ตอนพิเศษวันลอยกระทง: H( k5 E2 v6 t6 E& K
; Q$ B6 q5 G/ O8 D4 q( l; w, Y. I6 X' s( ^
. x: x4 {2 z8 j8 C, |+ V) B“ไม่โกรธใช่ไหม” คนตัวใหญ่เข้าสวมกอดผมจากด้านหลังให้ผมที่ออกมานั่งพักขาหันไปยิ้มให้เต็มแก้ม* I3 ~- a7 i) b% ~. Q! a( K- K# k3 `0 Z
$ \- t) U* q; V* Z1 M
/ }8 o1 g( H% u4 d+ d“ไม่หรอกเล็กไม่ใช่คนงี่เง่านะ”
4 ]) Y4 L7 w1 C4 d
6 y+ g7 Y* v6 ^ G+ Q: ?/ p b( I3 y$ j
ฟอด
8 F6 s5 \ o" n" m
& m9 a5 n* }! V/ {& k+ Z. ^4 H0 E& s8 F4 {% ]
“ขอบคุณครับ”
( F: z* u9 s/ G0 u: E0 f d+ z; v
; ]" i4 d" O6 s8 n
" M4 L4 w! k" v Qแค่นี้ผมก็มีความสุขแล้ว แค่ได้อยู่ด้วยกันแบบนี้! `+ R- s; f) h! F
- V( X& [" C/ W8 N u
5 N+ ~8 j+ _9 _* x- eใหญ่คงกังวลกลัวว่าผมจะโกรธเรื่องที่ไม่ได้พาไปลอยกระทงทั้งที่เป็นวันลอยกระทงปีแรกของเรา แต่ที่ทุกอย่างต้องผิดพลาดไปหมดเนื่องจากว่าร้านอาหารของใหญ่ขาดคนพนักงานลาหยุดพร้อมกันจนคนไม่พอ ไอ้ครั้นจะปิดร้านของก็ซื้อมาหมดแล้ว ทีแรกใหญ่ก็คิดจะปิดแต่เป็นผมที่คัดค้านเอาไว้4 _. p! N2 X! _
+ k* A; h/ {" A% B9 b
! A$ {1 E2 i4 y& i0 Pของที่ซื้อมาก็คือเงิน ปิดร้านเท่ากับของเสียก็เหมือนกับทิ้งเงินแล้วผมจะให้เขาทำอย่างนั้นได้อย่างไร
, `! s6 }/ t% F* W ^+ H [+ s% ?
8 w2 m a/ E0 ?0 {1 L/ V1 M+ W4 J' ?, c o. R7 j% q2 z
สุดท้ายแล้วในคืนพระจันทร์เต็มดวงส่องสว่างขึ้น 15 ค่ำเดือน 12 เราสองคนรวมกับนายปาวพนักงานอีกหนึ่งก็หัวหมุนกับงานที่ร้าน โดยมีพ่อครัวหัวป่าคือนายหมาตูบที่ห่างหายจากการโชว์ฝีมือไปนานหลังจากจ้างเชฟฝีมือดีมาประจำที่ร้าน ส่วนผมกับน้องปาวก็ช่วยเสิร์ฟกับรับออเดอร์เรียกได้ว่าขาลากเลยล่ะครับ
0 x5 g$ f8 q, K; t" ?' q3 ^
4 B( P/ J: L+ ?) s k& [
0 x* x( _7 J' A3 Wแต่พอเห็นรอยยิ้มของเหล่าลูกค้า ไม่ว่าจะเป็นที่มากันแบบคู่รักมากับเป็นกลุ่มก๊วนเพื่อนฝูง หรือยกกันมาเป็นครอบครัวก็ทำให้ผมหายเหนื่อยได้ ยิ่งถูกชมเรื่องรสชาติอาหารว่าอร่อยถูกปากผมนี่ยิ้มแก้มปริ พลังงานเหลือเฟือให้เดินเสิร์ฟทั้งคืนก็ไหว 7 j' a; o" s1 i' y. U$ |
9 e+ P) g+ ^, @% e' v8 ~( S2 q/ H+ ~; m/ R4 d* [
แต่ใหญ่ก็แซวนะบอกว่าแค่ร้านเปิดเที่ยงตรงถึงสี่ทุ่มก็แย่แล้ว เพราะกว่าจะทำความสะอาดปิดร้านเสร็จก็ปาไปเที่ยงคืน เรียกได้ว่าเดินขาลากกลับบ้านคลานขึ้นเตียงกันเลยทีเดียว6 g, g6 s9 l7 N( s) o5 q: V4 A3 s
$ p! F# B1 w2 T4 ~ t9 e
% ?) Q4 W. ~$ b5 ]จะดีหน่อยที่กลับบ้านมาหลังจากอาบน้ำเสร็จเตรียมตัวจะเข้านอน จะมีหมอนวดตัวใหญ่เอากะละมังใส่น้ำอุ่นมาแช่เท้าพร้อมบีบนวดให้รู้สึกผ่อนคลาย แม้ผมจะบอกว่าไม่ต้องเพราะใหญ่ก็เหนื่อยเหมือนกันเผลอๆอาจจะมากกว่าด้วยซ้ำ แต่ใหญ่ก็ไม่เคย...ที่จะละเลยหรือไม่ใส่ใจกัน...
