แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย tor_8915 เมื่อ 2020-4-7 21:33 9 I* ?' z- R' d
- ^' w& [0 w- X% s( S0 Jเร่ร่อน7/ q1 [7 k' I. Y: ?
1 T @' T9 @9 o* z; }) C& G; G
+ [) l @- _3 R
3 G. U O) l. b
5 o9 X% o/ r: [% j5 S) j: J+ D“ฮ้าวววว”& U/ U2 I5 e* @! Q) S. f6 Z. M: A
, |; J0 q$ [3 q' A' {
3 K3 ]$ Q. P: d) ] b9 y# R; |
ผมยกมือปิดปากหาวขณะที่หมุนควงพวงมาลัยรถเลี้ยวขวาข้ามสี่แยกไฟแดงที่เพียงเลี้ยวโค้งไปก็เจอปัญหารถติดยาว ไม่ใช่เกิดจากช่วงเวลาเร่งรีบเหมือนอย่างเช่นในเมือง แต่เพราะวันนี้เป็นวันเสาร์ วันหยุดของผม เป็นวันที่ผมพานายตี๋ใหญ่กับเจ้าตี๋น้อยมาเที่ยวตลาดนัด
2 @ H: I: M3 d% C8 F
; |3 L3 a4 u' j, f" I k, |/ \+ D. n9 S$ } f2 p, S6 W0 J
เรียกว่าเที่ยวก็ไม่ถูกซะทีเดียวต้องบอกว่ามาจับจ่ายหาซื้อของ(ถูก)ไปกักตุนซะมากกว่า3 V% K" g- D3 ^! F: t' @ U
* C' n7 |* O2 d
5 M2 `* ~8 f8 }+ M. F. z& cตลาดนัดที่เรามากันวันนี้ผมก็เพิ่งเคยมาครั้งแรก ‘ตลาดนัดค่ายจิรประวัติ’ หรือเรียกกันจนติดปากว่า ‘ตลาดนัดหน้าค่าย’ ไอ้ปอนด์แนะนำผมมาเพราะมันมักจะถูกพิณบังคับให้มาด้วยกันแทบทุกอาทิตย์ (มันไม่อยากมาอยากนอนตื่นสายมากกว่าแต่ขัดพระบัญชาของเมียไม่ได้)
' w2 c9 V' B; i" R- A# n
- F1 D$ F( d, h( e& u6 ~, z
. C5 Y: m& V% j" z# Y) L! {# nเป็นตลาดนัดช่วงเช้าเริ่มตั้งแต่ประมาณตีห้าจนถึงเที่ยงตรง มีเฉพาะวันเสาร์-อาทิตย์อยู่ในความควบคุมดูแลของทหาร ไม่มีทั้งรถยนต์และรถจักรยานยนต์เข้ามาเพ่นพ่านในส่วนของตลาดนัดต้องเอารถไปจอดในที่จอดรถที่จัดไว้ให้เท่านั้นแล้วเดินเท้าเข้ามาจึงสะดวกสบายต่อการเดินเลือกจับจ่ายใช้สอย
, h8 x& h+ P+ i5 a
- u0 D [ N; Q7 W' ~6 }6 o$ I3 A' s$ }& z7 Y3 v, F* b6 v
เหมือนอย่างเช่นตอนนี้ที่ผมจอดต่อท้ายรถ CRV และมีรถยนต์อีกหลายสิบคันจอดเรียงยาวต่อท้ายรถผมเพื่อจ่ายเงิน5 บาทแลกตั๋วเพื่อเอารถเข้าไปจอดยังที่จอดรถ ส่วนรถจักรยานยนต์ที่ขี่ฉวัดเฉวียนแทรกแซงตัดหน้าปาดหลังรถผมอยู่ตอนนี้มีที่จอดรถอีกทางหนึ่ง
+ j4 v' k7 L1 T! j% p. N7 N# _" ^* r8 E/ _4 y
: d/ r/ t) k. z/ P! ~, K
พูดถึงพวกคุณทหารก็จัดการเป็นระเบียบเรียบร้อยดีนะ ที่จอดรถก็กว้างและมีบริการหลายแห่งทั้งส่วนหน้ากลาง และท้ายตลาดถ้าจะผิดก็คงผิดที่ปริมาณรถและคนที่มีมากเกินไปเนี่ยแหละ3 C7 _1 i) d% N) _ j) }- S8 e* f
9 K9 p& \* E, D. w' r* P- Q6 K, c9 K7 S2 F, `& W; _9 H% |
สรุปมันคือตลาดนัดหรืองานวัดที่สิบปีมีหนกันแน่คนถึงได้แน่นขนัดนัก
8 q0 H% \1 @3 i' G. u8 ~( x
2 i% F# c6 w" V d
) P5 I- f: e6 |% W+ g ~5 x$ A9 W6 a' Nถ้าให้เดาส่วนหนึ่งเพราะวันนี้เป็นเสาร์สิ้นเดือนที่นำพามนุษย์เงินเดือนอันหื่นกระหายอยากใช้เงินมารวมตัวกัน ณ ตลาดแห่งนี้...รวมถึงผมด้วย =.=& H; H& V- d3 q- K5 ~6 t5 q4 t" _
) c f* F5 h5 @8 R0 O( J; S6 [; X9 \6 Q& p' @
“ใหญ่ๆขอเหรียญห้าหน่อย” เพราะมัวแต่มองดูบรรยากาศแปลกตาโดยรอบเลยลืมเตรียมเหรียญเอาไว้ พอถึงคิวตัวเองเลยต้องตบไหล่กว้างยิกๆ ขาก็แตะคันเร่งเพื่อให้รถไปจอดตรงคนแลกตั๋ว9 L* L0 q: Y$ U1 m1 o
+ T% \3 `) K$ ?1 \* ]- K# D, V9 i
* ?3 @6 R3 v- z- G7 ]( l
ใหญ่เอี้ยวตัวไปทางด้านหลังเพื่อหยิบกระเป๋าสะพายของผมที่เจ้าตี๋น้อยนอนทับอยู่ พอดึงสายกระเป๋าออกมาเลยกลายเป็นว่าตี๋น้อยกลิ้งหลุนๆตกลงไปที่วางเท้าด้านล่าง ฮ่าๆ น่ารัก% A1 {1 V% m" S2 y: V! ~
* }% X( _# S% Y# ?: a2 H( D8 N2 b! L. B
ใหญ่ควานหาเหรียญส่งมาให้ผมซึ่งผมก็ส่งให้คนแลกตั๋วอีกที ก่อนเริ่มออกรถอีกครั้งเพื่อวนหาที่จอด สุดท้ายก็ได้ที่จอดรถใต้ร่มไม้ใหญ่ใกล้ห้องน้ำ/ \' k5 O( H5 m- z* n& g' b
: s7 {4 u8 B0 g5 G
) {: F- S7 h7 x$ W" y q/ ]“ไอ้ตี๋อย่าซน!” ใหญ่ดึงสายจูงไว้พลางดุเมื่อตี๋น้อยจ้องแต่จะกระโจนไปข้างหน้าอย่างเดียวตั้งแต่ลงจากรถหางนี่กระดิกดิ๊กๆเชียว" ?) S5 Q# V9 Z& c
" I1 F8 B3 V1 v) D0 K9 a5 x/ [8 Q& W4 j3 A8 y' a6 ]- Q2 \- p W
“มาเดี๋ยวฉันจูงเอง” ผมขันอาสา
" ^5 S5 @1 h2 o- x8 @1 V7 u
2 w f$ o" M# G6 l, s6 Q+ u4 L- Z8 o1 F6 T
“ผมเองดีกว่าคุณใจดีเดี๋ยวมันเหลิง” ผมร้องเหอะหลังจากที่ใหญ่บอกนี่ก็แปลกคนมันเป็นหมาจะไปคิดอะไรแบบนั้นได้ไงเล่า!
