รักเร่ร่อน...ของคนจรจัด 5 bymod-cup

tor_8915

เร่ร่อน5

( o8 o& L# |; o1 I; Y  J
* [+ p2 v* \4 C- F5 n$ E* ^' o
แอ๊ดดดด


เอิ่ม...

) y4 Y- L/ q+ C  S. X
. a: O8 _1 [, t; tสถานการณ์น่ากลัวขั้นสิบ

8 k7 ?: u* D& O/ E; \: N
หลังจากเคลียร์กับไอ้ปอนด์เรียบร้อยและมันก็รับปากแล้วว่าจะไม่บอกเรื่องนี้ให้ครอบครัวผมรู้ ขนาดไอ้ปอนด์ยังไม่เข้าใจจนต้องอธิบายกันยืดยาวขนาดนี้ไม่ต้องคิดเลยว่าครอบครัวผมจะคัดค้านเรื่องนี้แบบหัวชนฝาขนาดไหน เอาเป็นว่าผมแค่ให้เขามาอยู่ด้วยชั่วคราว(บอกคนอื่นแบบนี้)เมื่อเขาสามารถตั้งตัวได้ผมจะให้ย้ายไปอยู่ที่อื่น
4 x2 @/ s: U, s% E
# Z/ L8 z* c  n- W6 f2 \0 c- g
$ r, p' N: G" Z6 Uแต่จะให้ปล่อยไปเป็นชายเร่ร่อนให้คนอื่นรังเกียจอีกผมทำไม่ได้

' K' P( C7 T8 d. h+ j0 J7 s
# N) v" o5 Q7 h: n+ f7 q: l6 mกลับมาที่สถานการณ์น่ากลัวขั้นสิบของผมดีกว่า ผมกลับมาห้องตัวเองโดยที่ในมือมีเสื้อผ้ามาหนึ่งชุดและเมื่อเปิดประตูห้องเข้าไปก็ได้เรื่องเลย...
* m* p/ v9 z: }- P7 e
" Y- q, P& n" H: Z
ชายเร่ร่อนที่ผมให้ไปอาบน้ำเมื่อครึ่งชั่วโมงที่แล้วโดยผมกำชับว่าอาบหลายๆรอบเอาให้สะอาดหอมฟุ้งไม่ต้องกลัวเปลืองแชมพูสบู่อะไรทั้งสิ้นพร้อมทั้งหยิบแปรงสีฟันด้ามใหม่ให้เขาแปรงฟันด้วย ซึ่งเขาก็พยักหน้าเข้าใจเอาผ้าขนหนูสีน้ำเงินผืนใหม่(ของผม)พาดบ่าพร้อมอุ้มน้องหมาเข้าไปด้วยกัน
0 ]- N. N" y" U7 t- W( S! h  H
( y$ M$ v+ p  T4 b9 R
: W6 H" W, R2 B5 q+ n% R" ~: hและตอนนี้เขาก็อาบน้ำเสร็จแล้วและน่าจะเสร็จนานแล้วด้วยเพราะดูจากผิวกายแห้งน้ำของเขา แต่มันจะไม่เป็นปัญหาเลยถ้าเขาไม่นุ่งผ้าเช็ดตัวผืนเดียวนั่งพิงประตูกระจกที่กั้นระหว่างส่วนห้องกับระเบียง แขนข้างหนึ่งเหยียดตรงวางพาดบนขาข้างเดียวกันที่ชันขึ้น มืออีกข้างลูบบนตัวน้องหมาที่นอนหมอบหลับตาอยู่บนต้นขาที่เหยียดยาวบนพื้น เสี้ยวหน้าด้านข้างสะท้อนกับแสงยามเย็นให้ดวงตาคมเฉี่ยวที่เหม่อมองไปด้านนอกดูเข้มแวววาวขึ้น

1 I, E8 u- g* G5 f. v! p, D
; A/ w$ ]3 H. Xผมทรงรังนกกระจอกเต็มไปด้วยบรรดาฝุ่นคราบสกปรกถูกชะล้างออกไปจนหมดสิ้น บัดนี้เหลือเพียงเส้นผมสีดำสนิทเงางามถูกเสยไปด้านหลังเปิดเปลือยใบหน้าคมเข้ม


% n& k! |( ^& ^8 K2 Vฮะฮอตเป็นบ้า!!!

* i3 T8 U$ G- Y+ n) [9 B) z2 U
: F  F" f6 e: N/ Qมือไม้อ่อนจนเสื้อผ้าในมือแทบร่วง!!
1 U1 n, r1 n' ]! ]
( B$ h6 H2 s) s5 P$ |, i* g
“นาย” ผมบังคับเสียงไม่ให้สั่นขณะเอ่ยเรียก
  X4 Q2 y5 X$ A

4 g1 ], h4 h) C# @. G: v' T, I2 y! zเขาหันกลับมาตามเสียงเรียกใบหน้าเสี้ยวเดียวที่ผมเห็นในคราแรกตอนนี้ผมเห็นมันชัดถนัดตา
$ v; R( k+ V* w1 a

2 P5 m9 k4 O2 x; y/ kหล่อเลิศอย่างที่คิดไว้จริงๆด้วย!!

8 t7 ]- f" N: H$ t# }! m  ^/ A
7 A! X1 w! ~/ b8 j) |“เสื้อผ้า” ผมยื่นของในมือไปให้ซึ่งเขาก็ค่อยๆหยิบน้องหมาไปไว้บนพื้นข้างๆก่อนยันตัวลุกขึ้นและเดินเข้ามาหา ส่งมือมารับเสื้อกางเกงแล้วเดินหายเข้าไปในห้องน้ำอีกครั้ง


