แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย tor_8915 เมื่อ 2020-4-7 21:33
1 T% J6 P2 B, s" _' e
" m) F# A0 ~$ A6 N' n! K Yเร่ร่อน7
2 u0 c1 a0 \! i2 E+ {1 E$ T7 F( A) ?* ]
$ t, ?2 l1 Z8 u4 w3 Z- K2 N& f: i; I& }. ^' I6 v9 u7 E
/ S) U5 E# c4 c- [
“ฮ้าวววว”2 Z7 G' ]/ \: |# ~. o
2 G5 H6 F1 B' z0 h6 V
$ @+ ]( B# z! z0 L# V# T+ ]8 D
ผมยกมือปิดปากหาวขณะที่หมุนควงพวงมาลัยรถเลี้ยวขวาข้ามสี่แยกไฟแดงที่เพียงเลี้ยวโค้งไปก็เจอปัญหารถติดยาว ไม่ใช่เกิดจากช่วงเวลาเร่งรีบเหมือนอย่างเช่นในเมือง แต่เพราะวันนี้เป็นวันเสาร์ วันหยุดของผม เป็นวันที่ผมพานายตี๋ใหญ่กับเจ้าตี๋น้อยมาเที่ยวตลาดนัด& G# H+ i7 H6 j/ R* J5 I8 w
0 ^& |. i! C/ w& t1 s( d# v1 V
, V/ ], d; B- h% Bเรียกว่าเที่ยวก็ไม่ถูกซะทีเดียวต้องบอกว่ามาจับจ่ายหาซื้อของ(ถูก)ไปกักตุนซะมากกว่า
+ E; @: E( w+ u; i+ T9 |
2 N* `) j/ q7 W9 A
6 u; p3 [7 f( @ตลาดนัดที่เรามากันวันนี้ผมก็เพิ่งเคยมาครั้งแรก ‘ตลาดนัดค่ายจิรประวัติ’ หรือเรียกกันจนติดปากว่า ‘ตลาดนัดหน้าค่าย’ ไอ้ปอนด์แนะนำผมมาเพราะมันมักจะถูกพิณบังคับให้มาด้วยกันแทบทุกอาทิตย์ (มันไม่อยากมาอยากนอนตื่นสายมากกว่าแต่ขัดพระบัญชาของเมียไม่ได้)
; |! e2 G* d, X6 U" _6 | }( f& s& }3 |$ t% i1 x3 f
$ R. y9 t6 [9 ^9 k% ~2 I [; l
เป็นตลาดนัดช่วงเช้าเริ่มตั้งแต่ประมาณตีห้าจนถึงเที่ยงตรง มีเฉพาะวันเสาร์-อาทิตย์อยู่ในความควบคุมดูแลของทหาร ไม่มีทั้งรถยนต์และรถจักรยานยนต์เข้ามาเพ่นพ่านในส่วนของตลาดนัดต้องเอารถไปจอดในที่จอดรถที่จัดไว้ให้เท่านั้นแล้วเดินเท้าเข้ามาจึงสะดวกสบายต่อการเดินเลือกจับจ่ายใช้สอย" }9 l( g* l$ B b( V' q
L$ [9 D6 T5 J1 H% f. n
) A! S/ k8 K! ]& x5 r @2 pเหมือนอย่างเช่นตอนนี้ที่ผมจอดต่อท้ายรถ CRV และมีรถยนต์อีกหลายสิบคันจอดเรียงยาวต่อท้ายรถผมเพื่อจ่ายเงิน5 บาทแลกตั๋วเพื่อเอารถเข้าไปจอดยังที่จอดรถ ส่วนรถจักรยานยนต์ที่ขี่ฉวัดเฉวียนแทรกแซงตัดหน้าปาดหลังรถผมอยู่ตอนนี้มีที่จอดรถอีกทางหนึ่ง( I0 u3 E$ T$ H; G
- t, O% Q+ ?, k
! n4 U) y0 r5 m) |) q
พูดถึงพวกคุณทหารก็จัดการเป็นระเบียบเรียบร้อยดีนะ ที่จอดรถก็กว้างและมีบริการหลายแห่งทั้งส่วนหน้ากลาง และท้ายตลาดถ้าจะผิดก็คงผิดที่ปริมาณรถและคนที่มีมากเกินไปเนี่ยแหละ
7 g, Z; `- n7 ^" A1 t8 r: |5 _
8 {- F" ?# }, ~+ u$ R q. k- D, j3 l( @* \- t$ Y- z2 L6 G% G7 z
สรุปมันคือตลาดนัดหรืองานวัดที่สิบปีมีหนกันแน่คนถึงได้แน่นขนัดนัก
, D: o( W& z4 W5 b7 ]4 y5 Y- b2 y2 @ U
$ v3 U0 N* V5 Q" s
0 s% _& y: \( O5 [, o' s# c7 _. Bถ้าให้เดาส่วนหนึ่งเพราะวันนี้เป็นเสาร์สิ้นเดือนที่นำพามนุษย์เงินเดือนอันหื่นกระหายอยากใช้เงินมารวมตัวกัน ณ ตลาดแห่งนี้...รวมถึงผมด้วย =.=9 s( t* w# ?. _, j, {- q( u
1 N0 m6 W- B+ M {4 O
7 _8 S [% x8 f1 t7 H6 k
“ใหญ่ๆขอเหรียญห้าหน่อย” เพราะมัวแต่มองดูบรรยากาศแปลกตาโดยรอบเลยลืมเตรียมเหรียญเอาไว้ พอถึงคิวตัวเองเลยต้องตบไหล่กว้างยิกๆ ขาก็แตะคันเร่งเพื่อให้รถไปจอดตรงคนแลกตั๋ว
8 S6 n& n2 E- \7 F& P
7 N2 p6 }$ @8 b* Y3 ]$ A
