ตอนที่ 11 เห็นจะจะกับตาตัวเอง เรื่องราว ผมกันไอ้ปอก็ลุ่มๆดอนๆมาพักใหญ่ๆ(ประมาณครึ่งปีได้ปลายๆกันยา) มันเข้ามาในชีวิตผมทำให้วิถีชีวิตเปลี่ยนไปมากเหมือนกันตอนเย็นต้องไปออกกำลังกาย(บางครั้งผมก็ไปบางครั้งก็ไม่ไป)ช่วงสอบผมก็มานั่งอ่านหนังสือเป็นเพื่อนมัน บางครั้งก็สนุก มีรอยยิ้มเสียงหัวเราะ อยู่ข้างนอกมันชอบทำหน้านิ่งๆไม่มีรอยยิ้ม(ไม่รู้จะเก๊กทำไม) แต่มันชอบเอาหน้ามาใกล้ผมแล้วฉีกปากยิ้มเห็นฟัน32 ซี่ หลายครั้งที่มันชอบเอาแต่ใจหลายครั้งที่มันชอบทำเรื่องโง่ๆไม่ปรึกษา แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่โตนัก ผมก็ให้อภัยทุกทีทุกวันนี้รู้สึกว่ามีความสุขมากขึ้นเมื่ออยู่ใกล้ไอ้ปอทั้งๆที่เจอหน้ากันก็ไม่เคยพูดหวานๆให้กันเลย ก็เหมือนๆเดิมทุกครั้งที่หลังเลิกงานในวันเสาร์ อาทิตย์ รึว่าหลังเลิกเรียนมันจะแวะมาที่บ้านผมไม่ช้าก็เร็วหรือบางทีก็ดึก แต่ต้องได้มาทุกวัน “เย้ วันนี้เงินเดือนกูออก ทีมึงอยากได้ไรบอกกูมา กูซื้อให้” ไอ้ปอพูดหน้าตาเบิกบาน “กูบอกแล้วไม่ต้องมาเลี้ยงกู เก็บตังค์ไว้เลี้ยงตัวเองเถอะ” “ไม่เอา กูอยากให้มึง มึงบอกกูมาดิ” “กูบอกไม่ต้อง ถ้ามึงซื้ออะไรมาให้กูอีกนะ มึงไม่ต้องมาพูดกับกูอีกเลย ” จะไม่ให้โกรธได้ไงล่ะครับ เงินเดือนออกทีไรซื้อของมาทุกที เงินเดือนก็แค่สี่พันหน่อยๆ ถ้าเดือนไหนมีโอทีก็ได้ ห้าพัน (คงจำกันได้นะครับในตอนที่แล้วๆมาที่ไปตลาดหน้าศาลด้วยกัน ผมมองนาฬิกาเรือนนึง พอสิ้นเดือนนั้นปุ๊บ มันไปซื้อมาเลยครับเรือนเกือน 2 พัน ผมไม่ดีใจเลยมันเป็นครึ่งนึงของเงินเดือนมัน ผมก็ด่ามันไปครับ แต่ก็รับของไว้และใส่บ่อยเหมือนกันกลัวมันเสียใจ แต่มันก็จะชอบซื้อโน่นซื้อนี่มาทุกสิ้นเดือน เฮ้ย...พูดไม่เคยฟัง) “กูอยากให้มึงอ่ะ งั้นกูให้เงินเดือนมึงหมดเลย เดี๋ยวกูขอมึงใช้ ” “เออๆได้ มึงอย่าคิดดอกเบี้ยนะโว้ย” ผมไม่อยากได้เงินมันหรอกนะครับ แต่กลัวมันจะไปซื้อของมาให้ผมสงสารมันกว่าจะได้เงินมา “ดอกเบี้ยมึงจ่ายตอนกลางคืนก็ได้” มันหัวเราะ “ทะลึ่งๆ กูเล่นด้วยหน่อย เลียปากกูเลยนะ” “กูคน ไม่ใช่หมา... แล้วถ้ากูเลีย กูก็จะเลียมากกว่าปากด้วย ” “ปากดีงี้ ..ถึงว่าไม่มีใครเอา เวรกรรมถึงตกมาที่กู ” “เรื่องแบบนี้อย่าให้ได้บอก สาวๆรุมหม้อกูจะตายถ้ากูเล่นด้วยหมดไปทั้งวิดลัยแล้ว ” “สงสารตัวเองว่ะ” “สงสารทำไม” “มีแฟนอย่างมึง” “ไปๆ มึงอย่าพูดมาก” มันชวนผมไปออกกำลังกาย “เดี๋ยวกูพามึงไปเปิดบัญชีก่อน ” “เฮ้ย ไม่เอา กูบอกแล้วว่ากูให้มึง” “ก็เปิดบัญชีชื่อมึง เงินของมึง เอาATM ไว้กับกู” จากนั้นก็ไปบ้านไอ้ปอไปเอาเอกสารก่อนครับไปเปิดบัญชีที่ บิ๊กซี (ผมไม่ใช้เงินมันหรอกครับฝากให้มันนั่นแหละ) เสร็จเรียบร้อยก็ตามเดิมครับ ไปวิ่ง 2-3 รอบ มาดูมันเตะบอลแต่ดีกว่าตอนแรกๆหน่อยที่มันคิดว่าผมมีตัวตน วิ่งในสนามก็หันมายิ้ม โบกไม้โบกมือให้ ช่วงพักครึ่งมันเดินมากันกลุ่มเพื่อนบางคนก็แซว “ไอ้ปอ ไม่ห่างกันเลยนะ แฟนมึงเหรอว่ะ” เพื่อนมันถามระหว่างไอ้ปอเดินมาหาผม “น้องกูเว้ย มันชอบตามกู มาดูกูเตะบอล” “อ้าวไอ้เหี้ย ทำไมพูดหมาๆอย่างงี้ว่ะ กูเหรอน้องมึง กูเหรออยากมาดูมึงเตะบอล ” ผมพูดในขณะที่มันเดินมาถึงที่ผมนั่ง “รึมึงอยากจะให้กูบอกว่ามึงเป็นแฟนกู” “ก็แล้วแต่มึง ถ้ามึงบอกกูก็เลิกกับมึง” “เห็นไหม กูหาทางออกให้ยังจะมาว่ากูอีก ” นั่งสักพัก “หมดเวลาพักแล้ว ไปได้แล้ว ” ผมไล่มัน ไอ้ปอวิ่งลงสนามไปรวมกับคนอื่นๆเพื่อแบ่งทีม “เฮ้ย...คนมาไม่ครบว่ะ” 1ในนักฟุตบอลพูด “น้องครับน้องเล่นบอลเป็นไหม เล่นทีมพี่หน่อย คนมาไม่ครบ ” เพื่อนไอ้ปอมาพูดกับผม(อ้าวกูต้องเป็นน้องมึงอีกคนเหรอ) “เล่นได้ครับ แต่ไม่ค่อยเก่ง ” ผมเล่นได้เกือบทุกกีฬาครับแต่เล่นแค่พอได้ ยกเว้นแบดฯที่เล่นได้ดี555 “ไม่เป็นไรครับ ไม่ได้เล่นชิงถ้วย ” (อ้าวกวนตีนกูลงไป) “ได้ๆ ” ผมพยักหน้า แบ่งทีมกันเสร็จสรรพ ก็ได้เวลาเล่น ผมวิ่งทั้งสนาม เหนื่อยโคตรๆนับครั้งได้เลยที่ผมได้เตะลูก (เอากูมาลงให้คนครบจริงๆ) ส่วนใหญ่เค้าเล่นเข้าขากันครับก็ซ้อมกันทุกวัน ผมนี่สิ เล่นไม่เข้าใครเลย มีแต่ไอ้ปอนี่แหละส่งลูกให้ผมเตะอยู่ทีมเดียวกันครับ(ขอบคุณที่ให้กูเล่นบ้าง) เล่นไม่ถึง 30นาที ผมแทบคลานแล้วครับ (เหนื่อยจริงๆนะวิ่งตลอด เท่าๆกับเล่นบาสเลย)ผมเลยขอเปลี่ยนตำแหน่งเป็นผู้รักษาประตูแทน (พักเหนื่อยหน่อยได้ยืนอยู่กับที่)พอมาเล่นตำแหน่งนี้ผมถนัดกว่าเยอะครับ เพราะมีพื้นฐานนักแบดฯเก่าวิญญาณนักแบดเข้าสิง ต้องตาไวดูลูกบอล(ดูลูกแบดยากกว่าเยอะ ทั้งเล็กทั้งเร็วลูกบอลลูกเบอร์เร่อ สบายๆ) ทั้งสไลด์ ต้องกระโดด(กระโดดฟาดลูกแบดผมถนัดนัก สะใจ) มือต้องเร็ว การเคลื่อนที่ก็ต้องเร็ว 555ตำแหน่งผู้รักษาประตูจึงเหมาะกับผมที่สุดหลายๆครั้งที่ทุกคนปรบมือให้ผม จนจบเกม ทีมผมชนะครับ(ให้รู้ไปเลยว่าไผเป็นไผ) หลายคนเข้ามาตบบ่าผมแล้วชม(ไม่ตบหัวเลยล่ะ เพื่อนเล่นมึงเหรอ) แต่ผมก็ยิ้มๆครับ “เก่งหนิเรา ” ไอ้ปอเข้ามาทัก “มีดี แต่ไม่อยากอวดเว้ย” “เออๆ เล่นใช้ได้ เดี๋ยวหอมแก้มเป็นรางวัล” “แน่ใจนะว่ามันคือรางวัล ไม่ใช่การลงโทษ” ผมกับนักฟุตบอลทุกคนเดินไปล้างหน้าล้างตาในห้องน้ำซึ่งอยู่อีกฝั่งของสนาม ผมเพิ่งเคยมาฝั่งนี้เป็นครั้งแรก เพราะผมจะนั่งรออีกฝั่งนึงมีอัศจรรย์บังอยู่ ไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามีห้องน้ำอยู่แถวนี้ผมเห็นกลุ่มสาวๆกลุ่มนึงนั่งอยู่แถวๆนั้น สาวๆเหล่านั้นก็มองมาที่ผม ตาเป็นมันเชียวครับ ผมเดินผ่านไปแล้วสำรวจตัวเอง(กูมีหางงอกเหรอว่ะ....