แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Hanabi เมื่อ 2020-3-4 11:42
สวัสดีครับ นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายที่ผมเอาจากต้นฉบับตัวเอง ที่เคยโพสต์ไว้แล้ว แต่หยิบขึ้นมาแก้ใหม่ และปรับสำนวน เพื่อจะได้ทำการแต่งต่อจากตอนที่เคยติดค้างเอาไว้ ใครนึกไม่ออกจำไม่ได้ อ่านใหม่อีกรอบก็ได้นะครับ ^^ ปล. อันเก่าผมลบกระทู้ออกนะครับ ขอบคุณครับ
วัยใสก๊วนอลวน : Best's stories [ตอนพิเศษ Winner ส่วนที่ 1]
"วิน พ่อกับแม่ไปทำงานก่อนนะ วิคเองก็จะไปบ้านแฟนต่างจังหวัด วินอยู่คนเดียวได้อยู่เน๊าะ..."
"วิค ก็ไม่อยู่เหรอ"
ผมบ่นทันทีที่รู้ว่าอาจจะต้องอยู่บ้านคนเดียว ถึงพ่อแม่จะไม่อยู่บ้านบ่อย แต่ก็ยังมีพี่สาวผมที่กลับมาอยู่กับผมเป็นเพื่อน แต่นี่อะไรทิ้งผมกันไปหมด แอบน้อยใจอยู่หน่อย ๆ แถมวันนี้ต้องไป ทดสอบ ร.ด. อีกรู้สึกขาดกำลังใจเอามากเลยแฮะ ผมบ่นกับตัวเองไปเรื่อยจนมาถึงโรงเรียน คาบเช้าพวกเราต้องเดินทางไปทดสอบสมรรถภาพที่ต่างโรงเรียน จริงแล้วผมแอบซ้อมมาหน่อย แต่คิดว่ายังไงก็ไหวเพราะผมเล่นกีฬาเป็นประจำอยู่แล้ว ระหว่างที่กำลังคิดอะไรเพลิน ๆ ก็มองเห็นเพื่อนใหม่ที่ชื่อเบสกับพวกพี่ ๆ ของมัน กำลังเดินเข้าโรงเรียนมา ผมชอบพวกนี้เป็นทุนอยู่แล้ว เลยตัดสินใจวิ่งไปทักทาย
"ดีครับ พี่เนส พี่อ้น ไงเบส..."
พร้อมกระโดดกอดคอเพื่อนร่วมชั้นทันที ดูเหมือนพี่เนสจะไม่ค่อยอยากให้ผมกอดคอเบสเท่าไหร่ผมพอดูออก พี่เนสคงเป็นพวกหวงน้อง ผมชินไอ้อาการแบบนี้ เพราะพี่สาวผมเองเป็นอยู่ ถึงจะกอดคอรุ่นพี่ไม่ได้ แต่กอดคอน้องเขาแทนก็โอเคแล้ว ผมคิดแบบนั้น
"มึงฟิตมาพอยัง"
เบสถามผมก็พอเดาได้ว่ามันหมายถึงอะไร แต่คนที่ผมอยากคุยด้วยตอนนี้คือพี่มันมากกว่า แต่เหมือนจะโชคดีอยู่นะวันนี้ เพราะอยู่ ๆ พี่เนสอวยพร ไม่พอยังเดินมาตบไหล่อีก ถึงจะเจ็บแต่ก็ฟิน
"ขอให้ผ่าน กูเอาใจช่วย..."