“นี่!ไม่ต้องใส่เสื้อนะเดี๋ยวจะทายาให้!” นึกได้ผมก็ตะโกนบอกไล่หลังเสี้ยวนาทีเขาก็ออกมา...สภาพไม่ต่างจากเมื่อกี้เท่าไหร่


แค่เปลี่ยนที่ปกปิดส่วนล่างจากผ้าเช็ดตัวสีน้ำเงินเป็นกางเกงขาสั้นยางยืดสีขาวแทน


1 @2 J" n7 z( W; U) W3 N1 [9 pมันตัดกันจนทำให้ผิวเนื้อสีน้ำผึ้งของเขาโดดเด่นกระแทกตาให้ฝ้าฟางเข้าไปกันใหญ่
/ M1 j& ]% `6 t3 R' h9 z/ [3 Q

ผมหลุบตาลงต่ำ กลั้นใจมองนานไม่ได้จริงๆ สีผิวตรงมือและเท้าทั้งสองข้างรวมถึงบริเวณลำคอขึ้นไปบนใบหน้ามีสีดำคล้ำกร้านแดดตรงข้ามกับส่วนในร่มผ้าที่ไม่ได้ขาวเหมือนหยวกแต่กลับเป็นผิวสีน้ำผึ้งนวลเนียนรับกับกล้ามเนื้อสมส่วนได้รูป ซิกแพ๊คบริเวณหน้าท้องหกลูกเรียงตัวสวยรับกับเอวทรงวีเชฟที่ขอบกางเกงเกาะไว้หมิ่นเหม่ ประดับด้วยไรขนอ่อนใต้สะดือเรียงยาวหายเข้าไปใต้ร่มผ้า
/ l' Q6 p$ I! \- k, ^* {' F
5 F: K4 N- b  B+ Y
อย่างถ้าเอามือไปลูบคงไม่เจอไขมันหยุ่นมือคงรู้สึกได้ถึง...
% \: J$ h$ t4 [# j
% }& J! A$ d: W& w  `0 a0 n) |, j1 [& m! z
อ๊ากกกกกกกกกกผมไม่ใช่ปุญมนัสผู้มีจิตใจใสสะอาดอีกแล้ว ผมมันหื่นลามกจิตใจสกปรกที่สุด T^T
6 B1 g- r; \' F9 K
, D. G* u0 D$ r/ g1 R) m
$ S4 O& s1 V; V9 L) S“เสื้อมันเล็กไปผมใส่ไม่ได้” เสียงทุ้มเหมือนระฆังเรียกสติที่แตกกระเจิงกลับมาอีกครั้ง ผมรับเสื้อคืนมาพร้อมทั้งบอกให้เขาไปนั่งบนโซฟาเพื่อที่จะได้ทายาให้


ใช่!! ผมควรมุ่งประเด็นไปที่รอยฟกช้ำตามตัวเขาสิไม่ใช่รูปร่างหน้าตาเอ็กซ์แตกของเขา

8 H$ u: J: ~* ^& Z4 }% C4 i# s
# m% }  F, Y. f. J% P
ฮืออออ เอ็กซ์แตกบ้าบออะไรของแกเล่าคนเล็ก!!


& y+ L! G1 T8 p1 v- N. M# ?
“หะหันหลังสิ” เขาทำตามแล้วผมก็เริ่มทายาบนแผ่นหลังของเขาเป็นส่วนแรก มันดีต่อผมด้วยที่จะไม่ลวนลามร่างกายเขาทางความคิดมากไปกว่านี้ แต่แผ่นหลังเขากว้างน่าซบจัง T^T
3 c, T1 z2 ?1 d2 E+ K" Q* ~
1 `2 I" G4 X$ t4 G/ f5 K5 w
3 r# r4 {# n- F, Lหยุด! หื่น! เดี๋ยว! นี้!
3 p! F8 N1 m$ U2 w1 c
, p9 J; C( z0 M3 I# L
$ s2 A- J8 d0 ^1 ] ผมหมุนเปิดฝาหลอดยาก่อนบีบลงบนนิ้วแล้วลงแรงทาอย่างแผ่วเบา รอยฟกช้ำเริ่มเขียวคาดว่ามันต้องเริ่มปวดหนึบหนับแล้วแน่นอน นั่นทำให้หัวใจผมเหี่ยวเฉาขึ้นมาทันที ความฟุ้งซ่านก่อนหน้านี้มลายหายหมดสิ้น

0 h( B' I! B. R/ T; @
“เจ็บมากมั้ย” เขาส่ายหัว นั่นทำให้ผมรู้สึกเคืองขึ้นมานิดเป็นคนเหล็กหรือไงเจ็บก็พูดมาสิ!
5 H! v0 D# I4 a$ x+ b1 }# [

ฮือออ แท้จริงแล้วผมเป็นคนบ้าใช่มั้ยถึงอารมณ์แปรปรวนเยี่ยงสตรีมีประจำเดือนแบบนี้T^T

1 b! V  X/ ^& e% J" k& I
1 W# S6 ]0 a* B2 q) L6 |  }“เสร็จแล้วหันหน้ามา” ผมทายาบริเวณเอวข้างขวาเป็นที่สุดท้ายก่อนจับเขาหันหน้ามา


- i* u( i5 t. D“เดี๋ยวผมทาต่อเอง” เขาส่งมือมาดึงหลอดยา


4 w; F- t) Z2 m5 c“เดี๋ยวทาให้” ผมชักมือหลบก่อนลงมือทายาไล่จากใบหน้าเขาลงมา เมื่อถึงบริเวณหน้าอกนิ้วผมชะงักนิ่งเมื่อสายตาปะทะเข้ากับรอยแผลเป็นยาวประมาณสิบเซนฯตวัดเฉียงขึ้นสี่สิบห้าองศาบริเวณหน้าอกด้านซ้ายเหนือหัวนมสีน้ำตาลเข้ม
  N0 v: {/ C; `: T' Z0 _

