เร่ร่อน12% E e4 K. v0 a6 V
' y! B( G. ]' u- D( B
* q/ v. }$ V7 o
' k8 R6 P, X: S% B0 x$ k Dการเปิดร้านขายอาหารมันไม่ง่ายสักนิด
) D7 e+ Z, {1 L$ K0 P. u7 \: W& h5 Q2 r
5 {: i% e+ Q" L3 I
นี่ขนาดเปิดแค่ร้านเล็กๆไม่ได้ใหญ่โตยังต้องจัดการอะไรมากมาย
7 J5 z( C8 v6 t" J8 C4 Y0 C. n) c1 G e5 X, V0 Z
0 ]# @ J* M6 F$ B& dอย่างแรกเลยคือ...จะให้ใหญ่ขายอะไรแน่นอนว่าต้องเป็นอาหาร แต่อาหารประเภทไหนล่ะ3 Q6 [# a8 A* g2 \7 Y
' v. c5 ]1 e6 c& O: F
5 q, G, F5 C7 e2 bผมเปิดคัมภีร์อาหารยอดยุทธ์กวาดตามองเมนู(อ่านไม่ออกหรอก)พลางเสนอความคิดไปด้วย, Q; i6 O9 H& J( ]% Q2 `2 c
' o p& ?8 w7 j9 {
- V2 m8 L- a6 O$ O1 L“ขายข้าวราดแกงดีมั้ย”ผมเสนอ พ่อครัวใหญ่นิ่งคิด; [- ~3 \# b$ l6 k0 b ~
7 Z. A6 f: v+ L8 v
4 N9 D; e. J; ]' O5 }“ถ้าทำกับข้าวแค่สามสี่อย่างคงสู้ร้านปากซอยที่มีอาหารเป็นสิบไม่ได้อีกอย่างต้องรีบขายให้หมดในช่วงเช้าด้วยเพราะร้อนๆแบบนี้บ่ายมาจะบูดเอา”
( \# \* ]- g3 b* k0 P' w p5 r! n8 s. [/ g
6 J9 O# |8 b0 Z: y- f& _8 w! Mผมก็เข้าใจนะ ปากซอยมีร้านข้าวแกงร้านใหญ่เป็นที่รู้จักของคนแถวนี้อยู่แล้วซะด้วย ผมก็เคยไปทานอยู่สองสามครั้ง อร่อยนะเพียงแค่ผมทานอาหารตามสั่งมากกว่าเลยไม่ค่อยได้ไปทานร้านนี้ 0 k& n8 b$ x1 T* _$ n1 V' h. M G0 v
1 L; L9 M4 D0 z" Y7 D) r
* w" [+ Z8 V5 E& w9 g“งั้นอาหารตามสั่งล่ะ”
# q7 I# l1 g; j; m1 I
3 c! @" e, Y+ Z9 d
; [: Y/ z1 v: @7 e“ผมกำลังชั่งใจระหว่างอาหารตามสั่งกับก๋วยเตี๋ยว” ใหญ่คิดไปในทางเดียวกับผมซึ่งผมก็บอกเขาว่าไม่ต้องรีบค่อยๆตัดสินใจ ยังไงก็ต้องรอให้เขาหายดีก่อนซึ่งก็อีกประมาณสองเดือน- i2 n$ N7 `- ~8 ~& W5 x; J
+ u+ q( o) L) C# u+ W1 z& F1 t3 d h& g& H. Q) E% u8 Y
แต่สองวันต่อมาเขาก็ตัดสินใจได้ว่าจะขายก๋วยเตี๋ยวเนื่องจากต้นทุนที่ใช้น้อยกว่าการเปิดร้านอาหารตามสั่งทั้งในด้านอุปกรณ์และวัตถุดิบ
+ d+ J8 O6 {% [ W" Z4 Z4 i, H, g' m5 K5 ~+ x
0 \3 n2 [4 f* ]1 j6 g. }. R; u" |, Yโดยระหว่างนั้นใหญ่ก็วานให้ผมซื้อไหมาให้เขาสองใบ ตอนแรกผมคิดว่าเขาจะเอามาหมักปลาร้ารึขายก๋วยเตี๋ยวหมักปลาร้าทำไม แต่ไม่ใช่ เขาหมักน้ำอะไรไม่รู้มันเป็นสีเหลืองทองเหมือนน้ำซุปในโฆษณาผงปรุงรสยี่ห้อหนึ่งผมขอลองชิมใหญ่บอกต้องหมักให้ได้สามสิบวันขึ้นไปถึงจะได้รสชาติ
* D! Z% S- J7 E" t3 }9 x
7 H4 R( ?3 N1 ^- i3 E9 @( d" G+ g0 p8 x4 L: }; g# w5 M* n @- _
เราคุยกันค้างไว้แค่นี้ สรุปได้แค่ว่าจะขายอะไร ผมกลับไปทำงานและใหญ่ก็พักรักษาตัวเลยพับโครงการนี้ไปชั่วคราว มีคุยกันบ้างอยู่เป็นเนืองๆ
( Z- Y% X- @0 @& E' R( T- c- g9 X, y6 p8 |& y
q3 n" k# Y6 Q9 J
ระหว่างนั้นผมก็มองหาที่ทางในการค้าขายไว้บ้างอาศัยช่วงตอนขับรถไปทำงานหรือออกงานนอกสถานที่ถึงไม่ค่อยมีความรู้เรื่องนี้เท่าไหร่ แต่ก็รู้หรอกน่าว่าการค้าขายต้องหาทำเลดีๆ