0 y$ r, T1 p. X- w+ B m" ?8 d; S% }) d% p6 ? |# n5 p
: w7 `+ t/ P: z. L9 x" }4 Z“ตามใจ” ที่ยอมไม่ใช่เพราะเห็นด้วยกับเหตุผลติ๊งต๊องของใหญ่หรอกนะ แต่เพราะพอตี๋น้อยมันดื้อมากๆจะพุ่งไปตะกุยขาคนที่เดินผ่านไปมา ใหญ่ก็ม้วนสายจูงพันกับฝ่ามือให้หดสั้นลงจนตัวตี๋น้อยลอยหวือขึ้นมาในอ้อมแขน เขาก้มลงไปกระซิบอะไรกับตี๋น้อยไม่รู้หน้าตาขึงขังเชียว ก่อนเอากำปั้นทุบหัวมันเบาๆไปหนึ่งที แล้วพอวางมันลงบนพื้นอีกครั้งคราวนี้ตี๋น้อยยอมยืนกระดิกหางนิ่งๆประหนึ่งไม่เคยซนมาก่อน: H4 f/ A0 x: x% \% B- k; F
) D0 f' D+ j0 X/ `4 L% G0 s
% l# ~, j0 M, V; ~เหลือเชื่ออ่ะ! คนกับหมาคุยกันรู้เรื่องผมเหวอไปเลย' E# \4 U, p8 ~: e- D' V
2 q: E7 O& Q3 Q M/ C g1 X
% C5 K1 L& [" O- D4 s% M“คุณคนเล็ก” แหมมม เรียกซะเต็มยศเลยนะ* _/ ?% E( y' Q1 C( f7 _% ?
1 u' O& K: k! P5 _) G
6 t5 b$ B+ [) X- Y“ว่าไงแล้วบอกให้เรียกเล็กเฉยๆ”8 g* ^% j$ ~: o4 f0 d2 {
8 Y, t" D2 w; L C) |0 y
D2 c! V; B, n" k" y“ผมทำอาหารให้ทานมั้ย” สรุปฟังกันบ้างป่ะ F" _. N5 s& b, [
8 g1 [& k0 l6 ]: L5 U' W6 r6 A8 M2 I3 q+ `
แต่เดี๋ยวนะ เมื่อกี้เขาว่าอะไรนะจะทำอาหารให้ผมทานหรอ' V* b; @8 @5 F# W% Z+ h
; w( M& z, B, {: [8 m# u6 p, `7 \' s9 Y# ?7 k) H2 H
“นายทำเป็น” ผมหยุดฝีเท้าหันมองหน้าเขา...นายหน้าหมาตูบเนี่ยนะจะทำอาหารให้ผมทานท่าทางไม่ให้เลยขอบอก6 ]5 O9 X7 f3 \
/ j0 m5 I7 H% A$ f% t6 [1 A$ o6 H' D5 [
เขาพยักหน้าก่อนว่าต่อ
! z# t5 X$ L* {" T5 o9 M* j
# x0 b( [7 Y) u( J' a
$ ]4 [0 Y5 D; ^' x4 ]+ a“ผมเห็นคุณกินแต่กระเพราไข่ดาวแล้ววันนี้ก็วันหยุดของคุณ ผมเลยอยากทำ”: \* h1 ]. ?1 h1 K# h% u2 o: @
0 m8 i7 q. f; X$ I2 {8 N1 Q1 U7 @; O+ k, I* j' K* N
“ไม่คิดว่านายจะทำอาหารเป็น”0 F# U! g5 V) q6 U" j
, K7 z' y* C3 X* J N! @8 U
1 a+ }: `7 _$ A“ผมก็ไม่เคยทำแต่คิดว่าน่าจะทำได้”, x8 N; R4 m6 V# ^. i
& f, g( U5 X; w
0 k% Y. K. A* Jนายเอาอะไรมามั่นใจขนาดนั้น ของแบบนี้คิดว่าทำได้แล้วมันจะได้ดั่งใจคิดหรือไง มันต้องมีทักษะพื้นฐานติดตัวบ้าง อยากพูดนะ แต่เห็นใบหน้ามีหวังกับสายตาแวววาวมุ่งมั่นทำให้ผมพูดไม่ออก ได้แต่ยิ้มกว้าง เอาน่า ไม่ลองไม่รู้
. ~, Z* g& x3 o d2 U4 G- Q) j4 |
( I! O' b$ F( T2 C4 h
: T* O, l/ Y& e& r3 _+ Jบางทีนายหมาตูบของผมอาจจะมีพรสวรรค์ด้านการทำอาหารซ่อนอยู่ก็เป็นได้1 y$ S: o8 w) s/ i/ C
) j7 w0 ~, Z9 k" i
& Z Y% x& @0 q
“งั้นเดินเล่นตรงตลาดผ้าก่อนเนอะ”8 o1 A$ m' G, q4 {% ?. P1 s
! g G: o0 R9 R
( }# u) e; F5 W3 p- ^2 ]* r
ผมหันไปยิ้มตาหยีบอกซึ่งใหญ่ก็ยิ้มบางพยักหน้าตอบกลับมา
0 f5 E5 z+ u9 M9 H5 J; X' A7 T% K( J
! ~$ |5 w4 I+ A$ f o& D J6 ]หลังจากนั้นผมก็เดินนำเคียงเขาเข้าไปยังโซนขายผ้า มีทั้งมือหนึ่งมือสองราคาตั้งแต่หลักสิบถึงหลักพันให้เลือกสรร แล้วไอ้ที่ว่าหลักสิบคือสิบจริงๆตัวละสิบบาทยังมีเลย! คืออะเมซิ่งไทยแลนด์มากแล้วไม่ใช่ว่าสภาพดั่งผ้าขี้ริ้วอะไรแบบนั้นนะ คือสภาพมันดีเลยล่ะแถมซักซะหอมกลิ่นน้ำยาปรับผ้านุ่มฟุ้งจมูก แบบที่แขวนบนราวก็จะแพงหน่อยสามตัวร้อยงี้ตัวละห้าสิบงี้ แต่ที่กองๆอยู่บนผ้าใบนั่นถูกจริงถ้าเลือกดูดีๆก็จะได้ของดีราคาไม่แพง* C: B, J3 L; }! I8 G
9 Q" F% r0 y4 p% g5 Q' j( Y
