น้องคิมสตอรี่ [25] แหย่เล่น...จนเด็กมันงอน

shamanking

หลังจากนั้นที่น้องนัดผมว่าจะมาก็ไม่ได้มา..สรุปผมไม่ได้เจอน้องเป็นอาทิต อาจจะเป็นเพราะว่ายายไม่ให้ออกมาเพราเที่ยวบ่อยก็อาจจะเป็นไปได้เพราะน้องยังเด็ก ผมไม่ได้เจอพวกเด็ก ๆ เลยจนผ่านมาจนถึงใกล้ ๆ จะปลายของอาทิตย์ วันศุกร์ที่ผมเหมือนจะไม่มีความสุขเลยก็ได้เพราะมันเป็นวันที่เหงาวันเดิม  ๆ ที่ผมไม่มีน้องอยู่

'' เช้าวันศุกร์''
ด้วยความที่ว่าไม่มีอะไรทำผมก็นอนดูหนังไปเรื่อย หน้าจะซักเที่ยงได้ก็มีเสียงรถนานจอดที่หน้าบ้านอยู่พักหนึ่งก่อนที่จะขับออกไปผมเลยไปดูที่หน้าต่างก่อนที่จะเห็นว่ามีเด็กใส่คล้าย ๆ  เสื้อกันหนาวแบบนี้หมวกอยู่หน้าบ้าน แล้วมีข้อความเด้งมาให้เปิดประตูให้หน่อย...นั่นก็คือเจ้าคิมเอง

'' โห..ว่าไงเตี้ยคิดถึงมากเลย...ไม่มาหาเลยนะ..มาๆ  เข้ามา ๆ'' ก่อนที่จะเปิดประตูให้เจ้าคิมเข้ามา ผมเลยถามน้องทั่วๆไปก็เพราะไม่ได้เจอคิมหลายวันด้วยความคิดถึงก็กอดก็หอมน้องไป

'' มาให้กอดหน่อยซิ...''

'' 555+ อย่าจี้เอวว...ผมจั้กจี้...'' เรากอดรัดฟัดเหวี่ยงกันอยู่นานก่อนที่จะไปหาขนมมาให้น้องกิน  

'' อ่าเนี้ยขนม...กินรองท้อง''

'' ขอบคุณคับ..''   คิมรับไหว้ก่อนที่จะเอามันใส่ปาก

'' อร่อยไหม...เค้กร้านนี้หอมน้าา''
'' ใช่..พี่อย่างหอมเลย....อร่อยด้วย งั้มๆ ! '' คิมกินด้วยความเอร็ดอร่อยอย่างมากจนผมต้องหยิบอีกชิ้นมากิน

'' เออ...พี่ไอ้ภีมมันไปไหนไม่รู้ผมว่าจะไปชวนมันเล่นเกมส์ไปร้านก็ไม่อยู่..มันได้ทักมาหาพี่ป่ะ ''

'' ไม่นิทำไมหรอ...พีไม่ค่อยสนิทกับมันเท่าไหร่นะยังกะมันจะทักหาพี่''

'' นั่นดิเนอะ...ว่าแต่มันหายไปไหนเนอะ''  ผมเองก็สงสัยไม่ต่างจากเจ้าคิมเลยที่น้องมันหายไปจากกลุ่มเพื่อนใจผมเริ่มจะไม่ค่อยดีเท่าไหร่แล้ว

'' ไปเล่นกะเพือน ๆ แถวบ้านละมั้ง ''  ผมตอบไปก็เพราะคิดว่าน้องเขาน่าจะมีเพื่อนที่แถวบ้านอยู่บ้างไม่มากก็น้อย

'' ป่ะพี่...ไปเล่นเกมส์กันดีกว่า...หาเวลกัน ป่ะ ๆไปร้านเกมส์กัน''  ก่อนที่จะดึงผมให้ลุกขึ้น

'' งั้นพี่ไปหาไรกินก่อนนะค่อยไป...ให้พี่หาไรกินก่อนเราละกินไรไหมเตี้ย...'' ผมหันไปถามเจ้าคิม

