|
เร่ร่อน13. J2 U7 \ @2 Y! {- X, B; {
5 H/ ]# N8 z6 S& w2 ^# u" P% L
' M: r6 G" K/ g9 a9 c5 H. c, E8 T# d. f: I z* u
. r: P |& k: e5 h9 P# r- k8 j0 ~
, N' D% G' r& K+ e3 p% u3 ^
วันนี้เป็นวันเปิดร้านวันแรก( e) N0 M' r+ \; C. I7 V
: B, ]. P& R- x) V+ K( g
1 \3 ~2 j3 m' W. }& a- gแบบว่า...ตื่นเต้นนนนนนน" d! t8 W; y% E& l- |* i4 a
5 G& r. w, Z+ m4 o& z7 ~ y. H$ p7 i7 o( p% h' \- b5 d5 r, K
ผมกวาดตามองไปรอบๆบริเวณร้านอย่างตื้นตันใจ รถเข็นสีฟ้าสดใสที่มีตู้กระจกวางตั้งอยู่ ภายในตู้มีเส้นก๋วยเตี๋ยวขนาดต่างๆทั้งเส้นเล็กเส้นใหญ่ หมี่ขาวหมี่เหลืองถาดใส่เนื้อสดเนื้อเปื่อยข้างกันมีถุงลูกชิ้นวางเบียดอยู่ ชิ้นหมูแดงหั่นเป็นชิ้นเรียวยาวแขวนห้อยกับตะขอดูน่ารับประทาน
; q& @' I% |! G2 q1 D+ `; s: t0 l5 {% \6 B% W
7 N1 y6 ~* x$ E2 t9 N
ข้างๆกันในช่องกลมมีหม้อก๋วยเตี๋ยวไอควันสีขาวลอยวนรอบๆรอยปิดของฝาหม้อส่งกลิ่นหอมของน้ำซุป
6 g+ U. Y, m8 T$ B! L! `; B# V" |( g4 U$ i* N# T5 G
" q& i) J2 a* Bเหนือขึ้นไปด้านบนมีป้ายพลาสติกสีขาวติดสติ๊กเกอร์สีน้ำเงินว่า‘กินเส้น’ แขวนเด่นอยู่- B2 M- k. d5 y! w
4 _( Q+ w" N5 y+ h% V {+ T
2 z" [1 N0 _& R5 dถัดไปทางด้านขวาร่างสูงใหญ่ของนายหมาตูบกำลังกางโต๊ะพับหน้าเหล็กสีแดงเป็นแถวตอนสองแถว แถวละสี่ตัว ให้ผมที่ยืนพักเหนื่อยหิ้วเก้าอี้หัวโล้นสีเดียวกันไปจัดวางตามโต๊ะที่ถูกตั้งไว้แล้ว2 Z3 k& k# Z. I% V. K+ {
/ U5 I6 h3 P' ^, l4 `; i& \
y* k! \9 ?2 d1 p9 P. z! a
“คุณเล็กไปทำงานเถอะเดี๋ยวสายนะ ที่เหลือผมทำเอง” ใหญ่ที่เสร็จจากการกางโต๊ะตัวสุดท้ายเดินมาแย่งเก้าอี้ก่อนบอก3 `' O h8 A6 m/ g8 P
4 x6 K, Z+ Z8 d# N$ w" H( r; Z3 J
( @2 m- i% v m9 ], |2 r3 t, [( X“ก็อยากช่วย” ผมมุ่ยหน้าให้คนที่มาแย่งเก้าอี้ไปจากมือเพิ่งเจ็ดโมงสิบห้าเองเหลือเวลาอีกตั้งเยอะ!! ที่ทำงานผมขับรถสิบนาทีก็ถึง!
' f# V: ?- {! m( {% N% R: Z
. |% G5 h. x, @ o4 e( u8 f8 v( T6 k& h8 B; E+ ^$ j. n
“เหลืออีกนิดก็เสร็จแล้ว เดี๋ยวผมทำต่อเอง คุณมาทานอาหารเช้าดีกว่าเดี๋ยวผมทำให้” ใหญ่จับไหล่สองข้างผมจากด้านหลังดันให้มานั่งบนเก้าอี้ก่อนจะเดินไปทำก๋วยเตี๋ยวกลิ่นหอมน้ำลายสอมาให้ผมหนึ่งชาม
8 k' _% O, K. L5 Y+ J
$ z4 }2 u! y5 s, ]4 t: z. ~( u* A7 z8 z0 e4 V9 d
“ว้าววว น่ากินจัง” ผมสูดลมหายใจให้สัมผัสกับความหอม แววตามองชามตรงหน้าอย่างวิบวับ เต้าหู้ไข่หั่นเป็นแว่นชิ้นหนากำลังดีวางเรียงอยู่บนเกี๊ยวกุ้งชิ้นพอดีคำกับหมูสับปั้นก้อนกลม ทุกอย่างลอยเด่นอยู่ในน้ำซุปสีชมพูอ่อนใส$ ~# s7 p& ]" a1 y# V* u; l
$ C0 d' Z+ z& B- Z9 R
2 n9 @$ M1 X, t6 ^“เกี๊ยวกุ้งเต้าหู้ไข่มื้อเช้าเบาๆท้อง” ใหญ่ทิ้งตัวลงนั่งเก้าอี้ตัวตรงข้ามก่อนส่งสายตาให้ผมลองชิม
# g/ m9 w' \' `# @
$ \' R1 m* z( v4 I3 k1 _) r6 Z/ e/ w
ผมตักเกี๊ยวกุ้งและก้อนหมูสับขึ้นมาในช้อนเดียวกันส่งเข้าปากก่อนตามด้วยเต้าหู้ไข่และตบท้ายด้วยการซดน้ำซุปตาม
9 [% K8 Q/ A# f/ Q# i0 k
, H% m J% G2 z! X% u3 H+ N! z! ~& V1 B+ e; G/ }' n D
“อื้มมมม อร่อยอ่ะ ฉันไม่เคยรู้เลยนะว่ามีเมนูนี้ในโลกด้วย ทำเป็นเมนูแนะนำของร้านเลยมั้ยเหมาะเป็นอาหารเช้าอุ่นๆท้อง” ว่าแล้วก็ขออีกคำ
, I! F: C4 J: u# ^
! u% f& H, _1 y: V4 K3 j" R) `7 i s. |2 y* C4 `: K
อื้มมมมม อร่อยยยยยย3 B1 }% g6 i# g% H- @( U' k
$ n" A" b) b- ?
. @% N; g- `" m6 f% ]# ~& `. C' i“ผมไม่ได้ทำขายทำให้คุณทานคนเดียว”
, J2 d. F, y- T2 W% | B5 f+ z+ H3 U* s) O; E- [1 a
. x0 q6 T ~; ~: [5 e8 ]
กึก* _$ C/ X0 [: h% U8 W! v6 F- h
p) |/ p) ^& Z
9 t1 u! P8 d; c
ฟันกระทบกันช้อนดังกึกอย่างตกใจ...
6 ~/ e" l9 k7 K Q2 n
8 O' S* |3 o. Q l+ e# s* O
. N T! D/ c9 a6 q+ C4 y* T$ Mใหญ่ก็พูดด้วยน้ำเสียงธรรมดาแต่หัวใจไม่รักดีของผมดันกระตุกอย่างแรงจนน่าตกใจ
) h+ r0 ^. z4 u. u
* v3 E9 N; V6 @# L# `; A& W, w$ N/ S3 I* e6 M& L2 o- ?
ทำให้ผมทานคนเดียวอย่างนั้นหรือ K; ^2 W3 K, p( _- C& ^
- y0 W+ w* ~# a k( x: x5 B8 u9 G' T5 V! C5 e
จะเหมือนละครดังหลังข่าวที่เพิ่งจบไปหรือเปล่านะ...
