***ซีรี่ย์เรื่องนี้เป็นภาคต่อจากมิติแห่งรัก บทรักข้ามกาลเวลา ซึ่งเขียนขึ้นจากจินตนาการเท่านั้น***
เรื่องราวเขียนขึ้นเพื่อความบันเทิง ไม่มีการดร่าม่าน๊าาคับ อ่านเพื่อสนุกผ่อนคลายนะคับ
กาลเวลาที่ผันเปลี่ยนไป ไม่ว่าจะนายเท่าไหร่คำสาปของธาราก็ยังไม่สิ้นสุด ในช่วงปี พศ.2403 ณ เรือนทรงไทยที่อยู่ริมคลอง
ยังมีนหนุ่มน้อยหน้ามนที่ชื่อมนตรา มนตราเป็นลูกชายคนเดียวของท่านปลัดเมืองและคุณหญิงเรือนแก้ว ทั้งคู่มิค่อยได้มาอยู่ร่วมเรือน
ดูแลลูกของตนนักเพราะด้วยภารหน้าที่ทางราชการจึงทำให้มนตราเติบโตมากับพี่เลี้ยง เขาจึงมีความเข้มเเข็งในการใช้ชีวิตได้ดีกว่า
เด็กคนอื่นในรุ่นราวคราวเดียวกัน ปีนี้มนตราก็อายุ 26 ปีเกินวัยเเห่งความเป็นหนุ่มมาพอควร และในวันนี้ท่านปลัดกับคุณหญิงก็กลับ
เรือนมาเยี่ยมเยียนลูกชายอันเป็นที่รักของเขาทั้งคู่
มนตรา... สวัสดีครับคุณพ่อ คุณแม่ วันนี้ไม่มีราชการที่ไหนหรือครับจึงแวะมาหาลูกได้ แล้วซื้ออะไรกันมาครับนี่เยอะเเยะเลย
คุณหญิง... วันนี้พ่อเขาว่างจากงานหนะลุกแม่เลยชวนพ่อเขามาหาลูก
ท่านปลัด... โตขึ้นเป็นหนุ่มหล่อเลยนะลูกพ่อปีนี้ อืออ 26 แล้วหละมั้งเนี่ยเรา
มนตรา... ใช่ครับคุณพ่อ คุณพ่อนี่จำได้แม่นเลยนะครับ
คุณหญิง... พ่อกับแม่มีลูกชายเเค่คนเดียวนี่ลูกจะให้ลืมลูกได้อย่างไร เออนี่วันนี้พ่อกับแม่จะมาเลี้ยงฉลองวันคล้ายวันเกิดย้อนหลังให้ลูกนะ
มนตรา... ถึงว่าสิครับซื้อของมาเยอะเลย ให้มนตราช่วยไหมคับ มีของกินเยอะเชียว
คุณหญิง... ป่ะนั้นเดี๋ยวเราเข้าครัวกัน
มนตรา... ครับคุณแม่ เอ่อขนุนเอาขนมนี้ไปแบ่งๆกันนะ มนตราให้ // โห..ไม่กล้ารับหรอกคับคุณหนู // ไม่เป็นไรมนตราให้ก็คือให้เอาไป
แบ่งๆกัน // ขอบคุณคับคุณหนู
ท่านปลัด... มนตราลูกกูเเลคนในเรือนสบายแบบนี้นี่เองพวกคนในเรือนถึงรักและภัคดีลูกมาก
มนตรา... ลูกคิดว่าเขาคือเครือญาติครับคุณพ่อ เราอยู่ดีมีสุขก็เพราะแรงกายพวกเขาที่ทำให้เรา ถ้าไม่มีพวกเขาลูกคงเหนื่อยแย่555
บ้านหลังไม่ใช่เล็กๆนะครับ
คุณหญิง... ดีแล้วลูกที่คิดแบบนี้ เรารักเขาเขาก็รักเรา ถ้าเราชังเขาเขาก็จะชังเราได้ ปะลูกเข้าครัวกัน ป้าปริกคงรอนานเเล้ว // ครับ
