|
เร่ร่อน4. N; G [9 P. G2 C0 F
/ ?8 `. E+ C& {) m( e+ B
: a: K i& }- r% A" n, u' `6 C0 I
“ไอ้เล็กมึงจะไปไหน” ไอ้ปอนด์เข้ามากดผมที่กำลังลุกจากเตียงให้นอนราบลง ( R( {6 l3 ^+ T- Z8 W8 {
' h) M/ u6 I/ j3 p: R& ? [
3 ^* g% ?: v0 `“ไปโรงพักเขาโดนจับอยู่โรงพักไหน” ผมดันมันออกแล้วลุกขึ้น X9 l" N- c# W
, K* [" L5 c" `! p4 b2 S" H; L' h& R/ n3 n( n' U0 ~
“ไปทำไมมึงยังไม่ค่อยดีกูจัดการให้แล้ว” มันกดลงนอน
9 \0 z9 e! `2 |. _6 X- A* \' H
* ^7 O# E" |1 q+ {; K! ?- f0 v9 j& } I' z( F: I1 x8 h1 \
“จัดการบ้าอะไรล่ะมึงเข้าใจผิดนะ!” ผมลุกขึ้น
$ J) u( ?1 `9 u' \, B5 f% h5 i
+ z( ^$ @% r; [
“มึงเลิกเป็นคนดีซะทีเถอะ!” มันกดลง
) q. s( H$ R2 b
0 N" P' j5 J3 t3 h- z/ Z8 K5 f5 S2 Y2 v* e. P8 x0 P
“ถอยไปไอ้ปอนด์” ผมลุกขึ้น
' H, `" V, ]: q( r: y8 A+ B+ v8 h0 t* {/ D
( a( r- }3 w+ Q; ?0 T1 [& t- l" k& O6 u* N4 {7 P7 S9 f+ W* S# m
“ไม่!กูไม่ปล่อยให้มึงไปช่วยมันแน่ มึงมันดีเกินไป” มันกดลง( r. _( `; b/ ` D
/ Y* K& c1 L+ ~4 C: a
! L6 S2 X6 P0 Y( y" F2 e# b4 b5 c
“เขาช่วยกูไว้!” ผมลุกขึ้น
* Q5 X5 g1 k% V+ R5 D7 B! u
# I. C* a5 O0 I: Z& X: [7 ~$ R
- u/ J' H; z4 `9 M. H4 D“โกหก!” มัน...& I2 L6 t+ n4 i
/ `* J5 Y2 }0 J9 T/ o/ ?1 N0 ]9 U7 W" ^2 S, ~. m; l1 G
พลั่ก!!!/ P f; m2 n- B( g% s# g+ L
/ i/ o: j! [- ^% w" G4 A- H& `% g8 e: H7 ~+ u: ~2 M( i
ยังไม่ทันกดลงผมชิงถีบท้องมันซะก่อน กระเด็นไปไม่ไกลแต่ก็มีระยะห่างพอให้ผมกระโดดลงเตียงมายืนจังก้าชูหมัดสองข้างตั้งการ์ดขึ้น5 ?) d. `& l6 s' w
; b6 w. U6 k8 o) R8 A9 q6 W
3 D) `: {: S( H: j! b7 Y! G
“มึงอย่าเข้ามานะไอ้ปอนด์แล้วแหกขี้หูฟังกูด้วย!” ผมโมโหแล้วจริงๆ “เขาช่วยกูไว้ กูติดอยู่ในบ้านที่ไฟไหม้แล้วเขาเข้าไปช่วย”
; x- W) I* a! [! ]; w/ j5 s( B2 N. X; o+ ~$ p1 `
& z! G# q$ J; D( y) J# F) o. f“มะมันอาจจะหวังผล...”
" Y6 q+ }3 m- z, u. @! S/ B! z; F) \: Z
, u3 x9 h5 C: H- X
“อย่ามองคนจากภายนอกไอ้ปอนด์มึงก็รู้ว่ากูเกลียดคนประเภทนี้ที่สุด คนเลวจริงน่ะไม่เอาชีวิตไปเสี่ยงแบบนั้นหรอก!เขาช่วยกู! มึงเห็นมั้ยกูบาดเจ็บตรงไหนบ้างหรือเปล่ารอยแผลสักนิดก็ไม่มี ถ้าไม่ได้เขากูไม่ปลอดภัยได้หรอกเผลอๆอาจจะตายในกองไฟไปแล้ว และไม่ว่ามึงหรือใครที่เห็นอะไรมากูเชื่อว่ามันต้องมีเหตุผลเพียงแต่ไม่มีใครที่จะถามหาความจริง! หรือมึงจะเถียงว่ามึงถามเขาแล้ว”
( ]' L; p( o% B# Y7 J) Q
$ T1 k, R! x4 g! l8 ]5 b' z- `0 Z" C# T2 J
“...”0 q+ P) s; u8 s
: q( z2 Z/ D$ k- {7 g
' n: Y- m% w; P. |- w+ ^2 Hความเงียบคือคำตอบที่ดีที่สุด e6 T" B+ s1 `/ X/ G! m9 }
) F- U) N2 y6 h' {
& P0 U1 a6 D C# l' [“มึงพากูไปโรงพักเดี๋ยวนี้”
b' c( i7 Q" u, f& F, B" H; A! c: T7 F3 e* ]
1 ?1 ?7 R. ~9 b: y# y3 n“แต่...”% Y3 j8 {" [% i
3 N/ P3 u2 K! C: T H; |, S
" U7 i4 U" R+ m ?1 B
“เดี๋ยวนี้!!!”
