ตอนพิเศษวันลอยกระทง
7 j8 @: ~9 O- \0 N
% L4 h q4 p( p5 h- L5 f0 t6 X* A: Q' s' ]# |
F! H: T6 e+ @: j H# I0 b“ไม่โกรธใช่ไหม” คนตัวใหญ่เข้าสวมกอดผมจากด้านหลังให้ผมที่ออกมานั่งพักขาหันไปยิ้มให้เต็มแก้ม
& o( m6 Z, L0 R! D# q
5 d" C" Y8 w; |$ v9 \& E# U( [# G% o6 t! Q: i/ \0 U) K m4 q0 z
“ไม่หรอกเล็กไม่ใช่คนงี่เง่านะ”6 c9 O6 q5 N4 a7 \& t6 k5 X
$ @1 I/ `1 P* j0 h- S6 f4 U W& z. L
ฟอด6 ?: }0 ~& V$ Y3 R9 e A* }2 v% _4 Z. k
+ f3 i6 ~0 K! A2 d, z3 [
1 R9 {9 o( s8 m" `" }, K“ขอบคุณครับ”" |5 `. t. x# G% \' E; N
# ~8 Z, X7 S$ ?5 y
& Q- H! _; m9 q- tแค่นี้ผมก็มีความสุขแล้ว แค่ได้อยู่ด้วยกันแบบนี้+ L# E0 z' b& C7 d7 J
! e0 ]5 g( ~8 l7 I
; B4 n9 c# D) X+ D" E% o% Lใหญ่คงกังวลกลัวว่าผมจะโกรธเรื่องที่ไม่ได้พาไปลอยกระทงทั้งที่เป็นวันลอยกระทงปีแรกของเรา แต่ที่ทุกอย่างต้องผิดพลาดไปหมดเนื่องจากว่าร้านอาหารของใหญ่ขาดคนพนักงานลาหยุดพร้อมกันจนคนไม่พอ ไอ้ครั้นจะปิดร้านของก็ซื้อมาหมดแล้ว ทีแรกใหญ่ก็คิดจะปิดแต่เป็นผมที่คัดค้านเอาไว้
! y( P# ]- G$ t5 K
9 x: `, H' ]. y0 s7 x& c/ s
! }# A5 r! P7 U5 k( h7 Mของที่ซื้อมาก็คือเงิน ปิดร้านเท่ากับของเสียก็เหมือนกับทิ้งเงินแล้วผมจะให้เขาทำอย่างนั้นได้อย่างไร 5 T2 v& c( {0 S7 F: p/ J
: A0 D/ m- @) W* \# C" |, E
U' M& L! h5 Q" t/ N/ p
สุดท้ายแล้วในคืนพระจันทร์เต็มดวงส่องสว่างขึ้น 15 ค่ำเดือน 12 เราสองคนรวมกับนายปาวพนักงานอีกหนึ่งก็หัวหมุนกับงานที่ร้าน โดยมีพ่อครัวหัวป่าคือนายหมาตูบที่ห่างหายจากการโชว์ฝีมือไปนานหลังจากจ้างเชฟฝีมือดีมาประจำที่ร้าน ส่วนผมกับน้องปาวก็ช่วยเสิร์ฟกับรับออเดอร์เรียกได้ว่าขาลากเลยล่ะครับ! u' i- @+ ?4 M
7 ^- S! ]4 r1 M, m; A: O
( n8 g/ R& e. Z8 e9 iแต่พอเห็นรอยยิ้มของเหล่าลูกค้า ไม่ว่าจะเป็นที่มากันแบบคู่รักมากับเป็นกลุ่มก๊วนเพื่อนฝูง หรือยกกันมาเป็นครอบครัวก็ทำให้ผมหายเหนื่อยได้ ยิ่งถูกชมเรื่องรสชาติอาหารว่าอร่อยถูกปากผมนี่ยิ้มแก้มปริ พลังงานเหลือเฟือให้เดินเสิร์ฟทั้งคืนก็ไหว " h; `1 N$ c8 [0 N. f" g
+ G4 |8 A, v2 a6 z) x
% i8 z" }0 v& U$ l
แต่ใหญ่ก็แซวนะบอกว่าแค่ร้านเปิดเที่ยงตรงถึงสี่ทุ่มก็แย่แล้ว เพราะกว่าจะทำความสะอาดปิดร้านเสร็จก็ปาไปเที่ยงคืน เรียกได้ว่าเดินขาลากกลับบ้านคลานขึ้นเตียงกันเลยทีเดียว
8 B' n$ b$ ^& L" O2 L# U6 r! ~; z) k. Y6 t
5 K. {7 y9 O, q+ bจะดีหน่อยที่กลับบ้านมาหลังจากอาบน้ำเสร็จเตรียมตัวจะเข้านอน จะมีหมอนวดตัวใหญ่เอากะละมังใส่น้ำอุ่นมาแช่เท้าพร้อมบีบนวดให้รู้สึกผ่อนคลาย แม้ผมจะบอกว่าไม่ต้องเพราะใหญ่ก็เหนื่อยเหมือนกันเผลอๆอาจจะมากกว่าด้วยซ้ำ แต่ใหญ่ก็ไม่เคย...ที่จะละเลยหรือไม่ใส่ใจกัน...- U3 {8 t/ u! b$ b
) v# k3 |9 h* Z+ o/ J1 {1 ?) P" J
4 U* a8 ~$ P# L+ Y1 V5 v' R“ไว้พรุ่งนี้ผมจะปิดร้านแล้วเราไปลอยกระทงกันนะ” ใหญ่โยกตัวผมไปมาในอ้อมกอดพลางพูดเสียงนุ่มผมยิ้มบาง ซุกหน้าลงกับแผงอกอุ่น ส่ายหน้าไปมา
/ Y2 ?; K m- [+ }7 i2 i B- {; e% j$ N: C/ z* ]! P
' W/ X$ N* J$ s- T7 i4 {) S& w“ไม่ต้องหรอกเสียดาย”3 b( c( S5 ]. _, K+ |
- @* B; ~* h `. O& o+ q$ G; v% M9 [2 }, o! z) X
“ผมไม่สนใจเงินเท่าความสุขคุณหรอก...”1 Y! k" n; E, I( p4 G4 H
B; L' g m+ {$ s- S7 ^6 M3 {5 L0 s) j0 ^6 u9 f
“เปล่าเล็กไม่ได้หมายถึงเรื่องเงิน”
