แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย orama เมื่อ 2024-6-17 21:46 - t5 {! T2 ]3 \% h# x
" \* Y% ` [% z) |& mหลอกเย็ดเพื่อนร่วมหอ 127 ตอนสั่งลาโดย Orama เช้าวันรุ่งขึ้นของการสอบวันสุดท้าย ผมเดินมาถึงห้องสอบประมาณ 8.30 น. เพราะสอบเวลา 9.00 น. “อ้าวเจต.....เมื่อวานพี่หมานมาหรอ” “เออ......เมื่อคืนนอนที่หอกู เดี๋ยวสอบเสร็จวันนี้ก็รีบไปสระบุรีเลย” “เจต......มึงไหวปะ...ทำไมสีหน้ามึงดูไม่ดีเลย....มีอะไรปะ” “ไม่มีอะไรหรอก....เซ็ง…ช่างเถอะ” “อ้าว....ไอ้เหี้ยนี่” “เออ.......ต๊ะ” ไอ้เจตหันมาเรียกผม “ว่าไง...................” ผมหันไปหามันว่ามันจะถามอะไรผม “ไงมึงสองตัวมาแต่เช้าเลยนะ” ไอ้อ้อมพูดขึ้นมาหลังจากที่มานั่งข้าง ๆ ผม “เช้ากับผีอะไร....นี่มันจะเข้าห้องสอบอยู่แล้ว” “เออ.....ว่าแต่เมื่อกี้มึงมีอะไรเจต” “เออ.......ไม่มี......................” “อ้าว..........................” ผมงงกับอาการของไอ้เจต “เฮ้ยพวกมึงทางนี้” ไอ้อ้อมกวักมือเรียกไอ้นะ ไอ้รมย์ และไอ้วิทที่เดินกอดคอกันมา “เออต๊ะเมื่อกี้กูเจออาจารย์พงษ์ บอกว่าสอบเสร็จให้มึงไปหาแกที่ช็อฟด้วยนะ” ไอ้รมหันมาตบบ่าผมพร้อมกับบอกว่าให้ไปหาอาจารย์พงษ์หลังสอบเสร็จ “ให้ไปหาทำไมว๊ะ” อยู่ ๆ ไอ้เจตก็พูดขึ้นมา “กูจะไปรู้มั้ย................” ไอ้รมย์หันไปพูดเสียงดังใส่ไอ้เจต “เป็นไงว๊ะพวกมึง..........ได้ข่าวว่าพากันไปนอนกองเป็นศพกันที่หอไอ้ต๊ะหรอ” ไอ้ชันมาตบบ่าไอ้เจต “เออ........แล้วมึงล่ะ” “กูได้แค่ไหนเอาแค่นั้นแหละ.....จะเรียนต่อมั้ยกูยังไม่รู้เลย แล้วมึงละเกียรติ” “กูเรียนต่อว่ะ พ่อกูขีดเส้นทางให้เดินแล้ว” “ที่ไหนว๊ะ” “กรุงเทพ” “เก่งนี่หว่า” “เก่งกะผี....ของเอกชน” “อ้าวแล้วพักกับใคร” “พักกับลุงกู...แกทำงานกรุงเทพ...แล้วมึงละต๊ะ” “จบแล้วกูกลับบ้านก่อน...นี่เป็นบัญชา” “แล้วมึงไม่สอบที่ไหนหรอ” “ก็ไปดูไว้หลายที่......แต่ต้องรอที่บ้าน” “แล้วมึงอยากเรียนที่ไหน” “กูอยากเรียนต่างจังหวัด...ไม่อยากเข้ากรุงเทพ” “ไมล่ะ” “ถ้าไปกรุงเทพก็ต้องไปอยู่กับกับญาตทางพ่อแถวจรัญ” “ดีดิ” “ดีกับผี....