รักเร่ร่อน...ของคนจรจัด6 bymod-cup

tor_8915

เร่ร่อน6
+ b! P/ z6 t/ |  v; P+ L% {

  K: I2 J  k' l( M/ {8 A
" n, \: {' P8 Gหืม

1 k2 Z0 [1 b1 [) n9 x
หายไปไหนกันหมด


หลังเลิกงานผมตรงดิ่งกลับคอนโด ถึงห้องก็ห้าโมงครึ่งแล้วพอเปิดประตูเข้ามาก็เจอแต่ความเงียบ เงียบมากเหมือนไม่มีสิ่งมีชีวิตใดๆอยู่ในห้องไม่ว่าจะคนหรือสุนัข

3 A7 ]2 g6 w$ D* a
ผมถอดรองเท้าไว้บนชั้นวางรองเท้าใกล้ประตูพลางกวาดสายตามองไปรอบห้องจนทั่ว พอส่งเสียงเรียกชื่อทั้งตี๋ใหญ่ตี๋น้อยก็ยังไม่มีเสียงอันใดตอบกลับมา ไม่ใช่ว่าหนีหายไปไหนแล้วเรอะ

: _) [* R& H8 H' P7 I* a
1 {6 E5 P$ r# F! b6 }/ v* _ถึงจะคิดแบบนั้นแต่ก็ไม่ได้จริงจังตื่นตระหนกมากนัก อาจเป็นเพราะว่าผมรู้ว่าสิ่งที่คิดเป็นไปไม่ได้ ยังไงตี๋ใหญ่ที่น่ารักของผมก็ไม่กล้าหักหาญน้ำใจกันและผมก็เห็นเขาอยู่ดีมีความสุข
' m2 \- q0 s" ^, S, G5 g/ w. J

7 o# v0 B& q* X0 G) v“ใหญ่” ผมส่งเสียงเรียกพร้อมกับเดินหาทั่วห้องไปไหนของเขานะ ห้องครัวก็ไม่เจอ ห้องน้ำก็ไม่มี หรือจะอยู่ในห้องนอน


ห้องนอนที่ว่าไม่ใช่ห้องนอนของเขาแต่อย่างใด มันคือห้องนอนของผมเอง ทั้งห้องมีห้องนอนอยู่ห้องเดียวแล้วก็ไม่ได้ให้เขามานอนร่วมห้อง ที่นอนประจำของใหญ่อยู่นู่นนนนน...โซฟาหน้าทีวี


แล้วที่ผมคาดเดาว่าเขาน่าจะอยู่ในห้องนอนเนื่องจากใหญ่จะเข้ามาทำความสะอาดและจัดข้าวของในห้องหลังจากผมออกไปทำงานแล้ว


ความจริงเขาก็ทำมันซุกมุมห้องนั่นแหละแต่ผมหาที่อื่นจนทั่วแล้วไม่เจอไง ถ้าไม่อยู่ในห้องนอนคงต้องแงะหาตามฝ้าเพดานแล้วล่ะ


$ \+ ^# a/ {& ~* @* O- L+ E; Aแอด

! P' a* O- o+ L3 G" H0 X
ผมเปิดประตูห้องนอนเข้าไปกวาดตามองรอบห้องก็ไม่เจอแต่ห้องที่สะอาดตากว่าเมื่อเช้าทำให้รู้ว่าใหญ่เข้ามาทำความสะอาดห้องแล้ว
- E( _3 O, O; G8 V) d+ X
" \5 J+ M9 i! }; G+ ]4 ?& h6 ]
0 x# B: ?+ v! u1 Q+ T& V! _* Zและหางตาผมก็เหลือบไปเห็นประตูกระจกตรงระเบียงเปิดแง้มไว้ลมด้านนอกพัดเข้ามาให้ชายผ้าม่านสีครีมปลิวไสว
. B, T: G  X) R: e' E
" l1 T2 U8 e% @
ผมถอดถุงเท้าออกโยนใส่ลงในตะกร้าไม้สานใบเล็กที่วางเคียงกับตะกร้าไม้สานใบใหญ่กว่าสำหรับเสื้อกางเกงที่ใส่แล้ว ผมชอบแยกถุงเท้ากับกางเกงชั้นในไว้ตะกร้าหนึ่ง เสื้อกางเกงอีกตะกร้าหนึ่งเพื่อป้องกันกลิ่นที่ไม่พึงประสงค์ติดเสื้อผ้า ก่อนค่อยๆเดินไปยังปะตูบานเลื่อนที่เปิดแง้มเกาะขอบประตูชะโงกหน้าออกไป
( q0 x9 b+ _( k: j0 e

* x" y% c* q3 l# oแล้วก็ป๊ะ!

