|
เร่ร่อน4
& a; b! m; A7 o' ~2 ?9 h% T" }) z# n: O8 g$ o y
) r7 ~: I# W$ H7 X; y4 E
“ไอ้เล็กมึงจะไปไหน” ไอ้ปอนด์เข้ามากดผมที่กำลังลุกจากเตียงให้นอนราบลง 9 y$ m3 c' \% _' w( `
& p9 U: s% C& }+ J+ [& @
1 X- Y; C& t, F# q5 ^) l“ไปโรงพักเขาโดนจับอยู่โรงพักไหน” ผมดันมันออกแล้วลุกขึ้น" \8 X* w! j$ l; [" Q! U7 ~# e
2 {1 d% c8 Z/ ~& H% G: S) d: f
1 H$ Q, L4 m u
“ไปทำไมมึงยังไม่ค่อยดีกูจัดการให้แล้ว” มันกดลงนอน2 }4 n- R- h4 }+ f. g
8 j- r; k8 D- E* c. ]4 ` z
2 m% T! `/ U& g- [
“จัดการบ้าอะไรล่ะมึงเข้าใจผิดนะ!” ผมลุกขึ้น
0 G; x8 s- q* j
9 [1 P% W5 T @& b7 E; E2 g
8 C& \1 f/ M* D$ D* }; o& p) ^“มึงเลิกเป็นคนดีซะทีเถอะ!” มันกดลง
# c+ ]# [5 V0 S: P3 A0 C
2 a }) u6 j( r' y; s1 s- ?6 M' _5 [1 w. c4 I. P6 ]" ?
“ถอยไปไอ้ปอนด์” ผมลุกขึ้น
/ e: z$ f, c- b0 I( M% w v. E) ^1 y$ u# J, o
4 a0 N6 V r! j7 t6 A8 C) A
“ไม่!กูไม่ปล่อยให้มึงไปช่วยมันแน่ มึงมันดีเกินไป” มันกดลง
; Z( C0 C9 X% C- W' O5 r) g& f" {+ d( B5 B4 z
* F0 O4 L& f8 D+ D' W7 b) F3 A“เขาช่วยกูไว้!” ผมลุกขึ้น2 d/ D: |! ]+ |% n6 A$ y( \6 q& N: o5 q
$ s; v) T# G3 J1 E; t/ U
/ B. N& Y" B0 n9 W; {: C“โกหก!” มัน...
X2 p& _* R. X E8 C7 Q" E# ~7 q9 h P
9 M$ G/ o( V6 ?) O
พลั่ก!!!$ v: t8 t- }/ n* h+ J
) q/ j6 T4 ]' k
& B5 A& c! X3 Y+ Fยังไม่ทันกดลงผมชิงถีบท้องมันซะก่อน กระเด็นไปไม่ไกลแต่ก็มีระยะห่างพอให้ผมกระโดดลงเตียงมายืนจังก้าชูหมัดสองข้างตั้งการ์ดขึ้น* B7 F L' y" _% ?
4 U, p4 y1 b9 Q! T; M/ r' `5 u! e( h6 t" y G7 |' G
“มึงอย่าเข้ามานะไอ้ปอนด์แล้วแหกขี้หูฟังกูด้วย!” ผมโมโหแล้วจริงๆ “เขาช่วยกูไว้ กูติดอยู่ในบ้านที่ไฟไหม้แล้วเขาเข้าไปช่วย”! b+ h6 S% q! T4 T' i& [
. Z# w5 I$ \( h* ~" V
, Y, J2 @/ k! P9 |
“มะมันอาจจะหวังผล...”
7 h9 s7 @; y1 w4 s: Z" ]" E1 I2 V, a: J# Z3 E/ q3 {+ L+ C: A
/ A0 E/ A% \% k“อย่ามองคนจากภายนอกไอ้ปอนด์มึงก็รู้ว่ากูเกลียดคนประเภทนี้ที่สุด คนเลวจริงน่ะไม่เอาชีวิตไปเสี่ยงแบบนั้นหรอก!เขาช่วยกู! มึงเห็นมั้ยกูบาดเจ็บตรงไหนบ้างหรือเปล่ารอยแผลสักนิดก็ไม่มี ถ้าไม่ได้เขากูไม่ปลอดภัยได้หรอกเผลอๆอาจจะตายในกองไฟไปแล้ว และไม่ว่ามึงหรือใครที่เห็นอะไรมากูเชื่อว่ามันต้องมีเหตุผลเพียงแต่ไม่มีใครที่จะถามหาความจริง! หรือมึงจะเถียงว่ามึงถามเขาแล้ว”
2 f9 k0 M6 J) _$ y+ R5 G' Q6 U
1 F- m( R( i7 ?5 A8 P6 i8 ^2 N0 b0 x# M( N
“...”+ X: z6 Q9 G. S' k- J* u9 T
# v3 m7 e% v: m( K3 U, ^
- O2 G( j! A6 a2 C9 |ความเงียบคือคำตอบที่ดีที่สุด
$ y/ I0 e, K3 S+ z6 X# K% C1 Z, t% k( J4 B* H
% G4 I+ T7 m9 @8 x! o6 J“มึงพากูไปโรงพักเดี๋ยวนี้”
/ z2 `1 F. y. t. L. F T2 \# X8 n* y4 f7 a7 Z
: Y4 N- R$ K& ]- V! l1 S“แต่...”3 R5 L6 T& g5 y+ d& k1 I
7 x) K" g2 C3 R# W1 v- Q+ _
% n8 B2 ` q$ H0 s& _+ y
“เดี๋ยวนี้!!!”