7 l1 p2 K) q) Bตรงตำแหน่งหัวใจพอดี
! y. I* r2 d/ y( L1 I) R! Y
3 @0 b, s0 L* U% Q% i
เมื่อครู่ผมมองไม่ชัดเห็นเพียงแวบๆนึกว่ารอยแผลที่ได้จากการรุมสกัมเหมือนส่วนอื่นๆ
; B6 m% N1 t' ]! v, T

“รอยแผลเป็นนี่...”
, I9 I; ^5 a" O

สายตาเขาปรายมองตามนิ้วมือที่ลูบไล้สัมผัสมันอยู่


- Q7 v  t& h( A. _1 O# E$ }“ไม่รู้สิ” เขาตอบเสียงเรียบ

: E/ p' W' l6 q: a  H* M6 M, D0 r* N
“หืม” ผมเลิกคิ้วสงสัยอะไรคือรอยแผลเป็นเหมือนโดนฟันมาแบบนี้บอกว่าไม่รู้

4 j, \7 z2 c( ^' R# J6 ?
. ]9 G- |; M1 w0 V$ R8 I' ]อย่ามาอำว่ามีมาแต่กำเนิดเหมือนปานอะไรเถือกนี้นะผมไล่กลับท่อระบายน้ำจริงๆอ่ะ
. V9 [0 P. p# s8 t/ v7 g# e
* c% y& R! i) p% w. ]( P" Q
2 c8 o2 Q9 w: d4 T5 @“ผมไม่รู้ว่ามันมาได้ยังไง” นั่นไงล่ะ!!
2 a  o# }8 k9 ~6 A" I' n0 x, E, @1 W
9 K3 A9 z" {% `) l$ {( [" L) ]
ผมเงยหน้าขึ้นสบตาเขาแต่มันก็ว่างเปล่าดุจเดิมไม่ได้มีอาการหลุกหลิกเหมือนกับว่าที่เขาบอกว่าไม่รู้คือไม่รู้จริงๆ ไม่ได้ต้องการปิดบังแต่อย่างใด

8 q/ o( W7 K6 q. n. V0 P; n
# U8 l/ [; G; @! \/ u$ yผมเริ่มลงนิ้วบนรอยช้ำต่อ

3 N+ D9 E1 K  j: n
, p6 n( H9 r5 N. m$ v: B“เอาล่ะ ในเมื่อเรามาอยู่ด้วยกันแล้วฉันถามเรื่องส่วนตัวนายได้ใช่มั้ย” ผมเกริ่นนำ อย่างที่ไอ้ปอนด์บอกผมควรรู้เรื่องราวเกี่ยวกับตัวเขาบ้าง...ไม่มากก็น้อย
; m/ T; M' H0 ]7 p- ]
. e) h1 p0 X& g) z9 G: M4 D
3 j9 v0 B% w! o- ?เขาพยักหน้า
. m2 P. T0 F% t7 q. }
- C6 j+ G2 [3 G- E! v, i+ l/ S# ~
“นายชื่ออะไร” นี่แหละ สิ่งแรกที่ผมควรรู้เอาแต่เรียกนายๆกับชายเร่ร่อนอยู่ตลอด คราวนี้จะได้เรียกชื่อถูกแต่คำตอบของเขาทำเอาผมแทบหงายท้องตึงตกโซฟา
. s4 q' A/ [* }/ b5 J# L9 c
; O; c: K; x# E: }4 g: _# O/ O
- Y0 `. l5 p# `) ?* `/ r1 V6 b“ผมไม่รู้”

) f& V4 X3 q1 |1 Z
“นายไม่รู้จักชื่อตัวเอง!!”


ได้โปรด...อย่าส่ายหน้า...
0 _5 s5 ?* B$ W. P- u" p* _

+ P8 L, G! \+ g- T& g6 a/ u* yบอกว่าอย่าส่ายหน้าไง!!
8 f% h; O; t7 K7 Z$ x2 X" R3 @

เดี๋ยวร้องไห้ใส่เลยนี่!
4 a; C* S! z: O+ {. z
, \- t5 p1 ]" J1 V& w, X
: Y" [+ G& Z1 t  Aมันไม่ธรรมดาแล้วนะ!

7 u6 S) A1 D9 M3 E3 N/ F
2 W& u4 q9 v) Dโอเค เอาล่ะตั้งสตินะคนเล็ก
6 @2 q% [# \9 l4 N" c
" ^; G; q; H3 N! p
“โอเค...โอเค งั้นฉันเปลี่ยนคำถามใหม่ นายรู้อะไรเกี่ยวกับตัวเองบ้าง” ผมยกมือกุมขมับพลางจ้องหน้าเขาอย่างจริงจังยาเยอหยุดทาไปทันที ซึ่งเขาก็จ้องตอบผมอย่างมั่นคงก่อนจะ...ส่ายหน้าช้าๆ
1 M, Q2 X. D8 I2 S7 a3 v
6 w1 M5 U, C( o  q  J7 x
" d: c% ?6 P* A; W# D6 bโอ้มายก็อด!! บอกผมทีว่าเขาล้อเล่น!


