|
เร่ร่อน55 X) ]1 W$ v T' z4 H/ i- b6 }
; R6 R# b4 n4 J+ g
" J& Y+ G" C# w. p% x8 c( x' \* e- S* p6 {3 ^6 @# @# d" ~- a4 K
แอ๊ดดดด
- S6 Y( z- o4 T* c& P) P% l! e' |6 {3 W# P" T1 S
* P, j, Y3 z1 p9 g6 ^4 p0 V
เอิ่ม...- D% h% p4 t5 {7 S4 }- W7 n
6 q) M( }& b# U* W2 `
2 r3 R' L0 @: x4 dสถานการณ์น่ากลัวขั้นสิบ U2 A+ ^2 V9 u! I' I
% g% V& v7 M2 N$ S% @; R: }. h2 T; `$ J% h7 U. O
หลังจากเคลียร์กับไอ้ปอนด์เรียบร้อยและมันก็รับปากแล้วว่าจะไม่บอกเรื่องนี้ให้ครอบครัวผมรู้ ขนาดไอ้ปอนด์ยังไม่เข้าใจจนต้องอธิบายกันยืดยาวขนาดนี้ไม่ต้องคิดเลยว่าครอบครัวผมจะคัดค้านเรื่องนี้แบบหัวชนฝาขนาดไหน เอาเป็นว่าผมแค่ให้เขามาอยู่ด้วยชั่วคราว(บอกคนอื่นแบบนี้)เมื่อเขาสามารถตั้งตัวได้ผมจะให้ย้ายไปอยู่ที่อื่น9 `1 R- D+ f, R4 T" \4 `
; p6 c4 m; p8 U8 C: L% ~, h! ~8 s* y. j$ B1 q F" a
แต่จะให้ปล่อยไปเป็นชายเร่ร่อนให้คนอื่นรังเกียจอีกผมทำไม่ได้
$ j' x3 l9 j, R, N/ p( l
' _- V- d. @0 ?
. ~6 I0 J$ M9 c& h7 Q" e+ Dกลับมาที่สถานการณ์น่ากลัวขั้นสิบของผมดีกว่า ผมกลับมาห้องตัวเองโดยที่ในมือมีเสื้อผ้ามาหนึ่งชุดและเมื่อเปิดประตูห้องเข้าไปก็ได้เรื่องเลย...; w6 @8 W2 \' Z H; A. _# }
# ^& v9 j) A5 ^( N
$ Z$ E+ b# v$ A
ชายเร่ร่อนที่ผมให้ไปอาบน้ำเมื่อครึ่งชั่วโมงที่แล้วโดยผมกำชับว่าอาบหลายๆรอบเอาให้สะอาดหอมฟุ้งไม่ต้องกลัวเปลืองแชมพูสบู่อะไรทั้งสิ้นพร้อมทั้งหยิบแปรงสีฟันด้ามใหม่ให้เขาแปรงฟันด้วย ซึ่งเขาก็พยักหน้าเข้าใจเอาผ้าขนหนูสีน้ำเงินผืนใหม่(ของผม)พาดบ่าพร้อมอุ้มน้องหมาเข้าไปด้วยกัน
2 `* X$ i/ [4 I, B4 c/ I0 ?# E3 S
?3 b. B" O! f# ?, R8 d
( N$ y4 ?$ K4 g7 uและตอนนี้เขาก็อาบน้ำเสร็จแล้วและน่าจะเสร็จนานแล้วด้วยเพราะดูจากผิวกายแห้งน้ำของเขา แต่มันจะไม่เป็นปัญหาเลยถ้าเขาไม่นุ่งผ้าเช็ดตัวผืนเดียวนั่งพิงประตูกระจกที่กั้นระหว่างส่วนห้องกับระเบียง แขนข้างหนึ่งเหยียดตรงวางพาดบนขาข้างเดียวกันที่ชันขึ้น มืออีกข้างลูบบนตัวน้องหมาที่นอนหมอบหลับตาอยู่บนต้นขาที่เหยียดยาวบนพื้น เสี้ยวหน้าด้านข้างสะท้อนกับแสงยามเย็นให้ดวงตาคมเฉี่ยวที่เหม่อมองไปด้านนอกดูเข้มแวววาวขึ้น
' c! F/ k. ^% V- ]! r9 k1 s
# k: K$ j: u4 A0 ^5 J# \0 Z; P0 _# _& f6 ^/ M7 u4 e
ผมทรงรังนกกระจอกเต็มไปด้วยบรรดาฝุ่นคราบสกปรกถูกชะล้างออกไปจนหมดสิ้น บัดนี้เหลือเพียงเส้นผมสีดำสนิทเงางามถูกเสยไปด้านหลังเปิดเปลือยใบหน้าคมเข้ม
# E1 p; x5 l6 Z. o+ i% _" x8 T& v' @4 a* Z
' d) l( \. L+ l' I
ฮะฮอตเป็นบ้า!!!
