|
หวัดดีครับทุกคน ผมนายบิ๊กกลับมาแล้วครับ กลับมาคราวนี้ผมจะมาเล่าเรื่องในอดีตของพ่อโบ้ให้ทุกคนอ่านกันครับ จะเสียวเหมือนของผมไหวก็ลองติดตามอ่านกันดูนะครับ หวังว่าจะชอบกัน *เนื้อหาในตอนนี้มีการใส่ภาพประกอบซึ่งไม่มีความเกี่ยวข้องกับคนในภาพนะครับแค่เอามาให้ดูเพื่อให้เห็นภาพของพ่อโบ้ในวัยหนุ่มที่ชัดเจนขึ้นเท่านั้น ส่วนใครที่เพิ่งหลงเข้ามาในกระทู้นี้ก็ลองไปไล่อ่านตอนที่1ก่อนนะครับ เพื่ออรรถรสและความมันส์ 55555
ลูกชายชอบโชว์พ่อก็เอาด้วย ตอนที่16 (จุดเริ่มต้นของพ่อ 1)
-โบ้-
สวัสดีครับผมเฮียโบ้มาเอง ช่วงนี้ที่ปั๊มของผมเงียบเหงามากครับ เพราะตั้งแต่ไวรัสโคโรน่าระบาด คนก็ไม่ค่อยออกจากบ้านกันเลย ทำให้ไม่ค่อยมีคนมาเติมน้ำมันด้วย ผมที่ปกติต้องไปตรวจความเรียบร้อยในออฟฟิตที่ปั๊มทุกวัน บางวันก็เลยไม่ได้เข้าไปครับ เพราะไม่ค่อยมีคนมาเติมน้ำมัน วันนี้ผมเลยคิดว่าจะหยุดพักอยู่บ้าน แล้วเก็บกวาดพวกข้าวของที่มันรกห้องเอาไปทิ้งเสียบ้าง ถือโอกาสนี้เก็บบ้านซะเลย
ว่าแล้วผมก็ลุกจากเตียงนอน บิดขี้เกียจไปมา ด้วยสภาพล่อนจ้อนตามปกติ หลังจากที่ผมตั้งกฎห้ามสวมเสื้อผ้าในบ้าน ผมก็ใช้ชีวิตสะดวกขึ้นเยอะ เงี่ยนเมื่อไหร่ก็กำควยชักได้เลย แถมยังได้เดินโชว์ควยไปมาในบ้านอีกด้วย โคตรเสียวเลย
ผมเดินเข้าไปในห้องน้ำเพื่อทำธุระส่วนตัวต่างๆ โดยไม่ลืมที่จะส่องกระจกเช็กหุ่นของตัวเอง เช้าๆแบบนี้ผู้ชายอย่างเรารู้ดีใช่ไหมครับ หึหึ ควยผมมันแข็งตั้งชี้ใส่กระจกรอเลย หืมควยกูใหญ่ดีจริงๆ แต่ช่วงนี้ยิมปิดเซงเลยครับ ผมไม่ได้เข้ายิมเลย แต่ก็ออกกำลังที่บ้านเป็นประจำครับ ออกพร้อมๆกับไอ้บอยกับไอ้บิ๊กนั่นแหละ เพราะพวกมันก็หยุดอยู่บ้าน พอออกเสร็จก็ตามระเบียบครับ แข่งชักว่าวกันตามประสาพ่อๆลูกๆ 55555
ผมล้างหน้าแปรงฟันอาบน้ำเสร็จก็เดินออกมาดูห้องว่าจะเริ่มเก็บตรงไหนก่อนดี อืมมม…ห้องนอนผมก็ของเยอะเหมือนกันนะเนี่ย ผมมองไปรอบๆห้อง สายตาผมก็เหลือบไปเห็นกล่องเก่าๆอยู่หลังตู้เสื้อผ้า เจ้ากล่องนี้ผมจำได้ว่าผมใส่พวกของสะสมสมัยหนุ่มๆไว้ในนี้หนิ ว่าแล้วก็เปิดดูสักหน่อยดีกว่า…
