จำปา...ป่าอ้อย ตอนที่ 1

Maximam

ต้นกล้า หนุ่มน้อยวัย 18 ปี เขาเรียนจบแค่ ม.3 และออกมาช่วยพ่อแม่ทำงานที่ไร้อ้อย
เนื่องด้วยครอบครัวมีฐานะยากจน ถึงแม้สมองจะดีแต่เงินไม่มีโอกาสที่จะได้เรียนต่อจึง
เป็นเพียงความฝันเท่านั้น
"กล้า กล้าเอ๊ย"
"ครับพ่อ"
"เอ่อวันนี้ไม่ต้องออกไปช่วยพ่อกับแม่นะ อยู่บ้านนี่เเหละ"
"เอ้าไม่ให้กล้าไปรายได้เราวันนี้ก็ขาดไปคนนึงหนะสิครับพ่อ"
"พ่อกับแม่สงสารเอ็งหว่ะ ขอโทษนะลูกที่พ่อกับแม่มันจน"
"พ่อครับแม่ครับ กล้าไม่เคยคิดโทษพ่อแม่เลยนะ ถึงจะจนแต่เราก็มีความสุขนี่ครับ
ไปทำงานกันดีกว่ากล้าทำข้าวเหนียวหมูทอดเตรียมไว้เเล้ว วันละ 450 เรา 3 คนวันนี้ก็
1,350 อย่าง้อยก็รอดตาย"
"ป่ะนั้นก็ไปลูก" พ่อ แม่ และต้นกล้าก็พากันออกไปทำงาน ต้นกล้าช่วยตัดอ้อย มัดอ้อย
และยกอ้อยอย่างชำนาญ หนุ่มผิวขาวที่ต้องคลุกฝุ่น คลุกเหงื่อไคล ท่ามกลางแสงแดด
และคมใบอ้อย ผิวแขนมีรอยแผลและมักเป็นโรคแพ้เหงื่อยอยู่บ่อย แต่ต้นกล้าก็มานะและ
โคตรอดทนในการต่อสู้