* U7 { f+ a0 S" b( }2 K4 V) I" n) |) eใหญ่เอี้ยวตัวไปทางด้านหลังเพื่อหยิบกระเป๋าสะพายของผมที่เจ้าตี๋น้อยนอนทับอยู่ พอดึงสายกระเป๋าออกมาเลยกลายเป็นว่าตี๋น้อยกลิ้งหลุนๆตกลงไปที่วางเท้าด้านล่าง ฮ่าๆ น่ารัก
0 y1 {: l0 Y# z# |+ x
! X" V& e# V4 s- l6 I% H/ g: I \7 o& S- U/ C& V y, _% l
ใหญ่ควานหาเหรียญส่งมาให้ผมซึ่งผมก็ส่งให้คนแลกตั๋วอีกที ก่อนเริ่มออกรถอีกครั้งเพื่อวนหาที่จอด สุดท้ายก็ได้ที่จอดรถใต้ร่มไม้ใหญ่ใกล้ห้องน้ำ/ q, }) f& {! Q2 l- @$ V& D9 q
) m8 ~9 t0 V) S- S/ B6 A' H
% N+ j( `3 E* {& q# b$ M/ k% o" t“ไอ้ตี๋อย่าซน!” ใหญ่ดึงสายจูงไว้พลางดุเมื่อตี๋น้อยจ้องแต่จะกระโจนไปข้างหน้าอย่างเดียวตั้งแต่ลงจากรถหางนี่กระดิกดิ๊กๆเชียว
. Y0 ]5 j& J. |6 e
+ ?: F1 {/ ]" {: R
7 r0 D5 R# V5 H6 _* B' a. u“มาเดี๋ยวฉันจูงเอง” ผมขันอาสา
# i* _: ^: ~8 N: Y$ p
9 q F( O2 T. E7 T, s K3 |' o$ B$ l
“ผมเองดีกว่าคุณใจดีเดี๋ยวมันเหลิง” ผมร้องเหอะหลังจากที่ใหญ่บอกนี่ก็แปลกคนมันเป็นหมาจะไปคิดอะไรแบบนั้นได้ไงเล่า!6 X* a& j# c0 j/ S
2 H% R" L S; p3 N
- ^- q) a3 D) h6 O
“ตามใจ” ที่ยอมไม่ใช่เพราะเห็นด้วยกับเหตุผลติ๊งต๊องของใหญ่หรอกนะ แต่เพราะพอตี๋น้อยมันดื้อมากๆจะพุ่งไปตะกุยขาคนที่เดินผ่านไปมา ใหญ่ก็ม้วนสายจูงพันกับฝ่ามือให้หดสั้นลงจนตัวตี๋น้อยลอยหวือขึ้นมาในอ้อมแขน เขาก้มลงไปกระซิบอะไรกับตี๋น้อยไม่รู้หน้าตาขึงขังเชียว ก่อนเอากำปั้นทุบหัวมันเบาๆไปหนึ่งที แล้วพอวางมันลงบนพื้นอีกครั้งคราวนี้ตี๋น้อยยอมยืนกระดิกหางนิ่งๆประหนึ่งไม่เคยซนมาก่อน" Y0 a% x3 m* M8 u. H/ e
: |" B7 I; J2 R, v
4 O. v7 S; K, K0 n1 xเหลือเชื่ออ่ะ! คนกับหมาคุยกันรู้เรื่องผมเหวอไปเลย7 D2 e9 C& F# _* M+ @
) f& q4 j. P/ n Y
) K) d9 i1 {6 e8 E9 ]! \9 m7 P9 m/ M“คุณคนเล็ก” แหมมม เรียกซะเต็มยศเลยนะ5 R' \- ]! k1 T: E* H
9 \9 l4 l! `7 M
2 P2 y' q/ E: f“ว่าไงแล้วบอกให้เรียกเล็กเฉยๆ”, B" Y, A' d; w5 e Y
8 ?: `+ H8 {% h: S
! g/ H$ Y& `7 m4 N$ z- L+ k
“ผมทำอาหารให้ทานมั้ย” สรุปฟังกันบ้างป่ะ* d4 Y9 {5 w! @8 Q
0 B( C; B2 ?% p7 o q% `+ \
5 N6 @: h/ i1 L# Jแต่เดี๋ยวนะ เมื่อกี้เขาว่าอะไรนะจะทำอาหารให้ผมทานหรอ
) ?' z3 | }+ G7 P$ n" _: ~/ P$ ^% M# v* L
% J. G& x* w3 @7 n
“นายทำเป็น” ผมหยุดฝีเท้าหันมองหน้าเขา...นายหน้าหมาตูบเนี่ยนะจะทำอาหารให้ผมทานท่าทางไม่ให้เลยขอบอก
! p0 j/ |3 F) N- X& _% M$ r0 n$ P* j; e0 Z2 i! e! c
2 N G' Q$ P( Y Q& X" X. zเขาพยักหน้าก่อนว่าต่อ) E8 x( U( S4 j
2 M% O% D, Y$ }1 X( p* [9 h. z5 q, H( [' w9 ]1 V2 n$ ~- N( @6 i5 v
“ผมเห็นคุณกินแต่กระเพราไข่ดาวแล้ววันนี้ก็วันหยุดของคุณ ผมเลยอยากทำ”
2 I+ m% w) M8 g5 B$ T. J( i& G7 u% t9 c: m9 P, C* J6 l
7 N! U! F7 a- w“ไม่คิดว่านายจะทำอาหารเป็น”* r- p6 q. T4 q$ O. k: L |
2 ]9 B! N" [/ N0 ^
+ [, e/ a" |" X: \“ผมก็ไม่เคยทำแต่คิดว่าน่าจะทำได้”. V. X4 d! I! a3 ]/ ?9 x
3 j. V1 ~2 C& F
2 P3 T( B$ }3 \9 l \) c
นายเอาอะไรมามั่นใจขนาดนั้น ของแบบนี้คิดว่าทำได้แล้วมันจะได้ดั่งใจคิดหรือไง มันต้องมีทักษะพื้นฐานติดตัวบ้าง อยากพูดนะ แต่เห็นใบหน้ามีหวังกับสายตาแวววาวมุ่งมั่นทำให้ผมพูดไม่ออก ได้แต่ยิ้มกว้าง เอาน่า ไม่ลองไม่รู้7 t2 s8 t2 I3 E% O: l, \! ~9 A' Y8 ?
