รักเร่ร่อน...ของคนจรจัด8 bymod-cup

tor_8915

เร่ร่อน8
& x* d( S% X- p$ m' Q. `3 O
& F  t  k1 T# v! e3 M3 Q

9 }3 c- a6 C- r' ~/ J6 D/ v* hเป็นแบบนี้ไม่ดีเลยจริงๆ
3 |5 ~" k4 [7 X3 A5 M/ O* C
6 d; K9 D' J8 B" J0 c/ d
สิ่งที่สมองคิดกับสิ่งที่รู้สึกมันสวนทางตีกันมั่วไปหมด
% {0 j! a4 @/ n  M
  z- v5 G  K! F1 r# x
ความคิด...บอกว่าถูกแล้ว ดีแล้ว เขามีอาชีพ ทั้งยังรู้จักเข้าสังคมคือสิ่งที่เหมาะที่ควรและผมก็ยินดีกับเขาจากใจจริง
6 X7 a( b5 Y( e5 L2 j

: g6 g  o# n6 I$ mแต่...
# z7 @; r2 o. {3 H; b
4 O/ J. z- X- a, T$ T2 \3 r/ V
/ p: G4 w+ f: `; C/ Qความรู้สึก...จิตใจกลับคับแคบอยากเก็บเขาไว้คนเดียว เพื่อบรรเทาเบาบางความเหงาและเพิ่มพูนความสุขในหัวใจ


+ d- ^5 H% v, h1 |, z) w& d‘เหงา’ ที่คนๆหนึ่งช่วยให้ผมลืมเลือนคำนี้ไปเนิ่นนาน
; l# F3 ?" Y! b, _& I* M, A
% `( _& ]: }  u
‘เหงา’ ที่คนๆเดียวกันทำให้ผมรู้สึกได้อย่างจับขั้วหัวใจ
3 L+ U. ^. ~; n0 t. e0 F
2 U9 F! V( U6 b- D
แกร๊ก
$ b7 h/ z- _! E6 g+ v

  Y1 _# L7 d& s8 `8 U  e3 V* M“กลับมาแล้วหรอ” ผมเผยยิ้มดีใจเดินตรงเข้าไปหานายหมาตูบตัวใหญ่ในชุดทำงานเสื้อกล้ามกางเกงสามส่วน สีผิวนอกเนื้อผ้าเป็นสีแทนคร้ามแดดขึ้น

% c- l$ @2 n6 Q8 @% H% _
ใหญ่มองมาก่อนมุ่นหัวคิ้วหันไปดูนาฬิกาบนผนังที่บ่งบอกว่าเป็นเวลาสองทุ่มครึ่งแล้ว
& s' A( D. ]. p3 ?
& i( v+ \7 a* Q7 y& o$ h% d: F* Y
“คุณรอกินข้าวอีกแล้วหรอ”
0 ]5 a& S$ D- K- I- E

+ v; F$ i' B6 H. [3 U. ], a0 J! Mผมพยักหน้า


“ก็กินคนเดียวมันเหงา”
' ?" k: n0 C* d+ N
7 t9 C# s# a6 b/ q, t# c) w& j  H
ใหญ่ถอนหายใจเฮือกก่อนเดินเข้าครัวไปอุ่นกับข้าวพร้อมตั้งโต๊ะให้ ซึ่งกับข้าวที่ว่าก็ไม่ได้มาจากไหนเขาทำทิ้งไว้แต่เช้าก่อนออกไปทำงานนั่นแหละ


ใหญ่จะตื่นตั้งแต่ตีสี่ดูได้จากแสงไฟที่ลอดผ่านช่องประตูเข้ามายังห้องนอนของผม หลังจากนั้นเขาจะเข้าครัวไปทำกับข้าวเตรียมมื้อเช้าสำหรับผมครอบไว้บนโต๊ะ และมื้อเย็นจะทำใส่กล่องทัพเพอร์แวร์แช่ไว้ในตู้เย็นเพื่อผมกลับมาจะได้เอามาอุ่นพร้อมกิน


8 _- r: o6 Y- I! V8 _. \แต่มันก็ช่วยคลายความคิดถึงที่มีต่อเขาไม่ได้อยู่ดี
  w8 t, b& [% b* B# }3 g- Z2 V
! F* w3 O2 n( Y# m# m% D1 q
* i7 h" H3 q! S1 y& e/ L- Uมันเป็นความคิดถึงคนละแบบ...



8 n8 M- H: S, t$ {2 e; p+ f  _เมื่อก่อนมันเป็นความคิดถึงที่ทำให้ใจเต้นแรงเหมือนรู้ว่ามีคนรออยู่ที่บ้าน แตกต่างจากเดี๋ยวนี้ที่คิดถึงแบบเสียดแทงหัวใจเมื่อกลับมาเจอห้องว่างเปล่าดังเดิม
! C2 O9 I: c0 X; G
' B% r! o% Y2 b- p* o
5 p% z8 n" {' f) p8 y/ g! d+ {7 @มันดูงี่เง่าใช่มั้ยล่ะ!
: r: e7 o$ v2 O$ g" A0 X
9 b. e/ I' ]0 S4 T: Z3 A/ m
  Q# Z3 X+ m! K0 A! Uผมรู้ว่าตัวเองงี่เง่าสิ้นดี!!ไม่อยากจะเป็นแบบนี้เหมือนกัน!!
8 H; `/ Y$ k0 z# C
! R# l1 E( M; b& v5 N" l2 _! R
: s4 o/ O: y5 M* {+ u5 u“งานวันนี้เป็นไงบ้าง” ผมเดินมานั่งตำแหน่งประจำบนโต๊ะเตี้ยในห้องนั่งเล่นเมื่อใหญ่จัดโต๊ะเรียบร้อยแล้ว เขาเดินเข้าห้องน้ำไปล้างมือล้างเท้าก่อนเดินกลับมานั่งอีกด้านของโต๊ะ ตักไข่พะโล้ใส่จานผมก่อนเล่า
% D0 a' X! _) v" T! O& ]  `
" ]& z* d5 o# O) @+ I1 }
"วันนี้ไปส่งของที่อุทัยมา"
8 E& x& I# t) V7 O2 x+ Q
( l- k9 x. U1 T2 E" s
“ไปกับรถส่งของหรอ”

* v% {3 K/ q$ X: F( O
ใหญ่พยักหน้า
1 Q5 v8 t/ F  N  Y) T
# b+ @" M" X4 @: y
6 {7 j* w5 l8 ^+ l6 e“ไปกับใคร” คนงานของอาแปะส่วนมากเป็นพวกชาวต่างด้าวจำพวกคนพม่าเขมร ให้ขับรถไปส่งของต่างจังหวัดไม่กลัวเจอด่านหรือไง
! {4 p- \6 o, n, F/ n/ r

จะพาใหญ่ซวยไปด้วยน่ะสิ


“กับคนงานด้วยกันคุณอย่าเขี่ยข้าวเล่นสิ”

