|
ปี้ดดดดด “จัดแถว!” เฮ้! นักศึกษาวิชาทหารทุกคนตะโกนส่งเสียง เฮ จัดแถวอีกครั้งหลังสัญญาณนกหวีด ทุกคนมีความกระตือรือร้นในการจัดแถวเป็นพิเศษ อาจเป็นเพราะเพิ่งได้อาบน้ำเปลี่ยนชุดมาเลยทำให้ไม่อยากโดนเล่น ลงโทษให้ตัวเลอะก่อนเข้านอน . หลังจากจัดแถวเสร็จเรียบร้อย แน่นอนว่าเป็นช่วงเวลาของครูฝึกให้โอวาทต่างๆซึ่งผมเองก็ไม่ได้สนใจฟังมากเท่าไหร่ ส่วนไอ้ปันน่ะหลับรอแล้ว คงเป็นเพราะเหนื่อยมากๆทั้งๆที่เป็นวันแรกและยังไม่ได้ฝึกอะไรมากเลย . “พรุ่งนี้เช้า สัญญาณนกหวีดจะดังเป็นเวลา…” ครูฝึกถอนหายใจ ผมเองก็ลุ้นตัวโก่งถึงเวลาตื่น “ตี 4” “ห้ะ!” เสียงนักศึกษาวิชาทหารทุกคนอุทาน “จะตื่นเช้าไปไหนว้ะ” คนข้างๆผมบ่นออกมา แต่ผมเองก็ไม่ได้ประหลาดใจอะไรมากนัก เพราะว่าตี 4 ก็คือเวลาปกติที่ผมตื่นตอนออกจากบ้านมา การมาเข้าค่ายเขาชนไก่ก็ไม่มีการคาดหวังว่าจะได้ตื่นสายๆอยู่แล้ว ตี 4 ก็อาจจะเป็นเวลาที่เช้าแล้วสำหรับ รด . ครูฝึกให้โอวาทต่ออีกไม่นาน เขาก็ปล่อยให้พวกเราทุกคนเข้าเต้นท์นอนได้ โดยเขาปล่อยพวกเราตอน 3 ทุ่มครึ่งและบังคับให้ทุกคนเข้าเต้นท์ไปนอนก่อน 4 ทุ่ม หลัง 4 ทุ่มถ้าใครยังออกมาเดินเพ่นพ่านต้องถูกลงโทษ และจะมีคู่นอนบางเต้นท์ที่โชคร้ายต้องออกมานั่งเฝ้ายามเป็นกะๆ แต่โชคดีที่วันนี้เต้นท์ผมกับปันยังไม่โดน แต่นี่ก็เพิ่งวันแรกเลยอาจจะมีโอกาสโดนให้เฝ้ายามได้อีกวันหลังๆ . “เห้ยปันตื่น ไปนอนในเต้นท์ไป” ผมสะกิดไอ้ปันให้ตื่น มันจึงเดินตามหลังผมมาจนไปถึงเต้นท์ . “เห้ยบอม ไปเอาโทรศัพท์มึงยัง” ผมลืมไปซะสนิท ลืมได้ไง “เออเหี้ย เดี๋ยวกูไปเอาแป้บนึงนะ” “ให้กูไปเป็นเพื่อนมั้ย” ปันถาม “ไม่เป็นไร มึงนอนเถอะ” พูดจบ ผมก็รีบวิ่งเข้าไปที่เต้นท์ใหญ่ของครูฝึกทันที . ผมรวบรวมความกล้าเข้าไปเล็กน้อย เพราะมีโอกาสสูงมากที่ผมจะโดนเล่น . “ครูครับ ผมมาเอาโทรศัพท์คืนครับ” ผมเอ่ยทันทีที่เข้าไปด้านในได้ โดยไม่ได้สนใจเลยว่าด้านในเต้นท์นั้นมีครูฝึกนั่งกันอยู่เต็มไปหมด ภายในเต้นท์นั้นอากาศเย็นกว่าข้างนอกมากๆเหมือนกับติดแอร์ยังไงอย่างงั้นเลย . “ออ มานี่ๆๆๆ” ครูฝึกคนนึงกวักมือเรียกผมเข้าไปด้านในสุดของเต้นท์ ผมมองลอดผ่านเข้าไปก็เห็นครูฝึกคนที่ยึดโทรศัพท์ผมไปเมื่อเย็น . “ดันพื้น 10” ครูฝึกสั่ง “10 ครั้ง” ผมรีบลงไปทำท่าเตรียมดันพื้นและทวนคำสั่ง ก่อนจะเริ่มดันพื้น “1 2 3 4 5 6 7 8 10” “ลุก” ครูฝึกพูดลอยๆ แต่ผมก็รีบปฎิบัติเพราะอยากได้โทรศัพท์คืน และไม่อยากตัวเลอะไปมากกว่านี้แล้ว “ขอบคุณครับ” “อะไร… ยังไม่ได้บอกว่าจะให้คืนเลย” ครูฝึกเล่นผมแล้ว “เอ็งมีเมียยัง?” “มีแล้วครับ” ผมแกล้งตอบไปเล่นๆ หาซักคนยังหาไม่ได้เลยครู “ผู้หญิง/ผู้ชาย?” “ผู้หญิงดิครู” “นมใหญ่มั้ย” “ใหญ่ครับ” “เปิดรูปให้ครูดูหน่อย” ครูฝึกยื่นโทรศัพท์คืนมาให้ผม… เอาล่ะ ผมจะทำยังไงในเมื่อผมยังไม่มีแฟนจริงๆ ไหนๆก็ไหนๆ ผมเลยเปิดรูปโป้ที่ผมเซฟเอาไว้ในอัลบั้มในโทรศัพท์ให้ครูฝึกดู “เห้ย โป้นี่หว่า มึงเย็ดกันแล้วหรอ” “จะเหลือหรอครู555” ผมขำแห้งโคตรๆ “ร้ายว่ะ เอ็งอายุเท่าไหร่แล้ว” “19 ครับ” “ห้ะ ยังเด็กเลย แม่งเย็ดเก่งซะแล้ว… อย่าติดหีมากนะมึง” “ไม่ติดหีแล้วครับ” ผมแกล้งตอบ “ติดควยแทนแล้ว5555” “ห้ะ มึงมาเขาชนไก่วันเดียว เปลี่ยนมาชอบผู้ชายแล้วหรอ” เปล่า ผมตอบแบบนั้นเพื่อให้ครูปล่อยผมไปซักที “หอมแก้มครูหน่อย” “ห้ะ” “หอมแก้มครูก่อนแล้วครูจะปล่อยเอ็งไป” // “เหี้ยปัน” ผมรีบพึ่งตัวเข้ามาในเต้นท์นอนทันที “เหี้ยๆๆๆ เหี้ยสัสๆ” “ไรว้ะ” ปันที่กึ่งหลับกึ่งตื่นอยู่นั้นลืมตาขึ้นมาถามผม “ครูฝึกแม่งเหี้ยสัส แม่งให้กูหอมแก้มแม่งแลกกับโทรศัพท์” “เหี้ยยยยย” ปันอุทานด้วยความตกใจเช่นกัน “แล้วมึงทำป้ะ” ผมไม่ได้พูดอะไรออกมานอกจากหันหน้าไปหาปันแล้วพยักหน้า “เหี้ยยยยย” ปันอุทานเสียงดังมากๆจนผมต้องบอกให้มันลดเสียงลง “มึงแม่ง สเป็คทหารรีป่าว” “ไอ้สัสไม่เอานะ กูยังไม่มีเมียเลย จะมีผัวไม่ได้” “555555” ปันขำ “นอนได้แล้วไอ้สัส” “เออๆ” ผมตอบ “ขอกูเปลี่ยนกางเกงแป้บ” . “ข้างในเต้นท์แม่งร้อนจริงๆด้วยว่ะ” ปันบ่น “กูบอกแล้ว” “มึง…” “ห้ะ” “เป็นเมียทหารมันไม่แย่นะเว้ย อาจจะมียศด้วย” “ไอ้สัสไม่เอา5555 กูยังไม่อยากเสียตูดให้แม่ง หน้าแก่ชิบหายล่ะยังจะมาให้กูหอมแก้มอีก” “แปลว่า…” ปันพลิกตัวหันมาหาผม “ถ้าหน้าเด็กมึงจะยอมเสียตูดให้หรอ” “ไม่ครับไอ้สัส” ผมยิ้มให้มันแบบกวนตีน “แม่งให้กูเปิดรูปนมเมียกูให้ดูด้วย กูเลยเปิดรูปโป้ให้แม่งดูเลย555” “ไอ้สัส555 มึงมีเมียแล้วหรอว้ะ กูไม่เห็นรู้” “ยังดิ… ยังหาอยู่เลยเนี่ย… มึงอ่ะ มาเขาชนไก่ไม่คิดถึงเมียมึงเลยหรอ” . ถึงผมจะไม่ได้มาจากโรงเรียนเดียวกับปัน แต่ว่าพวกเราก็สนิทกันมากๆจนแทบจะรู้เรื่องส่วนตัวของอีกฝ่าย ทุกครั้งที่มาเรียนรดด้วยกันที่ศูนย์ฝึกวิภาวดี พวกเราก็จะตัวติดกันตลอดจนสามารถพูดคุยกันได้ทุกเรื่องจริงๆ . ปันถอนหายใจ “บอม… กูเลิกกับแฟนแล้วว่ะ” “ห้ะ” ผมรีบหันมาหาปันด้วยความตกใจ “มึงพึ่งไปกินข้าวอะไรกันมาก่อนมาที่นี่ไม่ใช่ออ กูเห็นมึงลงสตอรี่กับเมียมึงอยู่เลย” “ใช่…ก็จริงๆกูก็โดนบอกเลิกวันนั้นแหละ ก่อนมาที่นี่เลยด้วย แม่ง เหี้ยชิบหาย” “เห้ย” ผมพลิกตัวไปแล้วใช้มือข้างหนึ่งตบที่ไหล่ปันเบาๆ ผมเองถึงจะไม่ค่อยมีประสบการณ์เรื่องการมีแฟนมากเท่าไหร่นัก แต่ก็เข้าใจความรู้สึกของปันได้ หลายๆครั้งที่ผมเปิดสตอรี่ไอจีของปันผ่านๆไปก็จะเห็นปันใช้เวลาส่วนใหญ่กับแฟนมันตลอดจนผมไม่คิดเลยว่ามันจะเลิกกันได้ “กูอาจจะเหี้ยไปสำหรับเขาว่ะ” จากที่น้ำเสียงมีความสุข น้ำเสียงของปันเริ่มเปลี่ยนไป รวมทั้งน้ำตาเริ่มไหลออกมา “กูอาจจะทำอะไรผิดโดยที่ไม่ได้รู้ตัว และทำให้เค้าต้องลำบากใจอ่ะ แต่กูแม่งก็โง่ ยังคงทำนิสัยเหี้ยๆอยู่แบบนั้นอ่ะ” “ไอ้สัส” ผมเอ่ยพร้อมกับลูบที่ไหล่ปัน “มึงไม่ได้ทำผิดเว้ย มึงทำดีที่สุดแล้วกูเข้าใจมึงนะเว้ย มึงไม่ต้องกังวลนะ กูเข้าใจเว้ยว่ามันเพิ่งเกิดขึ้น แผลสดอ่ะ มันใช้เวลาเว้ย กูเชื่อว่ามึงทำดีที่สุดแล้วนะเว้ย” ความดึงดราม่าของผมนั้นทำให้ปันร้องไห้ออกมาทันที ผมไม่รู้จะปลอบมันยังไงดีเลยดึงมันเข้ามานอนกอดและมันก็เข้ามาซบที่หน้าอกผมเพื่อร้องไห้ “ไอ้สัส ไม่เป็นไรเว้ย” ผมกอดมันไว้ด้วยความเศร้าเสียใจเช่นกัน ผมลูบหัวมันเบาๆ แต่ก็นะ ผมก็ไม่ได้ชำนาญขนาดนั้นเลยอาจจะให้คำปรึกษาที่ดีไม่ได้ “เดี๋ยว 4 วันหลังจากนี้กูจะเป็นแฟนมึงเองนะปัน ดูแลกูด้วย” ปันชะงักและดึงหน้าออกมาจากผมทันที “ควย” ปันพูดคำเดียวออกมาอย่างชัดเจน