# ~2 [, D9 g0 ^: G+ x4 g
9 u6 A4 ]# l/ [; I S, J
- J" b0 P2 d, F2 Vซึ่งตรงไหนผมคิดว่าเหมาะว่าเจ๋งก็ไปสอบถามราคาค่าเช่าถึงกับเงิบครับ แพงมากกกกกกกกกกกกกกก0 L' y" S" _7 _ e$ c
" o3 ?1 j0 `& c( @7 \
& w4 q( j' p8 N; h
ด้วยหนึ่งตึกแถวบ้านเช่าย่านนี้ตั้งอยู่ในอำเภอเมืองแดนเศรษฐกิจสำคัญของจังหวัด ทุกซอกทุกมุมซอยเล็กซอยน้อยจึงราคาสูงลิ่วไปหมด อย่างที่ผมไปสอบถามตึกแถวเปิดให้เช่าบริเวณริมแม่น้ำเจ้าพระยาคิดราคาหนึ่งหมื่นสองพันบาทต่อเดือน นี่คือราคากลางๆนะ!!ขนาดยังไม่เข้าไปในตัวเมืองจริงๆ แบบถูกสุดๆเลยที่เจอคือแปดพัน...แปดพันบาท!! อยู่สุดซอยอีกต่างหาก ไหนจะค่ามัดจำ ค่าประกันห้อง ค่าน้ำ ค่าไฟ บลาๆๆ อีก เดือนๆหนึ่งคงไม่เหลือกำไร' f( @1 L$ _6 t0 {# m. G! y
) j. A) T% x9 t1 e: @ C
( n7 L4 L. r8 s% W% C1 Uถ้าขายดิบขายดีมันก็ยังพอสู้ได้ แต่นี่ยังไม่รู้ลูกผีลูกคน จะจ่าหรือหมู่ ขืนลงตู้มไปเจ๊งขึ้นมาได้หมดตัวกันจริงๆก็คราวนี้ (บรรทัดนี้ใหญ่พูดตอนผมเอาไปบอกเล่าเก้าสิบให้เขาฟัง)
# N$ O6 O# z) r; i, Q& B* S* M' S3 u. i. Y- c! J" e
4 s$ j; U( \/ F5 H: E2 t/ p( m
อีกสาเหตุที่ผมต้องคิดมากคิดเยอะคือ ใหญ่ไม่ยอมให้ผมช่วยเรื่องเงินเลย เขาจะใช้เงินตัวเองทั้งหมดที่ทั้งเนื้อทั้งตัวมีอยู่หนึ่งหมื่นสองพันบาทถ้วน เขาจะเหลือเงินเยอะกว่านี้ถ้าไม่จ่ายค่าห้องเช่า(ห้องรูหนูอยู่)เดือนละแปดร้อยบาทไม่รวมค่าไฟ ค่าน้ำ(มีห้องน้ำรวมอยู่ชั้นสอง)และค่าอาหารทั้งของเขาและตี๋น้อย ซึ่งสำหรับผมเขาใช้เงินน้อยมากกกกเดือนละไม่ถึงสามพันด้วยซ้ำ
' O# h2 n; A4 k o: y5 M$ \( q' |& X
6 H9 R5 |7 ], m; T, m) b7 [# y8 I7 H o8 I3 r, Y
หรือถ้าเขาจำเป็นจะต้องใช้เงินผมจริงๆ เขาก็จะยืมและนำมาใช้คืนภายหลัง โดยต้องลงรายละเอียดจำนวนเงินเป็นลายลักษณ์อักษรอย่างชัดเจน มีลายเซ็นผมและเขากำกับทุกครั้งเพื่อป้องกันผมโกง
2 L) K4 Z7 ?; R( q3 u) ]( {% \# _" a$ E; R6 s5 [+ O7 \# w4 q# k
: l4 {: p2 Z1 h' h1 I) Iใช่...เขาบอกเดี๋ยวผมขี้โกงหาว่าเขาไม่ได้ยืมเงินไปสรุปลูกหนี้กลัวเจ้าหนี้โกงสินะ เป็นงั้นไป เฮ้อ! T. I# P; j0 S) r% N# b& w2 R
5 a4 ?* z6 S* Y0 X; }+ r* d! W
& U1 y j4 ^3 M. ?/ K3 |: e
“ใหญ่อาบน้ำ” ผมตะโกนจากในห้องน้ำเพิ่งกลับมาจากทำงานเมื่อกี้แวะไปดูตึกแถวสองชั้นหลังห้างสรรพสินค้าแฟรี่แลนด์ฯมา โอ๊ยยยแพงอ่ะ8 c8 `: [/ Y9 b8 m( n) Q
2 Z7 n" n! e& d5 {1 C, r n w8 g
6 s; Q! V. I% r6 Z$ f" gเสียงกุกกักดังสักพักนายหมาตูบในชุดผ้าขาวม้าพันเอวผืนเดียวก็เดินเข้ามา
6 d9 M4 h) ~% R5 V9 W% A
) M# U( d% I v. X+ N, k* k
; B, o! }, n# `“ผมอาบน้ำเองได้แล้วนะ” ถูกของเขา แผลตามร่างกายเริ่มแห้งแล้วแผลผ่าตัดก็ปิดสนิท เดินเหินอย่างช้าๆได้ด้วยตัวเอง มีขัดๆเจ็บๆบ้างตอนนั่งนานๆแล้วเริ่มเคลื่อนไหว สรุปเขาสามารถช่วยเหลือตัวเองได้แล้วแต่...
