แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย โดโด้ เมื่อ 2020-12-14 18:28
เรื่องมันมีอยู่ว่าวันหนึ่งแม็คนางเกิดอยากกินขนมหวานซึ่งนางมาบอกผมว่าเห็นเพื่อนที่7-11เขากินเลยอยากลองกินแต่มันหายากนางบอกมันหาซื้อยากเลยตัดใจผมเลยลองหาในกลุ่มว่ามีใครขายขนมแบบนี้หรือเปล่าซึ่งแต่ละคอมเมนต์นั้นมีแต่ราคาสูงๆจนผมนั้นเริ่มจะตัดใจอยู่ๆมีุร่นน้องที่โรงเรียนมัธยมเก่าผมทักมาผมว่าเขานั้นทำขนมแบบนี้เป็นผมเลยสั่งซื้อเขาไปซึ่งน้องเขาบอกผมว่าสนใจจะทำเองไหมมันทำไม่ยากเลยผมลองคิดดูว่าจะทำดีไหมแต่เพื่อแม็คผมเลยยอมทำทั้งๆที่ปกติผมไม่เคยทำขนมเลยปกติทำแต่อาหารซึ่งเขานัดผมประมาณ4โมงหน้าโรงเรียนผมเลยตอบตกลงว่าจะไปรอหน้าโรงเรียนในตอนที่รอผมก็ไปนั่งรอที่ร้านกาแฟข้างโรงเรียนล่ะพอถึงเวลาเลิกเรียนน้องเขาก็ทักมาว่าผมอยู่ไหนเลยทักไปว่าอยู่ร้านกาแฟ"อ้าว!พี่นินจาสวัสดีครับจำผมได้ป่าวพี่" "คุ้นๆแต่จำฃื่อเล่นไม่ได้จำได้แต่ชื่อภาณุพงศ์เนี่ยแหละ" "ผมชื่อ กันย์ ไงนึกออกยังพี่" "อ่อ นึกออกล่ะที่สมัยก่อนชอบเล่นบอลด้วยกันสมัยที่ยังเรียนอยู่สมัยนั้นกันย์นาจะม.1มั่ง" "ก็ประมาณนั้นแหละพี่ว่าแต่พี่ผมได้ยินว่าพี่กะพี่แม็คคบกันหรอ" "อ่อใช่ๆมีไรหรอ" "อ่อเปล่าหรอกผมเห็นว่าสมัยมัธยมพี่อยู่กะพี่โด้เลยงงว่าทำไมไปคบกับพี่แม็ค" "เรื่องมันยาวอ่ะเอาเป็นว่ากันย์มีอุปกรณ์ทำขนมไว้ให้พี่ยัง" "มีพร้อมพี่ล่ะผมมีขนมมาให้พี่ชิมก่อนว่าใช่ตัวนี้หรือเปล่าอันนี้ผมทำเองน่ะไม่ได้ซื้อลองชิมดูพี่" "อ่าจะลองชิมดู เอ้ย!!อร่อยอ่ะไม่หวานจนเกินไปรสชาติกำลังดีแถมบิสกิตกรุบกำลังดีหอมกลิ่นคาราเมลกับกล้วย" "เมนูที่พี่ชิมมันชื่อ บานอฟฟี่พาย เป็นไงพี่อร่อยไหมสนใจทำไหมผมสอนฟรีไม่คิดตังค์แต่ผมมีข้อแลกเปลี่ยนแต่ผมยังจะไม่บอกพี่" "จะเอาอะไรจะพี่อีกล่ะตอนมัธยมกันย์ก็ขอพี่เกือบจะบ่อย" "เอาน่าพี่เอาเป็นว่าเรารีบไปทำกันดีกว่าเดี๋ยวจะมืดกันซ่ะก่อน"