3 I; _: W6 P% f% s! R: u9 ~4 O5 Q# w: m$ B- ?
# h$ R- Q$ n/ u( i“...??” ใหญ่ผละมาขมวดคิ้วจ้องหน้าให้ผมยื่นปลายนิ้วไปสัมผัสแผ่วบนแก้มสากพร้อมกับส่งยิ้มละมุนไปให้
/ M# Q1 M. D- y8 J) u, M
# T* q1 {1 C0 C3 f
: [1 b; G5 a: @( n1 j3 s0 g0 q“เล็กเสียดายรอยยิ้ม เสียงหัวเราะ ของคนที่มากินอาหารร้านเรา เล็กมีความสุขนะเวลาเดินผ่านโต๊ะต่างๆแล้วได้ฟังเรื่องเล่าว่าไปลอยกระทงกันที่ไหนมา ไปกับใคร มีอะไรน่าตื่นเต้นบ้างมันเหมือนกับเล็กได้ไปกับพวกเขาด้วย” , O( p3 X" q! Z( p$ l' E
! ~% x6 s& z" l+ q* j
3 ^- p( b" y+ G* J4 |มันเป็นเรื่องที่สำหรับบางคนอาจจะอิจฉาว่าทำไมเราไม่มีโอกาสอย่างเขาบ้าง คนบางคนที่แม้แต่เวลาว่างสิบนาทีเพื่อเจียดเวลาไปลอยกระทงกับครอบครัว เพื่อนฝูงหรือแม้แต่คนรักก็ยังไม่ได้เนื่องจากข้อจำกัดมากมายของชีวิต แต่สำหรับผมแล้ว...ความสุขหาได้รอบตัวอยู่ที่เราจะเลือกมองมุมไหนต่างหาก
9 M7 E6 g/ q" p; E9 J% O0 @+ z- b7 d% \, D9 r# d
* h$ ^9 P ?& d1 p$ `
“แต่ลอยกระทงครั้งแรกของเรา...”
' E$ k! Q0 B( s6 r X1 L0 p8 ?$ `: `5 w' K% C. G. k9 N
+ I7 c1 m1 R+ C) `8 @“เอาไว้พนักงานที่ลากลับมาทำงานเราค่อยไปก็ได้เนอะ ^^” ใหญ่เจอรอยยิ้มพิฆาตละลายใจของผมเข้าไปจะต้านทานไหวเหรอ สุดท้ายก็ต้องตามใจแถมท้ายด้วยหอมกระหม่อมอุ่นๆอีกหนึ่งที2 T7 K o& i% m& F! [+ S/ k* W
* A5 i+ I1 b% V$ `# r9 Z# F5 Y
& H; C# f# R1 ]7 v( e& b. @ t5 f4 Q
“คุณใหญ่...พี่เล็ก...” ผมหันไปตามเสียงก็เจอกับหนุ่มน้อยวัยสิบแปดปีพนักงานเสิร์ฟของร้านที่ขยันทำงานไม่สายไม่ลาจนเป็นที่เอ็นดูของทั้งผมและใหญ่ เพียงแค่ใหญ่ไม่แสดงออกเท่านั้น
3 G: E6 \# S* q2 a1 s8 _; x9 N5 m. f: l+ ?/ ~, S
4 V. s- i g: X. Q# s0 v“ว่าไงปาว” ผมผละออกจากอ้อมแขนอุ่นเดินแยกมาหาปาว& v; W5 \' H- W# o1 i
& d/ `1 \4 @# b2 q. U0 C9 `
% O1 [" b. [9 M3 A9 Y' w& Q2 _
“ผมเก็บร้านเสร็จแล้วยังไงขอตัวกลับก่อนนะครับ”ปาวยกมือไหว้ลา
0 s; M8 w( l; f6 D& z9 ~. e0 _; N( b/ P1 ]: b
5 ^, G! A: ?- D) O3 W' |# D
“กลับดีๆนะ” เทศกาลด้วยรถก็เยอะ ผมล่ะเป็นห่วงจริงๆ
1 K/ d1 E! r) }1 X) s# z
" M, s, b& b( U1 ^) E" A7 |* n! _
“เดี๋ยวก่อน” ปาวที่กำลังจะเดินออกไปหยุดกับเสียงทุ้มขรึมหันมามองอย่างหวาดๆ มาทำงานก็ได้หลายเดือนปาวก็ยังไม่ชินกับท่าทางน้ำเสียงนิ่งๆของใหญ่สักที1 U3 B) N' U( _ u& L
, Y) I. M5 R( t7 R4 {& K% \+ I' r9 C2 S
แล้วนายหมาตูบก็ไม่ยอมพูดอะไรนอกจากคว้ามือผมเดินเข้าไปในห้องทำงานผมเลยกวักมือเรียกปาวให้เดินตามมาด้วย0 e* q1 X4 {+ u: d" U2 H
7 u$ K7 f8 V% ~5 ~' q, C
! ^: o3 F7 |+ L: K$ {0 Y. w+ {
“ครับ??” อย่าว่าแต่ปาวมันงงเลย ผมก็ไม่เข้าใจอยู่ดีๆก็มายื่นซองน้ำตาลให้ ให้ผมเดาน่าจะเป็นซองเงิน
3 g! A# j6 {, M
; L/ T) Y% X3 `: F! C0 n! ]
/ M/ y* b/ o! I. t$ z8 T) v& b“พรุ่งนี้ไม่ต้องมาทำงานนะ”
; S5 j! a, v3 q, k8 L
4 w6 |6 S4 z# a: V4 h, b
% A+ n7 Y% Q2 H. c% ^3 n1 jห๊ะ!!