" x* ?( r3 j: X( m8 }: J/ W$ n/ e+ E9 O7 w2 h" ^& z& f
บางทีนายหมาตูบของผมอาจจะมีพรสวรรค์ด้านการทำอาหารซ่อนอยู่ก็เป็นได้
( q% m! m; {1 {4 D3 }7 t
9 t0 {+ s: R! H
" B1 v6 J6 }1 H( F% `( z“งั้นเดินเล่นตรงตลาดผ้าก่อนเนอะ”( d# k" q8 J% b$ \2 p/ n0 c4 `+ e
- j) e+ k V' x) Q0 D) N( u$ q9 [6 b- R( B4 U, E/ N* p; k
ผมหันไปยิ้มตาหยีบอกซึ่งใหญ่ก็ยิ้มบางพยักหน้าตอบกลับมา , L+ l0 b3 r+ [# E4 e8 M, K: a
- r4 V7 j1 a# X% j+ ^6 P; E9 Z9 U% q
หลังจากนั้นผมก็เดินนำเคียงเขาเข้าไปยังโซนขายผ้า มีทั้งมือหนึ่งมือสองราคาตั้งแต่หลักสิบถึงหลักพันให้เลือกสรร แล้วไอ้ที่ว่าหลักสิบคือสิบจริงๆตัวละสิบบาทยังมีเลย! คืออะเมซิ่งไทยแลนด์มากแล้วไม่ใช่ว่าสภาพดั่งผ้าขี้ริ้วอะไรแบบนั้นนะ คือสภาพมันดีเลยล่ะแถมซักซะหอมกลิ่นน้ำยาปรับผ้านุ่มฟุ้งจมูก แบบที่แขวนบนราวก็จะแพงหน่อยสามตัวร้อยงี้ตัวละห้าสิบงี้ แต่ที่กองๆอยู่บนผ้าใบนั่นถูกจริงถ้าเลือกดูดีๆก็จะได้ของดีราคาไม่แพง
0 y' M: I3 x! d: }$ P2 p5 e% T( k! v' z$ B* O
; |; c$ n% {/ }* s( e# J
ผมคนหนึ่งที่ดิ่งเข้าไปนั่งบนเก้าอี้เตี้ยแบบเดียวกับเก้าอี้ซักผ้า เข้าไปรื้อๆคุ้ยๆกว่าจะได้เสื้อกล้ามสีเข้มมาสามตัวเล่นเอาปาดเหงื่อ อยากได้เสื้อยืดกับโปโลบ้างแต่ไม่มีไซส์ที่ใหญ่ใส่ได้ จะซื้อตัวใหม่ให้เขาก็ไม่เอาร้องค้านว่ามันแพงแถมพาเจ้าตี๋น้อยเดินหนีออกนอกร้านมาเลย สุดท้ายเป็นไง ผมเลยต้องกลายร่างกลืนกับพวกเหล่าคุณแม่บ้านเพื่อแย่งชิงสมบัติล้ำค่าในกองภูเขาใหญ่
4 m& r; f$ Y0 d I w* v
; H# z9 i3 \. A. p, j2 J
5 b4 B/ M& T/ A5 z“ใหญ่ๆดูกางเกงกันๆ” แล้วผมก็เลี้ยวขวาเข้าไปในร้านกางเกงผ้ายางยืดสามส่วนที่แขวนอยู่บนราวเหล็ก ป้ายกระดาษลังสีน้ำตาลเขียนด้วยเมจิกสีน้ำเงินตัวใหญ่‘ซื้อ 3 แถม1’ โอ้วววโปรโมชั่นถูกใจให้จริงยิ่งกว่าบิ๊กซีซุปเปอร์เซนเตอร์ซะอีก แถมยังเป็นผ้ามือหนึ่งจากโรงงานราคาเลยถูกตัวละ 50 บาทเอง 0 m* P% d+ y3 l5 T- e
3 H" n4 k, E7 _+ k) I B
. Q! w4 }5 V' r% F$ ~, k/ L
งานนี้ใหญ่ไม่มีสิทธิ์คัดค้านเพราะผมไม่ผิดข้อตกลง ของดี ถูก ง่าย สบายกระเป๋า ผมเลยคันไม้คันมือเลือกหยิบมาห้าตัวแต่ใหญ่แย่งเอาไปเก็บสามตัว ซึ่งผมไม่ยอมเลยไปหยิบกลับมาอีกหนึ่งตัว เอาล่ะสามตัวคนละครึ่งทาง วินวิน
* x# B3 N; ^! s& O3 \: R, m2 R! ^2 i% y! L6 f
+ }- P, f9 Q$ ^# o: s“คุณ พอแล้วนะ” ใหญ่ทักเมื่อเห็นผมกำลังเพลิดเพลินกับการหาซื้อเสื้อผ้าให้เขา ผมเข้าออกเป็นสิบร้านขณะที่ในมือใหญ่มีถุงเสื้อผ้าอยู่เพียงสองถุง เพราะไม่ว่าผมจะเข้าร้านไหนใหญ่ก็จะลากผมออกมาทุกครั้ง เลยกลายเป็นว่าได้เสื้อผ้ามาจากสองร้านแรกเท่านั้นแล้วดูสิ! ยังมาทำหน้าหน่ายใจอย่างกับผมซื้อมากมายงั้นแหละ!7 c' T# P- s% K. Z s/ ~3 E. K
) v0 _# z2 ?6 T i8 ~% Z6 W
& o `) O. T3 i7 K" v“ยังไม่พอ”
! J9 Q5 o& R1 Q* a |% [ B/ X; M+ R
9 s& N% f$ Y+ D/ d& r# G& Y( W/ f$ g7 f
“คุณ...”! D" s, N, j. x! q& I2 ]& B+ O
7 H5 V4 }8 F: c" z5 I7 n0 H8 K
+ g) B3 V; f6 Q0 s5 Y- U% S1 v: H“นายยังไม่ได้รองเท้าเลย!” ผมเถียงก่อนที่เขาจะพูดไปมากกว่านี้# b5 G. B' \6 |+ |6 t' @+ c
2 W2 E, p4 z% g4 ^9 g( A* i( t1 T5 F* A9 l
“ผมใส่คู่นี้ได้”
2 \9 F* W- y, M, @$ j
3 ]: \! y: X1 }2 m; [, Z, |
/ A# M% c& ?$ b; ]& O: `“คู่นี้เนี่ยนะ” ผมขึ้นเสียงสูงพลางเหยียดมองไปยังรองเท้า(อัปรีย์)ที่เขาสวมใส่อยู่ มันเป็นรองเท้าหูคีบของผมที่หูขาดแล้วแต่ยังไม่ได้เอาไปทิ้ง เจ้าตี๋น้อยมันไปคาบมากัดเล่น ใหญ่เห็นเลยเอามาซ่อมด้วยการปักเข็มหมุดติดหูที่ขาดไว้กับพื้นรองเท้า มันมีคุณสมบัติพิเศษที่ใส่แล้วไม่สามารถลงน้ำหนักเท้าแรงได้(เพราะเข็มหมุดมันจะหลุด) สามารถอบอุ่นส้นเท้าได้จากอุณหภูมิที่ร้อนของพื้นปูนซีเมนต์เพราะเท้าผมมันเล็กกว่าเขาเกือบครึ่งแล้วนึกถึงสภาพตอนเขาใส่รองเท้าของผมสิ ใช่!! ส้นเท้าของเขาเดินเปลือยเปล่าท้าพื้นดินมาก! มองๆแล้วมันไม่สมควรเรียกว่ารองเท้าด้วยซ้ำเหมาะแก่การเอาไปเฉือนทำเชื้อเพลิงก่อไฟเตาถ่านมาก
) \4 {6 S% l# x! v+ m0 Y+ A3 g& e
" K* W$ V+ a* K$ V4 b; o) F“ผมไม่ค่อยได้ออกไปไหน...” ยังจะมาเถียงงึมงำอีก ผมเลยถอนหายใจเฮือกบอกเขาด้วยน้ำเสียงอ้อนวอนเต็มที่' X9 j# s9 b7 e+ o5 u
4 h j: N$ r& A
$ ~2 k p- ?" {( a
“ขออีกอย่างเดียวแล้วจะไม่ทู่ซี้ซื้ออะไรให้แล้ว นะ”/ o4 N6 d$ S( f
$ h/ i3 R8 {) d' m# e; o0 d5 a! a
! Q. z/ W$ r" \, ^1 j
แล้วใช้ลูกอ้อนขนาดนี้มีหรือใหญ่จะค้านผมได้ ^_^
# ~% X0 a: v0 u$ r2 ~* L1 {. v: w8 X1 z
V# Z# C7 g( ^7 a, \7 O2 m“อีกอย่างเดียวพอนะ...”
