Ep.4(Part I) เด็กน้อยนักฟุตบอล ประถม + มัธยมต้น ในสังกัด 17 คน

Ep.4(Part I) เด็กน้อยนักฟุตบอล ประถม + มัธยมต้น ในสังกัด 17 คน

การได้อยู่ใกล้ชิดกับเด็กน้อย มีข้อดีหลายๆอย่างที่คุณคิดไม่ถึง
1.ไม่ว่าเพลงจะออกมาใหม่แค่ไหน คุณจะร้องได้หมด เพราะเขาจะเปิดกรอกหูให้คุณฟังทุกวัน (จนเพื่อนๆผมมันถามว่ามึงร้องเพลงยังงี้ด้วยเหรอ)

2.เขาจะทำให้คุณหัวเราะได้ตลอดเวลากับความไร้เดียงสา ต่อยกันโดยไม่มีเหตุผล ขุดเอาพ่อแม่มาด่ากัน แต่สุดท้ายก็กลับมาดีกันเหมือนเดิม ลองเป็นเราดูสิครับ ไม่ฟ้องร้องกันแทบตายหรือ

3.เขาอาจทำให้คุณน้ำตาซึม เมื่อเขาถามว่าโค้ชไปไหนมาหลายวัน พวกผมรอโค้ชอยู่ (สะอึกสิครับ)

4.การได้เห็นพัฒนาการของพวกเขาเติบโตขึ้นอย่างที่ควรจะเป็น เป็นความอิ่มเอิบใจชนิดที่คุณจะหาจากไหนไม่ได้

5.เขาจะทำให้คุณสุขภาพจิตดี คุณจะดูไม่แก่ เพราะเด็กน้อยจะทำให้หัวใจคุณแช่มชื่น มีชีวิตชีวา พวกเขาไม่มีมารยาเหมือนผู้ใหญ่

ผมเคยไปงานเลี้ยงรุ่นที่ จ.เชียงใหม่ ในภัตตาคารแห่งหนึ่ง เพื่อนผู้หญิงที่เรียนจบมาด้วยกันและไม่พบกันมาสิบกว่าปี กวักมือเรียกแต่ไกล บอกผมว่า
“กูจำมึงได้ตั้งแต่เดินเข้ามา แต่กับไอ้พวกนี้....”
มือชี้เรียงตัวไปที่เพื่อนๆในกลุ่มที่มานั่งแดกอยู่ก่อนแล้ว แต่ละคนนั่งพุงปลิ้น หัวเถิก บ้างก็ใส่แว่นหนาเตอะ
“กูต้องรอให้พวกมันทักก่อน เพราะกูไม่แน่ใจว่าใช่มันหรือเปล่า แม่ง..แต่ละคน เปลี่ยนไปจากหน้ามือเป็นหลังตีนเลย” ผมจึงอนุมานเอาเองว่า การได้กินเด็ก เป็นโอสถทิพย์ที่ชะลอความแก่ได้ดีที่สุดนั่นเองครับ อ่ะ..ล้อเล่งๆ 555

นับตั้งแต่เกิดเหตุการณ์ในวันนั้น น้องริวกับผมต่างไม่เคยพูดถึงมันอีก น้องมีแฟนแล้วครับ เป็นรุ่นน้อง ม.2 ซ้อนท้ายไปเรียนทุกวัน แต่ก็ยังดีที่น้องยังแวะมาหาบ่อยๆ มาลงทีม มาช่วยคุมน้องๆซ้อม ก็หวังในใจลึกๆว่าน้องจะยังคิดกับผมแบบเดิม(โค้ช) ตอนนั้นมันคงเป็นแค่อารมณ์พาไป ก็แค่นั้นเอง....

