|
เร่ร่อน13
% |4 x4 w4 ~6 R3 Z3 O9 P
( l3 n# R |' v& B a+ q$ J0 U. \& y( c: x% _; o- m
8 B% L3 |' }/ r+ S3 [. v
! \1 |, m3 o5 }( y! g3 v
! a7 i9 w1 u5 R1 lวันนี้เป็นวันเปิดร้านวันแรก; ?. @6 d& N& u- K2 Z- b2 S
6 ~, \+ Y. ^9 c
5 ?) N+ e! [+ G2 c4 iแบบว่า...ตื่นเต้นนนนนนน3 \$ O0 Y8 I. A j6 R( L
4 W. J, r% {) @) K- V- \
- i: M- h- v0 [$ c" F+ \
ผมกวาดตามองไปรอบๆบริเวณร้านอย่างตื้นตันใจ รถเข็นสีฟ้าสดใสที่มีตู้กระจกวางตั้งอยู่ ภายในตู้มีเส้นก๋วยเตี๋ยวขนาดต่างๆทั้งเส้นเล็กเส้นใหญ่ หมี่ขาวหมี่เหลืองถาดใส่เนื้อสดเนื้อเปื่อยข้างกันมีถุงลูกชิ้นวางเบียดอยู่ ชิ้นหมูแดงหั่นเป็นชิ้นเรียวยาวแขวนห้อยกับตะขอดูน่ารับประทาน
: O' ]) z1 s* e4 o$ K8 z
& u- G7 {! k( O5 ?. {; r0 ?; }7 y8 g* q% `( U# M0 X
ข้างๆกันในช่องกลมมีหม้อก๋วยเตี๋ยวไอควันสีขาวลอยวนรอบๆรอยปิดของฝาหม้อส่งกลิ่นหอมของน้ำซุป: R. y2 k' P. V; x+ o8 Q& [2 m O
8 _+ I+ o3 b( `- {4 d4 K. }
! S6 N1 r3 ]4 k: D. hเหนือขึ้นไปด้านบนมีป้ายพลาสติกสีขาวติดสติ๊กเกอร์สีน้ำเงินว่า‘กินเส้น’ แขวนเด่นอยู่
( T4 X- X- Y1 p* V1 Z. j- ^% s* R$ m# j4 D+ | F) F
$ G- U' y: l1 N9 aถัดไปทางด้านขวาร่างสูงใหญ่ของนายหมาตูบกำลังกางโต๊ะพับหน้าเหล็กสีแดงเป็นแถวตอนสองแถว แถวละสี่ตัว ให้ผมที่ยืนพักเหนื่อยหิ้วเก้าอี้หัวโล้นสีเดียวกันไปจัดวางตามโต๊ะที่ถูกตั้งไว้แล้ว
: I# _ d9 n3 Y$ K% u# y
- O8 c. J( ?3 E" I0 ?4 e* d, S, g
* j/ P1 f9 C1 b8 ?( ^4 V3 c“คุณเล็กไปทำงานเถอะเดี๋ยวสายนะ ที่เหลือผมทำเอง” ใหญ่ที่เสร็จจากการกางโต๊ะตัวสุดท้ายเดินมาแย่งเก้าอี้ก่อนบอก
3 d. e% N/ {4 R9 p6 n$ G+ M* z. F* |# f5 T, w" d% ?
0 n1 }" _' _2 ~5 J& c9 u. R: \
“ก็อยากช่วย” ผมมุ่ยหน้าให้คนที่มาแย่งเก้าอี้ไปจากมือเพิ่งเจ็ดโมงสิบห้าเองเหลือเวลาอีกตั้งเยอะ!! ที่ทำงานผมขับรถสิบนาทีก็ถึง!
, p+ U0 ?- t" K9 U5 c
* j+ |5 a, y: G+ Q9 J J. J& C. X& f
“เหลืออีกนิดก็เสร็จแล้ว เดี๋ยวผมทำต่อเอง คุณมาทานอาหารเช้าดีกว่าเดี๋ยวผมทำให้” ใหญ่จับไหล่สองข้างผมจากด้านหลังดันให้มานั่งบนเก้าอี้ก่อนจะเดินไปทำก๋วยเตี๋ยวกลิ่นหอมน้ำลายสอมาให้ผมหนึ่งชาม
# Z0 h, j R1 h) ^% x8 R9 V
* I/ G( |. G% X" Q' m2 @5 A
4 A( R4 W# b z- A7 L7 i) {" h; O“ว้าววว น่ากินจัง” ผมสูดลมหายใจให้สัมผัสกับความหอม แววตามองชามตรงหน้าอย่างวิบวับ เต้าหู้ไข่หั่นเป็นแว่นชิ้นหนากำลังดีวางเรียงอยู่บนเกี๊ยวกุ้งชิ้นพอดีคำกับหมูสับปั้นก้อนกลม ทุกอย่างลอยเด่นอยู่ในน้ำซุปสีชมพูอ่อนใส
9 O: s" Q h7 A4 q& _/ S: T! Z U7 _' C+ I
' Q3 b3 a7 m4 ~4 d I! ~! G“เกี๊ยวกุ้งเต้าหู้ไข่มื้อเช้าเบาๆท้อง” ใหญ่ทิ้งตัวลงนั่งเก้าอี้ตัวตรงข้ามก่อนส่งสายตาให้ผมลองชิม
5 W) l5 v: I3 l$ U6 {, f4 z% i
% L( B& ] s" ]5 p3 N+ s* Q2 z! ] f) [) }( H5 o
ผมตักเกี๊ยวกุ้งและก้อนหมูสับขึ้นมาในช้อนเดียวกันส่งเข้าปากก่อนตามด้วยเต้าหู้ไข่และตบท้ายด้วยการซดน้ำซุปตาม. x3 }' A6 N8 K& q
0 @" o3 P. x3 O" F1 n! E0 n# H$ X0 \ M; O9 \5 L$ [
“อื้มมมม อร่อยอ่ะ ฉันไม่เคยรู้เลยนะว่ามีเมนูนี้ในโลกด้วย ทำเป็นเมนูแนะนำของร้านเลยมั้ยเหมาะเป็นอาหารเช้าอุ่นๆท้อง” ว่าแล้วก็ขออีกคำ0 {1 T' N6 F C1 |# z4 F
3 D4 }3 H( [* w' h4 g, S
+ P1 [( l* H/ _ X0 D, P2 mอื้มมมมม อร่อยยยยยย
) j- J: V/ ]* ]' X6 U6 z+ J
: |4 I, d7 U4 G& W9 D) d' P7 E! e, z2 t
“ผมไม่ได้ทำขายทำให้คุณทานคนเดียว” 1 w9 A+ z+ q7 Q* s7 e: M
9 o5 k9 R: `3 C0 _
1 X; b2 N( y K5 A9 X: E/ m$ m6 uกึก
' W# e. k( ^) a* z7 {4 v. Z" a% ^" i
5 s7 x/ j/ v' j* Y& f: gฟันกระทบกันช้อนดังกึกอย่างตกใจ.../ C+ t! \) p- |8 O0 a: J
) y! [# ], p7 z$ I1 c' L: t2 f7 p) I# i
ใหญ่ก็พูดด้วยน้ำเสียงธรรมดาแต่หัวใจไม่รักดีของผมดันกระตุกอย่างแรงจนน่าตกใจ1 T& S1 p" i8 a0 `# ]/ J! u- P
8 P) M; }4 U. {! I: m2 {0 Q/ R; q+ u, Z5 f4 g9 T( N
ทำให้ผมทานคนเดียวอย่างนั้นหรือ( V8 b" M% T5 z
; I( \- ]% ], b/ V" r, [+ G0 k# f- C
จะเหมือนละครดังหลังข่าวที่เพิ่งจบไปหรือเปล่านะ...