R- C" D# |- i& A; F0 U2 p( S* u
/ p# X$ U5 v2 F8 X& F" h# w. ?! o- i9 T
แล้วสุดท้ายผมก็ได้รองเท้าหูคีบตราดาวสีเขียวอ่อนเบอร์ 11 (เบอร์ใหญ่สุด) มาหนึ่งคู่อยากได้รองเท้าหนังแบบเท่ๆนะ แต่ใหญ่ไม่ชอบอยากได้แบบนี้บอกว่าเข้ากับเสื้อผ้าที่เขาใส่ดี(เสื้อกล้ามกางเกงผ้าร่ม) ผมว่าเขาอ้างไม่เอาของแพงมากกว่า ชิ K; u, [( `% t, ?
, Y# w2 S& w( ]# @! r% q
- x9 d# J# s, n7 nเมื่อภารกิจหาผ้าให้หมีใส่เสร็จสิ้น ผมก็เดินมายังโซนเนื้อสัตว์เพื่อเลือกซื้อวัตถุดิบไปทำอาหาร คราวนี้แหละใหญ่จัดเต็มไม่เกรงใจเลย เขาหันมาถามว่าซื้อไปตุนไว้มั้ยถูกดีผมก็เออๆไปก็ไม่ใช่คนทำนิ อีกอย่างใหญ่พูดแบบนี้แล้วแสดงว่าต่อไปผมคงได้กินฝีมือเขาทุกวัน; t, \+ Y% l, D& P7 b- ~
+ w2 \; U9 [) q4 j$ t R
' S% f9 O& R, k# l: c8 G- j
ผมชอบตลาดนัดหน้าค่ายนะ จัดเป็นระเบียบดีแยกของแต่ละประเภทไว้อย่างชัดเจนเป็นโซนๆไม่กระจัดกระจาย ต้องขายเป็นที่ที่จัดไว้ให้ห้ามหาบของเดินเร่ขายเด็ดขาดไม่อย่างนั้นจะมีเจ้าหน้าที่พี่ทหารมาจัดการไล่ งือ โหดมาก
6 b! Y: S" V+ U, q8 K2 I' }! Y! Y: [/ I" W& t1 S. m
6 \/ ~7 @" }& V7 j( E
เสร็จแล้วเราก็เดินขึ้นไปยังโซนผัก ก่อนไปถึงเสียงเจ้าหน้าที่ก็ประกาศมาตามสายว่าใกล้แปดโมงเช้าแล้วให้เตรียมตัวหยุดยืนตรงเคารพธงชาติ ผมก็คิดว่าเออคงไม่มีใครฟังเพราะผมเห็นหลายที่แล้วบอกแบบนี้ไม่เห็นมีใครจะทำตามยังเจี๊ยวจ๊าวจับจ่ายกันปกติ
/ @) V2 U+ Y: `
" _; q. q$ a6 y: a/ H
! ]4 u: o3 U' q( [- g' j, kแต่แล้วผมก็คิดผิดเมื่อเสียงเพลงชาติขึ้นทุกฝีเท้าที่เดินหยุดชะงัก แม้แต่แม่ค้าที่นั่งขอดเกล็ดปลายังหยุดมือวางมีดขึ้นยืนตรง ทุกเสียงเงียบลง เสมือนแผ่นหนังสะดุดให้ภาพทุกอย่างหยุดนิ่งจวบจนเสียงเพลงจบลงตลาดจึงกลับมาคึกคักดังเดิม7 w9 s+ H% {$ L5 A4 [+ q" `
: i9 S; s2 o) }+ v }. O% N: ]. `: k8 d. ~
เช่นเดียวกับใหญ่ที่ขยับตัวไปเลือกผักอย่างชำนาญจนผมทึ่ง ความจริงผมอึ้งตั้งแต่เขาเลือกเนื้อสัตว์จำพวกหมูไก่ ปลา ตั้งแต่เมื่อกี้แล้วแบบพลิกซ้ายขวาเป็นอันรู้เรื่อง ผมนี่แม่เคยใช้ไปซื้อยืนจ้องอยู่นานว่าอย่างไหนคือสดจนสุดท้ายก็ได้แต่หันไปขอความช่วยเหลือจากแม่ค้า
; |0 w8 ^5 ~( \8 D* D& A4 R7 }) p/ x i
1 l! \2 i- `) ?, [
“คุณอยากได้อะไรอีกมั้ย” u/ K5 c6 V) S, H9 S! v! L
+ z- i- o( A/ ^0 B' b+ M
+ ^' G7 i6 n1 F- y3 G9 hผมส่ายหัว ไม่ล่ะ แค่นี้ก็สงสารใหญ่จะแย่ ข้าวของพะรุงพะรังถุงเต็มสองมือ ปลายนิ้วที่เกี่ยวถุงไว้ขึ้นสีม่วงอย่างเลือดมาเลี้ยงไม่ถึง ส่วนผมน่ะหรือเดินตัวปลิวจูงตี๋น้อยอย่างสบายใจเขาไม่ให้ผมช่วยถืออะไรเลย! ได้แต่บอกจูงตี๋น้อยจอมซนอย่างเดียวก็ลำบากแล้วได้ข่าว นายอบรมมันซะเรียบร้อยเลยไม่ใช่รึ!# I# Q. L, s# l0 m) h6 O! q
& K6 l* g1 C1 T6 {' |, z- b1 H, g" s4 P4 F* t
“ใหญ่ๆอยากกินขนมไทย” ระหว่างเราเดินกลับไปที่รถ ผมก็เจอร้านขายขนมไทยใส่ถ้วยซีลปิดฝาเหมือนแก้วชาไข่มุกผมชอบกินขนมไทยนะชอบมากกกกกก แต่หาร้านอร่อยๆกินยาก แต่สำหรับร้านนี้โลโก้สีชมพูที่ประทับบนฝาทำให้ผมปรี่เข้าไปหาเลย พิณเคยซื้อมาฝากผมจำได้และจำได้ดีมากว่ารสชาติอร่อยแค่ไหน
3 G3 M8 N. U& q, E5 m7 F
, K! V6 i& ~ n7 @0 m2 O8 e# ]
m& D0 z: V5 P1 h# [9 j& W4 O k8 p“ใหญ่กินมั้ย” ใหญ่ยิ้มบาง อย่างที่ผมเดาความหมายได้ว่า ‘แล้วแต่คุณ ยังไงก็ได้’ ถามแม่ค้าแล้วได้ความว่าเก็บไว้ได้หลายวันผมเลยจัดการหยิบมาทุกอย่างที่ร้านมีอย่างละห้าแก้วทั้ง ปากิมไข่เต่า เต้าส่วน บัวลอย ลูกเดือยและลอดช่อง : P( O( i5 g% R: o6 t
7 L* ^& q5 P7 w/ p. t6 W& y5 g$ y$ l0 i9 V b
