รักเร่ร่อน...ของคนจรจัด...ตอนพิเศษ bymod-cup

tor_8915

ตอนพิเศษวันลอยกระทง



% \1 I& q6 w; ]“ไม่โกรธใช่ไหม” คนตัวใหญ่เข้าสวมกอดผมจากด้านหลังให้ผมที่ออกมานั่งพักขาหันไปยิ้มให้เต็มแก้ม


“ไม่หรอกเล็กไม่ใช่คนงี่เง่านะ”


, m) F  |/ d. \9 ]1 S4 ?2 A- @6 gฟอด
0 u! n# u- o# b$ v; N/ ^6 V1 R

“ขอบคุณครับ”
$ v% E, l$ ?9 \

, v# B$ d) r0 Q9 ~+ eแค่นี้ผมก็มีความสุขแล้ว แค่ได้อยู่ด้วยกันแบบนี้
$ C# @+ Y- Q! J: `+ t$ H

0 k% V+ p# c+ a3 fใหญ่คงกังวลกลัวว่าผมจะโกรธเรื่องที่ไม่ได้พาไปลอยกระทงทั้งที่เป็นวันลอยกระทงปีแรกของเรา แต่ที่ทุกอย่างต้องผิดพลาดไปหมดเนื่องจากว่าร้านอาหารของใหญ่ขาดคนพนักงานลาหยุดพร้อมกันจนคนไม่พอ ไอ้ครั้นจะปิดร้านของก็ซื้อมาหมดแล้ว ทีแรกใหญ่ก็คิดจะปิดแต่เป็นผมที่คัดค้านเอาไว้
: v1 X1 H# ^  _

ของที่ซื้อมาก็คือเงิน ปิดร้านเท่ากับของเสียก็เหมือนกับทิ้งเงินแล้วผมจะให้เขาทำอย่างนั้นได้อย่างไร
. S$ Z# M+ u) ?, T1 e! Y. j
3 i: R0 A; ~" i9 H, N; v
5 N/ u9 I9 k% U6 Y' F( T7 vสุดท้ายแล้วในคืนพระจันทร์เต็มดวงส่องสว่างขึ้น 15 ค่ำเดือน 12 เราสองคนรวมกับนายปาวพนักงานอีกหนึ่งก็หัวหมุนกับงานที่ร้าน โดยมีพ่อครัวหัวป่าคือนายหมาตูบที่ห่างหายจากการโชว์ฝีมือไปนานหลังจากจ้างเชฟฝีมือดีมาประจำที่ร้าน ส่วนผมกับน้องปาวก็ช่วยเสิร์ฟกับรับออเดอร์เรียกได้ว่าขาลากเลยล่ะครับ


: G6 g% ^7 \! L" @( l3 x1 A. Qแต่พอเห็นรอยยิ้มของเหล่าลูกค้า ไม่ว่าจะเป็นที่มากันแบบคู่รักมากับเป็นกลุ่มก๊วนเพื่อนฝูง หรือยกกันมาเป็นครอบครัวก็ทำให้ผมหายเหนื่อยได้ ยิ่งถูกชมเรื่องรสชาติอาหารว่าอร่อยถูกปากผมนี่ยิ้มแก้มปริ พลังงานเหลือเฟือให้เดินเสิร์ฟทั้งคืนก็ไหว

( m- z  y5 l4 T/ k1 i8 m+ l
แต่ใหญ่ก็แซวนะบอกว่าแค่ร้านเปิดเที่ยงตรงถึงสี่ทุ่มก็แย่แล้ว เพราะกว่าจะทำความสะอาดปิดร้านเสร็จก็ปาไปเที่ยงคืน เรียกได้ว่าเดินขาลากกลับบ้านคลานขึ้นเตียงกันเลยทีเดียว


1 [9 Q3 _1 P5 Gจะดีหน่อยที่กลับบ้านมาหลังจากอาบน้ำเสร็จเตรียมตัวจะเข้านอน จะมีหมอนวดตัวใหญ่เอากะละมังใส่น้ำอุ่นมาแช่เท้าพร้อมบีบนวดให้รู้สึกผ่อนคลาย แม้ผมจะบอกว่าไม่ต้องเพราะใหญ่ก็เหนื่อยเหมือนกันเผลอๆอาจจะมากกว่าด้วยซ้ำ แต่ใหญ่ก็ไม่เคย...ที่จะละเลยหรือไม่ใส่ใจกัน...
) c, X5 F. G' y
; G- z; V; e- K7 I0 ?& ]
5 x( Z: x# o( h& e4 s: u“ไว้พรุ่งนี้ผมจะปิดร้านแล้วเราไปลอยกระทงกันนะ” ใหญ่โยกตัวผมไปมาในอ้อมกอดพลางพูดเสียงนุ่มผมยิ้มบาง ซุกหน้าลงกับแผงอกอุ่น ส่ายหน้าไปมา
. w- f; r$ [5 B