8 A" `! U* K. e* g& S
$ W0 e; x' c* T* {$ m7 K3 y- L8 F“คนไทยใช่มั้ย”
$ E& e& D7 r# l  i7 @- }$ @* I6 o

ใหญ่พยักหน้าตอบ เหมือนพยักส่งๆไปมากกว่าเพราะตอนนี้เขาง่วนอยู่กับการสับไข่ลูกเขยให้ผมถ้ามันเหนียวขนาดนั้นผมกินทั้งซีกเลยก็ได้นะ


& ]/ \3 k' i0 c; B) l! f$ E7 l“ใหญ่...พวกไปส่งของไกลๆเนี่ยถ้าไม่จำเป็นก็ไม่ต้องไปนะ มีคนอื่นก็ให้เขาไปแทนพวกคนต่างด้าวเขายังมีบัตรแต่ใหญ่ไม่มีอะไรเลยนะ โดนจับขึ้นมามันจะได้ไม่คุ้มเสีย”
6 T/ U" A0 p7 B+ w& U+ u
9 H" T9 K+ R5 k5 I& M" H
, k6 z2 S. o1 d2 j# U( f& ~“ผมจะระวัง”
- Z7 v. O# o5 l6 P7 f

7 h! r5 a% D& @5 c  f* M5 mหลังจากนั้นมื้ออาหารก็เป็นเสียงผมถามสลับเสียงเขาตอบ ความจริงแล้วเหมือนผมตะล่อมกลายๆให้เขาเล่าการทำงานในหนึ่งวันให้ฟังมากกว่า เขาไม่ค่อยพูดถ้าไม่ซักถามผมเลยต้องถามเพื่อให้เขาพูด ให้เราแชร์เรื่องราวในแต่ละวันที่ห่างให้กันและกันได้รับรู้
: \9 v5 G4 q& Q8 r1 a

สี่ทุ่มเราสองคนต่างแยกย้ายกันเข้านอน ผมหอบผ้านวมผืนหนาในตู้ออกมาให้เขาเนื่องจากตอนนี้เริ่มเข้าสู่ฤดูหนาว อากาศเย็นลงมาก จากปกติเขาใส่แค่เสื้อกล้ามไปทำงานผมว่าจะบอกให้เขาสวมแจ๊คเก็ตด้วยแล้ว ถึงจะแข็งแรงยังไงแต่ทำงานตั้งแต่เช้าตรู่จนมืดค่ำสักวันได้ป่วยเป็นแน่
( E# F# G2 l; w: S2 @+ x
5 f' a9 |& M3 F) m
  _$ q) l# z, I& |( a“ฝันดีนะ”
. k  ~3 t% y0 A$ a5 D, t2 h3 H6 J
9 C9 d, Y2 a' E5 @0 r3 q: Q
ผมยิ้มบอกลาก่อนเดินเข้าห้องนอนปิดไฟจนทุกอย่างมืดสนิทก่อนหลับตาลง

4 w3 ^7 K$ ^7 R2 @4 f, T. r
( {8 k# |2 Z/ pหมดไปอีกหนึ่งวัน ผมยิ้มรับกับสิ่งที่เกิดขึ้นความเหงาก็ไม่ได้แย่สักทีเดียว การได้เห็นเขาได้เติบใหญ่ในโลกที่กว้างขึ้นมันทำให้รู้สึกคับพองในอก เหมือนพ่อแม่ที่ได้เห็นลูกน้อยค่อยๆเติบโตขึ้นเรื่อยๆ
# a; z, a2 b7 p: N2 c% m

มันเป็นความรู้สึกที่เดี๋ยวก็รู้สึกห่อเหี่ยวจนอยากร้องไห้แต่บางทีหัวใจก็ยินดีจนยิ้มกว้าง
5 p7 D" I; _, l  H6 W

* z* ], {+ T+ l0 w. F' V* Kจนบางทีผมก็คิดว่าตัวเองต้องการอะไรกันแน่


; ?/ L, s! @0 y0 {- U9 Lแต่สิ่งหนึ่งที่ชัดเจนในใจคือ...ใหญ่มีอิทธิพลต่อผมมากมายจริงๆ


; v+ t* B8 K/ @

0 n, ]5 P) Q  T# g
! ]9 u4 [( B+ c6 y5 {. U% Lจากวันกลายเป็นเดือน...
! O& }, ?2 @2 s! s6 q+ W6 H: V

เป็นเวลาร่วมสามเดือนแล้วที่ใหญ่ทำงานกับอาแปะ ผมเคยขับรถผ่านแวบดูสองสามครั้งก็ประจักได้ว่าเขาเป็นคนขยันมาก ไม่ว่าจะเป็นกล่องลังใบใหญ่หรือกระสอบข้าวอันเท่าแท่นปูน เขาสามารถยกมันได้สบายๆประหนึ่งมันเป็นปุยนุ่นที่ไม่มีน้ำหนักอะไร
. w: C; B2 |8 Q3 O

+ Q# O$ {8 x* _เดินเข้าออกร้านยกกล่องเหมือนเขาไม่รู้จักคำว่าเหนื่อยอึดและถึกมากจริงๆ


แล้ววันนี้ผมก็มาร้านที่ใหญ่ทำงานอยู่ไม่ใช่ในฐานะนักถ้ำมองเหมือนที่แล้วมา แต่วันนี้ผมมาในฐานะลูกค้าคนหนึ่ง

0 h" T" \) {2 M3 W) _' D  ?5 y6 R; E
พอดีที่บริษัทจะจัดงานเลี้ยงอำลาหัวหน้าคนเก่าที่จะไปประจำสาขาที่เชียงใหม่และเลี้ยงต้อนรับหัวหน้าคนใหม่ในอีกสองวันข้างหน้า โดยช่วงเช้าเราจะไปทำบุญที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าและช่วงเย็นถึงจะขนทัพกันไปโยนโบว์ลิ่งที่ห้างสรรพสินค้า โดยทางบริษัทได้ติดต่อขอปิดโซนพร้อมสั่งอาหารบุฟเฟ่ต์มาส่งถึงที่ เรียกได้ว่าเป็นเสมือนงานเลี้ยงกลายๆ
+ Q6 i" o0 T* t9 ~; b. i

+ @, N0 `! [1 {6 l1 cเพราะฉะนั้นวันนี้ผมเลยมาซื้อขนมสำหรับแจกน้องๆที่สถานเลี้ยงเด็ก และผมก็เป็นคนเสนอให้มาซื้อร้านขายส่งเพื่อประหยัดงบประมาณ ไม่มีอะไรอื่นแอบแฝง เชื่อได้

  e, |' G2 e! T+ o/ U
9 ^, K+ Q# ~( o$ E; b“ทำไมต้องร้านนี้วะ” พี่มิ่งที่ขับรถกระบะของบริษัทมายืนเต๊ะท่าพิงประตูรถถามผมเฮ้อ ถึงจะหล่อแต่มีเมียแล้วก็ไม่เกิดผลนะพี่
, W6 W' A. J& U8 `) F