4 Y- ^$ g: w1 w5 v" }3 O, a E+ ?- {" n/ p4 c1 K" @0 u( y
. V& m7 L) q. K$ P5 h" M
...ขนมรสพิศุทธ์เพื่อกระรัตหญิงที่รักเพียงคนเดียว7 t$ j# N2 X% b# y
& |/ K3 e. A* s3 `5 E: ~6 s: [
0 o6 W h; B( j4 }1 q' v' W...นี่ก็...เกี๊ยวรสปุญมนัสจากนายตี๋ใหญ่
0 h$ D: k, N2 f9 t: ]( q( P+ o$ K# c, j, d
$ g+ _+ E- `4 O% |, Kฉ่า!!
: A# f$ v5 k: o& h2 w3 d
7 h1 b/ ?# L. f! w
3 k2 e) t0 w. V6 B; fเพียงแค่คิดใบหน้าผมก็ร้อนฉ่าดั่งไฟลามทุ่ง งือบางทีผมก็มโนเพ้อพบเกินไป จนรู้สึกได้ถึงพลังงานบางอย่างที่แผ่ออกมาจากภายใน T^T" A7 @8 M1 z1 T5 t" O* C
3 B4 H! j9 f4 r# m( G% J
& o, K: k( b8 U' a3 V“คุณเล็กอิ่มแล้วเหรอ”
" f% G" {; Y4 J* n9 [! G2 r3 d4 r/ q* U
- i0 B4 j1 @7 v: ], R9 |2 F5 ~
ผมคงตะลึงค้างนานเกินไป จึงกระพริบตาถี่หันหน้าไปมองใบหน้าคมก่อนส่ายหน้าหวือ( G9 }- Z8 _. M# {
U& _1 I+ A! [5 U5 Z9 c* Z" p) k/ ~& c8 ~0 W
“ไม่ๆแค่รู้สึกเหมือนติดคอน่ะ แต่ตอนนี้ไม่เป็นไรแล้ว” จากนั้นผมก็จ้วงเกี๊ยวปุญมนัสเข้าปาก ค่อยๆเคี้ยวกรุบกรับรับสัมผัสอย่างละมุนทั่วถึง รู้สึกว่าคำนี้มันอร่อยกว่าที่เคย ต้องทานให้หมด! แม้แต่น้ำซุปผมก็จะไม่ให้เหลือ!
/ m5 P3 l' V' R; H2 W0 N( V8 E% R+ a u9 f+ ?7 V9 i# `. M8 y
3 ] L$ l8 k P. S+ q“ค่อยๆกินสิครับเลอะหมดแล้ว” ใหญ่ดึงทิชชู่จากม้วนส่งมาให้ผมยกถ้วยซดเป็นครั้งสุดท้าย เสียงก้นชามกระเบื้องกระทบโต๊ะเหล็กดังตึงสองมือยังประคองอยู่ข้างชาม แต่ใบหน้าหันข้างไปทางนายหมาตูบก่อนทำปากจู๋ ปรายตามองไปยังกระดาษชำระที่ยังคาในมือเขา4 Y& t) g' V6 C3 K* y; W) T
8 K* w: `9 b* v; c, L v/ I# E% ~( u6 I6 ]; X, }. U
“คุณเล็ก...”1 H5 H5 G, q8 T% G+ \+ A
0 A. J+ R5 b7 p% _; [. V
! l1 K. ^# [$ n) o E* e5 t“เช็ดให้หน่อย น้าๆ ดูสิๆเลอะหมดเลย” ว่าแล้วก็ส่งลิ้นเลียไปรอบๆริมฝีปาก ใหญ่หลุดยิ้มกับความมากเล่ห์ของผม สุดท้ายก็ยอมยื่นมาเช็ดรอบริมฝีปากให้อย่างเบามือ
5 z Z; C7 W4 g+ l2 P7 I3 Z) z% n! p; ]# t
/ n2 r) K+ b& [
ผมอมยิ้มพร้อมทำปากจู๋ไปด้วยจนรู้สึกเมื่อยปากเหมือนใหญ่จะหมั่นไส้จนทนไม่ไหวจึงลงแรงบี้ทิชชู่ลงบนริมฝีปากผม
5 N, L0 L% M7 A( M9 e# N+ y9 E3 K* {8 L
) y) s+ I& B% w1 ~& N2 ^* J9 tส่วนผมหัวเราะอย่างอารมณ์ดี9 G# F3 Q6 L* [5 f) s) Q u3 i1 a
0 Q, m. u6 b4 E: k& v. g) l
9 M' r+ o. ^1 V# |1 T6 c$ J9 w' x% qฮะๆ ผมน่ารักล่ะซี้!!+ b, P1 H+ B: B( q" |. J* y
$ M$ A( u$ X* [1 O
9 D$ F" j6 q& S9 \7 Q“ไปทำงานได้แล้วครับ” เสร็จแล้วเขาก็เอ่ยคำนี้ออกมาผมยกนาฬิกาข้อมือขึ้นดู เพิ่งจะเจ็ดโมงสี่สิบเอง# O# I% B% x! F5 H. B h
' \7 {, _. w. I4 B W6 j; ^
5 h6 I4 P9 g! {* L6 i9 j/ [
“เดี๋ยวสิ ถามก่อนๆทำไมน้ำซุปมันถึงมีสีชมพูใสๆอ่ะ” ความสงสัยน่ะส่วนหนึ่งที่เหลือคือต้องการถ่วงเวลาล้วนๆ1 O; m! f4 Y- I0 k: C
0 }. ^5 V, m$ q/ x9 O/ h8 @! Q! l* {+ \
แล้วเหมือนใหญ่จะหลงกลซะด้วยเขาระบายยิ้มอ่อนก่อนอธิบาย
9 d- n9 @! ]3 M3 ]" R2 t
9 q. ~9 b, v# B; X; U( L6 `+ C# Z( s) L" \) ?7 M
“ผมยีเต้าหู้ยี้ใส่ลงไปนิดนึงมันจะให้รสเค็มคนละอย่างกับน้ำปลา ให้กลิ่นหอมกว่าด้วย”
8 J% Y. W, s7 i: e. y; E* L+ m( ~" Z2 _
- O# v3 c8 x* }2 G! V
“อืม” / o5 Z, D2 ]* V O
3 ~: K4 ?; P. w( D9 v
$ q" K i+ R5 o4 ^0 d6 ~" y" o
“ถ้าอย่างนั้นก็ไปทำงานได้แล้วครับสายแล้ว” บู่ววววว แกล้วหลงกลนี่หว่า ไปก็ได้ ชิ8 h4 R9 t) P9 L- z7 z
2 B8 z. ^4 n$ c; M) ]' ]& l
# W+ u3 S/ @/ w2 T4 Y6 d“งั้นขอให้ขายดิบขายดี เที่ยงนี้จะแวะมาหานะ” เขาพยักหน้ารับ ผมเลยได้โอกาสยื่นมือตะปบไปยังแก้มทั้งสองข้างก่อนจ้องเขาด้วยสายตาดุ “อย่าเที่ยวไปมองลูกค้าสาวๆนะ”
0 H3 ]- n& I0 O0 P4 R4 D w& ~( \ R( k5 M
' \5 R' c7 _8 |" h# q }“ฮะๆ”
. u! l k) R! ?$ c# E4 ]. v) s+ s2 B/ X3 @/ ]5 \/ R
. T8 U! X) m0 Q" E“ใหญ่...เล็กซีเรียสนะ” ผมปั้นหน้าจริงจัง
- e# A4 P' ?9 V% {4 ~# ~4 Q% ^
& v8 {0 p; b N; m& d9 z8 u$ n+ w
0 Y0 A8 `: I1 H' d“ผมจะไม่ทำอีกสัญญา”
9 b4 p8 q' G4 Q% A0 I/ F9 j7 Z4 s4 `' M& G
5 V7 W% w2 w4 R9 n
“ต้องอย่างนี้สิน่ารักที่สุด”9 E/ R1 }1 P7 r" `
% q$ g9 o. ^6 ~ Q/ r0 ?2 T
& h; [1 h, p4 J6 Q' s7 X/ @. ^
จุ๊บ!!
