แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย mon-mon เมื่อ 2021-6-1 14:34
รถสองแถววิ่งจากคิวรถในหมู่บ้านแห่งหนึ่งในอำเภอกุมวาปีผ่านเส้นทางถนนใหญ่ลาดยางนักเรียนชายหญิงแน่นขนัดเต็มคันรถนักเรียนชายตัวซนส่วนใหญ่จะขึ้นไปนั่งบนหลังคาซึ่งในนั้นรวมกระทั่งผมด้วยผมชอบเวลาที่ลมพัดโกรกมากระทบใบหน้ามันรู้สึกเย็นสบาย สายตาผมกวาดมองไปตามสองข้างทางที่รถวิ่งซึ่งก็มีแต่ไร่สวนของชาวบ้านส่องสีเขียวอมเหลืองชอุ่มดูสบายตานักรถโดยสารใช้เวลาวิ่งไม่นานก็มาถึงหน้าโรงเรียนซึ่งห่างกันแค่เพียง 2 กิโลเมตรเป็นก้าวแรกของการย่างเท้าเข้ามาเรียนที่นี่เป็นครั้งแรกทุกอย่างดูแปลกตาไม่เคยชิน ผมค่อยๆ ปีนป่ายลงมาจากลังคารถล้วงเศษเหรียญบาทสองเหรียญในถุงกางเกงออกมายื่นให้คนขับรถแล้วปรี่ตัวเดินออกมายืนอยู่หน้าประตูโรงเรียนแห่งใหม่พร้อมสูดลมหายใจเรียกความมั่นใจปีแรกของการเรียนมัธยมศึกษาในระดับ ม.1 รู้สึกตื้นเต้นบอกไม่ถูกเอาละวะยิ้มสู้ไว้ก่อน "เฮ้ย !! ไม่รอผมเลยนะคุณ"
เสียงแว่วๆ มาด้านหลังพร้อมกับแรงหนักๆ ตกลงที่บ่าผม "ตุ้ง" นั่นเอง หรือ"สุรศักดิ์" ผมหันหลังควับมองหน้ามันค้อนๆ ให้รู้ว่าผมเจ็บตุ้งเป็นเพื่อนผมที่เรียนประถมมาด้วยกันและก็ยังตามมาเรียนที่นี่กับผมอีก ทั้งๆที่โรงเรียนประถมที่ผมเคยเรียนนั้นก็เปิดพิเศษถึงระดับมัธยมต้นแล้วแต่ผมกับตุ้งก็พยายามกระเสือกกระสนมาเรียนที่นี่ตุ้งเป็นคนน่ารักใบหน้าเรียวรีรูปไข่คมคาย คิ้วดกหนาเรียงเส้นสวยดวงตาคมซ่อนความทะเล้นไว้ข้างในยิ่งเวลายิ้มเหมือนกับว่าโลกทั้งใบเป็นของมันคนเดียว
และในที่สุด ผมก็ได้ย่างก้าวผ่านประตูโรงเรียนนี้เข้ามาสายตาผมกวาดมองไปรอบๆแปลกตายิ่งนัก ด้านหน้าโรงเรียนมีหนึ่งสระใหญ่ข้างๆมีศาลาตั้งประพุทธรูปด้านฝั่งซ้ายของสระและถัดไปเป็นเรือนพักครูมีถนนคั่น ขวางไว้ขณะที่ผมเดินมองไปรอบๆ ตัวไม่สนใจผู้คนจนในที่สุดผมก็ไปสะดุดกับอะไรบางอย่างแล้วผมก็ทับลงไป
"โอ้ย !!"
เสียงร้องของเด็กรุ่นเดียวกับผมร้องขึ้น ให้ตายเถอะผมชนกับเขาหรือเนี่ยทำไมเขาไม่ดูทิศดูทางมั่งนะ ทางก็ออกโล่งยังมาชนเราอีก ใจผมคิดแต่เมื่อสายตาจดสายตาผมก็อึ้งไปทันทีให้ตายสิน่ารักจังสเป็คผมเลยดวงหน้าสดใสแต่ตอนนี้ถูกกลบไปด้วยหน้าที่บึ้งบูด ริมฝีปากบางๆ ช่างน่าบรรจงจูบลงไปเสียจริงๆ ผมอึ้งอยู่นานในที่สุดก็ต้องตื่นจากภวังค์
"ไอ้ นี่ทำซึ้งอยู่ได้"
ตุ้งจับไหล่ผมดึงขึ้นแต่ผมยังไม่ละสายตาจากผู้ที่ผมล้มทับเขาไปเมื่อกี้คนอะไรช่างน่ารักเสียจริงๆ อยากเข้าไปกอดเสียจริงแต่แล้วผมก็ต้องกลับเข้ามาสู่ความจริงเมื่อ "ตุ้ง" หยิกเข้าที่เอวผมจึงคืนได้สติเห็นเด็กนักเรียนมากมายต่างทอดสายตามาทางจุดที่ผมยืนอยู่
"ขอโทษครับ ผมวิ่งไม่ดูเองละครับ"
เด็กหนุ่มกล่าวขึ้นคนอะไรขนาดเสียงยังชวนให้หลงใหลขนาดนี้ อยากจะรู้จักให้มากกว่านี้แล้วสิ
"ไม่ เป็นไรครับ ผมเองก็ไม่ระวังเหมือนกัน"
ผมพูดได้เท่านี้เขาก็ยิ้มรับพลางปัดฝุ่นออกตามตัวซึ่งเขาก็ปัดอยู่แล้วตั้งแต่ตอนลุกขึ้นได้และในที่สุดเขาก็วิ่งกลับไป ผมมองจนเขาวิ่งไปสุดทางตาผมที่จะเห็นเขาได้แล้วเผลอยิ้มออกมาลืมนึกไปว่ามีคนๆ หนึ่งคอยจ้องมองกิริยาผมอยู่
"คุณชอบเขาละซี้"
ตุ้งกอดคอผมก้าวเดินต่อไปพร้อมกระซิบที่ข้างหู
"ก็ น่ารักออกขนาดนี้สเป็คเลยวะ"
ผมพูดอย่างไม่อาย เพราะมันก็รู้ว่าผมเป็นยังไงแต่มันผมไม่รู้เพราะมันไม่เคยจีบใครเลยไม่ว่าจะหญิงจะชายเห็นสนุกฮาๆ ไปวันๆ
"เฮ้ย !! ไอ้เต้ เอาจริงเหรอวะ"
เต้คือชื่อเล่นผมครับ "ชานนท์" เป็นชื่อในสำเนาครัวเรือน
"เอ้าก็จริงดิ ชอบวะน่ารักชิบเป๋ง กูอยากจะรู้ชื่อแล้วสิ"
"โหยๆ ให้มันน้อยหน่อยๆ ครับคุณ"
ตุ้งพูดพลางตบไหล่ผมเบาๆตลอดทางที่เดินไปผมเห็นแต่หน้าเด็กหนุ่มคนนั้นลอยเวียนวนอยู่หน้ามันซึมลึกเข้าไปฝังไว้ในหัวสมองผมหมดแล้ว ใจผมมันเร่าๆ อยากจะพบเขาอีกให้ได้
8.00 นาฬิกาเวลารวมตัวเคารพธงชาติผมกับตุ้งต้องแยกกันเพราะเรียนคนละห้องผมเรียนอยู่ ม. 1/3 ส่วนตุ้งอยู่ ม.1/2 แต่ละห้องยืนแยกหญิงชายอย่างละแถวและผมก็ไปยืนอยู่หน้าแถวด้วยชื่อในนักเรียนชายผมมาก่อนเพื่อนระหว่างที่ยืนเคารพธงชาติผมหันหน้ามองไปยังด้านซ้ายมองเห็นเด็กหนุ่มคนนั้นยืนอยู่หน้าแถวชายเหมือนกัน ใจผมเต้นโครมครามรู้สึกดีใจยิ่งเขาอยู่ห้องเดียวกับตุ้งเพื่อนผมนี่เองโชคดีจริงๆจะได้หาเรื่องไปเล่นห้องเรียนตุ้งบ่อยๆ ผมมองเขาอยู่นานเลยละไม่รู้เลยว่าตอนนี้เขาเริ่มสวดมนต์แล้ว และแล้วเขาก็หันหน้ามาทางผมแล้วยิ้มให้ผมงี้ดีใจสุดตัวแค่รอยยิ้มก็ทำให้แทบคลั่งแล้วผมจึงยิ้มตอบเห็นเขาทำปฏิกิริยาบางอย่างที่มือเขาไหว้มือที่พนมอยู่หน้าอกผมจึงรู้ว่าเขาบอกให้ผมพนมมือเมื่อผมรู้ตัวจึงยิ้มแห้งๆ ไปด้วยความอาย จนในที่สุดประธานนักเรียนบอกเลิกแถวนักเรียนทุกชั้นก็แยกแถวเป็นแนวออกไปอย่างสวยงามผมเดินมานั่งอยู่ที่ม้านั่งข้างๆ ตึกเรียนหลังแรก ที่มานั่งเพราะเดินตามเขามาเขาเดินไปซื้อน้ำอัดลมที่ซุ้มขายข้างๆ ตึกเรียนนั่นละ
"ยังมองไม่พออีกเหรอครับ ไอ้คุณเต้ มองตั้งแต่อยู่ในแถวเคารพธงชาติแล้วอะไรนักหนาของคุณครับผม"
ตุ้งทำให้ผมตื่นจากภวังค์อีกคราให้ตายสิชอบมาขัดเวลาดีๆ อยู่เรื่อย ผมจึงด่ามันไปแต่มันก็ทำเฉยๆ หน้ากวนๆ ของมันแล้วผมก็เบนสายตามาที่ความสนใจของผมต่อ เขายืนถือแก้วน้ำอัดลมยืนเก้ๆ กังๆเหลียวซ้ายแลขวาเหมือนไม่รู้จะไปทิศทางใดและในที่สุดสายตาเขาก็มาบรรจบทางที่ผมนั่งอยู่ เอาแล้วไง เขาเดินมาทางนี้แล้วตื้นเต้นเสียกระไร
