เร่ร่อน4; b# B/ w' s$ Q! H2 F$ D+ O
8 ~ c: l2 `8 H& v5 A" e+ x6 t
% o/ U6 d* u5 O! g$ L“ไอ้เล็กมึงจะไปไหน” ไอ้ปอนด์เข้ามากดผมที่กำลังลุกจากเตียงให้นอนราบลง 9 f) e0 @) C, k/ }/ A
8 E. v8 t6 u6 N4 S# E/ }! y2 o; z6 M( E% ~ b+ u9 Z0 W# p7 P
“ไปโรงพักเขาโดนจับอยู่โรงพักไหน” ผมดันมันออกแล้วลุกขึ้น2 K: q, N5 q: V* y8 `, z9 p
. ?. c( z7 \$ c( a0 e: e1 j x4 H1 A
“ไปทำไมมึงยังไม่ค่อยดีกูจัดการให้แล้ว” มันกดลงนอน
3 v3 Q9 W- @! K# u; ]- q- w" `) J$ X' E3 x: Z
$ J8 r9 a& K" A" s2 `( X“จัดการบ้าอะไรล่ะมึงเข้าใจผิดนะ!” ผมลุกขึ้น
# b9 K3 C6 U2 A1 y/ X: L+ a6 u) u; Z3 I1 F# O- A- y
) y' ]$ z- S9 o0 `
“มึงเลิกเป็นคนดีซะทีเถอะ!” มันกดลง
+ B/ [: I* q! t9 F8 ~
" |1 A$ f" B! H! v6 l
, {* ~$ c8 ]0 {1 R4 v& J“ถอยไปไอ้ปอนด์” ผมลุกขึ้น5 i$ G, o5 n- A8 ~" l+ k7 f
- q# g6 J+ D8 _ `4 h. v
1 g# h, Y, @5 A9 F
“ไม่!กูไม่ปล่อยให้มึงไปช่วยมันแน่ มึงมันดีเกินไป” มันกดลง
) b8 S8 Z3 w3 y( z* F8 i7 S( I' d2 j. U1 F* p) [
& V: s3 ^, m3 \. r, n0 v4 V“เขาช่วยกูไว้!” ผมลุกขึ้น5 P5 g, _/ |. k, D
% L4 d+ C7 u0 A9 }
$ U5 J1 C( K, y
“โกหก!” มัน...
1 v# U$ F, w1 [2 F/ s6 d H: U; N) W( U2 v; J
) p1 g$ y( `5 m( i
พลั่ก!!!
) \6 S9 P" h8 w! i F7 [0 K* k
3 \+ p8 ]9 ~$ U2 [8 e7 w) [* n' X5 K0 x- |
ยังไม่ทันกดลงผมชิงถีบท้องมันซะก่อน กระเด็นไปไม่ไกลแต่ก็มีระยะห่างพอให้ผมกระโดดลงเตียงมายืนจังก้าชูหมัดสองข้างตั้งการ์ดขึ้น4 |- y _( \4 `" ^0 N, u6 K5 s
2 H! W3 e! J& X, G3 n5 |
3 V# C4 C( r0 B$ d" f5 g
“มึงอย่าเข้ามานะไอ้ปอนด์แล้วแหกขี้หูฟังกูด้วย!” ผมโมโหแล้วจริงๆ “เขาช่วยกูไว้ กูติดอยู่ในบ้านที่ไฟไหม้แล้วเขาเข้าไปช่วย”- M& {- C. {+ Z# L1 f: [# {
/ c' G0 o* E1 Y. S0 x' r+ ?7 h2 k: z F) n, s
“มะมันอาจจะหวังผล...”
( V4 @ L) @5 ]/ L- I% |% e4 U* D' a
/ b: S) N( [( j
“อย่ามองคนจากภายนอกไอ้ปอนด์มึงก็รู้ว่ากูเกลียดคนประเภทนี้ที่สุด คนเลวจริงน่ะไม่เอาชีวิตไปเสี่ยงแบบนั้นหรอก!เขาช่วยกู! มึงเห็นมั้ยกูบาดเจ็บตรงไหนบ้างหรือเปล่ารอยแผลสักนิดก็ไม่มี ถ้าไม่ได้เขากูไม่ปลอดภัยได้หรอกเผลอๆอาจจะตายในกองไฟไปแล้ว และไม่ว่ามึงหรือใครที่เห็นอะไรมากูเชื่อว่ามันต้องมีเหตุผลเพียงแต่ไม่มีใครที่จะถามหาความจริง! หรือมึงจะเถียงว่ามึงถามเขาแล้ว”: B o8 L! X6 u& N; p9 }' u) I+ g
+ _0 T1 c# N, ?% u
5 {1 [) ]. Q/ a" v2 p! {“...”' X1 r+ G3 v1 W0 D ?
v U) R, N! G4 i
/ }# }' f9 w+ T. u9 F* J7 i* z, e3 F sความเงียบคือคำตอบที่ดีที่สุด 2 P. M: G" k5 T! a
7 i5 I. |. I' q0 t8 k7 Z3 W& m
y5 Q/ k/ P; C“มึงพากูไปโรงพักเดี๋ยวนี้”
1 M z& x2 g4 t; u C
9 l0 O3 L5 [% o& |. x* g1 `' W1 Z
* p6 k8 b8 f7 J“แต่...”