% m8 J8 C K" p+ y* S7 R- |8 Q3 X# M' h* ^
" J# i3 {$ V1 ~7 Z2 s$ D& U...ขนมรสพิศุทธ์เพื่อกระรัตหญิงที่รักเพียงคนเดียว
* x( m$ j7 C- u6 K. ?" u( D5 A- ?% z3 A0 [# w. N: P4 y
7 Y1 E) `7 h: X' w& a) ~( s5 L
...นี่ก็...เกี๊ยวรสปุญมนัสจากนายตี๋ใหญ่8 A" G* \4 Z# L1 r% I9 ?) V! O! I& Y
9 C* R: I# Q5 d. \) L, n9 B; p1 A; ]' b* J7 l/ F1 _6 I4 N- {1 V
ฉ่า!!
3 Z6 f8 W0 K7 d
5 M0 U) N6 c+ J( l/ H8 h
. w6 ?& T, R' }& k8 gเพียงแค่คิดใบหน้าผมก็ร้อนฉ่าดั่งไฟลามทุ่ง งือบางทีผมก็มโนเพ้อพบเกินไป จนรู้สึกได้ถึงพลังงานบางอย่างที่แผ่ออกมาจากภายใน T^T
4 }6 u: |* |! I3 I6 F
4 ~6 B7 k7 \6 J5 F# M" M9 T0 E; Y: B; A2 {1 _
“คุณเล็กอิ่มแล้วเหรอ”
8 r$ s! s, z% W& a6 o5 a
5 V. I- ~( Y* Z! G6 W1 \" V
4 w. j N1 r, l' k; r0 {6 }4 y0 pผมคงตะลึงค้างนานเกินไป จึงกระพริบตาถี่หันหน้าไปมองใบหน้าคมก่อนส่ายหน้าหวือ5 a8 U9 c/ h; N
& n4 }! T K/ y* ]! o
( l$ `. d- C7 @3 y) W6 q( Y
“ไม่ๆแค่รู้สึกเหมือนติดคอน่ะ แต่ตอนนี้ไม่เป็นไรแล้ว” จากนั้นผมก็จ้วงเกี๊ยวปุญมนัสเข้าปาก ค่อยๆเคี้ยวกรุบกรับรับสัมผัสอย่างละมุนทั่วถึง รู้สึกว่าคำนี้มันอร่อยกว่าที่เคย ต้องทานให้หมด! แม้แต่น้ำซุปผมก็จะไม่ให้เหลือ!
! f7 ^6 m( _8 }( T# I9 x1 i
! N, _2 Z. ^ Z& [/ v5 C2 [5 c1 I* A0 P4 i
“ค่อยๆกินสิครับเลอะหมดแล้ว” ใหญ่ดึงทิชชู่จากม้วนส่งมาให้ผมยกถ้วยซดเป็นครั้งสุดท้าย เสียงก้นชามกระเบื้องกระทบโต๊ะเหล็กดังตึงสองมือยังประคองอยู่ข้างชาม แต่ใบหน้าหันข้างไปทางนายหมาตูบก่อนทำปากจู๋ ปรายตามองไปยังกระดาษชำระที่ยังคาในมือเขา2 y* g1 j2 A7 y4 m
" |0 `3 |5 V) Z
1 J5 N4 }. _( z1 ~, r8 Z
“คุณเล็ก...”6 U8 t/ X) v8 G" N2 B# x
8 e0 E }' B1 Z3 u
& ?% p2 `+ k+ a( {3 d7 b- T6 Q Y“เช็ดให้หน่อย น้าๆ ดูสิๆเลอะหมดเลย” ว่าแล้วก็ส่งลิ้นเลียไปรอบๆริมฝีปาก ใหญ่หลุดยิ้มกับความมากเล่ห์ของผม สุดท้ายก็ยอมยื่นมาเช็ดรอบริมฝีปากให้อย่างเบามือ
, W2 i- \$ F& k4 i ~
& \& v. l8 c& o1 A$ X0 \6 ` p7 _# a4 j9 M. M5 e8 u
ผมอมยิ้มพร้อมทำปากจู๋ไปด้วยจนรู้สึกเมื่อยปากเหมือนใหญ่จะหมั่นไส้จนทนไม่ไหวจึงลงแรงบี้ทิชชู่ลงบนริมฝีปากผม ( U% q$ d$ s! ]3 H* d8 o. D- ?
- H" X) p+ o. A& K4 a# X, ^
/ z% y$ l% n$ J6 P7 x8 mส่วนผมหัวเราะอย่างอารมณ์ดี' G \) b5 ?* Y' U) Z7 n
4 c4 b: m! J- T+ K7 `% D
g# J' D1 t& M* I/ O& A8 b. {7 Bฮะๆ ผมน่ารักล่ะซี้!!
+ ]3 x" l% b$ F+ w" F+ v9 q+ V5 J6 I. |, q# Q" s# ?
9 n* Q* m1 n! F5 h“ไปทำงานได้แล้วครับ” เสร็จแล้วเขาก็เอ่ยคำนี้ออกมาผมยกนาฬิกาข้อมือขึ้นดู เพิ่งจะเจ็ดโมงสี่สิบเอง
( L |7 ]" g/ e, w. X% U! G/ {$ J. q" \
8 |0 T9 w& j2 A9 r+ H& J
“เดี๋ยวสิ ถามก่อนๆทำไมน้ำซุปมันถึงมีสีชมพูใสๆอ่ะ” ความสงสัยน่ะส่วนหนึ่งที่เหลือคือต้องการถ่วงเวลาล้วนๆ
- y: D2 e; j$ c+ y2 o9 L' C& E3 y2 B- x2 o" F* I. ]
" c6 h' b: F5 {
แล้วเหมือนใหญ่จะหลงกลซะด้วยเขาระบายยิ้มอ่อนก่อนอธิบาย' {: j/ J1 P2 b* x V9 F6 ~
: y1 p t0 M' Y* _% \
3 W7 [. f! q: _4 d! |9 _) }
“ผมยีเต้าหู้ยี้ใส่ลงไปนิดนึงมันจะให้รสเค็มคนละอย่างกับน้ำปลา ให้กลิ่นหอมกว่าด้วย”
3 ~: j# d8 n1 k- `3 H p7 }; S9 v4 }( a& M$ u" b' _
% J4 K: c3 f x
“อืม”
# B) r& ^ p: p' X ^. Y6 o
$ s; B! Y' h: w! i( Z6 n* B: q& s7 e) Q* \) p6 e
“ถ้าอย่างนั้นก็ไปทำงานได้แล้วครับสายแล้ว” บู่ววววว แกล้วหลงกลนี่หว่า ไปก็ได้ ชิ
. s4 o5 O* a( Q. p- z$ y4 T6 [
1 b3 F' n, i( K! \. [3 z
) e. e- `. g" D“งั้นขอให้ขายดิบขายดี เที่ยงนี้จะแวะมาหานะ” เขาพยักหน้ารับ ผมเลยได้โอกาสยื่นมือตะปบไปยังแก้มทั้งสองข้างก่อนจ้องเขาด้วยสายตาดุ “อย่าเที่ยวไปมองลูกค้าสาวๆนะ”
' c8 L0 l5 D8 j: `9 y5 n% i# r4 T" f' J% M% u
3 X/ f: o }! T [% ?: F% s2 V“ฮะๆ” # J$ U+ N. x: q/ V. |9 E, v, d
, V+ B% [6 K( f; O3 I! w
% Y8 g1 e+ X: f& B“ใหญ่...เล็กซีเรียสนะ” ผมปั้นหน้าจริงจัง
- ?2 z/ E/ @& W) t2 d; E% N3 ^) w
3 I- _+ D# o1 }: N
7 n) G3 y% o; J1 q9 Y# ?“ผมจะไม่ทำอีกสัญญา”/ k. C5 K7 Z) Y9 T5 B. f- a
' `1 ^$ [! P4 I, j* Y) Q. B( t+ q( a5 U1 \4 I! w/ T
“ต้องอย่างนี้สิน่ารักที่สุด”: I4 D, V$ X8 d3 D
; ^ Z' j6 K, I* g
) s, N" O" [: S, a: W; g- p" u4 ]จุ๊บ!!
