รักเร่ร่อน...ของคนจรจัด bymod-cup ตอนที่2

tor_8915

เร่ร่อน2

" v! v1 G( `8 B( {7 n5 w* U

( ?* v8 \6 ]( Y0 G( @" U3 J: ~

เมื่อคืนพายุฤดูร้อนเข้า ฝนตกหนักและลมกรรโชกแรง
% O% A+ I3 f/ @

ดูจากพยากรณ์อากาศคาดว่าจะตกหนักอย่างนี้ไปอีกร่วมอาทิตย์


7 h4 h( f" u- [+ H: Sยังดีที่ฝนตกหนักเฉพาะกลางคืนการดำเนินชีวิตเลยไม่แย่สักเท่าไหร่
9 d0 M7 X3 o& I- ^

/ e7 i) x& s, B' nวันนี้ก่อนไปทำงานผมเลยรื้อเสื้อแจ๊คเก็ตแขนยาวตัวที่คิดว่าหนาและใหญ่ที่สุด แต่โถ่ถัง...ผมตัวแค่นี้จะใช้ได้ที่ไหนกันชายเร่ร่อนคนนั้นสูงร้อยเก้าสิบกว่าเชียวนะ เฮ้ออ เอาเถอะ เดี๋ยวลองไปขอเสื้อเก่าๆของไอ้ปอนด์แล้วกันมันสูงประมาณร้อยแปดสิบสามแถมลำตัวก็ใหญ่กว่าผมน่าจะถูไถพอใส่กันได้
: P  j3 X/ |5 W2 N7 H, U
. X9 R# Y3 P0 g+ j8 \- q
แต่จะไปรบกวนมันตอนเช้าๆแบบนี้ก็เกรงใจ

0 ]3 ?1 W: X; S; e% a
; |; t' O5 X; f  A3 _7 Hเอาไว้เจอกันที่ทำงานค่อยบอกมันแล้วกันงั้นเดี๋ยวค่อยเอาไปให้เขาพร้อมข้าวมื้อเย็น
+ I7 F$ V1 @$ }! S

ผมตรงไปยังนิสสันมาร์ชสีขาวที่จอดอยู่ใต้คอนโด ผมกับไอ้ปอนด์ไม่ได้ไปทำงานพร้อมกัน มันมีรถส่วนตัวอีกคันเป็นรุ่นซีอาร์วีก่อนไปทำงานมันต้องแวะไปส่งพิณที่ทำงานธนาคารในห้างสรรพสินค้าเสียก่อนถึงจะวนรถมาที่ทำงาน มีบ้างบางวันพิณต้องไปเป็นวิทยากรให้กับนักศึกษาตามมหาวิทยาลัยจะขับรถไปเองแล้วไอ้ปอนด์จะติดรถมากับผม
' m2 k% x7 g& C3 z$ O

7 z: d2 p2 I, V2 g" X“เล็กหัวหน้าเรียกพบแน่ะ” ผมยกมือสวัสดีพี่เกรียงก่อนขอบคุณแล้วขอตัวเข้าไปพบหัวหน้า มาแต่เช้าเชียวนะครับให้ผมดื่มกาแฟนั่งสูดหายใจเอาแอร์ของบริษัทเข้าปอดก่อนสักนิดก็ยังดี

3 U8 i5 e& ?7 l' e( q8 o# v4 n
% h( O7 [0 ]' H2 t  C$ C2 Z" R+ gว่าแต่เรียกพนักงานฝึกหัดอย่างผมไปทำไมนะ หวังว่าคงไม่ไล่ออกทั้งที่เพิ่งทำงานได้อาทิตย์เดียวหรอกนะคราวนี้ได้โดนเรียกตัวกลับระยองแบบไม่ต้องรอขอวีซ่าเลย
! X, V4 Q8 [+ u9 a" F

“สวัสดีครับหัวหน้าเรียกหาผมหรือครับ”
  u( q) U$ y! O. B/ a" O
8 d& [6 h" k' I- D/ r& G4 k- {
“นั่งสิ”
- M, `/ n) Y, d8 r1 c
. D8 B( I* v4 E8 X
) L9 X" R0 G8 L7 @8 Qผมนั่งลงก่อนที่หัวหน้าจะพูดถึงงานใหญ่ที่เข้ามา ประเด็นหลักๆคือผมต้องย้ายทีมไปช่วยงานอีกแผนกซึ่งเป็นงานด่วนงานยักษ์ตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไปอาจจะต้องกลับดึกสักหน่อย แล้วผมจะค้านอะไรได้นอกจากรับคำและทำงานนี้อย่างสุดความสามารถ ผมเพิ่งเข้ามาทำงานได้หนึ่งอาทิตย์ยังไม่ผ่านโปรด้วยซ้ำ