9 R' c6 Q: j, M& A/ N
อยู่นี่เอง


ผมหลุดขำกับภาพที่เห็น นายตี๋ใหญ่ชายผู้มีใบหน้าคมดุในชุดกางเกงผ้าร่มขาสั้นสีขาวท่อนบนเปล่าเปลือยโชว์แผงอกสีน้ำผึ้งที่ผมชอบ กำลังนั่งกอดเข่าเอนพิงไปกับระเบียง ศีรษะโผล่พ้นซี่เหล็กกั้นออกไปด้านนอกคว้างกลางอากาศอย่างที่ถ้านกสักตัวบินผ่านมาคงชนเขาร่วงตกลงไปปีกหักแน่ๆ

# ^6 b1 s5 Q' K+ G  j9 \3 e) A
ข้างกันตี๋น้อยที่เดี๋ยวนี้ผมใกล้เปลี่ยนชื่อเป็นตี๋อ้วนให้แล้ว กำลังนอนหมอบหลับมุดอยู่ในกระแป๋งน้ำสีดำที่ล้มตะแคงอยู่เห็นเพียงก้นกลมๆกับหางของมันเท่านั้น
! ]) `- g' k. R) e9 [: ~
: N# ]* G' c5 @; ~
" `# H# u  T) {7 L& M& Uพอกันเลยนะทั้งลูกพี่ลูกน้อง

2 Z9 L3 b. Q+ k8 F- M) N
“ใหญ่” ผมเดินเข้าไปใกล้นั่งยองๆแล้วใช้นิ้วสะกิดท่อนแขนพ่อตัวใหญ่ ใจไม่อยากปลุกเพราะรู้ว่าเขาตื่นเช้าทุกวัน แต่นี่ใกล้หกโมงเย็นแล้ว
1 v1 D& n- S' ^! s: x( k
* v9 F# t" L$ i- A& s
ผมหิวแล้วอ่ะ
" z1 x$ R  j( s) C, k" n# A

“หืม...โอ๊ย”
2 Z! I: T# l2 C6 |
8 p/ o# s8 q& Y3 Z) q  f) G% G: f
โป๊ก
9 ^3 N( K7 T% u+ K; R  m0 V
& z* D1 t! I) I  s1 Z$ E
โป๊ก

1 d6 E+ p' H$ @# Y
แล้วผมก็หลุดขำอีกครั้ง แหมตื่นมาก็เจอท่อนเหล็กเคาะเรียกสติเลยนะพ่อคุณ


% ]- M5 {. v7 W1 m2 u" T" n$ Wใหญ่ปรือตาขึ้นเมื่อถูกสะกิดเรียก พอเห็นว่าเป็นผมเขาก็เด้งตัวจะลุกขึ้น แต่เพราะศีรษะเขาติดอยู่กับซี่เหล็กทั้งบนและล่าง พอเขาผงกหัวขึ้นมาศีรษะก็โขลกเข้ากับท่อนเหล็กถัดไป ร้องโอยหลบศีรษะกลับมาก็โขลกกับท่อนเหล็กที่ใช้รองคอเมื่อครู่อีก


ฮ่าๆ ขี้หูสั่นเลยสิ
2 l% r0 B. S) [: L7 D: m

- E: J9 b9 ]6 m% g( m" A" Zใหญ่นิ่งไปชั่วอึดใจ สงสัยกำลังมึนอยู่กระพริบตาปริบสามทีช้าๆ ก่อนค่อยๆดึงศีรษะตัวเองออกมาจากซี่เหล็กมรณะอย่างงงๆ
) R& V% W# A3 v" o/ _; B4 `8 z
. r4 j' {! q# z% h' N
* a5 i+ e& s+ b; z& g' E“เป็นไงบ้าง” ผมแกล้งถามออกไป
- j0 t7 ?9 V9 k2 i8 ~4 F
5 K5 s$ n6 f1 r7 T& t) R8 Z/ ]
0 l* P: K' k: _# \“เจ็บ” สติยังกลับเข้าร่างไม่ครบจริงๆด้วยแฮะ เพราะถ้าเป็นนายตี๋ใหญ่ตัวจริงเสียงจริงโดนของเด็ดของหนักยังไงไม่มีร้องว่าเจ็บ คนเหล็กของแท้
" x- S$ M: c, \
4 Q) V3 f  X. H( x, \, o+ ^
แปะๆ
) z& Y3 y) U- M) e  V2 P! Q! q3 P
4 l, ]: ~+ o8 e( @  m
3 H$ [. I7 R- yผมยื่นมือไปตบแก้มสากเบาๆแกมหยอก แน่ะยังกระพริบตาปริบแบบยังไม่หายมึนอีก ผมเลยส่งเสียงกระตุ้นไปอีก
9 H4 o+ Q/ p& `