จนกระทั้งวันนึง มีกองถ่ายMVมาขอใช้สถานที่ไร่อ้อยแห่งนี้ถ่ายทำMVเพลง ทีมโลเคชั่น
จึงเดินทางมาขอเจ้าของไร่ถ่ายทำ และเขาก็เดินทางมาถึงกระท่อมลังน้อยของต้นกล้า
"อือ กระท่อมหลังนี้เหมาะกับเนื้อเพลงและบทของนางเอกที่เป็นสาวไร่อ้อยดีนะ"
"แหม่อีช้าง ตาดีนะมึง บ้านผู้ชาย"
"นี่อีโอปอ บอกกี่ครั้งให้เรียกเเชมเปญ"
"พ่อมึงตั้งชื่อมึงว่างช้างนะ"
"อะอีนี่เดี๋ยวเอางวงฟาดปาก แล้วมึงรูได้ไงว่านี่บ้านผู้ชาย"
"ก็ไม่เห็นเหรอนั่นมีผ้าขาวม้าตากอยู่"
"เออ ๆ แล้วนี่เจ้าของบ้านไม่อยู่เหรอ"
"ลองเรียกสิ"
"ฮัลโหล มีคนอยู่ไหมค่ะ ฮัลโหล....." ช้างกับโอปอและทีมงานร้องเรียก ต้นกล้ากับพ่อและ
แม่ก็กลับมาถึงบ้านพอดี ต้นกล้าจึงถามขึ้นว่า ........
"มีอะไรกันหรือครับ มาทำอะไรกันที่กระท่อมผม"
"เออ...คือพวกพี่เป็นทีมโลเคชั่นหาพื้นที่่ถ่ายทำMV สนใจอยากได้กระท่อมหลังเป็นที่
ถ่ายทำน้องพอจะให้ใช้ได้กระท่อมได้ไหมค่ะ" ช้างเอ่ยขึ้นถาม ต้นกล้าเลยตอบกลับด้วย
เสียงนุ่มๆตามแบบเขา .....
"ถ้าไม่รังเกลียดก็ตามสบายครับ แล้วพี่ๆได้ขอเสี่ยใหญ่เจ้าของไร่เเล้วใช่ไหมครับ"
"ใช่จ้า พี่แจ้งกับทางลุงใหญ่แล้ว"
"นั่นก็ตามสบายนะครับ เดี๋ยวผมเอาน้ำมาให้ อาจไม่เย็นเท่าไหร่นะครับ"
"ขอบคุณค่ะ นี่เปิดหมวกให้เห็นหน้าหน่อยสิ พ่อหนุ่ม"
"อีปอ เก็บหน่อค่ะอีนี่" ต้นกล้าเข้าไปในบ้าานแม่กับพ่อก็เตรียมทำกับข้าวเย็น ต้นกล้า
ก็เอาน้ำใส่ขันออกมาให้ทีมงาน เมื่อทีมงานเห็นก็ถึงกับตะลึงในความหล่อแบบโคตรหล่อ
ผิวขาวหน้าคมเข้ม แถมวัยกำลังน่ากินซะด้วย ช้างกับโอปอถึงกับ ....
"อ๊ายยยย ช้างเผือกในป่าอ้อย"
"พี่พี่เป็นอะไรครับ นี่น้ำนะครับ"
"อยากกินน้ำ"
"อีช้างให้สตรีกินก่อนอีนี่"
"หล่อแบบนี้สนใจทำงานวงการไหมครับ"
"คุณเท็น" เท็น โปรดิวเซอร์หนุ่มหล่อที่จอมกระล่อนและโคตรเจ้าชู้เดินเข้ามาที่ช้างกับ
โอปอ ตอนเเรกดูจะหยิ่งๆ แต่พอได้เห็นหน้าของกล้าความหืนก็พาให้ขาของเท็นเดินมา
ที่กระท่อมจน ๆ หลังนี้....
"น้องค่ะ นี่คุณเท็น ผู้กำกับและโปรดิวเซอร์ค่ะ ว่าแต่น้องชื่ออะไรค่ะ"
"เออ....ผมขอตัวไปช่วยพ่อกับแม่ในครัวก่อนนะครับ เชิญทุกคนดูสถานที่ตามสบายนะครับ"
"เดี๋ยวสิครับ" เท็นดึงแขนต้นกล้าเอาไว้พร้อมยิ้มให้เชิงเจ้าชู้ และพูดต่อไปว่า "ทำแบบนี้รู้ไหม
ว่าเสียมารยาทเจ้าของบ้าน แล้วนี้แขนเป็นไรครับ"
"ผมแพ้เหงื่อครับ ปล่อยผมเถอะครับผมยังไม่ได้อาบน้ำ"
"แล้วไม่รักษา"
"ปล่อยผมเถอะครับ"
"แล้วแผลรอยๆนี้หละ"
"โดนใบอ้อยบาดครับ"
"หนุ่มไร่อ้อย โดนใบอ้อยบาดมาเดี๋ยวช่วยทำแผลให้ เฮ้ยก้อง เอา.."
"ไม่ดีกว่ามั้งครับคุณเท็น คนงานในไร่อยู่ในความดูแลของผม ผมจัดการเอง" เสียงชายหนุ่ม
มาดเข้ม ดีกรีรองนายกเทศมนตรีหนุ่มรูปหล่อและที่สำคัญเป็นลูกชายคนเล็กของเสี่ยใหญ่
เจ้าของไร้อ้อยนี้ด้วย
"คุณเป็นใคร" เท็นพูดขึ้น
"ผมอั๋น ลูกชายเจ้าของไร่อ้อยแห่งนี้ พวกคุณมาแค่หาโลเคชั่นไม่ใช่หรือ"
"ครับ หาโลเคชั่น พร้อมหาดาราหน้าใหม่ไปร่วมงานถ้าน้องคนนี้สนใจพี่ยินดีปั้นนะครับ"
"ลูกเขามีพ่อมีแม่ ถามพ่อแม่เขาหรือยัง"
"โถ่ความคิด นี่ยุคไหนแล้วเด็กควรคิดได้ด้วยตัวเองจริงไหมครับ สุดหล่อ"
"จริงครับ" อั๋นรู้สึกไม่พอใจที่ต้นกล้าตอบแบบนั้น เท็นเลยพูดเย้ยกลับไปว่า
"ตกลงน้องไปเป็นดาราให้พี่นะครับ"
"ไม่ดีกว่าครับ ผมชอบชีวิตแบบนี้ไม่ขอบแสงสี ความคิดผมคงไม่ผิดนะครับ"
"5 5 5 หน้าแตก" อั๋นหัวเราะกลับอย่างสะใจ เท็นเลยบอกให้ลูกน้องกลับกรุงเทพ
"ไปกลับ อีก 10 วัน ค่อยมาถ่ายทำ"