'' ยังไม่หิวพี่..กินมาแต่บ้านแล้วแต่เดี๋ยวผมนั่งเป็นเพื่อนได้อยู่ ก็มาหาพี่ละไม่รู้จะไปไหน?'' ผมเลยบอกให้น้องรอก่อนเพราะยังไม่ได้อาบน้ำ เพราะนอนเน่าอยู่บนที่นอน ก็อย่างว่านะวันหยุดไม่ไ้ดไปไหนก็นอนอ่าสิ 555+ หลังจากที่อาบเสร็จแล้วก็เลยว่าจะพาเจ้าคิมไปหาอะไรกินกัน

'' อยากกินไร..ไหมเตี้ย..พี่พาไป''

'' อยากกินชูชิอ่า..ข้าวปลาไหล ''   เคยเป็นอีก 1 ของชอบทีน้องชอบเอามาก  ๆเลย ละ

'' อยากกินก็ไป...งั้นลุยย''

'' เย้ๆๆ...เอาแซวม่อนด้วยนะ''

หลังจากนั้นผมก็เตรียมตัวแล้วก็ขับรถออกไปผมใช้เวลาขับรถร่วมชั่วโมงผมก็มาถึงร้าน ๆ ๆนึง ที่เป็นอีกวันที่เป็นวันที่คนมาเยอะมากกลับวันหยุดช่วงปิดเทอม ที่ครอบครัวต่าง ๆ ก็มานั่งกินกัน  แต่ก็เป็นอีกร้านที่ขายถูกเอามาก  ๆ ไม่ได้ แพง เท่าไหร่ (ถา้จำไม่ผิดจะอยู่ลาดพร้าวมั้ง)

หล้งจากที่เราทั้งสองมาถึงที่ร้านก่อนที่จะหาที่ว่าง ๆ นั่งกันก่อนที่ เจ้าคิมยิบเมนูมาให้ผมสั่งอาหาร

'' แล้วเตี้ยไม่สั่งเลยละ ''

'' ไม่รู้อ่าแล้วแต่พี่..แล้วกันผมยังคิดไม่ออกเลยจะกินอะไรดี''

หลังจากนั้นผมเลยจัดชุดที่เป็นโปรอยู่ช่วงนั้นมาให้น้องกินที่เป็นชุดที่คิดว่าน่าจะคุ้มที่สุดหลังจากนั้นไม่นานอาหารก็มาถึง

'' หูยย....น่ากินมากเลยพี่วิว...พี่ดูกุ้งดิมันเรียกอะไรนะผมลืม ''  พร้อมๆกับชี้ไปที่ตัวกุ้ง

'' อ่า ๆ กินเลย  ๆ ชอบไม่ใช่หรอ...ฮืมม'' ผมยิ้มให้น้องที่กำลังหยิบกุ้งขึ้นมากิน

'' เขาเรียกว่ากุ้งเทมปุระ...เตี้ย...เนี่ยปลาอยากกินไม่ใช่หรออ่ะเนี่ย'' ก่อนที่ผมจะเอื้อมไปเอาเนื้อปลาให้น้องกิน

'' นั่นแหละ..แจ๋วเลยผมขอล่ะกัน...'' คิมหันมามองที่ผมก่อนจะแลบลิ้นใส่

'' เนี้ยผมให้ '' ก่อนที่จะเอาปลาที่เหลือให้ผม


'' มีแบ่งให้ด้วย...จะน่ารักไปไหนฮืม ''


'' สรุปพี่ไม่เอาหรอ...'' ก่อนจะทำท่าดึงถาดกลับ


'' เอาซิ...ยังไม่ได้กินเลยมีแต่เราอ่ากินเอา ๆ ''