“หิวแล้ว”
( G( r* u- d$ l! R7 \! R

เขามองมานิ่งๆก่อนพยักหน้าช้าๆ


/ J  U7 W( X7 u( n% @; T" Gหายเบลอยังเนี่ยยยย
9 _5 j/ V* H' Z( d8 O7 v

“คุณกลับมานานแล้วหรอ”
3 [4 m4 z+ H6 N2 H+ M
$ x2 F. a  i. @  F- }! U
5 _1 J# Q" n0 J“นานพอจะเห็นหมีตาย” ใหญ่ชะงักก่อนโคลงศีรษะเมื่อเข้าใจว่าผมแซว

! V  @8 M+ o" a/ ]( ~& D8 {, ?
“ผมทำความสะอาดห้องคุณเสร็จเลยมานั่งพักที่ระเบียง สงสัยลมพัดเย็นไปหน่อยผมเลยเผลอหลับ” เขาอธิบาย ผมยันตัวลุกขึ้น โอย นั่งยองนานแล้วปวดขาแฮะ ก่อนยื่นมือไปคว้าข้อมือใหญ่แล้วออกแรงดึงให้เขาลุกขึ้น ซึ่งเขาก็ยอมลุกตามแรงดึงแต่โดยดี

$ {2 q2 N+ `& X: C8 w
9 C' t- i" G- B2 ~3 m, J, jมีครั้งไหนที่ใหญ่จะปฏิเสธผม ไม่มีหรอก
6 ]1 l) Z  n, r5 ~8 o( `

“ดีแล้วพักบ้างเดี๋ยวฉันจะไปซื้อข้าวไปด้วยกันนะ” วันนี้ผมตั้งใจจะพาเขาไปเปิดหูเปิดตาข้างนอกบ้างอุดอู้อยู่ในห้องมาหลายวันแล้ว


ใหญ่นิ่งไป ผมเลยดึงเขาเข้าเดินเข้ามาในห้อง ผ่านเตียงกว้างทะลุประตูไปยังห้องนั่งเล่น ก่อนปล่อยข้อมือใหญ่ออกแล้วล้มตัวนั่งขัดสมาธิลงตรงหน้ากล่องพลาสติกสีเทาขนาดกลาง ยกฝาครอบออกก่อนจะชะโงกหน้าไปมองสิ่งของด้านใน


* H/ d# u. C: V% lแล้วเลือกหยิบเสื้อกล้ามสีดำออกมา

/ [# w2 `5 N$ o1 l/ N0 M* \9 f
# U. y/ ^, x6 P8 ?- ~* nไม่ต้องสงสัยกันครับ กล่องพลาสติกขนาดกลางก็คือตู้เสื้อผ้ากลายๆที่ผมพอจะหามาให้เขาได้ มันเคยเป็นกล่องที่ผมเอาไว้ใส่ชีทเรียนตอนสมัยมหาวิทยาลัย ผมเอาติดตัวมาด้วยเผื่อได้ใช้ซึ่งตอนนี้ผมเนรเทศพวกมันไปอยู่ในกล่องกระดาษลังเรียบร้อยแล้ว

7 d) D5 K; j3 G3 m. Y  p. B6 Y+ g  E- ?
$ \' J* ?5 ]) n' L9 F6 Z% w" Rอยากจะซื้อใหม่ให้เขา แต่คนเขาไม่ยอมยัดเยียดไปจะทำให้รู้สึกไม่ดีเปล่าๆ ผมน่ะให้โดยไม่คิดอะไรหรอก ใหญ่ที่เป็นผู้รับนี่สิคิดเยอะเกินไป
* \# d& M6 ^" n+ W$ w# }$ D
$ I0 U# C8 z' i  A+ u
ขนาดนี้เขายังคิดว่าตัวเองมาเกาะผมอยู่ทุกวี่วัน(ความผิดไอ้ปอนด์คนเดียวเลย!)แทบจะยกผมขึ้นแท่นบูชาเช้าเย็น

