เดกไรวะ...น่ารักเปนบ้า2

freesex

ก๊อกๆ

“มีอะไร”

“ขอเข้าไปหน่อยดิ”

“กูมีงานต้องส่งจะรีบทำมึงมีอะไรก็รีบๆพูดมา”ไอ้เกี้ยงพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาจนผมกลัว
“มึง…ไม่อยากพูดกับกูขนาดนั้นเลยหรอ”

“ก็กูไม่ได้เป็นอะไรกับมึงนี่ แล้วมึงจะมายุ่งกับกูอะไรนักหนาล่ะ”

“มึงเข้าใจผิดเว้ย จริงๆแล้วกูไม่ได้ตั้งใจจะพูดให้มึงรู้สึกไม่ดีเลยนะ”

“พอเหอะวะ เลิกปั่นหัวกูเล่นสักที!!”เหมือนมันไม่อยากเห็นหน้าผมอีกแล้ว มันทำท่าจะปิดปะตูห้องแต่ผมก็

ยังคงยื้อไว้ ผมหยิบกล่องชุดดินสอออกมาจากกระเป๋าเสื้อกันหนาว ผมคว้ามือมันมาจับแล้วให้มันถือไว้

“เมื่อกี้กูไปเอาไอ้นี้มาจากเบลล์คืนให้มึง”ครับ ที่จริงที่กลับไปหาเบลล์อีกครั้งก็เพราะเรื่องของไอ้เจ้านี่นี่

แหละ ตั้งใจไว้ว่าอยากจะให้มันตอนที่มันหายโกธรผมแล้วแต่ว่าพอมาถึงตอนนี้ก็คงต้องเลยตามเลย

มันเหงยหน้ามองผมสลับกับชุดดินสอที่มือไปมา

“กูก็น้อยใจนะที่มึงยอมยกมันให้คนอื่นง่ายๆแบบนั้น”

“คนอื่นที่ไหน นั่นน่ะแฟนมึงนะ”
“เอาเถอะ แต่ว่าไอ้นี่น่ะกูตั้งใจซื้อมาให้มึง มันก็ต้องเป็นมึง เรื่องอะไรมึงถึงต้องปล่อยมันไปอยู่กับคนอื่น
ง่ายๆด้วยล่ะ อย่าเอาความหวังดีของกูไปให้คนอื่นแบบนั้นอีกเข้าใจไหม”มันถือชุดดินสอแน่นไม่พูดอะไร

เอาแต่ก้มหน้าอยู่แบบนั้น

“งั้นกูกลับล่ะ”ผมกำลังหันหลังเตรียมจะกลับเพราะผมคงทนเห็นมันทำเย็นชากับผมต่ออย่างนี้ไม่ไหว มัน

เหมือนน้ำตากำลังจะไหลออกมาและผมอายเกินไปที่จะให้มันเห็นความอ่อนแอของผมแต่มันดันมากอดผม

ไว้จากข้างหลังซะอย่างงั้น หัวใจผมตอนนั้นเต้นแรงยังกับจะระเบิดออกมา ทั้งตกใจและดีใจในเวลาเดียวกัน

อย่างน้อยมันก็รั้งผมไว้  อย่างน้อยมันก็ไม่คิดที่จะปล่อยผมไป

“อะไรครับ”ผมหันหน้าไปถามมันด้วยความสงสัย

“กูยังไม่หายโกธรเลยนะ มึงจะกลับได้ไงล่ะ”คำพูดที่ฟังดูอวดดีแต่ที่จริงแล้วมันแฝงไปด้วยความหวั่นไหว

และความกลัว

“ก็กูนึกว่ามึงไม่อยากเห็นหน้ากูแล้ว”

“อะไร แค่นี้มึงก็จะไม่ง้อกูแล้วใช่มั้ย”มันพูดงอแงเหมือนเด็กๆ

“งั้นให้กูอธิบายนะ”มันก้มหน้าพร้อมพยักหน้าผมเลยรวบมือมันทั้งสองข้างมากุมไว้

“ที่กูไม่โกธรเบลล์ กูมีเหตุผล”

“กูรู้ มึงรักเค้าไง เค้าจะทำอะไรมึงก็ทนได้ กูเข้าใจ”

“ไม่ใช่สักหน่อย เบลล์ไม่เคยรู้เรื่องครอบครัวกู กูไม่เคยบอกเค้าว่ากูมีปัญหาครอบครัว กูไม่เคยพูดเรื่องครอบครัวกับใคร แม้แต่ไอ้เอกก็ไม่เคยพูด”

มันมองหน้าผมเหมือนอยากถามอะไรสักอย่างแต่ก็ไม่พูดออกมา

“กูไม่อยากให้ใครมาสมเพศกู กูรุ้สึกมันเป็นปมด้อย กูเลยอายที่จะพูด แต่วันนั้นที่กูเลือกที่จะบอกมึงเพราะกู