“คุณชอบหรอ” ใหญ่มองตามอึ้งๆ(ด้วยใบหน้านิ่งขรึมเหมือนเดิมแต่ผมมองออก)ผมยิ้มกว้างพยักหน้า* [4 x7 h$ ~- W6 K3 g
9 L/ l( c! S8 j! M
: @# J7 n; ]1 Q( ?% P2 w
“มากกกกกกกกกกกกกกก ถ้าใหญ่ทำอาหารได้หัดทำขนมด้วยนะเอารสชาติที่ฉันชอบ” ใหญ่นิ่งก่อนออกเดินอีกครั้งผมจูงเจ้าตี๋น้อยเดินเคียงกันไป เหมือนเขาจะไม่สนใจแต่เสียงที่ลอยแว่วเข้ามาก็ทำให้ผมยิ้มกว้างกว่าเดิม# i* _9 z, g1 F. M2 u' `( o
7 A: A" F( ^. y6 i: @, p
2 E7 v9 U; [7 y3 }* k9 Y8 F“ผมจะหัดทำ...”2 H8 j4 ?0 N% Z q% G: t/ v
6 l, V' A3 N, j# d8 Q; }, E/ A% a* T# n# ~: P3 Z
1 a4 ~0 F& E2 Z, F
* ^2 Y- ^6 t K/ Sพอกลับมาถึงห้อง ผมก็ขอตัวไปอาบน้ำเพราะเหนียวตัวเหลือเกินใหญ่แยกตัวเข้าไปในครัว ส่วนเจ้าตี๋น้อยได้กระดูกแทะเล่นที่ผมซื้อให้ก็ตรงดิ่งไปมุมห้องนั่งเล่นทันที& j+ [5 v3 p) H+ u' k
+ Y* o- p# m* l( Z! D
. K6 ]/ A& ^9 b7 x
อาบน้ำเสร็จแล้วรู้สึกสดชื่นสบายตัวขึ้น เมื่อเช้าไม่ได้อาบน้ำความจริงถ้าไม่ได้ใหญ่มาเคาะห้องปลุกมีหวังคงได้ไปช่วยเขาเก็บตลาดเป็นแน่7 b! b. x8 o7 @( d& f; a
2 J0 O( n; H! g1 c* r) e
- G( p3 @3 s) W& @+ B“หืม หอมจัง” เดินเข้ามาในครัวก็ได้กลิ่นหอมโชยเข้าจมูก เห็นใหญ่ยืนผัดอะไรไม่รู้ในกระทะ ข้างๆกันมีหนังสือคำภีร์ยอดยุทธ์ที่ติดตัวเขามาด้วย เห็นเขาหันมาอ่านๆแล้วก็กลับไปหยิบนู่นนี่ตักใส่เข้าไป ผมเลยเดินเข้าไปชะโงกหน้าดู
6 T7 [% O' B1 q- s
5 }8 R- X: A/ e" ?
& f- k2 a } R* t“อะไรอ่ะ” / U( }3 f# M3 G1 A
, _* f" p9 N$ \) g7 h- V u4 D/ K" L
“ปลาสามรส” ใหญ่บอกแล้วกันผมออกห่างเขาคงกลัวไอ้น้ำราดแดงๆในกระทะจะกระเด็นใส่ ผมยู่ปากก่อนถาม
. d' K" P; J m. Y( @) J* _' z. y! @% k5 h5 C! j0 `+ O
8 X: h6 j( N# n: s“ให้ฉันช่วยมั้ย”
) |) q/ X& p& P! I+ ~* r
# B; q! r- h/ n8 g [
2 @- m4 W& D# F |ส่ายหัวตอบมาให้ผมยู่หน้าใส่ ไม่ช่วยก็ได้ กลัวว่ามันจะวุ่นวายกว่าเดิมหรอกนะเลยเดินเข้าไปรื้อถุงที่วางไว้บนโต๊ะ อืมๆๆๆ
! S* ~! u) @/ H$ t+ @2 _ ?" V) [& `6 m% J
4 c4 s, j9 \: S B. g: F' I9 x$ w' `
“ใหญ่ ขนมอ่ะ” ผมหันไปถามรื้อหาดูแล้วไม่มีแสดงว่าใหญ่เก็บไปแล้ว0 b* x4 T2 X2 R
1 `( d& |( d6 W$ [% s" t4 m! k( f
# v( }% b3 f2 S" k. m# s7 x0 j“ในตู้เย็น” ใหญ่ตอบทั้งที่ยังง่วนอยู่กับอาหารตรงหน้าไม่ได้สนใจผมเท่าไหร่ ผมเดินไปเปิดตู้เย็นหยิบปากิมไข่เต่าออกมาหนึ่งถ้วย ดึงฝาปิดหน้าออกจนน้ำกะทิกระฉอกหก เลยต้องวางถ้วยไว้ไปเอาผ้ามาเช็ดทำความสะอาดโต๊ะ แล้วเดินไปหยิบช้อนมานั่งกินขนมบนโต๊ะในครัว' R- a: o1 C5 e" E' x$ ]
A! i8 K+ a1 Z
& i7 H+ ]9 Z+ e0 `' @, E& i( ]คำแรกเท่านั้นแหละ...อร่อยเลย
( Y: Q3 f+ T9 O1 x# ~2 s
$ C/ Y! Z6 ~! \4 r+ E1 Q9 x* Z: j! T
2 W5 x) R& B9 z& P3 p, m: D( U“กินป่ะ” ผมชูถ้วยขนมขึ้นเมื่อใหญ่เหลือบตามามองขณะรอน้ำเดือดส่ายหน้าปฏิเสธผมเลยเดินไปตักจ่อปากถึงที่) R2 S3 k) B. S0 R
) [8 \1 P. ?* r# K% F
; {- G4 d; `& Z/ f
“คุณกินเถอะ” เบี่ยงหน้าหลบ
. D" C; s& L q; b; ?0 i
) {8 B, x5 O3 g0 J, a: O7 h& T0 _0 h+ r5 v0 F
“ลองดูอร่อย” ผมขยับมือตามจนสุดท้ายใหญ่ก็ยอมอ้าปากงับช้อนเขาทำหน้าแหยะๆ สงสัยไม่ชอบของหวานแน่เลย
: h# E5 L, i) D1 [* U. N6 M6 P3 R. k8 ^+ y& l& C" y! o
# D K, l* z9 D O& |7 ^
“หวาน”
0 x1 Q" T# k3 N1 T* e4 C9 q5 s" |5 U) l* N
1 o' \0 b: p# o# g
นั่นไง ผมเดาผิดที่ไหนเป็นประเภทเดียวกับไอ้ปอนด์อีกละ เซ็งเลย6 t$ m' c* w& y& u# L
8 V2 F# P( Y( a$ ?9 j+ b' E
1 Z$ C4 ~# t& L" `$ T2 Q w$ J* d O
/ p$ \8 ]( L3 ~" I- J# m2 Q5 k7 k* c
