถึงยี่สิบนาทีวงจรกล้องระบบพิเศษก็ติดตั้งเรียบร้อยซึ่งโฟกัสไปบนเตียงนอนหนานุ่มซึ่งคาดว่าจะเกิดเหตุการณ์ที่เฝ้ารอหล่อนปิดกระเป๋าถือพาร่างอรชรออกจากคอนโดหรูโดยไม่มีใครสงสัยแม้แต่น้อย...ก็ใครเล่าจะสงสัยผู้หญิงที่สวยสะเด็ดอย่างเธอ...........
“หล่อนคิดว่ายาจะได้ผลมั้ยยะ” มารีน่าที่อายุมากกว่าเพื่อนในแก๊งค์กระเทยเด่นจันทร์ถามโลลิต้าเจ้าของยาปลุกเซ็กส์ที่อวดอ้างสรรพคุณว่าสุดยอด
“ชัวร์ค่า...รับรองสุดหล่อสองคนได้สุดสวิงริงโก้กันแน่ ๆ” พูดจบประตูห้องนอนบนจอทีวีก็เปิดออก แล้วสายตาห้าคู่ก็ติดตรึงอยู่ที่จอทีวีขนาดใหญ่ตั้งอกตั้งใจดูว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไปด้วยใจที่เต้นระทึก..........
ร่างกำยำสองร่างประคองกันและกันเข้ามาในห้องนอนแล้วหนึ่งในนั้นก็ล้มตัวลงนอนเมามายไม่ได้สติ
“ไอ้ว่านเอ๊ยไอ้ว่าน..คออ่อนชิบเป๋ง..อะไรวะเที่ยวอยู่ประจำทำไมสิ้นฤทธิ์ง่ายนักว้า”อติรุจถอดเสื้อถอดกางเกงให้ก้องภพ ก่อนจะถอดเสื้อเชิ้ตตัวเองออก เผยให้เห็นเสื้อกล้ามสีขาวสะอาดห่อหุ้มหน้าอกนูนแน่นด้วยกล้ามเนื้อเลื่อนมือปลดเข็มขัดถอดกางเกงออกเหลือแต่บ๊อกเซอร์ พลันรู้สึกมึน ๆ งงง ๆ นึกแปลกใจทั้งๆ ที่กินเบียร์ไปแค่สองแก้ว ก่อนจะเซตึง ๆ ล้มลงข้างก้องภพหลับไปโดยไม่รู้ตัว “ว้า...นังโลไหนว่ายาหล่อนแจ๋วนักไงละยังไม่ทันไรสุดหล่อของชั้นก็ม่อยกระรอกซะแล้ว” ญาญ่ากระเทยน้อยร่างบางเบ้ปากเสียดายไม่ได้ดูของดี
“ทำเป็นใจร้อนไปได้นังนี่ อยากดูของดีก็ต้องใจเย็น ๆ ซิยะไม่เคยได้ยินรึไง” โลลิต้าตอบโต้เพื่อนซี้
“จุ๊ ๆๆๆ” เด่นจันทร์จุ๊ปากบอกให้เงียบ พยักหน้าไปยังจอทีวีซึ่งเริ่มมีการเปลี่ยนแปลงหลังผ่านไปเพียงห้านาที ก้องภพก็เริ่มขยับตัวสะลึมสะลือเห็นยูริกำลังนอนหลับอย่างเป็นสุขอยู่ข้างๆ แว่บนึงเขาจำได้ว่าพี่รุจบอกให้ไปนอนค้างที่บ้าน แล้วทำไมเขาถึงอยู่ที่นี่แต่ก็ช่างเถอะ เขารู้สึกขอบคุณพี่รุจด้วยซ้ำที่พากลับ ไม่งั้นไม่รู้จะระบายความเงี่ยนกับใครเพราะตอนนี้ความต้องการทางเพศเขาสูงจนควยแข็งเกร็งปวดหนึบไปหมดพลางเลื่อนมือกำควยแข็งโด่ใต้บ๊อกเซอร์รูดขึ้นรูดลงสูดปากเสียว ร่างสั่นสยิวจากน้ำหล่อลื่นมากมายซึ่งช่วยให้ชักว่าวได้รื่นรมย์ยิ่งขึ้น
“อูยยยย....ซี้ดดดดสส์...” ก้องภพครางเอื้อมมืออีกข้างลูบไล้ใบหน้าอติรุจที่เห็นเป็นยูริแฟนสาวด้วยความเสน่หาแล้วอติรุจที่หลับอยู่ก็เริ่มฟื้นในเวลาไล่เลี่ยกันราวกับถูกตั้งโปรแกรมด้วยฤทธิ์ยาภาพปลายรุ้งที่กำลังลูบหน้าเขาเลื่อนลอยราวกับเป็นความฝัน อยากจะถามเธอว่าทำไมถึงอยู่กับเขาทั้งที่มีธุระแต่ก็ไม่ได้บอกออกไปได้แต่ไถหน้าเสียดสีมือเพื่อนรักครางเบา ๆ อย่างดื่มด่ำในอารมณ์ปรารถนา ในขณะที่แก่นกายกลางลำตัวก็แข็งเขม็งตึงเครียดมีอารมณ์อยากร่วมเพศเต็มที่ไม่ต่างกับแก๊งค์กระเทยที่ลุ้นกันจนน้ำเล็ด
“เชื่อรึยังจ๊ะพวกหล่อน...ว่ายาปลุกเซ็กส์ของชั้นนะเยี่ยมแค่ไหน”โลลิต้าบอกภูมิใจในผลงาน ยาที่หล่อนใช้ไม่ธรรมดาจริง ๆ นอกจากปลุกความเงี่ยนอย่างรุนแรงแล้วยังเป็นยาหลอนประสาทให้ผู้ใช้เห็นภาพมายาจากจิตใต้สำนึกตัวเองอีกด้วย ซึ่งสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นกับสองสิงห์หนุ่มยืนยันถึงประสิทธิภาพยาได้เป็นอย่างดี........บนจอทีวีตอนนี้ก้องภพเริ่มรุกขยับเข้าใกล้มือข้างเดิมยังคงลูบไล้ไปมาบนใบหน้าคมสันของอติรุจ ก่อนจะเลื่อนไปยังแผงอกซึ่งกำยำด้วยมัดกล้ามเซ็กซี่ด้วยขนอ่อนนุ่มเขยิบเข้าใกล้ยิ่งขึ้นแล้วประทับริมฝีปากกับหัวนมสีชมพูเข้มเม้มขบกัดเบาๆ
“อู๊ยยยสส์...เสียวจังรุ้ง” อติรุจครางตาปรือยิ่งทำให้ก้องภพเงี่ยนจัด ระดมไซร้ซอกคอด้วยปลายลิ้นอันเชี่ยวชาญ ส่วนอติรุจก็ไม่ยอมเสียเปรียบเอื้อมมือลูบไล้หน้าท้องแข็งเกร็งของเพื่อนรักสัมผัสขนนุ่มที่เลื้อยผ่านขอบบ๊อกเซอร์ขึ้นมาก่อนจะเผยอตัวฟัดซอกคอส่งเสียงอู้อี้ ๆ
