ดอเอ๋ยดอเด็ก_34_copy

phongphank99

ความเดิมตอนโน้น....

ธงหันมองประตูห้องน้ำที่ปิดสนิท แต่ขณะที่เขาลังเลอยู่นั้น นายแบบหนุ่มก็ถือวิสาสะ กระชากกระดุมกางเกงยีนของธงออกอย่างง่ายดาย แล้วควักควยขนาดมหึมาออกมาสูดอากาศภายนอกกลางห้องน้ำได้อย่างรวดเร็ว ธงทำท่าจะกระถดตัวหนีหากถูกอีกฝ่ายกอบกุมความอวบใหญ่ไว้ในมือจนหมดทั้งพวง

“ใหญ่มากจริงๆ ด้วย...” นายแบบหนุ่มส่งสายตาเข้าชู้ใส่ตาเด็กหนุ่มรุ่นน้อง และขณะที่ธงทำอะไรไม่ถูกอยู่นั้น นายแบบหนุ่มก็คุกเขาลงกับพื้นแล้วคว้าท่อนควยยักษ์เข้าปากอย่างรวดเร็ว ธงระบายลมหายใจยาว ตามองประตูทางเข้า เกรงจะมีคนเข้ามาใช้ห้องน้ำ

“พอก่อนครับ พอก่อน..” ธงผลักหัวอีกฝ่ายออกจากท่อนลำ แต่ดูเหมือนจะยากเย็นราวกับทั้งปากของอีกฝ่ายและควยของเขาต่างเป็นแม่เหล็กที่ดูดติดแล้วยากจะแยกจากกัน “พอก่อนครับ...” ธงยังคงผลักอีกฝ่าย และพยายามก้าวถอยหลัง แต่ก็ยากเย็นเพราะอีกฝ่ายโอบล็อกสะโพกเข้าไว้จนแน่น หากสุดท้าย ธงก็สามารถดึงท่อนควยมหึมาของตนออกจากปากอีกฝ่ายได้สำเร็จ...

“ผมต้องไปแล้ว” ธงบอกขณะเก็บท่อนลำเข้ากางเกงยีนอย่างยากเย็น ขณะอีกฝ่ายยืนมองยิ้มๆ เมื่อธงแต่งตัวเรียบร้อยแล้ว เขาก็ยื่นนามบัตรให้  

“ว่างๆ โทรหาผมนะครับ เผื่อว่าเราจะได้มาสนุกกัน...คุณมีนามบัตรมั้ย?”

ธงส่ายหน้า เมื่ออีกฝ่ายทำหน้าไม่เชื่อถือ เขาก็สำทับอีกรอบ “ผมไม่มีจริงๆ ครับ ผมอยู่หอ ต้องใช้โทรศํพท์รวม”

“สะดวกให้เบอร์ผมมั้ย..”

ธงลังเลอยู่อึดใจ ก็พยักหน้ารับ แล้วบอกเบอร์โทรที่หอให้อีกฝ่าย ทั้งที่ไม่มีปากกาจด หากนายแบบหนุ่มก็ยังบอกอย่างหนักแน่นว่า “อาทิตย์หน้าผมจะไปทำงาน ต่างจังหวัด กลับมาแล้วจะรีบโทรไป ถ้าคุณสะดวก โทรหาผมได้ตลอดเวลานะครับ...”  

นายแบบหนุ่มผละออกไปก่อน ขณะที่ธงต้องรอให้ท่อนลำสงบ คงไม่ดีแน่หากจะปล่อยให้ท่อนลำแข็งเป้กเบียดก้นใครๆ จนกลับถึงโต๊ะ...