0 [- m( Y; ]7 ]. _7 Y6 e“คนรู้จักทำงานที่นี่” ผมขยิบตากวนตีนก่อนเดินนำเข้าไปในร้าน กวาดตามองทั่วหน้าร้านไม่เห็นใหญ่สงสัยไปส่งของอีกแน่เลย ผมล่ะห่วงจริงๆว่าจะโดนตำรวจซิวเข้าสักวัน
# x; s7 t) x+ @# q& p' K: ]: f6 l) o, b
- z: b; S7 R+ G: k; `
! T' e% n$ k2 P6 R. l$ H9 _% |ถึงข้อดีของการโดนตำรวจจับอาจจะทำให้เขาได้พบญาติ ได้รู้จักตัวตนที่แท้จริงของตัวเองแต่อีกด้าน...ถ้าเขาไม่มีญาติล่ะ ถ้าเขาโดนลอบทำร้าย...
, t6 L( r" {5 s5 o. G9 R$ g
6 U5 ?3 R2 p( v5 |& ?$ m
โอ้ยยยย ฟุ้งซ่านอีกแล้ว
% H  ]- ^3 {% m; Q6 B9 \% H

“อาตี๋ลื้อจะเอาอะรายยย” อาแปะหัวขาวเขี้ยวยาวที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ไม้เดินงกๆเข้ามาถาม
3 |' m6 q7 o- R3 y& ?# r

“ตามรายการนี้ครับ” ผมส่งกระดาษจดรายการของที่ต้องการส่งให้ลูกน้องต่างด้าวของอาแปะระหว่างยืนรอผมก็มองหากวาดตาไปทั่วร้าน
- g6 T2 i* @. t

) U7 n( ]: Y! G) P$ a  n8 S7 _“ลื้อมองหาอาใหญ่หรออีจัดของอยู่หลังร้าน” อยู่ๆอาแปะก็พูดขึ้น ผมสะดุ้งหันกลับมามองแกเหวอๆ
$ i" ]2 |% U. b

“อาแปะรู้...”
  Z% u7 X" U9 |6 R5 H, P! d0 F

“โอ๊ยยยย ทำไมอั๊วจะไม่รู้ ตั้งแต่อีมาทำงานนะ ลูกค้าหน้าใหม่ๆสาวๆหนุ่มๆมากันให้เยอะแยะอั๊วะนะรับทรัพย์เพราะอีอื้อซ่า ฮ่าๆมีลูกจ้างหน้าตาลีๆแบบนี้อีกสักคนอั๊วะคงรวยมีเงินถุงเงินถัง” แล้วแกก็หัวเราะปากบานเข้าหลังร้านไป


เอ้อ นี่สินะเหตุผลที่แกขึ้นค่าจ้างให้เป็น 160 บาท น่าดีใจจริงๆ!!

# P3 Y+ x! [% i; N# P6 n0 y
แล้วสุดท้ายผมก็ไม่ได้เจอใหญ่ รู้สึกหงอยนิดหน่อยแต่พอเข้าใจ เห็นเขาเล่าให้ฟังว่าเวลามีของมาลงล๊อตใหญ่ๆเขาต้องเป็นแรงหลักเพราะขนได้เยอะและเร็ว ต่อไปผมคงต้องเรียกเขาว่านายควายเทียมแทนนายหมาตูบซะละมั้ง

3 ~1 `( }2 H5 R* u. }
0 W( \6 \3 N- z3 V$ T) g4 A. o

กลับมาถึงบริษัทก็บ่ายโมงกว่าแล้ว ผมกับพี่มิ่งรีบขึ้นไปทำงานที่คั่งค้างไว้เมื่อเช้าให้เสร็จโดยไวเพราะเย็นนี้ต้องไปจ่ายค่ามัดจำกับทางร้านที่สั่งอาหารไว้ ไม่อยากไปดึกไหนจะนัดเวลากับทางผู้จัดการร้านไว้แล้วด้วย ถ้าไปสายคงดูไม่ควรเท่าไหร่
; H5 T' `4 T2 D/ {6 \  O$ V
2 a! W6 {7 c1 C; {
6 F* @; \' {& Q“สวัสดีครับ” ผมเงยหน้าขึ้นมองบุคคลที่ยืนอยู่ตรงหน้าอีกฝั่งของโต๊ะทำงาน นึกสบถในใจว่าใครบังอาจมาลูกเล่นกับผมตอนนี้ แต่พอเห็นว่าเป็นใครก็แทบไถเก้าอี้ถอยหลังลุกขึ้นยืนแทบไม่ทัน

5 b- F. c6 y( E& }( Z
“สวัสดีครับหัวหน้า มีอะไรให้ผมช่วยครับ” หัวหน้าคนใหม่ ชื่อคุณพชร มารับตำแหน่งหัวหน้าได้สามวันแล้ว และเป็นสามวันที่พนักงานหญิงดูแช่มชื่นเป็นพิเศษ ก็อย่างว่าหล่อขาวตี๋โปรไฟล์เลิศขนาดนี้  แถมยังไม่แต่งงานอีก ปลาทูตัวใหญ่ในหมู่แมวเหมียวเชียวล่ะ
" [* ?6 k- n4 S% q+ Z1 ?( t9 t

. {0 j2 |& s& c  _/ }“คือผมเพิ่งอ่านเอกสารจบ ยังไม่ได้ทานข้าวเที่ยงที่ทางแถวนี้ผมก็ยังไม่ค่อยรู้ ถ้ายังไงรบกวนคุณเล็กไปทานเป็นเพื่อนผมหน่อยได้มั้ยครับ”


3 t( i7 u8 C8 |3 Y) r5 jอ่า... เอ่อ...
$ |: x+ `: y/ s5 Y, M; z8 t: D
. c4 e# u* j1 |3 b2 j* C1 B
ผมก็อยากจะตกลงนะ แต่งานที่คั่งค้างยังทำไม่เสร็จอีกเหตุผลสำคัญคือ...

. g8 g7 [" r) V
“เฮ้ยเล็กมึงทำงานไปเถอะเดี๋ยวกูพาหัวหน้าไปเอง คงไม่รังเกียจนะครับคุณพชร”
3 U. U7 H9 @- a7 L6 y8 j
7 d2 ^6 o0 P; M5 i7 L/ Y6 ~
: L) d2 S- N( o- ]4 z0 P* D“เอ่อ...ก็ได้ครับ”
& m# R- A& |3 i, [8 b* c0 k
+ k% a+ b$ _6 K) g5 O2 A, u" I! }
“งั้นเชิญครับ” ไอ้ปอนด์ผายมือนำทางสบตาผมแวบหนึ่งเป็นเชิงรู้กัน


! u$ l+ Y' G& T" t0 v4 I: gขอบใจว่ะไอ้ปอนด์กูเพิ่งเห็นข้อดีของความขี้เสือกของมึงก็วันนี้