พี่กูโหด ๆ ไปอยู่มาแล้ว ยังหนีกลับ” “อ้าวทำไมล่ะ” “พี่กูบอกอยู่บ้านแทบไม่มีเวลาส่วนตัว เรียกใช้ทั้งวัน ทั้งปู่ ทั้งอาอีก 3 คน…ตอนนี้พี่กูเลยหนีหายไปไหนไม่รู้” “อ้าว...แล้วพ่อมึงว่าไง” “พ่อกูก็รู้ว่าทางนั้นเป็นยังไง...แต่ก็อยากให้ไปอยู่กับปู่...แกอ้างว่าอยากดูแลหลาน ๆ ทั้งที่ปู่แท้ ๆ ก็ไม่ใช่ กูว่าหาคนไปรับใช้มากกว่า....ไป ๆ ถึงเวลาสอบแล้ว” “นักศึกษาเข้าห้องสอบได้แล้ว” เสียงอาจารย์ตะโกนมาจากในห้อง พวกเรารีบวางหนังสือก่อนที่จะไปนั่งตามเลขที่ ผมใช้เวลาสอบภาคเช้าประมาณ 2 ชั่วโมงกว่า ๆ หันไปมองเพื่อน ๆ ยังคงก้มหน้าเครียด ผมเดินมาส่งกระดาษคำตอบ แล้วกะว่าจะนั้งรอไอ้เจตหน้าห้องสอบ “ต๊ะ...ต๊ะ” ผมหันไปตามเสียงเป็นไอ้ทัดห้อง 1 “มีไรทัด” “มึงสอบเสร็จหรือยัง” “มีไร” “ไปกับกูหน่อย” “กูรอไอ้เจต ว่าจะไปหาจารย์พงษ์” “เออ....เรื่องเดียวกันนั่นแหละ...ไป ๆ เดี๋ยวแกรอ” “เออ.............................” ผมมองเข้าไปในห้องสอบยังคงเห็นไอ้เจตก้มหน้าก้มตาทำข้อสอบ ผมเลยเดินตามไอ้ทัดไปที่ซ็อฟ “ต๊ะ....มานี่” อาจารย์พงษ์ยืนอยู่หน้าซ็อฟกวักมือไหว ๆ “หวัดดีครับอาจารย์” “ไง....ทำข้อสอบได้มั้ย...ครูว่าเธอสบายมากอยู่แล้ว” “พอทำได้ครับ” “อย่างมึงพอทำได้ทุกทีแหละ...แต่กูเห็นผลออกมาท็อปตลอด” อาจารย์พงษ์สับยอกผม “ว่าแต่จารย์ให้คนไปตามผมมีไรครับ” “ไป....เดี่ยวก็รู้เอง” จารย์พงษ์พาผมเดินไปที่รถกระบะแกแล้วให้ผมไปนั่งข้าง ๆ ส่วนไอ้ทัดมันนั่งกระบะหลัง พร้อมกับมีนักศึกษาอีกสองสามคนฌดดไปนั่งบนกระบะหลัง “.....................................” ผมนั่งนิ่งโดยไม่ถามอะไร เพราะในใจยังนึกถึงไอ้เจต เพราะวันนี้มันจะเดินทางไปสระบุรีกับพี่เขยมัน เลยอยากจะคุยอะไรนิดหน่อย อาจารย์ขับรถกระบะออกมานอกเมืองไปอีกอำเภอนึง ห่างจากตัวจังหวัดประมาณ 50 โล พอลงถนนใหญ่แกก็ขับไปตามทางลูกรังประมาณ กิโลกว่า ๆ ก่อนที่จะเข้าหมู่บ้าน แล้วขับผ่าหมู่บ้านออกไปอีกประมาณ 2-3 กิโลก็เจออีกหมู่บ้านหนึ่ง ก่อนที่จะเลี้ยวเข้าไปในวัด “ที่ไหนครับ” ผมถามอาจารย์อย่างงงๆ “วัด” ผมไม่น่าถามเลย “พอดีหลวงพ่ออยากบูรณวัด ทั้งไฟฟ้า แล้วก็ศาลาการเปรียญ ครูก็เลยพาเธอมาช่วยประมาณการให้หน่อยว่าต้องใช้อะไรบ้าง หลวงพ่อแกเพิ่งบอกเมื่อวานเย็น แล้ววันนี้สอบวันสุดท้าย ต่างคนก็ต่างรีบกลับ คงใช้เวลาสัก 2 ชั่วโมง ก็น่าจะเสร็จ คงไม่รบกวนนะ” แหม.......