8 a' G' f: \! e+ e
แต่หัวหน้าบอกไม่ต้องกังวลจะบวกค่าทำงานล่วงเวลาให้


! O2 I6 N1 t3 H" p' z6 }' b/ ~: I% zสำหรับผมเรื่องเงินไม่ใช่ปัญหาใหญ่ ไม่ใช่เพราะผมรวย ผมแค่อยากจะทำงานให้ดีเพื่อพิสูจน์ตัวเองนำความรู้ที่ได้ตรากตรำร่ำเรียนมาตลอดสี่ปีมาช่วยพัฒนาองค์กรให้เติบโตก้าวหน้า ถ้าทำได้ผมคงภูมิใจในตัวเองไม่น้อย
- ^8 R: t1 z2 x9 b
9 o/ W' i4 b, t2 O$ c+ C
; ]# a$ \8 I& X$ @& h, xออกจากห้องหัวหน้ามาผมก็กลับมานั่งทำงานทักทายไอ้ปอนด์พลางบอกเรื่องเสื้อผ้าว่าจะเข้าไปค้นตู้มันเย็นนี้ด้วยมันหัวเราะแหะๆกลับมา

, G- I, J: }8 y$ ]2 L/ v  ^
“โทษทีว่ะเมียเพิ่งโละเสื้อผ้าเก่ากูไปบริจาคเมื่อวันก่อนนี้เอง”


3 B" ]# u+ k$ C0 nแล้วผมจะพูดอะไรต่อได้ เฮ้อออ ถือเป็นช่วงดวงตกของนายแล้วกันนะชายเร่ร่อน เอาไว้กลับไปเยี่ยมบ้านแล้วนายยังอยู่จะไปรื้อเสื้อพี่ชายมาให้แล้วกัน
, D* O! y3 \+ V  F  ?/ D# \2 Y% @

5 I- u+ m- C5 v- Kความจริงตรอกที่เขาอาศัยอยู่มันก็พอหลบฝนหลบพายุได้ แต่คงหนีไม่พ้นปลายฝนที่มาตามแรงลมเสื้อผ้าเขาคงมีกลิ่นอับชื้นไม่น้อย ผมกลัวมันจะส่งกลิ่นเหม็นซ้ำยังขึ้นราด้วยนะสิถ้าเขาไม่จัดการกับมันให้ดี


7 V0 n+ H0 l: \1 o- {0 X) O# L: C' B6 o6 Pตกเย็นเลิกงานผมขับรถกลับคอนโดตามปกติ อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดลำลองเสื้อยืดกางเกงขาสั้นสบายๆก่อนออกมาหาซื้อข้าวเย็นทาน ผมไม่ชอบมานั่งเบียดเสียดในร้านอาหารที่มีเสียงช้งเช้งล้งเล้งมันทำให้ผมหูอื้อไม่เจริญอาหารแต่ถ้าเป็นงานเลี้ยงสังสรรค์กับเพื่อนหรือครอบครัวอันนั้นพอได้ ผมชอบซื้อไปทานในห้องมากกว่า ทานข้าวไปดูทีวีไปหรือไม่ก็ฟังเพลงคลอมันเป็นช่วงเวลาผ่อนคลายหลังเลิกงานที่ผมชอบทำ
, l, S9 K% Y/ H8 Q. c