''ก็คิดว่าพี่ไม่กินซะอีก....แบร่...'' ก่อนที่เจ้าคิมจะหันมาแลบลิ้นใส่ผม

'' เดี๋ยว...เหอะ..ท้าท้ายหรอแลบลิ้นอ่ะฮ่ะ'' ก่อนจะชี้ไปที่หน้าเจ้าคิม...กแต่ก็ด้วยความยีหยวาน...เจ้าคิมที่จะทำท่าจะกัดนิ้วผมให้ได้

'' โหยย...เตี้ยเนี่ยจะกัดเลยหรอ..โหดนะเราน่าเอาไปเฝ้าบ้านฮ่า ๆ ''

'' เนี่ยพี่ว่าผมเป็นหมาอ๋อ...งอนแล๊วว ! '' คิมวางเนื้อ...ลงที่จานก่อนจะขยับตัวไปชิดขอบทาง และ แน่นอนลงเอยด้วยการง้อพักใหญ่

'' แหย่เล่นเองน้า...โอ๋ดีกันนะเตี้ย...พี่พูดเล่นจริงจังไปได้...อ่ะเนี่ยกุ้ง ''  ก่อนจะหยิบกุ้งที่เหลือในจานเอาให้คิมไป

'' ชอบไม่ใช่อ๋อ...เนี้ยเอาไปทั้งจานเลยกินเยอะ  ๆ'' เจ้าคิมถึงกับตาโตเมื่อเห็นกุ้งที่อยู่ในจานทั้งหมดมองนิ่ง ๆ อยู่พักหนึ่งก่อนจะหยิบกุ้งมากิน

'' อ้าาาฮ่ะ..หายโกรธแล้วอ่าดิ้กินใหญ่เลย...'' คิมยังกินอย่างตั้งใจก่อนี่จะหันมามองด้วยหางตาเล็ก ๆ

'' ยิ้มหน่อยน้าา...คนเก่งมาม่ะหอมแก้มหน่อย..มับ ๆ ''


'' หึ้ยย...พี่วิว...อายเขาคนเต็มร้านเลย...'' คิมพยายามเอียงคอมาบังไม่ให้ผมหอมได้ถนัด


'' พี่ชาย...หอมน้องจะเป็นไรไป...เนอะ ๆ '' แต่ก็มีพ่อแม่ที่เขาพาลูก ๆ มากินอยู่อยู่ถัดไปมองมาทีผมสองคน


'' พี่วิว...พอแล้วพี่ผมอายเขา..นั่นน่ะเขามองใหญ่...แล๊ว...อย่า''


'' นั่น...น้องชายหรอคะ...ดูน่ารักดีนะอายุน่าจะเท่าลูกของพี่แล้วมั้ง...อายุเท่าไหร่แล้วอ่าหนู'' ผู้ หญิงที่นั่งโต๊ะ ใกล้ ๆ หันมาถาม


'' ใช่ครับ...ตัวแสบเลยแหละคนนี้อ่าครับ''


'' เอิ่..ม 12 คะ...ครับ'' คิมตอบไปแบบเกร็ง ๆ เพราะเขิน ๆ อยู่


'' อ๋อ...เท่าลูกชายป้าเลย..ตาโตเชียวโตไปหล่อเลยนะเนี่ย'' คิมได้แต่นั่งนิ่ง ๆ ก่อนที่จะยิ้มที่มุมปากเบา ๆ


หลังจากนั้นผมกับน้องก็กินต่อเรื่อย ๆ และที่แน่นอน...ผมโดนกุ้งเพิ่มไปอีก 4 - 5 จาน กับ แซวม่อนน่าจะซัก 2 ที่มันไม่ได้อยู่ในโปรที่จะต้องเสียเพิ่มแต่ก็อย่างว่าอ่าเนอะผมรักเด็กคนนี้ไปแล้วจริง  ๆ และผมเองก็ยอมที่จะทำยังไงก็ได้...ที่จะให้เขาอยู่กับเราแล้วมีความสุขที่สุด ก่อนที่จะหันไปที่เจ้าคิมที่ตอนนี้...กำลังนั่งเอามือลูบไปที่หน้าท้อง เบา  ๆ

