แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย โดโด้ เมื่อ 2020-4-21 11:35
รู้ๆกันอยู่น่ะครับว่าช่วงนี้สถานการณ์ปัจจุบันนั้นเป็นอย่างไงซึ่งบางคนก็อยู่บ้านบ้างคนออกไปทำงานช่วงที่เขาประกาศเคอร์ฟิวส์แต่มันไม่ใช่สำหรับผมนั้นตั้งใจที่จะอยู่บ้านแต่อยู่มาวันหนึ่งมีจดหมายฉบับหนึ่งส่งมาหาผมซึ่งหน้าซองเขียนมาถึงผมซึ่งก็ไม่รู้ใครส่งมาในนั้นมีแผ่นCDอยู่หนึ่งอันผมเลยเอาไปลองเปิดดูซึ่งพอแผ่นเล่นปรากฎว่ามีเพลงปอบผีฟ้าเล่นออกมาพร้อมกับรูปผีและรูปชวนหลอนผมเลยอดปิดล่ะหักแผ่นทิ้งไปพอตกกลางคืนนั้นอยู่ก็มีโทรศัพท์เข้าซึ่งเบอร์ที่ปรากฎนั้นผมไม่คุ้นว่าเบอร์ใครจึงลองรับสายดู"ฮัลโหลสวัสดีครับ สวัสดีครับ ขอสายใครครับ"ปลายสายนั้นเงียบ "ฮัลโหล ฮัลโหล ถ้าไม่พูดผมจะวางสายน่ะครับ"ล่ะอยู่มีเสียงพูดมาว่า "แกต้องชดใช้กับสิ่งที่แกทำไว้" "นี้ใครอ่ะครับโทรผิดเบอร์หรือเปล่า" "ถูกแล้วแกจะต้องตาย" "เฮ้ยมึงเป็นใครว่ะอ่อสงสัยเป็นพวกโรคจิต มึงล่ะที่จะต้องตายเพราะกูจะไปแจ้งความจับมึง"ทันไดนั้นปลายสายก็ตัดสายทิ้งหนีไป
ผมนั้นเครียดจึงโทรไปปรึกษากะน้าชายที่เป็นตำรวจเขาก็ให้ลองแกะสัญญาณเบอร์นั้นว่ามาจากไหนผมเลยลองดูแต่มันเป็นเบอร์ตู้สาธารณะพอวันรุ่งขึ้นก็มีจดหมายแบบนี้มาอีกเรื่อยๆจนผมนั้นหมดความอดทนล่ะไปแจ้งความตำรวจเขาก็ลงบันทึกประจำวันไว้เพราะหลักฐานไม่เพียงพอพอผมกลับมาบ้านก็เจอจดหมายแบบนี้อีกจนผมนั้นอยากจะย้ายบ้านหนีไปพอเปิดอ่านเนื้อหาเขียนว่า "ถ้าแกอยากรู้ว่าฉันคือใครให้มาที่บ้านร้างตรงปากซอยในเวลา2ทุ่มถ้าแกไม่มาฉันจะตามล่าแกไปตลอด" ด้วยความที่เหลืออดจึงไปซึ่งตอนแรกก็ไม่อยากไปเพราะบ้านหลังนั้นโคตรเฮี้ยนใครลองดีเผ่นป่าราบทุกรายพอถึง2ทุ่มผมก็ไปถึงที่บ้านร้างล่ะจุดธูปขอขมาเจ้าที่ก่อนจึงค่อยๆเดินเข้าไปล่ะอยู่ก็มีข้อความส่งมาว่าให้ผมนั้นทำภาระกิจ3อย่างภาระกิจที่1 คุยกับตุ๊กตาหมี 2.ถ่ายรูปหน้ากระจกและ 3.ปิดตาสัมผัสวิณญาณผมถึงรับคำท้าโดยที่ภารกิจแรกนั้นสำเร็จพอภาระกิจที่2ผมก็จ้องอยู่ที่กระจกล่ะเปิดแฟลตถ่ายรูปปรากฎมีเงาดำวิ่งผ่านข้างหลังผมไปหลังจากที่เช็ครูปพอภาระกิจสุดท้ายอยู่ที่กลางบ้านพร้อมกับมีข้อมความที่เขียนว่า "หยิบผ้านี้ไปปิดตาล่ะยืนอยู่เฉยๆ" ผมจึงเอาผ้านั้นปิดตาซักพักผมรู้สึกว่าตัวเองนั้นถูกใส่กุญแจมือล่ะรู้สึกมีมือคนนั้นมาลูบที่หัวนมทั้ง2ข้างผมนั้นพยายามดิ้นแต่ก็มีเสียงพูด "ถ้าเป็นเด็กดีพี่จะปล่อย" ผมนั้นก็พยามดิ้นล่ะมือนั้นก็มารูดเข็มขัดกางเกงผมออกล่ะถอดกางเกงยีนส์ผมลงล่ะมาลูบที่เป้าผมนั้นพยายามดิื้นจนผ้าที่ปิดนั้นหลุดออกล่ะก็ได้เห็นหน้าคนที่ทำคือ พี่เป้ลูกชายของป้าที่เป็นเจ้าของส่วนกลางของหมู่บ้านที่ผมอยู่