พอพวกผมเข้าแถวตอนเช้าเสร็จอาจารย์ต้นกับอาจารย์ผู้หญิงอีกคนก็มาพาเหล่านักเรียนที่จะไปทดสอบขึ้นรถบัส 3 คัน พอพวกเราเข้าทดสอบอะไรต่ออะไรเสร็จ ผมที่กำลังวิ่งมาคุยกับเพื่อนก็ทันเห็นไอ้เบสที่เดินอยู่ จู่ ๆ ก็เหมือนจะล้มกลางอากาศ โชคดีว่าผมใกล้มันมากเลยรับร่างมันไว้ได้ทัน
"เบส ๆ "
ผมเรียกชื่อมันหวังให้มันได้สติ เพื่อน ๆ ก็แห่กันมามุงดูจนอาจารย์ต้นเข้ามาด่าเพื่อน ๆ และคนอื่น ๆ ให้ออกห่าง แล้วเข้ามาดูอาการ แกถอนหายใจออกยาง ก่อนจะก็ยิ้มร้าย ๆ มาทางผม เอาแล้วไงไอ้อาจารย์ต้น...
"วิน นายไปหาน้ำกับผ้ามาเช็ดตัวเพื่อน นี่ยาดม พาเพื่อนไปหาที่นั่งสบาย ๆ อากาศถ่ายเท ตื่นแล้วมาบอกครู ฝากดูด้วยละ... "
หลังจากโดนสั่ง ผมที่รับฟังต้องรีบปฏิบัติตาม อาจารย์คนนี้หน้าตาดีก็จริง แต่แอบโหดกับพวกนักเรียน ไม่เข้ากับหน้าตาแกเอาเสียเลย ระหว่างประคองไอ้เบสเดิน ผมคิดว่ามันคงเป็นลม ถึงผมจะไม่เคยเป็นมาก่อนก็พอเดาได้ ผมพาเบสมายังศาลาที่ดูสะอาดจัดการพาเพื่อนนอนราบหนุนหัวให้สูง แล้วเอายาดมอังที่จมูก พร้อมกับพัดกระดาษกาก ๆ โบกให้ เพราะมันเป็นการปฐมพยาบาลเบื้องต้น ผมที่มองหน้าเพื่อนใหม่ ก็รู้สึกนึกสงสัยอยู่ว่า มันไปทำอะไรมาจนต้องมาเป็นลมแบบนี้ พอมานึกย้อนดู ตั้งแต่เปิดเทอมมาไอ้เบสมันก็เป็นพวกเช้าหาวบ่ายแอบงีบ เห็นเป็นแบบนี้เกือบทุกวัน ไม่รู้ว่ามันอยู่บ้านทำอะไรจนนอนไม่พอ พอมองหน้ามันนาน ๆ ก็แอบคิดถึงอีกคนที่ใบหน้าคล้ายกับมันเอามาก ๆ นั้นคือพี่เนส ผมไม่อยากเชื่อเลยว่า เบสมันจะเป็นแค่ลูกพี่ลูกน้อง ถ้าบอกว่าเป็นน้องชายแท้ ๆ พี่เนส ผมยังเชื่อมากกว่า ทั้งสูง ขาว หน้าตาเกือบจะพิมพ์เดียวกัน ว่าไปแล้วเบสมันก็หล่อคล้ายพี่เนสอยู่นะ พอมองดี ๆ เฮ้ยว่าไปมันหล่อกว่าพี่เนสอีก พอกำลังพิจารณาหน้าไอ้เบส ก็แอบไปสำรวจตรงเป้าที่นูนเด่นของมัน นอกจากหน้าจะคล้ายแล้วเป้ายังตุงเหมือนกันอีกแฮะ ว่าแต่ใครจะใหญ่กว่ากัน ผมที่นึกย้อนกลับไปหลายวันก่อนในห้องน้ำ...
♠หลายวันก่อนหน้านี้ไม่นาน...♠
"ปะพี่ ไปห้องน้ำกันเดี๋ยวผมช่วยล้าง ขอโทษจริง ๆ พี่เนส"
ผมฉุดแขนพี่เนสเต็มแรง จนพี่แกเซหน่อย ๆ แต่ก็ยอมเดินตามผมที่จูงมือแกไปยังห้องน้ำ ผมรู้ตัวว่ากำลังเดินจับมือกับคนที่แอบปลื้มอยู่ มันทำให้มีความสุขอย่างบอกไม่ถูก แต่เพราะผมทำให้พี่แกลำบาก ผมเลยไม่สบายใจอยู่ดี "โชคดีแหะ คนน้อยไม่งั้นอายตายเลย..."
