แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย jojoezaza เมื่อ 2020-5-16 09:58
ช่วงปิดเทอม ฟ้าและต้นที่ดูภายนอกเห็นเป็นพี่ชายน้องสาวธรรมดา แต่มีไม่กี่คนที่รู้ว่าพี่น้องคู่นี้ได้หลับนอนกันเหมือนคู่รักกันไม่รู้กี่รอบแล้ว วันนี้ก็เป็นอีกวันที่ต้นเด็กหนุ่มอายุ15ย่างเข้า16พี่ชายของฟ้าและเป็นคนที่เปิดซิงฟ้าตั้งแต่ฟ้า10ขวบออกไปเล่นตามภาษาผู้ชายกับเพื่อนวัยเดียวกัน ฟ้าเลยต้องอยู่บ้านคนเดียวตั้งแต่เช้าฟ้าตื่นมาไม่เห็นใครอยู่บ้านก็แอบตกเบ็ดตัวเองไปหนึ่งรอบจนสบายตัวแล้วไปอาบน้ำเอาซีเรียว มากินพร้อมกับเล่นโทรศัพท์ไปด้วย ขณะที่ฟ้ากำลังดูข่าวดาราเพลินๆก็ได้มีสัญญาณเรียกเข้า ดูหน้าจอ ปรากฏชื่อว่า ‘มีน’ ฟ้าจึงกดรับสาย “ว่าไงมีอะไรแต่เช้า”ฟ้าพูดกรอกโดยปลายสายยังไม่ทันพูดอะไร “ฟ้าๆแกวันนี้แกว่างปะ”เสียงปลายสายตอบกลับมา ฟ้าได้ยินแบบนั้นต้องมีเรื่องอะไรให้ช่วยจากเพื่อนสนิทคนนี้แน่เลยตอบกลับ “ก็ว่างอยู่ มีไรเหรอ” “วันนี้เราไปที่บ้านฟ้านะเราจะเอาการบ้านปิดเทอมไปทำด้วย” มีนตอบกับมา ฟ้าคิดในใจนั่นไงยัยมีนที่บอกว่าจะเอาการบ้านมาทำ มาลอกสิไม่ว่า แต่ก็ช่างเถอะเหงาๆอยู่ด้วย “เออๆแต่เราก็ยังทำได้ไม่ถึงไหนเลยนะ” ฟ้าตอบ มีนเงียบไปแป๊บนึงแล้วตอบกลับมา “เออๆ งั้น10โมงเจอกันนะ” พอคุยเสร็จฟ้าก็ไปจัดเตรียมการบ้านที่เหลืออยู่มากองไว้ที่โต๊หนังสือในห้องตัวเองและรอจนมีนมาถึง ราว10โมงเศษๆก็มีเสียงกริ่งขึ้นรู้เลยว่าเป็นมีนเพราะมีนโทรเข้าบอกใกล้ถึงแล้วฟ้าไปเปิดแล้วให้มีนเข้ามาในบ้าน แล้วพามีนไปห้องตัวเองห้องนอนของฟ้าอยู่ชั้นสองของตึกข้างๆห้องนอนของพี่ชายตัวเอง มีนเดิมตามขึ้นไปสังเกตว่าห้องของพี่ต้นเงียบเลยถาม “ฟ้าแล้วพี่ต้นหละ” ฟ้าที่กำลังจะเปิดประตูก็ตอบ “พี่ต้น ออกไปข้างนอกแล้ว” มีนไม่พูดอะไรต่อแล้วตามเข้าห้องไป สองสาว เอาการบ้านออกมาวางที่โต๊ะแบบญี่ปุ่นและช่วยกันทำช่วยกันคิด จนถึงวิชาเลข มีนเห็นแต่โจทย์ละข้อก็ร้อง โอ๊ยขึ้นทันทีเพราะมันคิดไม่ออกสักข้อ แล้วหันมาบ่นกับฟ้า “ครูสนนี่จะฆ่ากันเหรอ ปวดหัวเลย”แล้วมีนก็ซบหน้าไปที่กองหนังสือ ฟ้ามองที่โจทย์ก็ยากจริงๆยิ่งฟ้าโดดเรียนไปหลายคาบจะทำได้ยังไงตอนที่ฟ้ากำลังคิเพลิน มีนพูดขึ้น “แกนี่เก่งนะฟ้าโดดเรียนแต่ยังได้คะแนนวิชานี้ดีอยู่” สิ่งที่มีนพูดมันทำให้ฟ้าสะดุ้งนิดหน่อย “เราก็เหมือนกันแหละไม่ชอบเลยยากก็ยาก”ฟ้าตอบไป แล้วมีนก็เงยหน้ามองฟ้าแต่หัวยังซบที่หนังสืออยู่แล้วยิ้มแบบมีนัยและพูดสั้นๆ “แต่ก็ได้คะแนนดี” ฟ้าเงียบไม่พูดอะไรต่อแต่เหงื่อเริ่มซึม รางสังหรณ์ที่เชื่อได้หรือเปล่าก็ไม่รู้บอกว่ามีนต้องรู้อะไรแน่ ฟ้าได้แต่ของให้รางสังหรณ์ของตัวเองผิดแต่มันไม่เป็นแบบนั้น เมื่อพูดลุกขึ้นมาแล้วเข้ามาใกล้ๆฟ้า “เราเห็น แกไปกับครูสนบ่อยๆหนะ” ฟ้าสะดุ้งเหงื่อไหลหน้าซีดมีนเห็นแบบนั้นก็รู้เลยว่าสิ่งที่ตัวเองคิดถูกฟ้าไม่รู้จะพูดนอกจากยกมือไหวเพื่อนตัวแล้วบอก “มีนๆ แกอย่าเอาเร่องนี้ไปบอกใครเราขอร้อง” ตอนแรกมีนกะแค่จะแหย่เพื่อนแค่นั้นแต่พอรู้ว่าเป็นความจริงก็ตกใจเหมือนกันแต่ฟ้าเป็นคนแรกที่มีนรู้จักตอนเข้ามาโรงเรียนนี้ และกลายเป็นเพื่อนสนิทกันแต่สิ่งที่ฟ้าไม่เคยบอกมีนก็เรื่องพี่ชายตัวเอง พี่ข้างบ้านและครูสน มีนเห็นเพื่อนสนิทตัวเองที่ตอนนี้ร้องไห้เลยบอกไป “เราไปบอกใครเราสัญญา” พร้อมยกนิ้วก้อยขึ้นมาแล้วฟ้าก็เอานิ้วก้อยมาเกี่ยวไว้ และมีนพูดต่อ “เรื่องมันเป็นยังไงเหรอ” ฟ้าเห็นว่าคงปิดไม่ได้แล้วเลยยอมเล่าทุกอย่างแม้กระทั้งเรื่องค่าตัว มีนได้ฟ้าก็ตกใจมากที่เพื่อนสนิทตัวเองต้องมาเจอแบบนี้ “ฟ้าแกไม่แจ้งความเหรอ”มีนถามด้วยความเป็นห่วง ฟ้าส่ายหน้าทั้งน้ำตาแล้วบอก “ไม่แหละ เราไม่เป็นไรแต่มีนแกอย่าบอกใครนะ เพื่อเรา” พร้อมยกมือไหวเพื่อนตัวเองอีกครั้ง มีนก็ไม่คิดว่าจะบอกใครตามที่เพื่อนตัวเองขอแต่ตอนนี้ความรู้สึกของสาวแรกรุ่นมันเริ่มทำงานมีนเลยถามไป “เจ็บมั้ย ครั้งแรกอะ” ฟ้าปาดน้ำแล้วมองหน้ามีนแล้วพูดกับมีนด้วยสิหน้าจริงจัง “มีนเรากับแกก็เพื่อนมาได้ซักพักแล้วเราไม่เคยมีอะไรปิดกันเลยแต่เรื่องที่เราจะเล่าเราเล่าให้แกฟังแต่แกต้องเก็บเป็นความลับนะ” มีนที่สีหน้าอยากรู้อยากเห็นต้องเปลี่ยนสีหน้ามาเป็นครุ่นคิดว่าจะมีอะไรจากเพื่อนคนนี้อีกแล้วฟ้าก็เล่าเรื่องที่ได้กับพี่ต้นนี่ชายแท้ๆของตัวเองและพี่ข้างบ้านให้มีนฟัง แต่ตอนนี้มีนคงไม่ช๊อคอะไรอะไรไปมากว่านี้แล้วเลยรับฟังอย่างเดียว พอฟ้าเล่าจบ มีนก็ถามสั้นๆคำเดิม “เจ็บมั้ย ครั้งแรก” ฟ้าพยักหน้าแล้วบอก “ครั้งแรกตอนนี้ก็เจ็บแต่ต่อจากมีแต่เสียว” มีนที่ฟังอยู่ก็เริ่มมีน้ำไหลออกมาที่หว่างขาตัวเองที่จริงก็รู้สึกตั้งแต่ฟังเรื่องฟ้ากับพี่ต้นแล้ว
** มีต่อ **
|