|
และแล้วอาทิตย์แห่งการรอคอยก็มาถึง เรารีบตื่นแต่เช้าด้วยจิตใจที่ตื่นเต้นเป็นอย่างมาก เพราะเราอยากรู้ใจจะขาดแล้วว่าธุระของพ่อหาญที่ชวนเราไปทำด้วยนั้นมันคือเรื่องอะไรกันแน่ ในขณะที่เรากำลังจะลุกขึ้นจากเตียงเพื่อเดินไปเข้าห้องน้ำอยู่นั้น จู่ๆก็มีเสียงของลุงที่อยู่ข้างๆบ้านตะโกนเรียกชื่อพ่อเรามาเเต่ไกล "ไอ้หาญ ไอ้หาญโว้ย!" "อะไรลุง! มีอะไร" พ่อตะโกนตอบกลับไปเสียงเข้ม "นา นามึงอ่ะ พายุเมื่อคืนเล่นซัดต้นกล้าล้มหมดเลย นากูก็โดน" ลุงข้างบ้านเอ่ย "ห่ะ! ขนาดนั้นเลยรึลุง" พ่อเอ่ยด้วยน้ำเสียงตกใจเล็กน้อย "เออ มึงไปดูเองเถอะวะ" จากนั้นร่างสูงใหญ่จึงรีบกึ่งเดินกึ่งวิ่งออกจากบ้านไปทันที เราที่ยืนมองดูเหตุการณ์อยู่ทางหน้าต่างก็รับรู้ได้ถึงความผิดหวังที่จะเกิดขึ้นในวันนี้ทันที เเต่เราก็เข้าใจดีนะ เพราะเรื่องนาเรื่องไร่นั้นเปรียบเสมือนกองทรัพย์สินขนาดใหญ่ของครอบครัวเรามันต้องสำคัญกว่าเรื่องอื่นใดอยู่แล้ว ตกเวลาบ่ายเเก่ๆได้ ในขณะที่เรากำลังนั้งปั่นรายงานอยู่ที่โต๊ะม้าหินอ่อนหน้าบ้านอยู่นั้น ย่าก็ได้เดินถือปิ่นโตมาวางไว้ตรงหน้าเรา "มิวเอ้ย มึงเอาข้าวกลางวันเดินไปส่งพ่อมึงหน่อยไป ดูท่าเเล้วพ่อมึงคงไม่เดินกลับมากินข้าวที่บ้านหรอก" ย่าเอ่ย "ได้จ๊ะย่า" เราเอ่ยยิ้ม ก่อนจะเดินถือปิ่นโตข้าวตรงไปยังทุ่งนาทันที "พ่อ พ่อ! ย่าให้หนูเอาข้าวมาให้" เราตะโกนเรียก ในขณะที่พ่อกำลังขับรถไถอยู่กลางนาอย่างขมักเขม้น "อ่าว เออๆ เอาวางไว้ตรงนั้นเเหละ เดี๋ยวพ่อไปกิน" พ่อตะโกนตอบกลับมาเสียงเข้ม ก่อนจะค่อยๆเดินลงจากรถไถลุยโคนตรงมายังเรา วินาทีนั้นเองต่อมความเสียวกระสั่นภายในจิตใจของเรามันก็เริ่มทำงานอย่างหนักทันที ก็สภาพพ่อหาญในตอนนี้นะสิ ใส่เสื้อชาวไร่ลายสก๊อตติดกระดุมหลวมๆเพียงสองสามเม็ดเผยให้เห็นเเผงอกกว้างล่ำกำยำสีเเทนให้เราได้เห็นอย่างเต็มตาแถมเสื้อเนื้อบางยังเปียกชุ่มไปด้วยเม็ดเหงื่อทำให้เเนบกับร่างกำยำล่ำบึกชิด จนเราเผลอเเลบปลายลิ้นเล็กๆออกมาเลียริมฝีปากอย่างไม่รู้ตัว แต่สิ่งที่ทำให้เราเเทบอ่อนระทวยยืนไม่อยู่นั่นก็คือ เป้า เป้ากางเกงสแล็คชาวนาที่พ่อหาญได้สวมใส่อยู่ในตอนนี้นะสิ มันรัดท่อนเอ็นลำยักษ์ยาวใหญ่9นิ้วเเน่นตุงไปหมด แล้วยิ่งในตอนนี้กางเกงได้เปียกน้ำแล้วด้วย มันยิ่งเเนบสนิดชิดเป็นรูปลำเลยทีเดียว ยิ่งมองก็ยิ่งหิว ยิ่งคิดก็ยิ่งกระหาย จนเราเผลอนึกถึงภาพของค่ำคืนที่ได้มีโอกาสลิมลองรสชาติดุ้นเอ็นยักษ์ยาวใหญ่9นิ้วของพ่อไม่หาย มันช่างอร่อยปากของเราเป็นที่สุดยิ่งดูดก็ยิ่งมันส์ปาก ยิ่งอมก็ยิ่งเพลินลิ้น แล้วยิ่งตอนที่น้ำควยคาวข้นได้ปะทุออกมาจากปากรูควยปะทะลิ้นเราอย่างจังเเล้วนั้น มันช่างหอมหวานละมุนลิ้นเราดีเหลือเกิน "มิว มิว! พ่อถามว่าย่าเอ็งทำอะไรมาให้กิน" เราสะดุ้งตื่นในภวังค์สวาททันทีที่เสียงเข้มของพ่อตะโกนเข้ามาใกล้ "เอ่อ...เอ่อ...ไม่...ไม่รู้อ่าพ่อ…" เราเอ่ยตอบอย่างตะกุกตะกักก่อนจะกลืนน้ำลายเหนียวๆลงคอเฮือกใหญ่ "เอ็งเป็นอะไรหรือปล่าววะ พ่อตะโกนถามเอ็งตั้งหลายรอบ" พ่อเอ่ยถามในขณะที่กำลังก้าวเท้าขึ้นมาบนคันนา "เอ่อ...ปา...ปล่าวจ๊ะพ่อ...หนูร้อน...ร้อนนิดหน่อยน่ะ…" เราเเกล้งตอบพ่อออกไปเสียงอ่อย ในความเป็นจริงเเล้วเรากำลังหิวกระหายในดุ้นควยยาวใหญ่9นิ้วของพ่อต่างหาก หิวเสียจนหน้ามืดตามัวไม่ได้ทันระวังพ่อที่กำลังเดินมาหาเราเลยด้วยซ้ำ "เออ พ่อก็ว่าอยู่ ทำไมหน้าเองถึงเเดงๆ" พ่อเอ่ยพร้อมยิ้มมาให้เรา ทันทีที่สายตาของเราปะทะเข้ากับสายตาของพ่อเท่านั้นเเหละ เล่นเอาเราเขินระทวยจนเเทบหลบไม่ทัน "เเล้วนี่เอ็งกินข้าวมาหรือยัง" พ่อเอ่ยถาม "กิน...กินมาแล้วจ๊ะพ่อ...แล้วนี่พ่อทำนาแค่คนเดียวเหรอ" "พวกคนงานกลับไปก่อนหน้าที่เอ็งจะมาได้พักหนึ่งเเล้ว" "แล้ว...แล้วนาเป็นอย่างไงบ้างล่ะพ่อ หนูได้ยินลุงมาตะโกนเรียกอยู่เมื่อเช้า" "ก็ไม่เป็นอะไรมากหรอก ปักดำใหม่หมดแล้ว" "แล้ว….แล้วธุระ...ที่พ่อบอกหนูล่ะ…" เราเอ่ยถามเสียงอ่อยโดยที่สายตายังคงหลบพ่อหาญไม่ขาด "ก็คงต้องไปพรุ้งนี้แทนละกัน วันนี้ดูท่าแล้วคงไปไม่ทัน เอ็งก็ตื่นให้มันเช้าๆด้วย" "เเต่พรุ้งนี้วิทลัยหนูเปิดแล้วนะพ่อ" "อ่าว งั้นก็คงต้องรอไปอาทิตย์หน้าแล้วล่ะ" พ่อเอ่ยพร้อมค่อยๆนั้งลงกับพื้นดินเพื่อถอดรองเท้าบู๊ทชาวนาที่เปื้อนโคนออก "แล้ว….เเล้วธุระของพ่อมันคือเรื่องอะไรหรือจ๊ะ….หนูถามพ่อก็ไม่ยอมตอบ…" เราเอ่ยถาม "เดียวถึงเวลาเอ็งก็รู้เองนั่นเเหละ พ่อก็ไม่รู้เหมือนกัน ป่ะ เอ็งเดินถือปิ่นโตไปที่เถียงให้พ่อหน่อย มือพ่อเปื้อน" พ่อเอ่ยก่อนจะค่อยๆลุกยืนขึ้น ส่วนเราก็เดินนำหน้าพ่อไปยังเถียงนาที่อยู่ข้างหน้าทันที เเต่ยังไม่ทันที่เรากับพ่อจะเดินไปถึงเถียงนาก้อนเมฆสีดำครึ้มที่ตั้งเค้าพายุตั้งเเต่ช่วงสายก็ปล่อยเม็ดฝนลงมาอย่างหนัก ทำให้เราต้องรีบวิ่งหลบเม็ดฝนอย่างเร็ว "มิว! ระวังลื้นนะ วิ่งดีๆ" เสียงพ่อตะโกนตามหลังเรามาติดๆ ทันใดนั้นเอง เท้าของเราก็ได้ไปสะดุดเข้ากับรากไม้ที่ขึ้นอยู่ตามคันนามันจึงทำให้เราถึงกับล้มคะมำลื้นไถลตกลงไปที่ทุ่งนาโคนทันที "ก็พ่อบอกแล้วไง ว่าให้วิ่งดีๆ!" พ่อตะโกนดุเราทันที "พ่ออ่า….ก็ใครจะไปทันมองล่ะ ฝนตกหนักขนาดนี้" เราตะโกนเถียงพ่อกลับไป ในขณะที่นั้งก้นจ้ำเบ้าอยู่กับพื้นโคน "แล้วเป็นไง เจ็บไหม ดูสภาพเลอะเป็นหมาเลย" พ่อเอ่ยเสียงเข้มพร้อมยิ้ม "พ่ออ่า ยังมีอารมณ์มาว่าหนูอีก ดูปิ่นโตย่าสิเนี้ย เทกับข้าวกระจายหมดแล้ว" เราเอ่ยพร้อมขมวดคิ้วใส่พ่อ "เออ ๆ ช่างมันเถอะ เเล้วลุกไหวไหม มาๆ" พ่อเอ่ยยิ้มก่อนจะยื้นต้นเเขนกำยำมาให้เราจับยึดเอาไว้ "เจ็บ...เจ็บอ่ะพ่อ ลุกไม่ไหวหรอก" เราเอ่ยเสียงอ่อย "อะไรกันวะ สำออยจริงๆ ต้องให้พ่อลงไปอุ้มขึ้นมาเลยไหมล่ะ" "พ่ออ่า หนูลูกพ่อนะ ทีเมียอย่างพี่แก้วพ่อยังทำได้เลย" เราเเกล้งเอ่ยเเซว "เออๆ พูดมากจริงเว้ย" พ่อเอ่ยก่อนจะก้าวเท้าลงมาในท้องนาทันที "ไหนวะ มันจะเจ็บอะไรขนาดนั้น" พ่อเอ่ยบ่นในขณะเดินตรงมายังเรา เราที่ได้เห็นสภาพของพ่อหาญในตอนนี้ก็แทบร้องกรี๊ด ผู้ชายใบหน้าหล่อคมเข้ม มีตอหนวดขึ้นรำไร เเถมยังร่างกายสูงใหญ่กำยำล่ำสัน ทั้งกล้ามอก กล้ามเเขนที่เเข็งเเรง และกล้ามเนื้อหน้าท้องที่หนาเเกร่ง แม้จะถูกปกปิดด้วยเสื้อลายสก๊อตชาวนาตัวบางไว้ก็ตาม เเต่ด้วยที่ว่าเสื้อมันเปียกเม็ดฝนจนชุ่มทำให้เราเห็นร่างกำยำล่ำบึกของพ่อได้อย่างชัดตา เเละเหนือไปกว่านั้นคือ เป้ากางเกงของพ่อในตอนนี้มันตุงเเน่นยิ่งกว่าเดิมอีก ยิ่งช่วงที่พ่อก้าวขาขยับเดินนะเห็นเป็นรูปลำเอ็นยาวใหญ่ชัดตาเลย เราพยายามรวบรวมสติที่หลุดล่องลอยไปกับความร่านสวาทกลับมาทันทีก่อนที่พ่อจะเดินมาถึงตัว ก่อนที่เราจะรีบลุกขึ้นเต็มความสูง "อ้าวเห้ย! ไหนบอกลุกขึ้นไม่ไหวไง" พ่อเอ่ยเสียงเข้มพร้อมทำหน้าดุใส่เราทันที "ก็ตอนนี้มันลุกไหวเเล้วอ่ะพ่อ" เราเอ่ยยิ้ม "เเกล้งพ่อเหรอวะ ห่ะ!" พ่อเอ่ยเสียงเข้ม "ไม่ได้เเกล้งสักหน่อย ก็มันลุกขึ้นได้เองอ่ะ" เราเอ่ยยิ้มให้พ่ออย่างเจ้าเลห์ก่อนจะรีบเดินฝ่าดงโคนขึ้นไปบนคันนา "เเกล้งพ่อแล้วคิดจะหนีเหรอ" พ่อเอ่ยเสียงเข้มพร้อมยิ้มให้เราอย่างเจ้าเลห์ก่อนจะรีบใช้มือหนาใหญ่เอื้อมมาขว้าจับเอวบางของเราไว้ "พ่ออ่า….หนูไม่ได้เเกล้งนะ…" เราเอ่ยเสียงอ่อยพร้อมหัวเราะพยายามจะหนี "มานี่เลย เเบบนี้ต้องโดนทำโทษ" พ่อรีบใช้มือหนาอีกข้างมาขว้าจับเอวอีกด้านของเราไว้เเล้วดึงร่างบอบบางของเราให้เข้าไปแนบชิดกับร่างใหญ่กำยำของพ่อทันที "พ่ออ่า….ปล่อยเลย...ฝนก็ตกเดี๋ยวหนูไม่สบาย…" เราเอ่ยพร้อมดิ้นขัดขื่น "ไม่ปล่อย เด็กดื้ออย่างเอ็งต้องโดนทำโทษ" พ่อเอ่ยเสียงเข้มพร้อมใช้นิ้วมือหน้าทั้งสองข้างจักจี้เอวบางของเราทันที ทำเอาเราดิ้นไปดิ้นมาไม่หยุด "พ่ออ่า...พ่อปล่อย...ปล่อยยยเลย…." เราเอ่ยเสียงอ่อยพร้อมหัวเราะ ก่อนที่แผนหลังบอบบางของเราจะสัมผัสได้ถึงความรู้สึกอันเเข็งเเกร่งของร่างกายที่เเสนกำยำล่ำบึกของพ่อเข้าอย่างจัง จนอาการจักจี้เมื่อก่อนหน้ากับค่อยๆกลายเป็นความอ่อนระทวย "เป็นไง จะดื้อกับพ่ออีกไหมห่ะ" พ่อเอ่ยถามพร้อมจักจี้เอวเราไม่หยุด "พ่อ...พ่ออ่า...ปล่อย...ปล่อยเลย…" เราเอ่ยเสียงอ่อยอย่างตะกุกตะกัก พร้อมทำท่าทีดิ้นขัดขื่นไม่หยุด เเต่ทันใดนั้นเองความรู้สึกอ่อนระทวยของเราเมื่อก่อนหน้ากลับกลายเป็นความตื่นตกตะลึงทันที เมื่อเเก้มก้นของเราดันไปสัมผัสกับเจ้าสิ่งที่อยู่ภายใต้กางเกงสเเล็คชาวนาของพ่อเข้าอย่างจัง "เป็นไงวะ จะหายดื้อหรือยังห่ะ" พ่อยังคงเเกล้งเราต่อไปไม่หยุดโดยหารู้ไม่คนที่ถูกเเกล้งนั้นเเทบอยากจะร้องกรี๊ด เอาวะมิว! มาถึงคั้นนี้เเล้ว! นานๆจะมีโอกาสแบบนี้ทั้งที! เราคิดในใจอย่างเเน่วเเน่ ก่อนจะค่อยๆกดเเก้มก้นเข้าไปให้เเนบชิดกับเป้าตุงๆของพ่ออย่างจังเป็นจังหวะๆ กันพ่อจับพิรุธได้ "พ่อ...พ่ออ่าาา...ปล่อยยยหนูนะ...