แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย โดโด้ เมื่อ 2021-4-5 11:00
เรื่องราวต่อไปนี้เป็นเรื่องราวของพี่ชายผมพี่ฟิลม์เขาจะมาเล่าประสบการณ์ที่เขานั้นสุดแสนใจดีใจ(มั่ง)
เรื่องนี้มันเกิดขึ้นเพราะตัวของฟิลม์นั้นเป็นเด็กที่ฉลาดแถมเรียนเก่งเรื่องนอกสาระนั้นฟิลม์ยอมรับว่าเมื่อก่อนฟิลม์ไม่สนแต่ฟิลม์ก็ต้องตามให้ทันโลกวันหนึ่งมีญาติๆของแม่ฟิลม์นั้นมาเยี่ยมที่บ้านซึ่งแม่ฟิลม์นั้นลงไปต้อนรับเหล่าญาติๆเข้ามานั่งคุยกันในบ้านซึ่งตามภาษาผู้ใหญ่คุยกันเรื่องต่างๆรวมถึงเรื่องลูกตัวเองแม่ฟิลม์นั้นเล่าให้ป้ากะลุงที่มาเยี่ยมนั้นว่าฟิลม์นั้นเรียนเก่งแถมสอบผ่านได้เกรด3-4เกือบทุกวิชาซึ่งฟิลม์ก็ไม่เข้าใจว่าทำไมเขาต้องเล่าด้วยทั้งที่ฟิลม์นั้นก็ไม่ได้เก่งอะไรขนาดนั้นแค่ฟิลม์นั้นอ่านหนังสือล่ะทบทวนบทเรียนเท่านั้นพอถึงเวลาสอบก็ตั้งใจซึ่งพอแม่เมาท์เรื่องฟิลม์เสร็จเขาก็ไปเมาท์เรื่องนินจาน้องชายผมว่าอย่างโน้นอย่างนี้แถมบอกอีกว่าฟิลม์กะนินจานั้นการเรียนดีทั้งคู่แต่ฟิลม์นั้นดีกว่าซึ่งฟิลม์ก็ไม่ได้อะไรน่ะก็เข้าใจล่ะแถมนินจามันก็ไม่ได้แข่งขันได้ที่1กะผมพอคุยเสร็จป้าเขาก็บอกว่าฟิลม์นั้นต่างกับเปาลูกชายของป้าซึ่งวันๆก่อแต่เรื่องแถมชอบตีกันกะเด็กช่างโรงเรียนอื่นล่ะผลการเรียนนั้นแย่จนเรียนซ้ำมาแล้วหลายครั้งซึ่งคราวนี้ถ้าเปาไม่ได้เกรดดีทางโรงเรียนจะเรียกผู้ปกครองมาเซ็นรับทราบว่าถ้าผลการเรียนเปาไม่ดีขึ้นทางโรงเรียนจำเป็นต้องให้เปานั้นออกซึ่งป้าเขาไม่อยากให้เปาออกเลยขอร้องให้ฟิลม์นั้นไปช่วยเปาให้รอดพ้นซึ่งฟิลม์ก็ไม่เคยรู้จักเปามาก่อนเคยได้ยินแต่ไม่เคยเจอตัวจริงฟิลม์ปรึกษากับแม่ว่าจะให้ไหมซึ่งแม่ฟิลม์นั้นไม่ปฎิเสธแถมอนุญาติให้ฟิลม์ไปอยู่บ้านป้าได้เป็นการชั่วคราวพอคุยธุระเสร็จป้าเลยขออนุญาติแม่ฟิลม์ให้ฟิลม์นั้นไปที่บ้านป้าแม่นั้นอนุญาติล่ะบอกจะให้ไอนินจาเอาของไปให้พอฟิลม์ไปถึงบ้านป้านั้นสัมผัสได้ถึงออร่าความรุ่นแรงภายในซึ่งป้าเรียกเปานั้นลงมาเพื่อทำความรู้จักกับตัวฟิลม์พอฟิลม์เห็นเปานั้นแทบไม่เชื่อว่าหน้าตาก็หล่อขาวแต่ดันปล่อยเนื้อปล่อยตัวให้กลายเป็นเด็กช่างไว้หนวดไว้ผมยาวซึ่งมันหมดสภาพความหล่อเลยล่ะป้าเขาก็แนะนำผมให้รู้จักกับเปา
"เปานี้ฟิลม์ลูกของญาติแม่ต่อไปนี้เขาจะมาเป็นติวเตอร์ให้แก" "เปาไม่ต้องการเปาบอกแล้วเปาทำได้แม่อย่าเอาคนนอกมาเสือก" "เอ่อ สะ..สวัสดีเราชื่อฟิลม์ยินดีที่ได้รู้จัก" "กูไม่อยากรู้จักมึงล่ะไม่ต้องการให้มึงมายุ่งวุ่นวายกะชีวิตกูมาทางไหนกลับไปทางไหนอย่าหาว่ากไม่เตือน" "ไอเปามึงจะมากไปแล้วน่ะพ่ออุซ่าไปขอให้เขามาช่วยมึงแต่ตัวมึง" "ทำไมพ่อเปาเป็นแบบนี้แล้วจะทำไมอ่ะเปาไม่ต้องการให้ใครมาช่วยเปาทำเองได้" "เออได้กูจะคอยดูถ้ามึงโดนไล่ออกกูจะให้มึงมาทำงานไม่ต้องเรียนล่ะเรียนไปก็โง่" "ได้เปาทำได้ถ้าเปาทำไม่ได้แต่ถ้าเปาทำได้พ่อกะแม่ต้องเอาไอคนแปลกหน้านี้ออกไป" "ได้ถ้าเกรดมึงเทอมนี้ดีขึ้นแม่จะพาฟิลม์นั้นกลับแต่ถ้ามึงทำไม่ได้กูจะให้ฟิลม์อยู่" "ได้เด็กช่างพูดคำไหนคำนั้น"
บรรยากาศตอนไหนเต็มไปด้วยอ่อร่าความรุ่นแรงต่างฝ่ายต่างไม่ยอมฟิลม์นั้นแท็บไม่อยากจะมาแต่เห็นว่าเป็นลูกของป้าเลยไม่อยากจะเสียมารยาทเลยจพเป็นต้องอยู่กับป้าเขาซึ่งฟิลม์นั้นต้องปรับตัวอย่างมากโดยเฉพาะเวลาที่ลุงกะป้าไม่อยู่บ้านฟิลม์นั้นโดนเปากลั่นแกล้งทุกวันวันนี้ก็เช่นกันในขณะที่ฟิลม์กำลังจะออกมาแปรงฟันแต่พอบีบยาสีฟันเท่านั้นล่ะฟิลม์นั้นร้องลั่นบ้านเลยพอดูที่หลอดยาสีฟันแทบช็อคมันคือหลอดวาซาบิฟิลม์นั้นรู้เลยว่าเปานั้นต้องเป็นแกล้งฟิลม์เพื่อให้ฟิลม์นั้นออกไปพอต่อหน้าพ่อกะแม่เปาจะทำตัวสนิทแต่พอฟิลม์จะบอกนั้นจะโดนเปาหยิกหลังเลยต้องเนียนตอบไปตกคืนนั้นในขณะที่ฟิลม์กำลังอ่านแนวขอสอบที่เพื่อนนั้นส่งมาอยู่ก็มีเสียงเคาะประตู "เอ้ยไออ่อนเปิดประตูดิ" ผมไปเปิดประตูให้เปาโยนหนังสือเรียนมาให้ฟิลม์ล่ะเปาบอกกับฟิลม์ว่า "เรียนเก่งใช่ไหมได้งั้นฝากทำการบ้านหน่อยล่ะกันถ้าไม่เสร็จมึงโดนกูแน่" ซึ่งพอพูดเสร็จเปาเดินออกไปจากบ้านซึ่งฟิลม์รู้ล่ะว่าเขาไปเที่ยวแต่ปล่อยให้ฟิลม์นั้นทำการบ้านซึ่งแต่ล่ะวิชานั้นเป็นของช่างทั้งนั้นฟิลม์เรียนจบสายเทคโนไม่ใช่สายช่างกลซึ่งตลอดทั้งคืนฟิลม์นั่งทำการบ้านให้เปาจนเสร็จฟิลม์เอาไปไว้ในห้องเปาล่ะกลับไปนอนพอเปากลับมาเห็นฟิลม์นอนเลยคิดว่าการบ้านเสร็จแล้วซึ่งเปาใช้ฟิลม์ทำการบ้านเกือบทุกวันจนมีอยู่วันหนึ่งฟลิม์เริ่มทนพฤติกรรมของเปาไม่ไหวฟิลม์เลยขออนุญาติคุณลุงกะคุณป้าที่เป็นแม่เปานั้นขอตัวกลับบ้านเพราะร่างกายจะพังอยู่แล้วซึ่งลุงกับป้าเขาก็เห็นใจฟิลม์น่ะเลยให้ป้านั้นไปส่งฟิลม์ที่บ้านพอถึงบ้านฟิลม์รีบขึ้นนอนล่ะสั่งให้จาซื้อข้าวมาให้ผมพอหลับไปฟิลม์นั้นฝันว่าตัวฟลิม์นั้นโดนคู่อริต่างโรงเรียนนั้นไล่ทั้งๆที่ฟิลม์นั้นไม่รู้เรื่องฟิลม์วิ่งหนีจนเจอทางตันฟิลม์ขอร้องแต่พวกนั้นไม่ฟังยังไงก็จะจัดการฟิลม์แต่แล้วกลุ่มของเปาเข้ามาช่วยจนฟิลม์นั้นปลอดภัยเปานั้นถามฟิลม์ว่า "ไม่บาดเจ็บตรงไหนใช่ไหม" ฟิลม์พยักหน้าตอบซึ่งไม่ทันจะทำอะไรเปาก้มหน้ามาจูบฟิลม์ซึ่งมันทำให้ฟิลม์นั้นสะดุงตื่นเพราะเสียงโทรศัพท์ที่ดังเห็นเบอร์ว่าเป็นป้านั้นโทรมาเลยรับสายแต่ไม่ใช่เสียงป้า
"มึงอยู่ไหนไออ่อนกลับมาทำการบ้านให้กูเดี๋ยวนี้เข้าใจไหม" "ไม่เราไม่ไปเราจะให้เปาทำเองบ้าง" "มึงจะลองดีกะกูใช่ไหมไออ่อนห้ะกูพูดล่ะน่ะว่าถ้ามึงไม่กลับมึงเจอกู" "ไม่จ้างเราก็ไม่กลับ" "ได้กูเตือนมึงล่ะน่ะ"
หลังจากวางสายนั้นฟิลม์นั้นระวางตลอดว่าเปานั้นจะทำอะไรที่มันไม่ดีแน่ๆล่ะซักพักเบอร์ป้านั้นโทรมาอีกเลยตัดสินใจรับสายแต่คราวนี้เป็นป้าที่โทรมาให้ผมนั้นไปเอาของฝากให้แม่ฟิลม์ที่บ้านเขาจะวางไว้ที่โต๊ะเปิดประตูไปเอาได้พอฟิลม์ขี่รถไปเอาพอกำลังจะหยิบของฝากกอยู่ก็มีเสียงพูดขึ้นมาว่า "ในที่สุดมึงก็หลงกลกูไออ่อน" ฟิลม์หันไปหาต้นเสียงทำเอาฟิลม์นั้นแทบไม่เชื่อสายตาเปานั้นตัดผมรองทรงล่ะโกนหนวดออกจากเด็กช่างเซอร์กลายเป็นเด็กช่างสุดหล่อเปานั้นบอกกับฟิลม์ว่า "ถ้าไม่ใช่แผนหลอกล่อมึงคงไม่มาใช่ไหม" ฟิลม์นั้นคงกับสิ่งที่เจอเลยพยามจะหนีแต่เปานั้นฉุดตัวฟิลม์เอาไว้ล่ะเข้าสวมกอดฟิลม์พยามสลัดออกแต่อยู่เปานั้นพูดคำหนึ่งจนฟิลม์นั้นต้องยอมใจอ่อน "ติวสอบให้หน่อยน่ะครับฟิลม์น่ะติวให้เปาหน่อย" ฟิลม์นั้นแทบไม่อยากเชื่อเปาอ้อนจนฟิลม์นั้นยอมใจอ่อนเปาพาฟิลม์ขึ้นไปบนห้องแต่แล้วเปาก็กลับเป็นเปาคนเดิมที่โหด "เอ้าเอาไปช่วยกูทำการบ้านหน่อยกุจะเฝ้ามึงจนกว่ามึงจะเสร็จ" ฟิลม์พยามจะหนีแต่เปานั้นถือกระบองเบสบอลอยู่ "ลองหนีสิรับรองมึงโชคเลือด" ฟิลม์เลยต้องตัดสินใจช่วยไปเรื่อยๆอยู่เปาหยิบหนังสือไปบอกว่า "มาสอนกูดิถ้ากูสอบผ่านกูมีของรางวัลให้มึงติวเตอร์" ฟิลม์นั้นก็ไม่รู้หรอกว่าเปาหมายถึงอะไรฟิลม์กะเปาติวกันจนเวลาผ่านไป4ทุ่มถึงจะเสร็จเปานั้นกอดฟิลม์ล่ะบอก "ขอบคุณมึงน่ะแต่นี้มันก็ดึกแล้วมึงนอนกะกูน่ะไออ่อน" โดยมุขหยอดทำไรไม่ถูกเลยดิครับพอติวเสร็จฟิลม์ให้เปาทบทวนที่ติวให้เปาตอบถูกบ้างฟิดบ้างแต่ฟิลม์ก็ไม่ว่าอะไรอยู่เปาพูดขึ้นมาแต่ทำเอาฟิลม์นั้นถึงกะต้องอึ้ง "อาบน้ำด้วยน่ะไออ่อน" ฟิลม์ยังไม่ทันตอบรับเปาถอดเสื้อต่อหน้าฟิลม์นั้นพยายามไม่มองหุ่นที่เพรียวขาวล่ะนมชมพูเปานั้นบอกให้ฟิลม์ถอดเสื้อจะได้ไปอาบน้ำด้วยกันซึ่งเวลาฟิลม์อยู่บ้านฟิลม์จะไม่ถอดหน้าใครแต่โดนบังคับก็เลยต้องถอดล่ะเปานั้นยังทำให้ฟลิม์ใจเต้นอีกคืออยู่เปาลุกขึ้นถอดกางเกงออกต่อหน้าฟิลม์เลยซึ่งฟิลม์พยามเก็บตัวตนนั้นไว้ล่ะเปานั้นก็มานั่งข้างๆฟิลม์ถามฟิลม์ว่า "เป็นไรเห้ยนิ่งไปเลยไหวป่าวมึง" ฟิลม์พยักหน้าตอบเปานั้นบอกให่ฟิลม์ถอดกางเกงจะได้ไปอาบน้ำด้วยกันถ้าดึกจะหนาวฟิลม์เลยต้องถอดแต่ด้วยความที่ลืมใส่กางเกงขาสั้นเลยเหลือแต่กางเกงในล่ะที่ทำให้ช็อคอีกคือเปานั้นถอดบ๊อกเซอร์ออกเหลือแต่กางเกงในล่ะเขาก็หันมาที่ฟิลม์นั้นเป็นลมวูบไปนานเท่าไหร่ไม่รู้ "เห้ยฟิลม์ ฟิลม์ ฟิลม์เฮ่อโล่งอกมึงฟื้นซักทีกูเกือบต้องจองศาลาให้มึงล่ะ" ฟิลม์ตื่นมาแต่เปาเห็นใจฟิลม์นั้นเต้นเร็วมากเลยเข้าสวมกอดฟิลม์ล่ะกระซิบว่า "ไม่เป็นไรน่ะใจเย็นๆกูรู้ว่ามึงชอบกูก็ชอบมึงเหมือนกัน" เปาปลอบใจฟิลม์จนฟิลม์นั้นดีขึ้นเปายิ้มกับฟิลม์ล่ะจูบปากฟิลม์ใจฟิลม์นั้นมันยิ่งเต้นแรงแต่พอได้สัมผัสปากอันนุ่มนวลเลยค่อยเบาลง "ปะ...