' s, j7 T; \' b- `# ^0 D) F$ R7 [- z7 X* t4 r
" ?: u3 C3 l" b# @7 L; S( T
“เดี๋ยวนี้!!!”/ p9 @9 p/ p0 R1 ~3 {' o
4 I/ P! Y" y) I3 R
$ ~1 w% y# H7 U1 z1 V% gชอบให้ผมร้ายแล้วถึงจะยอม!! ' x5 m3 t0 t* m" `
9 c' B) `2 B5 ]& A8 q
# W' E' \& O& G# F5 e
" V4 g, W) Q! y
+ Q7 l6 e, [2 ?& z/ \
+ m. j9 y: k0 Z$ r& ?7 C/ k
1 j2 ^. d7 H3 t7 G/ wมาถึงโรงพักผมก็จัดการไปให้ปากคำกับตำรวจซะใหม่ในฐานะเจ้าทุกข์ตัวจริง กว่าจะคุยกันรู้เรื่องว่าเขามาช่วยผมไม่ได้ทำร้ายหรือกระทำชำเราอย่างที่ใครหลายคนเข้าใจก็แทบตรงเข้าไปกระชากหนังหัวนายตำรวจงี่เง่าติดที่ไอ้ปอนด์ลูบหลังให้ผมใจเย็นไว้ไม่อย่างนั้นนอกจากจะช่วย ‘เพื่อน’ ของผมออกมาไม่ได้ผมยังจะเข้าไปนอนกินข้าวแดงด้วยอีกคน. ^' x& p. z4 ]* F
I6 N( i# [' S& p9 d0 |5 ?2 _- @
ทำไมวันนี้ใครๆต้องให้ผมเผยด้านนางมารร้ายนะ3 o' Y. W/ }) h" A5 o5 Z6 E
9 k2 l5 l8 c9 W
, z( Y: Q: P- o; F3 b& ~
“เชิญทางนี้ครับ” จ่าตำรวจนายหนึ่งผายมือไปทางเดินด้านขวาซึ่งเป็นทางไปห้องคุมขัง & L, \/ z! _ S1 Y+ d# R1 j
: O( z$ ~2 r, l3 C
9 a" c8 a: `+ ?) B1 ^/ d# m
“กูรอข้างนอกนะละอายใจเกินกว่าจะเจอหน้าว่ะ ทำใจแป๊บ” ผมพยักหน้าเข้าใจก็สมควรอยู่หรอก# {0 `6 W; O {4 G# T! w$ f
9 j# D6 x0 t' Y7 i! k0 L
8 Y( L- N8 X' j# P9 P' k9 Yผมเดินตามจ่ามาถึงห้องคุมขังกวาดตามองเข้าไปในห้องขังก่อนสายตาจะปะทะเข้ากับรูปร่างอันคุ้นเคยการแต่งตัวอันคุ้นตาเขานั่งกอดเข่าเหม่อมองไปยังพื้นเบื้องหน้าที่ถ้าเพ่งมองดีๆจะเห็นว่ามีแมลงสาบตัวหนึ่งกำลังวิ่งวนอยู่ ขาทั้งสองข้างของผมก้าวเข้าไปช้าๆเหมือนเขาจะได้ยินเสียงฝีเท้าจึงเงยหน้าขึ้นมอง ทันทีที่ผมเห็นใบหน้าเขาก็แทบทรุดลงบนพื้นดีที่จับซี่ลูกกรงไว้ได้ก่อน
7 Q/ I6 J1 Q4 \/ m- E4 T
% F+ S; v s5 b; ?# w4 k K6 n+ U3 r+ D
“นาย...” ส่งเสียงผ่านน้ำลายที่หนืดเหนียวในคอ+ N0 S9 V# Y+ U6 c- K( W
2 {: O7 U) c" {1 p
+ F2 Y% p* w' u2 l+ f: S e7 jใบหน้าหล่อเหลาที่เคยซ่อนอยู่ใต้ความมอมแมมแต่บัดนี้ไม่ใช่อีกแล้ว
8 C0 r' g1 u- D% `# ?2 S) \% k$ r, {8 k/ r2 g" y) b
$ I# J5 E+ Z T) g
มันกำลังซ่อนอยู่ภายใต้รอยฟกซ้ำแทน!!!
, Y& v* r& Y( v/ E4 K: `9 G5 p9 w9 H* t* G, ]5 b4 Z
' J+ X" r3 B" i# w( z" ~มุมปากเขียวช้ำ โหนกแก้มแตกมีรอยเลือดที่หยุดไหลไปแล้วเกรอะกรังส่วนแก้มอีกข้างมีรอยแดงจากนิ้วทั้งห้า% D- u' [# ], ? ]0 t. M$ X
. P- \+ U/ G3 {
2 i! a9 y7 o f) `“ไม่เป็นไรใช่มั้ย” เขาถามเสียงแหบแผ่วพลางลุกและค่อยๆเดินกระเผลกเข้ามาใกล้ผมขะขาของเขา...- |2 |; _# z. O# Y7 ~4 e- U
( [9 H) i$ p7 ?* i/ y
; y/ @8 @7 p4 ] L" m7 Rตัวเองเจ็บขนาดนี้ยังมาห่วงคนอื่นอีก!4 i3 F' z7 g; e, s
4 ^: g8 e" ` ?+ N- D0 a l' w0 l; q+ g7 |
“ขานาย...”) g% z- x- {% H% u/ c: }
4 o* p7 s8 @9 P+ f; g1 e3 a7 A8 K2 W/ Z% j
“...” ถึงจะมองไม่เห็นเพราะเขาใส่เสื้อและกางเกงขายาวแต่ผมรู้ว่าเขาเจ็บ
; |7 Q1 g, q5 A8 m) H x
# L$ H$ u3 a2 k1 o7 ^+ u! R. r6 L
“ฮึก” 6 K# W! w3 K4 L: Z# M+ O3 M( z1 P
' B }5 C9 p8 p$ y8 A
( b9 U* r N H' r) Y. j
“อย่าร้อง...ผมไม่เป็นไร” เขายกมือขึ้นแตะหลังมือผมที่จับซี่ลูกกรงอยู่หลังมือใหญ่ดำคล้ำมีรอยแผลเหมือนโดนไฟลวก...เพราะช่วยผมสินะ
! h8 h" ]: E# X% X. `! l0 \' H$ N/ D9 k; G
$ Q7 O& |) ^8 Y7 T3 ?$ H
ไม่สิทุกรอยแผลบนตัวเขาตอนนี้เกิดมาจากการช่วยผมทั้งนั้น$ l7 E: H5 y# C: s# T! _
- r! _6 r$ P( @# ?) W# ]8 X5 r
/ z |+ f( O z' h: u6 P“ฮึก เจ็บมั้ย” เขาส่ายหน้าเบาๆผมปาดน้ำตาออกก่อนหันไปหาจ่าเฉยที่ยืนห่างไปสี่ห้าก้าว2 ?/ Y& X% n& {: `7 ]+ k
+ k T8 l% S3 }+ w" L5 z4 ]" T
) a1 b" S1 _+ B
“ช่วยปล่อยเขาออกมาทีครับ” จ่าพยักหน้าความจริงเขาต้องโดนปล่อยตัวตั้งนานแล้ว ผมนี่แหละมายืนคร่ำครวญอยู่ได้!