“อืมมมม..รุ้งจ๋า..รักรุ้งจัง.” เขาครางในขณะที่ก้องภพเลื่อนหน้าต่ำไปยังหน้าท้องที่รกไปด้วยขนแมน ๆ ของอติรุจระดมจูบอย่างเมามัน
“ยูริ.....ซี้ดดดสส์” ด้วยประสิทธิภาพของยาทำให้ทั้งคู่ดื่มด่ำไปกับเกมกามมายาวาบหวิวสุดวาบหวามแยกไม่ออกระหว่างเท็จกับจริงหลังจากโลมเล้ากันครู่ใหญ่อติรุจก็รุกเร้าคว้าดุ้นเนื้อแข็งกร้าวของก้องภพกระทอกเบาๆ จนน้ำเหนียวเลอะไปทั้งมือและนั่นยิ่งกระตุ้นให้จิตใต้สำนึกเชื่อว่าปลายรุ้งแฟนสาวกำลังมีอารมณ์เต็มที่
“เงี่ยนมากเหรอจ๊ะรุ้งจ๋า..” อติรุจถามจูบหัวนมก้องภพที่แข็งเป็นไต
“จ๊ะ...ที่รัก” ก้องภพรับรู้ถึงลมหายใจอุ่นของยูริแฟนสาวก็ครางรับเสียงกระเส่าแอ่นควยสู้มืออติรุจยิก ๆ
ซี้ดดดส์” ฝ่ามือที่เต็มไปด้วยน้ำหล่อลื่นของอติรุจก็เร่งชักควยพร้อมกับก้มหน้าดูดเลียหัวนมให้ก้องภพอย่างหนัก
“อูยยยย...ริเสียวจัง..ซี้ดสส์” เขาครางปัดป่ายมือขยำขยี้อกแน่นของอติรุจเป็นการเร้าอารมณ์ฝ่ายตรงข้ามซึ่งอติรุจก็ตอบสนองด้วยการเร่งมือถอกควยเร็วระรัวจนหัวบานน้ำเมือกเนืองนอง และเมื่อความเงี่ยนสุกงอมได้ที่สองร่างเปลือยเปล่าก็กอดรัดกัน โดยอติรุจขยับร่างกำยำคร่อมร่างที่บางกว่าขาวกว่าของก้องภพไว้ไม่รับรู้เรื่องราวของโลกภายนอกแม้กระทั่งเสียงกริ่งประตูที่ถูกกดอย่างเร่งร้อน..................................
“ไปไหนวะ...ไฟก็เปิดอยู่” ปราการพึมพำไม่รอช้ารีบใช้กุญแจสำรองไขเข้าไปทันที พอเข้าไปด้านในก็รู้สึกว่าตนเองเสียมารยาท เพราะได้ยินเสียงที่คุ้นชินดังมาจากห้องนอน
“อ๊ะ..ไหนว่ารุ้งไม่อยู่” เขาคิดสาวเท้าจะก้าวออกนอกห้องพลันได้ยินเสียงผู้ชายอีกคนดังขึ้น ไวเท่าความคิดในฐานะผู้พิทักษ์สันติราษฏร์เขารู้ว่าต้องมีอะไรผิดปกติแน่ ๆ กระชับปืนผลุนผลันเปิดประตูห้องนอนเข้าไปแต่ก็ต้องผงะถอยหลังเหมือนเจอผี เมื่อเห็นอติรุจกำลังคร่อมร่างแหวกขาก้องภพออก จดจ่อหัวควยใหญ่บานร่าติดกับรูตูดสีชมพูนวลเนียนก่อนจะแอ่นตูดกระแทกท่อนควยแข็งขมึงเข้าไปเต็มแรง” “เฮ้ย...ไอ้รุจ”ปราการตะโกนลั่นตกใจสุดขีด ปราดเข้าไปผลักเพื่อนรักอย่างรวดเร็วจนกระเด็นตกเตียงช่วยรูตูดน้อยๆ ของก้องภพไว้ได้หวุดหวิดเส้นยาแดงผ่าแปด.....เสียงถอนหายใจเสียดายของแก๊งค์กระเทยสาวดังขึ้นพร้อมกันโดยเฉพาะเด่นจันทร์เมื่อเห็นคนที่เข้ามาขัดขวางความมันส์ในอารมณ์คือปราการนายตำรวจหนุ่มที่หล่อนใฝ่ฝันก็ยิ้มให้กับตัวเอง
“อืมมมม...หล่อสมาร์ทถูกใจเด่นเหลือเกินผู้กองปราการขา เด่นจะทนไม่ไหวแล้วนะคะว่าเมื่อไหร่เราสองจะได้ป๊ะกัน”หล่อนยิ้มหวาน....รอยยิ้มหวานที่แฝงไปด้วยยาพิษ
“ฮื่อ...เสียแผนหมดเลย..อุตส่าห์วางแผนซะดิบดี เป็นเพราะไอ้ปราการคนเดียวที่ทำให้เสียหมดแล้วไฟล์นี่ยังจะเก็บไว้ไหมคะนายแม่” นาเดียขยี้เท้า แค้นที่ผลงานของเธอล้มเหลวไม่เป็นท่า
“เก็บไว้ก่อน เผื่อจะใช้ประโยชน์อะไรได้บ้าง” เด่นจันทร์บอกรอยยิ้มยังไม่จางหายจากมุมปาก.............................
ปราการไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น และไม่นึกเสียใจกับการกระทำของตนองแม้ว่าเขาจะกลายเป็นก้างขวางคอจริง ๆ ของทั้งคู่ก็ตาม เพราะเป็นตายยังไงเขาก็ไม่เชื่อว่าเพื่อนรักทั้งสองจะเป็นอย่างที่เห็นมันต้องมีเงื่อนงำอะไรบางอย่างจะต้องมีคำอธิบาย เขากวาดตามองอติรุจที่ถูกผลักจนตกเตียงสะลึมสะลืออยู่บนพื้นส่วนก้องภพก็นอนครวญครางลูบควยตัวเอง เห็นไม่ได้การรีบลากสองหนุ่มเข้าห้องน้ำแล้วระดมน้ำฉีดใส่อย่างเร่งร้อนผ่านไปสักพักความเย็นของน้ำก็ทำให้สติของอติรุจกับก้องภพแจ่มใสขึ้น มองปราการอย่างงงๆ
“ใครแม่งมาเล่นสงกรานต์ให้กูวะ...” อติรุจงัวเงียยืนขึ้นจากอ่างอาบน้ำมองปราการที่ยืนหอบอยู่
“อ้าวไอ้ชัช..เกิดอะไรขึ้นวะ” อติรุจถามงงก่อนจะเห็นว่าตัวเองเปลือยเปล่าล่อนจ้อนก็ตกใจ
“เฮ้ย..” มองที่พื้นก็เห็นก้องภพนอนแก้ผ้าขดตัวกำลังได้สติ
“พวกมึงจัดการตัวเองซะ..เรามีเรื่องต้องคุยกันยาว” ปราการว่า เดินออกจากห้องน้ำ
...............................