หนูจะกลับบ้านแล้ว…" เรายังคงเอ่ยเสียงอ่อยพร้อมขัดขื้นดิ้นไปดิ้นมาไม่หยุดเพื่อให้เเก้มก้นของเราสัมผัสเป้าตุงๆของพ่อให้เเนบสนิดกว่าเดิมขึ้นไปอีก "บอกพ่อมาก่อนสิ ว่าเอ็งจะเลิกดื้อ" พ่อเอ่ยเสียงเข้มก่อนจะค่อยๆก้มหน้าลงมาหาเราจนตอหนวดเเข็งๆทิ่มตำต้นคอขาวของเราอย่างจัง "พ่อ….พ่อ….ปล่อยยนาาา...ปล่อยยยย…" ตอนนี้เราเเทบยืนไม่อยู่เสียเเล้ว มันทั้งจักจี้ มันทั้งตื่นเต้น ทั้งเสียวกระสั่นปนกันไปหมด "ก็บอกพ่อมาก่อนสิวะ ว่าเอ็งจะเลิกดื้อแล้ว" พ่อเอ่ยเสียงเข้มพร้อมกดใบหน้าหล่อคมเข้มเข้าหาลำคอขาวของเรามากกว่าเดิม เท่านั้นยังไม่พอเพราะพ่อได้ทำในสิ่งที่ทำให้เราต้องตกใจอย่างสุดขีดนั้นก็คือ พ่อหาญกับเเอ่นเป้าตุงๆเข้ามาบดเบียดเเก้มก้นของเราอย่างจัง อีกทั้งนิ้วมือหนาทั้งสองจากที่จักจี้เอวเราอยู่ก็ค่อยๆหยุดลงเเล้วเปลี่ยนเป็นจับกดเอวบางของเราไว้เเทน เราที่รับรู้ได้เช่นนั้นต่อมร่านราคะของเราก็ทำงานอย่างหนักทันที เอาว่ะมิว! มึงต้องสู้! เอาเลยมิว! โอกาสเเบบนี้ไม่ได้มีกันง่ายๆ! ในที่สุดความร่านราคะก็ได้ครอบคลุมจิตใจของเราจนลืมความผิดชอบชั่วดีไปหมดสิ้น "พ่ออ่าา….พ่อ….ปล่อยยยย...ปล่อยยยหนูนะ…." เราเอ่ยเสียงอ่อย พร้อมกดเเก้มก้นเเนบสนิดเข้าหาเป้าตุงๆของพ่อให้เเน่นชิดกันขึ้นไปอีก เเละวินาทีนั้นเองทำให้เราเราสัมผัสได้ถึงสิ่งผิดปกติที่อยู่ภายใต้เป้ากางเกงของพ่อหาญเข้าอย่างจัง เพราะว่าตอนนี้ดุ้นควยยาวใหญ่9นิ้วมันค่อยๆพองผงาดแข็งเเกร่งจนดันร่องก้นเราเเน่นไปหมด เเม้ว่าสายฝนที่โปรยปรายลงมาชะโลมร่างของเรามันจะหนักและเย็นเพียงใด ก็ยังไม่สามารถดับไฟร่านราคะที่ร้อนรุ่มไปทั่วร่างกายและจิตใจของเราลงได้ "ว่าไง…จะเป็นเด็กดีให้พ่อได้หรือยังห่ะ…." พ่อหาญในตอนนี้จากเสียงเเข็งเข้มก็กลับกลายเป็นอ่อนลงพร้อมทั้งยังค่อยๆใช้ปลายจมูกสูดดมลำคอขาวของเราไปมา ทั้งยังแอ่นเป้าเเข็งๆแน่นถูไถไปกับร่องก้นของเราอย่างหื่นกระหายขึ้นลงไม่หยุด "พ่อ….พ่อ….ปล่อยยยยนะ….ปล่อยหนูนะ…." เราเอ่ยเสียงสั่นพร้อมกดเเก้มก้นถูไถไปกับดุ้นควยเเข็งๆร้อนๆของพ่อหาญไปมาไม่หยุด ในตอนนี้เราเสียวกระสั่นจนแทบจะทนยืนต่อไปไม่ไหวแล้ว มันส่านสวาทไปทั่วร่างกายและจิตใจ ที่สำคัญคือรูรักของเราในตอนนี้มันได้คันเขย่อยุบยิบเป็นอย่างมากอย่างที่เราเองก็ไม่เคยเป็นมาก่อน จนอยากจะถกกางเกงออกแล้วให้พ่อหาญกระหน่ำเย็ดรูสวาทของเราเสียตรงนี้ให้รู้เเล้วรู้รอด "ทำไมถึงไม่ตอบห่ะ….อยากจะโดนพ่อตีนักหรือไง…" พ่อหาญเอ่ยเสียงแผ่วที่เต็มไปด้วยความหื่นกระหาย พร้อมกดจมูกพรมหอมลำคอของเราไปมา ส่วนเป้าเเข็งๆเเน่นๆก็ยังคงถูไถร่องก้นเราขึ้นลงไม่หยุด เเถมยังใช้มือหนาใหญ่ทั้งสองข้างกอดและกดเอวบางของเราไว้เเน่นไม่ปล่อยจนเเผ่นหลังบอบบางของเราสัมผัสกับกายเเกร่งที่เต็มไปด้วยความเเข็งเเรงกำยำของพ่อจนซาบซ่านไปทั้งตัวเเละหัวใจ "พ่ออ่า….แล้วววถ้าหนูดื้อ...พ่อจะตีหนูด้วยอะไรเหรอจ๊ะ…." เราเอ่ยถามเสียงกระสั่นพร้อมกดเเก้มก้นเข้าหาเป้าเเข็งๆร้อนๆอย่างหนักหน่วง "พ่อก็จะตีหนูด้วย….กระบอง...กระบอง...ไง…" "พ่ออ่าาา….กระบอง...อะไรหรือจ๊ะพ่อ...เเถวนี้ไม่มีไม้กระบองให้ตีนะจ๊ะ....." "พ่อก็จะใช้กระบอง….กระบอง….ดุ้น…." ยังไม่ทันที่เราจะได้คำตอบจากพ่อหาญ ทันใดนั้นเอง เปรี้ยงงงง!!!! ก็เกิดเสียงฟ้าร้องดังลั่นไปทั่วทุ่ง ทำเอาเราทั้งคู่ตื่นจากภวังค์ราคะสวาททันที พ่อที่ดูเหมือนจะตั้งสติได้ไวกว่าเราจึงรีบผลักร่างเเกร่งกำยำออกจากตัวเราทันที "เอ่ออ...มิว!...รีบกลับบ้านได้เเล้ว...ตากฝนหนักขนาดนี้เดี๋ยวจะไม่สบายเอา…" พ่อเอ่ยเสียงเข้ม ก่อนจะรีบเดินลุยโคนไปเก็บปิ่นโตที่เราทำหกเทกระจายเอาไว้ก่อนหน้าทันที โดยที่ไม่หันกลับมามองหน้าเราเลยสักนิด เราเองก็ได้เเต่ยืนมองดูการกระทำของพ่ออยู่เเบบนั้น พร้อมทั้งนึกถึงสิ่งที่พ่อได้กระทำกับเราเอาไว้เมื่อก่อนหน้านี้ว่าเป็นคืออะไรกันเเน่ นี่พ่อก็มีอารมณ์ตัณหากับเราซึ่งเป็นลูกชายแท้ๆด้วยเหรอ หรือว่าเเค่อารมณ์ชั่ววูป พ่ออาจจะคิดว่าเราเป็นคนอื่นที่พ่อเคยมีสัมพันสวาทมาด้วยก็เป็นได้ หรือว่าพ่ออาจจะเเค่เงี้ยนหนักจนหน้ามืดตามัวไปหน่อยเพราะหาที่ลงไม่ได้ เเต่ก็ช่างเถอะพอสติความเป็นมนุษย์ถูกกู้กลับมาได้ ความผิดชอบชั่วดีเล็กๆก็เริ่มเข้ามาเยือนจิตใจเราเสียแล้วสิ พอถึงบ้านเราก็รีบเดินเข้าบ้านไปทันทีด้วยสภาพเนื้อตัวเปียกๆเปื้อนๆเเบบนั้นเเหละ ทำเอาย่าถึงกับบ่นไม่หยุด "อ้าวเห้ย มึงสองพ่อลูกไปฟัดกับหมาที่ไหนกันมาวะ เนื้อตัวถึงได้เลอะเทอะเเบบนั้น ดูๆ แทนที่มันจะตอบกูก่อน กลับเดินเข้าบ้านไปเฉยเลย ไอ้หลานคนนี้นี่ชักเริ่มเอาใหญ่แล้ว" "มิวมันเดินตกคันนาน่ะเเม่ ปล่อยให้มันรีบไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเถอะ เเม่นี่ก็บ่นเเข่งกับเสียงฝนเลยนะ" ก่อนจะตามมาด้วยเสียงเข้มของพ่อ "เออ มึงก็เหมือนกัน จำอาจารย์ที่กูเคยให้มึงพากูไปดูดวงได้ไหม ลูกศิษย์เข้าโทรมาหากู อาจารย์เขามีเรื่องจะคุยกับมึงน่ะ" เราได้ยินย่าคุยกับพ่อมาเเต่ไกลๆเเต่เราก็ไม่ได้สนใจอะไรหรอก เพราะตอนนี้ในหัวของเรามีเเต่ความสับสนเรื่องของพ่อกับเราที่เกิดขึ้นเมื่อก่อนหน้าเต็มไปหมด และอีกอย่างเราก็ไม่เคยคิดเลยด้วยซ้ำว่าธุระที่พ่อเคยบอกกับเราเอาไว้มันจะเกี่ยวข้องอะไรกับอาจารย์คนนี้
ในช่วงสายของวันต่อมา รถยนต์ของพ่อก็ได้ขับพาเรามาหยุดจอดที่หน้าบ้านไม้ทรงไทยกึ่งเก่ากึ่งใหม่เเห่งหนึ่งพร้อมมีป้ายอักษรโบราณขนาดใหญ่สลักว่า สำนักพ่อปู่ เราลองมองไปบริเวณรอบๆก็มีรถยนต์จอดกันเรียงรายอยู่นับสิบคัน ซึ่งแต่ละคันก็ป้ายทะเบียนจังหวัดไกลๆกันทั้งนั้น ซึ่งสถานที่แห่งนี้ก็นับได้ว่ามันอยู่ห่างไกลกับอำเภอที่เราอยู่พอสมควร "แล้วหยุดเรียนเเบบนี้ อาจารย์เขาจะไม่ว่าเอ็งใช่ไหม" พ่อเอ่ยถาม "ไม่…ไม่หรอกพ่อ...ก็พ่อบอกว่ามีเรื่องสำคัญหนิ...แล้วพ่อพาหนูมาที่นี่ทำไม…" เราเอ่ยถามพร้อมหลบสายตาผู้เป็นพ่อ เนื้องจากว่ายังฝังใจกับเหตุการณ์เมื่อวานอยู่ไม่หาย "ก็นี่เเหละ เอ็งยังจำธุระที่พ่อบอกจะพามาได้ไหม" "จำได้...เเต่...พ่ออย่าบอกนะว่าจะพาหนูมาดูดวงอ่ะ" เราเอ่ยเผลอหั้นไปมองพ่อทันที "ก็...ใช่...นี่เเหละธุระที่พ่อบอกเอ็ง...ไปกันเถอะ เดี๋ยวท่านจะรอนาน" พ่อเอ่ยเสียงเข้ม ก่อนที่เราทั้งคู่จะเดินลงรถกันไป พอเดินเข้าไปใกล้ประตูตำหนักได้เท่านั้นเเหละ กลิ่นพวกธูป พวกกำยาน พวกของขลังของศักดิ์สิทธิ์นี่ลอยมาเตะจมูกเราเข้าอย่างจังทันที "พ่อ คิดอย่างไงเนี้ย ถึงพาหนูมาที่เเบบนี้ พ่อก็รู้ว่าหนูไม่ชอบอ่ะ" เราเอ่ยพร้อมขมวดคิ้วอย่างไม่พอใจเล็กน้อย "เอาเถอะน่ะ มันจะอะไรกันนักหนาวะ" ในขณะที่เราสองพ่อลูกกำลังยืนเถียงกัน จู่ๆ ก็มีป้าคนหนึ่งนุ้งขาว ห้มขาว ออกมาพอดี "อ้าว หาญ นี่ใช่พ่อหาญหรือปล่าวจ๊ะ" ป้าเอ่ยถามพร้อมยิ้ม "ใช่ครับ" "แล้วนี่ ลูกชายที่เคยเล่าให้พ่อปู่ฟังใช่ไหมเนี้ย น่าตาน่ารักดีจัง ผิวพรรณก็ขาวเนียนราวกับเด็กผู้หญิงเลย น่าจะคนมีบุญมาเกิดนะหนูเนี๊ยะ" ป้าเอ่ยยิ้มพร้อมชมเราไม่หยุด เราก็ได้เเต่ยิ้มเเหยๆตอบกลับไป "ป่ะ เข้าไปข้างในกันเถอะ เดี๋ยวพ่อปู่ท่านจะออกเสียก่อน" จากนั้นป้าก็นำเราสองคนพ่อลูกเข้าไปด้านในตำหนักทันที พอเข้าไปถึงเราก็พบกับผู้คนทั้งหญิงเเละชาย ตั้งเเต่วัยรุ่นจนไปถึงวัยกลางคนนั้งรอกันเป็นเเถว ก็คงจะศักดิ์สิทธิ์ไม่เบานะพ่อปู่เนี้ย ไม่งั้นลูกศิษย์คงไม่หนาตาขนาดนี้ เราคิดในใจ "เดี๋ยวนั้งรอพ่อปู่ตรงนี้สักแป๊บนะพ่อหาญ" ป้าเอ่ยยิ้มก่อนจะเดินเข้าไปในห้องๆหนึ่ง ซึ่งถ้าเดาไม่ผิดก็น่าจะเป็นห้องประทับทรงของพ่อปู่นั้นเเหละ ไม่เกินอึดใหญ่ป้าคนนั้นก็เดินออกมาพาเรากับพ่อเข้าไปในห้องนั้นทันที พอเข้าไปภายในห้องก็พบว่ามีลูกศิษย์ของพ่อปู่ทั้งหญิงทั้งชายวัยกลางคนนุ้งขาวห่มขาวนั้งเรียงรายอยู่ด้านข้างทั้งสองนับสิบคนได้ การจัดวางของต่างๆก็เหมือนกับตำหนักทั่วๆไปที่เราเห็นกันในทีวีนั้นเเหละ ส่วนกลิ่นนั้นก็ไม่ต้องพูดถึงทั้งควันธูป กำยานหอมมาเต็มจมูกเราเลยทีเดียว "มิว!" พ่อเอ่ยก่อนจะฉุดแขนให้เราลงไปนั่งพับเพียบอยู่กับพื้นที่ปูด้วยพรมสีเเดง เราก็ทำตามเเต่ด้วยดี ก่อนที่ชายร่างท้วมวัยกลางคนผมยาวสีดอกเลานุ้งขาวห้มขาวที่นั้งอยู่ตรงกลางในท่าหั้นหลัง ซึ่งเป็นร่างทรงของพ่อปู่จะเอ่ยขึ้นเสียงใหญ่น่าเกรงขาม "กว่าจะมาได้นะ ไอ้หาญ!" "ครับ พอดีนาที่ทำอยู่มีปัญหานะครับพ่อปู่ ผมเลยไม่มีเวลา" พ่อเอ่ยเสียงเข้มพร้อมพนมมือไหว้ "เออๆ เอ้าพวกมึงทั้งหลายออกไปกันให้หมดก่อน! กูจะคุยกับมันสองคนพ่อลูกเท่านั้น!" จากนั้นบันดาลูกศิษย์ก็พากันกราบไหว้พ่อปู่ก่อนจะพากันคลานออกไปจากประตู เท่ากับว่าตอนนี้ในห้องเเห่งนี้เหลือเพียงเรา พ่อหาญ และพ่อปู่เท่านั้น จากนั้นร่างทรงพ่อปู่จึงค่อยๆหันหน้ามาทางเราสองคนพอลูกด้วยสีหน้ายิ้มแย้มใจดี "วะ ลูกชายที่เเม่มึงเคยเล่าให้กูฟังเหรอเนี้ย หน้าตาดี ผิวพรรณก็ดี ร่างกายก็อรชรอ่อนเเอ้น ไม่เหมือนเด็กผู้ชายเลยวะ ตัวเล็ก เเขนขาก็เล็ก ผิดพ่อมันจริงๆ" พ่อปู่ยิ้มมองมาทางเรา "ลูกชายผม มันได้เเม่มันมาเยอะน่ะครับ" พ่อเอ่ยยิ้มเเหยๆ คงเพราะจะถูกทักตรงเกินไป "เออ ดีเเล้วที่ไม่ได้เชื้อพ่อมึงมา สูง ยาว ใหญ่ ใครได้เป็นผัวละก็ไม่ชะตาขาด ก็นอนซมเป็นเดือนเเน่นอน" พ่อปู่เอ่ย ทำเอาเรานึกถึงเหตุการณ์ถึงคู่สวาทของพ่อที่ผ่านมา ไม่ว่าจะเป็น แม่ พี่เเก้ว หรือเเม้เเต่ อีเจ๊นิรา รวมไปถึงอีนางเฟย์ด้วย ซึ่งคนเหล่านั้นล้วนเเต่พบชะตากรรมไม่ดีกันสักรายหลังจากที่โดนดุ้นมหากาฬ9นิ้วของพ่อเราทะลุทะลวงรูเข้าไป "เอ่อ...