"นั่งด้วยคนนะครับ"
เขาพูดแล้วส่งยิ้มตามมาโอย...หัวใจจะสลาย น่ารักอะไรเช่นนี้ เขาทรุดตัวนั่งลงที่ม้านั่งอีกตัวข้างๆ ผม
"ไม่ว่านะครับ" "โอ้ย จะว่าอะไรละครับ"
ตุ้งตอบกลับรวดเร็ว ขณะที่ผมเพิ่งเพยอปากจะพูดแต่ก็ต้องหุบลงตามเดิมไอ้เพื่อนบ้าหนิ ให้กูพูดหน่อยก็ไม่ได้
"รุ่นผมทั้งหมู่บ้านมีผมมาเรียนที่นี่คนเดียวนะครับผมเลยไม่มีเพื่อนมาด้วยแต่ก็มีพี่ชายครับอยู่ ม.4"
เขาสาธยายทั้งที่ยังไม่ได้ถาม
"ครับ"
ผมตอบให้ตายสิพูดได้แค่นี้เองเหรอวะกูเนี่ย รู้สึกประหม่าไงไม่รู้
"แล้วชื่ออะไรกันมั่งครับผมอ๊อฟครับ"
"ผมอะตุ้งส่วนมันนะเต้"
เอาอีกแล้วให้กูพูดมั่งสิให้เพื่อนบ้า
"ยินดีที่ได้รู้จักครับผมกับคุณอยู่ห้องเดียวกันหนิครับ"
ตุ้งพูดต่อแล้วร่ายเป็นฉากๆ สนทนากับเขาไป ออรู้แล้วเขา ชื่อ "อ๊อฟ"นี่เองหรือ "อภิสิทธิ์" ชื่อที่ปักอยู่บนเสื้อนักเรียนเขาผมแอบมองดูอ๊อฟเขาช่างเป็นคนที่ร่าเริงสดใสเสียกระไร ผิวเข้มสีแทนดวงตาใสๆ จมูกโด่งรับริมฝีปากบางๆ น่าจูบผมมองอ๊อฟอยู่นานโดยไม่สนเลยว่าเขากับตุ้งสนทนาอะไรกันแต่ก็ต้องมารู้สึกสะดุดหูกึกหน้าแดงฉาดเพราะความอายไม่คิดว่าเพื่อนผมมันจะกล้าพูดออกมาโต้งๆ อย่างนี้ดีนะที่ไม่มีใครอื่นอยู่บริเวณนั้นพอได้ยิน
"อ๊อฟ ไอ้เต้เพื่อนเราชอบนายวะ"
ตายแล้วไอ้บ้านี่พูดออกมาได้ยังไง กูอายนะเว้ยอ๊อฟไม่พูดอะไรเขานิ่งลงอย่างเห็นได้ชัด ก่อนที่จะลุกเดินหนีไปต่อหน้าต่อตาผมบ้าเอ้ย หมดกันพอดี
"ไอ้เลวตุ้ง พูดบ้าๆอะไรวะ"
"เอ้าคุณชอบ ผมก็บอกให้แล้วไงจะอ้ำอึ้งทำไม"
"กูมีวิธีของกู"
"แล้วเมื่อไรจะได้..."
มันง้างปากจะพูดต่อแต่ก็หุบลงเมื่อผมค้อนสายตาให้มันหยุด
"เขาเดินหนีอย่างนี้...,โอ้ย !! ถ้าเขาเอาไปพูดว่ากูชอบผู้ชาย ไม่อยากจะคิดเลยกูจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน"
"ก็ไว้บนคอคุณนั่นละ"
"สร้างเรื่องยังมากวนอีก"
ผมชักโมโห
"คุณไม่ต้องกลัวหรอกครับ ผมดูก็รู้แล้ว มันไม่มีใจไม่เดินมานั่งด้วยหรอก"
มันพูดยังกับหยั่งรู้ฟ้าดินงั้นละ
"คุณรู้ได้ไง พูดมั่วๆ"
"ก็ผมเห็นหนิครับ มันแอบมองคุณ"
มันพูดหน้าตาเฉย แต่ก็แอบให้ผมดีใจจนฟองฟู่เลยละ
"ไรว๊าผมหล่อกว่าคุณตั้งเยอะมันยังไม่มองกู สงสัยมันจะตาถั่ว"
ตุ้งพูดเหน็บผม
"น้อยๆ หน่อยคุณ หล่อจริงไม่เห็นมีใครมาจีบ"
ผมย้อนกลับก็ตามที่เห็นที่รู้จักกันมาผมไม่เห็นเลยว่าตุ้งมันจะไปจีบใครเห็นตลกฮาๆ ไป วันๆ
"กูมีคนรักของผมแล้วเว้ย"
มันเอนตัวพิงพนักม้านั่งพูดกระหยิ่ม
"ใครวะ กูรู้จักเปล่า ไอ้เลวนี่ซุ่มเหรอคุณแนะนำให้รู้จักหน่อยดิ"
แต่มันก็นิ่งพูดกวนตามประสามัน เออปากแข็งไปเถอะกูสืบเอาก็ได้ว่ะ ไม่เกินความสามารถหรอกเว้ย
เสียงออดดังขึ้นเป็นสัญญาณให้นักเรียนเข้าห้องเรียนผมจึงแยกกับตุ้งเพื่อเข้าห้องเรียนแต่ทุกคาบช่วงเช้าผมไม่เป็นอันเรียนเลยมันแต่คิดเรื่องอ๊อฟอยากจะบ้าตายกลัวก็กลัวหากเขาเอาเรื่องผมชอบผู้ชายไปพูดหากเป็นเช่นนั้นผมจะเรียนที่นี่ต่อไปไหวไหมเนี่ย จะกล้ามาโรงเรียนอีกไหมหนอแต่ใจนึงก็หวังลึกๆ เหมือนที่ตุ้งบอก ภาวนาให้เป็นอย่างหลังมากกว่าเวลาผ่านไปจนคาบสุดท้ายของช่วงเช้าออดดังขึ้นอีกครั้งเป็นสัญญาณพักทานอาหารกลางวัน ผมเดินออกจากห้องแล้วสูดลมหายใจลึกๆ เพื่อที่จะไปชวนตุ้งไปทานข้าวที่สูดลมหายใจเนี่ยเพราะกลัวจะไปเจอกับอ๊อฟ กลัวมองหน้าเขาไม่ติดดีหน่อยห้องเรียนผมกับห้องตุ้งติดกันไม่ต้องทำใจนานผมเดินเข้าไปมองไม่เห็นมันอยู่ในห้อง กวาดสายตาไปทั่วแล้วสายตาผมก็ไปหยุดอยู่ที่เขาคนนั้น "อ๊อฟ"นั่นเองแต่ก็เพียงแว๊บเดียวเพราะไม่กล้าสู้หน้าเขา
"เอ่อ...ไม่ทราบว่ารู้จัก เด็กชายสุรศักดิ์หรือเปล่าครับ"
ผมตะโกนถามนักเรียนทั้งห้อง
"อ๋อ...เห็น ชม. 2 เขาบอกอาจารย์ว่าปวดหัวมากไม่สบายจึงขอพักนะสงสัยอยู่ห้องพยาบาลมั้ง"
เสียงนักเรียนหญิงคนหนึ่ง
เอาละสิไอ้นี่ชอบนักละความขี้เกียจเนี่ยป่านนี้มันคงนอนหลับสบายกายมันไปแล้วมั้งช่างมันเถอะห้องพยาบาลอยู่ไหนกูยังไม่รู้เลยปล่อยมันหิวตายซะเลยผมกล่าวขอบคุณเธอไปแล้วหันตัวออกมาเดินฉับๆ ลงตามบันได ให้ตายเถอะมาปีแรก ก็เรียนซะสูงเชียวตั้งชั้น4 เหนื่อยๆ ผมเดินลงบันไดมาได้ชั้น 3 ก็ต้องลดฝีเท้าลงเมื่อมีใครเรียกตามหลังผมมา
"เต้...จะไปไหนครับ"
ผมหันไปมองต้นเสียงเขานะเอง "อ๊อฟ" เด็กหนุ่มที่ผมหลงไหลได้ปลื้มยิ่งนักหัวใจผมตอนนั้นมันเต้นโครมๆ แทบจะทะลัก
"เอ่อ...ไปโรงอาหารนะ จะไปกินข้าว"
ผมตอบแล้วก้มหน้าเดินลงบันไดต่อ หูผมได้ยินเสียงวิ่งลงบันไดมาตึกๆ จนมาถึงใกล้ๆ ผม
"เรากินด้วยคนนะ ไม่มีเพื่อนเลยกลัวไม่อร่อย"
"ดะ..ได้สิครับ ยินดีมากเลย"
ผมตอบตกลงโอยให้ตายจะเป็นลมสุขใจอะไรเช่นนี้ หรือจะเป็นอย่างที่ไอ้ตุ้งเพื่อนระยำผมบอกจริงๆ
กินข้าวเสร็จเขาก็ชวนผมไปนั่งเล่นใต้ร่มต้นมะม่วงใหญ่ที่มีม้านั่งอยู่ใต้นั้นไปถึงผมจึงนั่งลงด้านหนึ่งของม้านั่งผมมองอ๊อฟที่ก้มตัวเก็บอะไรสักอย่างที่พื้นดินแล้วเขาก็เดินมานั่งฝั่งตรง ข้าม
"เล่นหมากรุกกัน"
ออเขาเก็บก้อนหินนี่เอง
"ได้ครับ"
ผมกับอ๊อฟก็นั่งเล่นกันไปคุยกันไปจนเริ่มรู้สึกคุยสบายขึ้นคลายความอึดอัดในใจผมลงไป ปลื้มใจที่สุด เราสองคนสนทนากันไปเรื่อยแล้วในที่สุดอ๊อฟก็มาหยุดตรงเรื่องที่ตุ้งพูดจนได้
"ที่เพื่อนเต้พูดอะจริงมั้ยครับ"
อ๊อฟพูดพลางเหลือกตัวหมากเดิน ผมอึกอักไม่รู้จะพูดอะไรออกไปดีจึงใช้วิธีเงียบ
"เงียบ ไม่พูดแปลว่าจริงสินะ"
เขาเสริมต่อ
"ชอบผมจริงๆ เหรอ?"