( x  S# M6 M6 B1 h, L0 \วันนี้มีตลาดนัดถนนคนเดินผมเห็นจากแผ่นป้ายโฆษณาเลยเอารถออกแทนที่จะเดินไปซื้อข้าวเหมือนทุกครั้ง ถึงผมจะอยู่ในเมืองเช่นเดียวกับตลาดนัดถนนคนเดินแต่ผมอยู่คอนโดแถวอุทยานสวรรค์หรือที่คนพื้นเพเรียกว่าหนองสมบุญ ส่วนตลาดนัดถนนคนเดินอยู่ไปทางริมแม่น้ำเจ้าพระยาคาดว่าถ้าเดินไปคงเหนื่อยจนลมจับก่อนได้เดินตลาดนัดเป็นแน่
# a7 a( N& ^" C& \2 r
3 D/ Q8 K" K: c; _5 n) L  r& z! Z
3 t$ {: O# m4 e8 ~* ]* ~  \+ x; ~& iมาถึงผมก็ไม่ผิดหวังทั้งของกินเสื้อผ้าหรือข้าวของเครื่องใช้มีครบครัน ผมมาครั้งแรกตั้งแต่มาเยือนจังหวัดนี้ จากที่สังเกตส่วนมากจะเป็นเด็กวัยรุ่นซะมากกว่าที่มาเดินเที่ยวทั้งชุดนักเรียน นักศึกษาชุดไพรเวทก็มีแต่ดูจากอายุไม่น่าเกินวัยนี้ แต่มาแบบครอบครัวก็มีนะจูงมือกันมาพ่อแม่ลูกน่ารักเชียว


+ |: P9 d1 K. q2 c% sเอ๊ะ! ผมว่าผมเลิกคนใจคนแล้วมาสนใจของเถอะ ผมเดินดูของทั้งสองข้างซ้ายขวาได้ของติดไม้ติดมือมาสองสามถุงส่วนมากเป็นของกินซะมากกว่า แล้วผมก็มาสะดุดที่ร้านหนึ่งเป็นร้านแบบปูผ้าใบเรียบง่ายบนพื้นมีของเก่าวางขายอยู่ ผมมองไปยังตะเกียงโป๊ะสีเขียวแก่ที่ปิดรอยสนิมไม่มิดตรงหูถือสีลอกแล้วเป็นสนิมทั้งหมด มันไม่ใช่ตะเกียงรุ่นโบราณหายากแล้วผมก็ไม่ได้สนใจเรื่องสะสมของเก่าด้วย เพียงแค่ตอนผมเห็นมันแล้วพานให้นึกถึงบางคน


: l& f( N) k( s* \$ p! L4 m+ ]ตรงตรอกนั้นมืดมาก ขนาดกลางวันยังมองเข้าไปเห็นเพียงเลือนราง กลางคืนคงไม่ต้องคิดเลยว่าตรอกนั่นมันจะมืดแค่ไหนถึงจะมีแสงไฟจากหน้าตึกแถวแต่ใช่ว่าจะส่องถึง
. A) Q- {) C8 \2 H# \* ]
5 o0 T5 N. [! @& H8 v
1 Y% x; }, n# O2 X  F$ Wแต่ถ้าเขาไม่ระวังแล้วทำไฟไหม้บ้านคนอื่นล่ะ


เฮ้อออคิดมาถึงตรงนี้ก็ทำได้เพียงตัดใจแล้วเดินจากมา


1 K7 r1 F( g' b/ [  ]- H! j
อย่าเอาความหวังดีเพียงน้อยนิดของเราคนเดียวพาให้คนอื่นอีกเป็นสิบเป็นร้อยเดือดร้อยไปด้วยทำอะไรต้องคิดให้รอบคอบมองไกลๆนะคนเล็ก
ครับพ่อ คนเล็กจะจำไว้



คลาดจากร้านของเก่ายังมีอีกร้านที่ผมสนใจเป็นร้านขายเสื้อผ้า สามในสี่ด้านของพื้นที่สี่เหลี่ยมจัตุรัสของเขตร้านเต็มไปด้วยเสื้อ กางเกงและกระโปรงหลายขนาดหลายแบบแขวนด้วยไม้แขวนเสื้อไว้ปะปนกันแน่นขนัดไปหมด เหลือพื้นที่ด้านหน้าไว้ให้คนเข้าไปเลือกซื้อเลือกดูกัน ซึ่งคนแน่นร้านมากผมว่าส่วนหนึ่งเป็นเพราะป้ายที่ทำจากกระดาษเอสี่ธรรมดาที่พิมพ์ข้อความว่า ‘ผ้ามือหนึ่ง หกสิบบาททุกตัว’ เสียมากกว่า