8 o( S5 v7 f& f) ]1 X3 D
# A! K! c. J( j- b: C- ~" I# H, |& P
“ไว้พรุ่งนี้ผมจะปิดร้านแล้วเราไปลอยกระทงกันนะ” ใหญ่โยกตัวผมไปมาในอ้อมกอดพลางพูดเสียงนุ่มผมยิ้มบาง ซุกหน้าลงกับแผงอกอุ่น ส่ายหน้าไปมา
; Y( r2 l2 i9 |5 Z
: H8 T/ D$ P6 n7 t- {! Q* @# [
( T7 @, z& X' \“ไม่ต้องหรอกเสียดาย”7 v7 }: S& K+ y5 q* n& B
1 \" q2 d& I! K% l; y3 z, O
! z. O- ?; m( ]“ผมไม่สนใจเงินเท่าความสุขคุณหรอก...”4 q: Q4 `5 f0 u5 e( P6 ^0 r" @
j" n2 R% q) H6 w& k% R
2 d" Z$ H; I7 Y
“เปล่าเล็กไม่ได้หมายถึงเรื่องเงิน”; ^2 B; k/ A4 K6 X3 c% f
9 Q3 x c. T! o) u+ U1 ^" L5 Q
) `% D" a/ o; E$ w. x7 I“...??” ใหญ่ผละมาขมวดคิ้วจ้องหน้าให้ผมยื่นปลายนิ้วไปสัมผัสแผ่วบนแก้มสากพร้อมกับส่งยิ้มละมุนไปให้, c* ]0 O6 w( c0 J0 @& C) |- r
# i; h( t1 v. J
0 N+ g' ]% H6 A H( x: q) w$ ^( O“เล็กเสียดายรอยยิ้ม เสียงหัวเราะ ของคนที่มากินอาหารร้านเรา เล็กมีความสุขนะเวลาเดินผ่านโต๊ะต่างๆแล้วได้ฟังเรื่องเล่าว่าไปลอยกระทงกันที่ไหนมา ไปกับใคร มีอะไรน่าตื่นเต้นบ้างมันเหมือนกับเล็กได้ไปกับพวกเขาด้วย”
1 {9 y& t1 E8 j1 M
2 F8 N, q; H0 _ L( s# u& \1 v# `0 n; x* ]
มันเป็นเรื่องที่สำหรับบางคนอาจจะอิจฉาว่าทำไมเราไม่มีโอกาสอย่างเขาบ้าง คนบางคนที่แม้แต่เวลาว่างสิบนาทีเพื่อเจียดเวลาไปลอยกระทงกับครอบครัว เพื่อนฝูงหรือแม้แต่คนรักก็ยังไม่ได้เนื่องจากข้อจำกัดมากมายของชีวิต แต่สำหรับผมแล้ว...ความสุขหาได้รอบตัวอยู่ที่เราจะเลือกมองมุมไหนต่างหาก
1 W2 }% g5 ]" ]8 C1 p; ]1 I1 q# [( F: _: i L) ^( K$ ^4 o$ n2 W6 Z* q
4 W" g' E5 X! M“แต่ลอยกระทงครั้งแรกของเรา...”' I, x6 n0 [" ~2 k. X1 {% g# Y
; F$ E1 g) ~' y3 |+ \. s1 E% g5 S5 w
“เอาไว้พนักงานที่ลากลับมาทำงานเราค่อยไปก็ได้เนอะ ^^” ใหญ่เจอรอยยิ้มพิฆาตละลายใจของผมเข้าไปจะต้านทานไหวเหรอ สุดท้ายก็ต้องตามใจแถมท้ายด้วยหอมกระหม่อมอุ่นๆอีกหนึ่งที
y0 h$ |, K, `7 ?$ I; O4 c9 |1 U3 I: {
# X+ o3 w; C1 K- v3 R0 L“คุณใหญ่...พี่เล็ก...” ผมหันไปตามเสียงก็เจอกับหนุ่มน้อยวัยสิบแปดปีพนักงานเสิร์ฟของร้านที่ขยันทำงานไม่สายไม่ลาจนเป็นที่เอ็นดูของทั้งผมและใหญ่ เพียงแค่ใหญ่ไม่แสดงออกเท่านั้น
; S- j. T! m, j4 e8 W$ }) @' K6 A* ~" |9 I2 L/ }$ c
8 X* _! A% m( T
“ว่าไงปาว” ผมผละออกจากอ้อมแขนอุ่นเดินแยกมาหาปาว% ^1 F& C9 c( r" O# P
4 \+ q7 O9 Q i! @5 T# X5 y' m2 k- s
8 r# p9 V4 a0 Y0 E6 ?0 q7 U! V“ผมเก็บร้านเสร็จแล้วยังไงขอตัวกลับก่อนนะครับ”ปาวยกมือไหว้ลา
5 S4 ^& u. y/ B7 {2 k2 y
+ D# A7 {0 |; I+ q% ], O3 K4 ~# b! }, _: T+ h
“กลับดีๆนะ” เทศกาลด้วยรถก็เยอะ ผมล่ะเป็นห่วงจริงๆ; c$ ?+ a2 U& H' C& ~
: g& {, x( s- g. Q1 r8 L. h" _
+ N7 y0 {! y' K! E0 t( W