ผมเงียบอีกเช่นเคยก้มหน้ามองดูกระดานหมากรุก
"ไม่ตอบผมหอมแก้มเต้โชว์คนแถวนี้นะ"
เฮ้ย...เอางี้เลยเหรอ จะกล้าเหรอ ผมประสานตามองเขาที่จดจ้องผมอยู่แล้วแต่ดูเหมือนเขาจะเอาจริง ผมจึงโพล่งออกไปในที่สุด
"ครับ เราชอบอ๊อฟ"
"ก็แค่นั้น"
แล้วอ๊อฟก็หัวเราะออกมายิ่งทำให้ผมเขินแทบจะแทรกแผ่นดินหนี
"เวลาเต้เขินนี่น่ารักนะ อยากจูบเต้จัง"
"พูดบ้าๆ"
ผมค้อนอ๊อฟเราสองคนมองจ้องกันก่อนที่ผมจะยิ้มออกมาและหัวเราะไปตามเขา
"ดีนะที่เพื่อนเต้พูด ไม่ต้องเสียเวลาจีบให้เหนื่อย"
อ๊อฟพูดมาทำให้ผมอึ้งไปเลยให้ตายสิเขาชอบเราเหมือนกันเหรอเนี่ย
"ตกลงเราคบกันนะ"
ผมยิ้มแล้วตอบรับแบบนี้ต้องขอบคุณตุ้งเพื่อนเกลอผมซะแล้วสิที่ทำให้เป็นความจริงได้มันนี่เยี่ยมจริงๆ ดูคนออกด้วย
เหตุการณ์ล่วงเลยผ่านมา 3 เดือนเราคบกันมาด้วยดี แต่ด้วยความที่เรายังเด็กเพิ่ง 13 ปีก็ไม่ได้หวานชื่นกันมากนักเพราะก็ยังติดนิสัยเด็กเล่นซุกซนอยู่เช้าวันนี้หลังเลิกแถวเคารพธงชาติผมกับตุ้งเพื่อนสนิทเดินปลีกจากแถวออกไปทางม้านั่งใต้ร่มมะม่วงจุดที่อ๊อฟบอกคบกันผมนั่นเอง
"พรุ่งนี้วันเสาร์ ไปน้ำตกดีมั้ย"
ตุ้งชวนผม
"ก็ดีไม่ได้ไปนานแล้วเหมือนกัน"
"เออ...งั้นผมจะขี่รถไปรับคุณที่บ้าน"
"อย่านอนจนลืมนะเว้ย ไอ้ขี้เซา"
ผมแขวะมัน
"จะ กินตีนผมเหรอคุณ"
โหพูดซะแรง ใครจะไปกินวะ...ผมก็ตุ้งสนทนากันรอเสียงออดดังเพื่อขึ้นเรียน สัพเพเหระเรื่องที่จะคุยกันสักพักอ๊อฟสุดที่รักผมก็เดินมาตรงเราสองคนนั่งอยู่แล้วทรุดตัวลงนั่งข้างๆ ผม
"พรุ่งนี้ว่างกันมั้ย"
อ๊อฟถามเราสองคนพลางเอามือทาบโอบไหล่ผม
"ว่าง... ทำไมหรืออ๊อฟ"
ผมตอบรวดเร็วแต่รู้สึกเจ็บที่หน้าขาเมื่อตุ้งเต่ะเข้ามาตาจ้องผมเขม็งเหมือนจะบอกว่าเมื่อกี้ตกลงอะไรกันไว้ ผมจึงยิ้มแห้งๆ ให้มันไป
"งั้นไปเที่ยวบ้านผมนะพรุ่งนี้งานวันเกิดพี่ผม"
"หือ... พี่อ๊อฟเหรอ เราไม่เห็นรู้จักจะไปได้ไง"
ใจจริงก็อยากไปงะ แต่ไปในฐานะไรนะ พี่ชายเขาเรายังไม่รู้จักทั้งๆที่เขาก็เรียนอยู่ในโรงเรียนนี้เหมือนกันหรือผมเคยเห็นหน้าแล้วแต่ไม่รู้จักชื่อเขากันนะ
"เถอะน่า...เราอยากให้ไป ตุ้งก็ไปนะ"
"ไม่ว่างนะ"
ตุ้งตอบแต่เมินหน้าไปทางอื่นผมก็แปลกใจอยู่เช่นกันว่าทำไมสองคนนี้ถึงไม่สนิทกันทั้งๆ ที่ก็เรียนอยู่ห้องเดียวกัน ผมเคยถามตุ้ง มันก็ตอบผมน่าตาเฉยว่า ไม่ถูกชะตาผมแทบจะบ้าทำไมมันต้องมาไม่ถูกชะตากับคนที่ผมชอบด้วยนะ อ๊อฟก็ไม่เห็นแย่ตรงไหน ออกจะน่ารักออก
"ครับ งั้นเต้ไปนะเดี๋ยวเราไปรับตอนบ่าย โอเคนะ"
อ๊อฟกล่าว
"เฮ้ย !! เต้ กูขึ้นห้องก่อนนะครับ"
ตุ้งบอกผมแล้วลุกเดินฉับๆ ลับหายขึ้นตึกใหม่ไปปล่อยให้ผมกับอ๊อฟนั่งสนทนากันไปจนถึงเวลาขึ้นเรียน
12.30 นาทีของวันเสาร์ผมนั่งดูทีวีอยู่บนบ้านรอเวลาที่อ๊อฟจะมารับไม่นานผมนักผมก็ได้ยินเสียงรถมาจอดที่ถนนหน้าบ้านผมรีบลุกขึ้นเดิมฉับๆ ลงมาจากชั้นบนของบ้านพอลงมาถึงก็เห็นตุ้งนั่งคุยอยู่กับแม่ผมที่ตอนนี้แกนั่งทำหมอนอยู่บนแคร่ตุ้งเหลียวมองมาทางผมแล้วก็ทักขึ้นดังๆ
"จะไปชุดนี้เหรอวะ"
"ไปไหน" .