/ n+ H9 `; @9 p/ x% ]% J/ n
5 C! l( Y0 F6 }
Z5 {) z X- L- E4 M9 I- v8 w% A$ Vมือไม้อ่อนจนเสื้อผ้าในมือแทบร่วง!!6 U& a# l! {- n M
b6 ~" ~2 t4 \/ i5 y/ [
9 n7 F! w9 a4 r“นาย” ผมบังคับเสียงไม่ให้สั่นขณะเอ่ยเรียก5 m \% G) ~$ H! w3 C6 n
& X) N9 R! g* N
6 {! @7 o8 m4 |1 V
เขาหันกลับมาตามเสียงเรียกใบหน้าเสี้ยวเดียวที่ผมเห็นในคราแรกตอนนี้ผมเห็นมันชัดถนัดตา
9 ]: `' t( @7 k* i/ l+ Q3 g0 n* t, |
6 a; X- C+ q1 e4 D! m& o
หล่อเลิศอย่างที่คิดไว้จริงๆด้วย!!; N# F9 D. r6 B8 P' U
) z* |+ G2 ?: c: f% M r J6 V) I' ^/ W. t q
“เสื้อผ้า” ผมยื่นของในมือไปให้ซึ่งเขาก็ค่อยๆหยิบน้องหมาไปไว้บนพื้นข้างๆก่อนยันตัวลุกขึ้นและเดินเข้ามาหา ส่งมือมารับเสื้อกางเกงแล้วเดินหายเข้าไปในห้องน้ำอีกครั้ง6 S" J; A$ N" d& v* i9 v/ Z: O
7 ~8 T# F. @$ c
* V$ h A( X) ^6 P
“นี่!ไม่ต้องใส่เสื้อนะเดี๋ยวจะทายาให้!” นึกได้ผมก็ตะโกนบอกไล่หลังเสี้ยวนาทีเขาก็ออกมา...สภาพไม่ต่างจากเมื่อกี้เท่าไหร่
9 w9 u8 J M& k* T# L! S
& L( S* {5 O2 O/ H" ^$ S6 _6 [5 p6 V: q9 S
แค่เปลี่ยนที่ปกปิดส่วนล่างจากผ้าเช็ดตัวสีน้ำเงินเป็นกางเกงขาสั้นยางยืดสีขาวแทน. o* T8 H5 H$ K
3 G/ ^# S# b, g, K- @$ ]
" S! f6 `7 c r7 H, Kมันตัดกันจนทำให้ผิวเนื้อสีน้ำผึ้งของเขาโดดเด่นกระแทกตาให้ฝ้าฟางเข้าไปกันใหญ่
: l$ z8 X4 B8 O1 ^3 e- }2 y2 X+ u s) m& B. p
& N/ p3 ^: N ~6 E% N7 r& x) yผมหลุบตาลงต่ำ กลั้นใจมองนานไม่ได้จริงๆ สีผิวตรงมือและเท้าทั้งสองข้างรวมถึงบริเวณลำคอขึ้นไปบนใบหน้ามีสีดำคล้ำกร้านแดดตรงข้ามกับส่วนในร่มผ้าที่ไม่ได้ขาวเหมือนหยวกแต่กลับเป็นผิวสีน้ำผึ้งนวลเนียนรับกับกล้ามเนื้อสมส่วนได้รูป ซิกแพ๊คบริเวณหน้าท้องหกลูกเรียงตัวสวยรับกับเอวทรงวีเชฟที่ขอบกางเกงเกาะไว้หมิ่นเหม่ ประดับด้วยไรขนอ่อนใต้สะดือเรียงยาวหายเข้าไปใต้ร่มผ้า
7 R/ O6 U/ h5 f6 K$ b/ b
, G T+ }7 [+ E1 m0 ^: s/ c+ }( Q0 ^' j4 X
อย่างถ้าเอามือไปลูบคงไม่เจอไขมันหยุ่นมือคงรู้สึกได้ถึง...
2 D/ x( n, Q5 p* q( d! w' }- O
% ?7 K( H* L. ~& u1 _
5 c1 w8 c: I+ [) x; v7 C) N% Qอ๊ากกกกกกกกกกผมไม่ใช่ปุญมนัสผู้มีจิตใจใสสะอาดอีกแล้ว ผมมันหื่นลามกจิตใจสกปรกที่สุด T^T
; t% O7 Q j; a1 D: B5 X/ }9 R7 f1 e/ X" R) _6 a1 N. O: k
8 O3 w1 J$ R' J ` m“เสื้อมันเล็กไปผมใส่ไม่ได้” เสียงทุ้มเหมือนระฆังเรียกสติที่แตกกระเจิงกลับมาอีกครั้ง ผมรับเสื้อคืนมาพร้อมทั้งบอกให้เขาไปนั่งบนโซฟาเพื่อที่จะได้ทายาให้ G* D% R- R9 C/ p
' ~* X' ^7 H9 w( f( a8 Q$ P4 U4 b [
ใช่!! ผมควรมุ่งประเด็นไปที่รอยฟกช้ำตามตัวเขาสิไม่ใช่รูปร่างหน้าตาเอ็กซ์แตกของเขา! |5 u$ L% {/ Q
8 k5 L0 M* |0 r8 W W* f
# s5 n# L @0 K# r0 ~" j; J
0 U# o4 ^' K1 M
ฮืออออ เอ็กซ์แตกบ้าบออะไรของแกเล่าคนเล็ก!!
2 H( m, u3 B7 T0 n ) p( R# a3 m% i4 _, k
5 @5 R8 |) e- T$ T* z: ?
3 F' B, `3 h; E; v2 O3 G h) |“หะหันหลังสิ” เขาทำตามแล้วผมก็เริ่มทายาบนแผ่นหลังของเขาเป็นส่วนแรก มันดีต่อผมด้วยที่จะไม่ลวนลามร่างกายเขาทางความคิดมากไปกว่านี้ แต่แผ่นหลังเขากว้างน่าซบจัง T^T( n+ H) J5 b* v& y
6 i1 _8 B- t# o' W8 M6 Q+ u
; ]- R. O* R5 p. Dหยุด! หื่น! เดี๋ยว! นี้!1 F9 w, d+ A; y6 q3 |* {
8 r6 Q9 f# Y5 A) {3 z3 k' u
: d9 c2 F3 N, K& M3 |" l& u0 b; F ผมหมุนเปิดฝาหลอดยาก่อนบีบลงบนนิ้วแล้วลงแรงทาอย่างแผ่วเบา รอยฟกช้ำเริ่มเขียวคาดว่ามันต้องเริ่มปวดหนึบหนับแล้วแน่นอน นั่นทำให้หัวใจผมเหี่ยวเฉาขึ้นมาทันที ความฟุ้งซ่านก่อนหน้านี้มลายหายหมดสิ้น- F! V7 T- X: T