“ไม่ต้องหรอกเสียดาย”
+ K# ^  ~2 S+ e

9 L9 `( T. L6 k2 _“ผมไม่สนใจเงินเท่าความสุขคุณหรอก...”


“เปล่าเล็กไม่ได้หมายถึงเรื่องเงิน”


9 k2 c+ }5 ?5 X* C% o  S( C  j1 v3 D“...??” ใหญ่ผละมาขมวดคิ้วจ้องหน้าให้ผมยื่นปลายนิ้วไปสัมผัสแผ่วบนแก้มสากพร้อมกับส่งยิ้มละมุนไปให้
1 b* b+ M' W: N

5 b/ J4 [3 w  u; `% ]6 ?3 d7 P4 P“เล็กเสียดายรอยยิ้ม เสียงหัวเราะ ของคนที่มากินอาหารร้านเรา เล็กมีความสุขนะเวลาเดินผ่านโต๊ะต่างๆแล้วได้ฟังเรื่องเล่าว่าไปลอยกระทงกันที่ไหนมา ไปกับใคร มีอะไรน่าตื่นเต้นบ้างมันเหมือนกับเล็กได้ไปกับพวกเขาด้วย”
* F! W) H/ C* E) D  U
4 J$ s' I, X& a! j; Z1 P( z
มันเป็นเรื่องที่สำหรับบางคนอาจจะอิจฉาว่าทำไมเราไม่มีโอกาสอย่างเขาบ้าง คนบางคนที่แม้แต่เวลาว่างสิบนาทีเพื่อเจียดเวลาไปลอยกระทงกับครอบครัว เพื่อนฝูงหรือแม้แต่คนรักก็ยังไม่ได้เนื่องจากข้อจำกัดมากมายของชีวิต แต่สำหรับผมแล้ว...ความสุขหาได้รอบตัวอยู่ที่เราจะเลือกมองมุมไหนต่างหาก

% o3 S7 P' S! |2 h2 q" Y9 J* S7 [
“แต่ลอยกระทงครั้งแรกของเรา...”
- G7 y$ _4 b2 p

“เอาไว้พนักงานที่ลากลับมาทำงานเราค่อยไปก็ได้เนอะ ^^” ใหญ่เจอรอยยิ้มพิฆาตละลายใจของผมเข้าไปจะต้านทานไหวเหรอ สุดท้ายก็ต้องตามใจแถมท้ายด้วยหอมกระหม่อมอุ่นๆอีกหนึ่งที
9 g# c& o+ j# b2 o" q( \
$ ~* x+ _6 B, D9 g
. P2 x' l$ O8 L/ J( o0 h0 B“คุณใหญ่...พี่เล็ก...” ผมหันไปตามเสียงก็เจอกับหนุ่มน้อยวัยสิบแปดปีพนักงานเสิร์ฟของร้านที่ขยันทำงานไม่สายไม่ลาจนเป็นที่เอ็นดูของทั้งผมและใหญ่ เพียงแค่ใหญ่ไม่แสดงออกเท่านั้น
* R8 s, w; J2 F

: m+ Y  B* Y, g- K: B& M“ว่าไงปาว” ผมผละออกจากอ้อมแขนอุ่นเดินแยกมาหาปาว

# J/ J+ x/ I5 n+ y
2 i' Y/ m& _  B! s/ N/ ]“ผมเก็บร้านเสร็จแล้วยังไงขอตัวกลับก่อนนะครับ”ปาวยกมือไหว้ลา
; i0 f( Z3 |- {! D) \. ?+ b  |
( A2 G+ Y' d3 k0 `# F# k2 U5 {
9 X& X5 q  {% W“กลับดีๆนะ” เทศกาลด้วยรถก็เยอะ ผมล่ะเป็นห่วงจริงๆ