, {* i m" M: ^- ~) q& u+ D" p& N" T# I$ D$ M) l. i
- v# ?6 H7 [) g“คุณเล็ก!!”( O' p6 {" {* w! `5 s, q* {# F1 y
c: h4 f' S( e x, [ v0 f) Y7 {7 H
! z0 e* e1 I) V0 O0 U! }8 _" j1 L+ Pผมยิ้มกว้างโน้มหน้าจูบลงบนมุมปากอย่างรวดเร็วก่อนถอนออก ใหญ่จับข้อมือทั้งสองข้างของผมดันออกอย่างตกใจ เค้นเรียกชื่อเสียงหนักพลางกวาดสายตามองซ้ายขวาอย่างเกรงว่าใครจะเห็น
6 B( x/ p% ]; ?; X3 c4 P! k+ K7 ?, B0 [9 b
- I ?: l1 q: x9 ]
“ฮ่าๆเที่ยงนี้เจอกันนะโชคดีน้าพ่อค้าหญ่ายยยย” ผมลอยหน้าลอยตาอวยพรอย่างอารมณ์ดีก่อนเดินผิวปากไปยังรถตัวเองที่จอดเทียบฟุตบาทอยู่
( a" B- I! o3 Y7 F/ w
0 b1 ?: k4 Z6 @5 e# w- [, I+ i, _ u' ?
แหมะ นึกๆดูแล้ว เหมือนสามีภรรยากันเลยเนอะ ฮ้ามีความสุขจัง3 c$ a1 E+ F- y. p# u
0 K7 M- [4 B/ o# o
2 R% i1 \5 U2 U) D3 f) r( X) J; C* e3 l2 z
8 Z Z2 w# c9 I, u1 X+ H* F
" b8 w5 ^9 S, }% ]0 f6 m4 O( h
ผมมาถึงที่ทำงานด้วยเวลาขีดเส้นตายพอดีนั่นคือแปดนาฬิกาตรงเด๊ะ ไม่ได้แวะเข้าไปดื่มกาแฟเดินตรงเข้าไปยังโต๊ะทำงานเลย ชะงักเท้าชั่ววินาทีเมื่อเห็นร่างของใครบางคนนั่งอยู่บนเก้าอี้อีกฝั่งของโต๊ะ ถอนหายใจเฮือกหนึ่งก่อนก้าวมุ่งตรงไป& q( p1 R, \1 G) J; y* X# q4 o6 y d
( y7 }( O6 H4 ?- |3 `$ c
8 u$ I1 \2 `+ s, |“สวัสดีครับหัวหน้า” ผมนั่งลงบนเก้าอี้พลางยกมือไหว้ ในฐานะที่เขาเป็นหัวหน้าและอายุมากกว่าผม
1 [# f: @) V( M8 g, u( e* `' h# Z% X& W. U8 a9 Q6 p
+ T& r' b T. x+ R5 u: S“วันนี้มาสายนะครับคุณเล็ก” ผมขมวดคิ้วยกนาฬิกาข้อมือขึ้นดู% s' W$ K6 ^: D O
8 L, K+ n! o9 L% O
7 i( m0 H9 l" C! [5 {) c
“ก็แปดโมงเช้าพอดีนี่ครับหรือว่าหัวหน้ามีงานด่วนจะให้ผมทำ”
: d! o( ^/ `/ m% q `" p' y0 G7 a) x" I! T5 d) z( D+ m
( ?6 G: P% [4 o( t8 r“ก็ไม่ครับแต่...เรียกหัวหน้าแล้วฟังห่างเหินจัง”" @5 u7 [5 q* F' G! u
, t! W! T0 [4 U( k9 p1 D6 m; E
$ l8 L% Q8 W- [# Q8 ]) p“ก็หัวหน้าเป็นหัวหน้าผมจริงๆนี่ครับ” # v4 s" ^5 S1 u' s. E: I
y8 I# H% h4 {5 b( i
* h" b- C3 f0 _) a“เฮ้อ คุณเล็กนี่ก็แอบดื้อเอาเรื่องอยู่นะ”
+ M( H: u9 f0 P* r
6 S; `. a2 I+ l# u8 r3 o$ _+ z2 ~& \7 P- l$ D
หลังๆมานี้ผมจะเรียกเขาว่า ‘หัวหน้า’ แทน‘คุณพชร’ เพื่อรักษาระยะห่างไว้เพียงหัวหน้ากับลูกน้อง แต่เหมือนคุณพชรจะไม่เข้าใจเอาเสียเลยมื้อเที่ยงถ้าผมเลี่ยงได้ก็จะเลี่ยง แต่ส่วนมากผมจะทนใจแข็งกับลูกตื้อของเขาไม่ได้นานสุดท้ายก็ยอมใจอ่อนไปทานมื้อเที่ยงกับเขาอยู่ดี เลยต้องใช้วิธีลากไอ้ปอนด์ไปด้วย แต่มันก็เป็นเพื่อนทรยศที่ไม่ค่อยให้ความร่วมมือ ยิ่งมารู้ว่าผมพาใหญ่กลับมาอยู่ด้วยกันมันยิ่งแทบจะเอาผมใส่พานถวายตัวให้คุณพชร 7 `; E' S! _) G) {* M. c
) ~& J. K$ L8 u0 b+ r# K$ F
9 {9 @* Y" @) a' G5 G# g3 p G
เฮ้อ เกิดมาเป็นปุญมันสนี่มันเหนื่อยใจเสียจริงๆ( ?& [* j9 _: Z z+ k3 A/ D
( c0 s7 u6 `% `, G* r& P
3 ^. o1 s G+ C" W y) E) G8 |: ]% yไหนจะต้องคอยเลี่ยงคนหนึ่งแล้วยังต้องหาทางเข้าหาอีกคน& d/ X8 \5 M! E3 A4 i* q3 h
6 [2 j; K7 w% ]( |0 p
5 l# y5 s2 f& h& E( _' o' o“หัวหน้าเที่ยงนี้ผมขอตัวนะครับ พอดีมีธุระ” เพราะเที่ยงนี้ผมจะไปเป็นผู้ช่วยพ่อค้าใหญ่ทั้งในทางให้กำลังใจและกำลังกาย