5 @6 l- e7 u4 D6 e* F Q2 M, U* W& S+ Q! E% O) A3 k. J
2 H0 H; W5 S" M0 k& b% v8 R
ผมหันไปมองหน้าคนพูดทันที ส่วนปาวก็หน้าเหวอตัวซีดไปแล้ว 1 n8 ^/ v" U+ @
4 X* G5 L3 L4 v- O+ c
- T/ |* j! k/ q( w8 |+ c6 ~“คะคุณใหญ่จะไล่ผมออกเหรอ...”
9 q5 E4 [& C5 j
9 _- ~1 j" @4 R7 Y! k9 ]
& t' R2 H! j y% V“เปล่าให้หยุดวันนึง”
7 g2 E( z8 [. w
+ P( n% B4 P( k8 O
& Q r. x1 e2 k1 a7 cฟู่วววว
' N7 t5 S* E5 A. g% e6 C6 d" v: p% `# L! T r" n8 u) a# \7 i
" F* r$ e9 h ?, d+ n- ^ผมได้ยินเสียงถอนหายใจของปาวแรงมาก อย่างว่าเด็กมันต้องหาเงินส่งตัวเองเรียน ทำงานแบบพาร์ทไทม์แต่ได้เงินเท่าพนักงานประจำใช่ว่าจะหาได้ง่ายๆ เป็นผมเองที่ขอให้ใหญ่ช่วยเหลือ
* }6 Q2 E0 F, x' L+ l8 u+ L+ L+ E7 }3 P* l
& `3 |& C% _% Y8 W h S* \“คุณใหญ่จะให้ผมหยุดเหรอครับ”
3 Q# ]8 x, }1 a$ S+ }# o) B
- Y( W! X( Q$ u( M7 B) T1 T( ? _" O/ c0 N& [5 p
ใหญ่พยักหน้า
4 f. Z! q! Y6 a! K
- }) b* u; z$ \5 v0 D' \; ~2 z
# D$ c0 @, d7 ~; T) x# V. y“แต่งานที่ร้านยุ่งมาก”
0 J8 ^+ l9 h# a4 G- Q& ?+ B
2 ]* d8 G* ]/ _. r. _# J; o0 E y/ ?# U- I
“ให้หยุดก็หยุดไปเถอะ”) M7 _; {. A9 v/ s( T/ ?8 \
7 s7 G9 ~$ z4 Z4 x% y* i n/ M
, [* a! r$ l9 A9 ^0 ~7 }5 i+ s# N“คะครับ”
0 A4 C: S8 t9 G
( l2 W% |8 }8 z0 V0 v; I7 d
& `# I2 R* U: V7 L( R+ yผมแทบจะหลุดขำปาวมันคงคิดว่าใหญ่รำคาญเริ่มหงุดหงิด มีแค่ผมที่รู้ว่าใหญ่หมายความว่า ‘อยากให้ปาวได้พักผ่อนหลังจากที่ทุ่มเทช่วยเหลืองานที่ร้านมาอย่างเหน็ดเหนื่อย’ แต่เพราะเป็นคนพูดไม่เก่ง แสดงอารมณ์ไม่เป็นมันเลยออกมาดูห้วนๆจนพาลให้คนอื่นเขากลัวไปหมด. t* ~: {, H2 u
# n) Y5 Y" b" j5 b1 R4 c5 Q8 f/ f4 I2 d2 i ?0 W" u
พอปาวกลับไปแล้ว ใหญ่ก็ตรวจดูความเรียบร้อยที่ร้านก่อนกลับบ้านกัน นี่ก็ปาเข้าไปตีหนึ่งกว่าแล้วระหว่างทางผมก็ถามใหญ่อย่างอดสงสัยไม่ได้1 C( z7 ?) J$ {4 I' ~$ Q- q/ T
: H( u6 Q* ]/ t4 r0 D( N
7 r6 g5 x2 ?$ r0 _3 C“ทำไมให้ปาวลาล่ะพรุ่งนี้เชฟกุ้งกับพนักงานคนอื่นๆยังไม่มาทำงานไม่ใช่เหรอ” V, Z+ r6 r. s
, \/ g" m+ x8 F
# t$ b2 x6 u% ~: j) g1 ?; ~“ผมไปได้ยินปาวคุยโทรศัพท์ที่หลังร้านน่ะ แม่คงโทรแม่...เห็นบอกว่าคงกลับไปหาไม่ได้ติดงาน...” พูดแค่นี้ผมก็เข้าใจแล้ว ผมยิ้มกว้างก่อนจะห้ามใจไม่ไหวที่จะชะโงกหน้าไปหอมแก้มคนตัวโตท่าทางหยาบกระด้างแต่จิตใจละเอียดอ่อน& G" o' [# ?- t
! D4 }4 D& _7 C/ S3 `; Q) p ]: |/ w/ w
“น่ารัก”2 r% t, @ R d" X! [) U- t& W% s S& A
% w6 ~6 e1 k5 [