7 S1 n- F" p% D
, y; I+ r+ p) k2 M+ E! ~ R7 }- a/ d6 g0 A! E: e. m
ชอบให้ผมร้ายแล้วถึงจะยอม!! 0 d# A, |3 r" V8 J& l1 d; _
5 p$ N! T1 o; g* @& ]( ~$ j$ ^" J- a4 U% O& e
; b2 [1 m3 i% Y H. ~
( P+ e5 D) K" U; r
+ B7 G' @1 ~# ]3 z/ f- q7 p" M6 P& W( J. L2 y2 w
มาถึงโรงพักผมก็จัดการไปให้ปากคำกับตำรวจซะใหม่ในฐานะเจ้าทุกข์ตัวจริง กว่าจะคุยกันรู้เรื่องว่าเขามาช่วยผมไม่ได้ทำร้ายหรือกระทำชำเราอย่างที่ใครหลายคนเข้าใจก็แทบตรงเข้าไปกระชากหนังหัวนายตำรวจงี่เง่าติดที่ไอ้ปอนด์ลูบหลังให้ผมใจเย็นไว้ไม่อย่างนั้นนอกจากจะช่วย ‘เพื่อน’ ของผมออกมาไม่ได้ผมยังจะเข้าไปนอนกินข้าวแดงด้วยอีกคน1 F$ X. u* r& |& M
4 J: G* z4 ~$ U
* D9 [8 t; M9 g+ M5 dทำไมวันนี้ใครๆต้องให้ผมเผยด้านนางมารร้ายนะ* ?4 u: s) r7 R8 X9 L! `3 e
- G7 {) [3 I9 Q3 J3 B& P
0 @. }8 I! U' p# r“เชิญทางนี้ครับ” จ่าตำรวจนายหนึ่งผายมือไปทางเดินด้านขวาซึ่งเป็นทางไปห้องคุมขัง + I+ H$ U, E/ g7 e7 L0 e
, s. ^6 ~% Z4 F0 }# n1 B
' @2 w3 e) P i6 v+ F2 D“กูรอข้างนอกนะละอายใจเกินกว่าจะเจอหน้าว่ะ ทำใจแป๊บ” ผมพยักหน้าเข้าใจก็สมควรอยู่หรอก# D* v: d9 n3 F* ^6 R+ }
" b2 O! {. S0 B$ _* p* ] D4 h+ }
4 B4 ^* `7 a6 f2 [0 ?% Tผมเดินตามจ่ามาถึงห้องคุมขังกวาดตามองเข้าไปในห้องขังก่อนสายตาจะปะทะเข้ากับรูปร่างอันคุ้นเคยการแต่งตัวอันคุ้นตาเขานั่งกอดเข่าเหม่อมองไปยังพื้นเบื้องหน้าที่ถ้าเพ่งมองดีๆจะเห็นว่ามีแมลงสาบตัวหนึ่งกำลังวิ่งวนอยู่ ขาทั้งสองข้างของผมก้าวเข้าไปช้าๆเหมือนเขาจะได้ยินเสียงฝีเท้าจึงเงยหน้าขึ้นมอง ทันทีที่ผมเห็นใบหน้าเขาก็แทบทรุดลงบนพื้นดีที่จับซี่ลูกกรงไว้ได้ก่อน2 m! h) H) c3 b$ R8 @
* y8 [% a( }4 K0 ~3 j
, Q( n5 }) l* m6 q“นาย...” ส่งเสียงผ่านน้ำลายที่หนืดเหนียวในคอ7 F# J/ Q6 ?1 c. v7 \
% R$ f( o* F1 q( Y! m" A
v) `4 P- ^ C6 R) Y9 Q+ x! e) `ใบหน้าหล่อเหลาที่เคยซ่อนอยู่ใต้ความมอมแมมแต่บัดนี้ไม่ใช่อีกแล้ว) i8 Y( C0 }7 Z2 t. T4 L
& G8 C! m3 o! s' B0 l) O
; B2 R& E& T& ^8 G+ {
มันกำลังซ่อนอยู่ภายใต้รอยฟกซ้ำแทน!!!
/ ~5 A% u8 ?7 g1 }; b, M' K% s* W2 V3 U
9 | B* Z2 L' x( c4 Nมุมปากเขียวช้ำ โหนกแก้มแตกมีรอยเลือดที่หยุดไหลไปแล้วเกรอะกรังส่วนแก้มอีกข้างมีรอยแดงจากนิ้วทั้งห้า- N6 F. M6 v2 d
" H9 H2 }* G) N) w" E9 Z
. E: [5 |& S( E% v, W7 R) Z6 j“ไม่เป็นไรใช่มั้ย” เขาถามเสียงแหบแผ่วพลางลุกและค่อยๆเดินกระเผลกเข้ามาใกล้ผมขะขาของเขา.... S7 | S- n( B9 e+ y
$ g. ~: r7 D B4 L- s: A' n
7 ~, v e9 r0 b6 p2 Y& ?8 `ตัวเองเจ็บขนาดนี้ยังมาห่วงคนอื่นอีก!
4 K% l/ @# e- ]8 w8 e: C) F; p3 S5 N8 A }% R# m
7 [- O% o( y" v9 X0 R% E" _“ขานาย...”/ }2 r4 J' G3 q% Q2 D1 x
5 b, c. \' `( e! B/ K6 `8 P: R
. R9 Y+ P& P! V2 }“...” ถึงจะมองไม่เห็นเพราะเขาใส่เสื้อและกางเกงขายาวแต่ผมรู้ว่าเขาเจ็บ
9 o+ k* A, A( p Y5 f8 q
' A& i; B8 d" g7 X# K
. M0 l! _) p' Z1 m“ฮึก” . V9 b+ ?! A0 L5 q/ z6 b. j
5 S g1 @% g. ]
4 I$ X- r. M" ~: h“อย่าร้อง...ผมไม่เป็นไร” เขายกมือขึ้นแตะหลังมือผมที่จับซี่ลูกกรงอยู่หลังมือใหญ่ดำคล้ำมีรอยแผลเหมือนโดนไฟลวก...เพราะช่วยผมสินะ
3 ^ g! m: R* g4 A% w" W
( M( S& j+ M3 X& `' i# Y" K: Q
5 v$ T' V9 t; b& |0 \+ a! e2 Eไม่สิทุกรอยแผลบนตัวเขาตอนนี้เกิดมาจากการช่วยผมทั้งนั้น, J: F' Z/ D( Q/ m0 }2 R- H) z; v0 z
. f$ f6 h! e( }* `* o0 y
& a! Z/ S- t; x+ O
“ฮึก เจ็บมั้ย” เขาส่ายหน้าเบาๆผมปาดน้ำตาออกก่อนหันไปหาจ่าเฉยที่ยืนห่างไปสี่ห้าก้าว% b4 l) |& p& P" [, o
6 u% {2 A0 H, Y9 V5 O: o/ q p4 Z
. `) ?1 |% W! H: ~) ^
“ช่วยปล่อยเขาออกมาทีครับ” จ่าพยักหน้าความจริงเขาต้องโดนปล่อยตัวตั้งนานแล้ว ผมนี่แหละมายืนคร่ำครวญอยู่ได้!