อติรุจกับก้องภพผลัดเปลี่ยนผ้าขนหนูนั่งประจันหน้ากับปราการในห้องรับแขก
“พวกมึงรู้ไหมว่าถ้ากูมาไม่ทันอะไรจะเกิดขึ้น” ปราการถามเสียงขุ่น
“คืนนี้พวกมึงไปไหนมา” เขาถามต่อพอรู้ว่าไปกินเบียร์ที่ผับและรายละเอียดทั้งหมดก็มั่นใจว่าสองเพื่อนรักถูกวางยาปลุกเซ็กส์แน่นอน
“เวรแล้วไหมละ...ไอ้เหี้ยว่าน...มึงนี่สันดานจริง ๆ กูบอกตั้งหลายครั้งว่าเวลาออกไปข้างนอกต้องเพิ่มความระมัดระวังทุกฝีก้าว..เห็นหอยหน่อยเดียวก็ลืมหมด”อติรุจตำหนิเพื่อน
“ขอโทษครับพี่รุจ...คราวหน้าจะไม่เกิดเรื่องอย่างนี้อีกแล้วครับ”ก้องภพหน้าเสียเสียงอ่อยสำนึกในความผิดตัวเอง
“ฮึ...คราวหน้ากูคงเป็นผัวหรือเมียมึงไปแล้ว...ระวังหน่อยสิว้าไอ้ว่าน...เราอยู่ที่สว่างศัตรูอยู่ที่มืดแค่นี้ก็ยากพอแล้ว”อติรุจแค่นเสียงเอาจริงแต่น้ำเสียงอ่อนลง รู้สึกถึงขุมกำลังของฝ่ายตรงข้ามที่น่ากลัวกว่าที่คิด
“เอาละไอ้รุจ ไอ้ว่านมันก็สำนึกแล้ว....คราวหน้ามึงก็ระวังหน่อยแล้วกันไอ้ว่าน”ปราการเอ่ยรอมชอมเมื่อเห็นว่าอติรุจโกรธจริง ในขณะที่ก้องภพนั่งก้มหน้าแต่เมื่อนึกถึงคำพูดของอติรุจที่ว่า “คราวหน้ากูคงเป็นผัวหรือเมียมึงไปแล้ว”ก็รู้สึกแปลก ๆ เสียวตูดวูบวาบโดยไม่มีเหตุผลต้องขยับตัวเสียดสีโซฟาโดยอัตโนมัติ แล้วจู่ ๆฤทธิ์ยาปลุกเซ็กส์ที่ถูกระงับชั่วคราวก็สำแดงเดช ควยที่ยังไม่ได้พ่นพิษของอติรุจกับก้องภพก็ตั้งผงาดดันผ้าขนหนูอย่างไม่ได้นัดหมาย
“อูยยย..ไม่ไหวแล้วขอกูเข้าห้องน้ำก่อน” อติรุจเดินตัวงอเข้าห้องน้ำกะจะไปชักว่าวให้หายเงี่ยนแต่ก็ถูกก้องภพแซงหน้าวิ่งเข้าห้องน้ำไปก่อน
“ผมไปด้วยพี่รุจ ปวดไข่ระบมไปหมดแล้ว ขอเอาน้ำออกด้วย” ก้องภพหันมาทำหน้าทะเล้น
“มึงนี่จริง ๆ” อติรุจส่ายหัวแต่ก็เดินตามเข้าไป..............................
หลังจากทรงทราบว่าเจ้าชายมาร์ตินหนีไปเมืองไทย กษัตริย์วาดิมก็กลัดกลุ้มพระราชหฤทัยอย่างมากทรงส่งสายลับในเครือข่ายซึ่งประจำอยู่ที่เวียดนามมาปฎิบัติหน้าที่ช่วยเหลือเจ้าชายมาร์ตินทันทีโดยไม่ผ่านกรมตำรวจของไทย.........................วันเดียวกับที่ผู้กองเชิงชาญและหมวดริสาถูกซ้อนแผนจับตัวคฤหาสน์หลังใหญ่บนเนื้อที่กว้างขวางชานกรุงเทพมหานครยามพลบค่ำเงียบสงบ ปกคลุมไปด้วยกลิ่นอายของความลี้ลับพวกชาวบ้านที่อยู่กระจัดกระจายรายรอบไม่มีใครอยากสอดรู้สอดเห็น เพราะเคยโดนพวกชายฉกรรจ์ท่าทีดุร้ายข่มขู่และด้วยสมรรถนะของตำรวจไทยที่ไม่สามารถให้ความมั่นใจกับประชาชนได้ ทำให้ไม่มีชาวบ้านหน้าไหนกล้าไปแจ้งความเพราะไม่อยากเดือดร้อนตราบใดที่พวกเขายังอยู่อย่างสงบด้วยเหตุนี้เอง ทั้งที่ยังไม่ดึกมาก บริเวณโดยรอบก็ปราศจากผู้คน ยกเว้นเงาดำสองสายที่อาศัยความมืดดอดเข้าไปในคฤหาสน์หลังงามอย่างลอบเร้นพิจารณาดูก็พอจะเดาได้ว่าทั้งสองมีความปราดเปรียวเหนือคนธรรมดา รูปร่างสูงโปร่งแข็งแรงเสื้อผ้าสีดำสนิทกลมกลืนไปกับบรรยากาศรอบข้างและด้วยความเป็นมืออาชีพกล้องวงจรปิดห้าสิบตัวรอบคฤหาสน์ก็ถูกทำลายหมดสิ้นภายในเวลาอันรวดเร็ว..... เป็นอีกหนึ่งภารกิจที่เจ้านายทุ่มเทจนสุดตัวข้อมูลรายละเอียดต่าง ๆ ชัดเจนกระจ่างดุจนิ้วบนฝ่ามือ ในความคิดเกิดความลำพองเปี่ยมล้นซึ่งถ้าเป็นงานอื่นก็คงไม่เป็นไรแต่ไม่ใช่ที่นี่เวลานี้ เพราะกล้องที่ถูกทำลายเป็นเพียงตัวหลอกล่อ กล้องอินฟาเรดล้ำสมัยฝีมือประดิษฐ์ของศาสตราจารย์สติเฟื่องที่มีเซ็นเซอร์ตรวจจับอุณหภูมิร่างกายต่างหากที่ต้องระวังและในตอนนี้อาคันตุกะยามวิกาลอย่างพวกเขาได้ถูกติดตามอย่างใกล้ชิด ทุกฝีก้าวที่ก้าวอย่างมั่นคงกำลังนำพาไปสู่กับดักที่อ้าแขนรออยู่ทุกขณะจิต..................
