จำปา...ป่าอ้อย ตอนที่ 3 (ตอนจบ)

Maximam

อั๋นขับรถมาถึงกระท่อมก็ไม่เห็นต้นกล้า เห็นเพียงชุดแต่งงานที่ถอดไว้พร้อมแหวนและโน็ตลาอั๋นมั่นใจแล้วว่า
ต้นกล้าต้องไปที่ต้นจำปาแน่นอน "พี่พี่ พี่อั๋นแย่แล้วพี่"
"มีไรว่ะ"
"ต้นกล้ากำลังจะผูกคอตายที่ต้นจำปาท้ายไร่พี่รีบไปเร็ว"
"รีบไปบอกเตี่ยม๊าให้มาช่วยเดี๋ยวข้าล่วงหน้าไปก่อน"
หลังจากสั่งคนงานในไร่คนนั้นอั๋นก็รีบขับรถไปที่ต้นจำปา เมื่อมาถึง กล้า อย่าาาาาาาาาา อั๋นร้องห้ามสุดเสียง
"จบเสียทีนะครับเรื่องของเรา"
"ไม่..กล้า... ไม่ ไม่ ไม่จบแบบนี้ดิ ความจริงคือ..."
"ไม่กล้าอย่าทำอย่างนั้นลูก" พ่อกับแม่ของต้นกล้าและทุกคนมาถึงต่างก็ช่วยกันห้าม ต้นกล้าจึงพูดขึ้นเป็น 3
คำสุดท้ายว่า "ลา..ก่อนครับ" จากนั้นก็ถีบถังสีล้มลงเชือกก็รัดเข้าที่คอต้นกล้าทันที
"ไม่..........ต้นกล้าลูกแม่....................." อั๋นหยิบมีดพับสั้นออกมาจากรถแล้วปาไปตัดที่เชือกจนเชือกขาด
ทำให้ร่างของต้นกล้าร่วงลงมาที่หลุม อั๋นจึงเข้าไปแก้มัดเชือกที่คอออกเเละรีบพาต้นกล้าส่งโรงพยาบาลทันที

ที่โรงพยาบาล
ต้นกล้าถูกพาเข้าห้องฉุกเฉินทันทีเพื่อเร่งปั๊มหัวใจแต่ดูท่า ต้องลุ้นกันแล้วหละ
"สาแกใจไหมหมิว พอใจยังกับสิ่งที่ทำ"
"หมิว หมิวขอโทษ"
"ขอโทษ ขอโทษเหรอหมิว หมิวรู้อยู่แกใจว่าใครคือพ่อของลูก ทำไมหมิวไม่ทำร้ายเขา หมิวมาทำร้ายผม
ทำไม ทำไมหมิว ทำไม"
"คุณอั๋นค่ะ ใจเย็นก่อนค่ะลูก โวยวายไปก็ไม่มีอะไรดีขึ้น" แม่ของต้นกล้าพูดขึ้น ทันใดนั้นหมอก็ออกมา
จากห้องฉุกเฉิน "ญาติของคุณพงศกรครับ"
"ผมครับ คุณหมอครับ"
"เอ่อ..ท่านรองฯครับ ผมเต็มทีแล้วครับคนไข้สิ้นลมแล้วครับ"
"ไม่ ไม่จริง ไม่จริงใช่ไหมหมอ หมอ หมออย่าโกหกผม หมอ"
"คนไข้สิ้นลมหายใจแล้วครับ หมอขอแสดงความเสียใจด้วยนะครับ"
"น้องกล้าค่ะ พี่ขอโทษเรื่องทั้งหมดเป็นการกุขึ้นมาของพี่เอง หากวิญญาณน้องรับทราบกลับเข้าร่างเถอะ
นะค่ะ อั๋นรักน้องมากจริงๆนะค่ะ"
"พร่ำเพ้ออะไรหมิว สาแกใจแล้วดิที่ทำให้ผัวรักสมหวัง ขอปาฏิหาริย์ ถ้ามันมีก็ให้กล้าฟื้นดิว่ะ" ทันใดนั้น
พยาบาลก็วิ่งออกมาจากห้องฉุกเฉิน "คุณหมอค่ะ สัญญาณชีพของคุณพงศกรกลับมาแล้วค่ะ"
"หมอขอตัวก่อนนะครับ" ทุกคนลุ้นใจจดใจจ่อจนในที่สุดปาฏิหาริย์ของทั้งคู่ก็มีจริงเมื่อหมอออกมาบอกว่า
ต้นกล้าพ้นขีดอันตรายแล้ว อั๋นดีใจแบบสุดๆ ที่ต้นกล้าฟื้นขึ้นมา