0 m9 F6 A! q4 z
, I% C8 i! G; u+ M. L7 B% N j r; C+ r) Z8 m
“คุณเล็ก!!”& h. P8 s) [. t5 g1 A: _; [
$ E- R! R( ]8 N! _; B1 g
! t" h5 ? c6 D# N" \ผมยิ้มกว้างโน้มหน้าจูบลงบนมุมปากอย่างรวดเร็วก่อนถอนออก ใหญ่จับข้อมือทั้งสองข้างของผมดันออกอย่างตกใจ เค้นเรียกชื่อเสียงหนักพลางกวาดสายตามองซ้ายขวาอย่างเกรงว่าใครจะเห็น+ x N1 l6 Z2 a g5 h: S9 x
) A) T, C# m9 }% V; M/ f1 I) U
0 {$ t0 G! U6 `: X' t“ฮ่าๆเที่ยงนี้เจอกันนะโชคดีน้าพ่อค้าหญ่ายยยย” ผมลอยหน้าลอยตาอวยพรอย่างอารมณ์ดีก่อนเดินผิวปากไปยังรถตัวเองที่จอดเทียบฟุตบาทอยู่
0 b1 t+ v7 _# e0 l
/ U! V' g1 G4 n1 Z+ @6 J
7 O$ M0 O7 c/ m1 j @" Oแหมะ นึกๆดูแล้ว เหมือนสามีภรรยากันเลยเนอะ ฮ้ามีความสุขจัง1 _7 P1 Y) A5 L, @. D- {; U
: @. a4 i3 ]4 g% f1 G6 c% x. b& z4 s1 f( n% \, X
" w, \9 V6 e( h0 O7 m, f& c: w5 d% E- \) y5 j6 k, d( G
6 T9 r/ C5 X* p- y8 V
ผมมาถึงที่ทำงานด้วยเวลาขีดเส้นตายพอดีนั่นคือแปดนาฬิกาตรงเด๊ะ ไม่ได้แวะเข้าไปดื่มกาแฟเดินตรงเข้าไปยังโต๊ะทำงานเลย ชะงักเท้าชั่ววินาทีเมื่อเห็นร่างของใครบางคนนั่งอยู่บนเก้าอี้อีกฝั่งของโต๊ะ ถอนหายใจเฮือกหนึ่งก่อนก้าวมุ่งตรงไป% [; F$ z1 t! u: l0 A7 s0 U6 J7 H
$ h% j: O$ ^- c: E6 Q2 B+ G1 ]1 j& I1 D6 y$ D+ E# w' Q
“สวัสดีครับหัวหน้า” ผมนั่งลงบนเก้าอี้พลางยกมือไหว้ ในฐานะที่เขาเป็นหัวหน้าและอายุมากกว่าผม
8 p1 A! r- q) S0 @9 S: v4 ^8 {; v9 `0 c) G! E
) F) w) L, U( w. r2 w% ]“วันนี้มาสายนะครับคุณเล็ก” ผมขมวดคิ้วยกนาฬิกาข้อมือขึ้นดู3 n0 b+ g( A6 F' d1 g
3 N, E5 ?6 c, ~7 Z6 n4 M4 @: d( B! I$ F
“ก็แปดโมงเช้าพอดีนี่ครับหรือว่าหัวหน้ามีงานด่วนจะให้ผมทำ” h( m5 w( a/ v
" x! D, S4 M' p1 n5 A* f9 s- F7 z/ m# C! N, S- W0 Q
“ก็ไม่ครับแต่...เรียกหัวหน้าแล้วฟังห่างเหินจัง”( i+ X. {$ C8 D/ L: p
/ O r2 x! q3 v$ |! b6 u, j( w
! |& x( J' ?3 g3 M
“ก็หัวหน้าเป็นหัวหน้าผมจริงๆนี่ครับ”
' Q3 s- I2 Y! \* m" S2 H4 `: w! w ~, v4 w9 j
9 `1 l! T9 p2 a& C( p; v“เฮ้อ คุณเล็กนี่ก็แอบดื้อเอาเรื่องอยู่นะ”
( K0 S5 d9 q, c- ?, z
! M# Z3 w& ?2 |% a- `8 l! |0 ?& l$ e% m1 J8 m E
หลังๆมานี้ผมจะเรียกเขาว่า ‘หัวหน้า’ แทน‘คุณพชร’ เพื่อรักษาระยะห่างไว้เพียงหัวหน้ากับลูกน้อง แต่เหมือนคุณพชรจะไม่เข้าใจเอาเสียเลยมื้อเที่ยงถ้าผมเลี่ยงได้ก็จะเลี่ยง แต่ส่วนมากผมจะทนใจแข็งกับลูกตื้อของเขาไม่ได้นานสุดท้ายก็ยอมใจอ่อนไปทานมื้อเที่ยงกับเขาอยู่ดี เลยต้องใช้วิธีลากไอ้ปอนด์ไปด้วย แต่มันก็เป็นเพื่อนทรยศที่ไม่ค่อยให้ความร่วมมือ ยิ่งมารู้ว่าผมพาใหญ่กลับมาอยู่ด้วยกันมันยิ่งแทบจะเอาผมใส่พานถวายตัวให้คุณพชร
. q2 x) U: S* _$ R* s# k- g! k
" M* l& h) T* X+ V& c k) ~: ^" V) l' j# A# n3 X/ |
เฮ้อ เกิดมาเป็นปุญมันสนี่มันเหนื่อยใจเสียจริงๆ T4 W' ]+ {, v3 a, g! T U; P
) R$ L* r V, E0 m& J$ H
& T* G% A8 a/ p
ไหนจะต้องคอยเลี่ยงคนหนึ่งแล้วยังต้องหาทางเข้าหาอีกคน
r* a9 {3 Q# S" e5 b/ S- N" T
% M3 r/ h1 f' Q8 y
/ C1 @( b, t4 x# P% I ~! e“หัวหน้าเที่ยงนี้ผมขอตัวนะครับ พอดีมีธุระ” เพราะเที่ยงนี้ผมจะไปเป็นผู้ช่วยพ่อค้าใหญ่ทั้งในทางให้กำลังใจและกำลังกาย
9 x: O( r8 y4 g
, o: |3 d; l6 U5 f9 o
- [# ? d7 a" E2 e“อ้าวงั้นเหรอครับ นานมั้ย ผมรอได้นะ”7 v' l; z3 y) \) r7 z
0 N! p! p+ U4 s- v4 j
6 b& ]1 W7 I2 @& p“เอ่อก็นานอยู่ครับ คือ...ความจริงแล้ว...” บางทีผมควรจะใช้โอกาสนี้คุยกับหัวหน้าให้รู้เรื่องไปเลย3 O+ R `9 O* E/ P
9 D6 V- v: a& ~
& n3 C( l& c! O* m2 T a“...” หัวหน้านิ่งรอฟังอย่างตั้งใจ. F0 e1 Q$ ~& X1 X
1 j3 F; Q& P0 S$ {; y* m2 u" p
. y; O( \/ \' D% m5 R
“ผมคิดว่าจะไม่ไปทานมื้อเที่ยงกับหัวหน้าแล้วครับ ไม่ว่าวันนี้หรือวันไหน” ยิ่งพูดเสียงก็ยิ่งแผ่ว เอาล่ะหวา ก็ขอให้หัวหน้าเป็นคนแยกแยะออกไม่เอาเรื่องงานกับเรื่องส่วนตัวมารวมกันนะ ไม่งั้นมีหวังโดนเด้งกลับระยองไม่ทันแน่คนเล็กเอ๊ย \; h. E1 u7 @& Z
" s! F& v: C0 o
“คุณเล็กคงไม่ได้หมายถึงจะตัดความสัมพันธ์กับผมใช่มั้ยครับ” ใบหน้าหัวหน้าเปลี่ยนเป็นเคร่งเครียดขึ้นจากตอนแรกอย่างเห็นได้ชัด เอาแล้วไงคนเล็ก8 O" v* i2 Q0 f- k
. W4 j3 |6 C1 c' t3 v: i) J" {% ^. T/ F5 t+ P1 @2 q
“ถ้าหมายถึงเอ่อ ในทางพัฒนาไปเป็นแฟน ก็ใช่ครับ” ผมหลีกเลี่ยงคำว่าคนรักเพราะมันกระดากปากเกินจะพูด “ถ้าหัวหน้าไม่รังเกียจลูกน้องอย่างผม...เราก็เป็นเพื่อนกันได้นะครับ” ผมว่าต่อเมื่อบรรยากาศความกดดันเพิ่มสูงขึ้นจนมาคุเพื่อนร่วมงานคนอื่นๆ เริ่มเมียงมองมาอย่างสอดรู้ ผมขยับตัวอย่างอึดอัดทั้งที่ความจริงน่าจะชินได้แล้วเพราะทุกครั้งที่หัวหน้ามาหาที่โต๊ะทำงานก็เรียกสายตาสนใจใคร่รู้จากคนอื่นๆได้ทุกครั้งไป4 a& [( `/ v% X2 h3 \