ผมถามกลับแล้วก้มมองตัวเองที่ตอนนี้ใส่กางเกงยีนส์ฟูกเนื้อละเอียดกับเสื้อยีดแขนสั้นสีน้ำเงิน
"เอ้าก็ไปน้ำตกไง ตกลงกันไว้แล้วหนิ ลืมเหรอคุณ ไปเปลี่ยนชุดเลย"
"กู ไม่ไปได้ไหมว่ะ นัดกับอ๊อฟไว้แล้วนะ"
ผมตอบมันไปแต่รู้ละว่ามันคงโกรธ เพราะสังเกตจากสีหน้ามันตุ้งมันเงียบแล้วหันไปลาแม่ผมแล้วเดินออกไปสตาร์ทรถขับออกไปก่อนที่มันจะขับออกไปผมได้ยินเสียงแว่วๆ
มาว่า
"ไปคนเดียวก็ได้วะ"
ผมกำลังจะกลับขึ้นไปบนบ้านแต่แม่ผมก็เรียกให้ไปนั่งข้างๆ แล้วก็เขกหัวผมก๊องหนึ่ง
"นัดกันไว้แล้ว ทำไมไปนัดซ้อนอีกละไอ้ลูกคนนี้"
"โธ่แม่..."
ผมลูบหัวตัวเอง
"อ๊อฟนี่ใคร? เต้"
แม่ผมถาม
"เพื่อนที่โรงเรียนนะครับ ชวนไปงานวันเกิดที่บ้านเขานะครับเขาก็ชวนตุ้งเหมือนกันละ แต่มันไม่ไป"
"อืม...,แล้วเขามาบ้านเราถูกเหรอแม่ไม่เคยเห็นเขามาบ้านเราเลยหนิ"
"เขาก็มาตั้งหลายครั้งแล้ว แม่ไม่อยู่เอง"
"เออะๆ " .
แม่ผมตัดบทแล้วก็ลุกขึ้นเอาหมอนที่เย็บเสร็จไปผึ่งแดดแล้วกลับมานั่งบบแคร่ทำหมอนลูกต่อไป
ผมก็นั่งคุยกับแม่จนอ๊อฟมารับผมก่อนไปก็บอกว่าถ้างานเลิกดึกก็ขอแม่ให้ผมนอนที่นั่นเลยซึ่งแม่ผมก็ติติงนิดหน่อยตามประสาแม่ห่วงลูก ก็ด้วยวัยผมเพิ่ง 13 เอง แต่แม่ก็เออออยินยอม ทำไงได้ก็ลูกคนเดียวหนิต้องตามใจกันหน่อย
งานวันเกิดพี่ชายอ๊อฟเริ่มขึ้นตอน 2 ทุ่มผู้คนมากหน้าหลายตาซึ่งล้วนแต่เป็นเด็กนักเรียนเพื่อนเขาทั้งนั้นช่วงมาถึงผมยังไม่เห็นพี่ชายเขาเลยจนงานเริ่มผมถึงเห็นหน้าให้ตายสิทำไมน่ารักอย่างนี้ โคลงหน้าคล้ายกับอ๊อฟเสียจริง แต่จะคมกว่าอ๊อฟ ถูกใจผมจังไม่ไม่ในใจผมค้านนั่นพี่ชายแฟนตัวเอง ไม่ดีไม่ดี ผมเตือนใจตัวเอง ผมมองดูผู้คนรอบๆมีทั้งรู้จักเคยเห็นหน้าไม่เคยพบหน้าเพราะส่วนมากเพื่อนพี่ชายเขาที่มาก็เพื่อนที่โรงเรียนทั้งนั้นหลังจากเป่าเค้กวันเกิดเสร็จ เสียงเพลงแดนซ์ก็กระหึ่มขึ้น อ๊อฟพาผมไปแนะนำให้พี่ชายเขารู้จักจนผมได้รู้ว่าพี่แกชื่อ "โต้ง"แล้วผมกับอ๊อฟก็แยกตัวออกมานั่งโต๊ะงานเลี้ยงมุมที่มืดสักพักออฟลุกขึ้นหายเข้าไปในบ้าน ปล่อยผมไว้คนเดียวผมนั่งมองดูพวกเพื่อนๆ พี่โต้งเต้นรำกันสนุกสนานแต่สายตาผมกลับจ้องมองอยู่เป้าหมายเดียวคือพี่โต้ง แกเต้นได้เย้ายวนเหลือเกินบาดใจผมยิ่งนัก แต่เมื่อแกมองมาผมก็เบือนหน้าหนีพอแกละสายตายไปผมก็กลับไปจ้องมองอีก แกมองจ้องมาอีกผมก็หลบ น่ารักออกขนาดนั้นใครจะไปกล้ามองซึ่งๆ หน้าละ สักพักอ๊อฟก็ออกมาจากบ้านผมพร้อมกับขวดเบียร์เย็นๆ 3ขวดพร้อมแก้วในมืออย่าว่านะจะเอามาดื่ม ให้ตายสิผมไม่เคยดื่มจะปฏิเสธยังไงดีถ้าเขาชวนดื่ม
"มาดื่มกันดีกว่า"
นั่นไงจริงๆ ด้วย
"ไม่อะเราไม่เคย"
"เอาหน่อยน่า ลองดูไม่เสียหาย"
อ๊อฟชวนพลางเปิดฝาเบียร์แล้วรินใส่แก้ว แล้วยกให้ ผมอึกอักไม่ดื่ม แต่ก็ถูกคะยั้นคะยอ
"เอาน่า เราก็ไม่เคยนี่แอบกินนะนี่ เร็วเดี๋ยวพี่เรามาเห็น"
ผมมองไปยังพี่โต้งที่เต้นรำอยู่กับเพื่อนๆ แก หึ ! คงมาเห็นละสนุกอยู่ตรงนั้นผมคิดในใจ (พ่อกับแม่เขาไปนอนบ้านยายสงสัยกลัวนอนไม่หลับเพราะเสียงดัง)ในที่สุดผมก็ดื่มมันไปจนหมดแก้วให้ตายสิแสบคอเสียจริง ไม่ไหวเลย ผมกับอ๊อฟนั่งกินเบียร์กันจนหมด 3 ขวดแล้วเขาก็ไปเอามาอีก คราวนี้ยกเอามาซะ 6 ขวดให้ตายสิแค่นี้ก็จะแย่แล้วไม่ไหวแล้วนะ
23 นาฬิกา อ๊อฟลุกออกไปเข้าห้องน้ำบอกว่าแป๊บเดียวเดี๋ยวมา แต่ทำไมนานจัง ผมนั่งผงกศีรษะด้วยความมึนเมารู้สึกว่าตาปรือแทบจะลืมไม่ขึ้น ท้องใส้ปั่นป่วนผะอืดผะอม เลี่ยนๆ อยู่ที่คอและในที่สุดผมก็ฟุบศีรษะบนโต๊ะ พึมพรำในลำคออือ...ทรมาน โอยไม่น่ากินเลยใจผมคิดและในที่สุดก็หลับไป รู้สึกตัวอีกทีก็เมื่อมีใครมาสะกิด
"เฮ้ย ! เต้ตื่นๆ เมาเหรอวะเนี่ย"
"ฮือ...อ๊อฟเหรอ"
ผมงัวเงียตื่นขึ้น
"โห...หนักนะเนี่ยแล้วไอ้น้องตัวดีมันหายไปไหนวะ ปล่อยให้เพื่อนอยู่คนเดียวเนี่ย"
"พี่โต้ง..."