- @9 E0 G" D. ?! r7 f5 d
) ^# l2 w9 G0 J1 x; w+ y$ }ถ้าเป็นเวลาปกติผมไม่มีทางจะเข้าไปอัดเป็นปลากระป๋องปุ้มปุ้ยแน่ๆแต่เพราะเสื้อแจ๊คเก็ตแขนยาวสีแดงทั้งใหญ่และดูหนาตามที่ผมต้องการแขวนล่อตาอยู่มุมขวาของร้าน ดูจากขนาดแล้วเขาต้องใส่ได้แน่ๆ!!
% R  c/ ~* a8 {5 D" Z

% F( x! K, P4 h/ G' z$ ~- B4 {0 E( P% Hผมตัดสินใจเดินเข้าไปในร้านเบียดเสียดบรรดาแม่บ้านและเหล่าหญิงสาวที่ยืนเลือกเสื้อผ้าทาบตัวกันอย่างเมามันเข้าไปคว้าเสื้อตัวนั้นมาจนได้ ดูเหมือนจะไม่มีใครชายตาแลมองเลยคงเป็นเพราะเสื้อขนาดใหญ่เกินปกติและดูเชยสะบัดสิ้นดี แต่ดีแล้วล่ะถ้าผมต้องมาตบตีแย่งกับเหล่าแม่บ้านตาพองผมคงสู้ไม่ไหวแน่ๆ


ผมหิ้วถุงกระดาษออกมาจากร้านอย่างอารมณ์ดีก่อนจ่ายเงินผมยังหยิบกางเกงขายาวและเสื้อยืดมาอีกด้วย อยากจะค้านเหมือนกันว่าทำไมเสื้อยืดถึงราคาหกสิบบาทเท่าเสื้อแขนยาวตัวใหญ่ยักษ์มันต้องถูกกว่าไม่ใช่หรอ แต่พอแม่ค้าลดให้เหลือสามตัวร้อยห้าสิบผมก็ปิดปากเงียบทันที
' k! `* `' |, |2 q+ s

$ o0 N0 O# D" ~- B4 T0 M1 aก็แค่อยากให้แววตาว่างเปล่าคู่นั้นมีประกายแห่งความดีใจหรือแสดงความรู้สึกอื่นออกมาบ้าง
1 ]4 r% @2 I. k+ p

เป็นเวลาหนึ่งทุ่มสิบนาทีแล้วที่มาถึงตรอกอันคุ้นเคย ช้ากว่าเวลาปกติหนึ่งชั่วโมงเลยแฮะสงสัยเดินตลาดนัดเพลินไปหน่อย ผมเปิดฝากระโปรงหลังรถเพื่อหยิบถุงข้าวและถุงเสื้อผ้าออกมาก่อนเดินเข้าไปตรงปากตรอกซอยที่เป็นทางตันเฉกเช่นทุกวัน
4 y% w+ s. m1 H& y! n+ e0 T* S0 T
- }3 E; ]7 Y. u0 b0 r
พื้นปูนส่วนด้านหน้ายังมีน้ำขังอยู่ผมเลยไม่ได้เอาข้าวและถุงผ้าวางไว้เลือกที่จะตะโกนเข้าไปแทน
8 G/ v! E1 P2 V( n8 t- V5 ]( E

& _1 ~9 H) ]: @“นาย!” ตะโกนพลางหรี่ตาเพ่งมองเข้าไปในตรอก


เงียบ ผมเลยส่งเสียงเข้าไปอีกครั้งก็ยังเงียบเหมือนเดิม ซึ่งเป็นธรรมดาอยู่แล้ว


4 {3 O% S4 f3 R& r& e“นายออกมาเอาข้าวหน่อย วันนี้พื้นเปียกฉันวางไว้ไม่ได้” ผมขยายความอีกหน่อย แต่ก็ยังเงียบอยู่ดี จะว่าไม่อยู่ก็ไม่ใช่ยังเห็นเงาตะคุ่มพาดผ่านผนังปูนตึกแถว
; e% A6 Y- X4 `+ ~

“นะ...” ผมกำลังจะตะโกนเข้าไปอีกครั้งแต่เสียงฝีเท้าที่ดังขึ้นทำให้ผมเงียบเสียงลง


5 E6 U( n3 V4 g! P8 ?ตึก ตึก ตึก

& f; t. i% a# t' i
' H# m( I$ Y, N/ a" |" l  e“เฮ้ย!!!” ผมหมุนตัวหันหลังตัวแข็งทื่อหลับตาปี๋ สมองสั่งให้วิ่งหนีแต่ร่างกายกลับไม่ขยับเลยฮือออ ทำไมเวลาผมตกใจหรือกลัวแข็งขาต้องแข็งด้วยนะ “นายแก้ผ้าทำไม!! อย่าทำอะไรฉันเลยนะ!”
6 e' B& ]1 k6 R3 ~! a* V, }  H