3 W p* G% ?; f- x
& S- Z, b6 W6 J+ D“คุณเล็กมีคนอื่นแล้วเหรอครับ”% O! r& V- [9 R: p
' ` w' J! b3 }# r
0 T8 W2 {6 _: ?7 R" Fอึก เป็นคำถามที่จี้ตรงใจมากซึ่งผมก็คงทำได้แค่ตอบไปตามความจริง: U! V( T4 f; \" h* e9 _, _
& {2 G% s! v" [* D$ b" [. Y* b i* _. ?$ a
“ครับ”
% y, `& u1 h* m3 V- ]% j: m8 H, B3 K- E; i9 t, D x. c6 ]
5 n0 j7 [+ ]( u+ }
ทันทีที่ผมพยักหน้ารับความกดอากาศสูงก็แผ่ซ่านรอบตัวจนรู้สึกหายใจลำบาก เรามาคุยเรื่องพรรค์นี้กันในที่ทำงานมีสายตาพนักงานอีกเป็นสิบ ฮืออ ให้มันได้อย่างนี้สิ
9 k7 x/ W: A7 B: r U6 v9 g4 D/ f) X, ~6 H# \
# X# {; t& @5 Y! ?: l
ซึ่งถ้าว่ากันตามจริงแล้วคือเขาไม่ได้ผิดอะไร ไม่เคยล่วงเกิน แตะเนื้อต้องตัวหรือฉวยโอกาส มิหนำซ้ำยังเป็นสุภาพบุรุษและเฝ้ารออย่างอดทน
9 B. [. M1 r# ~
4 L& f' q6 y) h+ ]4 Q5 E: v+ A" l) Y5 n+ s1 W3 j: n. K
แย่ที่ตัวผมเองที่ไม่ปฏิเสธเขาอย่างเด็ดขาดทั้งที่ตัวเองก็รู้อยู่เต็มอกว่ารักใคร ให้โอกาสอย่างลมๆแล้งๆ บางทีความใจอ่อนขี้สงสารของผมก็ส่งผลเสียมากมายต่อความรู้สึกคนอื่นเหมือนกัน
6 b9 Y+ p. H- P* R0 ?2 k# b) G$ s r/ y
% u3 \5 G8 U9 w8 c% Iติ๊ดๆ
* K0 |$ h3 w; D1 Z, _. b. n
0 O. }8 Y0 J* x- z# M: _2 G) ~# B; g; a4 f
อีกฝ่ายจ้องมองผมนิ่งด้วยสายตาผิดหวังระคนน้อยใจก่อนถอนสายตาไปยังหน้าจอสี่เหลี่ยมที่ควักออกมาจากกระเป๋ากางเกงเมื่อมันส่งเสียงร้องเตือน เขากวาดตาอ่านเสี้ยววินาทีก็ถอนหายใจยาวออกมา
! l$ N+ G2 z* e V6 | U1 {* M1 B: t5 B
X$ [- H$ Y' Q8 p" K“ผมมีประชุมกับหัวหน้าสาขาใหญ่ต้องเข้ากรุงเทพฯด่วนกลับมาเราคงต้องคุยเรื่องนี้กันอีกทีเป็นการส่วนตัว”
# i8 A( Z8 C+ I# i5 E9 x# v; t q/ X: a& r+ R3 w$ U" c' t
3 R8 y, Q7 a: m/ rครืดดดด* r. K7 c9 y* [2 d
+ o4 y) n L2 J: l9 e) h) H. i/ f# J+ L0 k& {
แล้วเขาก็ลุกออกไปทันทีด้วยท่าทางหัวเสีย ไม่มีแม้คำล่ำลาเหมือนที่ผ่านมาในใจผมวูบโหวงอย่างเกรงกลัว เหวยยยยย ผมคงไม่ตกงานด้วยเรื่องนี้หรอกนะผมยังไม่อยากกลับระยองตอนนี้ หันไปเห็นพี่มิ่งที่ถึงแม้จะไม่ได้ยินเรื่องที่ผมคุยกับหัวหน้าแต่ก็คงสัมผัสได้ถึงบรรยากาศมาคุ จึงส่งยิ้มเจื่อนให้กำลังใจส่วนผมก็ยิ้มแหยๆกลับไป# o. H' F; r8 y
e3 S8 Q6 C! `$ w; r9 ?# P
8 v2 e" E: `; F) `2 D( G3 c
เอาน่าคนเล็ก สู้ๆหน่อย; q1 t2 n5 }. d( C1 ]
( ?0 M- M, R# M: _& Q, B1 v' V1 ~
+ L! V: \9 N+ o7 m7 G; |! h
( @8 T* W: w: [& Z" P* n' `พอถึงเวลาพักเที่ยงผมก็รวบเก็บของบนโต๊ะเพื่อเตรียมตัวไปหาใหญ่ แต่ยังไม่ทันก้าวขาลงบันไดมาชั้นล่างพี่มิ่งก็วิ่งเข้ามากอดคอชวนไปทานข้าวเที่ยงด้วยกัน " T0 M9 n0 y; l* q( Y# V
6 v( E6 i/ `3 |
. i8 P, M/ w7 { D“ผมมีธุระน่ะพี่”
" ^9 Z$ M( \1 J4 \2 b6 e; g& G4 {' D7 B. P# z# `2 r# N$ w
1 K/ e2 p# y: G( c9 e; e% [" @
“ธุระอะไรของมึง นานๆจะว่างจากคิวหัวหน้ากูอยากกินข้าวกับมึงจะแย่แล้ว เนี่ย ไอ้ปอนด์ก็ไปด้วยกัน” ผมเหลือบตามองไปด้านหลังพี่มิ่งก็เจอไอ้ปอนด์เดินตามมายักคิ้วกวนบาทาให้8 \, W' \2 _7 s, ?- |7 i
/ @9 a" X* P! H% O- |$ l. L( X, K+ ^. [% l
“วันหลังๆ”
% G: h/ {8 E" \, Y' G# _6 v+ F3 {+ i
. j- ]' e5 [/ P, W& y“โนวๆๆ วันนี้” ผมหรี่ตามองพี่มิ่งอย่างจับผิด ทุกทีไม่เห็นเป็นคนขี้เซ้าซี้แบบนี้นี่นา
, Z. e$ x" z0 N0 [4 Q) |% Q2 q" I5 K: X u: q. V' I# _& L
; |7 j8 b7 h6 ]$ f
“มีไรเปล่าพี่อยากถามผมเรื่องเมื่อเช้าอ่ะดิ” สะดุ้งเชียวนะแสดงว่าผมทายถูก $ I6 z9 `( Q) o( E/ G+ B5 M
1 h; M6 W% y/ x% ^
/ f4 j- s0 A" H( n+ u“ก็ไม่ได้จะก้าวก่ายนะเว้ยแต่ไอ้ปอนด์มันขอมา”. S% G/ ]9 b2 d# F6 @4 v
6 }/ {6 |& n/ K- x
: |/ ], k4 q- h8 t& F“เฮ้ยมาโยนกันได้ไงวะพี่” ไอ้ปอนด์ส่งเสียงโวยวายทันที- L. U$ n& c5 S. C1 x
+ x$ _1 ^0 n( m- k4 X1 _
. ?: X6 O3 Y- A$ C“อ้าวก็จริงนี่หว่า”) Y6 H2 h3 X6 S4 Z R
3 D* s( Q; n$ Z+ g9 Z
( [& |0 R3 k. q; K( U/ Z( \/ D“พี่ก็อยากรู้เหมือนกันแหละ”
2 ?. z$ n3 R1 z
9 D$ p6 ?% ]& E! p7 h g( d* G, g. J6 d+ y( @5 u$ o0 S% y4 w# [ @
“กูไม่ได้อยากเจาะละเอียดเหมือนมึงแค่รู้ไว้ประดับหัวจะได้เดาอารมณ์หัวหน้าถูก กูต้องเข้าพบเขาทุกเช้านะเว้ย”
; W. T: l7 g$ [/ _5 H* A. x/ ]; ^" a+ s M) k% u* H
: v# n# G% O ?# N“นี่พี่...”