* E) }* `9 v  e- ~
+ B1 p# g$ k% a0 `3 {ผมเลยพยายามระมัดระวังตัวเองไม่ให้หรือหวังดีกับเขาเกินไปนัก อยากให้เขาสบายใจไม่อึดอัดที่จะอยู่กับผม นี่เป็นเหตุผลหลักที่ผมยอมให้เขาทำงานบ้านตามใจอยากจะทำ ทั้งที่ความจริงไม่จำเป็นสักนิด
, Z; U, U/ I+ ]1 D# B. ]( l5 f" Q
) o# R7 W- _. v7 U7 B  f( M2 P
7 D2 [* [- s7 M% Iเรื่องข้าวของเครื่องใช้เขาก็จะเอาเฉพาะส่วนที่จำเป็นจริงๆและไม่สามารถจะใช้ร่วมกันได้เช่น แปรงสีฟัน เสื้อผ้า กางเกงใน เป็นต้น


: q8 C: M/ H$ t7 }% }อย่างเสื้อกล้ามสีดำในมือผมก็ของไอ้ปอนด์ฟรีไซส์เลยใส่กันได้
- m/ H0 G- e1 d' s. I6 w; i8 n4 O
  r& O! \( A  f
ผมยังไม่มีเวลาพาเขาไปซื้อเสื้อผ้าเพิ่มเลยทำงานทุกวัน
& z6 @1 }- S: \4 o4 X$ M

ตอนนี้เขาจึงมีเสื้อผ้าอยู่สองชุดคือ แจ๊คเก็ตสีแดง เสื้อยืด กางเกงขายาว(ที่ผมซื้อให้) กับ กางเกงขาสั้นสีขาว เสื้อกล้ามสีดำ(ของไอ้ปอนด์) ส่วนกางเกงในผมแวะซื้อให้ที่เซเว่นเจ้าเดิมเจ้าเก่า

2 i2 q) k: X1 F% G. V
( F$ _* w  G# [1 G: ?9 C: O& Kส่วนชุดที่ติดตัวเขามาลองเอาไปซักแล้วแต่มันเกินเยียวยาจริงๆ ผงซักฟอกยี่ห้อไหนก็ล้างคราบสกปรกไม่ออก น้ำยาปรับผ้านุ่มกี่ยี่ห้อก็กลบกลิ่นไม่พึงประสงค์ไม่มิด ผมเลยจัดการเอามันไปลอยอังคารเรียบร้อยโดยผ่านการยินยอมพร้อมลงนามจากเจ้าของอย่าง(ไม่ค่อย)เต็มใจ
- g7 E8 f) m6 h1 \

; h, w/ d1 Q  X. R( ?7 t  F; S“ใหญ่กินอะไร” ผมหันมาถามเมื่อเรามายืนอยู่หน้าร้านข้าวร้านประจำของผมแล้ว ใหญ่ที่อยู่ในชุดเสื้อกล้ามสีดำกางเกงขาสั้นสีขาวโชว์มัดกล้ามน่าขบกับเรียวขายาวมั่นคง ไม่อยากจะเอ่ย...ชะนีน้อยใหญ่มองกันตาเยิ้มเลยล่ะ แม้แต่หญิงเดอะรุ่นน้ำหมากกระจายยังเหลียวมองจนคอแทบเคล็ด
3 n: Y% N0 ?. @. Y: ~

+ O* P% S) {: }7 H" W( L8 Nอาจเพราะไม่คุ้นหน้าคนแถวนี้แต่ผมเชื่อว่าเก้าสิบเปอร์เซ็นต์ที่มองเพราะรูปร่างหน้าตาที่(โคตร)โดดเด่นของเขา!
$ I: J2 u2 a4 y- u: r& D" T
1 n7 L4 \, H5 A4 j' }
/ g( {, P) s/ @  d$ u; D. |0 J“ผมกินอะไรก็ได้” เขาหันมาตอบพลางทำตัวประดักประเดิดกับสายตารอบตัวที่จ้องมองมา
: X* c5 r; H3 V, G8 X. ^' W% @

. O9 R& n" j* P" @( Pผมหันไปสั่งกะเพราะไก่ไข่ดาวสองกล่องก่อนกลับมาสนใจคนข้างตัวที่ยกมือถูท้ายทอยอย่างเก้อเขินผมขำกับท่าทีนั่น
- a5 L0 P( [; \; }/ e1 [
7 \6 u: w3 ~& A' x
7 K; N/ v  D9 b2 f% m0 m( ~) E“เขินหรอ” ผมอมยิ้มแซว เขาส่ายหน้าช้าๆ ผมเลยถามต่อ “แล้วเป็นอะไร”

: @0 j. i$ ^% z3 U9 d; q  y. V
  r9 b$ J. `1 y1 Z0 b. P: ]“แค่รู้สึกแปลกๆเหมือนโดนจ้อง”


ไม่แค่ ‘เหมือนโดน’ หรอก จ้องกันเห็นๆอย่างโจ่งแจ้งเลยต่างหาก

: I/ l$ K3 F9 R7 L6 ^
; b" y  L7 J" B- D9 Q“แล้วดีใจมั้ย” ผมถามต่อ คราวนี้เขาทำหน้างง


“ทำไมต้องดีใจ”


“ก็...”