จารย์.......ลากมาจนถึงที่ขนาดนี้แล้วยังมีหน้ามาถามอีกเนาะอาจารย์ เราเข้าไปพบเจ้าอาวาสแล้วนั่งคุยกันประมาณ 20 นาทีก่อนที่จะแบ่งงานกัน สำรวจแล้วประมาณราคา เนื่องจากหลวงพ่อมีงบจำกัด แต่อยากทำให้ดีที่สุด จึงไหว้วานให้พวกผมมาช่วย พวกเราซึ่งมีผม อาจารย์พงษ์ ไอ้ทัด แล้วแผนกก่อสร้าง อีก 3 คน ใช้เวลาสำรวจและประมาณราคาถึง 4 โมงเย็นก็เสร็จ “ขอบใจโยมทุกคนนะ เดี๋ยวหลวงพ่อจะไปคุยกับช่างเขาดูว่าทำตามแบบนี้” “ขอรับหลวงพ่อ....ถ้าไม่ได้ยังไงหลวงพ่อก็ติดต่อไปทางผมได้เลยนะครับ ส่วนเด็ก ๆ อาจจะไม่ได้มาเพราะเด็กจบแล้ว” “อ้าวเรียนจบแล้วเรอะ” “ครับ....วันนี้สอบวันสุดท้าย” ผมยกมือไหว้หลวงพ่อ “อืม....ขอให้เจริญ ๆ อายุ วัญโน สุขขัง พลัง กันทุกคนนะ” “สาธุ” พวกเราทุกคนยกมือจบที่หัวแล้วพูดคำว่าสาธุแทบจะพร้อม ๆ กัน พอกราบลาหลวงพ่อเสร็จอาจารย์พงษ์ก็ขับรถกลับมาถึงวิทลัยประมาณห้าโมงครึ่ง วิทลัยปิดประตูรั้วแล้ว ผมมองขึ้นไปบนห้องสอบ คิดว่าเพื่อน ๆ คงกลับไปหมดแล้ว และไอ้เจตก็คงเดินทางไปสระบุรีกับพี่เขยมันเรียบร้อย “ต๊ะให้ครูไปส่งมั้ย” “ไม่เป็นไรครับ หอผมอยู่ใกล้ ๆ นี้เอง” “เออ....ขอบใจนะวันนี้” “ครับ” ผมยกมือไหว้อาจารย์ แล้วก็เดินออกจากวิทลัยเพื่อกลับหอทันที ผมเดินเอื่อย ๆ มาเรื่อย ๆ พรอ้มกับตะวันเริ่มจะตกดิน พอมาถึงประตูเห็นกระดาษแผ่นหนึ่งแปะไว้ ผมรีบดึงมาอ่านทันที “ต๊ะ....วันนี้กูต้องไปสระบุรีกับพี่หมาน...กูมารอมึงที่หอเกือบสองชั่วโมง...มึงไปไหน...กูอยากเจอมึง.....เจต” ผมอ่านจดหมายเสร็จถึงกับเข่าอ่อนแทบจะไม่มีแรงเปิดประตู ผมรีบลงไปข้างล่างอย่างรวดเร็ว เพื่อไปถามหาป้าเจ้าของหอ “อ้าว...ต๊ะ...