]' s" c5 J) g+ w+ M+ W* M$ A$ J* {9 e/ f4 e4 X J8 T
+ N, s, S' n# L1 R“พอๆทั้งคู่ไม่ต้องเถียงกัน ผมยอมแล้ว ดีเหมือนกันช่วยหาลูกค้าให้ใหญ่”
1 O$ i. y; r2 F* X. {8 ?8 S: a% t
& x+ k( J; D [7 I: y“นี่มึงจะพากูไปกินที่...”7 u- ^) f3 R# h/ ^7 J
/ F- E. f# \$ J% X& b+ t
1 J" U O0 D7 x+ O1 l5 c“เออ เดี๋ยวแวะไปรับพิณด้วยพี่มิ่งเลี้ยงนะ”5 _- T: l. V7 ?5 B a( t' b8 e
! p8 W" r" I, q1 e: E% B2 [2 ]. X
( g/ g( H; B W2 [% ~0 j* i) \
“อ้าวซวยกูซะงั้น”
" L$ W) M9 x% r' }6 w2 G& s' p* ]. I7 q& U0 D- h/ y. C9 G
5 e# p. w. W% E" `' W$ i- z4 X: i# S7 _
“ช่วยไม่ได้”0 A' {7 B3 t# k! o/ t/ B( C* E
& Y6 O, C. J1 g; r) _0 f! w; o: g+ O! ~, n
แล้วผมก็พลิกวิกฤติเป็นโอกาส อยากรู้กันนักก็พาไปหาเจ้าของหัวใจตัวจริงซะเลย แถมช่วยหาลูกค้าไปอุดหนุนพ่อค้ามือใหม่ได้อีกต่างหาก พวกเรามารถพี่มิ่งแวะรับพิณที่ธนาคารก่อนมายังร้าน‘กินเส้น’ ณ แอดติจูดที่สามสิบสองขอบหนองสมบุญ
, V, _/ e+ G6 V! e e, D1 Q! C/ z" K3 S8 ^( G
! [ N( ^: Z x7 } D
“นี่มันแถวคอนโดมึงนี่”
1 i' o/ s, i* p
( _+ v& w' o) A- f& S& q6 G5 s H+ B6 @5 t$ f( e J. m& V1 v
“ใช่ดิพี่ จอดๆตรงนี้เลย” ผมชี้ไปยังช่องว่างริมฟุตบาท พี่มิ่งเลี้ยวพวงมาลัยรถเข้าจอด เมื่อรถจอดสนิทผมก็เปิดประตูลงจากรถควงแขนกับพิณเดินนำไปที่ร้านทันที) s( J. }! K1 u( r
2 S* R4 c' K0 k+ t8 ~& `+ d' d6 F7 b/ U9 h9 o7 g
พิณค่อนข้างจะชื่นชอบใหญ่มากทีเดียว เหตุผลหลักคือหล่อเท่ระเบิดตรงสเปคนางทุกประการ ส่วนเหตุผลรองคือเป็นคนดีไม่ย่อท้อต่อสิ่งโชคร้ายที่เข้ามาในชีวิต เราสองคนเลยเป็นลูกคู่ที่ดีมากเวลาต้องไฟท์กับไอ้ปอนด์9 j- P+ T' Y6 c6 M
- E3 o4 M/ J2 o2 w5 w* y' ~2 w
- u7 ~- H+ V& c7 g/ b& P
อากาศตอนเที่ยงค่อนข้างร้อนถึงอย่างนั้นบริเวณร้านก็ยังมีร่มเงาจากต้นก้ามปูที่แผ่กิ่งก้านข้ามกำแพงมาจากด้านในของหนอง แต่ก็ยังมีไอร้อนของดวงอาทิตย์แผ่มาโดนผิวหนังให้แสบๆคันๆ 5 W8 m: ^8 b% S/ f; z' N
- X7 M% t! I$ g7 Z$ a" W& g/ G4 z. f7 I1 \/ \, f2 e& j6 `# Y% j* P
ผมพาทุกคนเดินเข้าไปนั่งลงที่โต๊ะตัวหนึ่งที่เมื่อเช้าผมกับใหญ่ช่วยกันจัด กวาดมองไปรอบร้านมีลูกค้านั่งอยู่สองโต๊ะแต่ละโต๊ะมาเป็นคู่ โต๊ะหนึ่งเป็นชายหญิงน่าจะเป็นแฟนกัน ส่วนอีกโต๊ะเป็นผู้หญิงทั้งคู่ซึ่งน่าจะเป็นเพื่อนกันส่วนโต๊ะผมมีสี่คน
& _' R2 j3 v& u0 V i' }1 u& S. ]$ o* `$ x4 }
R. [# [4 }# M6 }
เบนสายตามองไปยังพ่อค้าใหญ่ที่กำลังขะมักเขม้นกับการลวกเส้น เขาหันมายิ้มให้ผมแวบหนึ่งซึ่งผมก็โบกมือให้กำลังใจ ที่เลือกมานั่งโต๊ะไม่เข้าไปหาก็เพราะเห็นเขากำลังวุ่นวายอยู่ด้วยแหละ ไม่อยากกวน. a3 {2 F9 E. j6 {
( h( B. a0 T& Y, U
! v3 g0 F2 C$ P# Y& F" {) T5 q
กวาดตามองไปรอบร้านอีกครั้งแล้วอดจะยิ้มไม่ได้ ถึงลูกค้าจะไม่ได้แน่นขนัดดูเงียบๆด้วยซ้ำแต่ก็ถือว่าเป็นการเริ่มต้นที่ดี อย่างน้อยก็ยังมีลูกค้าล่ะน่า
3 c; g6 x7 \8 t Q' f9 P0 a d S7 s9 D' u2 R
: f8 O/ _; u8 J+ H% n2 X( y“เล็ก...ใหญ่หล่อมากเลยเนอะท่ายืนลวกก๋วยเตี๋ยวยังเท่”พิณที่นั่งข้างผมสะกิดแขนยิกๆพลางทำหน้าเพ้อจนไอ้ปอนด์ต้องกระแอมเรียกสติ" b' U _0 t% c! w% V) x# J
* N+ ?; f( u( ~8 M- O' B! V7 g5 N2 R) D- L; S, G
“แฮ่มสามีนั่งอยู่ตรงนี้นะ”
/ L ?$ D7 W8 X$ I1 q
0 o$ u$ B1 n/ d5 p6 k% ]- u6 z3 I& k* ]8 j' e
“อุ่ย นิดหน่อยน่า” พิณทำเป็นแกล้งสะดุ้งเหมือนกลัว ผมขำในลำคอกับการรับส่งมุกของสามีภรรยา คบกันมาตั้งแต่ปีหนึ่งไอ้ปอนด์ก็ยังไม่เลิกหึงพิณสักที" ]; M# B+ M. d+ y2 k. c! \8 O" C( O" J
% k0 |4 R" Q. m# x
L5 m( }, l4 L/ a5 Z" ]
ส่วนพี่มิ่งก็มองซ้ายมองขวาเหมือนหาใครอยู่จนผมอดถามไม่ได้5 v+ v4 b2 p/ e$ B) F