พ่อปู่ครับ...คือ...มันจะดีเหรอครับ เล่นไปบอกลูกผมแบบนั้น…" พ่อเอ่ยพร้อมยิ้มเเหยๆ "ดีสิวะ มันต้องบอกให้ลูกมึงได้รับรู้ ไอ้หนู ยื้นมือมาสิวะ มึงด้วยไอ้หาญ" พ่อปู่เอ่ยเสียงสนั่น ก่อนที่เราทั้งสองพ่อลูกจะค่อยๆยื้นมือไปให้พ่อปู่ดู "ขนาดมือมันยังผิดกันเลย มึงดูสิวะไอ้หาญ มือมึงทั้งหนา ทั้งใหญ่ เเถมนิ้วมึงนี้ใครดูก็รู้แล้วว่าน้องม้าชัดๆ ส่วนมือลูกมึง ทั้งเล็ก ทั้งนุ่ม นิ้วก็เรียวยังกับคนไม่เคยหยิบจับ วาสนาลูกมึงนี่น่าจะเกิดมาเป็นผู้หญิงนะ" พ่อปู่เอ่ยไป พลางจับมือเราสองพ่อลูกดูลายมือไป ก่อนที่จะจับฝ่ามือเราให้ไปติดกับฝ่ามือของพ่อ ก่อนที่พ่อปู่จะหลับตาคล้ายดูทิพย์นิมิตรอะไรบางอย่าง ส่วนเราก็ได้เเต่ขำในใจว่าพ่อปู่จะรู้ลึกไปไหน รู้ถึงขนาดของดุ้นไอ้นั่นพ่อเราเลยเหรอที่สำคัญยังเเม้นเสียด้วยนี่สิ ก่อนที่พ่อปู่จะลืมตาขึ้นเอ่ยเสียงกังวาล "พวกมึงสองคนดู มึงเห็นเส้นนี้ไหม เขาเรียกว่าเส้นกรรม ไอ้หนูมึงดูนะ! เเม้ว่าขนาดมือของพ่อมึงมันจะใหญ่กว่ามึงเเค่ไหน เเต่เส้นเเก้กรรมบนฝ่ามือของมึงมันก็ยังมาชนต่อเข้ากับเส้นกรรมของพ่อมึงได้อยู่ดี ซึ่งบนโลกใบนี้จะมีกันเพียงเเค่คนละคู่เท่านั้น อย่าง มึง กับพ่อมึง" "แล้ว มันไปเกี่ยวอะไรกับกรรม...เเก้กรรมล่ะพ่อปู่…" เรารีบเอ่ยถามด้วยความสงสัย "กูจะบอกมึงให้นะไอ้หนู ชะตาของพ่อมึงนะ มันเรียกว่าชะตาคนกินเมีย! มีเมียกี่คนไม่ตายก็เเบกพาเข้าโรงบาลเป็นว่าเล่น อย่าว่าเเต่เมียเลย ใครโดนของพ่อมึงเข้าไป ชะตาหลุดหลุ้ยกันทุกราย" "เอ่อ...พ่อปู่ครับ...ผมว่า…" พ่อเอ่ยคล้ายจะขัด "มึงหยุดเลยไอ้หาญ! มึงจะเอาไหมเมียใหม่น่ะ! ถ้าจะเอาก็หุบปากไปเลย! ไอ้หนู! เรียกง่ายๆก็คือว่า ควยของพ่อมึงน่ะมันเป็นควยกินชะตาคน มันต้องเเก้กรรมกัน มึงอยากช่วยพ่อมึงเเก้กรรมไหม!" เราถึงกลับตกใจและรู้สึกกลัวทันทีที่ได้ยินพ่อปู่เอ่ยเช่นนั้น "กะ…กรรม….เเก้กรรม...แล้วหนูจะช่วยพ่อแก้กรรมได้อย่างไง" เราเอ่ยถามเสียงสั่น เเต่พ่อปู่กับไม่ยอมรอบได้เเต่ละมือของเรากับมือเเล้วกลับไปนั้งมนท่าสมาธิ "ไอ้หาญ! ที่กูรีบเรียกให้มึงมาวันนี้ ก็เพราะว่าคืนนี้จะเป็นคืนสุดท้าย ที่ดวงจันทร์มันจะโคจรรอบชะตากรรมของมึง! กับคนเเก้กรรมอย่างลูกมึง! ซึ่งคนเราเกิดมาจะมีเเค่คนละครั้งเท่านั้น กูอยากถามมึงให้เเน่ว่ามึงอยากจะให้ลูกมึงเเก้กรรมที่ติดตัวมึงมาไหม" "เเก้กรรม จะให้ลูกผมแก้อย่างไง ลูกผมจะเป็นอะไรไหม" พ่อเอ่ยถามเสียงเข้มด้วยความสงสัย "ลูกมึงจะไม่เป็นไร! เเล้วมึงละไอ้หนู! อยากจะช่วยพ่อมึง อยากจะเเก้กรรมให้พ่อมึงไหม!" เราถึงกับไปไม่ถูกเพราะตอนนี้เริ่มรู้สึกกลัวแปลกๆ เเต่ด้วยความเป็นลูกที่อยากเห็นพ่อมีความสุขเราจึงจำใจตอบออกไปอย่างเก้ๆกังๆ "ยา...อยากจ๊ะ…" "ลูกมึงตอบเเล้ว แล้วมึงล่ะไอ้หาญ มึงพร้อมจะให้ลูกมึงช่วยมึงเเก้กรรมให้ไหม" "อยากครับ ถ้าลูกชายของผมจะไม่เป็นอะไร แล้วมันต้องทำอย่างไงบ้างละครับพ่อปู่" "พวกมึงสองคนฟังกูดีๆนะ ไอ้หาญ! ชะตาของมึงมันอยู่ที่ควย! ควยของมึงมันกินชะตาคนอื่นเขาขาด มึงก็ต้องเเก้ด้วยควย! ส่วนมึงไอ้หนู มึงมีรู รูที่มันเกิดมาพร้อมจะเเก้ชะตาให้พ่อมึง ถ้ามึงอยากให้กรรมพ่อมึงหาย มึงก็ต้องช่วยพ่อมึงเเก้กรรมด้วยการให้พ่อมึง สมสู่ทางรูทวารของมึง!" พอได้ยินเช่นนั้นมันก็ทำเอาเรากับพ่อถึงกับอึ่งนั้งเงียบ "เมื่อใดที่น้ำเชื้อของพ่อมึงพุ้งใส่สวนลึกที่สุดในรูทวารของมึงได้ เมื่อนั้นเเหละ กรรมจากควยของพ่อมึงก็จะหมดสิ้นไป!" พ่อปู่เอ่ยต่อ ส่วนพ่อหาญนี่สิได้เเต่นั้งก้มหน้าคล้ายกับคิดอะไรบางอย่าง "พ่อปู่ ไอ้มิวมันลูกของผมนะ ที่สำคัญมันก็เป็นเด็กผู้ชาย จะให้ผมไป….สมสู่...สมสู่รูตูดของลูกตัวเอง!...ผมทำไม่ได้หรอกครับ!" พ่อเอ่ยเสียงเข้มคล้ายคนโมโห "เเต่ดวงชะตาฟ้ากำหนดมาแล้วนะไอ้หาญ! ถ้ามึงไม่อยากทำ! กูก็ไม่ได้ว่าอะไร! เเต่มึงจำไว้ว่าต่อไปมึงต้องหยุดไปมีสัมพันกับใครเด็ดขาด! ไม่อย่างนั้นมึงจะทำบาปเพิ่มขึ้นไปอีก!" "ผมยอมขาดเมียจนแก่ตายเสียยังดีกว่าต้องไปเย็ดตูดลูกตัวเอง!!!" พ่อเอ่ยเสียงเข้มอย่างคนโมโห ก่อนจะรีบลุกขึ้นพรวดออกไปจากห้องทันที ปล่อยให้เรานั้งอยู่กับพ่อปู่เพียงลำพัง
ตกเวลาประมาณสามโมงเย็นได้ รถยนต์ของพ่อก็ได้ขับพาเรากลับมาถึงบ้าน พร้อมพายุฝนที่โหมกระหน่ำอย่างไม่ลืมหูลืมตา "พ่อปู่เขาว่าอย่างไงบ้างวะไอ้หาญ" ย่ารีบเดินเข้ามาทักพ่อทันที "ก็...ไม่มีอะไรหรอกเเม่ เขาก็ทักปกติ" "ปกติ แล้วปกติมันดีหรือไม่ดีว่ะ เเล้วเรื่องเมียมึงล่ะ ถ้าอยู่กับคนนี้มันจะดีไหม" "เเม่อย่าเพิ้งมาพูดถึงเรื่องนี้เลย ทุกวันนี้ผมคิดแค่ว่าทำงานหนักทุกวันนี้ก็เพื่อจะส่งไอ้มิวให้มันได้เรียนสูงๆ เเค่นั้น" พ่อเอ่ยเสียงเข้มก่อนจะรีบเดินเข้าบ้านไป "ไอ้หาญ กูก็อยากจะให้มึงมีคู่คองเอาไว้ดูเเลกันยามเเก่เฒ่า ลูกสาวเจ๊เจ็งร้านทองในตลาดเขาก็แอบชอบมึงอยู่ รายนั้นทั้งสวย ทั้งสาว รวยกว่าเราเป็นไหนๆ กูนี่ก็พยายามหาสิ่งดีๆให้มึงทั้งนั้น ไอ้ลูกเวร กลับมาคุยให้รู้เรื่องก่อน" เรื่องลูกสาวเจ๊เจ็งเจ้าของร้านทองในตลาดที่มาหลงแอบชอบพ่อเรา เราก็รู้มาได้สักพักหนึ่งเเล้วล่ะ ตอนเเรกก็ดูว่าพ่อจะเหมือนมีใจให้อยู่นะ เพราะรายนั้นนะ ทั้งขาวสวยหมวยอึ้ม สเปคชายไทยเลยเเหละ เราเองก็ไม่ชอบที่ให้พ่อไปมีเมียใหม่หรอก เเต่ใจลึกๆก็อยากให้พ่อมีความสุขกับเรื่องชีวิตคู่นะ ยิ่งรู้ว่าพ่อเป็นคนมีอารมณ์ในเรื่องกามรุนเเรงเเบบนี้เเล้วด้วย ก็อยากให้พ่อมีที่ลงเป็นตัวเป็นตนไปตลอกเสียที "พอเถอะย่า ฝนก็ตกหนักขนาดนี้ ย่าก็ยังจะตะโกนด่าเเข่งกับสายฝนอีก" เราเอ่ยพร้อมทำท่าทีเบื่อหน่าย "มึงก็อีกคน แล้วพ่อปู่เขาว่าไงบ้างวะมึงอ่ะ เรื่องเรียนจะดีไหม เเล้วเรื่องสุขภาพ โชคลาภล่ะดีหรือปล่าว" "ดีจ๊ะย่า ดวงหนูนี่ดีทุกอย่างเลยจ๊ะ เเต่พ่อปู่เขาแอบกระซิบมาบอกย่าด้วยนะว่า ถ้าย่าอยากถูกหวยบ่อยๆ ย่าต้องหยุดบ่นสักที" เราเอ่ยยิ้มพร้อมรีบวิ่งเข้าบ้านไปทันที "อ้าวไอ้หลานเวร! พอกันเลยมึงสองตัวพ่อลูกเนี๊ยะ!" ตกดึกของคืนนั้นเองเวลาประมาณห้าทุ่มได้ เสียงของเม็ดฝนพร้อมเสียงฟ้าร้องก็ยังคงดังสนั่นอย่างไม่ขาดสายต่อเนื้องมาจากช่วงเย็น หลังจากที่เราอาบน้ำขัดตัว ทาโลชั่นบำรุงผิวจนตัวหอมฟรุ้งเสร็จเรียบร้อยเเล้ว เราก็ได้มานั้งคิดทบทวนถึงสิ่งที่เราจะกระทำต่อไปนี้อยู่บนเตียง ก่อนจะตัดสินใจได้อย่างเเน่วเเน่เเล้วจึงเอื้อมมือไปหยิบขวดน้ำมันสีเเดงที่บรรจุในขวดใสขนาดเท่าขวดคอนเเทคเลนส์ที่เราเอาวางไว้บนหัวเตียงขึ้นมาดู ก่อนจะค่อยๆลุกขึ้นก้าวเท้าเดินออกจากห้องไป จุดหมายคือ ห้องของพ่อหาญ ก๊อก ๆ ๆ!!! "พ่อ พ่อ…หลับหรือยัง" ไม่มีเสียงตอบกลับมาเเต่อย่างใด จนเราต้องเคาะประตูใหม่อีกรอบ เเต่ทันใดนั้นเอง "มิว! เรียกพ่อมีอะไรหรือปล่าว" เสียงเข้มของพ่อเอ่ยดังตรงมาจากประตูหน้าบ้าน เราจึงรีบหันหน้าไปมองต้นเสียงทันที ปรากฎร่างสูงใหญ่ของพ่อหาญที่อยู่ในสภาพเปลือยท่อนบนใส่เพียงผ้าขาวม้าผื้นบางเดินตรงมาจากประตูหน้าบ้าน เเม้ว่าจะอยู่ในความมืดแต่เเสงจากไฟหน้าบ้านที่เปิดไว้ตลอดทั้งคืนก็พอจะส่องเข้ามาให้เห็นร่างกำยำล่ำบึกของพ่อได้อย่างชัดตา ทั้งหล่อ ทั้งล่ำ ทั้งบึกบึน เล่นเอาเราเเทบยืนไม่ไหว แล้วยิ่งได้เห็นท่อนเอ็นยาวใหญ่9นิ้วเเกว่งตุงสั่นไหวไปมาใต้ผ้าขาวม้าผืนบางแล้วด้วยนั้น เล่นเอาเราเเทบกรี๊ดจนมือไม้อ่อนเกือบทำของสำคัญตกลงพื้นเลยทีเดียว "พ่อ...เอ่อ…พ่อไปไหนมาเหรอ...ตัวเปือกหมดเลย…แล้วไฟในบ้านก็ไม่เปิด...หนูก็ตกใจหมด..." เราเอ่ยถามเสียงตะกักตะกักเล็กน้อย "ไปดูไอ้ตูบมาน่ะ กลัวมันจะเปียกฝน พ่อเลยต้องไปเอาแผ่นสังกะสีปิดกงให้มัน" พ่อเอ่ยเสียงเข้มพร้อมเดินตรงมาหาเรา "ไง แล้วเอ็งมีอะไร ดึกๆดื่นๆถึงยังไม่นอน" "เอ่อ...คือ…." เราตอบตะกุกตะกักถึงสิ่งที่จะพูดออกไป "มีอะไรก็บอกพ่อมา" "เอ่อ...คือ...เข้าไปในห้องก่อนได้ไหมอ่ะพ่อ…" "มาแปลกวะ เป็นสาวเป็นเเส้เข้าห้องผู้ชายดึกๆเเบบนี้ ระวังนะ…" พ่อเอ่ยเเซวพร้อมยิ้มเเกล้ง ก่อนจะหมุนลูกบิดประตูเดินเข้าห้องไป "พ่ออ่า… " เราก็ได้เเต่ยิ้มเขิน ก่อนจะเดินตามพ่อเข้าไป พอปิดประตูห้องได้เท่านั้นเเหละไฟเจ้ากรรมก็ดันมาดับลงทันที "พ่อ...พ่อ...ไฟดับ!