“นายจะบอกว่านายไม่รู้ว่านายเป็นใครอย่างนั้นหรอ”
' G: O- N3 U2 b& o* U) D

เขาพยักหน้า
7 U* x/ F( K+ n- [
# S2 l( f6 K1 D! J4 c7 e
ง่ะ พยักหน้าไปก็ไม่ทำให้ผมรู้สึกดีขึ้นเลยสักนิดแย่ลงกว่าเดิมอีก
+ _- N9 H4 c, T: N; l2 F5 F3 k; d
/ S: M3 h; u" W( G1 a3 w8 W3 X
) f! x8 h+ ~" f2 A/ W7 ?  a“นายความจำเสื่อม!!”

1 G% C- c2 {1 }! C$ _
: Z2 p0 `$ F4 k1 }5 X- p' |ผมลุกพรวดขึ้นยืนพลางชี้หน้าเขา รู้สึกได้เลยว่านิ้วตัวเองสั่นจนชี้ผิดชี้ถูกไปหมด มันจะละครหลังข่าวเกินไปแล้ว! หวังว่าคงไม่ใช่ทายาทพันล้านโดนลอบทำร้ายเพราะแย่งมรดกกันจนต้องหนีหัวซุกหัวซุนเข้าไปในป่าแล้วจนมุมกระโดดหน้าผาลงมาศีรษะกระแทกหินจนความจำเสื่อมหรอกนะ ถ้าเป็นแบบนั้นผมจะเอาเรื่องไปส่งทางผู้จัดให้ทำเป็นละคร

5 `5 Y* G) B( T7 Q7 g
แต่มันก็ตลาดเกินไปคงไม่มีใครอยากได้หรอก เอ๊ะ!ผมกำลังนอกเรื่องไปไกลแล้วหรือเปล่า T^T


( ]. V) ?9 Z8 i* f! i( R“ถ้าการที่ผมจำอะไรเกี่ยวกับตัวเองไม่ได้เลยเรียกว่าความจำเสื่อมก็คงจะเป็นแบบนั้น”
# y5 D1 C0 z  S
  }: k# `5 J. o! s2 q. x5 g+ J
% m) s$ s+ Y" Z# t% \0 Fขอบใจที่ช่วยเรียกสติกลับมาแต่ประโยคที่นายยืนยันมันทำให้สติฉันกระเจิงอีกรอบอย่างดีเยี่ยมเลยล่ะ
& s1 |- Y1 Z% ^# L( ^9 W
1 t' S6 Q$ e, P& y/ v) L' h
1 F, t( o$ r; U  X- P“โอ๊ยยย นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันเนี่ย!” ผมสบถขึ้นพลางทิ้งร่างลงบนโซฟาอีกรอบ ศีรษะเอนพิงพนักพร้อมกับเอาสองมือปิดหน้าตัวเองอย่างเครียดจัด
2 z+ A6 U. {1 u8 q4 G! R

ความเงียบเข้าปกคลุมนับสิบนาทีก่อนที่อีกฝ่ายจะทำลายความเงียบ
1 B2 y! L8 I' A2 T

" I& X: g; E: j“ผมคงทำให้คุณลำบากใจอยากให้ผมไปก็ได้นะ ผมเข้าใจ” ผมพรวดนั่งตัวตรงมือจิกหมอนอิงแน่นแล้วโพล่งพรวดออกไปทันที


“ไม่ได้เครียดเรื่องที่นายกังวลหรอกน่า แล้วยิ่งรู้แบบนี้ยิ่งปล่อยไปไม่ได้ใหญ่” ผมถอนหายใจอีกเฮือก “ช่วยเล่าเรื่องที่นายพอจะรู้ให้ฟังได้ไหม”
/ b# q! u, h1 G# a9 c
' U& n" P% X: U5 K
8 {. |: X' G8 V' o% G5 Yเขาพยักหน้าขมวดคิ้วเหมือนพยายามนึกสิ่งที่เกิดขึ้น แล้วขยับปากเล่าออกมาช้าๆ


“ผมจำได้แค่ว่า...รู้สึกตัวขึ้นมาบนก้อนหญ้าอะไรสักอย่าง ลอยตามกระแสน้ำมาติดกับบ้านสังกะสีกลางน้ำของชาวบ้านแล้ว...” เขาหรี่ตาโคลงหัวเหมือนกำลังเค้นความคิด เปล่งเสียงเป็นคำกระท่อนกระแท่นออกมา “ผมก็ขึ้นมาบนบ้าน...โดนไล่ตี...โดนน้ำคาวปลาสาดไล่...วิ่งหนีมาหยุดอยู่ที่ตรอกนั่น...รู้สึกหิว...เจ็บ...หนาว...”
  {/ a8 }6 z- ]; E9 O0 H

เล่ามาถึงตรงนี้น้ำตาผมก็คลอหน่วยเต็มดวงตา ปลายนิ้วโป้งยื่นมาไล้หางตาปาดน้ำตาออกให้อย่างอ่อนโยน ผมต้องเป็นคนปลอบเขาไม่ใช่หรอทำไมเป็นเขาต้องมาปลอบผมแทนล่ะ


“นั่นคือสิ่งที่ผมรับรู้แค่นี้...ก่อนหน้านั้นผมจำไม่ได้เลย”
5 R6 S; L$ X: G
6 D$ P- Y7 |: f1 ]% H
นี่สินะที่มาของแววตาว่างเปล่า...เพราะไม่รู้...ไม่รู้เลย
5 W: A& R; I1 n( A( ]

$ Y5 [( `  D3 ~/ ?# Uจากที่ฟังผมประมวลเรื่องราวได้ว่าบางอย่างทำให้เขามาหมดสติอยู่บนผักตบชวา(ก้อนหญ้าของเขานั่นแหละ)ลอยมาตามแม่น้ำเจ้าพระยาแล้วมาติดกับบ้านของชาวบ้านหาปลาเข้า