# i# N# C& J$ f, x# Kผมคนหนึ่งที่ดิ่งเข้าไปนั่งบนเก้าอี้เตี้ยแบบเดียวกับเก้าอี้ซักผ้า เข้าไปรื้อๆคุ้ยๆกว่าจะได้เสื้อกล้ามสีเข้มมาสามตัวเล่นเอาปาดเหงื่อ อยากได้เสื้อยืดกับโปโลบ้างแต่ไม่มีไซส์ที่ใหญ่ใส่ได้ จะซื้อตัวใหม่ให้เขาก็ไม่เอาร้องค้านว่ามันแพงแถมพาเจ้าตี๋น้อยเดินหนีออกนอกร้านมาเลย สุดท้ายเป็นไง ผมเลยต้องกลายร่างกลืนกับพวกเหล่าคุณแม่บ้านเพื่อแย่งชิงสมบัติล้ำค่าในกองภูเขาใหญ่
9 q: ^. e9 _% p1 e: P8 A; ]
7 R/ i' G' n5 e7 T) V1 x! B/ C: {& x) K/ i, p' q3 s7 z$ m
“ใหญ่ๆดูกางเกงกันๆ” แล้วผมก็เลี้ยวขวาเข้าไปในร้านกางเกงผ้ายางยืดสามส่วนที่แขวนอยู่บนราวเหล็ก ป้ายกระดาษลังสีน้ำตาลเขียนด้วยเมจิกสีน้ำเงินตัวใหญ่‘ซื้อ 3 แถม1’ โอ้วววโปรโมชั่นถูกใจให้จริงยิ่งกว่าบิ๊กซีซุปเปอร์เซนเตอร์ซะอีก แถมยังเป็นผ้ามือหนึ่งจากโรงงานราคาเลยถูกตัวละ 50 บาทเอง 7 l! F; m( |( y5 l9 N
* d0 j: B/ e. w i& w6 o
9 o1 M% N- [# B( B# c5 j. T) a
งานนี้ใหญ่ไม่มีสิทธิ์คัดค้านเพราะผมไม่ผิดข้อตกลง ของดี ถูก ง่าย สบายกระเป๋า ผมเลยคันไม้คันมือเลือกหยิบมาห้าตัวแต่ใหญ่แย่งเอาไปเก็บสามตัว ซึ่งผมไม่ยอมเลยไปหยิบกลับมาอีกหนึ่งตัว เอาล่ะสามตัวคนละครึ่งทาง วินวิน
7 v; \: z) ]8 m1 F, v, s8 Y& V. F2 `$ o, |: g2 [
& t5 y# `) S6 g2 E$ d# a- g“คุณ พอแล้วนะ” ใหญ่ทักเมื่อเห็นผมกำลังเพลิดเพลินกับการหาซื้อเสื้อผ้าให้เขา ผมเข้าออกเป็นสิบร้านขณะที่ในมือใหญ่มีถุงเสื้อผ้าอยู่เพียงสองถุง เพราะไม่ว่าผมจะเข้าร้านไหนใหญ่ก็จะลากผมออกมาทุกครั้ง เลยกลายเป็นว่าได้เสื้อผ้ามาจากสองร้านแรกเท่านั้นแล้วดูสิ! ยังมาทำหน้าหน่ายใจอย่างกับผมซื้อมากมายงั้นแหละ!
9 Z, H% c- k1 o* p+ s$ o
8 K' m! d( @1 k* h; D( t% n0 P: m0 M
“ยังไม่พอ”9 y8 A4 Z$ \3 N( B$ W% l
8 q* C2 z1 h! K+ k1 s: o4 i, U
8 B `" ~& E8 i3 C# i3 T& K“คุณ...”
: z4 V. y( j: y: h( R( t. _
* q, F& n; W& B) S* t% U
3 y' k' c# L$ p“นายยังไม่ได้รองเท้าเลย!” ผมเถียงก่อนที่เขาจะพูดไปมากกว่านี้. b% C( v+ w7 F& x
3 n# W+ c( i* H0 I4 A/ `
) W2 K) f) N0 C' n' W/ u) X
“ผมใส่คู่นี้ได้”
, Y+ m8 J: L$ S* N* Q
6 t6 t. |$ ^) x% S ?: {8 L9 L# I; z& X# Z6 X5 x% W' H d/ ~
“คู่นี้เนี่ยนะ” ผมขึ้นเสียงสูงพลางเหยียดมองไปยังรองเท้า(อัปรีย์)ที่เขาสวมใส่อยู่ มันเป็นรองเท้าหูคีบของผมที่หูขาดแล้วแต่ยังไม่ได้เอาไปทิ้ง เจ้าตี๋น้อยมันไปคาบมากัดเล่น ใหญ่เห็นเลยเอามาซ่อมด้วยการปักเข็มหมุดติดหูที่ขาดไว้กับพื้นรองเท้า มันมีคุณสมบัติพิเศษที่ใส่แล้วไม่สามารถลงน้ำหนักเท้าแรงได้(เพราะเข็มหมุดมันจะหลุด) สามารถอบอุ่นส้นเท้าได้จากอุณหภูมิที่ร้อนของพื้นปูนซีเมนต์เพราะเท้าผมมันเล็กกว่าเขาเกือบครึ่งแล้วนึกถึงสภาพตอนเขาใส่รองเท้าของผมสิ ใช่!! ส้นเท้าของเขาเดินเปลือยเปล่าท้าพื้นดินมาก! มองๆแล้วมันไม่สมควรเรียกว่ารองเท้าด้วยซ้ำเหมาะแก่การเอาไปเฉือนทำเชื้อเพลิงก่อไฟเตาถ่านมาก
+ k# y' _1 r/ u" F2 f/ N6 K/ j- z$ d! s/ x* @( U
4 Z5 g: \8 U/ b* @5 `( ]“ผมไม่ค่อยได้ออกไปไหน...” ยังจะมาเถียงงึมงำอีก ผมเลยถอนหายใจเฮือกบอกเขาด้วยน้ำเสียงอ้อนวอนเต็มที่4 @0 |4 A) G% E% c1 B9 |
6 c( A$ C7 p+ U% W# M5 I
+ r* |+ S# E( ^9 J
“ขออีกอย่างเดียวแล้วจะไม่ทู่ซี้ซื้ออะไรให้แล้ว นะ”
/ R, L( v" f5 i5 b9 y. r/ E- c9 w. s- T
' K' B6 {/ [3 p* l* i$ J" o7 Y; \% |- n0 z y. t! O" H1 U- _) G& b
แล้วใช้ลูกอ้อนขนาดนี้มีหรือใหญ่จะค้านผมได้ ^_^5 E5 O, h8 I! U9 \& V
# I6 C2 c* k6 Q l- G( h8 O- v$ r$ a0 g; j* K1 J5 k9 R# O: I7 q
“อีกอย่างเดียวพอนะ...”