# K1 t! \9 u( p! T4 H! @4 |ผมรู้สึกเหมือนรถกระตุกไปชั่ววินาทีเมื่อผมเอ่ยชมพร้อมทั้งนายหมาตูบที่แก้มมีเลือดฝาดฝ่าความมืดขึ้นมาฮ่าๆ น่ารักจริงๆ
& ^1 O4 \* t& [* N ( |+ {9 _# X2 r5 j0 A
( |2 Y8 T' `8 r- ]# V* n' \8 w…………………………………………………………….; b' t* v, N, @9 C1 v0 F3 o
5 }2 v0 v+ J) H& t; ]
" B4 U% b& s8 I2 |; W3 a
“เอ๊ะรถพี่เมตรนี่” เมื่อมาถึงบ้านผมก็เจอกับรถคันคุ้นตาจอดติดเครื่องอยู่หน้าบ้านผมลงจากรถและเดินเข้าไปเคาะกระจก! P- p0 X$ r. g6 y O+ p* [8 P, k
# G( s* F3 [$ D5 z3 A' d
' x, P. k3 c* U* q' aก๊อก ก๊อก
0 o# ~4 Y& D" ]1 J l' g' i$ S* g' G, q7 M! m0 f& [
( U( {' B$ J5 m* v8 z) Y, L
“พี่เมตร”/ O. E$ Q* k/ r* [
# @" J* R6 G0 V2 ^
1 E, V+ P- s+ E( r: Qคนข้างในรถขยับตัวยุกยิกก่อนลดกระจกลง
+ {) r8 f+ o; ~7 p2 [8 A5 N) b5 c
4 Y/ G8 y1 {8 c& X5 E' p- {/ x8 p; P/ _( x: e& z7 f7 p' o0 h
“อ้าว กลับมาแล้วเหรอ” พี่เมตรลุกขึ้นมาอย่างสะลึมสะลือก่อนมองเลยไปข้างหลังที่ใหญ่กำลังเดินมาหลังจากเอารถไปจอดเก็บแล้ว “ทำไมเพิ่งกลับวะ” พูดกับใหญ่ไม่เพราะตลอดๆ
+ q* L# ?; y' b# c; B! ]/ v8 k) ^! L- i0 Q) J2 [( T
" J5 l) y& ~/ ?0 C) b( L @“เข้าบ้านก่อนพี่” พี่เมตรพยักหน้าตามคำบอกของใหญ่ไอ้ท่าทีเหมือนจะตีกันเมื่อกี้คืออะไร
( q+ s" }0 ]2 A: E$ p* c! ^& l) d) }2 ]; O J, V5 }# `
# _( }( n7 ?6 v, W* h' z3 w5 Qพอเข้ามานั่งกันในห้องรับแขกเหมือนนายหมาตูบจะเดาใจพี่เมตรออกว่าคงมีเรื่องไม่สบายใจบางอย่างไม่อย่างนั้นคงไม่มาจอดรถรอดึกๆดื่นๆ ไม่สินี่ก็เข้าเช้าวันใหม่แล้วไม่ยอมกลับบ้านกลับช่องของตัวเอง ใหญ่เลยเดินไปหยิบเบียร์มายื่นให้หนึ่งกระป๋องถือไว้เองหนึ่งกระป๋อง3 g7 I6 ?9 g3 U! A. d* G3 m2 Y
& |9 |- \ {3 T8 \ H
+ P! U7 J' B( f" qพี่เมตรก็ไม่มีขัดรับมาเปิดฝากระดกอึกๆทันที ) h. ^# D2 x, i9 ~" W5 B$ C1 D- f6 E3 E
+ E5 i8 `; X9 ^* Q6 }. e9 q
! v9 B4 F: b' k _6 A“เบาๆพี่” ผมคว้าข้อมือพี่ชายไว้ ส่วนใหญ่เพียงแค่นั่งดื่มเป็นเพื่อนเงียบๆ
- o6 v) Y) O" e5 Q! o3 K6 v3 x, k! t' |- ` {7 u! q+ f5 `' k
) w9 ?+ ]. ]; ?! X$ P& r5 _
“ทะเลาะกับพี่หญิงมาเหรอ” พี่เมตรกับพี่หญิงยังไม่ถึงขั้นคบกันเป็นแฟน แต่ก็เป็นผู้หญิงที่สองเดือนมานี้พี่เมตรตามจีบอยู่และเป็นผู้หญิงคนแรกที่พี่เมตรจริงจังด้วย4 R5 F! q* ?/ T0 M: _! T
2 Q- _5 Z) C T! j. M6 w5 ]5 q9 _: n6 c8 p. [, L
“มีเรื่องผิดใจกันนิดหน่อย”
. N3 n8 r! t, h0 x2 n% T$ q: b% f, W: y4 f6 ^( N
. O# p- g8 ?- ~" M+ G# Z. A) o“เรื่องผู้หญิงอีกสิ” ผมสวนทันที เลยเจอพี่เมตรมองหน้าแล้วขยี้หัวอย่างหมั่นไส้
