แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย NewNight69 เมื่อ 2020-11-17 23:08
“ไอ้ดินไอ้ดิน ไอ้ดิน ไอ้ดินโว๊ยยย !!!” เสียงดอนตะโกนเรียกดินที่กำลังเหม่อลอยอยู่ในครัว “คะคะ ครับพ่อ” ดินที่เพิ่งฟื้นจากภวังค์จากการที่เขาคิดอะไรเพลิน ๆอยู่นั้นขานรับดอนอย่างลุกลน “นี่มึงไม่ได้ยินกูเรียกเลยรึไง??? กูเรียกจนคอกูจะแตกอยู่แล้วเนี่ย” ดอนถามด้วยอารมณ์ฉุนเฉียวเล็กน้อย “แล้วนี่มึงทำอะไรกินกลิ่นหอมไปจนถึงหน้าบ้าน” ดอนถามดินขึ้นอีกครั้ง “ดินกะว่าจะนึ่งปูกินกับน้ำจิ้มซีฟู้ด จะทำกุ้งทอดพริกเกลือ กับ ซุปมันปูหัวกุ้งครับพ่อ” ดินที่คืนสติสัมปชัญญะมาได้เกือบเต็มที่แล้วได้ตอบในคำถามที่ดอนไต่ถาม “เออๆๆ กูว่ากูจะขึ้นไปงีบสักงีบนึงก่อน ช่วงเย็น ๆ มึงก็ค่อยขึ้นไปปลุกกูมากินข้าวก็แล้วกัน”ดอนบอกดินพลางถอดเสื้อผ้าตัวเก่งที่เขาได้สวมใส่ในวันนี้ออกต่อหน้าต่อตาของดินเผยให้เห็นร่างหนาแน่นที่แน่นหนาไปด้วยมัดกล้ามของดอน และ กางเกงในสีขาวหม่นตัวนั้นที่วันทั้งวันนี้ดินตามหาอยู่
ขณะนี้ดินได้เห็นรูปร่างของดอนอีกครั้งรูปร่างดอนช่างดีเหลือเกิน แม้จะไม่ได้ใหญ่โตเหมือนเช่นเหล่านักกล้ามนักเพาะกาย แต่เป็นรูปร่างของคนที่ทำงานหนักมาตลอดทั้งชีวิตผนวกบวกกับอาหารการกินที่กินดี อยู่ดี มีความสุข จึงเป็นพละปัจจัยที่สงผลให้รูปร่างของดอนดีอย่างนี้และ ดุ้นควยลำเขื่องดำเมี่ยมนั้นของดอน แม้ในตอนนี้จะสงบนิ่งห้อยโตเตงอยู่นั้นแต่ก็ไม่ได้ทำให้ความทะมึนตึงได้ลดน้อยถอยลงเลยแม้แต่นิด ขณะที่ดอนทิ้งเสื้อผ้ากางเกงในสีขาวหม่นและถุงเท้าของเขาเอาไว้ที่ห้องโถงแล้วเดินขึ้นไปยังห้องนอนของเขาเองโดยสภาพที่เปลือยเปล่า
“ไอ้ดินนี่มึงคิดเหี้ยอะไรของมึงอยู่วะเนี่ย ???” ดินสบถตามตนเองแล้วก้มลงมองที่เป้ากางเกงบ๊อกเซอร์ที่ตอนนี้มีคราบน้ำเงี่ยนที่เลอะเป็นดวงอยู่ถึงแม้ว่าควยดุ้นน้อยของเขาจะเริ่มหดกลับสู่สภาพเดิม
เหตุการณ์เมื่อสักครู่ใหญ่ๆ ที่ผ่านมานั้น ดินเองได้คิดเพ้อจากความหงี่เงี่ยนเสี้ยนสี่ของเขาอย่างฟุ้งซ่านความคิดเพ้อของดินนั้น คงกลั่นกรองมาจากจิตใต้สำนึกของเขาที่เขาเองต้องการที่จะถูกดอนกระทำดังกล่าวจึงละเมอเพ้อฝันจินตนาการไปไกลจนเกินที่จะยับยั้งหรือควบคุมมันได้ มิหนำซ้ำดินเองยิ่งแต่เงี่ยนง่านที่ไม่เคยจางหายตั้งแต่เช้าจนถึงบัดนี้ส่วนดอนเองก็ไม่รู้คิดอะไรอยู่ของเขาที่แก้ผ้าโชว์ดินไปอย่างนั้น
..............................