5 F4 k. J( F7 T9 ]/ U9 n# Z" @- c" j* z* r4 \7 p3 J
/ b/ Z" `: a8 oชอบให้ผมร้ายแล้วถึงจะยอม!! ( O4 @7 M, ?" @ D# _) ~( Z
; W5 G2 O3 L& J5 d
! T2 s4 |+ Z0 Y" @7 D
0 O6 K/ y* y! m5 R; a' Y' `; u4 h
: ^2 A& x2 ~3 ?2 P3 ^* q. R8 i. ~ p, n
( f: r- d' Y0 t% s
มาถึงโรงพักผมก็จัดการไปให้ปากคำกับตำรวจซะใหม่ในฐานะเจ้าทุกข์ตัวจริง กว่าจะคุยกันรู้เรื่องว่าเขามาช่วยผมไม่ได้ทำร้ายหรือกระทำชำเราอย่างที่ใครหลายคนเข้าใจก็แทบตรงเข้าไปกระชากหนังหัวนายตำรวจงี่เง่าติดที่ไอ้ปอนด์ลูบหลังให้ผมใจเย็นไว้ไม่อย่างนั้นนอกจากจะช่วย ‘เพื่อน’ ของผมออกมาไม่ได้ผมยังจะเข้าไปนอนกินข้าวแดงด้วยอีกคน
+ v7 o( U( `: M0 f) p$ \
' |' f/ \' q' p2 W A
$ [: l' r& f+ v1 t7 g, Gทำไมวันนี้ใครๆต้องให้ผมเผยด้านนางมารร้ายนะ1 c( B) `0 a9 {
( T7 F. j" a# n4 I* @! O
% `7 x! Z; p# _
“เชิญทางนี้ครับ” จ่าตำรวจนายหนึ่งผายมือไปทางเดินด้านขวาซึ่งเป็นทางไปห้องคุมขัง
3 Y# s) A- v) U' u7 @
; R1 j" ?0 q1 n6 X
4 X* M$ X; y& i( h( x“กูรอข้างนอกนะละอายใจเกินกว่าจะเจอหน้าว่ะ ทำใจแป๊บ” ผมพยักหน้าเข้าใจก็สมควรอยู่หรอก
( v/ Z3 e- b* V ~6 p! }* o5 k0 c* p' d
& W% @! {5 L4 z3 ?5 A' Fผมเดินตามจ่ามาถึงห้องคุมขังกวาดตามองเข้าไปในห้องขังก่อนสายตาจะปะทะเข้ากับรูปร่างอันคุ้นเคยการแต่งตัวอันคุ้นตาเขานั่งกอดเข่าเหม่อมองไปยังพื้นเบื้องหน้าที่ถ้าเพ่งมองดีๆจะเห็นว่ามีแมลงสาบตัวหนึ่งกำลังวิ่งวนอยู่ ขาทั้งสองข้างของผมก้าวเข้าไปช้าๆเหมือนเขาจะได้ยินเสียงฝีเท้าจึงเงยหน้าขึ้นมอง ทันทีที่ผมเห็นใบหน้าเขาก็แทบทรุดลงบนพื้นดีที่จับซี่ลูกกรงไว้ได้ก่อน
4 B1 }0 B0 D8 V" {8 ^# S, e) ]$ }
$ F* G, D1 U+ A2 T5 Z2 c2 m
# N# V& ~$ X" r“นาย...” ส่งเสียงผ่านน้ำลายที่หนืดเหนียวในคอ. [! s3 q6 m$ i- o& L9 S4 |
4 o4 j7 ] q9 J J0 J& C
: o2 p8 [: O3 h w2 N, C
ใบหน้าหล่อเหลาที่เคยซ่อนอยู่ใต้ความมอมแมมแต่บัดนี้ไม่ใช่อีกแล้ว2 T6 X/ [2 n7 o; W' l$ D4 O: m, V
' l: M% R7 i q$ u6 ]% Z
G; w9 E0 T n Fมันกำลังซ่อนอยู่ภายใต้รอยฟกซ้ำแทน!!!
- S/ L6 f' q) Y1 O: Y9 o+ P0 \* s8 h+ W: z* `- |" Y
i+ O7 \8 V7 J h: O" cมุมปากเขียวช้ำ โหนกแก้มแตกมีรอยเลือดที่หยุดไหลไปแล้วเกรอะกรังส่วนแก้มอีกข้างมีรอยแดงจากนิ้วทั้งห้า
: E4 q9 t" I; e* a" j0 }
2 O( z% N, A9 O* {5 H. s+ ^
+ X/ f' s9 V, M: p/ B“ไม่เป็นไรใช่มั้ย” เขาถามเสียงแหบแผ่วพลางลุกและค่อยๆเดินกระเผลกเข้ามาใกล้ผมขะขาของเขา...