ผมฝืนพูดออกมาจากปากที่แทบจะขยับกว้างไม่ได้ ผมเหลียวหน้ามองดูรอบๆสังเกตเห็นว่าทุกอย่างเวิ้งว้าง เงียบเสียงดนตรี สงสัยงานจะเลิกแล้ว
"ไม่ไหวเลยพากันทำงี้ได้ไงเนี่ย ลุกๆ เดี๋ยวพี่พาขึ้นนอน"
ผมยื้อกายลุกขึ้นตามแรงพยุงของพี่โต้ง แต่แล้วพี่เขาก็ผลักผมออกจากตัวพี่เขาแต่มือยังรั้งตัวผมอยู่ สงสัยกลัวผมล้ม ก็แหงละจะลุกเดินก็ไม่ไหว
"เฮ้ย ! เล่อะพี่หมดเลย"
ผมอ๊วกใส่แกนั่นเองแล้วตามออกมาอีกเป็นกระพวน แต่รู้สึกดีขึ้นไม่ผะอืดผะอมเหมือนเคย แต่ก็ยังมึนๆเบลอๆ อยู่ แล้วพี่โต้งก็พยุงผมเข้าไปในบ้าน ได้ยินแกบ่นพำๆเมื่อเห็นอ๊อฟนอนหลับนิ่งอยู่บนโซฟาแกเอาเท้าไปเขี่ยน้องแกปลุกให้ลุกขึ้นไปนอนบนห้อง แต่อ๊อฟเงียบหลับเป็นตายไม่มีปฏิกิริยาตอบรับใดๆ แล้วแกก็พยุงผมขึ้นไปชั้นบนของบ้าน เข้าห้องนอนไปซึ่งผมก็ไม่รู้หรอกว่านั่นเป็นห้องนอนแก นึกว่าแกพาผมไปยังห้องของอ๊อฟเสียอีกพอแกทิ้งผมลงบนเตียงเสร็จ แกก็ถอดเสื้อที่เปื้อนอ๊วกผมออกทิ้งลงบนพื้นห้องแล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำออกมาพร้อมกับขันน้ำพร้อมผ้าชุ่มๆ
"เช็ดตัวหน่อยนะ จะได้รู้สักดีขึ้น"
แล้วแกก็ถอดเสื้อถอดกางเกงผมออก ปล่อยให้ตัวผมโล่งมีแค่กางเกงในตัวเดียวเท่านั้นในตอนนั้นด้วยความเมาผมก็ไม่มีความอายอะไรเลยมีแต่มึนเบลอไร้เรี่ยวแรงพี่โต้งแกก็เช็ดไปบ่นไปลูบไล้ผ้าชุ่มๆ ไปตามตัวผมผมสลึมสลือคล้ายจะหลับแล้วแต่ก็ต้องสดุ้งนิดนึงเมื่อแกสอดผ้าชุ่มๆ นั้นเข้าไปภายใต้กางเกงในผม แกถูผ้าวนๆ อยู่ตรงนั้นนานมากจนควยผมตื่นตัวแข็งแกคงจะรู้ว่าควยผมแข็งจึงดึงมือออกแล้วแกก็ยิ้มให้ผมเอื้อมมือมาลูบศีรษะผมแล้วก้มหน้าลงมาใกล้ๆ หน้าผม
"สบายตัวขึ้นยัง,หลับซะนะพี่ไปอาบน้ำก่อน"
"ครับ"
เสียงลากยาวออกจากปากผมที่เผยอไม่ขึ้นแล้วผมก็หลับตาลงหลับไปในขณะนั้นด้วยความเมา
ผมลืมตาตื่นขึ้นมาหลังจากที่หลับไปชั่วแปบเดียวคงอย่างนั้นเพราะผมเห็นพี่โต้งยืนอยู่หน้ากระจกส่อง สงสัยเพิ่งจะอาบน้ำเสร็จใจผมรู้สึกเต้นโครมๆ แทบจะปลิดความเมาทิ้งไปเมื่อมองดูร่างอันเปลือยเปล่าด้านหลังพี่โต้งที่แกยืนเอาผ้าขนหนูเช็ดหัวหันหน้าไปทางกระจก ผิวเนียนๆ ที่ต้องกับแสงโคมไฟตรงกระจกเงาดูมีเสน่ห์นักก้นทวารแน่นๆท่อนขากำยำ แผ่นหลังกว้างน่าหลงไหล ผมมองตาไม่กระพริบหัวใจผมยิ่งเต้นโครมครามขึ้นเมื่อพี่โต้งหันหน้ามาให้เห็นถึงความเป็นชายของแกผมรู้สึกคับแน่นตรงกางเกงในผม ใช่ละควยผมแข็งตัว พอพี่แกเห็นผมจ้องมองแกอยู่แกก็เอาผ้าขนหนูมาพันรอบเอวแกไว้ แล้วยิ้มให้ผม แล้วเดินมายังเตียงที่ผมนอนอยู่
"นอนไม่หลับหรือไง"
"ละ...หลับไปแปบนึงครับ"
ผมกระตุกกระตักตอบ
"เอ่อ...นี่ห้องพี่โต้งหรือครับ"
"ครับ"
"อ้าว ! งั้นผมไปนอนห้องอ๊อฟดีกว่าครับ"
ผมลุกขึ้นแล้วเก็บเสื้อผ้าที่กองอยู่บนพื้นแล้วจะเดินออกไปแต่ด้วยความมึนเมาทำให้ผมเดินไม่นิ่งต้องค่อยๆ มองทางแล้วเดินแต่แล้วผมก็รู้สึกวาบที่ด้านหลัง
"ไม...นอนห้องพี่ไม่ได้หรือไง"
พี่โต้งเข้ามาสวมกอดเอาคางมาซบที่ไหล่ผม ไม่พูดเปล่าพี่โต้งกลับเอาจมูกมาคลอเคลียที่คอผม ปล่อยลมหายใจทอดออกมาช้าๆ กระทบที่คอผมหัวใจผมเต้นระรัว วาบหวิวไปทั่วกาย
"พี่โต้ง..."
ผมเรียกชื่อแก
"ครับ ผม"
แกตอบผมแล้วพูดต่อ
"นอนกับพี่โต้งนะครับ"
ผมยังไม่ทันตอบ แกพูดจบก็ประโคมจูบไปทั่วคอผมแล้วเลื่อนไปที่ใบหู สองมือที่แกกอดผมไว้ แกค่อยๆเลื่อนมือเข้าไปภายใต้กางเกงในผมบีบคลำควยผมที่แข็งสู้อยู่แล้วผมครางเบาๆ เอื้อมมือขึ้นไปโอบคอแกไว้
"พี่โต้ง...อืม..."
แกจับผมผลิกตัวให้เผชิญหน้ากับดวงตาแกที่เพ่งมองผมอยู่
"น่ารักจัง"
พี่โต้งพูดออกมา ทำให้ผมอาย หลุบตาก้มหน้าต่ำหลบสายตาแก
"น่ารักอย่างนี้ต้องทำโทษ โทษฐานให้พี่โต้งหลงรักนะครับ"
ผมอึ้งแหงนหน้าขึ้นสบตาแกพี่โต้งยิ้มแบบมีเลศแล้วจับมือผมให้ไปเกาะกุมลำควยแกที่แข็งตัวชันดันผ้าขนหนูออกมาแล้วแกก็ดึงผ้าขนออกร่วงกองบนพื้น
"จับดูสิครับ เต้"
ผมเอื้อมมือไปจับควยแข็งเขื่องของพี่โต้ง นี่เป็นครั้งแรกที่ผมได้จับควยของคนอื่นตื่นเต้นฉิบหาย อา...ใหญ่ดีจัง ทอดลำยาวสวย หัวบานสีแดงคล้ำไรขนขึ้นดกดำไล้ขึ้นไปถึงสะดือบางๆ ผมจับควยแกรูดช้าๆเหมือนอย่างที่รูดควยตัวเองตอนชักว่าวตัวเอง
"ชอบไหมครับ"
พี่โต้งถามขึ้น
"ชะ...ชอบครับ"
"เดี๋ยวพี่โต้งให้จับทั้งคืนเลยแต่ตอนนี้พี่...."
แกลากเสียงแล้วไม่พูดอะไรแต่เชิงคางผมขึ้นแล้วโน้มศีรษะลงมาประกบปากจูบตัวผมรู้สึกเกร็งไปหมดปล่อยให้แกบดขยี้ที่ริมฝีปากผมโดยไม่ตอบโต้ แล้วแกก็ค่อยๆแยงลิ้นเข้ามาในปาก ผมขบกัดลิ้นแกจนพี่เขาต้องถอนออกรวดเร็ว
"อย่างเกร็งสิครับเวลาพี่จูบเต้ก็ต้องจูบตอบพี่ด้วยถ้าพี่แยงลิ้นเข้าไปในปากก็อย่ากัดลิ้นพี่"
"ก็ผม..."
"เอา น่าเดี๋ยวพี่โต้งสอน"
แกลูบศีรษะผมแล้วเริ่มบทรักอีกครา แกบดจูบผมดูดด่ำกลิ่นอุ่นๆจากริมฝีปากแกมันช่างเย้ายวนใจผมเหลือเกิน ผมค่อยๆจูบตอบแกเหมือนอย่างที่แกกระทำกับผม แกดึงรั้งผมเข้าไปกอดลูกมือไปตามหลังผมโอบมือรั้งคอแกไว้ยืนด้วยปลายเท้าเพื่อส่งจูบให้ถึงแก พี่โต้งค่อยๆ แยงลิ้นเข้ามาใหม่คราวนี้ผมเผยอออกให้แกได้เข้ามาสัมผัสผมครางออกมาเป็นทอดๆ เรียกชื่อแก
"พี่โต้ง อาว์...."
"พี่โต้งครับ...โอว์"
ผมขยับตัวเบียดกายให้แนบชิดแกสองมือแกลากต่ำลงมาสอดเข้าไปในกางเกงในผมขยำก้นผมบีบแน่น แล่วค่อยๆ เลื่อนมือมาด้านหน้าเกาะกุมควยและรวงไข่ผมบีบคลำสร้างความเสียว โอว์...ช่างสุขอะไรเช่นนี้ ดีมากเลยครับพี่โต้งแกตวัดลิ้นกลับไปแล้วผมก็แยงลิ้นเข้าไปในโพลงปากพี่โต้งบ้างแกดูดด่ำลิ้นผมไว้อย่างสมอารมณ์ก่อนที่มือแกจะกระตุกฉีดกางเกงในผมขาดออกแล้วโยนมันทิ้งไปแกดันผมไปทางด้านเตียงแล้วพลักผมล้มนอนบนเตียง แกโน้มตัวลงมานอนทับกายผมประกบปากจูบดื่มด่ำแลกลิ้นสอนเชิงสวาทให้ผม
"อาว์...โอว์...สุดยอดเหลือเกินพี่โต้งครับ..."