% m" n+ A$ ?: [/ A' c' H3 {: w6 Q0 f0 L2 v' h- u- X/ g c
. G$ g v1 D5 ]0 m- {3 V- }
หลังจากโดนปล่อยตัวแล้วผมพาเขามายังรถที่ไอ้ปอนด์จอดรออยู่ก่อนแล้ว ผมเปิดประตูหลังเข้าไปนั่งก่อนเขยิบมาอีกด้านเพื่อแบ่งที่ให้เขานั่งอีกคน ], x( g2 `3 n6 r; T, I
2 A5 U" c* s! I2 R5 t! M# Q. e
$ C3 s" K7 }5 G9 [1 U& a) q
แต่เขาไม่ตามเข้ามา ผมจึงกวักมือเรียก* A9 K" H0 O6 ?, }' @1 P" [. r) F! V
& H/ m8 [7 O1 w" r9 H) d1 e
& @9 J3 T7 n$ l" R. n/ |! _“นาย มาสิ”* X6 x# \5 N6 \; h1 x3 F
3 l, K' E) t- r/ o n/ {+ o# v% {, e
“ส่งผมแค่นี้ก็พอ” ว่าแล้วเขาก็หันหลังเดินกระเผลกออกไปเลย ไอ้ปอนด์ที่นั่งอยู่ตำแหน่งคนขับมองมาทางกระจกส่องหลังเป็นเชิงว่าจะเอายังไงต่อ ผมนิ่งชั่วอึดใจก่อนบอกให้มันกลับไปก่อนเลยขณะที่พาร่างตัวเองลงมายืนข้างรถ+ R0 l6 i( y9 O) y: R! N; z L
% ]) u6 z$ g3 q) u) v2 t
( r' o3 V$ G0 S! b: [5 u“เอางั้นหรอมึง”. U$ A4 o" F6 F* c
$ R8 C) |) B) u" E* x4 ?2 e
, {9 w( b+ Z/ n( F“เออตามนี้แหละเดี๋ยวกูขึ้นสองแถวกลับ ไปก่อนนะ” ว่าจบผมก็รีบเดินออกมาเลยขืนชักช้าเดี๋ยวตามไม่ทันหายตัวไปอีกคราวนี้ผมบ้าตายแน่/ V/ L8 [7 S" \
0 y" p& }7 [* f) _' C6 b, J9 J x- P) Z$ e/ ?
ผมถอนหายใจโล่งอกเมื่อเดินออกมาถึงริมฟุตบาทข้างโรงพักก็เห็นเขากำลังยืนรอข้ามถนนอยู่ โดยที่ไม่รู้ว่าไปเอาไม้ไผ่มาเป็นไม้เท้าค้ำยันจากไหน& i' a5 z; D5 W9 x
- `4 d I3 M% k8 b5 e h" z8 {4 \
3 L4 v& I1 U" |( F
“มา ฉันช่วย” ผมเข้าไปจับแขนช่วยประคองเขาหันมามองหน้าทำท่าเหมือนจะพูดอะไรแต่สุดท้ายก็ไม่พูดออกมา( t/ N- i% _3 I5 b' I
2 u+ P* a' G' A& X+ P* s# v
- l! w5 Q" q. o# \! @* C
ดีแล้วล่ะที่ไม่พูด ผมไม่ฟังหรอก& w3 ^! W' d q' I2 O/ I7 U
! e* V, r% j( u1 y' b( w
7 `9 \* b% T# j _0 v6 h“ป่ะ” เมื่อถนนโล่งผมก็ประคองพาเขาข้ามถนน ! X. T- {; @' s. E2 J* H8 L4 ^
5 U9 i% l" v& @. j1 e
7 t; W3 }0 i& g9 ^เราเดินกันมาเรื่อยๆจนถึงเพลิงไม้ขายกล้วยทอดที่ปิดร้านแล้ว เราเลยถือวิสาสะนั่งลง(ผมบังคับให้เขานั่งเพราะเห็นว่าเขาเริ่มจะเดินไม่ไหวแล้ว) ผมให้เขาถอดเสื้อแจ๊คเก็ตตัวนอกออกอย่างต้องการจะดูว่าเขาบาดเจ็บตรงไหนบ้าง เขาทำท่ายึกยักแต่วันนี้เชื่อเถอะไม่มีใครสู้แรงผมได้หรอก, O1 j. m$ y" Y+ l; S+ z: V
! ?5 k+ S0 X# D; ]. i3 i Y* z3 Y) K1 D
วินาทีแรกที่ผมได้เห็นรอยฟกช้ำตามร่างกายของเขาทำเอาใจผมกระตุกวูบ5 M- `" b: e& d4 a1 ?