' S4 r+ `( w3 @6 a% p
: @' V* M, e' z; s* S/ F% h
a Z- w& |! c9 k6 ~ Mตัวเองเจ็บขนาดนี้ยังมาห่วงคนอื่นอีก!! n# v9 ?3 c; i5 T' u3 C: Y
+ l9 v8 `, A9 U9 `+ O/ z6 F4 t+ u7 p: S) c( K$ t& Z- S
“ขานาย...” x& H7 \3 t8 O+ j9 o: {: ~
2 k8 g# X9 I4 X: f
4 R) E" V5 w7 P$ D“...” ถึงจะมองไม่เห็นเพราะเขาใส่เสื้อและกางเกงขายาวแต่ผมรู้ว่าเขาเจ็บ, {" a/ h* U2 @- _
8 x: X: ~6 T9 A( d% I# ]$ _' t3 L; Z- t, J. U- p5 ^1 ]
“ฮึก” ; r/ c+ F- E2 {; l
6 Z1 {& c6 [% N# V
& g* D& m5 |1 ] K: x6 N" v1 O! Y) |“อย่าร้อง...ผมไม่เป็นไร” เขายกมือขึ้นแตะหลังมือผมที่จับซี่ลูกกรงอยู่หลังมือใหญ่ดำคล้ำมีรอยแผลเหมือนโดนไฟลวก...เพราะช่วยผมสินะ) @- [, R# v4 [1 s! s, G
' N# g7 \" m: m& M1 `; H2 i
# u; R& ] G: D" ?) S- Mไม่สิทุกรอยแผลบนตัวเขาตอนนี้เกิดมาจากการช่วยผมทั้งนั้น
9 K; i# o: s8 o5 Q
5 w+ d+ M2 E6 F, s" t5 M: k+ K( W; w
“ฮึก เจ็บมั้ย” เขาส่ายหน้าเบาๆผมปาดน้ำตาออกก่อนหันไปหาจ่าเฉยที่ยืนห่างไปสี่ห้าก้าว) g$ f) Q3 \/ K/ D8 ~1 }
, B8 t/ ?5 E9 ?$ {% ^
& ^# M4 M a$ ^* |3 v“ช่วยปล่อยเขาออกมาทีครับ” จ่าพยักหน้าความจริงเขาต้องโดนปล่อยตัวตั้งนานแล้ว ผมนี่แหละมายืนคร่ำครวญอยู่ได้! 7 M$ X' I, t e& M3 T
0 E0 `' J m- \) F' o* j
, d2 n* V+ C% @
หลังจากโดนปล่อยตัวแล้วผมพาเขามายังรถที่ไอ้ปอนด์จอดรออยู่ก่อนแล้ว ผมเปิดประตูหลังเข้าไปนั่งก่อนเขยิบมาอีกด้านเพื่อแบ่งที่ให้เขานั่งอีกคน' d6 X, q0 y$ g l. Q
4 W$ V. a1 J3 Z$ |6 d! G# x$ b
) n( X7 s& @; X9 p- X. ^. Sแต่เขาไม่ตามเข้ามา ผมจึงกวักมือเรียก5 U9 x3 K* B, @% F4 R
* W3 E' ]: t$ g; n3 V
5 W5 B5 K0 L8 k& K8 D1 B“นาย มาสิ”
! g( @0 J9 ]1 ^, `9 T3 p: v# a* o2 H* v' V) n% d
+ H: [, T g# i) }' r5 U9 X
“ส่งผมแค่นี้ก็พอ” ว่าแล้วเขาก็หันหลังเดินกระเผลกออกไปเลย ไอ้ปอนด์ที่นั่งอยู่ตำแหน่งคนขับมองมาทางกระจกส่องหลังเป็นเชิงว่าจะเอายังไงต่อ ผมนิ่งชั่วอึดใจก่อนบอกให้มันกลับไปก่อนเลยขณะที่พาร่างตัวเองลงมายืนข้างรถ
- M, D- I# c/ x# V# H6 Q5 _ L9 |, p" E, f9 ~1 ^2 a* J
* L& D: ^3 H& a2 T“เอางั้นหรอมึง”
`4 d6 e8 i7 R b. Y8 P4 l5 m2 }( x9 i, {1 m6 |. ]: }
4 U% [1 n: r# T
“เออตามนี้แหละเดี๋ยวกูขึ้นสองแถวกลับ ไปก่อนนะ” ว่าจบผมก็รีบเดินออกมาเลยขืนชักช้าเดี๋ยวตามไม่ทันหายตัวไปอีกคราวนี้ผมบ้าตายแน่
# L- i3 Y, z5 J f9 u: r8 N! v% x Z
% Y2 ^0 w& L3 I" N( C. S
ผมถอนหายใจโล่งอกเมื่อเดินออกมาถึงริมฟุตบาทข้างโรงพักก็เห็นเขากำลังยืนรอข้ามถนนอยู่ โดยที่ไม่รู้ว่าไปเอาไม้ไผ่มาเป็นไม้เท้าค้ำยันจากไหน
; o( a3 r1 r/ A. ?' z+ b9 r# W, ]: i& j" C1 N6 S* u
( J+ I3 |: F' p2 m, `1 Y“มา ฉันช่วย” ผมเข้าไปจับแขนช่วยประคองเขาหันมามองหน้าทำท่าเหมือนจะพูดอะไรแต่สุดท้ายก็ไม่พูดออกมา# e& S3 y7 F+ O1 @! {
1 d) p! X; r% T8 l# ^ D
6 j) a5 ?2 O$ T+ I! D, ]" Gดีแล้วล่ะที่ไม่พูด ผมไม่ฟังหรอก
. @) C* r, g3 u6 x {6 \# l
0 f) t5 G; l' N7 x& Z0 w+ ~# B* y" l& D- S
“ป่ะ” เมื่อถนนโล่งผมก็ประคองพาเขาข้ามถนน
, v% h1 `* w! N) S: d6 r: G/ a& {1 P! H
9 r: c _! q3 M- j3 @. @
! r% V9 O, ?4 ?8 ^; v& b4 W3 Aเราเดินกันมาเรื่อยๆจนถึงเพลิงไม้ขายกล้วยทอดที่ปิดร้านแล้ว เราเลยถือวิสาสะนั่งลง(ผมบังคับให้เขานั่งเพราะเห็นว่าเขาเริ่มจะเดินไม่ไหวแล้ว) ผมให้เขาถอดเสื้อแจ๊คเก็ตตัวนอกออกอย่างต้องการจะดูว่าเขาบาดเจ็บตรงไหนบ้าง เขาทำท่ายึกยักแต่วันนี้เชื่อเถอะไม่มีใครสู้แรงผมได้หรอก
# v) r+ N& _# y% E$ S5 n7 P
: b7 N) J: z8 A+ u# K6 d' @2 ?* k* Y, N1 L1 P* Y0 {' X
วินาทีแรกที่ผมได้เห็นรอยฟกช้ำตามร่างกายของเขาทำเอาใจผมกระตุกวูบ
* ?% ^$ G! w6 N( ^, b9 y# c: U& [. i8 Y' W& g0 W
$ `% H1 h* S; D" a# I: M' x
ขนาดสีผิวดำคล้ำยังเห็นรอยได้ชัดเจนขนาดนี้6 l K) e$ R# I3 V! V% N
+ S8 O& h- V4 S3 a7 V