ก็ที่ไม่ถูกมองด้วยสายตารังเกียจแล้ว
# P  G6 N9 v: ~; U* |$ i

ผมยั้งปากตัวเองไว้ทัน เพราะไม่รู้ว่าพูดไปแล้วเขาจะรู้สึกยังไงได้อะไรขึ้นมา เมื่อเขามีชีวิตที่ดีขึ้นผมก็ไม่ควรกล่าวถึงอดีตแสนโหดร้าย
' t- y  `! [2 z8 Q

“ไม่ต้องเกร็งหรอก เขาแค่ชื่นชมกับความหล่อของนายน่ะ” ผมเปลี่ยนเรื่อง ส่งมือไปตบต้นแขนปุๆให้เขาปล่อยตัวให้สบาย แต่เหมือนเขาจะยังไม่เข้าใจสักเท่าไหร่
* [5 K0 }; F$ U, \
1 f( k' R( L% B' h  ]" Q
6 i4 F3 D  A: ~" u/ t. n“หล่อ? ผมหรอ” เออออออนายนั่นแหละค้าบบบบบบ พ่อหล่อลากไส้


5 v" f% t7 ]$ P2 rผมไม่ได้อธิบายอะไรต่อ เอาเถอะถ้าผมมีชะตาชีวิตอย่างเขาเรื่องหน้าตาคงเป็นปัจจัยสุดท้ายที่คิดจะใส่ใจเช่นกัน


9 c3 C) B/ H8 K* J% cยืนรอประมาณสิบนาทีข้าวผัดกระเพราไข่ดาวหอมกรุ่นสองกล่องก็ยื่นมาตรงหน้า ใหญ่รีบรับไปถือไว้ก่อนที่ผมจะเป็นคนจ่ายเงิน ระหว่างรอเงินทอนป้าเจ้าของร้านที่คุ้ยหาเหรียญในตะกร้าก็ส่งยิ้มพูดขึ้น
6 e. Z7 G0 c; y' ?: n% O
7 I3 d% L  h; h' ~; V. ?% L
“เพื่อนหรอพ่อหนุ่มหล่อดีนะ” ผมยิ้มกว้างรับเงินทอนก่อนตอบคำ


( E, y' C3 Q. t5 s- T“ครับ เพื่อนผมเอง”
2 C* V" |9 {5 A* r' L
1 m  F$ \2 q* ^# l5 V
“ไม่เคยเห็นหน้าเลยแต่ท่าทางคุ้นๆเป็นพระเอกหนังช่องไหนรึเปล่า”


  n- {0 ?- T( I5 @( W8 Y4 x) ]ผมขำ ไอ้ที่คุ้นเพราะเคยเดินโซซัดโซเซอยู่แถวนี้น่ะสิ ส่วนพระเอกหนังเป็นอาชีพที่ผมคิดไว้เลย ยังไม่ล้มเลิกจะพาเขาไปออดิชั่นหรอกนะเริ่มจากการเป็นนายแบบก่อน อืมๆ เข้าท่าๆ
  ]6 T2 d' b6 R


“สักช่องแหละครับเดี๋ยวผมรู้จะมาบอกนะ”

* u# F; h9 A3 u2 T. G3 `; w
“โอ้ววววเป็นดาราจริงๆด้วย”


ผมตัดบท ส่วนป้าแกก็คิดไปไกลแล้ว ผมอาศัยช่วงที่ป้าแกกำลังเพ้อลากนายใหญ่ออกมานอกร้าน ไปหยุดยืนรอข้ามถนนเพื่อข้ามไปเซเว่นว่าจะซื้อนมกับน้ำผลไม้ซะหน่อย อาหารเม็ดของเจ้าตี๋น้อยด้วยยิ่งโตยิ่งกินจุอ้วนเป็นหมูแทนหมาแล้ว
$ M. u, q. k7 _. m3 x% l+ p) J& i

“คุณคุยอะไรกับป้าผมไม่เข้าใจ”