. [/ J. |9 k4 ?- b. p" y6 M& I E( {3 {
ขนาดสีผิวดำคล้ำยังเห็นรอยได้ชัดเจนขนาดนี้
9 ?. Z9 K9 r* o+ b% e: j, M$ S; m! \0 R: v" q& X
) Z' E2 G4 m( H" vใจร้ายกันได้ถึงเพียงนี้เชียวหรือ
* g$ F* u' X" O
. G# w% G& I, H
9 k8 V/ X K4 G: E, B“ไปโรงพยาบาลกัน” ผมจับมือเขาลุกขึ้น แต่เขากลับส่ายหน้าพลางขืนตัวไว้“นายเจ็บ” ผมย้ำ
. x$ b. l' o! E" f# Q7 j* Y6 b# O. V g5 g! m8 N
! w8 N( j0 @/ ^* g
“ผมไม่...”1 G( A5 p5 b/ ?6 m/ w
2 u4 G- } f- v8 Q& h6 x6 L, C4 L
- @+ K9 g" R. G0 @0 o, B5 Z) m“ไม่เจ็บได้ยังไงรอยเขียวช้ำเต็มตัวแบบนี้” ผมดักคออย่างรู้ว่าเขาจะพูดอะไร
# \+ o1 p5 u) S+ j+ L( h. N6 \" V) i0 v
) B% u2 M) m+ v
$ U. H- A2 Q7 S“ผมไปโรงพยาบาลไม่ดีหรอก”% P8 I3 c* i" `0 q% Y. B& N4 i
+ c8 {* p* L& E, u
" c4 D3 l* C B5 X: C5 P
“ทำไม”
" J' E# [4 p, \" E+ U. Q2 [6 j4 W1 g% g
3 V8 n1 z, z: k5 a“ดูสภาพสิคนในโรงพยาบาลคงแตกตื่นกันหมด” เขาส่งเสียงเยาะในคอ & U2 p( E6 p* e
/ ~6 S3 ^. B! W2 P/ m5 v" a. N: O# e
ผมเถียงไม่ออก จะพูดว่าคนเหมือนกันไม่มีใครกลัวก็พูดได้ไม่เต็มปากเพราะรอยตามร่างกายมันฟ้องว่าคนส่วนใหญ่ในสังคมแบ่งแยกกดเขาลงไปอีกชั้นหนึ่งมากแค่ไหน
0 e$ O+ Q: I! B; R9 i9 D4 l1 }; K$ _8 b4 W/ f
: J# I- B, ?. m3 l3 Gซึ่งผมไม่ชอบใจค่านิยมแบบนี้เลย! n% @. t, K9 S, `1 Y) y5 ^0 ^- Z# r! q
6 r: Y" [" ~0 w* t: E7 y: \8 v
( V5 G/ W2 v$ X+ n* xผมนิ่งคิด ถึงยังไงผมก็ปล่อยเขาไว้แบบนี้ไม่ได้ ไม่เกินพรุ่งนี้แผลตามตัวเขาต้องเริ่มอักเสบแน่ถ้าไม่ได้รับการดูแลสุดท้ายไม่พ้นไข้จับแหงๆ
! J3 k( d- Z! K: @% h! ~- U4 E1 e/ U g X
( Q1 k& X& s& m4 r9 ?
“’งั้นเอางี้นายไปพักห้องฉันก่อน”9 |4 x# c$ N/ Q( p
5 d# K* U' M: E; \* f, t4 i% f0 O l0 [8 B9 n9 C0 x! B+ c
กึก& p- P$ t6 _; `- @, e) N
0 w3 D" m2 c, H! p/ U/ ^, @2 R, ]6 G1 C+ Y7 ^( ]
เขานิ่งไปก่อนจ้องผมด้วยสายตาที่ผมอ่านไม่ออกจ้องเหมือนมีแมลงสักตัวบินหลงเข้ามาในลูกตาและเขากำลังมองหามันอยู่) G1 d- H& G* i( m
) R- m; G% Z S/ t4 u& a" }
1 G! W: I6 f) U: s9 _) V$ C6 L
“จ้องฉันทำไม”
) ?, p2 M& @* g" }" q2 E
3 M+ |5 ~! k2 C7 }% H: E
+ S& \0 p$ G" m“เมื่อกี้คุณพูดว่าให้ผมไปอยู่ด้วย”- R% g0 G: s U0 Y0 N+ p/ K
9 r5 i9 @4 V) A6 G7 w0 s
$ K, h+ ]8 x2 O% N“อือฮึ” แล้วมันแปลกตรงไหน
* A( W8 x5 C: C3 R `: c% q$ E' F. x! z! N
6 y6 `4 `; L2 V! C6 c) t
“ผมสงสัย” เขาพูดแล้วถอนสายตาออกไปจากใบหน้าผมเหม่อมองตรงไปด้านหน้าแทนผมเลิกคิ้วอย่างงงัน
; Z( W0 U! [) `7 q8 @( r2 y$ S" Z
7 Y8 e# d/ x/ P0 x
“สงสัยอะไร”% O/ T3 `! u3 Q
* w5 ^8 v, ~: [( L
( ~1 e1 Y& t9 D( U4 Y/ w“มีใครเคยบอกคุณมั้ยว่าคุณไว้ใจคนอื่นมากเกินไป” ผมขมวดคิ้วนิ่งคิดก่อนจะเม้มปากเมื่อเข้าใจในสิ่งที่เขาต้องการสื่อ ผมเลยสวนกลับไปบ้าง2 p) O* q( b/ G J" i f2 b
& M& j" f6 B ^0 [; K9 @4 p
" d7 |+ l% p0 K8 U' Q2 ?1 `
“แล้วมีใครเคยบอกนายมั้ยว่านายพูดกับฉันเยอะขึ้น” จริงๆนะ จำได้ว่าเจอกันครั้งแรกอย่าว่าแต่พูดเลยแม้แต่เข้าใกล้ยังไม่กล้าด้วยซ้ำ ก่อนมันจะพัฒนาเป็นการพูดกับผมสองสามคำ แล้วดูเดี๋ยวนี้สิต่อปากต่อคำได้ทุกประโยค q) `: G- E* z! J. y% i