9 _; _' b7 } n9 D0 g# V/ q
# O' `. f% q2 U+ i1 v) D7 c& u“เจ็บมากมั้ย” เขาส่ายหัว นั่นทำให้ผมรู้สึกเคืองขึ้นมานิดเป็นคนเหล็กหรือไงเจ็บก็พูดมาสิ!
* L: g! q# o q# F' {# }) J' c/ P( i, n) H( |) B5 V& e9 _+ {0 G
$ Y8 t8 a" ?7 q6 s7 Z6 Q/ ?ฮือออ แท้จริงแล้วผมเป็นคนบ้าใช่มั้ยถึงอารมณ์แปรปรวนเยี่ยงสตรีมีประจำเดือนแบบนี้T^T b; _( i2 J) ^9 _5 |% d
2 {2 W6 h: x4 o( k# F D
4 y( |6 o9 O4 N/ X& Y
“เสร็จแล้วหันหน้ามา” ผมทายาบริเวณเอวข้างขวาเป็นที่สุดท้ายก่อนจับเขาหันหน้ามา / L# f W% A" B3 ]9 h3 b8 y
, O- n3 ~ S% L7 S. B
' R7 h: `3 r' F8 p5 t7 J“เดี๋ยวผมทาต่อเอง” เขาส่งมือมาดึงหลอดยา
2 P% J. q* j' h( a, T' A% A$ r/ Z/ y6 b/ Q/ T! \
9 y$ d N% ]* R- A“เดี๋ยวทาให้” ผมชักมือหลบก่อนลงมือทายาไล่จากใบหน้าเขาลงมา เมื่อถึงบริเวณหน้าอกนิ้วผมชะงักนิ่งเมื่อสายตาปะทะเข้ากับรอยแผลเป็นยาวประมาณสิบเซนฯตวัดเฉียงขึ้นสี่สิบห้าองศาบริเวณหน้าอกด้านซ้ายเหนือหัวนมสีน้ำตาลเข้ม# j: f! c- u5 j% m' T# C. L1 h; A
@. s# a8 G+ E/ J. q
1 W* N5 }: g4 x( r& R* m8 \ตรงตำแหน่งหัวใจพอดี
4 h) L3 ~ a( n" T" @! E7 o+ j2 V+ H, T7 g( X
! w( a4 S6 X0 |# f8 hเมื่อครู่ผมมองไม่ชัดเห็นเพียงแวบๆนึกว่ารอยแผลที่ได้จากการรุมสกัมเหมือนส่วนอื่นๆ
! D' V: H0 F6 e$ v! W
% i+ `- a+ I+ W: m$ v
& Q+ I% w/ t+ H/ s9 m) Y“รอยแผลเป็นนี่...”! |/ w1 s' H6 A, U3 j
; ?2 U) k9 Q' O6 y o$ \* G" i/ C f
สายตาเขาปรายมองตามนิ้วมือที่ลูบไล้สัมผัสมันอยู่7 w) m9 u, Q6 A. y. y/ M6 o# z
) u" K9 G/ L6 U
1 B6 r. K; ]! a+ ?: q
“ไม่รู้สิ” เขาตอบเสียงเรียบ
3 j# R& u0 ~5 a* f2 X7 G) i4 u1 D/ R5 Y( f+ r& G' J4 s
: q4 U6 O; h( O0 C
“หืม” ผมเลิกคิ้วสงสัยอะไรคือรอยแผลเป็นเหมือนโดนฟันมาแบบนี้บอกว่าไม่รู้ V& V) J7 F, Q7 O: v/ ?
0 B% F+ M9 s5 |9 R! u
/ V2 [0 W$ P- N
อย่ามาอำว่ามีมาแต่กำเนิดเหมือนปานอะไรเถือกนี้นะผมไล่กลับท่อระบายน้ำจริงๆอ่ะ
) e8 X4 C* G2 L; |3 i2 N' c" x4 P& j/ m2 y4 ]7 c! u
) `& J2 v. p, n( B- s6 @: b
“ผมไม่รู้ว่ามันมาได้ยังไง” นั่นไงล่ะ!!
8 N' `% ?0 S- ?- p$ P
4 S8 B' V' W; ^% V! i- q- X! s& Q4 m) b
ผมเงยหน้าขึ้นสบตาเขาแต่มันก็ว่างเปล่าดุจเดิมไม่ได้มีอาการหลุกหลิกเหมือนกับว่าที่เขาบอกว่าไม่รู้คือไม่รู้จริงๆ ไม่ได้ต้องการปิดบังแต่อย่างใด
( A! m" P* ^: f& T5 Z* {6 U4 r1 I/ {: ]* f* g& N9 V; ^0 X
' [0 M7 a6 A1 d3 f' j2 m$ Nผมเริ่มลงนิ้วบนรอยช้ำต่อ
3 `& S' A* q( \# d2 {( L% [, [
" d7 ?* F" U0 y: W- J2 {1 W- u! Q9 E4 k' ~/ E
“เอาล่ะ ในเมื่อเรามาอยู่ด้วยกันแล้วฉันถามเรื่องส่วนตัวนายได้ใช่มั้ย” ผมเกริ่นนำ อย่างที่ไอ้ปอนด์บอกผมควรรู้เรื่องราวเกี่ยวกับตัวเขาบ้าง...ไม่มากก็น้อย5 ?) A' P, }* l& h8 W1 H
M& R7 W) @" w0 P8 Y6 ^0 \3 ~. m& `) V
เขาพยักหน้า
6 N5 R& J, z3 Z: W+ K! s
1 i y# |9 |/ v3 v5 {, `* X( q0 E( z, z; V
“นายชื่ออะไร” นี่แหละ สิ่งแรกที่ผมควรรู้เอาแต่เรียกนายๆกับชายเร่ร่อนอยู่ตลอด คราวนี้จะได้เรียกชื่อถูกแต่คำตอบของเขาทำเอาผมแทบหงายท้องตึงตกโซฟา
H7 H3 X" y! X- I8 l+ A2 t- R: b& k% w. M) }* G. J* G6 }1 N
& q& T( \( I3 _" i5 w- R" X' h“ผมไม่รู้”
3 W) C) F2 F3 ]- \; P. k4 H$ N$ m3 L
$ ?6 t- p# \1 h7 l
“นายไม่รู้จักชื่อตัวเอง!!”
4 J: M7 b. o' o2 X {
% ]- u" x; _5 {. j O p4 l) ~* e5 q
ได้โปรด...อย่าส่ายหน้า...
$ t( m6 b e. |' s
0 n9 b+ Z% g! v6 d2 j& `' t6 K: e; o; H
บอกว่าอย่าส่ายหน้าไง!! " @, W8 F% u4 u) d: z
+ e: g8 S; {6 S2 e8 W* W- n+ p; {
เดี๋ยวร้องไห้ใส่เลยนี่!* w$ Q! l+ a; s8 c! ^5 a3 v
/ H0 Z k- I( K) m3 o% m6 z* J2 X) z0 E
มันไม่ธรรมดาแล้วนะ!( I6 C$ W* s& l9 V& O" v
! e) Q% l$ X- o6 g7 \" P6 ]! i
# t# e: Z, G3 }7 ?, }7 Vโอเค เอาล่ะตั้งสตินะคนเล็ก
" }5 ^2 t4 T0 R% _& o {+ ^; A
: n, @" \8 X3 f3 s3 s$ i
' R2 o4 r: C: H9 ^1 U9 z9 ]7 Y [0 d“โอเค...โอเค งั้นฉันเปลี่ยนคำถามใหม่ นายรู้อะไรเกี่ยวกับตัวเองบ้าง” ผมยกมือกุมขมับพลางจ้องหน้าเขาอย่างจริงจังยาเยอหยุดทาไปทันที ซึ่งเขาก็จ้องตอบผมอย่างมั่นคงก่อนจะ...ส่ายหน้าช้าๆ
9 e4 ^" |- [3 ~$ a& c& S
, s; P7 a/ z) U) R a6 h- `
$ i* D7 `) f h9 yโอ้มายก็อด!! บอกผมทีว่าเขาล้อเล่น!
