|
เร่ร่อน13
/ ?; ]( n) \, W+ v0 X' I! n) I4 L2 k/ V, ~! R& v
: |8 Y9 S& s) J8 U+ i/ P" g
) r2 j$ p, E7 T+ Y$ n I
; F, G0 ?/ ^% s4 ^
% m6 C- i" n7 c4 P+ U( p, I* }
วันนี้เป็นวันเปิดร้านวันแรก4 I" ? g# W' L
/ ?3 W7 A4 A0 \' B( H! v7 ^
" u0 l! C/ ~+ ?9 l. Nแบบว่า...ตื่นเต้นนนนนนน ]3 X5 d0 ]/ q! A2 @" p; Z! U3 z
% O6 ^$ q. I! s3 p3 S1 ]6 a {! w) I5 L4 R; N4 M5 [: j# @
ผมกวาดตามองไปรอบๆบริเวณร้านอย่างตื้นตันใจ รถเข็นสีฟ้าสดใสที่มีตู้กระจกวางตั้งอยู่ ภายในตู้มีเส้นก๋วยเตี๋ยวขนาดต่างๆทั้งเส้นเล็กเส้นใหญ่ หมี่ขาวหมี่เหลืองถาดใส่เนื้อสดเนื้อเปื่อยข้างกันมีถุงลูกชิ้นวางเบียดอยู่ ชิ้นหมูแดงหั่นเป็นชิ้นเรียวยาวแขวนห้อยกับตะขอดูน่ารับประทาน4 p: ~& d( |( r' U d4 g* F" X; F
* |' ]0 y1 w. `+ v! [9 ~2 L1 u# K5 F) P) z' N$ @. u
ข้างๆกันในช่องกลมมีหม้อก๋วยเตี๋ยวไอควันสีขาวลอยวนรอบๆรอยปิดของฝาหม้อส่งกลิ่นหอมของน้ำซุป$ i' i X/ f$ @3 P! Q4 A* m B, h
) _* s+ V0 @) n
" e7 Q( r( y% W c
เหนือขึ้นไปด้านบนมีป้ายพลาสติกสีขาวติดสติ๊กเกอร์สีน้ำเงินว่า‘กินเส้น’ แขวนเด่นอยู่
& r' P9 B, l0 Y% M3 e/ {" Y7 q
) \6 K0 i1 W' y: l
: _% W6 B. H4 wถัดไปทางด้านขวาร่างสูงใหญ่ของนายหมาตูบกำลังกางโต๊ะพับหน้าเหล็กสีแดงเป็นแถวตอนสองแถว แถวละสี่ตัว ให้ผมที่ยืนพักเหนื่อยหิ้วเก้าอี้หัวโล้นสีเดียวกันไปจัดวางตามโต๊ะที่ถูกตั้งไว้แล้ว1 c: h2 n7 N2 I+ H1 ~$ J
2 Z( ^& i9 \( e5 H, `1 d/ [. J) a s( G* ^$ d
“คุณเล็กไปทำงานเถอะเดี๋ยวสายนะ ที่เหลือผมทำเอง” ใหญ่ที่เสร็จจากการกางโต๊ะตัวสุดท้ายเดินมาแย่งเก้าอี้ก่อนบอก
4 F" q3 y% s+ @7 u, N5 {, W6 P% V0 j" U' d6 n
$ n+ }0 k/ b. y1 }“ก็อยากช่วย” ผมมุ่ยหน้าให้คนที่มาแย่งเก้าอี้ไปจากมือเพิ่งเจ็ดโมงสิบห้าเองเหลือเวลาอีกตั้งเยอะ!! ที่ทำงานผมขับรถสิบนาทีก็ถึง!7 D ?/ s d" p; M z7 Q
3 \7 y# X( B2 c5 [' @0 R" e3 D( e4 ?( y/ K
“เหลืออีกนิดก็เสร็จแล้ว เดี๋ยวผมทำต่อเอง คุณมาทานอาหารเช้าดีกว่าเดี๋ยวผมทำให้” ใหญ่จับไหล่สองข้างผมจากด้านหลังดันให้มานั่งบนเก้าอี้ก่อนจะเดินไปทำก๋วยเตี๋ยวกลิ่นหอมน้ำลายสอมาให้ผมหนึ่งชาม
+ q8 O" `0 z8 d0 q
8 D7 r1 L9 S8 e$ s
- [, a y' o, E8 }( }“ว้าววว น่ากินจัง” ผมสูดลมหายใจให้สัมผัสกับความหอม แววตามองชามตรงหน้าอย่างวิบวับ เต้าหู้ไข่หั่นเป็นแว่นชิ้นหนากำลังดีวางเรียงอยู่บนเกี๊ยวกุ้งชิ้นพอดีคำกับหมูสับปั้นก้อนกลม ทุกอย่างลอยเด่นอยู่ในน้ำซุปสีชมพูอ่อนใส
! Y' l4 A0 k5 \( v7 p- r" _; u) k
: }$ l3 u; g: z- i! d“เกี๊ยวกุ้งเต้าหู้ไข่มื้อเช้าเบาๆท้อง” ใหญ่ทิ้งตัวลงนั่งเก้าอี้ตัวตรงข้ามก่อนส่งสายตาให้ผมลองชิม& f' w3 A) M9 H
& ^, J0 D5 Z2 F" X0 j, u- d" v
4 T/ [: ~) D3 ?4 @- iผมตักเกี๊ยวกุ้งและก้อนหมูสับขึ้นมาในช้อนเดียวกันส่งเข้าปากก่อนตามด้วยเต้าหู้ไข่และตบท้ายด้วยการซดน้ำซุปตาม
& _6 r$ Y! h6 A! o7 h! x! O9 X1 f# I; P( G' X! ~9 O6 D5 Q
8 a; H7 T* Z/ ~8 g5 y" l: U% _: Y“อื้มมมม อร่อยอ่ะ ฉันไม่เคยรู้เลยนะว่ามีเมนูนี้ในโลกด้วย ทำเป็นเมนูแนะนำของร้านเลยมั้ยเหมาะเป็นอาหารเช้าอุ่นๆท้อง” ว่าแล้วก็ขออีกคำ- @" u! I( Q$ C+ A
( D0 k7 a @" R( g6 j7 |. }$ o
4 d4 a1 C Y# v1 O& t1 M
อื้มมมมม อร่อยยยยยย8 I3 a" |* `6 {+ m
; q( G% B g0 ?9 r/ `8 f& C% W
6 E$ @- h* m- w' @) P5 u
“ผมไม่ได้ทำขายทำให้คุณทานคนเดียว”
; K: m* j, l) G6 H/ v8 O
, B& x+ ^( g; h% H9 n6 c' w/ O U: |/ w4 s! x% n
กึก
; u1 j: A5 |# R/ @0 b8 u4 B8 u' x! f. a! g+ z& S
. D" Z# _$ U. k5 j3 W
ฟันกระทบกันช้อนดังกึกอย่างตกใจ...8 @2 K: h- c' N# t6 F
9 e" w. G- O4 n- m1 }6 q, [
$ l3 H" S: \ `, \+ q" T
ใหญ่ก็พูดด้วยน้ำเสียงธรรมดาแต่หัวใจไม่รักดีของผมดันกระตุกอย่างแรงจนน่าตกใจ
) W# S9 X3 d! A3 ]- I
! M) `* @8 R+ n; r2 F
; m i+ W% }! x# Q' y7 T. Kทำให้ผมทานคนเดียวอย่างนั้นหรือ+ U4 A7 [, \9 u1 W6 {* C
3 h3 x; q) o! u% G* C6 ?/ k# s% b; [$ D
+ F+ |. g0 p" X/ ` q4 |
จะเหมือนละครดังหลังข่าวที่เพิ่งจบไปหรือเปล่านะ...# d- I5 l2 L& b0 D6 {9 A S
% M* ?% Q' e/ u$ k* J, _# Y2 S
/ t% X9 n' [4 n0 e1 _; P( V...ขนมรสพิศุทธ์เพื่อกระรัตหญิงที่รักเพียงคนเดียว
! ], B, P, n; k* g, C% D3 T
. y' V& z6 U- Q. `! [7 O& ~) {+ [2 b- F2 M0 ?8 a4 ]) ?8 L" H
...นี่ก็...เกี๊ยวรสปุญมนัสจากนายตี๋ใหญ่5 P! s9 O8 T/ U
/ o. L! v% e9 a7 |' z/ T9 n
: U/ j- S" V! T4 {; @! Lฉ่า!!6 o! M0 k7 z6 r5 P5 e
9 l& h# h+ ?2 j' \
5 r$ L4 ]% v7 P [: dเพียงแค่คิดใบหน้าผมก็ร้อนฉ่าดั่งไฟลามทุ่ง งือบางทีผมก็มโนเพ้อพบเกินไป จนรู้สึกได้ถึงพลังงานบางอย่างที่แผ่ออกมาจากภายใน T^T
3 F9 Z4 r; m; D3 e* X9 p5 t
. a6 @) J- R/ o; M# {& I1 w
$ k- T8 O# L# e" p& E* ^! D! h1 J“คุณเล็กอิ่มแล้วเหรอ”
7 S/ _: @, u3 O' l* R
+ g8 X/ F: M4 Z' H8 K& c: J! Y
7 e4 }0 y' N/ Kผมคงตะลึงค้างนานเกินไป จึงกระพริบตาถี่หันหน้าไปมองใบหน้าคมก่อนส่ายหน้าหวือ
* x' e6 d# Y6 N$ C
, }! E- t4 e& h+ a0 y
/ u& a+ w5 N! L. A0 E“ไม่ๆแค่รู้สึกเหมือนติดคอน่ะ แต่ตอนนี้ไม่เป็นไรแล้ว” จากนั้นผมก็จ้วงเกี๊ยวปุญมนัสเข้าปาก ค่อยๆเคี้ยวกรุบกรับรับสัมผัสอย่างละมุนทั่วถึง รู้สึกว่าคำนี้มันอร่อยกว่าที่เคย ต้องทานให้หมด! แม้แต่น้ำซุปผมก็จะไม่ให้เหลือ!