3 \4 S: C/ n2 e" g/ m& U- l W7 @; F
ใจร้ายกันได้ถึงเพียงนี้เชียวหรือ; J( A6 X& ^$ P8 U/ X; R
+ q: b$ C( _; ~9 ]! X: U
7 A7 B4 k% I4 p“ไปโรงพยาบาลกัน” ผมจับมือเขาลุกขึ้น แต่เขากลับส่ายหน้าพลางขืนตัวไว้“นายเจ็บ” ผมย้ำ3 b, |; t. g: X: ^
. ^# C* g3 `/ ~4 A U
" I: W6 S. y* B4 @6 q2 U! d5 r“ผมไม่...”/ U3 G5 P8 J" k' C w r
0 u) u+ B4 E3 z: ], {
* @ h# u1 G& w3 _
“ไม่เจ็บได้ยังไงรอยเขียวช้ำเต็มตัวแบบนี้” ผมดักคออย่างรู้ว่าเขาจะพูดอะไร
, {! ?, _+ J0 o1 Y3 y" A2 q7 ]. l4 @0 y C
( r5 Y/ u4 w T6 u+ E“ผมไปโรงพยาบาลไม่ดีหรอก”
7 C6 `( W' G- m8 u1 A; H& v! d( {/ {3 h) D/ k! P8 Z6 X9 ]3 ?# n2 ]
0 q+ k- K' ]/ J: H6 P9 t3 }“ทำไม”- j# D4 M b1 D$ I" e
+ V- @) }, L% o J/ Q7 }
) W& y# ^- \4 x% g3 A“ดูสภาพสิคนในโรงพยาบาลคงแตกตื่นกันหมด” เขาส่งเสียงเยาะในคอ 5 O2 T1 b: z+ G! h+ e& h9 k
9 i. N, `3 m4 D( ~ x' i( V" d
2 t1 m6 C$ o8 v0 Qผมเถียงไม่ออก จะพูดว่าคนเหมือนกันไม่มีใครกลัวก็พูดได้ไม่เต็มปากเพราะรอยตามร่างกายมันฟ้องว่าคนส่วนใหญ่ในสังคมแบ่งแยกกดเขาลงไปอีกชั้นหนึ่งมากแค่ไหน5 h% {; \6 @; r4 Z: f# v
: U+ Q- U$ p8 \) X
, C1 K! @4 S0 L* z/ oซึ่งผมไม่ชอบใจค่านิยมแบบนี้เลย# W8 G% \1 b r
5 B R. Y) b. y/ y0 c, O& {6 M6 F: |8 d) v/ v" P: s
ผมนิ่งคิด ถึงยังไงผมก็ปล่อยเขาไว้แบบนี้ไม่ได้ ไม่เกินพรุ่งนี้แผลตามตัวเขาต้องเริ่มอักเสบแน่ถ้าไม่ได้รับการดูแลสุดท้ายไม่พ้นไข้จับแหงๆ+ ]) y, w, z" P' \5 @2 P! u
2 T9 C2 }+ V. y8 R( e: T( a) q. K/ S! U$ v+ K) @ d% j3 }
“’งั้นเอางี้นายไปพักห้องฉันก่อน”+ n0 E Y- y/ e7 |3 }. _
# I' V. D) l" r1 b
8 W8 X0 v( H2 J) \; n+ v6 t h7 gกึก+ E+ p. g( |. g+ D5 q1 }" z- @
( `) N) a- c9 i, w6 P, a3 B8 I3 p0 j* c. x; M7 G0 c" ]
เขานิ่งไปก่อนจ้องผมด้วยสายตาที่ผมอ่านไม่ออกจ้องเหมือนมีแมลงสักตัวบินหลงเข้ามาในลูกตาและเขากำลังมองหามันอยู่3 }( F2 R( U: q) |7 p
0 ~7 M/ u0 ~0 c
% x- [- U+ z, J1 D3 b0 d
“จ้องฉันทำไม”
* _# f$ G& x. @ r+ S4 k2 a% H7 k; D2 F |9 m4 |$ Z5 G; h ~
?1 t5 O. P- F& M k% m“เมื่อกี้คุณพูดว่าให้ผมไปอยู่ด้วย”
0 }( n. g6 G, R% T
3 c9 ^& f$ n) u9 h9 C6 D8 B, ^; {( y: C$ O- O2 N+ {# D W
“อือฮึ” แล้วมันแปลกตรงไหน, {1 A( ^. J) O/ N0 d
. c, }( o8 @# x! _* ~
5 T- P( d' V( o% j8 i/ Q“ผมสงสัย” เขาพูดแล้วถอนสายตาออกไปจากใบหน้าผมเหม่อมองตรงไปด้านหน้าแทนผมเลิกคิ้วอย่างงงัน- b0 Y1 s1 j9 ~! ?. H2 P/ S3 ]4 a
+ s! _7 W, j' T' y0 w. D& Z, E
5 G, }. [) ~/ F1 }“สงสัยอะไร”
$ V* |9 l; f) c8 t
/ L7 o& H8 W: a
2 e0 ]8 M* R* N+ D: Y, |1 ^“มีใครเคยบอกคุณมั้ยว่าคุณไว้ใจคนอื่นมากเกินไป” ผมขมวดคิ้วนิ่งคิดก่อนจะเม้มปากเมื่อเข้าใจในสิ่งที่เขาต้องการสื่อ ผมเลยสวนกลับไปบ้าง
$ {7 K r. B- j; S8 z
7 a3 {- i+ V, q, d! n. s6 a* B* A0 C
“แล้วมีใครเคยบอกนายมั้ยว่านายพูดกับฉันเยอะขึ้น” จริงๆนะ จำได้ว่าเจอกันครั้งแรกอย่าว่าแต่พูดเลยแม้แต่เข้าใกล้ยังไม่กล้าด้วยซ้ำ ก่อนมันจะพัฒนาเป็นการพูดกับผมสองสามคำ แล้วดูเดี๋ยวนี้สิต่อปากต่อคำได้ทุกประโยค
" s7 \5 |+ Y6 P, w
5 V3 u. i# t6 a u4 H; d5 H! j1 o
มันเป็นสัญญาณบอกว่าเขาไว้วางใจผม) n' e) S X2 a% f: s
5 h: i: g7 n" b- U, X8 ~. Q2 s
: o8 L- m7 ~& |8 ~ d: S
เช่นเดียวกับเหตุการณ์ในกองเพลิงวันนั้นที่ทำให้ผมไว้วางใจเขาเช่นกัน' `, ^- R% I& }2 D
: S! s1 t2 @8 c" l5 Y8 O0 u
* N0 G0 g0 Z8 @5 X, S“ใครจะมาบอกผมล่ะ” ( G$ m: s7 s6 y& P r
# `4 K0 A+ C6 ?; t' C! A" b# D! z# G* h1 R
นั่นสิ" L) o/ Z! H# L% p
/ Y, X6 }6 `9 ?' d
# s2 t& x) P1 u+ d) d! a( n$ \แม้แต่ความเห็นใจยังยากที่จะหยิบยื่นให้กัน8 q9 D# v8 v4 i1 r. \
) M3 c& Q6 T @' |" O" {2 V, K+ {+ c4 z% e6 a
“ไปอยู่กับฉันนะ” ผมพูดขึ้นอีกครั้ง! }3 T% y# m6 S! b
' }4 G. [' f9 G$ [! Z4 ?