“เดี๋ยวก่อน” ปาวที่กำลังจะเดินออกไปหยุดกับเสียงทุ้มขรึมหันมามองอย่างหวาดๆ มาทำงานก็ได้หลายเดือนปาวก็ยังไม่ชินกับท่าทางน้ำเสียงนิ่งๆของใหญ่สักที
5 R+ b/ s$ @' [" n: u. o

แล้วนายหมาตูบก็ไม่ยอมพูดอะไรนอกจากคว้ามือผมเดินเข้าไปในห้องทำงานผมเลยกวักมือเรียกปาวให้เดินตามมาด้วย

, _1 \' j0 z5 h' z% U4 c
“ครับ??” อย่าว่าแต่ปาวมันงงเลย ผมก็ไม่เข้าใจอยู่ดีๆก็มายื่นซองน้ำตาลให้ ให้ผมเดาน่าจะเป็นซองเงิน
$ f! h0 ~. p. F

“พรุ่งนี้ไม่ต้องมาทำงานนะ”

7 }) Q: B* a# O2 L' U
ห๊ะ!!
4 F7 ~) F: |& V0 n/ G
9 L7 F/ D* J. v
5 A  W0 V- n4 i5 n" T" Iผมหันไปมองหน้าคนพูดทันที ส่วนปาวก็หน้าเหวอตัวซีดไปแล้ว
3 l: G1 \4 U7 I. }* n, b2 n

“คะคุณใหญ่จะไล่ผมออกเหรอ...”


% {$ X4 t& }3 g0 ^, n“เปล่าให้หยุดวันนึง”
" z/ t1 ]8 f! v' l
) o/ H0 k: I$ E3 e& D$ s8 S7 b! [8 o" U
ฟู่วววว

$ f7 X" u! _  s9 l+ C( X/ g" L
ผมได้ยินเสียงถอนหายใจของปาวแรงมาก อย่างว่าเด็กมันต้องหาเงินส่งตัวเองเรียน ทำงานแบบพาร์ทไทม์แต่ได้เงินเท่าพนักงานประจำใช่ว่าจะหาได้ง่ายๆ เป็นผมเองที่ขอให้ใหญ่ช่วยเหลือ


“คุณใหญ่จะให้ผมหยุดเหรอครับ”

" ]6 L' O* C. z+ K1 g
ใหญ่พยักหน้า
: W( B( Q1 Q$ X: ~: E
- v& y. s* H3 V# Q+ d
“แต่งานที่ร้านยุ่งมาก”


1 E3 P6 E6 Y$ l/ G, m8 a“ให้หยุดก็หยุดไปเถอะ”
  t/ A: |  h0 o/ |% W
6 }) L* W; V$ |& S
“คะครับ”
8 f" c3 E+ J( D

ผมแทบจะหลุดขำปาวมันคงคิดว่าใหญ่รำคาญเริ่มหงุดหงิด มีแค่ผมที่รู้ว่าใหญ่หมายความว่า ‘อยากให้ปาวได้พักผ่อนหลังจากที่ทุ่มเทช่วยเหลืองานที่ร้านมาอย่างเหน็ดเหนื่อย’ แต่เพราะเป็นคนพูดไม่เก่ง แสดงอารมณ์ไม่เป็นมันเลยออกมาดูห้วนๆจนพาลให้คนอื่นเขากลัวไปหมด


; x$ R5 J2 z( }. Q( y! `, x& ^1 xพอปาวกลับไปแล้ว ใหญ่ก็ตรวจดูความเรียบร้อยที่ร้านก่อนกลับบ้านกัน นี่ก็ปาเข้าไปตีหนึ่งกว่าแล้วระหว่างทางผมก็ถามใหญ่อย่างอดสงสัยไม่ได้

6 m2 f; d7 R0 J5 P
“ทำไมให้ปาวลาล่ะพรุ่งนี้เชฟกุ้งกับพนักงานคนอื่นๆยังไม่มาทำงานไม่ใช่เหรอ”


“ผมไปได้ยินปาวคุยโทรศัพท์ที่หลังร้านน่ะ แม่คงโทรแม่...เห็นบอกว่าคงกลับไปหาไม่ได้ติดงาน...” พูดแค่นี้ผมก็เข้าใจแล้ว ผมยิ้มกว้างก่อนจะห้ามใจไม่ไหวที่จะชะโงกหน้าไปหอมแก้มคนตัวโตท่าทางหยาบกระด้างแต่จิตใจละเอียดอ่อน
- n, B$ }" E/ ^7 N

& [# g( |; v4 |2 t: p“น่ารัก”

* h6 L2 R( o& r6 O" ^, D+ ]. L
2 q% K* O! J& T0 i5 \& uผมรู้สึกเหมือนรถกระตุกไปชั่ววินาทีเมื่อผมเอ่ยชมพร้อมทั้งนายหมาตูบที่แก้มมีเลือดฝาดฝ่าความมืดขึ้นมาฮ่าๆ น่ารักจริงๆ
                  

…………………………………………………………….
7 T& A! W, P# S
3 @7 m9 @( l1 j! x$ i
“เอ๊ะรถพี่เมตรนี่” เมื่อมาถึงบ้านผมก็เจอกับรถคันคุ้นตาจอดติดเครื่องอยู่หน้าบ้านผมลงจากรถและเดินเข้าไปเคาะกระจก


ก๊อก ก๊อก


3 n6 J7 d" S$ G- _& Z! [2 d: l“พี่เมตร”

4 ^4 j3 X) l" H2 I/ j' p3 @$ C
2 C  X. f: ]2 g* i6 I- u' Iคนข้างในรถขยับตัวยุกยิกก่อนลดกระจกลง
: M0 \: U3 l5 m4 I  ?0 d

“อ้าว กลับมาแล้วเหรอ” พี่เมตรลุกขึ้นมาอย่างสะลึมสะลือก่อนมองเลยไปข้างหลังที่ใหญ่กำลังเดินมาหลังจากเอารถไปจอดเก็บแล้ว “ทำไมเพิ่งกลับวะ” พูดกับใหญ่ไม่เพราะตลอดๆ
' m& b( Q5 [1 ^  Y

“เข้าบ้านก่อนพี่” พี่เมตรพยักหน้าตามคำบอกของใหญ่ไอ้ท่าทีเหมือนจะตีกันเมื่อกี้คืออะไร
5 I1 ?( I' s; w. W6 R1 h; |6 J' D
/ {. s  |6 L! N$ I0 e9 U2 f5 ~$ u, k
พอเข้ามานั่งกันในห้องรับแขกเหมือนนายหมาตูบจะเดาใจพี่เมตรออกว่าคงมีเรื่องไม่สบายใจบางอย่างไม่อย่างนั้นคงไม่มาจอดรถรอดึกๆดื่นๆ ไม่สินี่ก็เข้าเช้าวันใหม่แล้วไม่ยอมกลับบ้านกลับช่องของตัวเอง ใหญ่เลยเดินไปหยิบเบียร์มายื่นให้หนึ่งกระป๋องถือไว้เองหนึ่งกระป๋อง

; w1 f% Y2 z% Z
* {* o# R0 |( n4 `* _พี่เมตรก็ไม่มีขัดรับมาเปิดฝากระดกอึกๆทันที
+ M6 Q2 ^, P* \+ S1 ~/ _
, i5 J  g  g! J0 [' J3 _
“เบาๆพี่” ผมคว้าข้อมือพี่ชายไว้ ส่วนใหญ่เพียงแค่นั่งดื่มเป็นเพื่อนเงียบๆ
% c9 G3 C/ y9 @+ U6 u8 F/ }) Z
) N" r: n/ O/ @% x9 O% N. y: x
“ทะเลาะกับพี่หญิงมาเหรอ” พี่เมตรกับพี่หญิงยังไม่ถึงขั้นคบกันเป็นแฟน แต่ก็เป็นผู้หญิงที่สองเดือนมานี้พี่เมตรตามจีบอยู่และเป็นผู้หญิงคนแรกที่พี่เมตรจริงจังด้วย


“มีเรื่องผิดใจกันนิดหน่อย”
+ \' {3 U5 c- ^* m, q/ F. j. l

“เรื่องผู้หญิงอีกสิ” ผมสวนทันที เลยเจอพี่เมตรมองหน้าแล้วขยี้หัวอย่างหมั่นไส้
% R# x% W9 }6 |7 p. V/ _6 Q" {4 C7 x

% s$ @1 j- Y# B) ?0 [% P5 T“รู้ดีอดีตทั้งนั้นเหอะ”