(ข้างบนอ่ะ ความเดิม...ในผับ)

*/**/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*/*



ธงวิ่งลงมาจากห้องเมื่อเจ้าของหอเข้ามาเรียกให้รับโทรศํพท์ ผู้ที่เขาคิดถึงก็คือพ่อ หากไม่ใช่พ่อก็ต้องเป็นทัชไม่ก็อาเทิด ทว่าทันทีที่เขายกหูโทรศัพท์แล้วกรอกเสียงลงไป ชายหนุ่มก็ต้องทำหน้างงๆ

“ธงพูดสายครับ ไม่ทราบว่าโทรมาจากที่ไหนครับ” เขาถามเมื่ออีกฝ่ายบอกชื่อ ด้วยไม่คุ้นและนึกไม่ออกว่ามีญาติพี่น้องชื่อนี้

“มาร์คไงครับ จำไม่ได้หรือ ที่เราเจอกันในผับไงครับ...”

“อ๋อครับ จำได้ครับ” ชายหนุ่มยิ้มออกมาได้เมื่อรู้ว่าอีกฝ่ายคือใคร และดูเหมือนมาร์คจะสัมผัสได้ถึงอารมณ์ของเขา จึงกรอกเสียงกลับ

“ผมเพิ่งกลับมาจากภูเก็ต อยากเจอคุณ วันนี้คุณว่างมั้ย...”

ธงหยุดคิดนิดหนึ่ง อันที่จริงพรุ่งนี้เป็นวันศุกร์ เขามีเรียน แต่อีกใจก็อยากเจอไอ้เจ้าหนุ่มมาร์ค นายแบบลูกครึ่งที่มีลิ้นร้อนร้ายฉกาจจนเขาแค่โดดดูดแป๊บเดียวยังติดใจ หากสุดท้าย เรื่องเรียนก็ต้องมาก่อน

“ตอนนี้ผมว่างครับ แต่พรุ่งนี้สิบโมงผมมีเรียน...”

ดูเหมือนอีกฝ่ายคงกำลังคิดอะไรบางอย่าง “...ผมอยากเจอคุณ”

“ครับ”

“ผมอยากเจอคุณ เอางี้ได้มั้ย...” นายแบบหนุ่มเสนอ “ผมไปรับคุณ คืนนี้คุณมาบ้านผม พรุ่งนี้จนถึงวันอาทิตย์ผมว่าง คุณก็นอนที่บ้านผมแหละ ผมเหงา อยากมีเพื่อน...”

“แต่ผมโดดไม่ได้นะครับ พรุ่งนี้วิชาสำคัญมากด้วย...”

“เชื่อใจผมสิ พรุ่งนี้ผมจะพาคุณไปถึงมหาวิทยาลัยก่อนสิบโมงแน่ๆ แล้วก็จะรับกลับด้วย จากนั้นเราก็ไปหาไรกินกันค่อยกลับบ้าน...”

“โอเคครับ ถ้างั้น เดี๋ยวเราเจอกัน...หอผมอยู่ใกล้ๆ มหาวิทยาลัยนะครับ คุณจะมารับผมที่นี่หรือว่าจะให้ผมไปเจอที่ไหน”

“ผมไปรับดีกว่าครับ อีกชั่วโมงนึงเจอกันครับ...”  

ธงบอกทางอีกฝ่ายอย่างละเอียด แล้วรีบกลับเข้าห้องเพื่อเก็บตำราสำหรับการเรียนในวันพรุ่งนี้ และเสื้อผ้าอีกสองสามชุดที่เด็กหนุ่มยังสงสัยว่าสุดท้ายแล้วจะได้สวมใส่บ้างหรือไม่ระหว่างที่อยู่กับมาร์ค...เสร็จแล้วเขาก็อาบน้ำอาบท่า ขัดทุกซอกทุกมุมให้สะอาดเอี่ยมกว่าที่เคย  

แปลก...ปกติไม่ว่าจะไปกับใคร ทั้งที่รู้ว่าจะต้องไปมีกิจกรรมทางเพศ หากธงก็ไม่เคยใส่ใจรายละเอียดพวกนี้เป็นพิเศษ เพราะเขาเป็นหนุ่มที่ไร้กลิ่นไม่พึงประสงค์อยู่แล้ว หากครั้งนี้แตกต่างจากที่เคย หรือว่าเพราะมาร์คคือนายแบบดัง...