! \" n) ]" g5 o1 ^7 G# p/ I0 F- s0 U+ d6 P2 O1 x
s- a! l7 f+ i# }
“ไม่เดี๋ยวแผลนายโดนน้ำ” ผมยังไม่ยอมก็เท่านั้น& _( g+ t/ o: [, Q. e- I
+ a/ w; J. V8 q* L0 d
" [6 m1 a [0 X0 ] X) Pไม่ได้หรอก นี่มันช่วงเวลาทำคะแนนของผมเลยนะ
( u" v7 i: P% I' [, h* p0 f z7 g G- c
+ Z3 }% M5 E: {6 K- Y
ถึงลึกๆจะอดยอมรับไม่ได้ว่ามันเป็นช่วงเวลาลวนลามเขาก็เถอะ แต่ไม่!! ผมเป็นนายปุญมนัสผู้มีใจใสสะอาดจิตบริสุทธิ์ ผู้ปรารถนาดีต่อสัตว์โลก4 B' I; ]7 i5 v+ O: n. r
W [% X) m: V' g3 S
4 Y, G/ L% y5 j! [7 K+ fใหญ่โคลงหัวยอมแพ้เดินมานั่งลงบนเก้าอี้ซักผ้าที่ทำจากไม้ เมื่อก่อนใช้เก้าอี้พลาสติก แต่ใหญ่นั่งหักไปสองตัวเลยซื้อแบบทำจากไม้มาใช้ กะว่าถ้าหักอีกจะให้นั่งบนพื้นแล้ว
( d1 w: |8 c, D6 ~2 L* }( _
9 @6 t H% |; m% Q; Z- p j2 }1 V: @3 U
ผมหยิบฝักบัวพลางเปิดน้ำให้ไหลเบาๆแล้วราดบนไหล่ขวาของเขาให้น้ำไหลลงไปตามร่างกายอย่างระวังไม่ให้ถูกแผลทางด้านซ้าย มืออีกข้างกดสบู่เหลวลงบนฝ่ามือก่อนลูบไล้ไปบนร่างกายเพื่อให้เกิดฟองเริ่มจากแผงอกแน่นไล่ขึ้นไปบนช่วงไหล่ผายเลื้อยผ่านลงมาตามแผ่นหลังกว้างก่อนวกกลับมาตามแนวแขนที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามลามมายังแผ่นท้องลอนนูนให้สัมผัสเพลินมือ " l4 _8 ?4 O- G( @2 y
|. S) Z, O, \- n" W `+ l; {6 k
* U, \- R0 M( Q/ r# z5 k5 a: E+ f# \ให้ตายเถอะ อาบน้ำให้เขาทุกวันใจยังสั่นเป็นบ้า นี่พัฒนาบังคับมือไม่ให้สั่นได้แล้วนะ ลูกตานี่กรอกไปมาตลอดเวลาไม่สามารถจดจ้องอยู่ ณ จุดใดจุดหนึ่งได้นานไม่อย่างนั้นกำเดากระฉูดแน่/ a* s/ k0 w% A- p- h
$ I5 f7 I1 ]( X8 R, }7 I
' Y: |) q; S4 D# o* J8 P
ภูมิคุ้มกันด้านการมองของผมแน่นหนาแล้วนะใจอาจจะแกว่งบ้างแต่ก็ควบคุมพฤติกรรมภายนอกได้ปกติแต่ด้านการสัมผัสนี่สิ...
8 A, w( w. I, P+ v, X7 \2 F* O. O* h( ~5 J$ t
: I% N7 H; y j( B' p" ]( `3 w
“คุณเล็กมือคุณเลื่อนต่ำไปแล้วนะ”' C9 e$ V6 I" H- _
{! }: z5 _$ x) v% g% D% k* J- H% w6 s
. r2 ~( K" z# h3 b8 G/ @ y$ Vอ๊ากกกกกกกกกกกกกกก สาบานเลยว่าผมไม่ได้ตั้งใจเพียงแต่สติมันกระเจิงมากเกินไปเลยไม่รู้ตัว T_T" L; y, V+ b" A5 \3 H. U" L3 m
- r; ?4 o) A# F
' f$ [5 S! X$ x' i
“ขะขอโทษ...มือมันลื่น” เกือบไปแล้ว อีกนิดเดียวได้เข้าไปเที่ยวเล่นในร่มผ้าขาวม้าแล้ว ไม่น่าท้วงเลย ไม่สิ!!...ผมคือนายปุญมนัสผู้มีใจใสสะ...อาด....5 n/ d6 v- i, u
0 G2 a; s! M2 q: M# p* R) \8 l6 [( F' T+ l( X4 K
“วันนี้คุณจะสระผมด้วยมั้ย”ขอบใจนะใหญ่ที่ช่วยกู้หน้าร้อนฉ่าให้ ฉันว่าน่าจะเป็นนายมากกว่าที่มีใจใสสะอาดไม่ถือโทษคนใจบาปอย่างฉันฮือ
* O" V. [, U7 v! z. V/ T9 a+ X: ]) B. M& V" [- U
2 p8 u. |) c6 v5 |$ W6 [. C; `
แต่จะดีมากถ้านายไม่อมยิ้มด้วยใบหน้านิ่งๆนั่น!!9 o5 @" B- [0 d, r3 N. l7 a
# T" `$ S$ L* [2 x0 L- z# f# I0 V6 l
+ K& j! | u J: U8 X“คะคงไม่...ฉันเพิ่งสระให้นายไปเมื่อวาน” อยากยกมือตบปากชะมัด เสียงจะสั่นเพื่อ...!!