, p6 S3 e2 F. P( O/ f
/ q: V8 U0 i# b0 S& Rมันเป็นสัญญาณบอกว่าเขาไว้วางใจผม
3 N" J8 E7 B$ V I4 i- K n6 J2 J% K: _' f; G" o
: `( ?$ C& N% D$ L, Gเช่นเดียวกับเหตุการณ์ในกองเพลิงวันนั้นที่ทำให้ผมไว้วางใจเขาเช่นกัน
4 p1 i* K$ V I# I9 l4 k$ {+ [, r. b; ]% {" Z
) s! d3 `' s4 x0 V- _: X3 _5 Z
“ใครจะมาบอกผมล่ะ” * ^9 q$ Q G" }& H' D8 E
; b: w) J) [$ J8 N( j
' m0 |% P8 o4 v$ T- \นั่นสิ
6 Y! U+ H0 D1 E: o( V2 ^6 \" E. K* U0 j5 t: M; L
|8 p; j9 B g/ cแม้แต่ความเห็นใจยังยากที่จะหยิบยื่นให้กัน
- H4 g4 u& `' J8 ?: q$ A+ ]( J
: c! n4 `) A+ ?& R3 z; l' V4 P1 k* s I9 y$ C. o
“ไปอยู่กับฉันนะ” ผมพูดขึ้นอีกครั้ง% o3 i$ ~6 \/ u# Z3 l4 m. J
4 F r$ B9 Z) ?, R
1 ?: k. o0 T; z+ a$ ?" c% r. }“ไม่ล่ะ”2 t, J/ e5 C+ ?- }) i1 F; n
& G% [8 P; r: q% t/ x& n/ [* Y: \: U" W! c/ V' i/ [
“แค่ช่วงแผลนายหายก็ได้” ผมต่อรอง หลังจากนั้นค่อยหาวิธีช่วยเหลือกันต่อ ผมไม่ยอมให้เขาไปเร่ร่อนพเนจรเป็นคนจรจัดให้ใครต่อใครรังเกียจอีกแล้ว8 w* J- H) g8 ~: `8 \1 T" q
2 f3 z9 j7 ~9 C+ [! g2 R5 P
2 L1 o& {2 k1 S" }5 F U5 l3 [คนดีๆอย่างเขาควรได้รับความโชคดีในชีวิตบ้าง# j% M3 J; x: y; t) e
0 U @3 g ]; K! U) I
/ P3 i" m/ z6 Eผมไม่ปล่อยให้คนแอบหัวดื้อคิดนานจัดการเกลี้ยกล่อมต่อทันที" f9 q" b A* f
Q; e0 g3 W j, R0 a) x
8 h" o* R. n( M0 ^! T9 j“นะ ให้ฉันได้ตอบแทนที่นายช่วยชีวิตฉัน ถ้าไม่ได้นายฉันอาจจะตายกลายเป็นเถ้าไปพร้อมกับบ้านหลังนั้นแล้ว” จริงๆนะผมยังคิดว่าถ้าวันนั้นผมไม่ได้เขาจะรอดมาจากบ้านที่ล้อมไปด้วยเปลวเพลิงได้ยังไง" P. C* j: D% v: [) n; x( s: I1 [9 R4 p
; R( M+ U. @6 h2 ^4 d+ b9 o
) P8 R2 w( x9 P# z' h
อย่างน้อยผมก็ไม่สามารถกระโดดลงมาจากชั้นสองด้วยเท้าเปล่าโดยด้านล่างมีแต่เพลิงทะเลแบบนั้น3 a) r& c) B* l1 m/ u: b! I6 U
2 K* s2 F! U% D2 L
( X& g/ D- @6 s9 ~" f“ไม่ได้ครึ่งที่คุณทำให้ผมหรอกผมแค่ช่วยชีวิต แต่คุณ...คือผู้ให้ชีวิต”7 T- S$ I! s" y. ~3 C
$ X; G+ t* G e6 m( \9 r. R. w+ d1 D" W& g
ผมชะงัก4 @/ o. I4 V$ n/ `* r& n9 V9 Y
8 O. O( o+ C, L" q2 `) F# {
0 X) H8 Z D9 S! ~/ u4 t! xไม่ใช่เพราะคำพูดของเขา2 K: _5 g0 s- G6 M4 s) I
& S! C% m+ T$ g" G f+ A
J8 `* g/ I' k/ \3 Y% A
แต่เพราะดวงตาของเขา$ s+ [" I: i2 q9 H0 M
* C0 c1 o* p3 Q8 c. D) k
$ B8 n- Z8 U5 Zประกายตาที่ทำให้ผมใจเต้นแรง. y* s! F \4 N: M
; x4 b1 D& u/ J5 v
D) D* x; d; @แม้จะโดนทำร้ายจนเจ็บหนักโดนจับขึ้นโรงพักนอนห้องขังแต่สายตาเขายังว่างเปล่าอย่างไม่ยี่หระต่อสิ่งใดบนโลก
8 q& o& g. X+ r
" b$ k+ a3 h* T0 @$ j e% W# S) [+ g
2 ^& a6 ?" U( T9 Z4 Z6 q- wแต่ประโยคที่เขาพูดพร้อมประกายตาแห่งความสุขเมื่อครู่มันทำให้หัวใจผมพองฟู9 ^' O3 C' X1 v; Y
5 ~+ d& p2 ?. o% E" t
/ e8 K$ [9 a n6 K: }% D5 V' \“สรุปนายไปอยู่กับฉันนะ”+ G# f4 d* t( T$ a
. x' t8 }1 ^/ _" d
7 I& B! k, U7 b( e5 [
“ไม่”( H) Z8 s& \. X1 ?
2 Z1 O3 D, R. t- n1 {" v6 G, Z4 u' Q# d* P
อะไรอ่ะ คิดว่าคุยกันรู้เรื่องแล้วนะ!