ดัง?...ธงไม่แน่ใจ เพราะเอาเข้าจริงเขาก็ไม่เคยใส่ใจผู้ที่อยู่ในวงการนี้มาก่อน กระนั้น เด็กหนุ่มก็ขัดทุกซอกทุกมุมอย่างใส่ใจ แล้วสวมกางเกงในที่พี่เมศซื้อมาให้แบบเดียวกับที่ให้ใส่ไปเริงระกันที่หัวหิน ซึ่งมันเป็นกระเปาะที่หุ้มทั้งกระโปกและท่อนควยที่แม้จะสงบนิ่งไว้ไม่หมด เขามองกระจกด้วยความพึงพอใจในหุ่นและรูปลักษณ์ของตนเป็นครั้งแรก หมุนตัวดูด้านหลังที่มีเพียงสายเล็กๆ พาดผ่านเพื่อรั้งผ้าผืนน้อยด้านหน้าไว้ไม่ให้หลุดร่วง

รุ่นพี่ในมหาวิทยาลัยหลายคนชมว่าเขาหล่อ โดยเฉพาะพี่มิกซ์ ซึ่งเป็นเพื่อนสนิทกับพี่รหัสของเขามักจะออกปากชมจนเขาสงสัยว่าจริงๆ แล้วพี่แกชอบแบบนี้ด้วยมั้ย?

เมื่อสวมกางเกงยืนตัวเก่ง ตามด้วยเสื้อยืดสีขาวคอกลมราคาไม่กี่สิบบาทเสร็จ ธงก็มองกระจกอีกที เป็นครั้งแรกที่เขารู้สึกไม่มั่นใจในการแต่งตัวของตน อีกทั้งเสื้อผ้าที่เขาใช้อยู่เป็นประจำนั้นก์ไม่ได้มียี่ห้อดังแปะประทับอยู่ ชายหนุ่มสลัดความคิดแปลกนี้ทิ้งไป “ก็แค่เจอกันชั่วคราว เบื่อแล้วก็แยกกันไป คิดมากไปทำไมวะเรา...”

เมื่อถึงเวลานัด ธงก็มายืนรอที่หน้าหอ พร้อมกระเป๋าสัมภาระใบย่อม เขามั่นใจว่าเมื่อเจอหน้ากัน มาร์คคงจะจู่โจมเขาทันทีอย่างไม่ต้องสงสัย เพราะขนาดในห้องน้ำของเธคดัง พี่แกยังกระชากควยเขาออกมาดูดได้หน้าตาเฉย แค่คิด ควยก็แข็งจนล้นกางเกงในตัวจิ๋วจนเกือบจะโผล่หัวออกมาสูดอากาศริมถนนอยู่แล้ว

ไม่นาน รถยนต์ยุโรปคันงามก็แล่นมาจอดเทียบริมถนน ธงถึงกับยืนตะลึง ไม่อยากเชื่อว่าอาชีพนายแบบจะทำเงินได้มากมายขนาดนี้

“สวัสดีครับธง...” มาร์คที่กดกระจกลงเอ่ยทัก “ขึ้นมาสิครับ...”

ธงยิ้มรับ กิริยาท่าทางของมาร์คในวันนี้ดูสุภาพกว่าครั้งแรกที่เจอกันอย่างเห็นได้ชัด ธงยิ้มให้อีกฝ่าย มาร์คยิ้มรับก่อนจะเคลื่อนรถออกไปตามท้องถนนที่ปริมาณรถยนต์เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ เขาลอบสังเกตภายในรถยนต์คันหรูด้วยความตื่นเต้น แม้จะรู้ว่ารถยุโรปที่มีตราสัญญลักษณ์รูปดาวอยู่ในวงกลมนั้นหรูหราราคาแพง แต่เขาเองไม่เคยได้สัมผัสมันมาก่อน

“เราจะไปไหนกับครับมาร์ค...”