ดอนเมื่อขับรถออกจากบ้านไปแล้วพลางคิดถึงแต่เรื่องเมื่อวานที่ดอนเองได้กลับเข้าบ้านมาเพื่อมาเอากระเป๋าสตางค์เพราะตนเองลืมกระเป๋าสตางค์ก่อนที่จะเอาปูดำและปูนิ่งไปขายให้กับพี่ทิพย์ที่ภัตตาคารอาหารทะเลชื่อดังของจังหวัดแม่เมื่อกลับมาถึงดอนกลับได้ยินเสียงของดินที่กำลังร้องครวญครางหาชื่อของเขาจากที่ดอนได้แอบฟังอยู่ที่ประตูห้องนอนของเขานั้น คิดได้เพียงอย่างเดียวเลยนั่นก็คือ ดินกำลังดอมดมกางเกงในสีขาวหม่นของเขาที่ถอดทิ้งอยู่ในตะกร้าผ้าเป็นแน่ดอนเองเมื่อได้ยินอย่างนั้นแล้ว ควยดุ้นเขื่องดำเมี่ยมของดอนก็ผงาดง้ำค้ำกางเกงขึ้นมาอย่างยากที่จะต้านทานและ ในวันนี้ ดอนเองก็ได้สวมใส่กางเกงในสีขาวหม่นตัวนั้นของเขาที่เขาเองใส่เมื่อวานใส่ในวันนี้อีกวันหนึ่งโดยที่เขาเองคิดแต่เพียงว่า “อะไรที่ไอ้ดินมันชอบ กูก็จะสนองให้มัน”แต่เพียงเท่านั้น ยิ่งดอนคิด ควยดุ้นเขื่องดำเมี่ยมของเขาก็ยิ่งหยาดเยิ้มไปด้วยน้ำเงี่ยนที่กำลังไหลล้นออกมาจากรูควยมากเท่านั้นตอนนี้ดอนเองมีเกียร์อยู่สองตำแหน่ง ตำแหน่งแรกคือข้างกายของเขา ส่วนอีกตำแหน่งอยู่ที่แก่นกลางกายของเขาดอนเองแทบไม่มีกระจิตกระใจขับรถ แต่ด้วยภาระหน้าที่ที่ต้องไปดูสวนปาล์มและสวนยางพาราของเขาเองดอนกลั้นใจขับรถไปจนถึงสวนจนได้ แม้ระยะทางจะห่างไกลถึงเกือบร้อยกิโลเมตรแต่ตั้งแต่เริ่มเปิดประตูรถจนมาถึงสวนควยดุ้นเขื่องของดอนเองไม่มีทีท่าที่จะสงบลงเลยแม้แต่น้อย
“นี่ไอ้ดินมันคิดอะไรกับกูกันแน่วะ??? แล้วถ้ามันคิดอะไรกับมึงขึ้นมาจริง ๆ มันจะเป็นยังไง ???” ดอนคิดถามในสิ่งที่เขาสงสัยอยู่ในใจพลางหยิบมีดพร้าและถังเก็บขี้ยางเข้าไปในสวน “เหี้ย!!!มึงมันเหี้ย นั่นลูกของมึงนะไอ้สัส มึงจะคิดอับปรีย์กับมันไม่ได้” “ทำไมมึงจะคิดไม่ได้ก็ในเมื่อเมียมึงไม่สามารถให้ในสิ่งที่มึงต้องการได้ตั้งแต่เมียมึงท้องเจ้าก้อนหิน” ดอนเองได้แต่เถียงกันอยู่ภายในห้วงของจิตใจระหว่างความต้องการ กับ ศีลธรรม