…" เราเอ่ยตกใจเล็กน้อย "ยืนอยู่กับที่ก่อน เห้อ! ช่วงนี้ก็ต้องทำใจ เข้าหน้าพายุทีไร ไฟดับทุกที ดีนะที่ซื้อเทียนมาเก็บไว้" พ่อเอ่ยก่อนจะรีบไปขว้าไฟฉายบนหัวเตียงขึ้นมาเปิดแล้วจัดการหาเทียนขึ้นมาจุด "มีอะไรก็ว่า" พ่อเอ่ยถามเสียงเข้มพร้อมยืนเท้าเอวมองมาที่เราซึ่งนั้งอยู่บนเตียง นาทีนี้ เเสงเทียนสลั่วๆแบบนี้ มันยิ่งทำให้พ่อหาญดูหล่อคมเข้ม และหุ่นล่ำบึกกำยำ มีเสน่ห์ขึ้นไปอีก ทำเอาเราเผลอมองจนไม่ทันฟังสิ่งที่พ่อถามเมื่อก่อนหน้า "เอ่อ...อะไรนะพ่อ…" "พ่อถามว่าเอ็งมีอะไรก็ว่ามา เป็นอะไรไปวะ ดูแปลกๆ" พ่อเอ่ยทำท่าขมวดคิ้วก่อนจะเดินมานั้งข้างๆเรา ทำเอาเรายิ่งสั่นหนักเข้าไปใหญ่ "เอ่อ...พ่อ...คือ...เรื่อง….เรื่องที่ไปหาพ่อปู่มานะ" "เรื้องนี้เองเหรอ เอ็งลืมมันไปสะเถอะ นี่ยังดีนักหนานะที่พ่อไม่ต่อยหน้ามันเสียตรงนั้นนะ" พ่อเอ่ยเสียงเข้มพร้อมกำมัดฉกไปบนต้นขาเเน่นของตนอย่างจัง "เอ่อ...พ่อ...เชื่อไว้มันก็ไม่ผิดนะ…" "เชื่อ เอ็งเชื่อเรื่องเเบบนี้ด้วยเหลือวะ มีที่ไหน ให้พ่อแท้ๆไปเอากับลูกตัวเอง นี่ถ้าเอ็งเป็นผู้หญิง เอ็งไม่ท้องให้พ่อแท้ๆอย่างข้าเลยเหรอวะ" "คือ...หนูก็เชื่อนะพ่อ...หนู...หนูอยากให้พ่อ...มีความสุข…" เราเอ่ยเสียงสั่นพร้อมความเกรงแต่วินาทีนี้ต้องสู้เเล้วเเหละ เป็นไงก็เป็นไง ตัดลูกตัดพ่อเลยก็ยอม ก่อนที่เราจะค่อยๆเอามือบางไปวางไว้บนต้นขาเเกร่งของพ่อด้วยความกระสั่นหัวใจสูบฉีดจนตัวร้อนผ่าวไปหมด "เฮ้ย! ไอ้มิว! กูเป็นพ่อมึงนะ! มึงคิดอะไรของมึงวะ!" พ่อเอ่ยพร้อมทำท่าทีขึงขังก่อนจะรีบลุกยืนเต็มความสูง "พ่อ...เเต่...เเต่หนูอยากให้พ่อมีความสุข...พ่อจะได้ไปเริ่มต้นชีวิตใหม่กับคนที่พ่อชอบ ที่พ่อรักได้อย่างไม่ต้องกลัวว่าเขาจะจากพ่อไป หรือทิ้งพ่อไปตอนไหนไง…." เราเอ่ยเสียงสั่น "สัสเอ้ย! เเต่มึงมันลูกกูนะ มึงจะให้กูเอาควยที่ทำให้มึงเกิดมา ไปเย็ดลูกแท้ๆที่กูทำให้เกิดมาเหรอวะ!" พ่อเอ่ยด้วยความโมโห "พ่อ...เเต่หนูอยากให้พ่อมีความสุขจริงๆนะ…" เราเอ่ยเสียงสั่น กลัวก็กลัวว่าพ่อจะโมโหจนเตะก้านคอเราหัก เเต่ใจก็บอกให้สู้ทำต่อไป ก่อนจะรีบลุกขึ้นเอามือบางไปขว้ามือหนาใหญ่ของพ่อมาจับไว้เเน่น "ความสุข! ความสุข กูมีความสุข แล้วมึงละมิว มึงก็ไม่อยากให้พ่อไปมีเมียใหม่ที่ไหนแล้วไม่ใช่เหรอวะ" "พ่อ...เเต่ย่ากับปู่เขาอยากให้พ่อมีนะ พ่อทำเพื่อเขาเถอะ….ตอนนี้เขาก็อายุมากแล้ว….เขาจะได้สบายใจ" "แต่...แต่มึงเป็นลูกกูนะ…" "พ่อก็คิดสะว่า...คืนนี้หนูเป็นคนอื่นสิ….เป็นอีหนูที่พ่อซื้อมาก็ได้….นะพ่อนะ..." เราเอ่ยเสียงอ่อยพร้อมค่อยๆดึงมือพ่อให้มานั้งลงบนเตียง "แล้ว แล้วมึงจะไม่เจ็บเหรอวะ ควยกูมึงก็เคยเห็นเเล้วไม่ใช่รึ มึงไม่กลัวเลยหรอวะ" พ่อเอ่ยด้วยน้ำเสียงแผ่วลงราวกับจะใจอ่อน เเต่มีสิ่งหนึ่งที่ไม่อ่อนตามไปกับใจของพ่อด้วยนี่สิ มันค่อยๆพองผงาดเเข็งเป็นลำจนดันหัวเกือบพ้นผ้าขาวม้า "ไม่...หนูไม่กลัวอะไรทั้งนั้น เเค่ให้พ่อมีความสุข หนูจะยอมทำ…" เราเอ่ยออกมาทุกความในใจที่มีให้พ่อฟังอย่างหมดหัวใจ พร้อมกับไฟแห่งตัณหาราคะที่เเสนร้อนรุ่มเเละเสียวกระสั่นมันค่อยๆเริ่มครอบคลุมจิตใจอย่างหนักจนไม่เหลือความผิดชอบชั่วดีอีกต่อไปแล้ว "มิว….เเต่พ่อ…" พ่อยังคงเอ่ยปฏิเสธไม่มองหน้าเรา เเต่ดุ้นเอ็นยาวใหญ่9นิ้วของพ่อในตอนนี้สิ มันกลับเเข็งชูชันจนโผล่ออกมาจนเกือบครึ่งลำ "นะพ่อ….คิดสะว่าหนูเป็นคนอื่น….เป็นกระหรี่...ที่ร่านรอควยของพ่อ...อย่างตายอดตายอยาก...นะพ่อนะ…" เราเอ่ยเสียงอ่อยอย่างร่านสวาท ดวงตาก็เอาเเต่จ้องมองไปที่หัวควยบานเปร่งอย่างหิวกระหาย พร้อมใช้มือบางค่อยๆลูบไล้ไปที่กายเเกร่ง ทั้งเเผงอกล่ำบึกกำยำ รามลงมาถึงกล้ามเนื้อหน้าท้องที่หนาเเกร่ง มันช่างเป็นสัมผัสที่เเข็งเเกร่งเเละกระตุกต่อมความหิวกระหายของเราอะไรเช่นนี้ นี่แหละผู้ชายที่เรารอคอยมาทั้งชีวิต ถึงเเม้ว่าจะมีโอกาสเพียงเเค่ครั้งเดียวมันก็สุขหัวใจจนล้นเอ่อ เราจะเก็บบรรยากาศภายในค่ำคืนนี้ระหว่างเรากับพ่อหาญไปตลอดอย่างไม่มีวันลืมเลือน "นะพ่อจ๋า….คืนนี้หนูจะเป็นอีกระหรี่….อีกระหรี่ให้พ่อระบายน้ำกามเอง...พ่อจ๋าาาา…" เราเอ่ยกระซิบใส่หูร่างใหญ่เสียงอ่อยสวาทไม่หยุดราวกับร่ายมนต์เสน่ห์ให้เเทรกซึมไปทุกโสตประสาท พร้อมลูบไล้กายเเกร่งของพ่อไปมาอย่างมันส์มือ ทุกสัมผัสมันช่างเต็มไปด้วยความเเข็งเเรงเเกร่งกำยำเหนือชายใดที่เราเคยผ่านมาทั้งหมด ขนาดพี่คมที่เป็นถึงนักฟุตบอลประจำอำเภอยังสู้พ่อหาญของเราไม่ได้เลยสักนิดเดียว เราค่อยๆลูบต่ำลงมาหมายจะจับดุ้นเอ็นยักษ์เจ้ากรรมยาวใหญ่9นิ้วให้หนำมือ เเต่ยังไม่ทันได้สมใจอยาก จู่ๆพ่อหาญก็ได้ลุกยืนขึ้นพรวดเต็มความสูง ก่อนจะรีบใช้มือหนาสากใหญ่ทั้งสองจับร่างบอบบางของให้นอนคว้ำหั้นหลังทันที "มึงร่านมากใช่ไหมอีกระหรี่ คืนนี้กูจะจับมึงเย็ดให้ตายคาควยกูเลย" พ่อหาญสบถออกมาอย่างหยาบคายและป่าเถื่อน ก่อนจะรีบใช้มือหนาสากทั้งสองข้างฉีกดึงกางเกงนอนขาสั้นที่เราสวมใส่จนมันเปิดขาดออกทันทีอย่างหื่นกระหาย เผยให้พ่อหาญได้เห็นเเก้มก้นขาวเนียนนุ่มเด้งทั้งสองลูกอย่างเต็มตาภายใต้แสงเทียนสลัวๆ เพรี๊ยะ!!! มือหนาสากของพ่อได้ปะทะเข้ากับเเก้มก้นของเราอย่างจังจนเกิดเสียงดังลั่น "อ่าาาาาา……" เราได้เเต่ครางออกมาทั้งเจ็บเเละสะใจเป็นที่สุด ส่วนรูเสียวของเรานั้นไม่ต้องพูดถึงมันคันเขย่อตั้งเเต่คิดจะมาหาพ่อหาญที่ห้องแล้ว ยิ่งตอนนี้ได้รับการกระตุนด้วยความป่าเถือนของพ่อแล้วด้วย มันยิ่งเขย่อยุบยิบจนจะทนไม่ไหมอยู่เเล้ว จนเราเผลอดันเเก้มก้นลอยขึ้นเพื่อท้าทายชายร่างยักษ์อย่างไม่เกรงกลัว "สัสร่านนักใช่ไหมอีกระหรี่ กูจะเย็ดมึงให้หีเเหกไปขายต่อที่ไหนไม่ได้เลย" พ่อสบถดังลั่นก่อนจะถกดึงผ้าขาวม้าออกทันที เผยให้เราเห็นดุ้นควยลำยาวใหญ่9นิ้วที่โค้งงอขึ้นเล็กน้อยราวกับกล้อยหอมทองยักษ์ หัวควยบานทะโล่ราวกับดอกเห็ดยักษ์ชุ่มช่ำด้วยน้ำเมือกใสเหนียวที่ไหลยืดออกมาจากรูควย เเถมลำควยสีคล้ำยังเต็มไปด้วยเส้นเลือดปูดโปนเต็มลำ มันทั้งน่ากลัวเเละน่าเกรงขามยิ่งนัก เเต่ในเวลาเดียวกันมันกลับยิ่งไปกระตุกต่อมร่านสวาทภายในจิตใจเเละรูเสียวของเราอย่างหนัก จนเราถึงกลับต้องแอ่นเเก้มก้นขึ้นเป็นท่าหมาพร้อมใช้มือบางทั้งสองเเหกรูสวาทสีชมพูอ่อนให้ดุ้นม้าศึกยักษ์อย่างท้าทายไม่กลัวเกรง "สัสเเม้งงอีกระหรี่ ทำไมรูมึงถึงน่าเย็ดแบบนี้วะ เเม้งโครตชมพูยังกับหีเด็กเลยสัส" พ่อหาญสบถก่อนจะใช้มือหนาสากทั้งสองข้างบีบจับเเก้มก้นเราไปมาเเน่น ทั้งบีบทั้งเค้น ทั้งเเหก จนเราเสียวรูไปหมด ในขณะที่เรากำลังรุ่มหลงอยู่กับภวังค์เเห่งเพลิงตัณหานั้นก็ทำให้เราเกือบลืมขวดน้ำยาที่เตรียมมาไปเสียสนิด พอนึกได้เท่านั้นเเหละเราจึงรีบใช้มือควานหาขวดน้ำยาที่เราเผลอทำตกลงในที่นอน พอหาหยิบขึ้นมาได้จึงรีบลุกขึ้นหันหน้ากลับไปที่ดุ้นควยยาวใหญ่ของพ่อหาญทันที วินาทีนั้นเอง ทันทีที่สายตาของเราได้สบเข้ากับดุ้นควยยาวใหญ่ มันช่างเชิญชวนให้เราเอาปากลงไปครอบดูดดื่มกินน้ำเงี้ยนใสเหนียวเสียเหลือเกิน ในขณะที่เรากำลังจะก้มลงไปใช้ปากเขมือบดูดกินควยลำยักษ์ด้วยความอดใจไม่ไหวอยู่นั้น ก็ต้องถูกขัดขวางด้วยมือหนาใหญ่ของพ่อหาญทันที "อย่าเลยมิว รีบๆเถอะ..." พ่อเอ่ยเสียงสั่น ทำให้เรารับรู้ได้ว่าสติความเป็นพ่อของพ่อหาญนั้นยังคงอยู่ครบหาได้หน้ามืดตามัวอย่างที่เราคิดไม่ เราไม่รอช้าเพราะว่ากลัวจะพลาดโอกาสไปจึงรีบใช้มือดึงฝาจุกน้ำมันออก เเล้วรีบเทใส่มือชะโลมทาไปบนลำควยยาวใหญ่จนชุ่มหมดขวด มันทั้งลื่น ทั้งมันมืออย่างบอกไม่ถูก เเถมกลิ่นยังหอมเย็นเเปลกๆ "อะไรวะมิว! มันคืออะไร…" พ่อเอ่ยถาม "มันคือน้ำมันเเก้กรรมของพ่อปู่น่ะพ่อ…" "มิว……." พ่อเอ่ยพร้อมใช้สายตาคมดั่งนกเหยียวจ้องม้องลงมาสบกับสายตาของเราไม่ละ "พ่อ….ลูกคนนี้ขอเเก้กรรมให้พ่อเองนะ…" ไม่ทันที่เราจะเอ่ยจบก็ถูกมือหนาสากของพ่อหาญจับร่างของเราให้นอนคว้ำหันหลังลงไปกับที่นอนอีกครั้ง ก่อนที่ร่างบอบบางของเราจะสัมผัสได้ถึงความหนักเเละเเข็งเเกร่งของร่างใหญ่ที่ล้มนอนลงมาทับ แม้จะหนักเเต่มันช่างอบอุ่นเเละมีความสุขอย่างที่เราไม่เคยได้รับจากใครมาก่อน ยังไม่ทันที่เราจะได้อิ่มเอมกับความสุขที่ได้รับ กลับต้องร้องกรี๊ดออกมาด้วยความเจ็บปวดเมื่อรูสวาทคับเเน่นสีชมพูของเราได้ถูกหัวควยบานใหญ่ของพ่อค่อยๆชำเเรกเข้ามาทีละนิดๆอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว "โอ้ยยยยยย!...โอ้วววววพ่อจ๋าาาาา!…..โอ้ยยยยยยยมิวเจ็บ!...เจ็บบบบบบ!!!…." เราเอ่ยร้องออกมาทั้งน้ำตา มันเจ็บ เจ็บมากจริงๆ "เจ็บเหรอ...เจ็บเหรอลูก...ให้พ่อเอาออกไหม…" พ่อโน้มใบหน้าหล่อคมเข้มลงมาถามด้วยความเป็นห่วง "ไม่!...ไม่เอาอ่าาาพ่อจ๋าาา...ดันเข้ามาเลยยย...มิวทนได้…" เราร้องเอ่ยสู้อย่างสุดริด "แต่มิว….พ่อ…." พ่อเอ่ยพร้อมทำท่าจะดึงหัวควยที่ฝังไว้ในรูเราเเน่นออก เราที่เห็นเช่นนั้นจึงทำการแอ่นรูสู้จนหัวควยบานยักษ์ขนาดเกือบ3นิ้วพร้วดเข้ามาในรูเราจนมิดหัว "โอ้ยยยพ่อจ๋าาาาา….ดันมันเข้ามาเลยยยยอ่าาาา….คืนนี้หนูจะเป็นอีกระหรี่….