“สายลับลิคเคนสไตน์จริง ๆ คะนายแม่” มารีน่ากระเทยสาวเปิดข้อมือหนึ่งในสองหนุ่มที่โดนมัดสองมือโยงสูงให้เด่นจันทร์ดูลายสักเหรียญสีทองคาดด้วยเถาองุ่นสีแดง
“คุณพี่คิดไว้ไม่ผิดจริง ๆ...แล้วนี่คุณพี่ไปไหนมีใครไปรายงานรึยัง”เด่นจันทร์ถามลูกน้อง แม้รู้ว่าเป็นสายลับลิคเคนสไตน์ หล่อนก็ยังอยากรู้เบื้องลึกเบื้องหลังแผนการที่กษัตริย์วาดิมเตรียมเล่นงานด้วย
“นายหญิงไม่อยู่คะนายแม่.....ไปงานกาล่าดินเนอร์บ้านท่านนายพล”
“เออจริงสิ...ชั้นลืมไป...ดีนะที่เปลี่ยนใจ..ไม่งั้นก็อดของดี”กระเทยเด่นจันทร์พูดกวาดตาวาวมองสองเชลยหนุ่มที่หนั่นแน่นไปทั้งตัวด้วยมัดกล้ามยิ่งอยู่ภายใต้ผ้าแนบเนื้อก็ยิ่งชัดเจน สองแขนถูกมัดชูสูงเหนือหัว ที่ปากคาดด้วยลูกหนังกลมๆ สายตาหนักแน่นไม่หวั่นไหว หล่อนยิ้มพอใจที่สองเชลยมีบุคลิกโดดเด่นสมชายชาตรี ขนาดอยู่ในสถานการณ์ลำบากยังควบคุมสติได้ดี
“ฮึ” หล่อนแค่นเสียงนึกถึงความหยิ่งทรนงของสองเชลยที่จะเปลี่ยนไปหลังจากหล่อนสนุกกับพวกมันก็สะใจ
“พวกแกเป็นใคร...” เด่นจันทร์เดินมาบีบปลายคางชายหนุ่มที่อยู่ซ้ายมือพลางถอดสายรัดลูกบอลของทั้งคู่ออก เงียบไม่มีเสียงตอบ เพียงท่าทีหยิ่งทรนงหล่อนก็รู้ว่าพวกมันเป็นสายลับที่ผ่านการฝึกฝนมาอย่างหนักไม่ว่าสถานการณ์ใดก็อย่าหวังให้คายความลับได้
“ฮึ ๆๆๆ..ถึงแกไม่บอก ชั้นก็รู้ว่าไอ้แก่วาดิมส่งพวกแกมา แต่มันคงลืมไปว่าที่นี่ไม่ใช่ลิคเคนสไตน์น่าสมเพชพวกแกจริงจริ๊งที่ถูกส่งให้มาตายแท้ ๆ” หล่อนบีบคางแน่นขึ้นจนฝ่ายตรงข้ามสะบัดดิ้นแรงมองหญิงสาวตรงหน้าด้วยแววตาแข็งกร้าว
“ด้ายยยย...ถ้าพวกแกคิดว่าจะเอาความลับลงนรกไปด้วยก็ตามใจ” เมื่อเห็นว่าวิธีธรรมดาไม่สามารถเปิดปากพวกมันได้ หล่อนก็คิดใช้วิธีที่ประสบความสำเร็จทุกครั้งในการจัดการศัตรูโดยเฉพาะศัตรูที่เป็นชายฉกรรจ์ยิ้มกับตัวเองสั่งสมุนทั้งสี่ช่วยกันรุมทึ้งฉีกระชากเสื้อผ้าของสองเชลย แม้การเปลื้องผ้าไม่เป็นปัญหาสำหรับพวกเขาทว่าการเปลือยกายต่อหน้าหญิงสาวสวยถึงห้านางในขณะที่ไม่สามารถปกป้องตนเองได้ทำให้รู้สึกกระอักกระอ่วนไม่น้อยคิดแล้วก็ขยับไปมาเพื่อให้รอดพ้นจากการกลุ้มรุม แต่ในที่สุดผ้าชิ้นสุดท้ายก็ปลิดปลิวกระเทยทั้งห้าตาโตกับเรือนร่างชายชาตรีที่สง่างามด้วยกล้ามเนื้อไร้ไขมัน ใบหน้าคมสันที่จะไทยก็ไม่ใช่จีนก็ไม่เชิงตั้งเชิดด้วยความทรนงบนบ่าแข็งแรงต่ำลงมาคือหน้าอกกำยำปราศจากขนแต่ดูเซ็กซี่ด้วยซิกแพ็คแกร่งกร้าว ผิดกับวงแขนที่ดกดำด้วยขนรักแร้สมชายสอดรับกับหน้าท้องแบนราบที่ประดับด้วยไรขนซึ่งลามมาจากโคนควยรองรับด้วยขาแข็งแรงที่ผ่านการฝึกมาอย่างดีงดงามไร้ที่ติ ไหนจะสัญญลักษณ์ความเป็นชายที่ถูกความสดสวยของอิสตรีกระตุ้นจนเผยอยืดเป็นสะพานโค้งโผล่พ้นออกจากดงหมอยดำขลับที่ครบเครื่องด้วยกระโปกพวงใหญ่เป็นฉากหลังก็ทำให้แก๊งค์กระเทยเด่นจันทร์หายใจไม่ทั่วท้องเงี่ยนสุด ๆ ควยใหญ่ทั้งห้าแข่งกันตั้งลุกโชนแต่ภายใต้กระโปรงพริ้วไสวก็ทำให้หลบรอดสายตาสองหนุ่มไปได้อย่างแยบคาย
“ชื่ออะไรจ๊ะรูปหล่อ” ญาญ่ากระเทยหน้าหวานใช้นิ้วกรีดกรายลงบนกล้ามอกรู้สึกถึงเนื้อแข็งที่เต้นระริกสู้สัมผัสแผ่วเบาของปลายนิ้ว หล่อนยิ้มน้อย ๆ แต่ก็ทำให้สายลับหน้าคมถึงกับเสียววูบก็หล่อนเล่นคว้าความเป็นชายที่กำลังแข็งตัวเต็มที่เต็มอุ้งมือ ก่อนจะใช้ปลายเล็บสีแดงสดขยุ้มหัวควยราวกับแมงมุมขยุ้มเหยื่อให้ปลายเล็บทั้งห้าครูดเนื้อหัวควยที่ไวต่อสิ่งเร้าเป็นพิเศษคล้ายตั้งใจคล้ายไม่ตั้งใจ
“อือออออสสสสส..ฟฟดดดกหหห” สายลับหนุ่มครางฝืนความรู้สึกเต็มที่ร่างแกร่งกระตุกวืดทุกครั้งที่หล่อนวนเวียนทำซ้ำ ๆ จนเชือกที่พันธนาการสั่นไหวไปกับความเสียวที่ไม่อาจปลดเปลื้องนึกไม่ถึงจริง ๆ ว่าจะโดนเล่นงานด้วยวิธีนี้ วิธีที่แม้แต่ครูฝึกสุดโหดคิดจนหัวแตกก็คิดไม่ออกว่าทหารเดนตายที่ฝึกฝนด้วยความยากลำบากจะตายน้ำตื้นด้วยวิธีที่ไม่ซับซ้อนอะไรเลย