, I9 X7 r2 g/ }$ Y ]$ p“คุณเลิกกินขนมแล้วมากินข้าวก่อน” เสียงเรียกดังมาจากห้องนั่งเล่นสงสัยจัดโต๊ะเสร็จแล้ว อย่ามองผมด้วยสายตาว่าทำไมไม่ช่วยถ้าคุณมาอยู่กับนายหมาตูบจะรู้เอง ผมหยิบจับอะไรก็แย่งทำไปซะหมดเลยตัดปัญหานั่งกินขนมรออยู่ในครัวอย่างเดียว) ^ }9 n3 ~+ r" T* l' s1 b
9 S; G+ M! U' y. o1 H8 G+ Y
- l1 l9 R1 {! B( T' H“ว้าวววว” เมื่อเห็นอาหารตรงหน้าผมก็ตาวาวขึ้นมาทันทีสรุปนายหมาตูบทำอาหารเป็นจริงๆด้วย ผมลองเอานิ้วคีบเนื้อปลามาลองชิม
Y! z$ N- H# K8 b; Z a& j2 G; B& i3 R
& S. C. _6 H6 v4 y i( K! D
1 J- Q& k, E0 T* r% p/ i. Y8 Bอืม ถึงไม่อร่อยเลิศแต่รสชาติพอได้( C/ d( V \# v8 o
( n' q8 k; ]8 g( g3 y6 i6 e5 C4 w3 ^8 G* M2 }& ^0 p2 P
มื้อนี้เขาทำอาหารสามอย่างคือ ปลาสามรสต้มจืดผักกาดขาวหมูสับเต้าหู้ไข่ และแกงเผ็ดเห็ดนางฟ้า6 U; ]# X2 M( ^- p q
% Z2 T2 F5 ^9 A, M0 f5 o
2 j, }5 {' m% C% r7 ] d0 Z
“เพิ่งรู้ว่าหนังสือของนายมีเมนูพวกนี้ด้วย” ผมว่าพลางเอานิ้วคีบเห็ดมาชิมอีก อืมเผ็ดไปหน่อยแต่ก็โอเค2 e2 t2 ?8 G- w' O
; h8 b2 ]# N3 X% l4 ?+ p! t
; z: s' E$ |* F6 U+ A8 u% j4 E“มันอยู่หน้าท้ายๆ” ผมพยักหน้าหงึกหงักพลางรับจานข้าวของคนตอบคำมาใหญ่คดข้าวของตัวเองพลางนั่งลงบนพื้นพรมอีกด้านของโต๊ะเตี้ย9 C* O/ w$ z4 j) D
0 s, W7 r. U _1 I5 G& m3 A- q: n* s1 P6 `& j
เราสองคนทานข้าวไปได้สองคำเสียงกดกริ่งก็ดังขึ้นผมเป็นคนลุกไปเปิดประตู อย่างที่เคยบอกไปใหญ่ค่อนข้างประหม่ากับคนแปลกหน้า' v2 t. y& n7 j3 j. e5 O" i7 j
! _9 i$ J7 c, G2 i4 V
6 W2 Z8 I3 w. Z, U: \# e“อ้าวไอ้ปอนด์มาไมวะ” เปิดประตูมาก็ไม่ใช่ใครไอ้เพื่อนข้างห้องผมนี่เอง
{( Y. _! R* t9 f a& F( b1 R3 K0 {; x* X' z7 ~/ a
+ ]) V, L0 D& f' u! U
“หิวว่ะพิณไปต่างจังหวัดมีไรกินบ้างวะ”( i4 c; S) g- C' d1 ?+ T; Z
5 n2 L8 E% q" ?% f6 H' g3 y( [3 Q# y' L! U
เหมือนรู้เลยเนอะ มันไม่รอให้ผมเชิญเข้าห้องก็แทรกตัวเข้ามาเอง เดินผ่านเข้าไปยังห้องนั่งเล่น ขมวดคิ้วเล็กน้อยเมื่อเห็นใครอีกคนนั่งอยู่ ผมดันมันให้มานั่งข้างกัน ก่อนหันไปบอกใหญ่ที่ปิดปาดเงียบเข้าสู่อีกโหมดทันทีเมื่อมีบุคคลที่สาม- {) Q( _' I2 q- [
" z2 `4 U- X; ]$ t" N4 l+ F( v) Z j; h! j) u, o5 k
“มันมาฝากท้องด้วย” ใหญ่ไม่มีท่าทีอะไรแค่ยันตัวลุกเดินไปตักข้าวมาอีกจาน
# o0 d2 N* U7 S5 B0 Z' c" c+ H! d8 _/ M
; R2 ?& _. V/ H$ \- k: I2 ~“สรุปมันเป็นใบ้ใช่ป่ะ”
$ h( b0 w: K" F. m! v4 G, H
$ z* _" W2 \. I+ t
5 d1 A: A) g& L0 @$ y8 @“ไม่ใช่เว้ยยย” แค่ประหม่าหรอก...กับผมก็พูดปกติกับพิณก็มีพูดบ้างถามบ้างนะแต่นอกนั้นหมดสิทธิ์ไม่มีเสียงเรียกจากคนตัวโตเลยสักนิด% R! v: ~$ j/ G- P/ s g
# z: k! Y) o g
3 D- i4 f: p( j+ t& t+ f
ความจริงใหญ่ก็เจอไอ้ปอนด์บ่อยนะแต่เหมือนสองคนนี้ไม่ค่อยถูกชะตากัน(ผมว่าไอ้ปอนด์มากกว่าที่ชอบแผ่รังสีคุกคาม)
2 U+ @% b/ |, _. O: O: Y
0 T- D0 N3 t' K3 e* W
+ m6 m) f7 L! ~ x, u" Lใหญ่กลับมาพร้อมจานข้าวในมือ วางลงตรงหน้าไอ้ปอนด์ก่อนนั่งลงนิ่งๆแล้วทานข้าวไปเงียบๆ บทสนทนาส่วนใหญ่จึงผูกขาดระหว่างผมกับไอ้ปอนด์ ทานข้าวไปสักพักมันก็เปิดประเด็นใหม่ขึ้นมา
: j3 T$ V6 F7 f* i2 W/ r. V
z V. H h8 `6 c, I
- y( o) a4 O, h" r“กับข้าวนี่ซื้อหรอวะ”
2 [; z, t! ?! j1 a5 F' N: p( ^# a; F3 p8 M% U; b2 C4 ~
% P/ Q' ^3 r3 D) P; w& R“ใหญ่เป็นคนทำ” + T- r1 _9 B$ n& h' D% r3 s6 L
9 {* i+ _1 c( s" I" F" q/ p b; t) q; G3 o
ไอ้ปอนด์ขมวดคิ้วหันไปจ้องบุคคลที่ถูกกล่าวถึงทันทีใหญ่เกร็งตัวอย่างรู้สึกได้
5 ?/ x: I4 F. I% `5 {7 x, f& H4 x: \9 I" U
( }* G4 \ L( U“มันจะอยู่ที่นี่ไปถึงเมื่อไหร่”
+ _" N$ ?( \- e. `% ?