“เดี๋ยวก่อน” ปาวที่กำลังจะเดินออกไปหยุดกับเสียงทุ้มขรึมหันมามองอย่างหวาดๆ มาทำงานก็ได้หลายเดือนปาวก็ยังไม่ชินกับท่าทางน้ำเสียงนิ่งๆของใหญ่สักที3 T# P7 p( O; U4 s; ?7 R
9 c5 h8 H) ~' j& Z# Z
8 K* g! l' c1 o$ Z% E8 T6 Fแล้วนายหมาตูบก็ไม่ยอมพูดอะไรนอกจากคว้ามือผมเดินเข้าไปในห้องทำงานผมเลยกวักมือเรียกปาวให้เดินตามมาด้วย
. U H2 h5 ]- ^) x( G( t; s1 ~
# }( t) l! c/ Q! I; }. U# s. X7 z
“ครับ??” อย่าว่าแต่ปาวมันงงเลย ผมก็ไม่เข้าใจอยู่ดีๆก็มายื่นซองน้ำตาลให้ ให้ผมเดาน่าจะเป็นซองเงิน
/ g* i# h2 O: J2 Y0 J+ }0 v l" }1 |8 ]" d+ u
" p8 Q; I# W0 o. ~8 B1 j
“พรุ่งนี้ไม่ต้องมาทำงานนะ”+ k( g( J; ?/ t5 e
4 G5 m+ X1 Y( _2 n* b
* r9 ~( ^& u# f. e1 V% dห๊ะ!!- U0 }- X) o# o
; @: l4 |; \# z; v4 t2 ^
- d5 S1 e, I0 P' N& Rผมหันไปมองหน้าคนพูดทันที ส่วนปาวก็หน้าเหวอตัวซีดไปแล้ว & H5 S. J0 D2 K/ k6 t) b4 j
+ W- h) e6 F; K) G5 D& s) F% M$ H4 ^: d3 E( b
“คะคุณใหญ่จะไล่ผมออกเหรอ...”
5 n9 f' ?/ ?5 K0 m& O6 [( ^# g1 @ M. j1 w( ?
! N, s5 Y/ c- t1 b8 l7 o: ? Y“เปล่าให้หยุดวันนึง”
2 ^. ]2 m, ^9 l! z, {
& P p- n" A* ]: a) H
}+ K5 p( N7 |ฟู่วววว ^3 |' c6 F4 c( t
4 O+ j# v8 u. h! b, | U
9 j1 ~" p- @2 ^+ W' ]+ Rผมได้ยินเสียงถอนหายใจของปาวแรงมาก อย่างว่าเด็กมันต้องหาเงินส่งตัวเองเรียน ทำงานแบบพาร์ทไทม์แต่ได้เงินเท่าพนักงานประจำใช่ว่าจะหาได้ง่ายๆ เป็นผมเองที่ขอให้ใหญ่ช่วยเหลือ
, g: z( `* u: r; Y. g" i5 O/ G! ^- Q4 a8 T' a) I
6 x5 u3 H) y% Q4 M! z2 [
“คุณใหญ่จะให้ผมหยุดเหรอครับ”/ Q0 H# B2 N( u$ U" E8 e% T
3 ]7 a+ b; E$ F4 a
. R' T. H. h( t2 R" \! j
ใหญ่พยักหน้า( c2 l# o9 s7 A* H3 D2 P. S
$ `& G( a9 p# h' @# _ F
/ U f/ g$ T+ [+ ^% }! C“แต่งานที่ร้านยุ่งมาก”
) Q: p2 H+ m* D! W! u9 B9 K4 ?; d) \9 Q8 b, b9 V8 D
; d4 y' R% @! b$ R: D“ให้หยุดก็หยุดไปเถอะ”
+ @" z7 o, m- S' i' V. E) M# C8 U3 J: }4 f
( u0 i: |3 a0 @9 A+ r" v! r3 n
“คะครับ”
$ P4 u, F- G9 ?+ U8 g3 B8 K; u) s$ h! c# k+ R; J" z
: E' O y. x4 s# \3 y7 L: Hผมแทบจะหลุดขำปาวมันคงคิดว่าใหญ่รำคาญเริ่มหงุดหงิด มีแค่ผมที่รู้ว่าใหญ่หมายความว่า ‘อยากให้ปาวได้พักผ่อนหลังจากที่ทุ่มเทช่วยเหลืองานที่ร้านมาอย่างเหน็ดเหนื่อย’ แต่เพราะเป็นคนพูดไม่เก่ง แสดงอารมณ์ไม่เป็นมันเลยออกมาดูห้วนๆจนพาลให้คนอื่นเขากลัวไปหมด
7 m5 I5 C$ c% |9 q( ?% J
& b& p( o. M/ { s: y8 K
. Y" t& q1 P2 g8 Uพอปาวกลับไปแล้ว ใหญ่ก็ตรวจดูความเรียบร้อยที่ร้านก่อนกลับบ้านกัน นี่ก็ปาเข้าไปตีหนึ่งกว่าแล้วระหว่างทางผมก็ถามใหญ่อย่างอดสงสัยไม่ได้
b9 i- @; @( q9 p4 N# O3 \3 S3 v
: P- c; v# j4 d# E
! z3 E' X* I) P; n6 N1 @, ~“ทำไมให้ปาวลาล่ะพรุ่งนี้เชฟกุ้งกับพนักงานคนอื่นๆยังไม่มาทำงานไม่ใช่เหรอ” 9 ~, z! h& g2 x7 E
r' U4 g- \/ u( R6 E
% a3 O7 h: v( p2 M* F. H“ผมไปได้ยินปาวคุยโทรศัพท์ที่หลังร้านน่ะ แม่คงโทรแม่...เห็นบอกว่าคงกลับไปหาไม่ได้ติดงาน...” พูดแค่นี้ผมก็เข้าใจแล้ว ผมยิ้มกว้างก่อนจะห้ามใจไม่ไหวที่จะชะโงกหน้าไปหอมแก้มคนตัวโตท่าทางหยาบกระด้างแต่จิตใจละเอียดอ่อน) Q7 r7 L3 z, R7 i
$ N/ R, t, g1 v1 w
4 }% ~) [! n9 l, B" H“น่ารัก”2 U7 T6 l' A/ `3 M
2 @+ P# M0 c. e3 s0 r1 I+ V
! ]& ]3 Y9 _8 D5 G5 N7 j6 x
ผมรู้สึกเหมือนรถกระตุกไปชั่ววินาทีเมื่อผมเอ่ยชมพร้อมทั้งนายหมาตูบที่แก้มมีเลือดฝาดฝ่าความมืดขึ้นมาฮ่าๆ น่ารักจริงๆ
, E& ]" M, W. i( E, ~! C K- n5 g - d. A* _2 k2 T( [+ d( A9 g) Z
+ _5 z; z& k3 e" e; Y% p
…………………………………………………………….& L @3 ]9 h% \( H# u
( V2 I! d5 m4 i g, N! Q
" {! i) r! y! l. E; T, H) i1 V; t“เอ๊ะรถพี่เมตรนี่” เมื่อมาถึงบ้านผมก็เจอกับรถคันคุ้นตาจอดติดเครื่องอยู่หน้าบ้านผมลงจากรถและเดินเข้าไปเคาะกระจก2 F# o2 j J2 t, Z. e+ z
* I& V& {4 E% s1 k! t5 Z5 E5 h6 r
+ Y3 { K; l' R2 r" }ก๊อก ก๊อก
+ M# V! l: X' e, b
2 }; w2 v1 d) B# ~, x& a. z4 p6 |7 J
' G* b- q3 f: e+ N# S“พี่เมตร”
0 Q: E% u- j G/ T- I; D0 Z# x* i% W% O0 b
0 g8 j9 D- @# S' iคนข้างในรถขยับตัวยุกยิกก่อนลดกระจกลง$ C- J9 a8 m4 |- X. G
. `2 O. _$ F/ h, b& i2 k' ]+ m; R1 z! ], C- _- g6 ]4 D
“อ้าว กลับมาแล้วเหรอ” พี่เมตรลุกขึ้นมาอย่างสะลึมสะลือก่อนมองเลยไปข้างหลังที่ใหญ่กำลังเดินมาหลังจากเอารถไปจอดเก็บแล้ว “ทำไมเพิ่งกลับวะ” พูดกับใหญ่ไม่เพราะตลอดๆ
. U, z- I; x8 E2 u% u
2 l7 [1 A% l9 r' M- r% i. M
: ^0 J, i" w3 V# y4 ~! ^“เข้าบ้านก่อนพี่” พี่เมตรพยักหน้าตามคำบอกของใหญ่ไอ้ท่าทีเหมือนจะตีกันเมื่อกี้คืออะไร
+ U( F, W" G$ J1 k3 r$ ?, [9 M5 V! m* s" L& l
# X( {/ S( w9 w4 m" s y! pพอเข้ามานั่งกันในห้องรับแขกเหมือนนายหมาตูบจะเดาใจพี่เมตรออกว่าคงมีเรื่องไม่สบายใจบางอย่างไม่อย่างนั้นคงไม่มาจอดรถรอดึกๆดื่นๆ ไม่สินี่ก็เข้าเช้าวันใหม่แล้วไม่ยอมกลับบ้านกลับช่องของตัวเอง ใหญ่เลยเดินไปหยิบเบียร์มายื่นให้หนึ่งกระป๋องถือไว้เองหนึ่งกระป๋อง
, u6 x$ l3 U) J, T6 S3 K0 Z g- P9 W
* O }0 d$ j7 o4 ^8 _" L% ]; Z
พี่เมตรก็ไม่มีขัดรับมาเปิดฝากระดกอึกๆทันที ; D1 l' k9 K6 x3 F
/ Z* d* A8 r, _7 B4 `( a. w
$ G8 P% ^6 ]7 K- O- M3 G" a0 x“เบาๆพี่” ผมคว้าข้อมือพี่ชายไว้ ส่วนใหญ่เพียงแค่นั่งดื่มเป็นเพื่อนเงียบๆ& m$ F/ W$ |7 Q7 d' R! ^$ W
t6 Q" U" U- p, L* \# @% G# X
& z9 \: I/ Y. u4 }, m$ o/ e, `“ทะเลาะกับพี่หญิงมาเหรอ” พี่เมตรกับพี่หญิงยังไม่ถึงขั้นคบกันเป็นแฟน แต่ก็เป็นผู้หญิงที่สองเดือนมานี้พี่เมตรตามจีบอยู่และเป็นผู้หญิงคนแรกที่พี่เมตรจริงจังด้วย) @+ [% H: n2 H6 U
5 G. d/ }6 `+ x( K1 W$ f" B$ \3 K5 S9 `5 a, s; b+ Y
“มีเรื่องผิดใจกันนิดหน่อย”2 O1 @( J1 ^9 k$ a4 a: i
2 ] h6 {5 M3 _2 E- H: L) ?