- i p& @8 w* z" i4 M7 S5 t2 H- {4 g# W @: ~# i! X
* `: ?1 [+ t O# t* |4 H
“ค่อยๆกินสิครับเลอะหมดแล้ว” ใหญ่ดึงทิชชู่จากม้วนส่งมาให้ผมยกถ้วยซดเป็นครั้งสุดท้าย เสียงก้นชามกระเบื้องกระทบโต๊ะเหล็กดังตึงสองมือยังประคองอยู่ข้างชาม แต่ใบหน้าหันข้างไปทางนายหมาตูบก่อนทำปากจู๋ ปรายตามองไปยังกระดาษชำระที่ยังคาในมือเขา
; I5 y a6 k) ?; F
. ^, q2 Z' j; y, o' k- S$ o+ P3 Z3 X: t2 U& Q9 f
“คุณเล็ก...”
9 Z2 X' ]( q; a; Q3 Z; q- ^7 K% Z. Q; G) }1 y8 L* @
1 k- K$ K9 {5 F7 N: f
“เช็ดให้หน่อย น้าๆ ดูสิๆเลอะหมดเลย” ว่าแล้วก็ส่งลิ้นเลียไปรอบๆริมฝีปาก ใหญ่หลุดยิ้มกับความมากเล่ห์ของผม สุดท้ายก็ยอมยื่นมาเช็ดรอบริมฝีปากให้อย่างเบามือ; G) \# }. M) i1 J3 i2 G
( \6 Z7 R- y- M- d
# V/ f: d( D1 E# E& q, yผมอมยิ้มพร้อมทำปากจู๋ไปด้วยจนรู้สึกเมื่อยปากเหมือนใหญ่จะหมั่นไส้จนทนไม่ไหวจึงลงแรงบี้ทิชชู่ลงบนริมฝีปากผม E* o2 Y( H5 C( ]2 r
* ^, y6 B6 G5 d7 N$ [* u+ N( b9 \6 k. O' J2 A' U
ส่วนผมหัวเราะอย่างอารมณ์ดี
8 p3 A) w3 q9 Q" s7 [% R. d% {& J# c; C- U
* u. [- V! L9 A1 ?( _3 F; G0 ?
ฮะๆ ผมน่ารักล่ะซี้!!
0 c* q: s$ |) i" W9 q
. H2 n' m4 ~5 x2 R
* Z; B' {) z! T% s2 ^“ไปทำงานได้แล้วครับ” เสร็จแล้วเขาก็เอ่ยคำนี้ออกมาผมยกนาฬิกาข้อมือขึ้นดู เพิ่งจะเจ็ดโมงสี่สิบเอง8 d6 E7 C1 \7 M1 x4 {
+ ^8 N( ^- e3 y# g
5 H* w5 V5 ~# R; q {“เดี๋ยวสิ ถามก่อนๆทำไมน้ำซุปมันถึงมีสีชมพูใสๆอ่ะ” ความสงสัยน่ะส่วนหนึ่งที่เหลือคือต้องการถ่วงเวลาล้วนๆ
/ [& r+ }# t0 K. X- G+ Q5 N
5 {% y! v% e. @. p: q& ]& X1 M: J
แล้วเหมือนใหญ่จะหลงกลซะด้วยเขาระบายยิ้มอ่อนก่อนอธิบาย% f7 G1 Y! W( ?. w* [/ L
' a0 U! `- Q# ]) U0 ~7 f6 n ]: U
& {3 K5 H7 v) I+ g T; R“ผมยีเต้าหู้ยี้ใส่ลงไปนิดนึงมันจะให้รสเค็มคนละอย่างกับน้ำปลา ให้กลิ่นหอมกว่าด้วย”
! B; E9 B/ s+ ~. G/ D/ m2 x( @* P% j7 ^" T0 s4 C
# P3 h, y1 }4 P. g+ f$ s7 ] K
“อืม”
- t# f6 Z1 Q- Q9 ]$ K+ O% N7 e {4 b( Z5 K+ ]
- J, K h: \1 @7 x l( ^1 ?0 J* \ D
“ถ้าอย่างนั้นก็ไปทำงานได้แล้วครับสายแล้ว” บู่ววววว แกล้วหลงกลนี่หว่า ไปก็ได้ ชิ! X3 T: C7 n: h
6 i/ T7 o* v9 _- x$ k+ D8 E
$ t1 q- }- C0 O4 `8 W) T“งั้นขอให้ขายดิบขายดี เที่ยงนี้จะแวะมาหานะ” เขาพยักหน้ารับ ผมเลยได้โอกาสยื่นมือตะปบไปยังแก้มทั้งสองข้างก่อนจ้องเขาด้วยสายตาดุ “อย่าเที่ยวไปมองลูกค้าสาวๆนะ”
) a! P _8 x( Q# W
" b8 p8 }, Q$ k! x1 e4 D# G; L, b. g1 O; ]9 Q. C H; `
“ฮะๆ”
9 G2 u* v- E9 l7 M3 n1 F, L5 F+ i4 ~+ g! ^
5 V5 a7 v9 `) s; f3 X) V. s9 t5 u2 t“ใหญ่...เล็กซีเรียสนะ” ผมปั้นหน้าจริงจัง1 n- k1 d: f3 S+ K/ K
3 d: ]3 V, s$ p! E# _, _7 S# a) o. M7 r. D4 A6 x
“ผมจะไม่ทำอีกสัญญา”
2 Q: G% a; \1 [& I5 z
- N( d% \/ G; [! U4 ^. |4 x1 k9 T
8 n: O' h# z: w7 N. T“ต้องอย่างนี้สิน่ารักที่สุด”
0 B- o3 g0 Z0 B# J, a3 F& N; O2 O, U! [( ?8 D+ k5 I7 E7 ]
& c- Z3 O) b# y) F! f9 x8 ]- Y
จุ๊บ!!8 t' g& z0 K0 E9 F
9 w1 `6 |, g8 u; ]
, s$ ?4 e$ s @3 z1 l- a% w
“คุณเล็ก!!”/ n9 J$ {& y, E0 Y! v
& y; U" D/ {7 W0 i# u' j _
5 o# d, x4 }5 O8 R/ y: A
ผมยิ้มกว้างโน้มหน้าจูบลงบนมุมปากอย่างรวดเร็วก่อนถอนออก ใหญ่จับข้อมือทั้งสองข้างของผมดันออกอย่างตกใจ เค้นเรียกชื่อเสียงหนักพลางกวาดสายตามองซ้ายขวาอย่างเกรงว่าใครจะเห็น
& w4 K$ n3 }# w! G7 @5 h- L/ V1 C+ ^ Q; Z0 u
0 P# U2 J6 Q" ~* C. ], Q6 @
“ฮ่าๆเที่ยงนี้เจอกันนะโชคดีน้าพ่อค้าหญ่ายยยย” ผมลอยหน้าลอยตาอวยพรอย่างอารมณ์ดีก่อนเดินผิวปากไปยังรถตัวเองที่จอดเทียบฟุตบาทอยู่