T+ O. O7 X( q% ]3 u4 E, t: h. ^& O$ R
2 p, C) W& y6 S+ Q% |4 J1 I5 E
หลังจากโดนปล่อยตัวแล้วผมพาเขามายังรถที่ไอ้ปอนด์จอดรออยู่ก่อนแล้ว ผมเปิดประตูหลังเข้าไปนั่งก่อนเขยิบมาอีกด้านเพื่อแบ่งที่ให้เขานั่งอีกคน4 n" O9 F4 n, ^0 L, M4 X; B9 M
7 |) d! [# |& t' q
8 P. v& e! D9 a0 L
แต่เขาไม่ตามเข้ามา ผมจึงกวักมือเรียก
* A) R1 Q. ?1 _( ?$ R# i, g
, F5 e1 h* B+ A% S6 \( z- A
$ V/ v, @9 H$ n# {4 u“นาย มาสิ”
3 {+ y7 I, J" J* W' i Z/ E/ } l3 `1 E4 g! b
. O: g+ @/ f5 Y: ]& @, e7 `“ส่งผมแค่นี้ก็พอ” ว่าแล้วเขาก็หันหลังเดินกระเผลกออกไปเลย ไอ้ปอนด์ที่นั่งอยู่ตำแหน่งคนขับมองมาทางกระจกส่องหลังเป็นเชิงว่าจะเอายังไงต่อ ผมนิ่งชั่วอึดใจก่อนบอกให้มันกลับไปก่อนเลยขณะที่พาร่างตัวเองลงมายืนข้างรถ
+ ]- L" x) Y3 Y: N1 ~
$ I$ ]) I9 U/ F, V+ P; _1 X+ K. ^: V. @
“เอางั้นหรอมึง”
1 o1 M# a0 w# u8 `9 X& o9 K5 T
: l7 U; X# V2 s5 s) e* i/ L& H
% Z B* {. ?: Z G! p# z: ~“เออตามนี้แหละเดี๋ยวกูขึ้นสองแถวกลับ ไปก่อนนะ” ว่าจบผมก็รีบเดินออกมาเลยขืนชักช้าเดี๋ยวตามไม่ทันหายตัวไปอีกคราวนี้ผมบ้าตายแน่0 y* x( m/ S1 w( v" x
/ U. a0 y% Q* U, B" L2 ^4 D2 D( g* _/ f. K5 G+ q2 [
ผมถอนหายใจโล่งอกเมื่อเดินออกมาถึงริมฟุตบาทข้างโรงพักก็เห็นเขากำลังยืนรอข้ามถนนอยู่ โดยที่ไม่รู้ว่าไปเอาไม้ไผ่มาเป็นไม้เท้าค้ำยันจากไหน* Q. p; n: e2 X# L+ v7 H9 t
7 @4 U0 C5 n1 w
2 K! N9 ]0 t$ x“มา ฉันช่วย” ผมเข้าไปจับแขนช่วยประคองเขาหันมามองหน้าทำท่าเหมือนจะพูดอะไรแต่สุดท้ายก็ไม่พูดออกมา
4 O; k& i) [7 U: J. E6 U% A$ p% ?8 f8 i/ k7 @. _0 S
" ^# H* @" V6 A2 S- n
ดีแล้วล่ะที่ไม่พูด ผมไม่ฟังหรอก3 @" n# {0 w- A6 S M) R
. o# i6 g) {! s, J% y( I2 E
! q- h1 k9 \/ |' g8 @0 ]“ป่ะ” เมื่อถนนโล่งผมก็ประคองพาเขาข้ามถนน
! B( C6 t: @7 B5 B ^
! a9 o* G" I0 K7 }7 c, {: A# c3 J: F# M6 n& }: n
เราเดินกันมาเรื่อยๆจนถึงเพลิงไม้ขายกล้วยทอดที่ปิดร้านแล้ว เราเลยถือวิสาสะนั่งลง(ผมบังคับให้เขานั่งเพราะเห็นว่าเขาเริ่มจะเดินไม่ไหวแล้ว) ผมให้เขาถอดเสื้อแจ๊คเก็ตตัวนอกออกอย่างต้องการจะดูว่าเขาบาดเจ็บตรงไหนบ้าง เขาทำท่ายึกยักแต่วันนี้เชื่อเถอะไม่มีใครสู้แรงผมได้หรอก0 J% Y- J3 j( E6 T
% F2 f- w' r9 R
3 r; S& X! t7 v( bวินาทีแรกที่ผมได้เห็นรอยฟกช้ำตามร่างกายของเขาทำเอาใจผมกระตุกวูบ
1 N" l+ d) o0 \5 j! k5 Z6 h: m- ~' `2 @( f+ Y
# Z+ k# W9 v+ d4 n$ z
ขนาดสีผิวดำคล้ำยังเห็นรอยได้ชัดเจนขนาดนี้* |/ H3 a4 @; k9 Z% m
+ k$ |4 e9 T( `+ g' u/ ]8 p: u, ~& A
6 O! }; {, {# ^ใจร้ายกันได้ถึงเพียงนี้เชียวหรือ* c5 X$ e5 `) M; J. W) j& h& }# E
( v1 {# q: A Y0 l3 ~! |2 a, n6 B
* t8 S/ {! h7 O( _$ J* Z. Y
“ไปโรงพยาบาลกัน” ผมจับมือเขาลุกขึ้น แต่เขากลับส่ายหน้าพลางขืนตัวไว้“นายเจ็บ” ผมย้ำ; [2 H+ i; p' C3 I6 y
% D8 j' M* O; E( d, ~
0 y' r4 n! m+ h“ผมไม่...”