/ t, \; Y4 D2 J, _0 Q0 ^
“เรื่องผู้หญิงอีกสิ” ผมสวนทันที เลยเจอพี่เมตรมองหน้าแล้วขยี้หัวอย่างหมั่นไส้
1 U+ K& _& [8 E2 `' S5 X. G% Y2 R) y
5 C' d5 y6 \/ M
“รู้ดีอดีตทั้งนั้นเหอะ”5 i+ r$ f3 p" ~- G: [" \' F
! t `' N/ p, k1 T) k& g8 _: M. P4 [# ?7 k/ [) B! M
“ก็เหมือนกันหมด” ผมบัดมือออก
. _0 o p3 T' a6 H( \. g4 P5 b
+ I# y/ f* z# h7 _ ]) Q; o9 F9 `8 Z. Y6 X0 t
“แค่กๆ” ส่วนใหญ่ก็สำลักเชียว ชิ$ s5 S9 Z, {' M4 d7 E4 N
/ E( m0 I T; M! J( y1 a
" i$ O5 N& m3 D" n# H0 m+ J
“เป็นเด็กเป็นเล็กไปนอนไป” นั่นไง รู้ทันเข้าหน่อยก็ไล่ให้ไปนอน
# @# F5 L) |1 B N" |/ z: m3 v; E9 b3 E0 h; d
* J; S- V' R3 A7 n& \“แล้วพี่มาทำไม”
' O3 M4 [: t8 u
4 Y+ X/ p: X+ E0 m; [& |+ k, H
“มาหาเพื่อนดื่ม” พี่เมตรชำเลืองมองไปทางใหญ่* n0 X: |7 K7 q3 k0 s3 g5 t" H" Y
6 q7 N# d/ P7 {, s) c8 {3 x+ c
6 M9 J, f. K( k4 o8 y# |. K7 M
“แต่พรุ่งนี้ใหญ่ต้องเข้าบริษัทแต่เช้าไหนตอนบ่ายจะต้องเข้าร้านอีก” ถ้าให้ใหญ่มานั่งดื่มกับพี่เมตรพรุ่งนี้เป็นผีดิบแทนหมาตูบแน่
. g, f; \' _1 i- L0 P) o6 h. Y! [' [
& M8 M' W' e7 j; I( W
“มึงไม่ไหว??” พี่เมตรก็นิสัยเสียว่ะถ้าผมลูกคนเล็กที่แสนเอาแต่ใจ พี่เมตรก็เป็นพี่ชายคนโตแสนบ้าอำนาจ!* I, T j, }4 f9 l' K. q6 Y- Q
( j( K3 A9 C( V3 q& a& q# _5 D, `5 s
7 k$ u/ L% ~( |$ R+ w“เดี๋ยวผมมาพี่ดื่มไปก่อนแล้วกัน” เข้าขากันได้ดีเหลือเกิน นายหมาตูบบ้า!ไม่ต้องทำมาเป็นประคองเลย: b" H4 G! }1 y. `; L9 q3 n. \5 B
3 P6 N" k+ q. n e8 C4 h( b5 d! I7 ^$ B8 U- Q. a2 G5 ^2 a
พอเข้ามาในห้องนอนผมก็กระแทกตัวลงบนเตียงอย่างให้รู้ว่ากำลังไม่พอใจอย่างแรง5 [( M; f& g; S/ @: e0 i# `
8 s/ E$ h5 ^7 _2 i
; |0 ^9 U9 P( I; g“ไม่น่าเชื่อเนอะว่าจะเคยเกือบฆ่ากันตาย” ผมประชดประชันใส่ แผลเป็นยังจารึกอยู่บนตัวแท้ๆแล้วดูตอนนี้สิซี้กันจนผมนึกหมั่นไส้5 [/ K4 f- `) J f# B4 e+ p5 T
. v! @4 X7 e/ O2 S$ m6 Z
7 e" k# t! ? t! n: D$ Q
ใหญ่ไม่เถียงไม่แย้งเพียงแค่นั่งลงข้างๆเข้ามากอดและวางคางลงบนไหล่พลางลูบต้นแขนผมเบาๆ
( z. g* |2 G7 a& E7 b
# V. C% b- G2 L; E
+ ~* b1 v* P: d0 x, K“พี่คุณเขามีปัญหาอยู่”9 L( I/ y k: ]" U
; K& d6 t' i; v$ P8 l2 h
* ^" S" h8 G, @, R
“ก็เห็นดื่มกันได้ตลอดดีใจ เสียใจ กลุ้มใจ เมื่อวันก่อนก็เพิ่งมาชวนดื่มไป” เอาเข้าจริงๆพี่เมตรก็ไม่ได้เครียดขนาดนั้นหรอกเพราะพี่หญิงเท่าที่ผมรู้จักก็เป็นผู้หญิงที่มีเหตุผลพอ แล้วคนใจร้อนอย่างพี่เมตรน่ะเหรอ ถ้าเป็นเรื่องที่รบกวนจิตใจจริงๆไม่มานั่งดื่มชิวๆอยู่อย่างนี้หรอก ป่านนี้บุกถึงบ้านสาวเจ้าแล้ว อ้างมากกว่าเหอะ8 v# `% [! q: h" J
9 h. E" c2 l7 J7 I% F' l0 n$ ^/ _. T4 x6 c' s, Q
ฟอด!!/ ]% d; O7 H8 F' W% Z$ Q' |
9 {# t) L1 C$ k }8 Z T8 b