“ก็เหมือนกันหมด” ผมบัดมือออก

( H4 w) X) @, {+ @6 `
“แค่กๆ” ส่วนใหญ่ก็สำลักเชียว ชิ

1 h' Y) M: d% N2 @
“เป็นเด็กเป็นเล็กไปนอนไป” นั่นไง รู้ทันเข้าหน่อยก็ไล่ให้ไปนอน

9 d0 A" F! a2 e% |# }8 r
0 \- D# s: ]/ ^/ y“แล้วพี่มาทำไม”
# Z8 i, H6 B  i0 [8 e7 m& y

“มาหาเพื่อนดื่ม” พี่เมตรชำเลืองมองไปทางใหญ่
6 [9 h5 ~5 g2 e) S! v0 E

“แต่พรุ่งนี้ใหญ่ต้องเข้าบริษัทแต่เช้าไหนตอนบ่ายจะต้องเข้าร้านอีก” ถ้าให้ใหญ่มานั่งดื่มกับพี่เมตรพรุ่งนี้เป็นผีดิบแทนหมาตูบแน่
! r: S; C1 g" L( g
& Y8 w! i1 K- A+ c
  e' R* [! ^2 t  R# |+ y. b“มึงไม่ไหว??” พี่เมตรก็นิสัยเสียว่ะถ้าผมลูกคนเล็กที่แสนเอาแต่ใจ พี่เมตรก็เป็นพี่ชายคนโตแสนบ้าอำนาจ!
6 s3 g$ O5 N' H. \+ o5 f
0 T8 B- _$ Z/ p% i8 d. E2 ]
“เดี๋ยวผมมาพี่ดื่มไปก่อนแล้วกัน” เข้าขากันได้ดีเหลือเกิน นายหมาตูบบ้า!ไม่ต้องทำมาเป็นประคองเลย
, F! u2 s3 E2 i! v/ [+ H' \8 F

" i1 F% s- J( ^! C( Xพอเข้ามาในห้องนอนผมก็กระแทกตัวลงบนเตียงอย่างให้รู้ว่ากำลังไม่พอใจอย่างแรง
7 J! S8 z5 t9 ]$ \0 L% o: S6 ^4 J
% [) l4 P; a( Z: `2 q( d
“ไม่น่าเชื่อเนอะว่าจะเคยเกือบฆ่ากันตาย” ผมประชดประชันใส่ แผลเป็นยังจารึกอยู่บนตัวแท้ๆแล้วดูตอนนี้สิซี้กันจนผมนึกหมั่นไส้


. [% k0 D3 t+ B# fใหญ่ไม่เถียงไม่แย้งเพียงแค่นั่งลงข้างๆเข้ามากอดและวางคางลงบนไหล่พลางลูบต้นแขนผมเบาๆ
/ d+ _- I, ~' f+ }3 h- @9 v) v* D1 c

$ Y9 H( Q, Y2 }“พี่คุณเขามีปัญหาอยู่”

0 u6 q7 ?; P& \2 @7 H$ T) `
1 q) P" E4 f# m  C. q“ก็เห็นดื่มกันได้ตลอดดีใจ เสียใจ กลุ้มใจ เมื่อวันก่อนก็เพิ่งมาชวนดื่มไป” เอาเข้าจริงๆพี่เมตรก็ไม่ได้เครียดขนาดนั้นหรอกเพราะพี่หญิงเท่าที่ผมรู้จักก็เป็นผู้หญิงที่มีเหตุผลพอ แล้วคนใจร้อนอย่างพี่เมตรน่ะเหรอ ถ้าเป็นเรื่องที่รบกวนจิตใจจริงๆไม่มานั่งดื่มชิวๆอยู่อย่างนี้หรอก ป่านนี้บุกถึงบ้านสาวเจ้าแล้ว อ้างมากกว่าเหอะ
5 W# W0 t8 p/ p, l  \" X9 K1 N( t

ฟอด!!


“ไม่ต้องมาอ้อนเลย” ผมเบี่ยงหน้าหลบริมฝีปากอุ่นที่เข้ามาหอมอ้อนใจเริ่มอ่อนไปแล้วสามสิบเปอร์เซ็นต์
/ r3 w; e& _0 k
* w. s- X% m5 N9 M* J0 j
จุ๊บ


“เอ๊ะ” คราวนี้มาจุ๊บหน้าผาก


จุ๊บ!