; B' M5 l! R) W* p- J! k3 N
0 d, v' ^8 `+ F% ?ส่วนเรื่องราวก่อนหน้านั้นผมคิดว่ามันคงเลือนหายไปเพราะเหตุการณ์เลวร้ายบางอย่างที่เกิดขึ้นซึ่งเราก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไร
& l3 [2 G3 ]( w2 C% s
( [% t9 c7 j, R6 _- p
5 J! I% [& f( {“นายจำใครไม่ได้เลยหรอ”

) ?* V- o) v2 l2 W3 ]  l- b$ H+ C
3 g( V' K( y! Q! n+ W“ใบหน้าเดียวที่ผมจำได้ขึ้นใจคือคุณ...คนเดียว” น้ำเสียงแผ่วเบาแต่เน้นย้ำชัดเจนทุกคำ เอิ่มก็เข้าใจนะว่าเขาตอบคำถามผม แต่มันรู้สึกหน้าร้อนวูบวาบยังไงไม่รู้


“เอ่อ...ไม่มีอะไรที่จะยืนยันตัวตนนายได้บ้างหรออย่างเช่น บัตรประชาชน ใบขับขี่ หรือบัตรอะไรสักอย่างก็ได้” ผมถามอย่างหวังว่าเขาจะมีของสำคัญติดตัวมาบ้างนอกจากเสื้อผ้าเก่าโทรมชุดเดียวที่ผมเห็น
/ _1 w' y- @6 \* P
5 L; M# l2 p$ a7 F/ K$ |
“ผมไม่มีอย่างที่คุณว่ามาสักอย่าง” ใจแป้วเลยมั้ยล่ะ “เอ๊ะ...” อุทานแค่นั้นเขาก็ลุกขึ้นเดินหายเข้าไปในห้องน้ำทำให้ผมตื่นตัวขึ้นมาอีกครั้ง

+ ~0 n( x8 M; u, O. w
แต่แล้วเขาก็ออกมาพร้อมกับเสื้อสูทสีดำตัวเก่าตัวเดียวที่เขามี(ไม่นับแจ๊คเก็ตสีแดงที่ผมซื้อให้เขานะ) เอามันมาทำไมอย่าบอกนะว่ามันมีลายแทงอยู่ตามเนื้อผ้า


รู้สึกมั้ยว่าวันนี้ผมเพ้อเจ้อไปมากมาย
5 q6 U, [- J0 a/ H6 C
' O' p( X& X3 n" Z
, v0 t) x! e  K4 j3 l1 kฟุบ


; h0 S1 u2 k( m: H4 dเขานั่งลงข้างผมดังเดิมก่อนล้วงเข้าไปด้านในของเสื้อสูทหยิบบางอย่างออกมา แค่เห็นสันปกก็ทำเอาผมตื่นเต้นจนนั่งไม่ติดที่ เขายื่นมันมาตรงหน้าผมก่อนบอก


! v0 X5 h- o2 ]  v6 }“นี่เป็นสิ่งเดียวที่ติดตัวผมมา” หนังสือหน้าปกสีแดงมีอักษรสีทองหนึ่งตัวเด่นใหญ่อยู่กึ่งกลางหน้ากระดาษที่ถ้าให้ผมทายน่าจะเป็นภาษาจีน ผมรีบหยิบมันขึ้นมาเปิดดูด้านในสิ่งแรกที่เห็นคือตัวหนังสือภาษาจีน(น่าจะใช่)สีดำมากมายเต็มหน้ากระดาษสีเหลืองค่อนไปทางน้ำตาลที่บ่งบอกว่ามันเป็นหนังสือที่เก่ามากแล้ว
+ Y7 e+ k) _. U/ S4 h
: I, g8 P5 g, E/ d% O5 n
+ e( o/ e, m, [. k+ }ดูๆไปเหมือนพวกคัมภีร์วิทยายุทธ์ในหนังจีนกำลังภายในที่ผมเคยดู


บางหน้ามีอักษรสีทองนูนเด่นขึ้นต่างจากอักษรสีดำเมื่อเอามือไปลูบจะรู้สึกถึงความไม่สม่ำเสมอของเนื้อกระดาษ
7 f7 U3 V9 Q7 H, p
4 }2 w3 J7 q4 Y3 o! l  L  n
" W4 C/ x3 h( \9 t8 U" w' [“มีทั้งหมดสองร้อยหน้า...” ผมพลิกดูตัวเลขมุมล่างขวาหน้าสุดท้าย ก่อนปิดหนังสือลงและเงยหน้าขึ้นมาสบตากับเขาที่จ้องมองมาหนังสือเล่มนี้อยู่เช่นกัน “นายอ่านออกมั้ย”
2 d3 p# [+ y) X$ }% p. D& H5 Z( \

“อืม” เขาพยักหน้าก่อนชี้ไปที่ตัวอักษรสีทองตัวใหญ่บนปก“อ่านว่า ‘ เจิ้ง’ ”
4 u: e! c" M2 T
. ]6 r3 B2 F" h3 z8 C
2 b9 _2 o/ `' I/ L‘เจิ้ง’ งั้นหรอ...แล้วมันคืออะไรล่ะ!
5 Q8 R& K( y! I& _, B3 n- a5 ?/ @
/ Y/ a8 `" ?! [! x% G7 r- S8 |
อักษรตัวเดียวบนหน้าปกควรเป็นชื่อเรื่องหรือบ่งบอกความสำคัญของหนังสือเล่มนั้นๆไม่ใช่หรือ แล้วไอ้คำว่า ‘เจิ้ง’ คำเดียวมันช่วยสื่ออะไรตรงไหนได้