% h$ D8 u0 j% O9 d" ^3 D' c* `5 ^' M4 a5 C0 `* j! K1 s i
. j+ V2 v! ~" F
แล้วสุดท้ายผมก็ได้รองเท้าหูคีบตราดาวสีเขียวอ่อนเบอร์ 11 (เบอร์ใหญ่สุด) มาหนึ่งคู่อยากได้รองเท้าหนังแบบเท่ๆนะ แต่ใหญ่ไม่ชอบอยากได้แบบนี้บอกว่าเข้ากับเสื้อผ้าที่เขาใส่ดี(เสื้อกล้ามกางเกงผ้าร่ม) ผมว่าเขาอ้างไม่เอาของแพงมากกว่า ชิ
) j- r3 ]4 p4 i3 L- l; A I. A" x3 U' X1 r5 m
( u) q1 w6 p! U3 @เมื่อภารกิจหาผ้าให้หมีใส่เสร็จสิ้น ผมก็เดินมายังโซนเนื้อสัตว์เพื่อเลือกซื้อวัตถุดิบไปทำอาหาร คราวนี้แหละใหญ่จัดเต็มไม่เกรงใจเลย เขาหันมาถามว่าซื้อไปตุนไว้มั้ยถูกดีผมก็เออๆไปก็ไม่ใช่คนทำนิ อีกอย่างใหญ่พูดแบบนี้แล้วแสดงว่าต่อไปผมคงได้กินฝีมือเขาทุกวัน; x, [) t4 F) Q7 A R
7 n6 u7 t! E1 N) f N/ d% v
$ u6 `- I. d- q/ \) C# O" O. Oผมชอบตลาดนัดหน้าค่ายนะ จัดเป็นระเบียบดีแยกของแต่ละประเภทไว้อย่างชัดเจนเป็นโซนๆไม่กระจัดกระจาย ต้องขายเป็นที่ที่จัดไว้ให้ห้ามหาบของเดินเร่ขายเด็ดขาดไม่อย่างนั้นจะมีเจ้าหน้าที่พี่ทหารมาจัดการไล่ งือ โหดมาก [, [% X/ L. P3 o3 b
1 V! b: b$ j/ @9 `! y+ q
/ J( R2 U. g5 D- q& C T9 w$ i3 }
เสร็จแล้วเราก็เดินขึ้นไปยังโซนผัก ก่อนไปถึงเสียงเจ้าหน้าที่ก็ประกาศมาตามสายว่าใกล้แปดโมงเช้าแล้วให้เตรียมตัวหยุดยืนตรงเคารพธงชาติ ผมก็คิดว่าเออคงไม่มีใครฟังเพราะผมเห็นหลายที่แล้วบอกแบบนี้ไม่เห็นมีใครจะทำตามยังเจี๊ยวจ๊าวจับจ่ายกันปกติ
- W8 g1 g- t0 h& O, Z/ k! J4 T1 o' i/ d" k) {$ \; w6 m( ?
, z' K ?3 q# H/ e2 ~แต่แล้วผมก็คิดผิดเมื่อเสียงเพลงชาติขึ้นทุกฝีเท้าที่เดินหยุดชะงัก แม้แต่แม่ค้าที่นั่งขอดเกล็ดปลายังหยุดมือวางมีดขึ้นยืนตรง ทุกเสียงเงียบลง เสมือนแผ่นหนังสะดุดให้ภาพทุกอย่างหยุดนิ่งจวบจนเสียงเพลงจบลงตลาดจึงกลับมาคึกคักดังเดิม7 r6 i4 |( U. L4 d9 O
, A- a7 O+ \0 P( s
$ [, o& Z" n6 u7 a5 x9 k5 A) m9 Hเช่นเดียวกับใหญ่ที่ขยับตัวไปเลือกผักอย่างชำนาญจนผมทึ่ง ความจริงผมอึ้งตั้งแต่เขาเลือกเนื้อสัตว์จำพวกหมูไก่ ปลา ตั้งแต่เมื่อกี้แล้วแบบพลิกซ้ายขวาเป็นอันรู้เรื่อง ผมนี่แม่เคยใช้ไปซื้อยืนจ้องอยู่นานว่าอย่างไหนคือสดจนสุดท้ายก็ได้แต่หันไปขอความช่วยเหลือจากแม่ค้า
7 X) {8 l5 j; w0 ]& y- W! r: z3 V
# S% i! w+ W E* ?& \" U8 J1 l2 I4 o9 U7 |2 Y4 i) j
“คุณอยากได้อะไรอีกมั้ย”! A$ N# T$ q+ E9 d" C6 z
! h0 h2 E* A2 o) @
) \: F O. Q; O$ r, a; Nผมส่ายหัว ไม่ล่ะ แค่นี้ก็สงสารใหญ่จะแย่ ข้าวของพะรุงพะรังถุงเต็มสองมือ ปลายนิ้วที่เกี่ยวถุงไว้ขึ้นสีม่วงอย่างเลือดมาเลี้ยงไม่ถึง ส่วนผมน่ะหรือเดินตัวปลิวจูงตี๋น้อยอย่างสบายใจเขาไม่ให้ผมช่วยถืออะไรเลย! ได้แต่บอกจูงตี๋น้อยจอมซนอย่างเดียวก็ลำบากแล้วได้ข่าว นายอบรมมันซะเรียบร้อยเลยไม่ใช่รึ!
