วันที่ 2 พวกผมตื่นมารอกินอาหารเช้าโดยวันนี้ไผ่อาสาไปซื้อข้าวเช้าจากหน้าปากซอย ทำให้ผมมีโอกาสได้คุยกับวิน “คืนแรกเป็นไงมั้งมึง”ผมถามวินที่ดูเพลียๆ “ก็โอเคว่ะ ฝันแปลกๆ ฝันว่ากูมีอะไรกับผู้ชายว่ะ โคตรหลอนกูเลย” ไอ้วินเล่าด้วยสีหน้าดูอายๆ “เชี้ยย ยังไงว่ะ” ผมถามด้วยน้ำเสียงตกใจเพราะเมื่อคืนผมก็ฝันคล้ายๆกับไอ้วิน ไอ้วินทำหน้าดูรำคาญปนอาย ผมก็ตื้อจนเกือบจะมันยอมเล่า แต่ไม่ได้ทันคุยต่อไผ่ก็กลับมาพร้อมกับโจ๊กของทุกคน ผมกับวินไม่ได้คุยไรต่อเพราะต้องรีบกินเผื่อไปปฐมนิเทศในตอนเช้า พอมาถึงโรงพยาบาลพวกเราก็ได้รับการแนะนำและสอนงานจากคนในโรงพยาบาล ทั้งวันราบรื่นดีจนตอนเย็นเวลาออกเวรผมกับไผ่ได้กลับออกมาก่อน ส่วนวินต้องเข้าเวรถึง 3 ทุ่ม ผมกับไผ่จึงกลับบ้านไปอาบน้ำพักผ่อนกันก่อน
คืนที่ 2 พอเวลาใกล้ 3 ทุ่มไอ้วินก็ทักไลน์พวกผมมา วิน “พวกมึงนอนกันยังวะ” ปรัช “ยังเว้ย อ่านนส.อยู่ มึงจะกลับยัง” วิน “จะกลับละ คืนนี้พวกมึงนอนเร็วหน่อยได้ม้ะ 555” ปรัช “ไอ้สาสสสส หาหญิงเร็วนะมึง” วิน “เออนะกูไม่อยากให้น้องเขาอาย” ปรัช “ตามนั้นก็ได้มึงติดเลี้ยงเหล้ากูนะ” วิน ส่งสติ้กเกอร์ดีใจกลับมา แล้วก็เงียบหายไป ผมเอาแชทไลน์ให้ไผ่ดู ไผ่ก็หัวเราะลั่นแล้วก็นินทาเรื่องไอ้วินมันนิดหน่อย พอเสียงประตูบ้านชั้นล่างดังขึ้นผมกับไผ่ก็รีบปิดไฟนอน สักพักก็ได้ยินเสียงดังขึ้นบันไดมาจากชั้นล่างเข้าไปห้องของไอ้วิน สงสัยพาสาวมาสำเร็จตามที่วางแผนไว้ละสิ
ตึ้งงง!!!
เสียงปิดประตูห้องของไอ้วินดังสนั่นพร้อมคำบ่นด่าของหญิงสาวที่มันพามาด้วย พร้อมกับเสียงของไอ้วินที่เดินตามมาง้อ ก่อนที่หญิงสาวจะเดินลงบันไดและขับมอไซกลับออกไปด้วยความหงุดหงิด ผมกับไผ่นั่งงงเป็นไก่ตาแตกในห้องสักพักก่อนจะเดินไปถามเรื่องที่เพิ่งเกินขึ้นกับไอ้วิน “เชี้ย วินเกิดไรขึ้นว่ะ” ไผ่เดินไปถามไอ้วินที่ยืนหน้าซิดอยูหน้าบันได “เป็นไรว่ะเห็นผีรึไงมึง” ผมพูดหยอกมันไปตามปกติ เหมือนคำว่า “ผี” ของผมจะไปสะกิดต่อมอะไรของไอ้วินสักอย่าง มันสะดุ้งตัวแรงจนผมเกือบสะดุ้งตาม “ไม่มีไรเว้ย...กูแค่เพลียแหละมั้ง เดี่ยวพรุ่งนี้ก็ดีขึ้นแหละ”ไอ้วินรีบตัดบทแล้วเดินกลับเข้าห้องไปนอนทันทีทั้งๆที่ยังไม่ได้อาบน้ำเลย ผมกับไผ่เห็นท่าไม่ดีเลยกลับเข้าไปในห้องของตัวเอง