8 S/ Y' S( h9 ?' Q
: P0 E4 O8 C, d- q5 k; b* R' ] @9 F3 m/ }
“ไม่เจ็บได้ยังไงรอยเขียวช้ำเต็มตัวแบบนี้” ผมดักคออย่างรู้ว่าเขาจะพูดอะไร & T6 L$ _, y; _( \' w, J6 k
% k" G8 G$ ~ _( ?
C2 z3 l7 B" T4 A“ผมไปโรงพยาบาลไม่ดีหรอก”
( x, k1 ?+ W1 Q' T. Q y( h- o2 U4 R$ ^ p6 \- i
- {% h" X5 S8 w
“ทำไม”
. {' z- X, F3 ^; E6 q7 o$ K: V9 Q5 c: `% D& S% d G
) O: T! e; O% I( b& F' x; ^( k
“ดูสภาพสิคนในโรงพยาบาลคงแตกตื่นกันหมด” เขาส่งเสียงเยาะในคอ ' p# ?3 n& c) z8 k7 H7 J. m5 t
1 q6 H. ^! |5 |- X- N/ \8 @9 c3 B) t& C I* i. R
ผมเถียงไม่ออก จะพูดว่าคนเหมือนกันไม่มีใครกลัวก็พูดได้ไม่เต็มปากเพราะรอยตามร่างกายมันฟ้องว่าคนส่วนใหญ่ในสังคมแบ่งแยกกดเขาลงไปอีกชั้นหนึ่งมากแค่ไหน8 y3 n. u2 F' z. N* r: @
) ~+ S; w! n, H0 Z2 r( N
3 ?* D6 p" u* h r# s* v; ]ซึ่งผมไม่ชอบใจค่านิยมแบบนี้เลย6 _* ~- Q y8 ?& z
5 o) E' P; J* @# d
7 O! {# @& F2 xผมนิ่งคิด ถึงยังไงผมก็ปล่อยเขาไว้แบบนี้ไม่ได้ ไม่เกินพรุ่งนี้แผลตามตัวเขาต้องเริ่มอักเสบแน่ถ้าไม่ได้รับการดูแลสุดท้ายไม่พ้นไข้จับแหงๆ
* a/ l6 W3 E8 M, n( b$ {, K4 Z' b" d: a f. ^" E
2 G$ z/ T$ V. I" V- z" K0 C/ G# D, v
“’งั้นเอางี้นายไปพักห้องฉันก่อน”
& E$ g+ J ^' `4 P6 y3 n! q9 @
9 Q/ `$ D; k. g2 T5 z9 u9 N3 I* h. j
# G2 Z1 y! A. q8 B* oกึก
+ u& j+ T. I$ S( K _3 a: g( I+ g$ u# U j0 p% Y% V$ X# H$ |
. {# }; `' S( Z {* i4 fเขานิ่งไปก่อนจ้องผมด้วยสายตาที่ผมอ่านไม่ออกจ้องเหมือนมีแมลงสักตัวบินหลงเข้ามาในลูกตาและเขากำลังมองหามันอยู่
7 C. g; q# u# Y$ y; u' D: K
: y4 b9 k- A) R4 W% {$ q
3 r$ w" s1 M6 R0 u& v9 {“จ้องฉันทำไม”9 q* {% ]9 h0 _% G
0 c: j; G. S, q% ]( T
& O" R- D$ _2 z: O3 ~: f“เมื่อกี้คุณพูดว่าให้ผมไปอยู่ด้วย”
% Q3 L6 X7 J2 X9 _( k3 U2 c( _" k/ B9 L& t! b# t8 F
' r6 j# E+ F3 }2 H- j2 S: T
“อือฮึ” แล้วมันแปลกตรงไหน* ]* z# ^' {3 I( ?
. q7 _) R0 y# {! T1 T
% Q8 o4 q! O1 O7 R& D“ผมสงสัย” เขาพูดแล้วถอนสายตาออกไปจากใบหน้าผมเหม่อมองตรงไปด้านหน้าแทนผมเลิกคิ้วอย่างงงัน" e; x2 a" R) X* S* n& B2 ^
8 j% g2 j W5 k5 P, v0 }
/ N {+ L2 M; n
“สงสัยอะไร”
' h2 _9 {' ^/ s, d% N3 \1 y+ R& o' F6 |2 f; f
! l8 G( u' j' H' E/ C0 v+ Q
“มีใครเคยบอกคุณมั้ยว่าคุณไว้ใจคนอื่นมากเกินไป” ผมขมวดคิ้วนิ่งคิดก่อนจะเม้มปากเมื่อเข้าใจในสิ่งที่เขาต้องการสื่อ ผมเลยสวนกลับไปบ้าง
5 P% {- q3 G! e& j* \$ m; c- U I. y6 {; n/ L, _% a1 v
1 ?0 s4 T3 w% S/ r! Z& j, m! e“แล้วมีใครเคยบอกนายมั้ยว่านายพูดกับฉันเยอะขึ้น” จริงๆนะ จำได้ว่าเจอกันครั้งแรกอย่าว่าแต่พูดเลยแม้แต่เข้าใกล้ยังไม่กล้าด้วยซ้ำ ก่อนมันจะพัฒนาเป็นการพูดกับผมสองสามคำ แล้วดูเดี๋ยวนี้สิต่อปากต่อคำได้ทุกประโยค
; J. r) B' \$ h; {& X
3 O/ l' M, j$ }; ]6 ~6 b: `) q8 P! L+ r7 W% F