“ว่าไงจ๊ะรูปหล่อ ชั้นถามว่าชื่ออะไร” โลลิต้ากับมารีน่าเข้ามาแทนที่ญาญ่าที่หลบออกไปเอ่ยถามเสียงยั่วยวน ขนาบข้างใช้สองมือลูบไล้ร่างแกร่ง เผยอซุกหน้าสูดกลิ่นชายแท้จากขนรักแร้ดกดำแลบลิ้นเลียเบาๆ ไล่ฉกละไปเรื่อยตั้งแต่รักแร้ หัวนมราวนมวนเวียนแถวสะดือและบั้นเอว ส่วนมือก็เลื้อยต่ำลอดพวงไข่หมุนวนรอบๆ รูทวารอย่างแผ่วเบาสร้างความเสียวสยิวรัญจวนจนสุดกลั้น ซึ่งถ้าเป็นเหตุการณ์ปกติเขาคงจะเป็นผู้ชายที่มีความสุขที่สุดในโลกที่ได้ผู้หญิงสวยเร่าร้อนขนาบซ้ายขวาแต่ถึงแม้จะรู้สึกหวาดหวั่นสัญชาติญาณแห่งความเป็นชายก็ทำให้ควยเขาแผดผงาดสู้อย่างสมศักดิ์ศรี
“อ๊า..อือสสส” ชายหนุ่มครางตัวเกร็งไปกับมือนุ่มที่ซุกซนไปทั่วร่างก่อนพร้อมใจกันหยุดที่กล่องดวงใจผู้หญิงพวกนี้แม้จะนุ่มนวลน่ารักแต่ก็เป็นศัตรู พอมือน้อยหยุดยั้งที่พวงกระโปก สายลับหนุ่มที่ผ่านอันตรายมาร้อยแปดก็สูดลมหายใจอย่างหนาวเหน็บราวกับรู้ชะตาตัวเองในแววตามีความหวาดหวั่นเข้ามาแทนที่ความทรนงเมื่อครู่ แต่แล้วก็ผิดคาดเมื่อสองมือค่อยๆ ปาดผ่านของรักไปพร้อมกับเสียงถอนหายใจด้วยความโล่งอก สองสาวหัวเราะระริกระรี้ให้กันเมื่อเห็นชายหนุ่มปล่อยลมหายใจราวกับยกภูเขาออกจากอกใช้มือค่อย ๆ ลูบไล้ลำควยใหญ่ที่ตั้งโด่ทำมุมสี่สิบห้าอย่างแผ่วเบา “ไม่ต้องกลัวนะคะ...พวกเราไม่ยอมให้ความเป็นชายที่สวยงามอย่างนี้ถูกทำลายหรอกคะรูปหล่อ”มารีน่าพูดที่ฟังดูคล้ายให้ความมั่นใจ แต่ชายหนุ่มกลับรู้สึกกังวลเสียววาบชอบกลหล่อนยิ้มให้เขาแล้วผ่านรอยยิ้มไปยังโลลิต้าที่อยู่ตรงข้าม สบตากันยิ้มกระชับมือกำควยใหญ่รูดลงอย่างพร้อมเพรียงโชว์หัวเงี่ยงบานทะโร่
“ซู้ดดดดสสส์” สายลับหนุ่มสูดปากอดครางไม่ได้ประสานเสียงกับแรงชักที่สองสาวบรรจงมอบให้ จากแผ่วเบาค่อยเร่งระดับทีละน้อย ๆ
“อ๊ะ ๆๆๆๆ..อ๊า..ๆๆๆ..ซี้ดดดสสส์” เขาครางเป็นจังหวะตามแรงมือเสียวซ่านไปทั้งควยทั้งเสียวทั้งระแวงที่ความเป็นชายกลายเป็นเครื่องเล่นของเจ้าหล่อน
“อาสสสส์..ซี้ดดดดสส์..อู๊ววววส์” ผ่านไปสักพักเสียงครางเขาเริ่มรวนเรเมื่อจุดสุดยอดมาเคาะประตูที่ปลายควยในขณะที่มารีน่ากับโลลิต้ากระชับควยแน่นช่วยกันถอกขึ้นถอกลงอย่างรวดเร็ว ยิ่งถอกก็ยิ่งมันส์ยิ่งมันส์ก็ยิ่งถอก จนชายหนุ่มไม่อาจต้านทานกฎธรรมชาติได้ ร่างแกร่งเกร็งสะท้านเมื่อวินาทีสุดท้ายมาถึง
“อ๊า...า..า.า.า” ชายหนุ่มครางดังลั่นปลดปล่อยความกำหนัดไปกับน้ำเงี่ยนขาวข้นพุ่งกระฉูดออกจากรูเยี่ยวไกลกว่าสองเมตรสองกระเทยสาวยิ้มพอใจเมื่อเห็นเหยื่อหนุ่มหลับตาพริ้มทรวงอกกำยำสะท้อนขึ้นลงราวกับเพิ่งวิ่งร้อยเมตรหอบหายใจดังระรัวปฎิเสธไม่ได้เลยว่าความเสียวที่เพิ่งผ่านพ้นเป็นความเสียวที่ตื่นเต้นที่สุดเท่าที่จำได้ความคิดยังไม่ทันสิ้นสุด ลำควยที่เริ่มอ่อนตัวก็ถูกจับถอกเบา ๆ อีกครั้ง เขาเผยอตามองก็เห็นหญิงสาวหน้าหวานที่สุดในกลุ่มกำลังรูดควยขึ้นๆ ลง ๆ ดูเก้ ๆ กัง ๆ ไม่เจนจัดเหมือนสองสาวที่เพิ่งเสร็จกิจ แล้วด้วยความที่อยู่ในวัยฉกรรจ์ทั้ง ๆ ที่เพิ่งเสียน้ำไปหยก ๆ เมื่อโดนกระตุ้นด้วยมืออิสตรี เลือดหนุ่มก็วิ่งพล่านลำควยผงาดแข็งสู้มือขึ้นมาอีกครั้งกามราคะที่มีอำนาจเกินกว่าการฝึกภาคสนามใด ๆ จะต้านทานได้ทำให้สายลับหนุ่มหลงเพลินไปกับรสมือที่สาวนาเดียมอบให้ไม่นานความเสียวเกินพิกัดก็พุ่งทะลักออกมาอย่างไม่อาจควบคุม หลังจากนั้นกระเทยสาวทั้งสี่ก็สลับสับเปลี่ยนกันเข้ามาชักว่าวจนน้ำแตกไปถึงแปดครั้งซ้อนจากปริมาณน้ำควยที่พุ่งแรงกว่าสองเมตรในคราวแรกก็ค่อยลดความแรงและปริมาณลงเรื่อย ๆเช่นเดียวกับเสียงครางด้วยความเสียวซ่านในตอนแรกก็ถูกทดแทนด้วยความเจ็บปวดเมื่อควยถูกชักอย่างเร่งร้อนแต่เมื่อถึงจุดสุดยอดควยเพียงกระดกเบา ๆ ไม่มีน้ำเงี่ยนออกมาซักหยดซึ่งได้สร้างความทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัส
“จะบอกได้รึยัง...ว่าพวกแกเป็นใคร..ยังมีอะไรที่ชั้นควรจะรู้อีก”เด่นจันทร์ที่นั่งดูตลอดลุกขึ้นมากระชากผมชายหนุ่มจนหน้าหงายถามเสียงเหี้ยมเกรียมชายหนุ่มที่ถูกมัดยืนเคียงข้างมองดูเพื่อนที่สติเลื่อนลอยกลัวว่าจะพลั้งปากร้องบอกเตือนสติ