+ a+ I: b8 w3 t  I
  ]  ~$ N0 P! r, xเหมือนเขาจะรู้ว่าผมคิดอะไรเลยพูดสวนดักคอขึ้นมาว่าตัวเองก็ไม่รู้เหมือนกันเฮ้อ เซ็งเลย
, t9 N% K! u/ A
& a0 N2 `2 h7 t/ e! B6 }$ p
# V$ I- b* L& T' v; l1 k“แล้วด้านในล่ะ” ผมจึงเบนความสนใจไปที่ตัวหนังสือมากมายด้านในแทนลายตาจนตาลายแบบนี้คงต้องบอกอะไรบ้างล่ะ
* _1 @8 x8 L; c/ C+ y1 i  R# ]
/ j  w; @, _9 Z' e8 J
เขาเพ่งมองไปที่หัวเรื่องของหน้าแรกพลางค่อยๆออกเสียง

" y+ P/ v0 r. v: Z: A
“จี ฟ่าน”
/ X1 U3 {! Z$ d- n! V- S
8 l) u; I& x! ?: t6 ~, i7 C
$ j. }6 v: x6 j# N5 ^“แปลภาษาไทยได้มั้ย เอาภาษาไทยสิ” ผมพูดเสียงตื่นเต้น เขาเงยหน้าขึ้นมองผมแวบหนึ่งก่อนกลับไปเพ่งอ่านประโยคนั้นต่อแล้วอ่านออกมาเป็นภาษาที่ผมเข้าใจ
: ?# V3 t! l9 v2 V" u

& t, O) M& Y- I' t- v* t6 M6 J  M  [- i“ข้าวมันไก่”
% }- y% U7 o2 Y: ~5 W/ [% Z
8 D/ b4 f7 I/ h
0 B; p( i" F+ q2 ?  Qห๊า!!!!!!!!!!!!
; @; v4 j, |- K* x+ I8 ^

ข้าวมันไก่!!
/ Z5 P5 i, Q) A* `6 x

/ F! `% O' D! Sอะไรคือพิมพ์เป็นภาษาจีนแต่แปลออกมาได้ว่าข้าวมันไก่!!!


“นายแปลถูกแน่นะ ลองอ่านใหม่สิ” ผมคะยั้นคะยอ เขาเลยก้มลงไปดูอีกครั้ง “คิดว่าถูกนะ ถึงผมจะจำอะไรไม่ได้แต่ผมก็อ่านและแปลได้ไม่ผิดแน่”
/ p" v. B$ n; P7 c: x

โอยยยย ลมจะจับ


นอกจากนี้หน้าอื่นๆยังมี ข้าวหน้าเป็ด ข้าวหมูแดง หมูกรอบสารพัดอาหารจานเดียว ไหนจะบรรดาเมนูก๋วยเตี๋ยวสารพัดเส้นอีก สรุปคือมันเป็นหนังสือเมนูอาหารไทยแปลเป็นจีน!
  T0 n7 ^& p1 k" I
# u: a' e" n% u2 ?% @+ a  f+ n
/ P6 k; e: f; e  a& E# L- q# ?7 O* K“ผมมีอีกอย่างจะให้คุณดู”
- d% p9 Q1 F0 ?+ w7 [  V

“อะไรหรอ”
, x8 Y4 F' P" l' h
9 f( N+ T6 k6 n3 R/ T
เขาไม่ตอบแต่ลุกเข้าไปในครัวพร้อมกับหนังสือคัมภีร์อาหารยอดยุทธ์ ผมรีบลุกเดินตามเข้าไปทันเห็นเขาเปิดก๊อกน้ำใส่ซิงค์ล้างจานจนเต็มก่อนเอาหนังสือในมือจุ่มลงไป

. I$ s( g' [( u& g# s
& G% C- R& ~0 g; Lผมยืนมองมันตาค้าง


“เฮ้ย!! เดี๋ยวก็เปียกหมดหรอก” ผมรีบหยิบขึ้นมาสะบัดๆ สีกระดาษมันก็ดูเปื่อยอยู่แล้วโดยน้ำเข้าไปอีกงืออ ตัวหนังสือจะหายไปมั้ยอ่ะ ไอ้บ้าทำอะไรเนี่ย!

, [% f& _3 S* i
เอ๊ะ!
1 k1 n) F. `2 n: |+ O
7 b* a& y4 ]! O! D1 u+ J& n
# w( V3 ]; k! L1 r' ~% x4 Dแต่ผมสะบัดอยู่พักหนึ่งเพิ่งมาสังเกตว่าไม่มีน้ำสักหยดตกลงพื้น ขมวดคิ้วอย่างสงสัย มองหนังสือทีหนึ่งก่อนแหงนหน้าไปมองเขาที่พยักหน้ากลับมา แล้วกลับมามองหนังสืออีกครั้งจับหน้าปกดูไม่เปียก ด้านในก็ไม่เปียก ตัวอักษรยังปกติหมึกไม่ซึมไม่หายอย่างที่ผมตกใจ

3 a3 N( K! y3 P: V+ R5 e8 R
' q" {) H5 B+ @* |. {ไม่น่าเชื่อ!! สภาพหนังสือเหมือนผ่านมาร้อยมืออยู่มาร้อยปีไม่กล้าจับแรงด้วยซ้ำ แต่มันไม่เป็นอะไรเลยทนทานได้ประหนึ่งกระเบื้องตราห้าห่วงทั้งที่แช่อยู่ในน้ำเกือบสองนาที เฮ้ย เป็นไปได้