' h2 `7 Q4 V3 T# c$ p# x
+ I+ e# x+ K2 j8 v7 |' w6 Vแกร๊ก
0 `! ~' a0 N! N) N- q" P" ?- m2 a3 j' K, t* D
w' }8 i( Y0 s5 k' jคราวนี้เป็นทั้งผมและใหญ่ที่หยุดชะงัก3 A/ t# R* G- u+ Z" h3 V
1 F( L' s* E, a9 n$ |4 M5 U
% \- m$ B: d8 ?4 h0 k. z+ [ไอ้ควาย! มันประเด็นเดียวกับเรื่องอาหารตรงไหนวะวกออกเรื่องอื่นได้เสียบรรยากาศมาก3 B& L, j/ t; }) n
! ?# _) ^1 J" ~
0 u+ Q# L. }2 G C! L/ o7 `8 ?# q5 C“โอ้ย” ผมบิดเนื้อตรงเอวมันเต็มแรงมันร้องเจ็บพลางกระเถิบตัวหนี แต่ยังไม่วายปากเสีย“เจ็บนะเว้ย กูแค่ถาม ทำไม หรือมึงจะให้มันเกาะกินไปตลอดชาติ”# u) _+ G8 K0 i# |/ O3 I
" b1 s g: N# \+ e
, I' i9 K/ Z* O: ]4 [5 r
“ไอ้ปอนด์!!” คราวนี้เป็นผมที่ตวาดเรียกเสียงดัง มันพูดกับผมเรื่องนี้หลายครั้งแล้วแต่ผมก็เฉไฉตอบส่งๆเอาตัวรอดไปกะว่าเดี๋ยวมันเบื่อก็เลิกถามไปเอง ไม่คิดว่ามันจะใจร้ายใจดำมาถามต่อหน้าใหญ่9 A/ V- M2 T- g5 X+ F
, f% V% D7 W/ _. Z* e
3 f" `- a5 D% E$ x* W- Pถึงสีหน้ายังนิ่งไม่เปลี่ยนแปลง แต่ผมกลับหวั่นใจ- F- I8 O) [4 U# f) x( z/ C8 A
( k/ L: Y0 p& |) E/ n; V) S- R. V* _% L2 b6 p( s3 F, \8 b) u, W$ z
3 \( l( i/ Q' q9 D, T$ v
ไอ้ปอนด์กลับไปได้สักพักแล้ว ขณะที่ผมไปส่งมันหน้าประตูอยู่ทางนี้ใหญ่ก็เก็บโต๊ะเรียบร้อย ผมเข้าไปชวนคุยด้วยเพราะกลัวว่าเขาจะคิดมากซึ่งเขาก็มีท่าทีปกติเหมือนไม่มีอะไรติดค้างในใจ ซึ่งนั่นทำให้ผมเบาใจ. u e; ]! l0 j8 k
. e8 Y" V B; Y& ^, G
1 I8 @2 m2 |3 z. eแต่มันก็แค่ช่วงเวลาหนึ่งเท่านั้น
! J$ K3 ]! U+ ?" M0 n) P; b% B; n2 h, p6 P* l; N
$ L4 ], L. @6 N6 W' o6 Yเพราะหลังจากนั่งเล่นดูหนังแผ่นจบไปหนึ่งเรื่อง(ผมบังคับให้เขามาดูด้วยกัน) พี่มิ่งก็โทรมาให้ผมส่งงานของเมื่อวานให้ทางอีเมล์เพราะพี่แกดันลืมเอกสารไว้ที่บ้าน(วันนี้แกมีงานนอก)ผมเลยหายเข้าไปในห้องนอนร่วมสามชั่วโมงเห็นจะได้
; }6 P8 P9 R& s( v# {9 S1 s) T) N4 [3 c# `8 z5 I0 o. J0 c2 n: M
# ?3 F' ]/ Y8 \4 xพอออกมาจากห้องผมก็กวาดตามองไปรอบๆ หายตัวอีกแล้วไปแอบหลับมุมไหนอีกล่ะคราวนี้& P, |% M7 m. [' U1 M8 v: y
8 o4 O5 C2 T0 @9 Z; k1 L' J( M9 c- @, X3 a6 ^! ^" {" A3 m
แล้วก็เหมือนเดิมที่แอบซ่อนตัวอยู่มุมระเบียงอย่างเก่าเปลี่ยนแค่จากระเบียงห้องนอนเป็นระเบียงด้านนอก
8 j; Q1 u5 f( \/ y
4 b( B: s4 ^0 T3 d
! e) E; ]$ R; B2 yและคราวนี้เขาก็ไม่ได้งีบหลับเหมือนวันนั้น กลับนั่งกอดเข่าแหม่อมองออกไปด้านนอกอย่างไร้จุดหมาย มองผ่านกระจกจากมุมนี้แววตาของเขาไม่มีแววหม่นเศร้าหรือทุกข์ใจ แต่หัวใจผมกลับกระตุกอย่างรุนแรงเพราะแววตาคมดุกลับฉายความ‘ว่างเปล่า’ ดังเดิม...
! {$ \- J9 \8 I' ~
0 F8 U" |: c5 H: z( P- w: H" R" ]& f. H/ w, q+ Y: E
แววตาที่หายไปช่วงเวลาหนึ่ง แววตาที่ผมเกลียด
+ E* p% X2 L& p4 W+ n; k9 J/ ]% h7 Z" T
1 g9 n% O, h. U! y
ครืดด( Y( l2 T( T$ q% v4 J1 N: J
1 e& o3 Z0 @- u/ N
9 v) N K) c0 S2 Q* J, S" w) I; vผมเลื่อนบนประตูออกก่อนก้าวลงไปนั่งขัดสมาธิข้างๆเขา
+ b. ~+ P) U3 x* L" _6 ]
# E/ Z% x/ A9 s* A( ]- ^ r+ x% T5 d: }& p; q; l4 p5 T7 r
“ใหญ่...”