* r( U- h# j8 R; c$ G* S$ D. C
9 w% F3 ?. E/ a0 X7 ~4 l) [7 `9 _“มองไรพี่”4 ~/ @. {# I4 t# i+ k' D4 F s
7 q$ f; F& l+ c; q7 z9 c6 O. o
, d$ w( W5 E' T1 _“หากล้องเขาถ่ายหนังกันหรอวะ แต่ไม่เห็นทีมงานสักคน”3 C2 f Q0 ^% Y6 a0 K. T9 C) z
9 p) C0 q/ w+ j5 Q
4 A, }6 V: W- {“ถ่ายหนังอะไร”4 `/ y$ l. z7 P* n! Q' w
0 M) [) {+ g( F: J% n
$ Y6 I S% f7 j$ `0 j( e& I1 j
“อ้าว ก็ไอ้พ่อค้าบะหมี่นั่นไง ออร่ามาขนาดนั้นช่างไม่เข้ากับเสื้อผ้าที่ใส่ พระเอกหนังแน่ๆผิวคล้ำไปหน่อย แต่ดูดีโคตร” ผมกับพิณระเบิดขำ ส่วนไอ้ปอนด์ทำหน้าปูเลี่ยนเหมือนจะอ้วกเสียให้ได้
: s7 c8 h* e& d5 b- \' {6 i- Z+ k8 z
8 t0 A# _( W1 i. H2 P" B. R* z- l
“นั่นน่ะพ่อค้าตัวจริงเสียงจริงเลยค่ะ ญาติคนเล็กเขา” พี่มิ่งทำตาโตหันหน้ามาหาผมทันที8 }0 b( ^. {) R- l, `' |& L
d0 p& X2 r- x0 k" X( ^/ ]6 V9 s; b
9 j; S5 O8 l- ]; k% Q“จริงเหรอวะมึงมีญาติหล่อขนาดนี้” ผมยักไหล่# o9 z* m8 }; a4 s4 e& h5 R" r
$ ?1 i6 e z4 Q1 ^1 D S* H) f
. Y9 b2 N4 `* @4 [1 o8 u2 k/ T“ความจริงเรียก ‘ว่าที่แฟน’ จะดีกว่า”! ~% j" D9 C2 Z; R
! f1 E, l" \& J0 A/ N5 V- R/ V- M) p3 V+ S; [0 d' _
“ห๊ะ!!” คราวนี้ตกใจยกกำลังสองยิ่งกว่าเดิมโดนสายตาประณามจากไอ้ปอนด์ด้วยแหละ มันคงอยากจะด่าว่าผมแรดเหลือกำลัง: H7 B1 s" [/ V8 s) N+ e. q6 ]
9 H, u' Z A% ]5 j! u. o& g
7 x; _+ I6 w, T2 a; U3 g“แฮ่ๆ” ผมก็เลยได้แต่ยิ้มแหยๆแล้วพระเอกของงานก็ได้เวลาออกโรง พ่อค้าในชุดกางเกงยีนตัดขาพอดีเข่ากับเสื้อกล้ามสีดำคล้องทับด้วยผ้ากันเปื้อนสีกรมเดินมาหยุดยังโต๊ะที่เรานั่งกันอยู่6 X. f' V5 }. p9 x2 a' E7 G
) R% A4 }6 Z4 Y! x
, X! ~: a/ T9 O“รับอะไรดีครับ” ใหญ่ถามด้วยใบหน้านิ่งเฉยจนผมหลุดขำกับลูกค้าคนอื่นทำหน้าแบบนี้มั้ยเนี่ย ลูกค้าคงคิดว่าเป็นพ่อค้ามาเฟียซะล่ะมั้ง( u7 c. }6 ^. {/ |! u
' b9 M5 L# \9 o9 g5 J( I" Z
) |) S2 p! O0 P# w) Iคงมีแต่ผมที่รู้ว่าเขาไม่ได้ตีหน้าโหดมันคือใบหน้าปกติทั่วไปของเขา
2 K; f% o( P, q+ R% H0 o
: V# G* _7 k! y* w M6 W+ K: p
& T) T1 |% _0 T* @, ?+ |แต่ไม่ได้แล้วล่ะ ผมคงต้องเทรนให้เขาทำหน้ารับแขกมากกว่านี้ยิ้มนิดนะรับรองลูกค้าติดตรึม9 W0 Z: t9 J5 G P
/ x" f# i: @/ c+ [. [+ z" i/ x8 N* C7 c! Y. U) f$ i$ ?" \, ?. `
“ขายดีมั้ยคะ” เป็นพิณที่เอ่ยทัก ใหญ่พยักหน้าก่อนตอบสองคนนี้พอคุ้นเคยกันอยู่$ ^. V7 G. f3 H, p# ^0 C" M9 t
- @, I/ N/ f- L# f/ t/ ~5 z- m; p7 \
& m. J7 e) R( w5 \- r“พอได้ครับขอบคุณนะที่มาช่วยอุดหนุน”
0 E; X1 r+ {/ ~6 T; k9 y& x! q# ^
, t& N, b5 V0 q* k! l: {' W“เล็กเขาชวนมาประเดิมร้านใหม่ไม่รู้ว่ารสชาติจะดีเหมือนหน้าตาพ่อค้าหรือเปล่าน้า”
! G0 i; Q, s6 U- y. V
: p4 H8 ~5 }( y2 `: g4 @) D; K, e' Q
" }. t- R6 I: X( M& d“อะแฮ่ม” โอ้ย ขำไอ้ปอนด์ว่ะ9 m; {& z' N) q$ `' x' q
) k. {. H: |1 r, _2 i; h5 k @/ ^% c9 H% m+ `' l! t. l
“งั้นสั่งมาเลย รับรองพ่อค้าคนนี้ฝีมือเด็ดทุกเมนู” ผมว่าเสียงหยอก พลางหยิบกระดาษกับปากกาที่เสียบไว้บนโต๊ะมาให้ทุกคนจดรายการ ใหญ่รับกระดาษมาก่อนเดินกลับไปที่รถเข็นพี่มิ่งก็เอ่ยปากทันที3 S- V; v K* l' l% B1 }
# Y9 M# ^, w k. p& k R- u- i
# ?& ~% u; b" J+ k+ }“กูว่าละทำไมมึงไม่สนใจหัวหน้ากูเลย” ชิ ผมก็ไม่ได้ชอบใหญ่เพราะหน้าตาอย่างเดียวซะหน่อย
! |% c6 U* F' B
+ E2 [: V/ @; }2 xหงิง...หงิง... แฮกๆ' S' d; r- J% Q3 B; V+ f
N0 [: Q0 e' Q2 \' [ X
% E( z- X& e( p1 F9 w: c“ตี๋น้อย เป็นไงร้อนมั้ย” ผมหันไปตามเสียงครางหงิงก็เจอเข้ากับเจ้าตี๋น้อยนั่งลิ้นห้อยหอบแฮกๆอยู่ข้างเก้าอี้ที่ผมนั่ง มันคงเห็นผมและเข้ามาทักทาย ซึ่งพอผมลูบหัวมันก็เชิดหน้าขึ้นเล็กน้อยเหมือนมีความสุข ตอนนี้มันไม่ได้เป็นเจ้าหมาน้อยที่ผมอุ้มเล่นได้อีกต่อไปแล้ว กลายเป็นหมาสี่เดือนตัวใหญ่แถมฉลาดขึ้นด้วย" v' v1 T( u7 ~: G+ T8 H