( I! `+ S. G  o( W
เมื่อทั้งสองคนเดินลงบันไดจนลับสายตา (ผมทำงานอยู่ชั้นสอง) ทั้งร่างก็ทรุดลงนั่งบนเก้าอี้พลางทิ้งตัวไปยังพนักพิงด้วยความโล่งอกระคนหนักใจ
3 h+ F2 B( M% I1 S* f+ N; a

จะว่าผีเห็นผีก็เป็นได้
+ w0 M9 ^. m7 U6 `" |

ตอนแรกผมไม่แน่ใจนัก คิดว่าเป็นคนมีมนุษยสัมพันธ์ดีคนหนึ่ง ใครจะไปหลงตัวเองคิดว่าเขามาชอบตั้งแต่ครั้งแรกจริงมั้ย อีกอย่างเป็นผู้ชายทั้งคู่อีกต่างหาก

6 n7 i( L4 t# y+ d
เพิ่งมาเริ่มตะขิดตะขวงใจก็เมื่อวาน คงไม่มีหัวหน้าคนไหนที่มีลูกน้องเป็นสิบแต่ชวนพนักงานธรรมดาหน้าใหม่ไร้ประสบการณ์อย่างผมไปทานอาหารเย็นด้วยกัน
- `6 P! x+ x# ^1 w3 {. P

0 l& m8 R1 x0 Z3 H) ]พี่มิ่งเป็นผู้ชายแท้ๆยังรู้สึกได้ผมจะมาแอ๊บแบ๊วทำโลกสวยก็กระไรอยู่


เอาเป็นว่าทั้งออฟฟิศรู้กันหมดแล้วว่าผมกำลังโดนหัวหน้าคนใหม่ตามจีบอยู่
% b# x3 I  [0 s" y+ D; H

. J' D7 O6 A% K) A3 Mคุณพชรจัดเป็นผู้ชายในอุดมคติของผมเลยก็ว่าได้เสียอยู่สองอย่าง ขี้ตื้อออกนอกหน้าและสายตาแพรวพราวไปหน่อย
6 }7 m! k8 E; r

& i  V  e; h- L1 F8 H" V+ G8 \สายตาที่คนอื่นอาจมองว่ามีเสน่ห์แต่สำหรับผมมันดูบ้ากามชอบกล


. u1 F* o! C9 J  W9 sอย่างที่ถ้าวันใดวันหนึ่งผมชะล่าใจเมื่อไหร่โดนจับเขมือบแน่
/ ^+ t# h9 w- x, n( S

4 S. a  |6 ~" A) f3 X/ w8 w. l; v
6 B0 \* z9 ~8 x$ ^0 x
หลังห้าโมงเย็นเวลาเลิกงานผมกับพี่มิ่งก็ไปยังร้านเจ้าของอาหารบุฟเฟ่ต์ที่เราได้จัดสั่งไว้เพื่อจ่ายเงินค่ามัดจำครึ่งหนึ่ง รวมถึงปรับแก้เมนูอาหารที่เสนอไปแล้วแต่ขาดวัตถุดิบที่ไม่สามารถทำได้ ซึ่งโดยรวมแล้วทุกอย่างก็เป็นไปอย่างเรียบร้อย
6 `0 g/ ~& x5 o/ T& v) U3 g$ o9 Q, q

ขามผมให้พี่มิ่งนั่งรถผมมาส่วนรถพี่แกให้จอดทิ้งไว้ที่บริษัท ดังนั้นเมื่อเสร็จธุระผมต้องวนไปส่งพี่มิ่งที่บริษัทก่อน ดูเวลาก็เป็นเวลาเกือบสองทุ่มแล้ว อืมแวะไปรับใหญ่ดีกว่า ถึงร้านอาแปะกับคอนโดจะอยู่ไม่ห่างกันเท่าไหร่แต่เดินตัดมาอีกสองช่วงตึกคนที่ทำงานมาเหนื่อยๆก็ต้องมีล้าบ้าง
$ f6 I) i+ Z  Y+ T( h4 W( e: V
1 X- u$ J7 B4 L" l8 f
; P% }5 s* |! m/ M1 W) ?คิดได้อย่างนั้นผมก็ควงพวงมาลัยรถเลี้ยวขวาเข้าซอยที่อยู่ก่อนคอนโดผมสองซอย เคลื่อนรถไปจอดเลียบริมฟุตบาทบริเวณหลังร้าน (หน้าและหลังร้านจะเข้าคนละซอย) ก้มมองดูนาฬิกาข้อมืออีกครั้งเห็นเป็นเวลาเลิกงานของใหญ่แล้ว แต่คงต้องรออีกสักพักเพราะส่วนมากใหญ่จะถึงห้องช้ากว่าเวลาเลิกงานครึ่งชั่วโมง คาดเดาจากผมได้ว่าอาแปะคงใช้ปิดร้านเก็บของนู่นนี่จนเกินเวลา
6 h- P5 W7 E  r/ n4 e4 V2 ?

แต่วันนี้ดูเหมือนจะเป็นโชคดีของผมที่ไม่ต้องนั่งรอ เมื่อผมหันไปมองทางประตูหลังร้านก็เห็นนายหมาตูบตัวใหญ่กำลังปิดประตูเหล็กพานพับอยู่พอดี
) ^9 e  Z* D/ k- f+ V! {

! Y' `( R  B+ I' Q  cสักพักนายหมาตูบก็หมุนตัวเดินตรงมา


ผมระบายยิ้มขณะปลดเข็มขัดนิรภัยออก มือกำลังจะเปิดประตูรถแต่แล้วสายตาก็ปะทะเข้ากับร่างของหญิงสาวที่ย่างกรายออกมาจากมุมหนึ่ง...ตรงเข้าไปหาใหญ่...เข้าประชิด...และวาดแขนสองข้างโอบรอบลำคอ...


  u" `+ O7 n* F0 eผมตาโตตกใจ
  ?; e3 G+ ?9 G$ Z, l

เอาแล้วไง เขาต้องเจอผู้หญิงดักทำมิดีมิร้ายบ่อยแค่ไหนกัน
3 |# Y8 }$ q! ~( x5 s; Z- s

7 o' K5 p2 K" h$ X4 |2 }- J  rผมรีบผลักประตูรถออกสองขาวางลงบนพื้นหวังเข้าไปช่วยนายหมาตูบของผมให้รอดมือเสือสมิง
* q, g1 x/ }$ I+ `. n$ z. k