เมื่อร่างกายไม่ขยับก็อาศัยแหกปากแทนใครก็ได้ช่วยผ่านมาแถวนี้ทีเถอะ ทำไมทำดีไม่ได้ดีนะคนเล็กเอ๊ย

% @+ [7 t7 _3 d; G
แปะ

7 V8 ~+ I( x7 Y, F
เฮือก!!
; m) Z& C! R5 @, o

ผมสะดุ้งเมื่อมือใหญ่หยาบกร้านแตะมาที่ไหล่
$ d* ~( G9 u# f0 Q  J5 s5 ~8 B7 Y: C. Z5 ]
" C! W/ Y6 U5 w  r4 `! N, ?- C1 P
7 V; @( N! `, o" Dแย่แล้ว

  |8 j- J" X" ~' {) \
: n' e2 m) Y1 z6 w4 [: d“เปียก...”

0 A* T  n3 D5 G- `9 n7 h4 M0 u
หะหือ...??
* }3 h) `- f0 j) g1 q" D+ y
6 ^+ ?3 ^) y0 v  S( K
' N' q) i7 {+ m$ @, K: a“ไม่ทำอะไร...”

! }7 a7 s. X& e  e' s/ y/ Q
1 |: }4 r8 ]4 X, n1 b  Hชายเร่ร่อนล่อนจ้อนเปล่งเสียงแปร่ง ผมพอจับใจความได้เลยกลั้นใจยื่นถุงในมือไปข้างหลัง หลังมือกระแทกเข้ากับกล้ามเนื้อแข็งๆทำให้รู้ว่าผมยืนใกล้เขามากแค่ไหน ระยะอันตรายเกินไปแล้ว!
: P: m/ {7 G3 c! ]  Z/ w% u4 y

“ในถุงกระดาษมีเสื้อผ้า...ใส่ซะ!” เชื่อมั้ย ตั้งแต่ผมหันหลังมายังหลับตาปี๋อยู่เลย
" M0 N& a! w- p4 @# c0 o5 _. x* r

ทันทีที่มือกร้านสัมผัสมือผมตอนรับของในมือไปทำเอาผมสะดุ้งโหยงร้องอ๊ากๆก้าวกระโดดหนีออกมายืนห่าง หมุนตัวกลับไปมองก็เห็นเขาใส่เสื้อแขนยาวสีแดงแรงฤทธิ์ปิดบังร่างกายกันอนาจารแล้ว แต่แบบ...มันยาวเลยเอวเขามาหน่อยเดียวเองอ่ะที่ว่าแค่ขยับนิดหน่อยผมว่าไอ้สิ่งที่แกว่งไกวใต้ร่มผ้ามันต้องโผล่ออกมาดูโลกแน่ๆ
0 `5 Z! D3 C* s, y' Z1 W& ~% A7 H

“ชะช่วยเอาถุงปิดมันไว้หน่อยได้มั้ย” อย่าหาว่าผมเป็นผู้ชายเหมือนกันทำไมต้องทำตัวเรื่องมาก สาบานเลยตั้งแต่เกิดมาผมไม่เคยเห็นของใครนอกจากของตัวเอง ไม่เกี่ยวกับตอนเด็กๆที่อาบน้ำกับพี่ชาย...
1 _1 A( J  a/ I

9 m. q! t' O2 g* j...และถ้าไม่นับเมื่อกี้นี่นะฮือ T_T


* P4 h# K3 M) x0 J/ \1 s' a6 aยังโชคดีที่เขาทำตามคำขอ

7 J4 V/ t8 n$ J
เอาล่ะตั้งสติซะคนเล็ก!!

0 [- c5 ]! C6 r& D; L& n
1 s- J+ d1 v5 x# e7 U“ทำไมถึงได้เอ่อ...ล่อนจ้อนออกมาแบบนั้นล่ะ” ผมพยายามมองหน้าเขาอย่างเดียวและรักษาระยะห่างไว้อย่างเหมาะสม
" b8 I, f8 i7 k