'' อิ่มเลยอ่าดิ...ฮืมม!...อร่อยอ่ะซิ..เตี้ย..'' ผมเอื้อมมือไปลูบหัวเจ้าคิมที่นั่งอยู่ข้าง  ๆ ผม ส่วนคิมมที่ตอนนี้จะหายงอน มาบ้างแล้ว



'' ก็...อร่อยคร้าบ..แต่คงจะกินต่อไม่ไหวละพี่วิวดูท้องดิ'' เจ้าคิมหันมามองผมเล็กน้อยก่อนที่...ยิ้มให้ผมเบา ๆ พร้อมกับถกเสื้อขึ้นให้เห็นท้องที่เริ่มป่อง


'' ก็กินซะขนาดนั้นไม่อิ่มก็ไม่รู้จะยังไงละเตี้ย..'' ก่อนที่จะเอื้อมมือไปหยิกที่แก้มน้อง ด้วยความหมั้นเขี้ยว

'' ผม...ว่าผมไม่เล่นกับพี่แล้ว...แหละ'' พอได้ยินผมก็ต้องตกใจ...แทบซีดที่ได้ยิน...ก่อนจะรีบถามกลับไป

'' เอ้า...ทำไมอ่า..เราโกรธไรพี่เปล่าเนี่ย...'' ผมที่ตอนนี้...จากที่ยิ้มอยู่กับหุบลงทันที

'' ก็ป่าวว....นิพี่วิวทำไมหรอ...'' เจ้าคิมทำท่าจะ งง  ๆ  นิดคิ้วแทบจะชนกันเลยทีเดียว

'' ก็เตี้ยบอกพี่เมื่อกี้ไง...ว่าเตี้ยจะไม่เล่นกับพี่แล้วอ่า'' ผมก้มหน้าพูด...แบบหงอย ๆ แต่ก็ยิ้มทันทีที่ได้คำตอบ

'' โห่...ก็คิดว่าอะไร...ผมหมายถึงรูบิดอ่าผมไม่อยากเล่นกับพี่แล้ว...พี่วิวเล่นเก่งงะเดี๋ยวผมก็แพ้อีก''

'' ไม่เก่งหรอก..เตี้ยยย..ป่ะอิ่มยัง''  

'' อิ่มแล๊วว..เนี่ย''  เจ้าคิมดูจะอิ่มเอามาก ๆ ก่อนที่จะลุกขึ้นบิดตัวไปมา


หลังจากที่พาเจ้าคิมไปกินจนอิ่มแล้ว..ผมก็เลยพาน้องไปเล่นเกมส์ที่ร้านแต่พอไปที่ร้าน ที่ผมเคยเล่นประจำกับไม่มีเครื่องว่างเอาซะเลย แล้วดูก็น่าจะรอยาว ๆ ก่อนที่ผมกับน้องจะเดินออกมา หน้าร้าน


'' เตี้ย...รออีกนานเลยนะกว่าจะมีเครื่องว่าง'' ผมหันไปมองก่อนที่เจ้าคิมที่เหมือนนิ่ง ๆ เหมือนพยายามที่จะคิดอะไรซะอย่าง

'' ผมรู้ละ..จะไปที่ไหน...แต่ร้านนี้ไม่เร็วเท่าไหร่นะพี่ไม่เหมือนที่ร้านนี้นะแต่ก็พอเล่นได้อ่าพี่'' คิมพยายามที่จะแนะนำร้านเกมส์ที่เจ้าคิมพอจะรู้

'' งั้นก็ไปกัน...แล้วอยู่ไกลป่ะจากนี่''

'' ก็ไม่ไกลเท่าไหร่อ่าโลกว่านิล่ะมั้งพี่...แถว ๆ บ้านไอ้ภีมอ่า'' ก่อนจะชี้ไปที่ถนนในทางที่จะไป

'' อ๋อ...งั้นไปกันเลยไหมล่ะ'' คิมพยักหน้าก่อนเราจะไปขึ้นรถกัน

หลังจากนั้นผมและน้องก็นั่งรถกันไปที่ร้าน ร้านนั้น อยู่ในซอยที่เข้าไปไม่ได้ลึกมาก ก่อนที่จะผ่านหน้าบ้านของเจ้าภีม ก่อนที่คิมจะชี้ว่าบ้านเจ้าภีมหลังไหน

'' เนี่ยพี่วิว...เนี่ยบ้านไอ้ภีมมันก็คงอยู่ร้านเกมส์มั้งตอนนี้...ไม่ก็ยังไม่ตื่น...มันนอนกินบ้านกินเมืองไอ้ภีมอ่า'' คิมพยายามแฉเพื่อนให้ผมฟัง  แต่ผมก็ไม่ได้ใส่ใจรายละเอียดเท่าไหร่  เพราะต้องขับรถไปด้วย

'' พี่วิว..พี่ไปจอดฝั่งนั้นก็ได้...เนี่ยพี่ร้าน''

ก่อนจะชี้บอกตำแหน่งร้านก่อนที่ผมจะไปหาที่จอดฝั่งตรงข้ามร้านเกมส์ก่อนที่จะเดินข้ามถนนไปยังร้านเกมส์หลังจากที่เข้าร้านไปผมก็พยายามมองไปหาภีมแต่ก็ไม่มี...ก่อนที่คิมจะเดินมาบอกผมว่าได้เครื่องก่อนที่จะชี้ไปที่ริมสุดของร้านเกมส์

'' เนี่ยพี่ผมเปิดเครื่องให้พี่แล้วนะผมไม่รู้พี่จะเล่นเท่าไหร่ก็เลยบอกเจ้าของร้านเปิดเวลาไปเรื่อย ๆ''

'' ไม่เป็นไร...เข้าเกมส์เลยพี่จะพาไปเวล'' ระหว่างที่ผมเล่น ๆ อยู่ก็มีน้อง ๆ ที่เล่นเกมส์เดียวกันกับผมเริ่มมายืนดูผมเล่นอย่างว่าอะไรเด็กหลังเบาะก็มีแทบทุกที่ ก่อนที่จะมีอีก 2 - 3 คนมามุงและนินทาตัวละครผมก็ว่าได้ 555+  ก่อนที่จะพยายามถามว่ากว่าจะเล่นได้เท่านี้ผมเล่นนานไหม ของหายากเปล่าอะไรทำนองนั้น


'' พี่วิว...ชวนปาร์ตี้ด้วย''


''  เค ๆ....นั่นพี่ชวนไปแล้วกดรับเลย''
ด้วยตัวละครน้องที่เวลไม่ได้เยอะเท่าไหร่แต่ก็พยายามที่จะช่วยผมตี แต่อย่างว่าอ่านะ 555+ มันไม่ได้ช่วยอะไรเท่าไหร่เล้ยย ฮ่าๆ ตีพลาดบ้าง ถึงจะตีโดนแต่ก็ได้แค่สะกิดมอสเตอร์มันเท่านั้น
'' พี่มันโครตจะ..ถึกเลยอ่าตีไม่เข้าเลย...''


'' ก็เลเวลเรามันน้อยข้ามแผนที่มาเกือบ 20 30 เวล มันก็งี้แหละ'' ผมหันไปบอกมาทำไมตีไม่เข้า


'' ไม่เป็นไรพี่ตีให้เราแล้วกัน...เดินห่าง ๆ มันไว้นะมันออโต้เดี๋ยวได้ตายเอา''


'' เคพี่...แต่เลเวลขึ้นดีอยู่นะพี่วิว...มาแป๊บเดียวขึ้นตั้งเยอะอ่า'' เจ้าคิมดูท่าทางดีใจสุดเห็นเวลตัวละครเด้งขึ้นเร็วกว่าเดิมจากที่แมทที่น้องอยู่เล่นประจำ