' c0 P% Q; N1 f" r8 O' j+ Q# t" `+ ^& R' d m
% h$ a4 u- i8 N# x4 ^
“รู้ดีอดีตทั้งนั้นเหอะ”$ D& {( ?! q! [7 d
1 O, V( }5 m/ h( Q3 o. e, W/ r" g0 m4 P# \2 K* {
“ก็เหมือนกันหมด” ผมบัดมือออก ! O5 J, j: _/ k: l
! ~$ u" |9 E% e' F3 p0 j
& G4 `. A* A7 H# e8 K“แค่กๆ” ส่วนใหญ่ก็สำลักเชียว ชิ9 o0 ]4 V- X6 O6 ^$ E$ o
6 Z& P5 S! i. Y5 Y" F, s
" z; L2 \8 k7 K“เป็นเด็กเป็นเล็กไปนอนไป” นั่นไง รู้ทันเข้าหน่อยก็ไล่ให้ไปนอน
2 ~ n2 G/ S! w2 W( c( u* K$ o$ u1 m- V4 T e9 G" I
0 i; M, D% o+ }/ i# p
“แล้วพี่มาทำไม”5 A' b% r3 u+ t( t7 g, ~
& c6 x9 a4 {9 L" w: {: r( D
; I, T: V6 x2 B* g“มาหาเพื่อนดื่ม” พี่เมตรชำเลืองมองไปทางใหญ่
t% {; Z8 W) t) W8 _& i* r( ^( P. ~4 v5 z2 W
3 U# {7 G: C" D! [% D
“แต่พรุ่งนี้ใหญ่ต้องเข้าบริษัทแต่เช้าไหนตอนบ่ายจะต้องเข้าร้านอีก” ถ้าให้ใหญ่มานั่งดื่มกับพี่เมตรพรุ่งนี้เป็นผีดิบแทนหมาตูบแน่. r2 H, T$ M1 {1 q% e
- \' s# R9 K8 A+ S' Y4 [
' a7 y* y/ t! I; b
“มึงไม่ไหว??” พี่เมตรก็นิสัยเสียว่ะถ้าผมลูกคนเล็กที่แสนเอาแต่ใจ พี่เมตรก็เป็นพี่ชายคนโตแสนบ้าอำนาจ!5 v) h! |* Q9 d8 s3 G) K
% {& Z, p k0 ?( l: v0 W* H4 t! N9 e* I, I( x' q
“เดี๋ยวผมมาพี่ดื่มไปก่อนแล้วกัน” เข้าขากันได้ดีเหลือเกิน นายหมาตูบบ้า!ไม่ต้องทำมาเป็นประคองเลย
7 e. n2 q; g5 Y Z- _* R( H6 j2 D' L r) q) q2 o
& D/ o. |& o2 R' V" D; ]พอเข้ามาในห้องนอนผมก็กระแทกตัวลงบนเตียงอย่างให้รู้ว่ากำลังไม่พอใจอย่างแรง
; O. F; i7 i7 z8 I! O9 |* I
) A9 s& \7 ?* S* D" ~
- r3 o* [* A4 m2 c“ไม่น่าเชื่อเนอะว่าจะเคยเกือบฆ่ากันตาย” ผมประชดประชันใส่ แผลเป็นยังจารึกอยู่บนตัวแท้ๆแล้วดูตอนนี้สิซี้กันจนผมนึกหมั่นไส้2 N8 |) p( B) a( r
; D' ?7 ]* W7 q5 B2 x6 v- U2 ]0 W/ A1 u( Z; ^2 W4 o
ใหญ่ไม่เถียงไม่แย้งเพียงแค่นั่งลงข้างๆเข้ามากอดและวางคางลงบนไหล่พลางลูบต้นแขนผมเบาๆ1 Z$ Z8 H6 W6 I K( N( D
' Z# E% I! d) ?: k' }0 r: B
$ a5 N- T/ y2 ~ z$ @; H3 D$ h“พี่คุณเขามีปัญหาอยู่”
8 L' m* r( j# i+ X. W" v( Y2 z; h) o' e
( }/ p! Q9 @5 Y) {8 v# v) ^2 ?, G; q2 C S* z
“ก็เห็นดื่มกันได้ตลอดดีใจ เสียใจ กลุ้มใจ เมื่อวันก่อนก็เพิ่งมาชวนดื่มไป” เอาเข้าจริงๆพี่เมตรก็ไม่ได้เครียดขนาดนั้นหรอกเพราะพี่หญิงเท่าที่ผมรู้จักก็เป็นผู้หญิงที่มีเหตุผลพอ แล้วคนใจร้อนอย่างพี่เมตรน่ะเหรอ ถ้าเป็นเรื่องที่รบกวนจิตใจจริงๆไม่มานั่งดื่มชิวๆอยู่อย่างนี้หรอก ป่านนี้บุกถึงบ้านสาวเจ้าแล้ว อ้างมากกว่าเหอะ
: l: M- M0 M a$ S: Z
# P' q: B) w9 y# L1 A: a) E5 E1 u: [7 L) D. X
ฟอด!!