พี่เนสพูดขึ้นมาหลังพวกเราเข้ามาถึงอ่างล้างหน้าพร้อมกับถอดเสื้อนักเรียนทันที ให้ตายเหอะผมไม่เข้าใจตัวเอง จริงแล้วผมชอบผู้หญิงนะ แต่กับพี่คนนี้ผมไม่รู้ว่าจะตื่นเต้นกับทุกอย่างของพี่เขาทำไม หรือว่าจริงแล้วผมอาจจะเป็นไบแบบที่ไอ้โอมเคยบอกผมไว้ ผมที่แอบใจสั่น แต่ก็ต้องรับผิดชอบต่อการกระทำ
"พี่เนส ให้ผมซักเสื้อให้เถอะครับผมอยากไถ่โทษ..." เสียงผมที่ออกจะดูอ้อนไปอยู่บ้าง แต่ก็แก้ไขอะไรไม่ทันแล้วเหมือนพี่เขาหยุดคิดก่อนจะส่งเสื้อมาให้ผม
"แต็งก์ ดีพี่จะได้ซักกางเกงต่อ"
พูดจบพี่เนสก็ปลดเข็มขัดถอดกางเกงนักเรียนทันที ตายเหอะ อันที่อยู่ในกางเกงในขนาดอ่อนตัวอยู่ มันยังตุงได้ขนาดนี้เลยเหรอ แถมใส่กางเกงในทรงบิกีนีสีขาวอีก อันที่พาดไปทางซ้ายขึ้นเป็นลำนั่นผมไม่ได้ตาฝาดไปใช่ไหม จนต้องแอบกลืนน้ำลายด้วยความตกใจ
"ที่มองพี่อยู่เนี่ย ตกใจเนสน้อยอะดิ" พี่เนสไม่พูดเปล่ากับหันหน้ามาส่ายเอวโชว์สิ่งที่ยังหลับอยู่ภายใน
"ใหญ่กว่าผมอีก อิจฉาจังครับ"
ผมได้แต่พูดอะไรแก้เขิน พอแกหันไปซักกางเกง ผมเลยยืนซักเสื้อสงบสติกับภาพที่เพิ่งเห็นไป ไม่น่าเชื่อว่าจะได้เห็นพี่เนสเปลือยกายเหลือแค่กางเกงใน มันยิ่งทำให้ผมอารมณ์พุ่งมาก จนอยากจะเข้าไปกอดคนตรงหน้าให้รู้แล้วรู้รอด แต่ผมเคยทดสอบตัวเองแล้วนะเคยดูหนังโป๊ หรือเห็นไอ้โอมกับต๊อซแก้ผ้าตอนที่พวกมันมานอนบ้านผม ผมไม่มีอารมณ์อย่างว่า ระหว่างที่ทบทวนตัวเองอยู่ พี่เนสก็ชวนคุยไปเรื่อย ผมแอบดีใจที่ผมได้คุยกับพี่เขาแบบสองต่อสอง
"ซักเกงหน่อย ปวดฉี่เฉย ฮ่า ๆ" เสียงพี่เนสบ่น ก่อนจะเดินไปเข้าซองโถฉี่ พอแก่ฉี่เสร็จผมก็แอบเห็นเป้าแกเปียกหน่อย ๆ
"กำ ฉี่สะบัดออกไม่หมดอีก"