“อย่างที่เห็น” เขายักไหล่พลางดึงผมเดินกลับมานั่งบนโซฟาในห้องนั่งเล่นอีกครั้ง


! d6 n& [8 N4 H! T0 uถ้าหนังสือเล่มนี้เป็นสิ่งที่บอกตัวตนผู้ชายคนนี้คงไม่พ้นเชฟกระทะทองเป็นแน่แท้ฮือ แล้วมันจะเป็นไปได้ยังไงเล่า!
  G/ B' f( t+ v6 ~1 ]5 z8 ^
' Z! v2 w& o0 k) @: e7 k  [
# i. S: F1 g& C7 M+ z/ S* P7 aหรือว่าเป็นไปได้

0 o5 g3 f& {# n3 r8 w$ g! {' e! [
“หรือว่านายจะเป็นเชฟ”
  r: t; c/ J/ o6 }  R' c
9 i. U, }5 _% e! e$ K
“ที่เอากระทะตีหัวตัวเองจนความจำเสื่อมอย่างนั้นใช่มั้ย”
+ K$ [& O, h* N7 v6 x7 z- l3 G( W
! C2 M& B7 S- a/ r8 ]5 b1 ~  @6 u
อย่ามาเล่นมุกหน้าตายตอนนี้ได้มั้ย! ผมจริงจังนะ!
! l/ M. f  l/ P0 T$ Q2 V

“ขอโทษ...ผมแค่ไม่อยากให้คุณเครียด” เขาบอกอย่างสำนึกผิดเมื่อเห็นหน้ายุ่งคิ้วขมวดของผมหงอยเลยผมไม่ได้โกรธอะไรเขาสักหน่อย

2 v- U7 f7 }8 V- U+ G3 H
: V% p" _2 I2 w“อืม ฉันคงคิดมากไปจริงๆ คาดเดาไปก็ใช่ว่ามันจะถูกต้องปวดหัวเปล่าๆ” ผมเอนหลังพิงพนักโซฟาอย่างผ่อนคลายขึ้นเริ่มปลงตกกับตัวเอง อย่างว่าคิดไปตอนนี้ก็ไม่มีอะไรกระจ่างขึ้นสิ่งสำคัญที่สุดที่ต้องทำ ณ ตอนนี้คือ...
3 o& D, n5 r0 ?( m$ i$ C
3 `$ p& ]7 Y4 r/ x2 W* r* m
“มาตั้งชื่อให้นายดีกว่า!”

# l# b+ w/ c/ p: {
“หืม...ตั้งชื่อ?”


8 g: R' A) ~6 E1 `  e2 [* z8 m5 a* m$ H“แน่นอนสิ ก็นายไม่รู้ว่าตัวเองเป็นใคร ชื่ออะไรเพราะฉะนั้นมาตั้งชื่อกันดีกว่า” ผมรู้สึกกระดี๊กระด๊าขึ้นมาทันที ส่วนเจ้าตัวถึงท่าทียังคงนิ่งเฉยแต่แววตาประกายขึ้นชั่วแวบหนึ่งทำให้รู้ว่าเขาก็สนใจเหมือนกัน
* c. s( j/ W  f" T% v; s' C5 {2 D- O* O: f

“แล้วจะให้ผมชื่ออะไร”


“อืมมมม” ผมเท้าคางตั้งศอกบนหมอนอิงเอานิ้วชี้เคาะแก้มอย่างครุ่นคิดชื่ออะไรดีน้า ชื่ออะไรดี...
/ A+ s! q* |$ F7 b# v" R( T# F. G
6 T  j* l7 U/ F9 C6 |0 z
“เรียกผมนายเหมือนเดิมก็ได้นะ”
% Y, O# C. I8 J' T

: `( w3 j+ }- L( T  `“บ้าหรอไม่เอา!” เรื่องอะไรล่ะ ผมอยากให้เขามีชื่อมากกว่า

* K- J- p8 G/ ^# G, j" d; L7 s- W: t
" y. g$ b4 Z( u“บ๊อก”


ปุบ
: J2 g* N4 U9 z+ j

เจ้าน้องหมาที่คงตื่นเพราะเสียงเราสองคนกระโดดเอาสองขงหน้าขึ้นมาบนโซฟาพลางกระดิกหางและส่งเสียงเหมือนอยากขึ้นมานั่งด้วย
; {% H8 a* ^4 h- g; K

ผมยิ้มกว้างพลางอุ้มมันขึ้นมานั่งตักแล้วลูบหัวมันเล่นเบาๆ
) X( K/ F- ]$ T8 f. q% i9 n) |
7 v7 C: Q: T" }, q$ P; i
“น้องหมาก็ต้องมีชื่อนี่เนอะ”
2 ]2 {7 z) s+ `
, A8 `6 X7 P& Z/ b: V( N
2 T: H2 B3 B/ L- o9 t0 zน้องหมา ชายเร่ร่อนตอนนี้มาอาศัยอยู่กับผมซึ่งชื่อคนเล็ก เจ้าน้องหมาตัวน้อยกับลูกพี่ตัวโตหน้าแบบนี้ ตาแบบนี้ รูปร่างแบบนี้

6 Z; R  ~9 ?9 N$ Z$ J4 s3 g
ผมมองคนสลับหมา หมาสลับคน


นึกออกแล้ว!!!

" R* X( {5 b6 H" B2 D+ `
# o4 y* I4 F/ A“ฉันรู้แล้วว่าจะให้นายชื่ออะไร”
5 p  j2 e$ k- S$ `& p1 F* s
) E* U/ l7 s  w
“...” เขาขยับตัวสองสามทีผมยิ้มกริ่มอย่างถูกใจก่อนประกาศก้อง
" Z( g) ~. w8 c; V. q; q9 N
: W2 U1 f# a+ y) z9 F! [
: {1 r8 H' F& T1 F“ต่อไปฉันจะเรียกนายว่า‘ตี๋ใหญ่’ ส่วนน้องหมาชื่อ‘ตี๋น้อย’ เป็นไงชอบมั้ย!”