มนตราเป็นคนที่มีความน่ารักสุขุมอ่อนหวานอยู่ในตัวรอยยิ้มที่สดใจดุจดังพระจันทร์คืนเพ็ญจึงทำให้ใครที่ได้เห็นต่างชื่นชอบ
แต่ก็นะ มนตรา 26 แล้วเขายังไม่คิดมีใครเลย ยังใช่ชีวิตแบบหนุ่มโสดสบายๆไปเรื่อยๆ ติ๊ง...ต่อง...เสียงกริ่งหน้าบ้านดังขึ้น ขนุนได้
พาชาย 2 คนเขามาในบ้าน ท่านปลัดครับมีเเขกมาพบท่านครับ
ท่านปลัด... อ้าวท่านผู้การไปไงมาไงครับเนี่ยถึงมาหยุดที่บ้านผมได้ มนตราเอ๊ย มนตรา...เอาน้ำมา่รับแขกหน่อยลูก 2 ที่ // ครับคุณพ่อ
ท่านผู้การ... ได้ข่าวว่าเกลอได้ลาักร้อนมาที่นี้เลยเเวะมาหา นี่พนาลูกชายข้าเอง
พนา... สวัสดีครับท่านปลัด
ท่านปลัด... เฮ้ยพ่อหนุ่มเรียกซะห่างเหิน คนกันเองเรียกอาเฉยๆก็ได้ 555 เป็นไงบ้างท่านผู้การงานช่วงนี้หนักไหมผู้ร้ายชุกกว่ายุงอีก
ท่านผู้กา... อย่างที่เพื่อนว่านั้นเเหละทำคดีวันนึงหลายเรื่อง นี่ก็สบายมาหน่อยเจ้าพนาสอบติดและได้เลื่อนขั้นเป็นผู้กอง เลยมีคน
ช่วยทำสำนวน555 แกลงจะพิมพ์ดีดแต่ละตัวตานี่ชักไม่ไหว
มนตรา... ขอโทษครับที่ให้รอนานน้ำครับ คุณลุงผู้การ มนตราพูดพร้อมยกมือไหว้ท่านผู้การและไหว้พนาซึ่งพนาอายุห่างจากมนตรา
แค่ 2 ปี
ท่านผู้การ... นี่ลูกชายเพื่อหรือ ไม่เจอกันนานโตเป็นหนุ่มขึ้นเยอะเลย
ท่านปลัด... ปีนี้ก็ 26 แล้วหละคับท่านผู้การ // มนตราหลังจากเสิร์ฟน้ำเสร็จก็เข้าครัวช่วยงานคุณหญิงแม่ต่อ
ท่านผู้การ... เอ่อเฮ้ยหน่วยก้านดีนี่หว่าลูกชายเอ็ง ไม่ลองให้สอบเข้างานราชดูหว่ะเพื่อจะรุ่ง
ท่านปลัด... เขาไม่ชอบหนะคับ เคยไปสอบได้อยู่แต่ก็สละสิทธิ์ไป
เเละเเล้วอาหารมื้อเย็นก็เสร็จสิ้นหลังจากที่คุณหญิงกับมนตราจัดโต๊ะอาหารเสร็จก็เชิญทุกคนมาทานข้าวกันที่โตีะอาหาร
พนา... อาหารมื้อนี้น่าทานจังคับคุณอา สงสัยต้องหาโอกาสมาทานบ่อยๆเเล้วหละคับ
คุณหญิง... อร่อยก็ทานเยอะๆเลยนะลูกมื้อนี้ย้อนหลังวันเกิดให้มนตรา
พนา... สุขสันต์วันเกิดย้อนหลังนะคับ มนตรา
มนตรา... ขอบคุณครับพี่ // ทั้งคู่ตอบกับแบบเขินๆ โต๊ะอาหารมื้อนี้เหมือนดูว่าจะกลายเป็นสีชมพูไปเลยทีเดียว
หลังจากนั้นมาพนาก็เเวะเวียนมาหามนตราที่บ้านแทบจะทุกวันก็ว่าได้ เย็นวันนี้ที่บ้านมนตรามีแค่มนตรากับลูกน้อง
เพียงไม่กี่คนที่อยู่บ้าน พนาจึงแวะมาหามนตราอีดเช่นเคย
มนตรา... มาทุกวันไม่เบื่อบ้างหรือคับพี่พนา