พี่เนสเดินมาพร้อมกับวักน้ำในอ่างล้างหน้ามาราดใส่กางเกงในตัวเอง ผมที่ยืนมองอยู่ถึงกับหน้าแดง เพราะตอนนี้เนสน้อยของเขา กำลังเห็นเป็นลำภายใต้กางเกงในสีขาวที่เปียก มันพาดข้างชัดเจนจนเห็นส่วนหัว
"พี่เนส โป๊หมดแล้วครับ" ผมแซวออกไปเพราะตัวเองเขินจนทำอะไรไม่ถูกแล้ว
"อืมมม จริงด้วย ฮ่า ๆ แต่ไม่เป็นไรคนกันเอง" พี่เนสพูดด้วยเสียงที่ออดอ้อนกว่าปกติผมยิ่งรู้สึกถึงความเป็นกันเองของพี่เขา
"แต่มาอ่อยผมแบบนี้ผมเขินแย่สิครับ" ผมไม่รู้ตัวว่าตัวเองทำไมถึงพูดอะไรแบบนั้นออกไป พอรู้ตัวก็แอบหน้าแดงขึ้นไปอีก
"อ่อยอะไร ถ้าอ่อยต้องแบบนี้" พี่เนสเดินมาใกล้ผมมากก่อนจะดึงขอบกางเกงในตัวเองให้ถ่างออก จนเผยช่องว่างภายใน ผมที่ไม่ทันตั้งตัวก้มมองมันอย่างตกใจ
"เรื่องนี้ความลับของพวกเรานะ" พี่เนสในแบบที่ผมไม่เคยเจอมาก่อน ทำให้ผมสับสนกว่าปกติ หัวใจที่เต้นรัวกับหน้าที่แดงทำให้ผมทำอะไรไม่ถูก
"ครับ ผมจะไม่บอกใคร พี่เรากลับกันเถอะ" ผมซักเสื้อและบิดจนหมาดก่อนจะสะบัดไล่น้ำจนพอใส่ได้คืนเจ้าของ
"โอเค สงสัยพวกนั้นรอเรานานแล้ว วันหลังอย่าทำน้ำแดงหกใส่พี่อีกละ ไม่งั้น....." พี่เนสเดินมากระซิบข้างหูผม
"ครั้งหน้า ถ้าทำไข่พี่เปียกอีกจะต้องล้างไข่ให้พี่ด้วยนะ ฮ่า ๆ ๆ ล้อเล่น ๆ ไม่แกล้งละ"
แล้วพี่เนสก็แต่งตัวเดินออกจากห้องน้ำไป ผมที่สตันอยู่นานกว่าจะรู้ตัวอีกฝ่ายก็เดินนำไปไกลแล้ว มันคืออะไร อ่อยผมจริง ๆ เหรอ หรือแค่อำกันเล่น ๆ ผมคิดไม่ตกจริง ๆ
♠…♠
ผมที่สะบัดหัวไล่ความคิดกลับมายังคนป่วยตรงหน้า ก่อนจะตั้งใจทำหน้าที่เพื่อนที่ดีปฐมพยาบาลต่อ แต่นี่อะไรสลบอยู่ไม่ใช่เหรอทำไมเป้ายังตุงขึ้นมาอีก ผมตกใจกับสิ่งที่เห็น แต่เหมือนเจ้าของเป้ามันจะได้สติพอดีผมเลยรีบเปลี่ยนไปยิ้มรับมันแทน พอผมเช็ดตัวให้มันต่อก็ลืมตัวมองหน้ามันอยู่นาน
