ณ โรงเรียนแห่งหนึ่งย่านนนท์บุรีซึ่งโรงเรียนแห่งนี้เคยมีประวัติเกี่ยวกับสิ่งเหนือธรรมชาติที่เคยโด่งดังมาแล้วเมื่อมีนักเรียนชายคนหนึ่งฆ่าตัวตายในวันวาเลนไทน์เพราะถูกแฟนสาวนั้นบอกเลิกพร้อมกับควงแฟนใหม่มาจึงทำให้นักเรียนคนนั้นจึงคิดสั้นกระโดดตึกตายเมื่อข่าวดังทำให้ชื่อเสียงของโรงเรียนนี้แพร่กระจายออกไปจนทางโรงเรียนต้องเชิญพระมาทำพิธีแต่ดวงวิญญาณนั้นเฮี้ยนล่ะไม่ยอมไปเกิดตามหลอกหลอนผู้ที่คิดจะลองดี ณ เช้าวันเปิดเทอมภาคเรียนที่2เบียร์นักเรียนชายชั้นปวส1นั้นได้เกิดปิ๊งไอเดียกะเพื่อนๆที่จะคิดลองดีกับวิญญาณรุ่นพี่ซึ่งเบียร์นั้นเป็นคนที่นิสัยกล้าหารล่ะพร้อมบวกเมื่อมีเรื่องและกิจกรรมที่เบียร์ชอบนั้นคือการล่าท้าผีตามสถานีร้านต่างๆเมื่อถึงเวลาเลิกเรียนนั้นเบียร์ล่ะกลุ่มเพื่อนอีก2คนได้ไปเสนอกะอาจาร์ยว่าตัวเองนั้นจะทำซุ่มกิจกรรมงานวันพรุ่งนี้ซึ่งอาจาร์ยก็ไม่ปฎิเสธแต่ขอให้เบียร์ไปเคลียกับผู้ปกครองล่ะเมื่อถึงเวลา6โมงครึ่งบรรยากาศในโรงเรียนนั้นวังเวงล่ะเงียบประกอบกับมีรปภคอยเดินตรวจตามตึกเบียร์เลยต้องทำเนียนทำซุ้มกิจกรรมเมื่อเวลาผ่านไปถึงทุ่มครึ่งเพื่อนเบียร์ก็ได้พูดว่า
"ปะพวกมึงพร้อมยังกับการค้นหาสิ่งลึกลับในโรงเรียนเรา" "พร้อมอยากลองของกะรุ่นพี่คนนี้มากได้ข่าวว่าเฮี้ยนหรอเจอน่ะจะจับเต๊ะให้เสียผีเลย" "เฮ้ยแม่งแน่ว่ะอย่าทิ้งพวกกูน่ะเว้ย" "เออกูไม่ทิ้งหรอพวกมึงนั้นละจะทิ้งกูเหมือนทุกครั้ง" เบียร์กับกลุ่มเพื่อนเริ่มเดินสำรวจไปที่ละห้องๆแต่เบียร์ต้องคอยหลบรปภที่จะเดินตรวจทุก1ชั่วโมงเบียร์นั้นเดินไปจนเจอห้องเรียนห้องหนึ่งเบียร์นั้นได้มองเข้าไปก็ไม่พบอะไรเบียร์เลยไขกุญแจเข้าไปเมื่อเข้ามาบรรยากาศนั้นวังเวงล่ะเยือกเย็นเบียร์จึงลองดีด้วยการล้มลอดใต้วางขากับเพื่อนเมื่อเบียร์ก้มมองใต้วางขาถึงกับตกใจล่ะร้องลั่นออกมาเมื่อเพื่อนถามเบียร์จึงบอกเห็นเงาดำตัวสูงเดินผ่านไปเมื่อทั้ง3มองไปที่กระดานต้องตกใจเพราะมีรอยเลือดสดเขียนว่า "พวกแกไม่รอดแน่" ทั้ง3จึงตกใจล่ะวิ่งหนีไปกันไปแต่ในคณะที่ทั้ง3กำลังวิ่งหนีนั้นวิญาญณรุ่นพี่ก็ได้ปรากฎตัวต่อหน้าทั้ง3ในสภาพที่สยดสยองวิญาณของรุ่นพี่ได้เข้าบีบคอเบียร์จนเบียร์หายใจไม่ออกแต่ทันไดวิญญาณได้ร้องออกมาด้วยความปวดแสบปวดร้อนเมื่อเบียร์ได้ใส่สร้อยพระเอาไว้จนวิญญาณนั้นได้หายไปเหลือเพียงเสียงร้องโหยหวนของวิญญาณทั้ง3จึงรีบวิ่งหนีลงมาข้างล่างจนมาเจอรปภที่เดินตรวจรปภนั้นบอกได้ทั้ง3กลับบ้านไปได้แล้วเพราะมันดึกแล้วทั้ง3จึงเก็บของล่ะวิ่งหนีกลับบ้านไปในขณะที่เบียร์นั้นกำลังขี่มอไซค์กลับบ้านเมื่อเบียร์มองที่กระจกถึงกับต้องเบรคเมื่อวิญญาณตามมาเมื่อเบียร์จอดรถล่ะหันไปมองก็ไม่เจอจนเบียร์ไปถึงบ้านก็อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อเมื่อเสร็จเบียร์จึงมาเปิดเฟสล่ะเห็นในเฟสแจ้งเตือนอดีตว่าวันนี้เป็นวันคบรอบที่เบียร์นั้นมีแฟนเบียร์นั่งดูล่ะน้ำตาไหลเพราะแฟนเบียร์นั้นทิ้งเบียร์ไปแล้วในขณะที่เบียร์นั้นเล่นโทรศัพท์อยู่ๆไฟในห้องก็ดับลงเบียร์ถึงกับตกใจทันไดนั้นก็มีเสียงหัวเราะอันน่าขนลุกดังออกมาล่ะวิญญาณรุ่นพี่ก็ปรากฎตัวออกมาเบียร์นั้นตกใจมาก "เจ้ากล้าดีอย่างไรมาลองดีกะข้าห่ะเจ้าจะได้ตายอย่างสาสมแน่" "ผมกลัวแล้วครับผมไหว้ล่ะครับอย่าทำอะไรผมเลยผมกลัวแล้วพรุ่งนี้ผมจะใส่บาตรให้น่ะครับแต่อย่าทำอะไรผมเลย" "ข้าไม่ต้องการสิ่งที่ข้าต้องการคือชีวิตเจ้า" "ผมไหว้ล่ะครับไว้ชีวิตผมเถอะผมสัญญาผมจะใส่บาตรให้ตอนเช้า" "ได้ข้าจะรอถ้าเจ้าไม่ทำจริงเจ้าได้ตายแน่" เมื่อสิ้นเสียงวิญญาณนั้นก็ได้หายไปเบียร์นั้นจึงรีบหาข้อมูลจนได้ไปเจอวิธีขอขมาคือ ต้องหาดอกกุหลาบ1ช่อ ไปว่างไว้บริเวณที่รุ่นพี่คนนั้นตายเมื่อเบียร์เจอวิธีถึงรีบไปซื้อดอกกุหลาบมาแก้บนเมื่อถึงตอนเช้าเบียร์นั้นได้ลุกไปใส่บาตรล่ะกรวดน้ำให้กับดวงวิญญาณรุ่นพี่เมื่อเบียร์ไปถึงโรงเรียนแทนที่เบียร์จะเอาช่อกุหลาบไปวางที่ด่านฟ้าตึก2เบียร์นั้นได้ไปที่ตึก4ล่ะไปถึงหน้าห้องเรียนที่ถูกปิดตายเบียร์ไข้กุญแจเข้าไปพร้อมกับเดินไปที่โต๊ะตัวที่4แถวกลางพร้อมกับช่อกุหลาบเบียร์นั้นได้ท่องคาถาขอขมาและให้วิญญาณรุ่นพี่อโสสิกรรมให้เมื่อเสร็จบรรยากาศในห้องเย็นพร้อมเสียงหัวเราะที่ดังออกมาอย่างน่าขนลุกเบียร์นั้นรวบรวมความกล้าล่ะพูดว่า "พี่แบงค์ออกมาน่ะผมรู้ว่าต้องเป็นพี่" วิญญาณของรุ่นพี่ก็ปรากฎตัวออกมาต่อหน้าเบียร์ "ทำไมเจ้าถึงรู้ว่าข้าอยู่ที่นี้" "ความรักและความกล้าของที่มีต่อรุ่นพี่ไงล่ะครับ" "ความรักเจ้าหมายถึงอะไร" "เมื่อวานตอนผมมาล่าท้าผีผมได้เข้าไปสำรวจในห้องอาจาร์ยล่ะพบกับสมุดรายชื่อล่ะรูปถ่ายของห้องนี้ผมเลยรู้ว่าต้องเป็นห้องที่รุ่นพี่เรียนล่ะความรักนั้นก็คือถ้าเป็นวิญญาณตนอื่นจะต้องตามเอาชีวิตแต่รุ่นพี่กลับไม่ตามเองชีวิตล่ะผมเจออีกอย่างในห้องเรียนที่ผมก้มมองใต้วางขาคือรูปที่พี่แบงค์นั้นแอบถ่ายและเขียนว่า My Love ซึ่งแปลว่าพี่แบงค์ชอบผมแต่ยังไม่ทันบอกรักพี่นั้นก็ฆ่าตัวตายเพราะคิดว่าผมนั้นไม่ชอบ" "เจ้าพูดเรื่องอะไรข้าไม่เคยเห็นรู้เรื่องมาก่อน" "ล่ะนี้คือไรห่ะสมุดบันทึกเรื่องมโนลามกของพี่แต่มีชื่อผม" "เจ้าไปหาเจอได้ไงข้าทิ้งมันไปแล้วนิ" "พี่แบงค์แค่พี่ฆ่าตัวตายก็บาปล่ะน่ะนี้พี่ยังจะโกหกผมอีกหรอพี่เลิกทำบาปเถอะผมขอล่ะ" "ข้าไม่มีอะไรจะคุยเจ้าแก้บนเสร็จก็ไปได้ล่ะ" ในขณะที่แบงค์จะหายไปเบียร์ได้จับมือแบงค์เอาไว้แบงค์ตกใจเพราะไม่คิดว่าเบียร์นั้นจะสามารถจับต้องตัวเขาได้เบียร์นั้นคว้าตัวแบงค์นั้นมากอดพร้อมทั้งร้องไห้แบงค์จึงกลับเป็นร่างปกติล่ะปลอบใจเบียร์นั้นได้สารภาพว่าตัวเองนั้นได้แอบรักแบงค์มานานแล้วล่ะพอรู้ข่าวว่าแบงค์ตายเบียร์นั้นร้องไห้ล่ะคิดจะตายตามเมื่อแบงค์ได้รู้ความจริงแบงค์นั้นก็จูบปากเบียร์ไปเบียร์จับตัวแบงค์นอนลงแบงค์นั้นได้แต่ตกใจเบียร์นั้นได้ถอดเสื้อออกมา "เห้ยๆเดี๋ยวๆเจ้าจะทำอะไร" "ก็จะแก้บนกับพี่ไงพี่แบงค์" "นี้...