พูดเสร็จผมก็ยื่นหมวกให้กันย์ใส่เพื่อป้องกันโดนตำรวจเรียกผมให้กันย์นั้นบอกบ้านของเขาเพราะผมไม่ได้ไปนานแล้วตั้งแค่เรียนจบพอไปถึงกันย์บอกให้ผมนังรออยู่ข้างล่างเดี๋ยวจะไปเปลี่ยนเสื้อระหว่างที่ผมรอกันย์ผมก็หยิบหนังสือขนมเบเกอรี่ขึ้นมาอ่านพร้อมกับจดสูตรเอาไว้ลองทำเวลาว่างๆจดสูตรจนไปถึงหน้าที่4กันย์นั้นมาถามผมว่า "ท่าทางพี่จะหลงไหลการทำขนมน่ะมาดิเดี๋ยวผมสอนรับรองว่าพี่แม็คติดใจแน่ๆ" ผมนั้นยิ้มล่ะตอบไปว่า "ไม่ถึงขนาดนั้นปกติไม่ค่อยได้ทำ" กันย์ก็ชวนผมไปทำโดยที่กันย์บอกให้ผมหยิบของตามที่กันย์บอกให้ผมหยิบ เนย,บิสกิต,วิปปิ้งครีม,ผงโกโก้และกล้วยหอม ผมนั้นหากล้วยที่กันย์บอกไม่เจอกันย์เลยแซวผมว่า "งั้นเอากล้วยพี่มาใช้ก่อมไหมล่ะ" ผมนี้รีบคุมเป้าทันทีกันย์หัวเหราะล่ะให้ผมนั้นเปิดตู้เย็นหยิบกล้วยหอมให้กันย์นั้นสอนวิธีทำบานอฟฟี่ให้ผมโดยที่คอยสอนผมว่าต้องใส่อะไรเท่าไหร่ๆซึ่งผมก็ตั้งใจทำโดยที่พยามใส่ตามที่กันย์บอกซึ่งทำรอบแรกนั้นพังไปหลายรอบจนกันย์ให้กำลังใจผมว่า "พี่มาเรียนกะผมเพื่ออะไรพี่ลองนึกดูพี่แม็คเขารอฝีมือพี่อยู่น่ะ" ได้ยินตามน้นผมเลยตั้งใจจนทำบานอฟฟี่สำเร็จล่ะผมลองให้กันย์นั้นชิมผมนั้นยอมรับความจริงเพราะทำครั้งแรกรสชาติจะเป็นอย่างไร
"จะชิมล่ะน่ะพี่ผมจะพูดตามความจริงอย่าโกรธผมน่ะ" "ไม่ๆพี่ยอมรับความจริงได้" "เอาล่ะจะชิมล่ะน่ะ พี่จาเตรียมใจไว้แล้วใจไหม" "อืม บอกมาได้เลย" "เอาตรงๆน่ะพี่ อร่อยครั้งแรกถึงว่าไม่เลวรสชาติใกล้เคียงแต่กล้วยพี่หันบางเกินไป" "พี่กะไม่ถูกว่าจะต้องเอาขนาดไหน" "ขนาดเท่าของผมนี้ไง"
อยู่ๆกันมันถอดกางเกงต่อหน้าผมล่ะมันหันควยมาทางผมล่ะบอก "ขนาดแบบนี้ไงพี่" ผมนั้นตกใจแท็บช็อกไม่คิดว่าจะต้องมาเจออะไรแบบนี้ล่ะกันย์เดินเข้ามาหาผมแบบสภาพยังนั้นแถมยังมองหน้าผมแบบแปลกๆจนผมนั้นขนลุกเลยถามไปว่า
"กันย์จะทำอะไรพี่อย่าบอกน่ะข้อแลกเปลี่ยนของกันย์คือ..." "ก็ตามที่พี่เคยทำกับผมไว้ตอนก่อนพี่จะจบไงจำไม่ได้หรอที่พี่แอบเอาน้ำผสมยาปลุกSexให้ผมกินจนผมนั้นโด่แข็งตอนแตะบอล" "เห้ยอันนั้นอ่ะพี่หยิบผิดพี่จะหยิบให้ไอโด้แต่กันย์หยิบผิดพี่กำลังจะบอกแต่สายไปแล้ว" "สรุปผมผิดที่ไปหยิบผิดขวดพี่เชื่อไหมผมต้องแอบไปชักว่าวเพื่อให้มันหายแต่มันไม่หายเลยชวนพี่ม.3ที่เขาจีบผมไปล่อกันกว่าจะหาย" "แล้วๆมันเกี่ยวอะไรกับพี่" "ผมรอเวลาที่จะทำคืนกับพี่บ้างไงแต่พี่คงไม่โกรธน้องชายคนนี้น่ะเพราะผมก็เหมือนน้องพี่คนหนึ่ง" "สรุปจะเอายังไงกะพี่กันย์" "ให้ผมเอาพี่ได้ป่ะล่ะผมอยากลองกับพี่ไม่งั้นพี่จ่ายค่าเรียนมาด้วย500" "ก็ได้ๆยอมก็ได้กันย์มึงนี้ยังเหมือนเดิมไม่มีเปลี่ยนเลยชอบขู่ตลอด"