"มึงอย่ามองหน้ากูมากกูเขิน..." ผมก็พูดให้มันรู้ตัวว่ามันมองหน้าผมนานแล้ว
"เออ ไม่มองหน้าแล้วจะให้มองควยมึงแทนไง" ดูปากมันพูด กับยิ้มกวน ๆ ของไอ้เบสทำให้ผมนึกอยากแกล้งมันขึ้นมา
"ไหนจับหน่อยดิ ว่าควยมึงจะใหญ่เท่าพี่เนสไหม"
ผมไม่รอให้มันหนีจับไปพร้อมกับบีบมันไปเต็มแรง แต่กลับเป็นว่าอีกฝ่ายไม่หนียอมให้จับหน้าตาเฉย แล้วไอ้การมองหน้าผมด้วยสายตาหื่น ๆ นั้นมันอะไร? มือที่บีบเล่น ทำให้สิ่งที่หลับอยู่แข็งจนเป็นลำ ผมไม่รู้ว่าผมไปปลุกมันตื่นทำไม จนไอ้เบสบอกให้ผมปล่อยมือ เลยรู้ตัวว่ามือกำลังบิ้วมันอยู่ ผมแอบสับสนกับตัวเองอีกครั้ง เหมือนหน้าจะแดง แต่ก็ตั้งสติสงบนิ่งมองดูเพื่อนแต่งตัวพอลุกยืนมันก็มากอดคอผมเหมือนจะให้พยุงมันเดิน แต่ว่าขนผมถึงกับลุก ผมทำอะไรไม่ถูกได้แต่ยืนนิ่ง ไอ้เบสมันเอาจมูกมาไซ้คอผมทำไม
"ตัวมึงหอมวะ กูชอบ... ใช้ของอะไร หาให้กูหน่อยดิ..." ผมมัวตกใจกับคำพูดอะไรของมัน ผมไม่เข้าใจ ได้แต่ยืนโง่งม มองมันเดินไปหาเพื่อน ๆ
คืนนั้นทั้งคืนผมทิ้งความคิดเรื่องมันไม่ได้เลย จนผมจะเข้านอนพี่เบียร์ห้องข้าง ๆ ก็มากดออดขอยืมของในครัว นี่ก็อีกคนผมไม่รู้ว่าแกคิดอะไรกับผมกันแน่ หลัง ๆ มาชอบมาชวนผมไปเที่ยวไปดูหนัง ว่าแล้วเรื่องหนังผมต้องพาไอ้เบสไปเลี้ยงหนัง พอคิดถึงมันก็ดันนึกถึงเรื่องมันควยแข็งขึ้นมากอีก ให้ตายเหอะนี่ผมเบี่ยงเบนจริงใช่ไหม ดันมีอารมณ์กับพวกสองพี่น้อง วันถัดมาผมกับเบสเราคุยได้ปกติเหมือนเดิม ผมก็โล่งใจแต่สิ่งหนึ่งผมรู้สึกว่าเปลี่ยนไปกับมัน ผมรู้สึกหน้าแดงหน่อย ๆ เวลากอดคอมันพอมันหันมาคุยด้วยตอนหน้าเราใกล้กัน ผมแอบมองดูปากแดง ๆ ของมันแล้วผมเกิดอยากจูบมันขึ้นมาดื้อ ๆ ผมถึงกลับต้องเล่นกีฬาอย่างหนัก เพื่อจะได้ไม่คิดเรื่องมันแบบนั้น แต่ก็ทำไม่ได้ตลอด...