ไปไหนมาเพื่อนมาตามหา” “นานหรือยังครับ” “ตั้งแต่บ่ายสองกว่า ๆ แล้วมั้ง” “พอดีสอบเสร็จผมไปธุระกับอาจารย์มานะครับ” ผมเดินขึ้นมาบนห้องด้วยหัวใจที่ห่อเหี่ยว ตั้งแต่บ่ายสองกว่า ๆ ป่านนี้ไอ้เจตคงไปถึงไหนแล้ว ผมเข้าห้องก็ทิ้งตัวลงนอนบนเตียงอย่างหมดแรง แถมวันนี้ยังไม่ได้กินข้าวเที่ยงอีก มีแค่ขนมปังที่หลวงพ่อให้มา เพราะรีบไปกันจนไม่มีเวลากินข้าวเที่ยง “ก๊อก ก๊อก” “คราบ...............” “ป้ามีอะไรครับ” เป็นป้าเจ้าของหอขึ้นมาเคาะประตู “มีโทรศัพท์ถึงต๊ะ” ผมไม่รอให้ป้าพูดจน ผมรีบวิ่งลงไปที่ชั้นล่างเพื่อรับโทรศัพท์อย่างรวดเร็ว “โหล ๆ เจตหรอ มึงอยู่ไหน” ผมพูดขึ้นอย่างรวดเร็วโดยที่ไม่ถามว่าปลายสายคือใคร เพราะในใจคิดถึงแต่ไอ้เจต “เจตไหนพี่...หยกเอง” “อ้าวไอ้ห่าหยก...มีไรโทรมาป่านนี้” “วันนี้พี่เจอพี่เจตปะ” “ไม่เจอ.........” “อ้าว..............ทำไมล่ะ” “อาจารย์พากูไปที่วัดตอนสอบเสร็จตั้งแต่ตอนเที่ยง...เพิ่งกลับมาถึงเมื่อสักครู่” “มิน่า” “มิน่าอะไร” “หยกไปรอเจอพี่เจตที่วิทลัย...พอสอบเสร็จพี่เจตก็รีบมาหาพี่ต๊ะที่หอ” “มันพูดไรมั่ง” “ไม่ได้พูดอะไรเลย....พอพี่เจตออกมาจากวิทลัยหยกก็กลับบ้าน” “อืม” “แล้วพี่ต๊ะได้เจอพี่เจตปะ” “ไม่ได้เจอ.....ป่านนี้ถึงสระบุรีแล้วมั้ง” “อ้าว.........พี่เจตไปไมสระบุรี” “พี่เขยมันชวนไปเป็นเพื่อน” “แล้วพี่ต๊ะไม่กลับบ้านหรอ” “ยัง.....คงอาทิตย์หน้ามั้ง” “พรุ่งนี้หยกมาหาพี่ต๊ะนะ” “มึงจะมาทำไม....ไหนบอกจะอ่านหนังสือสอบ” “ก็มาให้พี่ต๊ะติวไง” “เออ..........แล้วแต่มึง” “งั้นพรุ่งนี้เจอกัน....บาย” “เออ.....บาย” ผมวางโทรศัพท์เสร็จก็นั่งมองโทรศัพท์อยู่อีกสักพัก เผื่อเป็นไอ้เจตโทรมา มันออกไปตั้งแต่บ่ายสองไม่รู้ว่าป่านนี้จะถึงสระบุรีหรือยัง แล้วมันไปตรงไหรของสระบุรี มันจะมีโทรศัพท์โทรมาหรือเปล่า แล้วมันได้จดเบอร์โทรหอผมไปหรือเปล่า เพราะรู้จักกันมา 3 ปี ได้เจตไม่เคยโทรหาผมที่หอเลย มีแต่มาหา ผมนั่งสักพักก็เดินขึ้นมาที่ห้องด้วยหัวใจที่ห่อเหี่ยว ปิดประตูได้ผมก็ล้มตัวลงนอนบนเตียง มองเพดานด้วยใจที่เลื่อนลอย ********************************** “ก๊อก ก๊อก ก๊อก” “คราบบบบบบบ” ผมตอบรับพร้อมกับลุกจากเตียงไปเปิดประตู นึกสงสัยว่าใครมาเคาะประตูแต่เช้าทั้งที่เพิ่ง7 โมงกว่า ๆ “อ้าวสิทธิ์......