# o" ]2 _# i/ ^) u8 `, p' ~3 @( \! w' b, D: ?
* M! a, i. v) h# L% O“อ้าวงั้นเหรอครับ นานมั้ย ผมรอได้นะ”+ r) ?0 I" ], q8 J. D( _
4 k. i2 M# Q% L' W# Y
6 \, B7 {/ T( S4 ^7 j- f“เอ่อก็นานอยู่ครับ คือ...ความจริงแล้ว...” บางทีผมควรจะใช้โอกาสนี้คุยกับหัวหน้าให้รู้เรื่องไปเลย# E2 |- j" H, Z r
7 d% m/ g% Y$ D5 y4 g% A y
4 M/ b4 M% o: `. x$ `, E“...” หัวหน้านิ่งรอฟังอย่างตั้งใจ' m7 u: m7 s* L- c8 x7 i/ ]
$ ]3 v- n, E7 N
1 n' F3 |: T6 a C, P6 m/ V3 T3 d“ผมคิดว่าจะไม่ไปทานมื้อเที่ยงกับหัวหน้าแล้วครับ ไม่ว่าวันนี้หรือวันไหน” ยิ่งพูดเสียงก็ยิ่งแผ่ว เอาล่ะหวา ก็ขอให้หัวหน้าเป็นคนแยกแยะออกไม่เอาเรื่องงานกับเรื่องส่วนตัวมารวมกันนะ ไม่งั้นมีหวังโดนเด้งกลับระยองไม่ทันแน่คนเล็กเอ๊ย& \: @' n1 r8 s& R
: O% h. B: c# @& i9 e“คุณเล็กคงไม่ได้หมายถึงจะตัดความสัมพันธ์กับผมใช่มั้ยครับ” ใบหน้าหัวหน้าเปลี่ยนเป็นเคร่งเครียดขึ้นจากตอนแรกอย่างเห็นได้ชัด เอาแล้วไงคนเล็ก
2 O" G I7 n0 h& t9 J. e) a( r+ ?' E1 K, {' {. U& d6 V, Y$ o
: ~7 _2 |2 l4 E“ถ้าหมายถึงเอ่อ ในทางพัฒนาไปเป็นแฟน ก็ใช่ครับ” ผมหลีกเลี่ยงคำว่าคนรักเพราะมันกระดากปากเกินจะพูด “ถ้าหัวหน้าไม่รังเกียจลูกน้องอย่างผม...เราก็เป็นเพื่อนกันได้นะครับ” ผมว่าต่อเมื่อบรรยากาศความกดดันเพิ่มสูงขึ้นจนมาคุเพื่อนร่วมงานคนอื่นๆ เริ่มเมียงมองมาอย่างสอดรู้ ผมขยับตัวอย่างอึดอัดทั้งที่ความจริงน่าจะชินได้แล้วเพราะทุกครั้งที่หัวหน้ามาหาที่โต๊ะทำงานก็เรียกสายตาสนใจใคร่รู้จากคนอื่นๆได้ทุกครั้งไป0 ]' T+ C0 q' [3 a8 z* v5 t+ r
2 L- g$ s, \; m; @, y4 p+ y; q5 b4 a- R7 q3 h: F
“คุณเล็กมีคนอื่นแล้วเหรอครับ”6 l$ V! J" b5 {* W/ C" j5 G/ W" d+ ]
/ d4 T5 P' t8 e% J ~! C/ N4 B
$ G# k: f+ s a. ]/ pอึก เป็นคำถามที่จี้ตรงใจมากซึ่งผมก็คงทำได้แค่ตอบไปตามความจริง
& ~9 O* P) g1 ~7 _& S
0 x8 U. W& w1 S; T& _/ i0 G; O4 \. O; D5 j+ C% M
“ครับ”
# E$ p# E8 }0 U- d8 [$ g; L6 h' ]7 X0 x
4 M% j2 ~1 f( W* J
ทันทีที่ผมพยักหน้ารับความกดอากาศสูงก็แผ่ซ่านรอบตัวจนรู้สึกหายใจลำบาก เรามาคุยเรื่องพรรค์นี้กันในที่ทำงานมีสายตาพนักงานอีกเป็นสิบ ฮืออ ให้มันได้อย่างนี้สิ" T K6 Z2 H' \# P5 r- E
8 Y" d' m: V3 q0 G
- a0 B; V" J# g- e: Lซึ่งถ้าว่ากันตามจริงแล้วคือเขาไม่ได้ผิดอะไร ไม่เคยล่วงเกิน แตะเนื้อต้องตัวหรือฉวยโอกาส มิหนำซ้ำยังเป็นสุภาพบุรุษและเฝ้ารออย่างอดทน
% j0 o1 f6 v5 a, x( Q ], ?3 c" W$ t) N& @* o% n
; J- g7 ?; j) v3 ]
แย่ที่ตัวผมเองที่ไม่ปฏิเสธเขาอย่างเด็ดขาดทั้งที่ตัวเองก็รู้อยู่เต็มอกว่ารักใคร ให้โอกาสอย่างลมๆแล้งๆ บางทีความใจอ่อนขี้สงสารของผมก็ส่งผลเสียมากมายต่อความรู้สึกคนอื่นเหมือนกัน, R. N' @3 F. y8 J& Z
9 t! r2 z* r* ]. P4 ]% t# d
7 Y8 H& h' L z1 `ติ๊ดๆ
7 z3 V+ s/ @3 m) }, f" p9 _
# w$ C7 d2 c0 v* j% g2 s9 A5 n5 X$ Y
อีกฝ่ายจ้องมองผมนิ่งด้วยสายตาผิดหวังระคนน้อยใจก่อนถอนสายตาไปยังหน้าจอสี่เหลี่ยมที่ควักออกมาจากกระเป๋ากางเกงเมื่อมันส่งเสียงร้องเตือน เขากวาดตาอ่านเสี้ยววินาทีก็ถอนหายใจยาวออกมา
p7 N! I) c! J- I& F- s8 }% n' \; q7 `5 R: h
R; V- u" [7 i. A* z/ r“ผมมีประชุมกับหัวหน้าสาขาใหญ่ต้องเข้ากรุงเทพฯด่วนกลับมาเราคงต้องคุยเรื่องนี้กันอีกทีเป็นการส่วนตัว”
# w3 a) B+ W2 V9 P& U S/ v8 V/ M* A3 W1 R* p! ?
( f% {+ S0 M. | {' d; q# U) x
ครืดดดด# @2 b" {9 {8 i% p3 R4 C% @/ r- a; k
9 N% k$ C: v; J
; c; j; G7 w. X* h' s, Hแล้วเขาก็ลุกออกไปทันทีด้วยท่าทางหัวเสีย ไม่มีแม้คำล่ำลาเหมือนที่ผ่านมาในใจผมวูบโหวงอย่างเกรงกลัว เหวยยยยย ผมคงไม่ตกงานด้วยเรื่องนี้หรอกนะผมยังไม่อยากกลับระยองตอนนี้ หันไปเห็นพี่มิ่งที่ถึงแม้จะไม่ได้ยินเรื่องที่ผมคุยกับหัวหน้าแต่ก็คงสัมผัสได้ถึงบรรยากาศมาคุ จึงส่งยิ้มเจื่อนให้กำลังใจส่วนผมก็ยิ้มแหยๆกลับไป
+ S, ^' _; l D H2 b' O. K5 b) F2 G
{! B6 @2 P7 m1 |0 z$ Eเอาน่าคนเล็ก สู้ๆหน่อย: M7 F: I7 w* [. w8 x; p( S
; d# ^7 W9 m, H
, f% k* G' P# [0 `: E$ l& Y* ^1 A
พอถึงเวลาพักเที่ยงผมก็รวบเก็บของบนโต๊ะเพื่อเตรียมตัวไปหาใหญ่ แต่ยังไม่ทันก้าวขาลงบันไดมาชั้นล่างพี่มิ่งก็วิ่งเข้ามากอดคอชวนไปทานข้าวเที่ยงด้วยกัน
6 `* V2 s' b: g: ]0 ?+ S" R" { D0 d, Z
) J3 S' b: L7 ~& @. E# u- h' O“ผมมีธุระน่ะพี่”. a9 o; \* t' t
& g. @! Z0 b/ ^9 G$ }4 W9 C2 t
( p: [3 a. w$ k" d" D/ m
“ธุระอะไรของมึง นานๆจะว่างจากคิวหัวหน้ากูอยากกินข้าวกับมึงจะแย่แล้ว เนี่ย ไอ้ปอนด์ก็ไปด้วยกัน” ผมเหลือบตามองไปด้านหลังพี่มิ่งก็เจอไอ้ปอนด์เดินตามมายักคิ้วกวนบาทาให้! k' |% s& s: R
0 d$ B( ~: `% r% G; R
1 K8 e8 }! C: Q- {" c8 P& m+ R% R“วันหลังๆ”% f3 i7 g; n# ?/ I
( b' f1 S+ ~& z8 k/ z# a, g2 Z5 {+ X) ?* }' k/ z7 a% H- H, {6 n. d% O# L% G
“โนวๆๆ วันนี้” ผมหรี่ตามองพี่มิ่งอย่างจับผิด ทุกทีไม่เห็นเป็นคนขี้เซ้าซี้แบบนี้นี่นา+ H# d" k* | D! ^2 L2 r/ ^
8 `* z& w) M5 v" I& ]
) i# c( \. d) F7 C0 L
“มีไรเปล่าพี่อยากถามผมเรื่องเมื่อเช้าอ่ะดิ” สะดุ้งเชียวนะแสดงว่าผมทายถูก
! e0 Q% z6 F7 F" @
! \( @) s% x+ I3 x
8 f! O q* `+ H: [3 j8 T“ก็ไม่ได้จะก้าวก่ายนะเว้ยแต่ไอ้ปอนด์มันขอมา”/ {/ d3 f9 S- E. t% H
- t; C2 a0 r1 l5 @$ x6 a' _' s' v( [( f9 S/ t
“เฮ้ยมาโยนกันได้ไงวะพี่” ไอ้ปอนด์ส่งเสียงโวยวายทันที+ m6 g, T5 a, J1 T9 \0 C
, M! J4 C) O& A9 S* T
+ N5 A0 m5 f( ]9 M& z“อ้าวก็จริงนี่หว่า”/ G; v n3 A( q& Z3 j
; S3 W5 y" t6 n! X
8 i7 i- x+ A1 a6 i) t
“พี่ก็อยากรู้เหมือนกันแหละ”
+ n; k+ N4 t- n7 N
0 H& C# K5 I8 {3 L: z, S! Y9 e1 v# z6 \' I* _+ D1 W& E3 a5 c
“กูไม่ได้อยากเจาะละเอียดเหมือนมึงแค่รู้ไว้ประดับหัวจะได้เดาอารมณ์หัวหน้าถูก กูต้องเข้าพบเขาทุกเช้านะเว้ย”7 k% K' f; H. G
: S9 [8 i, g4 b# O. n7 C
! c8 N' V0 o g
“นี่พี่...”% Y3 y. w& s- v4 {. E; m* N" `
$ ?0 K& K7 L# w& p) Y2 ?