0 _" L8 c4 R) F' l9 }2 V+ @( Z _
0 u7 u& ~4 N* u ทุกครั้งที่ขยับตัวกระดิ่งที่แขวนอยู่กับปลอกคอสีส้มของมันก็จะส่งเสียงกริ๊งๆ จำได้ว่าช่วงแรกที่ซื้อปลอกคอมาใส่ให้ มันพยายามใช้ขาหลังเพื่อถอดออกหรือไม่ก็เอาหัวตัวเองไถๆกับพื้นเหมือนรำคาญจนผิวหนังบริเวณคอถลอก ผมเกือบใจอ่อนถอดให้มันแล้วแต่ใหญ่บอกว่าไม่ เพราะที่ปลอกคอมีจี้สลักชื่อ-ที่อยู่พร้อมเบอร์โทรเผื่อว่ามันหลงทางคนที่เจอจะได้ส่งกลับบ้านถูก, b- ?/ q* g% w6 @# d$ x T
1 d7 K5 x. r; z! u$ a
" ?5 r: V& _* H3 Z& Bใหญ่พูดกับผมอย่างใจเย็นเมื่อผมน้ำตาคลอสงสารมันว่า ‘ถึงมันจะฉลาดแต่มันก็คือหมา พูดไม่ได้ขอความช่วยเหลือไม่เป็น คุณจะถอดปลอกคอมันผมไม่ว่าแต่นั่นคือมันต้องอยู่ในห้องนี้ ผมจะไม่เอามันไปด้วย’, l4 ~. t. z2 f2 q
* E0 x# z8 `+ z% o/ O# f
G6 {: G6 ]: D/ o+ `
แล้วผมจะเลือกทางไหนได้อีก ให้มันอยู่แต่ในห้องผมก็สงสารมัน มันตัวโตขึ้นกำลังอยู่ในวัยซุกซน ต้องการพื้นที่กว้างๆในการวิ่งเล่น ยังจำวันที่พามันไปวิ่งเล่นในสวนสาธารณะได้อยู่เลยมันวิ่งไปรอบๆหนอง ไล่นก วิ่งขึ้นลงสะพานมุดพุ่มไม้ เล่นกับสุนัขตัวอื่น ดูมีความสุขจนผมที่วิ่งออกกำลังกายอดจะยิ้มตามไม่ได้2 X! P. ]2 ?9 [8 L5 ]
; l- _" _* D8 b' N7 R% R5 @$ |0 f9 ^0 _
0 q; p' |9 P9 F, c
เพราะอย่างนั้นผมเลยต้องใจแข็งให้มันชินกับปลอกคอที่ใส่เพื่อให้ใหญ่เอามันมาด้วยเวลาขายก๋วยเตี๋ยว7 v% a0 y* i/ e
4 e5 H8 l0 a, j8 Y5 ^" m
. U2 W, p0 P5 g/ V7 X! Q: x. l7 P t% {% K
มันดูตื่นเต้นดีใจ เมื่อเช้าตอนผมกับใหญ่ช่วยกันเตรียมร้านมันก็วิ่งหายเข้าไปในประตูภายในหนอง ชั่วโมงกว่าๆถึงวิ่งหอบลิ้นห้อยกลับมายกขาหน้าข้างหนึ่งสะกิดขาใหญ่ยิกๆ เขาเขกหัวมันไปทีก่อนเทน้ำใส่ชามประจำตำแหน่งให้ . c2 Q* b9 V: x9 I$ W
5 x/ i( z; x& f+ b+ O0 ^& g9 x, a
* C, ?8 |- x3 `, e0 t9 m4 s; `. C/ Qนี่ก็คงไปหนีเที่ยวมาอีก0 |" I3 u4 j$ V9 `: d5 V$ P
) F. u' b- i) u& C# [. L: O2 ^5 l1 j3 O- F: U0 o2 M' r
“ไอ้ตี๋ มานี่!” เจ้าตี๋น้อยหันตามเสียงเรียกของเจ้านายมัน หันกลับมาเอาขาหน้าข้างหนึ่งตีลงบนฝ่ามือผมสองทีก่อนวิ่งกระดิกหางดิ๊กๆไปนอนลงตรงที่นิ้วใหญ่ชี้ มันคือที่ว่างหลังรถเข็นตรงมุมเสาข้างกำแพง6 G5 O5 b5 N$ d& V+ w( I; b" i
, ]) ^3 H: y! f- d+ h' l8 c4 L2 R1 t+ S+ k( B# W
“หมาเชี่ยไรวะฉลาดฉิบหาย” พี่มิ่งมองตามไปอย่างอึ้งๆ อยากจะบอกว่าไม่ใช่ใครจะไปสั่งมันก็ได้นะ ไม่ค่อยฟังหรอกต้องเจ้านายมันคนเดียวเท่านั้นแหละทีเดียวอยู่เลย อย่างผมบางทียังต้องพูดซ้ำหลายๆครั้ง4 @8 ?# z9 ]) S: Z& @
) P9 m+ @3 ^1 Z* t& h9 ]. r" o4 n" ?
& x5 l5 I7 }: L h" X/ c( fผมลุกขึ้นไปช่วยใหญ่ยกชามมาเสิร์ฟแต่เขาไล่ผมให้มานั่งซึ่งแน่นอนผมไม่ฟัง
& e! N" r( K! \4 B
: k7 o* }7 n( o$ Y {) [% o
1 N" H7 G1 b& E; _“ก็อยากช่วย”
) m5 ]9 I# G: w
7 _% v; d; o8 `0 `. W2 ]' u. x" b) f6 y y9 z- R$ v& a6 G
“ไปนั่งพักเถอะครับเดี๋ยวคุณต้องกลับไปทำงานอีกนะ”
" D, Y( j* v: P* w" B5 X: W
, @. J& p6 w6 `# N& i6 p# h5 v1 |+ m7 c* w+ k/ U
“ขายดีมั้ย” ผมหรือจะสนก็เปลี่ยนเรื่องกันไป
- M. x! g* k1 e1 }( ]- z: t# A$ q& _5 q: b/ J
4 c' f: V: p/ E* W/ L* z* w“ก็พอได้เมื่อเช้าเงียบๆ สายๆมาหน่อยก็เริ่มมีคนแต่ก็ไม่มากมาทีละคนสองคนอย่างที่คุณเห็นมีคุณนี่แหละโต๊ะที่มาเยอะสุดของวัน”; G) ]9 x- A4 }/ }" w3 f. G D
! q" w% e; _2 D8 X% M% x& k
7 \. x: l% Y) z! @7 _ผมยู่หน้า- Z, y3 w. b p% \5 S l3 w
4 k+ P" @5 i) q/ R. m+ U0 H, F5 ?