กันย์บอกให้ผมนั้นเอาขนมใส่ตู้เย็นเอาไว้ก่อนล่ะตามเขาขึ้นไปบนห้องผมเอาขนมแช่ตู้เย็นเอาไว้ล่ะขึ้นไปหากันย์นั้นถอดเสื้อรอผมอยู่ผม็ถอดเสื้อผ้าออกล่ะขึ้นไปหากันย์นั้นจับตัวผมนอนล่ะเริ่มไซส์ทั่วร่างกายของผมจนทั่วล่ะลูบหัวนมผมวนไปเรื่อยๆกันย์ดูดนมผมเหมือนเด็กน้อยที่หิวนมแม่ล่ะกันย์ขึ้นมาจูบปากกับผมล่ะบอกว่า "พี่ผมไม่ไหวแล้วพี่หล่อแถมน่ารักแถมชอบทำขนมอีกยิ่งยั่วอารมณ์ผม" กันย์ยืนควยมาสบัดตรงหน้าล่ะถูตรงปากผมจับควยกันย์เข้าไปดูดทั้งแท่งขนาดพอกล้วยหอมกันย์โยกตัวกระทุ้งควยอย่างเบาๆล่ะกันย์ก็ค่อยๆเพิ่มความเร็วจนกันเลิกล่ะหันหน้าไปหาควยผมล่ะจับผมไปทั้งแท่งผมนั้นแหวกรูเลี่ยรูรกันย์นั้นมีแอบร้องซี๊ดเบาๆล่ะเสร็จกันถามผมว่าจะเอาสดหรือใส่ถุงผมให้น้องเขาใส่ถุงดีกว่าเพราะกันย์อาจจะยังไม่เคยเย็ดผู้ชายแบบสดๆกันย์นั้นก็ไม่ปฎิเสธพร้อมกับแหวกรูเลี่ยผมล่ะค่อยๆสอดควยเข้าเย็ดเบาๆก่อนกันย์บรรจงเย็ดที่ละนิดๆก่อนที่ปรับความเร็วขึ้นๆที่ละนิดๆ "ซี๊ดดโคตรเสียวเลยว่ะพี่เย็ดพี่นี้แม่งสนุกจริงๆ" กันย์นั้นเปลี่ยนท่าให้ผมนั้นมานั่งขย่มควยกันย์ต่อกันถ่างขาล่ะกระทุ้งควยเข้ามาอย่างแรงผมนั้นยื่นมือลูบหัวนมของกันย์นั้นจนกันย์นั้นเริ่มเย็ดผมแรงขึ้นๆด้วยความเสียวล่ะกันย์ให้ผมนอนลงล่ะเริ่มเย็ดผมต่อ
"โอ๊ยซี๊ดดดพี่เย็ดพี่แม่งสนุกว่ะผมอยากลองแบบนี้ตั้งแต่พี่ยังอยู่ล่ะ" "สมใจมึงแล้วใช่ไหมไอน้องชาย" "ชะ..ใช่พี่ผมเสียวมากเสียวกว่าตอนกินยาปลุกSexอีก" "เปรียบตัวพี่กันย์คิดว่าพี่เป็นขนมอะไร" "ของพี่ต้องเอแคลร์ยาวแถมสอดไส้อัดแน่นน่ากิน" "งั้นก็เหลือวิปครีมสิน่ะโอ๊ยยยกันย์พี่ไม่ไหวแล้วจะแตกแล้ว" "ดีพี่แตกเลยผมอยาชิมวิปครีมของพี่"