ไว้ใจมึง กูแค่รู้สึกว่าถ้าเป็นมึงคงไม่เป็นไร แต่กูก็ไม่กล้าที่จะพูดออกไปทั้งหมด กู…กูไม่รู้จะเริ่มยังไง แต่

ช่วยเชื่อกูหน่อยเถอะ กูไม่เคยมองมึงเป็นคนอื่นเลย”ผมค่อยๆเดินเข้าไปกอดมัน

“แล้วมึงมาเหวี่ยงใส่กูทำไมล่ะ”เสียงมันฟังดูเหมือนสะอื้น แล้วผมก็เริ่มรู้สึกว่ามีน้ำอุ่น
หยดลงตรงแถวๆอก

“กูเชี่ยเองที่ปากหมาใส่มึง กูไม่อยากขุดเรื่องพ่อมาคุยแค่กูนึกถึงเค้ากูรู้สึกเจ็บปวดแล้ว กูคงกลั้นน้ำตาไม่ไหว

หรอกถ้าจะให้กูพูดเรื่องเค้าต่อหน้ามึงแบบนั้น”มันสะอื้นหนักกว่าเดิมแล้วกอดผมตอบ มือมันกำเสื้อผม

แน่น ผมสูดหายใจเข้าลึกๆก่อนพูดต่อ

“แม่กูเสียไปตั้งแต่มอห้ากูทำใจไม่ได้แต่ไม่นานพ่อกูก็ย้ายไปทำงานต่างจังหวัด ไม่ถึงปีพอกูก็แต่งงานใหม่

ทิ้งกูไว้อยู่กับพี่เลี้ยงสองคน นานๆทีพ่อถึงจะมาหา มาพร้อมกับครอบครัวใหม่ มึงเชื่อไหมพ่อไม่พูดหรือ

อธิบายอะไรให้กูฟังเลย พ่อทำเหมือนกับว่าทุกอย่างเป็นปกติ พ่อเรียกว่ากูว่าลูกเหมือนเดิมแต่เค้าก็ไม่เคย

ถามสักคำว่าเหงามั้ย กูก็ไม่ค่อยเข้าใจหรอกว่าพ่อทำแบบนี้ทำไม บางครั้งเค้าอาจจะรู้สึกผิดอยู่ก็ได้แต่กูว่าถ้า

เค้าปล่อยกูไว้เลยอาจจะดีกว่าการที่กูต้องมานั่งทนดูว่าครอบครัวใหม่ของเค้ามีความสุขกันแค่ไหน”

“พอเหอะ กูไม่อยากฟังแล้ว”มันผละตัวเองออกจากกอดผม

“ทำไม สงสารกูหรอ ไม่ต้องหรอก กูน่ะอยู่แบบนี้มาจนเกือบชิน ถึงพ่อจะ…”

“กูบอกว่าให้พอไง”มันจ้องหน้าผมด้วยนัยน์ตาแดงกร่ำ  

“มึงบอกว่าเจ็บที่ต้องนึกถึงเค้าแล้วมึงจะพูดออกมาทำไม ถ้าบอกว่าอยากจะทำเพื่อกูก็ไม่ต้องหรอกในเมื่อมึง

เจ็บต้องที่พูด กูก็ไม่อยากฟังแล้ว”มันพูดเสียงดังจนผมตกใจ

“กูตั้งใจจะเล่าเรื่องนี้กับมึงจริงๆนะ แต่กูยังไม่กล้าพอ กูขอบคุณที่มึงห่วงความรู้สึกกู”ผมเลือนมือไปลูบหัวมันเบาๆ

“มึง คืนนี้ค้างที่นี้ได้ไหม”

“แต่มึงต้องงานนี่”

“ก็นั่นแหละ นั่งอยู่เฉยๆเป็นเพื่อนกูได้ไหมล่ะ”มันยังคงดื้อต่อ

“ก็ได้ๆ แต่มึงหยุดร้องเหอะร้องไห้จนหมดหล่อแล้วนี่ย ดูสิ”ผมขยับหน้าเข้าไปใกล้มัน มือก็เช็ดน้ำตาที่เลอะ

แก้มขาวๆป่องๆของมัน เราสบตากันครู่นึงไม่มีใครพูดอะไร ผมยิ้มให้มัน แล้วจู่ๆมันก็รั้งคอผมเข้าไปจูบซะ
งั้น ตกใจครับเพราะถูกรุกไม่ค่อยชินแต่ชอบครับ

“ทำไรวะ”ผมถามมันทันทีหลังจากที่มันถอนจูบ

“ผมรักพี่นะ ถึงรู้ว่าไม่มีสิทธิ์แต่ก็ไม่คิดว่าจะเก็บคำนี้ได้นานนักหรอก”ผมยืนนิ่งเลยครับเหมือนร่างกายทั้ง

ร่างกายแข็งไม่หมด ไม่รู้ว่าฟังผิดไปหรือเปล่าอยากให้มันพูดซ้ำแต่พอเห็นว่าหน้ามันแดงและก้มหน้าหลบ