3 y- b7 Z8 e. c5 e3 F" T“พอๆทั้งคู่ไม่ต้องเถียงกัน ผมยอมแล้ว ดีเหมือนกันช่วยหาลูกค้าให้ใหญ่”
& C8 |# A4 [, Q- h
$ W# D+ `. Y2 Z& [* L @* H( S7 J
( n+ P6 s, z7 p% K4 Q9 C' K“นี่มึงจะพากูไปกินที่...”
9 x' Q: Y. w! b3 d: S4 h) \; @2 s9 _8 F/ a" k) ?! k
0 [3 d; b6 q- a" R& ]“เออ เดี๋ยวแวะไปรับพิณด้วยพี่มิ่งเลี้ยงนะ”- |5 }9 \/ l- I* `
7 D Y) R6 T) d# c0 s
( f) M' Q) V; a$ ]' `“อ้าวซวยกูซะงั้น”
. Z- D2 N b" ?7 U( D& V* H) Y
1 O% N( N/ l& w5 i. e6 H4 Y
“ช่วยไม่ได้”
! T% P0 I; F8 Q/ t8 w% w% Z) y) y4 [6 T4 v; y: Q
0 n& W9 B" b7 M3 S, rแล้วผมก็พลิกวิกฤติเป็นโอกาส อยากรู้กันนักก็พาไปหาเจ้าของหัวใจตัวจริงซะเลย แถมช่วยหาลูกค้าไปอุดหนุนพ่อค้ามือใหม่ได้อีกต่างหาก พวกเรามารถพี่มิ่งแวะรับพิณที่ธนาคารก่อนมายังร้าน‘กินเส้น’ ณ แอดติจูดที่สามสิบสองขอบหนองสมบุญ- s. h0 R- m* Z
, m/ m% L d8 X o( v5 M' H
, n( D o$ h- B+ h
“นี่มันแถวคอนโดมึงนี่” + M" ^: i* c# ~1 j u! i# M, T! d
! z1 ~ Z5 `* R7 R% w R; Y4 d1 j5 N
“ใช่ดิพี่ จอดๆตรงนี้เลย” ผมชี้ไปยังช่องว่างริมฟุตบาท พี่มิ่งเลี้ยวพวงมาลัยรถเข้าจอด เมื่อรถจอดสนิทผมก็เปิดประตูลงจากรถควงแขนกับพิณเดินนำไปที่ร้านทันที/ l% x8 K3 k$ s1 \7 ~
8 U" M3 r" [7 B5 X% K9 w; ~# e
- w# |: n$ w9 v! V2 l/ Rพิณค่อนข้างจะชื่นชอบใหญ่มากทีเดียว เหตุผลหลักคือหล่อเท่ระเบิดตรงสเปคนางทุกประการ ส่วนเหตุผลรองคือเป็นคนดีไม่ย่อท้อต่อสิ่งโชคร้ายที่เข้ามาในชีวิต เราสองคนเลยเป็นลูกคู่ที่ดีมากเวลาต้องไฟท์กับไอ้ปอนด์+ R' [6 J, ^3 G
! k' z2 x+ S' I5 X q
2 o5 ]3 S5 a; A0 d9 [+ hอากาศตอนเที่ยงค่อนข้างร้อนถึงอย่างนั้นบริเวณร้านก็ยังมีร่มเงาจากต้นก้ามปูที่แผ่กิ่งก้านข้ามกำแพงมาจากด้านในของหนอง แต่ก็ยังมีไอร้อนของดวงอาทิตย์แผ่มาโดนผิวหนังให้แสบๆคันๆ
: C& s) D9 z2 Y7 b- G- M8 F6 n7 q; R; q! k6 Y* W
( L' z' {+ s5 K4 N' G7 X$ cผมพาทุกคนเดินเข้าไปนั่งลงที่โต๊ะตัวหนึ่งที่เมื่อเช้าผมกับใหญ่ช่วยกันจัด กวาดมองไปรอบร้านมีลูกค้านั่งอยู่สองโต๊ะแต่ละโต๊ะมาเป็นคู่ โต๊ะหนึ่งเป็นชายหญิงน่าจะเป็นแฟนกัน ส่วนอีกโต๊ะเป็นผู้หญิงทั้งคู่ซึ่งน่าจะเป็นเพื่อนกันส่วนโต๊ะผมมีสี่คน
7 K L. d( h0 }7 x+ U; o
8 J7 v% r' O2 e J; x
/ L4 U6 ~# v4 l \7 y( uเบนสายตามองไปยังพ่อค้าใหญ่ที่กำลังขะมักเขม้นกับการลวกเส้น เขาหันมายิ้มให้ผมแวบหนึ่งซึ่งผมก็โบกมือให้กำลังใจ ที่เลือกมานั่งโต๊ะไม่เข้าไปหาก็เพราะเห็นเขากำลังวุ่นวายอยู่ด้วยแหละ ไม่อยากกวน0 J' |! T* T# I. p; u" @6 i3 Q
. O+ G. Y( [, D, {: h# U% r# h( A2 ]7 T+ l% X- O
กวาดตามองไปรอบร้านอีกครั้งแล้วอดจะยิ้มไม่ได้ ถึงลูกค้าจะไม่ได้แน่นขนัดดูเงียบๆด้วยซ้ำแต่ก็ถือว่าเป็นการเริ่มต้นที่ดี อย่างน้อยก็ยังมีลูกค้าล่ะน่า
4 r8 P/ T0 n( ]. J+ P# P9 B
: m! R# F2 C% I: L. v* |+ C" c' G+ }# D' O l8 ^
“เล็ก...ใหญ่หล่อมากเลยเนอะท่ายืนลวกก๋วยเตี๋ยวยังเท่”พิณที่นั่งข้างผมสะกิดแขนยิกๆพลางทำหน้าเพ้อจนไอ้ปอนด์ต้องกระแอมเรียกสติ
1 G5 Q M1 h9 v) Q& ^8 Z$ `/ w% R, k" o* V
4 }2 B2 |" G9 v- |* h“แฮ่มสามีนั่งอยู่ตรงนี้นะ” , B7 L8 \" ^9 R5 k( [! O/ ^
9 \) [( a7 u8 q; _
4 n5 q! v8 H3 c+ O0 M# @7 q7 B“อุ่ย นิดหน่อยน่า” พิณทำเป็นแกล้งสะดุ้งเหมือนกลัว ผมขำในลำคอกับการรับส่งมุกของสามีภรรยา คบกันมาตั้งแต่ปีหนึ่งไอ้ปอนด์ก็ยังไม่เลิกหึงพิณสักที
/ c$ [7 u0 y7 G2 X. \, _* m1 g$ K L! [( ^* q# a( ?4 p X
, B$ ?) P$ p1 ], Q- p! M; B/ x0 Bส่วนพี่มิ่งก็มองซ้ายมองขวาเหมือนหาใครอยู่จนผมอดถามไม่ได้
/ O8 i* N4 |$ N' a, K& S. P* _# Q3 `
' d$ l& b9 B3 t
“มองไรพี่”
T' i( x) U+ W& t+ U# D8 d3 w
/ c* y+ A( _ e1 {: ^% t& `: j
7 a% `' e3 F6 v8 u7 |“หากล้องเขาถ่ายหนังกันหรอวะ แต่ไม่เห็นทีมงานสักคน”3 s' _1 E0 {+ x [! A# [
( r. b) b- e5 e8 a- Y, `* h, T2 B1 R H! R- X" `
“ถ่ายหนังอะไร”