พร้อมให้พ่อลงโทษแล้วววอ่าา…" เราครางสู้ไม่ถ้อย ทั้งที่ความเจ็บปวดนี้มันช่างทรมานอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ราวกับว่าทั้งรูและร่างของเรามันจะฉีกออกจากกันเสียให้ได้ "ซี๊ดดดดดมิวววววววเอ้ยยยยยลูกกกกอ่าาา…..ทำไมรูหนูมันถึงได้คับเเน่นขนาดนี้...รัดหัวควยพ่อจนจะขยับไม่ได้อยู่แล้วววซี๊ดดดด!!!" พ่อหาญกัดฟันครางลั่นออกมาด้วยความเสียว ทำเอาเรารู้สึกทั้งเจ็บและสะใจเป็นอย่างมาก "โอ้ยยยยพ่อจ๋าาาาา...กระเเทกลงมาอีกสิพ่อจ๋าาาาา...โอ้ยยยวววว..พ่อจ๋าาาา…" เราครางลั่นพร้อมแอ่นรูสู้ดุ้นควยยาวใหญ่9นิ้วของพ่อหาญอย่างท้าทายแม้ว่าจะเจ็บปวดเเค่ไหนก็ตาม โดยหารู้ไม่ว่าความเจ็บปวดราวเเทบขาดใจและเจ็บปวดที่สุดในชีวิตกำลังจะมาถึงในอีกไม่กี่อึดใจ "ซี๊ดดดดอย่าท้าพ่อนะ!…ไม่ได้เอาน้ำควยออกมาเป็นอาทิตย์แล้วด้วย...ลูกก็ลูกเถอะวะ...กูจะเย็ดให้ตูดฉีกเลยยยสัสสส!!!" ไวเท่าคำพูดพ่อหาญรีบกดลำควยยาวใหญ่ที่เหลืออยู่อีก6นิ้วกว่าพรวดเข้ามาภายในรูรักของเราจนมิดลำ "กรี๊ดดดดดด!!....โอ้ยยยยยยวววว!!!!....พ่อออ….พ่ออออออ…." เราร้องกรี๊ดออกมาอย่างสุดเสียงด้วยความเจ็บ โดยที่ไม่สนใจเลยว่าบ้านของย่าจะได้ยินหรือไม่ มันทั้งเจ็บปวด ร้าวระบมไปหมด ราวกับว่าภายในรูเเละปากรูถูกใบมีดโกนแผ่นเล็กๆยิบๆกรีดไปมาไม่หยุด เจ็บเสียจนรู้สึกว่าร่างฉีกออกจากกันเป็นเสียงๆ เกิดมายังไม่เคยโดนใครเย็ดเจ็ดปวดโทรมาณเท่านี้มาก่อนเลย เเละความรู้สึกที่รับรู้ได้อีกอย่างเลยคือความร้อน มันร้อนรุ่มภายในรูไปหมด จะว่ามาจากความร้อนจากดุ้นควยยาวใหญ่9นิ้วของพ่อก็ไม่น่าจะใช่ เพราะมันร้อนราวกับมีเปลวไฟมาสุมอยู่ในรูอย่างไงอย่างงั้น มันทั้งเจ็บปวดทั้งแสบร้อนทรมาณอย่างถึงขีดสุด จนเราอยากจะดึงรูออกจากดุ้นควยของพ่อเสียให้ได้ เเต่พอคิดได้อีกทีเราต้องสู้สิวะมิว ในเมื่อควยเเท่งนี้ ของชายผู้นี้มึงปราถนาและเฝ้ารอมาทั้งชีวิตไม่ใช่เหรอ เราบ่นพรึมพรำภายในจิตใจ พร้อมทั้งใช้ปากกัดและใช้มือบางทั้งสองบีบจับที่ผ้าห่มเอาไว้เเน่น พร้อมหยดน้ำตาที่หลังไหลออกมาอาบเต็มสองแก้มไม่หยุดด้วยความเจ็บปวดทรมานจนเเทบจะขาดใจ "อ่าาาส์ซี๊ดดดดดด...มิว...เจ็บมากไหมมม….ซี๊ดดดดด!!!...." พ่อโน้มใบหน้าลงมาถามข้างๆหูเราด้วยน้ำเสียงสั่นปนครางเสียวไม่หยุด พร้อมใช้มือหนาใหญ่เเละลำเเขนเเกร่งทั้งสองข้างโอบกอดร่างบอบบางของเราเอาไว้เเน่น เรียกได้ว่าร่างของเราเเทบจะผสมผสานเป็นเนื้อเดียวกับร่างของพ่อเลยก็ว่าได้ "พ่อ….พ่ออ่าาาา…..พ่อจ๋าาา...หนู….รักพ่อนะ…." เราเอ่ยเสียงสั่นออกมาทั้งน้ำตาด้วยความรู้สึกเจ็บปวด แสบร้อนทรมาน เเต่มันช่างมีความสุขเหลือเกิน "มิว….อ่าาาาส์ลูก….ทำไมมันถึง...ฟิต...รัดเเบบนี้….โอ้วววซี๊ดดดดดมิววลูก….พ่อ….พ่อ….จะไม่ไหวเเล้วววว...มิวววอ่าาาส์...พ่อจะทนไม่ไหวววเเล้วววสัสสสสอ่าาาาาส์!!!!!" เสียงพ่อกัดฟันครางลั่นก่อนจะกระตุกดุ้นควยยาวใหญ่9นิ้วที่ฝังเเน่นอยู่ภายในรูเราหลายต่อหลายครั้ง วินาทีนั้นเราสัมผัสได้ทันทีว่ามีของเหลวจำนวนมหาศาลพุ้งอัดฉีดอยู่ภายในรูเราหลายต่อหลายระรอก เเต่ละครั้งที่ฉีดเข้ามามันทั้งเเรงทั้งหนักหน่วง มันเเรงเสียจนพุ้งไปถึงภายในลำไส้ใหญ่ของเราเลยด้วยซ้ำ เล่นเอาเราทั้งเจ็บ ทั้งเสียว ปนเปกันไปหมด และความรู้สึกที่น่าเเปลกเลยก็คือ จากอาการเเสบร้อนรนคล้ายมีเปลวไฟสุมอยู่ภายในรูเมื่อก่อนหน้า เเต่พอได้รับน้ำเชื้อที่พ่อหาญได้อัดฉีดเข้าไปเท่านั้นเเหละ อาการเเสบร้อนทรมานมันได้กลับหายไปอย่างหมดสิ้น "โอ้วววววสัสสสส...มิวววลูก...ทำไมรูมันถึงรัดควยพ่อแน่นขนาดนี้….รัดเเน่นเสียวจนพ่อ...ยังไม่ทันได้ขยับไปไหนเลย...พ่อก็เเตก...เเตกสะเเล้วววซี๊ดดดด!!!" พ่อครางใส่หูพร้อมพรมจูบที่ลำคอขาวของเราไม่หยุด เเถมยังกอดรัดร่างบอบบางของเราเเน่นกว่าเดิมขึ้นไปอีกจนเรานี่เเทบจะละลายในวงเเขนกำยำของพ่อเสียให้ได้ "พ่อ….พ่อจ๋าาาาา….หนูรักพ่อนะ….." เราเอ่ยออกมาทั้งน้ำตา เเต่หาได้เป็นน้ำตาของความเจ็บปวดไม่ มันเป็นน้ำตาเเห่งความสุขต่างหาก วินาทีนี้เราสุข สุขมากๆ สุขจนล้นเอ่อ สุขจนลืมความเจ็บปวดทั้งหมดที่มีไปเลย จู่ๆคำพูดของคนๆหนึ่งมันก็ดังกังวาลขึ้นมาในหัวของเราอย่างชัดเจน เรารีบกวาดสายตามองไปที่นาฬิกาปลุกบนหัวเตียงของพ่อทันที ปรากฎว่าเวลานี้เป็นเวลาเที่ยงคืนตรงพอดี เราจึงยิ้มออกมาอย่างโล่งใจ ก่อนจะกลับมาซึมซับและดูดดื่มกับความสุขเเสนล้นเอ่อที่ได้รับจากร่างใหญ่ที่นอนทับร่างบอบบางของเราเอาไว้เเน่น ก่อนที่ความสุขทั้งหมดมันจะถูกตัดไปด้วยความมืด
เช้าวันต่อมา เราลืมตาขึ้นมาพร้อมกับความรู้สึกที่ความอ่อนเพลียเเละเจ็บปวดร้าวระบมไปทั้งตัว โดยเฉพาะบริเวณรูรัก มันร้าวระบมเจ็บเเสบราวกับจะจับไข้ เเต่พอนึกถึงเหตุการณ์แห่งความสุขที่เราได้รับจากพ่อหาญในเมื่อคืนเเล้ว ต่อให้เป็นไข้ตายเราก็ยอม ก่อนที่เราจะกวาดสายตามองไปรอบๆก็พบว่าที่เรานอนอยู่มันคือห้องนอนของเราหนิ แล้วทำไมเราถึงมานอนที่ห้องนี่ได้ละ ก็ในเมื่อคืนเรายังมีความสุขในห้องของพ่อหาญอยู่เลย หรือว่า เราจะเเค่ฝันไป เเต่ถ้าฝันไปทำไมเราถึงรู้สึกเจ็บปวด และ ระบมที่รูก้นละ พอคิดได้เช่นนั้นเราจึงรีบลุกขึ้นนั้ง แล้วเปิดผ้าห่มพลิกร่างตะแคงไปดูกางเกงที่สวมใส่อยู่ทันที ก็ปรากฎว่ากางเกงบริเวณตูดมันก็ไม่ได้มีรอยฉีกขาดอะไรเลยนี่ หรือว่าเราคงจะฝันไปจริงๆ เราบ่นพรึมพรำกับตัวเองก่อนจะค่อยๆลุกขึ้นเดินไปเข้าห้องน้ำโดยความเจ็บระบมรูเสียวเป็นอย่างมาก พอเรากำลังจะก้าวเดินได้เท่านั้นเเหละ จู่ๆก็มีน้ำเหนียวๆกึ่งใสไหลออกมาจากรูก้นลงมาเป็นสายเลอะขาอ่อนเราไปหมด ตอนเเรกเราก็ตกใจนะที่เห็นเเบบนั้น เราเลยลองเอามือไปเเตะๆดู มันเหนียวๆหนืดๆคล้ายน้ำที่เราคุ้นเคย พอลองเอามาดมได้เท่านั้นเเหละ นี่มันกลิ่นน้ำควยนี่ เเสดงว่าเมื่อคืนเรื่องระหว่างเรากับพ่อมันก็คือเรื่องจริงนะสิ เราร้องกรี๊ดออกมาด้วยความดีใจ แต่ไม่ได้ดังมากนะ ก่อนจะตั้งสติได้แล้วจึงเดินไปเข้าห้องน้ำอย่างมีความสุขเเบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน "เป็นไง เบาบ้างหรือยังวะ" เสียงย่าเอ่ยพร้อมหยิบยาเเละน้ำมาให้เรากิน "ก็เบาเเล้วจ๊ะย่า หนูไม่ได้เป็นอะไรมากสักหน่อย" เราเอ่ย ในขณะนั้งทำรายงานอยู่หน้าบ้านของย่า "เออ เบาก็ดีเเล้ว กูเห็นพ่อมึงมันบอกว่าให้ดูมึงหน่อย ตัวมึงรุ่มๆ" "พ่อบอก….พ่อบอกย่าเหรอว่าหนูไม่สบายอ่ะ" เราเอ่ยด้วยความสงสัยเพราะตั้งเเต่ตื่นขึ้นมาเรายังไม่เห็นหน้าพ่อเลย "เออ พ่อมึงมันเดินมาบอกกูตั้งเเต่เช้าแล้ว กูถึงได้เตรียมยาไว้ให้เนี้ย หายป่วยก็ดีเเล้ว จะได้ไปเรียนสักที เกมาสองวันเเล้วมึงอ่ะ" "ย่าอ่ะ เกที่ไหน หนูไม่ได้ไปเรียนก็จริง เเต่ก็ส่งงานทางอินเตอร์เน็ตได้นะ เเล้วนี่...พ่อเขาไปไหนเหรอย่า รถยนต์ก็ไม่อยู่" "มันออกไปซื้อปุ๋ยนะ" "ปุ๋ย ปุ๋ยร้านไหน อย่าบอกนะว่าร้านพี่เเก้วเมียเก่าพ่อนะ" เราเเกล้งเอ่ยเเซวย่า "ไอ่ห่าหนิ ร้านอื่นก็มีเยอะเเยะไป เออ มึงพูดถึงอีเเก้ว อีนั่นอ่ะนะกูได้ข่าวว่ามีผัวใหม่ เเต่งงานกันไปอยู่บ้านผัวมันแล้ว" "อะไรกันย่า พี่เขาเพิ้งเลิกกับพ่อไปยังไม่สองเดือนเลยนะ" "กูก็ไม่รู้มันวะ มันอาจจะไม่ใช่คู่ของไอ้หาญมันก็ได้" "งั้นย่ากับปู่ก็เลิกหา...หาเมียใหม่ให้พ่อสักทีสิ" เราเอ่ยยิ้ม "เอ๊ะ ไอ้หลานเวรนี่ ว่ากูเจ้ากี้เจ้าการเหรอ เดี๋ยวมึงโตไปก็ทิ้งพ่อมึงไปอยู่กับลูกกับเมียเเล้ว แล้วพ่อมึงจะอยู่กับใครล่ะ" "ย่าอ่า….หนูไม่เอาเมียอ่า..." "เออ กูลืมไปว่ามึงต้องเอาผัวสินะ" ย่าเเซว ก่อนที่เราสองย่าหลานจะนั่งต่อล้อต่อเถียงกันอีกเป็นพัก แต่พอพูดถึงเมียใหม่พ่อแล้ว จากที่ตอนเเรกเราคิดอย่างเเน่วเเน่เเล้วว่าหลังจากที่เราทำพิธีเเก้กรรมให้พ่อเราเสร็จ เราจะยอมให้พ่อมีเมียใหม่อย่างเต็มใจ เเต่หลังจากเหตุการณ์เมื่อคืนผ่านไป เราชักไม่อยากให้พ่อไปมีเมียใหม่ที่ไหนอีกเเล้วสิ เพราะว่าตอนนี้เราเองก็ชักเริ่มจะรู้สึกหึงหวงในตัวพ่อหาญขึ้นมาเเล้ว ก็อย่างว่านะเเหละเมื่อคืนเราเสียตัวตกไปเป็นเมียของพ่อหาญอย่างเต็มตัวเเล้วหนิ ถึงจะเป็นแค่การเเก้กรรมก็เถอะ เราจะต้องหาวิธีที่ทำให้พ่อหาญไม่ต้องไปมีเมียใหม่ให้ได้ เราคิดอย่างจริงจัง เเต่ความเป็นจริงมันก็แสนโหดร้ายกับเราเหลือเกิน เพราะตั้งเเต่คืนนั้นจนถึงวันนี้มันก็ผ่านมาได้อาทิตย์กว่าแล้วที่พ่อเอาเเต่หลบหน้าเรา ไม่ยอมมาพูดจาอะไรกับเราเลยสักนิด เราโครตเกลียดเหตุการณ์แบบนี้เลยอ่ะ แต่อีกใจเราก็คิดนะว่าที่พ่อหาญทำแบบนี้คงเพราะจะรู้สึกระอายเเก่ใจตัวเองที่ทำแบบนั้นกับลูกแท้ๆที่ตนทำให้เกิดมาลงไป หนำซ้ำยังเป็นลูกชายเสียด้วยสิ เราจึงทำได้เเค่ยอมรับความเป็นจริงแล้วใช้ชีวิตต่อไป จนกระทั้งอาทิตย์ต่อมาทางวิทลัยของเราได้ประกาศปิดฉุกเฉินเนื้องจากการระบาดของเชื้อโควิด19ยังไม่ดีขึ้นทำให้ต้องปิดเป็นเวลาถึงสองอาทิตย์ เราที่อยู่บ้านเฉยๆไม่ได้ทำอะไรเพราะปู่กับย่าห้ามเด็ดขาดว่าอย่าออกไปเที่ยวไหน