ซีรี่ย์ อสงไขย กาลเวลาแห่งรักนิรันดร์ Ep4

Maximam

***ซีรี่ย์เรื่องนี้เป็นภาคต่อจากมิติแห่งรัก บทรักข้ามกาลเวลา ซึ่งเขียนขึ้นจากจินตนาการเท่านั้น***
เรื่องราวเขียนขึ้นเพื่อความบันเทิง ไม่มีการดร่าม่าน๊าาคับ อ่านเพื่อสนุกผ่อนคลายนะคับ


ช่วงสายของวันรุ่งขึ้น......เอ่อพนาข้าได้ไปคุยกับท่านเสนาให้เเล้วนะ ท่านให้เอ็งไปอยู่หน่วยท่านได้ ตอไปภาย
หน้าเจ้าจักได้มียศฐาบรรดาศักดิ์เยื้องขุนนางคนอื่น วันเวลาผ่านไปพนาก็ได้มีฝีไม้ลายมือดีขึ้นมากจนได้ร่วม
ถวายงานพ่อเจ้าอยู่หัวในการออกศึก จนพนาได้รับการอวยยศขึ้นเป็นออกพระสมุหราชองครักษ์ดาบคู่ ถึงแม้
พนาจะมียศฐาบันดาศักดิ์เป็นถึงออกพระแต่ก็ไม่เคยลืมตนว่าตนเคยเป็นเด็กวัดและยังมัใจตั้งมั่นแต่มนตราเพียง
ผู้เดียว วันหนึ่งพนากับมนตราได้ไปพายเรือเล่นจนถึงบึงบัวหลวง พนาเด็ดดอกบัวหลวงที่บานสะพรั้งสวยงาม
ส่งให้มนตราพร้อมกับพูดว่า ในเพ.ลา.ที่เห็นบัวหลวงบานสระพรั้งนี้ให้นึกถึงวันดีดีที่เรามีสุขร่วมกันนะ..มนตรา..
พนาส่งดอกบัวหลวงให้พร้อมกับจูบไปที่หน้าผาก พี่ท่าน..ข้าอายยิ่งหนักเกรงคนจักเห็น อายไปใยที่นี่มีเพียงเจ้า
กับพี่และหมู่ประทุมชาติ เขาคงไม่ว่าอะไรเราหรอก ในขณะที่ทั้งคู่พายเรือกันอยู่นั้น ธารากับพ่อก็ได้แอบเห็นจาก
ด้านบนตลิ่ง ธาราจึงเอ่ยคุยกับท่านอำมาตย์ "นี่ท่านพ่อข้าว่าท่านปล่อยเวลามันนานเกินไปเเล้วนะ ตอนนี้มันทั้งคู่
ต่างมีความสุขและรักกันมาก พนาเอกก็ได้อวยยศเป็นถึงออกพระ มนตราเองก็ได้ทั้งใจได้ทั้งรัก ข้าหละท่านพ่อ
ท่านไม่คิดช่วยข้าเลยหรือไง" // "เจ้าจะให้พ่อช่วยอย่างไรในเมื่อไอ้หนุ่มนั้นมันเลือกมนตราไม่ใช่เจ้า" // "มีสิ
ท่านพ่อ ท่านเองก็เก่งในเรื่องวิชาคุณไสยท่านพ่อต้องทำเสน่ห์ให้มนตรามันพ่ายในรักและพนาก็ลุ่มหลงรักข้า
หัวปักหัวปรำ" // "เจ้าบ้าไปแล้วหรือไรพนาเป็นถึงราชองครักษ์เป็นคนของพ่ออยู่หัวหากทำเจ้ากับพ่อได้หัวขาด
แน่" // "พ่อกลัวแต่ข้าไม่กลัวถ้าท่านไม่ทำข้าจักทำเอง" // "กลับไปคุยที่บ้าน"