♠วันเสาร์ตอนเช้า♠
ผมตื่นมาแต่เช้าเพราะโดนทางไกลโทรมาปลุก แต่ก็ดีอีกอย่างทำให้ผมมีเวลาคิดอะไรเพิ่มขึ้น ผมตัดสินใจโทรหาไอ้เบสเพื่อจะชวนมันไปดูหนัง แต่คงต้องรอดูรอบเย็นเพราะมันไม่ว่าง ผมที่ไม่มีอะไรทำเลยว่าจะหาหนังโป๊ดู แต่นึกขึ้นมาได้ถึงความสงสัยในตัวเองเลยค้นหาเวปเกย์เพื่อศึกษาข้อมูล จนมาเจอเวปหนึ่งชื่อ g4guys ผมอ่านเรื่องเล่าของคนหนึ่งที่คล้ายชีวิตผมโดยบังเอิญ แต่ก็นั่นละผมดันเผลอคิดว่า ผมได้มีอะไรกับไอ้เบสและพี่ชายมัน จนควยตัวดีแข็งขึ้นมา ผมเดินไปเปิดลิ้นชักตู้ค้นเอาจิ๋มซิลิโคน ที่ไอ้โอมให้มาเป็นของขวัญวันเกิด ตอนแรกก็ด่ามันอยู่หรอก แต่เพราะมันเลยช่วยผมปลดปล่อยความเงี่ยนไปได้เยอะ ผมหยิบมันออกมาพร้อมกับเจล KY ที่มาพร้อมจิ๋มปลอม แน่ละว่าเป็นไอ้ต๊อซที่ซื้อมาให้เข้าเซต ผมถอดกางเกงออกจนเหลือตัวเปล่า ใช้มือบิ้วตัวเองอีกหน่อยจนลำแข็งตั้งตรง หัวสีชมพูที่กำลังมีน้ำเมือกใสผุดเป็นหยดอยู่ที่งูตาเดียว ผมบีบเจลใส่หัวควยตัวเอง มันเย็นจากแอร์ในห้องยิ่งทำให้ผมฟินอย่างบอกไม่ถูก ก่อนจะสวมกระบอกซิลิโคนเข้าตรงส่วนหัว มันทั้งฝืดและลื่นในเวลาเดียวกัน ผมพยายามจินตนาการว่าเอาเพื่อนผู้หญิงคนหนึ่งในห้องอยู่ แต่มันก็ถูกปรับเปลี่ยนกลายเป็นไอ้เบส ผมชั่งใจกับความคิดตัวเองก่อนจะปล่อยจินตนาการไปกับภาพการได้เสพสุขกับเพื่อนใหม่คนนั้น ผมสูบปั๊มเข้ากระบอกไม่นานก็ระเบิดน้ำใส่จิ๋มปลอมไปเต็ม ๆ แต่ว่าควยผมกลับไม่หดหรือหมดอารมณ์ลง มันยังคงตื่นตัวอยู่ผมลองเปลี่ยนจากเบสเป็นพี่เนสมันยิ่งแข็งกระตุกขึ้นมาอีก ผมจัดการตัวเองอีกรอบจนแตกรอบที่ 2 ผมเหนื่อยมากเลยเผลอหลับไปทั้งแบบนั้น รู้ตัวอีกทีถึงเวลานัดไอ้เบสแล้ว มันโทรมาปลุกผม ด่าผม จนผมรู้สึกผิด แต่ผมกลับมีความสุขกับการที่มันบ่นด่าผม ผมจัดแจงรีบสุดชีวิตเพื่อจะไปหามัน...
♠ในเวลาต่อมา...♠
หลังดูหนังจบ ผมทบทวนความรู้สึกของตัวเอง ผมดันชอบไอ้เบสเข้าจริง ๆ เสียแล้ว ถึงผมเหมือนหลายใจที่ชอบพี่มันด้วยก็ตามที คืนนี้ผมตั้งใจชวนมันไปนอนเป็นเพื่อน เพราะอยากให้มันเป็นไม้กันหมาให้ผม จากไอ้พี่เบียร์คนข้างห้อง แถมผมจะได้มีเวลาอยู่กับมันมากขึ้น พอถึงคอนโดผมจัดแจงเลี้ยงดูเบสอย่างดี เราเล่นปาหมอนตีกันสนุกสนาน ผมคึกมากไปหน่อยเลยคร่อมมันกดด้วยหมอน กว่าจะรู้ตัวก็เหมือนมีอะไรแข็ง ๆ ดุนก้นผมอยู่ ผมทำอะไรไม่ถูกได้แต่นิ่งกลัวมันจะรู้ตัวมันตะเกียกตะกายจากแรงกดผมขึ้นมา หน้ามันที่ดูหอบเหนื่อยกับปากแดง ๆ ที่อ้าอยู่ ผมอยากเข้าไปประกบให้รู้แล้วรู้รอด แต่ก็ต้องขยับตัวออกหวังให้เพื่อนได้สบายตัว แรงกายที่ใช้เล่นใช้หัวเราะกลับหมดเอาไปดื้อ ๆ ผมเสียหลักพลาดไปเบียดก้นใส่ลำของมันอย่างได้จังหวะพอดี
"อ้าาาา"
เสียงครางที่มันหลุดออกมาคงทำให้มันอาย มันหลับตาปี๋ ผมที่รู้สึกขำกับอาการของมัน เลยค่อย ๆ ลุกมานั่งมองหน้ามันข้าง ๆ ผมคิดอะไรหลายอย่าง จนมันลืมตาขึ้นมา แววตานั้นผมประทับใจอย่างบอกไม่ถูก ผมตัดสินใจถามออกไปโง่ ๆ
"เบส กูขอจับดูควยมึงเล่นได้ปะ..."