พนา... เบื่อไม่ลงอสิคับบ้านนี้กับข้าวอร่อย
มนตรา... อ้าวันนี้จะมาทานข้าวเย็นหรือคับพอดีมนตราอยู่บ้านคนเดียวคุณพ่อคุณเเม่ไม่อยู่เลยไม่ได้ทำไรไว้
พนา... เอ่ออไม่ต้องก็ได้ครับมนตราพี่ทานแบบมนตราก็ได้ครับไม่ต้องทำให้เสียเวลา
มนตรา... เเต่เย็นนี้มนตราทานผลไม้นะครับพี่จักอยู่ท้องหรือ
พนา... เเค่เห็นหน้ามนตราพี่ก็อิ่มแล้วหละ // มนตรายิ้มแบบอายๆที่พนาพูดขึ้น // เอ่อมนตราคับ มนตรายังจำคำๆนี้ได้ไหม
ในเพลาที่เห็นบัวหลวงดอกนี้ให้นึกถึงวันเวลาดีดีที่เราอยู่ด้วยกันนะขอรับเจ้าชายจันทรุ
มนตรา... พนา พี่พนา ท่านก็คือ
พนา... ใช่คับผมพนาราชองครักษ์ที่มีใจมั่นรักต่อเจ้าชายจันทรุเพียงเเค่ผู้เดียว กระหม่อนหาท่านเจอเเล้ว // มนตรารู้สึกดีใจ
และตื้นตันใจสุดๆที่ไม่ว่ากี่ภพกี่ชาติพนาก็ตามหาเขาจนเจอ //พนาถอดเสื้อออกแล้วหันหลังเผยให้เห็นว่าพนามีรอยปานสีแดง
รูปอสุนีบาตฟาดที่กลางหลัง พร้อมกับกริชสุริยะที่วันนี้เขาถือติดมือมาด้วย // มนตราใช่พี่จริงด้วยพี่พนา แล้วพี่รู้ได้อย่างไร
ว่าผมคือเจ้าชายจันทรุ // ก็รอยยิ้มที่ดูสดใจดุจพระจันทร์วันเพ็ญแบบนี้อย่างไรที่ทำให้พี่จำเจ้าได้และมั่นใจว่าเจ้าคือคนที่พี่
ตามหา // พี่พนา มนตราโผเข้ากอดพนาไว้อย่างเเน่นด้วยความรักและความคิดถึงที่เขาทั้งคู่ต่างมีให้กันมาอย่างช้านาน
พนาหยิบเสื้อพร้อมกริชแล้วอุ้มมนตราเข้าไปในห้องนอนของมนตรา พนาถอดเสื้อผ้าของมนตราออกพร้อมกับถอดเสื้อ
ผ้าส่วนที่เหลือของเขา ทั้งคู่ตอนนี้เปลือยเปล่าและพร้อมที่จะเล่นบทรักที่เขาทั้งคู่ต่างก็รอคอย โอ๊ยยยพี่พนาผมเจ็บคับ โอ้วว
พี่ขอโทษคับพี่จะค่อยๆนะคับมนตรา คราฟพี่โอ้ววซีสสส พี่ไม่ไหว้เเล้วคับมนตรา ผมเองก็ไม่ไหวเช่นกันโอ๊ยยยซีววโอ้วววววว
และแล้วทั้งคู่ก็แตกออกพร้อมกัน ทั้งคู่กอดกันจนหลับไปตื่นมาอีกทีก็รุ่งเช้า พนาอุ้มมนตราเข้าห้องน้ำแล้วก็จัดการอาบน้ำ
กันเเละกัน มนตรายังเจ็บอยู่จึงก้มลงไปอมให้พนาแทน พนาเสียวมากในลีลาการอมของมนตรา โอ้ววโอ้ววว และพนาก็แตก
ใส่ปากของมนตรา ถือเป็นอาหารมื้อเเรกของเช้าวันใหม่ที่พนาป้อนมนตรา
เช้าวันนี้เป็นเช้าวันหยุดทั้งคู่จึงพากันไปเที่ยวในที่ต่างๆ ทั้งคู่เลือกมาเที่ยวโบราณสถานกรุงเก่าหลังจากไหว้พระทำบุญ