วันนี้เป็นวันหนึ่งที่อากาศร้อนอบอ้าวเป็นอย่างมากด้วยพายุที่กำลังจะเข้า ทำให้สภาพอากาศร้อนขึ้นมาเป็นอย่างมาก ทำให้ดอนเองต้องถอดเสื้อตัวเก่งของเขาออกแล้วทำงานกลางแจ้งโดยที่มีเพียงผ้าโพกหัวคลุมกันแดดเอาไว้แต่เพียงเท่านั้นด้วยความที่อากาศร้อนอบอ้าวทำให้เหงื่อกาฬของดอนนั้นได้ไหลย้อยจากบนสู่ล่างตอนนี้นั้นปราการชั้นในสุดของดอนมีเพียงกางเกงในสีขาวหม่นที่มีกางเกงยีนส์ชั้นนอกปกคลุมเอาไว้แต่เพียงเท่านั้นทำให้ตอนนี้ กางเกงในสีขาวหม่นตัวนั้นไม่ต่างอะไรจากเขื่อนที่รองรับน้ำเหงื่อที่ไหลบ่าจากบนสู่ล่างเลยขนรักแร้ของดอนในตอนนี้ก็ไม่ต่างอะไรจากป่าไม้ที่ถูกฝนตกลงมาทำให้ป่าไม้นั้นชุ่มฉ่ำไปด้วยน้ำฝนส่งกลิ่นสาบแห่งความเป็นชายฉกรรจ์ และ ส่งกลิ่นอับผสมโคโลญจน์โชยออกมาอยู่อย่างเป็นระยะๆ
อย่างที่ล่วงรู้กันเป็นอย่างดีแล้วว่าดอนเองนั้นได้ห่างหายจากการเสพเมถุนมาเป็นระยะเวลานานมากแล้ว แต่ด้วยดินผู้เป็นลูกมาปลุกสัญชาตญาณดิบของตัวดอนออกมาจากการที่ดอนได้สอนดินชักว่าวนั้น มันทำให้ดอนเองจากที่ไฟกามที่เริ่มจะมอดดับลงไปนั้นได้คุกรุ่นขึ้นมาจนแทบจะโชติช่วงชัชวาลเพียงชั่วข้ามคืน
“หอมทำไมกลิ่นตัวกูถึงได้หอมขนาดนี้นะ ???” ดอนได้แต่ทอดถามตนจากกลิ่นกายของเขาที่โชยเข้าจมูก
จากกลิ่นกายของดอนที่กำลังระอุโชยขึ้นมาอยู่อย่างเป็นระยะๆ นั้นมันทำให้เกิดกำหนัดขึ้นอย่างยากที่จะหักห้ามกายของเขาในตอนนี้ ควยดุ้นเขื่องดำเมี่ยมของเขาที่เพิ่งจะสงบลงไปเมื่อถึงสวนเมื่อครู่นั้นบัดนี้เริ่มขยายตัวพองโตขึ้นมาพาดเป็นลำอยู่ในกางเกงสีขาวหม่นของเขาในตอนนี้ จนดอนเองไม่มีกระจิตกระใจที่จะตัดแต่งกิ่งก้านใบจากต้นปาล์มแล้วผนวกบวกกับ วันนี้คนงานของดอนเองก็ยังไม่มีใครมาสักคน จึงทำให้ดอนเองต้องพ่ายแพ้ต่อพลังความหงี่เงี่ยนของเขาอย่างราบคาบ
ดอนทิ้งมีดพร้าของตนลงบนพื้นหญ้ามือข้างหนึ่งยกขึ้นมาลูบไล้เม็ดเหงื่อที่กำลังผุดออกมาจากรูขุมขน ลูบไล้จากบนลงล่าง ลูบไล้ไปตามบ่าไหล่ที่ขึ้นหนอกพองามของเขา ลูบไล้ลงมาที่แผงหน้าอกที่เป็นก้อนของเขาลูบไล้ลงมาที่หน้าท้องแบนราบของเขา ส่วนมืออีกข้างหนึ่งได้แต่ขยำขยี้บี้บดดุ้นควยลำเขื่องของเขาที่อยู่ภายในกางเกงยีนส์พลางแกะกระดุมกางเกงยีนส์ของเขาออกแล้วรูดซิบลงมาจนสุด