มาพุ่งเข้ามาเต็มหน้าผมอย่างจัง “55555 ไอ้สัส เห็นเพื่อนเศร้า” “ควย” ปันพูดซ้ำอีกครั้ง “ครับ ควยครับ ทราบแล้วครับ” “เค้าเรียกว่าบัดดี้เว้ย” ปันพูดต่อ “มึงไม่ต้องมาเป็นแฟนกู กูก็จะต้องดูแลมึงอยู่แล้ว มันหน้าที่กู” “เออ” ผมตอบ “มันก็หน้าที่กูเหมือนกันที่ต้องดูแลมึง” “นอนๆๆ กูง่วงแล้วเนี่ยไอ้สัส” ปันพูด “ให้นอนกอดมั้ยครับ คนเศร้า” ผมแกล้งพูด “ผมจะดูแลคุณเองนะครับ บัดดี้จ๋า” “เอาดิ” ปันตอบ “เห้ย ให้กูนอนกอดเลยออ” “เอามือมึงไปไกลๆตีนกูครับไอ้สัส… ถ้ามึงแตะตัวกูคืนนี้นะ เดี๋ยวมึงจะโดนถีบ” // ปี้ดดดดดด…เสียงนกหวีดดังขึ้นท่ามกลางหมอกสีส้มอิฐที่นักศึกวิชาทหารทุกคนกำลังรีบวิ่งมารวมกันที่ลานกว้างของสถานีการฝึกที่ 33 . “เดี๋ยวเราจะเดินกลับกองพันกัน” นี่แหละก็คือคำพูดที่ผมรอคอยมาตลอดทั้งวัน ในที่สุดเมื่อถึงเวลาเย็น นักศึกษาวิชาทหารทุกคนก็ได้เดินทางกลับไปกองพันที่ 34 บ้านที่เรารัก ที่ที่เรามานอนตั้งแต่วันแรก . “เชี่ย” ปันที่นั่งอยู่ข้างหน้าผมในตอนแรกหันหลังกลับมาหาผม “เราผ่านมันไปได้แล้วเว้ย” //
พวกเราทุกคนแบกเป้สนามขึ้นหลัง และเดินแถวตอนเรียง 1 ไปตามถนนเส้นหนึ่งที่พวกเราไม่คุ้นเคย แต่ทั้ง 2 ข้างทางนั้นไม่ได้เป็นป่าไม้ทึบอย่างที่คาดไว้ มันเป็นทุ่งหญ้าเขียวที่ไกลออกไปสุดลูกหูลูกตา ทางด้านหนึ่งของทุ่งหญ้า เมื่อเดินต่อไปเรื่อยๆก็จะเห็นหุบเขาใหญ่ตระหง่านอยู่ ผมสูดหายใจเข้าลึกๆเพราะนี่แหละคืออากาศที่บริสุทธิ์จริงๆ เนื่องจากเวลาที่พวกเรากำลังเดินกลับกองพันอยู่นี้เป็นเวลาเย็นแล้ว ที่ขอบของหุบเขาใหญ่นั้นจึงมีพระอาทิตย์สีส้มจ้าที่กำลังจะพ้นลับขอบฟ้าไป ผมก้าวเดินต่อไปข้างหน้าท่ามกลางแสงอาทิตย์ที่สวยงามนั้นแต่หัวกลับไม่ได้มองทาง หันมามองแต่ดวงอาทิตย์นั้นอย่างเดียว ในชีวิตในเมืองหลวงของผมไม่เคยได้เห็นดวงอาทิตย์ตกที่สวยงามขนาดนี้มาก่อน . “โรแมนติกเนอะ” ปันหันมาบอกผม “อืม” “ขาดหญิงมาด้วย ไม่งั้นจะดีกว่านี้” “สัส555 ติดหีว่ะ” “หึ ไม่มีหีให้ติดแล้ว5555” ปันก้มหน้าลงมองพื้นพร้อมกับส่ายหัว “คืนนี้กูต้องหลับเป็นตายแน่ๆเลยว่ะ วันนี้แม่งเหนื่อยสัสๆ” “เละเป็นขี้เลยไอ้เหี้ย” “จะได้อาบน้ำแล้วเว้ยไอ้เหี้ย” ปันดีใจขึ้นมาทันที ไม่น่าเชื่อว่าสำหรับชีวิตนักศึกษาวิชาทหารนั้น สิ่งที่มีความสุขที่สุดจะเป็นการอาบน้ำ . ผมยกโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายพระอาทิตย์นั้นเก็บไว้โดยไม่ได้สนใจเลยว่าจะมีครูฝึกมายึดอีกหรือเปล่า “ไอ้สัส เดี๋ยวก็โดนยึดอีกหรอก” ปันเอ่ย ผมรีบแพนกล้องมือถือไปที่ไอ้ปันทันที “มึงพูดว่าไรนะ” “เดี๋ยวก็โดนยึดหรอกครับ คุณชายบอม” “555555” “โรแมนติกมั้ย บอกกับผู้ชมทางบ้านหน่อย” “โห ได้ดูพระอาทิตย์ตกกับคุณชายบอมแบบนี้ โรแมนติกสุดๆไปเลยครับ5555” // คืนนั้นผมแทบจะนอนไม่หลับเลยด้วยซ้ำ เพราะอากาศที่ร้อนอบมากๆจนผมต้องลุกขึ้นมาถอดเสื้อนอน ใจหนึ่งก็กลัวแมลงมากัด อีกใจก็ร้อนชิบหายแบบไม่ไหวแล้ว ผมนอนดิ้นพลิกตัวไปหาเพื่อหาจุดที่ผมจะสามารถนอนได้ไม่สบายตัวแต่ก็แทบจะไม่มี อีกทั้งยังมีเสียงยุงมาบินตอมหูตลอดทั้งคืน ทำให้ผมหลับไม่ลงแล้วต้องคอยปัดยุงที่หูตลอดเวลา ในขณะที่ไอ้ปันนั้นหลับสนิทแทบไม่รู้เรื่องอะไรเลย ผมแอบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล่นแต่ก็กลัวแสงโทรศัพท์จะลอดไปแยงตาปันตื่นอีก แต่ทำยังไงก็นอนหลับไปลงสักที อีกใจก็พยายามอยากให้ตัวเองนอนหลับเพราะว่าวันพรุ่งนี้อาจจะต้องเจอกิจกรรมที่กิจแรงมากๆ ถ้านอนไม่หลับคืนนี้ พรุ่งนี้ก็อาจจะไม่มีแรงเลยก็ได้ . ผมนอนดิ้น พลิกตัวไปมาอยู่อย่างนั้นจนถึงเวลาประมาณตี 3 ครึ่งผมก็นึกขึ้นได้ว่า ถ้าครูฝึกเรียกรวมตอนตี 4 พอดี เราก็ต้องออกจากเต้นท์ไปเตรียมตัว ล้างหน้า แปรงฟันก่อนตี 4 ซึ่งก็คือตอนนี้ที่ตี 3 ครึ่งแล้วแน่ๆ ผมจึงพลิกตัวหันไปปลุกปัน . “ไอ้ปัน ตื่น” ผมสะกิดปัน “ปันตื่น” “ไรว้ะ” ปันเอ่ยขึ้นมาอย่างงัวเงีย “ไปแปรงฟันป่าว” ผมถาม “จะตี 4 แล้วจะได้เตรียมตัวก่อน” ปันไม่ได้ตอบเพียงแต่พยักหน้าอย่างเดียว แล้วจึงหลับต่อแบบไม่รู้ตัวอะไรเลย “เออก็ได้เว้ย เดี๋ยวกูไปคนเดียว” ว่าแล้วผมก็ลุกออกจากเต้นท์พร้อมกับหยิบอุปกรณ์อาบน้ำติดตัวไป . เมื่อผมเดินมาถึงห้องอาบน้ำก็ดูเหมือนกับว่าจะมีคนคิดเหมือนกับผมอยู่บ้าง