7 {6 I2 @- @$ f5 z2 Z% E* c
, \8 t: x1 g- f" F: n; Gเขานิ่งไปนิดก่อนพยักหน้า
3 I  I- z: Q- U; r

แต่ไม่พูด

/ o2 T* f2 S# D! D
7 z5 `) t: _% r& I, d“เอ้า!ว่าไงชอบหรือไม่ชอบ”
( a7 o, Q$ I- v. \5 ~$ `$ Q% W- l/ N

4 R$ f5 L" o( o* Q! `, b% }“ชอบคุณตั้งให้ผมชอบทั้งนั้นแหละ”

: Q6 k+ N, Z& b& u: r. }
พอพูดเข้าก็ยืดยาวไปนะ เล่นเอาเขินเลย!

) {) B6 s- n* |; G+ E……………………………………………………………………………………….
# E& J0 m  E# u- l% v
: U9 p; K1 L5 c8 V6 D1 g# C) r

“ใหญ่...ฉันไปทำงานก่อนนะ” ผมตะโกนบอกคนในห้องน้ำเขาโผล่หน้าออกมาก่อนพยักหน้าให้
  B' v' Y, D6 i
9 s, ]' W9 O: Z5 Q5 ]- O
ดูท่าแล้วอยากออกมาส่งผมหน้าประตูแต่ตัวเองก็เปียกม่อล่อกม่อแลกเกินกว่าจะย่ำออกมา


3 h+ w  C" H* ~5 p2 [5 ?ผมเปิดประตูห้องออกไปก่อนปิดแล้วเดินตรงไปยังลิฟท์ลงไปที่จอดรถชั้นหนึ่งผมยิ้มแย้มแจ่มใสอารมณ์ดีไปตลอดทาง


สาเหตุคงเป็นเพรา ‘ตี๋ใหญ่’ ที่เรียกสองพยางค์มันขัดลิ้นเลยตัดทอนเหลือคำว่า ‘ใหญ่’ พยางค์เดียว


- e, z2 t" @! }. q* f7 mสามวันที่ใหญ่มาอยู่กับผมความโก๊ะ(ตี๋ใหญ่)ของเขาก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆหาเรื่องให้ผมขำกับความเปิ่นแบบนิ่งๆสไตล์เขาอยู่ได้ทุกวัน
) r8 t/ ~8 d1 U) C$ O

, V* C; N0 G0 lเริ่มแรกจากการพยายามทำงานบ้านที่ท่าจับไม้กวาดไม้ถูดูเงอะๆงะๆอย่างดูก็รู้ว่าทำไม่เป็น แต่เขาก็พยายามทำจนสามารถทำให้ห้องขนาดร้อยสี่สิบตารางเมตรสะอาดขึ้นมาได้
9 D1 U7 h+ R" N/ x+ `

อย่างเช้านี้ใหญ่ก็ลุกมาชงโอวัลตินเคียงคู่กับขนมปังปิ้งให้ผม ก่อนจับเจ้าตี๋น้อยอาบน้ำจนตัวเองก็เปียกไปทั่วตัวด้วยอย่างที่เห็น แล้วคาดว่าจะพยายามขัดห้องน้ำต่อ สายข่าวรายงานมาว่าเขาไปกระซิบถามวิธีขัดห้องน้ำจากพิณมาเมื่อวานเย็น
8 `2 f& j* s8 W; T! q% E
' }9 ^2 \3 w% U) k. W6 l+ t* f& l
9 E" K& J2 |7 q" [# [& qซึ่งผมบอกไปแล้วว่าไม่ต้องทำผมจ้างแม่บ้านประจำอยู่แล้ว เขาบอกว่าให้งอมืองอเท้านั่งเกาะผมไปวันๆเขาทำไม่ได้ อย่างน้อยก็ช่วยผมประหยัดค่าแม่บ้านก็ยังดี
; H  m# m! D+ s8 Q

เอาเถอะ เขาสบายใจก็ปล่อยเขาทำไป

% y. _' D) W3 D3 X( z' ?& n

ลงให้ติดๆกันเลยครับ3ตอน
' |, l7 P# }0 B9 s& H- p9 p9 ^
* o1 ?5 `: L/ x% K' e8 i- R

mario54101

รีบต่อนะครับ รอๆๆๆ

minone

รอลุ้น​ตอน​ต่อไป​นะ​ครับ​

tumlove

ขอบคุณมากเลยครับ

Pakchinki

รอครับ

kichjakan

ขอบคุณครับ

kabuki

เรื่องนี้ต้องมี เงี่ยนงำ

uglymen

ตี๋ใหญ่่ แล้ว ของใหญ่ด้วยใช่ไหมหนอ 5555 แอบบอยากรู้อยากเห็น

guide01

ขอบคุณมากเลยครับ

Phol_th

พ่อคนดีศรีวงการ

pipi1

ขอบคุณครับ

rowetszaa

ขอบคุณครับ

leotero

ขอบคุณมากครับ เรื่องราวน่าสนใจดี

65gpy

ขอบคุณครับ

Man100

รู้สึกดีที่มีใครสักคนมาอยู่เคียงข้างกัน…นานวันคงผูกพันเป็นสายใย ขอให้ชีวิตสุขสมหวังไม่มีอุปสรรคใดๆนะเอย :)

bassabassy

ทำไมอ่านแล้วรู้สึกดีจัง รอติดตามตอนต่อไปจ้า

Pathxx

รอติดตามครับ สนุกมากเลย

Akeoutdoor

สนุกดีครับ ชอบเลย

Aonz003

Ling_Elvis

ขอบคุณครับ