คืนนี้ผมนอนหลับตามปกติ ผมตื่นขึ้นกลางดึกพบว่าชายร่างยักษ์ที่เข้ามาเมื่อคืนได้เปิดประตูและเข้ามาหาผมอีกครั้ง ผมจำได้จากนัยตาสีแดงได้ แต่ครั้งนี้เขากลับมีผมยาวถึงบ่าและตัวใหญ่กว่าเดิมมากครั้งนี้น่าจะสูงประมาณ 250 เซนได้ครั้งนี้ผมก็ยังขยับร่างกายไม่ได้ แต่ครั้งนี้ผมตะโกนออกไปได้ผมจึงเรียกไอ้ไผ่ได้แต่ไอ้ไผ่มันก็ไม่ตื่น ไม่ทันจะได้ตั้งตัวชายร่างยักษ์ก็ได้เข้ามาค่อยๆถอดเสื้อผ้าของผมกับไอ้ไผ่อย่างช้าๆ โดยที่ไอ้ไผ่ยังคงหลับไม่รู้เรื่อง มันใช้มือทั้งสองลูบคลำไปที่ดุ้นของผมทั้งสองคนจนมันลุกสู้คามือ ผมพยายามขัดขืนแต่ก็เสี่ยวมาก ยิ่งพยายามดิ้นเท่าไรมือนั้นก็ลูบแรงและเร็วขึ้นเรื่อยๆ จนผมเสี่ยวมากกว่าเดิมจนไม่มีแรงสู้ พอมันเห็นว่าผมเริ่มไม่ขัดขืน มันจึงค่อยๆใช้ลิ้นเลียตั้งแต่ดุ้นไปถึงสะดือ อก คอ ปากและไปถึงหน้าผากของผมเลียซ้ำไปซ้ำมาจนตัวผมเปียกชุ่ม “โอ้ยยย เสี่ยวมาก” ผมเผลออุทานออกไปเต็มเสียงจากนั้นชายร่างยักษ์จึงค่อยๆเลียผมไปทั้งตัวเหมือนผมเป็นของหวานของมันถ่างขาผมออกและละเลงชอนไชลิ้นเข้าไปที่รูตูดของผม “อ้าาา ซิ้ดดด” ผมเก็บอาการไม่อยู่จริงๆมันเสี่ยวมาก เสี่ยวแบบที่มนุษย์ด้วยกันเองไม่สามารถทำได้ พอมันเห็นผมเคลิ้มอยู่ มันก็ไม่ปล่อยว่าง มันใช้มืออีกข้างของมันสาวควยของไผ่อย่างช้าๆแต่เป็นจังหวะทำให้ไผ่ที่ดูเหมือนหลับอยู่ก็หลุดครางออกมาเช่นกัน สักพักมันก็จับผมนอนลงแล้วใช้มืออีกข้างสาวดุ้นของผมไปพร้อมๆกับของไผ่ สภาพพวกผมในตอนนี้คือร่างของชายหนุ่มเปลือยเปล่าสองคนโดนชายร่างยักษ์ที่อยู่ตรงกลางชักว่าวอย่างเมามัน จนจังหวะที่ผมกำลังจะเสร็จนั้น พึบ!!! ผมสะดุ้งตื่นขึ้นมาจากฝันประหลาดอีกแล้ว ตอนนี้ก็เป็นเวลาตี 2 กว่าๆแล้ว พอผมเริ่มได้สติสิ่งแรกที่ผมสังเกตุได้คือตอนนี้ทั้งผมและไผ่นอนแก้ผ้าในสภาพที่เตียงเละไปหมด ทั้งๆที่เมื่อก่อนนอนผมจำได้แน่ๆแล้วว่าใส่เสื้อผ้าดีแล้ว แถมตัวผมในตอนนี้ก็เปียกชุ่มไปด้วยน้ำที่เหนี่ยวๆและมีกลิ่นที่ทำให้รู้สึกมีอารมณ์แปลกๆ ผมไม่รอช้ารีบออกไปห้องน้ำเพื่อเช็ดตัวและกลับเข้ามาแต่งตัวให้ไผ่โดยในขณะที่แต่งตัวให้ไผ่ผมแอบไปมองดุ้นอันใหญ่ที่ตั้งโด่ของมันทำให้ผมรู้สึกเขินและมีอารมณ์ที่ได้เห็นไอ้ไผ่แก้ผ้ากับดุ้นของมันทั้งๆที่ปกติผมไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับเพื่อนหรือผู้ชายมาก่อน สุดท้ายผมนอนต่อ ด้วยความสงสัยในใจ “เกิดบ้าไรขึ้นว่ะ”
“อ๊าา อ๊าาา ซิ้ดด”
ผมสะดุ้งตื่นอีกครั้งคราวนี้เป้นเวลาตี 3 ครึ่งเป็นเสียงของไอ้วินที่ครางดังลั่นบ้าน อย่างเมามัน
“ซิ้ดด เสี่ยวว อ้อกๆๆๆๆ”
ครั้งนี้ไอ้ไผ่ทำหน้าหงุดหงิดเหมือนจะตื่น ผมรำคาญปนสงสารมันกับเรื่องที่เพิ่งเกิดเมื่อคำ่เลยคิดว่ามันน่าจะไปซื้อกะหรี่มาแก้ตัว เดี่ยวค่อยเคลียกันตอนเช้าก็ละกัน
“อ้อกๆๆๆๆๆๆ”
ผมใช้หมอนอุดหูแล้วพยายามข่มตาหลับไป
|