มันเป็นสัญญาณบอกว่าเขาไว้วางใจผม* u3 B! e: b, Q; m9 ~4 V. s; O
9 l1 T! u( c$ x6 ?7 |8 U2 X$ B& M* }! w2 t' u3 {6 \- Z
เช่นเดียวกับเหตุการณ์ในกองเพลิงวันนั้นที่ทำให้ผมไว้วางใจเขาเช่นกัน" V0 j, q; R; ^" k" _9 L
j4 j T/ ]4 |; S" [1 M2 s1 V
. o/ @( H& K1 r% ^+ G8 `5 ]7 {" \" _“ใครจะมาบอกผมล่ะ”
2 F. {6 L: U( i
, N5 k) v! P3 J! V% y: T) ]* j8 Y0 E ]1 x/ P/ P6 A6 V
นั่นสิ
8 U/ K4 u* {0 f* G. ?7 m% M& D
+ B3 s ]0 w+ ?: x2 F* K+ ~. t% |- p/ D1 b: O
แม้แต่ความเห็นใจยังยากที่จะหยิบยื่นให้กัน
1 ^3 U1 v# V, ?+ N7 T" }6 a8 V7 y
# F) T3 \6 e9 e) Z/ l* n/ D“ไปอยู่กับฉันนะ” ผมพูดขึ้นอีกครั้ง
0 F! a0 L" r2 P0 \5 R, m7 Q- F
8 Q _. i" ?; @6 B0 Q1 l
^2 ]8 s$ ~" _“ไม่ล่ะ”3 Y! D& \% b- \4 w
$ d* @$ ~$ f7 C
/ b. x4 P9 }" u) ?( Q6 c4 |$ i0 @“แค่ช่วงแผลนายหายก็ได้” ผมต่อรอง หลังจากนั้นค่อยหาวิธีช่วยเหลือกันต่อ ผมไม่ยอมให้เขาไปเร่ร่อนพเนจรเป็นคนจรจัดให้ใครต่อใครรังเกียจอีกแล้ว
/ v8 q E6 `4 O) L8 N. G+ M6 |( i' u# x: q! O5 V, F% c
6 _) E5 s3 n! c' i# eคนดีๆอย่างเขาควรได้รับความโชคดีในชีวิตบ้าง
( B- B) G& h5 e0 C% O: R1 Y' e3 t. ^$ Y; A+ k( S0 z
% V8 @' W5 v1 S, g7 i0 U
ผมไม่ปล่อยให้คนแอบหัวดื้อคิดนานจัดการเกลี้ยกล่อมต่อทันที. h; L0 R8 Z: f# y: K `& B4 R
' `% g* u# ^0 ]" O Z' @
. e. C7 c+ Y* B
“นะ ให้ฉันได้ตอบแทนที่นายช่วยชีวิตฉัน ถ้าไม่ได้นายฉันอาจจะตายกลายเป็นเถ้าไปพร้อมกับบ้านหลังนั้นแล้ว” จริงๆนะผมยังคิดว่าถ้าวันนั้นผมไม่ได้เขาจะรอดมาจากบ้านที่ล้อมไปด้วยเปลวเพลิงได้ยังไง
% [* b: t7 V$ M5 h, P- S
+ p. [% W ^" Y9 h% G% d1 q+ B% i3 _$ K2 y, v
อย่างน้อยผมก็ไม่สามารถกระโดดลงมาจากชั้นสองด้วยเท้าเปล่าโดยด้านล่างมีแต่เพลิงทะเลแบบนั้น
- {1 {5 b$ r/ G8 w6 ` O. F5 i s$ a" c. J4 w! A# M
3 l) Z1 r& V# O8 ?( {
“ไม่ได้ครึ่งที่คุณทำให้ผมหรอกผมแค่ช่วยชีวิต แต่คุณ...คือผู้ให้ชีวิต”
' X" Q. w+ b/ @# C6 w; D" P
6 t! v0 E* d5 E4 k! V$ r! ^5 _
, \. h% y+ b+ @+ J0 Y. ]ผมชะงัก! `; I( E& z; v& w
' U/ O3 d5 I5 Y$ V! S) H8 ^
9 l2 E+ q6 Z0 sไม่ใช่เพราะคำพูดของเขา
! @* Q, M; w# w6 r0 z/ u. q5 w
/ \9 Q) R6 a e; b
" o, L8 n8 K: Q0 P; eแต่เพราะดวงตาของเขา
- G1 N# j# o/ R: R7 A
# y, B% A. C; g! S; u3 |3 ~$ H- ?7 R
ประกายตาที่ทำให้ผมใจเต้นแรง
4 G/ u/ G- [- k! Z; [
5 E K" Y2 B' k2 P" E
) q7 H' J7 ~7 j0 v: Q8 I8 {. O nแม้จะโดนทำร้ายจนเจ็บหนักโดนจับขึ้นโรงพักนอนห้องขังแต่สายตาเขายังว่างเปล่าอย่างไม่ยี่หระต่อสิ่งใดบนโลก
/ z5 ^* }6 S% x$ d/ X8 a
0 q2 {9 J. C0 i' m; V5 g4 A0 j( P, N7 l# x1 N- f) r
แต่ประโยคที่เขาพูดพร้อมประกายตาแห่งความสุขเมื่อครู่มันทำให้หัวใจผมพองฟู' c+ N& Z8 J3 C4 L6 \
& p) @' r8 v1 \- a7 K. o" k
5 }5 @# ~6 G" a. Y$ z