“ไม่ได้..บอกไม่ได้..ฟา...” เขาเกือบหลุดชื่อเพื่อนออกไปเด่นจันทร์ถลึงตาใส่ พยักหน้าให้มารีน่าเข้ามายืนประกบหลังล้วงมือลึกกำลูกกระโปกของสายลับหนุ่มปากมากไว้
“มึงนี่เสือกไม่เข้าเรื่อง หมูเค้าจะหามดันเอาคานเข้ามาสอด” นังกระเทยตัวแสบด่าพร้อมกับกำมือแน่นแล้วบีบ
“อ๊ากกกกกกกกกก..กก..ก.ก.ก” ชายหนุ่มรูปงามสะท้านเฮือกเหมือนปลาถูกทุบหัวความเจ็บจุกจากลูกกระโปกที่โดนบีบแล่นปรู๊ดขึ้นสมอง เสียงร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวดจากปากชายชาตรีมีเสน่ห์สำหรับเด่นจันทร์เสมอหล่อนยิ้มชะโงกหน้าเอ่ยถามสายลับหนุ่มอีกครั้งขณะเดียวกันควยใหญ่ใต้กางเกงในตัวบางก็แข็งชูชันเต็มที่ด้วยอารมณ์ซาดิสม์
“แกเป็นใคร...” หล่อนตะคอกใส่สายลับหนุ่มที่อ่อนล้าเต็มทนแต่ถึงแม้จะเหนื่อยจนแทบขาดใจก็ใช่ว่าจะสิ้นฤทธิ์ง่าย ๆ เขามองหญิงสาวตรงหน้ายิ้มหยันก่อนจะถุยน้ำลายใส่หน้าสวยอย่างจัง
“อุ๊ยยย....ว้าย” เด่นจันทร์ปล่อยมือผงะถอย
“ชักว่าวมันอีก..ดูซิจะทนได้ซักกี่น้ำ” หล่อนสั่งเกรี้ยวกราดปาดน้ำลายทิ้งถอดกางเกงในตัวจิ๋วออกปลดปล่อยท่อนควยยาวใหญ่ลุกโชนให้เป็นอิสระ เดินถอยหลังจับดุ้นควยถอกขึ้นลงเร้าอารมณ์โชว์สองหนุ่มที่กำลังถูกกระเทยสาวสวยสี่นางรุมทึ้งยิ้มสะใจเงี่ยนสุด ๆ เมื่อสองหนุ่มสายลับลิคเคนสไตน์เบิ่งตากว้างราวกับถูกผีหลอก คนนึงเจ็บปวดแสนสาหัสจากลูกกระโปกที่โดนขยำขยี้อย่างไร้ความปรานีส่วนอีกคนก็ทุกข์ทรมานจากท่อนควยที่ถูกชักจนปวดแสบปวดร้อน ไม่มีน้ำเงี่ยนหลงเหลือในพวงไข่สักหยดมีเพียงเลือดสดๆ ที่ไหลรินออกมาแทน แต่เด่นจันทร์รู้ว่าสิ่งที่ทำให้ทั้งคู่ตกใจสุดขีดไม่ใช่ความเจ็บปวดหากแต่เป็นการเสียท่าให้กับสาวสวยในคราบกระเทยอย่างพวกหล่อนมากกว่า คิดพลางเร่งมือสาวควยตัวเองอย่างร้อนรนความเสียวสะใจจากอารมณ์ซาดิสม์คุกรุ่นร้อนแรง ยิ่งเสียงร้อยโหยหวนของสองหนุ่มยิ่งดังหล่อนก็ยิ่งถอกควยใหญ่จนมองไม่ทัน
“อ๊ากกกกกกกกก...กกกกกกกก...อื๊อออออสสส..ซี้ดดดสส์...อ๊ากกกกคคกก”เสียงร้องดังระงมฟังไม่ได้ศัพท์ประสานกันวุ่นวาย และในความโกลาหลเสียงเพะน่าหวาดหวั่นก็ดังแหวกบรรยากาศไล่เลี่ยกับเสียงครางดังลั่นของเด่นจันทร์ “อ๊ากกกกกกกกกก ก ก กก กก....อูยยยยย....ซี้ดดดสสส์....อ๊า.อ๊ะ..ๆๆๆๆๆ..ซี้ดดดสส์..ปรี๊ดปรี๊ด ๆๆๆๆๆ” หล่อนหอบหายใจหนักหน่วงเนื่องจากจุดไคลแม๊กซ์ น้ำควยสายยาวพุ่งกระฉูดสาดกระเซ็นใส่ลำควยสองสายลับตรงหน้าอย่างรุนแรงในเวลาเดียวกันชายหนุ่มที่โดนชักว่าวจนหมดแรงก็สะท้านเฮือกก่อนจะสลบคามือนาเดียซึ่งกำควยที่เปรอะเปื้อนไปด้วยเลือดแดงฉานสายลับอีกคนที่โดนบีบกระโปกจนหน้าสั่นก็ทะลึ่งพรวด แหกปากร้องเสียงหลงเมื่อไข่เม็ดนึงแตกดังโพ๊ะในอุ้งมือขาวผ่องแต่ความชาที่มากับความเจ็บปวดทำให้สายลับหนุ่มยังไม่รู้ตัวว่าสูญเสียของรัก จวบจนมารีน่ายื่นมือที่เต็มไปด้วยเลือดสดๆ จากด้านหลังให้ดู เหยื่อหนุ่มที่แม้สติเลือนรางเต็มทนแต่เลือดนักสู้ในตัวที่ถูกสั่งสมจากการฝึกฝนมาชั่วชีวิตทำให้ยังพอมีสติเพ่งตามองพอเห็นชัดเจนว่าอะไรเป็นอะไร หน้าก็เริ่มเสียพร้อมกับเจ็บหน่วง ๆ ตรงเป้ากล้า ๆ กลัว ๆ ค่อย ๆ ก้มมองด้วยความหวาดหวั่นก่อนจะตะเบ็งเสียงออกมาราวเสียสติ
“ฮะ..เฮ๊ออออ..ไมมมมมมม่..อีสัตว์นรก..กูจะฆ่ามึง..อีสัตว์นรก..ไมมมม่..มมมม..ฮ๊ะ..ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ” น้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความเจ็บแค้นรันทดและหวาดกลัวสุดขีดประสานกับเสียงหัวเราะอันเหี้ยมเกรียมของมารีน่าที่กรอกใส่หูเขา.................................แล้วข้อมูลที่เด่นจันทร์อยากได้ก็พรั่งพรูออกจากปากสายลับหนุ่มที่ไม่อาจทานทนกับกามทัณฑ์ทรมานได้เหงียนดุยโฮ กับ ฟานเบียน คือชื่อของสายลับเวียดนามทั้งสองซึ่งถูกส่งมาสอดแนมก่อนที่อังเดร กัปตันทีมซึ่งเป็นชาวลิคเคนสไตน์โดยสายเลือดจะระดมสรรพกำลังบดขยี้เพื่อชิงตัวมกุฎราชกุมารมาร์ติน
“หล่อไม่เบาเลยกัปตันอังเดร” มุกประดับดูรูปในมือตาวาวสะท้อนแสงไฟแชนเดอเลียร์ระยิบระยับก่อนยกมือเรียวงามกดโทรศัพท์หาริสาหรือเด่นเดือนน้องสาวคนเล็ก.........