& t( x3 W7 ^ B. x- F1 Y* L; Y' }- M: B9 O* a" w9 {: H% F7 ^5 ~
" [1 O$ u" a2 T3 E( p“นายจะบอกว่านายไม่รู้ว่านายเป็นใครอย่างนั้นหรอ”; M3 U' c4 [. v3 V
( g2 T& x. ~: V7 w) {) P P! e
6 ]$ O/ X3 N) E/ z: f& Yเขาพยักหน้า9 Q& C3 _2 d. L. o: ]# |: j
: H. L4 C, k2 @3 i% W, J @
+ d/ d( N, H+ D) Q4 j# J9 Uง่ะ พยักหน้าไปก็ไม่ทำให้ผมรู้สึกดีขึ้นเลยสักนิดแย่ลงกว่าเดิมอีก
& y! L* F6 S1 ] D# m# p+ B5 T$ \$ P/ w. _% A Z' v( |3 G( L
/ s4 F+ p0 m* i) T
“นายความจำเสื่อม!!” 4 `6 T/ b6 m" |8 H5 T
. ]& k8 a! B Q. [
! @- R f; }% D% w( tผมลุกพรวดขึ้นยืนพลางชี้หน้าเขา รู้สึกได้เลยว่านิ้วตัวเองสั่นจนชี้ผิดชี้ถูกไปหมด มันจะละครหลังข่าวเกินไปแล้ว! หวังว่าคงไม่ใช่ทายาทพันล้านโดนลอบทำร้ายเพราะแย่งมรดกกันจนต้องหนีหัวซุกหัวซุนเข้าไปในป่าแล้วจนมุมกระโดดหน้าผาลงมาศีรษะกระแทกหินจนความจำเสื่อมหรอกนะ ถ้าเป็นแบบนั้นผมจะเอาเรื่องไปส่งทางผู้จัดให้ทำเป็นละคร
' z. d# o' e u# g4 z+ h8 g' z
( ?# c* N, C1 w
5 x0 Q7 f: C- R/ y2 \แต่มันก็ตลาดเกินไปคงไม่มีใครอยากได้หรอก เอ๊ะ!ผมกำลังนอกเรื่องไปไกลแล้วหรือเปล่า T^T& p# u9 q7 e, c6 C" j: V
' v0 K7 ^0 u! b! o$ A& A l" z
$ r' c, q4 w& c5 G7 t3 r, D& w( q X“ถ้าการที่ผมจำอะไรเกี่ยวกับตัวเองไม่ได้เลยเรียกว่าความจำเสื่อมก็คงจะเป็นแบบนั้น”/ i5 i$ J. O0 D" p+ _* v
" s; r4 g" z+ n9 r5 C! j7 A# b- E P0 m4 h. _3 u& m
ขอบใจที่ช่วยเรียกสติกลับมาแต่ประโยคที่นายยืนยันมันทำให้สติฉันกระเจิงอีกรอบอย่างดีเยี่ยมเลยล่ะ3 O- @4 d$ n" }7 c
( Q# ?$ W( c# g" s6 v6 @6 V0 k
' _% v* c4 b. l# z4 m1 i9 c+ h“โอ๊ยยย นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันเนี่ย!” ผมสบถขึ้นพลางทิ้งร่างลงบนโซฟาอีกรอบ ศีรษะเอนพิงพนักพร้อมกับเอาสองมือปิดหน้าตัวเองอย่างเครียดจัด
3 P) K* D; d% b- c K9 o' P+ g2 J3 c$ ~1 Z N
j' F% y' S) |$ V0 c
ความเงียบเข้าปกคลุมนับสิบนาทีก่อนที่อีกฝ่ายจะทำลายความเงียบ# J: S# R( L8 U- H/ b
5 I; I$ [! e/ j& U" T. z/ F
% _- ^- w5 K1 N: k) ]. ]. r“ผมคงทำให้คุณลำบากใจอยากให้ผมไปก็ได้นะ ผมเข้าใจ” ผมพรวดนั่งตัวตรงมือจิกหมอนอิงแน่นแล้วโพล่งพรวดออกไปทันที
. C+ x- a' W9 h- r( I
7 E( h& h; R4 Z0 M( @1 L8 P1 x
! R. M$ {! S) G' Z“ไม่ได้เครียดเรื่องที่นายกังวลหรอกน่า แล้วยิ่งรู้แบบนี้ยิ่งปล่อยไปไม่ได้ใหญ่” ผมถอนหายใจอีกเฮือก “ช่วยเล่าเรื่องที่นายพอจะรู้ให้ฟังได้ไหม”
8 {, q1 ~1 i% r8 g8 h8 m0 \
; j4 R0 T7 A: K1 F( K
# x- I2 j( d( i5 D( Pเขาพยักหน้าขมวดคิ้วเหมือนพยายามนึกสิ่งที่เกิดขึ้น แล้วขยับปากเล่าออกมาช้าๆ ) r* M4 H1 U6 C, F
* n1 l5 Q8 W' _7 E7 o( v* P. X* u D" _
“ผมจำได้แค่ว่า...รู้สึกตัวขึ้นมาบนก้อนหญ้าอะไรสักอย่าง ลอยตามกระแสน้ำมาติดกับบ้านสังกะสีกลางน้ำของชาวบ้านแล้ว...” เขาหรี่ตาโคลงหัวเหมือนกำลังเค้นความคิด เปล่งเสียงเป็นคำกระท่อนกระแท่นออกมา “ผมก็ขึ้นมาบนบ้าน...โดนไล่ตี...โดนน้ำคาวปลาสาดไล่...วิ่งหนีมาหยุดอยู่ที่ตรอกนั่น...รู้สึกหิว...เจ็บ...หนาว...”
- g9 H' Q9 y( y" R, ^$ Y& [" p
/ a& W: o& M( X% v& q, r0 r% e1 x0 j& W {6 z
เล่ามาถึงตรงนี้น้ำตาผมก็คลอหน่วยเต็มดวงตา ปลายนิ้วโป้งยื่นมาไล้หางตาปาดน้ำตาออกให้อย่างอ่อนโยน ผมต้องเป็นคนปลอบเขาไม่ใช่หรอทำไมเป็นเขาต้องมาปลอบผมแทนล่ะ4 P T" n2 E5 a- S2 H8 k
/ n" V* o9 X+ i, d J {& j/ E2 ?