กันย์ซอยเน็ดผมรั่วๆผมก็รีบชักว่าวจนน้ำแตกเต็มท้องของผม "โอ๊ยกันย์ออกแล้วอ๊ากก" กันย์หยุดเย็ดผมล่ะก้มมาเลี่ยน้ำว่าวของผมที่เต็มหน้าท้องกันย์นั้นบอก "รสชาติเหมือนครีมสดเลยพี่" กันย์บอกผมว่ากันย์นั้นเหนื่อยเลยอยากชักแตกใส่ปากผมก็ไม่ว่าเพราะกันย์ตัวเล็กแถมยังน่ากินอีกกันย์มายืนชักว่าวที่หน้าผมกันย์ชักไปเรื่องผมก็ช่วยเลี่ยหัวนมช่วยกันย์ชักจนใกล้แตกกันย์รีบเอาควยจ่อปากผมล่ะชักจนแตก "โอ๊ยพี่แตกแล้วซี๊ดดดอ๊ากกก" น้ำว่าวของกันย์พุ่งออกมาเต็มปากของผมเลี่ยจนทั่วกันย์ก็ถามอีกว่า "เป็นไรพี่วิปครีมหวานไหม" ผมพยักหน้าตอบกันย์ไปล่ะกันย์บอกให้ผมถ่ายตัวเขาคิดซ่ะว่าเขาเป็นขนมที่น่ากินผมก็ไม่ปฎิเสธพอเสร็จผมก็แต่งตัวลงไปเอาบานอฟฟี่ที่แช่เอาไว้ออกมาจะเอากลับไปให้แม็คก่อนผมจะกลับกันย์นั้นได้ฝากเครปเค้กให้แม็คด้วยผมนึกว่าเป็นของแถมเลยไม่ได้คิดอะไรพอไปถึงหอแม็คถามผมว่าทำไมกลับช้าจังรออยู่ผมเลยบอกไปว่าไปหาซื้อบานอฟฟี่ที่แม็คอยากกินล่ะแม็คพูดประโยคหนึ่งขึ้นมาทำเอาผมนั้นสตั๊น "มึงไปเอาที่ไอกันย์มาใช่ไหม" ผมนั้นงงว่าแม็ครู้ได้อย่างไรว่าผมไปเอาขนมจากกันย์มาล่ะแม็คก็โทรหาใครซักคนล่ะพอเขารับสายแม็คเปิดลำโพงให้ผมได้ยิน
แม็ค:ไอกันย์ถามไรหน่อยดิ" กันย์:ถามไรพี่" แม็ค:พี่จาไปเอาบานอฟฟี่ที่มึงใช่ไหม" กันย์:ใช่ๆผมแถมเครปเค้กของโปรดพี่ด้วยน่ะพี่" แม็ค:เออ ขอบคุณมึงไอพี่จาอยู่กับกูนิมีไรจะสารภาพไหม" กันย์:พี่จาผมขอโทษที่ลืมบอกคือผมอ่ะเป็นน้องชายของพี่แม็ค" ผม:ห่ะ!!พูดจริงหรอ" กันย์:จริงพี่ไม่งั้นผมจะรู้ได้ไงว่าพี่2คนคบกันล่ะผมจะฝากเครปเค้กให้พี่แม็คทำไม" แม็ค/กันย์:ที่นี้รู้หรือยังห่ะคุณนินจาว่าใครแสบว่ากัน" ผม:พอๆกันทั้งพี่ทั้งน้องเล่นซ่ะแสบเลยน่ะ" แม็ค:เห้ยเอาน่าอย่างน้อยจาก็พิสูจน์ให้แม็คเห็นว่าจานั้นพยายาม" กันย์:ใช่ๆพี่จาขนมของพี่อ่ะลองให้พี่เขาชิมสิถ้าพี่แม็คบอกไม่อร่อยผมจะสอนพี่ทำอีกจนกว่าจะอร่อย"
ผมนั้นเอาบานอฟฟี่ที่ทำเองสุดฝีมือให้แม็คนั้นลองกินผลคือแม็คบอกอร่อยกว่าที่เขาเคยกินมาหลายๆครั้งแม็คขอบคุณผมที่ผมตั้งใจทำขนมชิ้นนี้ให้กับเขาแต่เเม็คจะรู้ไหมว่ากว่าจะทำออกมาได้ผมโดนกันย์นั้นสอนแบบเน้นๆแต่ก็ดีที่กันย์มันกล้าพูดความจริงไม่งั้นคงไม่ได้จัดการคิดบัญชีกับผมหรอก
|