+ z: i! E" K1 c7 q, ]* n6 S: t Y
7 E8 V: ~ l9 b1 z* K3 ^7 H6 s5 {1 r$ Y1 r# f
“ไม่ต้องมาอ้อนเลย” ผมเบี่ยงหน้าหลบริมฝีปากอุ่นที่เข้ามาหอมอ้อนใจเริ่มอ่อนไปแล้วสามสิบเปอร์เซ็นต์
& N, W0 @6 h0 s$ E, ?9 K8 ?- f% ~( T0 h! p! q5 r; I
5 G; Q3 q" A4 V1 eจุ๊บ8 v! U( z: G3 {1 {. L
+ i( T9 P5 v, l6 L
1 R, @! G/ R# X8 [“เอ๊ะ” คราวนี้มาจุ๊บหน้าผาก
) q0 j; N6 q) N- v1 D+ A
) V/ U* K; x5 }& ?( z, d: a1 Y: V H' S) h1 E8 {$ H+ P
จุ๊บ!% c- W7 T7 {/ a
; ~# j: c; @. P9 _, D
! q' ~. D: b X“อื้อ! ก็ได้ๆห้ามเกินตีสามนะ”! R3 m8 G- o9 h7 P; U
4 ]* A. ?; S/ g
( I# K- p" t/ `5 C5 e8 Nต้านทานไม่ไหวก็ตรงจุ๊บปากนี่แหละ!7 g& _; ]% B, V' }6 M$ ~- z2 G
: }+ { K! o" ^* b( v6 G8 X
$ b) ]3 f# B% L“ขอบคุณครับ”
) O0 c0 K8 c; q* O+ T" y
( k, j+ E0 }+ o7 y! [ t2 Q
9 F% p N; ?' [% _- f' X; \สุดท้ายผมก็ต้องยอมแพ้ ใหญ่ยิ้มบางแล้วโน้มตัวลงมาจรดริมฝีปากบนขมับผมแช่ไว้นานหลายนาทีอย่างขอบคุณ ผมได้โอกาสเลยประกบมือเข้าที่สองแก้มสากก่อนจับมาจ้องตากันตรงๆ5 y0 {. I! v9 c7 ^: [
! h3 b/ t, _ y9 |; Z2 [' X- {+ q' G$ V5 c2 T
“จำที่ตกลงกันได้ใช่ไหมครับอยากไปนอนเล่นที่หาดสักสองสามคืนไหม??”
+ I: M7 D7 M- J7 t) Q- O- c4 Z" o" o0 b$ o8 U; h4 V
, {2 N6 T1 B# b! }
“ตีสามขึ้นมานอนเลย” ไม่ต้องมาทำเป็นยกมือสองข้างยอมแพ้เลยแต่ก่อนที่ใหญ่จะผละออกจากห้องไปผมก็อดเป็นห่วงไม่ได้อยู่ดี5 W- ?* s* y& q6 y, {4 T4 P5 |
. D& d+ V4 \+ I5 A0 a
) W2 n+ s& u+ m0 h“ฝากพี่เมตรด้วยนะใหญ่”2 P H4 J) @4 W: U* d
$ S* W& G: ~2 n3 z" d6 z
; |9 H' ]! I. c7 C) {0 bใหญ่พยักหน้าก่อนก้มลงมาจูบหน้าผากผมอีกครั้ง1 u# ?! b; C+ k1 M/ v2 R
! f" z6 m# ~- U6 L
4 ^$ w) d0 N% M5 C2 P7 z' \: r
“อาบน้ำนอนนะดึกมากแล้ว”
% s. u S( Y) b% _
9 r" G+ P: a: f4 O! Y1 i2 O' N9 I# E1 v* N8 b* d
…………………………………………….