: y6 u( c1 ]1 O2 R( C' t% d
+ s- H. m2 d8 o; u' m3 |
6 q) W9 z- i! B$ }- l“อ้าว ก็ไอ้พ่อค้าบะหมี่นั่นไง ออร่ามาขนาดนั้นช่างไม่เข้ากับเสื้อผ้าที่ใส่ พระเอกหนังแน่ๆผิวคล้ำไปหน่อย แต่ดูดีโคตร” ผมกับพิณระเบิดขำ ส่วนไอ้ปอนด์ทำหน้าปูเลี่ยนเหมือนจะอ้วกเสียให้ได้' V+ M9 P) x* H9 D
* E2 d# W& }8 j K2 W/ M9 G# z; s
+ ^8 ~6 O/ Z) x, Z* p2 r# p, Z
“นั่นน่ะพ่อค้าตัวจริงเสียงจริงเลยค่ะ ญาติคนเล็กเขา” พี่มิ่งทำตาโตหันหน้ามาหาผมทันที. x/ K' H6 |$ k o! k
" Y0 g) {5 D J3 y7 {8 i' i4 P% B
. G, d$ m8 e3 |1 g5 S5 u: v' {
“จริงเหรอวะมึงมีญาติหล่อขนาดนี้” ผมยักไหล่& e/ k2 N/ J1 N" Y6 f
+ d$ [; j* c. A7 I; U) ] z p2 D2 |0 J% v+ J) W6 {+ I
“ความจริงเรียก ‘ว่าที่แฟน’ จะดีกว่า”5 l# X) F6 q5 z7 m6 s
5 C; F' W- T4 J" L1 \7 x
3 Y3 j( c0 M( x }“ห๊ะ!!” คราวนี้ตกใจยกกำลังสองยิ่งกว่าเดิมโดนสายตาประณามจากไอ้ปอนด์ด้วยแหละ มันคงอยากจะด่าว่าผมแรดเหลือกำลัง
5 w+ P @7 \# r* x& f6 z1 J: L
7 y9 c( M& l0 ]: x0 y+ G+ C; z: H) ~! o- k. Z9 t
“แฮ่ๆ” ผมก็เลยได้แต่ยิ้มแหยๆแล้วพระเอกของงานก็ได้เวลาออกโรง พ่อค้าในชุดกางเกงยีนตัดขาพอดีเข่ากับเสื้อกล้ามสีดำคล้องทับด้วยผ้ากันเปื้อนสีกรมเดินมาหยุดยังโต๊ะที่เรานั่งกันอยู่
- [, t9 o) y; H2 ?. h) H* V: I. s/ b( ^0 [; O. _$ O
0 a5 L( r3 N7 x7 S K8 b4 R& `1 U) \
“รับอะไรดีครับ” ใหญ่ถามด้วยใบหน้านิ่งเฉยจนผมหลุดขำกับลูกค้าคนอื่นทำหน้าแบบนี้มั้ยเนี่ย ลูกค้าคงคิดว่าเป็นพ่อค้ามาเฟียซะล่ะมั้ง
2 k8 w3 ?8 n; H2 ^$ U
, P- C" e7 n/ l! a! J
8 t( z) q" A0 N/ ]3 l* [คงมีแต่ผมที่รู้ว่าเขาไม่ได้ตีหน้าโหดมันคือใบหน้าปกติทั่วไปของเขา
+ G- E+ ^0 E f2 O6 |. @ u |% y/ b r
% `3 l! s8 _$ b4 _4 G. K
แต่ไม่ได้แล้วล่ะ ผมคงต้องเทรนให้เขาทำหน้ารับแขกมากกว่านี้ยิ้มนิดนะรับรองลูกค้าติดตรึม
: n0 j$ Z- I' W) h1 |3 {1 z' [$ Y- i# N% Q& M8 p6 q- G
$ c* q: y0 V9 A2 q' i
“ขายดีมั้ยคะ” เป็นพิณที่เอ่ยทัก ใหญ่พยักหน้าก่อนตอบสองคนนี้พอคุ้นเคยกันอยู่
& s% G: _. c! }& L8 L5 Q7 O1 [. M- O5 [' R' N
( x- O' u( P" X
“พอได้ครับขอบคุณนะที่มาช่วยอุดหนุน”
, R# t9 S* L/ q4 D5 _
$ u) y! y- O. Y! y" o' a& ^# z) q$ ^' u2 e9 I
“เล็กเขาชวนมาประเดิมร้านใหม่ไม่รู้ว่ารสชาติจะดีเหมือนหน้าตาพ่อค้าหรือเปล่าน้า”
/ k( W% v4 }; o3 q$ | Z i$ M9 y; I
% g) X- Y4 l! \' @3 t0 V7 c9 R, \“อะแฮ่ม” โอ้ย ขำไอ้ปอนด์ว่ะ8 J9 u% |; J+ u2 }0 Y
& t0 x% s( M# d
. [# w. h, X+ G+ {
“งั้นสั่งมาเลย รับรองพ่อค้าคนนี้ฝีมือเด็ดทุกเมนู” ผมว่าเสียงหยอก พลางหยิบกระดาษกับปากกาที่เสียบไว้บนโต๊ะมาให้ทุกคนจดรายการ ใหญ่รับกระดาษมาก่อนเดินกลับไปที่รถเข็นพี่มิ่งก็เอ่ยปากทันที
- }* y% T' ^: H* G7 y9 K5 G/ J- i/ b0 y0 `4 W t
5 ^" [3 D* r) c3 {. L0 O% \+ \
“กูว่าละทำไมมึงไม่สนใจหัวหน้ากูเลย” ชิ ผมก็ไม่ได้ชอบใหญ่เพราะหน้าตาอย่างเดียวซะหน่อย L5 i# i7 A( m7 a. P
1 F0 f9 f/ |. a: X. H) {
หงิง...หงิง... แฮกๆ
; O9 D# J( z) j( _7 O6 u8 H% s( ^& ~( V# l/ c0 p
5 N5 Q$ S* W$ \' B“ตี๋น้อย เป็นไงร้อนมั้ย” ผมหันไปตามเสียงครางหงิงก็เจอเข้ากับเจ้าตี๋น้อยนั่งลิ้นห้อยหอบแฮกๆอยู่ข้างเก้าอี้ที่ผมนั่ง มันคงเห็นผมและเข้ามาทักทาย ซึ่งพอผมลูบหัวมันก็เชิดหน้าขึ้นเล็กน้อยเหมือนมีความสุข ตอนนี้มันไม่ได้เป็นเจ้าหมาน้อยที่ผมอุ้มเล่นได้อีกต่อไปแล้ว กลายเป็นหมาสี่เดือนตัวใหญ่แถมฉลาดขึ้นด้วย
1 {9 V2 e* ~1 h, a% b7 A# p; p# p$ ]+ b/ M. e0 A* m
! ]7 W, p. @, U1 ?0 @: S ทุกครั้งที่ขยับตัวกระดิ่งที่แขวนอยู่กับปลอกคอสีส้มของมันก็จะส่งเสียงกริ๊งๆ จำได้ว่าช่วงแรกที่ซื้อปลอกคอมาใส่ให้ มันพยายามใช้ขาหลังเพื่อถอดออกหรือไม่ก็เอาหัวตัวเองไถๆกับพื้นเหมือนรำคาญจนผิวหนังบริเวณคอถลอก ผมเกือบใจอ่อนถอดให้มันแล้วแต่ใหญ่บอกว่าไม่ เพราะที่ปลอกคอมีจี้สลักชื่อ-ที่อยู่พร้อมเบอร์โทรเผื่อว่ามันหลงทางคนที่เจอจะได้ส่งกลับบ้านถูก# H. ]! W$ P5 s5 D9 S0 e