3 B6 V! P; l5 F8 ]8 p R# R
“นึกว่าสาวๆจะมาต่อคิวซื้อซะอีก”
# v: ~. G" z! Q! Q! U
% T4 Y8 o3 X8 G$ `3 f7 L9 }# n2 L: X5 m
+ D2 Q0 r4 b3 s2 i“หึๆ ไม่ใช่ในละครนะ”. A; G: L( P6 j! K3 ^
. z2 m: F' G0 P
1 u: T! F; z2 E) u“นั่นสิเนอะ”' a. L& A& x6 q5 O- _. }
* H6 z, _0 v2 m$ q
1 h4 G: D4 D" m, gถ้าในละครมีพ่อค้าหล่อระเบิดมาเปิดร้านขนาดนี้สาวๆคงแห่กันมาซื้อต่อคิวกรี๊ดกร๊าดกันจนร้านแทบแตก แต่นี่คือชีวิตจริง ถึงผมจะแอบเห็นลูกค้าสาวๆแอบกระซิบกระซาบดี๊ด๊ากันถึงความหล่อของพ่อค้า แต่ก็นั่นแหละ...ร้านที่จะอยู่รอดได้จริงๆต้องพึ่งรสมือความสะอาด และราคาที่สมเหตุสมผลกับปริมาณ ) A% Q. K# X; R2 {) b0 N
3 p3 Z( ?8 Q$ ~% O
! E4 W5 Y j, u; Fเมื่อก๋วยเตี๋ยวสี่ชามมาเสิร์ฟผมก็กลับมานั่งทานที่โต๊ะ ระหว่างนั้นก็มีลูกค้ามาเพิ่มอีกหนึ่งคนเป็นลุงมีอายุคนหนึ่งซื้อสามถุงกลับไปทานที่บ้าน พี่มิ่งขอเบิ้ลสองพลางชมว่าอร่อยไม่ขาดปาก ส่วนไอ้ปอนด์ถึงจะยังไว้ท่าบ้างแต่ก็เห็นว่ามันซดน้ำซุปจนแทบไม่เหลือ จนผมกับพิณแอบลอบยิ้มกันสองคน
$ D3 ~ _7 V5 O# [' T* W2 e) S" P( d3 ^
, a$ w; A! D9 I- f6 z, L
6 ^4 Q9 S' T/ d+ \5 C% @2 r7 o. r
+ }; Y( y) K) Q$ s3 Q* K# a; v5 kเหมือนทุกอย่างจะไปได้ด้วยดีแต่ทางที่ดีก็มักมีอุปสรรคเสมอ& E* W$ H5 C; L
3 w2 `3 ~( s4 i. }& Y) c6 S. H; t- |7 X' @ D) l- I
เมื่อหลังเลิกงานผมมาช่วยงานที่ร้านช่วงเย็นลูกค้าหนาตาขึ้นกว่าเมื่อตอนเที่ยงเรียกได้ว่าถึงไม่แน่นร้านแต่มีเข้ามาเรื่อยๆ$ q8 ]) e2 H5 o2 Z# l
8 q4 m \. f* |6 {" Z0 @0 ^" H P' ?( x& s9 Y8 n6 ?
แต่เรื่องมันอยู่ตรงนี้ต่างหาก7 m: s i" J' A
L1 }) k3 `/ }6 N: g
, C0 [3 ^2 u8 x) Z+ d$ V; h“ค่าที่อะไรกัน พวกเราเซ็นสัญญาว่าจ่ายเป็นรายเดือนนี่” ช่วงประมาณทุ่มนึงก็มีผู้ชายหน้าโหดสองคนขับรถมอเตอร์ไซค์มาจอดหน้าร้านพร้อมกับบอกว่ามาเก็บค่าที่รายวัน2 f$ d' g2 @7 |- _7 b) Y. n
+ i& r* S4 j$ ?
0 F3 F/ Q/ v/ ?% M! N1 \รานวันแป๊ะแกสิ!! ดูก็รู้ว่าพวกทำกร่างไถเงิน
* ?. f+ B. [# p% p) N5 K: A. e+ _/ Q: O! I; R( X; d) \' u
0 C* e( {7 B9 i: B* u1 |( Y; b
“นั่นมันก็ส่วนรายเดือนไม่เกี่ยวกัน ถ้าอยากอยู่อยากปลอดภัยมีคนคุ้มครองก็จ่ายมาซะวันละสองร้อย”
- w3 m- z/ j" s% r' Y* @ v$ o) _" C* S; `& h( o9 ?' k: u# W
* x3 b2 o6 }$ X6 B" @“สองร้อย! จะบ้าหรอขายก๋วยเตี๋ยวตั้งแปดชามกว่าจะได้สองร้อย อยู่ดีๆจะมาเอา ไอ้ความคุ้มครองอะไรนั่นเราไม่เอาหรอก” ผมโวยวาย ลูกค้าที่นั่งอยู่หันมามองจนผมต้องเบาเสียงลง แต่ก็ช้ากว่าพ่อคนตัวโตที่แทรกมาด้านหน้าและดันผมเข้าไปหลบข้างหลังเขา* t* Q' T, [$ u1 S
; t" l5 r9 a. v5 l, u( n! X) c) E/ W8 D9 u/ ?8 A; C
“เฮ้ยถ้าไม่จ่ายก็ขายที่นี่ไม่ได้!!”1 b) t/ G1 e3 [' d0 g, R
- X" K2 D* ]4 W' ~: G1 |1 F, Q4 S: s# d, e( b" l
“มีสิทธิ์อะไรวะ” ผมตะโกนข้ามไหล่สูง ใหญ่หันมามองทำนองให้ผมเงียบก่อนหันไปทางไอ้บ้าสองคนนั่น9 }7 i8 [8 q* J* M* v# T
A$ G, t- y# R6 F2 Q& {5 `! o$ ]
. Y0 ` q$ ?- o9 f0 ~0 L“สองร้อยใช่มั้ย”0 P' Y. ?8 k6 t* g+ J. _
Y" } s) ?' Y, X) d2 v- N# U, ^: \
) I1 I4 t4 K: R8 W& V
“เออ”( q1 S6 E* Z$ J) V$ W# w, ?
0 f, u# |: P- _9 N6 q1 a+ v
7 D. M5 h6 J! L# c; Fใหญ่พยักหน้าแล้วควักเงินจากกระเป๋าผ้ากันเปื้อนส่งให้พวกมัน8 a2 d9 W7 o: n! F
4 _& S1 x$ q9 O, x- O& X
- O h! A+ H( C4 h1 w“ใหญ่!!”& y4 O" B6 @2 Z2 f2 q- W1 m1 m
( o$ |# l. t C1 E) ?4 m* w6 |
2 S% i) `: `) q S8 {; w1 Y; n6 ?“แค่นี้ก็หมดเรื่อง” มันตบแบงค์ร้อยสองใบลงบนมือแปะๆก่อนเดินออกไปด้วยใบหน้ากวนตีนมากผมโมโหจี๊ดๆจะไปเอาเงินคืนแต่ใหญ่ก็รั้งแขนไว้
7 R- x1 a8 X* E& P. F% @7 y/ F( T; y# f: T$ a: J% ? R
/ B! g' `% ]9 v“คุณ...เราต้องหากินแถวนี้อีกนานร้านกำลังไปได้ดีถ้ามีเรื่องตั้งแต่วันแรกลูกค้าคงไม่กล้าเข้ามากินอีก”4 V1 \8 @1 y" V" A' h+ t
3 q6 b, R* L8 D" u! M2 L" F! h9 i& t$ _( P( N
“แต่วันละสองร้อยเลยนะ!!”/ K# i2 a# `% T
2 D3 F: `9 ~) n3 ?
* P, c* Q# V2 v$ { |+ V
“คิดซะว่าแลกกับความสบายใจของลูกค้า”
1 v2 ~! z' \% W% c" [6 o4 a$ s1 }% R' ~+ ?
+ T3 g, m: R: u5 Y
“ทำไมเราไม่แจ้งตำรวจล่ะ”
; X' T5 t8 [7 J7 G' ?! q" a' `
. P9 q4 D& c! e9 p! K: {; I, q. U- E4 s) U* N0 C' Y
“คุณคิดว่าพวกมันมาป่าวประกาศเรียกค่าคุ้มครองขนาดนี้ตำรวจจะทำอะไรมันได้เหรอ เผลอๆมีคนใหญ่โตหนุนหลังด้วยซ้ำ คุณเล็กเชื่อผมนะ” ใหญ่จับมือผมขึ้นมาก่อนใช้มืออีกข้างลูบแผ่วอย่างปลอบโยนให้เย็นลง# q: N4 t5 p0 k7 h( O' Q5 D
) r5 f7 v( I2 }" s! s7 q" B& O/ Z3 r7 x# M$ @* ]
ฮึ่ย!! แล้วผมจะทำยังไงได้ล่ะพ่อครัวใหญ่เขาตัดสินใจแล้วนิ!!7 U8 j. `% l( w+ ^( T
8 ^ K8 {: j1 _# x" a6 G% U# T2 @
: z- M+ R& ]& d/ r" g* p: fน่าเจ็บใจชะมัด!
! q7 L0 Z6 ~. W. x. ?* n" J |
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2020-4-19 22:43:59
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2020-4-19 23:15:50
โพสต์ 2020-4-20 00:58:06
โพสต์ 2020-4-20 01:02:04