เปาทำไมนายถึงทำแบบเนี่ย" เปาตอบว่า "ถ้ากูไม่ทำมึงจะยอมกลับมาติวให้กูไหมล่ะที่กูออกไปคืนนั้นกูออกไปเอาการบ้านจากเพื่อนมาลอก" ฟิลม์ได้ยินจึงยิ้มเปาถามว่า "ยิ้มอะไรมึงถ้ากูสอบตกมึงต้องรับผิดชอบ" ฟิลม์ก็ยังยิ้มจนเปานั้นชวนไปอาบน้ำด้วยกันพอไปถึงห้องน้ำมังยิ่งทำให้ฟิลม์นั้นใจเต้นอีกเปานั้นถอดกางเกงในออกจนไม่เหลืออะไรเลยภาพที่เห็นคือเปานั้นหุ่นดีมากแถมควยนั้นยังน่ากินล่ะแข็งอยู่แบบอ่อนๆเปาบอกให้ฟิลม์นั้นถอดกางเกงในออกแต่ฟิลม์นั้นไม่เพราะโดยปกติอาบมันทั้งงั้นเปาถามผมว่า "จะถอดไหมหรือจะให้ใช้กำลัง" ฟิลม์ก็ยังไม่ถอดเปาเลยไม่มีทางเลือกเข้ามาถอดฟิลม์พยามขัดขืนแต่สู้ไม่ได้เลยยอมพอเปาถอดควยฟิลม์นั้นเด้งออกมาเปาเห็นยิ้มล่ะบอก "มึงจะอายอะไรเพราะอีกไหมนานมึงจะได้เป็นเมียกู" ฟิลม์ตกใจพยามหนีแต่โดนเปานั้นกอดเอาไว้แถมควยเปานั้นแข็งจ่อตูดฟิลม์ "อย่าพึ่งไปสิครับมาอาบน้ำกันเถอะครับที่รักของผม" เปาจูบปากกับฟิลม์อีกครบแต่คราวนี้ฟิลม์นั้นรู้สึกดีเล้าโล้มกับเปาฟิลม์ค่อยจูบเรือนร่างของเปาล่ะดูดนมของเปาจนเปานั้นเสียวฟิลม์ลดตัวลงมาจับควยเปานั้นเข้าไปเต็มๆฟิลม์ดูดอย่างเบาๆ "ซี๊ดดโคตรเสียวเลยดีเอาอีก" เปาจับหัวฟิลม์กดเข้าควยจนเปานั้นเสียวทนไม่ไหวล่ะเปานั้นก็มาลูบไล้ไซส์คอฟิลม์จนเป็นรอบดูดชัดเจนเปาค่อยลดตัวลงมาจับควยฟิลม์นั้นเข้าปากล่ะดูดเข้าดูดออกแถมเลียที่ปลายหัวฟิลม์นั้นพยามเกร็งจนควยมีน้ำปริมออกมาเปานั้นยิ้มล่ะเปิดฟักบัวรดตัวฟิลม์กะเปาจนเปียกล่ะเปาก็บีบครีมอาบน้ำมาที่ตัวฟิลม์ล่ะเปานั้นเอาตัวถูกับหลังฟิลม์นั้นเสียวจนแทบจะแตกล่ะเปาก็มาถูตัวให้ฟิลม์เปาถูตัวล่ะลูบหัวนมฟิลม์จนฟิลม์บอก "เปาฟิลม์ไม่ไหวเลยอ่าาา" เปายิ้มล่ะบีบครีมอาบน้ำปายที่รูล่ะค่อยเสียบควยเข้าเย็ดฟิลม์เปาเริ่มความเร็วช้าๆ "ซี๊ดดโคตรเสียวว่าหีเลยว่ะแม่งเสียวสัส" เปาเพิ่มความเร็วเย็ดฟิลม์เป็นแรงขึ้นๆฟิวส์นั้นได้แต่ร้องครางเพราะตัวฟิลม์เคยเเต่รุกแต่คราวนี้โดยมาเป็นรับเปาเริ่มเพิ่มความเร็วล่ะเย็ดถี่ขึ้นเปาโน้มตัวลงมาจูบกับฟิลม์ล่ะบอกฟิลม์ว่า