แกดันขาผมให้กางออกแล้วประกบควยและรวงไข่แนบชิดกันแล้วแกก็ค่อยๆ เลื่อนตัวขึ้นๆ ลงๆ บนลำตัวผม ท่อนควยที่เบียดเสียดสีกันสร้างอารมณ์เสียวให้ผมต้องร้องครางออกมาหนังหุ้มควยผมเริ่มร่นลงจนสุดปล่อยหัวให้บานเบ่งปล่อยน้ำใสๆรื่นออกมาผสมกับน้ำของพี่โต้ง
"ซีสสสส"
ผมครางออกมากเมื่อแกเร่งจังหวะการเบียดสีของควยปลายหัวควยที่แบนติดกันอีกด้านราบติดกับหน้าท้องมันเสียดสีกันเกิดความเสียวสะท้านไปทั้งกาย อารมณ์เร่าร้อนมันก่อตัวขึ้นสุมใจ
"โอว์...โอว์...พี่โต้ง"
"ชอบ มั้ยครับ มาพี่โต้งจะพาเสียวกว่านี้"
แกประกบปากลงจูบผมแล้วเลื่อนลงไปซุกชอนที่ลำคอก่อนจะลากลิ้นระดมจูบไปหยุดที่หัวนมผมความรู้สึกแรกที่แกประกบปากลงดูดด่ำที่หัวนมนั้นมันเสียววาบสะท้อนไปจนถึงใจ ผมครางซีสปากออกมาแกยิ่งชอบใจระดมดูด จูบทั้งขบกัดหัวนมผมทั้งสองด้านผมกดหัวแกลงแน่นเมื่อเวลาแกขบกัดเบาๆ ครางอาว์ๆ ออกมาผมชอบเวลาที่หัวนมโดนขบกันมันสะท้านอารมณ์ให้เสียวสุดขีดเหมือนพี่แกจะรู้ก็ยิ่งขบกัดบ่อยๆก่อนที่แกจะเลื่อนตัวต่ำลงไปใช้มือรูดควยผมก่อนที่ครอบปากคงไปดูดรูดขึ้นๆ ลงๆผมดิ้นเร่าๆ เมื่อปากแกดูดรูดควยผม อาว์ โอว์...เสียวเหลือเกิน พี่โต้งครับเต้เสียวเหลือเกิน โอว์...ดีเหลือเกิน ผมกดหัวแกลงเพื่อให้แกดูดให้สุดโคนควย
"ซีสสสสสสสส"
ผมครางเสียงดังเมื่อแกตวัดสิ้นเขี่ยที่เส้นสองสลึงผม โอว์...แทบขาดใจ เสียว เสียวเหลือเกินพี่โต้งทั้งดูดทั้งรูดตวัดลิ้นเลียไปทั่วหัวควยลำควยแล้วลากลิ้นไปตวัดเล่นที่พวงไข่ผมก่อนที่จะดูดมันเข้าไปในปากแนบแน่น
"อาว์...ซีสสสส"
ผมดิ้นเร่าๆ ครางสะท้านจะขาดใจให้ได้
"พี่โต้ง...ซีสสสส...เต้...เสียว"
ยิ่งพูดแกยิ่งรุกหนักขึ้น แกรูดหนังหุ้มควยผมลงจนหัวควยผมตึงรั้งไว้อย่างนั้นแล้วใช้ปากครอบลงดูดขึ้นๆ ลงๆ รัวเร็ว ลิ้นตวัดเวียนรอบหัวควยผ่านเส้นสองสลึงทำผมคลั่งไปหมด
"ซีสสสสสสสสสสสสส...อาาาาว์"
ผมครางเสียงดัง แอ่นกายขึ้นดิ้นพล่านๆด้วยความเสียวที่แทบจะขาดใจ พี่โต้งดูดรูดควยเก่งเหลือเกินผมครางไม่มีหยุดเลยจนในที่สุดผมทนฤทธิ์สวาทแกไม่ไหวปล่อยน้ำรักพ้นเข้าไปในปากแกทะลักแกดูดด่ำกลืนกินไปจนหมด ผมครางฮือออกมาทอดยาวผ่อนผมหายใจแรงๆ เสียวเหลือเกินไม่เคยเสียวแบบนี้มาก่อนเลย
"ชอบมั้ยครับ"
แกถามเมื่อเลื่อนตัวขึ้นมาทาบทับกายผม มองจ้องหน้าผมที่หอบหายใจแรงๆ แล้วยิ้ม
"สุดๆ เลยครับไม่เคยเสียวอย่างนี้มาก่อน"
"งั้น เต้ดูดควยให้พี่โต้งมั้งนะครับ"
แกรั้งตัวขึ้นยืนเข้ากางขาระหว่างตัวผม แล้วรูดควยตัวเองช้าๆรอให้ผมไปดูดควยแกผมค่อยๆ รั้งตัวขึ้นนั่งตรงกลางระหว่างขาแก แล้วค่อยๆประกบปากลงไปครอบดูดควยอันใหญ่เขื่องของแก ผมค่อยๆ ดูดเข้าๆ ออกๆ ช้าๆก่อนจะเร่งจังหวะรัวขึ้นๆ
"โอ้ย"
พี่โต้งร้อง ใช้มือจับศีรษะผมไว้
"อย่าให้โดนฟันสิครับ"
แล้วแกก็ปล่อยมือออกไปค้ำเอวตัวเองปล่อยให้ผมหัดรูดดูดควยให้ชำชาญการเมื่อผมเริ่มชินผมก็เร่งจังหวะดูดเร็วขึ้นและดูดแรงขึ้น ความใหญ่ของควยแกมันคับปากผมไปหมดพี่แกครางเสียวเสียงดังไม่ขาดระยะ แกจับศีรษะผมกดลงเพื่อให้ดูดให้มิดโคนควยแต่ด้วยความยาวของควยพี่แกมันทำให้ผมกระอักกระอ่อนเมื่อหัวควย แต่ล้วงเข้าไปลึกผมพยายามฝืนดูดต่อไปโดยเอามือมาช่วยรั้งไว้ เสียงครางพี่โต้งช่างมีเสน่ห์ยิ่งนักมันทำให้ควยผมจากที่แข็งอยู่แล้วกลับยิ่งแข็งขึ้นจนปวดจนผมต้องใช้มือรูดควยตัวเองตามไปพี่โต้งผลักผมนอนลงเอาหมอนมารองศีรษะผมสองใบก่อนที่จะกระแทกควยเข้าปากผมรัวเร็วถี่ๆ พี่โต้งดันเข้าไปจนสุดลำควยพร้องปล่อยเสียงครางซีสๆ ออกมาไม่ขาดระยะ
สักพักแกก็ถอนควยออกจากปากผมใช้มือรูดควยตัวเองตรงหน้าผมก่อนที่ควยจะกระตุกพ่นน้ำรักออกรดทั่วใบหน้าผมไปหมด น้ำควยพี่แกเยอะมากเหลือเกิน แกห่อปากร้องซีสๆอาว์ๆ แล้วเอาควยมาแต่เลื่อนเล่นที่ริมฝีปากผม ก่อนที่แกจะก้มลงมาประกบดูดปากผมโลมเลียลิ้นไปทั่วไปหน้าชำระน้ำควยของแกออกแล้วนำมันมาป้อนเข้าไปในปาก ผมกลืนน้ำควยที่ผสมด้วยน้ำลายแกอย่างไม่รักเกียจ
"เดี๋ยวพี่โต้งจะพาเสียวกว่านี้อีกนะ"
แกพูดเสียงหอบๆ
"กว่านี้..."