! g' g% [6 F& _9 }  Y$ i
“อื้อ! ก็ได้ๆห้ามเกินตีสามนะ”
# C7 e8 S6 _  J: h# L$ C1 j' ~3 `- S

/ D* k9 P7 K0 |# s! h: mต้านทานไม่ไหวก็ตรงจุ๊บปากนี่แหละ!


“ขอบคุณครับ”

. E7 o* e, T2 H, k$ @# k
7 b% y  p2 C/ E, z' l4 M! g  `3 I0 Aสุดท้ายผมก็ต้องยอมแพ้ ใหญ่ยิ้มบางแล้วโน้มตัวลงมาจรดริมฝีปากบนขมับผมแช่ไว้นานหลายนาทีอย่างขอบคุณ  ผมได้โอกาสเลยประกบมือเข้าที่สองแก้มสากก่อนจับมาจ้องตากันตรงๆ
" Z' X( `! p6 v

“จำที่ตกลงกันได้ใช่ไหมครับอยากไปนอนเล่นที่หาดสักสองสามคืนไหม??”
2 a# i4 @  _, b
* s0 e- a1 Z5 ~/ F" Z+ Y9 t' ?
6 @9 ?$ r) a& H' u* `“ตีสามขึ้นมานอนเลย” ไม่ต้องมาทำเป็นยกมือสองข้างยอมแพ้เลยแต่ก่อนที่ใหญ่จะผละออกจากห้องไปผมก็อดเป็นห่วงไม่ได้อยู่ดี
4 J/ q& C  j2 n% u

“ฝากพี่เมตรด้วยนะใหญ่”
; U% d: T4 k" @: e9 N! h
4 u. K$ D4 R. N
; W5 }6 a* n3 |7 t% zใหญ่พยักหน้าก่อนก้มลงมาจูบหน้าผากผมอีกครั้ง


“อาบน้ำนอนนะดึกมากแล้ว”

# X# X! a" p7 x  k4 `
…………………………………………….
: H7 @/ }* \- P+ e4 i; y
1 f2 @9 k3 L" \7 z! [  e
% U- o0 \2 O( T8 Tไม่รู้ว่าเมื่อคืนดื่มกันไปหนักแค่ไหน ปรึกษากันไปถึงกี่โมง แต่ตอนตีสี่ผมสะดุ้งตัวตื่นมานายหมาตูบก็มานอนหลับตาพริ้มอยู่ข้างๆแล้ว ส่วนพี่เมตรผมลงมาด้านล่างตอนแปดโมงเช้าก็ยังเห็นท่านรองฯประธานบริษัทนอนแอ้งแม้งหมดสภาพอยู่บนโซฟาห้องรับแขก

# M: m& ]3 e. J7 K; l" e9 p$ U5 z% Q
ผมต้องเข้าไปปลุกไปลากมาอาบน้ำเพื่อไปทำงานส่วนใหญ่ดีที่อึดและถึกเลยยังสามารถลุกมาทำงานได้ปกติ

5 W# [5 L. z/ q# s" G0 z  ~. o
2 ?0 p$ y1 s$ \  R$ k/ y) A" i$ o“นี่มัน...” วันนี้ผมเข้ามาถึงร้านช้ากว่าใหญ่เพราะต้องอยู่ประชุมเรื่องแบบโฆษณาสินค้า พอเปิดประตูร้านเข้ามาก็ต้องแปลกใจกับลูกค้าจำนวนมากมายที่อัดแน่นอยู่ภายในร้าน ไมใช่สิ...

$ V4 U% K. h9 I" m9 X
“สุขสันต์วันลอยกระทงครับ อาจจะเลยวันจริงไปวันนึงแต่มันคงไม่สายไป” คนตัวโตที่โผล่มายืนด้านหลังผมเมื่อไหร่ก็ไม่รู้โน้มตัวลงมากระซิบให้ผมยิ่งสับสนเข้าไปใหญ่
( [+ z$ Y3 R1 ]$ b; A2 ^
: W# ^3 _! h( c! E& F
“นะนี่มันอะไรกัน”
& [0 ?( r3 N0 W" r" w

, a# n& q  v- h“คุณไม่ได้อ่านป้ายหน้าร้านเหรอ”

% \+ o- x3 ?: d% J. o  R4 \/ \
มะไม่...ผมไม่ทันสังเกตเพราะรีบจะเข้ามาช่วยใหญ่จัดร้านด้วยเห็นว่าวันนี้ปาวก็หยุด คนอื่นๆก็ยังไม่หมดวันลากลัวว่าเขาจะไม่มีคนช่วยแต่นี่...
2 V& w0 ~$ ^5 n# I