“ผมไม่พาธงไปขายหรอกน่า ไม่ต้องกลัว...”  

ธงหัวเราะกับคำตอบ หากอีกฝ่ายยิ้มกว้าง อวดฟันสวยเรียงตัวเป็นระเบียบ ซึ่งนั่นยิ่งทำให้ธงรู้สึกแปลกๆ มากยิ่งขึ้น หากเขาก็ได้แต่นั่งเงียบ มองวิวสองข้างถนนที่ดูจะคึกคักขึ้นเรื่อยๆ และมาร์คก็ขับรถไปเรื่อยๆ ด้วยท่าทีผ่อนคลาย มิได้ล่วงล้ำส่วนใดของร่างกายเขาอย่างที่คาด...ซึ่งนั่นทำให้เด็กหนุ่มเริ่มอึดอัด และเหมือนอีกฝ่ายจะเดาออก

“ตอนแรกผมจะพาธงไปรีสอร์ตที่ไหนสักแห่ง แต่ธงติดเรียนพรุ่งนี้ ผมเลยคิดว่า เรานอนค้างที่บ้านก็น่าจะดี เพราะผมเองก็ไม่ค่อยได้อยู่บ้านสักเท่าไหร่”

“แล้วบ้านมาร์คอยู่แถวไหนหรือครับ...” เด็กหนุ่มถามคำถามเดิม

“สุขุมวิทครับ...” อีกฝ่ายบอกซอย ซึ่งแม้จะมาจากบ้านนอก หากธงก็พอจะรู้ว่าพวกที่อาศัยอยู่แถวๆ ต้นถนนสุขุมวิทนั้นไม่ธรรมดาเลย หากไม่เป็นขุนน้ำขุนนางผู้ดีเก่า ก็ต้องเป็นเศรษฐีเกิดใหม่ อดสงสัยไม่ได้ว่านายแบบหนุ่มที่ขับรถอยู่นี้จัดอยู่ในประเภทไหนกันแน่...?

และเหตุใด มาร์คถึงกล้าพาเขาเข้าบ้าน แล้วพ่อแม่พี่น้องของเขาล่ะ....มาร์คจะตอบคนเหล่านั้นว่าเขาเป็นใคร

เพื่อน?

เพื่อนที่ไม่รู้จักอะไรในความเป็นมาร์คเลยยังงั้นหรือ ยิ่งคิด ธงก็ยิ่งรู้สึกอึดอัด อยากจะขอตัวกลับหอ หากก็เกรงใจอีกฝ่าย ยิ่งมาร์คสุภาพกับเขามากเท่าใด ธงก็ยิ่งเกรงใจนายแบบหนุ่มมากขึ้นเท่านั้น

แต่ความกังวลใจของธงก็มลายหายไปเมื่อมาร์คพารถยนต์มาจอดในบ้านหลังไม่ใหญ่มาก หน้าบ้านเป็นสวนหย่อมซึ่งดูเหมือนจะมีพื้นที่มากกว่าตัวบ้านเสียอีก ต้นไม้น้อยใหญ่ทำให้บ้านกลางเมืองดูร่มรื่นกว่าที่คิดไว้แต่แรก หากสิ่งที่ทำให้เด็กหนุ่มต้องทึ่งในตัวมาร์คก็คือ...สระว่ายน้ำ

มีสระว่ายน้ำอยู่ในบ้านนี่ไม่ธรรมดาเลย ธงรำพึงเบาๆ แล้วหันมองมาร์คที่แย่งกระเป๋าเขาไปถือไว้เอง มาร์คยิ้มอารมณ์ดี ดูสุขุมผิดจากคืนนั้นลิบลับ

lekthai

ขอบคุณ

bioss

ขอบคุณครับ

waterboy

ขอบคุณครับ{:sm-04:}

สมพร

ขอบคุณครับ

Manhotman27

ธง

nuangnut1996

สนุกมากครับ

wats

ขอบคึณ

aries0

ขอบคุนครับ

mybee21

ขอบคุณครับ