# e$ R4 J1 W0 R+ v
7 W8 W: I. p: Z! J( N6 a2 E: C; O; h
“ทำไมนายดื้อจัง!” ผมเริ่มขึ้นเสียงเจ็บหนักขนาดนี้ไปนอนข้างถนนตากแดดตากฝนให้ตัวใหญ่แข็งแรงยังไงก็ไม่รอดแน่
1 t$ @6 F' z1 e$ w1 t6 n) O0 g) q$ j+ _( C
: q, ?3 G( x: U& {0 `2 r5 d3 v! xเขาอึ้งไปกับท่าทีโมโหของผมก่อนถอนหายใจหนัก/ t7 t$ T# t; V9 q! e9 N" v
! K# Q- z, ^: T* r. w2 f, E
4 ]) ]/ R) d$ Y* J“ผมกลัวคนจะมองคุณไม่ดีใครจะคิดยังไงถ้าคุณเอาคนบ้าเข้าคอนโด” คำว่า‘คนบ้า’ ทำเอาผมเจ็บในอก 3 |: R' t( [( T+ g/ |: V
, u3 Y6 T5 C+ _6 ^! w. b
{$ V6 a5 K$ Q& t“นายไม่ได้บ้า”
6 m7 {8 v6 |2 K e% w6 f5 d- ]" y" e/ Z8 i* A
! B& ~5 ^: g# n! J H( n; w
“คุณดื้อกว่าผมอีก”5 B: ]3 q$ L6 [' j6 X `
, m, P" T* f* G) g6 h5 g! H
: |( _! F" w6 K- D% q4 Y( V( M
“รู้แล้วก็เลิกปฏิเสธแล้วไปด้วยกันสักทีเถอะครับถือว่ากระผมขอร้อง!”. u. a9 U; k+ s
1 H. W5 g3 [+ S+ @9 ?0 D
( x2 c$ T( q6 G5 A) S: cในที่สุดผมก็สามารถบังคับคนที่ดื้อสุดๆคนหนึ่งมากับผมได้แต่ก่อนจะกลับคอนโดเขาก็ขอไปที่ๆหนึ่งก่อน# b2 H: A1 E* l& D$ S$ @% n
( R2 M4 ]" `2 b0 G' }& x% ~! |" \3 n1 m3 n# }1 C
เขาพาผมมายังหลังบริเวณบ้านที่ถูกไฟไหม้จนตอนนี้เหลือแต่ซากไม้ตอตะโกสีดำตรงไปยังท่อระบายน้ำขนาดใหญ่ที่ฝังอยู่ใต้ดินโดยมีปลายท่อด้านหนึ่งโผล่ออกมา เขากระโดดลงไปก่อนมุดหายเข้าไปในท่อระบายน้ำผมชะโงกเข้าไปมองแต่เห็นเพียงก้นของเขาที่อยู่ในท่าคลาน) a) T, B2 g8 H; J2 }% |- x5 M D- M
4 A8 o% I4 Y7 d! ^! H+ i& ?! F1 T0 _, T% x7 F3 [; U" A3 M
อย่าบอกนะว่าโดนไล่จากตรอกนั่นก็มาอาศัยอยู่ในท่อระบายน้ำ
1 U$ `! J* G( A" n
% E# A5 p3 {9 |: |
; \, e9 V9 O! v5 L7 Oและการคาดเดาของผมก็ดูท่าจะจริงเมื่อเขามุดออกมาพร้อมถุงปุ๋ยที่ไว้สำหรับใส่ข้าวสารสิบห้ากิโล ณ ตอนนี้มันถูกตัดแปรรูปเป็นกระเป๋าสะพายข้างไปเรียบร้อยแล้ว7 {7 C0 R$ Y) D, A
( i8 s, u- C$ a! c+ u3 z: B: j3 b
/ p: X7 y/ E1 b" t“ถุงอะไรอ่ะ” ก่อนหน้านี้ผมไม่เห็นเขาจะมีอะไรติดตัว
7 K% q$ p) I. _/ V
4 j- a+ B( S8 T3 |2 w$ s
' A W8 F6 G" l, Q/ L“บ๊อก” เอ๊ะ เสียงอะไร! m6 d6 k9 S% W6 R+ S% P
, | ^3 J! Z' O" Z( \
$ c8 J ?! ~, R, d9 ~
“น้องหมา!!”$ u; o9 V2 p5 a9 N( i$ Y: R
- D R6 r; @$ ~! J4 V2 Q" R2 {" X: ]* K& n2 ~: I) C: H( P- `
ผมเข้าไปอุ้มเจ้าน้องหมาที่โผล่หน้ามาจากถุงปุ๋ยแล้วส่งเสียงร้องที่ผมขี้ตู่เอาเองว่ามันจำผมได้และกำลังทักทายผมอยู่ # L, E8 `/ f6 z3 h) {8 p1 {
5 k$ e' f+ n7 U! m& }
( s2 y. T- B4 X, z) `. U“นายเอามันมาไว้ที่นี่หรอดีนะไม่เตลิดหนีไป” ผมพูดพลางจุ๊บปากมันหนึ่งทีและมันก็ส่งลิ้นมาเลียปากผมตอบน่ารักจัง
- k' U$ U; i; Y) F/ g9 D( D3 c5 N* |# a5 w# h
+ _5 X/ d$ N; g9 [- b* s