, T. e9 N- W0 n( _$ b9 x“ไม่ล่ะ”
# Q* u5 ] w' d) \: X! T7 z2 B* h; ]) F' T
. g$ t+ ^3 v {; r) A% }
“แค่ช่วงแผลนายหายก็ได้” ผมต่อรอง หลังจากนั้นค่อยหาวิธีช่วยเหลือกันต่อ ผมไม่ยอมให้เขาไปเร่ร่อนพเนจรเป็นคนจรจัดให้ใครต่อใครรังเกียจอีกแล้ว' e9 [( U, j5 O, K6 b
" U1 O9 n7 C, F; O K5 K* T- y: z6 y9 l1 ]; u9 J
คนดีๆอย่างเขาควรได้รับความโชคดีในชีวิตบ้าง
# z l8 A, L k( G, m I- _ S
d# I' @ ?1 K( }7 Y9 O
8 I/ B, ~# B( G/ Zผมไม่ปล่อยให้คนแอบหัวดื้อคิดนานจัดการเกลี้ยกล่อมต่อทันที( P$ O! b2 w/ a/ n" x: T3 j
/ f* D3 M& ^) p' h( C# ]8 z" k, C3 P2 j& e/ T( S
“นะ ให้ฉันได้ตอบแทนที่นายช่วยชีวิตฉัน ถ้าไม่ได้นายฉันอาจจะตายกลายเป็นเถ้าไปพร้อมกับบ้านหลังนั้นแล้ว” จริงๆนะผมยังคิดว่าถ้าวันนั้นผมไม่ได้เขาจะรอดมาจากบ้านที่ล้อมไปด้วยเปลวเพลิงได้ยังไง P6 R6 v% H: ^
? t6 i* @, |) L
8 |1 g) H3 c) N gอย่างน้อยผมก็ไม่สามารถกระโดดลงมาจากชั้นสองด้วยเท้าเปล่าโดยด้านล่างมีแต่เพลิงทะเลแบบนั้น$ U0 x2 u. H8 y! B; z
, Z& Z& F+ t( i- h0 n/ L5 l8 |& ]0 i8 j
“ไม่ได้ครึ่งที่คุณทำให้ผมหรอกผมแค่ช่วยชีวิต แต่คุณ...คือผู้ให้ชีวิต”
; q. C: t# a7 i1 `% e6 g" r6 {) S; ?
6 E! D( N0 K$ x6 Oผมชะงัก3 A1 v1 `# d2 M5 n8 d* L
# x$ ?5 V) c ~
9 ?" |% H# D3 O# M9 ]- W5 N
ไม่ใช่เพราะคำพูดของเขา( B4 o5 w/ j4 E1 ^; C$ L
- e& z6 c9 c3 ]9 ?+ P: Y% t
. p! Z J* [+ l" v v$ A
แต่เพราะดวงตาของเขา& M6 m% K4 n; P( [# S- o" F% H
* C3 G) {1 k3 U+ c- I! I$ t& O7 U
" D4 R" G& ]; F1 B$ g' sประกายตาที่ทำให้ผมใจเต้นแรง6 P8 R2 m, a/ u. ^
0 K7 ~; b$ W# L7 t
& _: @6 C- i- W: H: Rแม้จะโดนทำร้ายจนเจ็บหนักโดนจับขึ้นโรงพักนอนห้องขังแต่สายตาเขายังว่างเปล่าอย่างไม่ยี่หระต่อสิ่งใดบนโลก, Y, i' U2 e4 F+ q3 ?
, D) w: P- ^+ E, }8 i2 a3 R
3 y1 Z/ h4 ?+ ^" n/ i, i' ^" uแต่ประโยคที่เขาพูดพร้อมประกายตาแห่งความสุขเมื่อครู่มันทำให้หัวใจผมพองฟู, U0 n6 W/ L. s7 q6 ^, Z; k
% }$ @7 T9 e8 `
8 [- l3 b* d B4 A
“สรุปนายไปอยู่กับฉันนะ”
, z; [1 g* D4 w) [9 {! J# O# G; n! P% i) n! k
; P/ r6 \# w# I5 O) [
“ไม่”2 k- ?- W' w; q) ^- f3 }
% d9 Q' i) N+ L5 J6 P" \0 R
- s. s0 A; l6 Q6 C
อะไรอ่ะ คิดว่าคุยกันรู้เรื่องแล้วนะ!