% z+ R$ k# T- n0 H& ?, H1 W/ m- h. P1 {
' m v; @2 S* r
“ถ้างั้นล้างฟองออกเถอะครับเอี่ยมแล้ว”: t% i$ U" x9 c0 W/ g
! R7 [1 m: n# t2 H( I
5 c8 r1 n* e& w9 ]5 J- p
“อะโอเค”
- V. P. i! T# ~; q8 b1 Q, p) H, E1 i) N2 C) H# B
# I9 S# x4 W; h3 ~# g3 Yแล้วสงครามประสาท(แตก)สำหรับผมคนเดียวในห้องน้ำก็สิ้นสุดลง เป็นแบบนี้ทุกวัน บางวันก็เผลอไปจ้องตา จับหน้าบีบจมูก ลูบหัวนมเลยก็มีT^T คือเอาจริงๆผมไม่ได้ตั้งใจนะแต่อย่างที่บอกมันไปเองโดยไม่รู้ตัว& W! U' C* ?1 L4 S; c
# H l# G) P; W' N8 R* m
5 v: C5 U" K0 Z7 z; s3 L: A
หลังจากที่เช็ดตัวผลัดเปลี่ยนเป็นกางเกงเอวยางยืด(ออกแนวย้วยเพื่อไม่ให้กดทับแผล) ผมก็ประคอง(เขาเดินได้แต่ผมอยากทำ)เขามานั่งบนโซฟาเพื่อทำแผล บริเวณแผลที่ถลอกไม่ต้องปิดด้วยผ้าก๊อซแล้วเพียงแค่เช็ดด้วยน้ำยาล้างแผลและทายาแบบเนื้อครีมสีขาวเช่นเดียวกับแผลผ่าตัด อ้อ ต้องทานยา symphytum6c ที่เกี่ยวเนื่องจากการผ่าตัดกระดูกด้วย
7 {, w" A" a) j& o& D, i8 ?0 G5 \' z! o% r) u: A0 V, K
' @) {6 s& b* ] b
หลังจากนั้นผมก็เข้าไปยกอาหารเย็นที่ใหญ่ทำเตรียมไว้ให้ เป็นบะหมี่เกี๊ยวหมูแดงซี่โครงหมูอ่อน เขาใส่เครื่องทุกอย่างไว้ในชามแล้วเหลือแค่เติมน้ำซุปหอมควันฉุยในหม้อที่ตั้งอยู่บนเตาแก๊ส9 r5 c8 M; i, }% E7 _
; B, b( Q, I6 k$ Z. U, g9 D5 f% K3 B. q- n; K
ใหญ่บอกจะทดลองฝีมือก่อนออกขาย
7 C u3 w4 h( m" V8 t) k
7 e* @9 ~& ~$ U3 r$ x: ]$ F; X( s& V- X, v3 {
ผมสงสัยก็อีตรงทำไมหม้อน้ำซุปต้องมีสองหม้อเขาบอกให้ตักใส่อย่างละชาม
' E, \% O1 o+ d% l. L( \. Q; f' c
3 |! {! k4 b1 I3 N. ^$ V& T! Q
6 u. e$ i+ `2 \ผมทำตามคำสั่งพ่อครัวหัวหมี่ก่อนยกชามที่มีควันหอมฉุยเข้ามาในห้องนั่งเล่นวางลงบนโต๊ะอาหารของเราชามหนึ่งวางตรงหน้าใหญ่ อีกชามของผม
. p4 |5 k! V# B b1 d
2 c& ]2 j! _) u" \" I3 Y \& G r6 {: c
แต่ก็ต้องงุนงงเมื่อใหญ่เลื่อนชามตรงหน้าเขามาให้ผม
- c" Z, F2 r4 h! h4 @0 I2 M1 e ? L5 V' ?( V- C" F
4 ?" o% i; @9 h3 r% e
“นายจะแลกหรอ”) `5 l2 Z+ d4 c8 P' Z
6 Q! {, y6 h4 J3 K& {7 N3 d
) c" S4 e3 U- _“เปล่าผมให้คุณชิมทั้งสองชามนี้”ผมมองสองชามสลับกันอย่างงงๆ สองชามเลยเหรอผมทานไม่หมดหรอก
7 X: C/ p% T( c U F. j0 Z9 s, n0 }, W8 Y( ?* k/ b/ ]4 f# d
0 ^6 p }/ Z0 o3 M, B“อ้าว ทำไมล่ะแล้วของนายอ่ะ”' P& a4 l$ B) ?1 `
& N* u) A# g2 ^% }' d) M( C+ p* C. S# O. [ R4 t
“ผมให้ลองชิมรสชาติดูเดี๋ยวผมก็กินชามนี้แหละ”2 p. C4 j, D8 c6 h
2 ^$ ^" ^3 e5 w0 X$ \3 ?7 @3 R
" M; \% C, }8 i6 z( ^* _; y% kอ่อ แค่ต้องการให้ผมชิมเฉยๆแล้วมันไม่เหมือนกันเหรอแต่น้ำซุปมาจากคนละหม้อแสดงว่าใหญ่อยากให้ผมชิมว่าสูตรไหนอร่อยกว่างั้นสิ3 J# x( p; z& n# F& ^/ U- b
7 |3 X/ W$ l& ~( V
n8 S, V" a8 J+ Y" b" t
ผมพยักหน้าเข้าใจก่อนชิมชามของใหญ่ก่อน อืมอร่อยดี หมูแดงนุ่ม เส้นบะหมี่เด้ง เกี๊ยวไม่เละ สรุปกลมกล่อม5 I6 z% T9 c1 o, M
* Y' [ N0 O% e R
/ l7 J* s) r, i% P; |) E% Y( H# gลองตักจากอีกชามขึ้นมาชิม อืม ก็เหมือนๆกันนะ หมูแดงนุ่ม เส้นบะหมี่เด้งเกี๊ยวไม่เละ...แต่!! มันนุ่มลิ้นอ่ะ ทั้งเนื้อหมูแดงและหมูสับในเกี๊ยวจะให้ความหวานของเนื้อออกมามากกว่า แล้วยังมีกลิ่นหอมของน้ำซุปด้วย ชามก่อนหน้าก็หอมนะแต่มันไม่ได้หอมแบบชวนน้ำลายสอเหมือนชามนี้
! K9 O9 A( c3 [! ]( u4 r1 e! O& v
( n! S" f: ^3 Y: r4 o; g' }, b0 }* U; w6 n
ความหอมที่เพิ่มให้เจริญอาหาร
! h9 N8 [, Q9 a. p
3 [# Y9 i0 q7 Q' D4 G! o( z3 p4 K7 L) [8 J8 h# m% w
“ใหญ่!ชามนี้อร่อยมากเลย!!” ผมบอกอย่างตื่นเต้นตาเป็นประกาย มันอร่อยมากจริงๆใบหน้าคมลุ้นระบายยิ้มบางพลางปล่อยลมหายใจพรูก่อนอธิบาย
2 q& M* t8 X% H; b2 W, I# v, [2 l& ^ n. Q# n
+ ?1 w9 b% x$ O5 k |/ \
“ชามนี้ใส่น้ำหมัก ชามนี้ไม่ได้ใส่” ใหญ่ชี้ประกอบคำ คำว่าน้ำหมักพานให้ผมนึกไปถึงของเหลวสีเหลืองทองในไหที่ถูกปิดผนึกไว้...อืม วันนี้วันที่....ใช่แล้ว! ครบสามสิบวันพอดี!!