1 {8 j$ T" u6 S2 m/ w& t) X
“ขำๆอย่าไปสนใจเลย”
3 v: ^& r/ j8 B, a% e  s
) c( \, L# n: ^: P2 N
เขาคงเห็นใบหน้าขบขันของผมเลยไม่ใส่ใจอีก เพราะจากประสบการณ์ที่ผ่านมาผมทำหน้าแบบนี้ทีไรเขามักจะโดนแกล้งเสมอ รู้ไปก็เข้าตัวเปล่าๆ เขาเลยสนใจการมองซ้ายขวาดูรถที่วิ่งผ่านตรงหน้า มือใหญ่บิดพลิกข้อมือที่ผมจับอยู่เพื่อเป็นฝ่ายมาจับมือผมแทนก่อนดึงผมวิ่งข้ามถนนมาอีกฝั่งเมื่อถนนโล่ง
% k) r- r/ B; _' d! c
& Q3 l. {" s  v0 |* _& o+ Z
ผมก้มมองไปยังอุ้งมือใหญ่ที่กอบกุมมือผมอยู่เม้มปากเพื่อกลั้นยิ้ม...เหมือนกับว่าตัวเองถูกปกป้องดูแล

; o. C4 R& `5 `; W( z
“ผมรอด้านนอกนะ”
; ~2 _- z4 p0 v  B2 S7 ^9 H9 A
- {4 y$ e4 a" {: `+ I
ผมพยักหน้าก่อนเดินผ่านประตูเปิดปิดอัตโนมัติเข้าไป อุณหภูมิเย็นฉ่ำทำให้ผมรู้สึกสดชื่นขึ้น เดินตรงไปหยิบจับของสามสี่อย่างลงตะกร้าสีส้มทั้งนมน้ำผลไม้ อาหารตี๋น้อย แล้วก็ขนมขบเคี้ยวเอาไว้ทานเล่นตอนดูหนัง


เมื่อได้ของครบก็เอามาชำระเงินตรงเคาน์เตอร์เดินออกมาก็เจอกับภาพที่ทำเอาผมทั้งขำทั้งสงสาร


! r9 U) C* R1 W/ W9 E; a พนักงานเซเว่นถูพื้นอยู่หน้าร้านอย่างขะมักเขม้น มันจะธรรมดามากถ้านางขยันทำงานด้วยใจบริสุทธิ์ ไม่ใช่นายตี๋ใหญ่เดินไปทางขวานางก็ลากไม้ถูตามรอยเท้าเดินไปทางขวา พอเดินหนีมายืนทางซ้ายก็ลากไม้ถูตามมาทางซ้าย ทำอย่างกับใหญ่เหยียบขี้หมาติดเท้ามาอย่างนั้นแหละ
0 X7 D( u8 e9 H' ?- U! D

+ y) N. M' j4 s/ ]4 N% D ไหนจะท่าทางชม้ายตาแลนั่นอีกลำตัวบิดพันแทบจะเป็นเกลียวเดียวกับไม้ถู
/ T) k5 w3 S( ^1 q( g
( c. x1 J# }1 S5 g7 ~6 m/ t
นี่แหละหนาหน้าตาเปลี่ยนชีวิตคน ทำไมผมจะจำไม่ได้ว่าพนักงานเซเว่นฯคนนี้เป็นคนเดียวกับที่ไล่ใหญ่สมัยยังเป็นชายเร่ร่อนไร้ที่อยู่ ผมไม่โทษเธอเพราะสังคมสมัยนี้รู้หน้าไม่รู้ใจ แต่มันอดขำไม่ได้เมื่อเห็นมาเกี้ยวพาราสีคนที่เธอเคยขับไล่เหมือนหมูหมา


& C; O" [3 ?- h& ]+ ^“ใหญ่” ผมเอ่ยเรียก ใหญ่หันมาทำหน้าโล่งใจมากที่เห็นผมดูเขายังตื่นๆคนอยู่ สังเกตจากเวลามีคนมองมาหรือสนใจเขาจะเงียบกริบท่าทางนิ่งสนิทและพยายามกันตัวเองออกห่าง


สงสารก็สงสาร ขำก็ขำ เอ็นดูร่วมด้วยอีก


# d) S0 Q2 u1 G; G' cน่ารักไปไหนเนี่ยนายตี๋ใหญ่

# g4 n- G0 m$ @+ }! k6 f& J
. b2 T4 _3 Y; d1 L“ไปเถอะ” ผมเดินเข้าไปกระตุกชายเสื้อ เขารีบพยักหน้าก่อนคว้ามือผมไปจับเดินออกมาทันที เหมือนไม่ได้ตั้งใจจับแต่ลนซะมากกว่า ดูสิมือชื้นเหงื่อเชียว
) t- F+ M, ?5 C! q: C0 O$ [! r
2 w6 h1 |7 q+ x" u  Z: U
เมื่อกลับมาถึงห้องผมก็เอาข้าวในกล่องมาเทใส่จาน และเทน้ำซุปใส่ถ้วย ความจริงตั้งแต่ใหญ่มาอยู่ด้วยเขาจะเป็นคนทำ(แย่งผมทำทุกอย่างแหละ) แต่ตอนนี้หามิได้ ฮ่าๆ เพราะเจ้าหมาตูบกลับวิ่งวุ่นอยู่ริมระเบียงเก็บผ้าลงตะกร้าอย่างรีบร้อนเมื่อฝนที่กำลังตกปรอยเริ่มลงเม็ดห่าใหญ่ขึ้น