& W5 _$ V0 r, C/ Q' v
“นั่นคือสิ่งที่ผมรับรู้แค่นี้...ก่อนหน้านั้นผมจำไม่ได้เลย”) T) r+ I/ p- D4 t
; c3 p# |9 ~! j0 e1 t' N
1 i- s: F6 S: {9 nนี่สินะที่มาของแววตาว่างเปล่า...เพราะไม่รู้...ไม่รู้เลย: h# o( F% b2 d4 b# u
! o7 o; g9 O, H) x" S3 o
. u9 @! o9 }7 }$ E1 [3 ?$ N7 U' {+ a
จากที่ฟังผมประมวลเรื่องราวได้ว่าบางอย่างทำให้เขามาหมดสติอยู่บนผักตบชวา(ก้อนหญ้าของเขานั่นแหละ)ลอยมาตามแม่น้ำเจ้าพระยาแล้วมาติดกับบ้านของชาวบ้านหาปลาเข้า; L; Q) `9 x3 }+ E* Q
0 c! M- |: G) V4 y
7 j8 Q% |. m7 O( q2 e {0 kส่วนเรื่องราวก่อนหน้านั้นผมคิดว่ามันคงเลือนหายไปเพราะเหตุการณ์เลวร้ายบางอย่างที่เกิดขึ้นซึ่งเราก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไร
8 N# ^2 w0 ~6 U7 k# Y# ? X3 h$ H; W! F! J1 i9 [) t/ d# L
4 W+ J) ]5 H: @- T# A) K“นายจำใครไม่ได้เลยหรอ”
; C; i9 b, f, m. x4 n. \
}6 y9 p# v B0 K8 K! t1 J+ S3 t3 }1 T; E. o
“ใบหน้าเดียวที่ผมจำได้ขึ้นใจคือคุณ...คนเดียว” น้ำเสียงแผ่วเบาแต่เน้นย้ำชัดเจนทุกคำ เอิ่มก็เข้าใจนะว่าเขาตอบคำถามผม แต่มันรู้สึกหน้าร้อนวูบวาบยังไงไม่รู้
* y5 p" `. ]/ Y. [; Z& L0 W8 K8 q- N. ^7 m O: q) N% f7 V
* [7 f9 u8 b! f8 l9 f0 H3 R0 V
“เอ่อ...ไม่มีอะไรที่จะยืนยันตัวตนนายได้บ้างหรออย่างเช่น บัตรประชาชน ใบขับขี่ หรือบัตรอะไรสักอย่างก็ได้” ผมถามอย่างหวังว่าเขาจะมีของสำคัญติดตัวมาบ้างนอกจากเสื้อผ้าเก่าโทรมชุดเดียวที่ผมเห็น! [ Y& V, i7 c) u, L1 X- v
1 C) t; w% o8 z/ X1 Q1 m
" i5 a5 y7 X1 s8 @1 }: {, O) V
“ผมไม่มีอย่างที่คุณว่ามาสักอย่าง” ใจแป้วเลยมั้ยล่ะ “เอ๊ะ...” อุทานแค่นั้นเขาก็ลุกขึ้นเดินหายเข้าไปในห้องน้ำทำให้ผมตื่นตัวขึ้นมาอีกครั้ง
]# H; [" ^ d7 p& a7 j/ K! j2 h4 {3 f6 |, F+ T, ?: ]% b
- c% A9 Q, E( w c( h# C7 u4 f7 h
แต่แล้วเขาก็ออกมาพร้อมกับเสื้อสูทสีดำตัวเก่าตัวเดียวที่เขามี(ไม่นับแจ๊คเก็ตสีแดงที่ผมซื้อให้เขานะ) เอามันมาทำไมอย่าบอกนะว่ามันมีลายแทงอยู่ตามเนื้อผ้า
" `; T4 U0 s9 J! g9 [' H9 A$ q1 L" F
' K" X6 F* o2 c7 |( U8 b6 V" R2 y- Q: F
รู้สึกมั้ยว่าวันนี้ผมเพ้อเจ้อไปมากมาย & Z$ g- j* \5 x6 x$ E
. D) Z8 E8 B* C" ~: K! @9 f9 f' ?' O2 a5 |: d! |. O L* ^+ W
ฟุบ
. D0 Y) v# |4 k, E- c* j% O( T i. Q# h1 D5 S
5 D2 W! N7 A6 V2 ]7 n# xเขานั่งลงข้างผมดังเดิมก่อนล้วงเข้าไปด้านในของเสื้อสูทหยิบบางอย่างออกมา แค่เห็นสันปกก็ทำเอาผมตื่นเต้นจนนั่งไม่ติดที่ เขายื่นมันมาตรงหน้าผมก่อนบอก3 H. q$ N" a3 w3 T, t; c" O
; Z+ _/ R) J* ^) Y+ e* J
0 D$ j. X2 @& ]* Z$ C4 e& |
“นี่เป็นสิ่งเดียวที่ติดตัวผมมา” หนังสือหน้าปกสีแดงมีอักษรสีทองหนึ่งตัวเด่นใหญ่อยู่กึ่งกลางหน้ากระดาษที่ถ้าให้ผมทายน่าจะเป็นภาษาจีน ผมรีบหยิบมันขึ้นมาเปิดดูด้านในสิ่งแรกที่เห็นคือตัวหนังสือภาษาจีน(น่าจะใช่)สีดำมากมายเต็มหน้ากระดาษสีเหลืองค่อนไปทางน้ำตาลที่บ่งบอกว่ามันเป็นหนังสือที่เก่ามากแล้ว
! Q% o& [2 T0 E( j' k$ |4 i0 L% P9 l
9 y$ c, ]3 [0 d; f# c6 R, D& X! U2 Cดูๆไปเหมือนพวกคัมภีร์วิทยายุทธ์ในหนังจีนกำลังภายในที่ผมเคยดู5 Y! {! H5 K# e* J0 L8 \ z/ M
' u% A( X- Z1 ?& X L
6 k1 M2 I. G, u1 ^! }' @! v/ ?บางหน้ามีอักษรสีทองนูนเด่นขึ้นต่างจากอักษรสีดำเมื่อเอามือไปลูบจะรู้สึกถึงความไม่สม่ำเสมอของเนื้อกระดาษ' {0 t- m$ }. o7 u8 q" }3 `
$ @+ K: v! A2 z6 B1 a" L
; q1 w' E6 _" c. @5 r9 d* `“มีทั้งหมดสองร้อยหน้า...” ผมพลิกดูตัวเลขมุมล่างขวาหน้าสุดท้าย ก่อนปิดหนังสือลงและเงยหน้าขึ้นมาสบตากับเขาที่จ้องมองมาหนังสือเล่มนี้อยู่เช่นกัน “นายอ่านออกมั้ย”
" B& M- S- `4 d3 {- f3 a$ K2 o
% U" ?! t, \: o
% m: S; q: c E“อืม” เขาพยักหน้าก่อนชี้ไปที่ตัวอักษรสีทองตัวใหญ่บนปก“อ่านว่า ‘ เจิ้ง’ ”
# M1 P7 H9 t d- {7 ^+ F0 R1 L
1 [- g; a8 X# R6 `2 y, @) n4 ~0 a; y
6 d- E0 C0 _, }/ F‘เจิ้ง’ งั้นหรอ...แล้วมันคืออะไรล่ะ!