3 u% K) \1 Z. Z
4 W) C2 g; T% F! w" v: L+ p% z$ f
“ใส่น้ำหมักนั่นแล้วช่วยให้อร่อยมากขึ้นขนาดนี้เลยเหรอ!”9 M: M P, `6 B$ Q3 x; ?( M
5 {# c- R3 } [6 c% o; o6 q( }. b8 G
- }* _ J6 H% z) D3 ]“ผมก็ไม่แน่ใจ แต่ทุกสูตรอาหารที่ผมไล่อ่านจะมีน้ำหมักเป็นส่วนผสมทั้งสิ้นและวิธีการทำน้ำหมักก็อยู่หน้าสุดท้ายของเล่ม...และเป็นตัวอักษรสีทองทั้งหมด ผมเลยลองทำดู”( m# a5 A/ U- y3 p
0 V( L0 \3 y' {! B. Q; w( k5 p& f& @' ` Z$ g% }1 M
มันคือคัมภีร์ของแดจังกึมใช่มั้ย! โอ้วววใหญ่ก็คือท่านซังกุงสูงสุดปลอมตัวมา
! ~& s* X: p& }% s H' @2 `& g
1 m4 _9 K0 ~3 k3 P# v7 b# F/ u( u7 h
แต่จะอะไรก็ช่างเถอะผมรู้แค่ว่า...1 g$ t8 [, W. Q. [% j1 w3 L/ ~" }
: d& ~2 t% r1 u q! }
+ H% \" j x: X0 Y8 p4 [) J, s/ f
“รับรองวิถีพ่อค้าขายบะหมี่ของนายรุ่งแน่!!”
' t/ S. b* l( u: Z& @ Q+ t
O6 F! |$ p9 @, O
1 E- N A9 P5 Yคราวนี้แหละ ผมจะพาเขาไปออกรายการเชฟกะทะเหล็ก!. R2 n& n! I9 }1 m/ ^, u
" U# L+ |# O k% E4 A& [& C7 p, j1 _4 C) l
หลังจากโซ้ยบะหมี่เกี๊ยวไปสามชามจนอิ่มท้อง(ใหญ่ทานชามเดียว) เราก็ต่อด้วยดูหนังแผ่นเรื่อง saw เกมตัดต่อตาย ความจริงผมควรหาหนังโรแมนติกกุ๊กกิ๊กมาดูอ่ะนะ หรือถ้าจะดูหนังแนวสยองขวัญผมก็ควรใส่จริตปิดตาหวาดผวาทำท่าหวาดกลัวเสียหน่อยเพื่อเรียกคะแนนสงสารให้เขามากอดปลอบ แต่ทำไมผมถึงนั่งดูเฉยๆด้วยอาการตื่นเต้นทำนองสนุกสนานเสียเต็มประดา คงเป็นเพราะมันเป็นหนังเรื่องโปรดของผมล่ะมั้งแล้วผมก็ดูมาแล้วสี่ภาคก่อนหน้านี้ เลยรู้สึกลุ้นตามมากกว่าจะสยองกลัว T^T j0 _( M+ m& a0 e0 ?3 U
" J: j) ^! ?- ]1 y8 N4 H& z+ N4 C6 _) Q) g
ส่วนเขาก็นั่งดูด้วยใบหน้านิ่งเฉยมีแสยะยิ้มบ้างเมื่อตัวละครหลงเข้าไปในแผนการที่ซอลวางไว้ : L* V$ @& ^8 ]' T9 Y
+ C- c5 {" x/ b e
u8 l% A' c' o% p/ t: H
ในช่วงตัดจากฉากเหยื่อผู้เคราะห์ร้ายมายังเจ้าหน้าที่ตำรวจผมก็เรียกร้องความสนใจจากใหญ่ด้วยการค่อยๆขยับนิ้วชี้กับนิ้วกลางปูไต่ตามพื้นผิวนุ่มของโซฟาไปใกล้มือหนาสอดนิ้วมือทั้งห้าลงไปช่องว่างระหว่างนิ้วมืออีกฝ่ายก่อนทาบฝ่ามือประกบชิดกัน+ l- R9 ] T* @. i
$ b8 p' a( [ H/ f1 r- Q8 p- ~: Z# z2 S, i
ใหญ่หันมามองแต่ไม่ได้ว่าอะไรเขายิ้มบางก่อนหันกลับไปสนใจหน้าจอสี่เหลี่ยมดังเดิม ได้ทีผมเลย 7 y) s$ A" k" d" f- G
1 M/ |+ w- q& r9 `
6 Z! c% o! @% e$ h( C& a3 mอยากขยับเข้าไปใกล้เธอ~ ร้องเพลงในใจให้จังหวะพลางขยับก้นเข้าประชิดอีกมือกอดท่อนแขนพลางซบหน้าลงไป E h; Q _0 R
' P s7 V* Q1 R4 E. E
5 k- C% ?9 g5 z) }7 l- A. z1 P
“หนาวเหรอ เบาแอร์มั้ย”
