-เจ้าของคนโปรด-(6P/พีเรียด)บทที่หนึ่ง

PY13

#บทที่ ๑

(คุณชาย เจ้าคุณ วรินทร)

*คำเตือน Pedo*

.

.

.

.

.

.

ในคืนที่ทุกคนในวังวรินทรต่างร่ำไห้เพราะสูญเสียประมุขของวัง ท่านชาย จิรายุ วรินทร หากแต่ก็มีเด็กน้อยคนนึงที่กรีดร้องให้กับการลืมตาดูโลกใบนี้ เด็กน้อยผู้ยังมิทันได้รู้ความก็โดนคนทั้งวังเกลียดชัง
หากทว่าเด็กน้อยผู้นี้กับได้รักความรักความเมตตาจากคุณชายทั้งสามของวังขนาดชื่อของเด็กน้อยคุณชายใหญ่ยังเป็นคนตั้งให้เอง
"คนโปรด"
"ฉันอยากให้เด็กคนนี้ชื่อว่าคนโปรด"
"เพราะเด็กคนนี้เป็นคนโปรดของฉัน"
เด็กชายวัยสิบขวบเอ่ยบอกกับผู้เป็นแม่ของเด็กน้อยตัวแดงที่ตนเองกำลังโอบอุ้มเอาไว้แนบอกก่อนจะส่งคืนให้กับผู้เป็นแม่ของเด็กน้อย
'ขอบพระคุณคุณชายใหญ่มาก ๆ เลยนะคะ'
'ที่เอ็นดูลูกของบ่าว..'
"โธ่ แม่ชอบไยจึงร้องไห้เสียล่ะ ประเดี๋ยวน้ำตาจะโดนหน้าคนโปรดเขา" ชายรองที่นั่งอยู่ถัดจากคุณชายใหญ่เอ่ยทักจนแม่ชอบต้องรีบผินหน้าเช็ดน้ำตากับไหล่ของตน
เด็กชายวัยแปดขวบขบยิ้มขันหลังจากได้เย้าแหย่คนแก่กว่า ในขณะที่ผู้เป็นพี่กำลังทอดมองดวงหน้าเล็กของเด็กน้อยที่เขาพึ่งตั้งชื่อให้ คุณชายใหญ่ขบคิดอยู่ครู่ก่อนจะปลดสร้อยทองที่มีพระชื่อดังมอบให้แก่เด็กน้อย หากแต่ผู้เป็นแม่กลับปฏิเสธจนเด็กชายมองจ้องนัยน์ตากลมเปรี่ยมไปด้วยแรงกดดันจนแม่ชอบยอมรับสร้อยทองเส้นนั้นมา
"ฉันให้คนโปรด"
"คนโปรดของฉันจะได้มีสิ่งคุ้มครอง"
นิ้วชี้เรียวยื่นไปเขี่ยแก้มนิ่มของเด็กน้อยอย่างหยอกเย้ามุมปากยกยิ้มพึงใจ
ต่อให้ใครเกลียดชังเธอ
หากแต่ฉันไม่
ฉันนั้นยินดีที่เธอได้เกิดมาในวันนั้น
วันที่ปิศาจในร่างมนุษย์นั้นสิ้นลม...

......