ตามจริงใหญ่ตาลีตาเหลือกตั้งแต่ยังไม่ถึงคอนโดด้วยซ้ำ แค่ฟ้าเริ่มตั้งเค้าเมฆก้อนสีดำลอยต่ำก็แทบจะวิ่งพุ่งกลับห้องให้ได้ ติดที่ผมมาด้วยนี่แหละเลยโกยอย่างใจคิดไม่ได้ แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังก้าวเดินช่วงยาวกว่าปกติ


ครืดดด


$ N3 \& i: E7 r6 F0 f4 w“ฟู่วว เกือบไม่ทัน” คนตัวโตที่ศีรษะเกือบชนขอบประตูระเบียงเพราะส่วนสูงมากเกินไปเลื่อนกระจกปิดวางตะกร้าลงพลางถอนหายใจแล้วบ่นงึมงำกับตัวเอง นี่แหละมุมน่ารักของเจ้าหมาตูบอีกข้อ


โครงหน้าคมดุที่มักนิ่งเงียบเริ่มแสดงสีหน้าอื่นออกมามากขึ้น อยากเช่นเวลานี้ที่เขาทำหน้าดีใจมองเสื้อผ้าในตะกร้าตาวาวเหมือนเด็กน้อยเวลาผูกเชือกรองเท้าสำเร็จด้วยตัวเองครั้งแรก
' g3 n: b' d* D

“ใหญ่มากินข้าวก่อน” ผมร้องเตือน เชื่อสิว่าถ้าไม่เรียกไว้ก่อนมีหวังนู่นเข้าไปนั่งพับผ้าในห้องแล้ว กว่าจะได้กินก็ต้องรอทำงานเสร็จผมมักจะเอ็ดเขาเรื่องนี้อยู่เสมอ จะทำอะไรอยู่ก็ตามมันคงไม่ถึงขนาดละมือมาหาอะไรรองท้องไม่ได้เลยมั้ง มันจะเสียเวลาสักเท่าไหร่กันเชียว


แล้วใหญ่ก็รู้ว่าผมจริงจังกับเรื่องทานอาหารให้ตรงเวลา เขาแค่พยักหน้ารับและเดินมานั่งบนพื้นพรมหน้าโต๊ะเตี้ยตำแหน่งที่มีจานข้าววางอยู่อย่างว่าง่าย
& c# g7 d; C1 R: K

6 a6 {# L) g) C  W$ o$ g% } ผมไม่นิยมทานข้าวบนโต๊ะอาหารในครัวตามที่จัดไว้ ผมชอบนั่งทานข้าวไปดูทีวีไปมากกว่า เลยกลายเป็นว่าใหญ่ต้องมานั่งทานข้าวโต๊ะหน้าทีวีกับผมด้วย คงเปลี่ยนจากตอนแรกผมนั่งบนโซฟาเป็นนั่งบนพื้นพรมแทนเพราะไอ้หมีตัวโตมันไม่ยอมขึ้นมานั่งบนโซฟา แล้วผมไม่ใช่เจ้านายที่จะให้ใครมานั่งต่ำกว่าหรอกนะ
4 _$ p$ r* i0 }: p% h" E7 \2 u
# t6 l' K9 W/ G/ @& Y
7 [- K% M6 K' T5 S# g. w9 lเอาจริง เห็นแล้วทานข้าวไม่ลง
$ q$ a5 w0 k5 n; W! l! K' O
“คุณชอบกินกระเพราไข่ดาวหรอ” ระหว่างทานข้าวใหญ่ก็ถามแทรกขึ้นมา

, V* Y9 r% x- P: ?& O“ค่อนข้าง”
, o# l; P; u, A; S1 M1 V
“ผมเห็นคุณกินทุกวัน” อ๋อคงหมายถึงมื้อเย็นของผมที่ไม่กระเพราไก่ไข่ดาว ก็จะเป็นกระเพราหมูไข่ดาวแทน เอ่อว่าแต่มันก็แทบไม่แตกต่างกัน