“สรุปนายไปอยู่กับฉันนะ”: v! o. u2 A! K# H2 x; e: y& x
& B" y" \- r+ @2 S; P
) L$ @7 V' W8 B# B
“ไม่”
. o- \% X( i* l4 c3 J' \$ {2 o9 S% j& _2 ], `
8 U/ E a5 k7 i: c5 v& v' T
อะไรอ่ะ คิดว่าคุยกันรู้เรื่องแล้วนะ!: I) E- m# } F+ G \) w
4 b+ K3 y6 C Y o" o
1 y9 B( t; {' d0 s* j" E0 P( k“ทำไมนายดื้อจัง!” ผมเริ่มขึ้นเสียงเจ็บหนักขนาดนี้ไปนอนข้างถนนตากแดดตากฝนให้ตัวใหญ่แข็งแรงยังไงก็ไม่รอดแน่
$ f2 f& g" ?. [3 G% y9 c" F" s( p& Q; |) |
3 @, N; s) H# f- g8 Oเขาอึ้งไปกับท่าทีโมโหของผมก่อนถอนหายใจหนัก) w7 {$ l* t. g+ `0 `
3 l* P n/ T6 n" x2 ^' f, a; x& Y" o6 `0 L3 z% U
“ผมกลัวคนจะมองคุณไม่ดีใครจะคิดยังไงถ้าคุณเอาคนบ้าเข้าคอนโด” คำว่า‘คนบ้า’ ทำเอาผมเจ็บในอก 3 A" _0 M0 t1 Z+ u$ r
* Y: m( o$ q6 J i+ v
) ~) p4 q/ l6 x8 D3 a+ W+ ~# e% L“นายไม่ได้บ้า”5 h4 T2 l$ Q: k5 u! {! m
& Z V' O6 d& E7 q6 m% Z4 z
4 ?* Z4 O1 |. A. m8 U2 T& A7 _“คุณดื้อกว่าผมอีก”3 P |0 F8 H! F8 z. v
h" T* C, e6 B; N9 M) R
0 r, y$ E6 p. N2 f8 K% a/ V“รู้แล้วก็เลิกปฏิเสธแล้วไปด้วยกันสักทีเถอะครับถือว่ากระผมขอร้อง!”' d, y. M4 Z2 m; r; t4 K
2 z8 C" r9 l" Y5 k# `
: {- Q6 M' z# N' \) N9 P4 v9 cในที่สุดผมก็สามารถบังคับคนที่ดื้อสุดๆคนหนึ่งมากับผมได้แต่ก่อนจะกลับคอนโดเขาก็ขอไปที่ๆหนึ่งก่อน* s+ i5 }5 C; F
/ _+ i1 S" E5 [0 [
9 \9 m2 n: @$ y- ? u' }5 Eเขาพาผมมายังหลังบริเวณบ้านที่ถูกไฟไหม้จนตอนนี้เหลือแต่ซากไม้ตอตะโกสีดำตรงไปยังท่อระบายน้ำขนาดใหญ่ที่ฝังอยู่ใต้ดินโดยมีปลายท่อด้านหนึ่งโผล่ออกมา เขากระโดดลงไปก่อนมุดหายเข้าไปในท่อระบายน้ำผมชะโงกเข้าไปมองแต่เห็นเพียงก้นของเขาที่อยู่ในท่าคลาน
' S3 j1 }% O9 Z/ \# X+ r& N" V7 N
: q' k2 ] X$ d% ^3 o
6 e9 s+ x0 D, ^" {. {/ n! vอย่าบอกนะว่าโดนไล่จากตรอกนั่นก็มาอาศัยอยู่ในท่อระบายน้ำ* w! G$ m" d9 w$ j O3 J
+ U7 y' ~9 B: ]& G+ h0 G) ~" L
. I" s8 y" G5 P# J+ z- [และการคาดเดาของผมก็ดูท่าจะจริงเมื่อเขามุดออกมาพร้อมถุงปุ๋ยที่ไว้สำหรับใส่ข้าวสารสิบห้ากิโล ณ ตอนนี้มันถูกตัดแปรรูปเป็นกระเป๋าสะพายข้างไปเรียบร้อยแล้ว. p+ _$ v4 y6 K; n! r# s% t+ X: D8 T
3 F( a% K* X o8 i
( |! S1 e3 ?: n( b
“ถุงอะไรอ่ะ” ก่อนหน้านี้ผมไม่เห็นเขาจะมีอะไรติดตัว( F7 {" v! D& U$ K
N2 a' M0 W1 e% O! Q, Z6 _3 ~7 c" M; X
“บ๊อก” เอ๊ะ เสียงอะไร
& t( J# E3 ~/ Z! p% t9 H7 J8 h3 l% | G4 T$ X
0 e" D! h+ Y. \- S
“น้องหมา!!”
2 E! d' e# ?7 {- p6 S7 d# h0 |0 ^5 s: m8 r1 q
4 p# D- D" J* k+ E
ผมเข้าไปอุ้มเจ้าน้องหมาที่โผล่หน้ามาจากถุงปุ๋ยแล้วส่งเสียงร้องที่ผมขี้ตู่เอาเองว่ามันจำผมได้และกำลังทักทายผมอยู่
, k0 d/ U5 i. g& F7 |7 g7 M6 [* V: a9 _* D7 m- V9 O7 H9 T7 P, T l
# [4 C+ Z& \! w9 p, w) r“นายเอามันมาไว้ที่นี่หรอดีนะไม่เตลิดหนีไป” ผมพูดพลางจุ๊บปากมันหนึ่งทีและมันก็ส่งลิ้นมาเลียปากผมตอบน่ารักจัง
; S1 }( r" g# |3 U) e9 I5 ~