5 Z( Y2 J0 G/ r7 X, X3 N6 Z( F' t1 J* u; Z" H( j
. O1 ]0 K/ ^3 Z# ^, _ v" A; g. N
แหมะ นึกๆดูแล้ว เหมือนสามีภรรยากันเลยเนอะ ฮ้ามีความสุขจัง4 K& `+ N# r G5 R' r
. E8 y W0 M0 ^
) r/ Y2 ^6 N2 |
4 D6 j! Y( t w! s- |& \8 ^8 X) U; X8 n5 J1 a! j2 d
0 q9 P! d* [% X) o) t
ผมมาถึงที่ทำงานด้วยเวลาขีดเส้นตายพอดีนั่นคือแปดนาฬิกาตรงเด๊ะ ไม่ได้แวะเข้าไปดื่มกาแฟเดินตรงเข้าไปยังโต๊ะทำงานเลย ชะงักเท้าชั่ววินาทีเมื่อเห็นร่างของใครบางคนนั่งอยู่บนเก้าอี้อีกฝั่งของโต๊ะ ถอนหายใจเฮือกหนึ่งก่อนก้าวมุ่งตรงไป
" {: `" X- v& B: G% `- J# _' y) p- V
4 @% t* k8 \: d2 D" _% C! I, d% E3 Z“สวัสดีครับหัวหน้า” ผมนั่งลงบนเก้าอี้พลางยกมือไหว้ ในฐานะที่เขาเป็นหัวหน้าและอายุมากกว่าผม9 q* O# n! Z$ F% ~2 d6 y
/ Z. y; i' b0 {, \
4 y1 W! L4 n; P" o& g' s“วันนี้มาสายนะครับคุณเล็ก” ผมขมวดคิ้วยกนาฬิกาข้อมือขึ้นดู
8 f7 s2 u9 z! f1 e6 Z6 y$ O0 G1 D
# d( Z$ b7 l8 N1 z“ก็แปดโมงเช้าพอดีนี่ครับหรือว่าหัวหน้ามีงานด่วนจะให้ผมทำ” {2 G( s# m- _/ R, J- A5 a9 O
, F# Q% x" A& a7 q- T
" z, |$ u9 H1 Q" _3 A0 }; W
“ก็ไม่ครับแต่...เรียกหัวหน้าแล้วฟังห่างเหินจัง”
( ? p Z) [; v6 X7 x+ e' R7 Q2 d8 X* J
5 ]$ x2 g% o& s- V1 T
“ก็หัวหน้าเป็นหัวหน้าผมจริงๆนี่ครับ”
6 z% X1 G/ i5 E
6 A$ ^% c( H3 l% t& B" H
9 s0 n1 _) k1 u% K/ M# y“เฮ้อ คุณเล็กนี่ก็แอบดื้อเอาเรื่องอยู่นะ”2 w+ l* ]: r% j( n# s! C
3 j( ?- x( ~: u _. c
7 n" r1 J" Q* X( \หลังๆมานี้ผมจะเรียกเขาว่า ‘หัวหน้า’ แทน‘คุณพชร’ เพื่อรักษาระยะห่างไว้เพียงหัวหน้ากับลูกน้อง แต่เหมือนคุณพชรจะไม่เข้าใจเอาเสียเลยมื้อเที่ยงถ้าผมเลี่ยงได้ก็จะเลี่ยง แต่ส่วนมากผมจะทนใจแข็งกับลูกตื้อของเขาไม่ได้นานสุดท้ายก็ยอมใจอ่อนไปทานมื้อเที่ยงกับเขาอยู่ดี เลยต้องใช้วิธีลากไอ้ปอนด์ไปด้วย แต่มันก็เป็นเพื่อนทรยศที่ไม่ค่อยให้ความร่วมมือ ยิ่งมารู้ว่าผมพาใหญ่กลับมาอยู่ด้วยกันมันยิ่งแทบจะเอาผมใส่พานถวายตัวให้คุณพชร
, l& [# H. Z* p( |3 d) k2 [4 q0 F5 R3 v# {# y! X' T) Y' n0 S O/ t9 I
: h4 S# g% r. {! Jเฮ้อ เกิดมาเป็นปุญมันสนี่มันเหนื่อยใจเสียจริงๆ
$ M+ h7 n4 v( a( r2 g! \. |
0 `3 y# w4 k9 `: o6 ?7 H* b5 {: s( u0 n% z, e& o7 l9 Y
ไหนจะต้องคอยเลี่ยงคนหนึ่งแล้วยังต้องหาทางเข้าหาอีกคน. I# _6 K& b2 y c: R7 ~+ O2 d9 y
+ |5 d- G5 N# }6 f G2 I: L$ m0 ^2 I: p9 u$ D, E
“หัวหน้าเที่ยงนี้ผมขอตัวนะครับ พอดีมีธุระ” เพราะเที่ยงนี้ผมจะไปเป็นผู้ช่วยพ่อค้าใหญ่ทั้งในทางให้กำลังใจและกำลังกาย
5 t2 e- O; v' M) @' D
i) [4 `, O9 p4 K* J" x# L" s7 K. Q# j: N# o7 [) m+ U
“อ้าวงั้นเหรอครับ นานมั้ย ผมรอได้นะ”* Y2 }& _% w4 n! L& W9 L8 I
' z3 f4 Q6 D6 |. _- d
! Z" ^0 Y# g7 K1 M2 p5 Q“เอ่อก็นานอยู่ครับ คือ...ความจริงแล้ว...” บางทีผมควรจะใช้โอกาสนี้คุยกับหัวหน้าให้รู้เรื่องไปเลย
) x- l* K- H* w: _, z. {; h
6 b4 u% o; l8 B6 S0 u& a% j0 R/ A: A J! N" D1 I" A4 c. k% U
“...” หัวหน้านิ่งรอฟังอย่างตั้งใจ
) y- ^) d* N0 o9 B; N
! q; s. R/ O2 u6 X( C6 d$ z' W$ Y& f( F% v( p
“ผมคิดว่าจะไม่ไปทานมื้อเที่ยงกับหัวหน้าแล้วครับ ไม่ว่าวันนี้หรือวันไหน” ยิ่งพูดเสียงก็ยิ่งแผ่ว เอาล่ะหวา ก็ขอให้หัวหน้าเป็นคนแยกแยะออกไม่เอาเรื่องงานกับเรื่องส่วนตัวมารวมกันนะ ไม่งั้นมีหวังโดนเด้งกลับระยองไม่ทันแน่คนเล็กเอ๊ย
* d( U3 a1 J3 t a
+ X% O7 M3 G1 h# A/ a' Q' S+ n“คุณเล็กคงไม่ได้หมายถึงจะตัดความสัมพันธ์กับผมใช่มั้ยครับ” ใบหน้าหัวหน้าเปลี่ยนเป็นเคร่งเครียดขึ้นจากตอนแรกอย่างเห็นได้ชัด เอาแล้วไงคนเล็ก9 q; g+ R( s, R Z) A