  ?- S2 `% |# h“แล้วแต่ร้าน พอดีร้านนี้ทำกระเพราไข่ดาวอร่อยที่สุดถ้าไปร้านอื่นก็จะกินอย่างอื่นนะ” ตามนี้ครับหลายคนเป็นอย่างผมหรือเปล่าไม่รู้แต่ผมเป็นแบบนี้  อย่างเช่นก๋วยเตี๋ยวต้มยำร้านนี้อร่อยก็จะสั่งแต่ต้มยำ แต่อีกร้านเย็นตาโฟอร่อยก็จะสั่งแต่เย็นตาโฟบ้าเนอะ


“นายเบื่อหรอ” เขากินกระเพราไข่ดาวมาตลอดตั้งแต่เจอผมเลยก็ว่าได้มีครั้งแรกครั้งเดียวที่ได้กินข้าวเหนียวหมูปิ้ง


3 c: N% ~( n. _4 M; O“ไม่ครับแค่มีกินก็โอเคแล้ว” ผมยิ้มบางให้กับประโยคถ่อมตัวของเขาหมายมั่นปั้นมือไว้ในใจแล้วว่าครั้งหน้าจะสั่งเมนูอื่นมาทานบ้าง!
" {% ?5 ^( ]1 A9 n4 f0 h1 T# T' y

เมื่อกระเพราะไก่ไข่ดาวทั้งสองจานพร่องลง นายตัวโตก็เดินตึกตักหายเข้าไปในครัวก่อนออกมาพร้อมน้ำผลไม้แก้วใหญ่ในมือ ผมยกแก้วน้ำเปล่าดื่มจนหมดก่อนรับน้ำผลไม้มาดื่มต่อพลางเอ่ยขอบคุณ

5 `3 V2 i; u6 v8 O; `7 ?: W
' z1 I# ~5 }, \4 J& Z“ใหญ่ไปอาบน้ำก่อนเลยนะ” ปากบอกทั้งที่ตายังจดจ้องอยู่กับรายการทีวีตรงหน้า มันเป็นรายการมีสาระนะทั้งยังมีพิธีกรตลกช่วยดึงให้ไม่น่าเบื่อ ผมเลยลิสต์เป็นรายการโปรดช่วงค่ำของผม
" E/ Z5 q+ L/ a5 F. t0 x

, M$ G0 C5 W$ g8 W0 N+ rพอพักโฆษณาผมเหลือบตามองไปเห็นพี่ตี๋ใหญ่ลูบหัวน้องตี๋น้อยที่กำลังให้ปากดุนอาหารเม็ดกินอย่างเอร็ดอร่อยหางยังกระดิกดิ๊กๆ ผมคลี่ยิ้มออกมาให้กับภาพตรงหน้า ความผูกพันที่ก่อเกิดขึ้นไม่ใช่แค่ผมกับเขาแต่ยังรวมถึงเจ้าสัตว์เลี้ยงตัวน้อยด้วย

# s; b9 q( z& d9 l6 c) x4 X
1 M. \  C, D/ h: R* W4 I8 \5 tผมมีความสุขนะกับสองชีวิตที่ก้าวเข้ามา ไม่สิที่ผมดึงเขาเข้ามาในชีวิต

' Q) [3 V9 z; }9 F
6 U( z  o3 z+ [" t. e! Vเช้ามามีคนให้บอกลา เย็นมามีคนให้คิดถึง

% T9 [$ i" R$ p! ~: f
( X6 \" m% }% H1 j9 ?0 ^! Yมีคนให้ดูแลห่วงใยและขณะเดียวกับก็ได้สิ่งเหล่านั้นตอบแทนเช่นกัน

8 G8 s$ x/ r- r  a4 L* R$ b( }

plusb

ขอบคุณมากครับ

65gpy

ขอบคุณครับ

minone

ขอบคุณ​มาก​นะ​ครับ​ รอ​ตอน​ต่อไป​นะ​ครับ​

jwat

ขอบคุณครับ

guide01

ขอบคุณมากเลยครับ

pipi1

ขอบคุณครับ

nongbasz

ขอบคุณครับ

kookkoo

ขอบคุณครับ

bioss

ขอบคุณครับ

rowetszaa

ขอบคุณครับ

sengjit

ขอบคุณครับ

rowetszaa

ขอบคุณครับ

Phol_th

ไอหยา  ไม่ฉากซะที  แต่ก็.....ติดตามตลอด

takeshi

ขอบคุณครับ

a03

redboy

น่ารักไปอีก

lekthai

ขอบคุณ

topto

ตามต่อ

loveza

ขอบคุณครับ