7 C) O* V( W9 L$ d2 k9 q
, u$ E: N {; {1 D) f! Q" V1 p( ^. A& A
“ผมอยากทำงาน” ยังไม่ทันพูดจบใหญ่ก็แทรกขึ้นผมชะงัก...เขาเก็บคำพูดของปอนด์มาคิด& L7 q3 f, a* O5 U* ]' G! l
2 A/ Y* C: H. J4 z. ^2 r8 k8 a ` d" g6 \" P" K; p9 Y
“อย่าไปฟังไอ้ปอนด์เลยมันปากหมา”6 Z/ j7 b0 B( i7 h i
2 E/ P( @6 y# a) y. X* G8 w6 U# O2 [6 D
“ไม่เกี่ยวกับคุณปอนด์หรอก ผมคิดเรื่องนี้มาสักพักแล้วและคิดว่ามันถึงเวลาสักที”เขายังนั่งกอดเข่าเหม่อมองออกไปยังท้องฟ้าเบื้องหน้า กลับเป็นผมเองที่เอาฝ่ามือแนบแก้มสากอีกฝั่งและดันให้ใบหน้าเขาหันกลับมาทางผม$ t @4 ]3 C; z6 J8 I4 B5 R
( t! |; ]4 j0 A2 C
% I8 J. S" f- ^% ~# U6 u5 ?
มองลึกเข้าไปในดวงตาคมตรงหน้า มือที่ยังนาบอยู่บนแก้มสากลูบเบาๆให้อะไรก็ตามที่เขารู้สึกอยู่ตอนนี้คลายลง ทำไมนะแค่ผมขอดูแลเขาไปเรื่อยๆแบบนี้มันผิดนักหรือไง ทำไมต้องพยายามผลักไสเขาไปไกลตัว$ E8 ?, y7 `, i1 z8 b9 w
' @5 Y. q0 c+ V
8 _/ x$ s* t! S& W! f$ J
“นายก็ทำงานบ้านให้ฉันนี่ไง” เขาส่ายหัว มือใหญ่ทาบลงบนมือผมบนแก้มของเขา8 Y% X l8 ?0 ^$ W4 V7 W% x
7 u* A, b7 E) m: ]/ @
9 c, c- Y; B# ^1 i9 r
“นั่นไม่ใช่งาน” เขาจ้องกลับมาอย่างสื่อความหมาย หัวใจผมเต้นระรัว“ช่วยผมนะ”" R8 c# N8 M% Z/ ?, d
. Z6 Y! B) L( A3 N9 [3 X* ?9 d& k3 C4 h( o& r: ]6 a
ผมเม้มปากใจอยากจะปฏิเสธแต่จำต้องพยักหน้าตกลง
) B' N; P4 O4 @" \7 V7 Z4 v/ N( o4 Q3 R- {. P
3 V6 S& x; m Q
มันคือความตั้งใจแรกของผมไม่ใช่หรือ ช่วยเหลือให้เขามีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้นเพื่ออยู่ในสังคมได้อย่างเท่าเทียม สามารถหยัดยืนด้วยตัวเองได้# z+ T6 k2 O$ D( l) O4 P
, v4 W( Q# t% } t* B# x! l5 y) O
$ J' B ?2 i$ }, m5 vแต่ตอนนี้กลับเป็นผมเองที่อยากเหนี่ยวรั้งเขาไว้ข้างตัว อยากให้เขาพึ่งพาต่อไปเรื่อยๆไม่ใช่ไอ้ปอนด์ที่ผิด ไม่ใช่ใหญ่ที่ผิด เป็นผมเองที่มีความคิดแย่ๆ $ J7 @3 l" s9 t2 A1 r2 J y+ z
9 m9 i% e! F B1 X$ L
; G# E8 ~$ Z1 ~* n3 n) [“อืม!งั้นพรุ่งนี้ไปหางานกัน!” q/ W1 V* J3 H0 n6 X6 ^: D9 Z
0 H. }' j6 a/ ^# `6 b) `* I5 f: ]
$ h- `/ g# N* Q$ P7 @. A+ b
คงถึงเวลาเสียที...
' J7 }! w: o, n- m/ Q
) I$ ~$ ?) a- t. a1 y3 v. K+ A7 v& \/ O/ e/ c: h; j4 @" [# _
7 {! ]9 o1 [, h! u: Q- F
' s4 B& ]1 u0 |6 c9 F5 Q% O$ mการหางานให้ใหญ่นั้นไม่ง่ายเลย เพราะเขาไม่มีหลักฐานแสดงตัวตนสักอย่างไม่ว่าจะเป็นบัตรประชาชน ทะเบียนบ้านหรือบัตรต่างด้าวหากันจนเกือบจะถอดใจแต่สุดท้ายก็ได้งานเป็นเด็กยกของที่ร้านอาแปะใกล้คอนโดนี่เอง(เส้นผมบังภูเขาแท้ๆ!) เป็นร้านขายส่งจำพวกของชำผมถามถึงค่าจ้างอาแปะให้วันละ 150 บาท ทำงานตั้งแต่ตีห้าถึงสองทุ่ม (เวลาร้านเปิดปิด)คือเหนียวมาก เขี้ยวลากดินสุดๆผมไม่อยากให้ทำแต่ใหญ่บอกว่าเขาทำได้
! }* j5 y) A; w) E* d1 s% C: T9 r# M! X4 B0 [
8 m6 H' K& R' V' L! S- H
หึ! เห็นไม่มีทางเลือกหน่อยกดราคากันเลยนะอาแปะ!!6 m) g# X2 b! Y
. j: F# z2 }1 r) C
- }* Y9 p4 J# c, dเอาเถอะ ตอนแรกอาแปะจะไม่รับด้วยซ้ำเพราะอย่างที่บอกเขาไม่มีอะไรสักอย่าง แต่อย่าลืม!เขามีในสิ่งที่คนอื่นอยากจะมีแต่ลูกจ้างทั่วไปแทบไม่มี!! นั่นคือรูปร่างอันโดดเด่นกับหน้าตาหล่อลากไส้ แล้วจะรอดสายตาอาหมวยที่พุ่งหลาวตัดหน้าอาแปะแทบจะอัญเชิญเข้าทำงานหรือ บอกเลยไม่มีทาง! ใหญ่ทำหน้ากลืนไม่เข้าคลายไม่ออกผมเลยให้โอกาสเปลี่ยนใจ!- [( N8 `8 S& [
1 u, x& q5 M Y' Z a+ Y
) X) U0 v; L: q. e% }: _) O7 N) @
แต่เขาก็ไม่!$ y3 N5 X1 R7 q4 ^. G/ }
- |# b: W. I. s5 m, I: Q" J1 K f- h) N( G
โดนชะนีจับกินเมื่อไหร่จะสมน้ำหน้าให้!! ' R8 v2 R/ V! \: L
*******วันนี้แวะมาลงให้2ตอนครับ ไม่ต้องเป็นกังวลน่ะครับมีจนจบครับ*****) S9 X& V# w' B0 q0 T
1 n2 }! f4 i2 |
|
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2020-4-7 21:31:42
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2020-4-7 22:40:59
โพสต์ 2020-4-8 02:28:32
ขอบคุณครับ