ตัดฉากมาที่พนากับมนตรา พี่ท่านจักไปที่ใดกันพายเรือมาไกลแล้วนะ // กลัวพี่จักพาเจ้าหนีหรือ555 // ใช่มั้ง
ขอรับ มนตราตอบแบบเขินๆหน้าแดงๆ // พี่จักพาเจ้าไปเที่ยวดูท้องทุ่งเห็นเขาว่าช่วงนี้น้ำมากเกรงว่าจักท่วม
พ่ออยู่หัวจึงทรงรับสั่งให้พี่ออกมาดูเพื่อหาทางป้องกัน เมื่อถึงที่หมายทั้งคู่ก็จอดเรือเทียบท่า พนาพามนตราออก
ตรวจตาสาระทุกข์สุขดิบจนชาวบ้านต่างชื่นชม เเหม่พ่อหนุ่มนี่ถ้าเป็นแม่หญิงคงจะดีนัก พ่อหนุ่มคนนี้จะได้มีคน
เคียงคู่บารมี ชาวบ้านต่างชื่นชม ทั้งคู่เดินไปเรื่อยๆก้ปรากฎว่ามีฝนตกลงมา รีบไปหลบฝนที่กระท่อมนั่นเถิด พนา
พามนตราวิ่งไปที่กระท่อมเมื่อเข้าไปข้างในพบว่าเป็นท่อมไม่คนอยู่ ทั้งคู่จึงถอดเสื้อออกผึ่ง พนามานั่งใกล้ๆมนตรา
หนาวฤๅ ตัวสั่นเชียว // นิดหน่อยขอรับ มนตราตอบ // มาพี่จักให้ไออุ่นกับเจ้าเอง พนาพูดขึ้นพร้อมกับโอบกอด
มนตราไว้ พี่ท่านกอดข้าแน่นไปไหมขอรับ // อึดอัดฤๅหรือเบื่อพี่แล้ว หาไม่พี่จักมิต้องกอด พนาพูดเชิงน้อยใจ//
เปล่าขอรับข้าเกรงจักมีคนมาเห็นเอา // ฝนตกหนักขนาดนี้ใครจักมาเห็น พนาพูดพร้อมกอดมนตราแน่นขึ้น //
มนตราของพี่มันเเข็งตัวขึ้นมาแล้วอ่ะเจ้าจักช่วยพี่ได้ไหม พนาไม่รอคำตอบเขาจูกเขาที่ปากของมนตรา มนตราก็
ยอมแลกลิ้นกับพนาอย่างดูดดื่ม พนาดึงผ้านุ่งของมนตรากับของตัวเองออกเเล้วเอามือมาชักว่าวให้มนตรา ส่วน
มนตราก็เอามือตนมาชักว่าวให้พนาด้วยเช่นกัน ทั้งคู่ชักให้กันจนหัวเยิ้ม ข้าไม่ได้มีความสุขแบบนี้มานานนักขอ
เถิดนะเมียพี่ พนาพูดขึ้นแบบนั้นมนตราก็รู้เเล้วพนาต้องการอะไร ขอรับพี่ท่าน แต่....เบาๆนะ ได้สิพี่จักทำเบาๆไม่
ให้เจ้าเจ็บ จากนั้นพนาก็ก้มลงไปเลียที่รูมนตราจนเเเฉะ ที่หัวควยพนามีน้ำเมือกไหลออกมาจนแฉะเขาค่อยค่อย
ยัดควยเขาไปในรูตูดของมนตรา โอ๊ยยยพี่ท่านข้าเจ็บมนตราถึงกับสะดุ้งร้องเมื่อควยของพนาค่อยๆดันเข้า โอ๊วว
มนตราเจ้าช่างฟิดเหลือเกินมนตรา โอ้วววว พี่พนาข้าเจ็บ โอ๊ยยยย เจ็บนิดเดียวนะ จากนั้นพนาก็เริ่มซอยมนตรา
เเละถ่ายทอดบทรักกันอย่างเต็มที่ท่ามกลางเสียงฝนที่ตกอย่างหนัก โอ้ววววมนตราพี่ไม่ไหวเเล้ว ข้าก็ไม่ไหวเเล้ว
เช่นกันโอ้ววววโอ๊วววโอ๊ยยยยพนาแตกใส่ในรูตูดของมนตรา ส่วนมนตราก็เเตกใส่หน้าท้องตัวเอง พนาก้มมาเลียกิน
น้ำของมนตราจนเกลี้ยง เสียวท้องมากเลยพี่ท่าน ทั้งคู่ก็ใส่เสื้อผ้าเเล้วเผลอหลับเพราะเหนื่อน555 .....ทั้งคู้ตื่นมา
ก็จวนจะค่ำ ป่ะพี่พาไปส่งเรือน...เมื่อถึงเรือนทั้งคู่ก้ต่างอาบน้ำกินข้าวแล้วแยกย้ายกันนอน เขาทั้งคู่แอบมีอะไรกัน
อยู่บ่่อยๆ จนสนิทสนมกับเเบบชู้สาว ทุกคนที่เรือนต่างรู้แต่ก็มิได้ห้ามปราม
สิงห์...นายท่านไม่เกรงว่าคำของท่านโหราจักเป็นจริงหรือขอรับ
ท่านเสนา...จะจริงก็ช่างหรือจักไม่จริงก็ดี ข้าเห็นลูกข้ามีสุขกับคนที่เขารักข้าเองก็ดีใจทุกอย่างอยู่ที่กรรมของทั้งคู่
สิงห์แอบน้อยใจที่เมื่อก่อนท่านเสนาไม่คิดเเบบนี้ หรือเป็นเพราะว่าท่านจักรู้ว่าข้าไม่ใช่คู่ของมนตราจึงไม่ให้ข้าคิด
อะไรกับมนตรา......