แต่แล้วขาสองข้างที่แตะพื้นก็ชาวาบทุกส่วนของร่างกายเจ็บแปลบทั้งเย็นเฉียบเหมือนโดนก้อนน้ำแข็งสาดใส่
# G  G4 f( h" K  G& T  p1 B
% I0 }# t& b$ J$ F/ r! R1 W% Q
% S* r9 h9 H3 ?ผู้ชายแสนซื่อที่ผมคิดว่าเขาต้องทำตัวไม่ถูกเมื่อโดนคนแปลกหน้าถึงเนื้อถึงตัวกำลังวาดแขนข้างหนึ่งรอบเอวคอดแล้วออกแรงยกอีกฝ่ายชิดกำแพง อีกมือทาบลงบนก้อนเนื้อนูนบริเวณหน้าอกก่อนลงแรงบดคลึง ริมฝีปากของทั้งสองตะโบมจูบเข้าหากัน ขณะที่มือของหญิงสาวปัดป่ายถอดเสื้อผ้าทั้งของตัวเองและคนตัวใหญ่ที่ผมคุ้นเคยอย่างรีบร้อน เหมือนเธอไม่ไหวที่จะรีรออะไรแล้ว
8 c3 p% \6 h( A* j3 b8 |% G
# g* T5 n( L/ D
สมองผมขาวโพลนหนักอึ้งจนภาพเคลื่อนไหวร้อนแรงตรงหน้าเป็นเหมือนภาพปัดผ่าน เหม่อมองอย่างเลื่อนลอย รู้ตัวอีกทีก็ตอนที่ร่างสูงใหญ่รั้งขาเรียวเล็กข้างหนึ่งเกาะเกี่ยวเอวหนา สามนิ้วยาวสอดหายเข้าไปใต้หว่างขาก่อนจะ...
$ |. b: S% V& ^6 f6 N* ~

  D8 s# m/ ~% s+ qพรึบ!!


รั้งร่างตัวเองเข้ามาในรถทั้งหมดก่อนปิดประตูลงหลับตาแน่นอย่างกับภาพตรงหน้าคือสิ่งแสลงไม่น่ามอง
3 X4 r6 X% Y& I. E! C  T! [
7 a2 P- _( p; y. e) l7 J
* |4 }! V$ h6 }% Xวินาทีนั้นเองที่ทำให้ผมรู้ว่า...ตัวเองร้องไห้...

4 f7 y( s8 s, E' F; z) L0 J8 u: q
น้ำตามากมายไหลผ่านร่องแก้มตกกระทบบนหน้าตักกางเกงยีนเปียกชื้นขยายขนาดเป็นวงกว้างขึ้น ตอกย้ำให้รู้ว่าผมเจ็บปวดมากเพียงใด
8 U1 `6 l6 ]8 X$ W
+ I  p' _) a* q1 O* Y( x! @
) p1 U7 e; J: j% U
- n  q, b8 G6 I4 G+ tผมประคองสติขับรถกลับมาถึงห้องด้วยแรงเฮือกสุดท้ายที่เหลืออยู่ เปิดประตูห้องนอนด้วยมือไม้ที่ยังไม่หายสั่นก่อนทั้งร่างจะฟุบลงบนเตียงอย่างไม่เข้าใจในตัวเองหรือรู้แต่ไม่อยากยอมรับ
* N- h- ?2 h% i6 z7 z2 l

ทำไมต้องรู้สึกแย่ขนาดนี้ ไม่สิ มันเลยคำว่า ‘แย่’ แต่มันคือ...เสียใจ...เจ็บปวด...ผิดหวัง...จากคนที่รัก
4 K+ @$ Q8 X& q2 z+ I) ^

8 y: b# M! R3 x8 o7 ]2 s$ _6 ]ใช่...ผมคงรักเขาเข้าแล้ว รักนายตี๋ใหญ่ชายเร่ร่อนที่ผมช่วยเหลือเขามาด้วยเจตนาบริสุทธิ์ แต่บัดนี้ความปรารถนาดี ความสงสาร มันก่อเกิดเป็น‘ความผูกพัน’ และ‘รัก’ โดยไม่รู้ตัว
# ?8 J5 j- W! \& r8 l! P
" a% s9 X* j+ E; `9 y9 M2 Z
ช่างน่าสมเพชตัวเองสิ้นดี
! w2 z" [  e, d; X2 S5 @( u
) I" b0 `7 }( w" b' O/ d
7 ~$ `0 W7 J' b& e3 fในวันที่รู้ว่า ‘ รัก’ หัวใจกลับ ‘เจ็บปวด’ ที่สุด
/ B3 {0 Y* q* q, e/ Z$ ?
8 U( o  R" d3 g; e) ]( _' U4 }
8 M  Y2 X5 m$ Z% u+ S
+ z- G/ K" N3 r; n/ a

หลังเหตุการณ์นั้นทุกอย่างยังดำเนินไปอย่างปกติ ผมยังทานอาหารเช้าที่เขาทำให้ รอเขาทานข้าวเย็น ยังได้รับการดูแลเอาใจใส่จากใหญ่เหมือนเดิม
* d. h4 L2 o4 X: E! n( K

4 b3 t5 C) G; V  w" e8 Oจะไม่เหมือนเดิมก็แค่ผมไม่ได้ชวนเขาคุยตอนทานข้าว ไม่ได้ชวนดูหนังแผ่นช่วงหัวค่ำ และไม่ได้ถามความเป็นไปของชีวิตอย่างเช่นทุกวัน แต่ใหญ่คงนึกชอบใจเมื่อเขาไม่ชอบพูดอยู่แล้ว
! {) n2 _* S9 @2 g, P

ภายนอกที่ดูปกติแต่ใครจะรู้ว่าภายในใจผมอึดอัดเพียงใด ต้องแสร้งทำตัวปกติทั้งที่ผมไม่กล้าจะสบตาเขาตรงๆด้วยซ้ำ กลัวว่าความรู้สึกข้างในจะสื่อออกมาจนเขารู้ตัว
' u1 Z) f3 }, x5 k4 q
" @6 y6 l! \( P$ W( ]6 M1 u
รู้ว่าผมผิดหวัง น้อยใจ เสียใจ เจ็บปวด...และรัก

* j% C5 ]6 @9 \" ]
ภาพร่วมรักของเขากับผู้หญิงคนนั้นมันชัดเจนติดตาขับเคลื่อนให้หัวใจรวดร้าวขณะเดียวกันเมื่อใกล้ชิดหัวใจกลับเต้นแรงระรัวอย่างสวนทาง

7 G/ u( h4 \$ M; j
ทำยังไงให้ความรักแปรเปลี่ยนเป็นความสงสารดังเดิม...ทำอย่างไรดี
; c$ Z7 w; P& w7 L- Z" I1 b3 R6 z( ?
' N& f$ R; Q* Q2 I' c" m
9 _$ o$ R8 N- a6 hผมไม่ชอบเลยที่ต้องทำตัวนิ่งเหมือนทุกอย่างโอเค ทั้งที่มันไม่โอเคเลยสักนิดผมไม่โกรธเพราะเขาไม่ผิด เขาไม่มีพันธะผูกพันทางใจกับใครจะทำเช่นนั้นย่อมได้

$ G" `6 c; c8 E( M$ @
% x. B  Y& d0 e7 Oบางที...เขาและเธออาจไม่ใช่เพียงสัมพันธ์ทางร่างกาย
# F% j' W% r' W0 D0 z6 B6 }

บางที...เขาทั้งสองอาจรักกัน
7 @4 ?% c7 f. i  f9 [+ H9 I6 |& s
& I. G9 u" X5 i
แล้วผมล่ะ???
) x  h0 ?5 h- P1 e& q) q& k! M
' ~2 i5 E' |1 L5 O8 |
สมภารกินไก่วัด ช่างอกุศลสิ้นดี!!
6 ^5 H3 V9 L, }

( v4 M& U* _$ n- k3 j“คุณเล็กไปแจกขนมเด็กกันครับ” ผมหลุดจากภวังค์ความคิดเบี่ยงหน้าหลบกระพริบตาถี่เพื่อขับไล่น้ำตา ก่อนหันกลับมาหาบุคคลตรงหน้า


2 w$ O# w3 @# ], Qคุณพชร...

