|
ก่อนอื่นต้องขอโทษมากๆเลยนะครับเป็นปีเลยที่ไม่ได้มาเขียนต่ออย่างที่ผมบอกคือเรื่องที่ผมเล่ามันเกิดจากประสบการณ์จริงของผม ซึ่งเวลาเล่าผมก็ต้องแต่งเติมเรื่องราวให้สนุกและพยายามหลีกเหลี่ยงไม่เล่าถึงตัวละครที่มันชัดเจนเกินไปสมัยนี้โลกแคบครับ มันไม่ยากหรอกที่จะตามหาใครสักคนอ่านจบแล้วอย่าลืมมาพูดคุยกันนะครับ ผมตามอ่านทุกกระทู้เลย และก็จะมีเรื่องใหม่เร็วๆนี้ครับผม .................................................................................................................................................................. อย่างที่ผมเคยบอกไปว่าเบสเป็นผู้ชายที่ผมเคยวาดฝันเอาไว้เป็นผู้ชายที่อยู่ด้วยแล้วอบอุ่น เวลาที่เราอยู่ด้วยกันมันทำให้ผมลืมทุกเรื่องทุกอย่างเหมือนโลกหยุดหมุนไปเลย เราเดินจับมือกันออกมาจากสวนป่าที่เราเดินเข้าไปผมคิดในใจว่าครั้งนี้ที่เรามีอะไรกันน่าจะเป็นครั้งสุดท้ายเพราะผมตัดสินใจว่าจะเดินทางกลับบ้านในเช้าวันพรุ่งนี้ ก่อนกำหนดโดยให้เหตุผลกับทุกคนว่าผมไม่ค่อยสบายและอีกอย่างได้เรียนรู้วิธีการทำสวนยางแบบละเอียดพอสมควรแล้วก็แน่ละสิ มีครูดีขนาดนี้ พอถึงห้องเราก็อาบน้ำให้กัน สลับกันสระผมและถูกตัวให้กันและกันทั่วร่างกายเราจูบกันด้วยความรู้สึกที่ว่าครั้งนี้มันคือครั้งสุดท้าย หลังจากนั้นผมกับเบสก็มานั่งตรงขอบเตียงด้านข้างที่ติดกับประตูระเบียงที่ตอนนี้เปิดออกเพื่อรับลมหนาวและแสงจากท้องฟ้าเรานั่งข้างๆกันแนบชิดกัน มือขวาเบสโอบกอดเอวของผมไว้อีกมือก็คอยลูบผมของผมอย่างทะนุถนอมตลอดสามสี่วันที่ผ่านมาเกิดเรื่องราวขึ้นมากมายจนบางครั้งผมก็รู้สึกว่ามันเหมือนกับฝันเราไม่เคยคุยกันเปิดใจกันกับเรื่องราวต่างๆที่เกิดขึ้น จนมาถึงตอนนี้ เบสก็เริ่มพูดขึ้นมาก่อน “เล้ง....(สูดหายใจเข้าและถอนออกมา) ผมขอโทษกับเรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้นผมก็งงกับตัวเองเหมือนกันว่ามันมาถึงขนาดนี้ได้ยังไงผมไม่เคยมีความรู้สึกกับผู้ชายคนไหนแบบนี้มาก่อนเลย ครั้งแรกที่เรามีอะไรกันในรถผมก็รู้สึกแค่อยากลอง แต่หลังจากนั้นผมก็คิดถึงแต่เล้งตลอดเวลาเลยทุกครั้งที่ผมเจอเล้งใจผมจะสั่นทุกครั้งและถ้าได้สัมผัสผมก็จะรู้สึกอบอุ่นมาก” ผมเลยตัดบทขึ้นมา “แล้วเราจะเอาไงต่อเบสรู้ใช่ไหมว่าเรารู้สึกกับเบสมากแค่ไหน เราไม่ได้รู้สึกแบบนี้กับใครมานานมากจนลืมมันไปแล้ว แล้วเบสก็ทำให้มันกลับมาใหม่” “เล้งครับเราอยู่แบบนี้ต่อไปได้ไหม” “แบบไหนเบส” “แบบที่เราเป็นอยู่ในตอนนี้” หลังจากที่ผมฟังประโยคนั้นจบผมก็รู้สึกร้อนขึ้นมา “หมายถึงให้เราเป็นเมียน้อยอย่างงี้หรอ” “ไม่ใช่นะมันต่างกัน เค้าก็อยู่ส่วนเค้า เราก็อยู่ส่วนของเรา” ผมเงียบพูดอะไรไม่ออกส่วนเบสก็เงียบจ้องมองที่หน้าผมด้วยแววตาอ้อนวอน ผมตั้งสติได้ คิดทบทวนจนได้คำตอบ “เราอยู่ในสภาพแบบนั้นไม่ได้หรอกอีกอย่างเราสงสารผู้หญิง” หลังจากที่พูดแบบนั้นออกไป เบสก็เริ่มน้ำตาไหลลงไปนั่งคุกเข่าต่อหน้าผมแล้วซบลงตรงหน้าตักของผม “เบสน่าจะเจอเล้งให้เร็วกว่านี้เบสน่าจะทำอะไรให้มันได้มากกว่านี้ เบสขอโทษนะครับ” ผมรู้สึกถึงความจริงใจ และเข้าใจถึงความคับแค้นใจกับสิ่งที่เราไม่สามารถทำอะไรกับมันได้ทุกสิ่งอย่างที่เบสแสดงออกมามันก็คือความรู้สึกเดียวกันทั้งหมดกับที่ผมรู้สึก ผมเริ่มร้องไห้และก้มลงกอดเบสผมไม่เคยคิดเลยว่าผู้ชายที่เก่งและเข้มแข็งอย่างเบสจะมาคุกเข่าร้องไห้อยู่ต่อหน้าผม เรานอนกอดกันจนถึงเช้าระหว่างทางกลับ ผมกับเบสพูดกันน้อยมาก แต่เรากุมมือกันแน่นมากบ่อยครั้งผมก็มีน้ำตาที่ไหลออกมาเอง เบสก็พยายามเอามือมาเช็ดให้ พอถึงบ้านพักผมกับเบสก็ช่วยกันเก็บของขึ้นรถจนหมดเรากอดกันครั้งสุดท้ายต่างคนต่างร้องไห้ ผมรู้สึกอึดอัดทรมานอย่างบอกไม่ถูกเราสองคนมีความรู้สึกที่ดีต่อกันมาก มากจนไม่ต้องพูดออกมาแต่ทุกอย่างมันก็ไม่ได้เป็นใจให้เรา เบสเอามือมาเช็ดน้ำตาให้ผม ผมก็เช็ดน้ำตาให้เบสเบสหอมที่แก้มผมสองข้างเบาๆ “เบสขอให้เราเกิดมาเจอกันอีกชาติหน้านะครับและขอให้เราได้รักกันแบบไม่มีอะไรมาปิดกั้นทุกครั้งที่เล้งมองขึ้นไปบนฟ้าขอให้คิดถึงเบสด้วยนะครับ” -------------------------------------------------ขอบคุณครับที่ติดตาม ------------------------------------------------8 z; v, M4 |# ?
| 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2021-3-10 18:18:44
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2021-3-10 18:53:02
โพสต์ 2021-3-10 19:08:30
โพสต์ 2021-3-10 20:52:19
โพสต์ 2021-3-10 22:13:58