ตาผมก็พอจะเดาได้ว่าสิ่งที่ผมได้ยินมันคงเป็นคนพูดไม่ใช่ผมที่เออออไปเอง

“จ้องอยู่ได้ ไปอาบน้ำไป กูจะทำงานแล้ว เดี๋ยวก็ส่งไม่ทัน หัวฟูด่ากูอีกล่ะ เหนื่อยจะเคลียร์อีก…”แล้วมันก็

บ่นของมันไปเรื่อยเข้าใจว่ามันกำลังแก้เขิน (หัวฟูที่ว่าคืออาจารย์ที่คณะมันนะครับ) ผมก็ไม่อยากกวนมันต่อ

แค่ได้ยินแบบนั้นก็ชื่นใจแล้ว ยอมทำตัวเป็นคนดีอาบน้ำแล้วก็มานั่งเป็นเพื่อนมันทำงาน มันก็ทำงานของมัน

ไปผมก็นั่งมองมันไปชวนมันคุยบ้างแต่ก็ไม่ได้พูดเรื่องวันนี้อีกเลย จนตีสามกว่ามันจะทำงานเสร็จถึงได้

นอนกันแต่ไอ้ลิงแห้งก็ยังไม่หลับอยู่ดี เอาแต่มองชุดดินสอไม้ที่ผมซื้อให้มือก็ลูบกล่องไปมาอยู่นั่น

“ชอบป่ะครับ”ผมถามมัน

“ชอบดิ แพงป่ะ”

“ถูกๆพอดีมันกำลังเซลล์รุ่นนี่ที่นู้นขายไม่ออกน่ะ”ผมแกล้งพุด มันเลยกระทุ้งศอกเข้าที่ท้องผม

“ล้อเล่น”มันพลิกตัวหันมาทางผมแล้วโน้มตัวมาหอมแก้มผมฟอดใหญ่

“ขอบคุณคร้าบบบบ”มันยิ้มหวานหลังจากพุด แล้วก้จ้องหน้าผมสักพักก่อนพูดต่อ

“กูขอโทษนะ”

“อะไรอีกล่ะ เรื่องวันนี้เหรอ ช่างมันเถอะ”ผมไม่อยากให้มันต้องคิดมาก ไม่อยากพุดเรื่องวันนี้อีกแล้ว แต่มันกลับเอามาดึงชายเสื้อผมไว้

“ไม่ได้…ฟังกูก่อนสิ”มันทำหน้าเหมือนจะไม่ยอม แล้วมันก็หลบตาต่ำก่อนพูดต่อ

“ที่ผ่านมากูน้อยใจมาตลอดเลยที่มึงไม่ยอมเล่าอะไรเกี่ยวกับครอบครัวมึงให้กูฟัง กูคิดว่ามึงคงมองกูว่าเป็น

คนอื่นกุเสียใจแต่ก็รู้ว่าไม่สิทธิ์พูดอะไร พอวันนี้เห็นเบลล์พูดถึงพ่อมึงแบบนั้นก็ก็รู้สึกทนไม่ได้ และกูก็
โกธรมึงที่ไม่ตอบโต้อะไรเลย แต่กูลืมไปว่ากูกำลังล้ำเส้นอยู่”แล้วมันก็เหงยหน้าที่หลบตาผมอยุ่เมื่อครู่มาจ้องหน้าผม

“แต่กูก็เพิ่งรู้ว่ากูทำเรื่องที่ผิดกว่านั้นอีก กูมันก็คิดถึงแค่ตัวเองไม่เคยคิดว่ามึงจะรู้สึกยังไงไม่คิดถึงใจมึงว่า

ต้องเจ็บแค่ไหนกูขอโทษนะ”บ้าเอ้ย ทั้งๆที่ทั้งหมดที่มันทำหรือรู้สึกก็เพราะเป็นห่วงผมแท้ๆ แม้กระทั่ง

ตอนนี้มันก็ยังโทษตัวเองเพราะผมอยู่อีก ไม่เคยคิดเลยจริงๆว่าจะมีคนมารู้สึกเป็นห่วงผมขนาดนี้

“เกี้ยงไม่ผิดสักหน่อย แค่เป็นห่วงพี่ใช่มั้ยล่ะ”ผมพูดพลางลูบหัวมัน

“รักเหมือนกันนะครับ”ผมกระซิบข้างหูมันเบาๆ แล้วมันก็ยิ้มกว้างก่อนจะซบหนามันที่อกผม

ถ้าเป็นฝันมันคงเป็นฝันดีที่สุดที่เคยมีมาเลยก็ได้


แต่ที่น่าดีใจกว่านั้นคือมันคือเรื่องจริง

pattara2536

ขอบคุนมากๆคับ

piyanate

ขอบคุนคราฟ

Oสูร

น่ารักไปนะ บางที >< เขิน ขอบคุณครับ

4_NAY

อยากรู้ตอนคุยกะเบลล์อะ

krittamm

ขอบคุณครับ

chggtegbttj4

ขอบคุณครับ

aumking

ขอบคุนน๊า

iceplays

สุดๆเรยนะชอบ