) \* G' b8 J6 xผมรีบวิ่งออกไปหน้าร้านอีกครั้งทันที ก่อนเจอเข้ากับป้ายไวนิลสี่เหลี่ยมผืนผ้าอันใหญ่สะดุดตาที่ทำให้ผมกลั้นยิ้มและกลั้นน้ำตาแห่งความตื้นตันใจไว้ไม่อยู่
2 A) m" @/ |$ O
) V, b; I; f' S
  F) d# k& O& X" v/ T‘ด่วน! โปรโมชั่นพิเศษเฉพาะวันนี้...เพียงแค่คุณเป็นคนที่ไม่มีบ้านไม่มีเงิน ไม่มีกิน คุณก็สามารถเข้ามาทานอาหารที่ร้านได้ฟรีไม่อั้นทุกเมนู พร้อมกิจกรรมลอยกระทงร่วมกันโดยไม่เสียค่าใช้จ่ายใดๆทั้งสิ้น ตั้งแต่สี่โมงเย็นเป็นต้นไป’
  H. h" L8 u7 m2 X: t; W# D

( m+ H5 c- _. k“ห้ะๆ มีคนเชื่อใหญ่เข้ามากินด้วยเหรอ” ผมถามแม้จะเห็นผู้คนยากไร้มากมายอยู่ในร้านก็ตาม ใหญ่เข้ามาสวมกอดทางด้านหลังพลางเอ่ยด้วยเสียงทุ้มนิ่งที่ใครอาจจะมองว่าเย็นชาแต่สำหรับผมมันช่างซึมลึกเข้าไปถึงหัวใจให้อุ่นซ่านเหลือเกิน

+ |0 d# y0 U4 ?
7 _+ y7 W3 ]  i0 I“ผมให้ปาวช่วยแจกใบปลิวมาหลายวันแล้ววันนี้ก็มาด้อมๆมองๆไม่มีใครกล้าเข้ามาคงกลัวถูกหลอกผมเลยมาต้อนรับพวกเขาด้วยตัวเอง”
  ^; }  m/ e- ~& ^8 y

ผมไม่สามารถกลั้นยิ้มและน้ำตาไว้ได้อีกแล้วนอกจากหมุนตัวไปสวมกอดคนที่รู้ใจผมไว้ให้แน่นที่สุดอย่างซาบซึ้งใจ

. C# L* f4 Q2 x# I5 Q4 e! {
“เมื่อคืนผมอาจจะผิดนัดคุณแต่คืนนี้เรามาลอยกระทงด้วยกันนะ ลอยพร้อมๆกับพวกเขา”
6 S  x7 S/ e5 H6 P1 k- I1 l6 D) o

" ^8 \# l$ l% E7 ^; d' h“อืม”
0 N, b0 ?. `% v# d
' G# @. u1 @# _
ผมเชื่อว่าภาพความสุขของทุกคนในค่ำคืนนี้มันจะประทับอยู่ในหัวใจผมไปอีกเนิ่นนาน ภาพของคนหลายสิบคนที่แต่งตัวมอซอทั้งที่มันอาจเป็นชุดที่ดีที่สุดของพวกเขาแล้วกำลังนั่งรับประทานอาหารในร้านหรูที่แม้ใหญ่จะบอกว่าสั่งเมนูอะไรก็ได้ แต่ก็แทบไม่มีใครจะกล้าสั่งเลย ซึ่งใหญ่รู้ถึงจุดนี้ดี...เขาเลยจัดการทำอาหารขึ้นชื่อของร้านแทบทุกเมนูเป็นหม้อใหญ่ๆถาดใหญ่ๆไว้ให้ตักกินกันเองแบบบุฟเฟต์
; o- V% `- C$ H1 U

ท่าทีทุกคนดูเงอะงะ มีแย่งกันบ้าง แต่พอใหญ่บอกว่าให้เข้าแถวดีๆไม่ต้องกลัวถ้าไม่พอเขาจะทำเพิ่มให้อีกเรื่อยๆ เพียงเท่านั้นทุกคนก็พร้อมใจกันเข้าแถวอย่างเป็นระเบียบ...เริ่มช่วยกันตักอาหาร...แบ่งปัน...นั่งร่วมโต๊ะ...พูดคุย...แม่คนหนึ่งป้อนข้าวลูกด้วยรอยยิ้มเมื่อเห็นลูกตัวเองได้อิ่มท้อง...ชายชราที่เดินลำบากให้อีกคนเข้าไปช่วยประคองพร้อมตักอาหารให้...มันเป็นสายพานน้ำใจ ที่เพียงแค่เราเป็นผู้เริ่มต้นที่จะให้มันก็จะหลั่งไหลถ่ายทอดกันต่อไป...
3 x& r; z' h  f  C& V& P