5 y( B0 n( n! E* j4 x q5 P5 T: v, }4 U9 m# x! L! x9 p
“ถ้าหมายถึงเอ่อ ในทางพัฒนาไปเป็นแฟน ก็ใช่ครับ” ผมหลีกเลี่ยงคำว่าคนรักเพราะมันกระดากปากเกินจะพูด “ถ้าหัวหน้าไม่รังเกียจลูกน้องอย่างผม...เราก็เป็นเพื่อนกันได้นะครับ” ผมว่าต่อเมื่อบรรยากาศความกดดันเพิ่มสูงขึ้นจนมาคุเพื่อนร่วมงานคนอื่นๆ เริ่มเมียงมองมาอย่างสอดรู้ ผมขยับตัวอย่างอึดอัดทั้งที่ความจริงน่าจะชินได้แล้วเพราะทุกครั้งที่หัวหน้ามาหาที่โต๊ะทำงานก็เรียกสายตาสนใจใคร่รู้จากคนอื่นๆได้ทุกครั้งไป; [6 W9 z7 [% U' y {, d' [8 p$ ]
* Q, ^* r+ ]1 }* m. R- a0 ?2 s: v
8 S* j; d& P2 ~" n t1 g“คุณเล็กมีคนอื่นแล้วเหรอครับ”
+ J* U/ d/ u7 w! }/ Y1 Q# C+ K7 ~
5 Z6 A' W5 p* B5 @
. k2 S2 M$ t. |2 y3 Wอึก เป็นคำถามที่จี้ตรงใจมากซึ่งผมก็คงทำได้แค่ตอบไปตามความจริง
3 H) }+ _: Y0 k6 k; c( ~/ G2 e% s D9 E
8 P9 a/ |* ?* |- p' R' }“ครับ”& B. F) @: C, `6 B" i: d
0 M; [" Y3 S, y9 u# O
$ t& J$ P1 S1 y1 k! C7 Z% Cทันทีที่ผมพยักหน้ารับความกดอากาศสูงก็แผ่ซ่านรอบตัวจนรู้สึกหายใจลำบาก เรามาคุยเรื่องพรรค์นี้กันในที่ทำงานมีสายตาพนักงานอีกเป็นสิบ ฮืออ ให้มันได้อย่างนี้สิ
8 J- A. u# R! u7 d7 h7 |% H0 v3 Y& X
, h/ R& M. L& p. S: h
ซึ่งถ้าว่ากันตามจริงแล้วคือเขาไม่ได้ผิดอะไร ไม่เคยล่วงเกิน แตะเนื้อต้องตัวหรือฉวยโอกาส มิหนำซ้ำยังเป็นสุภาพบุรุษและเฝ้ารออย่างอดทน 0 h3 B' Q4 X$ @# K' K6 X: E
/ K! e( V& ?) N" D, P
) r- g; ? K2 j' J/ ^4 C+ pแย่ที่ตัวผมเองที่ไม่ปฏิเสธเขาอย่างเด็ดขาดทั้งที่ตัวเองก็รู้อยู่เต็มอกว่ารักใคร ให้โอกาสอย่างลมๆแล้งๆ บางทีความใจอ่อนขี้สงสารของผมก็ส่งผลเสียมากมายต่อความรู้สึกคนอื่นเหมือนกัน" j: c- k# ?( y
" K0 T1 V; U: x+ U) v& q% }# w; `" R
ติ๊ดๆ3 a( C) o/ [. f; q/ p' ?
- G3 X; i# p- C
9 O/ M& j( _$ X8 Q& D- s" t% x
อีกฝ่ายจ้องมองผมนิ่งด้วยสายตาผิดหวังระคนน้อยใจก่อนถอนสายตาไปยังหน้าจอสี่เหลี่ยมที่ควักออกมาจากกระเป๋ากางเกงเมื่อมันส่งเสียงร้องเตือน เขากวาดตาอ่านเสี้ยววินาทีก็ถอนหายใจยาวออกมา
/ h! B& G+ d' l
* _' {. I* L ~$ D
% Y8 O, G+ T F- z4 x) l+ d) ~“ผมมีประชุมกับหัวหน้าสาขาใหญ่ต้องเข้ากรุงเทพฯด่วนกลับมาเราคงต้องคุยเรื่องนี้กันอีกทีเป็นการส่วนตัว”6 Z* Q! ?. z1 r9 c
0 d4 q$ P' G p5 d& q0 `9 C
1 W* y) `. S* y( l4 s
ครืดดดด# v4 R& r% }. P! S4 k& M
! _$ a8 D' d2 U$ E
: F" l! |3 ^6 m/ \
แล้วเขาก็ลุกออกไปทันทีด้วยท่าทางหัวเสีย ไม่มีแม้คำล่ำลาเหมือนที่ผ่านมาในใจผมวูบโหวงอย่างเกรงกลัว เหวยยยยย ผมคงไม่ตกงานด้วยเรื่องนี้หรอกนะผมยังไม่อยากกลับระยองตอนนี้ หันไปเห็นพี่มิ่งที่ถึงแม้จะไม่ได้ยินเรื่องที่ผมคุยกับหัวหน้าแต่ก็คงสัมผัสได้ถึงบรรยากาศมาคุ จึงส่งยิ้มเจื่อนให้กำลังใจส่วนผมก็ยิ้มแหยๆกลับไป! t3 d; s2 \. X- Z& s/ ~& O
# x S# G$ v [! U3 a4 j' o" W0 [9 m9 E& b Y
เอาน่าคนเล็ก สู้ๆหน่อย* ?- K! W0 z6 k; S
9 q6 X, c. C; S3 R8 P
: p$ v- R- g5 O& z4 P8 f
0 S) |& {3 R5 ]0 L: o/ _' O" o6 e7 Cพอถึงเวลาพักเที่ยงผมก็รวบเก็บของบนโต๊ะเพื่อเตรียมตัวไปหาใหญ่ แต่ยังไม่ทันก้าวขาลงบันไดมาชั้นล่างพี่มิ่งก็วิ่งเข้ามากอดคอชวนไปทานข้าวเที่ยงด้วยกัน
6 W, ^3 u4 A" M# O/ e$ u0 n' S, c. o& y8 ?' [
! z; E5 ~- f; [( I& k) Y+ [$ G“ผมมีธุระน่ะพี่”2 Z4 M1 y, v4 T0 z
; p* i, w( d! W6 Y# l- z2 J( f/ i) o3 s5 P" v
“ธุระอะไรของมึง นานๆจะว่างจากคิวหัวหน้ากูอยากกินข้าวกับมึงจะแย่แล้ว เนี่ย ไอ้ปอนด์ก็ไปด้วยกัน” ผมเหลือบตามองไปด้านหลังพี่มิ่งก็เจอไอ้ปอนด์เดินตามมายักคิ้วกวนบาทาให้
) b* s- A3 v8 K+ k h1 @8 v$ a6 y) v" r; @+ [! m0 ?