มีไรมาแต่เช้า...เข้ามาก่อนดิ” “มึงกลับบ้านวันไหน” ไอ้สิทธิ์เดินเข้ามาพร้อมกับตั้งคำถาม “อีกอาทิตย์นึง...พ่อมารับ” “กู............เออ.............” ไอ้สิทธิ์หันหลังมาจ้องหน้าผมนิ่ง ตามันแดง ๆ เหมือนคนกำลังจะร้องไห้ “เป็นไรสิทธิ์” ผมพูดยังไม่ทันจบ ไอ้สิทธิ์ก็โผเข้ากอดผมแน่น “กูคิดถึงมึง....ต๊ะ” “ไอ้ห่า....เมื่อวานก็เจอกัน” ใช่ครับ เมื่อวานตอนเช้าก็ยังเดินสวนกับไอ้สิทธิ์ตอนขึ้นตึกไปห้องสอบ ยังตบบ่าทักทายให้กำลังใจเรื่องสอบอยู่เลย “เมื่อวานก็ส่วนเมื่อวาน....แต่วันนี้กูคิดถึงมึง” “มีอะไรปะนี่....มาแปลกนะมึง” ผมค่อย ๆ ดันไอ้สิทธิ์ออกแล้วจ้องหน้ามันนิ่ง “กูว่ามึงรู้ดีว่ากูเป็นอะไร” ไอ้สิทธิ์จ้องตาผมไม่กระพริบ “ก่อนสอบเราก็.....เออ......คุยกันแล้วนี่.................” จะบอกว่าก่อนสอบเราสองคนก็แอบไปเย็ดกันที่กระท่อมปลายนาของบ้านไอ้สิทธิ์มาแล้ว ซึ่งมันรีดน้ำผมแทบหมดตัว “นั่นก็ส่วนนึง.....แต่พรุ่งนี้กูต้องไปกรุงเทพแล้ว” “แล้ว.................” ผมถามด้วยความสงสัย “มึงจะไม่สั่งลาเลยหรอ” “สั่งลาอะไร” ผมแกล้งตีเซ่อ อยากจะแกล้งมัน “มึงไม่ต้องมาทำเป็นไก๋เลย............มึงเองก็คิดแบบเดียวกับกู” “ที่นี่หรอ” “ที่อื่น..............” ผมโล่งใจที่มันบอกว่าที่อื่น เพราะวันนี้ไอ้หยกจะมาหา แต่ไม่รู้ว่ามันจะมาตอนไหน....กลัวมันมาเจอตอนเข้าด้ายเข้าเข็ม “กูยังไม่ได้อาบน้ำเลย” “งั้นเดี๋ยวกูรอ......อาบให้สะอาดนะ” “เออ.................” ผมรีบเข้าไปอาบน้ำ แล้วออกมาแต่งตัว กว่าจะแต่งตัวเสร็จไอ้สิทธิ์ทั้งล้วง ทั้งควักควยผมมาดูดเล่น กว่าจะออกจากห้องได้น้ำแทบแตกไปหลายครั้ง “มึงจะหยากอะไรขนาดนั้น” “ก็มึงยั่วกูเอง” “กูยั่วมึงตอนไหน” “ตอนมึงถอดเสื้อ” “อาบน้ำมันก็ต้องถอดเสื้อดิ....ใครว๊ะอาบน้ำไม่ถอดเสื้อ” “นั่นแหละ...มึงยั่วกู” “เออ.......เอาที่มึงสบายใจเลยแล้วกัน...ว่าแต่มึงจะพากูไปไหน” “ไปถึงเดี๋ยวมึงก็รู้” ผมสองคนเดินลงมาชั้นล่างก็ปาเข้าไปเกือบ 9 โมง “ต๊ะ....ต๊ะ” ผมกำลังขึ้นนั่งซ้อนท้ายมอไซต์ไอ้สิทธิ์ ป้าเจ้าของห้องวิ่งออกมาเรียกอย่างรวดเร็ว “มีไรครับป้า” “โทรศัพท์จ๊ะ” “ใครโทรมาแต่เช้า” ผมบ่นเบา ๆ “ขอบคุณครับป้า” ผมรีบไปรับโทรศัพท์ ใจนึงก็อยากให้เป็นไอ้เจตโทรมา “โหล...