น้องริวกับผมเชียร์ฟุตบอลทีมเดียวกัน ทุกครั้งที่ทีมของเราลงแข่งและถ่ายทอดสด เราจะแชทคุยกันระหว่างการแข่งขันจนดึกดื่น น้องริวจะชอบถามนู่นถามนี่ตลอด และที่ผมทำให้น้องริวทึ่งได้ก็คือ ผมจะทราบล่วงหน้าว่าใครจะถูกเปลี่ยนตัวออกและโค้ชจะส่งใครลงมาแทน ซึ่งที่จริงมันก็ไม่ยากอะไรครับ ปัจจัยการเปลี่ยนตัวระหว่างเกมส์มันจะมีอยู่แค่ 4-5 อย่าง เช่น สกอร์ รูปเกมส์ ตำแหน่ง เวลาที่เหลือ และใบเหลืองติดตัว แต่น้องมันก็ยังคงทึ่งและอยากเรียนรู้อยู่ดี...

น้องกาย เด็กน้อยขี้อ้อน ม.2 มันใสจนเห็นเส้นเลือด(Part  I)

น้องกาย ไม่ใช่คนในพื้นที่ น้องย้ายมาพร้อมพ่อแม่มาจากจังหวัดหนึ่งทางภาคเหนือ มาเข้า ม.1 ที่โรงเรียนในตัวอำเภอเมื่อปีที่แล้ว(โรงเรียนเดียวกันกับน้องแพทและน้องริว) ตอนนี้น้องเรียนอยู่ ม.2 (แต่มาทราบภายหลังว่าน้องเพิ่งอายุ 13 ปีเอง)

น้องกายสูงราวๆ 160 ตัวเล็กๆผอมๆแต่ถือว่าสมส่วน แขนขาเล็กบอบบาง หน้าเปื้อนยิ้มอารมณ์ดีตลอดเวลา เนื้อตัวและหน้าตาของน้องกายขาว แต่แปลกที่มันขาวและใสจนเห็นเส้นเลือดฝาด น้องไม่มีสิวสักเม็ด เวลาโดนแดดหน้าน้องจะแดงจัดจนน่าสงสาร น่ารักไปอีกแบบ

น้องเรียนหนังสือได้ที่ 1 (ถ้านับจากท้ายห้อง)ทุกๆเทอม จนผมอิดหนาระอาใจกับเกรดที่ออกมา เกรด 0เรียงเป็นตับ มีเกรดหนึ่งและสองแทรกมาอย่างละตัว ติด ร อีก 2  เกรดเฉลี่ย 0.xx ผมละจะบ้าตาย….นอกจากเรียนไม่เก่ง กีฬาน้องก็เล่นไม่เป็นสักอย่าง แม้แต่เตะบอลก็ยังพันแข้งพันขาตัวเอง แต่ด้วยความที่น้องอยากเข้าทีมมากๆ ผมจึงยกหน้าที่ให้เป็น water boy (เด็กเสิร์ฟน้ำ) ซึ่งน้องก็ทำได้ดีและทันอกทันใจมากๆ

แต่สวรรค์ก็ใช่จะโหดร้ายกับน้องไปเสียหมด น้องเกิดมาพร้อมกับเสน่ห์ในการพูด น้องกายสามารถพูดได้ทั้งวันโดยไม่รู้สึกเหน็ดเหนื่อย ปากน้องจะมีเรื่องเล่าอยู่ตลอดเวลาจนเพื่อนๆต้องเอ็ดให้หยุดพูดซะบ้าง น้องก็จะเงียบไปราวๆสิบวินาที แล้วซีรี่ย์ใหม่ก็จะคลอดออกมาจากปากน้องอีก นอกจากนั้น น้องยังเป็นคนทะลึ่งและลามกอย่างหาตัวจับยาก แอบเปิดดูหนังโป๊บ้าง แข่งชักว่าวกับเพื่อนเวลาผมไม่อยู่บ้าง แล้วมาคุยให้ผมฟังว่าใครแตกก่อน