" x4 Y K5 C# G; }+ n* B( D+ }9 p1 n2 w P, `; e
“มันกลับมาเอง”
+ z3 R: y! C$ v$ J9 t8 h4 Q' A( O" R
# j- s4 O: d! W' S2 Z9 ^4 }“หือ” ผมเงยหน้าขึ้นสนใจผู้ชายตรงหน้า
, Y; v; t2 D8 e6 \( R6 I- Z t4 M, l5 ^
6 I& P* @$ Z# e9 |$ l( c$ b7 I& p% Y“มันวิ่งหนีไปตอนที่ผมโดนชาวบ้านรุมทำร้าย”5 X- o% ?2 n- d" K- M1 M0 M9 T
7 {. r( {- k6 ^( h9 I" G% |4 T
$ w u b& P b' b( w
“แล้วนายรู้ได้ยังไงว่ามันอยู่ที่นี่”1 l# i1 Y7 R: Q. n1 R' l$ I
1 ]' W2 W- m) n$ H: v/ W3 V2 x5 _5 Q. `( I1 d2 a1 X* u. e8 J
“มันคงจำทางกลับได้หรือไม่ก็มาตามกลิ่นเสื้อผ้าของผม” เขาชูถุงปุ๋ยขึ้นเป็นเชิงว่าในนั้นมีเสื้อผ้าอยู่ ก็เสื้อสูทกับเสื้อผ้าชุดเก่าก่อนที่ผมจะไปซื้อมาให้ผลัดเปลี่ยนนั่นแหละ
; q7 {7 O: n5 A$ g0 l
: S1 ~2 h I) `$ N# E& }( e* @ Z* z0 F* |% U x1 [
“ฉลาดจังเจ้าตัวน้อยรอเจ้านายอยู่สินะ” ผมก้มลงไปคุยกับน้องหมาในอ้อมกอดอีกครั้งก่อนเงยหน้าขึ้นมาส่งยิ้มกว้างให้คนตัวโต
) Z* q9 x2 H6 E" c C
7 I6 d' \" H: P" p! a9 f
: ?1 L- K& s( R2 G“ต่อไปนี้ก็ไปอยู่ด้วยกันนะ^_^”8 g" [: a, F# ~$ C: G
3 `: k; G8 q" @6 P2 G+ b6 ]
) H$ d! j! g' @! J7 h5 I! A) |+ Z1 I# H0 S
( R2 Z" j, }8 ~0 \& l' \* Y
0 v9 n, c- p, B
1 U2 a/ F5 d% k“ไอ้เล็กยามบอกว่ามึงพาคนบ้าขึ้นคอนโด!” ไอ้ปอนด์เข้ามาเขย่าไหล่ทั้งสองข้างจนหัวโยกคลอนมึนไปหมด ผมเข้ามาในห้องมันเพื่อขอเสื้อกับกางเกงยางยืดสักชุดแต่ยังไม่ทันพูดอะไร พอเคาะห้องมันยังไม่ทันเคาะซ้ำประตูไม้บานใหญ่ก็เปิดผั่วะออกมาแล้วก็เจอจับเขย่าๆเช็กๆไม่หยุด/ A& e" R( r8 C3 U# z. l
6 j5 o! o. {6 U! Y; b$ Z+ K$ x0 t3 a9 D
“พะพอก่อนกูเวียนหัว!”! l" i* M* a4 S/ Y
! \( _" c& Y; e* M2 J* q
6 w' C2 S' g& W
“บอกกูมาก่อนสิว่าไม่จริง!”, {! K, f& N! m1 |
8 u. C4 w# L& D- p* W3 V* w6 G0 F( Z G
“โอ๊ย ไปคุยกันข้างใน เดี๋ยวห้องข้างๆก็แห่ออกมาหรอก” ผมผลักมันเข้าไปในห้องก่อนปิดประตูปัง พิณกำลังพับผ้าอยู่บนพื้นหน้าโต๊ะเตี้ยหันมามองเราสองคนงงๆ7 f, o3 B$ ?" |
+ F8 v/ U& b- n9 R* c5 m! q2 Q
+ i4 b& g0 Q' C2 v: q' p
“ไอ้เล็กกูรู้นะว่ามึงจิตใจดีเลิศแต่แบบนี้มันเกินไปรึเปล่าวะ” มันว่าด้วยน้ำเสียงซีเรียสขั้นสิบ
1 E7 f. s! C8 B4 \' _; n8 q4 E( A: b7 h' ^7 }6 i# I3 W
4 {9 L {7 K( [' S/ o9 K
“กูพูดไปมึงก็ไม่เข้าใจเอาเป็นว่าเขาเป็นคนดีมึงไว้ใจได้”
) S( A* b; r h) U1 |- a* t$ d0 E+ B0 d6 S
! r- a& z/ f: Y x% `( L“มึงเจอมันไม่ถึงเดือนไม่รู้แม้แต่ชื่อด้วยซ้ำ!”มันยกมือขยี้ผมอย่างหัวเสีย ^" o: ?) Z9 A2 Y
5 l+ e- i0 l9 p4 y7 {; y
& B6 C9 j( T: ?- n$ p* d( U“แต่เขาเป็นคนดี”
4 j, p0 V& t Q* ~. u" D9 u# O7 H
e8 f: o0 @- M& D" M* \
& v; D, o$ Q# e7 ]; y% N3 d( `$ z“มึงไปแหวกอกมันดูหรือไงถึงรู้น่ะ!”