ในกล่องมีของหลายอย่างเลยครับ มีกล้องถ่ายรูปอันแรกที่ผมซื้อเอง แต่มันพังแล้วผมเลยเอามาเก็บไว้ มีพวกสมุดบันทึกของผม…เมื่อก่อนผมชอบจดบันทึกเรื่องราวต่างๆครับ คล้ายๆกับไดอารี่นั่นแหละแต่ไม่ได้เขียนทุกวัน ผมลองเปิดอ่านดูก็ต้องหัวเราะออกมา เพราะเรื่องที่เขียนบางเรื่องก็เป็นเรื่องตลกที่เกิดขึ้นในอดีตกับเพื่อนๆสมัยเรียน พอเปิดไล่ดูเรื่อยๆก็เจอรูปๆนึงครับ ผมเหน็บมันเอาไว้ในบันทึกหน้าที่เขียนเกี่ยวกับรูปนั้น…
รูปชายหนุ่มคนนึงกำลังยืนยิ้มให้กล้อง…คนในรูปคือผมเองครับ…เห้อพอกลับไปดูรูปสมัยหนุ่มๆก็อดคิดถึงอดีตไม่ได้ . . . . ย้อนกลับไปหลายปีก่อน
ตอนที่ผมยังเป็นแค่เด็กหนุ่มวัย 22ปี…ผมเป็นลูกคนเดียวครับ อาศัยอยู่กับพ่อเพียงสองคน ส่วนแม่ผมท่านเสียตั้งแต่ผมเด็กๆแล้วครับ ไม่รู้ว่าเสียจริงไหมนะแต่ผมก็ไม่เคยเห็นหน้าแม่เลย เคยเห็นแต่ในรูปถ่าย…บ้านผมเปิดเป็นปั๊มน้ำมันมาตั้งแต่รุ่นพ่อแล้วครับ ตั้งแต่จำความได้ผมก็วิ่งเล่นที่ปั๊มนี้มาโดยตลอดจนเมื่อผมพร้อมพ่อก็ได้ยกทุกอย่างให้ผมสืบทอดนั่นแหละ วันนี้ผมจะมาเล่าเรื่องราวที่ถือว่าเป็นจุดเปลี่ยนในชีวิต ที่ทำให้ผมกลายเป็นเฮียโบ้ชอบโชว์จนถึงทุกวันนี้ ความขี้เงี่ยนของผมมันได้รับอิทธิพลมาจากบุคคลที่ผมเคารพมากที่สุด…พ่อเบิ้ม พ่อผมเอง
ตอนนี้ผมกำลังนั่งอยู่บนรถเมย์เพื่อกลับบ้านในช่วงสุดสัปดาห์ครับ ลืมบอกไปตอนนี้ผมเรียนปี4แล้วสาขาวิศวะปิโตเลียม ในมหาวิทยาลัยชื่อดังในกรุงเทพ ซึ่งบ้านผมอยู่ชานเมืองใช่ไหมครับ การเดินทางก็ลำบากกว่าสมัยนี้ พ่อเลยให้มาเช่าหออยู่เพื่อที่ผมจะได้ไปเรียนสะดวก เมื่อก่อนหอพักใกล้มหาลัยมันไม่ได้สบายและมีให้เลือกเยอะเหมือนตอนนี้นะครับ หอพักสมัยก่อนต้องแชร์ห้องกับรูมเมทแถมยังแยกหอชาย หอหญิงชัดเจน ไม่มีหอรวมครับ และแน่นอนว่าผมอยู่หอชายล้วน หอผมเป็นตึกสูง4ชั้นครับ ห้องผมอยู่ชั้น2 ผมอยู่กับรูมเมทคนนึง ชื่อต้น ไอ้ต้นเป็นเพื่อนสมัยเรียนมัธยม เราสอบติดมอเดียวกัน แต่คนละคณะคับ เลยชวนมาอยู่ด้วยกัน หอนี้เป็นหอสำหรับนักศึกษาเท่านั้นราคาเลยไม่แพงมากครับ แต่ต้องใช้ห้องน้ำรวมซึ่งตั้งอยู่ที่ชั้นล่างเป็นห้องกว้างมีฝักบัวติดตามผนังหลายอันครับ…ไม่ได้แบ่งเป็นห้องๆเหมือนสมัยนี้นะ และแน่นอนว่าตอนอาบน้ำก็เห็นกันหมด5555 แต่ส่วนมากก็จะเขินๆกันครับเลยใส่กางเกงในหรือบ๊อกเชอร์อาบน้ำกัน ผมก็ด้วยครับผมใส่กางเกงบ๊อกเชอร์อาบน้ำตลอด แต่หลังจากเหตุการณ์วันนี้แหละที่มันทำให้ผมเปลี่ยนไป…เอาไว้ผมมาเล่าเรื่องในหอให้ฟังนะครับ…
กลับเข้าเรื่อง…ตอนนี้ผมอยู่บนรถประจำทางเพื่อกลับบ้านในวันศุกร์ตอนกลางดึกประมาณ3ทุ่ม(ปกติผมจะกลับวันเสาร์เช้า) แต่วันนี้ตื่นเต้นครับ เพราะอาจารย์ประจำภาคเพิ่งประกาศวันฝึกงานเมื่อเช้า พวกผมจะต้องไปฝึกงานในอีก2วันข้างหน้า ซึ่งก็คือวันอาทิตย์นั่นเอง ผมดีใจครับที่เรียนจะจบแล้วเลยอยากกลับมาบอกข่าวดีกับพ่อ แล้วก็จะได้อยู่กับแกนานๆ เพราะผมต้องไปฝึกงานไกลมากและอาจจะไม่ได้เจอกันอีกนาน ผมนั่งอยู่ริมหน้าต่างสูดลมเข้าปอดแล้วนึกถึงหน้าพ่อตอนผมไปโผล่เซอร์ไพรท์ที่หน้าบ้าน พ่อคงตกใจทำให้ไม่ถูกแน่ๆ แค่คิดก็ขำแล้วครับ พวกเราสนิทกันมากจนคนแถวนั้นชอบบอกว่าเราเหมือนพี่น้องมากกว่าพ่อลูก เพราะพ่อผมในวัย50ปียังดูหนุ่มมากๆ ผิวพ่อเป็นผิวสีน้ำผึ้งครับ ท่านดูแลตัวเองอย่างดีออกกำลังกายเป็นประจำทำให้มีกล้ามพองาม และด้วยส่วนสูงพอๆกับผมที่185เซน ก็ทำให่พ่อผมโคตรจะเท่เลย ตอนเด็กๆผมคิดว่าสักวันผมต้องเป็นอย่างพ่อให้ได้ เลยออกกำลังกายอย่างหนักจนวันนี้ผมตัวใหญ่กว่าพ่อไปแล้ว 5555 เรียกกว่าหุ่นผมล่ำบึ้กเลยดีกว่า พ่อเคยแซวว่าไม่ต้องเรียนหนังสือแล้ว แกจะให้ผมไปประกวดโดม่อนแมน จะได้เป็นดารา5555 แต่ผมก็ไม่ได้สนใจทางด้านนั้นครับ(ใครไม่รู้ว่าโดม่อนแมนคืออะไรลองไปเสิร์ชดูนะครับ>ภาพประกอบ) หุ่นผมกับหุ่นพ่อเหมือนคนที่ใส่กกนสีชมพูเลยครับ แต่เรื่องขนาดควยนี่ผมว่าพวกผมน่าจะใหญ่กว่า 555