'' ช่วยด้วย !! อ๊ากก....มันจะตีผมพี่...ช่วยด้วย...เจ็บชิบหายเลยพี่วิว'' เจ้าคิมตะโกนอย่างดังด้วยความกลัว...ที่ตัวละครกำลังจะตาย


'' พี่บอกแล้วเดินไกล ๆ มอนมันเห็นมันก็วิ่งใส่ซิ...พี่ก็บอกเราอยู่''


'' มันมองเห็นไกลเกิ้น...ผมอยู่ตั้งไกล''  พร้อมกับพยายามจิ่มที่จอให้ผมดูว่าเขา และ มอนเตอร์ ไกลกันแค่ไหน

'' พี่วิว...บอสตัวนั้นจะมาแล้วนะพี่..เร็ว ๆ  ''  คิมพยายามที่จะเร่งผมที่กำลังเดินช่วยน้องเก็บเวลอยู่ในแมทเพื่อที่จะไปจุดที่บอสเกิด

'' พี่เดินอยู่เนี่ยยเตี้ย...แป๊บสิ''

'' ก็บอสจะออกแล้วอ่า....เดี๋ยวมันไม่ทันเดียวมีคนฆ่าไปก่อนอีกอ่า'' คิมที่กลัวว่าบอสจะตายพยายามที่จะบอกให้ผมมาเร็ว  ๆ   (สำหรับพี่คนไหนที่เคยเล่นเกมส์มาบ้าง พี่ ๆ จะรู้ว่าบอสจะมีไอเท็มเหรอว่าของดีที่หลายคนต้องการมัน และ แน่นอนใครเป็นคนฆ่าได้ก็มีสิทจะได้ของที่ตกจากบอสมากกว่า)

'' เออ..พี่รีบแล้ว''  ผมพยายามใช้สกิลตัวละคร พุ่งไปให้เร็วที่สุดก่อนที่จะได้เวลาบอสเกิด  หลังจากที่ไปยืนรอมันเกิด...ก็เหมือนโชคจะเข้าข้างกับพวกผมบอสเกิดอยู่ใกล้  ๆ  ที่พร้อมไปมากกว่านั้นคือกลุ่มกองเชียร์ที่อยู่ข้างหลัง


'' พี่ถ้าได้ของผมดี ๆ...ขอนะผมรู้ว่าของพวกนี้พี่ไม่ได้ใช้ ''


'' พี่ไม่ได้ใช้ก็จริง...แต่มันก็ขายได้หลายร้อยเลยนะแต่ละลายอ่าเตี้ย''

'' นั่นแหละ...ผมขอฮ่าๆ'' เจ้าคิมขำอย่างชอบใจก่อนที่อีกไม่นานบอสก็เกิด

'' ฆ่ามานนนน !! '' เจ้าคิมโชว์ความอินที่มีกับเกมส์ก่อนที่จะยืนได้ไม่นานเท่าไหร่บอสก็หันไปทุบ...เล่นเอาเจ้าคิมหงายเงิบไปเลย

'' โหวว...แรงจังว่ะ...ตายเลย...พี่วิวฆ่ามัน ๆ ''

'' ก็เตี้ย...เข้าไปใกล้เยอะมันก็ตีเราซิ''  ผมใช้เวลาอยู่พักหนึ่ง...บอสก็ตายแต่ก็ไมได้ของดีอะไรมากนัก

หลังจากที่ผมกับคิมเล่นกันได้อยู่พักหนึ่งก็มีเสียงเด็กที่ดังมาจากข้างหลังคล้าย ๆ เหมือนคุยกับเจ้าคิมอยู่ผมเลยหันไปมอง..สรุปเป็นภีมนั่นเอง

'' ไงภีม...มึงพึ่งตื่นเหรอ ''  เจ้าคิมหันไปถามเพื่อนที่ยืนเกาะเก้าอี้อยู่ข้างหลัง