ณ กองบัญชาการกรมตำรวจ นายตำรวจชั้นผู้ใหญ่ร่างท้วมกระชับมือต้อนรับฝรั่งรูปร่างสูงสง่างาม
“ยินดีต้อนรับครับ..กัปตันอังเดร”
“รู้สึกเป็นเกียรติครับท่าน” อังเดรสายลับลิคเคนสไตน์กล่าวสำเนียงไทยชัดเจนเขาเป็นชายหนุ่มรูปร่างดี อายุพอ ๆ กับอติรุจกับปราการโครงสร้างใบหน้าเป็นฝรั่งยุโรป เบ้าตาลึกด้วยนัยน์ตาสีน้ำตาล รับกับจมูกที่โด่งเป็นสันผมดำกับเคราและหนวดที่ตัดเล็มอย่างดีทำให้ดูมีเสน่ห์สมชายชาตรี เขากวาดตามองมายังอติรุจปราการและก้องภพโดยไม่ตั้งใจ ท่านผู้บัญชาการเห็นดังนั้นจึงถือโอกาสแนะนำให้ทั้งหมดรู้จักกันท่ามกลางความยินดี อติรุจกับเพื่อนทั้งสองกลับไม่ค่อยปลาบปลื้มเท่าไหร่เพราะรู้ว่าสายลับอังเดรติดต่อมายังกรมตำรวจก็เพราะสองลูกน้องหายตัวไประหว่างปฎิบัติการหาไม่แล้วก็คงไม่เห็นกรมตำรวจของไทยอยู่ในสายตา
“หวังว่าเราคงร่วมมือกันช่วยเหลือมกุฎราชการมาร์ตินออกมาอย่างปลอดภัยนะครับผู้กอง”อังเดรยื่นมือให้อติรุจจับ
“แน่นอนครับกัปตัน” อติรุจกระชับมือแน่นปากกับใจตรงกันแม้จะรู้สึกไม่ค่อยประทับใจในการพบกันครั้งแรกเท่าไหร่ แต่สำหรับเขางานต้องมาก่อนเสมอ....................
อังเดรพาร่างสมาร์ทสูงโปร่งกลับเข้าที่พักแปลกใจเมื่อมีสาวสวยน่ารักรอพบเขาอยู่
“ดิชั้น ร้อยตำรวจโทริสาคะ” สาวสวยแนะนำตัวเอง
“ผมทราบครับว่าคุณเป็นใคร...ว่าแต่มีธุระอะไรกับผมหรือครับ” อังเดรถามเคร่งขรึมยิ่งทำให้ใบหน้าหล่อเหลาที่เย็นชาอยู่แล้วดูกระด้างไม่ต่างกับน้ำแข็ง
“คือว่า..คือว่าดิชั้น..เอ่อ...” หล่อนตะกุกตะกักหาคำพูดที่เหมาะสมไม่ได้เพราะคิดไม่ถึงว่าเล่ห์ที่ใช้เสน่ห์สาวเป็นเครื่องมือจะไม่เป็นผล อ้ำอึ้งสักพักแล้วโพล่งออกไป
“ถ้าอย่างนั้นกัปตันก็คงจะรู้ว่าดิชั้นคือคนที่โดนพวกมันจับตัวไปพร้อมกับผู้กองเชิงชาญ”
“ครับ..ผมทราบ...แล้วคุณมาบอกเรื่องนี้กับผมทำไม”
“ก็..ก็.ดิชั้นไม่เข้าใจว่าหลักฐานที่ให้กับต้นสังกัดทำไมไม่ได้ถูกนำมาใช้ประโยชน์นะค่ะ...ก็เลยคิดว่ากัปตันอาจจะมีมุมมองใหม่ๆ เกี่ยวกับรูปคดี ถ้าดิชั้นจะเปิดเผยข้อมูล” หล่อนโกหกทั้งๆ ที่รู้ว่ามันดูตลกงี่เง่าสิ้นดี แต่เมื่อโกหกไปแล้วก็ต้องทำต่อจนถึงที่สุด จ้องหน้าคมสันพยายามแอ่นเนินอกสล้างให้ฝรั่งเคราครึ้มดูใช้เสน่ห์สาวที่สังหารชายหนุ่มมานับไม่ถ้วนยั่วยวนกัปตันหนุ่มเต็มที่
“คุณจะทำอย่างนี้ไม่ได้นะครับ....ผมจะไม่ยอมทำอะไรที่ไร้เหตุผลเช่นนี้..ขอเชิญคุณกลับไปได้แล้วผมจะพักผ่อน” อังเดรปฎิเสธมองหน้าอกอวบอิ่มที่เจ้าของพยายามใส่พานให้อย่างรู้ทัน
“ฮื่อออ..เจ็บใจนัก..แม่งเป็นตุ๊ดรึเปล่าวะ...งานนี้คงไม่ง่ายอย่างที่คิดซะแล้ว”ริสากระฟัดกระเฟียดขยี้เท้าที่ไม่ได้ดังใจขับรถบึ่งออกไปอย่างรวดเร็ว ในขณะที่อังเดรมองมาจากหน้าต่างชั้นบนสีหน้าเคร่งขรึมมองเงารถที่แล่นจากไปจมอยู่ในห้วงความคิด.................... “พี่เด่นทำยังงี้ได้ไง...เดือนบอกแล้วใช่ไหมว่าอย่ายุ่งกับรุจ...ให้เดือนจัดการเอง”ริสาหรือเด่นเดือนระเบิดอารมณ์ใส่พี่ชายกระเทยเมื่อรู้ถึงเหตุการณ์ที่อติรุจโดนยาปลุกเซ็กส์จนเกือบมีอะไรกับก้องภพ
“ที่พี่ทำก็เพราะหวังดีกับแกนะ...” เด่นจันทร์เสียงอ่อน
“แกบอกจะจัดการเอง..จะจัดการยังไงจะให้เขากลับมารักแกอย่างเดิมเหรอ..เฮอะ” หล่อนแค่นเสียงขึ้นจมูก
“พี่ไม่ต้องมายุ่ง...ก็เดือนรักของเดือน..ได้แอบรักเขาก็ยังดี..”เด่นเดือนที่ปกติเข้มแข็ง แต่พอถึงเรื่องความรักก็ฟุบหน้าร้องไห้สะอึกสะอื้นไม่ต่างจากเด็กสาวทั่วไป
“เราเป็นพี่น้องกันจะมาทะเลาะกันเพราะผู้ชายคนเดียวเนี่ยนะยายเดือน...พี่ห่วงแกถึงได้เตือน”พอพูดจบ เด่นจันทร์ก็นึกอะไรได้
“...ทำไมชั้นคิดไม่ถึงนะ...” ก่อนจะพูดจะต่อ
“นี่....ยายเดือน แล้วถ้าพี่มีวิธีทำให้ผู้กองสุดหล่อกลับมาสู่อ้อมอกแกอีกครั้งละจะว่าไง”เด่นเดือนตาโตถามด้วยสายตา รอยยิ้มผุดขึ้นเมื่อได้ยินแผนการของพี่ชายกระเทยตัวแสบ
“พี่ช่วยได้เท่านี้ละ...เรื่องอื่นก็อยู่ที่ฝีมือแก” เด่นเดือนยิ้มให้พี่ชาย ทิ้งความโกรธเมื่อครู่ไปหมดสิ้น เมื่อหล่อนจากไปแล้วเด่นจันทร์ก็เรียกสี่สมุนกระเทยสาวพากันไปพบมุกประดับเพื่อวางแผนขั้นต่อไป.............................