" t' X4 S8 i6 D: ?) a6 R2 u, `& E/ U
“ไม่ต้องมาอ้อนเลย” ผมเบี่ยงหน้าหลบริมฝีปากอุ่นที่เข้ามาหอมอ้อนใจเริ่มอ่อนไปแล้วสามสิบเปอร์เซ็นต์
7 D! a" W" W/ A. ?/ K
6 R, r( [% o8 |( `1 a0 l$ W
9 F4 s: U8 y* [6 g2 T' M- rจุ๊บ
8 Y! I: s" k E( [" C0 B- Q2 |; {' o0 ^0 l: @2 c
' t+ h {, u, f8 [" P* R/ Z4 M/ v“เอ๊ะ” คราวนี้มาจุ๊บหน้าผาก
; n1 Y6 s% U- q3 }2 R5 u" a$ g/ U2 g& g
5 J- \ ?, D& o6 F3 [- v9 _9 R& s! z' y2 P4 W
จุ๊บ!1 x" D' |% L. H3 ], F7 T
: R2 ^& x( I' M! l) d; X+ |% X
7 ~5 Z% f7 Q2 @4 a% @# h“อื้อ! ก็ได้ๆห้ามเกินตีสามนะ”
0 [) L6 B1 D6 a5 J4 j* L& S# O2 J) ]- `/ V( b
1 a/ g% X D: T$ P$ m8 D2 z& \. \
ต้านทานไม่ไหวก็ตรงจุ๊บปากนี่แหละ!
4 L. A' w: h' ~8 k3 r: W0 a5 U6 R1 X5 B) s* u d5 r3 [* x
' N" c% _" B; K9 S) ^1 J8 o“ขอบคุณครับ”
8 a1 u( ]7 U" d a& V& D/ p/ I8 h- |$ Q
' o9 |/ P2 X* \4 Qสุดท้ายผมก็ต้องยอมแพ้ ใหญ่ยิ้มบางแล้วโน้มตัวลงมาจรดริมฝีปากบนขมับผมแช่ไว้นานหลายนาทีอย่างขอบคุณ ผมได้โอกาสเลยประกบมือเข้าที่สองแก้มสากก่อนจับมาจ้องตากันตรงๆ
' b7 R# [; `& w0 z& b" I& Y1 x+ o. O2 C ~3 X
* Z# V0 ~6 p n
“จำที่ตกลงกันได้ใช่ไหมครับอยากไปนอนเล่นที่หาดสักสองสามคืนไหม??”* f. h+ L8 `3 u" _/ c
5 O! W% l+ t. h; W. E
# @/ u% d, [. x5 [! Q* z" W0 h“ตีสามขึ้นมานอนเลย” ไม่ต้องมาทำเป็นยกมือสองข้างยอมแพ้เลยแต่ก่อนที่ใหญ่จะผละออกจากห้องไปผมก็อดเป็นห่วงไม่ได้อยู่ดี. M0 G" Z+ X- Z/ p; w& ?/ h
# S: i/ P& K- N% }* X; i5 S. k7 n5 W G- L% i$ }
“ฝากพี่เมตรด้วยนะใหญ่”
; l/ z* F- x+ w
0 i2 C0 E* z* {. z7 P5 ]
6 b3 U$ R/ I' C+ O) N, L; tใหญ่พยักหน้าก่อนก้มลงมาจูบหน้าผากผมอีกครั้ง
% b& D6 Q, ]1 z$ t
) t O0 t. i6 o& a" R8 J5 ^
$ G& t! u( T$ K% k“อาบน้ำนอนนะดึกมากแล้ว”( T& g& I) s ^9 T' Q) A' F# }
6 Y# d) c0 y: V# K" X) h3 i; U5 U1 f- q3 Z; S
…………………………………………….* h# R& A" e4 t( N
- `: F: _4 E6 C
; H1 J( w6 @. |- O! c
ไม่รู้ว่าเมื่อคืนดื่มกันไปหนักแค่ไหน ปรึกษากันไปถึงกี่โมง แต่ตอนตีสี่ผมสะดุ้งตัวตื่นมานายหมาตูบก็มานอนหลับตาพริ้มอยู่ข้างๆแล้ว ส่วนพี่เมตรผมลงมาด้านล่างตอนแปดโมงเช้าก็ยังเห็นท่านรองฯประธานบริษัทนอนแอ้งแม้งหมดสภาพอยู่บนโซฟาห้องรับแขก1 R g/ s- V+ o6 e2 A) Q. `
6 _. o0 E7 |+ p* v$ h$ Z" d |3 J8 G
+ w Z# ?0 \7 J+ b6 f) x7 r& aผมต้องเข้าไปปลุกไปลากมาอาบน้ำเพื่อไปทำงานส่วนใหญ่ดีที่อึดและถึกเลยยังสามารถลุกมาทำงานได้ปกติ
. Y0 T p/ i* Q5 H1 _6 K8 z6 x( S) f8 R+ L5 O
$ [ `- v6 A2 K; [: r _) J% r“นี่มัน...” วันนี้ผมเข้ามาถึงร้านช้ากว่าใหญ่เพราะต้องอยู่ประชุมเรื่องแบบโฆษณาสินค้า พอเปิดประตูร้านเข้ามาก็ต้องแปลกใจกับลูกค้าจำนวนมากมายที่อัดแน่นอยู่ภายในร้าน ไมใช่สิ...