เวลาผ่านไปต้นกล้าจากเด็กหนุ่มไร่อ้อยธรรมดาก็กลายเป็นคุณชายคู่บารมีของท่านรองนายกเทศมนตรี
อย่างน่าอิจฉา ทั้งคู่ใข้ชีวิตร่วมกันอย่างมีความสุขและเข้าใจมีเหตุผลต่อกันมากขึ้น
"ไปไหนมาครับ"
"ไปช่วยคนงานตัดอ้อยมาครับ"
"เป็นเถ่าแก่เนี๊ยแล้วทำไมต้องลงไปทำ"
"ลูกน้องลาป่วยเจ้านายก็ต้องลงไปช่วยสิครับ ไม่งั้นจะส่งอ้อยให้โรงงานน้ำตาลได้ทันอย่างไร"
"แล้วรู้ไหมว่าผัวกลับมาเหนื่อยๆ ไมม่มีน้ำกินต้องโดนอะไร"
"โดนบ่นมั้งครับ 555"
"มะเหงกสิ โดนตีก้นมานี่ซะดีดี"
"เสียใจ 55" อั๋นไล่กวดกับต้นกล้าเป็นเด็กเลย งานนี้คงไม่ต้องบอกนะครับว่าใครจะโดนจับตัวได้ ต้นกล้าถูก
ล็อคตัวในอ้อมกอดของอั๋นอย่างดิ้นไม่หลุด
"ปล่อยนะครับ ไหนบอกว่าเหนื่อย"
"เห็นหน้าเมียก็หายเหนื่อยแล้ว"
"บ้าไม่เอาอาบน้ำก่อน"
"555 นั้นอาบด้วยกันมาพี่ถอดให้" อั๋นจับกล้าถอดเสื้อผ้าออกพร้อมกับถอดเสื้อผ้าของตนเองแล้วพาเข้า
ในห้องน้ำ "บอกเเล้วไงว่าอย่าออกไปทำงานในไร่ เห็นไหมกลับมาเเพ้เหงื่ออีกแล้วเนี่ย"
"ก็ลูกน้องป่วยให้ทำไงหละครับ"
"ดื้อมากกว่า เราอะ"
"ดื้ออะไร เมื่อก่อนก็เคยเป็นแบบนี้มาแล้ว"
"ดื้อแบบนี้ต้องทำโทษซะแล้ว" เพี๊ยยย........ "โอ๊ยยยเจ็บครับ โอ๊ยยย โอ๊ยยยย" อั๋นจับกล้าโก่งโค้งแล้วจับ
ตีก้น 2 3 ทีจากนั้นก็..........(จินตนาการตามอารมย์เลยครับ).............

หลายปีผ่านไป อั๋นก็ลงสมัครชิงนายกเทศมนตรี และชนะการเลือกตั้งในครั้งนี้ฐานะของกล้าก็ดีขึ้นตามลำดับ
ถึงแม้ชีวิตจะสุขสบายแต่ต้นกล้าก็ไม่เคยลืมตัว ว่าตนมาจากที่ใด การยกมือไหว้ผู้คน การอ่อนน้อมถ่อมตน
ของกล้าายิ่งเสริมบารมีให้อั๋นนั่งตำแหน่งนายกได้นานถึง 5 สมัยก่อนทั้งคู่จะปล่อยวางจากการเมืองท้องถิ่น
และกลับไปใช้ชีวิตแบบสงบสุขทที่ท้ายไร่ใกล้ต้นจำปาสัญญาแห่งรัก อย่างมีความสุข......จบบริบูรณ์....
------------------------------------------------------------------------------------------

นิยายเรื่องนี้ได้แรงบัลดาลใจมาจากบทเพลงลูกทุ่งชื่อเพลง จำปาป่าอ้อย ของคุณแอน มิตรชัย
ที่เนื้อเพลงเขียนจากเรื่องจริงของหญิงสาวที่ชื่อจำปาผู้อาภัพรักจนต้องฆ่าตัวตาย แต่ผู้เขียน
นำมาดัดแปลงเป็นหนุ่มไร่อ้อยที่ใจร้อนไปนิดจนเกือบสิ้นชีวิตเพราะความใจร้อน ผู้เขียนไม่ได้
มีเจตนาหวังผลอะไร ต้องการแค่ผู้อ่านเกิดความเพลิดเพลินผ่อนคลายเท่านั้น

ขอขอบคุณคนแต่งเพลงและศิลปินผู้ถ่ายทอดผลงาน และขอบคุณเจ้าของเรื่องราวอย่างสาว
จำปา ถึงแม้จะจากโลกไปแต่เรื่องราวของเธอก็เป็นส่วนหนึ่งให้คนเเต่งเพลงได้แต่งเพลงเรื่องราว
ของเธอ และเป็นแรงบัลดาลใจให้ผู้เขียนนิยายได้นำมาถ่ายทอดนิยายในแบบของตน
ผู้เขียนขอบคุณครับ.........

soxgolad

ขอบคุณครับ

x-2008

สนุกมากครับ

jarn20116

view99

ดีแล้ว

amepol

ขอบคุณมากครับ

wiput

ขอบคุณครับผม

sutad

ขอบคุณมาก

Taakky

ขอบคุณครับ

ShangHai

ขอบคุณครับ

kridty75

ขอบคุณครับ

rayong555

สนุกมากครับ

Kunlatae

ขอบคุณมากครับ

theera

ขอบคุณครับ

tajarak

ขอบคุณครับ

nakals

ขอบคุณครับ

arasi22

ขอบคุณครับ

dojikung

ขอบคุณครับ

watkrub

ขอบคุณมากครับผม

Guio