และแล้ววันที่ธารารอก็มาถึงวันที่เป็นฤกษ์งามยามดีที่ธาราจะให้พ่อทำพิธีเสน่ห์ใส่พนา เเต่กระนั้นก็ยังไม่ได้ทำเพราะ
มีคนในเรือนแอบไปฟ้องท่านมหาอำมาตย์ซึ่งใหญ่กว่าพ่อธาราเพื่อหวังผลตอบแทนและไม่อยากเป็นทาสในเรือนนี้
ความทราบถึงพ่ออยู่หัวซึ่งทรงเมตตาพนา จึงให้ท่านเสนาพระยากลาโหมไปคุมตัวท่านอำมาตย์และธารา ทั้งสองคน
ถูกจับไปขังรอวันประหารชีวิต เมื่อถึงวันประหารทุกคนต่างไปที่ลานประหารนั้น พนากับมนตราก็ไปด้วย
มนตรา...เจ้าทำแบบนี้ทำไมธารา เจ้ารักพนาจนถึงขัดยอมทำผิดกฎขนาดนี้เลยหรือ
ธารา...เจ้าไม่ต้องมาพูดดี ถ้าวันนั้นเจ้าไม่โผล่หน้าไปที่ตลาดนั้นพนาก็คงไม่ไปอยู่กับเจ้า เจ้านี้มันมาเป็นมารหัวใจของ
ข้าทุกชาติจริงๆนะมนตรา
พนา...เจ้าอย่าพูดเยี่ยงนั้นหากวันนั้นข้าไม่เจอกับมนตราอย่างไรข้าก็ขอกลับไปอยู่วัดไม่ใช่เรือนเจ้า ข้าบอกเเล้วไงว่า
จะเกิดกี่ชาติข้างก็จักตามหามนตราให้เจอถึงแม้จะต้องเจอเจ้าก่อนก็ตาม
ธารา...พนาเจ้านี่ก็ยังใจร้ายกับข้าเหมือนเดิม ก็ดีพนาถ้าเจ้ารักมนตรานักข้าก็ขอให้เจ้ากันมนตราอย่าได้ครองรักกัน
ในเมื่อเจ้าเลือกเจ้าชายข้าก็ขอให้เจ้าทั้งสองอย่าได้อยู่ด้วยกันจนแก่ตาย ข้าขอให้เจ้าต้องทนเห็นคนที่เจ้ารักตายใน
อ้อมกอดของเจ้าจนเจ้าต้องตายตาม และข้าจะเป็นคนฆ่าเจ้าให้ตายด้วยมือข้าเองจันทรุ ไม่ว่าจะกี่สิบปี พันปี แสนปี
ตราบอสงไขยปี ขอให้เจ้าอย่าได้อยู่ด้วยกัน // ธาราได้เอยคำสาปแช่งเดิมเมื่อครั้งที่เขาเคยพูดเมื่อชาติก่อน ทั้ง 3
คนก็ยังต้องวนเวียนมาเจอกันต่อในชาติตอไปหรือจนกว่าจะครบอสงไขยปี  
พนา...ธาราเจ้าจะทำไรมนตราได้ในเมื่อเจ้ากำลังจะถูกประหารและข้าก็ยื่นคุ้มกันมนตราอยู่