เอ้ย!กูถอดเสื้อนี่หว่า)ช่วงเล่นบอล ทีมผมถอดเสื้อครับ อีกอย่างเค้าคงไม่เคยเห็นผมคงคิดว่าเป็นเด็กใหม่มั้ง ผมเข้าไปในห้องน้ำล้างหน้าเสร็จออกมารอไอ้ปอหน้าห้องน้ำ ผมไม่ยักเห็นมันมาเข้าห้องน้ำ ทุกวันมันจะเดินมาแถวนี้ก่อนนี่หว่าผมรอมันไม่ไหวแล้วครับ สายตาสาวๆเหล่านั้นมองผมแทบจะจ้องกินตับผมแล้ว ผมคิดว่าสาวๆเหล่านั้นเป็นแฟนนักฟุตบอลแน่เลย ผมเดินออกจากห้องน้ำ ไปอีกฝั่งของสนามรอที่เดิมที่เคยรอ รอแล้วรออีกก็ยังไม่มา(มึงจะล้างอะไรนักหน่าว่ะจะขัดตัวให้เป็นทองเลยรึไง กูก็ล้างเหมือนกันก็แค่แป๊บเดียว) ผมเดินกลับไปที่ห้องน้ำอีกครั้งนึงคนแทบไม่เหลือแล้วครับ(กลับกันหมดแล้วมั้ง) ผมยืนดูตัวเองหน้ากระจกในห้องน้ำผมไม่กล้าตะโกนเรียกครับ เพราะผมเห็นห้องน้ำหลายๆห้องปิดเผื่อเรียกไปแล้วเค้าจะด่า ผมยืนอยู่หน้าประตูห้องน้ำสักพัก “ซีสสสส อ่าออออ ” (เห้ย..เสียงไรว่ะ) ไม่พยายามคิด เพราะมันไม่น่าจะใช่ “โอ้ยยยยย ...” เสียงร้องเบาๆของผู้ชาย สงสัยพยายามปิดแล้วแต่ไม่มิด ดังออกมาเป็นระลอกในที่สุดต้นเสียงก็โผล่ออกมาให้เห็นจากห้องน้ำ ผู้หญิงเดินออกมาก่อน ตามมาด้วยผู้ชายที่เล่นบอลกับผม(โอ้แม่เจ้า ไม่ใช่แฟนกันแล้วมั้ง ไม่เลือกที่เลย เด็กผู้หญิงสมัยนี่ บริการถึงที่เลย ห้องน้ำสาธารณนะเว้ย)ผมสลดใจครับ ผู้หญิง เดินผ่านผมไปเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้นผู้ชายเดินตามออกมาทีหลัง ผมก็ไม่ได้สนใจมากมายหรอกครับ กำลังโมโหให้ไอ้ปอ (โอ้ไอ้ปอ ไปตายที่ไหนว่ะเนี้ย) ผมยืนอยู่ตรงนั้นสักพักก็ได้ยินปากฏการณ์เดิม(อืมคงมีหลายคู่ )ไอ้เสียงนั้นมันไม่อายผมเลย แต่ผมอาย ผมก็เลยเดินออกจากห้องน้ำเดินรอบๆสนาม แต่ก็อยู่ใกล้ๆห้องน้ำ (กูนับ 1-5 กูไม่เห็นมึงกูจะตะโกนในห้องน้ำเลย กูไม่อายแล้ว เพื่อนมึงยังไม่อายกู) 5 4 3 2 1 ผมเดินมุ่งหน้าไปที่ห้องน้ำอีกครั้งนึงแล้วมาหยุดอยู่ข้างหน้า หายใจเข้าลึกๆ ระงับความโกรธ *************************************************************** นี่ยังไม่ถึงจุดสำคัญเท่าไหร่ ตอนนี้ค่อนข้างยาวครับ น่าจะมีมากกว่า 2 ตอนเลยแบ่งแยกย่อยลงอีกคือ เห็นจะจะ 1 กับ2เท่าที่คุณๆอ่านก็น่าจะคาดเดาได้แล้วนะครับ (อาจไม่เป็นอย่างที่คุณคิด)ติดตามดูนะครับ ว่าเรื่องนี้จะออกมายังไง อาจจะเลิกๆๆๆสถานเดียว(ก็ได้)
|