- V- ?4 v. h$ ~6 Q& y
' T4 Q5 q4 H* P$ Q, g
5 P! J0 k0 p; Y( |; G“ใหญ่ๆอยากกินขนมไทย” ระหว่างเราเดินกลับไปที่รถ ผมก็เจอร้านขายขนมไทยใส่ถ้วยซีลปิดฝาเหมือนแก้วชาไข่มุกผมชอบกินขนมไทยนะชอบมากกกกกก แต่หาร้านอร่อยๆกินยาก แต่สำหรับร้านนี้โลโก้สีชมพูที่ประทับบนฝาทำให้ผมปรี่เข้าไปหาเลย พิณเคยซื้อมาฝากผมจำได้และจำได้ดีมากว่ารสชาติอร่อยแค่ไหน
8 M5 o; I+ a- x, _
5 @" m. I; I9 b s) L' A" `. T" a0 X9 ]7 t
“ใหญ่กินมั้ย” ใหญ่ยิ้มบาง อย่างที่ผมเดาความหมายได้ว่า ‘แล้วแต่คุณ ยังไงก็ได้’ ถามแม่ค้าแล้วได้ความว่าเก็บไว้ได้หลายวันผมเลยจัดการหยิบมาทุกอย่างที่ร้านมีอย่างละห้าแก้วทั้ง ปากิมไข่เต่า เต้าส่วน บัวลอย ลูกเดือยและลอดช่อง
/ [/ t+ J6 @. ?* V @3 k* e
& I3 t9 f9 |3 F% t- m. p$ l: c
: W! V1 {/ w |“คุณชอบหรอ” ใหญ่มองตามอึ้งๆ(ด้วยใบหน้านิ่งขรึมเหมือนเดิมแต่ผมมองออก)ผมยิ้มกว้างพยักหน้า* j1 w+ n' S/ y7 V
X, b2 e' b! E8 B0 j, Z
{' H: Y7 l4 [* j
“มากกกกกกกกกกกกกกก ถ้าใหญ่ทำอาหารได้หัดทำขนมด้วยนะเอารสชาติที่ฉันชอบ” ใหญ่นิ่งก่อนออกเดินอีกครั้งผมจูงเจ้าตี๋น้อยเดินเคียงกันไป เหมือนเขาจะไม่สนใจแต่เสียงที่ลอยแว่วเข้ามาก็ทำให้ผมยิ้มกว้างกว่าเดิม, V4 u j( K1 \& P3 m/ d- l
* D1 Q+ {" D& `% k L9 G6 o: s# ^: \1 Q8 F% @1 U, y
“ผมจะหัดทำ...”
- b& d7 u# s. Z0 e, F3 k/ I2 c u5 W, ?' e( @
) T- e8 E* [8 U" v* f; y) N
+ k4 o0 d# V) j2 F3 c4 U F4 y% s7 x w. P! [' L' k
พอกลับมาถึงห้อง ผมก็ขอตัวไปอาบน้ำเพราะเหนียวตัวเหลือเกินใหญ่แยกตัวเข้าไปในครัว ส่วนเจ้าตี๋น้อยได้กระดูกแทะเล่นที่ผมซื้อให้ก็ตรงดิ่งไปมุมห้องนั่งเล่นทันที
! k/ {6 F6 s5 ~
2 R; c4 T. V# e# _+ p" a6 }/ t! o$ _& x6 J) Z( E
อาบน้ำเสร็จแล้วรู้สึกสดชื่นสบายตัวขึ้น เมื่อเช้าไม่ได้อาบน้ำความจริงถ้าไม่ได้ใหญ่มาเคาะห้องปลุกมีหวังคงได้ไปช่วยเขาเก็บตลาดเป็นแน่
) v# g# [" M5 h/ h& G; a
* O% [* @* M, r3 u
8 R6 ^, P0 n' [( c( [) u1 B“หืม หอมจัง” เดินเข้ามาในครัวก็ได้กลิ่นหอมโชยเข้าจมูก เห็นใหญ่ยืนผัดอะไรไม่รู้ในกระทะ ข้างๆกันมีหนังสือคำภีร์ยอดยุทธ์ที่ติดตัวเขามาด้วย เห็นเขาหันมาอ่านๆแล้วก็กลับไปหยิบนู่นนี่ตักใส่เข้าไป ผมเลยเดินเข้าไปชะโงกหน้าดู
, V9 D- S& _/ \* a# X3 G1 U* [ m, j. ^& I
: y6 G9 J: y8 U- J F" j
“อะไรอ่ะ”
0 H4 p) p. b. _. K, j- M' p. S/ A( e+ @+ u6 a
5 B6 @: D: W5 T1 w
“ปลาสามรส” ใหญ่บอกแล้วกันผมออกห่างเขาคงกลัวไอ้น้ำราดแดงๆในกระทะจะกระเด็นใส่ ผมยู่ปากก่อนถาม" b5 X4 U- n( t* F5 I
% R& l# |- K- C8 ~* [+ n- s) o5 ?+ V8 h# L( L% u
“ให้ฉันช่วยมั้ย”
1 L9 f9 I5 L0 @ o
* U0 b4 \; l$ q& ~ i# x
4 J" l; Q, N7 `ส่ายหัวตอบมาให้ผมยู่หน้าใส่ ไม่ช่วยก็ได้ กลัวว่ามันจะวุ่นวายกว่าเดิมหรอกนะเลยเดินเข้าไปรื้อถุงที่วางไว้บนโต๊ะ อืมๆๆๆ
9 F0 I! I2 B+ \, t: ]! |2 d0 `% h8 D. U6 n; L- Z" |
* w8 c- f4 p- p5 G0 P“ใหญ่ ขนมอ่ะ” ผมหันไปถามรื้อหาดูแล้วไม่มีแสดงว่าใหญ่เก็บไปแล้ว
5 ]8 X) m! c5 O5 s6 B i2 E5 [
I3 @9 m+ J4 L1 L2 T( z
“ในตู้เย็น” ใหญ่ตอบทั้งที่ยังง่วนอยู่กับอาหารตรงหน้าไม่ได้สนใจผมเท่าไหร่ ผมเดินไปเปิดตู้เย็นหยิบปากิมไข่เต่าออกมาหนึ่งถ้วย ดึงฝาปิดหน้าออกจนน้ำกะทิกระฉอกหก เลยต้องวางถ้วยไว้ไปเอาผ้ามาเช็ดทำความสะอาดโต๊ะ แล้วเดินไปหยิบช้อนมานั่งกินขนมบนโต๊ะในครัว
) P" m. @5 K$ W" k; ?