5 n: A6 }5 a& U+ ^& ^4 mชายเร่ร่อนไม่ตอบแค่เบี่ยงตัวชี้เข้าไปในตรอกมืดๆที่เขาอาศัยอยู่ ผมขมวดคิ้วแต่ยังไม่กล้าเดินเข้าไปดูอยู่ดี เหมือนเขาจะเข้าใจเลยก้าวถอยหลังเข้าไปในตรอกสามก้าว ผมก็ก้าวเข้าไปใกล้สามก้าวเช่นกันซึ่งอยู่ปากทางเข้าพอดี


ผมมองเขาอย่างระแวดระวังพลางควักโทรศัพท์มือถือออกมาเปิดโปรแกรมไฟฉายส่องฝ่าความมืดเข้าไปผ้าที่ตากอยู่บนราวเชือกปอทำเอาใจโล่งอก ความหวาดกลัวที่ผุดขึ้นในใจหายวับไปทันทีโถ่เอ๊ย! ที่แท้ก็เสื้อผ้าเปียกนี่เอง แต่ในตรอกนี้ก็เป็นที่กันฝนได้ประมาณหนึ่งไม่น่าจะเปียกขนาดนั้น


เสียงครางหงิงๆที่ได้ยินทำให้ผมเปลี่ยนทิศทางแสงไปยังมุมขวาของซอกตึก


“ฝ่าฝนไปช่วยน้องหมามาหรอ” มีการเอาเสื้อยืดเพียงตัวเดียวของตัวเองไปห่อห่มให้มันเสร็จสรรพ

* P- X6 z0 d/ u! }! b* Z" F! r
ชายเร่ร่อนพยักหน้า


( i( o* U& {# g/ O9 l5 mผมระบายยิ้มกว้าง ใจดีเหมือนกันน้า ^^
2 a( z& G5 o2 x5 w* {! H9 N& B

' I! f, f: ?% o/ B“น่ารักจัง” ถึงจะเห็นไม่ค่อยชัดแต่หน้าจิ้มลิ้มที่มีสีดำแต้มตาข้างซ้ายก็ทำเอาผมหลงรักตั้งแต่แรกเห็น ทำให้นึกถึงหมาแต้มในหนังสือภาษาไทยตอนประถม

, y$ r0 @4 o) @- ]# ]+ p
ชายเร่ร่อนเดินหายเข้าไปในตรอกโดยมีแสงไฟฉายจากโทรศัพท์ในมือผมส่องนำทาง เขาอุ้มน้องหมาขึ้นมาก่อนเดินกลับมาหาทำเอาผมตื่นเต้นดีใจ ตากลมบ๊องที่จ้องมองมาให้ผมอดไม่ได้ส่งมืออีกข้างไปลูบหัวมันอย่างเอ็นดู
! [$ _# \' u" O% `7 H. d* o
* V# X! a0 K! E. N$ z" v( S
“ยังเล็กอยู่เลย น่าสงสารจังดูสิตัวสั่นใหญ่เลยถ้าไม่ได้นายมันคงแย่” ผมเงยหน้าขึ้นมอง ระยะสายตาสองคู่ที่สบกันทำให้รู้ว่าผมสูงแค่ไหล่เขาเท่านั้น ลำตัวกว้างล่ำสันกว้างเท่ากับเอาผมสองคนมายืนคู่กัน น้ำฝนเมื่อคืนชะล้างใบหน้าเปื้อนคราบไคลให้หลุดออกเหลือเพียงใบหน้าคมเข้ม จมูกโด่ง ปากบางเฉียบ ดวงตาคมเฉี่ยวคิ้วเข้มตวัดเฉียงรับกับดวงตา ถึงผิวหน้าจะหยาบกร้านคล้ำแดด


แต่ให้ตายเถอะ!!คนเร่ร่อนจรจัดเดี๋ยวนี้เขาอัพเกรดเบ้าหน้าถึงเพียงนี้เชียวหรือ!!!!

: E. P3 N3 C- Q; W' _
ถ้าไม่นับทรงผมรังนกกับเสื้อสีแดงเชยสะบัดที่เขาใส่อยู่ล่ะก็ผมนึกว่านายแบบปลอมตัวมาซะอีก!!