สรรพคุณยังไม่หมดนะครับ น้องกายขี้อ้อนมากกกก อยากได้หรืออยากขออะไรจากผม น้องจะชิงหอมแก้มผม เอาหน้าซุกอกผม ทำท่าดิ้นส่ายไปมา
“น่า...นะ  โค้ชนะ ผมขอนะ น้า”
เงยหน้ามองผมทำตาเว้าวอน
“แล้วจะเอาไปทำไรห้ะ ของเดิมมันก็ยังดีอยู่”
น้องกายมาขอซื้อเบาะรถแต่งที่ขายออนไลน์ เป็นเบาะที่ปาดฟองน้ำออกจนแบน ใส่แล้วคงเท่ห์ตายละ..แต่สุดท้ายผมก็ต้องซื้อให้น้องมันอยู่ดี โดยมีข้อแม้ต้องแก้ 0 แก้ ร ก่อนการเปิดเทอมใหม่

วันเสาร์ กลางเดือนมกราคม มีแข่งบอล 7 คน  รุ่นอายุไม่เกิน 15 ปี ผมบอกให้น้องกายเตรียมลูกฟุตบอล น้ำดื่ม แก้วน้ำ กระติกน้ำ ยานวดและครีมกันแดด ซึ่งปกติผมจะกองๆไว้บริเวณโต๊ะไม้หน้าบ้าน เพื่อจะได้หยิบฉวยและหาได้ง่าย

วันนี้น้องกายมาแต่เช้า ในชุดกางเกงบอลขาสั้นแมนซิตี้สีฟ้าชุดใหม่ทั้งชุด จอดรถมอเตอร์ไซค์ใต้ต้นตีนเป็ดหน้าบ้านพัก เดินยิ้มเห็นฟัน หน้าขาวใสนั้นลอยเด่นมาแต่ไกล ด้านหลังสะพายถุงตาข่ายใส่ลูกบอล 4 ลูก  ยกมือไหว้ผมด้วยมือข้างเดียว

“สวัสดีครับโค้ช วันนี้จะชนะป่าว ได้ข่าวว่านัดแรกเจอเจ้าภาพ”

ผมยิ้มทักทาย น้องเดินมากอดเอวผมที่นั่งกำลังเช็ดรถมอเตอร์ไซค์ ก้มหัวเอาหน้าซุกไซ้ไปมาแถวหน้าท้องผม

“ไหนๆมาให้กอดหน่อยที่รัก คิดถึงจังเลยยย...”
ผมเอามือผลักหัวน้องออกจากเอว มีน้องกายคนเดียวแหละที่กล้าทำกับผมอย่างนี้ และน้องมันก็ชอบทำเป็นประจำ

“พอๆลามปามละมึง” ผมพยามดึงน้องขึ้นมาจากเอว
“แล้วไอ้ริวมันไม่ได้บอกเหรอว่าเขาเลื่อนแข่งเป็นวันพรุ่งนี้  โรงเรียนเขามีงานเลี้ยงอำลา ต้องใช้สนามบอลเป็นที่จอดรถ”

น้องกายหยุดกอด เงยหน้าขึ้นมองผม ทำตาโต อ้าปากค้าง
“อ้าว เชี่ยละ แล้วทำไมไม่บอกก่อน อุตส่าห์ขอแม่มาแต่เช้าเนี่ย”

น้ำเสียงน้องหงุดหงิดแต่ก็ไม่ได้มากมายนัก
“บอกแล้ว แต่ไอ้ริวมันคงลืมมั้ง....โทรไปด่ามันดิ”

น้องกายเกาหัวแกรกๆ ทำหน้ามุ่ย
“ใครจะไปกล้าล่ะโค้ช มันดุยังกะหมา””

“เข้ามาเล่นเกมส์รอก่อนก็ได้ เดี๋ยวพวกนั้นก็มา”
ผมเดินไปเปิดประตูให้น้องเข้าไปข้างใน ปกติน้องๆในกลุ่มจะทยอยมาราวๆสิบโมง แต่ตอนนี้ยังเช้าอยู่เลย น้องกายเดินตามมาปากก็จ้อไม่หยุด..
“ดูหนังโป๊ได้ไหมโค้ช อ่ะ ล้อเล่งๆ...”น้องมันก็ยังทะลึ่งไม่เลิก