) z: u7 u8 H+ h' B- [. @5 A# ~8 x3 P: O
( z; s& z" h+ V( vไม่รู้ว่าเมื่อคืนดื่มกันไปหนักแค่ไหน ปรึกษากันไปถึงกี่โมง แต่ตอนตีสี่ผมสะดุ้งตัวตื่นมานายหมาตูบก็มานอนหลับตาพริ้มอยู่ข้างๆแล้ว ส่วนพี่เมตรผมลงมาด้านล่างตอนแปดโมงเช้าก็ยังเห็นท่านรองฯประธานบริษัทนอนแอ้งแม้งหมดสภาพอยู่บนโซฟาห้องรับแขก: h' @" Z9 O% W: t5 Q: `
6 A# J) j- k4 z1 ^: `9 W9 r) {: K5 v# r
/ R- A- Z0 x0 |1 I& F
ผมต้องเข้าไปปลุกไปลากมาอาบน้ำเพื่อไปทำงานส่วนใหญ่ดีที่อึดและถึกเลยยังสามารถลุกมาทำงานได้ปกติ
0 \4 D& H! }9 Z4 Y' E$ h3 O/ b3 D. a! T, \6 s9 O
1 B5 u+ ~0 S2 }( i. G! P! o: k# k“นี่มัน...” วันนี้ผมเข้ามาถึงร้านช้ากว่าใหญ่เพราะต้องอยู่ประชุมเรื่องแบบโฆษณาสินค้า พอเปิดประตูร้านเข้ามาก็ต้องแปลกใจกับลูกค้าจำนวนมากมายที่อัดแน่นอยู่ภายในร้าน ไมใช่สิ...4 [6 i; G) Y4 f7 y- K
: u( Q( F( z. V+ a; u& I7 [+ ^, k4 F! [! f! E
“สุขสันต์วันลอยกระทงครับ อาจจะเลยวันจริงไปวันนึงแต่มันคงไม่สายไป” คนตัวโตที่โผล่มายืนด้านหลังผมเมื่อไหร่ก็ไม่รู้โน้มตัวลงมากระซิบให้ผมยิ่งสับสนเข้าไปใหญ่
/ Y5 S6 }$ h$ `7 S2 B/ h
! |( }5 g5 U; P4 a: u" l
9 _1 k6 D) C& [. V“นะนี่มันอะไรกัน”) S* m! W2 R$ e; N
9 \5 x- t+ q' O4 E1 U6 ?2 F/ D3 D2 l( z) e7 e9 _8 b% l9 }
“คุณไม่ได้อ่านป้ายหน้าร้านเหรอ”
% s( f, i6 J! ~. R2 A1 X4 S
) _- T7 F* l9 `& @, F9 H: _8 J' ]6 C! Z; h- _* g
มะไม่...ผมไม่ทันสังเกตเพราะรีบจะเข้ามาช่วยใหญ่จัดร้านด้วยเห็นว่าวันนี้ปาวก็หยุด คนอื่นๆก็ยังไม่หมดวันลากลัวว่าเขาจะไม่มีคนช่วยแต่นี่...' A4 t! c& P. c' c d9 ~7 S( }; T+ S
1 W7 B# C. u4 x/ S9 d; l
. `0 O7 S& ]6 R: o8 h/ Nผมรีบวิ่งออกไปหน้าร้านอีกครั้งทันที ก่อนเจอเข้ากับป้ายไวนิลสี่เหลี่ยมผืนผ้าอันใหญ่สะดุดตาที่ทำให้ผมกลั้นยิ้มและกลั้นน้ำตาแห่งความตื้นตันใจไว้ไม่อยู่5 ]7 G! v% [0 N4 K2 n
9 Y( e3 T3 y C7 K! {
' m, F9 F5 r, s+ K0 Y. X‘ด่วน! โปรโมชั่นพิเศษเฉพาะวันนี้...เพียงแค่คุณเป็นคนที่ไม่มีบ้านไม่มีเงิน ไม่มีกิน คุณก็สามารถเข้ามาทานอาหารที่ร้านได้ฟรีไม่อั้นทุกเมนู พร้อมกิจกรรมลอยกระทงร่วมกันโดยไม่เสียค่าใช้จ่ายใดๆทั้งสิ้น ตั้งแต่สี่โมงเย็นเป็นต้นไป’
, m! U3 ~# M/ o9 O9 p) G. h7 i' K2 `- i6 ]6 Q& u2 \
; z5 C# t& E" \: G“ห้ะๆ มีคนเชื่อใหญ่เข้ามากินด้วยเหรอ” ผมถามแม้จะเห็นผู้คนยากไร้มากมายอยู่ในร้านก็ตาม ใหญ่เข้ามาสวมกอดทางด้านหลังพลางเอ่ยด้วยเสียงทุ้มนิ่งที่ใครอาจจะมองว่าเย็นชาแต่สำหรับผมมันช่างซึมลึกเข้าไปถึงหัวใจให้อุ่นซ่านเหลือเกิน8 E$ c7 F) O; i& |( w5 N# R
, v2 ?- [+ ~ [7 m# t8 U
2 G% g9 m0 y/ q% W/ X8 H
“ผมให้ปาวช่วยแจกใบปลิวมาหลายวันแล้ววันนี้ก็มาด้อมๆมองๆไม่มีใครกล้าเข้ามาคงกลัวถูกหลอกผมเลยมาต้อนรับพวกเขาด้วยตัวเอง”: z. ^- A2 m. m4 s7 E% a8 }
2 H' L" s t! h+ A
& U5 w; ?( }: l& ?7 F
ผมไม่สามารถกลั้นยิ้มและน้ำตาไว้ได้อีกแล้วนอกจากหมุนตัวไปสวมกอดคนที่รู้ใจผมไว้ให้แน่นที่สุดอย่างซาบซึ้งใจ
. t a n* _, |- s6 G4 f+ Y; j" W; e( V Q" j& F3 u* A* o9 ]
3 T5 [$ h; z5 b
“เมื่อคืนผมอาจจะผิดนัดคุณแต่คืนนี้เรามาลอยกระทงด้วยกันนะ ลอยพร้อมๆกับพวกเขา”
P7 S- H: E% r" i o% z' i) w& E. z, n7 g
" a3 J7 B }: E. ?2 M/ h“อืม”
0 y0 Y4 J% o4 N/ ^, T' l& a3 H8 \' W
$ e7 w+ O7 x- uผมเชื่อว่าภาพความสุขของทุกคนในค่ำคืนนี้มันจะประทับอยู่ในหัวใจผมไปอีกเนิ่นนาน ภาพของคนหลายสิบคนที่แต่งตัวมอซอทั้งที่มันอาจเป็นชุดที่ดีที่สุดของพวกเขาแล้วกำลังนั่งรับประทานอาหารในร้านหรูที่แม้ใหญ่จะบอกว่าสั่งเมนูอะไรก็ได้ แต่ก็แทบไม่มีใครจะกล้าสั่งเลย ซึ่งใหญ่รู้ถึงจุดนี้ดี...เขาเลยจัดการทำอาหารขึ้นชื่อของร้านแทบทุกเมนูเป็นหม้อใหญ่ๆถาดใหญ่ๆไว้ให้ตักกินกันเองแบบบุฟเฟต์
. D! c$ ]% m. v- t: H4 ^) O6 m5 |; n2 W5 j: X6 Y, Z% n( ?