“มันกลับมาเอง”
* C- {) K! f! B( l$ E, F# y; Z7 t) l* H& } A. j D! w1 k! s
' h+ a4 \6 H. [0 ^
“หือ” ผมเงยหน้าขึ้นสนใจผู้ชายตรงหน้า# K7 L2 }/ g! |6 ^0 j
; ]4 Y1 k3 q/ C/ N( S! B
1 p; @! R2 w# o. s, }+ ]“มันวิ่งหนีไปตอนที่ผมโดนชาวบ้านรุมทำร้าย”
3 o4 r5 I' r p/ p3 {+ T @ j/ E; S2 O9 Y. N% K% Y
6 Q* D( ]& y, \! I; w I" v5 O“แล้วนายรู้ได้ยังไงว่ามันอยู่ที่นี่”3 u( D u7 @1 {
4 _" M3 N) E% j% O# B7 A! E6 b7 d2 j& b7 j) H+ A
“มันคงจำทางกลับได้หรือไม่ก็มาตามกลิ่นเสื้อผ้าของผม” เขาชูถุงปุ๋ยขึ้นเป็นเชิงว่าในนั้นมีเสื้อผ้าอยู่ ก็เสื้อสูทกับเสื้อผ้าชุดเก่าก่อนที่ผมจะไปซื้อมาให้ผลัดเปลี่ยนนั่นแหละ5 a9 L3 r# Y+ } b+ p. ] o
1 m4 w; }0 R7 z o$ x0 @
. B! d( c$ {- [+ K( J" |“ฉลาดจังเจ้าตัวน้อยรอเจ้านายอยู่สินะ” ผมก้มลงไปคุยกับน้องหมาในอ้อมกอดอีกครั้งก่อนเงยหน้าขึ้นมาส่งยิ้มกว้างให้คนตัวโต4 I( k" \. l2 q% K
! t6 z, G# z o
, ]/ d' u# X$ E“ต่อไปนี้ก็ไปอยู่ด้วยกันนะ^_^”
# E- c" \" I- {% a1 a9 c9 `
& c' W% W$ b5 p" D5 |" i! Y' N
( f Z" r* t" s ]1 P
7 b) d4 I" W8 w3 g* f' F9 ^( U0 Z9 g8 D; a o, m' ~2 d) s
W6 U2 M/ W1 l, D# q, _9 N. R
+ X: M" ?1 T( X3 ^0 H' e+ V“ไอ้เล็กยามบอกว่ามึงพาคนบ้าขึ้นคอนโด!” ไอ้ปอนด์เข้ามาเขย่าไหล่ทั้งสองข้างจนหัวโยกคลอนมึนไปหมด ผมเข้ามาในห้องมันเพื่อขอเสื้อกับกางเกงยางยืดสักชุดแต่ยังไม่ทันพูดอะไร พอเคาะห้องมันยังไม่ทันเคาะซ้ำประตูไม้บานใหญ่ก็เปิดผั่วะออกมาแล้วก็เจอจับเขย่าๆเช็กๆไม่หยุด) q/ ?. q3 x9 S; A
8 R2 L1 \& J6 O
) k6 I( z4 @* M: t+ M“พะพอก่อนกูเวียนหัว!”: I1 J) X8 q9 Z8 M
6 Y( O; S4 s z9 k D3 ^5 l L! ]
4 q. l, U5 h3 p9 t" r8 m“บอกกูมาก่อนสิว่าไม่จริง!”+ a [# J6 b$ |
. t$ U) [4 Z+ Y( T2 n: T% S l+ p5 Z" A, A5 @5 j& @- O! Y
“โอ๊ย ไปคุยกันข้างใน เดี๋ยวห้องข้างๆก็แห่ออกมาหรอก” ผมผลักมันเข้าไปในห้องก่อนปิดประตูปัง พิณกำลังพับผ้าอยู่บนพื้นหน้าโต๊ะเตี้ยหันมามองเราสองคนงงๆ
! I( H6 k9 D) j; u' y }5 k k% ~% X) J" Y1 X/ `
5 u# w( x0 G$ D$ b$ I“ไอ้เล็กกูรู้นะว่ามึงจิตใจดีเลิศแต่แบบนี้มันเกินไปรึเปล่าวะ” มันว่าด้วยน้ำเสียงซีเรียสขั้นสิบ
3 O+ u! k6 |9 d
4 O5 j5 l( K2 _4 a5 j8 f+ p
2 F2 W& V% e: e. f$ L“กูพูดไปมึงก็ไม่เข้าใจเอาเป็นว่าเขาเป็นคนดีมึงไว้ใจได้”+ K" Z( A& q* w& @* r7 W
& C a( ~3 Q( l; B: T- M' o7 b: B2 P% Y2 D
“มึงเจอมันไม่ถึงเดือนไม่รู้แม้แต่ชื่อด้วยซ้ำ!”มันยกมือขยี้ผมอย่างหัวเสีย
' }. w. ?) N7 K" R2 Y4 Y6 S$ N! e7 k. F: h/ P) A% [. E+ W
3 A7 y" L* R# y. T0 y4 {
“แต่เขาเป็นคนดี”
1 [9 Q: f4 n- u" y( q
7 s! r( w- R5 U4 R0 y- }
7 [& {6 x1 o! I$ o) M) Q5 D“มึงไปแหวกอกมันดูหรือไงถึงรู้น่ะ!”