เผยให้เห็นกางเกงในสีขาวหม่นตัวนั้นที่ห่อหุ้มดุ้นควยลำเขื่องดำเมี่ยมที่แทบจะหุ้มห่อเอาไว้ไม่มิดอยู่แล้วเป้ากางเกงในสีขาวหม่นของเขาในตอนนี้เปียกแฉะไปด้วยน้ำเงี่ยนที่เอ่อล้นออกมาประหนึ่งเขื่อนแตกก็มิปานดอนบี้บดขยดขยี้ดุ้นควยลำเขื่องของเขาอย่างเร่าร้อน ทำให้หัวควยของเขาโผล่พ้นขอบกางเกงในออกมาบัดนี้ ดุ้นควยลำเขื่องของดอนโผล่พ้นพันธนาการออกมาเพียงกึ่งเดียวเท่านั้นหลงเหลือเพียงแต่โคนควยและไข่ขนใบแฝดที่ยังถูกกางเกงในสีขาวหม่นนั้นพันธนาการเอาไว้
ดอนถอดกางเกงยีนส์ออกไปให้พ้นลำแข้งลำขาที่แน่นเนืองไปด้วยมัดกล้ามของเขาดอนเองในตอนนี้ยืนโชว์มัดกล้ามท่ามกลางสวนปาล์มที่มีเพียงบรรยากาศร้อนอบอ้าวปกคลุมอยู่นั้นไม่นานปราการสุดท้ายที่ดอนได้ถอดออกมานั้นนั่นก็คือกางเกงในสีขาวหม่นตัวนั้น บัดนี้ดอนได้ถอดออกไปให้พ้นจากพันธนาการเสียแล้ว เท่ากับว่า ขณะนี้ ดอนมีเพียงสวนปาล์มลม ฟ้า และ อากาศเท่านั้นที่ห่อหุ้มนุ่งสวมเอาไว้ โดยที่มีกางเกงในสีขาวหม่นพาดบ่าไหล่ของเขาเอาไว้แต่เพียงเท่านั้น
“กลิ่นแบบนี้หรอที่ไอ้ดินมันชอบ ???” กลิ่นอับเหงื่อ กลิ่นสาบง่ามขา และ กลิ่นเยี่ยวสาบ ๆจากกางเกงในสีขาวตัวนั้นลอยโชยจากบ่าไหล่เข้าไปเตะยังจมูกของดอน “แล้วถ้ากลิ่นมันแรงมากกว่านี้ล่ะไอ้ดินมันจะยังชอบอยู่มั้ย ???” “ถุ้ย!!!” ดอนยกมือข้างหนึ่งขึ้นมาแล้วก้มหน้าลงไปถ่มน้ำลายลงบนฝ่ามือหนาหยาบสากนั้นแล้วนำน้ำลายลงไปชโลมกับหัวควยดุ้นเขื่องพร้อมทั้งกำมืดเข้ากับหัวควยนั้นอย่างไม่แน่นมาหรือไม่หลวมไปแล้วบิดไปบิดมา
น้ำลายที่ผสมกับน้ำเงี่ยนนั้นเมื่อลมพัดโชยมาอย่างเอื่อยๆ ทำให้ส่งกลิ่นที่ยั่วกำหนัดให้คนหื่นห่ามอย่างดอนได้เป็นอย่างดีเยี่ยม
ดอนลูบไล้โลมรันกับยอดอกที่เป็นแผงนูนแน่นด้วยมือข้างที่ไม่ถนัด
ส่วนมือข้างที่ถนัดนั้นได้คว้าลงไปกำดุ้นควยลำเขื่องของตนเองชักขึ้นลงไปมา
เงยหน้าขึ้นฟ้า
หลับตาลง