' r+ ~0 L% I0 D+ _$ q+ ~9 P7 Z& e% R* K8 l
ใหญ่พูดกับผมอย่างใจเย็นเมื่อผมน้ำตาคลอสงสารมันว่า ‘ถึงมันจะฉลาดแต่มันก็คือหมา พูดไม่ได้ขอความช่วยเหลือไม่เป็น คุณจะถอดปลอกคอมันผมไม่ว่าแต่นั่นคือมันต้องอยู่ในห้องนี้ ผมจะไม่เอามันไปด้วย’/ E+ L5 j# u( d- u: c
( P; i4 M3 N; t# I1 L/ S# W$ i
แล้วผมจะเลือกทางไหนได้อีก ให้มันอยู่แต่ในห้องผมก็สงสารมัน มันตัวโตขึ้นกำลังอยู่ในวัยซุกซน ต้องการพื้นที่กว้างๆในการวิ่งเล่น ยังจำวันที่พามันไปวิ่งเล่นในสวนสาธารณะได้อยู่เลยมันวิ่งไปรอบๆหนอง ไล่นก วิ่งขึ้นลงสะพานมุดพุ่มไม้ เล่นกับสุนัขตัวอื่น ดูมีความสุขจนผมที่วิ่งออกกำลังกายอดจะยิ้มตามไม่ได้
. m' c1 J/ o1 Z: w0 V& k" {+ E' E, U
( @+ U H! o" \3 O0 R9 Gเพราะอย่างนั้นผมเลยต้องใจแข็งให้มันชินกับปลอกคอที่ใส่เพื่อให้ใหญ่เอามันมาด้วยเวลาขายก๋วยเตี๋ยว: x' g& D5 z& }1 ?# J* k
( E9 S+ ^- {2 v: e0 S- P6 X' a3 D, O
มันดูตื่นเต้นดีใจ เมื่อเช้าตอนผมกับใหญ่ช่วยกันเตรียมร้านมันก็วิ่งหายเข้าไปในประตูภายในหนอง ชั่วโมงกว่าๆถึงวิ่งหอบลิ้นห้อยกลับมายกขาหน้าข้างหนึ่งสะกิดขาใหญ่ยิกๆ เขาเขกหัวมันไปทีก่อนเทน้ำใส่ชามประจำตำแหน่งให้ 7 E" _3 u2 ^- y; Z/ C
3 ^. ]0 b- G) k7 |- ?) }* @; G7 q: S5 O% C8 O
นี่ก็คงไปหนีเที่ยวมาอีก
. b' F4 U0 G% {% u1 w/ `: F
! o9 T3 j5 i. K' I
: t8 O% |# I8 C# g“ไอ้ตี๋ มานี่!” เจ้าตี๋น้อยหันตามเสียงเรียกของเจ้านายมัน หันกลับมาเอาขาหน้าข้างหนึ่งตีลงบนฝ่ามือผมสองทีก่อนวิ่งกระดิกหางดิ๊กๆไปนอนลงตรงที่นิ้วใหญ่ชี้ มันคือที่ว่างหลังรถเข็นตรงมุมเสาข้างกำแพง
& M, S, u9 d1 b0 h5 j Y; _( q! ~3 U& |6 _# x" V
3 a% {/ K, s& G( W h“หมาเชี่ยไรวะฉลาดฉิบหาย” พี่มิ่งมองตามไปอย่างอึ้งๆ อยากจะบอกว่าไม่ใช่ใครจะไปสั่งมันก็ได้นะ ไม่ค่อยฟังหรอกต้องเจ้านายมันคนเดียวเท่านั้นแหละทีเดียวอยู่เลย อย่างผมบางทียังต้องพูดซ้ำหลายๆครั้ง2 p0 }, i- C$ u% \* ?
, t5 } j5 m4 p- W/ I
( t% F1 T! y7 A" D# O# J* L
ผมลุกขึ้นไปช่วยใหญ่ยกชามมาเสิร์ฟแต่เขาไล่ผมให้มานั่งซึ่งแน่นอนผมไม่ฟัง
) {3 h; y+ L8 P$ }9 U: V/ _: W7 \; b
% L+ o1 R) N2 \. T2 m& q. }3 K6 K“ก็อยากช่วย”( e8 k1 f* z1 _& s5 g' Z
0 r8 ?! f7 _/ N6 Q) Y
( q& Q( {" T" X9 ?. j* e- J
“ไปนั่งพักเถอะครับเดี๋ยวคุณต้องกลับไปทำงานอีกนะ”" ^9 W6 ?) [' \$ `
! ~5 b8 j! `/ a# R& {+ L- q& o2 d/ C. {* Y
“ขายดีมั้ย” ผมหรือจะสนก็เปลี่ยนเรื่องกันไป
~; u" i: f4 b( }
) B# n% B! j5 F) v$ M$ d) Q5 {! o8 {3 J# X3 L! w7 ~
“ก็พอได้เมื่อเช้าเงียบๆ สายๆมาหน่อยก็เริ่มมีคนแต่ก็ไม่มากมาทีละคนสองคนอย่างที่คุณเห็นมีคุณนี่แหละโต๊ะที่มาเยอะสุดของวัน”
* D' x! z$ i' \/ `' u9 {; g) _) ?. n( |! U
A4 \" l8 f( m9 o
ผมยู่หน้า; Z% V4 V1 \( p* G( g0 t" r
& z5 T( [8 r8 n/ J5 E- k6 i1 @
/ u% {# p6 p" v0 a“นึกว่าสาวๆจะมาต่อคิวซื้อซะอีก”8 D& y# L1 K ~3 g, C; g% x1 K
7 O0 v+ i8 p) w8 f
2 M5 X1 n/ Y& q$ E“หึๆ ไม่ใช่ในละครนะ”3 P3 U Y' h3 X, N
$ j; f) u+ i0 y( x$ W0 y$ B$ B
3 u: W) ` l; C+ [4 p* v3 e“นั่นสิเนอะ”$ O0 R% t/ ~. ~3 V$ V4 Z: ^' X
: C! B4 J ]6 V. @
3 q4 y9 X7 q& S3 nถ้าในละครมีพ่อค้าหล่อระเบิดมาเปิดร้านขนาดนี้สาวๆคงแห่กันมาซื้อต่อคิวกรี๊ดกร๊าดกันจนร้านแทบแตก แต่นี่คือชีวิตจริง ถึงผมจะแอบเห็นลูกค้าสาวๆแอบกระซิบกระซาบดี๊ด๊ากันถึงความหล่อของพ่อค้า แต่ก็นั่นแหละ...ร้านที่จะอยู่รอดได้จริงๆต้องพึ่งรสมือความสะอาด และราคาที่สมเหตุสมผลกับปริมาณ
, c! B$ }8 C/ M1 W6 y6 k1 @) n4 \
2 d9 m& C* ^& R' d) n3 n9 f
v3 y. ?9 Z6 y: Kเมื่อก๋วยเตี๋ยวสี่ชามมาเสิร์ฟผมก็กลับมานั่งทานที่โต๊ะ ระหว่างนั้นก็มีลูกค้ามาเพิ่มอีกหนึ่งคนเป็นลุงมีอายุคนหนึ่งซื้อสามถุงกลับไปทานที่บ้าน พี่มิ่งขอเบิ้ลสองพลางชมว่าอร่อยไม่ขาดปาก ส่วนไอ้ปอนด์ถึงจะยังไว้ท่าบ้างแต่ก็เห็นว่ามันซดน้ำซุปจนแทบไม่เหลือ จนผมกับพิณแอบลอบยิ้มกันสองคน