กันเสร็จ ผู้คนที่เห็นก็ต่างชมว่าคู่นี้ช่างน่ารักกันเสียจริงๆ มนตรารอยยิ้มอันมีเสน่ห์จึงทำให้หลายคนต่างพากันชม และเเล้ว
เวลาเเห่งความสุขมันก้สั้นลง เมื่อธาราแรงรักแรงเเค้นและเป็นคนที่หมายปองพนาอยู่มาเห็นทั้งคู่ที่เดินบนปราสาทเก่า
ธารา... พนา...คุณหายไปไหนมาทำไมพักนี้ผมไม่เจอคุณที่โรงพัก
พนา... ธาราคุรมาที่นี่ได้อย่างไร
ธารา... ก้ผมสะกดรอยตามคุณมาไงตั้งแต่บ้านท่านปลัด นี่เหรอลูกชายท่านปลัดหน้าตาก็ดี ไม่มีปัญญาเองหรือไงถึงต้องมาโฉบ
ของชาวบ้านเขาหน้าด้านๆแบบนี้
มนตรา... ขอโทษนะคับคุณ ทีหลังกรุณาทำป้ายเเขวนคอไว้นะคับว่านี่เเฟนคุณผมจะได้รู้ หรือไม่ก็เหลี่ยมทองห้อยคอไว้คับ
ธารา... ปากดีนักนะเเก // ธาราง้างมือขึ้นหมายจะตบมนตรา
พนา... หยุดนะธารา ผมกับคุณเราไม่ได้เป็นอะไรกัน มีแต่คุณที่คิดไปเองทุกอย่าง
ธารา... โดนมนต์อะไรอีนี่มันเข้าหละฮะพนา เมื่อเดือนก่อนคุณบอกอยากให้ผมทำกับคุณทุกคืนทุกคืน นี่มนตราจืดๆอย่างเเก
พนาเขากินไม่นานหรอกจ่ะ 5555
มนตรา... เหรอคับแต่ว่า....เมื่อคืนพนาเลือดซิบตรงเส้นเหมือนกันนะคับ ถ้าเขาได้คุณก่อนความบริสุทธิ์เขาคงไม่มาขาด
ที่ผมหรอก สมเพศคุณนะที่ได้เเค่มโนฮึฮึแกงกระหรี่แบบคุณเนี่ยมันกินบ่อยๆก็คงเบื่อโดยเฉพาะแกงกระหรี่ใส่ความมโน
ธารา... ปากดีนักนะเเก // ธาราง้างมือขึ้นหมายจะตบมนตราอีกรอบ มนตราจับข้อมือไว้ทัน ฉันยอมแกมาหลายภพหลายชาติ
แล้วนะธารา ฉันอโหสิกรรมให้นายทุกภพทุกชาติ แต่สันดารนายนี่มันไม่ได้รับอนิสงค์แรงบุญอะไรบ้างเลยหรือไง พูดจบมนตรา
ก็พลักธาราออก
พนา... ผมว่าเรากลับกันเถอะคับมนตรา เดี๋ยวผมไปส่ง // ได้คับพี่ผมก็ชักไม่สนุกกับการท่องเที่ยวละ
ธารา... แกสองคนจะไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น ถ้าฉันไม่ได้ก็ไม่มีใครหน้าไหนได้ไปทั้งนั้น ธาราพูดพร้อมยกปืนขึ้นจ่อที่มนตรา
พนา... คุณจะทำบ้าอะไรธาราวางปืนลง // พนาฉันด้อยกว่ามันตรงไหน ฉันมีเหนือกว่ามันทุกอย่างทำไมคุณถึงไม่เลือกผมบ้าง
พนา... ผมเคยบอกคุณแล้วไงว่าคนที่ผมรักมีเพียงมนตราเท่านั้น ถ้าคุณอยากได้ผมให้ได้เเค่ตัวแต่ใจของผมยังไงก็ให้แค่มนตรา
เพียงคนเดียว พนาพูดพร้อมยื่ยบังตัวมนตราไว้
ธารา... 55555ฉันว่าเเล้วจะเกิดกี่ชาติคุณก็พูดคำนี้ออกมารักมันมากใช่ไหม ดีนั้นแกสองคนอย่าได้ครองรักกันต่อไปเลย