! h4 k$ @0 v1 M' ~: j8 s
/ t! P, j- n% W5 s* K4 I, E! y5 K
4 R' ], ]4 \+ t" V7 Y“ทำไมนายดื้อจัง!” ผมเริ่มขึ้นเสียงเจ็บหนักขนาดนี้ไปนอนข้างถนนตากแดดตากฝนให้ตัวใหญ่แข็งแรงยังไงก็ไม่รอดแน่% K. P, R/ T8 ]4 ]& M h2 u( D
1 e2 D0 K! n# o( K1 @, [
5 Y2 S& h6 ]) W" o! f
เขาอึ้งไปกับท่าทีโมโหของผมก่อนถอนหายใจหนัก% X+ V9 Y' m* T5 `" N8 c, l2 v9 J
( g* M* V7 _# j. M; s% O) p! z- e4 N$ P0 m: }7 l
“ผมกลัวคนจะมองคุณไม่ดีใครจะคิดยังไงถ้าคุณเอาคนบ้าเข้าคอนโด” คำว่า‘คนบ้า’ ทำเอาผมเจ็บในอก i; X; R$ f- @7 N; V- o
7 t1 m2 H m$ ~1 U3 M' _2 \( n
“นายไม่ได้บ้า”3 ]- [' e; G1 Y2 @
% L: D& U7 Z5 m/ y( f( D" M+ A, }$ w& m& {: H3 s
“คุณดื้อกว่าผมอีก”- B8 }5 L" ?4 {% a9 G
. z* T8 Y( B& D
, H2 }$ ^! K# z# Y7 I: x“รู้แล้วก็เลิกปฏิเสธแล้วไปด้วยกันสักทีเถอะครับถือว่ากระผมขอร้อง!”2 X/ w; F4 h1 b% f: w7 x( Q
" K7 o7 [& I- B# ~: ~' @$ a" a# `& ?+ w2 C
ในที่สุดผมก็สามารถบังคับคนที่ดื้อสุดๆคนหนึ่งมากับผมได้แต่ก่อนจะกลับคอนโดเขาก็ขอไปที่ๆหนึ่งก่อน, v, e1 f: {+ K- ^! i
+ N9 q4 v) V J# f' `$ |' x
' V& T1 A! b# ^1 b ]; I( Iเขาพาผมมายังหลังบริเวณบ้านที่ถูกไฟไหม้จนตอนนี้เหลือแต่ซากไม้ตอตะโกสีดำตรงไปยังท่อระบายน้ำขนาดใหญ่ที่ฝังอยู่ใต้ดินโดยมีปลายท่อด้านหนึ่งโผล่ออกมา เขากระโดดลงไปก่อนมุดหายเข้าไปในท่อระบายน้ำผมชะโงกเข้าไปมองแต่เห็นเพียงก้นของเขาที่อยู่ในท่าคลาน4 V% j& ?3 y6 \( `, ~+ o5 l$ F9 A
0 C* k9 g9 S% U3 u% L. K, x
; r7 Z3 s8 ?; @( ?
อย่าบอกนะว่าโดนไล่จากตรอกนั่นก็มาอาศัยอยู่ในท่อระบายน้ำ
) S& g# C2 X( J0 A! M7 I
5 J; J" n" T* V C9 r9 y1 v n' p+ W9 t
และการคาดเดาของผมก็ดูท่าจะจริงเมื่อเขามุดออกมาพร้อมถุงปุ๋ยที่ไว้สำหรับใส่ข้าวสารสิบห้ากิโล ณ ตอนนี้มันถูกตัดแปรรูปเป็นกระเป๋าสะพายข้างไปเรียบร้อยแล้ว: N0 z- \7 Y7 r. S
. T5 {( _/ O: o( Z" V. {$ @/ S/ ~- i: ~8 Z* B* c
“ถุงอะไรอ่ะ” ก่อนหน้านี้ผมไม่เห็นเขาจะมีอะไรติดตัว9 z$ W- I8 U- U( {2 M c1 U
9 k5 Y3 [3 l3 R* w0 s* D q ^% V: _5 x" b# A7 E8 X
“บ๊อก” เอ๊ะ เสียงอะไร9 S( C& ^% N7 q* B
t) X) N$ D- H+ }
/ r/ T. H9 r+ a
“น้องหมา!!”- o: G% T0 {2 l8 S
5 q* g: K0 G% R0 I; [) m
0 p* O6 q( ?0 o h1 c# h
ผมเข้าไปอุ้มเจ้าน้องหมาที่โผล่หน้ามาจากถุงปุ๋ยแล้วส่งเสียงร้องที่ผมขี้ตู่เอาเองว่ามันจำผมได้และกำลังทักทายผมอยู่
; l% S% Q5 R5 B( G: K; K
9 }6 U$ Q. d" ?* h' l. Z' L
* \7 d/ Q. O; R. }% ^“นายเอามันมาไว้ที่นี่หรอดีนะไม่เตลิดหนีไป” ผมพูดพลางจุ๊บปากมันหนึ่งทีและมันก็ส่งลิ้นมาเลียปากผมตอบน่ารักจัง
9 M2 D- f) V2 @; O
. x% {0 \+ }1 i0 F& Y6 c( y4 f# @" J: Q
“มันกลับมาเอง”
& c( c8 Y. y! U" [7 e; f. ^3 y6 ~1 Y5 ]- n9 B3 m& T$ X* y8 o2 z( R, ^
T0 V$ z" J% G( {1 w
“หือ” ผมเงยหน้าขึ้นสนใจผู้ชายตรงหน้า
+ h# J$ Y9 h T
, a2 h- C) w* J
i- o$ }2 _" q5 a/ d“มันวิ่งหนีไปตอนที่ผมโดนชาวบ้านรุมทำร้าย”$ ~% I( \, `( L" d2 C* c3 I! j
9 n7 J7 r: U; q
7 Z. j- J. U& k3 Y' c“แล้วนายรู้ได้ยังไงว่ามันอยู่ที่นี่”8 E* Z0 F8 a! S! `8 F" h" \" G
! W& `* A6 L. C