หวัดดีครับ” “พี่ต๊ะ...หยกเอง” “มีไรหยก....แล้วจะมาถึงกี่โมง” “กี่โมงอะไรล่ะ.....หยกไปไม่ได้...แม่ให้เลี้ยงน้อง” “อ้าว..............” “หยกขอโทษนะ.......นะพี่ต๊ะนะ....เดี่ยวชดเชยให้” “ชดเชยอะไร” ผมงงกับคำพูดไอ้หยก “เออน่า....เจอกันเดี๋ยวก็รู้แหละว่าชดเชยอะไร” “เออ....ๆ.ๆ. มาไม่ได้ก็ไม่เป็นไร” “โทรมาบอกแค่นี้แหละ......บาย” พอวางสายผมถึงกับโล่งอกที่ไอ้หยกมาไม่ได้วันนี้....เพราะผมรู้ว่าต่อจากนี้ไปผมต้องเจออะไรบ้าง ไอ้สิทธิ์ขี่มอไซต์พาผมออกมานอกเมืองผมจำได้ว่าเส้นทางนี้ไปบ้านน้องบี เราสองคนขี่เลยบ้านน้องบีมาอีกหลายกิโล จนผมเองก็สงสัยว่ามันจะพาผมไปไหนกันแน่ “มึงจะพากูไปไหนสิทธิ์....ไม่ใช่ทางไปบ้านมึงนี่” “บ้านกูไม่ได้มีแค่นั้น....นี่ก็ไปบ้านกูอีกนั่นแหละ” ผมเองก็ลืมไปว่าบ้านมันรวย มีทั้งที่น่า ที่สวน แล้วบ้านให้เขาเช่า ไอ้สิทธิ์พาผมออกมานอกเมืองประมาณเกือบสิบกิโลได้ ก่อนที่จะแวะร้านอาหาร “เดี๋ยวกินอะไรก่อน....เดี๋ยวมึงไม่มีแรง” ไอ้สิทธิ์พูดพลางมองหน้าผมยิ้ม ๆ ผมไม่พูดอะไร ได้แต่เดินตามมันเข้าไปในร้านอาหาร เราสองคนสั่งอาหารตามสั่งคนจะจาน แล้วก็ซื้อน้ำอัดลมสองสามขวด ก่อนที่จะขี่มอไซต์ต่อไปอีกประมาณ 2 กิโลก็เลี้ยวจากถนนใหญ่เข้าไปตามทางก่อนที่จะถึงสวนที่ร่มรื่นไปด้วยต้นไม้ “บ้านใคร” “สวนบ้านกูเอง” “เบื่อคนรวม....มีทั่วบ้านเมืองหรือยัง” “ยัง..........” “กูประชด” “555555555555555555555” เราสองคนขี่ไปตามทางเล็กๆในสวนก่อนที่จะมาหยุดที่บ้านหลังเล็กกลางสวน “ใครอยู่หรอ” “แต่ก่อนจ้างลุงแกดูแลสวน...แต่ตอนนี้ไม่มี” “อ้าวทำไมล่ะ” “ลุงแกกลับไปอยู่กับลูกแก....ตอนนี้ก็กำลังหาคนมาดูแลแทน” “อย่าบอกนะว่าจะให้กูมาดูแลแทนลุง” “ไอ้อย่างนั้นก็ดี” “เชี้ย.............” “5555555 กูล้อเล่น” “แม่ให้กูมาดูว่ามีอะไรพอเอาไปกินที่กรุงเทพได้บ้าง” “อ๋อ.........มึงก็เลยลากกูมาช่วยเก็บ” “ก็ประมาณนั้น” “ไอ้เหี้ย.......กูนึกว่ามึงจะชวนกูมาทำอย่างนั้น....