; w' Y8 o }; W; y5 |1 T“วันหลังๆ”! p+ r0 t1 J4 v, e
! a/ _- v; w6 X8 v
* a$ }! ~- O2 C' j: D. _8 R G“โนวๆๆ วันนี้” ผมหรี่ตามองพี่มิ่งอย่างจับผิด ทุกทีไม่เห็นเป็นคนขี้เซ้าซี้แบบนี้นี่นา
2 D) ~+ \+ g) `2 h# m* f' X g+ A' y6 Y9 s5 l
* }/ p) D7 ^# ^7 M* _" L& M1 T. R
“มีไรเปล่าพี่อยากถามผมเรื่องเมื่อเช้าอ่ะดิ” สะดุ้งเชียวนะแสดงว่าผมทายถูก
. G% Z+ X0 W! A) d1 f
& t4 {6 \$ u' Q' |9 c, {0 i; `0 t4 H$ ~2 U, z) o
“ก็ไม่ได้จะก้าวก่ายนะเว้ยแต่ไอ้ปอนด์มันขอมา”. O7 z( o; ^5 ^0 `: x! I$ J* {. P
$ @+ @, u+ ]! B+ B6 R4 b* J
! P/ \/ n. o _% B8 o& [. ^# i“เฮ้ยมาโยนกันได้ไงวะพี่” ไอ้ปอนด์ส่งเสียงโวยวายทันที
( P2 m; Y C( ]8 f+ @. \- M. D( K' R" D: t k
* z! S3 i$ D, G S“อ้าวก็จริงนี่หว่า”
9 H4 c. }/ j0 o5 Y! Z, s; w9 i# f% g8 j
|% @5 H# h8 \“พี่ก็อยากรู้เหมือนกันแหละ”3 ^# p! H! O9 M# o5 O- M2 }
* f6 _9 ^$ w9 L) L# L) N. Y2 D
3 j7 ]+ h U3 X {) W1 R
“กูไม่ได้อยากเจาะละเอียดเหมือนมึงแค่รู้ไว้ประดับหัวจะได้เดาอารมณ์หัวหน้าถูก กูต้องเข้าพบเขาทุกเช้านะเว้ย”/ S( x" A* H5 F2 |, x$ F' ~) B; d
8 |+ r8 _! o% L/ o
8 D) a! `6 c' V7 t
“นี่พี่...”. A/ y: H3 Q- M8 \; J2 S" V0 I
( ?# J$ L* B/ T5 u! K% q' _
* X2 F2 d& } D/ `: ?' r
“พอๆทั้งคู่ไม่ต้องเถียงกัน ผมยอมแล้ว ดีเหมือนกันช่วยหาลูกค้าให้ใหญ่”) B, {. E4 V( [* }! W" M
# s$ D$ [4 o% X1 X {0 |' E6 l: x4 i
“นี่มึงจะพากูไปกินที่...”' b5 F9 m' a5 Y
+ L9 e; T9 U d! L
( Q& s) ~. c. [“เออ เดี๋ยวแวะไปรับพิณด้วยพี่มิ่งเลี้ยงนะ”
0 ?, k+ u% M$ \$ j5 `6 f- t
" o' d8 q% B7 W, L* e! ~4 v3 @( G4 g) n8 s
“อ้าวซวยกูซะงั้น”8 K0 c9 I: J% V
& q6 }/ ?7 E; Z9 e8 n
9 l* F' R- C' i' A( R
“ช่วยไม่ได้”9 T% T+ p+ X$ c8 l5 R; C
; ^/ L8 u+ a% E2 {9 y' u
9 k, I, r) Z, s0 ~. X8 l
แล้วผมก็พลิกวิกฤติเป็นโอกาส อยากรู้กันนักก็พาไปหาเจ้าของหัวใจตัวจริงซะเลย แถมช่วยหาลูกค้าไปอุดหนุนพ่อค้ามือใหม่ได้อีกต่างหาก พวกเรามารถพี่มิ่งแวะรับพิณที่ธนาคารก่อนมายังร้าน‘กินเส้น’ ณ แอดติจูดที่สามสิบสองขอบหนองสมบุญ4 g7 {0 Z" h# P5 k/ M, u$ K% L
: o5 T9 I$ f: s
; U* y, ?0 L9 t- X8 y4 i- q$ R C) ?6 }“นี่มันแถวคอนโดมึงนี่” / k( O! D5 c K
; E; S- q% A0 O# E5 R9 L* e( `) ]- `7 r2 u
“ใช่ดิพี่ จอดๆตรงนี้เลย” ผมชี้ไปยังช่องว่างริมฟุตบาท พี่มิ่งเลี้ยวพวงมาลัยรถเข้าจอด เมื่อรถจอดสนิทผมก็เปิดประตูลงจากรถควงแขนกับพิณเดินนำไปที่ร้านทันที
2 \9 I$ n* D N
+ M: _% ?( S9 E/ g0 b; w
% @7 b: z6 V9 f8 ], t! K! Lพิณค่อนข้างจะชื่นชอบใหญ่มากทีเดียว เหตุผลหลักคือหล่อเท่ระเบิดตรงสเปคนางทุกประการ ส่วนเหตุผลรองคือเป็นคนดีไม่ย่อท้อต่อสิ่งโชคร้ายที่เข้ามาในชีวิต เราสองคนเลยเป็นลูกคู่ที่ดีมากเวลาต้องไฟท์กับไอ้ปอนด์
6 v7 c! v w4 v3 ^ R+ g J& p, O- D: v
7 s: ~% p4 ^" V! f) w7 ~. O. R
อากาศตอนเที่ยงค่อนข้างร้อนถึงอย่างนั้นบริเวณร้านก็ยังมีร่มเงาจากต้นก้ามปูที่แผ่กิ่งก้านข้ามกำแพงมาจากด้านในของหนอง แต่ก็ยังมีไอร้อนของดวงอาทิตย์แผ่มาโดนผิวหนังให้แสบๆคันๆ
% f5 ]# g1 k) }' b* B2 J4 R7 n6 ]# P) t4 M5 `; W* y' Y) m
; b! o' o+ p- r. u7 A( `ผมพาทุกคนเดินเข้าไปนั่งลงที่โต๊ะตัวหนึ่งที่เมื่อเช้าผมกับใหญ่ช่วยกันจัด กวาดมองไปรอบร้านมีลูกค้านั่งอยู่สองโต๊ะแต่ละโต๊ะมาเป็นคู่ โต๊ะหนึ่งเป็นชายหญิงน่าจะเป็นแฟนกัน ส่วนอีกโต๊ะเป็นผู้หญิงทั้งคู่ซึ่งน่าจะเป็นเพื่อนกันส่วนโต๊ะผมมีสี่คน
: x$ q- N9 h$ |) d
$ t' i! o6 L1 I% c9 p' L
, e) v* l6 |- W9 iเบนสายตามองไปยังพ่อค้าใหญ่ที่กำลังขะมักเขม้นกับการลวกเส้น เขาหันมายิ้มให้ผมแวบหนึ่งซึ่งผมก็โบกมือให้กำลังใจ ที่เลือกมานั่งโต๊ะไม่เข้าไปหาก็เพราะเห็นเขากำลังวุ่นวายอยู่ด้วยแหละ ไม่อยากกวน2 i. }# ?8 q4 s) _- D) G; C, h
0 ?0 X9 L4 Q6 N# h/ u; b" B
; }# V% B/ l, Q1 ^% O/ B( V
กวาดตามองไปรอบร้านอีกครั้งแล้วอดจะยิ้มไม่ได้ ถึงลูกค้าจะไม่ได้แน่นขนัดดูเงียบๆด้วยซ้ำแต่ก็ถือว่าเป็นการเริ่มต้นที่ดี อย่างน้อยก็ยังมีลูกค้าล่ะน่า' E; m; l, R: H* i
7 l) s; U5 W5 V! N, \ f1 P }# W% M4 o! t" L% O+ l; g
“เล็ก...ใหญ่หล่อมากเลยเนอะท่ายืนลวกก๋วยเตี๋ยวยังเท่”พิณที่นั่งข้างผมสะกิดแขนยิกๆพลางทำหน้าเพ้อจนไอ้ปอนด์ต้องกระแอมเรียกสติ" R# f" ?; {5 _5 N1 _
& ]5 W% @6 c2 n( R) A2 s* F1 ~
9 D5 h$ F/ e* ~7 l! @" W4 `5 z“แฮ่มสามีนั่งอยู่ตรงนี้นะ” 7 g1 N3 e: z7 Y6 B! I9 l
- c$ Q/ Q: f3 ~: O
9 B$ J, `9 h- z3 `( t“อุ่ย นิดหน่อยน่า” พิณทำเป็นแกล้งสะดุ้งเหมือนกลัว ผมขำในลำคอกับการรับส่งมุกของสามีภรรยา คบกันมาตั้งแต่ปีหนึ่งไอ้ปอนด์ก็ยังไม่เลิกหึงพิณสักที
% d5 ]2 b/ k. }+ Q- p) ^* ?