ในขณะที่เรากำลังเก็บกวาดห้องนอนอยู่นั้นก็ได้มีเสียงไลน์ดังขึ้น เราจึงเดินไปเปิดดูก็พบว่าเป็นพี่คมส่งมา เราเปิดดูทันทีก็ปรากฎภาพของเด็กน้อยน่ารักวันเเรกเกิดอยู่สามสี่รูป พร้อมข้อความว่า ลูกชายพี่เอง เราจึงตอบกลับไปว่าน่ารักน่าชังตามประสา เเต่เเล้วข้อความที่เราได้รับกลับมาก็ทำเอาเราถึงกับอึ้งนิดหน่อย ก็ประมาณว่า พอพี่คมได้เห็นหน้าลูกชายของตนที่เกิดมาเเล้วก็รู้สึกผิดถึงสิ่งที่ได้แอบทำลับหลังเมียตนเอาไว้จึงอยากจะหยุดสัมพันเชิงชู้กับเราเเละขอให้เราอย่าเอาเรื่องนี้ไปบอกใครพร้อมฝากขอโทษเราด้วย เราเองก็ได้เเต่ส่งสติ๊กเกอร์ยิ้มกับไปเพื่อแทนคำว่าตกลง เเต่เอาจริงๆเราก็คิดที่จะหยุดสัมพันชู้กับพี่คมตั้งเเต่ครั้งที่เเอบมีอะไรกันครั้งล่าสุดแล้วนะ ไม่รู้สิ ตอนระเริงกามกันมันก็เสียวมันส์รูเเละตื่นเต้นอยู่หรอก เเต่พอผ่านพ้นช่วงเวลาอันเร้าร้อนไปแล้ว เราก็ต้องมานั้งรู้สึกผิดที่ทำกับเมียเขาไว้เเบบนั้น เเต่ก็ดีเเล้วเเหละที่พี่คมเป็นฝ่ายบอกลาเองเสียก่อน ถามว่าเสียดายดุ้นเอ็นยาวใหญ่8นิ้วของพี่คมไหม ตอนนี้ก็ตอบได้คำเดียวเลยว่าไม่ เพราะตั้งเเต่โดนดุ้นควยยาวใหญ่9นิ้วของพ่อหาญทะลุทะลวงรูสวาทเข้าไป เราก็แทบอยากจะคลานเข้าหาดุ้นเเท่งนี้ตลอดเวลาเลยก็ว่าได้ ถึงเเม้ว่าจะเจ็บปวดแทบขาดใจตายก็เถอะ เเต่ก็ดูว่าจะมีโอกาสได้เเค่คืนนั้นคืนเดียวนั่นเเหละ เพราะความเป็นจริงก็อย่างที่เราบอกไปข้างต้น เห็นใจก็เเต่อีรูสวาทของเรานี่เเหละที่นับวันๆก็คันเขย่อยุบยิบเกินจะทน จนแทบอยากจะเอาสากมายัดประทังความคันให้มันเสียรู้เเล้วรู้รอดไปเลย
เย็นวันนี้ก็เป็นอีกวันที่พายุฝนยังคงโหมกระหน่ำตกลงมาอย่างหนัก เรียกได้ว่ามืดฟ้ามัวดินกันเลยทีเดียว เราที่กำลังเก็บกวาดบ้านอยู่จึงต้องรีบวิ่งออกไปเก็บผ้าที่ตากไว้เนื้องจากย่ากับปู่ไปประฏิบัติธรรมที่วัดต่างอำเภอ ทำให้ทั้งบ้านเหลือเรากับพ่อหาญอยู่กันสองคน เเต่อยู่สองคนเราก็เหมือนอยู่คนเดียวนั้นเเหละ เพราะตอนนี้พ่อก็ยังคงหลบหน้าหลบตาไม่ยอมคุยกับเราอยู่เหมือนเดิม พอเก็บผ้าเข้ามาไว้ในบ้านได้เสียงเห่าของไอ่ตูบก็ดังสนั่น ด้วยความที่เราสงสัยจึงรีบวิ่งออกไปดูหน้าบ้านทันที ปรากฏว่ามีงูตัวใหญ่พอสมควรกำลังจะเลื้อยเข้าบ้านของย่า เเต่มีไอ้ตูบเห่าเเละขู่กันไว้ เราที่เห็นท่าไม่ดีจึงรีบขว้าดามไม้กวาดวิ่งลงไปช่วยไอ้ตูบไล่อีเเรง ด้วยความทีเรากลัวๆกล้าๆจึงทำได้เเค่เขี่ยๆให้มันเลื้อยไปทางอื่นจนตอนนี้ตัวเราเปียกฝนไปหมด เเต่ยิ่งเขี่ยงูมันก็ยิงชูหัวขู่ ทำเอาเรายิ่งกลัวหนักขึ้นไปอีก เเต่โชคดีที่พ่อหาญวิ่งกลับมาบ้านทันเวลา "พ่อ! งูมันจะเข้าบ้าน" เรารีบตะโกนบอก พ่อที่เห็นเช่นนั้นจึงขว้าไม้กระบองที่พิงรั้วอยู่มาฟาดเจ้างูตัวนี้ไม่ยั้ง ก่อนที่พ่อจะเดินเขี่ยเอาซากมันไปทิ้งในป่าหน้าบ้าน เราก็ได้เเต่ยืนดูการกระทำของพ่อตรงระเบียงประตูหน้าบ้านด้วยสภาพเนื้อตัวเปียกไปหมด ทำให้กางเกงขาสั่นตัวบางที่เราใส่อยู่มันรัดโคนขาอ่อนและเเก้มก้นนุ้มเด้งทั้งสองลูกของเราเข้าไปใหญ่ จากนั้นพ่อจึงเดินตรงเข้าบ้านมาด้วยสภาพเนื้อตัวเปียกไปด้วยเช่นกัน เราที่ยืนอยู่ก่อนจึงทำใจดีสู้เสือเอ่ยทักก่อน "พ่อ…" เราเอ่ยเสียงสั่น "มีอะไร" พ่อตอบกลับมาเสียงเข้ม ทำเอาเรารู้สึกเกรงไม่น้อย "เอ่อ...เย็นนี้พ่อจะกินอะไร...เดี๋ยวหนูทำให้" "เอาอะไรก็ได้ เอ็งรีบไปเปลี่ยนเสื้อผ้าไป เดี๋ยวจะไม่สบายเอา" เรารู้สึกดีใจเป็นอย่างมากที่พ่อกลับมาคุยกับเราเเล้ว เเม้จะเป็นน้ำเสียงเข้มดุก็เถอะ "จ๊...จ๊ะพ่อ…" เรายิ้ม ก่อนจะลองปฏิบัติเเผนการที่เคยคิดเอาไว้ โดยการหั้นหลังเเล้วถกเสื้อที่เปียกขึ้นมาบิดน้ำให้สะเด็ด เผยเเก้มก้นสองลูกนุ่มเด้งที่ถูกกางเกงขาสันห่อรัดเอาไว้เเน่นให้พ่อได้เห็นอย่างเต็มตา ก่อนจะค่อยๆหั้นหน้าไปสังเกตุอาการของผู้เป็นพ่อ "พ่อ….พ่อ!.." เราเเกล้งเรียก "เอ่อ...เออ! อะไรวะ!" พ่อเอ่ยด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกักก่อนจะรีบดึงสายตาจากเเก้มก้นของเราเปลี่ยนมามองหน้าเราเเทน "แล้วพ่อไม่ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเหรอ" "เออน่า เดี๋ยวข้าไปเอง เอ็งก็รีบไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเลย จะได้รีบลงมาทำกับข้าว เดี๋ยวมืดค่ำไฟฟืนจะดับเอา" "จ๊ะพ่อ... " เราหันกลับมายิ้มอย่างสะใจที่เเผนการที่เราวางเอาไว้เป็นผล "เอ็งทำอะไรกินบ้างวะมิว" เราที่กำลังทอดไข่เจียวอยู่รีบหันไปหาต้นเสียงทันที "ทอดไข่เจียว….อยู่...จ๊ะพ่อ…." เราเอ่ยน้ำเสียงคะกุกตะกักพร้อมหัวใจที่กำลังสูบฉีดอย่างหนักจนมือไม้ หน้าตาสั่นร้อนไปหมด ก็พ่อหาญในตอนนะสิ อยู่ในสภาพเปลือยร่างกำยำ ทั้งเเผงอกล่ำ ทั้งกล้ามเเขน อีกทั้งกล้ามเนื้อหน้าท้องที่หนาเเน่นกำยำจนเราอยากจะเข้าไปลูบไล้เสียให้มือเฉา เเต่สิ่งที่ทำให้เราถึงกับอึ้งจนน้ำลายเหนียวนั่นก็คือ ท่อนล่างของพ่อใส่เพียงกางเกงบอลตัวบาง มันบางเสียจนเห็นดุ้น9นิ้วที่ตุงออกมาเป็นรูปลำชัดตาเลย "เห้ย! พ้อถามว่าเอ็งทำอะไรกินบ้าง" "จา...จ๊ะพ่อ...ทอด...ทอดไข่เจียว...กับผัดกระเพราจ๊ะ" เราเอ่ยเสียงสั่น "ไหนวะ ไข่ไหม้หมดแล้วมั้งนั้น ไม่หั้นไปกับสักที" พ่อเอ่ยเสียงเข้ม ทำเอาเราถึงกลับต้องรีบหั้นกลับไปหาไข่เจียวเเล้วพลิกอีกด้านทันที "ไม่..เห็นไหม้เลยพ่ออ่า…" เราเอ่ยพร้อมกลืนน้ำลายเหนียวลงคอเอือกใหญ่ "ไหนพ่อดูหน่อยสิวะ จะกินได้ไหมเนีย" ยังไม่ทันทีเราจะหันกลับไปเถียง พ่อก็ได้เดินมาประกบอยู่ด้านหลังของเราเสียเเล้ว วินาทีนั้นเล่นทำเอาเราสั่นสะท้านไปหมด จนมือไม้แทบอ่อนระทวยถือด้ามตะหลิวแทบไม่อยู่ "มานี่มา พ่อทำเอง" ไวเท่าคำพูดพ่อรีบใช้มือหนาใหญ่มาจับกุมมือบางของเราเอาไว้ทันที "พ่อ….พ่อ...หนูทำเองได้…" เรารีบเอ่ยเสียงสั่น "ทำได้...เเต่ช้าขนาดนี้เเล้วจะได้กินเมื่อไหร่กันวะ" "พ่ออ่า..ปล่อยเลย...หนูทำเอง.." เราเอ่ยพร้อมขยับตัวขัดขื่นจนเเก้มก้นไปถูไถโดนเป้ากางเกงบอลตุงๆของพ่ออย่างจัง เล่นเอาเราเเทบร้องกรี๊ดเลยทีเดียว เเต่เเทนที่พ่อจะเอาเป้าหลบกับทำเป็นว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น เราก็ยิ่งได้ใจ เลยจัดการขัดขื่นให้หนักขึ้นไปอีก "พ่ออ่า...หนูทำเอง...ปล่อยเลย…" ยิ่งเอ่ยเราก็ยิ่งดันเเก้มก้นให้ถูไถไปกับดุ้น9นิ้วที่อยู่ภายใต้กางเกงบอลตัวบางมากกว่าเดิม เเต่พ่อก็ยังคงไม่หลบเเต่กลับกดมันลงมาให้เเนบชิดสนิดกับร่องก้นเราขึ้นไปอีก จนเราสัมผัสได้ว่าดุ้นควย9นิ้วในตอนนี้มันได้ค่อยๆพองขยายจนเเข็งเเกร่งเต็มที่ถูไถร่องก้นขึ้นลงไม่หยุด "อย่าดื้อสิวะ….ดีๆ…" พ่อเอ่ยเสียงเข้ม พร้อมขยับร่างกำยำเข้ามาให้เเนบชิดกับเเผ่นหลังของเรา "พ่ออ่า...เเต่…" เราเอ่ยเสียงสั่นสวาทตอนนี้ไม่ต้องพูดก็รู้ว่าไฟเเห่งตัณหาได้เล่นงานจิตใจของเราอย่างหนักหน่วง "เเต่...อะไรวะ...หึ…" พ่อเอ่ยก่อนจะโน้มใบหน้าหล่อคมเข้มที่มีตอหนวดขึ้นครึ้มลงมาที่ลำคอขาวของเรา "เเต่...ของ...ของพ่ออ่า...มันทิ่ม...ทิ่ม…" "ทิ่มอะไร...หึ...หึ...ทิ่มอะไร…" พ่อไม่เอ่ยปล่าวกับค่อยๆใช้ทั้งจมูกและปากพรมจูบพรมหอมลำคอขาวของเราไปมาไม่หยุด ส่วนมือหนาสากอีกข้างก็ค่อยๆเอื้อมมากอดไว้ที่เอวบางเราเเน่น "พ่อ...พ่อจ๋าาาา…." เราก็ได้เเต่ครางด้วยความเสียวกระสั่นจนสติได้หลุดลอยหายไปหมดสิ้นเหลือเพียงไฟสวาทเท่านั้นที่เริ่มลุกโชนอย่างหนัก แล้วยิ่งตอนที่โดนตอหนวดของพ่อทิ่มลำคอเเล้วด้วยมันยิ่งเพิ่มความสยิ้วจิตใจเข้าไปใหญ่ จนกระทั้งกลิ่นไหม้ของไข่เจียวได้ลอยขึ้นมาเตะจมูกของเราทั้งคู่จึงทำสติที่หลุดลอยไปเมื่อก่อนหน้าถูกเรียกกลับมาทันที "เห็นไหม...พ่อบอกแล้วว่าอย่าดื้อ ไหม้เลยเป็นไง" พ่อเอ่ยเสียงเข้มก่อนจะรีบกลับไข่อีกด้าน "ก็พ่ออ่า...มาเเกล้งหนูทำไมอ่ะ" เราตอบกลับเสียงสั่น "ไป เดี๋ยวเอ็งไปเตรียมสำรับเถอะ เดี๋ยวพ่อทำเอง" "จ๊ะพ่อ…." เราเอ่ยก่อนจะค่อยๆขยับเบียดออกมาจากร่างเเกร่งโดยที่ไม่ลืมกดตรงบริเวณร่องก้นให้เเนบสนิดกับดุ้น9นิ้วที่ยังคงเเข็งเเกร่งชูชันเเทบทะลุกางเกงบอลออกมา เย็นวันนั้นเราสองพ่อลูกกินข้าวกันไปก็แทบจะไม่กล้ามองหน้ากันเลยด้วยซ้ำ แต่ก็ยังคงคุยกันปกติ ก่อนที่จะเเยกย้ายกันเข้าห้องไป ตอนนี้เราชักจะเริ่มแน่ใจเเล้วสิว่าพ่อเองก็มีอารมณ์ตัณหากับเราด้วยเหมือนกัน ไม่งั้นดุ้นควยยักษ์9นิ้วของพ่อคงไม่เเข็งจนแทบทะลุกางเกงเเบบนั้นหรอก หรือว่าคืนนี้เราจะลองใช้แผนปฏิบัติขั้นสุดกับพ่อไปเลยดีไหมนะ ดูเหมือนว่ารูสวาทของเราที่คันเขย่ออย่างหนักอยู่ในตอนนี้มันจะยุบยิบๆแทนคำตอบ หลังจากที่เราอาบน้ำ ทาโลชั่นบำรุงผิวจนตัวหอมฟรุ้งเสร็จเราก็มานั้งเล่นมือถืออยู่บนเตียงเพื่อรอเวลาที่จะปฏิบัติแผนการอย่างใจจดใจจ่อ ก๊อกๆๆ!!! เสียงประตูห้องเราดังขึ้นก่อนจะตามมาด้วยน้ำเสียงเข้มของพ่อ "มิว มิว!" "จ๊ะพ่อ" เรารีบเดินไปเปิดประตูห้องทันที ก็พบว่าพ่อหาญตอนนี้ได้อยู่ในสภาพเปลือยร่างกำยำ พร้อมผ้าขาวม้าผืนบาง เล่นเอาเราใจสั่นระรัวไปหมด "พอ...