ผมทวนผม
"ครับ พี่โต้งจะพาเต้เสียวทั้งคืนเลยแต่ตอนนี้ขอนอนกอดคนน่ารักสักแปบนึง"
ผมพี่แกก็ล้มตัวลงนอนข้างๆผมรั้งตัวเข้าไปในอ้อมกอดแก อา...ช่างอุ่นอะไรเล่นชี้ความรู้สึกอบอุ่นมันแผ่ซ่านเข้าไปถึงใจผมมีความสุขเหลือเกินนี่ผมรักชอบพี่โต้งเข้าแล้วเหรอเนี่ย หรือด้วยหน้าตาสเป็คผมจึงทำให้ผมเผลอไผลได้ง่ายขนาดนี้หรือจะเป็นเพราะความเมาที่ปลุกอารมณ์ปราถนาให้ติดง่ายขนาดนี้ไม่ว่าจะอะไรก็ตามเถอะ ผมรู้แต่ว่าในใจผมตอนนี้มีพี่โต้งเข้าไปอยู่แล้วรัก...รักเหลือเกิน
"เต้ครับ"
พี่โต้งกระซิบชื่อผมแผ่วเบาที่ข้างหูด้วยเสียงที่กระเส่าเสน่หาแกจับผมผลิกตัวหันหน้าไปหาประสานตากัน แล้วเริ่มบทรักกันอีกครั้งพี่โต้งบรรจงจูบแผ่วเบาก่อนที่จะเน้นหนักบดขยี้ลงมาดูดดื่มชอนลิ้นเข้าไปใน โพรงปากตวัดชอนไชตามไรฟันลิ้นพัวพันฉวัดกัน มือหนึ่งแกจับขาผมหนึ่งข้างขึ้นก่ายไว้ตรงเอวแกแอ่นเอวพยายามเบียดควยเข้ามาประชิดสัมผัสกันไออุ่นทุกอณูในร่างโอบกอดเราสองคนไว้ในห้วงแห่งไฟกามที่ลุกโชนโอว์...ปรารถนาที่ยากจะถอนออกได้ ผมเอื้อมมือบีบคลำพวงไข่พี่โต้งรูดเร้าท่อนควยที่แข็งตัวเปล่งหัวบานใหญ่
"อืม... ดีมากครับเต้อย่างนั้นๆ"
ผมกำควยแกแน่นมือขึ้นแล้วรูดขึ้นลงหนักๆแกครางอาว์...อาว์...เล็ดลอดออกมาจากปากที่ประกบจูบกันนั้นมือแกไล้ลูบมาบีบคลำก้นทวารผมแล้วกดแน่นดันเข้าไปให้ควยผมกระทบควยแก
"พี่ โต้ง...ดูดนมให้เต้หน่อย"
ผมบอกพี่โต้งด้วยหัวใจที่เต้นระส่ำร่างกายมีแต่ความรุ่มร้อนที่ถูดแผดเผาด้วยความใคร่พี่โต้งยิ้มแล้วพลิกตัวขึ้นมาทาบทับตัวผม แล้วซุกไซ้ริมฝีปากบรรเลงจูบไปทั่วลำคอผมพี่แกดูดเน้นหนักคลายจะกัดผม อาว์...ผมครางซีสปากเสียว ไม่เคยเป็นเช่นนี้มาก่อนเลยมือหนึ่งผมลูบไล้บนแผ่นหลังเนียนพี่แก อีกมือสอดส่ายซุกซนบนศีรษะแกค่อยๆเลื่อนปากลงไปบนอกผมแล้วระดมเม้มจูบหนักๆ ไปทั่วก่อนจะลงลิ้นตวัดขบกัดดูดด่ำที่หัวนมทั้งสองถัน
"ซีสสส...โอว์"
ผมครางพลางแอ่นตัวขึ้นเมื่อพี่โต้งเม้มขบที่หัวนมชั่วนานที่แกซุกซนอยู่ที่หัวนมผมก่อนจะเลื่อนต่ำลงไปดูดด่ำกับท่อนควยและรวง ไข่ผมแกรูดปากตวัดลิ้นที่ปลายหัวควยผมพัลวัน โอว์...เสียวเสียวเหลือเกิน พี่โต้ง.....ผมกระดกก้นขึ้นลงกระแทกควยเข้าไปแกเหมือนอย่างที่แกเคยทำเวลาที่ควยผมล้วงลึงเข้าไปในปากแกแล้วปลายหัวสัมผัสกับอะไรบางอย่างมันยิ่ง เสียวสะท้านแทบจะขาดใจเสียให้ได้ไม่นานนักน้ำควยผมก็แตกปรี่ออกมาในปากแกแต่คราวนี้พี่โต้งไม่ดูดกินน้ำควยผมกลับปล่อยมันให้อาบไหลรินลงไปตามร่องรูตูดแกจับขาผมยกกางขึ้นให้ก้นผมลอยในอากาศเล็กน้อยพี่โต้งค่อยๆ ตวัดลิ้นเลียที่โคนควยไต่ลงไปดูดเลียพวงไข่ผม ซีสสสส....สุดยอดแห่งปรารถนาแล้วแกก็เลื่อนสัมผัสอย่างช่ำชองลงไปตวัดลิ้นไชลงไปในร่องรูก้นผมสัมผัสแรกที่ไออุ่นจากลิ้นเข้าสัมผัสกับผนังหุ้มตูด ผมสะดุ้งโหยซีสปากเสียง
"พี่โต้ง...ตะ..เต้...เสียว"
แกไม่ตอบรับแต่สนองด้วยการแยงนิ้วเข้าไปในรูทวารผมวับแรกที่เข้าไปผมรู้สึกเจ็บอึดอัด ต้องขมิบตูดรัดนิ้วแก
"พี่โต้ง...เต้...เจ็บ"
"อย่าเกร็งสิครับ เจ็บแปบเดียว อย่าเกร็งนะครับเชื่อพี่โต้ง"
แกปลอบผมให้ผ่อนคลายแล้วค่อยๆดันนิ้วเข้าไปจนสุด เจ็บเหลือเกินความรู้สึกอึดอัดที่ตรงนั้นมันวิ่งเข้าไปบีบหัวใจผมให้ทรมานภาวนาให้พี่โต้งถอนนิ้วออก แต่แกก็ดึงนิ้วออกแล้วก็ดันเข้ามาใหม่ตูดผมตอดนิ้วแกตลอด
"อย่าเกร็งครับเต้"
โอย...ทรมานเหลือเกิน ผมขอร้องให้พี่โต้งเอานิ้วออกแต่ก็ฝืนความอยากของพี่แกไม่ได้แกปลอบปะโลมผมแกใช้ต้นขาของแกดันต้นขาผมเพื่อให้ก้นยกขึ้นแล้วเอื้อมมือมารูดควยให้ผมแต่อีกด้านก็ไม่ลดละพยายามดันนิ้วเข้าๆ ออกนิ้วที่แกสอดเข้าไปมันฝืดแน่นเป็นสัมผัสหยาบๆ ตรงผิวรูก้นผม ผมสูดปากครางซีสๆบอกพี่แกว่าเจ็บๆ เมื่อแกดันเข้าออกแต่สักพักผมรู้สึกว่าตรงรูตูดผมมันมีน้ำมาหล่อลื่นความฝืดแน่นหายไปความเจ็บที่ทรมานเมื่อกี้ลดน้อยลง คงเหลือไว้แต่ความเสียวซ่านที่แผ่สะท้านมาถึงหัวใจผม
"อาว์...ซีสสสส"
ผมครางไม่ขาดระยะเมื่อพี่ต้องดันเข้าเร็วขึ้นๆตรงส่วนต้นขาลงไปผมรู้สึกว่ามันจะหมดแรงเสียให้ได้แล้วสักพักเมื่อพี่โต้งเห็นว่าผมผ่อนคลายก็ดันนิ้วเข้ามาอีกนิ้ว
"โอว์....ซีสส...พี่โต้งงงง"
ผมเรียกชื่อแกเหมือนแกจะรู้ว่าผมเจ็บอีกแล้วแต่คราวนี้ไม่มีคำปลอบโยนจากแกพี่โต้งค่อยๆ ดันเข้าดันออก ผมได้แต่ร้องครางซีสปากมือปัดป่ายไปบนเตียงขยุ้มผ้าปูที่นอนให้ยุ่ยยับไปหมดสักพักแกถอนนิ้วออกแล้วใช้มือทั้งสองด้านจับขาผมยกขึ้นกางออกเท่าที่ขาผมจะกางออกได้ ผมรู้สึกตึงแน่นต้นขาไปหมด
"เต้...เป็นของพี่โต้งนะครับ"
เสียงแกหนักแน่นผมไม่ตอบได้แต่หลับตาเคลิ้มกับอารมณ์ที่ไม่หยุดนิ่งเป็นของพี่โต้ง...ผมก็เป็นของพี่แล้วหนิ ทำไมต้องขออีกด้วย ผมคิดผมยอมแกทุกอย่างแล้ว เพราะในตอนนี้มีแต่ความปรารถนาแห่งใคร่เท่านั้นที่ผมต้องการแล้วพี่โต้งก็ดันควยเข้ามาในรู้ทวารผมเพียงแค่หัวควยผ่านเข้ามาเท่านั้นผมรู้สึกเจ็บยิ่งกว่าการสอดนิ้วไม่นานมานี้เสียอีก
"พี่โต้ง...เจ็บ...เต้เจ็บ"
ผมบิดตัวพยายามดิ้นให้หัวควยหลุดออกจากตูดผมแต่ก็ไร้ผม พี่โต้งจับขาผมไว้แน่น
"เจ็บแป็บเดียวครับ พี่โต้งสัญญาจะไม่ให้เจ็บมาก ผ่อนคลายนะครับ"
ผมนิ่งเงียบไม่พูด แต่ตอนนี้ผมรู้สึกได้เลยว่าจะเป็นจะตาย พี่โต้งค่อยๆดันควยเข้ามาช้าๆ จนในที่สุดก็มิดลำควยตูดผมขมิบตอดตลอดเวลามันรู้สึกจุดอัดอัดบีบแน่นตรงส่วนนั้นคล้ายจะหายใจไม่ ออกแล้วเจ็บเหลือเกิน โอ...ทรมานเหลือเกิน
"เจ็บ...พี่โต้ง...เจ็บมากเลย"
ผมพูดปากสั่นเหมือนจะไม่มีแรงพูดแล้ว โอย...มันรู้สึกแสบๆ ที่ร่องรูตูดในใจผมคิดว่ามันคงฉีกขาดแน่เลยคงแน่ละควยแกใหญ่ยาวขนาดนั้นและคงด้วยครั้งแรกมันจึงเป็นเช่นนี้ตูดผมยังขมิบตอดไม่หยุด ผมใช้มือดันหน้าท้องแกไว้เหมือนจะบอกให้ถอนควยออกไป แกคงรู้ว่าผมเจ็บจึงแช่ควยนิ่งไว้แล้วใช้มือมารูดควยผมให้ผ่อนคลายผมเริ่มอ่อนตัวลงไม่แข็งขืนอีก แกจึงค่อยๆ ดันควยออกช้าๆแล้วดันเข้ามาอีกทุกครั้งที่แกดันเข้ามา ผมป้องปากร้องครางซีสๆ คล้ายจะเป็นจะตายมันรู้สึกแสบๆ ที่ก้น ไม่นานนักเมื่อตูดผมเริ่มปรับตัว ความฝืดแน่นหายไปด้วยน้ำที่ไหลออกมาหล่อลื่นเหมือนรู้งานพี่โต้งเริ่มโยกตัวเร็วขึ้นแรงขึ้น ดันควยเข้ามาถี่ๆมิดโคนผมครางไม่หยุดและดูเหมือนเสียงจะดังขึ้นๆก็กลับยิ่งทำให้พี่แกโหมสัดกระหน่ำบทกามลงมาอย่างหนักหน่วงพี่โต้งหลับตาซูดปากครางซีสซาส ผมยิ่งมองยิ่งเร้าอารมณ์เหลือเกิน อาว์....ซีสส....