"คนโปรดกลับมารึยัง?"
'กลับมาแล้วครับ จะให้กระผมไปตามให้หรือไม่ครับ'
"ตาม"
"ให้คนโปรดมาหาเราที่ห้อง"เจ้าคุณเอ่ยตอบพลางรับเด็กน้อยมาโอบอุ้มแทนหญิงรับใช้ข้างกาย โดยไม่ได้สนใจภรรยาสาวของตนเองแม้แต่น้อย แต่ชายหนุ่มก็ยังไม่ลืมหันไปบอกให้ภรรยาตัวเองขึ้นไปพักผ่อนก่อนที่ตัวเองจะเดินนำเข้าไปในบ้าน
เสียงเคาะประตูเรียกให้ชายหนุ่มที่กำลังปลดไทของตัวเองออกหันไปมองก่อนจะพบร่างเพรียวบางในชุดนักเรียนกางเกงขาสั้นสีกากีของเด็กหนุ่มวัยสิบหก
"โปรดเดินมาหาฉันมิต้องคลานเข้ามา"
"เดี๋ยวเข่าจะด้านเอา"
"เด็กดีของฉัน"เอ่ยชมอีกฝ่ายเมื่อเด็กหนุ่มทำตามอย่างว่าง่าย
'สวัสดีครับคุณชายใหญ่'คนโปรดกระพุ่มมือขึ้นไหว้ผู้เป็นนายก่อนจะทรุดกายลงนั่งที่พื้นหากแต่ก็โดนสายตาตำหนิของเจ้าคุณเสียก่อน "โปรดตัวสกปรก ประเดี๋ยวเตียงคุณชายใหญ่จะเปื้อนเอาได้"
ได้ยินดังนั้นแทนที่เจ้าคุณจะยอมปล่อยให้อีกฝ่ายนั่งที่พื้นอย่างที่ควรแต่ชายหนุ่มกับเอื้อมมือมาจับข้อมือเรียวก่อนจะดึงรั้งร่างเพรียวบางของคนโปรดให้มานั่งเกยอยู่บนตักแกร่งของตน
'คุณชาย!'
"มิเห็นว่าจะสกปรกตรงไหน"เอ่ยพลางโน้มใบหน้าลงไปชิดจนเด็กหนุ่มเบือนหน้าหนีไปอีกทางหากแต่ก็เป็นการเปิดโอกาสให้เขาได้ดอมดมกลิ่มหอมจากลำคอขาว
"โปรดของฉันตัวหอมเสียจริง"
"มิมีตรงไหนที่สกปรก.."
"หรือฉันควรทำให้โปรดสกปรกดีนะ"
'มิดีครับ..' เอ่ยบอกเสียงสั่นพลางก้มหน้าจนชิดอกแกร่ง ก่อนจะได้ยินเสียงหัวเราะชอบใจในลำคอของเจ้าของตักที่ตนเองนั่ง
'เอ๊ะ คุณหนูหรือครับ' คนโปรดเอ่ยถามเมื่อเหลียวมองผ่านไหล่กว้างของเจ้าคุณไปสะดุดที่ตะกร้าสานใบโตที่มีเด็กน้อยนอนหลับอยู่ในนั้น
"อืม ลูกของเรา"เจ้าคุณเอ่ยตอบในขณะที่จ้องมองสบตากลมของคนบนตักก่อนจะโน้มใบหน้าเข้าไปชิดแล้วจรดริมฝีปากลงที่กลีบปากเรียวสวยของคนโปรดเคล้าคลึงขบเม้มอยู่ครู่แล้วผละออกมา
ดวงหน้ามนขึ้นสีระรื่อดูงามตาเสียจนเขาอยากจะรู้ว่าส่วนอื่นจะขึ้นสีสวยแบบนี้ไหม
'คุณชาย...'
"โปรดของฉันงดงามมากนะรู้ไหม"
'งดงามอย่างไร ผมเป็นผู้ชายนะครับ..มิงามเช่นผู้หญิงหรอก'
"สำหรับฉัน..คนโปรดงดงามเสมอ"
"งดงามยิ่งกว่าใคร ๆ "
ใช่
คนโปรดของฉันงดงามยิ่งกว่าใคร
เพราะสายตาของฉัน
มันถูกตรึงไว้ที่เธอคนเดียว..
คนโปรดของฉัน
นัยน์ตาคมที่ทอดมองร่างเพรียวบางของเด็กหนุ่มที่กำลังโอบอุ้มเด็กน้อยไว้แนบอกนั้นเต็มไปด้วความสิเน่หา เจ้าคุณขยับกายเข้าไปชิดก่อนจะโอบเอวบางของคนโปรดเข้ามาใกล้จนสุดท้ายก็กลายเป็นอุ้มขึ้นมานั่งบนตักเหมือนอย่างเคย
"ตาหนูยังมิมีชื่อเลย"เสียงทุ้มเอ่ยบอกข้างกกหูพลางใช้จมูกคลอเคลียแก้มเนียนกับซอกคอขาวของเด็กหนุ่มบนตัก
'อื้อ..คุณชาย..อย่าแกล้งโปรด'
"หึ โปรดตั้งชื่อให้แกสิ"
'จะดีหรือครับ?'
"ทำไมจะไม่ดี?"
'เอ่อ..ผมเป็นบ่าว..มิกล้าหรอกครับ'
"โปรดของฉันมิใช่บ่าว โปรดเป็นคนของฉัน"
เจ้าคุณเอ่ยเสียงเรียบแต่เน้นย้ำให้รู้ถึงสถานะของอีกฝ่ายว่าไม่ได้เป็นบ่าวรับใช้หากแต่เป็นคนของเขา
"ฉันอยากให้โปรดเป็นคนตั้งชื่อของเด็กคนนี้มิได้หรือ"
น้ำเสียงที่อ่อนลงทำเอาใจของเด็กหนุ่มอ่อนยวบเป็นขี้ผึ้งถูกไฟลนจนต้องรีบปฏิเสธพลางขบคิดชื่อที่เหมาะกับเจ้านายตัวน้อยของตน
'ปลื้มคุณ'
'ดีไหมครับ?
เจ้าคุณคลี่ยิ้มก่อนจะก้มลงไปคุยกับเด็กน้อยที่คนโปรดอุ้มอยู่ "มีชื่อแล้วนะ ปลื้มคุณ" เขาชอบชื่อนี้เพราะชื่อนี้มาจากชื่อของคนที่เขารักประกอบกับชื่อของเขาเอง
ปลื้มคุณจะเป็นที่รักของคนโปรด
และคนโปรดเป็นที่รักของฉัน
"ฉันยกให้ปลื้มคุณเป็นลูกของโปรดนะ"
'ครับ?' คนโปรดไม่อาจเข้าใจในคำพูดของเจ้าคุณจึงทำสีหน้าฉนงออกมา "โปรดจะเป็นแม่ของปลื้มคุณส่วนฉันเป็นพ่อ เข้าใจหรือไม่?"
แม้จะไม่ค่อยเข้าใจแต่คนโปรดก็พอจะรู้ว่าควรกระทำเช่นไร
เขาเป็นผู้ชายนะควรจะเป็นพ่อด้วยมิใช่หรือ
คุณชายใหญ่นี่ท่าจะทำงานหนัก..
คนโดนนินทาในใจได้แต่จุดยิ้มขบขันเพราะอ่านสีหน้าเด็กหนุ่มออก "โปรดต้องรักลูกนะรู้ไหม แต่.."
"ห้ามโปรดรักปลื้มคุณมากกว่าฉัน เข้าใจไหมเด็กดี"
'ครับ..อื้อ'
รางวัลของเด็กดีคือจุมพิตหวานฉ่ำจนเด็กหนุ่มแทบละลายมือไม้อ่อนยังดีที่เจ้าคุณช่วยประคองเด็กน้อยเอาไว้มิเช่นนั้นคนโปรดคงจะทำลูกของเราหลุดมือเป็นแน่

...

-ปัจจุบัน-

'อื้อ..คุณชายอย่าครับประเดี๋ยวคุณปลื้มตื่น'

.....

.

.

.

.

.

.

/สอบถามนะคะ เราสามารถใช้คำว่าค-ยตอนแต่งฉากเซ็กซ์ได้เลยใช่ไหมคะ?

-ขอบคุณที่สละเวลามาอ่านนะคะ-

rubthai

ขอบคุณคับ

danzalion

ขอบคุณครับ

mm2013

ขอบคุณครับ

takeshi

ได้ครับ ขอบคุณ​ครับ​

ไทยรัฐ

ติดตามครับผม

คุณหญิงอบเชย

/สอบถามนะคะ เราสามารถใช้คำว่าค-ยตอนแต่งฉากเซ็กซ์ได้เลยใช่ไหมคะ?

ตามสบายค่ะ ไม่มีเซนเซอร์

tazman

ท่าทางจะสนุก

bk_badboy69

รอตอนแซ่บครับ อิ อิ

mewwell159

ขอบคุณครับ

minone

ขอบคุณ​มาก​นะ​ครับ​

pipi1

ขอบคุณครับ

asdzxc001

ขอบคุณครับ

CodeLUX

รอติดตามครับ

jumboa

ขอบคุณ​ครับ.

nuangnut1996

สนุกมากครับ

Bank1997

ขอบคุณครับ

nnont

ขอบคุณครับ

167123

ขอขอบคุณมากครับ

pearl9845

ขอบคุณนะครับ