“เออ แล้วแต่มึงเลย อย่าเสือกชักว่าวแล้วกัน”
“ไม่แน่ๆ ... 555” น้องมันยื่นหน้ามาหา ทำหน้าตาทะลึ่ง ขี้เกียจต่อล้อต่อเถึยง ดันหัวน้องกายเข้าไปในห้องนอน ปิดประตูปัง
“อยู่ในนี้แหละ จะกินไรก็บอก..”

ผมไปทำงานบ้าน ซักเสื้อผ้าทิ้งไว้ในเครื่องและทำอาหารเช้าตามปกติจนเสร็จ ราวๆชั่วโมงจึงถือจานข้าวแบบอาหารจานเดียว เดินเปิดประตูห้องนอน ยื่นให้น้อง(น้องกินมาหรือยังไม่รู้นะ แต่ผมทำจนชิน) น้องกายยกมือไหว้...ยื่นมือรับกับข้าว มืออีกข้างชี้ไปที่จอคอม

“ผมอยากได้นี่อ่ะ..โค้ช เห็นเพื่อนมันใส่ สวยดี” น้องทำหน้าแบบจริงจัง
“อะไรของมึงอีก....แล้วมันคืออะไร .??."
ผมทำเสียงแบบรำคาญๆตามองไปที่หน้าจอคอมที่เปิดเว็บขายของออนไลน์

“กระจกมองหลังอ่ะโค้ช ผมอยากได้”

“ห้ะ ! แล้วอันที่ติดรถอยู่มันมองไม่เห็นหรือไง”

“เห็น...แต่มันไม่สวย ผมชอบสีดำ น้ะ นะ โค้ชนะ ซื้อให้ผมหน่อย ให้ทำไรก็ยอม”

แขนน้องเอื้อมจากเก้าอี้คอมมากอดเอวผมแน่น เอาหน้าซุกบิดตัวไปมา

“มานี่ก่อน..”
ผมลากตัวน้องออกจากเก้าอี้คอมมานั่งที่เตียงนอน นั่งประจันหน้ากัน ผมจ้องตาน้อง แกล้งทำตาทำเสียงดุๆถามแบบพยายามเค้นความจริง

“ค่าเบาะที่สัญญากันไว้  0 กับ ร ก็ยังไม่ได้แก้สักตัว แล้วจะเอากระจกอีก แล้วจะเอาที่ไหนมาจ่ายห้ะ...“ ว่าแล้วก็ตบหัวเบาๆไปหนึ่งที

น้องกายหลบก้มหน้าลงต่ำ เริ่มทำตาแดงๆทำเสียงสั่นๆปากสั่นๆเหมือนจะร้องไห้…และแล้วมันก็ร้องออกมาจริงๆ
“ก็ผมอยากได้อ่ะโค้ช”
แล้วก็ปล่อยโฮออกมาอีก กอดเอว...ก้มหน้าซุกอยู่กับเอวผม เด็กน้อยในชุดแมนซิตี้สีฟ้าที่ผมซื้อให้เมื่อไม่นานมานี้สะอื้นจนตัวโยน

น้องกาย อยู่ในครอบครัวที่ถือว่ายากจนมาก มากเสียจนผมยังตกใจ น้องมาอยู่ที่นี่โดยอาศัยบ้านญาติ เจ้าของบ้านก็ปลูกกระต๊อบแยกให้ครอบครัวน้องอยู่ต่างหาก มาใหม่ๆน้องแต่งตัวมอซอ กางเกงเสื้อผ้าไม่ว่าชุดไหน มันจะเก่าจะขาดแทบทุกตัว ไม่เว้นแม้แต่ชุดนักเรียน