# f2 m) X) L% g
8 h, y# h8 y2 U# Uคำแรกเท่านั้นแหละ...อร่อยเลย
) h$ Q7 w, U( Y/ c) |' |" A6 t5 {5 U# V( ^, {9 B% {* B6 e
) G0 ?. E' j, M! }( C* j“กินป่ะ” ผมชูถ้วยขนมขึ้นเมื่อใหญ่เหลือบตามามองขณะรอน้ำเดือดส่ายหน้าปฏิเสธผมเลยเดินไปตักจ่อปากถึงที่( W- c7 y* K( ~5 r
; f! ?9 w' H# F- p, }
$ F8 V0 R: _/ ?% h9 _( A“คุณกินเถอะ” เบี่ยงหน้าหลบ
; g) {' q" `: I3 w2 w( e, R C8 {7 H, o4 X" n, E6 K* v
$ y& n" y' z# ^; o5 V& j7 [, N
“ลองดูอร่อย” ผมขยับมือตามจนสุดท้ายใหญ่ก็ยอมอ้าปากงับช้อนเขาทำหน้าแหยะๆ สงสัยไม่ชอบของหวานแน่เลย# b! |5 z4 n3 X& `5 @# O
$ I7 x9 ?0 a) ~1 k+ J. b4 e
0 d& _3 y X( c- h
“หวาน”
0 E/ z3 S1 Y( {' a' P
5 ]: B- ^1 c: q" T+ Q( {: J% t. b2 q
5 D9 T1 U( b$ a) wนั่นไง ผมเดาผิดที่ไหนเป็นประเภทเดียวกับไอ้ปอนด์อีกละ เซ็งเลย! O: L3 y+ i6 C2 `+ O F2 x2 K
' B/ Y/ }; E9 }/ T0 J4 m
# f, c4 w2 {" t! J7 }0 v2 G V1 K8 d1 T# X7 a+ K% J
1 A R. B- p. U1 J, @, [: }
* Z1 z; K2 U& F% B
“คุณเลิกกินขนมแล้วมากินข้าวก่อน” เสียงเรียกดังมาจากห้องนั่งเล่นสงสัยจัดโต๊ะเสร็จแล้ว อย่ามองผมด้วยสายตาว่าทำไมไม่ช่วยถ้าคุณมาอยู่กับนายหมาตูบจะรู้เอง ผมหยิบจับอะไรก็แย่งทำไปซะหมดเลยตัดปัญหานั่งกินขนมรออยู่ในครัวอย่างเดียว
, p' q7 Z3 c/ E" U1 }( b3 J+ @. N
: \! b% v- E$ N! Q/ |2 {
“ว้าวววว” เมื่อเห็นอาหารตรงหน้าผมก็ตาวาวขึ้นมาทันทีสรุปนายหมาตูบทำอาหารเป็นจริงๆด้วย ผมลองเอานิ้วคีบเนื้อปลามาลองชิม
5 ~9 a" R% r. z( Z9 f4 p4 N8 w4 R" C8 |' e" T7 S& z0 v
: ]5 w0 o, M, s: H6 W) }อืม ถึงไม่อร่อยเลิศแต่รสชาติพอได้
5 M: g& u0 k5 @/ X4 C) D1 ?% ?2 R5 p+ _1 m* r& W; \
4 I o H1 ]1 ?( Oมื้อนี้เขาทำอาหารสามอย่างคือ ปลาสามรสต้มจืดผักกาดขาวหมูสับเต้าหู้ไข่ และแกงเผ็ดเห็ดนางฟ้า+ _. ~ n% ^% A; q( ]
( l- ]- A/ G# e1 s) K
8 {1 r9 g$ y+ j5 N6 q“เพิ่งรู้ว่าหนังสือของนายมีเมนูพวกนี้ด้วย” ผมว่าพลางเอานิ้วคีบเห็ดมาชิมอีก อืมเผ็ดไปหน่อยแต่ก็โอเค
0 l4 y$ S% a* z% m0 v) Y; A% l3 j9 a6 i. }8 [" |
- m1 D3 j4 L; m; z. L+ b“มันอยู่หน้าท้ายๆ” ผมพยักหน้าหงึกหงักพลางรับจานข้าวของคนตอบคำมาใหญ่คดข้าวของตัวเองพลางนั่งลงบนพื้นพรมอีกด้านของโต๊ะเตี้ย5 l) y9 Y0 p' \) u( \' |% N6 |; o
+ G! p3 K# V6 w; A; I9 M8 k7 ~9 a8 f+ f, ]0 {4 x# n3 x
เราสองคนทานข้าวไปได้สองคำเสียงกดกริ่งก็ดังขึ้นผมเป็นคนลุกไปเปิดประตู อย่างที่เคยบอกไปใหญ่ค่อนข้างประหม่ากับคนแปลกหน้า
1 I# X% q B: e" M( \+ y+ p3 D6 T5 X! R Q2 m4 A
! o9 b7 x& o$ X W( q“อ้าวไอ้ปอนด์มาไมวะ” เปิดประตูมาก็ไม่ใช่ใครไอ้เพื่อนข้างห้องผมนี่เอง
~4 o- K2 j& a2 @+ B9 y" B2 x8 b
( ?1 b; e5 R' Y
/ B: R4 S: b8 `2 R' Q2 v“หิวว่ะพิณไปต่างจังหวัดมีไรกินบ้างวะ”
8 X6 m1 ^+ h. Z2 K( z. Z) p
+ }% v6 a) N8 B& N2 w$ U- Z- C& O6 H' s
& M- R% b: f3 f% s! I( A7 oเหมือนรู้เลยเนอะ มันไม่รอให้ผมเชิญเข้าห้องก็แทรกตัวเข้ามาเอง เดินผ่านเข้าไปยังห้องนั่งเล่น ขมวดคิ้วเล็กน้อยเมื่อเห็นใครอีกคนนั่งอยู่ ผมดันมันให้มานั่งข้างกัน ก่อนหันไปบอกใหญ่ที่ปิดปาดเงียบเข้าสู่อีกโหมดทันทีเมื่อมีบุคคลที่สาม0 y( a i- t; |; j- x8 A9 c
1 j/ _+ H3 ? O! f& i8 @
* {: L* V" G. T9 q, e“มันมาฝากท้องด้วย” ใหญ่ไม่มีท่าทีอะไรแค่ยันตัวลุกเดินไปตักข้าวมาอีกจาน
/ W @& r$ m& J5 b5 W2 H4 |+ z+ m) W! R* U9 H0 @
3 w' }6 V* \( }/ F' j% {
“สรุปมันเป็นใบ้ใช่ป่ะ”
8 x$ `7 d/ J, e" I8 p- } t+ ~1 U& i5 H) d
, [2 x! S1 f, O/ `4 R& s+ v. h: D4 U- S1 |; X5 E7 p
“ไม่ใช่เว้ยยย” แค่ประหม่าหรอก...กับผมก็พูดปกติกับพิณก็มีพูดบ้างถามบ้างนะแต่นอกนั้นหมดสิทธิ์ไม่มีเสียงเรียกจากคนตัวโตเลยสักนิด( ~, A: Q( ?7 t- Y8 ?