เอี๊ยด! เสียงรถเมย์จอดหน้าป้ายก่อนถึงปั๊มประมาณ300เมตร ผมจึงรีบลุกลงมาจากรถ แล้วเดินต่ออีกหน่อยก็ถึงปั๋มครับ ตอนนี้4ทุ่มแล้ว ปั๊มผมปิดไฟมืดสนิทพร้อมกับเลื่อนรั้วมาปิดทางเข้าบ่งบอกว่าปิดให้บริการแล้ว ผมจึงเดินเข้าไปและตรงไปที่รั่วทางเชื่อมเข้าบ้านทันที ผมหยิบกุญแกออกมาจากกระเป๋าเตรียมไขประตูรั้วแต่ว่ามันไม่ได้ล๊อคครับ อ่าวทำไมประตูไม่ได้ล๊อควะ หรือว่าพ่อยังไม่เข้าบ้าน? ผมคิดในใจแต่นี่มันสี่ทุ่มแล้วนะ พลันสายตาผมก็เหลือบไปเห็นแสงไฟสลัวลอดออกมาจากอู่ซ่อมรถในปั๊มของพ่อ(เมื่อก่อนที่ปั๊มพ่อผมมีอู่ซ้อมรถด้วยครับ เป็นของรุ่นพี่ของพ่อชื่อลุงทวน แกมาเช่าที่เปิดอู่เอาไว้ให้ลูกค้าเปลี่ยนยาง เติมลม เช็คสภาพรถ แต่ตอนนี้ไม่มีแล้วเพราะผมเปลี่ยนเป็นเซเว่นแทน) ประตูบานเหล็กม้วนที่ทางเข้าอู่ถูกดึงลงมาปิดอย่างมิดชิดพร้อมกับเอาแม่กุญแจค้องไว้แล้ว แต่กลับมาแสงลอดออกมาจากช่องระบายอากาศด้านบน แปลว่ายังมนคนอยู่ในนั้น หรือว่าพ่อจะนั่งกินเหล้าอยู่กับลุงทวน…แต่ทำไมต้องดึงประตูลงมาปิดด้วยวะ แทนที่จะเปิดไว้ให้อากาศถ่ายเท ด้วยความสงสัยผมเลยเปลี่ยนแผนจากที่จะเข้าบ้านเป็นเดินตรงไปทางอู่ซ่อมรถแทน…
-จบตอน-
เป็นไงมั่งครับแหะๆ นี่มาลงออเดิฟให้ก่อน เพราะมีหลายคนทักมาฝากความคิดถึงกันเยอะมากกก ผมกลับมาให้หายคิดถึงแล้วนะครับ ถ้ายังไงขอกำลังใจจากทุกท่านช่วยคอมเม้นเกี่ยวกับนิยายผมหน่อยนะครับ ว่าดีหรือไม่ดี หรือว่าอยากให้มีอะไรเพิ่งเติมเพื่อเกิดไอเดียผมจะได้เอาไปแต่งต่อ หรือว่าอยากจะตำหนิอะไรก็ได้ไม่ว่ากันนะครับจะได้นำไปปรับปรุง และเช่นเคยใครอยากติดตามหรืออยากแชทมาคุยกันก็ฟอลทวิตผมมาได้คับ @tasuyaki เอาไว้ตามผมเวลาหายไปนานๆ 5555
*สำหรับคนที่ก๊อปเรื่องของผมไปลงแล้วเปลี่ยนชื่อ หรือติดเหรียญ ผมขอร้องว่าอย่าทำเลยนะครับ ผมเปิดให้อ่านกันฟรีๆแล้ว อย่าไปเก็บเหรียญคนอื่นเค้าเลยนะครับ แต่ถ้าชอบผลงานผมแล้วอยากเอาไปเป็นแรงบังดาลใจในการแต่งเรื่องของตัวเอง อันนี้ผมสนับสนุนมากๆ ผมจะได้มีเรื่องเสียวอ่านด้วยแหะๆ ถ้ายังไงขอบคุณล่วงหน้านะครับ*
| 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2020-6-30 02:25:04
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2020-6-30 03:17:53
โพสต์ 2020-6-30 06:32:57