& ?" s! j' N" X8 t5 q9 b, a1 T7 e
ส่วนพี่มิ่งก็มองซ้ายมองขวาเหมือนหาใครอยู่จนผมอดถามไม่ได้- a: i( U* `$ _( {
( c6 {) k: X1 E2 B0 E# R+ W$ v2 g
[3 e0 Z B7 A$ I" g* B5 y
“มองไรพี่”
# @# o9 M: e# c: G5 @, D. @5 |6 y, O" A. k
& b5 \% X* f* L7 o
“หากล้องเขาถ่ายหนังกันหรอวะ แต่ไม่เห็นทีมงานสักคน”
' w6 B9 {" r* M
5 M( V7 ~& q/ {- ?0 E' L+ V; Q' R$ N9 J7 B5 s
“ถ่ายหนังอะไร”
+ V X6 X* D, F1 E" s
3 [9 t1 v% q) n) Y2 ^
( u9 }7 y w0 ~, M“อ้าว ก็ไอ้พ่อค้าบะหมี่นั่นไง ออร่ามาขนาดนั้นช่างไม่เข้ากับเสื้อผ้าที่ใส่ พระเอกหนังแน่ๆผิวคล้ำไปหน่อย แต่ดูดีโคตร” ผมกับพิณระเบิดขำ ส่วนไอ้ปอนด์ทำหน้าปูเลี่ยนเหมือนจะอ้วกเสียให้ได้
3 {0 f) C: I) k3 `& J( |& P6 O. ^
0 {! e/ T1 o8 Z( N+ }6 Y7 L' [“นั่นน่ะพ่อค้าตัวจริงเสียงจริงเลยค่ะ ญาติคนเล็กเขา” พี่มิ่งทำตาโตหันหน้ามาหาผมทันที* T$ B8 w+ O- s q7 a- P
- ~1 y, }1 ]& S% a3 z. S
- a( e, [) t v4 [
“จริงเหรอวะมึงมีญาติหล่อขนาดนี้” ผมยักไหล่
5 j7 w! e7 i* b6 j. q
) c( v" K! u. ~8 u) m& ]
& ]4 c2 f8 Y; l: |“ความจริงเรียก ‘ว่าที่แฟน’ จะดีกว่า”0 ]; X( @. ]& q( n: f
- d2 K1 h7 @$ K. j2 B. A) Z( d8 l4 V+ y9 ~" e* x8 e1 |7 M, S
“ห๊ะ!!” คราวนี้ตกใจยกกำลังสองยิ่งกว่าเดิมโดนสายตาประณามจากไอ้ปอนด์ด้วยแหละ มันคงอยากจะด่าว่าผมแรดเหลือกำลัง
! s2 `4 j: V0 f/ `* T( X+ n
+ X* a2 [5 x* U8 v3 [' ^* @" @- G" ]) F& I9 A( q" P
“แฮ่ๆ” ผมก็เลยได้แต่ยิ้มแหยๆแล้วพระเอกของงานก็ได้เวลาออกโรง พ่อค้าในชุดกางเกงยีนตัดขาพอดีเข่ากับเสื้อกล้ามสีดำคล้องทับด้วยผ้ากันเปื้อนสีกรมเดินมาหยุดยังโต๊ะที่เรานั่งกันอยู่
0 B* i/ v) d2 c# c" t0 z- _1 y$ ~/ F2 ^% B" o
t+ D: h# U3 m, v9 M
“รับอะไรดีครับ” ใหญ่ถามด้วยใบหน้านิ่งเฉยจนผมหลุดขำกับลูกค้าคนอื่นทำหน้าแบบนี้มั้ยเนี่ย ลูกค้าคงคิดว่าเป็นพ่อค้ามาเฟียซะล่ะมั้ง5 M* Y' P/ p" |" {
$ m' p; \, }$ ]! I5 j$ N+ L F9 a5 W
* b& h1 ~! h/ e
คงมีแต่ผมที่รู้ว่าเขาไม่ได้ตีหน้าโหดมันคือใบหน้าปกติทั่วไปของเขา
0 g+ O6 z( ^: n: @. H3 B8 r4 D, S) p' v/ k& n9 e
# Q4 Q; X' i1 g' zแต่ไม่ได้แล้วล่ะ ผมคงต้องเทรนให้เขาทำหน้ารับแขกมากกว่านี้ยิ้มนิดนะรับรองลูกค้าติดตรึม
~% t. |- ?" R& ?
8 B0 w4 n8 g. A5 @1 T7 J$ p4 c' g
2 {: Y. U/ f& d2 u. `9 w“ขายดีมั้ยคะ” เป็นพิณที่เอ่ยทัก ใหญ่พยักหน้าก่อนตอบสองคนนี้พอคุ้นเคยกันอยู่% e9 ?/ Q6 T4 ~ t$ J& R! A
; ~( u* z& d2 E9 J+ T6 X( n$ Q& c
7 d v% G: K {8 G7 X. G) N“พอได้ครับขอบคุณนะที่มาช่วยอุดหนุน”5 w( D; V6 P& _. |' L- Q
: Y* ^' {( H, s6 n" V- e+ n' H8 Q
“เล็กเขาชวนมาประเดิมร้านใหม่ไม่รู้ว่ารสชาติจะดีเหมือนหน้าตาพ่อค้าหรือเปล่าน้า”
4 `! X* v7 V [$ Q5 b/ n; b d
) k! L/ ^5 i% K) _9 C0 z/ ?: E. h: H, s1 S' q4 U7 ^
“อะแฮ่ม” โอ้ย ขำไอ้ปอนด์ว่ะ
5 [! E% \( s2 M, B3 {
- q$ ?- L7 ~5 D; z
$ C; E2 q+ d4 ^5 a“งั้นสั่งมาเลย รับรองพ่อค้าคนนี้ฝีมือเด็ดทุกเมนู” ผมว่าเสียงหยอก พลางหยิบกระดาษกับปากกาที่เสียบไว้บนโต๊ะมาให้ทุกคนจดรายการ ใหญ่รับกระดาษมาก่อนเดินกลับไปที่รถเข็นพี่มิ่งก็เอ่ยปากทันที
7 ?& K0 W: z# J/ o: ~1 b
: A9 o) V/ a/ U/ e6 J8 Y/ X
( ~4 u9 ?* d1 [2 n! Z! }“กูว่าละทำไมมึงไม่สนใจหัวหน้ากูเลย” ชิ ผมก็ไม่ได้ชอบใหญ่เพราะหน้าตาอย่างเดียวซะหน่อย# p) {, \2 l ~5 s) M; L7 E% W+ U
$ C2 I' F+ w+ W; t4 j
หงิง...หงิง... แฮกๆ% s0 A1 M5 \9 V, d8 h3 d, g1 R: d
+ K8 [+ L& z$ ^/ t! ?! j1 C/ o
. ?7 ?# k! M P% |$ H) [, |- x“ตี๋น้อย เป็นไงร้อนมั้ย” ผมหันไปตามเสียงครางหงิงก็เจอเข้ากับเจ้าตี๋น้อยนั่งลิ้นห้อยหอบแฮกๆอยู่ข้างเก้าอี้ที่ผมนั่ง มันคงเห็นผมและเข้ามาทักทาย ซึ่งพอผมลูบหัวมันก็เชิดหน้าขึ้นเล็กน้อยเหมือนมีความสุข ตอนนี้มันไม่ได้เป็นเจ้าหมาน้อยที่ผมอุ้มเล่นได้อีกต่อไปแล้ว กลายเป็นหมาสี่เดือนตัวใหญ่แถมฉลาดขึ้นด้วย
) p: o' S6 r q( @! Z; H& A
/ m$ l8 t+ S6 k/ q8 Y: V) e, ]( Q4 j1 ]; s' }% O2 S# c