ธาราลั่นไกรปืนมนตราพลิกตัวรับกระสุนนั้นแทนพนา สุนปืนที่ยิงเข้าทางด้านหลังซ้ายตรงกับหัวใจ พนาสิ้นใจลงในทันที
พนา... มนตรา มนตรา คุณทำแบบนี้ทำไมคุณมารับกระสุนปืนทำไมมนตรา มนตรา พนาร้องไห้ฟูมฟายพร้อมกับทรุดลง
กอดร้างมนตราไว้แน่น จิตของมนตราอโหสิกรรมให้ธาราทุกอย่างและหวังว่าธาราจะยอมอโหสิกรรมให้เขากับพนาบ้าง
ธารา... คุณลืมหรือไงพนาว่าฉันคนเดียวเท่านั้นที่จะฆ่ามนตรา ตอนนี้ก็ไม่มีมนตราอีกต่อไปแล้ว พนาคุณรักผมบ้างเถอะนะ
พนา... ผมบอกคุณแล้วไงว่าคนที่ผทรักได้มีแค่คนเดียวเท่านั้นคือมนตรา // พนาพูดพร้อมปักกริชลงที่อกด้านซ้ายเข้าที่หัวใจ
// ถ้าคุณอยากได้ก็มาเอาไปแต่ร่าง ส่วนวิญญาณ ความรัก และจิตใจมนตราเท่านั้นที่ได้ครอบครอง พนาพูดประโยคสุดท้าย
ก่อที่จะสิ้นใจตายตามมนตราไป ตำรวจมาถึงที่เกิดเหตุ ธาราถูกจับกุมตัวไว้ในห้องขัง โดยที่พ่อของเขาจะขอประกันตัวเเละสู้คดี
ในห้องขังตอนนี้ธาราเหมือนหุ่นไล่กา // ธาราลูกธารา พ่อของธาราเรียกธาราเพื่อที่จะคุย ทำไมลูกทำแบบนี้หละลูก ลูกยอม
ละกรรมละอโหสิได้ไหมลูก อโหสิให้เขาไปนะลูก ตอนนี้ทั้งท่านปลัดและท่านผู้การเขายอมความไม่เอาเรื่องให้เป็นไปตามกฎหมาย
ธารา... อโหสิกรม ไม่ไม่ผมไม่อโหสิกรรมถ้าผมอโหสิกรรมเขาสองคนก็จะมีความสุข ไม่ได้ผมต้องตามไปขัดขวาง ธาราดูกระวน
กระวาย // ธารา ธารา ใจเย็นลูกธารา // ธาราไม่ฟังเสียงใครเขาพูดอย่างเดียวว่า ไม่ไม่ ไม่อโหสิกรรม ฉันต้องไปขัดขวางแก
สองคนจนกว่าจะสิ้นอสงไขย และสิ่งที่ทุกคนไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น ธารามีอาการคุ้มคลั้งและวิ่งไปเอาหัวชนพนังห้องขังอย่างแรงจน
ธารา....คอหักตาย พร้อมกับความแค้นที่เขาจะตามล้างและอาฆาต 2 คนนั้นในชาติต่อไป..............จบซีรี่ย์........
ซีรี่ย์อสงไขย กาลเวลาแห่งรักนิรันดร์ ขอจบลงเพียงเท่านี้นะคับ
เรื่องราวของพนา มนตรา และธารา ติดตามต่อภาคสุดท้ายของเขาทั้ง 3 ได้ใน
ซีรี่ย์มังกรเหนือมังกรตอนที่ 7 วันวานที่หวานชื่น วันนี้ที่รอคอย Ep.5.3 ในบทของ เสือ ดิว และเเจ็ค นะคับ
ขอขอบคุณทุกการติดตาม คำแนะนำ และกำลังใจนะคับ ไม่สนุกอย่าด่าแรงน๊าาา ซีสๆเสียวๆมาหลายเรื่องละ
|