เพื่อน เสียวเรื่องยาว8

weerawat1456

กลางๆ กับซับในชั้นล่างตัวจิ๋วแล้ว ผมก็รีบขยับตัวถอดชุดของตัวเองออกอย่างรวดเร็ว จนไม่เหลืออะไรแม้แต่กางเกงใน เมื่อพร้อมแล้วก็หันกลับไปให้ความสนใจกับร่างที่นอนอยู่ข้างๆ ฝ้ายนอนหลับตาหน้าแดงกล่ำ ผิวของฝ้ายขาวละเอียด มีไรขนบางๆ ขึ้นตามแขน อยากจะใช้เวลากับเรือนร่างเธอให้นานๆ แต่เอาไว้คราวหน้าก็แล้วกัน พอคิดอย่างนั้นแล้วก็ค่อยๆ ถอดยกทรงที่ยังค้างอยู่บนเนินอกออกจากปลายแขน
           คนกินดีอยู่ดีนี่มันได้เปรียบจริงๆ เพราะผิวเนื้อภายในมันสะอาดสะอ้านไม่มีรอยอะไรมาทำให้สะดุดตาแม้แต่นิดเดียว โดยเฉพาะสองเต้าของเธอที่ชูชันขึ้นมา ผมมองแล้วก็ยิ้มเพราะปลายยอดของมันแข็งชันขึ้นมาเป็นเม็ด บ่งบอกถึงอารมณ์ของเจ้าของเป็นอย่างดี ผมค่อยๆ ใช้ปลายลิ้นแตะกับปลายยอดเบาๆ แต่ฝ้ายเด้งตัวขึ้นมารับอย่างแรง ปลายลิ้นสัมผัสยอดเต้าชั่วขณะ ริมฝีปากก็ตามลงไปประกบปลายยอดนั้นไว้และเม้มดูดเบาๆ เสียงครางของฝ้ายยิ่งทำให้ผมอึดอัดมากยิ่งขึ้น มือป่ายลงไปด้านล่างจนสัมผัสโหนกเนื้อใต้ซับใน ฝ้ายตะครุบหลังมือผมไว้แน่น แต่พอทำอย่างนั้น ปลายนิ้วก็ขยับลงไปด้านล่างและเกลี่ยขึ้นลงตามรอยแยกกลางลำตัว ฝ้ายเอียงตัวหลบไปมา ระล่ำระลักถามว่าผมทำอะไร ผมเอานิ้วชี้แตะริมฝีปากตัวเองเป็นเชิงว่าไม่ต้องถาม มือขวายังคงขยับปลายนิ้วไปมาอยู่ตามรอยแยกนั้น ซักพักก็รู้สึกว่าปลายนิ้วเริ่มมีอาการเปียกชื้นจากบริเวณที่เขี่ยไปมาอยู่ ได้ยินเสียงฝ้ายร้องเบาๆ ว่าพอแล้ว พอแล้ว แต่ใครจะไปยอมหยุดวะ ผมค่อยๆ ดึงซับในตัวสุดท้ายออกจนหลุดจากปลายเท้าของเธอ ผมว่าเธออาจจะเป็นลูกพี่ลูกน้องกับรินก็ได้ เพราะเนินเนื้อของเธอที่เห็น มันดำสนิทแทบจะมองหาพื้นที่ที่เป็นเนื้อไม่เจอเลย ฝ้ายจะเอียงตัวหนี แต่ผมรีบยึดร่างเธอนอนหงายไว้ และก้มลงไปแนบใบหน้ากับเส้นไหมดำของเธอ คราวนี้ฝ้ายสะดุ้งเฮือกทั้งตัว พยายามจะดึงศีรษะผมออก แต่บอกแล้วไงว่าผมแปลงร่างเป็นตุ๊กแกแล้ว แกะไม่ออกหรอก แนบใบหน้ากับเนินเนื้อแล้วใช้ริมฝีปากเม้มดึงเส้นไหมแผ่วเบา ฝ้ายร้องครางเหมือนจะตายตอนนั้น
           ผมเล่นอยู่บนเนินซักพักก็ค่อยๆ เลื่อนใบหน้าลงไปด้านล่าง รู้สึกว่าขาของเธอจะสั่นไปหมด จนใบหน้าแนบกับรอยแยกกลางลำตัว และฉกปลายลิ้นเข้าไปในร่อง ฝ้ายเด้งเอวขึ้นรับ ได้ยินเธอครางสะอื้นเบาๆ ผมก้มหน้าก้มตาตวัดปลายลิ้นเข้าใส่ร่องของเธอจากช้าจนเร็วขึ้นเรื่อยๆ จนรู้สึกว่าเธอคงพร้อมทุกอย่างแล้ว เพราะหยาดน้ำในร่องของเธอมันเอ่อซึมออกมาจนเปียกโชกไปทั่วทั้งร่อง ผมค่อยๆ เลื่อนใบหน้าขึ้นมาตามร่างของเธอ และมาหยุดอยู่บนสองเต้านั้นอีกครั้ง เพื่อให้เธออยู่ในสภาพพร้อมที่สุด จากนั้นจึงค่อยๆ แทรกตัวเข้าไปอยู่ในหว่างขาของเธอ ใช้หัวเข่าแยกต้นขาเธอออกจนกว้าง โดยที่ยังนอนทับอยู่บนร่างเธออย่างนั้น เอื้อมมือไปจับท่อนเนื้อมาจ่ออยู่หน้าร่องรอยแยกแล้วขยับเขี่ยขึ้นลงตามรอยแยก ฝ้ายหลับตาร้องครางเบาๆ ริมฝีปากผมยังประกบแนบแน่นกับสองเต้าสลับไปมา จนเห็นว่าถึงเวลาแล้ว จึงค่อยๆ จับท่อนเนื้อดันเข้าไปในร่างเธอช้าๆ ฝ้ายสะดุ้งทั้งตัว พยายามผลักร่างผมออก แต่ผมนอนคร่อมร่างเธออยู่ ใครจะไปยอมเลิก จนรู้สึกว่าส่วนหัวมันเข้าไปในร่องแล้ว ตอนนี้ฝ้ายนอนหลับตานิ่ง เกร็งไปทั้งตัว ผมก็ไม่ว่าอะไร เกร็งได้ไม่นานหรอก เดี๋ยวก็ต้องผ่อน แล้วก็เป็นอย่างนั้นจริงๆ ซักพักก็รู้สึกว่าร่างเธอคลายจากอาการเกร็ง คงเป็นเพราะผมยังละเลงปลายลิ้นอยู่บนเต้าของเธอมั๊ง
           พอรู้สึกว่าเธอคลายจากอาการเกร็งแล้ว ผมก็ค่อยๆ ดันเข้าไปในร่างเธอต่อทีละนิด รู้สึกว่ามันเข้าไปได้ยากเหลือเกิน จนกระทั่งเฮือกสุดท้าย ผมตัดใจกดร่างลงบนตัวเธอ ดันท่อนเนื้อที่เหลือเข้าไปจนสุด ฝ้ายร้องโอ้ย บีบแขนผมแน่นจนเจ็บ ผมปล่อยให้เธออยู่ในสภาพอย่างนั้นซักพัก ตอนนี้ฝ้ายไม่ได้หน้าแดงแล้ว แต่หน้าซีดจนขาวไปหมด ผมก็สงสารนะ แต่ไหนๆ ก็มาถึงนี่แล้ว ทำให้มันเสร็จๆ ไปก็แล้วกัน คิดอย่างนั้นแล้วก็เริ่มขยับตัวบนร่างของเธอทันที เธอขยับตัวตามแรงโยกของผม คงเพราะยังแน่นอยู่ ซักพักก็รู้สึกว่าร่องของเธอเริ่มคล่องขึ้น ผมเริ่มขยับตัวได้เร็วขึ้น ฝ้ายนอนอยู่ข้างล่างจับแขนผมไว้แน่น กำลังโยกตัวอยู่ดีๆ ก็รู้สึกว่าเธอเกร็งตัววูบขึ้นมา ร่องข้างล่างบีบรัดท่อนเนื้อผมจนแน่น ซักพักก็กระตุกไปทั้งร่าง ผมอมยิ้มในใจเพราะรู้ว่าเธอถึงจุดสุดยอดไปแล้ว ไม่อยากเสียเวลาแล้วล่ะ ผมเร่งจังหวะโยกทันที แต่ขยับไม่ได้มากนักหรอกเพราะรอยแยกนั้นมันแน่นจนขยับตัวไม่ได้มากนัก โยกได้อีกไม่กี่ทีผมก็ไม่ไหวแล้ว กัดฟันโยกอีกครั้งก่อนจะกดร่างบนตัวของเธอ และฉีดน้ำเข้าไปในรอยแยกกลางลำตัวเธอเป็นจังหวะ ฝ้ายกระตุกร่างรับ กอดร่างผมไว้แน่น ผมก็กอดเธอไว้จนแน่น จนหยาดน้ำในร่างปลดปล่อยเข้าไปในตัวเธอจนหมด แล้วจึงแยกตัวมานอนข้างๆ เธอ อยากจะบอกเพื่อนๆ ว่าเรื่องของฝ้าย ที่จริงมันใช้เวลาแค่ประมาณสิบห้านาทีเอง แต่ผมรู้สึกว่าผมบรรยายจนมันเกินเวลาไปกว่านั้น เพราะเวลาทำจริงๆ มันรวบรัดกว่าการบรรยายเป็นตัวหนังสือเยอะเลย ก็ทนๆ อ่านหน่อยก็แล้วกันนะ