: W* S! v) C% s2 |# b) H
: d4 Y0 ]  ^3 B) ~% rเขาจะตามผมไปทุกที่เลยหรือไงกัน

, X( I/ }& ~2 A, _: M) F/ P! E3 C' g& K
) z5 A/ Q4 q2 k! E1 @$ yวันนี้เป็นวันที่ทางบริษัทหยุดงาน ให้พนักงานทุกคนเข้าร่วมงานเลี้ยงอำลาหัวหน้าคนเก่าและต้อนรับหัวหน้าคนใหม่ โดยกิจกรรมช่วงเช้าก็คือเลี้ยงอาหารยังสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าตามที่ผมเคยบอกไป


! M0 Z# X0 F  p% Zผมได้ช่วยยกอาหาร ขนม และของบริจาคทั้งหมดเข้าไปไว้ในอาคารหมดแล้ว เหลือแต่การแจกจ่ายและพิธีการบางอย่างเท่านั้น ซึ่งส่วนใหญ่ก็เป็นหน้าที่ของพนักงานหญิงและบุคคลตำแหน่งสูงๆ เลยได้โอกาสให้ผมเลี่ยงออกมานั่งด้านนอก

: f( r, H# r1 d% L2 D* _) a4 z
แต่ก็เพียงไม่ถึงสิบห้านาทีด้วยซ้ำก็โดนหัวหน้าคนใหม่ตามออกมาจอแจแทนที่จะอยู่เข้าร่วมพิธีการด้านใน


0 @0 ]2 ]( R9 H; z& Z" B( P& ^“เชิญคุณพชรเถอะครับเดี๋ยวผมจะไปช่วยพี่มิ่ง...”
" y* u& A6 {* K
8 y9 v  x6 {0 G2 w! @! D
1 N/ v9 w6 i/ M) |0 Q3 y9 s/ k“ไปเถอะนะครับวันนี้คุณเหมือนมีเรื่องทุกข์ใจเด็กๆอาจทำให้คุณดีขึ้น” เขาส่งยิ้มกว้างขวางแสดงความจริงใจออกมาผมนิ่งคิดก่อนพยักหน้า
  M4 i1 e8 ]$ Q) Z" o" W
4 V  Z+ I2 V% A  Z" L
ก็จริง ความน่ารักของเด็กๆอาจทำให้ผมรู้สึกดีขึ้น
% P& K; D1 p& E/ G
' ]4 i# k* ]+ i% o; w9 R, B
0 c2 d' R$ x) p' Zแล้วเด็กๆก็ช่วยผมได้จริงๆ ความน่ารัก ใสซื่อเสมือนผ้าขาวทำให้ผมอยากช่วยแต่งแต้มความสุขให้เด็กเหล่านี้เติบโตไปเป็นคนที่มองโลกในแง่ดี ไม่ถูกความมืดเทาของสังคมทำลายความบริสุทธิ์ของพวกเขาไป


, M* k: G% \) w/ Oผมยังเชื่อเสมอว่า...พวกเขาแค่ขาดความโชคดี แต่ไม่เสมอไป...ถ้าพวกเขายังยึดมั่นในความดีเชื่อในคุณค่าของตัวเอง พวกเขาจะสามารถสร้างความโชคดีได้ด้วยหัวใจที่แข็งแกร่งและดีงามได้


. k+ s8 s) |/ V; {กึก
; {: p+ |* p& E+ Y
! ^: A7 ~' n' G+ I6 F9 x1 H
4 u, d. d/ x: u$ O0 y: w7 Uในจังหวะที่เงยหน้าขึ้นมาจากการป้อนข้าวน้องน้อยบนตักผมก็ปะเข้ากับสายตาของคนตรงข้ามที่จ้องมองมาซึ่งไม่ใช่ใครอื่น คุณพชรเจ้าเก่า
1 c) w+ n( B. N

“คุณดูอ่อนโยนมากเวลาอยู่กับเด็ก” เขาระบายยิ้มจาง ซึ่งผมก็ยิ้มตอบ

( Y% L/ b% C  b7 ]6 k3 f
“คงเพราะผมชอบเด็กๆมั้งครับ”


7 p5 c2 D, c# Z. m- m4 R8 i“เหมือนผมเลย ผมน่ะชอบเห็นพวกเขามีความสุขดีใจจึงเสนอให้มีกิจกรรมนี้ขึ้นมาไงครับ” เป็นครั้งแรกที่ผมยิ้มให้เขาจากใจจริงบางทีคุณพชรก็ไม่ได้เลวร้ายอะไร ดูแล้วยังเป็นคนที่ดีคนหนึ่งด้วยซ้ำ


# ^- V4 N1 I! \“เดี๋ยวเสร็จจากนี่ผมติดรถคุณไปงานด้วยนะครับ”
. I8 E, \  V2 z3 E

0 N# ^* ~1 B$ k; D4 X$ gแต่ก็ยังคงนิสัยขี้ตื้อที่น่ารำคาญสำหรับผมอยู่ดี==^^
6 |; k2 t9 Y1 M




6 n" w& D6 \! d/ [6 _มาถึงห้างสรรพสินค้าบิ๊กซี เราสามคน(ผม ไอ้ปอนด์ คุณพชร)ก็ขึ้นบันไดเลื่อนมายังชั้นสาม ที่เป็นโซนของเมเจอร์ซีนีเพล็กเกือบทั้งหมด ส่วนที่เหลือฝั่งขวาเป็นร้านคาราโอเกะแบบ VIP ฝั่งขวาเป็นลานโบว์ลิ่งที่กั้นโซนด้วยกระจกทั้งหมด และส่วนนี้คือส่วนจัดเลี้ยงของเราในค่ำคืนนี้


จากที่กวาดตาดูทุกคนก็มากันครบแล้ว ผมโคลงหัวนิดเดินไปนั่งโต๊ะที่มีพี่มิ่งและเพื่อนร่วมงานนั่งอยู่ก่อนแล้ว ไอ้ปอนด์ก็ตามมานั่งหลังจากที่ไปส่งคุณพชรอีกโต๊ะที่จัดไว้ให้ เขาดูละล้าละลังถ้าไม่เพราะมีผู้ใหญ่หลายคนบนโต๊ะนั้นเขาคงแจ้นมานั่งด้วยเป็นแน่

( N# o' g: q. c3 ~$ c. J8 K
ผมไม่ได้หลงตัวเองเกินไป เชื่อสิ
$ @, }3 F, S6 T% N# i# z& d* \