ปลายรุ้งนั่งทำงานอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์เคร่งเครียด หลายวันมานี้งานยุ่งจริงๆ จนไม่เจออติรุจหวานใจเลย มือเรียวง่วนคลิกเม้าส์ไปมาอย่างคล่องแคล่ว แล้วจู่ ๆ ก็มีป๊อปอัพเด้งขึ้นมาเธอขมวดคิ้วคลิกเม้าส์กดทิ้งทันที ไม่เข้าใจว่าระบบป้องกันไวรัสทำไมไม่ทำงาน หลังจากนั้นป๊อปอัพอันเดิมก็โผล่มาอีกเธอเลิกคิ้วสูงกดทิ้งอีกพร้อมกับเซฟข้อมูลแล้วสแกนเครื่อง พอสแกนเครื่องเสร็จป๊อปอัพก็มาอีกคราวนี้ข้อความบนป๊อปอัพเตะตาเธอ
“อติรุจ” ในฐานะนักวิชาการที่มีความรู้คอมพิวเตอร์ดีพอควรเธอรู้ดีว่าป๊อปอัพเป็นแหล่งแพร่ไวรัส แต่ชื่อป๊อปอัพตัวนี้มันยั่วใจเธอ อะไรจะเป็นเหตุบังเอิญขนาดนั้นที่ชื่อไวรัสเป็นชื่อชายหนุ่มแสนรักของเธอนี่คือเหตุผลที่เธอบอกตัวเองก่อนจะคลิกที่ข้อความนั้น.......บนจอคอมปรากฎภาพที่ปราศจากเสียงทันทีภาพที่เธอคุ้นเคยเป็นอย่างดี ครึ่งปีแล้วที่เห็นจนชินตาจนรู้สึกว่าเป็นห้องนอนของตัวเองเมื่อเห็นตุ๊กตาสองตัวบนหัวเตียงซึ่งเธอเลือกเองกับมือก็อดยิ้มไม่ได้ ภาพบนจอหยุดนิ่งไม่เคลื่อนไหวสักครู่แล้วเฟรมด้านซ้ายมือก็ปรากฎภาพคนสองคนเปิดประตูประคองกันเข้ามา หนึ่งในนั้นทิ้งตัวลงบนที่นอน
“รุจ.....พี่ว่าน” ปลายรุ้งพึมพำกับตัวเองขมวดคิ้วแม้ว่าหล่อนจะรับรู้มาตลอดว่ารุจของเธอกับเพื่อน โดยเฉพาะปราการกับก้องภพสนิทกันเหมือนพี่น้องแท้ๆ ไปมาหาสู่นอนค้างด้วยกันเป็นประจำ แต่ชื่อของข้อความปริศนา “อติรุจ” ทำให้ความอยากรู้อยากเห็นตรึงสายตาเธออยู่กับที่จากที่ไม่มีอะไรเกิดขึ้นนอกจากสองหนุ่มหลับใหลซึ่งเธอคิดว่าคงเกิดจากฤทธิ์แอลกอฮอล์ก็เริ่มน่าสนใจเมื่อสองหนุ่มลืมตาแล้วเริ่มเล้าโลมให้กัน ปลายรุ้งตัวเย็นวาบเหมือนหลุดไปอยู่ขั้วโลกใจเธอตัดสินไปก่อนโดยไม่คิดทบทวนให้ละเอียด อย่างน้อยก็มีเรื่องที่น่าสงสัย คือถ้าอติรุจกับก้องภพเป็นอย่างที่เธอเห็นเธอคงจะไม่มีทางได้ดูคลิปวีดีโอนี้แน่ๆ และถ้าเป็นอย่างนั้นใครกันที่เป็นคนถ่าย แล้วเอามาให้เธอดูทำไม แต่ปลายรุ้งไม่มีเวลาขบคิดถึงเรื่องพวกนี้หล่อนรู้สึกงงเหมือนถูกจับยัดเข้าไปในหมอกควันหนาทึบ ภาพหยอกล้อระหว่างรุจของเธอกับก้องภพในอดีตที่เป็นเพียงเรื่องขำๆ ของเพื่อนรักในสายตาเธอวาบเข้ามาในหัวเป็นฉาก ๆ น่าแปลกที่ตอนนี้การกระทำเหล่านั้นมีข้อบ่งชี้หลายอย่างว่าระหว่างรุจกับก้องภพมีความสัมพันธ์เหนือธรรมดามากกว่าความเป็นเพื่อนเธอดูภาพสองชายหนุ่มโรมรันกอดรัดไปตามอารมณ์ปรารถนาด้วยสายตาที่พร่ามัวด้วยน้ำตา เบือนหน้าหนีไม่อาจทนดูอีกต่อไปก่อนจะกดปิดเครื่องคอมเหม่อมองจอคอมพิวเตอร์ที่ดำสนิทด้วยใจที่มืดสนิทยิ่งกว่า ว้าวุ่นใจไม่รู้จะทำอะไรนอกจากปล่อยให้น้ำตาที่อาจจะนำพาความกลัดกลุ้มไหลออกมาเป็นทาง...............................
| 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2020-2-23 11:34:50
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2020-2-23 11:42:32
โพสต์ 2020-2-23 12:04:07
โพสต์ 2020-2-27 03:15:58
โพสต์ 2020-2-29 00:01:29