5 \! N6 g9 p; J3 t' }  z5 a$ d“เออจริงสิ!” ผมละใบหน้าออกมาเมื่อรู้สึกว่าตัวเองจ้องหน้าเขานานเกินไปทั้งที่เขาไม่ได้เคลิบเคลิ้มตามผมเลยสักนิด บ้า! บ้าๆๆ ไอ้คนเล็กจอมหื่นเอ๊ย!!แม้แต่คนเร่ร่อนมึงก็ไม่เว้นเนอะ
, I0 F* w9 m. t/ r

ผมเดินกลับไปที่รถเปิดฝากระโปรงด้านหลังอีกครั้งพลางหยิบนมรสจืดแกลลอนใหญ่ออกมาแล้วเดินมายื่นให้ชายเร่ร่อนที่ยืนมองผมอย่างไม่เข้าใจและไม่ยอมยื่นมือมารับแต่มองไปทางด้านหลังที่มีกล่องข้าววางอยู่ ผมจึงขยายความเพิ่มเติม
, ^! x. K9 |' `( L' x3 q; g
' C" l2 q+ W1 W0 q( \9 }8 `
8 K( e8 D" @) ~, e% n! t7 q( l“เอาไว้ให้น้องหมามันยังเล็กอยู่อย่าเพิ่งให้กินข้าวป้อนนมไปก่อน” เขาไม่ตอบรับไม่พยักหน้าแค่ยื่นมือมารับไปเฉยๆ

$ t# C- m3 S# P3 _! c. i# L! W
7 h1 d3 F: r% R) ?& z4 dซึ่งผมเริ่มชินกับท่าทางแบบนี้แล้ว วันนี้ถือว่าแปลกด้วยซ้ำที่เขาออกมาเอาข้าวของด้วยตัวเองซ้ำยังพูดกับผมตั้งสองประโยคแน่ะ!! ทุกทีหรอ นู่นนน หมกตัวอยู่ในซอกหลืบของตึก

' P: ]+ M6 S- P! K- `
“งั้นฉันไปก่อนนะฝนเริ่มตั้งเค้ามาแล้วส่วนนาย...” ผมมองไปยังชุดไม่สิเรียกว่าผ้าชิ้นเดียวที่ปกปิดร่างกายเขาอยู่


4 i, H  Y" [  O" O1 D9 m“ในถุงมีเสื้อยืดกับกางเกงใส่ซะให้เรียบร้อยเดี๋ยวใครมาเห็นจะไล่ตะเพิดนายไปซะก่อน” สีแดงแรงฤทธิ์เชียวดูโรคจิตใช่ย่อย
4 `% m5 R* v  `# A6 A# C, {3 b

เฮ้ออ แล้วผมก็เพิ่งมานึกได้เนอะยืนคุยกันตั้งนานสองนาน


ไม่สิ ผมพูดอยู่คนเดียวซะมากกว่า


แต่อย่างน้อยวันนี้ก็ทำให้ผมรู้อะไรมากขึ้น...
1 v) M$ G& M/ m, A( {& t- W
! O  r% v; O" J0 v3 a' x/ f
7 m" Y+ k( U2 Q( e6 kคนที่ผมช่วยเหลือเขาก็เป็นคนดีมีน้ำใจ

2 u; t; b" p: R3 ?
ผมช่วยไม่ผิดคน
) Q+ N- d8 N1 D7 T
9 B3 |, K' c' g1 }
( K; L- _  p7 g+ b8 c8 jแค่นี้ก็พอแล้ว...

sa99

ขอบคุณครับ

kookkoo

ขอบคุณครับ

audiwoods

หล่อจริงด้วย

pai_2552

ขอบคุณครับ

kabuki

ขอบคุณนะครับ หมายความตามนี้จริงๆ

pipi1

ขอบคุณครับ

miwnoiz01

ขอบคุณครับ

gaybin

สนุกมากเลยครับ

uglymen

จะพาไปอาบน้ำไหมหนอ แบบนี้

namchiaw

ขอบคุณครับ

minone

รอลุ้น​ตอน​ต่อไป​นะ​ครับ​

riddle

ขอบคุณครับ

guide01

ขอบคุณมากเลยครับ

mm2013

ขอบคุณ​มาก​​ครับ

Phol_th

เริ่มติดแล้วอะ

takeshi

ขอบคุณ

topto

ตามต่อ

auto101

ขอบคุณครับ

wai43y

ขอบคุณครับ