"เสียวจัง...เต้...เสียว..พี่โต้ง"
ผมทั้งครางทั้งพูดบอกเสียว เมื่อความเจ็บมันหายไปอย่างน่าแปลกใจ
"พี่โต้ง..กะ..ก็เสียววว"
แกตอบผมแต่ก็ยังกระเด้าควยเข้าตูดผมไม่หยุดยั้ง
"ตูดเต้ฟิตมาก...ตอดดีด้วย...อาว์...ซีสส"
"อาว์...ซีสสส"
ผมครางรับแก สุดยอดแห่งปรารถนาความเสียวซ่านปะทุตัวลุกโชนแผดเผาเราสองคนให้หลงไหลไปกับสวาทกาม
"ดะ..ดูด นม..เต้..หน่อย"
ผมบอกปรารถนาที่ใคร่อยากพี่โต้งโน้มตัวลงมาประกบปากจูบดูดดื่มที่หัวนมผมพลางตวัดลิ้นลากวนเลียรอบๆบั้นท้ายยังส่งแรงกระเด้าควยไม่หยุดหยั้ง เสียงแกครางงึมๆ ออกจากปากที่บดขยี้บนถันนมผมมือผมสอดซุกไปบนศีรษะแกพลางกดลงแน่นแนบชิดหัวนม
"อาว์...ซีสส..พี่โต้ง...พี่โต้ง....โอว์...ซีสสสส"
ผมครางกระเส่าขานชื่อแกตลอดเวลาสุดยอดเหลือเกิน ไม่เคยเสียวอย่างนี้มาก่อนรัก รักเหลือเกิน ผมรักพี่โต้งรักบทสวาทจนยากจะถอนขึ้นแล้ว สักพักแกหยุดกระเด้าควยแล้วค่อยๆ อุ้มผมขึ้นช้าๆเพื่อไม่ให้ควยหลุดจากตูดผม ก่อนที่แกจะพลิกตัวนอนลงให้ผมนั่งทับควยแล้วแกจับขาผมที่นั่งยองๆ ให้กางออก
"ขย่มควยให้พี่โต้งหน่อย"
ผมจึงเริ่มยกก้นขึ้นแล้วปล่อยลงมาจนควยเข้าไปมิดลำ เสียงแกครางซีสปาก
"อย่างนั้นแหละ ๆ ขย่มให้มิดเร็วๆเลยครับ"
นั่นเป็นความต้องการของแกผมก็เริ่มตามความปรารถนานั้นยิ่งผมขย่มลงจนสุดผมก็ยิ่งรู้สึกมากไม่ต่างจาก แกเลยควยที่ยาวของแกมันดันตัวเข้าไปลึกแทบจะติดผนังท้องตามที่ผมรู้สึกผมทั้งขย่มรัวเร็วถี่ๆ ร้องครางซีสซาสเสียงดังประสานกันกับเสียงครางพี่โต้ง
"อาว์...เต้...สุดยอด..ขย่มเก่งมาก...ซีสสส...อาว์...แบบนั้นละ"
แกซีสปากครางตลอดเวลา พลางกระเด้าควยขึ้นลงรับประสานกับการขย่มของผม
"โอว์....ซีส...สุดออด พี่โต้ง ...พี่โต้ง...เสียว...เสียว... ยิ่งเสียว"
ผมก็ยิ่งครางครวญ ซีสปากร้องโอว์...อาว์...ไม่หยุด มันเยี่ยมเหลือเกินสุดยอดปรารถนา....พี่โต้งยึดตัวผมไว้ให้หยุดขย่มแล้วถอนควยออกจับผมพลิกคว่ำนอนยกก้นขึ้นแล้วแกก็สอดควยเข้ามาใหม่
"อาว์...ซีสสสสสสส"
ผมครางทอดยาวเมื่อพี่โต้งดันควยเข้ามาพรืดเดียวมิดด้ามมันฝืดเล็กน้อยก่อให้เกิดความเจ็บนิดๆ แต่ผมรู้แล้วว่าต่อไปก็คงจะมีแต่ความเสียวจึงทนต่อความเจ็บนั้นได้แกค่อยๆ เร่งเครื่องยนต์ขึ้นกระเด้าสร้างจังหวะช้าๆ แล้วเร่งถี่ขึ้นๆ เสียงปับๆของแรงกระทบหน้าท้องกันก้นเสียงดังประสานกับเสียงครางของเราสองคนที่ซีสซ้าด ระคนกันมือแกจับก้นผมไว้มั่นส่งแรงกระเด้าควยเข้ามาถี่เร็วไม่ยั้ง
"ตอด... ดีจัง"
พี่เต้ครางผมแอ่นหน้าสูดปากในอากาศครางซีสๆ มือหนึ่งยันตัวเองไว้อีกมือหนึ่งเอื้อมไปสาวรูดควยตัวเองเพิ่มความเสียวกระสันให้ทวี
"อาว์...อาว์...ซีสสสสส พี่โต้ง....เต้...เสียวเหลือเกิน..."
"พี่โต้ง ...เต้...อาว์....เสียว...."
ผมครางเสียงดังขึ้นๆเมื่อแกกระเด้าเข้ามาแรงๆ หนักหน่วงแบบไม่ยั้งก่อนที่แกจะกระตุกควยฉีดน้ำควยเข้าไปในตูดผมและไหลเยิ้มออกมาแกฟุบตัวลงนอนราบทับบนหลังผมปล่อยควยให้แช่อิ่มเอมอยู่ในตูดผมที่ขมิบตอดไม่หยุด
"เสียวมั้ยครับ...พี่โต้งเสียวมากเลย"
เสียงแกหอบกระเส่าหายใจรดต้นคอผมแรงๆ
"เสียวครับ เต้ไม่เคยเสียวอย่างนี้มาก่อนเลย"
สักพักแกก็ถอนควยออกลงนอนข้างๆ ผม แล้วรั้งตัวผมเข้าไปในอ้อมกอดแก
"เต้เป็นของพี่โต้งแล้วนะ"
แกพูดแล้วจูบที่ต้นคอผม
"ครับ เต้เป็นของพี่"
"เป็นเมียพี่แล้วต้องเชื่อฟังพี่โต้งนะครับ"
"ครับ"
ผมตอบแค่นั้นแล้วซุกตัวให้แนบชิดในอ้อมกอดพี่โต้งแล้วหลับไหลไปอย่างมีความสุข
**********************************************************
*******มีต่อนะครับ******
| 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2021-6-1 14:29:48
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2021-6-1 19:33:24
โพสต์ 2021-6-1 19:42:13
โพสต์ 2021-6-3 19:59:39