5 U" g) d, t* P7 d% m- ?% }$ [* t/ x
& G/ E# ?4 M( h" ~0 Y2 G c l c9 K5 e8 |
“สุขสันต์วันลอยกระทงครับ อาจจะเลยวันจริงไปวันนึงแต่มันคงไม่สายไป” คนตัวโตที่โผล่มายืนด้านหลังผมเมื่อไหร่ก็ไม่รู้โน้มตัวลงมากระซิบให้ผมยิ่งสับสนเข้าไปใหญ่
& H5 }1 i8 `# f9 ^( @4 C: W5 D
9 Y- q; L, ]1 N, p W$ A8 p' G7 |' w
“นะนี่มันอะไรกัน”! ^ L# q5 H* l/ |" U4 o# C! `4 Y! t
2 F! u! l3 M" i3 R* m9 }
3 w* a7 ~* v$ e- P7 o“คุณไม่ได้อ่านป้ายหน้าร้านเหรอ” 8 r7 N* B6 R& z8 Y# `2 B F9 y* R* [
4 |2 Z3 d( f3 M! |; Y" G- u6 I# F7 K1 N/ Y, d. U( }0 `5 n) a
มะไม่...ผมไม่ทันสังเกตเพราะรีบจะเข้ามาช่วยใหญ่จัดร้านด้วยเห็นว่าวันนี้ปาวก็หยุด คนอื่นๆก็ยังไม่หมดวันลากลัวว่าเขาจะไม่มีคนช่วยแต่นี่...
. G4 F- q8 h* G/ m# f7 H9 L1 n" |5 i* a8 d: Z" @8 h7 X& S
, j# H" m9 O$ b! s* J/ K% Lผมรีบวิ่งออกไปหน้าร้านอีกครั้งทันที ก่อนเจอเข้ากับป้ายไวนิลสี่เหลี่ยมผืนผ้าอันใหญ่สะดุดตาที่ทำให้ผมกลั้นยิ้มและกลั้นน้ำตาแห่งความตื้นตันใจไว้ไม่อยู่! _) T' `: X2 L7 [) n
8 I2 S/ ]% P0 V, l b
$ T$ L+ |4 [1 ~$ `5 Y
‘ด่วน! โปรโมชั่นพิเศษเฉพาะวันนี้...เพียงแค่คุณเป็นคนที่ไม่มีบ้านไม่มีเงิน ไม่มีกิน คุณก็สามารถเข้ามาทานอาหารที่ร้านได้ฟรีไม่อั้นทุกเมนู พร้อมกิจกรรมลอยกระทงร่วมกันโดยไม่เสียค่าใช้จ่ายใดๆทั้งสิ้น ตั้งแต่สี่โมงเย็นเป็นต้นไป’
" M, Y4 \* u4 I& _9 A. D( l3 q4 ?" Z; ~% j& O8 i8 E
' K$ ]1 y' q3 x
“ห้ะๆ มีคนเชื่อใหญ่เข้ามากินด้วยเหรอ” ผมถามแม้จะเห็นผู้คนยากไร้มากมายอยู่ในร้านก็ตาม ใหญ่เข้ามาสวมกอดทางด้านหลังพลางเอ่ยด้วยเสียงทุ้มนิ่งที่ใครอาจจะมองว่าเย็นชาแต่สำหรับผมมันช่างซึมลึกเข้าไปถึงหัวใจให้อุ่นซ่านเหลือเกิน
* }) y4 G5 [! M) I+ a/ [
+ Q, I1 ~0 w1 _( n1 P0 |) Q0 q3 t
' r2 ?0 G& {- q2 O, L“ผมให้ปาวช่วยแจกใบปลิวมาหลายวันแล้ววันนี้ก็มาด้อมๆมองๆไม่มีใครกล้าเข้ามาคงกลัวถูกหลอกผมเลยมาต้อนรับพวกเขาด้วยตัวเอง”+ |# U9 c$ T2 d8 J
$ N: F9 l/ C7 Y' ~, g v
# H8 x H0 x m6 Q9 D2 w2 Lผมไม่สามารถกลั้นยิ้มและน้ำตาไว้ได้อีกแล้วนอกจากหมุนตัวไปสวมกอดคนที่รู้ใจผมไว้ให้แน่นที่สุดอย่างซาบซึ้งใจ/ {5 Z/ [4 ? B
! l4 n3 E6 x S" f0 I! l% J& E+ D$ O4 C# ^
“เมื่อคืนผมอาจจะผิดนัดคุณแต่คืนนี้เรามาลอยกระทงด้วยกันนะ ลอยพร้อมๆกับพวกเขา”9 M& c8 v6 D8 L% \5 t5 e, i. I3 e
1 f5 l3 h' }7 X
/ @$ f. j8 E5 e+ J: S" }“อืม”
, v/ m% k$ \1 R4 Y9 p1 P
& R* t. l; i. M0 i8 S' q( z g5 P2 x" G# I& E' g* r
ผมเชื่อว่าภาพความสุขของทุกคนในค่ำคืนนี้มันจะประทับอยู่ในหัวใจผมไปอีกเนิ่นนาน ภาพของคนหลายสิบคนที่แต่งตัวมอซอทั้งที่มันอาจเป็นชุดที่ดีที่สุดของพวกเขาแล้วกำลังนั่งรับประทานอาหารในร้านหรูที่แม้ใหญ่จะบอกว่าสั่งเมนูอะไรก็ได้ แต่ก็แทบไม่มีใครจะกล้าสั่งเลย ซึ่งใหญ่รู้ถึงจุดนี้ดี...เขาเลยจัดการทำอาหารขึ้นชื่อของร้านแทบทุกเมนูเป็นหม้อใหญ่ๆถาดใหญ่ๆไว้ให้ตักกินกันเองแบบบุฟเฟต์