! D5 U, K P7 Q4 e! e) x' m3 T
, {) t$ v7 t3 X4 y4 y; P1 f7 T! z- ?# s1 q g( q6 f
อักษรตัวเดียวบนหน้าปกควรเป็นชื่อเรื่องหรือบ่งบอกความสำคัญของหนังสือเล่มนั้นๆไม่ใช่หรือ แล้วไอ้คำว่า ‘เจิ้ง’ คำเดียวมันช่วยสื่ออะไรตรงไหนได้
0 b2 ^. ]& w. r: S- n' M- K* K- w+ k
) O8 G) {0 Y3 Q2 E6 y# g7 ~
เหมือนเขาจะรู้ว่าผมคิดอะไรเลยพูดสวนดักคอขึ้นมาว่าตัวเองก็ไม่รู้เหมือนกันเฮ้อ เซ็งเลย / S' \" I0 }) ^7 B
5 Q2 O, B" e6 O1 I: K- N- [
2 e. j. \% r0 ]“แล้วด้านในล่ะ” ผมจึงเบนความสนใจไปที่ตัวหนังสือมากมายด้านในแทนลายตาจนตาลายแบบนี้คงต้องบอกอะไรบ้างล่ะ5 ~$ ~8 ?$ [+ S( C
/ w+ r. V, q( C0 C9 n
6 v9 z. g g% k7 h2 Q: h
เขาเพ่งมองไปที่หัวเรื่องของหน้าแรกพลางค่อยๆออกเสียง/ {+ s, m3 h( X$ K D0 }5 x. |
8 U# E* k( y) k0 ^6 C' ~
2 V1 p- T' @! A+ ~2 |% t“จี ฟ่าน”
/ ?. A6 B2 H/ b' c+ P# Q9 m+ @6 Y
- {* Y2 g& B' _* C2 i5 i/ e) y5 S
“แปลภาษาไทยได้มั้ย เอาภาษาไทยสิ” ผมพูดเสียงตื่นเต้น เขาเงยหน้าขึ้นมองผมแวบหนึ่งก่อนกลับไปเพ่งอ่านประโยคนั้นต่อแล้วอ่านออกมาเป็นภาษาที่ผมเข้าใจ
S, ` w- z6 R. a# ?) \) B3 t6 D Q* P: W% z8 i& A+ G- B
, X0 u) j! I" O" B4 H. A“ข้าวมันไก่”: e! X, G' i, i& T/ d
; A6 V6 H2 N- _- F! I/ V
_& A+ K: T, Fห๊า!!!!!!!!!!!!
: m0 C' W4 S( c$ F; S, u
& f- `: m J* \9 q. P8 h) z- A
! h& B" [& h; A1 N. p6 o% [# Pข้าวมันไก่!!
8 z3 W# h% s7 w9 o2 R3 Z3 i
+ e8 `5 ^) S( E3 l }& z! s% @! `3 B- ]! F: P
อะไรคือพิมพ์เป็นภาษาจีนแต่แปลออกมาได้ว่าข้าวมันไก่!!!
1 V% _# m, W. C! v
) Y0 l# `2 `( q$ s, r; O. P
) f8 {# y: f& L. I i“นายแปลถูกแน่นะ ลองอ่านใหม่สิ” ผมคะยั้นคะยอ เขาเลยก้มลงไปดูอีกครั้ง “คิดว่าถูกนะ ถึงผมจะจำอะไรไม่ได้แต่ผมก็อ่านและแปลได้ไม่ผิดแน่”
/ w# H" }' d8 d0 {: E0 E& J) T/ U5 s
) v- l) J8 I( ]5 k" f/ E
: X2 N$ {; b/ x' Oโอยยยย ลมจะจับ! z+ ~4 A0 j6 W
- @7 A3 _5 L+ }
" p/ ~6 L# H- f6 I& d/ Vนอกจากนี้หน้าอื่นๆยังมี ข้าวหน้าเป็ด ข้าวหมูแดง หมูกรอบสารพัดอาหารจานเดียว ไหนจะบรรดาเมนูก๋วยเตี๋ยวสารพัดเส้นอีก สรุปคือมันเป็นหนังสือเมนูอาหารไทยแปลเป็นจีน!
0 {1 @0 w4 V1 c9 b% k, c+ v* }! P+ _- U$ t t8 D
+ l; [: A4 \- w“ผมมีอีกอย่างจะให้คุณดู”
* x' T% |: l7 t& _7 Z- l) c% Y" v f2 D. d; C0 k
# X- S9 @, ]+ [+ P: H- ~) r“อะไรหรอ”
: T: |2 ?( d t
& U" A0 R. F( r, B
3 a7 f! z" i+ J2 z- nเขาไม่ตอบแต่ลุกเข้าไปในครัวพร้อมกับหนังสือคัมภีร์อาหารยอดยุทธ์ ผมรีบลุกเดินตามเข้าไปทันเห็นเขาเปิดก๊อกน้ำใส่ซิงค์ล้างจานจนเต็มก่อนเอาหนังสือในมือจุ่มลงไป
# d1 w# H& H3 a7 r! V7 T5 p% e/ F' K/ w
: C5 I, A2 ?4 ], g! c8 {3 |$ X9 Hผมยืนมองมันตาค้าง9 Z8 W( }$ p$ W+ f" E: }
$ V3 [4 Z* N1 u0 {) H8 t! E
- e! r# \; J1 o) `( K9 y5 Z* Q“เฮ้ย!! เดี๋ยวก็เปียกหมดหรอก” ผมรีบหยิบขึ้นมาสะบัดๆ สีกระดาษมันก็ดูเปื่อยอยู่แล้วโดยน้ำเข้าไปอีกงืออ ตัวหนังสือจะหายไปมั้ยอ่ะ ไอ้บ้าทำอะไรเนี่ย!8 W( |- x$ W5 Z2 g. g9 {
9 r1 d+ W7 W) S. F$ T7 E. o! [5 R( H) d- ?3 ~' f1 M+ ?: \
เอ๊ะ!