ทุกครั้งที่ขยับตัวกระดิ่งที่แขวนอยู่กับปลอกคอสีส้มของมันก็จะส่งเสียงกริ๊งๆ จำได้ว่าช่วงแรกที่ซื้อปลอกคอมาใส่ให้ มันพยายามใช้ขาหลังเพื่อถอดออกหรือไม่ก็เอาหัวตัวเองไถๆกับพื้นเหมือนรำคาญจนผิวหนังบริเวณคอถลอก ผมเกือบใจอ่อนถอดให้มันแล้วแต่ใหญ่บอกว่าไม่ เพราะที่ปลอกคอมีจี้สลักชื่อ-ที่อยู่พร้อมเบอร์โทรเผื่อว่ามันหลงทางคนที่เจอจะได้ส่งกลับบ้านถูก# V5 Y& C& B3 M$ H
# v; e2 _# m2 m! ^; c. _
3 c, G O Z0 F( aใหญ่พูดกับผมอย่างใจเย็นเมื่อผมน้ำตาคลอสงสารมันว่า ‘ถึงมันจะฉลาดแต่มันก็คือหมา พูดไม่ได้ขอความช่วยเหลือไม่เป็น คุณจะถอดปลอกคอมันผมไม่ว่าแต่นั่นคือมันต้องอยู่ในห้องนี้ ผมจะไม่เอามันไปด้วย’
1 Z( g! U; J9 n& k6 l L4 ?& V% x( X0 _6 h3 o& \
- w* [' C* E, u
แล้วผมจะเลือกทางไหนได้อีก ให้มันอยู่แต่ในห้องผมก็สงสารมัน มันตัวโตขึ้นกำลังอยู่ในวัยซุกซน ต้องการพื้นที่กว้างๆในการวิ่งเล่น ยังจำวันที่พามันไปวิ่งเล่นในสวนสาธารณะได้อยู่เลยมันวิ่งไปรอบๆหนอง ไล่นก วิ่งขึ้นลงสะพานมุดพุ่มไม้ เล่นกับสุนัขตัวอื่น ดูมีความสุขจนผมที่วิ่งออกกำลังกายอดจะยิ้มตามไม่ได้
/ W. `. _+ ]/ w
$ b% ^" t; T, q* A6 e! _5 f$ L
) ]# j# q- o. t& Cเพราะอย่างนั้นผมเลยต้องใจแข็งให้มันชินกับปลอกคอที่ใส่เพื่อให้ใหญ่เอามันมาด้วยเวลาขายก๋วยเตี๋ยว+ o' y, J! c& O
) l2 K- c$ o) ~* b2 H t4 Z" T5 H7 \
+ a0 d3 S" o! \, Eมันดูตื่นเต้นดีใจ เมื่อเช้าตอนผมกับใหญ่ช่วยกันเตรียมร้านมันก็วิ่งหายเข้าไปในประตูภายในหนอง ชั่วโมงกว่าๆถึงวิ่งหอบลิ้นห้อยกลับมายกขาหน้าข้างหนึ่งสะกิดขาใหญ่ยิกๆ เขาเขกหัวมันไปทีก่อนเทน้ำใส่ชามประจำตำแหน่งให้
: C% N" G/ t0 k6 r
: F0 Z8 z- \3 t& f8 M$ ]* X
[9 u% h' ?5 Sนี่ก็คงไปหนีเที่ยวมาอีก2 y0 L% d6 R* ^) L8 w
8 V9 L2 d9 ]7 T6 v
, ^" Q. s4 Z; e! _; K/ x8 ?“ไอ้ตี๋ มานี่!” เจ้าตี๋น้อยหันตามเสียงเรียกของเจ้านายมัน หันกลับมาเอาขาหน้าข้างหนึ่งตีลงบนฝ่ามือผมสองทีก่อนวิ่งกระดิกหางดิ๊กๆไปนอนลงตรงที่นิ้วใหญ่ชี้ มันคือที่ว่างหลังรถเข็นตรงมุมเสาข้างกำแพง
" [. v! Y5 U- T. M: A" j
S8 F* M) N6 V" R4 Y' o/ U/ O8 q, B: F+ [# x. D V: _
“หมาเชี่ยไรวะฉลาดฉิบหาย” พี่มิ่งมองตามไปอย่างอึ้งๆ อยากจะบอกว่าไม่ใช่ใครจะไปสั่งมันก็ได้นะ ไม่ค่อยฟังหรอกต้องเจ้านายมันคนเดียวเท่านั้นแหละทีเดียวอยู่เลย อย่างผมบางทียังต้องพูดซ้ำหลายๆครั้ง/ c& P, [0 V9 T- `5 q
0 q; ]- K: S: O; W
( ~3 s9 I# O5 D: zผมลุกขึ้นไปช่วยใหญ่ยกชามมาเสิร์ฟแต่เขาไล่ผมให้มานั่งซึ่งแน่นอนผมไม่ฟัง& B9 l! { R. }. U! B* `8 }7 [9 a
+ k$ F$ x I6 m- \3 {" ?% K% k: Y; K& o
“ก็อยากช่วย”
) q( J6 m- z; J/ }: `; l+ U# w- Y. }
0 p$ U$ G0 X5 x! V4 Q
) b! j# Z8 |) \ q“ไปนั่งพักเถอะครับเดี๋ยวคุณต้องกลับไปทำงานอีกนะ”' B; E; _" Q' w! R2 M: `
8 J7 R( K# L/ X- n. R3 D
, r- l- k; t/ Y; V/ @
“ขายดีมั้ย” ผมหรือจะสนก็เปลี่ยนเรื่องกันไป
3 |" g7 @/ I, b9 r8 G$ c( U2 R, W& P: @% T' v; P6 ]) c0 {
0 E0 T( U3 t7 n* Q/ g“ก็พอได้เมื่อเช้าเงียบๆ สายๆมาหน่อยก็เริ่มมีคนแต่ก็ไม่มากมาทีละคนสองคนอย่างที่คุณเห็นมีคุณนี่แหละโต๊ะที่มาเยอะสุดของวัน”
* f' j) b6 }1 ^. O. {6 k2 L' A* I* ^( j9 [3 X) m7 O( o* X8 K' G
; A& k9 W9 h9 Q8 u; E
ผมยู่หน้า8 k. g* j, [+ ~- x. H
+ R: A7 k% i. e) m; r0 f6 j9 }9 A: G6 v& m! J
“นึกว่าสาวๆจะมาต่อคิวซื้อซะอีก”
* _% C* u4 L) v: e, {4 M& [( |4 u7 Z- q; S
' v, z- p T; I' z e/ S- ~7 \“หึๆ ไม่ใช่ในละครนะ”
! x2 j; \0 E" b; z; f6 K, z5 k7 Y1 P+ e' N
5 \1 r! c* F, v( J: w, m
“นั่นสิเนอะ”% l) o }, B" W% i
: S t3 H" y" ]- I. y) D* M" E9 h: b% G8 Y# L3 E! Y
ถ้าในละครมีพ่อค้าหล่อระเบิดมาเปิดร้านขนาดนี้สาวๆคงแห่กันมาซื้อต่อคิวกรี๊ดกร๊าดกันจนร้านแทบแตก แต่นี่คือชีวิตจริง ถึงผมจะแอบเห็นลูกค้าสาวๆแอบกระซิบกระซาบดี๊ด๊ากันถึงความหล่อของพ่อค้า แต่ก็นั่นแหละ...ร้านที่จะอยู่รอดได้จริงๆต้องพึ่งรสมือความสะอาด และราคาที่สมเหตุสมผลกับปริมาณ % t K: M' q6 ~3 W4 m6 C4 K
% _1 u: Q" j5 L0 R* E0 L
) C3 M. }& T; g6 b) p
