เดกไรวะ...บ่ารักเปนบ้า

freesex

ต่อจากตอนปากไม่ดีนะ
และแล้วก็ถึงวันที่ผมต้องบินไปดูงานอยู่ที่นั้นสามวันไม่ได้ติดต่อใครเลยครับเพราะแค่ตารางงานก็กินเวลา

ไปเกือบวันแล้วแทบจะไม่ได้พักผ่อนเลย วันที่ผมกลับมาเบลล์เค้าก็ไปรับผมครับแล้วอยู่ๆเฮียแกก็โทรมาให้

ไปก๊งกัน ผมรึจะพลาดผมเลยชวนเบลล์ว่าจะไปด้วยไหมคือในใจคิดว่ายังไงเบลล์เค้าก็ไม่ไปอยู่แล้วแต่คราว

นี้มาแปลก เบลล์เค้าขอไปด้วย ผมก็งงแต่ก็ไม่คิดอะไรไปก็ไป พอไปถึงเห็นไอ้ลิงแห้งกระดกเหล้าเข้าปาก

อย่างหน้าระรื่น ผมก็ตกใจสิครับเพราะมันบอกว่าวันที่ผมกลับมันต้องไปเปิดหมวกกับชมรมผมเลยไม่ได้

โทรบอกมันว่าจะกลับตอนไหนยังไง

“อ้าว เบลล์มาด้วยหรอ”เอียถามเบลล์ เฮียเองก็คงนึกไม่ถึงว่าเบลล์จะมาด้วย

“พอดีไปรับพี่บอมที่สนามบินอ่ะคะ พี่บอมชวนมาก็เลยมา พี่ๆไม่ว่าอะไรนะคะ”

“ใครจะไปว่าน้องเบลล์คร้าบ พวกพี่อ่ะนั่งแดกแต่กะไอ้เกรียนพวกนี่จนเบื่อ มีคนสวยๆมานั่งด้วยเนี่ยพวกพี่เปรมจะตาย”พี่เล็กแซวเบลล์

“ลูกพี่มึงมาน่ะ จะไม่ทักมันหน่อยหรอ”พี่เข้แกเริ่มชง

“พี่เบลล์หวัดดีครับ พี่บอม…หวัดดี”มันยิ้มให้เบลแต่กับผมมันพูดส่งๆแล้วแล้วเนียนกินเหล้าต่อ เหอๆ

“เออ ลืมไปเลย ของฝากๆ อ่ะๆนี่ คนละอันนะเว้ย”บรรยากาศน่ากลัวมาก ผมก็เลยแกล้งเปลี่ยนเรื่อง
เอาของฝากมาล่อนี่น่าจะได้ผลนะ

“ของฝากอะไรของมึงว่ะ ทำไมติ๊งต๊องจัง”พี่เล็กพูดบ่น

“โห่ พี่เล็กงบมีแค่เนี้ยเอาไปเหอะ”

“แล้วของเกี้ยงล่ะ”แหม ทีนี้ทำเป็นพูดกับกูนะมึง งกชิบหาย

“ไม่ลืมหรอก”ผมยิ้ม แล้วก็ค้นๆของในถุง แล้วยื่นชุดดินสอไม้ให้มัน

“เฮ้ย น่ารักอ่ะพี่บอม”เบลล์พูดด้วยนัยน์ตาใสแป๋ว ทำหน้าเหมือนจะอยากได้บ้าง
ผมได้แต่ยิ้มแห้งๆไป

“ชอบป่ะ”ผมหันไปคุยกับมันต่อ

“ก็งั้นๆ”ปากบอกงั้นแต่ผมก็ยังแอบเห็นยิ้มที่มุมปากเล็กๆของมัน

“เกี้ยงไม่ชอบหรอ พี่ว่าน่ารักออก เบลล์ไม่เห็นได้เลยอ่ะพี่บอม”เบลล์หันมาถามผม ผมก็ไม่รู้จะพูดออกไปยังไงว่าจริงๆแล้วผมตั้งใจซื้อให้มัน

“ถ้าพี่เบลล์อยากได้ เอาไปเลยก็ได้นะ” มึงพูดว่าอะไรนะ??