"ซี๊ดดดโอ๊ยยยฟะ...ฟิลม์ครับทำไมมึงน่าเย็ดแบบนี้ว่ะตัวเล็กแถมน่ารักสเปกกูเลย" "อ่าสสสล่ะ...ล่ะนี้มันอยู่ในเนื้อหาที่เราติวด้วยหรอ" "เฮ่อๆๆกะ...เกี่ยววิชาความรักไงฟิลม์กูขอโทษที่ตลอดเวลากูแกล้งมึงก็เพราะกูโอ๊ยยยระ...รักมึงไง" "กะ...กูรู้แล้วว่ามึงชอบกูไม่งั้นมึงไม่ตามกูกลับมา" "ใช่ซี๊ดดกูยอมเปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อให้มึงชอบฟิลม์ขอฟังหน่อยสิมึงชอบกูใช่ไหม" "ยะ....เยสกูชอบมึงไอซาลาเปา" "ดีงั้นกูจะทำให้มึงหลงรักกู"
เปาเย็ดฟิลม์นั้นถี่ขึ้นฟิลม์ด้วยความเสียวเลยเผลอแตกออกมาโดยที่ไม่ชัก "ซี๊ดดโอ๊ยเปาแตกแล้วโอ๊ยย" น้ำว่าวของฟิลม์พุ่งออกมาราวกับลาวาที่ไหลตัวเปานั้นหยุดเย็ดล่ะรีบมาชักแตกใส่ตัวฟิลม์ "โอ๊ยยยแตกแล้วอ๊าสสส" น้ำว่าวของเปาพุ่งออกมาแตกเต็มตัวของฟิลม์เห็นเปาตอนนี้เหมือนคนเป็นไข้ตัวเเดงไปทั้งตัวเปาโน้มตัวลงจูบฟิลม์อีกรอบล่ะล้างตัวให้ฟิลม์พอเสร็จเปานั้นให้ฟิลม์นั้นช่วยติววิชาที่เปานั้นเกลียดคือคณิตฟิลม์ทั้งสอนล่ะให้ทำแบบฝึกหัดจนเปานั้นเริ่มมีความหมั่นใจในการสอบพอตอนเช้าเปานั้นตื่นไปสอบในขณะที่ฟิลม์นั้นหลับอยู่เปาได้กระซิบบอกว่า "ขอบคุณน่ะที่รักเขาสัญญาว่าเขาจะทำเต็มที" พอเปาออกไปสอบได้ซักกพักฟิลม์ก็ตื่นมาล่ะหยิบของฝากล่ะขอตัวกลับบ้านก่อนพอกลับมาฟิลม์เห็นออยนั้นกำลังทำการบ้านเลยเข้าไปช่วยพอเห็นเป็นวิชาเพศศึกษาเลยสอนออยมันแต่ก็ไม่วายโดนมันถาม "พี่ฟิลม์ทำไมรู้ดีจังทั้งทีเกลีดวิชานี้ฮันแหน่หรือว่าพี่ร้ายจริงน่ะพี่เนี่ยพี่จาที่ว่าร้ายแต่สู้พี่ไม่ได้เลย555" ฟิลม์เลยตับหัวออยมันไปเพื่อสังสอนแต่มันก็ไม่ว่าอะไรฟิลม์น่ะล่ะฟิลม์ขึ้นไปนอนด้วยความที่เหนื่อยจากการติวหนังสือให้หับไปได้ซักพักฟิลม์ได้ยินเสียงนินจานั้นเรียก "พี่ฟิลม์มีเพื่อนมาหาผมให้เขาขึ้นไปหาพี่น่ะ" ฟิลม์ตะโกนบอกจาว่า "เออให้เขาขึ้นมาหาพี่ที่ห้องเลยจา" พอสิ้นเสียงคนที่เปิดประตูเข้ามาคือ เปา ในลุคเด็กช่างใส่เสื้อชอปกางเกงยีนส์ขาเดฟยิ่งทำให้ฟิลม์นั้นใจเต้นแรงเลยเป็นลมไปอีกรอบ "ฟิลม์ พี่ฟิลม์ เป็นไรไหม" พอได้สติเห็นนินจากะเปานั้นช่วยกันปลุกผมล่ะพอฟิลม์ตื่นความลัได้ถูกแฉจากไอนินจาน้องชายชั่ว "เฮ่อเอาอีกแล้วเจอคนหล่อๆไม่ได้เเกล้งเป็นลมตลอดเฮ่อนางเอกชัด" เปานั้นยิ้มให้กับผมล่ะให้นินจาลงไปเตรียมข้าวให้กินฟิลม์พยายามส่ายหน้าให้แต่ไอน้องชั่วมันเดินออกไปปล่อยให้ฟิลม์อยู่กับเปา2ต่อ2เปาถามฟิลม์ว่า "เมื่อคืนมึงเล่นละครใช่ไหมไอฟิลม์มึงแกล้งให้กูเห็นใจแหม่แผนชั่วปรบมือ" ความแตกฟิลม์นั้นทำตัวไม่ถูกเลยล่ะเลยถามเรื่อยผลการสอบไปว่า
"เป็นไงผลการสอบวันนี้" "มึงติวอะไรให้กูไม่ตรงเลยกะที่สอบเลย" "เป็นไปไม่ได้เพราะข้อสอบมันถูกนิตามที่อาจาร์ยออก" "มึงติวให้กูผิดเพราะฉะนั้นเตรียมตัวเตรียมใจเลย" "อย่าๆกูสาบานว่ากูติวให้มึงถูกแต่อาจาร์ยอาจจะออกนอกข้อสอบ" "ไม่สนยังไงมึงต้องโดนกูเพื่อจะได้ไม่ทรมานกูขอปิดตามึง" "เอ้ยๆมึงจะทำไรไม่เอาน่ะเว้ย" "ทำตัวเป็นพ่อบ้านใจกล้าหรอดีงั้นจะได้รู้ว่าพ่อบ้านใจกล้าจุดจบจะเป็นไง"
เปานั้นปิดตาฟิลม์เอาไว้ล่ะทำอะไรบ้างอย่างจนฟิลม์นั้นร้องลั่นบ้านเปาบอกให้ฟิลม์นั้นเปิดตาภาพที่เห็นคือปกติทุกร่างไม่มีเลือดหรอเจ็บตรงไหนล่ะพอเห็นที่คอฟิลม์นั้นมีสร้อยคอรูปฟิลม์คล้องใส่ไว้ "เป็นไงชอบไหมครับที่รัก" ฟิลม์เลยสังเกตุที่เปาก็มีสร้อยเป็นรูปกล้องใส่ไว้เปานั้นบอกกะฟิลม์ว่า "กล้องถ้าจะถ่ายรูปมันก็ต้องใส่ฟิลม์ก็เหมือนมึงกะกูไง ฟิลม์เป็นแฟนกะเปาน่ะครับ น่ะครับคุณติวเตอร์" เปายืนผลสอบให้ฟิลม์นั้นดูฟิลม์นั้นภูมิใจล่ะยอมรับเปาเป็นแฟนซึ่งพอฟิลม์นั้นเป็นแฟนกะเปาฟิลม์รู้สึกว่าตัวเองเหมือนเป็นครูเลยที่ต้องมานั่งติวให้กับเด็กช่างเฮ่อก็นั้นล่ะครับถ้าป้าเขาไม่ขอให้ฟิลม์มาติวให้เปาก็คงต้องออกจากโรงเรียนล่ะครับ
..... ก็ทุกวันนี้น่ะครับพี่ฟิลม์นั้นก็ยังติวให้พวกผซึ่งปัจจุบันพี่เปานั้นจบจากปวสล่ะกำลังต่อมหาลัยน่ะครับก็ยินดีที่พี่ฟิลม์ไม่เสียแรง ..... |