เมื่อก๋วยเตี๋ยวสี่ชามมาเสิร์ฟผมก็กลับมานั่งทานที่โต๊ะ ระหว่างนั้นก็มีลูกค้ามาเพิ่มอีกหนึ่งคนเป็นลุงมีอายุคนหนึ่งซื้อสามถุงกลับไปทานที่บ้าน พี่มิ่งขอเบิ้ลสองพลางชมว่าอร่อยไม่ขาดปาก ส่วนไอ้ปอนด์ถึงจะยังไว้ท่าบ้างแต่ก็เห็นว่ามันซดน้ำซุปจนแทบไม่เหลือ จนผมกับพิณแอบลอบยิ้มกันสองคน
% W9 Y, X8 B# H8 J2 o. {
! k; Z! ^: ]% g; Z! N
' I- o3 L8 T) Y# ^8 [! G0 L
: P' Q, b* I+ n) B: I. h0 d' r+ R0 i( m h# \* u
เหมือนทุกอย่างจะไปได้ด้วยดีแต่ทางที่ดีก็มักมีอุปสรรคเสมอ( z1 ?! p% B2 k1 H* n. k
- v# r9 l1 o9 v/ @
8 O+ f! X+ P; ~* A
เมื่อหลังเลิกงานผมมาช่วยงานที่ร้านช่วงเย็นลูกค้าหนาตาขึ้นกว่าเมื่อตอนเที่ยงเรียกได้ว่าถึงไม่แน่นร้านแต่มีเข้ามาเรื่อยๆ
8 M; Q% Q4 q) \! t# {$ c6 q& t$ w/ [) N" d; L% Y. G
" A8 a% D3 U ^( ~4 U& o
แต่เรื่องมันอยู่ตรงนี้ต่างหาก2 p @% C" M( ^/ C0 H4 ~& K; Y, Y: `
+ O n$ k z2 g& c
6 x+ ]& c4 M2 u$ q; y( l: C“ค่าที่อะไรกัน พวกเราเซ็นสัญญาว่าจ่ายเป็นรายเดือนนี่” ช่วงประมาณทุ่มนึงก็มีผู้ชายหน้าโหดสองคนขับรถมอเตอร์ไซค์มาจอดหน้าร้านพร้อมกับบอกว่ามาเก็บค่าที่รายวัน* u$ v1 V6 ^, s0 \; s
7 h% X4 I) q3 N. w5 H' o7 X8 L0 ]1 h; o0 i
รานวันแป๊ะแกสิ!! ดูก็รู้ว่าพวกทำกร่างไถเงิน6 Y- Q6 h2 C o; h, {
, g" E% i, O; V. Y. ?
! ?2 v% s2 T! A“นั่นมันก็ส่วนรายเดือนไม่เกี่ยวกัน ถ้าอยากอยู่อยากปลอดภัยมีคนคุ้มครองก็จ่ายมาซะวันละสองร้อย”$ N' u3 g* w4 @
- }+ q: _- I* {- Y( ^" O
8 G) i" s2 r% x# U“สองร้อย! จะบ้าหรอขายก๋วยเตี๋ยวตั้งแปดชามกว่าจะได้สองร้อย อยู่ดีๆจะมาเอา ไอ้ความคุ้มครองอะไรนั่นเราไม่เอาหรอก” ผมโวยวาย ลูกค้าที่นั่งอยู่หันมามองจนผมต้องเบาเสียงลง แต่ก็ช้ากว่าพ่อคนตัวโตที่แทรกมาด้านหน้าและดันผมเข้าไปหลบข้างหลังเขา: {2 y6 W. w0 W* G; }, [3 h
) X! s# h3 R2 O% }' Z5 A
8 j' l: d2 X4 ?0 U" Z) ]5 P
“เฮ้ยถ้าไม่จ่ายก็ขายที่นี่ไม่ได้!!”
5 ^9 [$ ~+ j' v: K' A9 a% B" }5 d! v" Q
4 i. G' p9 ?/ n: k# x1 S
“มีสิทธิ์อะไรวะ” ผมตะโกนข้ามไหล่สูง ใหญ่หันมามองทำนองให้ผมเงียบก่อนหันไปทางไอ้บ้าสองคนนั่น
/ g/ }& Q8 ^2 c2 H! J/ N+ _9 V6 I5 w# g* ^& ~8 S* R1 R3 ^0 V4 q
( \( E7 K! {. Y" K, Z v“สองร้อยใช่มั้ย”+ _+ s6 o. y+ n# ^9 a7 z: X
1 I0 f3 A; _: k8 P- u. c9 i5 O! f7 l. e2 g
“เออ”; v' ]: S) i) v& G9 s8 c8 V
& o0 z; W* x+ c* B1 ?
2 c) P! B! i: d3 K6 q7 T" l: Rใหญ่พยักหน้าแล้วควักเงินจากกระเป๋าผ้ากันเปื้อนส่งให้พวกมัน' _# n, @0 i, \
8 | ` C* P" U0 T1 A7 J' k- t) K
1 Z) [" B0 g& Q“ใหญ่!!”+ ]7 U7 ` {- @; y- k) o) q
; p3 |4 N' E2 ?; A! @ N# M8 @
/ k- y$ Y& t: j4 l# c“แค่นี้ก็หมดเรื่อง” มันตบแบงค์ร้อยสองใบลงบนมือแปะๆก่อนเดินออกไปด้วยใบหน้ากวนตีนมากผมโมโหจี๊ดๆจะไปเอาเงินคืนแต่ใหญ่ก็รั้งแขนไว้
/ {6 d4 T. k; Y3 k/ V# q( t7 {7 E# z! w& I- m; l2 ^
7 M9 q; F/ S( k% t: m
“คุณ...เราต้องหากินแถวนี้อีกนานร้านกำลังไปได้ดีถ้ามีเรื่องตั้งแต่วันแรกลูกค้าคงไม่กล้าเข้ามากินอีก”
7 `4 ~5 X3 o' K' X( Z3 e+ ]6 m1 m9 m% P) L* @
0 h" [! i G9 A' F; R“แต่วันละสองร้อยเลยนะ!!”" y* c, R0 P0 z1 Q; w
; v, c/ d/ @1 j
3 @% |7 u8 f$ N6 ~2 k
“คิดซะว่าแลกกับความสบายใจของลูกค้า”
* _7 c- v! C# _! [# t1 O9 D& V* _9 n3 h) Q# q: D
9 S& C* |9 M9 }9 Y" g
“ทำไมเราไม่แจ้งตำรวจล่ะ”
4 b9 p$ n& F* \. B4 L6 n
) F1 ~4 G$ g$ O; L( U) h$ d
0 y! c P# J5 B& X8 k6 D. p! o“คุณคิดว่าพวกมันมาป่าวประกาศเรียกค่าคุ้มครองขนาดนี้ตำรวจจะทำอะไรมันได้เหรอ เผลอๆมีคนใหญ่โตหนุนหลังด้วยซ้ำ คุณเล็กเชื่อผมนะ” ใหญ่จับมือผมขึ้นมาก่อนใช้มืออีกข้างลูบแผ่วอย่างปลอบโยนให้เย็นลง
3 w- W; }" p! w3 U) A( ^. X
8 ~# c T- L. E- `- ?3 c- d# M- x( B: B. Z
ฮึ่ย!! แล้วผมจะทำยังไงได้ล่ะพ่อครัวใหญ่เขาตัดสินใจแล้วนิ!! b0 n4 H% d/ y# I* T# q
# | n% H+ N6 o! ~* p) U
# E0 O* ^; r. w/ I) Q* _$ Oน่าเจ็บใจชะมัด! : y- G, n' I& e7 m% F, k
|
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2020-4-19 22:43:59
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2020-4-19 23:15:50
โพสต์ 2020-4-20 00:58:06
โพสต์ 2020-4-20 01:02:04