“เฮ้ย จะดีหรอ เหมือนพี่บอมเค้าตั้งใจซื้อมาให้เกี้ยงนะ”

“ไม่ใช่หรอก อีกอย่างเกี้ยงก็ไม่ได้ชอบด้วย” ทำไมมึงต้องทำแบบนี้ด้วยว่ะ

“งั้นพี่ขอกล่องหนึ่งก็พอ”

“เกี้ยงไม่เอาจริงๆ พี่เบลล์เอาไปทั้งหมดเหอะ”แล้วมันก็ยื่นของที่ผมตั้งใจซื้อให้มันกับเบลล์ ในใจผมโกธร

มันมาก อยากถามว่ามันทำแบบนี้ทำไม แต่ก็ได้แต่ถามมันด้วยสายตาเท่านั้นแหละครับ ซึ่งก็รู้อยุ่แล้ว ว่ามัน

คงไม่กล้าสบตาผม

แล้วมันก็ยังทำเป็นรั่วของมันต่อไป มันไม่คุยกับผมเลยเรียกว่าไม่มองหน้าด้วยซ้ำ ก็กินกันไปสักพัก

“เออ พี่บอม เรื่องที่เตี่ยเบลล์เค้าจะต่อเติมบ้านที่อุบลอ่ะ พี่บอมได้คุยกะป๊ายังอ่ะ”พอดีพ่อผมเค้าทำเกี่ยวกับ

รับเหมาสร้างบ้านที่อุบลอ่ะครับเบลล์เค้าเลยอยากให้บริษัทพ่อผมไปทำให้

“พี่ยังไม่คุยกับพ่อเลยอ่ะ แต่พี่ว่าป๊าคงไม่ว่างหรอกให้เตี่ยไปหาเจ้าอื่นเหอะ”

“ทำไมอ่ะ ก็เบลล์บอกเตี่ยไปแล้วนี่  ป๊างานยุ่งมากเลยหรอ”

“ก็เค้าไม่ว่างจริงๆหนิ”ผมพูดปัดด้วยเสียงที่บ่งบอกอารมณ์ว่าเริ่มรำคาญ

“เสียดายอ่ะ แต่จะว่าไปป๊าพี่บอมก็งานยุ่งตลอดเลยเน๊อะ ไม่ไหวอ่ะขนาดรับปริญญายังมาแค่วันซ้อมเลยอ่ะ

ถึงงานจะยุ่งแค่ไหนลูกก็ต้องสำคัญที่สุดสิ ถึงจะถูก”เซ็งครับ เวลาเบลล์ขุดเรื่องครอบครัวผมมาพูด

“แต่ว่าจริงๆแล้วป๊าแกคงอยากทุ่มเทเพื่อพี่บอมอ่ะแหละเค้าต้องรักพี่มากแน่ๆถึงได้ทำงานหนักจนาดนี้ แต่พี่

บอมก็ต้องหัดพูดจาเอาแต่ใจบ้างสิ เช่นว่าผมอยากให้พ่อมานะ ไปนั่นไปนี่ด้วยกันนะพ่อ อะไรอย่างงี้ไง ถึง

ไงก็คงไม่มีพ่อคนไหนใจร้ายเมินลูกตัวเองได้หรอกจิงมั้ย” ก็พ่อกูนี่ไง เหอๆ

ผมได้แต่ยิ้มเจื่อนๆไม่มีคำจะพูดไป

“ไอ้บอม น้ำแข็งหมดไปเอากะกูหน่อย”แล้วไอ้ใบ้ตรงข้ามผมก็พูดขึ้นมาพร้อมเขวี้ยงกระติกมาให้ผมถือ ทำ

เอาผมแปลกใจก็ก่อนหน้านี่มันงอนผมอยู่นี่น่า

“เออๆ”ผมก็รีบเดินตามมันไปที่ครัวทันทีเพราะรู้ดีว่าไอ้น้ำแข็งหมดอะไรนั่นน่ะไม่ใช่จุดประสงค์หรอก

“มีอะไรวะ”แสร้งทำไร้เดียงสาไปก่อน

“กูนั่นแหละต้องถามมึง มึงบ้ารึเปล่าปล่อยให้เบลล์ว่าพ่อมึงอยู่ได้”

“ว่าอะไรเค้าไม่ได้ว่าสักหน่อย”ผมแค่ไม่อยากเห็นมันโกธรแทนผมเลยพูดออกไปแบบนั้น

“กูรู้หรอกว่ามึงไม่พอใจ”

“แล้วไง”

“มึงมีอะไรมึงกูพูดออกไปดิ ทนทำไม เป็นควายหรอ”

“มากไปเกินไปแล้วนะมึง กูจะพุดอะไร รู้สึกยังไง ต้องให้มึงมาบอกด้วยหรอ”

“เออ!! กูลืมไป กูมันก็แค่เด็กที่มึงอยู่ด้วยตอนเหงาสินะ”แววตามันสะท้อนความเจ็บปวดที่ซ่อนอยู่

….ทำไมมันพูดกับผมแบบนี้

….มันคิดว่าที่ผมทำอยู่ผมแค่สนุกกับมันไปวันๆงั้นหรอ


“นั่นนะสิ แล้วมึงเป็นเชี่ยอะไรกับกูล่ะ ถึงมาเสือกเรื่องของกู”ปากเสียไปอีกแล้วครับ ผมน่ะไม่ได้รู้ตัวด้วยซ้ำ