“ไอ้ดินมึงชอบกลิ่นแบบนี้ใช่มั้ยวะ ???” “แล้วมึงก็ชอบควยกูมากๆ ด้วยใช่รึเปล่า ??? อ้ะ !!! อ้า..........” ดอนถามตนอยู่คนเดียว เพราะเมื่อวานในตอนที่ดอนสอนดินชักว่าวดินเองแทบจะไม่ได้สนใจคู่พระเอกนางเอกหนังโป๊ในจอโทรทัศน์เลย ดินเองสนใจแต่เพียงดุ้นควยลำเขื่องดำเมี่ยมของดอนแต่เพียงเท่านั้นด้วยความที่ดอนนอนอยู่สูงกว่าดินทำให้ดอนสังเกตเห็นสายตาของดินที่จ้องแต่ดุ้นควยลำเขื่องดำเมี่ยมของดอนเอาไว้เท่านั้นมีบ้างเป็นบางครั้ง ที่ดินจะเหลือบไปมองคู่พระเอกนางเองหนังโป๊ในจอโทรทัศน์เพื่อไม่ให้น่าสงสัยจนเกินงาม
“หอมสัสๆ !!!” กลิ่นกางเกงในสีขาวหม่นที่โชยเข้าจมูกดอนมาเป็นระยะ ๆ นั้นทำให้ดอนชักว่าวด้วยอารมณ์ที่กระเจิดกระเจิงชนิดที่เรียกได้ว่า ถ้ามีลูกน้องเข้ามาในตอนนี้ดอนเองก็จะไม่สนใจอีกต่อไปแล้ว กะว่าจะชักว่าวโชว์ให้ลูกน้องได้ร่วมเป็นสักขีพยานในการกามครั้งนี้เลยก็ได้
“ซี๊ดดด.....ดด.....ดด.....ด.....ด.....อ้า.......... โคตรเสียว มีความสุขชิบหายเลยว่ะแม่เย็ด”ดอนครวญครางด้วยความเสียวสะท้าน จากการที่ฝ่ามือหยาบสากนั้นครูดสัมผัสไปกับหัวควยบานร่าสีแดงกร่ำอมม่วงอยู่นั้น
ดอนกระแทกมือเข้ากับหนอกดุ้นควยลำเขื่องอย่างเร็วและแรงอย่างที่ไม่มีขาดช่วงขาดตอนดอนเองอยากจะเอากางเกงในสีขาวหม่นที่พาดอยู่ตรงบ่าไหล่ของเขาเอาขึ้นมาสูดดมมากเพียงใดทว่า ใจของดอนกลับห้ามร่างกายของเขาเองไม่ให้ทำเช่นนั้น
“กางเกงในตัวนี้เป็นของไอ้ดินของไอ้ดินคนเดียว”
“ซี๊ดดด.....ดด.....ดด.....ด.....ด.....นานแค่ไหนแล้วเนี่ย ที่กูไม่ได้แก้ผ้าเอาท์ดอร์แบบนี้ ??? อ้า...........” “สะใจดีแท้สาแก่ใจกูนักโว๊ยยย !!!” ดอนได้แต่ครวญครางอย่างคนทีสติหามีไม่
“ไอ้ดินถ้ามึงอยู่กับกูตอนนี้ กูอยากให้มึงดูดควยให้กูจังเลยว่ะ” ดอนคิดจากห้วงลึกที่สุดของจิตใต้สำนึกที่มี
“ได้สิครับพ่อ” “ดีมึงอ้าปากดูดควยกู อื้มมม...มม..ม อย่างนั้นแหละ ดี ดีมาก ๆ ดูดไป ดูดแรง ๆอ้า....... ดูดควยกูไปด้วย ชักควยกูไปด้วยนะ นั่นแหละ ดี ซี๊ดดด.....ดด.....ด.....มึงดูดควยกูโคตรเสียวเลยว่ะสัส ไม่ไหว กูจะไม่ไหวแล้ว มึงดูดควยกูแรง ๆ ดูดควยกูเข้าไปอ้ะ !!!จะ จะแตกแล้ว แตก แตกแล้วอ้ากกก.......กก........กก.........ก..........ก อ้า..........”