เห็นให้กูกินข้าวให้อิ่มจะได้มีแรง” “อย่างนั้นนะอย่างไหน” ไอ้สิทธิ์หันหน้ามามองผมแล้วยิ้มที่มุมปาก “เออ......ช่างเถอะ...ว่าแต่ไปดูตรงไหนก่อน” “ไปตรงท้ายสวนก่อนเลย....มีสระน้ำด้วยนะ” ผมเดินตามไอ้สิทธิ์แบบเซ็ง ๆ ไม่คิดว่าจะโดนหลอกมาช่วยเก็บผลไม้ แต่ถึงมันจะบอกผมตรง ๆ ผมเองก็ยินดีที่จะมาช่วยมันเก็บอยู่แล้ว “ร้อนว่ะ.........” เดินมาได้สักพักก็ถึงสระน้ำขนาดไม่ใหญ่มาก ไอ้สิทธิ์บ่นว่าร้อน พร้อมกับถอดเสื้อ ถอดกางเองออกอย่างรวดเร็ว ก่อนที่จะโดดลงน้ำ “ตูม......................” “อ้าว....................” ผมยังไม่ทันได้พูดอะไร ไอ้สิทธิ์ก็ดำผุดดำว่ายในน้ำไปแล้ว ผมหาที่นั่งได้ใต้ต้นมะม่วงใกล้ ๆ ฝั่ง มองดูไอ้สิทธิ์ ดำผุดดำว่ายโผล่ตูดขึ้นมาจากน้ำ “ต๊ะ....ลงมาอาบน้ำด้วยกัน” “อืม......ตามสบาย นั่งพักแปบนึง” ลมเย็น ๆ ปะทะใบหน้า ประกอบกับเพิ่งกินข้าวมาอิ่ม ๆ ทำให้ผมถึงกับเคลิ้มตาปรือ โดยไม่รู้ว่าไอ้สิทธิ์ขึ้นมาจากน้ำตอนไหน ผมรู้สึกตัวว่ามีน้ำหยดใส่ขา พอลืมตาขึ้นมาเห็นไอ้สิทธิ์มันมายืนแก้ผ้าตรงหน้า “ทำอะไรของมึง” ผมถามด้วยความสงสัย “ขนาดนี้แล้วยังจะให้กูตอบอีกหรอ” “ตกลงมึงจะให้กูมาดูผลไม้ หรือมาดูมึงแก้ผ้า ไอ้สิทธิ์ค่อย ๆ นั่งลง แล้วก้มลงมาดูดปากผม มันฉกล้านเข้าปากผมอย่างรวดเร็ว “จ๊วบ จ๊วบจ๊วบ” “พอก่อน...กูหายใจไม่ออก” ผมผลักไอ้สิทธิ์ออกเพราะยังไม่ทันได้ตั้งตัวเล่นเอาหายใจแทบไม่ทัน ไอ้สิทธิ์ถอนปากออกจากปากผม ส่วนมือมันก็ล้วงเข้าไปในกางเกงผม ลึงควยผมเล่นเบา ๆ “แข็งรอเลยนะมึง” “มึงขยำมันขนาดนั้นถ้าไม่แข็งแสดงว่ามันตายด้านแล้ว” “ต๊ะ.......” “หือ.............” ผมจ้องหน้ามัน ว่ามันเรียกผมทำไม “เย็ดกัน” “55555 ถึงขนาดนี้แล้วยังจะชวนกูเย็ดอีกหรอ” ไอ้สิทธิ์ค่อย ๆ รูดกางเกงผมออก มันรูดทีเดียวทั้งกางเกงนอกกางเกงในหลุดไปในทีเดียว เพื่อไม่ให้เสียเวลา ควยผมดีดออกมาตั้งตะหง่าน ไอ้สิทธิ์ค่อย ๆ ก้มลงดูดควยผมอย่างรวดเร็ว “เบา.......โดนฟัน” มันช้อนตาขึ้นมาดูผม ก่อนที่มันจะบ้วนน้ำลายชโลมควยผมจนชุ่ม แล้วมันก็ลุกมายืนคล่อมผมไว้ แล้วย่อตัวลงมาช้า ๆ % U$ S( r% X3 r4 ~# v/ E+ p
|