ก็คือตื่นนอนมาก่อนเวลาเพื่อมาล้างหน้าล้างตาและแปรงฟันให้เรียบร้อยก่อน ผมเองก็ไม่รอช้า เอาผ้าเช็ดตัวแขวนไว้กับราวแล้วก็เดินมาบีบยาสีฟันลงที่แปรง แล้ววางขันตักน้ำไว้ที่ขอบอ่าง . “เห้ยนาย ขอยืมสบู่ล้างหน้าหน่อยได้มั้ย” ผมหันไปมองคนข้างๆที่ยืนจ้องผมอยู่ “ได้ๆ” ผมตอบด้วยเสียงอู้อี้เพราะกำลังแปรงฟันอยู่ “ขอบใจ” เขารับโฟมล้างหน้าของผมไป แต่ยังไม่ได้ล้างหน้าเลยทีเดียว เขาวางมันไว้บนขอบอ่างแล้วจึงถอดเสื้อยืดออก ทำให้เห็นกล้ามหน้าอกและหน้าท้องเป็นลอนๆ ผมยืนมองด้วยความอิจฉา ทำให้เพื่อนรดถึงได้หุ่นดีกันทุกคนเลย อยากหุ่นดีแบบพวกเขาบ้าง . ได้สติกลับมา ผมก็กลับมายืนแปรงฟันอยู่เหมือนเดิมโดยที่ทำเป็นเหมือนไม่สนใจ . “ขอบใจเว้ย” เพื่อนคนนั้นหลังจากล้างหน้าเสร็จแล้วก็เอาโฟมล้างหน้าส่งกลับมาให้ผมเหมือนเดิม “นาย ชื่ออะไรอ่ะ” “บอม” “ห้ะ อะไรนะ” ผมเองที่กำลังแปรงฟันอยู่เลยอาจจะพูดไม่ชัด “บอม” “ยอม?” ผมทนไม่ไหวเลยต้องเอาแปรงสีฟันออกจากปาก “บอม” “ออ… บอม” เขาพยักหน้าพร้อมกับส่งยิ้มให้ “เราชื่อแม็กนะ” “เออ หวัดดีๆ” ผมพูด เพราะไม่รู้จะตอบว่าอะไร555 “แต้งกิ้วที่ให้ยืมโฟมล้างหน้า ไว้เจอกันนะบอม” แม็กเอ่ยพร้อมกับเดินออกไปจากห้องน้ำ . คนอะไร จะเฟรนลี่ไปไหน . ปี้ด…เสียงนกหวีดสั้นๆดังขึ้น วินาทีนั้นผมรู้เลยว่าความชิบหายต้องเกิดขึ้น “ใครให้มาอาบน้ำตอนนี้หรอครับ” ครูฝึกคนหนึ่งเดินเข้ามาในห้องน้ำ “ผมสั่งพวกคุณว่าอะไรครับ ให้ตื่นมารวมพลก่อนตอนตี 4 ใช่มั้ย… ใช่มั้ย?” “ครับ” เสียงนักศึกษาวิชาทหารทุกคนในห้องน้ำขานตอนพร้อมกัน “ดันพื้นท่าเตรียม” ครูฝึกสั่ง ทุกคนรีบทำตามทันทีถึงแม้พื้นห้องน้ำจะสกปรกมากแค่ไหนก็ตาม แต่ก็ต้องยอมเอามือสะอาดๆลงไปแตะยืนเพื่อยันตัวเองขึ้นมา . “บอม” ผมเงยหน้าขึ้นมา ก็เห็นแม็กวิ่งมายันพื้นอยู่ข้างๆ “มึงไม่ได้ออกไปแล้วหรอว้ะ” ผมถาม “โดนดักไว้อ่ะ ออกไปทัน555” . “10 ครั้ง” “10 ครั้ง” ทุกคนทวนคำสั่งเป็นเสียงเดียวกัน “เสียงเบา… 20 ครั้ง” “20 ครั้ง” ผมตะโกนอย่างเต็มสุดเสียง “เริ่ม” . “1 2 3 4 5…” ทุกคนในห้องน้ำเริ่มวิดพื้น แต่เรื่องอะไรที่ผมจะยอมวิดแบบเต็มกำลังล่ะครับ ผมก็หย่อนเข่าลงไปแตะพื้นแล้วก็ทำเหมือนกับวิดพื้นขึ้นๆลงๆไปอย่างงั้นเอง . “ลุก!” ครูฝึกสั่ง “ไอ้พวกนี้ เดี๋ยวตอนเขาเรียกรวมพลไม่ต้องไป อยู่ในห้องน้ำ ทำความสะอาดห้องน้ำนี่ ทราบ?” “ทราบ!” “อุปกรณ์อยู่ข้างห้องน้ำ ออกไปเอามา แล้วมาปฏิบัติเดี๋ยวนี้” . “ซวยว่ะ” แม็กเอ่ย โดนแดกในห้องน้ำตั้งแต่คืนแรกเลย “เออ” ผมตอบขณะเดินออกจากห้องน้ำมาที่ด้านข้าง “เห้ย หนีกันป่าวว้ะ” แม็กพยักหน้าทันที เพราะตอนนี้รอบๆห้องน้ำยังมืดอยู่เลยทำให้มองเห็นได้ยาก ผมพยักหน้าตอบแม็ก และค่อยย่องอ้อมหลังห้องน้ำออกมาทางที่จะกลับไปเต้นท์ตัวเองทันที . “เห้ย จะไปไหน” เสียงครูฝึกตะโกนมา พร้อมกับเอาไฟฉายส่องเข้าที่หน้าของพวกเราเต็มๆ เรียกว่าโดนจับได้คาหนังคาเขา “ชิบหายล่ะ” ผมอุทานออกมา “ใช่ พวกมึงอ่ะ ชิบหายแล้ว” ครูฝึกคนนั้นเดินเข้ามาใกล้และลดไฟฉายลง เชี่ย…เขาคือครูฝึกคนที่ยึดโทรศัพท์ผมไปเมื่อวาน “พวกมึง 2 คนนะ อยู่ทำความสะอาดห้องน้ำเนี่ยแทนเพื่อนๆคนที่เหลือ” . ว่าแล้วครูฝึกก็บังคับให้ผมกับแม็กเดินกลับไปที่ห้องน้ำ เมื่อมาถึงก็บอกให้คนอื่นๆที่กำลังเริ่มทำความสะอาดอยู่นั้นรีบกลับไปที่เต้นท์และเตรียมรวมพล . “ไป พวกมึง ทำความสะอาดต่อ และอย่าคิดอู้อีกนะเว้ย เดี๋ยวกูจะอยู่คุมเอง” . ผมกับแม็กต่างก็คว้าแปรงขัดกับสายยางฉีดน้ำมาจากเพื่อนคนอื่น ในขนาดนี้คนอื่นนั้นรีบวิ่งออกไปจากห้องน้ำด้วยความกลัวและความดีใจ ผมกับแม็กยังต้องมารับใช้กรรมต่อไป . ภายในห้องน้ำนั้นสกปรกมากๆ บริเวณรอบๆอ่างน้ำก็มีขี้ดินเต็มไปหมดเพราะเป็นเศษดินที่ติดตัวนักศึกษาวิชาทหารทุกคนมาระหว่างการฝึก ส่วนห้องน้ำกับโถฉี่นั้น ไม่ต้องพูดถึง . “เห้ย” ครูฝึกเรียก “เอ็งนี่มัน ที่กูยึดโทรศัพท์เมื่อวานนี้หนิ” ผมหันไปหาครูฝึกแล้วส่งสายตาแสดงความชิบหายที่เขาจำผมได้ให้เขา “เอ็งนี่มันไม่เข็ดนักใช่มั้ย” ครูฝึกเดินเข้ามาใกล้ๆแล้วมองที่ตัวผมที่ไม่ได้ใส่เสื้อ ใส่แต่กางเกงบอลอยู่ “เชี่ยกางเกงบอลเอ็งสวยดีนี่หว่า…” ผมก้มหน้าไม่ได้สนใจว่าเขาจะพูดอะไร “ครูขอ” “ห้ะ” ผมอุทาน แม็กเองก็หันมามองเช่นกัน “ถอดออกมา” ครูฝึกยังคงพูดต่อไป “ถอดกางเกงให้ครูแล้วจะปล่อยไป