เสียงดอนครวญครางออกมาแทบจะไม่ได้ศัพท์ดังลั่นสวนทำให้ดอนตื่นจากภวังค์อีกครั้งดอนไม่รู้ว่าตนได้คว้ากางเกงในสีขาวหม่นที่พาดอยู่ตรงบ่าไหล่ของเขาลงมาตั้งแต่เมื่อใดเขาก้มลงมองที่ดุ้นควยลำเขื่องดำเมี่ยมของเขาในตอนนี้ที่น้ำควยกำลังพุ่งเป็นสายแล้วเป็นสายเล่าพุ่งเข้ากางเกงในสีขาวหม่นของดอนจนหมดทุกหยด
“นี่กูเองก็โคตรจะจัญไรคิดว่ากางเกงกูเป็นไอ้ดินไปซะได้ ไอ้ห่าลากเย็ด !!!”
ดอนพูดแล้วยิ้มยกมุมปากคร้านหัวเราะคร่ำอยู่ในลำคอก่อนที่จะก้มตัวลงแล้วนำเอากางเกงในสีขาวหม่นที่ตอนนี้เปียกแฉะเปรอะเปื้อนน้ำควยของตนเองนั้นสวมใส่เข้าไปอย่างเดิมทั้งๆ ที่ทั้งเปียก ทั้งลื่น ทั้งเหนียวเหนอะหนะ แต่ดอนเองก็มิได้รังเกียจอะไรเลย คิดเพียงแต่ว่าจะทำให้กางเกงในสีขาวหม่นตัวนี้ของเขากลิ่นแรงเพิ่มให้มากขึ้นกว่านี้ และหวังว่าดินจะชื่นชอบในกางเกงในสีขาวหม่นของเขาตัวนี้ เท่านั้น
ดอนที่กำลังหอบตัวโยนเริ่มจัดแจงสวมเสื้อตัวเก่งใส่กางเกงยีนส์แล้วเริ่มงานต่อโดยที่ไม่มีความเหน็ดเหนื่อย กิ่งก้านจากใบปาล์มกิ่งแล้วก้านเล่าได้ถูกตัดแต่งจนครึ่งค่อนสวนด้วยตัวของดอนเองแต่เพียงผู้เดียวก่อนที่ดอนจะโทรศัพท์ไปบอกให้ลูกน้องมาเคลียร์ต่อให้หมดทั้งการตัดแต่งกิ่งก้านใบปาล์ม และ การนำเอากิ่งก้านใบปาล์มไปทิ้งในที่ที่เหมาะสมเพื่อกันงูเงี้ยวเขี้ยวขอมาอยู่อาศัยภายใต้กิ่งก้านใบปาล์มนั้น ๆ
ดอนหยิบมีดพร้าเล่มคมนั้นวางไว้ที่กระบะรถก่อนที่จะเดินเข้าไปในตัวรถเพื่อเดินทางกลับ ดอนเกิดปวดเยี่ยวขึ้นมาดอนรูดซิบลงแล้วควักดุ้นควยลำเขื่องที่ตอนนี้ได้นอนสงบนิ่งไปแล้วนั้นออกมาเยี่ยวอย่างสบายใจก่อนที่จะเก็บดุ้นควยลำเขื่องเข้าไปในกางเกงในสีขาวหม่น ทว่า ครั้งนี้ดูแปลก ๆ ไปเพราะ ทุกครั้งที่ดอนเยี่ยวดอนจะสะบัดน้ำเยี่ยวของตนเองออกจากลำกล้องให้หมดทุกหยดเสียก่อนก่อนที่จะเก็บเข้าไปในกางเกงในแต่ครั้งนี้กลับแปลกเปลี่ยนไป ดอนเก็บดุ้นควยลำเขื่องของตนเข้าไปในกางเกงสีขาวหม่นตัวนั้นเลยโดยที่ไม่รอให้น้ำเยี่ยวหมดจากลำกล้องเหมือนที่เคยเป็นมาในทุกๆ ครั้ง