% ?, k. Y- f1 p0 [6 N0 U8 {4 T' K2 K, a* ]
: j0 s7 ^: F1 } i3 u0 \
ผมไม่รู้จะอธิบายให้มันฟังยังไงว่ะ
0 w/ ]2 I; Q& G% q3 A! r' ~* s3 c' I Z" X/ l
' w t; h- K$ S0 E+ Z' B“ปอนด์ มึงฟังกูนะกูยอมรับว่ากูไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเขาสักอย่าง แล้วกูก็ไม่เคยไปแหวกอกบ้าบออะไรอย่างที่มึงพูด แต่เขาช่วยชีวิตกูไว้เขาคือผู้มีพระคุณ โอเค ถึงสุดท้ายเขาจะไม่ใช่คนดีหรือถึงแม้เขาจะเป็นคนบ้ากูก็ปล่อยเขาไว้แบบนั้นไม่ได้ มึงเข้าใจกูมั้ย”; _3 a7 a4 ~& y/ O$ y
7 E3 Y$ P o, O) P" {* P8 r. e( B M/ ?2 J" k0 q* h
“แต่มึงก็ไม่ควรเอาเข้ามาอยู่ในห้องมึงถ้าพ่อแม่และพี่ชายมึงรู้จะเกิดอะไรขึ้น”
' b f( G5 ~1 `0 L" S0 Q0 H0 B
* _5 t2 L2 ^7 A g1 V
* s' S' y2 F, c$ Q2 `“กูขอล่ะปอนด์กูเชื่อว่าเขาเป็นคนดี ไม่ทำร้ายกูแน่นอน กูอยากให้มึงเชื่อใจกูนะกูดูคนไม่ผิดหรอก” ผมส่งสายตาอ้อนวอนขอร้อง" a- V3 f8 A# I6 j
: u" n. v; v( [
& C" ^3 z! o2 C4 k“ที่รัก” ผมส่งสายตาขอบคุณพิณที่ลุกเดินมาลูบแขนไอ้ปอนด์ช่วยอีกแรง! y7 q3 H4 v; y3 B
\+ \" ~3 U. d7 R# _: n: y' ^. E8 v6 B$ U' ^
“ที่รักเข้าใจปอนด์ใช่มั้ยมันคนละเรื่องกับความเชื่อใจ”
3 N5 t7 B8 y- v8 ~ C6 |$ k2 t, @! W% J& j0 o! I* e6 h
9 j4 H: Q7 w6 v9 f8 N
“พิณรู้ค่ะพิณรู้...ปอนด์เป็นห่วงเล็ก แต่ที่รักเล่าให้พิณฟังเองว่าเขาเป็นคนเข้าไปช่วยเล็กไว้ ถ้าไม่ใช่คนสำคัญไม่มีใครเอาชีวิตกระโจนไปเสี่ยงแบบนั้นหรอกนะคะ แล้วเขาจะทำร้ายคนสำคัญได้หรอ” พิณเอียงคอส่งยิ้มหวานให้ไอ้ปอนด์ที่ขมวดคิ้วคิดตาม/ K7 @: J# f2 j
9 B# \4 |7 C' d4 m3 o! L
7 @/ N+ I4 z, l, z' F+ R
แต่ผมนี่สิรู้สึกหน้าร้อนกับประโยคของพิณยังไงก็ไม่รู้
2 k; |0 `8 D- v8 l
! h9 Q: O* h1 f' [7 ~% ]: _0 v; S0 i! Q: C: [8 T1 n5 n
“แต่เขาหน้าตาน่ากลัวมากมั้ยพิณกลัวนะ” เมื่อเห็นว่าไอ้ปอนด์มีทีท่าอ่อนลงพิณก็หันมาขยิบตาพูดน้ำเสียงขี้เล่นกับผมแทน ถือเป็นการตัดบทและมัดมือชกว่าไอ้ปอนด์โอเคแล้ว* `) ^0 P( i1 Z; c6 m/ \" m$ b
3 j* o& `5 y0 v
6 h" I& j, m9 R ]$ e“ไม่หรอกรับรองเงาะถอดรูปเมื่อไหร่พิณจะอยากได้แฟนใหม่ทันทีเลยล่ะ”$ b) l' i; k+ T7 V' j
/ [& J6 j! a' |1 V
7 U9 n1 B. S% H$ t' R
“ไอ้เล็ก!” - ^; a1 @1 [$ L7 k. G% Q
9 g& F. @1 d {' l d3 l5 v
9 [8 A, H: b: V$ G2 D# Jไม่ได้พูดเกินจริง ภาพวันที่ผมเอาเสื้อผ้าไปให้เขายังติดตาหล่อมากจริงๆขอบอกผมยังคิดอยู่ว่าถ้าสาเหตุที่ทำให้เขามาเป็นคนเร่ร่อนเพราะว่าตกงานจะจับเอาไปแคสเป็นนายแบบท่าจะรุ่ง1 D {! j2 c- z' t+ {
8 ]; k# A% J( s- f! L2 v2 r5 q
- p7 V1 I& q# f% {! p. N8 G, Pคราวนี้แหละได้ไปเป็นดาวโดดเด่นบนฟากฟ้าแน่ ฮ่าๆ
0 U* R8 O! ]1 y3 W! h5 a5 s
- v4 K0 o, ]8 K5 ]& ~
1 M* y. m& F4 P6 y' k" m1 l“แล้วนี่มันอยู่ไหน” ไอ้ปอนด์ถามเสียงขุ่น
, G2 s: u( I6 A8 {3 ~
H0 L6 X* i+ O7 }9 W: }# ]% m( `$ l$ z! O" @4 }) T- m
“อาบน้ำอยู่กูมาห้องมึงก็จะมาขอเสื้อผ้านี่แหละ” ผมพูดเสียงแผ่วเอานิ้วชี้สองข้างจิ้มๆกัน
7 K, x+ o3 u% H* |. P0 Q! L' Y C
' K6 x; n: L+ H4 }; g$ K( R2 N5 h# L( B+ A$ s2 l3 P3 b# R3 Y
“งั้นเดี๋ยวพิณไปดูให้นะตัวใหญ่ๆใช่มั้ย”4 `7 x3 ?, w3 q( Q, b
0 j; v% n- j, f8 ?4 L
: _0 [! \ L& F* v K. l
“อืม” พิณว่าก่อนเดินหายเข้าไปในห้องนอนไอ้ปอนด์กอดอกมองผมนิ่งก่อนจะว๊ากโวยวายออกมาจนผมสะดุ้ง
: f: o7 V$ t, t: w% F0 D8 s; b8 E: Q$ B- W) }" Z+ x! a3 \
. ]3 V' s7 r! j“กูอยากจะผ่าสมองมึงออกมาดูจริงๆเล๊ย!!”0 L" g( d* y/ c9 i4 P$ t! |( n
( l2 E* B8 n$ w
! A* ~: z# \. G7 y5 h“เฮ้ย!!”
/ P& U: F. U( b
. @: h* R# a7 i$ u4 y% W X* D8 u' J! D0 a& [
อย่ากระโจนมากระชากหัวกูนะไอ้บ้าเอ๊ย!!
0 k9 j% _8 |4 X9 D+ f9 O+ Z5 ?- Y |
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2020-4-4 21:12:20
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2020-4-4 21:49:17
โพสต์ 2020-4-5 02:23:34
ลุ้น ตาม เงาะถอดรูป
โพสต์ 2020-4-5 03:12:08
ขอบคุณครับ
โพสต์ 2020-4-5 07:57:44