พ่อ...มีอะไรเหรอจ๊ะ…" "พ่อ มีเรื่องจะคุยด้วยน่ะ" เรายิ้มก่อนจะเปิดประตูให้พ่อเข้าไปในห้อง ก่อนที่เราทั้งสองพ่อลูกจะไปนั้งลงกันบนเตียง "พ่อ...พ่อมีเรื่องอะไรเหรอจ๊ะ…" เราเอ่ยถามด้วนความสั่นสวาท "เอ่อ...พ่อจะถามเรื่อง เรื่องมี่เอ็งไปเอาน้ำมันเเก้กรรมมาได้อย่างไง" "ก็...ก็พ่อปู่เขายื้นมาให้ตอนที่พ่อออกไปแล้ว….เขาถามว่าหนูอยากช่วยพ่อไหม….หนูก็พยักหน้า...แล้วเขาก็เอาน้ำมันมายัดใส่ให้ในมือ…" "เเค่นี้เองเหรอ วิธีเเก้กรรมพ่ออ่ะ" "พ่อปู่บอกว่า...ต้องทำก่อนเที่ยงคืน...ไม่อย่างนั้นมันจะไม่ทัน…" เราเอ่ยเสียงสั่นพร้อมก้มหน้า "มิว….เเล้ว...เอ็งเจ็บมากไหม…" พ่อถามพร้อมเอามือหนาสากมาจับที่ขาอ่อนเรา "เจ็บ…..เจ็บมาก…." เราเอ่ยอย่างเขินอาย "เเล้วเอ็งหายดีเเล้วหรือยัง" "หาย….หายดีเเล้วจ๊ะพ่อ...ไม่เจ็บแล้ว…" "เจ็บมาก แล้วทำไมถึงยอมช่วยพ่อละ…" "ก็หนู….หนูอยากให้พ่อมีความสุข…." "แล้วเอ็งมีความสุขไหม…." พ่อถาม ทำเอาเราอึ้งไปเล็กน้อย ก่อนจะพยักหน้ายิ้ม "งั้น….คืนนี้ เอ็งก็ช่วยเเก้กรรมให้พ่ออีกสักคืนเถอะ…" เราหั้นไปสบตาพ่อทันทีที่ได้ยินเเบบนั้น "พ่อ…." เราเอ่ยเสียงสั่นก่อนที่ลำคอขาวของเราจะถูกจู่โจมจากฝีปากของพ่ออย่างหนัก เล่นเอาเราเสียวสะท้านไปทั้งร่างกายและจิตใจ "อ่าาาา...พ่อ...พ่อออจ๋าาาาา...อ่าาาา…." "ตัวหอมจังเลยลูก...พ่อชอบ...ทั้งขาว...ทั้งหอมเลยลูกพ่อ…" พ่อเอ่ยด้วยน้ำเสียงหื่นกระหายก่อนจะใช้สองมือหนาใหญ่จับกุมสองมือบางของเราให้กดลงไปนอนที่เตียง "พ่อออจ๋าาาา...อ่าาาา...พ่อ…" เราครางลั่นห้องพร้อมดิ้นไปมาไม่หยุดด้วยความเสียวสะท้าน เมื่อโดนลีลาของพ่อทั้งจูบ ทั้งกัด ทั้งไซร้ ซอกคอขาวทั้งสองข้างของเราไปมาอย่างหื่นกระหาย ก่อนที่พ่อจะค่อยๆพรมจูบ พรมไซร้ไล่ลงมาถึงหน้าอก ไม่รอช้าพ่อรีบถกเสื้อกล้ามที่เราสวมใสขึ้นทันที เผยให้พ่อหาญได้เห็นสองเต้าเล็กอวบขาวยอดสีชมพูอ่อน ถึงเเม้ว่ามันจะไม่ใหญ่เท่าของผู้หญิง เเต่เราก็จะทำให้พ่อติดใจสองเต้าเล็กๆของเราให้ได้ "อ่าาาส์...พ่อออจ๋าาาาาา….." เราครางลั่นด้วยความเสียวเมื่อเต้าชมพูของเราถูกฝีปากหนาของพ่อหาญจัดการทั้งดูดทั้งเม้มอย่างหื่นกระหายสลับไปมาทั้งสองข้าง เล่นเอาเราส่ายร่างไปมาไม่หยุด "พ่อจ๋าาาาา...โอ้ววววพ่อ….หนู...เสียวววววว" "เสียวไหมลูกพ่อ...ดูดโครตมันส์ปากกูเลยสัสเอ้ยย...มันส์กว่าผู้หญิงทั้งหมดที่พ่อเคยผ่านมาเลย…" จ๊วบบบเเผล่บบบบ!!! "อ่าาาพ่อจ๋าาาาา...พ่อจ๋าาาา…หนูเสียวววอ่าาาาา" เราครางลั่นห้องด้วยความเสียวซ่านที่สุดในชีวิต ก่อนที่ร่างบางของเราจะถูกพ่อจับพลิกเป็นท่านอนคว้ำ เเล้วใช้มือหนาทั้งสองจับดึงเอวบางของเราขึ้นมาให้แอ่นเเก้มก้นขึ้นเป็นท่าหมา ก่อนที่กางเกงขาสั่นที่เราสวมใสอยู่จะถูกพ่อถลกดึงลงมาอย่างหื่นกระหาย เผยให้พ่อหาญได้เห็นเเก้มก้นขาวเนียนนุ่มเด้งสองลูกอย่างชัดตาเพราะว่าไฟในห้องยังคงเปิดสว่างเเจ้ง "ขาว...ขาวจังเลยลูก...ทั้งขาวทั้งเนียนเลย…" พ่อเอ่ยพร้อมใช้มือหนาทั้งสองจัดการทั้งบีบทั้งเค้น ทั้งเเหกอย่างมันส์มือ จนเราเองนั้นเสียวเเทบขาดใจจึงต้องเด้งก้นใส่เพื่อระบายออกมาให้พ่อได้รับรู้ว่าเราต้องการดุ้นควย9นิ้วของพ่อมากแค่ไหน "สัสส...รูเเม้งโครตฟิตเลยลูก...ชมพูอีกต่างหาก...รูหีโครตสวยเลย…." พ่อเอ่ยด้วยน้ำเสียงหื่นกระหายก่อนจะทำในสิ่งที่เราไม่คาดคิด เเผล่บบบ!!! "อ่าาาส์พ่อจ๋าาาา...โอ้ววววพ่อจ๋าาาาา...โอ้ววพ่อจ๋าาาาหนูเสียวววน่าาาา…" เราร้องครางลั่นเมื่อรูสวาทฟิตเน่นของเราโดนลิ้นสากใหญ่ของพ่อเลียรูอย่างหนัก พ่อทั้งฉก ทั้งเลีย เเถมขบเเก้มก้นทั้งสองลูกของเราไปมาไม่หยุด จนเราเสียวปนเจ็บเเทบขาดใจ "ซี๊ดดดรูโครตฟิตเลยลูกพ่อ...ตอดลิ้นพ่อไม่หยุดเลย….รูหอมอีกสัสสเอ้ยยย..เป็นบุญควยกูจริงๆ...ที่มีลูกแบบเอ็งเนี้ย…" เเผล่บบบบๆๆ!!!! "อ่าาาพ่อจ๋าาาา..โอ้วววสเป็น...เป็นบุญรูหนูเกมือนกันนน...ที่โดนควยพ่ออ่าาาาส์…" เราครางลั่นพร้อมแอ่นรูสู้ลิ้นพ่อไม่หยุด "สัสสสู้เหรอ…" เเผล่บบบบๆๆๆ!!! "โอ้วววพ่อจ๋าาาาา..หนูเสียววววว...ทั้งเสียวววทั้งคันเลยยพ่อจ๋าาาา…." เราร้องลั่นเมื่อโดนพ่อใช้ลิ้นทั้งเลีย ทั้งฉก ทั้งดูดรูเราอีกต่างหาก จนเราเสียวขาแทบอ่อนเเรง "ไง...อยากเเก้กรรมให้พ่อหรือยังห่ะ!" พ่อถามเสียงเข้มที่เต็มไปด้วยความหื่นกระหาย ก่อนจะรีบเเกะปมผ้าขาวม้าที่สวมใส่ออกแล้วโยนลงพื้นไปทันที "พ่อจ๋าาาา...ทำไมควยพ่อถึงยาว...ใหญ่ได้ขนาดนี้อ่าาา…" เราครางอ่อยสวาท เมื่อเหลือบไปดูดุ้นควยลำยาวใหญ่9นิ้วสีคล้ำลำโค้งงอเส้นเลือดปูดโป้น หัวควยบานใหญ่พร้อมขับน้ำเยิ้มใสเหนียวไหลยืดออกมาจากรูควยไม่หยุด "ก็เพราะว่าพ่อควยใหญ่เเบบนี้นี่ไง...ถึงต้องมาเเก้กรรมกับรูฟิตๆของเอ็งน่ะ...พร้อมโดนกรรมดุ้นนี้ของพ่อพุ้งเขาหารูแล้วหรือยัง พ่อเงี้ยนจนน้ำควยแทบจะระเบิดแล้ว" "พ่อจ๋า...หนูอยากดูดควยพ่ออ่า...เอามาให้หนูดูดกินหน่อยนะ…" เราครางถึงความต้องการก่อนจะทำท่าลุกขึ้น เเต่โดนพ่อกดเอวห้ามไว้เสียก่อน "เย็ดกันเลยดีกว่าลูก…" พ่อเอ่ยก่อนรีบจับดุ้นควยลำยักษ์จ่อเข้าหารูเราที่เต็มไปด้วยคราบน้ำลายของพ่อที่ลงลิ้นเอาไว้เมื่อก่อนหน้า "พ่ออ่าาา…" เราครางระบายความไม่สมหวังดั่งใจออกมา และเเล้วเราก็รู้สึกได้ถึงความตึงคับเเน่นปากรูสวาทเป็นอย่างมาก เมื่อถูกพ่อหาญค่อยๆจับหัวควยบานใหญ่กดยัดเข้ามา "อ่าาาพ่อจ๋าาาาา...เบาๆก่อนน่าาา...หนูเจ็บบบบ…" "ซี๊ดดดดดสัสสสเอ้ยยยย...ทำไมรูเอ็งมันถึงฟิตเเบบนี้วะลูก...สัสดูดหัวควยพ่อตุบๆเลยย..ซี๊ดดดดด" พ่อหาญครางลั่นก่อนจะเริ่มบ้วนน้ำลายลงมาใส่ปากรูเพื่อเพิ่มความลื่น "อ่าาาา...พ่อจ๋าาาา...พ่อจ๋าาาาา….ค่อยยยยๆนะะะะ...อ่าาาา" เราครางออกมาด้วยความเจ็บปวด เมื่อควยยาวใหญ่9นิ้วค่อยๆชำเเรกมุดเข้ารูเรามาทีละนิดๆ เราไม่เเปลกใจเลยว่าทำไมถึงไม่มีผู้หญิงคนใครทนควยของพ่อเราได้สักคน ก็เวลาโดนพ่อเย็ดทีก็ต้องเจ็บปวดทรมานหีเเบบนี้นี่เอง นี่ถึงเเม้ว่าเราจะเจ็บเเต่เราก็ยังคงสู้ไม่ถ้อย เราจะต้องทำให้พ่อหาญติดใจรูสวาทของเราจนไม่ยอมไปหาเมียใหม่ให้ได้ "โอ้ยยยยยยย!!!...พ่อจ๋าาาาาา….อ่าาาาส์!!!...." เราร้องลั่นห้องด้วยความเจ็บปวดเมื่อกลั้นใจแอ่นรูกระเเทกสู้ดุ้นควยยักษ์จนมันฝังเข้ามาในรูมิดลำ "อ่าาาส์สัสสสสสมิวววว...เจ็บไหมมม...อ่าาาส์จะกระเเทกขึ้นมาทำไม…" พ่อโน้มใบหน้าหล่อลงมาถามด้วยความเป็นห่วง "ก็...ก็หนู...อยากให้พ่อมีความสุขหนิจ๊ะ….พ่อมีความสุขไหมม…" เราถามเสียงสั่น "ซี๊ดดดมีสิลูก….พ่อมีความสุขที่สุดเลย...เกิดมายังไม่เคยเย็ดใครเสียวถึงใจได้เท่ารูนี้เลย...ซี๊ดดดดทั้งรัด..ทั้งตอด...ควยพ่อแน่นไปหมดแล้วววซี๊ดดดอ่าาส์" พ่อกัดฟันครางกระซิบใส่หูเราจนเราเสียวซาบซ่านไปทั่ว ก่อนที่ลำคอขาวของเราจะโดนฝีปากของร่างยักษ์จัดการอย่างหื่นกระหาย "อ่าาาส์...พ่อจ๋าาาาาา….อ่าาาาาส์" เราครางลั่นทั้งเสียวทั้งเจ็บ ก่อนที่รูสวาทของเราจะสัมผัสได้ถึงเเรงกระเด้าทีละนิดๆ กระเด้าเข้ามาเเต่ละครั้งมันเข้ามาลึกมาก ลึกเสียจนหัวควยบานใหญ่มุดเข้าไปลำไส้ใหญ่ของเราเลยก็ว่าได้ ทำเอาความเจ็บที่มีอยู่ก่อนหน้าค่อยๆเปลี่ยนเเปลเป็นความเสียวแทบขาดใจ "โอ้ยยยวววววพ่อจ๋าาาาา...พ่อจ๋าาาา...โอ้วววววว...อ่าาาาส์…" เราครางลั่นพร้อมเเขนขาที่เริ่มหมดเรียวเเรงจึงค่อยๆล้มตัวลงนอนคว้ำ "เป็นไง...เจ็บจนหมดแรงเลยเหรอลูก…" พ่อหาญกระซิบถามที่ใบหู "ไม่ค่อยเจ็บเเล้วพ่อจ๋าาาา….เสียววว...หนูเสียววว...หัวควยพ่อแทงเข้าหีหนูโครตลึกเลยพ่อจ๋าาาา" "ซี๊ดดดดหีหนูก็ตอดหัวควยพ่อเสียวเหมือนกันซี๊ดดด...หัวควยก็แม้งตอดไม่หยุด….ลำควยก็โดนหีหนูรัด...ฟิตจนควยพ่อขยับเย็ดแทบไม่ได้เลยสาสสสอ่าาาส์…" พ่อครางพร้อมกระเด้าควยลำยาวใหญ่เย็ดเข้ามาในรูเราไม่หยุด ถึงจะช้าๆเนิบๆ เเต่ก็หนักแน่นทุกครั้ง จนเราเสียวสะท้านแทบขาดใจอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน "พ่อจ๋าาาา...เเรงๆเลยก็ได้พ่อจ๋า….หีหนูพร้อมโดนพ่อลงโทษเเล้วววจ๊ะ…" เราครางลั่นพร้อมเด้งรูสู้ "สัสสสสดีมากลูกพ่อ...หีฟิตๆดื้อควยกูเเบบนี้...กูจะลงโทษให้หีมึงฉีกเลยย..อ่าาส์" พ่อครางลั่นด้วยความหยาบคาย มันกับยิ่งไปกระตุกต้อมความร่านสวาทให้เราเป็นเท่าทวีคูณ จากเสียงเย็ด เเจ๊ะๆ ในตอนต้น กลับกลายมาเป็นเสียง ตับตับตับบบ!!! ดังสนั่นลั่นห้อง "โอ้วววพ่อจ๋าาาา….หนูเสียววหี….ควยพ่อเย็ดหีหนูโครตลึกเลยยยอ่าาาา…" ตอนนี้ความเสียวซ่านได้ปกคลุมร่างกายเเละจิตใจของเราไปหมดสิ้น ความเจ็บที่เคยมีตอนนี้ได้หายมลายไปสิน เหลือไว้เพียงความเสียวซ่าน ยิ่งพ่อหาญกระเเทกเย็ดรูเราเเรงมากเท่าไหร่ ยิ่งหัวควยบุกทะลวงลำไส้ใหญ่เรามากเเค่ไหน รูเราก็ยิ่งสู้ด้วยการตอดรัดข้าศึกยาวใหญ่9นิ้วดุ้นนี้ให้ฟิตเเน่นขึ้นไปอีก ตับบบตับบบบตับบบบบบบบ!!! เเรงเย็ดของพ่อหาญดังสนั่นหวั่นไหว้ไปทั่วห้อง หนำซ้ำเเรงเย็ดอันหนักหน่วงนี้ยังส่งผลให้เสียงของขาเตียงนอนของเราดังเอี๊ยดอ๊าดราวกับว่าจะหักพังลงมาเสียให้ได้ "อ่าาาาส์สัสสสสส….