"พี่เป้นี้พี่เองหรอที่เป็นคนทำเรื่องชั่วๆแบบเนี่ย" "ใช่ฝีมือพี่เองล่ะจะทำไม" "พี่ทำแบบนี้ทำไมผมไปทำอะไรให้" "จาทำอะไรเอาไว้น่าจะรู้น่ะ" "ผมไปทำอะไรให้พี่ตอนไหน"ทันไดพี่เป้ก็เอาค่าส่วนกลางที่ผมนั้นค้างไว้1เดือนมาให้ดู "แกไม่จ่ายค่าส่วนกลางพอแม่พี่ไปท้วงก็ไม่มีใครอยู่คราวนี้ล่ะถ้าไม่จ่ายก็เตรียมตัวได้เลย" "พี่จะทำอะไรผมปล่อยน่ะ" "ดูแล้วแกน่าจะยังไม่มีตังค์งั้นต้องแลกกับตัวแกแล้วล่ะไอจา" "ไม่เอาน่ะเว้ยพี่มันจะเป็นการหลบหลู่พวกวิณญาณน่ะ" "เห่อะบ้านหลังเนี่ยไม่มีประวัติอะไรหรอกแค่เป็นบ้านร้างธรรมดาที่ชอบมีคนเร่ร่อนมาอาศัยไม่มีผีถ้าจะมีก็กูนี้ไงผีเอาล่ะมาเริ่มพิธีแก้บนดีกว่า" "ปล่อยน่ะเว้ยๆ"
พี่เป้ต่อยไป1หมัดเข้าที่ท้องของผมจนผมนั้นทรุดลงกับพื้นล่ะพี่เป้นั้นก็เอาผ้าที่ปิดตามัดขาผมเอาไว้ล่ะฉีกเสื้อผมนั้นทิ้งล่ะเขานั้นก็ถอดเสื้อเขาด้วยและตรงมาดูดที่หัวนมของผมทั้ง2ข้างพี่เป้ดูดอย่างกระหายเหมือนเสือที่หิวโหยผมนั้นรู้สึกช้า+เสียวจนเผลอหลุดไปว่า "พี่เป้เอาผมหน่อยครับผมไหมไหวแล้ว" เข้าทางพี่เป้ล่ะเขานั้นถอดกางในผมออกล่ะจับควยผมดูดอย่างกระหายล่ะชักจนผมนั้นร้องสั่นว่า "เสียวโว๊ยยยยย" พี่เป้ไม่รอช้าถอดกางเกงของตัวเองล่ะเอาควยมาจ่อที่ปากผมตอนแรกผมจะไม่ทำแต่เขาขู่ว่า "ถ้าไม่ทำพรุ่งนี้เก็บของออกไปจากที่หมู่บ้านซ่ะ" ผมจึงต้องยอมอมของพี่เป้นั้นโยกตัวกระทุ้งควยเข้าปากไม่หยั่งล่ะจับหัวผมกดเข้าหาควยล่ะซอยกระทุ้งควยแรงๆจนเขานั้นเริ่มจะแตกล่ะจับตัวผมนั้นผลิกล่ะแหวกตูดล่ะเลียไปที่รูของผม "ซี๊ดดพี่เป้ผมไม่ไหวแล้ว" พี่เป้ค่อยๆสอดควยเข้าไปที่ละนิดๆล่ะเริ่มเย็ดผมแทนที่พี่เป้จะค่อยๆแต่แกเหมือนแค้นจับตัวผมกระแทกเข้าหาควยเขาแบบแรงๆจนทั้งกลบเสียงแมลงกลางคืนเป็นเสียงผมโดนเย็ดแทน
"โอ๊ยๆๆพี่เป้เบาๆหน่อยครับผมเจ็บ" "ไม่ได้ข่าวว่าปากดีชอบด่าแม่พี่เวลาไปทวงค่าส่วนกลางนิต้องเจอแบบนี้ล่ะ" "โอ๊ยยยผมจะไหมไหวแล้วพี่ใกล้แล้วซี๊ดดดด" "ดีให้มันรู้ซ่ะบ้างว่าถ้าไม่จ่ายนั้นจะเป็นอย่างไงสำหรับแกจาต้องเจอแบบนี้ชอบไม่ใช่หรอซี๊ดดด" "โอ๊ยพี่เป้ผมไม่ไหวล่ะอ๊ากสสสสส เฮ่อๆแตกแล้ว" "ดีแตกแล้วใช่ไหมงั้นมาต่อกูยังไม่แตก"