) \" [* R. I- r7 ^1 P9 d! _. r X E2 n: A) ]* {# Y
z1 y1 W! [4 I9 x
แต่ผมสะบัดอยู่พักหนึ่งเพิ่งมาสังเกตว่าไม่มีน้ำสักหยดตกลงพื้น ขมวดคิ้วอย่างสงสัย มองหนังสือทีหนึ่งก่อนแหงนหน้าไปมองเขาที่พยักหน้ากลับมา แล้วกลับมามองหนังสืออีกครั้งจับหน้าปกดูไม่เปียก ด้านในก็ไม่เปียก ตัวอักษรยังปกติหมึกไม่ซึมไม่หายอย่างที่ผมตกใจ2 H3 N: H; [$ U6 E, m, Y$ X
) C" `, ?1 I( T2 A9 B
; |6 O2 ^ U) F) w8 c8 |2 Iไม่น่าเชื่อ!! สภาพหนังสือเหมือนผ่านมาร้อยมืออยู่มาร้อยปีไม่กล้าจับแรงด้วยซ้ำ แต่มันไม่เป็นอะไรเลยทนทานได้ประหนึ่งกระเบื้องตราห้าห่วงทั้งที่แช่อยู่ในน้ำเกือบสองนาที เฮ้ย เป็นไปได้
0 m4 A- u* h! L+ k! ^, J1 N) T& I, v% W ?% [4 S
6 l5 D) ]' |% o- }, G; @1 p( w
“อย่างที่เห็น” เขายักไหล่พลางดึงผมเดินกลับมานั่งบนโซฟาในห้องนั่งเล่นอีกครั้ง" ] }3 o( o4 T
5 V9 d8 {- p- t( T
7 \: \( H0 J* z7 }
ถ้าหนังสือเล่มนี้เป็นสิ่งที่บอกตัวตนผู้ชายคนนี้คงไม่พ้นเชฟกระทะทองเป็นแน่แท้ฮือ แล้วมันจะเป็นไปได้ยังไงเล่า!* d; D( y3 x# r7 L" t- H, \4 |% d
4 r( U% \$ f: T# e; Z
0 n& C) v! Q+ G5 Y
หรือว่าเป็นไปได้
3 P* E; [& C7 f8 U5 K7 T
. K4 r" n: [1 P" a$ y1 o+ Q* i" a: l% T! l: A
“หรือว่านายจะเป็นเชฟ”) G$ ]' s% y( F4 `' @ M: n% H, v
3 R8 m6 r9 d- j$ O$ d- o: R- M; Q4 {7 |
“ที่เอากระทะตีหัวตัวเองจนความจำเสื่อมอย่างนั้นใช่มั้ย”+ K G$ z8 I' T! M$ U; `4 h7 q2 h
( C& j: m" S d' \4 I) x
% t) e4 N- R+ e1 j6 O( Q8 bอย่ามาเล่นมุกหน้าตายตอนนี้ได้มั้ย! ผมจริงจังนะ!
# i: j+ I+ ]' m: I# @# X% G, L" i) q2 M
- y+ U" C8 K! ?/ e; G* i! t' M: t" J; {8 D
“ขอโทษ...ผมแค่ไม่อยากให้คุณเครียด” เขาบอกอย่างสำนึกผิดเมื่อเห็นหน้ายุ่งคิ้วขมวดของผมหงอยเลยผมไม่ได้โกรธอะไรเขาสักหน่อย; V# m# e$ |1 n D+ m9 l
3 J7 t# O" M' T+ y4 O9 x6 [- ^* `& f9 @. {$ Z* g$ a. P
“อืม ฉันคงคิดมากไปจริงๆ คาดเดาไปก็ใช่ว่ามันจะถูกต้องปวดหัวเปล่าๆ” ผมเอนหลังพิงพนักโซฟาอย่างผ่อนคลายขึ้นเริ่มปลงตกกับตัวเอง อย่างว่าคิดไปตอนนี้ก็ไม่มีอะไรกระจ่างขึ้นสิ่งสำคัญที่สุดที่ต้องทำ ณ ตอนนี้คือ...6 R% R. P+ D0 N) t1 W6 T
- F& ]+ r" `( f
5 P! v9 M" G/ w% f/ g# C“มาตั้งชื่อให้นายดีกว่า!”
7 J* g. E$ B& G8 H, {
' ]. z) h( f0 \) W% Z& |: R! P/ [; p( i# ^+ K
“หืม...ตั้งชื่อ?” & Q, x, W, ~# N1 ?' w- \2 q
9 N0 R, r/ W+ C/ d2 w8 J
+ h+ ^6 L# W' d+ p9 K6 [3 U2 C“แน่นอนสิ ก็นายไม่รู้ว่าตัวเองเป็นใคร ชื่ออะไรเพราะฉะนั้นมาตั้งชื่อกันดีกว่า” ผมรู้สึกกระดี๊กระด๊าขึ้นมาทันที ส่วนเจ้าตัวถึงท่าทียังคงนิ่งเฉยแต่แววตาประกายขึ้นชั่วแวบหนึ่งทำให้รู้ว่าเขาก็สนใจเหมือนกัน
6 O# h- ^& J- v3 A" e' T; {" x: S* v& T8 g+ x2 z
3 O# Y( |- Q) c. F“แล้วจะให้ผมชื่ออะไร”2 C0 s8 }; ]3 U' Y# |1 }
) w7 ?, h' R9 X) K8 ]1 s1 b# m# C: _' |/ |5 A( Z
“อืมมมม” ผมเท้าคางตั้งศอกบนหมอนอิงเอานิ้วชี้เคาะแก้มอย่างครุ่นคิดชื่ออะไรดีน้า ชื่ออะไรดี... $ x& K( m Y, V! `/ ?
, c! v# j$ F, `# P6 i- j$ G6 Y
2 X, R" Q! `& V" E) ~
“เรียกผมนายเหมือนเดิมก็ได้นะ”- h, ~5 e3 i# r7 r
+ m/ P* O/ J) }- A2 t
9 `, l- L: B7 f+ o“บ้าหรอไม่เอา!” เรื่องอะไรล่ะ ผมอยากให้เขามีชื่อมากกว่า
t3 k, n/ W& q! [/ K: X+ z5 y" B" W! I8 x: n! o- M
8 I5 i, B$ ~" M8 V! A) W& J( P9 w“บ๊อก” & _" a) W8 @1 O1 E2 }& {
+ _: S5 B2 J1 i$ N! ?4 z( ]
9 w$ {4 Z; w1 H: W# b0 bปุบ, I! R7 s2 V6 u. W7 |7 b' e6 d
4 Y+ O6 |9 |$ i% ^5 F3 X
) P9 W! d( b6 P' A( Kเจ้าน้องหมาที่คงตื่นเพราะเสียงเราสองคนกระโดดเอาสองขงหน้าขึ้นมาบนโซฟาพลางกระดิกหางและส่งเสียงเหมือนอยากขึ้นมานั่งด้วย8 n# @* l; _7 v" b* I2 M9 G6 u; F2 |
x# _5 N: [. m. a3 J6 A7 I6 D+ c5 T C7 x, ^+ @
ผมยิ้มกว้างพลางอุ้มมันขึ้นมานั่งตักแล้วลูบหัวมันเล่นเบาๆ
. h" @4 r- }0 g; ~) G! O6 H' h; L( o* Q( [& K/ k4 Z* h
6 U* t% w2 h7 N0 e8 Y“น้องหมาก็ต้องมีชื่อนี่เนอะ”
8 Z. n$ a8 L% ]
, R( M [) R/ \3 t- u0 ?
1 `' ?: h$ o8 ]* w0 K4 E2 Aน้องหมา ชายเร่ร่อนตอนนี้มาอาศัยอยู่กับผมซึ่งชื่อคนเล็ก เจ้าน้องหมาตัวน้อยกับลูกพี่ตัวโตหน้าแบบนี้ ตาแบบนี้ รูปร่างแบบนี้9 g, d2 V* G! T# }3 K
9 P" D0 x4 l; p9 @; P/ k# D
- a4 ^, a0 [7 K& C2 }; Kผมมองคนสลับหมา หมาสลับคน8 N8 a. z+ B9 q( T
- V( Z) c8 F/ O0 m4 ]6 y# _
0 ^) [4 k% U8 Y2 R0 C+ Wนึกออกแล้ว!!!