ไม่ต้องทำความสะอาดต่อ” “ไม่ได้ครับ” ผมตอบ “ทำไม่ได้” “ไม่ได้…ใส่กางเกงในครับ” “ผมไม่ได้ถาม” ครูฝึกเริ่มพูดด้วยน้ำเสียงที่เข้มขึ้น “ถอดออกมา” “ครูเอาของผมไปแทนนะครับ” แม็กเอ่ยขึ้น “เห้ย มันยุ่งไรว้ะ” ครูฝึกฉุนแล้วจึงหันกลับมาทางผม “ถอดออกมา” ผมยืนตัวแข็ง ทำเหมือนไม่สนใจคำพูดของครูฝึก เหี้ยนี่แม่งโรคจิตป่าวว้ะ “มึงไม่ถอดใช่มั้ย ได้” ครูฝึกหันไปทางแม็ก “ดันพื้นท่าเตรียม…” แม็กทิ้งสายยางฉีดน้ำในมือ แล้วลงไปดันพื้นทันที “100ครั้ง” ครูฝึกสั่ง “100 ครั้ง” แม็กทวนคำสั่ง “เริ่ม!” “1 2 3…” “จนกว่ามันจะถอดกางเกงบอลออก” . ผมก้มลงไปดูแม็กที่วิดพื้นอยู่อย่างน่าสงสาร “เชี่ยเอ้ย” ผมอุทานแล้วจึงล้วงมือข้างหนึ่งไปกุมไข่ไว้ในกางเกงบอล แล้วจึงเอาอีกมือดึงกางเกงออกจากขาแล้วส่งให้ครูฝึก . “วิดพื้นอยู่หยุด” ครูฝึกสั่ง “ต่ออีก 100 ครั้ง” “ต่ออีก 100 ครั้ง” แม็กทวนคำสั่ง “จนกว่ามันจะปล่อยมีออกจากไข่ตัวเอง” “สัส” ผมปล่อยมือที่กุมอยู่ออก เพราะไม่อยากให้แม็กต้องเหนื่อยไปมากกว่านี้ . “เออ ใหญ่นี่หว่า สาวในรูปเมื่อวานแม่งคงจะติด” ครูฝึกเอ่ย “ก็แค่นี้แหละ ทำง่ายๆทำดีๆตั้งแต่แรกเพื่อนเอ็งก็ไม่ต้องเหนื่อย… วิดพื้นอยู่ลุก” แม็กรีบเด้งตัวขึ้นมาทันที “พวกเอ็งกลับไปรวมพลกับเพื่อนตอนเค้าเรียก เอาอุปกรณ์ไปเก็บด้วย” “ครับ” ว่าแล้วผมกับแม็กก็เดินจากครูฝึกไป . “เชี่ย มึง…” แม็กพูดทันทีที่เดินออกพ้นห้องน้ำ “ใส่นี่ไว้ๆ” แม็กถอดกางเกงบอลของตัวเองออกมาให้ผม “ขอบใจเว้ย” ผมตอบพร้อมกับรีบเอากางเกงบอลของแม็กมาสวมทันที “เชี่ยแม่งโรคจิตสัสๆ…มึงเอากางเกงกูไปเลยนะ กูมีกางเกงในอยู่”
“มึงวิดพื้นไม่เป็นไรใช่มั้ย” ผมถาม “โอ้ย ชิว วิดพื้นปกติอยู่แล้ว ฟิตๆ555” แม็กตอบ “เดี๋ยวรีบกลับไปแต่งตัว รวมพลเหอะ” “เออ ขอบใจ เดี๋ยวไว้กูเอามาคืนนะ”
| 
Every cloud has a silver l
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2020-3-18 12:20:29
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2020-3-18 14:20:53
โพสต์ 2020-3-18 14:43:51
โพสต์ 2020-3-18 14:57:42
โพสต์ 2020-3-18 16:51:15