3 G# y9 ]- S* w. W, Q% }ท่าทีทุกคนดูเงอะงะ มีแย่งกันบ้าง แต่พอใหญ่บอกว่าให้เข้าแถวดีๆไม่ต้องกลัวถ้าไม่พอเขาจะทำเพิ่มให้อีกเรื่อยๆ เพียงเท่านั้นทุกคนก็พร้อมใจกันเข้าแถวอย่างเป็นระเบียบ...เริ่มช่วยกันตักอาหาร...แบ่งปัน...นั่งร่วมโต๊ะ...พูดคุย...แม่คนหนึ่งป้อนข้าวลูกด้วยรอยยิ้มเมื่อเห็นลูกตัวเองได้อิ่มท้อง...ชายชราที่เดินลำบากให้อีกคนเข้าไปช่วยประคองพร้อมตักอาหารให้...มันเป็นสายพานน้ำใจ ที่เพียงแค่เราเป็นผู้เริ่มต้นที่จะให้มันก็จะหลั่งไหลถ่ายทอดกันต่อไป...
5 g) @" a; Z+ z# O9 n2 V* W' `
9 z0 c) i) `/ S$ @/ H
6 r( u5 k `, I4 L/ a5 R# |0 V$ I5 vจานชามลวดลายสวยสด ช้อนส้อมอย่างดี หรือแม้แต่แก้วใสทรงสูงที่ดูช่างขัดตาพิกลเมื่อมันถูกหยิบใช้ด้วยบุคคลเหล่านี้ แต่ทำไมกันนะในความรู้สึกของผมมันช่างดูลงตัว...เพียงแค่เรามองข้ามภาพลักษณ์ภายนอก....แล้วมองลึกไปถึงรอยยิ้มที่สะท้อนความสุข ประกายตาแสนสดใส หัวใจอันอิ่มเอม.... t% ~; x: Q- w/ n6 }+ G' {) j
1 B$ s- M! A7 @3 t1 |$ b+ q2 b& M: h9 u" {. {
ผมอดไม่ได้ที่จะหยิบกล้องขึ้นมาเก็บภาพความสุขเหล่านี้เอาไว้...
8 f; Y0 |( M, d3 N: _8 t
' d( Z' }4 {$ y& [# r& S' D: S
2 G* T& X. _ D; @0 j3 h....ความสุขที่ได้อิ่มท้อง# a. D. {6 o9 t+ G
/ R M' C% O3 [9 z
$ C; W. X6 A: m) e
...ความสุขที่ได้ทานของอร่อย
) K, X8 c( c- [/ k; @( R
' `9 b0 R( z% F
. z& ^3 L- g/ V) Z9 x...ความสุขที่ได้รับสิ่งเสมือนฝัน9 v8 c" v! N; o$ ^
, e( A8 B4 J* Y! h0 ^. m4 b6 D2 J2 E) Y, _& _1 k) F
...ความสุขที่ได้เห็นคนที่รักมีความสุข
p0 M6 Y( ^. Y" [6 t7 }
1 j$ Z8 Q* ]. d/ h9 P& L& Z: }
5 M( x, o$ f$ a. Jจวบจนเวลาสองทุ่ม...งานเลี้ยงต้องมีวันเลิกรา...เราร่วมกันลอยกระทงขนมปังหลากสีกัน โดยนายหมาตูบเหมารถบัสมารับคณะทั้งหมดไปลอยกระทงกันที่บึงขนาดกลางที่เพียงกระทงลอยเหนือผิวน้ำไม่ทันอึดใจปลาก็เข้ามาตอดกินกระทงของพวกเรากันอย่างเมามันส์ แต่ก็ไม่มีใครเศร้าใจเลยสักนิด...กลับกัน...มีเพียงเสียงหัวเราะดังก้องอบอวล...เพราะพวกเรารู้ดี...ว่าการเป็นผู้ให้มันรู้สึกดีแค่ไหน...- H" P# F/ K; B1 Z( p* W
7 `: ^# M5 T/ T' r( I
! p) e7 ~) T" M“ใหญ่...ขอบคุณนะวันนี้เล็กมีความสุขมากจริงๆ”
0 \4 N5 l$ \7 f8 D
7 N0 [- }4 U" F+ _5 J) _1 U$ K: t$ w6 B
“ผมรู้...” ****** จบแล้วน่ะครับ ต่อไปจะนำเรื่องอะไรมาให้อ่าน ติดตามกันน่ะครับ********8 q' u3 v$ N; v5 b1 \7 h5 h
|