ว่าพูดอะไรออกไป รู้แค่ว่าอยากให้มันจบประเด็นเรื่องพ่อไปสักที
ผมไม่อยากพูดถึง ผมไม่อยากให้ขุดเรื่องนั้นขึ้นมาเลยคิดว่าพูดอะไรก็ได้ให้จบๆไปก็พอ

แต่แล้วผมต้องคิดผิดถนัดเมือเห็นหน้ามันที่ทำหน้ายังกับจะร้องไห้

“ออกไป”มันก้มหน้าต่ำไม่มองผม แต่ผมสังเกตได้ น้ำตาของมันเริ่มหยดลงพื้น

“เกี้ยงคือกู…”

“กูบอกให้มึงออกไป!!”มันตะคอกเสียงดังใส่ผมอย่างที่ไม่เคยทำมาก่อน

สุดท้ายผมเลือกที่จะเดินออกมาจากครัวตามที่มันพูด

มันก็โกธร

ผมก็โกธร

…ถ้ายื้อต่อไปก็มีแต่จะเลวร้ายลงกว่าเดิม
พอผมออกผมมาเลยไปส่งเบลล์ที่หอทันทีเพราะคิดว่ายังไงก็ต้องกลับมาเคลียร์กับไอ้เกี้ยงอีกยาว ถึงอย่างงั้น
เบลก็ยังงอลเรื่องที่ผมไม่ยอมให้ป๊ารับงานจากเตี่ยเบล ผมเองก็สุดใจจะอธิบายเหมือนกัน พอกลับมา
เฮียก็เรียกผมไปคุยในบ้านทันที ทำไมวันนี้งานเข้าผมเยอะจัง เริ่มปวดหัวแล้วแหะ

“ มึงไปด่าอะไรน้องห่ะ”เฮียพูดพร้อมตบหัวผม เจ็บนะครับเจ็บมากด้วย มือเฮียแกหนักยิ่งกว่าตีนควายอีกเรื่องนี้ใครๆก็รู้ดี

“ แล้วมันอยู่ไหนอ่ะเฮีย”

“กูให้มันกลับไปแล้ว กูก็รู้…มึงไม่อยากพูดเรื่องพ่อกับใคร มึงจะสร้างกำแพงขึ้นมาเพื่อป้องกันตัวเองมันก็

ไม่เป็นไรหรอกแต่มึงแน่ใจนะว่าสิ่งที่มึงทำไม่ได้ทำร้ายใครโดยเฉพาะคนที่เค้ารักมึงน่ะ”ผมเงียบเถียงอะไร

ไม่ออกเฮียแกเลยบิ้วต่อ

“ปัญหาของตัวมึงคือมึงไม่ยอมเปิดใจให้ใครจริงๆสักที กูว่ามึงกลับไปถามตัวเองก่อนดีกว่าว่ามึงพร้อมจริงๆ

รึเปล่าที่จะรับฟังเค้าและพร้อมที่ให้เค้ารับฟังมึง…ถ้าคิดว่าไม่ ก็อย่าสะเออะไปรักใครเลย เสียเวลากันป่าวๆ”

“เค้า…ที่พูดเนี่ยเฮียหมายถึงใคร”

“มึงถามตัวมึงดีกว่าไหม ว่าถ้าออกจากบ้านกูไปแล้วมึงอยากไปเคลียร์กับใครมากกว่ากัน”


…
..
.
ใครที่ยอมรับได้ในสิ่งที่เป็นเรา
และเรารับได้ในสิ่งที่เค้าเป็น


ใครที่รับฟังทุกเรื่องราวของเรา
และเราอยากฟังทุกเรื่องราวของเค้า


ใครที่พร้อมอยู่ข้างๆเราในวันคืนที่ผ่านไปได้อย่างยากเย็น
และไม่ว่าวันคืนนั้นจะยาวนานแค่ไหนเราก็พร้อมจะเคียงข้างเค้าเช่นกัน

ผมกำลังสับสนและเสียใจที่ไม่สามารถให้คำตอบกับตัวเองอย่างชัดเจนได้
และเสียใจที่ผมกำลังทำให้คนที่เค้ารักผมทั้งสองคนต้องเจ็บปวด


…
..
.
“เบลล์หรอคะ”

“พี่บอม…มีอะไรป่าว”

“พี่อยากคุยอะไรด้วยหน่อย ให้พี่ขึ้นไปหาที่ห้องนะ”ผมตัดสินใจไปหาเบลล์เพื่อคุยอะไรบางอย่าง
……….
…..
..

blackart

สววดยอดที่สวด

ummax

กำลังสนุกเลยครับมาด้วยนะครับ

piyanate

ขอบคุนคราฟ

4_NAY

คนแพ้จะเป็นใครนะ

aumking

ขอบคุนน่ะ

obchoeitoh

ขอบคุณครับ