หลังจากพวกนั้นกลับไป อั๋นก็.....
"เป็นอะไรเปล่า"
"เปล่าครับท่านรอง ผมขอ...."
"บอกแล้วไงให้เรียกพี่" อั๋นดึงต้นกล้าเข้ามาในอ้อมกอด
"ปล่อยครับตัวผมเหม็น"
"นั้นก็ดี เดี๋ยวพาไปอาบน้ำเอง ลุงกุ้ง ป้าไก่ ผมขอตัวพาลูกชายจอมดื้อของลุงกับป้าไป
ช่วยงานสักครู่นะครับ"
"ตามสบายครับคุณอั๋น"
"เอ้าพ่อ ทำไมไม่ห้าม"
"ไม่มีใครห้ามได้หรอก เขารู้กันทั้งไรและทั้งตำบลละว่าพี่คิดไรกับเรา" อั๋นอุ้มต้นกล้าขึ้นรถ
กระบะพร้อมขับออกไปที่ลำธารท้ายไร่ ทั้งเสี่ยใหญ่ซ้อเล็งรวมทั้งคนอื่นๆก็รู้ดีว่าอั๋นรักและ
ชอบต้นกล้ามานาน แต่ด้วยฐานะที่ต่างและความเจียมเนื้อเจียมตัวของต้นกล้าเลยทำให้
ต้นกล้าปฏิเสธการช่วยเหลือเรื่องเรียนต่อและเรื่องอื่นๆ เพราะต้นกล้าไม่อยากให้พ่อกับแม่
โดนใครนินทาว่าขายลูกกิน ความเป็นเด็กที่ดีขยันทำงานและความซื่อสัตย์ของกล้าเสี่ย
และซ้อจึงรักและเอ็นดูโดยไม่ขัดขวางหากแม้กล้าจะตกลงปลงใจกับอั๋นลูกชายคนเล็กของ
เสี่ยกับซ้อ

ที่ลำธารน้ำใสๆดูน่าลงเล่น อั๋นก็เดินโอบต้นกล้ามาอย่างแน่น
"ปล่อยได้แล้วครับท่านรอง ผมหายใจไม่ออก"
"ไม่ปล่อยเรียกพี่ก่อน"
"ไม่ได้ครับเพื่อความเหมาะสม"
"ถ้าเหมาะสม ต้องเรียกผัวสิ"
"อะไร ผมยังไม่เคยเป็นของท่านรองนะครับ"
"นี่...ถ้าไม่เรียกพี่ จับปล้ำตรงนี้จริงๆนะ"
"เฮ้ยยย อย่านะ ก็ได้ครับเรียกพี่ก็ได้ครับ พี่อั๋น"
"ดีมาก ไม่อยากไปเป็นดาราเหรอ"
"มันเรื่องส่วนตัวครับ กล้าตัดสินเอง"
"เป็นเเค่นางเอกในใจพี่คนเดียวก็พอมั้ง"
"บ้าเหรอ ผมเป็นผู้ชาย พี่อั๋นก็ผู้ชาย"
"ใครบอก เราสองคนเป็นเกย์ต่างหาก พี่มองเราออกนะ ปะแก้ผ้า"
"เฮ้ย จะทำอะไร"
"อาบน้ำไง คิดไรอ่าา555"
"ไอ้พี่บ้า"
"ใส่เเค่เกงในก็พอหรือจะถอดหมดก็ได้เห็นล่าสุดตอนกล้า 5 ชวบ ตอนนี้ 18 ละอยาก
เห็นอีกจัง"
"ทะลึ่งละ"