3 s% ?8 N- x$ S. }
“มันคงจำทางกลับได้หรือไม่ก็มาตามกลิ่นเสื้อผ้าของผม” เขาชูถุงปุ๋ยขึ้นเป็นเชิงว่าในนั้นมีเสื้อผ้าอยู่ ก็เสื้อสูทกับเสื้อผ้าชุดเก่าก่อนที่ผมจะไปซื้อมาให้ผลัดเปลี่ยนนั่นแหละ! c3 A3 I7 [+ C) _) I
3 V. }2 J# F# @4 V+ A
9 c# X2 i( a: h
“ฉลาดจังเจ้าตัวน้อยรอเจ้านายอยู่สินะ” ผมก้มลงไปคุยกับน้องหมาในอ้อมกอดอีกครั้งก่อนเงยหน้าขึ้นมาส่งยิ้มกว้างให้คนตัวโต
0 Q6 b( M6 I1 _' G% ~7 p
1 b) P9 n5 C! C6 d2 K3 N5 ]5 e8 t1 a2 j
“ต่อไปนี้ก็ไปอยู่ด้วยกันนะ^_^”
( W# K, F0 [% M' K* j( q" M$ x8 t! V3 A2 y4 z$ s# J U2 U1 K4 H
3 \7 N! O7 v- s+ L& z+ S
8 ]" z5 _% W+ L# p+ u% J3 t2 N9 h8 F/ B* \1 d
, B9 C% L! i- F3 e
$ ~" U' x$ O1 ~ `, [& f) x“ไอ้เล็กยามบอกว่ามึงพาคนบ้าขึ้นคอนโด!” ไอ้ปอนด์เข้ามาเขย่าไหล่ทั้งสองข้างจนหัวโยกคลอนมึนไปหมด ผมเข้ามาในห้องมันเพื่อขอเสื้อกับกางเกงยางยืดสักชุดแต่ยังไม่ทันพูดอะไร พอเคาะห้องมันยังไม่ทันเคาะซ้ำประตูไม้บานใหญ่ก็เปิดผั่วะออกมาแล้วก็เจอจับเขย่าๆเช็กๆไม่หยุด1 M+ K+ G" t4 L6 \
: L3 y0 ~ L% S
; J( a# X5 \$ d2 v. f/ g“พะพอก่อนกูเวียนหัว!”
3 F: u6 |2 M$ F# ?( ~1 f, q* Z+ w+ Y3 ]8 i6 O! P, o( W
0 w* H# S1 d; s' o; B1 j! ?1 l- p“บอกกูมาก่อนสิว่าไม่จริง!”
# c, T6 A! c9 E: R& c" D. C' i& n2 _" O
' M" c8 i; m" D8 Q, {' C! L
“โอ๊ย ไปคุยกันข้างใน เดี๋ยวห้องข้างๆก็แห่ออกมาหรอก” ผมผลักมันเข้าไปในห้องก่อนปิดประตูปัง พิณกำลังพับผ้าอยู่บนพื้นหน้าโต๊ะเตี้ยหันมามองเราสองคนงงๆ
: r3 |% P3 c% s) Y$ n. \% X
0 D, v. {+ Y' e# w# v0 q1 m/ E! ?$ q
“ไอ้เล็กกูรู้นะว่ามึงจิตใจดีเลิศแต่แบบนี้มันเกินไปรึเปล่าวะ” มันว่าด้วยน้ำเสียงซีเรียสขั้นสิบ% `3 S& f4 g8 h
# E8 Z. K9 p; ]8 J+ a4 d; \# x. G# }
" U- K7 d6 C; ]/ M/ O7 j" ~“กูพูดไปมึงก็ไม่เข้าใจเอาเป็นว่าเขาเป็นคนดีมึงไว้ใจได้”
: d8 X. @5 w0 l- K. i# [ _+ K" \4 G i7 C
) M4 M5 x' e3 K; _: F) s2 C
“มึงเจอมันไม่ถึงเดือนไม่รู้แม้แต่ชื่อด้วยซ้ำ!”มันยกมือขยี้ผมอย่างหัวเสีย
4 f8 S. w3 P: P- E3 s+ u0 x7 S3 \! `8 B% K
; K* I4 V+ H( c, \1 E- L“แต่เขาเป็นคนดี”) B5 c9 d5 G# J) H9 ^" U! {
' {( Q9 {& X! k2 s4 o3 O7 R' h$ F: |( R1 L8 t: z) N
“มึงไปแหวกอกมันดูหรือไงถึงรู้น่ะ!”9 p1 V8 B/ Z0 e" U; S. x }
5 K- J; U- j8 o5 u! i! Q: \2 n5 ?2 @4 @
ผมไม่รู้จะอธิบายให้มันฟังยังไงว่ะ
& m0 d# n) u$ z0 h' x# e$ z9 A& m9 O0 A* M0 _
' C! z% i" h+ W“ปอนด์ มึงฟังกูนะกูยอมรับว่ากูไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเขาสักอย่าง แล้วกูก็ไม่เคยไปแหวกอกบ้าบออะไรอย่างที่มึงพูด แต่เขาช่วยชีวิตกูไว้เขาคือผู้มีพระคุณ โอเค ถึงสุดท้ายเขาจะไม่ใช่คนดีหรือถึงแม้เขาจะเป็นคนบ้ากูก็ปล่อยเขาไว้แบบนั้นไม่ได้ มึงเข้าใจกูมั้ย”
0 ]4 `0 y9 h+ p( U5 G E5 h+ ?* Z4 Y% [8 `, v
; ^: \3 j% s& p+ I- z' c“แต่มึงก็ไม่ควรเอาเข้ามาอยู่ในห้องมึงถ้าพ่อแม่และพี่ชายมึงรู้จะเกิดอะไรขึ้น”) k5 @9 [9 L9 i* k+ @! S
% _2 W9 ^7 }# c
$ z9 [- q/ E/ T0 q“กูขอล่ะปอนด์กูเชื่อว่าเขาเป็นคนดี ไม่ทำร้ายกูแน่นอน กูอยากให้มึงเชื่อใจกูนะกูดูคนไม่ผิดหรอก” ผมส่งสายตาอ้อนวอนขอร้อง