( T2 N, Q5 S6 K4 r0 v& B. q2 O* ^! Y" c- o. S
5 a+ k) n& }/ m* sเกือบลืมหายใจเมื่อเธอเข้ามาใกล้ๆแค่เธอยิ้มมาก็สั่นไปทั้งหัวใจ~- T2 Q1 e3 J4 a9 ^/ Z
% v0 k; W$ o T0 m" }7 O; M
0 i$ f6 t* q5 R. u8 z“เปล่าขอนั่งแบบนี้ได้มั้ย” + ?4 I {# N0 ?6 `1 C
( Y2 g/ S; s% _; n' V7 y. J2 T% e, y% L- }
“อืม”
: l7 V# _) e' @( [; e7 v6 [9 }
3 O! p, @0 I! M: l6 d) p
ดีพอแล้วที่ได้มีเธออยู่ใกล้ๆได้ยินเสียงได้คอยดูแลอยู่ไม่ไกล~
6 o4 F" w) r, s
% U# T6 w1 l* L4 [. z: ]4 Q
% g+ E" Y" w2 _โอ๊ยยยยย ไม่ไหวแล้ว มีความสุขที่สุดเลย>O<6 j2 F! x- W; }9 X$ \/ d/ |
2 T7 O: `' c/ ^, p# q$ i
7 e7 `6 {: o, R1 j
( _0 W- g( \* D' s: ]
ติ๊ดๆ
" E- N# R. K# N, l
, y! ?+ a9 G7 y J
" a1 k2 x: s) Uและความสุขก็มักมีมารมาผจญเสมอ
# d# ?5 c6 Z7 I$ Z
4 W5 j/ Z, f1 A' i) ^
4 }+ M/ i8 \ ~$ dฝันดีครับ วันนี้อาหารอร่อยมาก...
% {1 i g0 g# R: Q" n0 b. a, |: J# I# g' I4 M% k3 Y
ติ๊ดๆ
9 n( u% |2 d; z8 L( j: }* z* `7 F1 C5 S
ถ้าได้ไปทานด้วยกันในฐานะคนรักคงอร่อยกว่านี้เมื่อไหร่คุณจะรับรักผมสักที
2 V1 p2 i0 |6 F8 r
9 o/ n+ `: u! k; ]) R
0 s% p4 O2 O! O8 |4 F5 k, eเป็นข้อความจากคุณพชร..., g" Q2 C H* [3 K0 i' M" n5 m, k! a
. [, g! ~$ w2 w/ T9 f
+ a% K/ u8 A+ R" l; G) Eผมลอบถอนหายใจอย่างหนักใจ ทุกวันนี้ผมยังไปทานมื้อเที่ยงกับคุณพชรเหมือนเดิม และทุกครั้งที่เห็นหน้าเขาก็รู้สึกลำบากใจทุกครั้ง อยากพูดอยากบอกให้เขาตัดใจเลิกหวังในตัวผมสักทีแต่ก็เหมือนน้ำท่วมปาก ไม่ใช่ในเชิงเสียดายอะไรทำนองนั้นนะผมแค่กลัว...
5 t# \' H0 o& c, j( m& F \) P# E# |9 q6 ^1 u/ X( y
7 @1 ^* I7 ~6 f- G
ถ้าผมบอกไปแล้วเขาเข้าใจ มันก็แล้วไป* q' {) `8 D# z* ^
7 h; P( ]0 e3 a' k0 w
/ _# x* t, a- ]% iแต่ถ้าไม่ล่ะ ถ้าเขาไม่เข้าใจไม่ยอมจบถ้ามันบานปลาย ถ้าเขาเข้ามาระราน...
9 N# f" f \7 }+ _4 Q p8 U* J6 ]0 ~) T5 v X
1 `9 U* b8 u- r& x# k3 P( e
ผมไม่รู้เลย ไม่รู้จักเขาดีพอที่จะกล้าตัดสินใจ
% M( R) O# b9 `. Y, y9 F7 U" e h* `8 [2 J, W0 |; G1 C8 j
% P* e' O, \6 f7 M m1 M' Y2 u* xผิดไหม...ที่ผมอยากจะรักษาพื้นที่ส่วนตัวของ ‘เรา’ เอาไว้
9 }0 @7 b* {* _* @! t0 }
4 o0 ^8 C5 D! M4 g& ]5 L
4 `9 r$ N, p/ @# M( b6 a
' q) }9 r& w4 A |
# q L+ E t. _4 Q ~; H. T* U, }อีกหนึ่งเดือนต่อมาใหญ่ก็หายดี ใช้ชีวิตได้อย่างปกติ วันเสาร์เราสองคนเลยมาตะเวนหาพื้นที่ในการเปิดร้านขายก๋วยเตี๋ยวกัน ไปกันหลายที่มากแต่ก็ไม่ได้ที่ตรงใจสักทีตรงที่ทำเลดีก็แพงราคาถูกหน่อยก็อยู่ในมุมอับเกินไป