'' เออ..กูพึ่งจะตื่น...อ้าวพี่วิวนิ..หวัดดีครับ...แล้วพวกนี้ไงมาเล่นแถวบ้านผมอ่า''  ภีมสะกิดผมที่กำลังนั่งเตรียมของอยู่

'' แถวนั้นเครื่องมันไม่มีว่างก็เลยมาเล่นแถวนี้คิมมันบอกว่าแถวบ้านเรามีร้านเกมส์ '' ผมหันไปบอกน้อง

'' อ๋อ...ครับพี่ ''

'' แล้วเราไม่เล่นเกมส์หรอ... '' ผมหันไปมองเจ้าภีมก่อนที่จะถามไป


'' อ๋อผมพึ่งออกมาพี่...ไม่มีตัง...พี่เล่นกับไอ้คิมเหรอ''

'' ใช่ ๆพี่พามันเก็บเวล...แล้วจะเล่นไหมละพี่เลี้ยง ''

'' จริงอ๋อ...พี่เอาดิๆขอบคุณคับ '' ก่อนที่เจ้าภีมจะทำท่าดีใจ ก่อนที่จะขอบคุณผม และ เดินไปถามเด็กที่อยู่ข้างๆ คิมว่าจะต่อเวลาไหม


'' เดี๋ยวผมรอเครื่องก่อนนะพี่..ข้าง ๆ ไอ้คิมจะหมดละมันไม่ต่อ ''

หลังจากที่ภีมได้เครื่องก็ภีมมันก็มาเล่นเกมส์เดียวกับผมด้วยเพราะจะได้มีเพื่อนเล่นหลังจากที่เราเล่นเกมส์กันอย่างสนุกสนานก็ปาเข้าไปเกือบจะมืดภีมก็เวลาหมด คนที่ร้านก็เริ่มที่จะออกไปเรื่อย ๆ ส่วนภีมก็นั่งดูเพื่อนเล่น

'' พี่วิว...ผมก็จะหมดแล้วนะเวลา..พี่พากับเมืองหน่อยดิผมไม่มีใบวาร์ปแล้วอ่าหมด ''  คิมที่ตัวละครอ่อนกว่าผมด้วยแผนที่ ที่ผมพาน้องมาเลเวลค่อยข้างเยอะทำให้กลับลำบากก็เลยให้ผมช่วยพาไป...  

''โหเวลาหมดละ...'' คิมทำท่าหมดสนุกจากที่เวลาหมด

หลังจากที่น้องหมดเวลาผมก็เลยออกเกมส์ก่อนที่จะไปจ่ายเงินส่วนที่ผมเล่นไปก่อนที่จะเดินกลับออกมาจากร้านไปก่อนที่จะบอกน้อง ๆ ว่าจะไปส่งก่อนที่เจ้าคิมจะพูดขึ้น


'' พี่วิว..ผมไปนอนบ้านพี่นะ...''
.
.
.
โปรดติดตามตอนต่อไป...

kookkoo

ขอบคุณครับ

moonoinarak

งะ รีบเลยฮะ เดี๋ยวน้องไม่ซิง 555

nuangnut1996

สนุกมากครับ

ฟินจุง

ขอบคุณครับบ

dew225

เสร็จแน่คิม
คืนนี้

EH700

ขอบคุณครับ

papa123

ขอบคุณครับแต่สงสัยว่าน้อิงภีมไม่มีแสดงอะไรว่าเคยมีอะไรๆมาก่อนเลยเหรอครับ

Yud6565

ขอบคุณครับ

audiwoods

ล่อด้วยเกมส์ตลอดนะ

princem

ขอบคุณครับ

istheresomeone

น่ารัก

eng111

สนุกครับรอต่อ

jumboa

ขอบคุณ​ครับ.

aaaa01

ขอบคุณครับ

Neabeam

อยากให้ความสัมพันธ์นี้ดำเนินไปเรื่อยๆจัง เสียดาย

Kingpower

ขอบคุณครับ

aumking

ขอบคุนน่ะ

cchheeooww

ขอบคุณครับ

talhiw

ขอบคุณครับ