1 |2 w5 t9 ]3 M
' ?) W6 b* l* n+ }7 b* e3 y6 J& |0 W* w, G" m
“ฉันรู้แล้วว่าจะให้นายชื่ออะไร”' ]; e- [; F% D
# G. F* v, C4 ~& {+ f6 B
, D9 w( E4 O% @& Z“...” เขาขยับตัวสองสามทีผมยิ้มกริ่มอย่างถูกใจก่อนประกาศก้อง# F; ?1 Z) |* h8 Y: _( D3 ]4 O
5 i. u5 l4 N) h' ^
5 v7 _3 |4 W9 x& j; l( e
“ต่อไปฉันจะเรียกนายว่า‘ตี๋ใหญ่’ ส่วนน้องหมาชื่อ‘ตี๋น้อย’ เป็นไงชอบมั้ย!” 8 r$ E: [1 \- Y2 I4 {7 ]
. |' {2 f. Z- d4 `( M0 Y: b- ^ {2 Q& ]
เขานิ่งไปนิดก่อนพยักหน้า4 a$ ~( `# O( t4 X
# T& |4 W, k) w& f8 k
6 }3 j7 B8 R% F) D: u: k, k( Y6 D {4 r) g
แต่ไม่พูด
0 B& ]6 n# s$ Y
0 ]6 B& }: E1 @) r' A* ] E1 ]1 ~8 J3 I& b* U- U+ w
“เอ้า!ว่าไงชอบหรือไม่ชอบ”
$ b( W" \* g; g' p% Y9 N, \) v6 ?5 s) @ g9 v. T# \! _% a, F: E
+ O3 T- K5 T p& x& f/ a“ชอบคุณตั้งให้ผมชอบทั้งนั้นแหละ”
/ J/ S8 j3 u) p+ c# y
7 D: a7 `% i! ?! N/ Q9 b* a
4 @: V! P2 n, f% g$ Nพอพูดเข้าก็ยืดยาวไปนะ เล่นเอาเขินเลย!
, R. B5 F/ | G* q
6 n3 n6 W9 e7 H# O; e……………………………………………………………………………………….* o. Q) B z0 K5 h `1 e5 U
. Q$ k# a/ R$ ^- B
9 q0 S' E' e9 q6 K' g1 Y/ W9 ]% g
7 a( d4 H1 o: Q3 d3 U
“ใหญ่...ฉันไปทำงานก่อนนะ” ผมตะโกนบอกคนในห้องน้ำเขาโผล่หน้าออกมาก่อนพยักหน้าให้: ]7 _& T2 O5 O, W* H8 f5 @4 j
; [ s* N, [" [2 [+ J
; o9 \ x0 \/ z& ?; o7 R7 mดูท่าแล้วอยากออกมาส่งผมหน้าประตูแต่ตัวเองก็เปียกม่อล่อกม่อแลกเกินกว่าจะย่ำออกมา. o/ N! ?$ E7 c
6 Z: P0 }# q! ?
8 l) [3 L9 Z6 H2 v# f8 }2 W! {ผมเปิดประตูห้องออกไปก่อนปิดแล้วเดินตรงไปยังลิฟท์ลงไปที่จอดรถชั้นหนึ่งผมยิ้มแย้มแจ่มใสอารมณ์ดีไปตลอดทาง/ p" u3 N' }- _4 _, f1 U
: }7 M. Q" O `! Q; l4 W
8 ^) \& v$ K/ |: B$ B4 q" Y n; kสาเหตุคงเป็นเพรา ‘ตี๋ใหญ่’ ที่เรียกสองพยางค์มันขัดลิ้นเลยตัดทอนเหลือคำว่า ‘ใหญ่’ พยางค์เดียว: i& B( s! m( a6 r5 K" J
, {, G/ B, c+ C9 Z! P+ u. I+ h: }
3 l" }: d+ a& J; n! h: k) s% O
สามวันที่ใหญ่มาอยู่กับผมความโก๊ะ(ตี๋ใหญ่)ของเขาก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆหาเรื่องให้ผมขำกับความเปิ่นแบบนิ่งๆสไตล์เขาอยู่ได้ทุกวัน $ _- U! z$ p! h1 N& u
l( v8 Q( {, M1 S5 }
- p0 ?5 S; w0 n. p
เริ่มแรกจากการพยายามทำงานบ้านที่ท่าจับไม้กวาดไม้ถูดูเงอะๆงะๆอย่างดูก็รู้ว่าทำไม่เป็น แต่เขาก็พยายามทำจนสามารถทำให้ห้องขนาดร้อยสี่สิบตารางเมตรสะอาดขึ้นมาได้ 6 u& y2 @" v3 ^- `
% E. n: v+ ?) S3 w1 ~* s c! L- O8 P! l! `) H: v6 C) {
อย่างเช้านี้ใหญ่ก็ลุกมาชงโอวัลตินเคียงคู่กับขนมปังปิ้งให้ผม ก่อนจับเจ้าตี๋น้อยอาบน้ำจนตัวเองก็เปียกไปทั่วตัวด้วยอย่างที่เห็น แล้วคาดว่าจะพยายามขัดห้องน้ำต่อ สายข่าวรายงานมาว่าเขาไปกระซิบถามวิธีขัดห้องน้ำจากพิณมาเมื่อวานเย็น5 ^; U: d4 P* _
0 B$ A+ t C, w/ S; [5 h9 s; t8 O4 b& g
ซึ่งผมบอกไปแล้วว่าไม่ต้องทำผมจ้างแม่บ้านประจำอยู่แล้ว เขาบอกว่าให้งอมืองอเท้านั่งเกาะผมไปวันๆเขาทำไม่ได้ อย่างน้อยก็ช่วยผมประหยัดค่าแม่บ้านก็ยังดี/ \! j; l) w; ?2 p0 d4 I3 K
! x/ k* Q* J4 F2 U" B
) E' W, l" Q$ q; z4 Qเอาเถอะ เขาสบายใจก็ปล่อยเขาทำไป 7 ~. P- Y" K5 ?' i$ w
$ m& h1 @% z1 C+ y) j! P
; S. Q8 i7 H# V/ n, x' e! R; Iลงให้ติดๆกันเลยครับ3ตอน
, q- L3 R0 n& r8 M1 w2 j. A$ e% n4 J) G+ n" l# S0 @; f
1 z) Q! p. A# c8 T- h; e m3 X
|
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2020-4-4 21:13:23
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2020-4-4 22:04:10
โพสต์ 2020-4-5 02:30:21
โพสต์ 2020-4-5 03:18:35
ขอบคุณครับ
โพสต์ 2020-4-5 08:01:44