แต่เมื่อผมนั่งประจำเก้าอี้แล้ว เหมือนกับได้ปลดพันธนาการหน้าที่ทุกอย่างออกไป ผมนั่งดื่มเงียบๆไม่สนใจเสียงพูดคุย การโยนโบว์ หรือกิจกรรมจับของขวัญพนักงาน ร่างกายผมเหมือนแค่ต้องการอยู่เฉยๆได้คิดทบทวนสิ่งที่เกิดขึ้นและใช้เวลาตัดสินใจว่าจะทำอย่างไรต่อไปดี
. q! t0 e- j2 S" t

“เล็ก มึงกลับพร้อมกูมั้ยพิณมารับแล้ว” ผมยกนาฬิกาขึ้นดู สองทุ่มกว่าแล้ว ถ้าเป็นก่อนหน้านี้หนึ่งวันผมคงกระตือรือร้นกับเข็มสั้นของนาฬิกาชี้ที่เลขแปดอยากกลับห้องใจจะขาด แต่ตอนนี้มันเป็นความรู้สึกหน่วงในใจเมื่อคิดว่าเวลานี้เขากำลังทำอะไรอยู่กับใคร

+ d+ v0 T# ~1 P$ p
“มึงกลับก่อนเถอะกูยังสนุกอยู่”
9 L: X" V; @: v9 n# i  J
/ H) k/ I% L, T1 J3 z4 H) {4 m4 O
( W/ t# b# J2 A$ x“หน้ามึงสนุกมาก”
. }& U8 \: [: j0 Y

“ไอ้ปอนด์”
, ~& L% o/ i/ u

“โอเคๆ แล้วอย่าดื่มหนักล่ะ เดี๋ยวขับรถไม่ไหว” ผมพยักหน้าเนือยพลางยกแก้วที่ไม่ห่างมือจรดริมฝีปากไอ้ปอนด์ส่ายหน้าระอา ถึงมันจะเป็นคนขี้เสือกแต่มันก็รู้ว่าเวลานี้ผมไม่พร้อมจะให้มันคาดคั้น


9 U# B/ ?9 b# u2 F! Vผมกลับมาถึงห้องตอนสี่ทุ่มด้วยสภาพกึ่มๆเข้าห้องมาด้วยการคลำแนวกำแพงพอเปิดประตูห้องเข้ามาก็แทบสร่างเมื่อเจอร่างใหญ่โตบดบังทางไว้
0 ^8 R9 g3 ^0 H$ M+ W; d$ S
& a0 V; z+ \* f: y) l3 \* C# Y. G
- q* x( ^  r( L7 p, ~- ?“ยังไม่นอนอีกหรอ” ผมถามทั้งยังไม่สบตา
* F  K% j' ~8 [0 D( @' E
0 k' V) a4 g4 J5 o
4 ~6 S7 @+ |0 `. i/ z“รอคุณ” เขาตอบพลางเข้ามาช่วยพยุงผมเซตามแรงนำจนมานั่งบนโซฟาได้
3 X  R# e$ i; ^' l( p# X

+ J! w, X7 R, N5 B3 Q“อ๊ะฉันมาแย่งที่นอนนาย”
/ e  T1 h- w( |" S, T! l/ X
9 W% F) _1 U1 G9 ?4 S/ Q
0 M. K+ S/ o+ t( Z# d“ผมยังไม่ง่วงหรอกนั่งเถอะ” มือใหญ่กดไหล่ผมให้นั่งลงที่เดิมก่อนเดินหายเข้าไปในครัวและกลับออกมาพร้อมแก้วบรรจุน้ำเปล่า
$ |3 m7 W" `' e  J. P

& U* u9 h  x2 Xผมรับมาดื่มจนหมดแล้วนั่งก้มหน้าเล่นแก้วอยู่แบบนั้น
: C8 K& y7 g0 C; Z- f. M( ?

& D# ~9 n4 a! u5 C; Q! }2 K“ฉันไปนอนนะรู้สึกปวดหัว” เมื่อเริ่มรู้สึกถึงบรรยากาศชวนอึดอัดจึงตัดสินใจยันตัวลุกขึ้น มีเซนิดหน่อยแต่เขาช่วยจับไว้ “ขอบคุณ”

! ?4 e" D* Q4 e
ดันมือเขาออกเพื่อกลับห้องแต่ยังไม่ทันก้าวขาอีกฝ่ายก็รั้งต้นแขนผมไว้
" ?4 G8 `% X# Z. \. d

“คุณโกรธอะไรผมหรือเปล่า”
; x) w) k6 ~9 z: }; q2 S1 W: B
' M: `8 d3 D- J3 W0 ^
เขารู้สึกได้ ฮะๆ ผมว่าผมเนียนแล้วนะ
! P  t8 C  ^* X! g* ^1 a

# g8 u+ S7 X( Y“ไม่นี่”


5 X% }2 D' |, s" u; v“ช่วงนี้คุณแปลกๆ”


$ b1 W& p0 b  w2 |7 }. A; B9 x& B“ยังไงหรอ” ผมใจกล้าหันไปสบตาเขาด้วยแววตาเยาะเย้ยเขาขมวดคิ้วจ้องผมอย่างฉงน
: D. e/ u! X! j
3 }4 m% Y" U9 a: ?) }) K
“คุณ...ไม่พอใจผม...ใช่มั้ย”


“ทำไมฉันต้องไม่พอใจล่ะ” ใช่...ผมไม่ได้ไม่พอใจเขาเพราะที่เป็นมันมากกว่านั้น
' _  A" R- ]9 H/ ~* ]; K
0 ?/ e  D0 n5 I
“บอกผมได้มั้ยมันเรื่องอะไร”
! i  V' e% q/ X) z+ p# c+ K
! Q' I- ?) w/ f$ v
ผมจ้องเขานิ่ง บอกหรอ จะบอกได้ยังไงจะพูดออกไปได้หรอ


เมื่อรู้สึกถึงภาพตรงหน้าพร่าเลือนจึงละสายตาออกมาน้ำตาที่คลอหน่วงเต็มหน่วยตาบ่งบอกว่าอีกไม่กี่วินาทีมันจะต้องทักทลายออกมาแน่
+ C5 X- X4 l/ f9 A- D& K. @
3 x6 y# K8 \% f4 ~" F5 c1 z3 }3 `
# `7 I; B* @* w8 r( o( H“ฉันปวดหัวขอไปนอนนะ”
1 ^. B& }9 u8 z