เมื่อกลับถึงบ้านดอนเองได้สังเกตปฏิกิริยาของดินที่ตอนนี้กำลังยืนเหม่อลอยอยู่หน้าเตาแก๊สที่กำลังปรุงอาหารอยู่ กลิ่นของอาหารจานพิเศษแล้วยังเป็นกลิ่นของอาหารประจำตระกูลฝั่งของน้ำฝนนั้นทำให้ดอนรู้เลยว่าเย็นนี้จะได้ซดน้ำซุปมันปูหัวกุ้งร้อน ๆ อร่อย ๆ เป็นแน่ ดอนเดินเข้าไปหาดินทั้ง ๆที่ดินกำลังยืนเหม่อลอยอยู่นั้น ดอนได้ชะโงกหน้าผ่านเข้าไปทางบ่าไหล่ของดินแล้วสังเกตเห็นว่า ตอนนี้ดวงตาของดินจ้องลงไปยังโต๊ะที่เอาไว้เตรียมวัตถุดิบเพื่อปรุงอาหารแล้วควยดุ้นน้อยของดินก็กำลังผงาดง้ำค้ำกางเกงบ๊อกเซอร์ตัวนั้นที่ดินกำลังสวมใส่อยู่พร้อมทั้งมีน้ำเงี่ยนซึมออกมาอยู่อย่างเป็นดวงเด่นก่อนที่ดอนจะสูดดมกลิ่นกายของดินตามซอกคอไปมา พร้อมพรมจูบไปยังบ่าไหล่ของดินอย่างรักใคร่
ก่อนที่จะเรียกดินให้ตื่นขึ้นมาจากภวังค์
“ไอ้ดินไอ้ดิน ไอ้ดิน ไอ้ดินโว๊ยยย !!!” เสียงดอนตะโกนเรียกดินที่กำลังเหม่อลอยอยู่ในครัว “คะคะ ครับพ่อ” ดินที่เพิ่งฟื้นจากภวังค์จากการที่เขาคิดอะไรเพลิน ๆอยู่นั้นขานรับดอนอย่างลุกลน “นี่มึงไม่ได้ยินกูเรียกเลยรึไง??? กูเรียกจนคอกูจะแตกอยู่แล้วเนี่ย” ดอนถามด้วยอารมณ์ฉุนเฉียวเล็กน้อย “แล้วนี่มึงทำอะไรกินกลิ่นหอมไปจนถึงหน้าบ้าน” ดอนถามดินขึ้นอีกครั้ง “ดินกะว่าจะนึ่งปูกินกับน้ำจิ้มซีฟู้ด จะทำกุ้งทอดพริกเกลือ กับ ซุปมันปูหัวกุ้งครับพ่อ” ดินที่คืนสติสัมปชัญญะมาได้เกือบเต็มที่แล้วได้ตอบในคำถามที่ดอนไต่ถาม “เออๆๆ กูว่ากูจะขึ้นไปงีบสักงีบนึงก่อน ช่วงเย็น ๆ มึงก็ค่อยขึ้นไปปลุกกูมากินข้าวก็แล้วกัน”ดอนบอกดินพลางถอดเสื้อผ้าตัวเก่งที่เขาได้สวมใส่ในวันนี้ออกต่อหน้าต่อตาของดินเผยให้เห็นร่างหนาแน่นที่แน่นหนาไปด้วยมัดกล้ามของดอน และ กางเกงในสีขาวหม่นตัวนั้นที่วันทั้งวันนี้ดินตามหาอยู่
แล้วเหตุการณ์จะเป็นอย่างไร โปรดติดตามตอนต่อไป