* v; ~" Y( M( W5 K, [
4 D& U2 {/ [6 o+ {: M/ V$ e' I' K9 ?
9 c. }: e. K( V- H3 f, ], T“เที่ยงแล้ว หาอะไรกินกันก่อนมั้ย” ตอนนี้เราหยุดยืนพักเหนื่อยกันอยู่หน้าตึก 3BB อากาศร้อนมากจนเหงื่อโทรมกายทั้งคู่ ผมควักผ้าเช็ดหน้าจากกระเป๋าเสื้อขึ้นมาซับเหงื่อตามใบหน้าให้ใหญ่ เขาหยุดชะงักก่อนส่ายหน้าแล้วแย่งผ้าเช็ดหน้าในมือผมไป
. W9 P5 g+ M" Q" A, ~0 t5 c. q+ c u+ Z% E0 q
% B6 }4 m4 k( |8 D4 h. s" g& u
“หน้าที่นี้ควรเป็นของผม” เขาเอ่ยเสียงนุ่มก่อนใช้ผ้าเช็ดหน้าผืนเดียวกันซับมาตามใบหน้าของผมเช่นเดียวกับที่ผมทำให้เขา ผมจ้องมองใบหน้าเขาด้วยรอยยิ้มเต็มแก้มการปฏิบัติอันอ่อนโยนที่ให้ผมหายเหนื่อยทันที7 Q" k# u% w- l+ k
* Y! C+ B! k8 Q2 m
9 F9 d/ \8 A6 s0 p
“ไปกินข้าวกันเถอะ”' Y6 l& c' @ y& B+ y+ v3 }8 m
# u# h4 k+ B" T& V6 F" M$ m' j
6 N0 z" L: |4 v) R0 [: a
“อื้ม!!”- H5 N, ?9 n0 A4 o
|. l1 F7 w$ i ]" v- H2 o
& `, v7 h {. Z% {
เรามาทานอาหารกันในร้านอาหารกึ่งหรู เคยมากับไอ้ปอนด์รสชาติอาหารธรรมดาแต่บรรยากาศดีและเป็นห้องแอร์ ข้อหลังนี่แหละที่ผมต้องการในตอนนี้- g7 Q5 w/ G, B5 M8 {9 M9 M1 E
7 e8 F! r% P' d! C1 r9 L
" Z/ e' |) y( nระหว่างทานข้าวกันอยู่สายตาใหญ่ก็มองออกไปนอกกระจกไม่ได้มองผ่านๆแต่จ้องเหมือนกำลังสนใจบางสิ่งอยู่ 8 I+ F7 S& k ~) N0 y
! l- g& o. K% ~: o
* k7 m% w5 H! \คงไม่ใช่ผู้หญิงหรอกนะ0 }0 A2 J: `( I8 r7 e! i4 Q
) ?( M3 B* |, T; f9 V, |1 M8 f: f2 P
ผมหันไปมอง ขมวดคิ้วเมื่อไม่เห็นว่าจะมีอะไร ฝั่งตรงข้ามเป็นหนองสมบุญสวนสาธารณะที่ใหญ่ที่สุดในเมืองนี้ มีร้านค้าตั้งเรียงรายบนฟุตบาทบริเวณรอบนอกกำแพงของหนองสมบุญ ทั้งร้านเสื้อผ้า ร้านอาหาร ร้านขายอาหารปลาและอีกจิปาถะ ยามเที่ยงแบบนี้มีลูกค้าพอสมควร อาจไม่พลุกพล่านเท่าช่วงเย็นแต่ก็มีเรื่อยๆตลอดวันไม่ขาดสาย5 ]7 z: ~, h- I1 h5 y( R
' C+ t6 ~$ [. c
1 M. R' H/ G6 _, }& g- k1 ^“นายสนใจเหรอ” ผมพอจะเดาได้ว่าใหญ่คิดอะไรเขาละสายตากลับมาที่ผมก่อนพยักหน้า+ ?3 M3 e$ c5 k" v+ h& R
; g/ P2 w3 R. Y6 J+ H
$ T# E/ j2 r* L( u“แต่มันเป็นที่บนฟุตบาทเปล่าๆหาเป็นห้องไม่ดีกว่าเหรอ”7 ^& ?, @, T/ u' R. h) I( n
& U0 V' P, l! T
\; i" n0 w9 B. W$ V2 ]: X/ K/ ^4 |“ถ้าราคาถูกกว่ากันมากผมว่ามันก็พอมีทางออก”สายตาเขาบ่งบอกว่าได้คิดหาทางออกต่อจากนี้ไว้แล้ว A5 {2 \4 H( f$ q, G2 p( ~- N# @: M