           วันนั้นเรามีอะไรกันสองครั้ง ครั้งที่สองเกิดขึ้นหลังจากที่ผมต้องนั่งคุยนั่งปลอบเธอตั้งนาน ฝ้ายร้องไห้ไม่หยุดเลย พูดแต่ว่าได้เธอแล้วอย่าทิ้งเธอไปไหน ผมไม่รู้ว่าจะพูดยังไงดี ก็เออออตามเธอไปจนเธอเริ่มมีอาการดีขึ้น ซักพักนึงเราก็ต่อครั้งที่สองกัน พอเสร็จแล้วตอนจะกลับบ้านผมต้องเอากำมะหยี่ผืนนั้นไปทิ้ง เพราะมันเลอะคราบน้ำทั้งของเธอและของผมจนเสียหมดเลย ตั้งแต่วันนั้นมาผมไม่ค่อยได้ไปที่นั่นอีก ถ้าไปแล้วต้องเจอฝ้าย ผมจะเลือกเวลาที่มีคนอยู่ด้วยเยอะๆ ไม่เปิดโอกาสให้เธอได้พูดอะไรมากนัก เพราะบอกตรงๆ ว่าผมไม่อยากฟัง เรื่องของผมในคณะก็เยอะพออยู่แล้ว ไหนจะเรื่องเรียนอีกล่ะ จนหลังๆ ผมก็ไม่ได้ไปที่นั่นอีกเลย ก็มีบ้างที่เพื่อนผมมาบอกว่าฝ้ายฝากถามมาว่าเมื่อไหร่จะไปที่นั่นอีก ผมก็ไม่เคยฝากคำตอบไปกับเพื่อนเลย เรื่องของฝ้ายค่อนข้างรวบรัด เพราะเขียนไปเขียนมามันหลายหน้าแล้ว ก็จะบอกแค่ว่าช่วงปีสี่ผมต้องเรียนหนักมากๆ ต้องทำรายงานเพราะมันเป็นสิ่งเดียวที่ผมไว้ใช้ต่อรองกับอาจารย์ในการขอเกรด คนอื่นๆ ที่อยู่ท้ายๆ ก็เป็นเหมือนผมทั้งนั้น พอใกล้สอบก็ต้องอ่านหนังสือเอาเป็นเอาตายเลย เพราะทุกคะแนนในการสอบมีค่าสำหรับผมทั้งนั้น ยิ่งสองเดือนสุดท้ายนี่ผมงดกิจกรรมทุกชนิด รวมทั้งกิจกรรมบนเตียงด้วย ส่วนน้ำก็ยังเป็นน้ำ ขนาดไม่พูดกัน เธอก็ยังมาคอยดูว่าผมทำงานเสร็จแล้วหรือยัง ผมยังนึกถึงทุกวันนี้เลยว่าทำไมตอนนั้นผมไม่บอกรักเธอวะ เพราะว่าจนวันสุดท้ายของการสอบ เธอก็ยังดีเสมอต้นเสมอปลายอยู่เลย พอออกจากห้องสอบผมก็ไม่สนใจแล้วล่ะ ตกหรือผ่านก็ช่างหัวมัน หมดหน้าที่ผมแล้ว
           จบปีสี่แล้ว หมดเรื่องเล่าให้เพื่อนๆ ฟังแล้ว ผมก็เรียนจบตามปกติ เพียงแต่หืดขึ้นคอนิดหน่อยเท่านั้น พอคิดย้อนกลับไปแล้วก็อยากกลับไปเรียนใหม่เหมือนกันนะ เพราะชีวิตช่วงนั้นสนุกที่สุดเลย แต่วันที่รู้สึกแย่ที่สุดคือวันที่คณะจัดบายศรีซีเนียร์ สาขาของเราจัดแยกต่างหาก ใครที่เคยผ่านมาแล้วคงพอจะจำภาพได้ วันนั้นไม่ได้หัวเราะเลยนะ เพราะเรารู้ว่าไม่มีวันรุ่งขึ้นสำหรับเราในคณะอีกแล้ว จำได้ว่านังจุ๋มมาทำตาแดงๆ บอกว่าผมอย่าหายหัวไปเลยนะ ว่างๆ ให้กลับมาสาขาบ้าง ส่วนน้ำนี่ร้องไห้ทั้งวันจนตาบวมเลย ทำไมผมจะไม่รู้ว่าน้ำร้องไห้เพราะอะไร ที่ผ่านมาเราอาจจะไม่คุยกัน แต่เราก็ยังได้เห็นหน้า ได้ทำงานร่วมกัน ก็ไม่เป็นไร ฟ้าไม่ได้กำหนดให้เรามาคู่กันแค่นั้นเอง ตอนกลางคืน น้องๆ เค้าจุดเทียนในห้องประชุมแล้วร้องเพลงของสาขา จะบอกเพื่อนๆ ว่านึกถึงตอนนั้นเมื่อไหร่ก็ยังได้ยินเพลงของสาขาแว่วอยู่เลย จบแล้วครับ

jumboa

ขอบคุณ​ครับ.