เจ้าจะเอากับวิญญาณหรอเห้ย" "ใช่ทำไมก็ผมรักดวงวิญญาณดวงนี้นิ" เบียร์ถอดเสื้อของแบงค์ล่ะโยนทิ้งภาพที่ปรากฎต่อหน้าคือ หุ่นของแบงค์นั้นขาวผอมเพียวนมสีชมพูคล่ำ เบียร์อดใจไม่ไหวก้มหัวดูดตัวของแบงค์อย่างกระหายแบงค์นั้นเคลิ้มล่ะจับหัวเบียร์เลียหัวนมแบงค์นั้นร้องซีดออกมาด้วยความเสียวเบียร์ถอดปลดกางเกงล่ะถอดในออกเบียร์เอาควยไปยัดที่ปากแบงค์ล่ะกระทุ้งควยเข้สปากแบงค์ไม่หยั่งจนเบียร์ถอดกางเกงของแบงค์ล่ะควยสีขาวอมชมพูเด้งใส่หน้าเบียร์นั้นไม่รีรอเลียที่โคนควยของแบงค์ "ซี๊ดดเจ้าทำไมถึงกล้าทำกับวิญญาณกับข้า" เบียร์นั้นไม่พูดล่ะสอดควยเข้าไปเย็ดแบงค์ทันทีแบงค์ร้องซี๊ดออกมาด้วยความเสียวแบบที่ไม่เคยเจอเบียร์เย็ดแงบค์ไปพรางก็ร้องออกมา "ซี๊ดดดเสียวโว๊ยๆขาวๆแบบนี้มาเป็นของผมเถอะครับรุ่นพี่" แบงค์รีบชักควยอย่างเร็วในขณะที่เบียร์นั้นเย็ดแรงล่ะซอยถี่ขึ้นเบียร์นั้นเกาะตัวแบงค์ไว้อย่างแน่นล่ะซอยเย็ดรัวๆ "ซี๊ดดดโอ๊ยพี่แบงค์ผมจะแตกล่ะอ๊าสสส" เบียร์รีบคัวกควยออกมาล่ะมาชักแตกตรงหน้าแบงค์น้ำว่าวของเบียร์พุ่งออกมาเต็มหน้าแบงค์ล่ะแบงค์นั้นก็ชักว่าวจนน้ำแตกพุ่งเต็มท้องเบียร์ก้มไปเลียน้ำว่าวของแบงค์จนหมด
"พี่แบงค์ยังคิดจะเอาชีวิตผมอยู่ไหมอ่ะ" "ข้าไม่เอาล่ะชีวิตเจ้าแต่ข้าจะเอาร่างของเจ้าแทน" "งือมาเอาร่างของผมงั้นแปลว่าผมจะต้องตายอ่ะดิ" "เจ้ามนุษย์โง่ข้าจะสิงร่างเจ้าเพื่อที่จะได้อยู่กับเจ้าไปตลอดไง" "งั้นผมก็ต้องเป็นคนที่ถูกผีสิงอ่ะดิไม่เอาน่ะ" "เจ้าจะปกติทุกอย่างหรือเจ้าอยากให้ข้านั้นมาในร่างสยดสยองล่ะห่ะ" "จะมาร่างไหนผมก็รักหมดล่ะในเมื่อพี่นั้นเป็นวิญญาณที่ผมนั้นรักนิเสียดายถ้าพี่เป็นคนผมคงพาพี่ไปเดทได้ในวันวาเลนไทน์" "ทำบุญให้พี่สิจะได้มีพลังเป็นมนุษย์แบบเจ้าไงไอน้อง" "แต่แบบนี้ล่ะในเมื่อพี่นั้นเป็นของผมก็คุ้มครองผมด้วยน่ะอย่าทิ้งให้ผมต้องเจอผีอีกน่าๆ" "เจ้าหายกลัวข้าล่ะหรอห่ะ" "อยู่ในร่างนักเรียนหล่อแบบนี้ล่ะไม่เอาร่างสยองน่ะกลัว" "แต่ถ้าเจ้าดื้อกับข้าเจ้าจะได้เจอผีของจริง" "พี่แบงค์ผมสัญญาเลยผมไม่ดื้อกับวิญญาณที่เฮียนแบบพี่หรอก" "ดีมากแบบนี้สิเจ้ามนุษย์ต่อไปนี้ก็จะได้อยู้ด้วยกันตลอดไป" "รักน่ะครับพี่แบงค์ดวงวิญญาณเฮียนของผม"
|