/ M* j2 ]' v3 }9 p5 K0 w4 u6 e
0 P; j' M0 M! c. r$ H. ?
“งั้นกินข้าวเสร็จแล้วไปดูกัน”
7 N }! K- z( G; c+ w3 i
8 I! I8 V7 \% X+ A# u
- g% y2 S v; zซึ่งก็ไม่ทำให้ผิดหวัง ราคาค่าที่บริเวณขอบหนองคิดเป็นบล็อก หนึ่งบล็อกเท่ากับสามพันบาทต่อหนึ่งเดือน ซึ่งบล็อกหนึ่งก็มีพื้นที่มากพอให้เปิดร้านขายอาหารและตั้งโต๊ะได้ประมาณแปดโต๊ะ ซึ่งก็โอเคอยู่
! ]8 T9 b6 H; a/ f! |( I: F3 v' z: R* K) e2 U
5 Q8 E1 l4 a+ K+ bเราจึงขับรถกลับคอนโดทันที อย่าลืมว่าคอนโดผมอยู่บริเวณหนองสมบุญเหมือนกัน เพียงแค่อยู่อีกฝั่งของที่เราไปสอบถามก็เท่านั้นแต่ก็มีร้านค้าและปริมาณคนพลุกพล่านพอกัน' J0 W) X" b( k: i& r
/ l( l+ x) \ P& N o( j- o9 F" i, O7 n( ]9 C& e
ซึ่งเราคุยกันแล้วว่าถ้าอยู่ใกล้ๆคอนโดจะสะดวกกว่า
% u t) |& Y% p6 D8 d8 O) R8 H( |! K2 Z$ ~" N. O$ ?- _; s; B* e# H
% ^# J0 J3 m6 m& W
แล้วก็ได้ที่ขายสักที กว่าจะติดต่อเจ้าหน้าที่ทำสัญญา(ต้องใช้ชื่อผมเช่า) จ่ายค่ามัดจำล่วงหน้าสามเดือนก็ปาเข้าไปห้าโมงเย็นแล้ว j9 F/ J3 n1 n* w8 }$ E5 x
{/ `# ^! D8 g+ C I: k# Z4 A7 ]. A* {
หลังจากนั้นเราก็ไปตรอกลิเกกันต่อ(มีลิเกหลายคณะฯอยู่ในซอยนี้เลยเรียกกันติดปากว่าตรอกลิเก) ผมไม่รู้หรอกว่ามาทำไมแค่ตามเขามาเท่านั้น ใหญ่เดินไปเคาะประตูไม้บานพับของบ้านหลังหนึ่ง สักพักก็มียายแก่ๆคนหนึ่งเดินออกมายิ้มทักทายเหมือนรู้จักกันมาก่อน ใหญ่คุยกับยายอยู่สักครู่เท่าที่จับใจความได้คือเขามาขอติดต่อซื้อรถเข็นขายของเก่าๆที่จอดทิ้งร้างไว้หน้าบ้าน& t& U; l2 N9 G; O9 S0 v1 u+ H( F9 f
* ^! h* l' t% Q# ~# p: y& i' o2 F
3 ^ l& V$ V& G- j
$ o/ A3 w% w: R8 a2 `/ O' g0 w
8 I' e$ \2 R% B/ ?" D5 ^0 yแล้วสุดท้ายเขาก็ได้รถเข็นขายของมาด้วยราคาสองพันบาท และนี่เป็นสถานที่สุดท้ายของวันนี้ กลับไปถึงห้องเราก็อาบน้ำแล้วหลับด้วยความอ่อนเพลีย ซึ่งใหญ่ย้ายกลับไปนอนโซฟาได้สองสัปดาห์แม้ใจผมอยากจะให้เขานอนด้วยกันเอ่อ หมายถึงเขานอนบนฟูกผมนอนบนเตียงอ่ะนะ โอเคผมควรใช้คำว่านอนห้องเดียวกัน แต่เขาก็ปฏิเสธด้วยเหตุผลกากๆว่าอยากไปนอนเป็นเพื่อนตี๋น้อย j: d% h( F$ j3 D4 v. `5 h' L/ e
% r4 m5 k' C7 T/ R' \' s, q
( {9 Z9 j; u8 j# u( R$ x! u8 gวันรุ่งขึ้นเราสองคนก็ไปซื้ออุปกรณ์ค้าขายที่จำเป็น เช่น หม้อก๋วยเตี๋ยว หัวแก๊สถังแก๊ส ตู้กระจก อุปกรณ์การครัวทุกอย่างที่ต้องใช้ และสีหนึ่งกระป๋องมาบูรณะรถเข็นให้ดูดีขึ้นเป็นสีฟ้าสดใสซึ่งเขาต้องยืมเงินผมหนึ่งหมื่นบาท โดยได้ระบุจำนวนเงินและลงลายเซ็นเรียบร้อยแล้วในสมุดคัดไทย=.=
) r" \$ Z$ Q. ~7 T4 [# q' K& ]5 c- u. X
8 Q, z" F6 H5 ]“ใหญ่ทำอะไรอยู่อ่ะ ดึกแล้วนะ” ผมออกมาดื่มน้ำเห็นไฟที่ระเบียงเปิดอยู่เลยเดินมาดู เจอใหญ่กำลังนั่งใช้กรรไกรตัดแผ่นสติ๊กเกอร์สีน้ำเงินอยู่ ตรงหน้าเป็นแผ่นพลาสติกสีขาวแผ่นยาวที่อีกด้านมีเจ้าตี๋น้อยนอนหงายโชว์พุงทับอยู่
! x+ g% \3 C0 u- Q4 r6 G+ g% R5 N, { @
) q/ {6 R/ W! ]/ p7 I3 q
“ทำป้ายร้าน” เขาละจากสิ่งตรงหน้ามาแวบหนึ่งเพื่อหันมาคุยกับผมก่อนก้มลงไปตัดต่อ ผมชะโงกหน้าไปดู เขาตัดเป็นรูปตัวอักษรทีละตัว คาดว่าน่าจะเอามาแปะบนแผ่นพลาสติกสีขาว. o& ]5 C& V2 p
4 B j% a: \5 q2 @0 m# f1 F9 i+ P2 [) i/ K1 P
“นายตัดเป็นคำว่าอะไร”1 {7 R6 j" X7 H
6 G5 W% O) y) y1 J3 m' s$ P" G5 w2 m {6 `! B7 a
“กินเส้น”
" G' {; l! m9 O/ u$ b
9 b5 b( W1 d, T# Y4 w* b/ G* Q$ T8 N8 V$ @* Q
“หืม ชื่อร้าน ‘กินเส้น’ เหรอ”
4 X9 h8 O& N" n! [2 L
/ V5 {1 C4 q) K0 Z% T9 J1 T8 ?) p. N+ Y: G. \ {
เขาอมยิ้มพยักหน้า; s+ ]5 z q; `5 l3 J" ^4 |" d" R
I5 U( h9 s" {0 [+ {' R
* m1 l. y- N7 V) @! y: t
ชื่อร้านดูธรรมดาแต่ก็สื่อได้ตรงดี อืมมมในเมื่อใหญ่ทำป้ายร้านผมจะช่วยทำแผ่นเมนูแล้วกัน
) n" D- C( E3 A& p/ G( A5 F } |