: w( ?9 r* G8 s4 l% T1 r8 Mจานชามลวดลายสวยสด ช้อนส้อมอย่างดี หรือแม้แต่แก้วใสทรงสูงที่ดูช่างขัดตาพิกลเมื่อมันถูกหยิบใช้ด้วยบุคคลเหล่านี้ แต่ทำไมกันนะในความรู้สึกของผมมันช่างดูลงตัว...เพียงแค่เรามองข้ามภาพลักษณ์ภายนอก....แล้วมองลึกไปถึงรอยยิ้มที่สะท้อนความสุข ประกายตาแสนสดใส หัวใจอันอิ่มเอม...


! R7 _: K# F0 R" n8 u* `ผมอดไม่ได้ที่จะหยิบกล้องขึ้นมาเก็บภาพความสุขเหล่านี้เอาไว้...
3 V: ?0 |6 h' n) ?, F
6 c* J8 E! `( H$ F: E9 P
# b0 _, K0 ~; D. K....ความสุขที่ได้อิ่มท้อง

' q7 O* K, |1 u* W
...ความสุขที่ได้ทานของอร่อย


! d8 s/ w4 H/ \2 n...ความสุขที่ได้รับสิ่งเสมือนฝัน
8 o- ?5 \' Y- P3 I

...ความสุขที่ได้เห็นคนที่รักมีความสุข
4 Q! P! O. f  z

จวบจนเวลาสองทุ่ม...งานเลี้ยงต้องมีวันเลิกรา...เราร่วมกันลอยกระทงขนมปังหลากสีกัน โดยนายหมาตูบเหมารถบัสมารับคณะทั้งหมดไปลอยกระทงกันที่บึงขนาดกลางที่เพียงกระทงลอยเหนือผิวน้ำไม่ทันอึดใจปลาก็เข้ามาตอดกินกระทงของพวกเรากันอย่างเมามันส์ แต่ก็ไม่มีใครเศร้าใจเลยสักนิด...กลับกัน...มีเพียงเสียงหัวเราะดังก้องอบอวล...เพราะพวกเรารู้ดี...ว่าการเป็นผู้ให้มันรู้สึกดีแค่ไหน...


“ใหญ่...ขอบคุณนะวันนี้เล็กมีความสุขมากจริงๆ”
+ \) I4 ]% B. I0 U& N1 q2 y
, y2 d: [$ D: @9 W1 j
3 b1 g, f/ ^) [* X. a“ผมรู้...”

****** จบแล้วน่ะครับ ต่อไปจะนำเรื่องอะไรมาให้อ่าน ติดตามกันน่ะครับ********

Aonz003

สนุกมาก ไม่อยากให้จบเลย

audiwoods

ดีจัง แบ่งปันให้กันครับ

sa99

ขอบคุณนะครับ

guide01

สนุกมากเลยครับเรื่องนี้

uglymen

จบแล้ว จะอ่านเรื่องสนุก ๆ แบบนี้ได้อีกไหมหนอ

pipi1

ขอบคุณครับ

a03

Phol_th

เรื่องนี้ ทำให้เสียน้ำต่ สองตอน

Chinnawat_phrom

ขอบคุณครับ รออ่านเรื่องใหม่ครับ

ดอกม่วง

ขนาดตอนพิเศษ หุบยิ้มไม่ได้เลย

maravann

ขอบคุณครับ

rowetszaa

ขอบคุณครับ

minone

ขอบคุณ​มาก​นะ​ครับ​

gaybin

น่าจะมีตอนขอแต่งงานนะครับ

Joechin

ขอบคุณครับ

Joechin

ขอบคุณครับ

sak4

โอ้ย น้ำตารื้นเฉย เฮ้อ .. เขียนอีกนะครับ รออ่าน

chakkychakky

ขอแบบนี้หนึ่งคน หาที่ไหน

hnum

ขอบคุณครับ