, t, @8 S0 ]& W$ _/ U/ i, e2 z# y$ K; J
* ?0 V- u1 _, y0 {4 W3 X& e Sท่าทีทุกคนดูเงอะงะ มีแย่งกันบ้าง แต่พอใหญ่บอกว่าให้เข้าแถวดีๆไม่ต้องกลัวถ้าไม่พอเขาจะทำเพิ่มให้อีกเรื่อยๆ เพียงเท่านั้นทุกคนก็พร้อมใจกันเข้าแถวอย่างเป็นระเบียบ...เริ่มช่วยกันตักอาหาร...แบ่งปัน...นั่งร่วมโต๊ะ...พูดคุย...แม่คนหนึ่งป้อนข้าวลูกด้วยรอยยิ้มเมื่อเห็นลูกตัวเองได้อิ่มท้อง...ชายชราที่เดินลำบากให้อีกคนเข้าไปช่วยประคองพร้อมตักอาหารให้...มันเป็นสายพานน้ำใจ ที่เพียงแค่เราเป็นผู้เริ่มต้นที่จะให้มันก็จะหลั่งไหลถ่ายทอดกันต่อไป...
) q( f, Q q7 m+ C
% o4 s0 u U3 R. M- N/ U( | a/ K9 c
/ W0 i8 c8 e. \9 J9 F2 S( Y/ Gจานชามลวดลายสวยสด ช้อนส้อมอย่างดี หรือแม้แต่แก้วใสทรงสูงที่ดูช่างขัดตาพิกลเมื่อมันถูกหยิบใช้ด้วยบุคคลเหล่านี้ แต่ทำไมกันนะในความรู้สึกของผมมันช่างดูลงตัว...เพียงแค่เรามองข้ามภาพลักษณ์ภายนอก....แล้วมองลึกไปถึงรอยยิ้มที่สะท้อนความสุข ประกายตาแสนสดใส หัวใจอันอิ่มเอม...; P9 K1 v d% h( Z% p% w% f
: s; E$ M2 |: Z U& {# u7 U+ N' I: X0 I1 M/ O( d* h' N
ผมอดไม่ได้ที่จะหยิบกล้องขึ้นมาเก็บภาพความสุขเหล่านี้เอาไว้...
- l/ s) @1 |' H5 I1 x/ ?" H4 z' x( x, Q& c
3 E0 r) T: T9 @/ c% v" {9 Z6 t* c....ความสุขที่ได้อิ่มท้อง
+ U1 b& Q+ w/ C' K* l; S# o! G! o9 W J1 _& k, b# f
2 d; l) Y" @$ s. N5 u _...ความสุขที่ได้ทานของอร่อย" U2 G1 w1 s/ q9 r5 \! L
. k( F6 D: S3 `( e1 v, [( q
, o$ r4 n# [8 P; D q! R0 h
...ความสุขที่ได้รับสิ่งเสมือนฝัน- N% e8 l* w7 j- C0 H0 Z: l
' z/ R* {# r& l3 q
; t* K6 K$ P. d- X% d% w$ }...ความสุขที่ได้เห็นคนที่รักมีความสุข0 L1 Q% G5 g6 G7 {# z# q
& u# g. |5 l. X
* H% f& ?" E3 S2 M7 _7 _9 e
จวบจนเวลาสองทุ่ม...งานเลี้ยงต้องมีวันเลิกรา...เราร่วมกันลอยกระทงขนมปังหลากสีกัน โดยนายหมาตูบเหมารถบัสมารับคณะทั้งหมดไปลอยกระทงกันที่บึงขนาดกลางที่เพียงกระทงลอยเหนือผิวน้ำไม่ทันอึดใจปลาก็เข้ามาตอดกินกระทงของพวกเรากันอย่างเมามันส์ แต่ก็ไม่มีใครเศร้าใจเลยสักนิด...กลับกัน...มีเพียงเสียงหัวเราะดังก้องอบอวล...เพราะพวกเรารู้ดี...ว่าการเป็นผู้ให้มันรู้สึกดีแค่ไหน...9 s$ o5 J9 d$ {. ?
9 m0 x" y7 v, t6 e6 s. Y% Z
& m I- V! |1 ~! {: {( M# j, {4 }“ใหญ่...ขอบคุณนะวันนี้เล็กมีความสุขมากจริงๆ”
+ c/ U$ g2 i9 P* ]1 Y4 f
7 i" x4 k+ F7 y! ^
/ b6 _( H e. e0 N: R% Q, K, O“ผมรู้...” ****** จบแล้วน่ะครับ ต่อไปจะนำเรื่องอะไรมาให้อ่าน ติดตามกันน่ะครับ********) Z) W( L/ p' J$ b$ h4 w0 n
|