แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย โดโด้ เมื่อ 2020-10-10 02:17
โดยปกติผมเวลาอยู่กะแก๊งค์เพื่อนๆที่โรงเรียนนั้นก็จะตามภาษาผู้ชายคือ คุยเล่นแซวคนโน้นคนนี้ไปทั่วบางครั้งมีแซวเหล่าอาจาร์ยซึ่งท่านก็ไม่ว่าแต่ขอให้แซวแบบให้รู้ว่าควรหรือไม่ในขณะที่พวกผมกำลังนั่งกินมาม่ากะเพื่อนๆที่ม้าหินข้างๆสนามอยู่ๆก็มีลูกบอลลอยมาโดนมาม่าที่พวกผมกำลังกินมาม่าบนโต๊ะนั้นหกจนเลอะกันทุกคนซึ่งทุกคนต่างหันมองว่าใครมันเป็นคนทำและแล้วก็มีน้องคนหนึ่งเดินมาที่กลุ่มพวกผม
"เอ่อพี่ครับผมขอบอลคืนได้ไหมครับ" "ไม่ให้ดูน้องทำพวกพี่สิเลอะหมดแล้วนิแล้วจะมาขอบอลคืนไม่ให้" "ผมขอโทษครับคราวหน้าผมจะระวังแต่ขอบอลผมคืนน่ะครับ" "ได้แต่พวกพี่มีข้อแลกเปลี่ยน" "อะไรหรอครับจะให้ผมทำอะไร" "น้องต้องไปซื้อมาม่ามาให้พวกพี่ทั้ง4คนดูด้วยน่ะว่าถ้วยที่หกไปมีรสอะไรมั่ง" "พี่ครับผมไม่มีตังค์จะกลับบ้านสิครับ" "งั้นเอางี้ถอดเสื้อข้างในของน้องมาเช็ดโต๊ะซ่ะล่ะเก็บมาม่าไปทิ้งไม่แดรกแม่งล่ะ" "แต่..." "ไม่มีแต่อยากโดนหรอห่ะ" ผมเลยตบหัวน้องเขาไป1ที "ครับๆผมจะทำเพื่อเป็นการไถ่โทษ" "ดีมากล่ะห้ามไปฟ้องครูล่ะไม่งั้นเจอหนักกว่านี้"
ซึ่งน้องมันก็ยอมทำที่พวกผมสั่งและจากนั้นพวกผมก็เดินไปแบบซ่ะใจๆแต่ความรู้สึกของน้องเขาคงไม่สนุกซึ่งพอขึ้นห้องครูประจำชั้นก็ถามพวกผมเรื่องที่ผมนั้นไปแกล้งน้องพวกผมก็บอกไปแบบแก้ตัวให้ตัวเองดูดีจนอาจาร์ยนั้นเชื่อล่ะไม่ทำโทษเพราะเห็นว่าเปนเรื่องเข้าใจผิดแต่ผมไม่รู้ว่าหายนะกำลังจะมาเยื่อนเมื่อผมไปเรียนวิชาคอมอาจาร์ยยังไม่มาเลยนั่งเล่นเฟสล่ะไปเจอรูปน้องคนที่ผมแกล้งถ่ายคู่กับติมให้แคปชั่นว่า "พี่ชายของผมนั้นเก่งที่สุด" ซึ่งตอนนั้นผมเลยเข้าไปส่องในเฟสติมซึ่งปรากฎว่าน้องคนที่ผมแกล้งเป็นน้องชายของติมซึ่งชิปหายแล้วไงเพราะตอนที่เจอติมแรกๆติมเขาเล่าให้ผมฟังว่าเขาเป็นคนไม่ยอมคนโดยเฉพาะคนที่แกล้งให้น้องชายเขาต้องร้องไห้ซึ่งผมทักไปหาติมว่าวันนี้เลิกเรียนแล้ววิ่งรถไหมติมบอกผมว่าเลิกแล้วกำลังไปรับน้องกลับที่โรงเรียนซึ่งชิปหายสิครับผมนั้นเป็นคนออกคำสั่งให้น้องเขาทำด้วยซึ่งผมต้องหาทางชิงหนีก่อนแต่โชคดีที่ผมนั้นเลิก4โมงครึ่งเลยรอดแต่ไม่ครับติมนั้นยืนรอพร้อมกับน้องของเขาที่กำลังพูดล่ะชี้มาที่ผมเลยขึ้นรถเพื่อนเพื่อหนีแต่ปรากฎว่ารถมินิบัสของติมนั้นขับตามหลังผมมาและเมื่อแซงรถติมจึงเบรคกะทันหันซึ่งติมกะน้องเขาก็ลงมาไอเพื่อนผมมันก็เปิดประตูล่ะถีบผมลงจากรถล่ะถอยหนีไปซึ่งตรงหน้าผมนั้นมีทั้งติมและน้องเขาก็ชี้มาที่ผมและฟ้องติมว่า
"พี่ติมคนนี้แหละที่บังคับผมให้ทำ" "อ้าวพี่ชายทำไมทำกะน้องผมแบบนี้ล่ะครับผมเคยเล่าให้ฟังแล้วนิว่าผมเป็นคนยังไง" "พี่ติมรู้จักพี่คนนี้หรอ" "ใช่รู้จักดีเลยล่ะพี่คนนี้ใช่ไหมที่แกล้งเอ็งอ่ะ" "ใช่พี่ติมรุ่นพี่คนนี้แหละหัวโจกเลย" "แบบนี้มันต้องสั่งสอนซักหน่อยจะได้รู้ว่ารังแกน้องชายของผมมันจะเป็นอย่างไรล่ะจะไปไหนครับนิเห็นรีบ" "จะรีบกลับบ้านน่ะพอดีมีการบ้านเรื่องน้องติมพี่ขอโทษพี่ไม่รู้จริงๆ" "อ่า จะกลับบ้านงั้นรึผมไปส่งเอาไหมผมเคยบอกพี่แล้วไงเจอผมอ่ะผมไม่คิดตังค์" "ไม่เป็นไรพี่กะว่าจะไปทำที่บ้านเพื่อนพี่ไปสายอื่น" "คิดจะหนีหรอผมบอกก่อนน่ะพี่พี่ติมอ่ะเวลาโกรธอ่ะโคตรน่ากลัว" "รู้แบบนี้แล้วยังจะกล้าคิดหนีอีกหรือเปล่าครับคุณพี่สุรวุฒิไม่สิพี่จา" "รู้จักชื่อพี่ได้ไงพี่ไม่เคยบอกติมเลย" "อย่าลืมสิว่าผมมีน้องอยู่โรงเรียนเดียวกะพี่ผมเลยให้เขาสืบชื่อพี่เอาล่ะไปกันดีกว่า ฟิวส์เดี๋ยวเอ็งทำหน้าที่แทนกูด้วยน่ะกูมีเรื่องต้องเคลียกะพี่เขา" "จัดไปพี่ชายขอหนักเขาทำผมอับอาย"
ติมนั้นยืนมือมาจับแขนผมลุกจากพื้นล่ะพาเดินไปที่มอไซค์ที่เขาจอดเอาไว้ซึ่งเขาให้ผมนั้นขับไปที่บ้านผมระหว่างทางติมก็บอกให้ผมเลี้ยวเข้าซอยหนึ่งล่ะให้ผมขับตรงไปซึ่งทางตรงหน้าคือโรงแรมม่านรูดผมนั้นอึ้งและกำลังจะหันรถกลับแต่ติมนั้นขู่ผมว่าถ้าผมไม่เข้าเขาจะซัดผมจึงต้องยอมพอถึงติมก็ขอห้องและจ่ายตังค์ให้กับพนักงานและติมบอกให้ผมขับไปจอดที่ลึกๆเมื่อจอดรถติมก็รูดม่านและไขกุญแจเข้าห้องพร้อมที่จะเชื่อดผม