ปล. ที่1 ขอโทษด้วยนะครับที่หายไปตั้งหนึ่งวัน ผู้เขียนเองยอมรับเลยนะครับว่าการที่จะเอาเรื่องจริงประสบการณ์จริงที่เคยเกิดขึ้นมาเมื่อสิบกว่าปีนั้นให้ออกมาเป็นนิยายมันค่อนข้างท้าทาย และ เป็นเรื่องยากของผู้เขียนเลยครับแล้วยิ่งเป็นเรื่องแรกที่ผู้เขียนเองคิดว่าจะเขียนขึ้นมาอย่างจริง ๆ จัง ๆแล้วด้วย ผู้เขียนยิ่งแต่มีความกดดันอยากให้เรื่องที่เป็นเรื่องจริงจากประสบการณ์ตรงของผู้เขียนนั้นออกมาในรูปแบบที่ดีที่สุดไม่ใช่เพียงเพื่ออรรถรสต่าง ๆ นานา ของผู้อ่านแต่เพียงเท่านั้นแต่ยังเป็นการจดบันทึกความทรงจำที่ดีของผู้เขียนอีกด้วย ทั้งนี้ผู้เขียนเองจึงต้องขอโทษผู้อ่านทุก ๆ ท่านที่รอด้วยนะครับ ปล. ที่2 เป็นกำลังใจให้นักเขียนน้องใหม่ด้วยนะครับหากนักอ่านท่านใดชื่นชอบอยากให้กำลังใจไม่ว่าจะเป็นคอมเมนต์ให้กำลังใจ หรือว่า จะให้เป็นกำลังใจโดยการใช้เซนนีผู้เขียนเองก็ขอน้อมรับ ณ ที่แห่งนี้ด้วยนะครับ ปล. ที่2.1 ผู้เขียนเองอยากได้คอมเมนต์ที่มากกว่าคำ“ขอบคุณ” จากผู้อ่านมาก ๆ เลยนะครับ จะพูดคุย จะคาดเดาเหตุการณ์ที่ผู้เขียนได้เขียนขึ้นไปแล้วหรือว่า คาดเดาเหตุการ์ที่ผู้เขียนยังไม่ได้เขียนขึ้นมาก็ตาม อย่างน้อย ๆ ผู้เขียนเองก็จะได้อ่านจากฟีดแบ็คนั้นๆ เพื่อปรับปรุง แก้ไข ในตอนต่อ ๆ ไปที่ผู้เขียนจะเขียนขึ้นมาครับ ปล. ที่2.2 สนุก หรือ ไม่สนุก ดี หรือ ไม่ดีอะไรยังไง ส่วงฟีดแบ็ดบอกผู้เขียนด้วยนะครับ ไม่ต้องเกรงใจกัน ปล. ที่3 ผู้เขียนเองไม่ได้ใช้ชื่อสมมติอะไรในตัวละครเลยหวังว่า จะไม่มีคนรู้จักเข้ามาอ่านเนาะ ฮ่า ๆๆๆๆ
| 
หวาดดีคราบบ หวัดดีปี 2017
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2020-11-17 12:37:21
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2024-11-5 22:39:31
โพสต์ 2024-8-19 23:50:01
โพสต์ 2024-7-21 14:07:36
เขียนได้ดีแล้วครับ แม้จะต้องจินตนาการสลับไปสลับมาระว่างเหตุการณ์จริงกับความคิดฝันบ้างแต่ก็ตามทันครับ