พี่เป้ยังกระหน่ำซอยเย็ดแบบหยิกๆจนพี่แกนั้นกอดตัวผมแน่นล่ะซอยเย็ดเร็วล่ะถี่ขึ้น "โอ๊ยไม่ไหวแล้วอ๊าสสส" พี่เป้รีบควักควยออกมาล่ะมาชักแตกใส่หน้าผม "ซี๊ดดดดดดออกแล้วววววว" น้ำว่าวของพี่เป้นั้นพุ่งออกมาเต็มหน้าผมล่ะพี่เป้ก็เอาควยนั้นมาปาดน้ำควยที่เต็มหน้าไปที่ควยล่ะให้ผมนั้นอมพอเสร็จพี่เป้ก็เอาเสื้อกันลมของเขาโยนให้ผมใส่แทนเสื้อที่ฉีกผมนั้นได้แต่มองโดยที่ไม่เข้าใจเหตุผลที่เขาให้ผมต้องมาล่าท้าผีทั้งๆไม่ผีมีซักหน่อยล่ะเขาก็พาผมนั้นซ้อนมอไซค์ก่อนที่จะบอกว่า "รีบๆขึ้นมานี้จะใกล้เวลาเคอร์ฟิวส์ไม่อยากโดนจับน่ะรีบมา" ผมนั้นก็เดินไปขึ้นล่ะแกก็เอามือมาให้ผมเกาะเอวล่ะพอไปถึงบ้านนั้นผมเข้าบ้านโดยที่ไม่หันไปมองเขาเลยเมื่อเข้าบ้านผมนั้นเก็บกระเป๋าล่ะจัดของเตรียมย้ายไปอยู่ที่อื่นพอช่วยสายๆที่สำนักงานเปิดผมนั้นเดินเข้าไปโดยที่ป้าผู้ดูแลหมู่บ้านนั่งรอผมนั้นก็เอาตังค์ไปจ่ายพร้อมกะคืนเสื้อกันลมของพี่เป้ให้แกก็พูดกับผมว่า
"แต่ตัวหล่อแต่เช้าเลยน่ะจะไปไหนนิเห็นมีกระเป๋าเดินทางไปเที่ยวทะเลกับเพื่อนๆหรอแต่ช่วงนี้โควิคระบาดน่ะ" "ผมไม่ได้ไปทะเลครับป้าผมจะไปจากที่นี้" "อ้าวทำไมล่ะมีปัญหาอะไรหรือเปล่าบอกป้าได้น่ะป้าช่วยได้" "ไม่เป็นไรหรอกครับป้า" พอผมกำลังจะเดินออกอยู่ก็มีเสียงพูดว่า "จาไม่ต้องไปไหนทั้งสิ้น"ล่ะพี่เป้ก็เล่าความจริงให้แม่เขาจนแม่เขานั้นโมโหล่ะให้เคลียกับผม "อยู่ที่นี้ต่อเถอะน่ะส่วนเรื่องค่าเช่าอ่ะถ้ายังไม่มีก็ยังไม่ต้องก็ได้" "ไม่เป็นไรครับพี่ผมนั้นรู้ดีว่าถ้าไม่จ่ายจะโดนอะไร" "พี่สัญญาน่ะว่าพี่จะไม่ทำแบบนี้อีกขอให้อยู่ต่อเถอะน่ะๆ" "ก็ได้ว่ะต่อก็ต่อแต่ถ้าพี่ทำแบบนี้อีกผมจะไม่ทนล่ะถ้าจะทวงก็มาดีๆไม่ใช่ใช้วิธีโรคจิตแบบนี้"
ซึ่งปัจจุบันนั้นผมก็ทำงานล่ะหาเงินมาจ่ายค่าเช่าบ้านซึ่งบ้านครั้งแม่ผมจะเป็นคนไปช่วยพูดกับป้าผู้ดูแลว่าให้เห็นใจผมหน่อยเพราะผมอยู่กะแม่แค่2คนล่ะผมก็ทำงานไปเรียนไปจนป้าเขานั้นให้พี่เป้มาบอกกับผมว่า "ต่อไปนี้จาได้สิทธิพิเศษจะลดค่าเช่าให้ล่ะกันแต่ถ้าจาเหงากริ๊งมาได้เลยน่ะ" ผมนั้นก็ยิ้มล่ะบอกขอบคุณเขาไปซึ่งปัจจุบันเขานั้นแต่งงานมีลูกแล้วแต่ก็ยังช่วยแม่พี่เขาอยู่และบ้างครั้งพี่เป้ก็ยังมาเล่นสนุกกับผมอยู่
| 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2020-4-21 11:33:34
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2020-4-21 12:07:27
โพสต์ 2020-4-21 12:17:56
ขอบคุณครับ
โพสต์ 2020-4-21 12:30:04
