ขอออกตัวก่อนว่า เรื่องนี้คือนิยายเรื่องแรกของผม ไม่ได้เน้นเรื่องมีเซ็กซ์ แต่แนว SM ตื่นเต้น มากกว่าครับ บทนำนี้แนะนำตัวละครหลักๆ ของเรา และตัวละครที่เกี่ยวข้องบางตัวก่อนครับ จะยังไม่มีฉาก SM หรือเร้าใจนักนะครับ ยังไงก็ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ
จ็อบเด็กนักเรียนม. 5 ห้องเรียนวิทย์-คณิตโรงเรียนชายล้วนประจำจังหวัด รูปร่าง หล่อเหลาเอาการ ด้วยความที่เป็นคนรับผิดชอบขยันขันแข็ง ชอบช่วยเหลืองานส่วนรวม จึงได้รับการไว้วางใจให้เป็นหัวหน้าห้องด้วยถึงแม้ตัวของจ็อบเองอยากจะเป็นแค่นักเรียน ม.5ธรรมดาคนหนึ่งเท่านั้น จ็อบเองยังโสด เพราะทุ่มเทให้กับการเรียนและกิจกรรมของห้องจนไม่มีเวลาที่จะไปเหล่สาวคนไหนได้ แต่แล้ววันหนึ่ง กามเทพก็ได้เล่นตลกกับจ็อบ ให้จ็อบได้เจอหญิงสาวสวยที่ตัวเองชอบ เธอชื่อว่าหยก หยกเรียนอยู่ม.4 โรงเรียนหญิงล้วนประจำจังหวัดเช่นเดียวกัน แต่เจอกันครั้งแรก จ็อบเองก็คงได้แต่แอบมองคอยสืบคอยติดตามหาข้อมูลของหยก จนโอกาสเหมาะที่จ็อบได้เจอหยกอยู่รอรถเมล์อยู่ที่ริมถนนจึงได้รวบรวมความกล้าเข้าไปคุย “สวัสดีครับรอรถเมล์อยู่หรอครับ” “ใช่ๆ พอดีวันนี้แม่ติดธุระมารับไม่ได้แล้วเพื่อนก็ติดเรียนพิเศษกัน เลยต้องกลับคนเดียว” “งั้นผมขอรอเป็นเพื่อนนะครับ” จ็อบก็เผลอคิดในใจว่าทำไมหยกไม่เรียนพิเศษเหมือนเพื่อนบ้างนะ แต่ก็ไม่ได้สนใจอะไร “ได้สิดีเสียอีก เราจะได้มีเพื่อนระหว่างนั่งรอรถเมล์” หยกตอบรับ “ผมชื่อจ็อบนะครับ” “เราชื่อหยกนะ ยินดีที่ได้รู้จัก” นาทีนั้นจ็อบ ดีใจยิ่งกว่าได้รับรางวัลนักเรียนดีเด่นของโรงเรียนอีก เพราะสัญญาณนกหวีดของเส้นทางที่จะมอบความรักให้หยกมันดังขึ้นแล้ว “แล้วบ้านหยกไปทางไหนล่ะ” “บ้านเราเลยสี่แยกเฉลิมไผ่แถวซอยข้างร้านแว่นตาน่ะ” “จริงสิไปทางเดียวกับเราเลย งั้นเรากลับบ้านพร้อมกันนะ” “ได้สิ” ถ้าเป็นคนอื่นคงคิดแล้วว่า ทำไมมันง่ายเกินไปหรือเปล่า มันมีอะไรซ่อนเร้นอยู่หรือไม่แต่สำหรับจ็อบแล้ว กลับมองว่าเป็นโชคดีของเขาเลยทีเดียว ค่ำนั้น จ็อบกลับมาถึงบ้านยังอยู่ชุดนักเรียน นั่งเหม่อ เพ้อถึงหยก จนไม่ได้เป็นอันทำอะไร จนสุดท้ายก็เผลอหลับไป
To Be Continue Chapter 2 : วันโลกาวินาศของจ็อบ
|