9 b! }, Y$ T+ h7 P6 w1 @! S H0 D1 S0 V% k# ~# F
. U( R! Q- @/ T1 N“ที่รัก” ผมส่งสายตาขอบคุณพิณที่ลุกเดินมาลูบแขนไอ้ปอนด์ช่วยอีกแรง
2 S# g$ N# y ]1 S$ A4 R7 {" t3 W- a" m2 h( K% W b
/ s' N9 }7 J# x3 V% V" u3 q8 v( F“ที่รักเข้าใจปอนด์ใช่มั้ยมันคนละเรื่องกับความเชื่อใจ”- P% J( ^- H4 |0 J( G! k! q
' f4 ^2 [0 h- m' b' J
" Y" W$ f3 O9 ?- b, Z“พิณรู้ค่ะพิณรู้...ปอนด์เป็นห่วงเล็ก แต่ที่รักเล่าให้พิณฟังเองว่าเขาเป็นคนเข้าไปช่วยเล็กไว้ ถ้าไม่ใช่คนสำคัญไม่มีใครเอาชีวิตกระโจนไปเสี่ยงแบบนั้นหรอกนะคะ แล้วเขาจะทำร้ายคนสำคัญได้หรอ” พิณเอียงคอส่งยิ้มหวานให้ไอ้ปอนด์ที่ขมวดคิ้วคิดตาม8 R% t' Z! c. x* G
3 n' V$ H1 P/ M6 D+ {
+ m7 C' r7 p2 V4 s1 @แต่ผมนี่สิรู้สึกหน้าร้อนกับประโยคของพิณยังไงก็ไม่รู้
. A8 e/ h# b* q1 q3 W8 S& Q
2 ]/ _% {0 I V" J1 U- a9 C4 d
" G3 P' z, y# c, j8 _" G+ C“แต่เขาหน้าตาน่ากลัวมากมั้ยพิณกลัวนะ” เมื่อเห็นว่าไอ้ปอนด์มีทีท่าอ่อนลงพิณก็หันมาขยิบตาพูดน้ำเสียงขี้เล่นกับผมแทน ถือเป็นการตัดบทและมัดมือชกว่าไอ้ปอนด์โอเคแล้ว+ C' M+ u c7 v5 W# f& K6 D
8 y7 m) ^9 k6 ~. U' X% m+ U# N/ z/ q9 V8 C/ G
“ไม่หรอกรับรองเงาะถอดรูปเมื่อไหร่พิณจะอยากได้แฟนใหม่ทันทีเลยล่ะ”
9 i3 ^! |( o8 l% z+ O$ D9 T5 _
$ V$ b: P! K' c, J+ ?" [0 } _+ @8 w% D; ~, z& {/ ^8 T
“ไอ้เล็ก!” % R/ c) z2 u9 w: |- V2 b: |
, V$ L, f7 {9 B9 O% x8 k2 J
6 p2 j. ?3 ^5 l8 E! Z% fไม่ได้พูดเกินจริง ภาพวันที่ผมเอาเสื้อผ้าไปให้เขายังติดตาหล่อมากจริงๆขอบอกผมยังคิดอยู่ว่าถ้าสาเหตุที่ทำให้เขามาเป็นคนเร่ร่อนเพราะว่าตกงานจะจับเอาไปแคสเป็นนายแบบท่าจะรุ่ง8 \( |3 u: E6 F! s/ i( Z
; ?$ [0 o1 r' |. B: f. B8 M" p, L8 b
' D% x* ]* b( z0 v+ O% j
คราวนี้แหละได้ไปเป็นดาวโดดเด่นบนฟากฟ้าแน่ ฮ่าๆ
% Q8 Z3 O6 v$ W, i2 U& w
2 E5 ~7 d; Z$ I( t/ X
: b- S* B% I2 |+ _/ I“แล้วนี่มันอยู่ไหน” ไอ้ปอนด์ถามเสียงขุ่น# _: }1 [- e5 E2 b
0 c% b2 ^& x2 R6 t
! J5 X- e) z6 i4 C; |) J2 V6 A# ^7 l“อาบน้ำอยู่กูมาห้องมึงก็จะมาขอเสื้อผ้านี่แหละ” ผมพูดเสียงแผ่วเอานิ้วชี้สองข้างจิ้มๆกัน! {9 J. {( H: }+ |
Y1 g, @8 K* q }2 \, m
; n) ?: I7 F R( U; ?“งั้นเดี๋ยวพิณไปดูให้นะตัวใหญ่ๆใช่มั้ย”
) k; y% u$ _( t3 u- b l% g& }1 D) f5 r7 X$ @
1 z: u* _+ |, S# ^8 \7 S; ?; u“อืม” พิณว่าก่อนเดินหายเข้าไปในห้องนอนไอ้ปอนด์กอดอกมองผมนิ่งก่อนจะว๊ากโวยวายออกมาจนผมสะดุ้ง
" t% E8 d& J7 K; n( l: }. u; J& ?0 _5 w' H
& I# L4 A% N: s
“กูอยากจะผ่าสมองมึงออกมาดูจริงๆเล๊ย!!”& M7 W$ k9 d. a+ f6 t) S' p9 |% U6 y
- S+ {9 r# P y3 I/ v' r1 r
. [ m' ^1 Q% N" z I“เฮ้ย!!”
" O& h# n& x/ h+ F& F9 x0 N1 C! Z/ w9 S& d# S
' _& A0 B: s) C: Y& h
อย่ากระโจนมากระชากหัวกูนะไอ้บ้าเอ๊ย!! - h" Y- e2 i( T6 A
|
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2020-4-4 21:12:20
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2020-4-4 21:49:17
โพสต์ 2020-4-5 02:23:34
ลุ้น ตาม เงาะถอดรูป
โพสต์ 2020-4-5 03:12:08
ขอบคุณครับ
โพสต์ 2020-4-5 07:57:44