อีลูกไม่รักดี...ทำไมหีมึงถึงฟิตเเบบนี้วะสัสสสสอ่าาา...ฟิตจนควยกูจะขาดคาหีมึงอยู่แล้ววววซี๊ดดดดด…" พ่อหาญครางลั่นอยู่ในท่าใช้ลำเเขนเเกร่งกำยำทั้งสองดันพื้นเตียงเอาไว้แล้วกระหน่ำเอวเเกร่งส่งดุ้นควยยักษ์9นิ้วกระสวกเย็ดรูตูดลูกชายเเท้ๆอย่างบ้าคลั้ง กระเเทกเย็ดเเต่ละทีก็มิดลำควยทุกครั้ง จนพงหมอยดกดำบดเบียดเเก้มก้นของเราจนกระสั่นไปหมด ตับบบบตับบบบตับบบบบบตับบบบบบบ!!! "โอ้วววพ่อจ๋าาาาา….พ่อจ๋าาาาเรงงงเลยยยพ่อจ๋าาาา...อ่าาเสียววว...เสียววหีเหลือเกินนนโอ้ววววว.." "ได้เลยสัสอีลูกร่าน...วันนี้หีของมึงจะถูกพ่อเเท้ๆอย่างกูเย็ดจนหีเเหก...เย็ดจนหีฉีกให้เดินไปได้เลยสัสสสอ่าาาาส์" ตับบบบตับบบบบตับบบบบบ!!!! "โอ้วววอ่าาาาพ่อจ๋าาาา...เเรงงงๆเย็ดหีหนูเเรงงๆเลย….อ่าาาหนู...หนูไม่ไหวเเล้วพ่อจ๋าาาา….อ่าาาาาาาส์!!!!..." เราครางลั่นออกมาด้วยความเสียวอย่างถึงขีดสุดก่อนที่ดุ้นจิ๋วสีชมของเรามันจะขับน้ำสวาทออกมาโดยที่ไม่ได้เตะต้องมันเลยเเม้เเต่น้อย ซึ้งมันก็ทำเอาเราถึงกับเเปลกใจเป็นอย่างมากเพราะตั้งเเต่มีอะไรกับใครมาเราไม่เคยเสียวจนเสร็จเองเลยสักครั้ง เเต่พอมาวันนี้ กับชายวัยม้าศึกผู้นี้ ชายคนที่เราหมายปองและหลงไหลมาทั้งชีวิต เรากับ ตับบบตับบบบตับบบบบบบ!!!! "โอ้วววสสัสสสสอีลูกร่านนน….กูจะเเตก...กูจะเเตกเเล้วววอ่าาาา...น้ำควยกูจะมาเเล้ววว...เเตกในใส่หีมึงนะ...ท้องให้กูนะสัส...มิวท้องให้พ่อนะลูกอ่าาาาาส์...น้ำควยยยพ่อแตกมาแล้ววววววอ่าาาาส์!!!" พ่อครางลั่นสนั่นห้องก่อนจะกระตุกน้ำควยจำนวนมหาศาลใส่รูเราจนนับครั้งไม่ถ้วน เเต่ละครั้งที่น้ำเชื้อน้องๆของเรามันถูกอัดฉีดออกมามันทั้งเเรง ทั้งหนักหน่วงจนเรารู้สึกว่ามันเข้าไปฝังตัวในลำไส้ใหญ่ของเราเลย ทำเอาเราเสียวจนเเทบขาดใจ ก่อนที่แผ่นหลังบอบบางของเราจะถูกร่างใหญ่โน้มทับลงมา ก่อนที่ใบหน้าหล่อคมเข้มของพ่อหาญจะฝังไปที่ลำคอขาวของเราทั้งสองด้านอีกครั้ง "พ่อโครตเสียวเลยลูก...รู้ไหมตั้งเเต่พ่อเกิดมายังไม่เคยเย็ดใครเสียวสะใจเเบบนี้มาก่อนเลย…" พ่อกระซิบเสียงเเผ่วร้อนใส่ใบหูของเรา ทำเอาเราสั่นสะท้านไปด้วยความเสียวเเละความสุข "หนูก็มีความสุขที่สุดเลยพ่อจ๋า...วันนี้หนูขอทำหน้าที่เมียจำเป็นให้พ่อทั้งคืนเลยได้ไหม…" เราเอ่ยอ่อยสวาท "ซี๊ดดดได้สิลูก...ควยพ่อยังฟังอยู่ในหีหนูมิดลำแบบนี้...งั้นคืนนี้พ่อก็จะขอเป็นผัวจำเป็นให้หนูนะ…" "พ่ออ่า…." เรายิ้มเขิน "ทำไมละลูก...ว่าเเต่หนูบอกแล้วนะว่าคืนนี้หนูจะเป็นเมียจำเป็นให้พ่อนะ…" "จ๊ะ...ทำไมเหรอจ๊ะพ่อ…." "ก็เพราะว่าผัวคนนี้จะเย็ดเมียทั้งคืนเลยไง…." "พ่ออ่า….น้ำเดียวยังไม่พออีกเหรอ…." "ใครพ่อหนู….เรียกผัวสิ...เรียกผัวสิเมียจ๋าาาา….ซี๊ดดดดด…" พ่อเอ่ยด้วยน้ำเสียงหื่นกระหายพร้อมค่อยๆดันเอวเเกร่งกระเด้าส่งควยลำยักษ์เย็ดเข้ารูเราอย่างช้าๆ เเต่มิดลำทุกครั้ง ทำเอาเราเสียวกระสั่นจนเผลอหลุดปากออกไป "อ่าาาาส์...พ่อ….ผัววว...ผัวววจ๋าาาาา.. อ่าาาาาส์" "ซี๊ดดดดเสียวไหม...ควยผัวใหญ่ถึงใจเมียไหม….หึ…" "เสียวววว...สะใจ...สะใจที่สุดเลย….อ่าาาส์…" "พ่อขอเเก้กรรมอีกรอบหนึ่งนะลูก…." พ่อกระซิบข้างๆหูเรา "จ๊ะพ่อ….." มีเหรอลูกอย่างเราจะปฏิเสธ "ซี๊ดดดเมียจ๋าาาา...รอบนี้ผัวขอเเตกท่าหมานะ…" ไวเท่าคำพูดพ่อรีบโอบเอวบางของเราขึ้นให้แอ่นรูเป็นท่าหมา เเล้วจัดการกระเด้าส่งควยยาวใหญ่9นิ้วที่ยังคงเเข็งเเกร่งดั่งหินสะสวกเย็ดรูเราอย่างบ้าคลั่ง ตับบบตับบบบบตับบบบบบบบ!!!! "อ่าาาาาส์…..พ่อ...พ่อจ๋าาาา...โอ้ววววววว...อ่าาาส์" เราถึงกลับร้องลั่นด้วยความเสียว ยิ่งตอนที่โดนหัวควยยานใหญ่แทงขูดชนเข้ากับผนั่งลำไส้ภายในแล้วยิ่งเสียวซ่านจนเเทบขาดใจ ตับบบบตับบบบบตับบบบบบตับบบบบบบบ!!! "ซี๊ดดดดเรียกผัวสิเมียยยจ๋าาาา….อ่าาส์ทำไมหีเมียยิ่งเย็ด...ยิ่งฟิตเเบบนี้วะสัสสสอ่าาา...รัดควยผัวโครตฟิตเลยยยซี๊ดดดด…" พ่อครางลั่นพร้อมกระหน้ำเย็ดเราอย่างบ้าคลั่งจนเสียงเย็ด เสียงเตียงโยกดังสนั่นหวั่นไหวไปทั่วห้อง "โอ้วววพ่อจ๋าาาาา….ผัวววจ๋าาาาาาเเรงๆๆ….หนูเสียวววววว….อ่าาาาส์" ส่วนเราก็ร้องครางลั่นออกมาด้วยความเสียวไม่เเพ้กัน พร้อมแอ่นสู้ถวายรูเสียวรูนี้ให้ผู้เป็นยอดชายที่เรารักและหลงไหลอย่างพ่อหาญได้กระหนำเย็ดให้สาสมใจ ตับบบบตับบบบบตับบบบบบบ!!! เสียงเย็ด เสียงคราง ของเราทั้งสองพ่อลูกยังคงดังลั่นระงมเเข็งกับสายฝนสายฟ้าที่ยังคงกระหนำโหมลงมาอย่างไม่หยุด จนเราเองก็ไม่สามารถรับรู้ได้เลยว่าพ่อหาญหรือผัวจำเป็นของเราในค่ำคืนนี้จะหยุดพิธีเเก้กรรมในเวลาใด เช้าวันต่อมา เราที่ลืมตาขึ้นมาพร้อมความเจ็บปวดปนระบมไปทั่วร่าง เเต่ก็ไม่หนักหนาเท่าครั้งก่อน เรากวาดสายตามองไปรอบๆห้องก็เห็นว่าชายที่นอนกอดเราไว้ในวงเเขนกำยำเมื่อคืน บัดนี้เขาได้หายไปเเล้วเหลือทิ้งไว้เพียงเเค่รอยยับยู้ยี้ของผ้าปูที่นอน เเละคราบน้ำกามน้ำสวาทเลอะเต็มที่นอนที่เราสองคนพ่อลูกต่างขับมันออกมา เเต่ดูเเล้วน่าจะเป็นของผู้เป็นพ่อมากกว่า ก็เมื่อคืนนี้สิพ่อหาญเล่นทำพิธีเเก้กรรมกับเราไปถึงสามยก กว่าจะยอมให้เรานอนได้ ก็ปาไปเกือบตี2 เเล้วยิ่งยกที่สามแล้วด้วย พ่อหาญเล่นใช้รูเราในการเเก้กรรมให้ลำควยดุ้นยักษ์9นิ้วไปเกือบชั่วโมง ทำเอาเราสำลักกับความสุขจนล้นเอ่อท้วมจิตใจไปหมด เเถมยังสำลักความเสียว สำลักน้ำควยคาวข้นของพ่อหาญที่เเตกปะทุออกมาจนไหลล้นรูเราเลอะเต็มที่นอนไปหมด พ่อหาญชายในดวงใจของเราช่างสุดยอดจริงๆ ทั้งหล่อ ทั้งล่ำบึก อึดเเละถึกทน เเถมดุ้นควยยังยาวใหญ่ทะลุหัวใจเราอีกต่างหาก ในขณะที่เรากำลังคิดเพ้อฝันถึงพ่อหาญอย่างหลงไหลอยู่นั้น จู่ๆเจ้าตัวก็เปิดประตูเเล้วเดินตรงมายังเราทันที "มิว ตื่นแล้วเหรอลูก" พ่อเอ่ยยิ้มเสียงเข้ม "ตื่นเเล้วจ๊ะพ่อ" "แล้วเป็นอย่างไรบ้าง...เจ็บมากไหมหึ" พ่อเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วงก่อนจะเอามือหนาใหญ่มาวัดไข้เราที่หน้าผาก แล้ววางยาที่เตรียมมาด้วยเอาไว้บนหัวเตียง "ไม่ค่อยน่ะพ่อ….เเค่เพลียๆ…เจ็บๆนิดหน่อย" เราเอ่ยยิ่มมองพ่ออย่างเจ้าเล่ห์ "พ่อ...พ่อขอโทษนะ...พ่อมันเลว...เอาได้เเม้กระทั้งลูกตัวเอง" พ่อหาญเอ่ยพร้อมทำสีหน้าจริงจังก่อนจะกำมัดฉกไปที่หน้าขาเเกร่งของตัวเองอย่างเเรง "พ่อ!...อย่าโทษตัวเองเลย…หนูก็ผิด...ที่ไม่ยอมห้าม...กลับเผลอใจไปด้วย…" "มิว...ลูก…." พ่อเดินเข้ามานั้งข้างๆเราพร้อมเอามือหนาสากของตนเอื้อมมาจับมือบางของเรากุมไว้เเน่น "พ่อ...พ่อไม่ต้องคิดมากนะ...หนูบอกแล้วไงถ้าอะไรที่ทำให้พ่อมีความสุข...หนูก็มีความสุขด้วย…" เรายิ้ม "พ่อ...รักลูกนะ…" พ่อหาญค่อยๆยิ้มก่อนจะเอามือมาลูบหัวเราอย่างเอ็นดู "หนูก็รักพ่อเหมือนกัน…" เรายิ้มตอบ "งั้น...พ่อไปนาก่อนนะ นัดกับคนงานเอาไว้ เดี๋ยวจะสายเอา…กินยากินข้าวด้วยนะลูก...เดี๋ยวตอนเที่ยงๆปู่กับย่าก็กลับกันมาเเล้ว" "จ๊ะพ่อ….." เราเอ่ยยิ้ม ก่อนที่ร่างสูงใหญ่จะส่งยิ้มกลับมาเเล้วค่อยๆลุกขึ้นเดินออกจากห้องไป "อย่าลืมกินยาด้วยนะลูก นอนพักเยอะๆ เดี๋ยวถ้ากลางวันไม่ยุ่งพ่อจะเดินมาดูนะ" พ่อหาญหันมาเอ่ยอีกรอบ "รู้เเล้วน่าพ่อ…" เรายิ้มพร้อมความรู้สึกดีไม่น้อยที่พ่อเป็นห่วงเรามากขนาดนี้ ซึ่งตั้งเเต่เกิดมาเราไม่เคยเห็นพ่อจะเร้าหรือกับเราเเบบนี้มาก่อนเลยสักครั้ง คือจะดุๆโหดๆหน่อย ตามใจบ้างเป็นครั้งคราว พูดคำไหนต้องเป็นคำนั้นเสมอ แต่พอมาวันนี้กับดูเปลี่ยนไปอย่างกับคนละคน เรานั้งคิดพิจารณาในตัวพ่อหาญอยู่ชั่วครู่ ก่อนที่ความคิดบางอย่างจะฝุดขึ้นมาในหัว เราเปิดผ้าห่มออกก่อนจะพลิกตะเเคงตัวแล้วถกดึงกางเกงที่ใส่อยู่ออก เผยให้เห็นเเก้มก้นก่อนที่เราจะเอาปลายนิ้วชี้ไปเขี่ยจิ้มน้ำควยที่พ่อหาญได้กระตุกทิ้งเอาไว้ในรูรักจำนวนมหาศาลจนมันไหลล้นเอ่อออกมานอกขอบรูขึ้นมาดู เราชักจะอยากได้พ่อหาญเป็นผัวจริงๆ ที่ไม่ใช่บทผัวชั่วคราวอย่างเมื่อคืนขึ้นมาสะเเล้วสิ แล้วพ่อหาญล่ะ จะมีความคิดที่อยากจะได้ลูกเเท้ๆอย่างเราเป็นเมียจริงๆบ้างหรือปล่าวนะ เเต่ถ้าพ่อไม่ได้คิดอะไรกับเราเลย แล้วเมื่อคืนพ่อจะยอมขึ้นมาหาเราถึงห้องเลยเหรอ..……….
มาส่งให้เเล้วนะครับ ตอนนี้อาจจะยาวยืดเยื้อไปหน่อย เพราะมันเป็นช่วงหัวเรี่ยวหัวต่อระหว่างความสัมพันธ์ระหว่างสองพ่อลูก อาจจะไม่ถูกใจใครไปบ้างก็ขอโทษด้วยนะครับ เเละที่สำคัญผมสะกดคำผิดคำถูกไปเยอะเลยขอโทษด้วยนะครับ555 ตอนหน้าใครอยากฟังบทสวาทอันเร่าร้อนระหว่าง พ่อหาญ กับ น้องมิว เเบบจุใจบ้าง พิมพ์ให้กำลังใจกันมาด้วยนะครับ จะพยายามเเต่งให้เต็มที่เลย ขอบคุณที่ติดตามครับผม…...
| 
ขอบคุณครับ 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2021-5-4 07:05:47
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2021-5-4 08:28:21
โพสต์ 2021-5-4 08:45:03