ทุกเสาร์ อาทิตย์ ถ้าไม่มีแข่งบอล น้องกายจะไปหาปูหาปลาเก็บผักตามประสากับพ่อแม่ เหลือกินก็เดินเร่ขายไปตามหมู่บ้าน ขายไม่หมดก็มีผมนี่แหละเป็นลูกค้าคนสุดท้าย
“โค้ชช่วยซื้อหน่อยน้ะ น้า...น้า ผมอยากกลับบ้านไปอาบน้ำแล้วเนี่ย....”
ไม้ตายของมันเลยหละ...
ผมมองน้องที่ร้องไห้สะอึกสะอื้นอยู่บนตัก มันอยากได้ของมันจริงๆแฮะ จริงๆแล้วราคามันก็ไม่กี่ตังค์หรอก

“อือๆเออๆ สั่งก็สั่ง..กาย อย่าเก็บปลายทางนะ มันไม่ค่อยมีใครอยู่บ้าน”
น้องกายหยุดร้องไห้กึกเหมือนมีใครไปถอดปลั๊ก..เงยหน้าขึ้นมองผม น้ำตายังคลอเบ้า ใบหน้าเปื้อนยิ้มนั้นแดงก่ำ
“จริงนะโค้ช...สัญญาก่อน..” น้องชี้หน้าผมเชิงคาดคั้น น้ำเสียงแสดงความดีใจจนออกนอกหน้า

“เออ ไม่ต้องสัญญาก็ได้มั้ง”

“เย้……….”
จู่ๆน้องกายก็กระโจนขึ้นมากอดจนล้มลงไปบนเตียงด้วยกันทั้งคู่ ตัวน้องทับอยู่บนตัวผม ไม่มีวี่แววของคนที่ร้องไห้ขี้แยเมื่อกี้สักนิด

“ไหนขอหอมหน่อยซิ โค้ช..”
น้องนอนทับตัวผม เอาหน้าซุกไซ้ซอกคอ หัวเราะคิกๆอย่างไร้เดียงสา กลิ่นน้ำหอมและลูกกลิ้งที่ผมซื้อให้เมื่อไม่นานมานี้มันโชยมาเตะจมูก(เพื่อนในทีมบ่นเหม็นเต่าน้องกาย) ผมเอามือจับหัวน้องกายให้นิ่งอยู่ตรงหน้า ใบหน้าขาวใสนั้นอยู่ห่างหน้าผมไม่ถึง 5 เซ็น

“แต่ต้องแก้ 0 แก้ ร ให้หมดก่อนเปิดเทอมด้วยนะ”
“คร้าบบบ”
“ไหนขอหอมแก้มหน่อย” ผมพูดใกล้ๆปากน้อง
น้องทำท่าจะยื่นแก้มให้หอม แต่จังหวะน้องเผลอผมดึงหน้าน้องกายเข้ามา เอาปากประกบปากน้องทันที...

พบกัน Part II เร็วๆนี้ครับ….........

princem

น่ารักดี ขอบคุณครับ

ปวันรัต

ขอบคุณคร้าบบ

cchheeooww

ขอบคุณครับ

Fammy

น่ารักทั้งคู่ ให้ใจก็ได้ใจ(ทั้งตัว555)

franklovefluk

ขอบคุณ​ครับ​

tcldogs

ขอบคุณครับ

ชื่อภู

ขอบคุณครับ

dekdek11

ขอบคุณครับ

being2be

รออ่านนะครับ กำลังลุ้น

boysza

ขอบคุนมากครับ

nuangnut1996

สนุกมากครับ

ฟินจุง

ขอบคุณครับ

tinmu

ขอบคุณครับ

zaa123

สนุกมากครับ

shimejotai

ขอบคุณคับ

jintanukul

ขอบคุณครับ

talhiw

ขอบคุณครับ

CoCo_LEE

ขอบคุณมาก

nasan

มาแล้วรอตอนต่อไปครับ