6 `$ J: W* F: G0 ^* Z4 M0 v# C; k8 `; a
0 B2 l9 u( v c- W. D7 r& O
ผมไม่รู้จะอธิบายให้มันฟังยังไงว่ะ+ e! w* z& V6 \
: U6 @' _1 q* p2 s1 W. ? s7 q) t1 \% s6 ~$ |5 U
“ปอนด์ มึงฟังกูนะกูยอมรับว่ากูไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเขาสักอย่าง แล้วกูก็ไม่เคยไปแหวกอกบ้าบออะไรอย่างที่มึงพูด แต่เขาช่วยชีวิตกูไว้เขาคือผู้มีพระคุณ โอเค ถึงสุดท้ายเขาจะไม่ใช่คนดีหรือถึงแม้เขาจะเป็นคนบ้ากูก็ปล่อยเขาไว้แบบนั้นไม่ได้ มึงเข้าใจกูมั้ย”& p, i& h7 s+ F7 ]9 W# I* U! z
8 h! J! u( r K8 @; W; y) [6 k* X
9 g) u" ?& t9 X! ^" y“แต่มึงก็ไม่ควรเอาเข้ามาอยู่ในห้องมึงถ้าพ่อแม่และพี่ชายมึงรู้จะเกิดอะไรขึ้น”
: ]0 ^2 u0 @; s, Y; ?9 M: m# [) w s! l$ v, d
1 P; q6 Q# `: k$ s4 T“กูขอล่ะปอนด์กูเชื่อว่าเขาเป็นคนดี ไม่ทำร้ายกูแน่นอน กูอยากให้มึงเชื่อใจกูนะกูดูคนไม่ผิดหรอก” ผมส่งสายตาอ้อนวอนขอร้อง
; Q4 `" Q+ u/ ^$ y1 B# i" O6 r! Z- M0 O. L7 s
- l# G7 K3 Q! {9 O$ Z“ที่รัก” ผมส่งสายตาขอบคุณพิณที่ลุกเดินมาลูบแขนไอ้ปอนด์ช่วยอีกแรง- _# }+ z, Y5 o; F2 m" Q5 a# _
& Q U* r/ w- R1 Q$ p# }* k; @0 b+ e' ^: B
“ที่รักเข้าใจปอนด์ใช่มั้ยมันคนละเรื่องกับความเชื่อใจ”- _- b" g1 i1 H: O% A0 f! C
6 a: }$ d3 w, i+ W% a1 G
( F8 U+ M: L* [( C$ a) Z
“พิณรู้ค่ะพิณรู้...ปอนด์เป็นห่วงเล็ก แต่ที่รักเล่าให้พิณฟังเองว่าเขาเป็นคนเข้าไปช่วยเล็กไว้ ถ้าไม่ใช่คนสำคัญไม่มีใครเอาชีวิตกระโจนไปเสี่ยงแบบนั้นหรอกนะคะ แล้วเขาจะทำร้ายคนสำคัญได้หรอ” พิณเอียงคอส่งยิ้มหวานให้ไอ้ปอนด์ที่ขมวดคิ้วคิดตาม- n0 h& J' E5 A% V$ X
1 {" ]: [* c0 J+ u0 c. T5 e& S! x% @ k9 i
แต่ผมนี่สิรู้สึกหน้าร้อนกับประโยคของพิณยังไงก็ไม่รู้
" |8 r! t/ Q$ T. W% C g% C' t# i; q: g4 q5 Q
0 ~: R8 V( S& D; ~( \% D/ n r+ ^. g
“แต่เขาหน้าตาน่ากลัวมากมั้ยพิณกลัวนะ” เมื่อเห็นว่าไอ้ปอนด์มีทีท่าอ่อนลงพิณก็หันมาขยิบตาพูดน้ำเสียงขี้เล่นกับผมแทน ถือเป็นการตัดบทและมัดมือชกว่าไอ้ปอนด์โอเคแล้ว5 u) I! _$ O! |: X4 I
9 R4 \" r( |& x% `# g. w
4 {9 d. V. s0 Y% |5 E+ m“ไม่หรอกรับรองเงาะถอดรูปเมื่อไหร่พิณจะอยากได้แฟนใหม่ทันทีเลยล่ะ”' V- r+ I* W* d/ w
" e+ m& s* | j2 i1 J; H
5 |4 P) O2 O- F/ `“ไอ้เล็ก!” 7 P. s& ~3 e" s3 r- v
3 Q$ B7 J$ f% Z- z) I4 P# Z8 }7 o8 m/ [6 q2 B& ?
ไม่ได้พูดเกินจริง ภาพวันที่ผมเอาเสื้อผ้าไปให้เขายังติดตาหล่อมากจริงๆขอบอกผมยังคิดอยู่ว่าถ้าสาเหตุที่ทำให้เขามาเป็นคนเร่ร่อนเพราะว่าตกงานจะจับเอาไปแคสเป็นนายแบบท่าจะรุ่ง+ q5 w; z6 ^# u' d B- A% u* |8 I6 U
3 `+ b% z! E& p7 U0 Q9 ?) t G' [2 x: k A
คราวนี้แหละได้ไปเป็นดาวโดดเด่นบนฟากฟ้าแน่ ฮ่าๆ
0 I+ G& B# S6 y7 W7 t9 ?' R4 `& w; k3 [2 s; I8 f* o% Z1 [9 L. \
; e, `5 @/ U# \, I
“แล้วนี่มันอยู่ไหน” ไอ้ปอนด์ถามเสียงขุ่น
0 |% `- n B% G) @+ i. ^5 W- [; M* T: I5 \8 F& _
1 S1 Q- t; V! y$ z1 G“อาบน้ำอยู่กูมาห้องมึงก็จะมาขอเสื้อผ้านี่แหละ” ผมพูดเสียงแผ่วเอานิ้วชี้สองข้างจิ้มๆกัน, Z; e& p# {& e! k( _
; V! \ M8 D, d" [" a! y' w A- N& }9 H0 T; I
“งั้นเดี๋ยวพิณไปดูให้นะตัวใหญ่ๆใช่มั้ย”8 c6 Y# `* b! q t$ E
8 g* v9 z5 r6 G: L5 X- G8 @6 _. @5 c/ n2 X( e. S7 b+ d/ t2 ]
“อืม” พิณว่าก่อนเดินหายเข้าไปในห้องนอนไอ้ปอนด์กอดอกมองผมนิ่งก่อนจะว๊ากโวยวายออกมาจนผมสะดุ้ง$ k$ o1 G% L9 }
6 z; F& e& R6 [1 P
4 m0 V0 n0 n) z7 N
“กูอยากจะผ่าสมองมึงออกมาดูจริงๆเล๊ย!!”
8 D2 W4 y) B, M) n* J# l8 L( p% K
4 S3 n. Q H, v, B+ y/ S2 }8 o. C. F
“เฮ้ย!!” 3 G2 K( Q; Y9 O$ C y6 |
' r& y1 Q9 C* _) d: M, z% G8 n
: U; w) Q u; j! lอย่ากระโจนมากระชากหัวกูนะไอ้บ้าเอ๊ย!! , D1 ^; Q9 d' O3 K
|