h0 O* u, z, H( b: l1 M% T7 {
: P6 N9 x! }. [& X yความจริงใหญ่ก็เจอไอ้ปอนด์บ่อยนะแต่เหมือนสองคนนี้ไม่ค่อยถูกชะตากัน(ผมว่าไอ้ปอนด์มากกว่าที่ชอบแผ่รังสีคุกคาม)2 t0 y2 }5 y5 g0 ]# ]- I
/ T. F) u7 \( e; @
3 W- y' a- k7 tใหญ่กลับมาพร้อมจานข้าวในมือ วางลงตรงหน้าไอ้ปอนด์ก่อนนั่งลงนิ่งๆแล้วทานข้าวไปเงียบๆ บทสนทนาส่วนใหญ่จึงผูกขาดระหว่างผมกับไอ้ปอนด์ ทานข้าวไปสักพักมันก็เปิดประเด็นใหม่ขึ้นมา# z; h$ U' f6 D, f" S2 ]0 B
2 w; T( {" ~, D
' t- A: u- F6 u6 e+ I4 A“กับข้าวนี่ซื้อหรอวะ”: J# d0 H$ n2 F9 t3 D1 f( _
. n. y4 O) V- P# u9 L: m
8 f" d( A7 ~4 ]- Z( Z" @$ R% ^“ใหญ่เป็นคนทำ” & S8 M4 T3 y+ L) `( m6 ]/ Z* g
* `: T# S+ n: i& E$ s7 W! t3 S* d ~# B* F5 M
ไอ้ปอนด์ขมวดคิ้วหันไปจ้องบุคคลที่ถูกกล่าวถึงทันทีใหญ่เกร็งตัวอย่างรู้สึกได้- a( \) z+ z2 O2 t4 C2 P* w
8 x. S9 `( Q! Z: N
- z/ I% ~! D8 \2 o- C“มันจะอยู่ที่นี่ไปถึงเมื่อไหร่”4 K9 D$ D& {0 H4 K" q+ v( Q
8 E' Z! _9 x1 X. V, r) Q) ]3 S8 c
' b9 J$ ^3 q3 X. \# X1 z) {' x
แกร๊ก
" e: a& ~& v3 d. Q e X! m$ B& i
* R! l* U6 u" I4 w5 F: ^
คราวนี้เป็นทั้งผมและใหญ่ที่หยุดชะงัก
- L( E9 U" T' ]' B
2 w2 ]9 v- S( y: s4 v* h$ K Q+ p% {/ H% e4 a0 N. e
ไอ้ควาย! มันประเด็นเดียวกับเรื่องอาหารตรงไหนวะวกออกเรื่องอื่นได้เสียบรรยากาศมาก
9 Y! X1 [6 Q' W1 v: O9 O3 y9 m7 w! T0 H& H7 [
3 g! c1 W3 Y7 Z0 d \" ]+ ~“โอ้ย” ผมบิดเนื้อตรงเอวมันเต็มแรงมันร้องเจ็บพลางกระเถิบตัวหนี แต่ยังไม่วายปากเสีย“เจ็บนะเว้ย กูแค่ถาม ทำไม หรือมึงจะให้มันเกาะกินไปตลอดชาติ”8 W2 D& _0 N( O1 m( x2 I8 ^( D
# S) ?3 [! X' P) v4 f% r- r- C# G5 o- d0 d0 L& {: y, U- E
“ไอ้ปอนด์!!” คราวนี้เป็นผมที่ตวาดเรียกเสียงดัง มันพูดกับผมเรื่องนี้หลายครั้งแล้วแต่ผมก็เฉไฉตอบส่งๆเอาตัวรอดไปกะว่าเดี๋ยวมันเบื่อก็เลิกถามไปเอง ไม่คิดว่ามันจะใจร้ายใจดำมาถามต่อหน้าใหญ่
0 L; t/ x" |4 M- O; `8 z) Y( E; ?
) c% j, j! v* y8 N% X: R/ `2 x' A+ @7 X
ถึงสีหน้ายังนิ่งไม่เปลี่ยนแปลง แต่ผมกลับหวั่นใจ1 ^( j5 d; n& s1 v- o
! X) a9 f" U5 c' @
; i" n7 g. ^: p( |6 n, A$ h
& A3 N+ o& n) s+ M1 k c9 F
ไอ้ปอนด์กลับไปได้สักพักแล้ว ขณะที่ผมไปส่งมันหน้าประตูอยู่ทางนี้ใหญ่ก็เก็บโต๊ะเรียบร้อย ผมเข้าไปชวนคุยด้วยเพราะกลัวว่าเขาจะคิดมากซึ่งเขาก็มีท่าทีปกติเหมือนไม่มีอะไรติดค้างในใจ ซึ่งนั่นทำให้ผมเบาใจ- V# Z2 d | V- |, q2 k0 ^9 x# ]0 i
* Y. K+ D2 A Y* Z
# ^4 h0 s& v4 y @' }) q! Fแต่มันก็แค่ช่วงเวลาหนึ่งเท่านั้น
# i/ i+ ?4 q- y1 d: v" ^0 t5 X5 ?- T E% w
0 [: g8 w7 ]0 P: s4 E2 l# bเพราะหลังจากนั่งเล่นดูหนังแผ่นจบไปหนึ่งเรื่อง(ผมบังคับให้เขามาดูด้วยกัน) พี่มิ่งก็โทรมาให้ผมส่งงานของเมื่อวานให้ทางอีเมล์เพราะพี่แกดันลืมเอกสารไว้ที่บ้าน(วันนี้แกมีงานนอก)ผมเลยหายเข้าไปในห้องนอนร่วมสามชั่วโมงเห็นจะได้
! Q0 N: r8 j: D' b9 E# l& v3 ]
2 e5 f, u; T* n x+ u+ }8 n1 j$ X4 ^- M
พอออกมาจากห้องผมก็กวาดตามองไปรอบๆ หายตัวอีกแล้วไปแอบหลับมุมไหนอีกล่ะคราวนี้
0 g9 m8 O* K$ P, ^" D/ e j& R) _& b& S4 n! ^
! H5 k2 M- p# h! q( S
แล้วก็เหมือนเดิมที่แอบซ่อนตัวอยู่มุมระเบียงอย่างเก่าเปลี่ยนแค่จากระเบียงห้องนอนเป็นระเบียงด้านนอก
- ^/ n: u5 P9 x; @; e" J) c/ X7 A- h; \! P
0 f- V- \1 `( b3 @& z
และคราวนี้เขาก็ไม่ได้งีบหลับเหมือนวันนั้น กลับนั่งกอดเข่าแหม่อมองออกไปด้านนอกอย่างไร้จุดหมาย มองผ่านกระจกจากมุมนี้แววตาของเขาไม่มีแววหม่นเศร้าหรือทุกข์ใจ แต่หัวใจผมกลับกระตุกอย่างรุนแรงเพราะแววตาคมดุกลับฉายความ‘ว่างเปล่า’ ดังเดิม...
4 C9 q7 K( p# e3 n" J7 ~0 R
! B" m8 r$ Y4 N3 x9 v8 [1 d/ s( Y [
แววตาที่หายไปช่วงเวลาหนึ่ง แววตาที่ผมเกลียด
1 [2 ~' R' X! Q; i0 ~' h% j6 q( o8 g# ^- B. L0 s+ H2 U( ^3 d$ j
3 Z3 c* z" l. s( y8 H$ X3 v/ Z
ครืดด7 X/ o2 j3 O0 H) ^
4 m+ S2 _% G* [ _; p D% q Z) X6 u7 o' Q/ ]% h2 m M
ผมเลื่อนบนประตูออกก่อนก้าวลงไปนั่งขัดสมาธิข้างๆเขา
4 `, O: A# r5 G6 }9 h+ k
* s: R5 d/ y7 U* K; h' N5 \( m
% C% }2 r i9 R+ Q9 Q3 j“ใหญ่...”