"เอาล่ะพี่ชายจำที่ผมเคยบอกเมื่อตอนนั้นได้ไหมว่า ผมอยากลองเย็ดพี่อ่ะ" "ทำไมกล้าหรอติมอ่ะเดี๋ยวคงให้ชักว่าวอีกโด่วเด็กม.4ก็เงี๊ยะ" "อยากลองดีใช่ไหมได้ในเมื่อแกล้งน้องชายผมเตรียมตัวได้เลยพี่ชายถอดเสื้อผ้ารอผมเลย" "ถ้าพี่ไม่ทำล่ะ"ทันไดติมก็หยิบคัตเตอร์ที่แอบไว้ในกระเป๋ามา "ก็ลองสิครับถ้าอยากได้แผลบนใบหน้าอันหล่อเหลาของพี่" "เห้ยๆใจเย็นๆบอกกันดีๆก็ได้" "ดีมากพี่ชายพูดง่ายแบบนี้ค่อยดี"
และติมกับผมก็แก้ผ้าออกทั้งคู่ล่ะติมจับผมนอนพร้อมกับพูดกับผมว่า "พี่ชายผมขอล่ะผมอดใจไม่ไหวล่ะอยากลองมาตั้งแต่เจอกันล่ะ" ติมค่อยเอามือมาลูบที่ใบหน้าพรางพูดไปด้วยว่า "หน้าเนียนน่ากินสุดๆ" พูดไม่ขาดคำติมเอาปากมากะกบกะปากของผมก็ตอบรับอย่างอ่อนโยนซึ่งยิ่งได้ใจติมค่อยๆลดระดับมาดูดที่นมผมควยติมนั้นก็ถูไถ่กะควยผมไปมาจนผมนั้นเสียวและติมก็จับควยผมนั้นดูดล่ะจับถกหนังหุ่มควยผมล่ะเลียตั้งแต่โคนยันปลาย "ซี๊ดดดติมเสียวโว๊ย" ติมเงยหน้ามายิ้มให้กับผมล่ะก้มลงไปเลียพวงไข่ผมต่อติมจับขาผมล่ะเอานิ้วป้ายน้ำลายและค่อยๆสอดเข้าไปที่ล่ะนิดๆ "ซี๊ดดดเชี่ยเสียวโว๊ยแม่งดูดโคตรเก่งเลย" "หึแค่นี้แค่น้ำจิ้มความสนุกต่อไปนี้" "จะทำไรกูไอติม" "เอาน่าอยู่เฉยๆถ้าไม่อยากเจ็บตัว"
และติมเดินไปหยิบไข่สั่นพร้อมรีโมดมาสอดเข้าไปล่ะเปิดสวิตซ์ซึ่งติมค่อยๆปรับระดับความเสียวที่ละนิดๆติมปรับไว้ที่ระดับเสียวกลางๆล่ะไปหยิบเครื่องหมุนมาจ่อที่ควยผมร้องสั่นห้องจนติมต้องเอามือมาปิดปากไว้ติมเอาเครื่องหมุนจ่อที่ปลายควยอยู่หลายครั้งจนน้ำตาผมเริ่มไหลออกมาซึ่งไม่เคยโดนอะไรแบบนี้ตอนที่แม็คเอาผมยังไม่ทรมานเท่านี้ติมยังคงจ่อควยผมไม่หยุดล่ะเอื้มมือมาเขี่ยหัวนมผมทั้ง2จนผมร้องไห้ออกมาเหมือนกรรมตามทันผมที่ผมไปรังแกน้องของติมเลยมาเอาคืนเมื่อติมเห็นผมร้องไห้เลยหยุดเอาไข่สั่นออกและหยุดจี้ควยผมติมบอกให้ผมนั้นเตรียมตัวได้เลยเพราะติมนั้นจะเอาจริงแล้วติมฉีกถุงล่ะสวมเข้าไปที่ควยพร้อมค่อยๆสอดเย็ดผมแบบเบาๆเพราะติมปกติเอาแต่หญิงกะผู้ชายติมยังไม่เคยเลยค่อยๆเบาๆล่ะค่อยๆเปลี่ยนความเร็วจากช้าเป็นปานกลางเหมือนเข้าเกียร์รถ "ซี๊ดดเสียวควยชิปหายเลยเป็นไงล่ะแกล้งน้องผมดีนักต้องเจอแบบนี้อยากลองมาตั้งแต่คืนนั้นล่ะ" "เจ็บสิดีจะได้รู้ว่าที่หลังแกล้งน้องผมมันจะเป็นไง" "กูเจ็บจริงโว๊ยเบาหน่อยขอล่ะ" "ไม่ในเมื่อแกล้งฟิวส์ก็เหมือนทำร้ายจิตใจผม" "พี่ขอโทษพี่จะไม่แกล้งฟิวส์อีก" "ดีแต่ยังไงคราวนี้พี่ก็ต้องเสร็จผมเพราะผมอยากลองกับพี่เพราะพี่เป็นคนขอเอง" ติมนั้นเพิ่มความเร็วเย็ดผมล่ะซอยเข้าไม่หยั่งอย่างกับเอาบ่อยผมนั้นได้แต่ก้มหน้ารับชะตากรรมพร้อมแอบร้องไห้แอบเงียบเพราะติมนั้นไม่ยอมเบาผมบอกให้เบาแต่ติมไม่เบาให้ยังซอยเร็วและเมื่อผมใกล้แตกรีบเอามือชักจนน้ำแตกออกมาเต็มเตียง "ซี๊ดดดโอ๊ยยยยแตกแล้วอ๊ากสสส" ติมเมื่อรู้ว่าผมนั้นแตกรีบถอดถุงออกและเย็ดผมต่อไปเรื่อยๆนี้หรือเด็กม.4เอาเก่งอย่างกับพระเอกหนังAV "อ๊าสสสติมพี่เสียวจะแตก็แตกเลย" ติมรีบกระหน่ำซอยเย็ดแบบรั่วๆจนติมนั้นรีบถอดควยล่ะมาจ่อตรงหน้าผม "ซี๊ดดดดโอ๊ยยยพี่แตกแล้วออกแล้วโอ๊ยยยยยย" น้ำว่าวติมนั้นพุ่งออกมาเยอะกว่าคราวที่ชักว่าวอีกราวกับท่อประปาแตกและเมื่อเสร็จติมหยิบผ้าเช็ดหน้ามาเช็ดหน้าผมที่เปื้อนไปด้วยน้ำติมมองหน้าผมด้วยความสะใจและหยิบเสื้อผ้าไปอาบน้ำในขณะที่ผมหมดแรงอยู่บนเตียงผมนั้นแอบร้องไห้ที่ผิดเองที่ไม่รู้ว่าคนที่แกล้งนั้นจะเป็นน้องติมและได้รู้ว่าเวลาติมโกรธนั้นไม่เคยสนใจจนกระทั่งติมไปส่งผมที่บ้านระหว่างทางผมก็ไม่พูดอะไรกับติมได้แค่ยิ้มเวลาผ่านไป3เดือนผมได้มอไซค์ผมกลับคืนเลยขี่ไปมหาลัยบ่อยเลยไม่ได้ใช้บริการรถเมล์อีกมีอยู่วันหนึ่งในระหว่างที่ผมกำลังกินมาม่าอยู่คนเดียวที่ศาลาหลังสหกรณ์น้องฟิวส์น้องชายของติมเข้ามาคุยกับผมว่า "พี่ติมนั้นบ่นหาแต่ผมว่าทำไมผมไม่เจอผมที่ป้ายอีก" ผมเลยเล่าทุอย่างที่ผมโดนไปคราวนั้นฟิวส์เขาก็รับรู้แต่เขาก็ไม่ได้อะไรกับผมพอตกเย็นมอไซค์อีน้องเวรดันมายืมไปอีกทำให้ผมต้องไปรอรถเมล์อีกตามเคยผลปรากฎว่าJACKPORTแตกเจอรถติมซึ่งตอนแรกผมไม่ได้โบกแต่มองข้างหลังเห็นฟิวส์นั้นยืนอยู่พอขึ้นไปผมก็หยิบหูฟังมาฟังเพลงโดยที่ไม่สนใจติมแต่ผมเห็นและว่าฟิวส์นั้นเหมือนจะพูดในสิ่งที่ผมเล่าเมื่อกลางวันเมื่อผู้โดยสารลงหมดเหลือผมคนเดียวที่ต้องลงสุดสายติมนั้นก็เดินเข้ามาคุยกับผม "งอลหรอห่ะพี่ไม่พูดไม่จาเอาแต่ฟังเพลงไม่มองหน้าผมเลย" "เปล่าไม่มีไรแค่เครียดอะไรนิดหน่อย" "จริงป่าวเห็นเงียบๆตั้งแต่ขึ้นมาล่ะโกรธหรือเป็นอะไรก็บอกมาตรงๆ" "ช่างมันเถอะไม่ใช่เรื่องที่ติมต้องรู้" "ผมรู้ล่ะเรื่องที่ผมแก้แค้นแทนฟิวส์ใช่ไหมล่ะผมขอโทษผมทำเกินไปหน่อย" "ช่างๆไปเก็บตังค์ต่อเถอะยิ่งเครียดๆอยู่" "ไปแน่แต่พี่ต้องหายงอลผมก่อนไม่งั้นผมไม่ให้พี่ลงอ่ะเอาดิ" "ไม่ให้ลงก็โทรแจ้งขนส่งอ่ะเอาดิ" "เห้ยพี่ผมขอโทษไปแล้วจะเอาอะไรอีกอ่ะ" "อ่ะพี่ผมไหว้ล่ะและขอโทษที่ผมทำกะพี่เกินไปหน่อย" "แบบนี้สิะพี่ชายล่ะอีกอย่างอย่าให้ผมรู้หรือให้ฟิวส์มาฟ้องว่าพี่แกล้งน้องผมไม่งั้นคราวนี้ผมไม่ปราณีพี่แน่ๆ" "เออไม่ทำล่ะเรื่องไรจะทำ" "รีบกลับบ้านไหม" "ทำไมจะพาไปไหนอีก" "จะพาไปเลี้ยงชาบูเป็นการไถ่โทษที่ครั้งนั้นผมทำรุ่นแรงไป ไปเห่อะน่ะพี่น่ะๆ" "เออๆไปก็ไป" "เยส!!พี่หายงอลผมแล้วเย้" "เออ ล่ะถ้าฟิวส์มันมาฟ้องพี่แกล้งช่วยถามด้วยว่าใช่เรื่องจริงไหม" "ได้ผมจะถามความจริงก่อนถ้าเหตุผลฟังแล้วโอเคอนุโลมแต่ถ้าเหตุผลไร้สาระเตรียมใจไว้เถอะ" นั้นแหละครับหลังจากผมโดนติมเขากระหน่ำแก้แค้นไปผมไม่กล้าแต๊ะต้องน้องฟิวส์อีกแต่ฟิวส์เขาก็ไม่ได้หยิ่งหรืออะไรกับผมเวลาผมพักล่ะนั่งอ่านหนังสือหรือทำการบ้านที่สนามฟิวส์ก็จะเข้ามาคุยเล่นบางครั้งผมหยอกเขาแบบไม่แรงเขาก้อไม่แถมยังขี้เล่นชวนผมเล่นบอลกะเขาอีกผมนี้เข็ดเลยเจอพี่ชายของฟิวส์แก้แค้นไป |