ธารา...555//ธาราขำขึ้น//ในขณะที่มนตราเซล้มลงพนาได้คุกเข่าลงเเละโอบกอดมนตราไว้
มนตรา...พี่ท่านข้าา //มนตราพยามยามจะพูด
พนา...ไม่ต้องพูดเจ้าไม่ต้อพูด พนาโอบกอดมนตราไว้ เจ้าทำอะไรลงไปธารา เจ้าทำอะไรมนตรา
ธารา...ข้าก็แค่ให้ไอ้สิงห์เอาพิษงูเห่าทาไปที่ชามข้าวของมนตราเมื่อเช้าไง ไอ้สิงห์มันก็เจ็บใจที่มันเองก็ไม่ได้มนตรา
มนตรา...เจ้านี่มันเสน่ห์แรงจริงๆนะมีแต่คนรักคนแย่ง ฉะนั้นก็ตายๆไปซะเถอะ555555 //พนาเห็นว่ามนตรายังไงก็
ไม่รอดแน่นจึงใช้กิชที่เหน็บที่เอวมนตรามาปักลงที่ตรงหัวใจ
พนา...ในเมื่อมนตราต้องตายข้าขอจักขอตายตาม ทั้งคู่ลมหายใจรวยริน ก่อนสิ้นลมทั้งคู่พูดพร้อมกันว่า อโหสิกรรม
ทั้งคู่อโหสิกรรมให้กับธาราก่อนสิ้นลมหายใจทุกคนต่างโศกเศร้ากับรักของมนตราและพนาแต่ธาราก็ยังไม่ยอมอโหสิกรรม
ธารา...5555ในที่สุดพวกเจ้าทั้งสองก็ต้องตายไม่ได้อยู่ด้วยกัน 55555 จากนั้นเพชรฆาตก็ลงดาบที่คออำมาตย์และธารา
ธาราสิ้นเสียงหัวเราะไปพร้อมกับการสิ้นอายุไขยในชาตินี้..........


บทสรุปนี้จะจบลงอย่างไรชาติดใหม่เกิดมาธาราจะยอมยกอโหสิกรรมและถอนคำสาปนั้นไหมฝากติดตามต่อใน
ซีรี่ย์ อสงไขย กาลเวลาแห่งรักนิรันดร์ Ep5 ด้วยนะคับ ขอบคุณทุกการติดตามและคำแนะนำ.....

pearl9845

ขอบคุณครับ

Anavin

แมลง

สุดยอด

supawa

ขอบคุณครับ

Manmun

ขอบคุณครับ

Eakkadoor

ขนลุกอะ เรื่องคำสาปแช่งอะไรแบบนี้อะครับ

เด็กคอ

ขอบคุณครับ

arasi22

ขอบคุณครับ

tazman

วนุกดีครับ

Pptum

ขอบคุณครับ

lieber_dich

ขอบคุณครับ

nuangnut1996

สนุกมากครับ

NRAMADI

ขอบคุณครับ

takeshi

ขอบคุณคับ