ผมกลัวมันโกรธ แต่มันกลับทำให้ผมประหลาดใจอีกครั้ง เพราะมันพยักหน้า ทุกอย่างเป็นไปตามอารมณ์ เหมือนผมจะโดนไอ้เบสนำเสียมากกว่า พอรู้ตัวผมก็โดนมันซุกไซ้ที่คออย่างหื่นกระหาย ตอนแรกก็ตกใจอยู่ แต่ด้วยอะไรก็ช่างผมยอมมันหมดใจ ไม่นานพวกเราน้ำก็แตก ผมกลับรู้สึกกลัวมันขึ้นมา กลัวว่ามันกับผมจะเปลี่ยนไป ไม่มองหน้าไม่คุยกันอีก ผมไม่อยากให้เรารู้สึกผิดต่อกัน ผมเห็นมันเก็บของเหมือนจะกลับบ้าน ผมกลัว ผมเดินไปกอดมันด้านหลัง ขอร้องมัน อะไรดีละ เราต้องพูดอะไร ผมนึกอยู่ไม่นานก็คิดถึงปัญหาที่ชวนมันมานอนบ้านได้
"เบส มึงอย่าเพิ่งทิ้งกู..."
"มึงอยู่เป็นเพื่อนกูก่อนคืนนี้กูต้องการเพื่อน"
"มึงไม่ต้องคิดมากเรื่องเมื่อกี้ก็ได้ ปัญหาจริง ๆ ของกูที่อยากให้มึงมานอนด้วยคืนนี้..."
"กูกำลังโดนเพื่อนบ้านรบกวน..."
ผมพูดอะไรมากมายออกไปจนมันรับฟังผม แล้วยอมให้ผมพากลับมา แต่หลังจากเล่าเรื่องต่าง ๆ ให้มันฟัง มันได้โทรเรียกพี่เนสกับพี่อ้น มาช่วยจัดการเรื่องพี่เบียร์จนตอนเช้า ผมที่ถูกพี่เนสกอด กับ ภาพของพี่เนสไซ้คอไอ้เบสบนเตียง ทำให้ผมเจ็บปวดอย่างบอกไม่ถูก ผมเป็นอะไรกันแน่ แต่เพราะไอ้เบสมันผลักผมใส่พี่เนส ผมกลับพอใจอีกแบบผมหลายใจอย่างนั้นเหรอ
♠ในห้องยิมบ้านพี่เนส♠
"วิน มึงต้องออกส่วนนี้เยอะ ๆ เนสบอกว่ามันจะทำให้หุ่นดี เห็นอ้นปะมันผอมลงไปเยอะแล้ว อีกหน่อยคงหุ่นดีกว่าพวกเรา ต้องระวังไว้ ไม่งั้นพวกเราอาจดับ"
ผมที่นั่งฟังไอ้เบสพูดกรอกหูมาตั้งแต่เช้า ผมไม่รู้มาก่อนว่ามันจะเป็นคนพูดเก่งขนาดนี้ เพราะปกติตอนอยู่โรงเรียนมันมักจะเงียบ ๆ ไม่ก็แอบงีบหลับตลอดเวลา ผมมองปากมันขยับทีไรสมองส่วนล่างก็สั่งการตัวเองให้แข็งมาทุกที พอมานึกถึงเรื่องเมื่อคืน ผมก็อยากจะเอามันมาประกบปากให้รู้แล้วรู้รอด ห้องออกกำลังกายที่มีเพียงเราสองคนชวนให้ผมคิดไม่ดีกับเพื่อนตลอดเวลา ส่วนพวกพี่ ๆ ออกไปเล่นเกมกันแล้ว ผมออกกำลังกายกับเบสอยู่อีกพัก มันก็ลุกมานั่งข้าง ๆ เอามือวางบนขาผม หน้ามันที่โน้มเข้ามาใกล้ ประกบเข้าปากผมไม่ทันตั้งตัว ผมอ้ารับลิ้นมันอย่างพอใจ เราแลกจูบกันเนิ่นนานไม่มีเสียงอะไรนอกจากเสียงลมหายใจของเราสอง ตาที่ค่อย ๆ ลืมหลังจากการประกบปากกันอย่างดูดดื่ม... "วิน กูขอโทษ กูอดใจไม่ไหวจริง ๆ กูว่ากูชอบมึงวะ กูไม่รู้ว่ากูเป็นอะไร แต่กูอยากให้มึงรู้ว่ากูโอเคกับมึง แต่กูไม่ใช่คนดี มึงคงไม่โกรธกูนะ" คำพูดที่มันพูดออกมาผมรับฟังมันทั้งหมด ถึงมันจะมีอะไรที่ผมรู้สึกว่ามันไม่กล้าบอก ก็ตามที "เบส กูก็ไม่รู้ว่ากูคิดกับมึงยังไง เพราะกูสับสนกับพี่เนส กูเหมือนจะชอบพี่เนส แต่กูก็ชอบมึงไม่แพ้กัน กูกลัวมึงเกลียดกู ที่กูหลายใจ" ผมตัดสินใจบอกมันไปตรง ๆ มันยิ้มแล้วจูบผมอีกครั้ง ก่อนจะพูดต่ออีกว่า "วิน กูย้ำอีกครั้ง กูไม่ใช่คนดีนะ ดูเหมือนกูจะเป็นพวกเผื่อเลือก มึงรับกูได้ปะ กูไม่รู้ว่าจะพูดแบบไหนดีกูอยากให้มึงเป็นคนพิเศษของกู" ผมรู้สึกเหมือนโดนสารภาพรัก แต่ก็โดนเบรกไว้กลาย ๆ "อะไร? มึงจะไม่จีบกูเป็นแฟน แต่จะให้กูเป็นกิ๊กมึงแบบนี้เหรอ" ผมทำทีสวนไปกะให้ขำ แต่... "ถ้าคิดแบบนั้นก็ไม่ผิด เพราะกูรู้สึกดีกับมึงมาก แต่กูก็มีคนอื่นในใจเหมือนกัน กูขอโทษ" ผมรู้สึกจุกแปลก ๆ ผมหน้าชาหน่อย ๆ แต่สมองผมกับประมวลผลขึ้นมามากมาย คนนั้นคงเป็นพี่เนส... "พี่เนส" ปากผมพูดออกไปทันทีเหมือนมันจะตกใจเล็กน้อย แล้วยิ้มออกมา "กูชอบผู้ชายคนเดียวกับมึง..."
============== ใครรักวินชอบวินก็กดให้กำลังใจวินหน่อยนะ♥
| 
สวัสดี ทักได้ คุยได้ ไม่กัด แง่ง ๆ 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2020-3-3 11:26:32
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2020-3-3 13:51:08
โพสต์ 2020-3-3 16:13:40
โพสต์ 2020-3-3 20:27:13