h3 A' B) [; F7 x) r$ g) K n# M2 m. S* s0 b5 }) T5 B* |, D
3 F) Y, M$ u/ R& C
: d9 N- e$ t+ L$ J
- u; c& [( n! D6 M4 @$ Uเหมือนทุกอย่างจะไปได้ด้วยดีแต่ทางที่ดีก็มักมีอุปสรรคเสมอ8 {! w9 J+ ^8 A- u% T
& H( z) E8 U; `' D! v |3 C9 `$ W4 R7 k& `
เมื่อหลังเลิกงานผมมาช่วยงานที่ร้านช่วงเย็นลูกค้าหนาตาขึ้นกว่าเมื่อตอนเที่ยงเรียกได้ว่าถึงไม่แน่นร้านแต่มีเข้ามาเรื่อยๆ
6 W* b+ `9 s/ C- H8 _4 L" l/ U) u
; m0 M$ ^4 N3 M( J& g2 C, b2 ~# q9 o1 Q# m9 H
แต่เรื่องมันอยู่ตรงนี้ต่างหาก/ i- z5 S2 l' q+ q
9 m" X; }8 \5 g1 }' _ d+ m6 a
8 z# I; b% p. v: y3 d6 t. S; R: F! O' j“ค่าที่อะไรกัน พวกเราเซ็นสัญญาว่าจ่ายเป็นรายเดือนนี่” ช่วงประมาณทุ่มนึงก็มีผู้ชายหน้าโหดสองคนขับรถมอเตอร์ไซค์มาจอดหน้าร้านพร้อมกับบอกว่ามาเก็บค่าที่รายวัน" a% H! }+ @2 Z: h4 B0 s8 |
. Q' t1 A; P* E" p. Q; {8 l
) r% ?( ^/ ?1 o& Z sรานวันแป๊ะแกสิ!! ดูก็รู้ว่าพวกทำกร่างไถเงิน" \' D& g0 X* Z. r$ e- c
& \/ y" L3 J( y: I4 s" R' m
2 F; c7 E ?9 L, Q: P; s“นั่นมันก็ส่วนรายเดือนไม่เกี่ยวกัน ถ้าอยากอยู่อยากปลอดภัยมีคนคุ้มครองก็จ่ายมาซะวันละสองร้อย”
, e- g' f( G' H5 L, F$ y$ }7 J, a; V$ Z
3 F1 A& @, B9 j% ?$ L/ Y9 R
“สองร้อย! จะบ้าหรอขายก๋วยเตี๋ยวตั้งแปดชามกว่าจะได้สองร้อย อยู่ดีๆจะมาเอา ไอ้ความคุ้มครองอะไรนั่นเราไม่เอาหรอก” ผมโวยวาย ลูกค้าที่นั่งอยู่หันมามองจนผมต้องเบาเสียงลง แต่ก็ช้ากว่าพ่อคนตัวโตที่แทรกมาด้านหน้าและดันผมเข้าไปหลบข้างหลังเขา
& v# a, h( P- m
4 q O4 G t8 t e1 M! a$ O. q7 [- ?; g( x2 r
“เฮ้ยถ้าไม่จ่ายก็ขายที่นี่ไม่ได้!!”* V1 s* \7 v1 ?- K
! L. \6 O {3 c
) W# w# V2 c7 m
“มีสิทธิ์อะไรวะ” ผมตะโกนข้ามไหล่สูง ใหญ่หันมามองทำนองให้ผมเงียบก่อนหันไปทางไอ้บ้าสองคนนั่น
0 W/ n6 u$ `( M$ t( k+ U1 t; b; C2 p0 T
3 e% t& W4 V% h5 O9 J+ N. A. [4 g0 I“สองร้อยใช่มั้ย”
! r5 e5 [4 C0 X: p6 W( W2 w- T P' e& a1 E& E6 u
8 {- W, y+ A( {, V/ e- X“เออ”
6 k/ M3 F% i& H4 [+ x" k8 L9 f5 h, m
! F; L) C) x9 d Z$ H$ {- Q
ใหญ่พยักหน้าแล้วควักเงินจากกระเป๋าผ้ากันเปื้อนส่งให้พวกมัน+ w/ u+ n/ T3 c6 J+ m# N
* o, T6 \% ?' n' L+ }7 K8 p; `; p9 R. d
“ใหญ่!!”
. ?5 [) b2 `# }; R+ @7 o
/ `- ]& E' ], r: m( Q) ]1 r4 U6 T! e5 O
“แค่นี้ก็หมดเรื่อง” มันตบแบงค์ร้อยสองใบลงบนมือแปะๆก่อนเดินออกไปด้วยใบหน้ากวนตีนมากผมโมโหจี๊ดๆจะไปเอาเงินคืนแต่ใหญ่ก็รั้งแขนไว้6 d6 T- n: a. M! x" j1 V
& c; v6 {* A1 }1 F% c4 g7 x) d
% M- I3 `9 G# J3 U |; `# F; Q1 |
“คุณ...เราต้องหากินแถวนี้อีกนานร้านกำลังไปได้ดีถ้ามีเรื่องตั้งแต่วันแรกลูกค้าคงไม่กล้าเข้ามากินอีก”
8 _; K; g' _: k4 n ^4 g+ k* G0 l9 y1 I3 f. R
4 C4 i3 x0 x: D O9 C
“แต่วันละสองร้อยเลยนะ!!”
7 Q) J& W" o/ n0 J7 W
! X! n, C6 v$ Y- h
% v8 J, l0 o* c( z “คิดซะว่าแลกกับความสบายใจของลูกค้า”
! G% v7 ?7 f* h/ \
r0 Z! Q# d! D1 y, X; a
* L" D3 L0 j5 a8 {3 Q3 T“ทำไมเราไม่แจ้งตำรวจล่ะ”, o4 r+ P; x# z; r% v& G
; l1 n) f6 V' n0 _
7 d- b- c1 V; g% O
“คุณคิดว่าพวกมันมาป่าวประกาศเรียกค่าคุ้มครองขนาดนี้ตำรวจจะทำอะไรมันได้เหรอ เผลอๆมีคนใหญ่โตหนุนหลังด้วยซ้ำ คุณเล็กเชื่อผมนะ” ใหญ่จับมือผมขึ้นมาก่อนใช้มืออีกข้างลูบแผ่วอย่างปลอบโยนให้เย็นลง& R0 f& E2 D7 ^7 t+ z2 d
8 u* n ]! f& [& w, S# y' b B+ R* Y2 w4 g2 p
ฮึ่ย!! แล้วผมจะทำยังไงได้ล่ะพ่อครัวใหญ่เขาตัดสินใจแล้วนิ!!
! B# N/ l6 w" L! A! ~* G& t4 }' _* i* O0 r% m
& Y0 v6 [! y# R6 N, n
น่าเจ็บใจชะมัด!
: R! V7 U8 K0 {% y3 O) [$ h g |
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2020-4-19 22:43:59
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2020-4-19 23:15:50
โพสต์ 2020-4-20 00:58:06
โพสต์ 2020-4-20 01:02:04