ทั้งคู่ลงเล่นน้ำในลำธารอย่างมีความสุข อั๋นดึงตัวต้นกล้าเข้ามากอดพร้อมดึงเกงในกล้าออก
กล้าตกใจมาก
"เฮ้ยพี่จะทำไรกล้า"
"หือ ไม่เล็กนะเนี่ย"
"ไอ้บ้าอย่าจับ"
"ทำไมมีอารมย์เหรอ" อั๋นจับดุ้นต้นกล้ารูดขึ้นรูดลงพร้อมทั้งล้างทำความสะอาดคอหยักให้
ต้นกล้า มือนุ่มๆถูไถ่แบบนี้ก็เสียวสิครับ "โอ๊ยยย พี่กล้าเสียว โอ๊ยยยยย" ทั้งคู่พลอดรักกันใน
ลำธารจนเสร็จพร้อมกันทั้งคู่ ความบริสุทธิ์ที่ต้นกล้าเก็บรักษาก็ถูกอั๋นเปิดบริสุทธิ์และจับจอง
เป็นเจ้าของเป็นที่เรียบร้อย ทั้งสองมีความสุขร่วมกันอย่างที่ไม่เคยมี

หลังอาบน้ำเสร็จอั๋นก็พาต้นกล้ามานั่งเล่นดูพระอาทิตย์ตกที่ใต้ต้นจำปาที่ขึ้นในป่าไร้อ้อย
ท้ายไร่ อั๋นนอนหนุนตักต้นกล้าพร้อมพูดคุยความในใจ
"รู้ใช่ไหมว่าเมื่อกี๊พี่หึงตอนที่ไอ้นนั้นมันเเตะเนื้อต้องตัวเรา"
"รู้ครับ แต่กล้าก็ปฏิเสธไปแล้วนี่"
"พี่รักกล้านะ กล้ารักพี่ไหม"
"แต่กล้าจนนะพี่ไม่มีอะไรเสริมบารมีพี่ได้"
"มีสิ ความดีของกล้า ทุกคนรู้ เตี่ยม๊ารู้ ว่ากล้าเป็นคนนิสัยอย่างไร ตกลงรักพี่ไหม"
"รักครับผม"
"รักแล้วห้ามเปลี่ยนใจนะ"
"บอกตัวพี่เองเถอะท่านรองนายกเทศมนตรี"
"นั่นพี่ขอให้สัญญาต่อ... ต่อต้นจำปาต้นนี้ว่าพี่จะรักและมีต้นกล้าเป็นคู่ชีวิตเพียงคนเดียว"
"หากพี่ผิดสัญญาจำปาต้นนี่จะเป็นเครื่องประหารต้นกล้านะครับ"
"ต้นกล้าจะไม่ตายที่ต้นจำปานี้แน่พี่สัญญาว่าจะรักเพียงเราและพร้อมรับผิดชอบตัวต้นกล้า
ทุกนาที ไปขอตอนนี้เลยดีไหม"
"ให้พร้อมก่อนดีกว่า ขอกล้าเก็บเงินให้ได้สักหน่อย"
"พี่มาขอเรานะ ไม่ใช่เราขอพี่รู้ไหมเตี่ย ม๊า เจ๊ เฮีย ทุกคนรักกล้าเหมือลูกเหมือนน้องแท้ๆเลยนะโดยเฉพาะ

พี่อั๋นคนนี้" อั๋มโน้มคอต้นกล้าลงมาจูบปากอีกครั้งก่อนพาต้นกล้ากลับบ้าน และอยู่เป็นเพื่อน
ต้นกล้าที่กระท่อมทั้งคืนพรุ่งนี้วันหยุดของอั๋นด้วยสิ "อย่าาครับ เดี๋ยวพ่อกับแม่ได้ยิน"
"ลุงกับป้าหลับแล้วหละ น๊าาา"
"ไม่เอาเจ็บอยู่ โอ๊ยย อย่าาครับ............"

manuswin

ขอบคุณครับ

kookkoo

ขอบคุณครับ

bigdure

ขอบคุณครับ

lx69l

ขอบคุณครับ

soxgolad

ขอบคุณครับ

lx69l

สนุกดี

jackkrab

ขอบคุณครับ

หอกหัก

ขอบคุณคับ

Kerkiss

ขอบคุณ​ครับ​

jarn20116

Danny9599

ดีครับ

iHNONG

ขอบคุณครับ,

kuminum

ขอบคุณมากครับ

Tunnum39

ขอบคุณครับ

view99

ดีครับ

Guds

สนุกครับ

amepol

ขอบคุณครับ ค้างนิดหน่อย

wiput

ขอบคุณครับ

sutad

ขอบคุณมาก