! \7 T/ ^* D$ J7 \; v& a, m“คุณ!”
$ D! }; [) E/ q

เขารั้งแขนผมไว้อีกครั้ง
5 k: w* F( @  {4 J. I* h' w9 R

และคราวนี้ทุกสิ่งในใจก็พังทลายลง


ฟุบ
8 r7 g7 Q2 D2 W) t

ผมหมุนตัวกลับมาเผชิญหน้า เป็นวินาทีที่ผมรู้ตัวว่าตัวเองกำลังทำอะไรแต่ไม่สามารถห้ามได้ สองมือตะปบเข้าแก้มสากดึงรั้งอย่างแรงลงมาก่อนนาบริมฝีปากลงบนริมฝีปากหนาบดแรงลงไปอย่างระบายออกทุกความรู้สึก ใหญ่อึ้งไปเสี้ยววินาทีก่อนพยายามผลักออกแต่ผมลงแรงมือรั้งใบหน้าเขาไว้
9 p/ z. t, T0 ?7 C- B  Q
$ H* u4 }4 v# p0 [, D% o, t0 R
, f2 w  A5 U1 ~5 }; ^2 A4 Kผมบดปากลงไปจนได้กลิ่นคาวเลือดจึงหยุดแช่ค้างริมฝีปากเพียงแตะไว้ สะอื้นไห้จนตัวโยน น้ำมูกน้ำตาไหลตามร่องจมูกสู่แนวริมฝีปากที่ยังแตะกันจนรู้สึกถึงรสเค็มปร่า ค่อยๆถอนริมฝีปากออกพลางก้าวถอยหลังช้าๆอย่างคนไม่ได้สติ ก้าวกลับเข้าห้องอย่างกระท่อนกระแท่นอย่างคนหมดแรง...หมดกำลังใจ

0 T% ?' U* [0 ~% H9 i  A) n: l
โดยไม่มีมือใหญ่รั้งไว้อีกแล้ว


. p2 e1 n0 v7 u" v4 K4 }
) _# ]% o/ y; g( O

เช้ามา


1 C' ^" b/ }, v9 Dผมลุกขึ้นแต่งตัวเพื่อไปทำงานด้วยร่างกายไม่พร้อมเต็มที่ ปวดหัวแทบระเบิด ดวงตาก็ปูดบวมจนแทบลืมไม่ขึ้น ทุกอย่างเป็นผลพวงมาจากการร้องไห้อย่างหนักทั้งคืน
2 W; q, y9 p0 ~' T+ w* ?  v

, p* d7 ~+ O& U4 _- c  g& ]) w2 r/ \3 [ผมสูดลมหายใจลึกอยู่หน้าประตูห้องนอนก่อนหมุนลูกบิดเปิดประตูออกไปอย่างที่คิดใหญ่ยังไม่ออกไปทำงาน
; [3 l( Y3 X' Y, ^( |4 X. h3 b5 S  u

แน่ล่ะ นี่เพิ่งตีสี่
) t/ Y6 `0 }$ p6 x

& a6 ]8 K% N* W6 {- bผมตื่นก่อนเวลาปกติตั้งสามชั่วโมง


2 m  ^+ S) D8 w4 T, v6 i/ Nใหญ่ชะงักไปเมื่อหันมาเจอผม ผมสูดหายใจเรียกขวัญอีกครั้งก่อนเดินนำไปโซฟาห้องนั่งเล่น ซึ่งใหญ่คงรู้ว่าผมมีเรื่องต้องการคุยกับเขาแน่ไม่อย่างนั้นผมคงไม่ตื่นก่อนเวลาขนาดนี้


( t& V3 |- P* {“เอาน้ำผลไม้สักแก้วมั้ย” ผมส่ายหน้าเขามองมาทางผมก่อนถอนหายใจเฮือกใหญ่และพูดเกริ่นเรื่องก่อน “เมื่อคืน...”
% O$ _4 q& i3 |6 N
9 q! L" L. o: d' d# s$ r+ U+ K0 v
8 a1 M, {" F! z7 f“ฉันขอโทษสำหรับเรื่องบ้าๆนั่นฉันไม่ได้จะคุยเรื่องนั้นหรอก”
7 |0 F9 v" T0 X! a7 d
6 [' N' \; t! c1 }9 H9 M
+ [- X2 {3 T1 s+ Q% F7 V5 u$ K“…??”
1 b; e. T( N1 O2 D' P
) ]* z7 J+ p& R3 W4 I$ [# _
5 e$ O9 I( o" z$ c/ `, Z" Z( c“นายทำงานมาสองเดือนแล้วใช่มั้ย”

. K! |0 h8 M$ W: j
: e* V* ?  M9 Q- Q* I8 R; Pเขาขมวดคิ้วงงแต่ก็พยักหน้า

/ [/ d! u3 Y; o  L( @0 K
3 v5 A# O6 O  X8 r+ h( T, Z" V. F“คงมีเงินเก็บประมาณแปดพันได้” ผมพูดต่อ ยิ่งทำให้เขาขมวดคิ้วสงสัยมากกว่าเดิม
" \) g4 x. g% [4 o
: O5 J) @7 Q8 y6 q. ]$ q, B
% ]1 N0 }" z) r“คุณต้องการจะพูดอะไรกันแน่”


- q% g' k2 h; k* G แค่ประโยคเดียวของใหญ่ก็ทำให้กระบอกตาผมร้อนผ่าวขึ้นได้ น้ำลายหนืดเหนียวปิดกั้นหลอดลมจนเปล่งเสียงออกมาได้อย่างยากเย็นเหลือเกิน แต่ถ่วงเวลาไปก็ไม่ช่วยอะไรอยู่ดี
6 _3 }. H  z/ j0 h. ~) c' x& c# b
0 x; W" y5 b! w" J, i3 u
“ฉันคิดว่านาย...” ผมใช้หลังมือปาดน้ำตาพลางกลั้นสะอื้น “...ควรออกไปอยู่ด้วยตัวเองเสียที”


ถูกต้องแล้ว ผมไม่ควรถลำลึกไปมากกว่านี้
0 O7 C* _+ s$ T* Y* _# A3 x

* R3 b" }: n& g) q- y* W+ H% f, \ผมจะลืมจุดมุ่งหมายแรกที่ช่วยเหลือเข้าไม่ได้
: s& L! b# a- L% I

ถึงเวลาที่ผมต้องทำตามความตั้งใจเดิมของตัวเองเสียที
6 A8 H% R& R8 o; P$ x% E4 |! ?% j( P

3 W; K3 `2 t* c0 c) F“ฉันคงช่วยนายได้เท่านี้”

Taecho

ขอบคุนนะครับ

Ling_Elvis

ขอบคุณครับ

65gpy

ขอบคุณครับ

Aonz003

;

paepaeii

ขอบคุณครับ

redboy

น่าสงสาร

bo69dy

ขอบคุนคาบ

uglymen

เข้าใจผิดหรือเปล่าหนอ

tidchoo2

อ่านกี่รอบก็เสียวทุกที ขอบคุณนะครับ

minone

ขอบคุณ​มาก​นะ​ครับ​

sa99

ขอบคุณครับ

a03

nongbasz

ขอบคุณครับ

Dajim

ขอบคุณครับ

pipi1

ขอบคุณครับ

guide01

ขอบคุณมากเลยครับ

lieber_dich

ขอบคุณครับ

rowetszaa

ขอบคุณครับ

rowetszaa

ขอบคุณครับ