, j# l$ n% y# K. w; R; A
, D, l/ M0 P0 T8 H2 A: E7 {9 Y+ N3 K
“ผมอยากทำงาน” ยังไม่ทันพูดจบใหญ่ก็แทรกขึ้นผมชะงัก...เขาเก็บคำพูดของปอนด์มาคิด
5 M3 c) |, t' x x2 P& I' ]
, Q! E7 r' T( A2 _+ g. B
9 r6 d0 \1 d* z& N% t3 t“อย่าไปฟังไอ้ปอนด์เลยมันปากหมา”
- l- |8 e- ^4 G; Q$ g' ?2 Y! l8 L9 k' a2 K
( G+ m7 z3 q6 M$ g/ r& x
“ไม่เกี่ยวกับคุณปอนด์หรอก ผมคิดเรื่องนี้มาสักพักแล้วและคิดว่ามันถึงเวลาสักที”เขายังนั่งกอดเข่าเหม่อมองออกไปยังท้องฟ้าเบื้องหน้า กลับเป็นผมเองที่เอาฝ่ามือแนบแก้มสากอีกฝั่งและดันให้ใบหน้าเขาหันกลับมาทางผม
+ I! M0 j5 ]# g4 S: t5 p" ]: C
+ m" q& x& L' p/ e* W3 t5 M4 Q- ?5 d2 F1 f9 k, A$ K7 h6 |
มองลึกเข้าไปในดวงตาคมตรงหน้า มือที่ยังนาบอยู่บนแก้มสากลูบเบาๆให้อะไรก็ตามที่เขารู้สึกอยู่ตอนนี้คลายลง ทำไมนะแค่ผมขอดูแลเขาไปเรื่อยๆแบบนี้มันผิดนักหรือไง ทำไมต้องพยายามผลักไสเขาไปไกลตัว
4 R- T$ S, [8 u0 b& Q
3 j9 K5 b& p) F3 a2 ]& l4 A) \) m+ G$ G; H3 }
“นายก็ทำงานบ้านให้ฉันนี่ไง” เขาส่ายหัว มือใหญ่ทาบลงบนมือผมบนแก้มของเขา* s3 i* g, ? \9 C" t+ @
& C' z. y0 q- g' s. ]0 `
" `8 T, m+ b/ K3 w7 ]
“นั่นไม่ใช่งาน” เขาจ้องกลับมาอย่างสื่อความหมาย หัวใจผมเต้นระรัว“ช่วยผมนะ”
% O* ~0 M* ~: z8 `! k. j; c+ a# P1 b4 q/ S% w# R
: D& u; O" I: Z+ z( M
ผมเม้มปากใจอยากจะปฏิเสธแต่จำต้องพยักหน้าตกลง6 m& r0 n. ]. x! m+ N H+ F
# m, W# L; A5 C3 M9 {
+ T, s- V4 e2 H6 C6 T Y. u
มันคือความตั้งใจแรกของผมไม่ใช่หรือ ช่วยเหลือให้เขามีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้นเพื่ออยู่ในสังคมได้อย่างเท่าเทียม สามารถหยัดยืนด้วยตัวเองได้. t" @- B, G' n8 ^" ]& Z
5 V8 m# @; B/ v& M+ e5 y0 G1 x3 l: v6 J7 T' Z; V
แต่ตอนนี้กลับเป็นผมเองที่อยากเหนี่ยวรั้งเขาไว้ข้างตัว อยากให้เขาพึ่งพาต่อไปเรื่อยๆไม่ใช่ไอ้ปอนด์ที่ผิด ไม่ใช่ใหญ่ที่ผิด เป็นผมเองที่มีความคิดแย่ๆ
& ]4 V. g1 [* [4 ]" J- T) s* m& }2 `- B5 o2 H4 ]$ y7 I. k
2 q" r! N, o* r7 l' Y( l
“อืม!งั้นพรุ่งนี้ไปหางานกัน!”; d3 L. D; l) `/ y( l+ _& O
) `, S: z4 x1 \5 y
$ F# X' @7 [; t$ K' U1 I' Cคงถึงเวลาเสียที...5 M- Y! A5 S5 J% b& t' W) f
G3 @! E9 E: w1 P+ B
$ B2 H9 v! v0 v, [; N+ p% v
; \, R1 Z# ~) E9 u# K- W/ T- y7 n" l) W' O) A
การหางานให้ใหญ่นั้นไม่ง่ายเลย เพราะเขาไม่มีหลักฐานแสดงตัวตนสักอย่างไม่ว่าจะเป็นบัตรประชาชน ทะเบียนบ้านหรือบัตรต่างด้าวหากันจนเกือบจะถอดใจแต่สุดท้ายก็ได้งานเป็นเด็กยกของที่ร้านอาแปะใกล้คอนโดนี่เอง(เส้นผมบังภูเขาแท้ๆ!) เป็นร้านขายส่งจำพวกของชำผมถามถึงค่าจ้างอาแปะให้วันละ 150 บาท ทำงานตั้งแต่ตีห้าถึงสองทุ่ม (เวลาร้านเปิดปิด)คือเหนียวมาก เขี้ยวลากดินสุดๆผมไม่อยากให้ทำแต่ใหญ่บอกว่าเขาทำได้
0 [& t b V9 {8 ~5 ]! V
8 k1 H0 }; U8 z" f, N/ Q% P2 }; W5 u8 a$ _$ b# o2 m, i
หึ! เห็นไม่มีทางเลือกหน่อยกดราคากันเลยนะอาแปะ!!" g& ?5 Q( T5 |7 X
% ~" }* i7 k$ a
; E B1 N f. J3 S% X5 Sเอาเถอะ ตอนแรกอาแปะจะไม่รับด้วยซ้ำเพราะอย่างที่บอกเขาไม่มีอะไรสักอย่าง แต่อย่าลืม!เขามีในสิ่งที่คนอื่นอยากจะมีแต่ลูกจ้างทั่วไปแทบไม่มี!! นั่นคือรูปร่างอันโดดเด่นกับหน้าตาหล่อลากไส้ แล้วจะรอดสายตาอาหมวยที่พุ่งหลาวตัดหน้าอาแปะแทบจะอัญเชิญเข้าทำงานหรือ บอกเลยไม่มีทาง! ใหญ่ทำหน้ากลืนไม่เข้าคลายไม่ออกผมเลยให้โอกาสเปลี่ยนใจ!' N6 S; _# x. t$ k! H- y, q/ _, A
3 t: ?5 |+ R" z0 \. y
5 P. \- d# k- K) mแต่เขาก็ไม่!8 H% P9 `3 g# x
( _% ^# z4 T/ Y4 Q* G3 ?3 u- z( [: f
โดนชะนีจับกินเมื่อไหร่จะสมน้ำหน้าให้!!
& |+ P u$ H6 p# H& v/ _
*******วันนี้แวะมาลงให้2ตอนครับ ไม่ต้องเป็นกังวลน่ะครับมีจนจบครับ****** T2 X$ ]' k. F% _( K3 G
6 Q% L h5 _4 d3 H% d
|
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2020-4-7 21:31:42
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2020-4-7 22:40:59
โพสต์ 2020-4-8 02:28:32
ขอบคุณครับ